#Ρωσικές | Explore Tumblr posts and blogs

justforbooks · 3 months ago

Text

Η ελληνικότητα του Χρήστου Γιανναρά

Κάποιες σκέψεις με αφορμή τον θάνατό του

ΕΙΜΑΣΤΕ, ΙΣΩΣ, ΑΝΑΡΜΟΔΙΟΙ να μιλήσουμε για έναν άνθρωπο στον οποίο η χριστιανική μαρτυρία ήταν αδιαχώριστη από τη σκέψη για την πολιτεία και την κοινωνία. Εννοώ εδώ όσοι και όσες δεν μετέχουμε σε αυτό που ο Γιανναράς ονόμαζε «ευχαριστιακή κοινότητα» και λογοδοτούμε σε πολύ διαφορετικές πηγές νοήματος και πολιτιστικά κοιτάσματα.

Αν αναλογιστούμε όμως πως ο εκλιπών υπήρξε πολυσχιδής, τότε όχι μόνο επιτρέπονται αλλά κατά κάποιον τρόπο επιβάλλονται οι δημόσιες, κριτικές αποτιμήσεις. Αυτές οι δημόσιες αποτιμήσεις λογικά διαφέρουν από το εξειδικευμένο θεολογικό και φιλοσοφικό σχόλιο, καλό είναι όμως να μην ταυτίζονται και με μια ρηχή πολιτικολογούσα προσέγγιση. Πολλά ήδη ειπώθηκαν και γράφηκαν εν θερμώ, τόσο από ανθρώπους που τον είχαν περίπου ως μέντορα όσο και από τη σκοπιά της αμφισβήτησης και της κατάκρισης. Θέματα όπως η συμβολή του στις θεολογικές σπουδές ή ο τρόπος που διάβασε την ελληνική παράδοση είναι φυσικά σύνθετα και δεν μπορούν να συνοψιστούν σε ένα κείμενο χιλίων λέξεων.

Για μένα λοιπόν η σκέψη του Γιανναρά –και πάνω από όλα το πώς «εφάρμοσε» τις θεολογικές ή φιλοσοφικές του αναφορές σε μια ολική πολιτισμική και κοινωνική κριτική– αντιπροσωπεύει μια εθνορομαντική κριτική της νεωτερικότητας. Είναι μια από τις πιο χαρακτηριστικές ενσαρκώσεις ενός ρεύματος που επιδιώκει να δει την ελληνικότητα ως έναν πολιτισμό της πράξης, ικανό να δώσει απαντήσεις σε όλα τα ζητήματα της σύγχρονης ζωής. Οι πνευματικές πηγές αυτής της κριτικής είναι τόσο ελληνορθόδοξες όσο και αμιγώς δυτικοευρωπαϊκές, αφού ξέρουμε ότι κυρίως εντός Δύσης έχει αναδυθεί και ξετυλιχτεί η πιο ριζική κριτική της Δύσης. Για παράδειγμα, το μαστίγωμα του καρτεσιανού ατομικισμού, της ωφελιμιστικής ηθικής και του ορθολογιστικού πνεύματος είναι τόσο παλαιές υποθέσεις όσο ο γερμανικός ρομαντισμός του 1800, οι νιτσεϊκές γραφές αλλά και η πλούσια γραμματεία που βρίσκουμε σε συγγραφείς με καθολικές αναφορές. Στο φόντο υπάρχει επίσης μια δυτική φιλοσοφία του προσώπου (ο περσοναλισμός) που στη διάρκεια του Μεσοπολέμου έκανε διμέτωπο αγώνα κατά του «υλιστικού φιλελευθερισμού» και του «μαρξιστικού οικονομισμού» χάριν των ζωντανών προσώπων. Όλα τούτα και φυσικά τα υπαρξιακά και ερμηνευτικά ρεύματα της ��ιλοσοφίας (που κατατείνουν στην αποδόμηση της ιδέας ενός αυτάρκους ατόμου-μοναχικής συνείδησης) είναι πολιτισμικά προϊόντα της «Δύσης» και συνυπάρχουν μέσα στα γιανναρικά κείμενα, μαζί με τις γνωστές ρωσικές και πατρώες αναφορές του.

Κάτι προσωπικό: πρωτοδιάβασα τον Γιανναρά όταν το 1989 αποφάσιζα ως θέμα της διδακτορικής μου διατριβής την κριτική της τεχνολογίας και της νεωτερικότητας στον Μάρτιν Χάιντεγκερ. Υπήρξε μάλιστα και μια παρεξήγηση γιατί στο κείμενο που παρέδωσα δεν είχα συζητήσει το βιβλίο του για τη σχέση μεταξύ Χάιντεγκερ και Διονυσίου Αρεοπαγίτη. Από τότε είχα την αίσθηση πως πολλά από όσα συναντούσα στους Γάλλους χαϊντεγκεριανούς στοχαστές αλλά και σε άλλα φιλοσοφικά πνεύματα με θεολογική παιδεία είχαν συγγένεια τόνων και πνεύματος με τους συλλογισμούς του Γιανναρά. Και επειδή δεν διάβαζα μόνο νεομαρξιστές φιλόσοφους (αν και αριστερός), δυσκολευόμουν τότε να δω ως «σκάνδαλο» το να διδάσκει φιλοσοφία ένας άνθρωπος με θεολογικές αναφορές και συμμετοχή στο «εκκλησιαστικό γεγονός» (άλλη γνωστή του έκφραση). Φυσικά, ο κύκλος μέσα στον οποίο κινούμασταν τότε, με τη σημαντική μορφή του Κοσμά Ψυχοπαίδη, ήταν στην αιχμή αυτής της εναντίωσης στον Γιανναρά, στη βάση της θέσης ότι ένας θεολόγος δεν μπορεί να διδάσκει φιλοσοφία γιατί η φιλοσοφία, και ειδικά η νεωτερική, περιέχει πάντα μια ριζική κριτική της θρησκείας.

Από την άλλη, στο δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα υπήρξε ένα κλίμα ριζοσπαστικής κριτικής στη (δυτική) φιλοσοφία του υποκειμένου και στη μεταφυσική της βεβαιότητας. Αυτή η κριτική –διάσπαρτη σε πανεπιστήμια και χώρους της Ευρώπης και των ΗΠΑ– είχε πολλά παρακλάδια, γλωσσικές οικογένειες και διακριτές ευαισθησίες. Με κάποιον τρόπο, ο Γιανναράς προσπάθησε να συνομιλήσει με όλα αυτά τα ρεύματα κριτικής στον δυτικό ανθρωπισμό και ατομικισμό, μέσα όμως από πηγές του λεγόμενου ελληνικού βιώματος ή αυτού που ονόμαζε «ελληνικό τρόπο».

2 Από εδώ πιστεύω αρχίζουν τα σοβαρότερα προβλήματα και μια πορεία με πολλά αρνητικά (κατά τη γνώμη μου) γνωρίσματα. Πολιτικά, αυτό το οδοιπορικό είχε εξαρχής μια παραδοξότητα. Για παράδειγμα, ο Γιανναράς ισχυριζόταν πάντα ότι η σκέψη του είναι κοινωνιοκεντρική και με κάποιον τρόπο έθετε σε αμφισβήτηση την επικυριαρχία του αγοραίου οικονομισμού – την αφηρημένη κατασκευή μιας πολιτικής οικονομίας. Ωστόσο, οι πρακτικές του κρίσεις ήταν σχεδόν πάντα (με κάποιες εξαιρέσεις) πολύ εχθρικές προς την αριστερά, τόσο την αριστερά των δικαιωμάτων όσο και αυτή των ταξικών-υλικών διεκδικήσεων. Για τον Γιανναρά η αριστερά ήταν απλώς μια ακραία έκφανση του ίδιου του δυτικού ατομικισμού, μια μηδενιστική παρόξυνση του ίδιου του Homo occidentalis. Και ως προς αυτό, θύμιζε κριτικές σαν αυτές του Γάλλου Ζαν-Κλοντ Μισεά ή του Κρίστοφερ Λας, μοτίβα που είναι παρόντα στη Δύση εδώ και δεκαετίες. Τελικά, η μετάφραση της γιανναρικής σκέψης θα γείρει σε μια δυσφορική, αφοριστική κατεύθυνση, εκφρασμένη με μια γλώσσα ποιητικής ευφορίας. Για μένα ωστόσο το μεγαλύτερο πρ��βλημα σε σχέση με τον δημόσιο στοχασμό του Γιανναρά δεν ήταν η απαισιόδοξη ανθρωπ��λογία του για τον σύγχρονο πολιτισμό και τις κλίσεις του. Στο κάτω-κάτω, ποικίλες εκδοχές κριτικής απαισιοδοξίας κυριαρχούν σε στοχαστές και δημόσιους διανοούμενους που δεν έχουν καμιά σχέση με ορθοδοξίες και κοινοτισμούς. Και από μια άποψη, μια σκεπτικιστική και κριτική στάση είναι προτιμότερη από την αφελή και ιδιοτελή ενίοτε αισιοδοξία των συναινετικών διανοούμενων.

Υπήρξε όμως, ιδίως μετά τη δεκαετία του '80, ένα διαιρετικό σχήμα που έκανε τη σκέψη του Γιανναρά πολύ ευάλωτη στον συντηρητικό δογματισμό. Η φιλοσοφία της αγαπητικής ελπίδας (ο ερωτικο-οντολογικός ορίζοντας της σκέψης του) διαπότιζε μια ερεβώδη πολιτισμική απαξίωση της νεοελληνικής κοινωνίας και του κράτους, από όπου δεν σωζόταν τίποτα ή σχεδόν τίποτα. Η περιβόητη περιφρόνηση για το «ελλαδικό κρατίδιο» έγινε γρήγορα μέθοδος κακοχαρακτηρισμού των πάντων, από τα πολιτικά κόμματα και τα συνδικάτα μέχρι συνολικά τη λεγόμενη «φραγκολεβαντίνικη» συνείδηση, ως διεστραμμένα εγωιστική σχέση με τον κόσμο.

Σε αυτήν τη μάχη του με το φάντασμα μιας ενιαίας, αρνητικής και πνευματικά ιμπεριαλιστικής Δύσης ο Γιανναράς θα θυσιάσει τους χυμούς της πρώιμης σκέψης του. Το σταθερό υπόστρωμα κάθε ρομαντικού συντηρητισμού στην Ευρώπη, τόσο στη Δύση όσο και στην ανατολική Ευρώπη και τη Ρωσία, είναι η αποθέωση της παλλόμενης λαϊκής κοινότητας και η δαιμονοποίηση όλων των «τεχνητών» πολιτικών κατασκευών (του μοντέρνου κράτους, των αντιπροσωπευτικών θεσμών). Το πλαίσιο αυτό πλακώνει διαρκώς τον λόγο του Γιανναρά με τρόπο που σταδιακά γίνεται πιο ασφυκτικός στην απολυτότητά του. Και ενώ η μια πτυχή του εγχειρήματος επιδίωκε να αποδομήσει τη δογματική και περίκλειστη ηθικολογία, η άλλη πλευρά του Γιανναρά θα γλιστρήσει σε μια πολεμική που δεν αφήνει και πολλά ανοιχτά παράθυρα.

3 Φυσικά κάποιοι (νέο)φιλελεύθεροι σχολιαστές που γράφουν τώρα αρνητικά για τον Γιανναρά φαίνεται να λησμονούν τα κοινά μεταξύ τους σημεία. Αν και ο εκλιπών απεχθανόταν φιλοσοφικά τη λογική των δικαιωμάτων, επί χρόνια έγραφε τα χειρότερα για τη δημοσιοϋπαλληλία και τον κρατισμό. Εκθείαζε, επίσης, την αριστεία, έβρισκε πάντα αντικοινωνικές τις απεργίες και μηδενιστική την όποια διαμαρτυρία ενδιαφερόταν για οικονομικά-μισθολογικά αιτήματα. Όπως και κάποιοι συντηρητικοφιλελεύθεροι δημοσιολόγοι και σχολιαστές, πίστευε πως ο «��στορικός υλισμός» είναι η κυρίαρχη ιδεολογία και το πνεύμα της μεταπολιτευτικής Ελλάδας, μιας Ελλάδας που για τον Γιανναρά ήταν πλέον τελειωμένη υπόθεση, εκτός αν την έσωζε το ήθος και η αρχοντιά «λίγων γενναίων».

Η κοινωνική-πολιτισμική κριτική του Γιανναρά επέστρεφε διαρκώς στην εξιδανικευμένη ιδέα μιας μαγιάς «εύψυχων Ελλήνων» που σώζουν τον πολιτισμό από τη βαρβαρότητα και το έθνος από την κατάρρευση του ίδιου του κράτους. Έχω συζητήσει αλλού (στο δοκίμιό μου «Κοινότοπη χώρα») τη στάση αυτή που βλέπει το «λίγο» της χώρας ως κρυμμένο πλούτο, τη φτώχεια ως αρχοντιά και την περιφερειακή θέση ως προνόμιο μιας αγαθής ελληνότροπης οικουμενικότητας απέναντι στην εγκληματική παγκοσμιότητα της Δύσης. Είναι, πράγματι, μια κριτική που δεν ενδιαφέρεται για θέματα ισότητας ή κοινωνικής δικαιοσύνης αλλά περισσότερο για την αρετή της αυθεντικότητας και ένα είδος πολιτικής της ψυχής. Παρ' όλα αυτά, ο Γιανναράς των πρώτων δεκαετιών υπερασπίστηκε έναν χριστιανισμό της σάρκας και μια φιλοσοφία του προσώπου που θα μπορούσε να μην προχωρήσει σε ισοπεδωτικά μονοπάτια. Θα μπορούσε να είναι ένας κριτικός συντηρητικός λόγος που θα απέφευγε τον στόμφο της αντιμοντέρνας ρητορείας. Έχω, δε, την εντύπωση (κάνω μια υπόθεση) ότι του στοίχισε πολύ η επίθεση που δέχτηκε –και ιδίως η αμφισβήτηση της επάρκειάς του ως δασκάλου φιλοσοφίας– από επιφανή πρόσωπα και φορείς της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής αριστεράς στα πανεπιστήμια της εποχής. Η ίδια η δεκαετία του '80 βιώθηκε ευρύτερα από πολλούς εθνορομαντικούς διανοούμενους και καλλιτέχνες ως πολιτισμικό τραύμα, με πηγή προέλευσης τόσο τον πασοκικό μαζικοδημοκρατικό «λαϊκισμό» όσο και μια νεοδιαφωτιστική αριστερά που θα τη θεωρήσουν εθνομηδενιστική δύναμη. Ο Γιανναράς είχε υποστεί στη νεότητά του το σοκ και τη συμβολική βία των παραεκκλησιαστικών οργανώσεων και αργότερα θεώρησε πως έγινε στόχος ενός άλλου φανατισμού (από φιλελεύθερους, αριστερούς και «δυτικόφρονες» εκσυγχρονιστές).

Από εκεί και πέρα, ο δημόσιος διανοούμενος που κατακτά μια ορισμένη δημοφιλία και μιλάει στο κοινό του θα επαναλαμβάνει μονότονα τον βασικό καμβά της σκέψης του με όλο και πιο σκληρούς χαρακτηρισμούς και θυμό. Φυσικά, κάθε κοινωνικός κριτικός λόγος έχει ένα μερίδιο εμπάθειας, γιατί δεν υπάρχει αμερόληπτη, ψύχραιμη και πάντοτε πολιτισμένη γραφή, ιδίως σε μια εποχή αλλεπάλληλων κρίσεων και μεγάλων ρηγμάτων. Δεν μπορούμε όμως να παραβλέψουμε πως ο τρόπος με τον οποίο ο Γιανναράς θα καταγγείλει διάφορα δεινά οδηγεί σε μια εθνορομαντική ουτοπία με αιχμή μια ��νεύρετη, φασματική ελληνικότητα. Ακόμα και η κριτική του στον πολιτικό εθνικισμό και στη στενόμυαλη πατριδοκαπηλία της θεσμικής Εκκλησίας εντάσσεται σε μια αντίληψη περί ελληνικής οικουμενικότητας που παρουσιάζεται πάντα ως ο αυθεντικός τρόπος του βίου μας απέναντι σε μια παρακμιακή Δύση και μια δεσποτική Ασία. Η ιδέα μιας εναλλακτικής καθ’ ημάς Ανατολής που υποτίθεται ότι θα μας δωρίσει και πολιτική διέξοδο έγινε ένας αψύς δογματισμός, κατακεραυνώνοντας σχεδόν τους πάντες ως ολίγιστους και κρετίνους. Εδώ το πένθος για τη χαμένη ελληνικότητα έγινε ένα μελαγχολικό άγχος με το οποίο αδικείται οτιδήποτε έρχεται μετά τον Σεφέρη, τον Πικιώνη, τους «δασκάλους του γένους», τη λαϊκή αρχιτεκτονική κ.λπ.

Ο λόγος του Γιανναρά έγινε ένα τέχνασμα σύγκρισης μεταξύ μιας συνθήκης πνευματικού μεγαλείου και λαϊκής άνθισης (πριν από το ελληνικό κράτος και τους επείσακτους θεσμούς του) και μιας κατάστασης εκπεσμού και βαρβαρότητας. Οι αποχρώσεις μειώνονταν, οι τελεσίδικες αποφάνσεις πολλαπλασιάστηκαν και στο τέλος ακόμα και ο Δαρβίνος ταυτίστηκε με μια πιθηκόμορφη, παρακμιακή ανθρωπότητα.

4 O θάνατος του Χρήστου Γιανναρά δεν μπορεί πάντως να είναι μια αφορμή λεκτικών κατεδαφίσεων ή εγκωμιαστικών παιάνων. Χρειαζόμαστε περισσότερες κριτικές αποτιμήσεις και λιγότερες μονότονες καταδίκες ή κολακευτικά παχιά λόγια. Για τη δική μου αίσθηση των πραγμάτων, ο στοχασμός του Γιανναρά είχε πάρει έντονη κλίση προς μια αριστοκρατική και αντιδημοκρατική πολιτική φιλοσοφία, στηριγμένη, παραδόξως, σε μια ποιητική ενόραση του έρωτα και της σχέσης. Το ένα σκέλος δυνάμωσε υπερβολικά, ενώ το άλλο έμεινε στάσιμο, σαν ένα καλλιεπές σχόλιο πάνω στον καμβά της γενιάς του '30 περί ελληνικότητας. Ένας ιδιαίτερος ρομαντικός συντηρητισμός με αιχμηρούς τόνους και πνεύμα πολεμικής θα γεννήσει περισσότερες παρεξηγήσεις με τον καιρό.

Για ένα πράγμα δεν μπορεί να κατηγορήσει κανείς τον Γιανναρά: πως του έλειπε το πάθος. Από αυτή την άποψη, πράγματι, δεν ήταν ο τύπος του ακαδημαϊκού φιλοσόφου, του καθηγητή πανεπιστημίου που διδάσκει φιλοσοφία. Στάθηκε ανυποχώρητα πολεμικός παρά διπλωμάτης. Και η πραότητα (την οποία τονίζουν κάποιοι) ήταν ένας τόνος της φωνής και όχι η αντιμετώπιση των αντιπάλων και των εχθρών, που για τον Γιανναρά κόμιζαν όλα τα δεινά του κόσμου. Και αυτό το στοιχείο προσφέρει πολλές ευκαιρίες εκφραστικής δεινότητας, αλλά είναι και παγίδα στην οποία κάποιος επενδύει τον ναρκισσισμό του (��δίως αν είναι συγγραφέας και ομιλητής χαρισματικός).

Απομένει εν τέλει στους θεολόγους ή στους φιλοσόφους της θρησκείας να κάνουν τις δικές τους αποτιμήσεις ενός έργου. Το βέβαιο είναι πως η σκέψη του Γιανναρά (αδιαχώριστη από το πρόσωπο και τη δημόσια παρουσία του) ανήκει στο πεδίο της ελληνικής ιδεολογίας και των μεταμορφώσεών της. Μια κριτική της ελληνικής ιδεολογίας θα είναι όμως πάντα κάτι διαφορετικό από το ξήλωμα της όποιας πνευματικής φυσιογνωμίας ή τους οπαδικούς διθυράμβους των social media.

Νικόλας Σεβαστάκης

✔ Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην έντυπη LiFO

Daily inspiration. Discover more photos at Just for Books…?

#just for books #Χρήστος Γιανναράς #in memoriam

6 notes · View notes

reality-breaker · 1 year ago

Text

Επιλογές Αυγούστου (1/8)

Cormac McCarthy \/ Βιομηχανικός πολιτισμός πριν από τον άνθρωπο /\ Henri van der Stok (1870–1946) \/ Ραδιενεργά λογοτεχνήματα: ένα υπερφυσικό σύστημα βασισμένο στις πνευματικές δυνάμεις του ηλεκτρισμού /\ Ακροβάτες που βάδιζαν επάνω στα φτερά αεροπλάνων \/ Ο στρατιώτης που, επειδή ήταν γκέι, τον είχαν εγκαταλείψει σε έρημο νησί /\ Ο λύκος του Ansbach \/ Ιστορίες για το πάθος της ανθρωπότητας με το φεγγάρι /\ Ένα ντοκιμαντέρ για τα τατουάζ στις ρωσικές φυλακές \/ Το περιοδικό Heavy Metal δεν φαίνεται να πηγαίνει καλά /\ Manilla Road και Sword-and-Sorcery \/ Λαβκραφτικά στοιχεία στο Sword & Sorcery /\ Surreal Dreams of Venus του Salvador Dali (1939) \/ Το ελβετικό θέρετρο του Erich von Däniken, εξωγήινοι και αρχαίοι αστροναύτες /\ Το Μυστήριο του Παράξενου Γέλιου \/ Μια τράπουλα (1977) από τον Taro Okamoto <

https://fantastikosorizontas.gr/kostasvoulazeris/epiloges/ep.php?ID=08_2023#1

#links #λογοτεχνία #βιβλία #επιστήμη #αρχαιότητα #τέχνη #φανταστική λογοτεχνία #μαγικός ρεαλισμός #σουρεαλισμός #ακροβάτες #ρετρό #παράξενα #λύκοι #Heavy Metal #Lovecraft #εξωγήινοι #γέλιο #τράπουλα #Ταρό

7 notes · View notes

crisismonitor · 2 days ago

Text

Καταιγιστικές αναμένονται οι εξελίξεις στα ανοιχτά μέτωπα το προσεχές διάστημα και μέχρι την ανάληψη της εξουσίας στις ΗΠΑ από τον Ντόναλν�� Τραμπ, καθώς Πούτιν και Νετανιάχου φαίνεται ότι έχουν αποφασίσει το τελευταίο στάδιο των κινήσεών τους, ώστε να βρεθούν σε καίρια θέση και να μπορέσουν να επιβάλλουν τους όρους τους την επόμενη ημέρα. Ορατές έχουν αρχίσει να γίνονται οι επιπτώσεις της εκλογής του Ντόναλντ Τραμπ στη γεωπολιτική σκακιέρα, πριν αυτός αναλάβει την εξουσία, καθώς τόσο ο Βλάντιμιρ Πούτιν όσο και ο Μπενιαμίν Νετανιάχου διατηρούν ανοιχτό δίαυλο επικοινωνίας μαζί του και φαίνεται ότι σχεδίαζαν εξ αρχής τις κινήσεις τους με γνώμονα την επανεκλογή του. Σύμφωνα με το NATO η Ρωσία έχει συγκεντρώσει δύναμη 50,000 στρατιωτών, συμπεριλαμνβανομένων των βορειοκορεατών για να εισβάλλει και να επανακτήσει το Κουρσκ που έχουν καταλάβει ουκρανικές δυνάμεις. Στόχος της Μόσχας είναι να ανακτήσει τον έλεγχο της ρωσικής περιοχής πριν την ορκωμοσία του Ντόναλντ Τραμπ. Μάλιστα, ο Ντόναλντ Τραμπ διέρρευσε την Κυριακή ότι είχε τηλεφωνική επικοινωνία με τον Βλάντιμιρ Πούτιν, προκαλώντας την αντίδραση του Λευκού Οίκου. Στο άλλο ανοιχτό μέτωπο, στη Μέση Ανατολή, ο Μπενιαμίν Νετανιάχου διαμήνυσε ότι οι θέσεις του ευθυγραμμίζονται με αυτές του Ντόναλντ Τραμπ, υποστηρίζοντας ότι έχουν ανοιχτό δίαυλο επικοινωνίας. Οι εξελίξεις στο μέτωπο Ρωσίας Ουκρανίας Η επίθεση Ρωσίας-Βόρειας Κορέας είναι προ των πυλών, την ώρα που ο εκλεγμένος πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ ετοιμάζεται να επανέλθει στην εξουσία, με δηλωμένο στόχο να τερματίσει γρήγορα τον πόλεμο. Ο Τραμπ δεν είπε πώς ακριβώς θα διευθετήσει τη σύγκρουση, αλλά ο μέλλων αντιπρόεδρος Τζέι Ντι Βανς έκανε λόγο για σχέδιο που θα επιτρέψει στη Ρωσία να διατηρήσει τα εδάφη που έχει καταλάβει στην Ουκρανία. Ο ρωσικός στρατός συγκέντρωσε δύναμη 50.000 στρατιωτών, συμπεριλαμβανομένων βορειοκορεατικών στρατευμάτων, καθώς προετοιμάζεται να ξεκινήσει αντεπίθεση με στόχο την ανάκτηση εδαφών που κατέλαβε η Ουκρανία στην περιοχή Κουρσκ της Ρωσίας, σύμφωνα με Αμερικανούς και Ουκρανούς αξιωματούχους, μεταδίδουν οι New York Times. Νέα αξιολόγηση από πλευράς ΗΠΑ καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η Ρωσία έχει συγκεντρώσει τη δύναμη χωρίς να χρειάζεται να αποσύρει στρατιώτες από την ανατολική Ουκρανία - την κύρια προτερ��ιότητά της στο πεδίο μάχης - διατηρώντας την ικανότητα να πιέζει σε πολλά μέτωπα ταυτόχρονα. Τα ρωσικά στρατεύματα έχουν ανακτήσει μέρος των εδαφών που κατέλαβε η Ουκρανία στο Κουρσκ φέτος. Έχουν επιτεθεί εναντίον ουκρανικών θέσεων με πυραύλους και πυροβολικό, αλλά δεν έχουν ακόμη ξεκινήσει τη μεγάλη αντεπίθεση, δήλωσαν Αμερικανοί αξιωματούχοι. Ουκρανοί αξιωματούχοι αναμένουν την αντεπίθεση, με τη συμμετοχή και Βορειοκορεατών, τις επόμενες ημέρες. Προς το παρόν, οι Βορειοκορεάτες εκπαιδεύονται με ρωσικές δυνάμεις στο δυτικό τμήμα του Κουρσκ. Μπρα-ντε-φερ για την Ουκρανία στην Ουάσιγκτον Ο Αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν θα συζητήσει τις κορυφαίες προτεραιότητες της αμερικανικής εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής με τον νεοεκλεγέντα πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ όταν συναντηθούν οι δυο τους την Τετάρτη στο Λευκό Οίκο, δήλωσε σήμερα ο σύμβουλος εθνικής ασφαλείας των ΗΠΑ Τζέικ Σάλιβαν. Σε συνέντευξή του στην εκπομπή του CBS «Face the Nation» (Ενώπιον του Έθνους), ο Σάλιβαν δήλωσε ότι το κορυφαίο μήνυμα του Μπάιντεν θα είναι η δέσμευσή του να εξασφαλίσει μια ομαλή μεταβίβαση της εξουσίας, ενώ θα μιλήσει επίσης με τον Τραμπ για το τι συμβαίνει στην Ευρώπη, στην Ασία και στη Μέση Ανατολή. Ο Σάλιβαν δήλωσε ακόμα πως ο πρόεδρος Μπάιντεν θα πει στο Κογκρέσο και στη νέα κυβέρνηση του εκλεγμένου προέδρου Ντόναλντ Τραμπ ότι η Ουάσινγκτον δεν θα πρέπει να απομακρυνθεί από την Ουκρανία, καθώς κάτι τέτοιο θα μπορούσε να προκαλέσει περισσότερη αστάθεια στην Ευρώπη. «Ο πρόεδρος Μπάιντεν θα υποστηρίξει ότι χρειαζόμαστε να συνεχισθούν οι πόροι για την Ουκρανία και πέραν του τέλους της θητείας του», δήλωσε στο CBS. Ο σύμβουλος εθνικής ασφαλείας των ΗΠΑ υποστήριξε ακόμα πως σήμερα η Χαμάς είναι αυτή που εμποδίζει μια κατάπαυση του πυρός στη Γάζα και όχι το Ισραήλ. Ο Σάλιβαν πρόσθεσε πως οι ΗΠΑ θα κρίνουν την πρόοδο που έχει κάνει το Ισραήλ σχετικά με μια επιστολή που έγραψαν τον περασμένο μήνα ο αμερικανός υπουργός Άμυνας Λόιντ Όστιν και ο υπουργός Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν αναφορικά με την ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα. Σε ανοιχτή γραμμή με τον Νετανιάχου Παράλληλα ο εκλεγμένος πρόεδρος των ΗΠΑ έχει στραμμένη την προσοχή του και στη Μέση Ανατολή και για τον λόγο αυτό είναι σε διαρκή επικοινωνία με τον Μπενιαμίν Νετανιάχου. Ο ισραηλινός πρωθυπουργός, που παραδέχτηκε την Κυριακή για πρώτη φορά δημοσίως ότι έδωσε το πράσινο φως για την επίθεση με τους βομβητές που πραγματοποιήθηκε το Σεπτέμβριο εναντίον της λιβανικής Χεζμπολάχ, δήλωσε ότι τις τελευταίες ημέρες έχει μιλήσει τρεις φορές με τον Τραμπ. «Συμφωνούμε απολύτως με κάθε πτυχή της ιρανικής απειλής και του κινδύνου που αυτή συνιστά. Βλέπουμε επίσης τις μεγάλες ευκαιρίες ενώπιον του Ισραήλ στον τομέα της ειρήνης και επέκτασής της και σε άλλους τομείς». Read the full article

0 notes

hadnews-greece · 9 days ago

Link

Προειδοποίηση για χρήση πυρηνικών και Γ' Παγκόσμιο Πόλεμο από τη Μόσχα προς την Ουάσινγκτον… Αίσθηση προκαλούν οι δηλώσεις του πρώην προέδρου της Ρωσίας Μεντβέντεβ, καθώς εντείνονται οι ρωσικές επιθέσεις σε Κίεβο, Χάρκοβο και άλλες πόλεις. Οι προειδοποιήσεις για χρήση πυρηνικών όπλων και την πιθανότητα εξέγερσης του Γ' Παγκόσμιου Πολέμου από τη Μόσχα προς την Ουάσινγκτον φέρνουν ακόμα περισσότερη ένταση στην περιοχή. Η κατάσταση στην περιοχή είναι ανησυχητική και η αβεβαιότητα για το μέλλον των διεθνών σχέσεων διατηρείται σε υψηλά επίπεδα. Ο κίνδυνος εξάπλωσης των εχθροπραξιών σε ευρύτερη κλίμακα είναι πραγματικός και απαιτεί σοβαρή αντιμετώπιση από τις διεθνείς κοινότητες. Είναι επιτακτική ανάγκη η ειρήνη να διατηρηθεί και ο διάλογος να επαναληφθεί για την εξεύρεση λύσεων στις εντατικούς αντιθέσεις που υπάρχουν. Η ενημέρωση και η αντιμετώπιση των παγκόσμιων απειλών πρέπει να αποτελούν προτεραιότητα για όλα τα κράτη μέλη, προκειμένου να αποφευχθεί η πλήρης καταστροφή. Είναι καιρός για σύνεση, δράση και αλληλεγγύη για την προστασία της ειρήνης και της σταθερότητας στον κόσμο. Η προσέγγιση του προβλήματος με σκληρότητα και αμετρητες αντιπαραθέσεις θα οδηγήσουν σε ακόμα μεγαλύτερη κρίση. Ο δρόμος της ειρήνης απαιτεί διάλογο, συνεργασία και αμοιβαία σεβασμό μεταξύ των εθνών. Είναι ώρα για συνεργασία και ενότητα, όχι για πόλεμο και καταστροφή. Το Video "Προειδοποίηση για χρήση πυρηνικών και Γ' Παγκόσμιο Πόλεμο από τη Μόσχα προς την Ουάσινγκτον…" αναρτήθηκε 02/11/2024 στο Youtube κανάλι euronews (στα ελληνικά)

0 notes

thoughtfullyblogger · 9 days ago

Text

Guardian: Καταρρέει το νότιο τμήμα του Ουκρανικού Μετώπου

Οι ρωσικές μονάδες προελαύνουν με τον ταχύτερο ρυθμό από τις αρχές του 2022, με τον νότιο τομέα του ουκρανικού μετώπου να είναι έτοιμος να καταρρεύσει, αναφέρει ο Guardian. Σύμφωνα με την εφημερίδα, τον Οκτώβριο, οι ρωσικές δυνάμεις απελευθέρωσαν πάνω από 500 τετραγωνικά χιλιόμετρα, κυρίως στη Λαϊκή Δημοκρατία του Ντονέτσκ (ΛΔΝ). Σημειώνεται ότι τα ρωσικά στρατεύματα […] Guardian: Καταρρέει το…

0 notes

eclecticstarlightblogger · 9 days ago

Text

Guardian: Καταρρέει το νότιο τμήμα του Ουκρανικού Μετώπου

0 notes

greekblogs · 9 days ago

Text

Guardian: Καταρρέει το νότιο τμήμα του Ουκρανικού Μετώπου

0 notes

skandaladiaplokidiafthora · 9 days ago

Text

Guardian: Καταρρέει το νότιο τμήμα του Ουκρανικού Μετώπου

0 notes

rulinarulina · 23 days ago

Text

Πόλεμος στο Σουδάν: Πληροφορίες για κατάρριψη ρωσικού μεταγωγικού αεροσκάφους στο Νταρφούρ

Ρωσικό μεταγωγικό πιθανόν καταρρίφθηκε στο Νταρφούρ του Σουδάν Ρωσικές πηγές αναφέρουν πως μεταγωγικό αεροσκάφος Ιλιούσιν Il-76 πιθανόν καταρρίφθηκε ενώ πετούσε στους αιθέρες του Νταρφούρ, στο Νότιο Σουδάν, όπου εξακολουθεί να μαίνεται ο πόλεμος που ξέσπασε την 15η Απριλίου 2023. Η πρεσβεία της Ρωσικής Ομοσπονδίας στο Χαρτούμ ανέφερε πως προσπαθεί, σε συντονισμό με τις σουδανικές αρχές, να…

View On WordPress

0 notes

romios-gr · 6 months ago

Text

Μεγάλη απογοήτευση για τα Μπαϊντενάκια και την Δύση. Γέμισε Ρωσικές σημαίες η Κύπρος! Συνέβη σε χώρα-μέλος της Ε.Ε. και δεν μεταδόθηκε από κανένα μεγάλο μέσο! Η Κύπρος γιόρτασε την ρωσική «Ημέρα της Νίκης»στις 9 Μαΐου, παρά τον πόλεμο στην Ουκρανία και τον πόλεμο που έχει ανοίξει η Δύση στη Μόσχα, σύμφωνα με το ρωσική Κέντρο Επιστήμης και Πολιτισμού RIA Novosti. “Στη Λάρνακα, στην εκκλησία... Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/megali-apogoiteysi-gia-ta-mpaintenakia-kai-tin-dysi-gemise-rosikes-simaies-i-kypros/

#Επίκαιρα #απογοήτευση #Γέμισε #για #Δύση #και #κύπρος #μεγάλη #Μπαϊντενάκια #Ρωσικές #σημαίες #τα #την

0 notes

awesomehappystudentmagazine-blog · 2 months ago

Text

Η Μόσχα ανακοίνωσε ότι κατέλαβε οικισμό κοντά στην στρατηγικής σημασίας περιοχή του Ποκρόφσκ

Οι ρωσικές δυνάμεις κατέλαβαν το χωριό Σκούσνε στην ανατολική περιοχή του Ντονέτσκ, όπως ανακοίνωσε τη Δευτέρα το υπουργείο Άμυνας της χώρας. Το Σκούσνε βρίσκεται κοντά στο Ποκρόφσκ, όπου οι ρωσικές δυνάμεις έχουν επιταχύνει την προέλασή τους τις τελευταίες εβδομάδες. Το Ποκρόφσκ αποτελεί στρατηγικής σημασίας επιμελητειακό κόμβο για το Κίεβο. Φιλορώσοι μπλόγκερ δηλώνουν ότι οι δυνάμεις της Μόσχας…

0 notes

crisismonitor · 3 days ago

Text

Καταιγιστικές αναμένονται οι εξελίξεις στα ανοιχτά μέτωπα το προσεχές διάστημα και μέχρι την ανάληψη της εξουσίας στις ΗΠΑ από τον Ντόναλντ Τραμπ, καθώς Πούτιν και Νετανιάχου φαίνεται ότι έχουν αποφασίσει το τελευταίο στάδιο των κινήσεών τους, ώστε να βρεθούν σε καίρια θέση και να μπορέσουν να επιβάλλουν τους όρους τους την επόμενη ημέρα. Ορατές έχουν αρχίσει να γίνονται οι επιπτώσεις της εκλογής του Ντόναλντ Τραμπ στη γεωπολιτική σκακιέρα, πριν αυτός αναλάβει την εξουσία, καθώς τόσο ο Βλάντιμιρ Πούτιν όσο και ο Μπενιαμίν Νετανιάχου διατηρούν ανοιχτό δίαυλο επικοινωνίας μαζί του και φαίνεται ότι σχεδίαζαν εξ αρχής τις κινήσεις τους με γνώμονα την επανεκλογή του. Σύμφωνα με το NATO η Ρωσία έχει συγκεντρώσει δύναμη 50,000 στρατιωτών, συμπεριλαμνβανομένων των βορειοκορεατών για να εισβάλλει και να επανακτήσει το Κουρσκ που έχουν καταλάβει ουκρανικές δυνάμεις. Στόχος της Μόσχας είναι να ανακτήσει τον έλεγχο της ρωσικής περιοχής πριν την ορκωμοσία του Ντόναλντ Τραμπ. Μάλιστα, ο Ντόναλντ Τραμπ διέρρευσε την Κυριακή ότι είχε τηλεφωνική επικοινωνία με τον Βλάντιμιρ Πούτιν, προκαλώντας την αντίδραση του Λευκού Οίκου. Στο άλλο ανοιχτό μέτωπο, στη Μέση Ανατολή, ο Μπενιαμίν Νετανιάχου διαμήνυσε ότι οι θέσεις του ευθυγραμμίζονται με αυτές του Ντόναλντ Τραμπ, υποστηρίζοντας ότι έχουν ανοιχτό δίαυλο επικοινωνίας. Οι εξελίξεις στο μέτωπο Ρωσίας Ουκρανίας Η επίθεση Ρωσίας-Βόρειας Κορέας είναι προ των πυλών, την ώρα που ο εκλεγμένος πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ ετοιμάζεται να επανέλθει στην εξουσία, με δηλωμένο στόχο να τερματίσει γρήγορα τον πόλεμο. Ο Τραμπ δεν είπε πώς ακριβώς θα διευθετήσει τη σύγκρουση, αλλά ο μέλλων αντιπρόεδρος Τζέι Ντι Βανς έκανε λόγο για σχέδιο που θα επιτρέψει στη Ρωσία να διατηρήσει τα εδάφη που έχει καταλάβει στην Ουκρανία. Ο ρωσικός στρατός συγκέντρωσε δύναμη 50.000 στρατιωτών, συμπεριλαμβανομένων βορειοκορεατικών στρατευμάτων, καθώς προετοιμάζεται να ξεκινήσει αντεπίθεση με στόχο την ανάκτηση εδαφών που κατέλαβε η Ουκρανία στην περιοχή Κουρσκ της Ρωσίας, σύμφωνα με Αμερικανούς και Ουκρανούς αξιωματούχους, μεταδίδουν οι New York Times. Νέα αξιολόγηση από πλευράς ΗΠΑ καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η Ρωσία έχει συγκεντρώσει τη δύναμη χωρίς να χρειάζεται να αποσύρει στρατιώτες από την ανατολική Ουκρανία - την κύρια προτεραιότητά της στο πεδίο μάχης - διατηρώντας την ικανότητα να πιέζει σε πολλά μέτωπα ταυτόχρονα. Τα ρωσικά στρατεύματα έχουν ανακτήσει μέρος των εδαφών που κατέλαβε η Ουκρανία στο Κουρσκ φέτος. Έχουν επιτεθεί εναντίον ουκρανικών θέσεων με πυραύλους και πυροβολικό, αλλά δεν έχουν ακόμη ξεκινήσει τη μεγάλη αντεπίθεση, δήλωσαν Αμερικανοί αξιωματούχοι. Ουκρανοί αξιωματούχοι αναμένουν την αντεπίθεση, με τη συμμετοχή και Βορειοκορεατών, τις επόμενες ημέρες. Προς το παρόν, οι Βορειοκορεάτες εκπαιδεύονται με ρωσικές δυνάμεις στο δυτικό τμήμα του Κουρσκ. Μπρα-ντε-φερ για την Ουκρανία στην Ουάσιγκτον Ο Αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν θα συζητήσει τις κορυφαίες προτεραιότητες της αμερικανικής εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής με τον νεοεκλεγέντα πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ όταν συναντηθούν οι δυο τους την Τετάρτη στο Λευκό Οίκο, δήλωσε σήμερα ο σύμβουλος εθνικής ασφαλείας ��ων ΗΠΑ Τζέικ Σάλιβαν. Σε συνέντευξή του στην εκπομπή του CBS «Face the Nation» (Ενώπιον του Έθνους), ο Σάλιβαν δήλωσε ότι το κορυφαίο μήνυμα του Μπάιντεν θα είναι η δέσμευσή του να εξασφαλίσει μια ομαλή μεταβίβαση της εξουσίας, ενώ θα μιλήσει επίσης με τον Τραμπ για το τι συμβαίνει στην Ευρώπη, στην Ασία και στη Μέση Ανατολή. Ο Σάλιβαν δήλωσε ακόμα πως ο πρόεδρος Μπάιντεν θα πει στο Κογκρέσο και στη νέα κυβέρνηση του εκλεγμένου προέδρου Ντόναλντ Τραμπ ότι η Ουάσινγκτον δεν θα πρέπει να απομακρυνθεί από την Ουκρανία, καθώς κάτι τέτοιο θα μπορούσε να προκαλέσει περισσότερη αστάθεια στην Ευρώπη. «Ο πρόεδρος Μπάιντεν θα υποστηρίξει ότι χρειαζόμαστε να συνεχισθούν οι πόροι για την Ουκρανία και πέραν του τέλους της θητείας του», δήλωσε στο CBS. Ο σύμβουλος εθνικής ασφαλείας των ΗΠΑ υποστήριξε ακόμα πως σήμερα η Χαμάς είναι αυτή που εμποδίζει μια κατάπαυση του πυρός στη Γάζα και όχι το Ισραήλ. Ο Σάλιβαν πρόσθεσε πως οι ΗΠΑ θα κρίνουν την πρόοδο που έχει κάνει το Ισραήλ σχετικά με μια επιστολή που έγραψαν τον περασμένο μήνα ο αμερικανός υπουργός Άμυνας Λόιντ Όστιν και ο υπουργός Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν αναφορικά με την ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα. Σε ανοιχτή γραμμή με τον Νετανιάχου Παράλληλα ο εκλεγμένος πρόεδρος των ΗΠΑ έχει στραμμένη την προσοχή του και στη Μέση Ανατολή και για τον λόγο αυτό είναι σε διαρκή επικοινωνία με τον Μπενιαμίν Νετανιάχου. Ο ισραηλινός πρωθυπουργός, που παραδέχτηκε την Κυριακή για πρώτη φορά δημοσίως ότι έδωσε το πράσινο φως για την επίθεση με τους βομβητές που πραγματοποιήθηκε το Σεπτέμβριο εναντίον της λιβανικής Χεζμπολάχ, δήλωσε ότι τις τελευταίες ημέρες έχει μιλήσει τρεις φορές με τον Τραμπ. «Συμφωνούμε απολύτως με κάθε πτυχή της ιρανικής απειλής και του κινδύνου που αυτή συνιστά. Βλέπουμε επίσης τις μεγάλες ευκαιρίες ενώπιον του Ισραήλ στον τομέα της ειρήνης και επέκτασής της και σε άλλους τομείς». Read the full article

0 notes