#περσεύς | Explore Tumblr posts and blogs

widerivertales-blog · 6 years ago

Text

RPGs and Stats

I've started working on a new tabletop RPG, with the tentative title of Olympiad. It's PbtA, and will throw players into the world of Mythical Greece-- where heroes do battle with monstrous creatures and each other among the sunny seas.

I've been thinking a lot as I get into it about Stats, and their importance (especially in PbtA games, where the rules are so directly tied to the kind of narrative you're helping to create) and in the interest of organizing my own thoughts I figured I'd spend a little time discussing them here.

Stats (or Attributes, whichever you prefer) are sort of the first line of defense as far as indicating what kind of a story a game should be telling. Take DungeonWorld, for example, one of the most popular PbtA games and one which draws its stats directly from D&D. This leads players to engage with it as a more narrative-heavy version of D&D, which I think is what the creators were going for.

Other games handle it differently. Spirit of '77 (a game which Wikipedia calls "an action RPG based on 1970s pop culture") has five stats: Four fairly standard, if genre-tinted (Might, Hustle, Smooth, Brains), and one which is rooted explicitly in the narrative they're trying to create (Soul). This keeps things action-centered (Might and Hustle are both physical traits, and the others are far from soft), fitting for a game which requests you play "at Maximum Volume."

Saga of the Icelanders (an RPG about the earliest settlers in Iceland) goes further, giving the player only four stats: Versed, Young, Gendered, and Wyrd. Versed measures the skillfulness of player characters, Young their youth, Gendered the degree to which they match societal expectations for their gender, and Wyrd for their fatedness, the driving force behind all action. These four create an explicitly different environment from Spirit of '77-- a less action-packed one, one more about community and individuals relationships with it and with a harsh outside world. This is, of course, fitting for a game about settlers in a frozen waste. It's less violent, as well-- although all the stats might be applied to physical situations, it's a far cry from DungeonWorld, which differentiates between Strength in Dealing Damage (Strength) and Strength in Withstanding Damage (Endurance).

I think there are two big questions you have to ask yourselves in figuring out the stats for your game:

A.) What attributes do I want to highlight in the characters?

B.) What am I willing to abstract?

DungeonWorld wouldn't be DungeonWorld if Strength, Dexterity, and Endurance were bound together in a stat called "Physical", in the same way that Spirit of '77 wouldn't be Spirit of '77 if it didn't have a way to measure that intangible oomph of a character's soul.

This all brings me, in a roundabout way, to my own project. What, exactly, makes a Greek hero tick? BY what standards must we measure them, and how far can we abstract?

Lets take a list (pulled from Wikipedia, then edited down to the heroes who I actually know enough about to discuss).

Achilles (Αχιλλεύς or Αχιλλέας), hero of the Trojan War and a central character in Homer's Iliad

Aeneas (Αινείας), a hero of the Trojan War and progenitor of the Roman people

Ajax the Great (Αίας ο Μέγας), a hero of the Trojan War and king of Salamis

Bellerophon, hero who slew the Chimera

Daedalus, creator of the labyrinth and great inventor, until King Minos trapped him in his own creation.

Ganymede, Trojan hero and lover of Zeus, who was given immortality and appointed cup-bearer to the gods

Hector, hero of the Trojan War and champion of the Trojan people

Icarus, the son of the master craftsman Daedalus

Jason, leader of the Argonauts

Odysseus, a hero and king of Ithaca whose adventures are the subject of Homer's Odyssey; he also played a key role during the Trojan War

Orpheus, a legendary musician and poet who attempted to retrieve his dead wife from the Underworld

Perseus (Περσεύς), son of Zeus and the founder-king of Mycenae and slayer of the Gorgon Medusa

Theseus, son of Poseidon and a king of Athens and slayer of the Minotaur

Lets work through these, one by one:

Achilles: A noble hero, son of the Nereid Thetis, skillful in battle and (in some version) indestructible. Deeply Prideful.

Aeneas: Son of Aphrodite, leader of the Survivors of Troy, Progenitor of the Romans, Namesake of the Aeneid.

Ajax the Great: Tall and mighty, most famous for his great shield. Wrathful, and at one point a rival of Odysseus.

Bellerophon: A great slayer of beasts. Rode Pegasus, killed the Chimera by tricking it into suffocating. Defeated the Amazons by dropping boulders on them. Destroyed when he attempted to fly to Olympus.

Daedalus: Renowned inventor, designer of the labyrinth. Designed wings and escaped.

Ganymede: A prince of Troy, so beautiful that Zeus abducted him.

Hector: Noble Prince of Troy, and a mighty warrior. Fought Ajax to a standstill.

Icarus: The son of Daedalus, died when he flew too high on wax-sealed wings.

Jason: Leader of the Argonauts, Proud and Skillful. Abandonded Medea and lost Hera's favor, was killed when the Argo rotted away and crushed him.

Odysseus: The Clever King of Ithaca, better at escaping problems with his mind or his skill at Archery than in combat. Delayed in returning home by his boasting to Polyphemus, and the latter's curse.

Orpheus: Famed and skillful musician, Argonaut.

Perseus: son of Zeus, killed the Gorgon to save his mother.

Theseus: son of Poseidon and also King Aegeus. Slayer of the Minotaur, escaped the Labyrinth with the help of Ariadne.

Obviously this a varied bunch, but I do think there are a couple of through-lines that might be interesting to explore. Lets run that list again, simplifying them down into just their attributes:

Achilles: Noble, Skillful in Battle, Prideful

Aeneas: Noble Trojan

Ajax the Great: Mighty, Wrathful

Bellerophon: Slayer, Clever, Prideful

Daedalus: Inventor, Clever

Ganymede: Beautiful

Hector: Noble, Mighty

Icarus: Prideful

Jason: Proud, Skillful, Desired by Medea (Until Desertion),

Odysseus: Clever, King, Skillful, Archer. Proud.

Orpheus: Skilled Musician

Perseus: Son of Zeus, Slayer

Theseus: Son of Poseidon and Aegeus, Slayer, Lover

Here, I think we can see the similarities more clearly. Many of the heroes are Noble, or of Noble Blood. Many are Mighty or Skillful in Battle. Several Are Clever. Several are skillful in other ways (as Sailors, Tacticians, or Musicians). Many are Romantic, Desired, or Beautiful, and almost all are Proud.

We can simplify these things into six basic stats:

NOBLE

MIGHTY

CLEVER

SKILLFUL

DESIRABLE

PROUD

Which would be good, but I'm not entirely content. I think some abstracting can be done-- and CLEVER and SKILLFUL have a little too much overlap for my comfort. After all, where do we draw the line? Odysseus's tricks are clearly him being CLEVER, and Orpheus's music is SKILLFUL, but what about the tactics of Bellerophon? What about the skill at sea of the Argonauts? What, frankly, about some of Odysseus's military plots? Sure, creeping out of Polyphemus's cave under the sheep is CLEVER, but isn't blinding the Cyclops in the first place more an act of SKILL?

Let me make something clear: There's nothing wrong with having both. I think they're slightly different, and interesting things to play with: I just don't know if, for the sake of the kinds of stories we're building, it's important to differentiate. In broad strokes, I think heroes who fit into one category will usually fit into the other-- much as with Strength and Endurance. There's nothing wrong with separating them, I just think it indicates something different about this game's priorities than what I'm looking for. Lets merge the two, and pick the broader of the two names (SKILLFUL).

So our final five attributes are:

NOBLE

MIGHTY

SKILLFUL

DESIRABLE

PROUD

And, yeah, DESIRABLE and PROUD are probably related. For the moment, I'm keeping them separate. For the moment, I'm putting CLEVER and SKILLFUL together. That may all change as the process moves on.

#rpg #tabletop #ttrpg #game design #dungeon world #spirit of 77 #saga of the icelanders #pbta #powered by the apocalypse #stats

2 notes · View notes

muzicnews · 6 years ago

Text

درباره زئوس خدای خدایان یونان

زئوس خداوندگار بادها تندر و باران های سودبخش و نابودگر به شما می رفت . زئوس بر بخش فوقانی هوا و چکاد کوهها مسکن داشت او را در مناطقی مانند lycaeus در آرکادیای یونان apesas در آرگولیس pelion در تسالی helicon در بئوسی pangaea در ترکیه می پرستیدند. با این مقاله از تاریخ ما همراه باشید تا درباره این خدای یونان باستان بیشتر بدانید.

بزرگترین پرستشگاه زئوس در دودونس شهری است که در ناحیه ی اپیروس قرار دارد معبد دیگر زئوس در بالای کوه لیسه در آرکادی بود سومین معبد زئوس در اولمپی بود که مجسمه ی زئوس در آن نصب شده بود .

در روزگار قدیم زئوس شخصیت اخلاقی داشت که همه ی صفات ایزدی را در خود گرد آورد او قادر مطلق بود و همه ی صفات را در خود گرد آورد بعد ها رومیان او را به عنوان ژوپیتر می پرستیدند او بزرگترین خدا و خدای خدایان است و همه ی خدایان جاودانی است.

هوس های زئوس غالبا بصورت عمل در می آید بسیاری از عشقبازی ها زئوس با زنان زیبا روی زمین از زمره ی همین هوس های فراوان خدای خدایان است.

زئوس (به یونانی: Ζεύς) در اساطیر یونانی، پادشاه خدایان و فرمانروای تمام زیارتگاه‌های واقع در کوه المپ است.

زئوس در ابتدا خدای نور و آسمان بود ولی اندک اندک بصورت خدای خدایان در آمد هیچ چیز از چشم او پنهان نبود هیچ چیز نمی توانست برخلاف میل او باشد در این صورت زمین و ماه و به لرزه می افتاد با این حال زئوس خدایی عاقل محسوب می شد.

اوست که خوبی ها و بدی ها تندرستی ها و شادی ها و غم را به بشر می بخشد بدکاران را کیفر می دهد اما بیشتر دوست دارد پاداش دهد تا کیفر بسیاری از بدی ها و درد ها را از راه بشر دور می سازد ضعیفان و تنگدستان و فراریان و همه ی کسانی که دست ترحم به سوی او دراز می کنند مورد حمایت وی هستند نسبت به خانواده ازدواج دوستی مهمان نوارزی نظم اجتماعی توجه خاص دارد و او خدایا یونان محسوب می شود.

عشقبازی ها و ازدواج های زئوس

خدای خدایان به هیچ چیز به اندازه ی زن و ��شق علاقه نداشت بدین جهت خدایی او با ماجراهای عاشقانه ی بسیار آمیخته بود زئوس چند زن رسمی گرفت که بغیر از هرا همگی را عوض کرد زن ثابت او هرا بود که رومیان و را یونون(ژونن)نامیدند.

این زن شریک مقام خدایی زئوس شد پیش از هرا زئوس چندین با ازدواج کرده بود اولین زنش میتیس (عقل)بود که هریزود شاعر بزرگ یونان اطلاعات او را از مجموع خدایان و آدمیان بیشتر می دانست اما چندتن از خدایان دیگر که به او حسادت می ورزیدند به زئوس کفتند که اگر از این زن صاحب فرزندای شوی چنان عاقل خواهند بود که پدر را از تخت خدایی پایین خواهند کشید.

طاووس‌ها در حال به حرکت در‌آوردن ارابهٔ هرا

زئوس هم ترسید و وقتی زنش بچه ای به دنیا آورد هر دو را با هم بلعید.

زئوس با الهه ی دیگری بنام تیمیس که دختر اورانوس بود را به زندی گرفت تیمیس که دختر اورانوس بود را به زنی گرفت تیمیس الهه نظم و قانون مادی و معنوی بود ولی عقل کل نداشت و زئوس از او نگران نبود بدین جهت زئوس از او صاحب چند فرزند به نامهای فصول ثوانین عدالت صلح و آرامش شب شد بعد از ازدواج زئوس با هرا زئوس او را طلاق داد اما تیمیس همچنان به عنوان مشاور خصوصی زئوس در کنار او قرار گرفت در ا ولمپ نیز همیشه از طرف خدایان مورد احترام بود.

هرا (به یونانی: Ἥρα) بانوی قدرت، حامی زنان و ملکهٔ آسمان‌ها بود که در غار کوه دیکته به دنیا آمد. هرا تا حدی زیبا بود که آوازه‌اش به گوش برادرش رسید و همین مسئله باعث شد زئوس برای دیدار با هرا به جزیرهٔ «اوبه» سفر کند و با یک نگاه دلباختهٔ خواهر خویش شود.

زن دیگر زئوس همنوزین نام داشت که دختر یکی از تیتان های گذشته بود زئوس نه شب پیاپی در بستر این زن بود این زن موقع وضع حمل نه دختر زیبا بوجود آورد که آنها را موزها نامیدند و هر یک از این دختران الهه یکی از هنر های زیبا شد.

زن دیگر زئوس دمتر الهه ای بود که در شب زفاف حاضر به همبستری با زئوس نشد در نتیجه زئوس هم به خشم آمد و او را به زور تصرف کرد و از این زن فرزندی بنام پرسفونه بوجود آمد که ربع النوع تاریکی و مرگ بود.

اورینومه یکی از رب النوع های در یا نیز زن زئوس شد و از او سه دختر زیبا بوجود آورد که به جاذبه های سه گانه معروف شدند.

بعد از این زنها بود که باید زئوس با هرا که خواهر او و ملکه ی اولمپ بود ازدواج می کرد هرا و زئوس هر دو از کورونوس (جوهر هستی زاده شده بودند)هرا از طرف پدرش به دایه ای سپرده شد که در جزیره ی اوبه همت به بزرگ کردن او گماشت.

زئوس که شنید هرا از تمام ربع النوع های دیگر زیبا تر است به جزیره ی اوبه رفت او را دید و دزدانه عاشقش شد زئوس خود را در قالب فاخته ی سفیدی ��ر آورد و چون زمستان بود وانمود کرد که از سرما بیحس شده است هرا به دیدن پرنده متاثر شد و او را به سینه اش فشرد تا گرمش کند آن وقت ز��وس قیافه ی اصلی خود را باز کرده و خواست وی را در اغوشش بکشد.اما هرا پایداری کرد.زئوس نیز به او وعده ی زناشویی داد و چندی بعد با شرکت همه ی رب النوع های اولمپ مراسم زدواج آنها صورت گرفت.

از آن پس خدای خدایان زن دیگری نگرفت اما سلسله شیطنت ها و بازیگوشی های او که بسیار کسان را به دلیل حسادت هرا به سرنوشت های تلخ دچار کرد آغاز کرد.زئوس به رب النوع های کوچک و اصلی و فرعی اولمپ اکتفا نکرد و به سراغ زیبا رویان زمینی هم رفت.

یکی از زنهایی که مدتها در برابر تقاضاها و وعده های زئوس پایداری کرد تتیس بود پانزده سال زئوس در عشق او آه کشید و هر بار برای رام کردن و بدام انداختن او حقه ی تازه ای زد اما هیچ کدام از این حقه ها نگرفت در آخر حوصله ی زئوس سر رفت و تصمیم گرفت این زن زیبا و سرکش را با زور از آن خود بکند.اما در این وقت پرومته که از بند رسته بود رازی را که از دیر باز در دل داشت و فقط از او از آن آگاه بو به وی گفت همبستری او و تتیس پسری بدنیا خواهد آورد که او(زئوس) را از تخت خدایی پایین خواهد انداخت.زئوس ترسید و این زن را به حال خود گذاشت.

پرومته یا پرومتئوس (به یونانی: Προμηθεύς)(به انگلیسی: Prometheus) در اسطوره‌های یونانی، یکی از تیتان‌ها و پسر یاپتوس و کلیمنه و خدای آتش است. او عاشق آتنا دختر زئوس شد و تنها کسی بود که آتنا را بوسید. آن‌ها بسیار همدیگر را دوست می داشتند و آتنا به او کمک کرد تا آتش را بدزدد. پس از زنجیر شدن پرومته آتنا هر هفته به دیدن او می رفت.

شکار دیگری زئوس استریا پری زیبای جنگل بود که دختر کئوس و فبه بود این پری اول از زیر بار تمنای زئوس خالی کرد و وقتی دید کار به جای باریک کشیده می شود خود را بصورت صدفی در آورد.و به دریای یونان افکند و در میان امواج تبدیل به جزیره ی متحرکی شد که یونانیان آن را دلوس نامیدند.

یک معشوقه ی دیگر زئوس مایا دختر اطلس ربه النوع محافظ زمین بد مایا یک دل نه صد دل عاشق زئوس شد و چون در همه جا در معرض مراقبت حسودانه ی هرا می دید از عاقبت کار بیم داشت از اولمپ کناره گرفت و به آرکادی رفت و بالای کو سیلن مسکن گرفت و در آنجا محرمانه با زئوس عشقبازی کند.

زاده ی این عشق هرمس(عطارد)بود که پیامبر خدایان شد.

خواهر مایا نیز اندکی بعد در حلقه ی عشق های زئوس قرار گرفت اسم این پری الکتر بود و فرزندی آورد که هارمونی( تناسب و هماهنگی )نام گرفت.سومین خواهر از این خواهران که تایگت نام داشت نیز از چشم چرانی زئوس در امان نبود اما با کمک ارتمیس الهه ی شکار توانست در برابر زئوس مقاومت کند.

ارتمیس او را به شکل غزالی زیبا در آورد و فقط وقتی وی را به شکل نخستین بازگرداند که زئوس او را فراموش کرده بود و با زیبا رویانی دیگر مش��ول بود.بعضی نیز می گویند سومین خواهر تسلیم زئوس شد و فرزندی به نام لاسدمون پدید آور که حامی قسمت بزرگی از یونان بود.

آرتمیس (به یونانی: Ἄρτεμις) یا در اسطوره‌های رومی دیانا (به لاتین: Diana) الهه زمین و شکار.

زئوس اصلا به پریان جنگل و دریا علاقه ی خاصی نداشت پریان دختران زیبایی بودندکه مقامشان از آدمیزاد بالاتر بود و مقام نیمه خدایی داشتند و در جنگل ها و آب زندگی می کردند آواز می خواندند و عشق می ورزیدند.تنها پوشش آنان گیسوان زرین و پریشانی بود که گاه از فرط بلندی به زانوهایشان می رسید. این پریان مردم روی زمین را می دیدند و عشاق را در جنگلها راهنمایی می کردند و می کوشیدند تا هیجانهای دل دختران جوانی را که تازه با عشق و حوس آشنا شده بودند آرام کنند گاه آواز می خواندند و گاه می خندیدند گاهی نیز گلهای وحشی می چیدند و بر گیسوان خود آویزان می کردند.

و بسیار نیز می شد که به دام دیوان جنگل satyr می افتادند و ناچار تسلیم آنها می شدند اما عموما نا پیدا بودند و به چشم بشر دیده نمی شدند این پریان ادبیات و هنر های زیبای قدیم و جدید غرب پر از آنهاست.

زئوس نیز سخت طالب این پریان زیبا بود و به بسیاری از آنان با چشم خریداری می نگریست.به این جهت خیلی از آنها را بهر ترتیب که توانست از راه بدر برد و در حلقه ی معشوقه گان خویش در آورد دوتا از زیباترین این پریان اگیشن و انتیوب دختران رودخانه ازپوس بودند برای بدست آوردن اگشن زئوس بصورت عقابی در آمد و این پری را در پنجه ی خود گرفت و به جزیره ی اوینوپیا بر و در همانجا از او صاحب فرزندی بنام ائاکوئه شد.

که دانائه پسری بدنیا خواهد آورد که پدربزرگ را خواهد کشت.و او برای جلوگیری از این کار دختر و دایه اشرا در زیر برجی محبوس کرد تا وی با هیچ مردی نزدیک نشود.اما زئوس بصورت باران طلا از رخنه بام بدرون اطاق آمد و با دانائه در آمیخت و زاده ی این عشق پسری بنما پرسئوس شد که بعد بصورت نیمه خدایی در آمد.یونانیان باستان هخامنشیان را از اعقاب پرسئوس می دانستند و نام پارس و پارسی را از مشتقات نام این خدا می دانستند و بدین ترتیب نسبت پادشاهی هخامنشی را مستقیما به خدای خدایان می رساندند.

در ادبیات یونانی از خشایار شاه و داریوش به عنوان زاده ی زئوس نام برده شده است.

پدر بزرگ پرسئوس پس از تولد این کودک او و مادرش را در صندوقی در بسته نهاد و به دریا افکند این صندوقچه تا مدتی در آبها شناور بود تا به جزیره ی سریفوس رسید و ماهیگیری آن را از آب بیرون کشید و مادر و فرزند را نجات داد.

پرسئوس، پرسیوس یا برساووش[۱] (یونانی: Περσεύς ‎/ˈpɜːrsiəs, -sjuːs/‎ و انگلیسی: Perseus)؛ در اساطیر یونانی، پسر زئوس و دانائه و یکی از اولین و نام‌آورترین پهلوانان اساطیر یونان باستان است.

سمله یکی دیگر از معشوقه های زئوس بود هرا که از روابط عاشقانه ی شوهرش با این زن مطلع شده بود یک روز بصورت یک ��ن دهاتی در آمد ئ تزذ او رفت و به او تلقین کرد که از محبوبش بخواهد یک روز با تمام جلال و عظمت خدایی خود نزد او بیایید زئوس نیز که نتوانست زنش را از این هوس غیر منطقی باز دارد ناچار شد یک روز با تمام جلال خود و با ساعقه های آسمانی به دیدار او بیایید سمله نیز در برابر این همه درخشندگی و حرارت دوام نیاورد و خاکستر شد زئوس بچه ای را که وی در رحم داشت از خاکستر بدر آورد و تا هنگامی که باید زاده می شد در سینه ی خود نگهداری کرد این بچه بعدها دیونیزوس نام گرفت و یکی از مقتدر ترین خدایان شد.

عشقبازی زئوس و اروپا از این ماجرا بی درد سر تر گذشت اوروپا که دختر فینیکس پادشاه فینیقیه بود یک روز با دختران جوان و ندیمه ی خود مشغول گل چیدن بود نگاهش به قوچی افتاد که شاخهایی پر پیچ داشت و در میان گوسفندان رمه پدرش می چرید.

اروپا بی اختیار مجذوب جلال خاصی شد که در قیافه و نگاه این قوچ احساس کرد ولی خبر نداشت که این قوچ زئوس است که دل به عشق او داده و به این صورت در آمده است.

بی آنکه سو ظن برده باشد بدو نزدیک شد و شاخه هایش را نوازش کرد و گوچ نیز با ادب تمام در برابرش زانو زد دختر زیبا بازیکنان پر پشت حیوان سوار شد تا شاخه گلی که در دستش بود را به شاخ حیوان گره بزند اما به محض این که سوار شد قوچ از جای پرید و خود را به میان امواج افکند و دوشیزه زیبا را به ساحل جنوبی جزیره ی کرت برد هنوز این نقطه را به سیاحان به عنوان نخستین محل عشقبازی زئوس و اروپا نشان می دهند.

درخت چناری که بر این نقطه سایه افکده بود در تمام فصول سال تازه می ماند زیرا شاهد عشبازی زئوس و اروپا بود حاصل این عشق سه پسر بود که بعدها پادشاه کرت که شوهر اروپا شد آنها را به فرزندی قبول کرد.

دامنه ی هوس های زئوس به اینجا محدود نمی شد زیرا با اینکه خودش خدای خانواده و ازدواج بود بکرات نظر به زنان شوهر دار میی افکند و آنها را از راه به در می برد.معروف ترین ماجرای عشق او نسبت به زنان شوهر دار ماجرای عشق زئوس نسبت به لدا بود که در طول قرن ها موضوع افسانه های فراوان و منبع الهام بسیاری از شاهکارهای ادب و نقاشی و مجسمه سازی قرار گرفت و بصورت ضرب المثل در آمد لدا زن تیندار بود و زیبائی فوق العالده داشت که شهرت آن در سرزمین یونان پیچیده بود یکروز غروب هنگامی که وی در استخر شنا می کرد قوی سپیدی به او نزدیک شد که سپیدی و درخشندگی بسیاری داشت قوی مدتی در کنار او ایستاد و با وی بازی کرد و با نوکش سراپایش را بوسید و نوازش کرد.همان شب لدا با شوهرش به بستر رفت و صاحل دو پسر دو دختر شد که یک دختر و یک پسر((هلن پلوکس))فرزندان زئوس قوی و یک پسر و یک دختر((کاستور-کلیتمنستر))فرزندان شوهرش بودند.

دختر تستیوس، پادشاه آیتولیایی بود. با توندارئوس پادشاه اسپارت ازدواج کرد و هلن، کلوتایمنسترا، کاستور و فویبه را به دنیا آورد. در افسانه‌ها آمده است زئوس به شکل قویی در آمد و لدا را فریفت و با او آمیزش نمود، و او پدر حقیقی هلن، کاستور و پولوکس بوده است.

برای عشقبازی با الکمن زوجه آمفیتریون پادشاه تب زئوس دست به حیله زد زیرا می دانست که این زن پاکدامن و عفیف است و جز شوهرش تسلیم هیچکس حتی زئوس نخواهد شد.یک روز که آمفتریون برای چندساعت از خانه بیرون رفت زئوس خود را کاملا به شکل و قیافه ی او در آورد و بیخبر از در به درون رفت.الکمن از دیدار ناگهانی شوهرش خوشحال شد و چون احساس کرد که از وی تقاضای هم آغوشی دارد خویش را تسلیم شوهر کرد.

چند ساعت بعد الکمن به خانه آمد و از همسرش تقاضای هم آغوشی کرد اما تعجب کرد که دید زنش برخلاف همیشه از خود در بستر عشق حرارتی نشان نمی دهد الکمن نیز متعجب شد که شوهرش با وجود هم آغوشی آتشین و پر حرارت چند ساعت پیش دوباره به حوس آمده است.بلاخره غیبگویی این راز نهفته را برای آنها فاش ساخت و راز این معما حل شد.

از این عشق یکشنبه ود پسر توام بدنیا آمدند که یکی((هراکلس))هرکول فرزند زئوس ایفیکلس فرزند آمفیتریون

نکته ی جالب این است که شهرهای بزرگ و کوچک یونان تحت سرپرستی نیمه خدایی بود که یکی از فرزندان مشروع یا نامشروع زئوس بود.

همچنین زئوس از پلوتو پری دریا صاحب فرزندی به نام تانتال شد از دو پری جنگل و دریا به نامهای آناگریه و هنریون دو پسر پیدا شد که یکی شهر اولن و دیگری شهر اولید را بنیان نهادند.

دختر زیبایی که نوه ی زئوس بود مورد علاقه ی پدر بزرگ قرار گرفت زئوس این دختر را که الا نام داشت برای خلاصی از شر حسادت هرا به زیر زمین برد و چندین شب را با او گذراند و در نتیجه عشق او تیتیوس پهلوان کوه پیکر بدنیا آمد.

اندکی بعد زئوس با نه ئه را ازدواج کرد و از این ازدواج آ��له عروف بدنیا آمد که از قهرمانان بزرگ اساطیری یونان است.

یکبار نیز وی عاشق پروتوگنی زن لوکر شد که پسر زئوس بود که این همان پسری بود که یک پری جنگل از پریان ندیمه ی دخترش قبل از مرگ برای او آورده بود زئوس این زن زیبا را که عروس خودش به شمار میرفت از شوهرش ربوده و از او صاحب پسری بنام اوپونس شد سپس عاشق خواهر این زن شد که یتیا نام داشت زئوس در همان شبی که از بستر عشق او باز می گشت یک پری زیبای جنگل بنام نیتا در راه دید و بصورت کبوتر سپیدی در آمد و بنزد او رفت و بقیه ی شب را نیز با او گذراند.

هفائستوس (به یونانی: Ἥφαιστος) و (به انگلیسی: Hephaestus) در اساطیر یونانی ایزد آهنگری، صنعت‌گری، تندیس‌گری، فلز، آتشفشان و آتش، پسر ایزد آسمان‌ها زئوس و ملکهٔ ایزدان هرا است.

یکی دیگر از معشوقه های زئوس تالی دختر هفائیستوس خدای مقتدر صنعت بود و هفائیستوس از خدایانی بود که کوه اولمپ را ترک گفته تا مجبور به اطاعت کورکورانه از زئوس نباشد و غالبا نیز در برابر زئوس گردنکشی می کرد با این وصف دختر او را نیز از راه به در برد و هفائیستوس از زئوس صاحب نوه ای بنام پالیک شد یکی از معشوقه های دیگر زئوس تمبریس بود که پان خدای معروف جنگل ها و بستانها در ادبیات مغرب مقامی ارجمند دارد. از او بدنیا آمد.

معشوقه ی دیگر زئوس که بکرات در داستان ها از وی نام برده می شد دیا زن زیبایی است که شوهری بنام هیکسون داشت و زئوس برای فریفتن وی بصورت اسبی در آمد و اورا که به اسب سواری عاد داشت بر پشت خود نشاند و وی را به جنگل برد و از وی صاحب فرزندی به نام پیرتیوس شد.

کارمه زن زیبای جزیره ی کرت که مردم از جزایر و کشور های دوردست برای دیدنش به کرت می آمدند به خوابگاه زئوس رته یافت و ربه النوع جزیره کرت را به نام بریتومارتیش را بوجود آورد السه که بعدها بدست زئوس به آسمانها رفت و بصورت ستاره ای در آمد فرزندی بنام اتیمینوس را به زئوس ارمغان داد.

زایش و کودکی زئوس

کورونوس هر یک از فرزندانش را به محض بدنیا آمدن می بلعید چون بنا به پیشگویی می ترسید که فرزندانش جای او را بگیرند یا با بردران بزرگترش تیتان ها هم پیمان شوند.

رئا همسر کورونوس غرقه در اندوهی بی کران شد نومیدانه از خود پرسید که چرا باید همه فرزندانش ناپدید گردند.چون زمان بدنیا آمدن زئوس فرا رسید از والدین خود کورونوس و گایا خواست تا به او کمک کنند که فرندش را نجات دهند سپس به توصیه ی آنها به کرت رفت و در غاری عمیق در جنگل انبوه کوه اژوم فرزندش را به دنیا آورد گایا نیز فرزند را گرفت و پرستاری اش را به عهده گرفت و رئا سنگ بزرگی به قنداق پیچید و به جای نوزاد به کرونوس داد و کرونوس زود باور آن را به جای نوزاد بلعید.

کرونوس (به یونانی: Κρόνος) و (به انگلیسی: Cronus) در اسطوره‌های یونان رهبر تیتان‌های نسل اول و کوچکترین در میان آن‌ها بود. او پس از سرنگونی پدرش در طی دوران طلایی بر عالم فرمانروایی می‌کرد، تا اینکه خود نیز توسط پسرش، زئوس سرنگون گشت و در اعماق تارتاروس زندانی شد.

گایا نوه اش را به کوه ایدا(در جاهایی کوه دیکت ذکر می شود)برد و به دست پریان آدراستیا و دختران ملیسئوس شهریار کرت سپرد.دو پری گرد ایزد نوباوه آمدند و او را در زیر بال خود گرفتند و در گهواره ای نهادند.آدراستیا برای سرگرم کردن او توپی متشکل از حلقه ی طلا را به او بخشید برای آنکه کورونوس صدای گریه ی بچه را نشنود پیرامون گهواره رقص تند و جنگجویانه ای اجرا می کردند و با شمشیر های خو بر سپر مفرغی می کوبیدند

اینگونه بود که زئوس از شقاوت پدر نجات یافت و در جنگل های ایدا بزرگ شد

در برخی از افسانه ها آمده است که آمالتیا همسر ملیسئوس بود که به زئوس شیر می داد.دیگران نیز او را پری می دانستند که تنها زئوس را در کودکی پرورانده است و می گفتند که زئوس از خوراک بهشتی و شیره ای که یک عقاب و کبوترها می آوردند تغذیه می کرد.

گایا (به یونانی: Γαîα)، (به انگلیسی: Gaia) در اساطیر یونانی، تجسم شخصیت زمین و یکی از اصلی‌ترین و کهن‌ترین خدایان یونانی است.

انتقام زئوس از پدر

پیشگویی که گفته شده بود زئوس روزی پدر خود را مغلوب کرده بود کاملا بر حق بود.زئوس جوان فکر انتقام پدر را در سر می پروراند.آپولودروس آورده که زئوس متیس دختر اقیانوس را به یاری طلبیت متیس به کورونوس قطره ای داد که با خوردن آن ینگ و فرزندان ایزدی خود را که بعلیده بود بالا آورد و مغلوب زئوس گشت و از آسمان به ژرفای کیهان فرو افتاد و در منطقه ای زیر زمین و زیر دریای سترون به زنجیری شد.

متیس به خواست زئوس دارویی تهوع‌آور به کرونوس داد که باعث شد او فرزندانش را که بلعیده بود، بالا بیاورد.

هومر می گوید که کورونوس به زیر زمین فرستاده شد تا به خوشی بزید یا در سرزمین دور دست تول در خوابی اسرار آمیز غوطه ور گردید.زئوس برای گوه پیروزی خویش سنگ عظیمی که کورونوس از کوهستان ایزدی پیتو کنده بود در دامنه ی پارناس نهاد.

شورش تیتان ها

با پیروزی زئوس بر کورونوس دوره ی جدیدی در المپ آغاز گردیده بود.تیتان ها به جز اقیانوس به ایزدان جدید رشک می ورزیدند و می خواستند قلمرویی که از دست داده بودند را بدست بیاورند جنگ وحشتناکی در گرفت تیتان ها از مقر های خود در کوه اتریس نبردهای خشم آلودی در المپ آغاز کردند جنگ ده سال نتیجه ای نداشت.زئوس به تارتاروس فرود آمد که کامپه ی غول نگهبانش بود. و هکتون کری ها و سیکلوپ ها در آنجا زندانی بودند زئوس آنها را آزاد کرد و هم پیمان خویش ساخت سیکلوپ ها آذرخش را بدو بخشیدند وهکتون ها سلاح های شکست ناپذیر خود را به او سپردند.آنان با استفاده از سلاح های غول آسا و پاره سنگ ها بزرگ به تیتان ها یورش بردند.

سردیس یک تیتان.

زئوس نیز وارد معرکه شد و بر فراز آسمانها و المپ تندر و آذرخش ایجاد کرد.و با دستهایش تیری پس از تیر دیگر پرتاب کردزمین بارور سوخت و نازا گشت جنگلهای پهناور آتش گرفتند رودها و اقیانوس ها به جوش آمدند.گرادگرد تیتان ها را دود خفه کننده ای و هوا گداخته فرا گرفت.چهره های آنها در جرقه های آذرخش سوخت.

تیتان ها علیرغم شهامتشان شکست خوردند به زنجیر افکنده شدند در ژرفای مغاک زمیندر افتادند و فاصله شان از سطح زمین به اندازه مسافت آسمان تا زمین بود.به فرمان زئوس در میان سایه های نفود نا پذیر و بخار آلود در منتها الیه جهان مدفون شددند.

نبرد با غولها

هنوز شعله های جنگ بر علیه تیتان ها شلعله ور بود که نبرد دیگری در گرفت این بار غولها شوریده بودند.آنها از خون اندام بریده ی اورانوس جهیده بودند این فرزندان اورانوس پاهای مار گونه داشتند و پنجه باهایشان به شکل سر کژدم بود.

هنگامی که آنها از اعماق زمین فلگرا واقع در جزیره ی فالن فراز آمدند.سلاحی درخشان و نیزه ها غول آسا در دست داشند.

رهبران غول های پورفیریون و آلکینوس بودند آنها بی درنگ در المپ جنگیدند و لشگر های جلگه‌ی فلگر را از سوی باختر اشغال کردند.جزیره ها رودها کوهها همه را بر آنان گشودند کلودیان آورده است هنگامی که یکی از آنها با دست نیرو مندش کوه اثتای تسالی را در هوا تکان می داد دیگری چکادهای کوه پانگائیا را با دست نیرومندش موازنه کرد.یکی خود را با یخ کوه آتوس زیناوند می کرد دیگری کوه اسا را گرفته و بلند می کرد در حالی که غول دیگر کوه رودوپ را ذر هم می شکست نعره های وحشتناک از هر طرف به گوش می رسید.

زئوس (مرکز سمت چپ) در مقابل پورفیریون (به راست)

غولان برای رسیدن به بلندی های المپ کوهای اطراف را یکی یکی روی هم نهادند از جمله کوه اسا را روی پلیون را روی هم گذاشتند اما خدایان بدور زئوس حلقه زدند و در برابر مهاجمان ایستادند به جز دمتر آپولن بر افیالیت ضربه زد کلی تیوس زیر ضربات هکاته یا هفائستوس قرار گرفت ارس پلوروس و میماس را با شمشیر خود قطعه قطعه کرد.پوزئیدن نیز پولیبوت ها را در دریا تعقیب کرد و در جزیره ی نیسیرئس را به چنگ و همه ی آنها را در آنجا مدفون کرد.

برطبق پیشگویی ها فرزندان گایا تنها با ضربات یک موجود میرا از بین خواهند رفت و آن موجود کسی نبود جز هرکول هنگامی که دیونیزوس به رائتوس ضربه می زد هرکول نیز با آکلیونوس می جنگید نخست غول پایدار بود و ضربه می زد آتنا به هرکول نشنان داد هنگامی که که آلکینوس بر خاک زادگاه خود می ایستد روئین تن می شودآنگاه هرکول غول را در دست گرفت و از قلمرو فالن دور افکند و او را کشت.پریفریون خواست از برادرش انتقام بگیرد ام زئوس به او الهام کرد آرزوی هرا را بر آورده کنذ وقای غول هرا را تعقیب می کرد هرکولس تیری بطرف او پرتاب کرد و آن را تکه تکه کرد.پالاس و انسلادوس نیز تلاش کردند که به آتنا بجنگند آتنا از پوست پالاس سپری ساخت و انسلادوس را در اعماق جزیره ی سیسیل مدفون کرد حتی امروز که غول تکان می خورد جزیره به لرزه می افتد.

تیفوئوس

گایا نتوانست پس از شکست فرزندانش بی کار شود بر ضد زئوس قیام کرد. و واپسین غول را به نام تیفوئوس که در تارتاروس زاده شده بود برضد زئوس شوراند تیفوئوس موجودی وحشی بود که دستها و پاهایش پیوسته در حال جنبش بود و از شانه هایش صد اژدها ترسناک می جهید که هریک زبان سیاهی مثل روبین داشتند و با چشمهایی که از آن آتش می بارید.

زئوس نیزه‌ای از رعد و برق به سوی تایفون( تیفوئوس) پرتاب می‌کند، نقاشی روی ظرف مربوط به ۵۵۰ قبل از میلاد

از تهی گاهش تعداد زیادی افعی بیرون می آمد بدنش پوشیده از پر بود از سر و گونه هایش موهای زبر روییده بودقدش از بلندترین کوها بلند تر بود خدایان با دیدن او به مصر فرار کردند تنها زئوس در برابر او ایستادگی کرد اما در میان دهها هزار مار چنبر زده در دست ها تیفئوس گرفتار شد تیفئوس دست ها و پاهای زئوس را برید و در مغاک کش ذر سیلی سیت زندانی کرد زئوس بدست هرمس رهایی یافت و از نو نبرد کرد زئوس با صاعقه های پی در پی بر چهره ی تیفوئوس زد و او را به سیسل گریزاند و در آنجا بدست آتشفشان آتنا طعه قطعه گشت.

شکست تیفئوس اقتدار پر دوام و نهایی زئوس را تضمین کرد و از آن به بعد زئوس دشمن نهایی نداشت و در میان ایزدان المپ فرمانروایی انسا�� و خدایان را یافت.

زئوس

ایزد بانو هرا ��مراه باگاوی در سمت چپ و طاووسی در سمت راست که از نماد‌های او هستند

هرا، الههٔ‌بارداری (موزهٔ واتیکان)

مجسمه پرسئوس موزه واتیکان. در این مجسمه سر مدوسا، شمشیر کرونوس و کلاه هادس دیده می‌شود، اما کفش‌های بالدار هرمس دیده نمی‌شود.

پیکرهٔ زئوس فیدیاس آتنی، در حدود سال ۴۳۵ پیش از میلاد، این مجسمهٔ ۱۲ متری را ساخته و زینت نیایشگاه زئوس در المپیا کرد. این مجسمه که یکی از عجایب هفتگانهٔ دنیای قدیم شناخته می‌شد، بعدها دزدیده شد. تصویر فوق نقاشی سده ۱۶ از این مجسمه‌است.

تندیس زئوس (موزه باستان‌شناسی استانبول)

مجسمه‌ی زئوس کشف شده در سمورنا

مجسمه‌ی زئوس

عقاب سنگی در مقبره زئوس

منبع : کتاب افسانه خدایان نوشته ی زنده یاد شجاع الدین شفا و کتاب اساطیر یونان از انتشارات کاروان

نوشته درباره زئوس خدای خدایان یونان اولین بار در تاریخ ما. پدیدار شد.

source https://tarikhema.org/ancient/greece//7066/about-zeus/

#تاریخ_ما Tarikhema

0 notes