#παράξενος
Explore tagged Tumblr posts
Text
Starliner: «Παράξενος ήχος» προκαλεί ανησυχία στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό – Ηχητικό ντοκουμέντο Έναν «περίεργο θόρυβο» ανέφερε ότι άκουσε αστροναύτης στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS). Προέρχεται από το Starliner της Boeing το οποίο σε λίγες ημέρες είναι προγραμματισμένο να επιστρέψει στη Γη μέσω αυτόματου πιλότου. Ο Μπουτς Γουίλμορ επικοινώνησε με το Κέντρο Ελέγχου στο Διαστημικό Κέ... Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/starliner-paraxenos-ichos-prokalei-anisychia-ston-diethni-diastimiko-stathmo-ichitiko-ntokoymento/
#διάστημα#Εκλεκτά#Επίκαιρα#Μυστήριο#Starliner#ανησυχία#διαστημικό#διεθνή#Ηχητικό#ήχος#ντοκουμέντο#παράξενος#προκαλεί#σταθμό#στον
0 notes
Text
Με τον τρόπο του Γ.Σ. (english below)
Όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει. Στο Πήλιο μέσα στις καστανιές το πουκάμισο του Κενταύρου γλιστρούσε μέσα στα φύλλα για να τυλιχτεί στο κορμί μου καθώς ανέβαινα την ανηφόρα κι η θάλασσα μ' ακολουθούσε ανεβαίνοντας κι αυτή σαν τον υδράργυρο θερμομέτρου ώσπου να βρούμε τα νερά του βουνού. Στη Σαντορίνη αγγίζοντας νησιά που βουλιάζαν ακούγοντας να παίζει ένα σουραύλι κάπου στις αλαφρόπετρες μου κάρφωσε το χέρι στην κουπαστή μια σαΐτα τιναγμένη ξαφνικά από τα πέρατα μιας νιότης βασιλεμένης. Στις Μυκήνες σήκωσα τις μεγάλες πέτρες και τους θησαυρούς των Ατρειδών και πλάγιασα μαζί τους στο ξενοδοχείο της «Ωραίας Ελένης του Μενελάου»· χάθηκαν μόνο την αυγή που λάλησε η Κασσάντρα μ' έναν κόκορα κρεμασμένο στο μαύρο λαιμό της. Στις Σπέτσες στον Πόρο και στη Μύκονο με χτίκιασαν οι βαρκαρόλες. Τι θέλουν όλοι αυτοί που λένε πως βρίσκουνται στην Αθήνα ή στον Πειραιά; O ένας έρχεται από τη Σαλαμίνα και ρωτάει τον άλλο μήπως «έρχεται εξ Oμονοίας» «Όχι έρχομαι εκ Συντάγματος» απαντά κι είν' ευχαριστημένος «βρήκα το Γιάννη και με κέρασε ένα παγωτό». Στο μεταξύ η Ελλάδα ταξιδεύει δεν ξέρουμε τίποτε δεν ξέρουμε πως είμαστε ξέμπαρκοι όλοι εμείς δεν ξέρουμε την πίκρα του λιμανιού σαν ταξιδεύουν όλα τα καράβια· περιγελάμε εκείνους που τη νιώθουν.
Παράξενος κόσμος που λέει πως βρίσκεται στην Αττική και δε βρίσκεται πουθενά· αγοράζουν κουφέτα για να παντρευτούνε κρατούν «σωσίτριχα» φωτογραφίζουνται ο άνθρωπος που είδα σήμερα καθισμένος σ' ένα φόντο με πιτσούνια και με λουλούδια δέχουνταν το χέρι του γερο-φωτογράφου να του στρώνει τις ρυτίδες που είχαν αφήσει στο πρόσωπό του όλα τα πετεινά τ' ουρανού.
Στο μεταξύ η Ελλάδα ταξιδεύει ολοένα ταξιδεύει κι αν «ορώμεν ανθούν πέλαγος Αιγαίον νεκροίς» είναι εκείνοι που θέλησαν να πιάσουν το μεγάλο καράβι με το κολύμπι εκείνοι που βαρέθηκαν να περιμένουν τα καράβια που δεν μπορούν να κινήσουν την ΕΛΣΗ τη ΣΑΜOΘΡΑΚΗ τον ΑΜΒΡΑΚΙΚO. Σφυρίζουν τα καράβια τώρα που βραδιάζει στον Πειραιά σφυρίζουν ολοένα σφυρίζουν μα δεν κουνιέται κανένας αργάτης καμιά αλυσίδα δεν έλαμψε βρεμένη στο στερνό φως που βασιλεύει ο καπετάνιος μένει μαρμαρωμένος μες στ' άσπρα και στα χρυσά.
Όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει· παραπετάσματα βουνών αρχιπέλαγα γυμνοί γρανίτες… Το καράβι που ταξιδεύει το λένε ΑΓ ΩΝΙΑ 937.
Α/π Αυλίς, περιμένοντας να ξεκινήσει. Καλοκαίρι 1936
Γ. Σεφέρης, Ποιήματα, Ίκαρος
Very famous poem by Greek nobelist George Seferis. Clumsy English translation by me under the cut.
In the way of G. S.
Wherever I travel to, Greece wounds me. Amid the chestnut trees in Pelion, the centaur's shirt slipped through the leaves to wrap around my body, as I was ascending the slope and the sea followed me, ascending too like mercury in the thermometer, till we found the waters of the mountain.
In Santorini, while touching sinking islands, listening to a fipple flute playing from somewhere in the pumice rocks, my hand was nailed on the wale by a paper plane darted suddenly from the farthest reaches of a withering youth.
I lifted the great stones and the treasures of the Atreides at Mycenae and I slept with them in the hotel "Helen of Menelaus" - they disappeared at dawn only when Cassandra crowed with a rooster dangling from her black throat.
In Spetses, in Poros and Mykonos I was tormented by the barcarolles. Why do all these people say they are coming from Athens or Piraeus? One comes from Salamina and asks the other whether he comes from Amity square, "No I come from the Consitution square", the other replies contently. "I met John and he treated me with an ice cream"
Meanwhile, Greece is travelling. We know nothing, we do not know we are all deserted, we do not know the bitterness of the port when all the ships have sailed, we mock those who can feel it.
Strange people who claim to be in Attica, though they are nowhere - they buy sugared almonds for their weddings, they hold drugs for hairloss, they take pictures of themselves - the man I saw today sitting in a background of doves and flowers was tolerating the hand of the old photographer pressing on his wrinkles, caused by all the birds in these skies. Meanwhile Greece is travelling more and more, and we see dead bodies flowering in the Aegean, it's those who wished to catch the great ship by swimming, those who grew weary of waiting for ships they can not move; ELSA, SAMOTHRACE, the AMBRACIAN.
The ships are whistling now that the sun falls in Piraeus, still whistling some more but no winch is moving, no anchor rode shone washed in the last evening light, the captain stands like stone in his white and gold.
Wherever I travel to, Greece wounds me. Curtains made of mountains, archipelagos, bare granite. The ship sailing is called AG ONY 937.
S/S Aulis, waiting for it to start Summer 1936
G. Seferis, Poems, Icarus
#greece#europe#poetry#poems#greek#greek language#poets#george seferis#greeks#greek people#nobel#greek culture
16 notes
·
View notes
Note
Παράξενος..
Είμαστε και οι δύο αλυσοδεμένοι, και ο αδερφός μου είναι σε πολύ εξασθενημένη κατάσταση! Για να μην αναφέρουμε ποιος είναι στο δωμάτιο μαζί μας! Δεν μπορείς να το βοηθήσεις
3 notes
·
View notes
Text
Συνήθιζα να πιστεύω ότι είμαι ο πιο παράξενος άνθρωπος στον κόσμο αλλά μετά σκέφτηκα ότι υπάρχουν τόσοι πολλοί στον κοσμο πρέπει να υπάρχει κάποιος ακριβώς σαν εμένα που νιώθει περίεργα και ελλατωματικα με τον ίδιο τρόπο που νιώθω εγώ
4 notes
·
View notes
Text
ISBN: 978-618-01-5532-7 Συγγραφέας: Κυριάκος Αθανασιάδης Εκδότης: Ψυχογιός Σελίδες: 160 Ημερομηνία Έκδοσης: 2024-10-10 Διαστάσεις: 21Χ14 Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο
0 notes
Text
ISBN: 978-618-01-5532-7 Συγγραφέας: Κυριάκος Αθανασιάδης Εκδότης: Ψυχογιός Σελίδες: 160 Ημερομηνία Έκδοσης: 2024-10-10 Διαστάσεις: 21Χ14 Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο
0 notes
Text
ISBN: 978-618-01-5532-7 Συγγραφέας: Κυριάκος Αθανασιάδης Εκδότης: Ψυχογιός Σελίδες: 160 Ημερομηνία Έκδοσης: 2024-10-10 Διαστάσεις: 21Χ14 Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο
0 notes
Text
Ο παράξενος λόγος για τον οποίο τα ζώα δεν περνούν την αόρατη γραμμή που χωρίζει στα δύο τον κόσμο
Η «Γραμμή Wallace» παραμένει μέχρι σήμερα αντικείμενο επιστημονικής έρευνας και συζήτησης Οι επιστήμονες έχουν από καιρό γοητευτεί από τα αόρατα όρια στη φύση που μπορούν να επηρεάσουν δραματικά την κατανομή της άγριας ζωής. Ένα τέτοιο μυστηριώδες όριο, γνωστό ως «Γραμμή Wallace», αποτελεί μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα περίπτωση. Η γραμμή αυτή, που πήρε το όνομά της από τον φυσιοδίφη του 19ου αιώνα…
0 notes
Text
Help please.
Я устала, я плохой и странный человек. Я бы хотела пойти в церковь и разрыдаться перед иконами и Богом, но мне так страшно это сделать.
I'm tired, I'm a bad and strange person. I would like to go to church and burst into tears in front of icons and God, but I'm so scared to do it.
Είμαι κουρασμένος, είμαι κακός και παράξενος άνθρωπος. Θα ήθελα να πάω στην εκκλησία και να ξεσπάσω σε δάκρυα μπροστά σε εικόνες και Θεό, αλλά φοβάμαι τόσο πολύ να το κάνω.
Ich bin müde, ich bin ein schlechter und seltsamer Mensch. Ich würde gerne in die Kirche gehen und vor den Ikonen und Gott weinen, aber ich habe so große Angst, das zu tun.
0 notes
Text
Σκαθαροζούμης 🪲
ευχή ή κατάρα να μη θυμάσαι τίποτα· εγώ άμα γεράσω είμαι σίγουρη πως θα ξεχνάω. Έτσι να καταγράψω πρόφτασα πως στο μπαλκόνι του μικρού μου σπιτιού στην Πάρο με βρήκε ένα σκαθάρι. Σχεδόν ζουμπουρλούδικο, κατάμαυρο, ήταν στη γωνία της δίκης μου πόρτας. Από όλα τα διαμερίσματα διάλεξε το δικό μου. Αν όντας μαύρο ζουμπουρλό σκαθάρι με πετάξουν από το σπίτι μου, δεν θα έχω χαρά μέσα μου σκέφτηκα και το άφησα στη γωνία που προτιμούσε για σκιά . Κάθε μέ��α έβγαινα για μια εβδομάδα να δω αν είναι εκεί ακόμα και δυσπιστούσα, απόρησα τι βρίσκει στη μικρή άδεια αυλή. Μια μέρα πήγε να τρέξει να μπει σπίτι όμως το χτύπησα με την πόρτα όπως την έκλεινα . Το σκαθάρι κρεπαλιαστηκε. Τα δυο του πίσω πόδια ήταν πλέον άχρηστα και πάλευε να περπατήσει. Έτσι αποφάσισα τέτοιο κακό που του έκανε η φροντίδα η δική μου, ότι μάλλον δεν μπορώ να το κρατάω στην αυλή μου. Ντρεπόμουν που σακάτεψα αυτό που το νοιάστηκα. Τον άφησα στον κήπο και δυο ημέρες έπειτα είδα πως ήταν σε έναν ιστό αράχνης δίπλα σε μια ελιά που σκίαζε το σπίτι. Να νοιάζεσαι δεν είναι αρκετό για να μην σμπαραλιάσεις κάποιον. Σκέφτηκα πως ίσως πλέον απελπισμένος κάτω από τον ήλιο, μόνος του προτίμησε έναν ιστό που να φέρει τέλος στη ζωή που του έφτιαξα. Και σκέφτηκα πως αμα χίλια σκαθάρια έσωνα πάντα θα αναρωτιόμουν αν με εξιλέωσε εκείνο το ένα παριανό μαυροσκάθαρο. Μου φάνηκε απλό τότε και έπαψα το μυαλό μου και όλα τα εξιλέωσα. Θυμήθηκα πως κανένας τουλάχιστον δεν κατάφερε να με ταίσει στην αράχνη και ακόμα έχω δυο γερά πόδια. Είναι κομμάτι του να αγαπάς να ξεχνάς με παρόμοιο τρόπο με αυτόν που ξεχνάς αμα μεγαλώνεις ; Μπήκε στη ζωή μου ένα σκαθάρι για να χρειαστεί ποτέ να το σκεφτώ. Αναρωτήθηκα τους λογους που μπήκα εγώ στη δίκη του βέβαια. Παράξενος κόσμος αυτός· μπορεί να σε συμφιλιώσει με κάτι τόσο απαίσιο όσο εγώ .
Και κάπως να σε νοιαστώ αν και μου είσαι τόσο αδιάφορος όσο ένα σκαθάρι στο μπαλκόνι του σπιτιού μου στην Πάρο .
0 notes
Link
Tο να περπατάς προς τα πίσω μπορεί να είναι καλό για την υγεία εγκέφαλό-Το να περπατάς προς τα πίσω στον δρόμο ή στο πάρκο μπορεί να μοιάζει με παράξενος τρόπος να μετακινηθείς, αλλά μια πρόσφατη τάση του TikTok επαινεί τα πιθανά οφέλη για την υγεία. Οι influencers των social media ισχυρίζονται ότι το περπάτημα προς τα πίσω – ή το...
0 notes
Text
H μουσμουλιά, όπως την αποκαλούμε στα μέρη μου, ή καλύτερα η χειμωνιάτικη μουσμουλιά, μιας και διαφέρει από τη μουσμουλιά που γνωρίζουν οι περισσότεροι. Για να είμαστε πιο ακριβής και για να καταλάβετε περί τίνος πρόκειται, η πρώτη στην οποία αναφερόμαστε ανήκει στο είδος Mespilus germanica, την αποκαλούν και ως μουσμουλιά των βουνών και είναι παλιά ποικιλία, που βρίσκεται στη χώρα... Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/o-paraxenos-karpos-toy-cheimona-kalliergithike-apo-toys-archaioys-ellines-kai-to-chrisimopoioysan-os-farmako/
#Ορθοδοξία#ΥΓΕΙΑΔΙΑΤΡΟΦΗ#από#αρχαίους#Έλληνες#και#Καλλιεργήθηκε#καρπός#παράξενος#Το#του#τους#φάρμακο#χειμώνα#χρησιμοποιούσαν#ως
0 notes
Text
Ο παράξενος καρπός του χειμώνα – Καλλιεργήθηκε από τους αρχαίους Έλληνες και το χρησιμοποιούσαν ως φάρμακο
H μουσμουλιά, όπως την αποκαλούμε στα μέρη μου, ή καλύτερα η χειμωνιάτικη μουσμουλιά, μιας και διαφέρει από τη μουσμουλιά που γνωρίζουν οι περισσότεροι. Για να είμαστε πιο ακριβής και για να καταλάβετε περί τίνος πρόκειται, η πρώτη στην οποία αναφερόμαστε ανήκει στο είδος Mespilus germanica, την αποκαλούν και ως μουσμουλιά των βουνών και είναι παλιά […] Ο παράξενος καρπός του χειμώνα –…
View On WordPress
0 notes
Text
Ο παράξενος καρπός του χειμώνα – Καλλιεργήθηκε από τους αρχαίους Έλληνες και το χρησιμοποιούσαν ως φάρμακο
H μουσμουλιά, όπως την αποκαλούμε στα μέρη μου, ή καλύτερα η χειμωνιάτικη μουσμουλιά, μιας και διαφέρει από τη μουσμουλιά που γνωρίζουν οι περισσότεροι. Για να είμαστε πιο ακριβής και για να καταλάβετε περί τίνος πρόκειται, η πρώτη στην οποία αναφερόμαστε ανήκει στο είδος Mespilus germanica, την αποκαλούν και ως μουσμουλιά των βουνών και είναι παλιά […] Ο παράξενος καρπός του χειμώνα –…
View On WordPress
0 notes
Text
Ο παράξενος καρπός του χειμώνα – Καλλιεργήθηκε από τους αρχαίους Έλληνες και το χρησιμοποιούσαν ως φάρμακο
H μουσμουλιά, όπως την αποκαλούμε στα μέρη μου, ή καλύτερα η χειμωνιάτικη μουσμουλιά, μιας και διαφέρει από τη μουσμουλιά που γνωρίζουν οι περισσότεροι. Για να είμαστε πιο ακριβής και για να καταλάβετε περί τίνος πρόκειται, η πρώτη στην οποία αναφερόμαστε ανήκει στο είδος Mespilus germanica, την αποκαλούν και ως μουσμουλιά των βουνών και είναι παλιά […] Ο παράξενος καρπός του χειμώνα –…
View On WordPress
0 notes
Text
ISBN: 978-960-04-4089-8 Συγγραφέας: Κανή Καραβά Εκδότης: Κέδρος Σελίδες: 398 Ημερομηνία Έκδοσης: 2010-05-01 Διαστάσεις: 21x14 Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο
0 notes