#ρωσική εκκλησία

[orthodoxiaonline]

Οικουμενικός Πατριάρχης: Αγνώμονες οι Ρώσοι προς τη Μητέρα Εκκλησία

Οικουμενικός Πατριάρχης: Αγνώμονες οι Ρώσοι προς τη Μητέρα Εκκλησία

Ουκρανοί και Ρώσοι Ορθόδοξοι γιόρτασαν τα Χριστούγεννα με το Οικουμενικό Πατριαρχείο να καταδικάζει τον «άδικο πόλεμο» στην Ουκρανία και ρίχνει τα βέλη του στη Ρωσική Εκκλησία. Continue reading Untitled

[justforbooks]

Το 1972 ο Τζέφρι Ρόμπερτς, ο Βρετανός συγγραφέας του βιβλίου Η βιβλιοθήκη του Στάλιν, ήταν 20 ετών και μόλις είχε αρχίσει να συγκροτεί τη δική του, προσωπική βιβλιοθήκη. Ένα από τα πρώτα αποκτήματά του ήταν μια μεταχειρισμένη αγγλόφωνη συλλογή δεκατριών τόμων με τα Άπαντα του Στάλιν. Ο Ρόμπερτς δεν ήξερε τότε ότι η έκδοση των Απάντων των Σοβιετικών ηγετών ήταν μια βιομηχανία στην αλήστου μνήμης ΕΣΣΔ, την Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών ��ημοκρατιών. Τα Άπαντα του Στάλιν ήταν προγραμματισμένο να εκδοθούν σε δεκαέξι τόμους. Εκδόθηκαν τελικά δεκατρείς στο διάστημα από το 1946 έως το 1949. Τους υπόλοιπους τρεις τους έφαγε η μαρμάγκα της αποσταλινοποίησης. Η ολοκλήρωση του έργου ακυρώθηκε μετά την αποκήρυξη του Στάλιν από τον Χρουστσόφ στο 20ό Συνέδριο του Κόμματος το 1956.

Το απόκτημα, όμως, αποδείχτηκε προφητικό. Στα χρόνια που ακολούθησαν ο Ρόμπερτς αναδείχθηκε κορυφαίος ιστορικός της σοβιετικής ιστορίας. Και το 2022, πενήντα χρόνια μετά από εκείνη την αγορά, ο Ρόμπερτς εξέδωσε τη συναρπαστική ιστορία της «βιβλιοθήκης του Στάλιν». Ο Ρόμπερτς, που είναι σήμερα ομότιμος καθηγητής του University College Cork της Ιρλανδίας, δείχνει στο βιβλίο πώς ο Στάλιν, «ο αιμοδιψής τύραννος, ο μηχανορράφος πολιτικός, η παρανοϊκή προσωπικότητα, ο φανατικός ιδεολόγος, ο επαναστάτης, ο θεμελιωτής κράτους, ο εκσυγχρονιστής, το τέρας, η ιδιοφυΐα, ο γενοκτόνος, ο πολέμαρχος», ήταν και διανοούμενος, αφοσιωμένος σε ατέλειωτο διάβασμα, συγγραφή και επιμέλεια εκδόσεων. Ο Ρόμπερτς μας λέει ότι τα βιβλία οδήγησαν τον Στάλιν στην επανάσταση και ήταν εντελώς απαραίτητα για «την αυτονομία του ως πολιτικού δρώντος».

Ο Στάλιν, για όσους δεν ξέρουν τη βιογραφία του, είχε δεχθεί υψηλής ποιότητας εκπαίδευση από την Ορθόδοξη Εκκλησία της Γεωργίας. Προοριζόταν για παπάς. Το 1888 εισήχθη στο εκκλησιαστικό σχολείο του Γκόρι στη Γεωργία. Ήταν τόσο καλός μαθητής που το εκκλησιαστικό συμβούλιο τον είχε απαλλάξει από τα δίδακτρα, του είχε χορηγήσει δωρεάν διδακτικά βιβλία και του είχε δώσει ως έπαθλο τη γεωργιανή έκδοση των Ψαλμών του Δαβίδ με ιδιαίτερη αφιέρωση. Τον Μάιο του 1894 έδωσε εξετάσεις στη Θεολογική Σχολή της Τιφλίδας, παίρνοντας σε όλα τα μαθήματα άριστα, που ήταν το πέντε (5), εκτός των Ελληνικών και της Αριθμητικής όπου πήρε τέσσερα (4). Μέσα σ’ αυτήν τη σχολή ο Στάλιν ήρθε για πρώτη σε επαφή με μαρξιστικές ομάδες μελέτης, μάλιστα τέθηκε επικεφαλής ��ους. Το 1898 εντάχθηκε στο Ρωσικό Σοσιαλδημοκρατικό Εργατικό Κόμμα και τον Μάιο του 1899 εγκατέλειψε τη Θεολογική Σχολή. Πάντως, μέχρι τότε, το βιβλίο που είχε μελετήσει περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο ήταν η Βίβλος. Σε αυτήν τη μακρά φοίτησή σε εκκλησιαστικές σχολές στηρίχτηκαν διάφορες θεωρίες για τον κρυφά «ορθόδοξο Στάλιν», όταν ο ίδιος ήταν πλέον μπολσεβίκος. Ποτέ δεν αποδείχτηκε όμως ότι παρέμενε κρυφά πιστός, ότι προσευχόταν και ότι διάβαζε τη Βίβλο.

Ο Στάλιν άρχισε να φτιάχνει την προσωπική βιβλιοθήκη του μετά την επανάσταση του 1917. Μπορούσε να βρίσκει και να διαβάζει τα πάντα, μολονότι από το 1922 η σοβιετική εξουσία εγκαθίδρυσε ένα περίτεχνο και σκληρό σύστημα λογοκρισίας. Η υπηρεσία λογοκρισίας, η Γκλαβλίτ, απασχολούσε χιλιάδες υπαλλήλων. Ένα από τα καθήκοντά τους ήταν να εκκαθαρίσουν τις βιβλιοθήκες από επικίνδυνα βιβλία. Κατά τα πρώτα χρόνια επικεφαλής των εκκαθαρίσεων ήταν η σύντροφος του Λένιν, η Ναντέζντα Κρούπσκαγια. Στη δεκαετία του 1930 και στο αποκορύφωμα της σταλινικής τρομοκρατίας αφαιρέθηκαν από τις βιβλιοθήκες και από το δίκτυο εμπορίου βιβλίων 16.453 τίτλοι και περισσότερα από 24 εκατομμύρια αντίτυπα.

Από το 1917 έως το 1925 η βιβλιοθήκη του Στάλιν έφτασε να αριθμεί χιλιάδες τίτλους. Τον Μάιο του 1925 αποφάσισε να την ταξινομήσει και πρότεινε ο ίδιος τις κατηγορίες: όχι ανά συγγραφέα αλλά θεματικά. Υπέδειξε 31 θεματικές ενότητες, όπως φιλοσοφία, ψυχολογία, ρωσική ιστορία, διπλωματία, Η θέση των εργατών, συνδικάτα αλλά και μυθοπλασία, κριτική τέχνης, λεξικά, απομνημονεύματα κ.ά. Ονομαστικά ζήτησε να ταξινομηθούν τα βιβλία των Λένιν, Μαρξ, Ένγκελς, Κάουτσκι, Πλεχάνοφ, Τρότσκι, Μπουχάριν, Ζινόβιεβ αλλά και τα βιβλία του Γάλλου σοσιαλιστή Πολ Λαφάργκ. Ο Στάλιν και όλη η γενιά του θαύμαζαν τον Λαφάργκ λόγω του βιβλίου του Το δικαίωμα στην τεμπελιά. Ο Λαφάργκ ήταν παντρεμένος με την δεύτερη κόρη του Μαρξ, τη Λόρα. Και οι δυο τους αυτοκτόνησαν μαζί το 1911. Αλλά, παρά την αυτοκτονία, που θεωρούνταν αντιεπαναστατική πράξη, ο Στάλιν είχε πολλά βιβλία του Λαφάργκ στη βιβλιοθήκη του.

Λέγεται ότι η βιβλιοθηκονόμος του Στάλιν ήταν η Σουσάνικα Μανουτσαριάντς, που ήταν και η βιβλιοθηκονόμος του Λένιν μέχρι τον θάνατό του το 1924. Μάλιστα η Σουσάνικα είχε δημιουργήσει τη σφραγίδα ex libris του Στάλιν «Biblioteka I.V. Stalina». Συνάδελφος της Σουσάνικα στο γραφείο του Λένιν ήταν η Ναντέζντα Αλληλούγεβα, η δεύτερη σύζυγος του Στάλιν και μητέρα των παιδιών του Βασίλι και Σβετλάνα. Η Ναντέζντα αυτοκτόνησε το 1932. Ήταν «μια φευγαλέα φιγούρα του σταλινικού σύμπαντος». Τα αίτια και οι συνθήκες του θανάτου δεν έγιναν γνωστά και η αυτοκτονία της αποσιωπήθηκε. Από τη δεκαετία του 1930 το γυναικείο ζήτημα και οι έμφυλες σχέσεις αντιμετωπίζονταν πολύ συντηρητικά σε σχέση με τα πρώτα χρόνια της επανάστασης. Ο Στάλιν ήταν επίσης ομοφοβικός (το 1934 η ομοφυλοφιλία απαγορεύτηκε). Κι ενώ δεν ήταν αντισημίτης, αξιοποίησε ή αποδέχτηκε τον αντισημιτισμό, όπως γράφει ο Ρόμπερτς, για να προωθήσει την εκστρατεία κατά του κοσμοπολιτισμού κατά τα τέλη της δεκαετίας του 1940 και μέχρι τον θάνατό του το 1953.

Η βιβλιοθήκη του Στάλιν θεωρούνταν κάτι το ιερό. Στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, καθώς τα χιτλερικά στρατεύματα πλησίαζαν τη Μόσχα, η βιβλιοθήκη είχε τοποθετεί σε κιβώτια που στάλθηκαν στη Σαμάρα, στη νοτιοανατολική Ρωσία. Μετά τον θάνατο του Στάλιν, υπήρχε σχέδιο να μετατραπεί η ντάτσα του κοντά στη Μόσχα σε μουσείο αφιερωμένο στη ζωή του, όπου θα έβρισκε θέση και η βιβλιοθήκη του. Ο Χρουστσόφ, όμως, ακύρωσε το σχέδιο αυτό και δρομολόγησε τη διάλυση της βιβλιοθήκης. Ευτυχώς κάποιοι αρχειονόμοι διέσωσαν περίπου τετρακόσια βιβλία που είχαν διαβαστεί και σχολιαστεί από τον ίδιο το Στάλιν καθώς και μερικές χιλιάδες που ταυτοποιήθηκαν ως μέρος της συλλογής του. Η τραγική ειρωνεία είναι ότι αυτά τα τόσο σημαντικά κατάλοιπα της βιβλιοθήκης του δικτάτορα είναι σήμερα προσβάσιμα χάρη στους Αμερικανούς. Στις αρχές της δεκαετίας του 2000 ο Τζόναθαν Μπρεντ, εκδότης του Yale University Press, πήγε στη Μόσχα και διαπραγματεύτηκε τη δημιουργία του ψηφιακού αρχείου Στάλιν, το Yale’s Stalin Digital Archive.

Είναι φυσικό πολλοί τίτλοι από τη βιβλιοθήκη να αφορούν τη μαρξιστική φιλοσοφία, την οικονομία, την πολιτική κ.λπ., αλλά υπάρχουν και τίτλοι για τη ρωμαϊκή και αρχαία ελληνική ιστορία. Τον Στάλιν ενδιέφεραν επίσης οι βιογραφίες για τον Μεγάλο Πέτρο και τον Ιβάν τον Τρομερό· ίσως να ταυτιζόταν μαζί τους. Πολύ ενδιαφέρον έχει όμως η λογοτεχνία. Έργα του Τουργκένιεφ, του Ντοστογιέφσκι, του Πούσκιν, μεταφράσεις στα ρωσικά έργων του Τζακ Λόντον ή του Μαρκ Τουέιν, όπως το Ένας γιάνκης του Κονέκτικατ στην αυλή του βασιλιά Αρ��ούρου, του Ουγκό, του Σαίξπηρ, του Φλομπέρ. Στο βιβλίο του Μαξίμ Γκόρκι Ο θάνατος και η κόρη υπάρχει σχόλιο του Στάλιν ότι «αυτό το έργο είναι πιο δυνατό από τον Φάουστ του Γκαίτε». Αγαπούσε επίσης τον Ντίκενς. Ο Ρόμπερτς παρατηρεί ότι «ένα στοιχεία του Ντίκενς που εκτιμούσαν οι πουριτανοί μπολσεβίκοι, όπως ο Στάλιν, ήταν η πλήρης απουσία από τα έργα του της ενσώματης σεξουαλικότητας». Πολλά από τα σχόλια του Στάλιν (τα «πομέτκι») στα περιθώρια των σελίδων ήταν του τύπου «χα χα», «αρλούμπες», «ανόητος», «κάθαρμα», «παράτα μας» αλλά και «ναι, ναι», «συμφωνώ», «σωστά», «έτσι είναι». Το λογοτεχνικό γούστο του Στάλιν, όπως και του Λένιν, ήταν συμβατικό και συντηρητικό.

Ο Ρόμπερτς γράφει ότι από την εποχή της ανακάλυψης των υπολειμμάτων της προσωπικής βιβλιοθήκης του Στάλιν πολλοί ανέτρεξαν στα βιβλία για να βρουν τι ήταν αυτό που έκανε «τόσο φρικαλέα την διακυβέρνησή του». Δεν υπάρχει όμως τίποτα κρυμμένο εκεί, γράφει ο Ρόμπερτς. Όλα είναι σε κοινή θέα. Η πολυσυζητημένη παράνοια του Στάλιν δεν ήταν προσωπική αλλά πολιτική. Ας πούμε, η μαζική δολοφονική καταστολή που εξαπέλυσε τη δεκαετία του 1930 πυροδοτήθηκε από την αντίληψη που είχε διαμορφώσει περί μιας τρομερής υπαρξιακής απειλής που αντιμετώπιζε το σοβιετικό κράτος.

Το βιβλίο του Τζέφρι Ρόμπερτς (στην πολύ καλή μετάφραση του Βαγγέλη Τσίρμπα) μας βοηθάει να κατανοήσουμε και τη σημερινή Ρωσία. Να κατανοήσουμε τον ίδιο τον Πούτιν, ένα είδος σταλινοτσαρικού ηγέτη.

✔ Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO

Daily inspiration. Discover more photos at Just for Books…?

[istologiolavaron]

Οι Ρωσόδουλοι προπαγανδιστές προκαλούν την ώρα που οι Ρώσοι δολοφονούν τον Ουκρανικό Λαό

Στο γνωστό Ρωσόφιλο Ελληνόφωνο Εκκλησιαστικό ιστότοπο "Ρομφαία" Αναπαράγεται, για μία ακόμη φορά, με δόλιο τρόπο η Ρωσική προπαγάνδα: "Η Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου (10ος αι.) είναι ιστορικό λίκνο του Ρωσικού Μοναχισμού", γράφουν οι ανιστόρητοι προπαγανδιστές!

Ποιου "Ρωσικού Μοναχισμού", ταλαίπωροι Μητραλοίες;

Η Λαύρα ιδρύθηκε και λειτούργησε αδιάλειπτα επί 7 περίπου αιώνες ως Σταυροπήγιο του Οικουμενικού Πατριαρχείου μέχρι τις αρχές του 18ου αιώνα που την άρπαξαν, την έκλεψαν, από το Οικουμενικό Πατριαρχείο και τον Ουκρανικό Λαό οι Μοσχοβίτες, όταν κατέλυσαν την Ελευθερία και Ανεξαρτησία του Ουκρανικού Έθνους! Και τώρα, ήλθε η ώρα του Θεού για να αποκατασταθεί η ισ��ορική και Εκκλησιαστική αδικία:

Η Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου θα επιστρέψει στον φυσικό και ιστορικό της Δικαιούχο, δηλαδή τον Κυρίαρχο Ορθόδοξο Ουκρανικό Λαό!

Όσο για τον χυδαίο Πράκτορα της Μόσχας, τον Μητροπολίτη κ. Παύλο, ας γνωρίζει ότι δεν Διώκεται καμία πίστη στην Ουκρανία. Διώκονται μόνο, και πολύ ορθά, οι ΠΡΟΔΟΤΕΣ του Ουκρανικού Λαού, όπως γίνεται σε κάθε φυσιολογική χώρα του κόσμου! Αληθινή Ορθοδοξία στην Ουκρανία είναι αυτή που εκπροσωπείται από την Αυτοκέφαλη Ορθόδοξη Εκκλησία υπό του Μητροπολίτη Κιέβου κ. Επιφάνιο. Αυτήν που Αναγνωρίζει το Ιερό Κέντρο της Ορθοδοξίας, το Οικουμενικό Πατριαρχείο.

Κάθε άλλη σέκτα που υποτάσσεται στην Μόσχα είναι συναγωγή δαιμονίων, όμιλος Αντιχρίστων που δικαιολογούν την Γενοκτονία του Ουκρανικού Λαού από τους ανίερους Μοσχοβίτες.

Υ.Γ. Λυπούμαστε τους πιστούς που εξακολουθούν να "ενημερώνονται" από ιστοσελίδες όπως η "Ρομφαία" ή το "Βήμα Ορθοδοξίας". Ας ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα χωρίς περιστροφές. Οι σελίδες αυτές δεν εκφράζουν την Ορθοδοξία, αλλά τη... Ρωσική "Ορθοδοξία". Και καλό θα είναι κάποια στιγμή και οι Επίσκοποι της Εκκλησίας της Ελλάδος, αλλά και του Οικουμενικού Πατριαρχείου και του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, που σήμερα υφίστανται τον ανίερο πόλεμο της Μοσχοβίας, να πάψουν να ταΐζουν τα φίδια στον κόρφο τους... Ο νοών νοείτω.

[romios-gr]

Ο Πούτιν επισκέφθηκε τον μοναδικό Ορθόδοξο ναό στη Βόρεια Κορέα Κατά την επίσκεψή του στη Βόρεια Κορέα, ο Πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας Βλαντιμίρ Πούτιν επισκέφθηκε τη μοναδική ορθόδοξη εκκλησία στη χώρα – τον ναό της Αγίας Τριάδας στην Πιονγκγιάνγκ. Στην είσοδο του ναού τον πρόεδρο Πούτιν υποδέχθηκε ο Αρχιεπίσκοπος Κορέας (Ρωσική Εκκλησία) Θεοφάνης. Ο Πούτιν ξεναγήθηκε στους χώρους τ... Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/o-poytin-episkefthike-ton-monadiko-orthodoxo-nao-sti-voreia-korea/

[crisismonitor]

Ρωσία: Τουλάχιστον 12 νεκροί σε πολλαπλή τρομοκρατική επίθεση σε εκκλησίες και συναγωγή

Τουλάχιστον 12 αστυνομικοί και μέλη της ρωσικής εθνικής φρουράς σκοτώθηκαν καθώς και ένας αρχιεπίσκοπος, κατά τη διάρκεια πολλαπλών συντονισμένων τρομοκρατικών επιθέσεων σε εκκλησίες και μια συναγωγή σε δύο πόλεις του Νταγκεστάν. Την Κυριακή, κατά τη διάρκεια της εορτής της Πεντηκοστής της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, συντονισμένες επιθέσεις στόχευσαν εκκλησίες, μια συναγωγή και ένα αστυνομικό τμήμα στις πόλεις Ντερμπέντ και Μαχατσκαλά του Νταγκεστάν. Οι επιθέσεις είχαν ως αποτέλεσμα τον θάνατο τουλάχιστον 15 αστυνομικών και αξιωματικών της Εθνικής Φρουράς, αρκετών πολιτών και ενός Ορθόδοξου ιερέα. Τουλάχιστον 12 ακόμη τραυματίστηκαν. Σύμφωνα με την FSB οι δράστες συνδέονται με το παρακλάδι του ISIS-K, ενώ έξι εκ εξ αυτών φέρονται να σκοτώθηκαν από τις αρχές είτε επί τόπου, είτε σε δευτερογενείς συγκρούσεις. Λεπτομέρειες Συμβάντος: - Τοποθεσίες Επίθεσης: - Ντερμπέντ: Μια ιστορική πόλη με σημαντική εβραϊκή κοινότητα, όπου η συναγωγή πυρπολήθηκε. - Μαχατσκαλά: Η πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη του Νταγκεστάν, δέχτηκε επιθέσεις σε αστυνομικό τμήμα και τόπους λατρείας. - Επιτιθέμενοι: - Τρεις ένοπλοι ντυμένοι στα μαύρα θεάθηκαν στη Μαχατσκαλά να πυροβολούν. Οι επιτιθέμενοι θεωρούνται μέλη μιας "διεθνούς τρομοκρατικής οργάνωσης"​ (The Times of Israel)​​ (The Jerusalem Post)​. - Έξι επιτιθέμενοι αναφέρθηκαν ότι εξουδετερώθηκαν από τις δυνάμεις ασφαλείας​ (The Moscow Times)​​ (DW)​. - Απώλειες: - Σημαντικός μεταξύ των θυμάτων ήταν ο Αρχιμανδρίτης Νικολάι Κοτέλνικοφ, ο οποίος σκοτώθηκε βίαια στο Ντερμπέντ​ (The Times of Israel)​. Υπόβαθρο και Πλαίσιο: - Αντισημιτισμός και Περιφερειακές Εντάσεις: Πρόσφατα γεγονότα ανέδειξαν αυξανόμενα αντισημιτικά αισθήματα στο Νταγκεστάν, επιδεινωμένα από παγκόσμιες γεωπολιτικές συγκρούσεις και τοπικές ταραχές. Η έφοδος στο αεροδρόμιο της Μαχατσκαλά τον Οκτώβριο από όχλο που έψαχνε για Εβραίους αντανακλά βαθιές εντάσεις​ (The Times of Israel)​​ (DW)​. - Συνδέσεις με Διεθνή Τρομοκρατία: Η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ασφαλείας (FSB) έχει συνδέσει τους επιτιθέμενους με τον ISIS, σημειώνοντας παρόμοιες σχεδιασμένες επιθέσεις σε συναγωγές σε άλλες περιοχές​ (DW)​​ (The Jerusalem Post)​. Επίσημες Αντιδράσεις: - Ρωσικές Αρχές: Η Ανακριτική Επιτροπή άνοιξε ποινικές υποθέσεις για τις τρομοκρατικές ενέργειες, ενώ η περιφερειακή ηγεσία καταδίκασε τη βία και κάλεσε σε ενότητα μεταξύ των θρησκευτικών ομάδων​ (The Moscow Times)​​ (The Times of Israel)​. - Θρησκευτικοί Ηγέτες: Δηλώσεις από τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία και ηγέτες της εβραϊκής κοινότητας στη Ρωσία καταδίκασαν τις επιθέσεις, ζητώντας ισχυρότερη προστασία και συνοχή της κοινότητας​ (The Moscow Times)​​ (The Times of Israel)​. Αντιδράσεις στα Κοινωνικά Μέσα και Κοινή Γνώμη: Βίντεο και αναρτήσεις στα κοινωνικά μέσα έδειξαν τα άμεσα επακόλουθα, συμπεριλαμβανομένων των καμένων κτιρίων και των επιτιθέμενων σε δράση. Αυτές οι εικόνες έχουν τροφοδοτήσει τη δημόσια οργή και τις απαιτήσεις για πιο αποτελεσματικά μέτρα ασφαλείας​ (The Moscow Times)​​ (The Times of Israel)​. Read the full article

[eclecticstarlightblogger]

Η ρωσική εκκλησία διεισδύει στην Αφρική με έκδοση βιβλίων για λειτουργία σε αφρικανικές γλώσσες

Ως «θρησκευτικός – πολιτιστικός πόλεμος» χαρακτηρίζεται από τα ρωσικά media η διείσδυση της ρωσικής εκκλησίας στις αφρικανικές χώρες με μεταφράσεις  λειτουργικών βιβλίων. Σύμφωνα με δημοσίευμα στις 19 Οκτωβρίου της ρωσικής ηλεκτρονικής πύλης «patriarchia» η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία ετοίμασε για τους λαούς της αφρικανικής ηπείρου  μεταφράσεις στις  τοπικές αφρικανικές γλώσσες για την εκκλησιαστική…

[thoughtfullyblogger]

Η ρωσική εκκλησία διεισδύει στην Αφρική με έκδοση βιβλίων για λειτουργία σε αφρικανικές γλώσσες

Ως «θρησκευτικός – πολιτιστικός πόλεμος» χαρακτηρίζεται από τα ρωσικά media η διείσδυση της ρωσικής εκκλησίας στις αφρικανικές χώρες με μεταφράσεις  λειτουργικών βιβλίων. Σύμφωνα με δημοσίευμα στις 19 Οκτωβρίου της ρωσικής ηλεκτρονικής πύλης «patriarchia» η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία ετοίμασε για τους λαούς της αφρικανικής ηπείρου  μεταφράσεις στις  τοπικές αφρικανικές γλώσσες για την εκκλησιαστική…

[greekblogs]

Η ρωσική εκκλησία διεισδύει στην Αφρική με έκδοση βιβλίων για λειτουργία σε αφρικανικές γλώσσες

Ως «θρησκευτικός – πολιτιστικός πόλεμος» χαρακτηρίζεται από τα ρωσικά media η διείσδυση της ρωσικής εκκλησίας στις αφρικανικές χώρες με μεταφράσεις  λειτουργικών βιβλίων. Σύμφωνα με δημοσίευμα στις 19 Οκτωβρίου της ρωσικής ηλεκτρονικής πύλης «patriarchia» η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία ετοίμασε για τους λαούς της αφρικανικής ηπείρου  μεταφράσεις στις  τοπικές αφρικανικές γλώσσες για την εκκλησιαστική…

[skandaladiaplokidiafthora]

Η ρωσική εκκλησία διεισδύει στην Αφρική με έκδοση βιβλίων για λειτουργία σε αφρικανικές γλώσσες

Ως «θρησκευτικός – πολιτιστικός πόλεμος» χαρακτηρίζεται από τα ρωσικά media η διείσδυση της ρωσικής εκκλησίας στις αφρικανικές χώρες με μεταφράσεις  λειτουργικών βιβλίων. Σύμφωνα με δημοσίευμα στις 19 Οκτωβρίου της ρωσικής ηλεκτρονικής πύλης «patriarchia» η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία ετοίμασε για τους λαούς της αφρικανικής ηπείρου  μεταφράσεις στις  τοπικές αφρικανικές γλώσσες για την εκκλησιαστική…

[epestrefe]

Αθήνα  1916 ~ Οδός Φιλελλήνων κοντά στη Ρωσική Εκκλησία.

[astratv]

Ρωσική Εκκλησία: Το σχόλιο για την αναγνώριση της «Εκκλησίας της Οχρίδας» από το Οικουμενικό Πατριαρχείο

Ρωσική Εκκλησία: Το σχόλιο για την αναγνώριση της «Εκκλησίας της Οχρίδας» από το Οικουμενικό Πατριαρχείο

Η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία αναγνωρίζει τα αποκλειστικά κανονικά δικαιώματα της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στη Βόρεια Μακεδονία και στο θέμα της Εκκλησίας της Οχρίδας που αναγνωρίστηκε από το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, δήλωσε ο Αντιπρόεδρος του Τμήματος Εξωτερικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας, Πρωθιερέας Ιγκορ Γιακιμτσούκ (στη φωτογραφία του AP, επάνω, ο Πατριάρχης Μόσχας Κύριλλος). Οι…

[orthodoxiaonline]

Επικριτικός με τη Ρωσική Εκκλησία ο Μητροπολίτης Δημητριάδος Ιγνάτιος

Επικριτικός με τη Ρωσική Εκκλησία ο Μητροπολίτης Δημητριάδος Ιγνάτιος

Επικριτικός με τη Ρωσική Εκκλησία εμφανίστηκε σήμερα ο Μητροπολίτης Δημητριάδος Ιγνάτιος, επισημαίνοντας, ότι είναι παρακινδυνευμένο να ταυτίζεται πολιτικά με καθεστώτα, που φέρνουν τον πόλεμο σε ένα κράτος και σε μια ελεύθερη πατρίδα. (more…)

[greekroyalfamily]

Olga was born at Pavlovsk Palace near Saint Petersburg on 3 September 1851. She was the second child and elder daughter of Grand Duke Constantine Nikolaievich and his wife, Grand Duchess Alexandra, a former princess of Saxe-Altenburg.

She spent her childhood in Saint Petersburg, Poland and the Crimea,

and since 1867 at the age of sixteen became queen consort of Hellenes as the wife of King George I for almost 50 years until his assassination 1913 in Thessaloniki.

As Queen at first, she felt ill at ease in the Kingdom of Greece, but she quickly became involved in social and charitable work. She founded hospitals and schools, but her attempt to promote a new, more accessible, Greek translation of the Gospels sparked riots by religious conservatives.

Olga returned to Russia. When the First World War broke out, she set up a military hospital in Pavlovsk Palace, which belonged to her brother. She was trapped in the palace after the Russian Revolution of 1917, until the Danish embassy intervened, allowing her to escape to Switzerland. Olga could not return to Greece as her son, King Constantine I, had been deposed.

In October 1920, she returned to Athens on the fatal illness of her grandson, King Alexander. After his death, she was appointed regent until the restoration of Constantine I the following month. After the defeat of the Greeks in the Greco-Turkish War of 1919–22 the Greek royal family were again exiled and Olga spent the last years of her life in the United Kingdom, France and Italy.

Olga's final years were marked by ill health. Lameness restricted her to a wheelchair, and she stayed in Paris several times to undergo treatment for her eyes.

Increasingly dependent, Olga finally settled with her youngest son, Prince Christopher, shortly after the death of his first wife, Princess Anastasia, in 1923. Olga died on 18 June 1926 at Christopher's Villa Anastasia in Rome.

Her funeral was held on 22 June 1926 at the Orthodox Church in Rome and the next day she was laid to rest in the crypt of the Russian Church in Florence.

After the restoration of the Greek monarchy in 1935 she was re-interred at Tatoi on 17 November 1936.

Η Βαςιλισσα Όλγα γεννήθηκε στο Παλάτι Παβλόφσκ κοντά στην Αγία Πετρούπολη στις 3 Σεπτεμβρίου 1851.

Ήταν το δεύτερο παιδί και η μεγαλύτερη κόρη του Μεγάλου Δούκα Κωνσταντίνου Νικολάγιεβιτς και της συζύγου του, Μεγάλης Δούκισσας Αλεξάνδρας, πρώην πριγκίπισσας του Σαξ-Άλτενμπουργκ.

Πέρασε τα παιδικά της χρόνια στην Αγία Πετρούπολη, την Πολωνία και την Κριμαία,

και από το 1867 σε ηλικία δεκαέξι ετών έγινε βασίλισσα σύζυγος των Ελλήνων ως σύζυγος του βασιλιά Γεωργίου Α’ για σχεδόν 50 χρόνια μέχρι και τη δολοφονία του το 1913 στη Θεσσαλονίκη.

Ως βασίλισσα στην αρχή, ένιωσε άβολα στο Βασίλειο της Ελλάδας, αλλά γρήγορα ασχολήθηκε με κοινωνικές και φιλανθρωπικές εργασίες. Ίδρυσε νοσοκομεία και σχολεία, αλλά η προσπάθειά της να προωθήσει μια ν��α, πιο προσιτή, ελληνική μετάφραση των Ευαγγελίων πυροδότησε ταραχές θρησκευτικών συντηρητικών.

Η Όλγα επέστρεψε στη Ρωσία. Όταν ξέσπασε ο Πρώτ��ς Παγκόσμιος Πόλεμος, ίδρυσε ένα στρατιωτικό νοσοκομείο στο Παλάτι του Παβλόφσκ, το οποίο ανήκε στον αδελφό της. Ήταν παγιδευμένη στο παλάτι μετά τη Ρωσική Επανάσταση του 1917, μέχρι που επενέβη η πρεσβεία της Δανίας, επιτρέποντάς της να διαφύγει στην Ελβετία. Η Όλγα δεν μπορούσε να επιστρέψει στην Ελλάδα καθώς ο γιος της, ο βασιλιάς Κωνσταντίνος Α ', είχε καθαιρεθεί.

Τον Οκτώβριο του 1920 επέστρεψε στην Αθήνα λόγω της θανατηφόρας ασθένειας του εγγονού της, βασιλιά Αλέξανδρου. Μετά το θάνατό του, διορίστηκε αντιβασιλέας μέχρι την αποκατάσταση του Κωνσταντίνου Α 'τον επόμενο μήνα. Μετά την ήττα των Ελλήνων στον Ελληνοτουρκικό Πόλεμο 1919–22, η ελληνική βασιλική οικογένεια ξαναεξορίστηκε και η Όλγα πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής της στο Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γαλλία και την Ιταλία.

Τα τελευταία χρόνια της Όλγας χαρακτηρίστηκαν από κακή υγεία. Η χωλότητα την περιόρισε σε αναπηρικό καροτσάκι και έμεινε στο Παρίσι αρκετές φορές για να υποβληθεί σε θεραπεία για τα μάτια της.

Όλο και περισσότερο εξαρτώμενη, η Όλγα εγκαταστάθηκε τελικά με τον μικρότερο γιο της, τον πρίγκιπα Χριστόφορο, λίγο μετά το θάνατο της πρώτης του γυναίκας, της πριγκίπισσας Αναστασίας, το 1923. Η Όλγα πέθανε στις 18 Ιουνίου 1926 στη βίλα Αναστασία του Κρίστοφερ στη Ρώμη.

Η κηδεία της έγινε στις 22 Ιουνίου 1926 στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ρώμης και την επόμενη ημέρα κηδεύτηκε στην κρύπτη της Ρωσικής Εκκλησίας στη Φλωρεντία.

Μετά την αποκατάσταση της ελληνικής μοναρχίας το 1935, επαναπαυτή στο Τατόι στις 17 Νοεμβρίου 1936.

[romios-gr]

Μεγάλη απογοήτευση για τα Μπαϊντενάκια και την Δύση. Γέμισε Ρωσικές σημαίες η Κύπρος! Συνέβη σε χώρα-μέλος της Ε.Ε. και δεν μεταδόθηκε από κανένα μεγάλο μέσο! Η Κύπρος γιόρτασε την ρωσική «Ημέρα της Νίκης»στις 9 Μαΐου, παρά τον πόλεμο στην Ουκρανία και τον πόλεμο που έχει ανοίξει η Δύση στη Μόσχα, σύμφωνα με το ρωσική Κέντρο Επιστήμης και Πολιτισμού RIA Novosti. “Στη Λάρνακα, στην εκκλησία... Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/megali-apogoiteysi-gia-ta-mpaintenakia-kai-tin-dysi-gemise-rosikes-simaies-i-kypros/

[crisismonitor]

Ρωσία: Τουλάχιστον 12 νεκροί σε πολλαπλή τρομοκρατική επίθεση σε εκκλησίες και συναγωγή

Τουλάχιστον 12 αστυνομικοί και μέλη της ρωσικής εθνικής φρουράς σκοτώθηκαν καθώς και ένας αρχιεπίσκοπος, κατά τη διάρκεια πολλαπλών συντονισμένων τρομοκρατικών επιθέσεων σε εκκλησίες και μια συναγωγή σε δύο πόλεις του Νταγκεστάν. Την Κυριακή, κατά τη διάρκεια της εορτής της Πεντηκοστής της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, συντονισμένες επιθέσεις στόχευσαν εκκλησίες, μια συναγωγή και ένα αστυνομικό τμήμα στις πόλεις Ντερμπέντ και Μαχατσκαλά του Νταγκεστάν. Οι επιθέσεις είχαν ως αποτέλεσμα τον θάνατο τουλάχιστον 15 αστυνομικών και αξιωματικών της Εθνικής Φρουράς, αρκετών πολιτών και ενός Ορθόδοξου ιερέα. Τουλάχιστον 12 ακόμη τραυματίστηκαν. Σύμφωνα με την FSB οι δράστες συνδέονται με το παρακλάδι του ISIS-K, ενώ έξι εκ εξ αυτών φέρονται να σκοτώθηκαν από τις αρχές είτε επί τόπου, είτε σε δευτερογενείς συγκρούσεις. Λεπτομέρειες Συμβάντος: - Τοποθεσίες Επίθεσης: - Ντερμπέντ: Μια ιστορική πόλη με σημαντική εβραϊκή κοινότητα, όπου η συναγωγή πυρπολήθηκε. - Μαχατσκαλά: Η πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη του Νταγκεστάν, δέχτηκε επιθέσεις σε αστυνομικό τμήμα και τόπους λατρείας. - Επιτιθέμενοι: - Τρεις ένοπλοι ντυμένοι στα μαύρα θεάθηκαν στη Μαχατσκαλά να πυροβολούν. Οι επιτιθέμενοι θεωρούνται μέλη μιας "διεθνούς τρομοκρατικής οργάνωσης"​ (The Times of Israel)​​ (The Jerusalem Post)​. - Έξι επιτιθέμενοι αναφέρθηκαν ότι εξουδετερώθηκαν από τις δυνάμεις ασφαλείας​ (The Moscow Times)​​ (DW)​. - Απώλειες: - Σημαντικός μεταξύ των θυμάτων ήταν ο Αρχιμανδρίτης Νικολάι Κοτέλνικοφ, ο οποίος σκοτώθηκε βίαια στο Ντερμπέντ​ (The Times of Israel)​. Υπόβαθρο και Πλαίσιο: - Αντισημιτισμός και Περιφερειακές Εντάσεις: Πρόσφατα γεγονότα ανέδειξαν αυξανόμενα αντισημιτικά αισθήματα στο Νταγκεστάν, επιδεινωμένα από παγκόσμιες γεωπολιτικές συγκρούσεις και τοπικές ταραχές. Η έφοδος στο αεροδρόμιο της Μαχατσκαλά τον Οκτώβριο από όχλο που έψαχνε για Εβραίους αντανακλά βαθιές εντάσεις​ (The Times of Israel)​​ (DW)​. - Συνδέσεις με Διεθνή Τρομοκρατία: Η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ασφαλείας (FSB) έχει συνδέσει τους επιτιθέμενους με τον ISIS, σημειώνοντας παρόμοιες σχεδιασμένες επιθέσεις σε συναγωγές σε άλλες περιοχές​ (DW)​​ (The Jerusalem Post)​. Επίσημες Αντιδράσεις: - Ρωσικές Αρχές: Η Ανακριτική Επιτροπή άνοιξε ποινικές υποθέσεις για τις τρομοκρατικές ενέργειες, ενώ η περιφερειακή ηγεσία καταδίκασε τη βία και κάλεσε σε ενότητα μεταξύ των θρησκευτικών ομάδων​ (The Moscow Times)​​ (The Times of Israel)​. - Θρησκευτικοί Ηγέτες: Δηλώσεις από τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία και ηγέτες της εβραϊκής κοινότητας στη Ρωσία καταδίκασαν τις επιθέσεις, ζητώντας ισχυρότερη προστασία και συνοχή της κοινότητας​ (The Moscow Times)​​ (The Times of Israel)​. Αντιδράσεις στα Κοινωνικά Μέσα και Κοινή Γνώμη: Βίντεο και αναρτήσεις στα κοινωνικά μέσα έδειξαν τα άμεσα επακόλουθα, συμπεριλαμβανομένων των καμένων κτιρίων και των επιτιθέμενων σε δράση. Αυτές οι εικόνες έχουν τροφοδοτήσει τη δημόσια οργή και τις απαιτήσεις για πιο αποτελεσματικά μέτρα ασφαλείας​ (The Moscow Times)​​ (The Times of Israel)​. Read the full article

[eidiseis-news]

Καθολική Εκκλησία της Ουκρανίας: «Καμία συμφωνία με τη Ρωσία αν μας βλέπουν ως αποικία» - Ειδήσεις - νέα - Το Βήμα Online

Καθολική Εκκλησία της Ουκρανίας: «Καμία συμφωνία με τη Ρωσία αν μας βλέπουν ως αποικία» – Ειδήσεις – νέα – Το Βήμα Online

Ο επικεφαλής της βυζαντινής Καθολικής Εκκλησίας της Ουκρανίας συναντήθηκε σήμερα με τον Πάπα Φραγκίσκο και δήλωσε ότι δεν μπορεί να υπάρξει διάλογος με τη Ρωσία όσο η Μόσχα θεωρεί τη γείτονα στην οποία εισέβαλε ως αποικία που πρέπει να υποταχθεί. Προτάσεις αποικιοκρατικής ειρήνευσης Το ταξίδι στο Βατικανό είναι το πρώτο εκτός Ουκρανίας για τον Μέγα Αρχιεπίσκοπο Σβιατοσλάβ Σεβτσούκ μετά τη ρωσική…