#ορθοφωνία

[tabularasagr]

"Νέο σεμινάριο ορθοφωνίας: χρήση της φωνής και σύγχρονος χορός: κινησιολογία από την Αμέρισσα Φτούλη και τη Ναταλία Βογιατζόγλου στο εργαστήρι δημιουργικής γραφής Tabula Rasa".

[astratv]

Long covid: Αυτά είναι τα συνηθέστερα προβλήματα των ασθενών – Πώς αντιμετωπίζονται

H Long covid απειλεί και αυτούς που είχαν περάσει τον κοροναϊό με ελαφριά συμπτώματα. Για τα συμπτώματα της Long covid και πώς αυτά αντιμετωπίζονται μίλησε η Βησσαρία Σακκά, Παθολόγος, Λοιμωξιολόγος, στη Β΄κλινική λοιμώξεων του Νοσοκομείου «Σωτηρία». Με ορθοφωνία, γυμναστική του αναπνευστικού με τραγούδι και εξειδικευμένη θεραπεία, μειώνεται το αίσθημα της δύσπνοιας, της κόπωσης και της…

[christostsantis]

Σεμινάριο Υποκριτικής με τον ηθοποιό Θανάση Λιούνη

Σεμινάριο Υποκριτικής με τον ηθοποιό Θανάση Λιούνη

Πολυχώρος Ραδάμανθυς Σάββατο και Κυριακή,  16 και 17 Οκτωβρίου 2021. Ώρες:  18:00 – 21:00 Εισηγητής: Θανάσης Λιούνης  (Ηθοποιός, Θεατρικός συγγραφέας, Σκηνοθέτης) Συνολικό κόστος συμμετοχής για το σεμινάριο διάρκειας έξι ωρών: 40 ευρώ  Μία εισαγωγή στο θέατρο και την υποκριτική τέχνη, για ερασιτέχνες ηθοποιούς και άτομα που αγαπούν το θέατρο. Αυτοσχεδιασμός, κίνηση, ορθοφωνία, συγκέντρωση,…

[spoilersgr]

Διάσημοι Έλληνες με δυσλεξία έχουν μιλήσει ανοιχτά για το πρόβλημα που αντιμετώπιζαν στο παρελθόν και με ποιο τρόπο κατάφεραν να το ξεπεράσουν. Διάσημοι Έλληνες με δυσλεξία: Σάκης Ρουβάς Σάκης Ρουβάς πρόσφατα παραχώρησε συνέντευξη στην εφημερίδα «Καθημερινή» και μεταξύ άλλων μοιράστηκε τις οδυνηρές του αναμνήσεις από την εποχή που βίωσε τον σχολικό εκφοβισμό. Ο Σάκης Ρουβάς είχε δυσλεξία και ως δυσλεκτικός ζούσε μία κόλαση στο σχολείο. «Μικρός ήθελα να γίνω αστροναύτης, αλήθεια σας λέω, αλλά αν δεν είσαι άριστος μαθητής, αστροναύτης δεν γίνεσαι. Εγώ ήμουν βαριά δυσλεκτικός. Τότε δεν μιλούσε κανείς για δυσλεξία και έπεφτε πολύ ξύλο. Ξύλο με χάρακα μέχρι τη ΣΤ΄ Δημοτικού. Πιο οδυνηρό ήταν το τράβηγμα του δασκάλου από τη φαβορίτα», είπε ο Σάκης Ρουβάς. Ο Σάκης Ρουβάς δεν είναι ο μόνος διάσημος Έλληνας που έχει παραδεχτεί δημόσια ότι έχει δυσλεξία. Με αφορμή την εξομολόγησή του, θυμηθήκαμε άλλους πέντε διάσημους Έλληνες που είχαν μιλήσει ανοιχτά για την δική τους εμπειρία ζωής με τη δυσλεξία. Διάσημοι Έλληνες με δυσλεξία: Σπύρος Γιαννιώτης Ο αργυρός Ολυμπιονίκης της κολύμβησης στα 10 χιλιόμετρα ανοιχτής θαλάσσης είχε μιλήσει για την δυσλεξία σε ανάρτησή του το 2018. Ο Σπύρος Γιαννιώτης μιλούσε για την πρώτη του ημέρα στο σχολείο που πάντα ήταν δυσάρεστη για εκείνον. Είχε παρακινηθεί να μιλήσει από την εξομολόγηση που είχε κάνει τότε ως δυσλεξικός ο chef Jamie Oliver. «Πάντα τέτοια εποχή νιώθω ένα κόμπο στο στομάχι, ίσως να θυμάμαι το βουνό που είχα μπροστά μου γιατί έτσι έβλεπα το σχολείο, τον φόβο να μην μπορώ να αντεπεξέλθω στα διαβάσματά μου, στην ορθογραφία, στην γραφή μου, στο αν τα αλλά παιδιά θα με πουν αγράμματο, ίσως ο μεγαλύτερος φόβος μου», έγραφε ο Σπύρος Γιαννιώτης. «Αυτή την σκηνή δεν θα την ξεχάσω ποτέ, να κυλάει το δάκρυ στο βιβλίο και να προσπαθώ να διαβάσω, και τα μάτια μου θολά. Να θέλω να είμαι καλός μαθητής και να μην μπορώ. Πέρασαν τα χρόνια και έμαθα στο γυμνάσιο ότι έχω δυσλεξία, αλλά τα βιώματα μου με είχαν χαράξει, δεν αλλάζουν αυτά. Με τα χρόνια έμαθα να προσπαθώ να γίνομαι καλύτερος και να πηγαίνω κόντρα στην ανασφάλεια μου και στο φόβο μου, είναι ένας αγώνας που δίνω καθημερινά», σημείωνε ο αθλητής. Ο ίδιος τονίζοντας ότι δεν θέλει κανένας μαθητής να νιώθει όπως εκείνος, κατέληξε γράφοντας τα εξής: «Από έναν δυσλεκτικό που ακόμα και τώρα που σας γράφει αγχώνεται αν θα κάνει λάθη, αλλά τα γράφει γιατί είναι ένας καθημερινός αγώνας με έναν νικητή. Καλή σχολική ��ρονιά». Διάσημοι Έλληνες με δυσλεξία: Ζενεβιέβ Μαζαρί Η νέα κριτής του GNTM έχει παραδεχτεί ότι χρειάστηκε πολλή δουλειά και αρκετές λογοθεραπείες για να μπορεί να εκφράζεται. Δήλωσε «βαθιά δυσλεκτική» και έδωσε ανοιχτά τις απαραίτητες διευκρινίσεις στην κάμερα της εκπομπής του Star «Στη φωλιά των Κου Κου». «Είμαι βαθιά δυσλεκτικός άνθρωπος. Έχω κάνει χρόνια ορθοφωνία, λογοθεραπείες για να μπορώ να μιλάω. Το μόνο που με έχει βολέψει για να μπορώ να εκφράζομαι χωρίς να κάνω πολλά λάθη, είναι να είμαι συναισθηματικός ομιλητής», σημείωσε η Ζενεβιέβ Μαζαρί. Διάσημοι Έλληνες με δυσλεξία: Κατερίνα Μονογυιού Εκλέχθηκε βουλευτής μόλις στα 36 της χρόνια. Αλλά η Κατερίνα Μονογυιού ανάμεσα στις πρώτες της εμπειρίες στη Βουλή των Ελλήνων έμελλε να προσθέσει και μία σοκαριστική εμπειρία, όταν σχολιάστηκε εντόνως ο τρόπος που διάβασε συλλαβιστά μια ομιλία της. Η Κατερίνα Μονογυιού είναι δυσλεκτική αλλά κανείς δεν το ήξερε ως τότε. «Δυσκολεύτηκα να διαβάσω επειδή αποσπάστηκε η προσοχή μου, γιατί έχω και διάσπαση προσοχής. Από πίσω μου μιλούσαν, όχι δυνατά, απλά εμένα με έκανε να μην μπορώ να συγκεντρωθώ στο κείμενο», είχε αναφέρει στο “The Tonight Show” η βουλευτής. «Η άγνοια συχνά μετατρέπει τα μεγάλα πλεονεκτήματα σε μειονεκτήματα. Όπως συμβαίνει με τη δυσλεξία, που είναι το κοινό χαρακτηριστικό διάσημων εφευρετών, καλλιτεχνών, αθλητών και ηγετών. Μιλάω δημοσίως για τη δυσλεξία μου για να ευαισθητοποιηθούν και να ενημερωθούν οι συμπολίτες μας, ώστε να νιώθουν υπερήφανοι για τα δυσλεξικά παιδιά τους. Θέλω με το παράδειγμά μου να παροτρύνω και άλλους να μιλήσουν δημοσίως για το πρόβλημά τους. Στόχος μου η αυτοαποδοχή και η ευτυχία των δυσλεξικών» είχε πει σε συνέντευξή της το περασμένο καλοκαίρι. Διάσημοι Έλληνες με δυσλεξία: Αλέξης Γεωργούλης Μια παρόμοια εμπειρία οδήγησε και τον Αλέξη Γεωργούλη να αποκαλύψει ότι έχει δυσλεξία. Μια «αμήχανη» όπως χαρακτηρίστηκε ομιλία του στην Ευρωβουλή σε εκδήλωση για την εξόρυξη χρυσού στην Ευρωβουλή, όπου μίλησε με την ιδιότητά του ως συντονιστής της Επιτροπής Αναφορών (PETI) για να ενημερώσει για την πρόοδο των αιτημάτων που κατατέθηκαν στην Επιτροπή, έγινε viral. «Η ομιλία που έγινε viral δεν ήταν επίσημη. Αυτοσχεδίαζα εκείνη τη στιγμή και κάποιοι το συνδύασαν με τη δυσλεξία που έχω. Αυτό που με πείραξε περισσότερο είναι ότι το περιστατικό συνδυάστηκε με τη δυσλεξία και ήταν σαν να χλευάζει τους συγκε��ριμένους ανθρώ��ους», είχε πει τότε στο Πρωινό ο Αλέξης Γεωργούλης. «Πέρασα σχετικά δύσκολα με τη δυσλεξία. Έπρεπε να επινοήσω και να βρω τρόπους για να είμαι σε ένα επίπεδο που να μπορώ να ακολουθήσω τον ρυθμό που έχει το σχολείο. Ένιωσα ότι η δυσλεξία με έβαλε στο επίκεντρο του χλευασμού και του bullying», σημείωνε μιλώντας στο Open με αφορμή το περιστατικό. Διάσημοι Έλληνες με δυσλεξία: Πάνος Μουζουράκης Σε συνέντευξή του στην web εκπομπή «Με τα Μ και με τα Σ» είχε αποκαλύψει ο τραγουδιστής, ηθοποιός και coach του “The Voice” ότι έχει δυσλεξία. «Επειδή είμαι δυσλεκτικός δεν διαβάζω πολλά πράγματα, μόνο τους τίτλους. Στο σχολείο ήταν ένας συνδυασμός μυωπίας, δυσλεξίας, τελευταίου θρανίου και απόσπασης προσοχής, οπότε η δυσλεξία με δυσκόλευε πάρα πολύ στην ανάγνωση», σημείωσε ο Πάνος Μουζουράκης. «Με το που έφτανα στην πρώτη σειρά και μια λέξη μου ξυπνούσε μια μνήμη, άρχιζε να ταξιδεύει το μυαλό μου, το μάτι συνέχιζε να διαβάζει και όταν έφτανα στο τέλος της σελίδας δεν θυμόμουν τι είχα διαβάσει», αποκάλυψε. Το συμπέρασμα από τις διάσημες εξομολογήσεις για τη δυσλεξία, είναι ένα. Τα εμπόδια που καλείσαι να ξεπεράσεις όσο κι αν σου φαίνονται αξεπέραστα δεν θα σε κρατήσουν μακριά από τον τελικό σου προορισμό. Κι αυτός είναι ό,τι ονειρεύεσαι εσύ να είναι.

[eclecticstarlightblogger]

#gallery-0-4 { margin: auto; } #gallery-0-4 .gallery-item { float: left; margin-top: 10px; text-align: center; width: 25%; } #gallery-0-4 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-0-4 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */

Με έναν περίεργο τρόπο, η Σάρον Τέιτ με τη Μέριλιν Μονρόε έμοιαζαν. Ήταν ξανθιές, σέξι, είχαν ένα δικό τους φως, είχαν «κάτι» για τους ισχυρούς άντρες, είχαν ταλέντο που δεν πρόσεχε κανείς. Και καμιά τους δεν είχε καλό τέλος.

«Δεν μου αρέσει καθόλου η λέξη «σταρλετ» -στην πραγματικότητα δεν υπάρχει καν τέτοιο πράγμα. Νομίζω πως, αν κάποιος -ειδικά μια γυναίκα- θέλει να γίνει ηθοποιός και να παραμείνει σε αυτόν τον κόσμο, της υποκριτικής, που είναι πάρα πολύ σκληρός, θα πρέπει, πρώτα να μάθει την τέχνη της. Και να δουλέψει γι’ αυτό όσο πιο πολύ μπορεί».

Η δήλωση αυτή ανήκει στη Σάρον Τέιτ -την έκανε το 1966, όταν ήταν η πιο εντυπωσιακή και «πιο γρήγορα ανερχόμενη ξανθιά» στη Lalaland. Oι κριτικοί τη συνέκριναν με την Mονρόε, ζαλίζονταν από τη γλύκα και τον φυσικό, ανεπιτήδευτο ερωτισμό της, προέβλεπαν πως σύντομα θα γινόταν mega-star. Τρία χρόνια αργότερα, το όνομά της βρισκόταν στα πρωτοσέλιδα όλου του πλανήτη, η Tέιτ πρωταγωνιστούσε σε ένα έπος φρίκης. Και μετά, έγινε τόσο διάσημη, όσο κανείς δεν θα μπορούσε να είχε προβλέψει. Έγινε θρύλος. Η σφαγή εφτά ανθρώπων (ανάμεσα σε αυτούς και της 26χρονη Σάρον Τέιτ και του αγέννητου μωρού της) από τη «Φαμίλια» του Τσάρλς Μάνσον, τον Αύγουστο του 1969 είναι, στα σίγουρα, ο πιο σκοτεινός εφιάλτης του Χόλιγουντ, Mια ιστορία που, μες στα χρόνια, εμφανίζεται, και ξαναεμφανίζεται στα media, πάντα με την υποσημείωση πως «αυτό το συμβάν σήμανε το τέλος της χίππικης κουλτούρας». Tο τέλος μιας εποχής αθωότητας, αγάπης, ειρηνικής επανάστασης, ερωτικής ελευθερίας. Ο Κουέντιν Ταραντίνο την συμπεριέλαβε στην πρόσφατη ταινία του, το «Once upon a time in Hollywood», στον περίγυρο της ιστορίας των ηρώων του και διάλεξε την Μάργκο Ρόμπι για να υποδυθεί -ιδανικά- τη Σάρον Τέιτ, στην καλύτερη στιγμή της: μια γυναίκα που άνθιζε, όμορφη, πετυχημένη, ερωτευμένη με τον άντρα των ονείρων της, χαρούμενη γιατί περίμενε το πρώτο τους παιδί. Αστραφτερή, σαν χρυσή υπόσχεση ευτυχίας, που πάγωσε στο χρόνο. Αλλά βέβαια τα πράγματα, ίσως και να μην ήταν ακριβώς έτσι…

Η ΟΜΟΡΦΗ ΣΑΡΟΝ Η Σάρον Τέιτ, η μεγαλύτερη από τις τρείς κόρες του στρατιωτικού καριέρας Πολ Τέιτ και της γυναίκας του, Ντόρις ήταν τυχερή: γεννήθηκε όμορφη. Mόλις 6 μηνών, πριν καν πει την πρώτη της λέξη στέφθηκε Μiss Tiny Tot of Dallas. Στα 16 της ήταν επίσης Miss Richland, Miss Washington, Queen of Autorama κ.λπ. (σ.σ. η οικογένεια ταξίδευε πολύ, λόγω των διαρκών μεταθέσεων του πατέρα της). Το 1960, μετακόμισαν στην Ιταλία, στη Βερόνα. Σύμφωνα με την βιογραφία του Εντ Σάντερς «Sharon Tate: Α Life», η Tέιτ εξομολογήθηκε στον Πολάνσκι, στο πρώτο τους ραντεβού, πως στα 17 της είχε πέσει θύμα βιασμού από έναν στρατιώτη, στην Ιταλία. Περιέργως -ή έτσι τουλάχιστον υποστήριζε ο Πολάνσκι- «η επίθεση δεν την είχε τραυματίσει ψυχολογικά».

Φυσικά, στην Ιταλία των ‘60’s, το αμερικάνικο σινεμά είναι big business. Και είναι παντού. Η Σάρον συχνάζει στα πλατό των ξένων παραγωγών, θέλει να δει τους σταρ. Έτσι θα εξασφαλίσει ένα ρολάκι κομπάρσας στο φιλμ «Βαρραβάς» -μάλιστα, η μητέρα της, επιτρέπει στον Τζακ Πάλανς να την βγάλει έξω για φαγητό. Βγαίνει και με τον Ρίτσαρντ Μπέιμερ, που εκείνη την εποχή γυρίζει στη Βερόνα το “Adventures of a young man”. Eκείν��ς της προτείνει να σκεφτεί σοβαρά την καριέρα της ηθοποιού και της δίνει το τηλέφωνο του ατζέντη του. Τον ευχαριστεί, προς το παρόν, δεν βιάζεται. «Είχα όμως πάντα το Χόλιγουντ στο μυαλό μου κι έτσι ένιωσα πολύ ευτυχής όταν μετακομίσαμε (σ.σ. τον Φεβρουάριο του 1962) στην Καλιφόρνια». Γι’αρχή, χτυπάει την πόρτα του ατζέντη του Μπέιμερ, Χάρολντ Γκέφσκι. «Ήταν τόσο όμορφη, ώστε πραγματικά δεν ήξερα τι να την κάνω», θυμόταν εκείνος, χρόνια αργότερα. «Όταν πρωτοήρθα στο Xόλιγουντ», θα δήλωνε η Τέιτ στον δημοσιογράφο Ρόμπερτ Μιούζιλ, «ήμουν δειλή, συνεσταλμένη. Οι γονείς μου ήταν πολύ αυστηροί μαζί μου. Δεν κάπνιζα. Την πρώτη μέρα, όμως, με έστειλαν στο γύρισμα ενός διαφημιστικού για τσιγάρα. Εκεί, μια κοπέλα μου έδειξε πώς να το κάνω, πώς να ρουφάω τον καπνό, παριστάνοντας πως το απολαμβάνω». Όμως, άμαθη όπως ήταν, μετά τις πρώτες 5-10 ρουφηξιές, λιποθύμησε. «Κι έτσι τελείωσε η καριέρα μου στα διαφημιστικά τσιγάρων…».

Ο Γκέφσκι, θα τη γνωρίσει στον παραγωγό Mάρτιν Ρανσόχοφ που, θαμπωμένος -επίσης- από την φυσική, αμερικάνικη καλλονή της, τη βάζει να υπογράψει ένα 7ετές συμβόλαιο -ο μηνιαίος μισθός της είναι 750 δολάρια τον μήνα. «Και τώρα μωρό μου, θα σε κάνουμε σταρ». Αλλά για να γίνει αυτό, πρέπει να δουλέψει σκληρά, ασταμάτητα. Για τα επόμενα 2-3 χρόνια, δεν έχει ζωή -τρέχει σε μαθήματα όλη μέρα. Σπουδάζει υποκριτική, χορό, τραγούδι, κινησιολογία, ορθοφωνία. Εν τω μεταξύ, μέχρι να πάρει τον «αέρα» της κάμερας, ο Ρανσόχοφ, της δίνει μικρορολάκια σε τηλεοπτικές σειρές, B-movies, ασήμαντες κωμωδίες, όπου εμφανίζεται ακόμα και με μαύρη περούκα -ο παραγωγός, προσπαθεί να κρύψει την «ανακάλυψή» του από τα μάτια των θεατών, αλλά δεν μπορεί. Ήδη, οι εφημερίδες την αποκαλούν «η επόμενη Μέριλιν Μονρόε». Όταν της το λένε, γελάει. «Oh dear. Λατρεύω την Mονρόε αλλά θα ήταν πολύ δύσκολο για μένα να γίνω άλλη μια Μέριλιν. Kι έπειτα, νομίζω πως αυτού του είδους τα sex symbols δεν υπάρχουν πια. Ο ερωτισμός για μένα βρίσκεται παντού, σε κάθε κίνηση που κάνεις. Δεν βλέπεις πια αυτά τα κολλητά φορέματα, με τα βαθιά ντεκολτέ -τώρα το sexy, είναι περισσότερο στην φαντασία».

Ακόμα και αν δεν το ξέρει ή δεν το επιθυμεί, η Σάρον έχει, ωστόσο, κάτι κοινό με την Mέριλιν: της αρέσουν οι μεγαλύτεροι άντρες. Τα ισχυρά αρσενικά που έχουν την τάση να την κακοποιούν -ψυχολογικά ή σωματικά, όπως ο Γάλλος ηθοποιός Φιλίπ Φορκέ. Ευτυχώς, μετά από έναν ξυλοδαρμό που την στέλνει στο νοσοκομείο, αποφασίζει να τον χωρίσει. Για λίγο καιρό βγαίνει με τον -επίσης φρεσκοχωρισμένο- κομμωτή της, Τζέι Σέμπρινγκ. Και ύστερα, μπαίνει στη ζωή της, ο Πολάνσκι.

Η ΩΡΑΙΑ ΚΑΙ Ο ΑΠΙΣΤΟΣ Την πρώτη φορά που συναντήθηκαν, η Σάρον και ο Ρόμαν δεν έκαναν και μεγάλη εντύπωση ο ένας στον άλλο. Η Tέιτ τον βρήκε «άξεστο και αλαζονικό». Και πώς αλλιώς; Το 1965, ο 22χρονος Πολάνσκι, Πολωνοεβραίος, γεννημένος στο Παρίσι και survivor του Ολοκαυτώματος, είναι η «νέα μεγάλη ελπίδα του ευρωπαϊκού σινεμά», -με την πρώτο του κιόλας φιλμ μεγάλου μήκους, το «Μαχαίρι στο νερό» (1962) ήταν υποψήφιος για Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας που το έχασε από τον Φελλίνι, και το «8 ½». Αυτή η ξανθούλα, με το αθώο βλέμμα που ο Ρανσόχοφ, ως συμπαραγωγός, πασχίζει να του «πασάρει» για το ρόλο της Σάρα στο «Η νύχτα των βρικολάκων». του φαίνεται υπερβολικά Αμερικανίδα, παθολογικά ντροπαλή και χαζή σαν κότα. Στην πρώτη τους συνάντηση, δεν της απευθύνει καν τον λόγο. Στη δεύτερη, «ορμάει» πάνω της και την τρομάζει, κρυμμένος πίσω από μια μάσκα του Φράνκεστάιν. Στο τέλος, πείθεται να την δοκιμάσει, υπό τον όρο να παίξει, φορώντας κόκκινη περούκα. Τα γυρίσματα, είναι άλλη μια δοκιμασία για τη Σάρον. Ο τελειομανής Πολάνσκι την πιέζει, την βάζει να λέει και να ξαναλέει τα λόγια της, κάνει 15-20, ακόμα και 70 (!) λήψεις για μία σκηνή. Αλλά όσο περνάει ο καιρός, μαλακώνει, επαινεί την ερμηνεία της. Όπως συμβαίνει συχνά, η μεταξύ τους αντιπάθεια, γίνεται έρωτας. Προς το τέλος, συγκατοικούν κιόλας, στο διαμέρισμα του σκηνοθέτη στο Λονδίνο. «Ήταν τόσο γλυκιά και αξιαγάπητη, που δεν το πίστευα», θα κατέθετε αργότερα, ο Πολάνσκι στην Αστυνομία. «Δεν πίστευα πως υπήρχαν άνθρωποι σαν κι αυτήν. Ήταν φανταστική. (…) Της είπα «Ξέρεις πώς είμαι εγώ. Μου αρέσει να ξενοκοιμάμαι». Μου απάντησε «Δεν θέλω να σε αλλάξω». Ήταν πρόθυμη να κάνει τα πάντα για να είναι μαζί μου….»

Η «ωραία» και ο άπιστος «διανοούμενος» θα γίνουν ένα από τα ωραιότερα, τα πιο διάσημα ζευγάρια του swinging London. Ο γάμος τους, στη βρετανική πρωτεύουσα τον Ιανουάριο του ’68, κάνει πάταγο: εκείνος, με πουκάμισο με γιακά βολάν και ρεντιγκότα, είναι η προσωποποίηση του εδουαρδιανού δανδή, κι εκείνη μια τρυφερή νύφη, με ιβουάρ, μίνι μεταξωτό φόρεμα με φουσκωτά μανίκια και λευκά ανθάκια στο κεφάλι. Στο Λος ΄Αντζελες, όπου θα μετακομίσουν την ίδια χρονιά, γίνονται δεκτοί με ενθουσιασμό από τους avant garde κύκλους του Χόλιγουντ. Kάνουν παρέα με την Tζέιν Φόντα και τον Ροζέ Βαντίμ, τον Γουόρεν Μπίτι, τον Στιβ Μακ Κουίν, την Μία Φάροου, τον Πίτερ Σέλερς, τον Τζιμ Μόρισον ακόμα και τον ίδιο τον Μπόμπι Κένεντι. To σπίτι των Πολάνσκι στο Μπέβερλι Χιλς είναι πάντα ανοιχτό, άνθρωποι -φίλοι ή ακόμα και ξένοι- μπαινοβγαίνουν, κοιμούνται, ξυπνάνε, αλλάζουν συντρόφους, το αλκοόλ, τα drugs κυκλοφορούν ελεύθερα. Το motto τους είναι το «ζήσε και άσε τους άλλους να ζήσουν». Καμιά ανησυχία -ο καλιφορνέζικος ήλιος τους κάνει όλους να νιώθουν ζωντανοί, δυνατοί. Ανίκητοι. Κατά βάθος όμως, η Σάρον δεν είναι ευτυχισμένη. Αν κάποτε, πίστευε πως ο γάμος θα άλλαζε τις συνήθειες του Πολάνσκι να κοιμάται με όποια γυναίκα του γυαλίσει, θα ανακαλύψει σύντομα πως έχει κάνει λάθος. Ελπίζει, φυσικά, πως τα πράγματα θα αλλάξουν στο μέλλον. Ο Πίτερ Έβανς, τη θυμάται να λέει: «Με τον Ρόμαν έχουμε μια καλή συμφωνία: εκείνος μου λέει ψέματα κι εγώ παριστάνω ότι τον πιστεύω». Οι φήμες, τους κυνηγούν. Φήμες για απιστίες, για όργια, για σατανιστικές τελετές, για σαδομαζοχιστικά ταινιάκια «δια χειρός» Πολάνσκι, με -υποτίθεται- πρωταγωνίστρια την ίδια. Στο βιβλίο του «Sharon Tate: Α Life», ο συγγραφέας Εντ Σάντερς υποστηρίζει πως η ηθοποιός ήταν απόλυτα εξαρτημένη από τον άντρα της. Πως εκείνος, ουσιαστικά την κατηύθυνε πώς να ντυθεί, πώς να μακιγιαριστεί, τι να πει. «Όταν βρίσκονταν σε δημόσιο χώρο με τον Ρόμαν, η Σάρον δεν αισθανόταν ποτέ αρκετή αυτοπεποίθηση για να ανοίξει το στόμα της. Μιλούσε, μόνο όταν ήταν οι δυό τους …» Σε μια, τουλάχιστον περίπτωση, ξαναβρήκε τη φωνή της: όταν έμεινε έγκυος. Σύμφωνα με φίλο και φωτογράφο της, όταν η Τέιτ είπε τα νέα στον άντρα της, ο Πολάνσκι επέμενε να κάνει έκτρωση -δεν ένιωθε έτοιμος, της είπε, να μεγαλώσει ένα μωρό. Αλλά εκείνη ήταν αμετάπειστη. «Δεν μπορείς να κάνεις τίποτα, είναι και δικό μου παιδί και θα το κρατήσω». Επέμεινε, επίσης, να μετακομίσουν, να αλλάξουν τον μποέμικο τρόπο ζωής τους. Η απόμερη βίλα, στ�� 10050 Cielo Drive, στο προάστιο Benedict Canyon, ήταν ιδανική -ένα άνετο. ειρηνικό καταφύγιο, μια «φωλιά» για το μωρό που θα ερχόταν. Παρά την εμφανή εγκυμοσύνη της, η Σάρον καταφέρνει να ολοκληρώσει γυρίσματα στο Λονδίνο για την ταινία «Thirteen chairs» («Δώδεκα συν ένα», θα το ονομάσουν, για να αποφύγουν το «γρουσούζικο» δεκατρία…) και επιστρέφει στο Λος Άντζελες. Ο Πολάνσκι καθυστερεί, έχει κάποια προβλήματα της τελευταίας στιγμής, με το σενάριο της δικής του ταινίας. Σίγουρα, δεν βιάζεται να γίνει πατέρας. Την αποχαιρετά, με ένα φιλί και πολλά δάκρυα. Αργότερα, θα γράψει στην αυτοβιογραφία του, «Roman by Polanski»: «Ένιωσα ότι κάτι διαφορετικό συνέβαινε με αυτόν τον χωρισμό. Κάτι νοσηρό…»

Δεν θα την ξαναδεί ποτέ ζωντανή -η Σάρον και το μωρό του, θα χαθούν μέσα σε ένα λουτρό αίματος. Ο Ρόμαν μαθαίνει τα νέα στο Λονδίνο. Καταρρέει. Επιστρέφει στην Αμερική στην Αμερική και -κρυμμένος πίσω από τα μαύρα γυαλιά του- δηλώνει στους δημοσιογράφους: «Μπορεί να γνωρίζατε πόσο όμορφη ήταν η Σάρον -αλλά δεν θα μάθετε ποτέ πόσο όμορφη ήταν η ψυχή της…»

Πηγη: bovary.gr 

Αληθινές ιστορίες. Η σύντομη και καθόλου αστραφτερή ζωή της Σάρον Τέιτ που έσβησε στα 26 της μόλις χρόνια.

Με έναν περίεργο τρόπο, η Σάρον Τέιτ με τη Μέριλιν Μονρόε έμοιαζαν. Ήταν ξανθιές, σέξι, είχαν ένα δικό τους φως, είχαν «κάτι» για τους ισχυρούς άντρες, είχαν ταλέντο που δεν πρόσεχε κανείς.

Αληθινές ιστορίες. Η σύντομη και καθόλου αστραφτερή ζωή της Σάρον Τέιτ που έσβησε στα 26 της μόλις χρόνια.

Με έναν περίεργο τρόπο, η Σάρον Τέιτ με τη Μέριλιν Μονρόε έμοιαζαν. Ήταν ξανθιές, σέξι, είχαν ένα δικό τους φως, είχαν «κάτι» για τους ισχυρούς άντρες, είχαν ταλέντο που δεν πρόσεχε κανείς.

Αληθινές ιστορίες. Η σύντομη και καθόλου αστραφτερή ζωή της Σάρον Τέιτ που έσβησε στα 26 της μόλις χρόνια.

Με έναν περίεργο τρόπο, η Σάρον Τέιτ με τη Μέριλιν Μονρόε έμοιαζαν. Ήταν ξανθιές, σέξι, είχαν ένα δικό τους φως, είχαν «κάτι» για τους ισχυρούς άντρες, είχαν ταλέντο που δεν πρόσεχε κανείς.

Αληθινές ιστορίες. Η σύντομη και καθόλου αστραφτερή ζωή της Σάρον Τέιτ που έσβησε στα 26 της μόλις χρόνια.

Με έναν περίεργο τρόπο, η Σάρον Τέιτ με τη Μέριλιν Μονρόε έμοιαζαν. Ήταν ξανθιές, σέξι, είχαν ένα δικό τους φως, είχαν «κάτι» για τους ισχυρούς άντρες, είχαν ταλέντο που δεν πρόσεχε κανείς.

Αληθινές ιστορίες. Η σύντομη και καθόλου αστραφτερή ζωή της Σάρον Τέιτ που έσβησε στα 26 της μόλις χρόνια. Με έναν περίεργο τρόπο, η Σάρον Τέιτ με τη Μέριλιν Μονρόε έμοιαζαν. Ήταν ξανθιές, σέξι, είχαν ένα δικό τους φως, είχαν «κάτι» για τους ισχυρούς άντρες, είχαν ταλέντο που δεν πρόσεχε κανείς.

[thoughtfullyblogger]

#gallery-0-4 { margin: auto; } #gallery-0-4 .gallery-item { float: left; margin-top: 10px; text-align: center; width: 25%; } #gallery-0-4 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-0-4 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */

Με έναν περίεργο τρόπο, η Σάρον Τέιτ με τη Μέριλιν Μονρόε έμοιαζαν. Ήταν ξανθιές, σέξι, είχαν ένα δικό τους φως, είχαν «κάτι» για τους ισχυρούς άντρες, είχαν ταλέντο που δεν πρόσεχε κανείς. Και καμιά τους δεν είχε καλό τέλος.

«Δεν μου αρέσει καθόλου η λέξη «σταρλετ» -στην πραγματικότητα δεν υπάρχει καν τέτοιο πράγμα. Νομίζω πως, αν κάποιος -ειδικά μια γυναίκα- θέλει να γίνει ηθοποιός και να παραμείνει σε αυτόν τον κόσμο, της υποκριτικής, που είναι πάρα πολύ σκληρός, θα πρέπει, πρώτα να μάθει την τέχνη της. Και να δουλέψει γι’ αυτό όσο πιο πολύ μπορεί».

Η δήλωση αυτή ανήκει στη Σάρον Τέιτ -την έκανε το 1966, όταν ήταν η πιο εντυπωσιακή και «πιο γρήγορα ανερχόμενη ξανθιά» στη Lalaland. Oι κριτικοί τη συνέκριναν με την Mονρόε, ζαλίζονταν από τη γλύκα και τον φυσικό, ανεπιτήδευτο ερωτισμό της, προέβλεπαν πως σύντομα θα γινόταν mega-star. Τρία χρόνια αργότερα, το όνομά της βρισκόταν στα πρωτοσέλιδα όλου του πλανήτη, η Tέιτ πρωταγωνιστούσε σε ένα έπος φρίκης. Και μετά, έγινε τόσο διάσημη, όσο κανείς δεν θα μπορούσε να είχε προβλέψει. Έγινε θρύλος. Η σφαγή εφτά ανθρώπων (ανάμεσα σε αυτούς και της 26χρονη Σάρον Τέιτ και του αγέννητου μωρού της) από τη «Φαμίλια» του Τσάρλς Μάνσον, τον Αύγουστο του 1969 είναι, στα σίγουρα, ο πιο σκοτεινός εφιάλτης του Χόλιγουντ, Mια ιστορία που, μες στα χρόνια, εμφανίζεται, και ξαναεμφανίζεται στα media, πάντα με την υποσημείωση πως «αυτό το συμβάν σήμανε το τέλος της χίππικης κουλτούρας». Tο τέλος μιας εποχής αθωότητας, αγάπης, ειρηνικής επανάστασης, ερωτικής ελευθερίας. Ο Κουέντιν Ταραντίνο την συμπεριέλαβε στην πρόσφατη ταινία του, το «Once upon a time in Hollywood», στον περίγυρο της ιστορίας των ηρώων του και διάλεξε την Μάργκο Ρόμπι για να υποδυθεί -ιδανικά- τη Σάρον Τέιτ, στην καλύτερη στιγμή της: μια γυναίκα που άνθιζε, όμορφη, πετυχημένη, ερωτευμένη με τον άντρα των ονείρων της, χαρούμενη γιατί περίμενε το πρώτο τους παιδί. Αστραφτερή, σαν χρυσή υπόσχεση ευτυχίας, που πάγωσε στο χρόνο. Αλλά βέβαια τα πράγματα, ίσως και να μην ήταν ακριβώς έτσι…

Η ΟΜΟΡΦΗ ΣΑΡΟΝ Η Σάρον Τέιτ, η μεγαλύτερη από τις τρείς κόρες του στρατιωτικού καριέρας Πολ Τέιτ και της γυναίκας του, Ντόρις ήταν τυχερή: γεννήθηκε όμορφη. Mόλις 6 μηνών, πριν καν πει την πρώτη της λέξη στέφθηκε Μiss Tiny Tot of Dallas. Στα 16 της ήταν επίσης Miss Richland, Miss Washington, Queen of Autorama κ.λπ. (σ.σ. η οικογένεια ταξίδευε πολύ, λόγω των διαρκών μεταθέσεων του πατέρα της). Το 1960, μετακόμισαν στην Ιταλία, στη Βερόνα. Σύμφωνα με την βιογραφία του Εντ Σάντερς «Sharon Tate: Α Life», η Tέιτ εξομολογήθηκε στον Πολάνσκι, στο πρώτο τους ραντεβού, πως στα 17 της είχε πέσει θύμα βιασμού από έναν στρατιώτη, στην Ιταλία. Περιέργως -ή έτσι τουλάχιστον υποστήριζε ο Πολάνσκι- «η επίθεση δεν την είχε τραυματίσει ψυχολογικά».

Φυσικά, στην Ιταλία των ‘60’s, το αμερικάνικο σινεμά είναι big business. Και είναι παντού. Η Σάρον συχνάζει στα πλατό των ξένων παραγωγών, θέλει να δει τους σταρ. Έτσι θα εξασφαλίσει ένα ρολάκι κομπάρσας στο φιλμ «Βαρραβάς» -μάλιστα, η μητέρα της, επιτρέπει στον Τζακ Πάλανς να την βγάλει έξω για φαγητό. Βγαίνει και με τον Ρίτσαρντ Μπέιμερ, που εκείνη την εποχή γυρίζει στη Βερόνα το “Adventures of a young man”. Eκείνος της προτείνει να σκεφτεί σοβαρά την καριέρα της ηθοποιού και της δίνει το τηλέφωνο του ατζέντη του. Τον ευχαριστεί, προς το παρόν, δεν βιάζεται. «Είχα όμως πάντα το Χόλιγουντ στο μυαλό μου κι έτσι ένιωσα πολύ ευτυχής όταν μετακομίσαμε (σ.σ. τον Φεβρουάριο του 1962) στην Καλιφόρνια». Γι’αρχή, χτυπάει την πόρτα του ατζέντη του Μπέιμερ, Χάρολντ Γκέφσκι. «Ήταν τόσο όμορφη, ώστε πραγματικά δεν ήξερα τι να την κάνω», θυμόταν εκείνος, χρόνια αργότερα. «Όταν πρωτοήρθα στο Xόλιγουντ», θα δήλωνε η Τέιτ στον δημοσιογράφο Ρόμπερτ Μιούζιλ, «ήμουν δειλή, συνεσταλμένη. Οι γονείς μου ήταν πολύ αυστηροί μαζί μου. Δεν κάπνιζα. Την πρώτη μέρα, όμως, με έστειλαν στο γύρισμα ενός διαφημιστικού για τσιγάρα. Εκεί, μια κοπέλα μου έδειξε πώς να το κάνω, πώς να ρουφάω τον καπνό, παριστάνοντας πως το απολαμβάνω». Όμως, άμαθη όπως ήταν, μετά τις πρώτες 5-10 ρουφηξιές, λιποθύμησε. «Κι έτσι τελείωσε η καριέρα μου στα διαφημιστικά τσιγάρων…».

Ο Γκέφσκι, θα τη γνωρίσει στον παραγωγό Mάρτιν Ρανσόχοφ που, θαμπωμένος -επίσης- από την φυσική, αμερικάνικη καλλονή της, τη βάζει να υπογράψει ένα 7ετές συμβόλαιο -ο μηνιαίος μισθός της είναι 750 δολάρια τον μήνα. «Και τώρα μωρό μου, θα σε κάνουμε σταρ». Αλλά για να γίνει αυτό, πρέπει να δουλέψει σκληρά, ασταμάτητα. Για τα επόμενα 2-3 χρόνια, δεν έχει ζωή -τρέχει σε μαθήματα όλη μέρα. Σπουδάζει υποκριτική, χορό, τραγούδι, κινησιολογία, ορθοφωνία. Εν τω μεταξύ, μέχρι να πάρει τον «αέρα» της κάμερας, ο Ρανσόχοφ, της δίνει μικρορολάκια σε τηλεοπτικές σειρές, B-movies, ασήμαντες κωμωδίες, όπου εμφανίζεται ακόμα και με μαύρη περούκα -ο παραγωγός, προσπαθεί να κρύψει την «ανακάλυψή» του από τα μάτια των θεατών, αλλά δεν μπορεί. Ήδη, οι εφημερίδες την αποκαλούν «η επόμενη Μέριλιν Μονρόε». Όταν της το λένε, γελάει. «Oh dear. Λατρεύω την Mονρόε αλλά θα ήταν πολύ δύσκολο για μένα να γίνω άλλη μια Μέριλιν. Kι έπειτα, νομίζω πως αυτού του είδους τα sex symbols δεν υπάρχουν πια. Ο ερωτισμός για μένα βρίσκεται παντού, σε κάθε κίνηση που κάνεις. Δεν βλέπεις πια αυτά τα κολλητά φορέματα, με τα βαθιά ντεκολτέ -τώρα το sexy, είναι περισσότερο στην φαντασία».

Ακόμα και αν δεν το ξέρει ή δεν το επιθυμεί, η Σάρον έχει, ωστόσο, κάτι κοινό με την Mέριλιν: της αρέσουν οι μεγαλύτεροι άντρες. Τα ισχυρά αρσενικά που έχουν την τάση να την κακοποιούν -ψυχολογικά ή σωματικά, όπως ο Γάλλος ηθοποιός Φιλίπ Φορκέ. Ευτυχώς, μετά από έναν ξυλοδαρμό που την στέλνει στο νοσοκομείο, αποφασίζει να τον χωρίσει. Για λίγο καιρό βγαίνει με τον -επίσης φρεσκοχωρισμένο- κομμωτή της, Τζέι Σέμπρινγκ. Και ύστερα, μπαίνει στη ζωή της, ο Πολάνσκι.

Η ΩΡΑΙΑ ΚΑΙ Ο ΑΠΙΣΤΟΣ Την πρώτη φορά που συναντήθηκαν, η Σάρον και ο Ρόμαν δεν έκαναν και μεγάλη εντύπωση ο ένας στον άλλο. Η Tέιτ τον βρήκε «άξεστο και αλαζονικό». Και πώς αλλιώς; Το 1965, ο 22χρονος Πολάνσκι, Πολωνοεβραίος, γεννημένος στο Παρίσι και survivor του Ολοκαυτώματος, είναι η «νέα μεγάλη ελπίδα του ευρωπαϊκού σινεμά», -με την πρώτο του κιόλας φιλμ μεγάλου μήκους, το «Μαχαίρι στο νερό» (1962) ήταν υποψήφιος για Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας που το έχασε από τον Φελλίνι, και το «8 ½». Αυτή η ξανθούλα, με το αθώο βλέμμα που ο Ρανσόχοφ, ως συμπαραγωγός, πασχίζει να του «πασάρει» για το ρόλο της Σάρα στο «Η νύχτα των βρικολάκων». του φαίνεται υπερβολικά Αμερικανίδα, παθολογικά ντροπαλή και χαζή σαν κότα. Στην πρώτη τους συνάντηση, δεν της απευθύνει καν τον λόγο. Στη δεύτερη, «ορμάει» πάνω της και την τρομάζει, κρυμμένος πίσω από μια μάσκα του Φράνκεστάιν. Στο τέλος, πείθεται να την δοκιμάσει, υπό τον όρο να παίξει, φορώντας κόκκινη περούκα. Τα γυρίσματα, είναι άλλη μια δοκιμασία για τη Σάρον. Ο τελειομανής Πολάνσκι την πιέζει, την βάζει να λέει και να ξαναλέει τα λόγια της, κάνει 15-20, ακόμα και 70 (!) λήψεις για μία σκηνή. Αλλά όσο περνάει ο καιρός, μαλακώνει, επαινεί την ερμηνεία της. Όπως συμβαίνει συχνά, η μεταξύ τους αντιπάθεια, γίνεται έρωτας. Προς το τέλος, συγκατοικούν κιόλας, στο διαμέρισμα του σκηνοθέτη στο Λονδίνο. «Ήταν τόσο γλυκιά και αξιαγάπητη, που δεν το πίστευα», θα κατέθετε αργότερα, ο Πολάνσκι στην Αστυνομία. «Δεν πίστευα πως υπήρχαν άνθρωποι σαν κι αυτήν. Ήταν φανταστική. (…) Της είπα «Ξέρεις πώς είμαι εγώ. Μου αρέσει να ξενοκοιμάμαι». Μου απάντησε «Δεν θέλω να σε αλλάξω». Ήταν πρόθυμη να κάνει τα πάντα για να είναι μαζί μου….»

Η «ωραία» και ο άπιστος «διανοούμενος» θα γίνουν ένα από τα ωραιότερα, τα πιο διάσημα ζευγάρια του swinging London. Ο γάμος τους, στη βρετανική πρωτεύουσα τον Ιανουάριο του ’68, κάνει πάταγο: εκείνος, με πουκάμισο με γιακά βολάν και ρεντιγκότα, είναι η προσωποποίηση του εδουαρδιανού δανδή, κι εκείνη μια τρυφερή νύφη, με ιβουάρ, μίνι μεταξωτό φόρεμα με φουσκωτά μανίκια και λευκά ανθάκια στο κεφάλι. Στο Λος ΄Αντζελες, όπου θα μετακομίσουν την ίδια χρονιά, γίνονται δεκτοί με ενθουσιασμό από τους avant garde κύκλους του Χόλιγουντ. Kάνουν παρέα με την Tζέιν Φόντα και τον Ροζέ Βαντίμ, τον Γουόρεν Μπίτι, τον Στιβ Μακ Κουίν, την Μία Φάροου, τον Πίτερ Σέλερς, τον Τζιμ Μόρισον ακόμα και τον ίδιο τον Μπόμπι Κένεντι. To σπίτι των Πολάνσκι στο Μπέβερλι Χιλς είναι πάντα ανοιχτό, άνθρωποι -φίλοι ή ακόμα και ξένοι- μπαινοβγαίνουν, κοιμούνται, ξυπνάνε, αλλάζουν συντρόφους, το αλκοόλ, τα drugs κυκλοφορούν ελεύθερα. Το motto τους είναι το «ζήσε και άσε τους άλλους να ζήσουν». Καμιά ανησυχία -ο καλιφορνέζικος ήλιος τους κάνει όλους να νιώθουν ζωντανοί, δυνατοί. Ανίκητοι. Κατά βάθος όμως, η Σάρον δεν είναι ευτυχισμένη. Αν κάποτε, πίστευε πως ο γάμος θα άλλαζε τις συνήθειες του Πολάνσκι να κοιμάται με όποια γυναίκα του γυαλίσει, θα ανακαλύψει σύντομα πως έχει κάνει λάθος. Ελπίζει, φυσικά, πως τα πράγματα θα αλλάξουν στο μέλλον. Ο Πίτερ Έβανς, τη θυμάται να λέει: «Με τον Ρόμαν έχουμε μια καλή συμφωνία: εκείνος μου λέει ψέματα κι εγώ παριστάνω ότι τον πιστεύω». Οι φήμες, τους κυνηγούν. Φήμες για απιστίες, για όργια, για σατανιστικές τελετές, για σαδομαζοχιστικά ταινιάκια «δια χειρός» Πολάνσκι, με -υποτίθεται- πρωταγωνίστρια την ίδια. Στο βιβλίο του «Sharon Tate: Α Life», ο συγγραφέας Εντ Σάντερς υποστηρίζει πως η ηθοποιός ήταν απόλυτα εξαρτημένη από τον άντρα της. Πως εκείνος, ουσιαστικά την κατηύθυνε πώς να ντυθεί, πώς να μακιγιαριστεί, τι να πει. «Όταν βρίσκονταν σε δημόσιο χώρο με τον Ρόμαν, η Σάρον δεν αισθανόταν ποτέ αρκετή αυτοπεποίθηση για να ανοίξει το στόμα της. Μιλούσε, μόνο όταν ήταν οι δυό τους …» Σε μια, τουλάχιστον περίπτωση, ξαναβρήκε τη φωνή της: όταν έμεινε έγκυος. Σύμφωνα με φίλο και φωτογράφο της, όταν η Τέιτ είπε τα νέα στον άντρα της, ο Πολάνσκι επέμενε να κάνει έκτρωση -δεν ένιωθε έτοιμος, της είπε, να μεγαλώσει ένα μωρό. Αλλά εκείνη ήταν αμετάπειστη. «Δεν μπορείς να κάνεις τίποτα, είναι και δικό μου παιδί και θα το κρατήσω». Επέμεινε, επίσης, να μετακομίσουν, να αλλάξουν τον μποέμικο τρόπο ζωής τους. Η απόμερη βίλα, στο 10050 Cielo Drive, στο προάστιο Benedict Canyon, ήταν ιδανική -ένα άνετο. ειρηνικό καταφύγιο, μια «φωλιά» για το μωρό που θα ερχόταν. Παρά την εμφανή εγκυμοσύνη της, η Σάρον καταφέρνει να ολοκληρώσει γυρίσματα στο Λονδίνο για την ταινία «Thirteen chairs» («Δώδεκα συν ένα», θα το ονομάσουν, για να αποφύγουν το «γρουσούζικο» δεκατρία…) και επιστρέφει στο Λος Άντζελες. Ο Πολάνσκι καθυστερεί, έχει κάποια προβλήματα της τελευταίας στιγμής, με το σενάριο της δικής του ταινίας. Σίγουρα, δεν βιάζεται να γίνει πατέρας. Την αποχαιρετά, με ένα φιλί και πολλά δάκρυα. Αργότερα, θα γράψει στην αυτοβιογραφία του, «Roman by Polanski»: «Ένιωσα ότι κάτι διαφορετικό συνέβαινε με αυτόν τον χωρισμό. Κάτι νοσηρό…»

Δεν θα την ξαναδεί ποτέ ζωντανή -η Σάρον και το μωρό του, θα χαθούν μέσα σε ένα λουτρό αίματος. Ο Ρόμαν μαθαίνει τα νέα στο Λονδίνο. Καταρρέει. Επιστρέφει στην Αμερική στην Αμερική και -κρυμμένος πίσω από τα μαύρα γυαλιά του- δηλώνει στους δημοσιογράφους: «Μπορεί να γνωρίζατε πόσο όμορφη ήταν η Σάρον -αλλά δεν θα μάθετε ποτέ πόσο όμορφη ήταν η ψυχή της…»

Πηγη: bovary.gr 

Αληθινές ιστορίες. Η σύντομη και καθόλου αστραφτερή ζωή της Σάρον Τέιτ που έσβησε στα 26 της μόλις χρόνια.

Με έναν περίεργο τρόπο, η Σάρον Τέιτ με τη Μέριλιν Μονρόε έμοιαζαν. Ήταν ξανθιές, σέξι, είχαν ένα δικό τους φως, είχαν «κάτι» για τους ισχυρούς άντρες, είχαν ταλέντο που δεν πρόσεχε κανείς.

Αληθινές ιστορίες. Η σύντομη και καθόλου αστραφτερή ζωή της Σάρον Τέιτ που έσβησε στα 26 της μόλις χρόνια.

Με έναν περίεργο τρόπο, η Σάρον Τέιτ με τη Μέριλιν Μονρόε έμοιαζαν. Ήταν ξανθιές, σέξι, είχαν ένα δικό τους φως, είχαν «κάτι» για τους ισχυρούς άντρες, είχαν ταλέντο που δεν πρόσεχε κανείς.

Αληθινές ιστορίες. Η σύντομη και καθόλου αστραφτερή ζωή της Σάρον Τέιτ που έσβησε στα 26 της μόλις χρόνια.

Με έναν περίεργο τρόπο, η Σάρον Τέιτ με τη Μέριλιν Μονρόε έμοιαζαν. Ήταν ξανθιές, σέξι, είχαν ένα δικό τους φως, είχαν «κάτι» για τους ισχυρούς άντρες, είχαν ταλέντο που δεν πρόσεχε κανείς.

Αληθινές ιστορίες. Η σύντομη και καθόλου αστραφτερή ζωή της Σάρον Τέιτ που έσβησε στα 26 της μόλις χρόνια. Με έναν περίεργο τρόπο, η Σάρον Τέιτ με τη Μέριλιν Μονρόε έμοιαζαν. Ήταν ξανθιές, σέξι, είχαν ένα δικό τους φως, είχαν «κάτι» για τους ισχυρούς άντρες, είχαν ταλέντο που δεν πρόσεχε κανείς.

[greekblogs]

#gallery-0-4 { margin: auto; } #gallery-0-4 .gallery-item { float: left; margin-top: 10px; text-align: center; width: 25%; } #gallery-0-4 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-0-4 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */

Με έναν περίεργο τρόπο, η Σάρον Τέιτ με τη Μέριλιν Μονρόε έμοιαζαν. Ήταν ξανθιές, σέξι, είχαν ένα δικό τους φως, είχαν «κάτι» για τους ισχυρούς άντρες, είχαν ταλέντο που δεν πρόσεχε κανείς. Και καμιά τους δεν είχε καλό τέλος.

«Δεν μου αρέσει καθόλου η λέξη «σταρλετ» -στην πραγματικότητα δεν υπάρχει καν τέτοιο πράγμα. Νομίζω πως, αν κάποιος -ειδικά μια γυναίκα- θέλει να γίνει ηθοποιός και να παραμείνει σε αυτόν τον κόσμο, της υποκριτικής, που είναι πάρα πολύ σκληρός, θα πρέπει, πρώτα να μάθει την τέχνη της. Και να δουλέψει γι’ αυτό όσο πιο πολύ μπορεί».

Η δήλωση αυτή ανήκει στη Σάρον Τέιτ -την έκανε το 1966, όταν ήταν η πιο εντυπωσιακή και «πιο γρήγορα ανερχόμενη ξανθιά» στη Lalaland. Oι κριτικοί τη συνέκριναν με την Mονρόε, ζαλίζονταν από τη γλύκα και τον φυσικό, ανεπιτήδευτο ερωτισμό της, προέβλεπαν πως σύντομα θα γινόταν mega-star. Τρία χρόνια αργότερα, το όνομά της βρισκόταν στα πρωτοσέλιδα όλου του πλανήτη, η Tέιτ πρωταγωνιστούσε σε ένα έπος φρίκης. Και μετά, έγινε τόσο διάσημη, όσο κανείς δεν θα μπορούσε να είχε προβλέψει. Έγινε θρύλος. Η σφαγή εφτά ανθρώπων (ανάμεσα σε αυτούς και της 26χρονη Σάρον Τέιτ και του αγέννητου μωρού της) από τη «Φαμίλια» του Τσάρλς Μάνσον, τον Αύγουστο του 1969 είναι, στα σίγουρα, ο πιο σκοτεινός εφιάλτης του Χόλιγουντ, Mια ιστορία που, μες στα χρόνια, εμφανίζεται, και ξαναεμφανίζεται στα media, πάντα με την υποσημείωση πως «αυτό το συμβάν σήμανε το τέλος της χίππικης κουλτούρας». Tο τέλος μιας εποχής αθωότητας, αγάπης, ειρηνικής επανάστασης, ερωτικής ελευθερίας. Ο Κουέντιν Ταραντίνο την συμπεριέλαβε στην πρόσφατη ταινία του, το «Once upon a time in Hollywood», στον περίγυρο της ιστορίας των ηρώων του και διάλεξε την Μάργκο Ρόμπι για να υποδυθεί -ιδανικά- τη Σάρον Τέιτ, στην καλύτερη στιγμή της: μια γυναίκα που άνθιζε, όμορφη, πετυχημένη, ερωτευμένη με τον άντρα των ονείρων της, χαρούμενη γιατί περίμενε το πρώτο τους παιδί. Αστραφτερή, σαν χρυσή υπόσχεση ευτυχίας, που πάγωσε στο χρόνο. Αλλά βέβαια τα πράγματα, ίσως και να μην ήταν ακριβώς έτσι…

Η ΟΜΟΡΦΗ ΣΑΡΟΝ Η Σάρον Τέιτ, η μεγαλύτερη από τις τρείς κόρες του στρατιωτικού καριέρας Πολ Τέιτ και της γυναίκας του, Ντόρις ήταν τυχερή: γεννήθηκε όμορφη. Mόλις 6 μηνών, πριν καν πει την πρώτη της λέξη στέφθηκε Μiss Tiny Tot of Dallas. Στα 16 της ήταν επίσης Miss Richland, Miss Washington, Queen of Autorama κ.λπ. (σ.σ. η οικογένεια ταξίδευε πολύ, λόγω των διαρκών μεταθέσεων του πατέρα της). Το 1960, μετακόμισαν στην Ιταλία, στη Βερόνα. Σύμφωνα με την βιογραφία του Εντ Σάντερς «Sharon Tate: Α Life», η Tέιτ εξομολογήθηκε στον Πολάνσκι, στο πρώτο τους ραντεβού, πως στα 17 της είχε πέσει θύμα βιασμού από έναν στρατιώτη, στην Ιταλία. Περιέργως -ή έτσι τουλάχιστον υποστήριζε ο Πολάνσκι- «η επίθεση δεν την είχε τραυματίσει ψυχολογικά».

Φυσικά, στην Ιταλία των ‘60’s, το αμερικάνικο σινεμά είναι big business. Και είναι παντού. Η Σάρον συχνάζει στα πλατό των ξένων παραγωγών, θέλει να δει τους σταρ. Έτσι θα εξασφαλίσει ένα ρολάκι κομπάρσας στο φιλμ «Βαρραβάς» -μάλιστα, η μητέρα της, επιτρέπει στον Τζακ Πάλανς να την βγάλει έξω για φαγητό. Βγαίνει και με τον Ρίτσαρντ Μπέιμερ, που εκείνη την εποχή γυρίζει στη Βερόνα το “Adventures of a young man”. Eκείνος της προτείνει να σκεφτεί σοβαρά την καριέρα της ηθοποιού και της δίνει το τηλέφωνο του ατζέντη του. Τον ευχαριστεί, προς το παρόν, δεν βιάζεται. «Είχα όμως πάντα το Χόλιγουντ στο μυαλό μου κι έτσι ένιωσα πολύ ευτυχής όταν μετακομίσαμε (σ.σ. τον Φεβρουάριο του 1962) στην Καλιφόρνια». Γι’αρχή, χτυπάει την πόρτα του ατζέντη του Μπέιμερ, Χάρολντ Γκέφσκι. «Ήταν τόσο όμορφη, ώστε πραγματικά δεν ήξερα τι να την κάνω», θυμόταν εκείνος, χρόνια αργότερα. «Όταν πρωτοήρθα στο Xόλιγουντ», θα δήλωνε η Τέιτ στον δημοσιογράφο Ρόμπερτ Μιούζιλ, «ήμουν δειλή, συνεσταλμένη. Οι γονείς μου ήταν πολύ αυστηροί μαζί μου. Δεν κάπνιζα. Την πρώτη μέρα, όμως, με έστειλαν στο γύρισμα ενός διαφημιστικού για τσιγάρα. Εκεί, μια κοπέλα μου έδειξε πώς να το κάνω, πώς να ρουφάω τον καπνό, παριστάνοντας πως το απολαμβάνω». Όμως, άμαθη όπως ήταν, μετά τις πρώτες 5-10 ρουφηξιές, λιποθύμησε. «Κι έτσι τελείωσε η καριέρα μου στα διαφημιστικά τσιγάρων…».

Ο Γκέφσκι, θα τη γνωρίσει στον παραγωγό Mάρτιν Ρανσόχοφ που, θαμπωμένος -επίσης- από την φυσική, αμερικάνικη καλλονή της, τη βάζει να υπογράψει ένα 7ετές συμβόλαιο -ο μηνιαίος μισθός της είναι 750 δολάρια τον μήνα. «Και τώρα μωρό μου, θα σε κάνουμε σταρ». Αλλά για να γίνει αυτό, πρέπει να δουλέψει σκληρά, ασταμάτητα. Για τα επόμενα 2-3 χρόνια, δεν έχει ζωή -τρέχει σε μαθήματα όλη μέρα. Σπουδάζει υποκριτική, χορό, τραγούδι, κινησιολογία, ορθοφωνία. Εν τω μεταξύ, μέχρι να πάρει τον «αέρα» της κάμερας, ο Ρανσόχοφ, της δίνει μικρορολάκια σε τηλεοπτικές σειρές, B-movies, ασήμαντες κωμωδίες, όπου εμφανίζ��ται ακόμα και με μαύρη περούκα -ο παραγωγός, προσπαθεί να κρύψει την «ανακάλυψή» του από τα μάτια των θεατών, αλλά δεν μπορεί. Ήδη, οι εφημερίδες την αποκαλούν «η επόμενη Μέριλιν Μονρόε». Όταν της το λένε, γελάει. «Oh dear. Λατρεύω την Mονρόε αλλά θα ήταν πολύ δύσκολο για μένα να γίνω άλλη μια Μέριλιν. Kι έπειτα, νομίζω πως αυτού του είδους τα sex symbols δεν υπάρχουν πια. Ο ερωτισμός για μένα βρίσκεται παντού, σε κάθε κίνηση που κάνεις. Δεν βλέπεις πια αυτά τα κολλητά φορέματα, με τα βαθιά ντεκολτέ -τώρα το sexy, είναι περισσότερο στην φαντασία».

Ακόμα και αν δεν το ξέρει ή δεν το επιθυμεί, η Σάρον έχει, ωστόσο, κάτι κοινό με την Mέριλιν: της αρέσουν οι μεγαλύτεροι άντρες. Τα ισχυρά αρσενικά που έχουν την τάση να την κακοποιούν -ψυχολογικά ή σωματικά, όπως ο Γάλλος ηθοποιός Φιλίπ Φορκέ. Ευτυχώς, μετά από έναν ξυλοδαρμό που την στέλνει στο νοσοκομείο, αποφασίζει να τον χωρίσει. Για λίγο καιρό βγαίνει με τον -επίσης φρεσκοχωρισμένο- κομμωτή της, Τζέι Σέμπρινγκ. Και ύστερα, μπαίνει στη ζωή της, ο Πολάνσκι.

Η ΩΡΑΙΑ ΚΑΙ Ο ΑΠΙΣΤΟΣ Την πρώτη φορά που συναντήθηκαν, η Σάρον και ο Ρόμαν δεν έκαναν και μεγάλη εντύπωση ο ένας στον άλλο. Η Tέιτ τον βρήκε «άξεστο και αλαζονικό». Και πώς αλλιώς; Το 1965, ο 22χρονος Πολάνσκι, Πολωνοεβραίος, γεννημένος στο Παρίσι και survivor του Ολοκαυτώματος, είναι η «νέα μεγάλη ελπίδα του ευρωπαϊκού σινεμά», -με την πρώτο του κιόλας φιλμ μεγάλου μήκους, το «Μαχαίρι στο νερό» (1962) ήταν υποψήφιος για Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας που το έχασε από τον Φελλίνι, και το «8 ½». Αυτή η ξανθούλα, με το αθώο βλέμμα που ο Ρανσόχοφ, ως συμπαραγωγός, πασχίζει να του «πασάρει» για το ρόλο της Σάρα στο «Η νύχτα των βρικολάκων». του φαίνεται υπερβολικά Αμερικανίδα, παθολογικά ντροπαλή και χαζή σαν κότα. Στην πρώτη τους συνάντηση, δεν της απευθύνει καν τον λόγο. Στη δεύτερη, «ορμάει» πάνω της και την τρομάζει, κρυμμένος πίσω από μια μάσκα του Φράνκεστάιν. Στο τέλος, πείθεται να την δοκιμάσει, υπό τον όρο να παίξει, φορώντας κόκκινη περούκα. Τα γυρίσματα, είναι άλλη μια δοκιμασία για τη Σάρον. Ο τελειομανής Πολάνσκι την πιέζει, την βάζει να λέει και να ξαναλέει τα λόγια της, κάνει 15-20, ακόμα και 70 (!) λήψεις για μία σκηνή. Αλλά όσο περνάει ο καιρός, μαλακώνει, επαινεί την ερμηνεία της. Όπως συμβαίνει συχνά, η μεταξύ τους αντιπάθεια, γίνεται έρωτας. Προς το τέλος, συγκατοικούν κιόλας, στο διαμέρισμα του σκηνοθέτη στο Λονδίνο. «Ήταν τόσο γλυκιά και αξιαγάπητη, που δεν το πίστευα», θα κατέθετε αργότερα, ο Πολάνσκι στην Αστυνομία. «Δεν πίστευα πως υπήρχαν άνθρωποι σαν κι αυτήν. Ήταν φανταστική. (…) Της είπα «Ξέρεις πώς είμαι εγώ. Μου αρέσει να ξενοκοιμάμαι». Μου απάντησε «Δεν θέλω να σε αλλάξω». Ήταν πρόθυμη να κάνει τα πάντα για να είναι μαζί μου….»

Η «ωραία» και ο άπιστος «διανοούμενος» θα γίνουν ένα από τα ωραιότερα, τα πιο διάσημα ζευγάρια του swinging London. Ο γάμος τους, στη βρετανική πρωτεύουσα τον Ιανουάριο του ’68, κάνει πάταγο: εκείνος, με πουκάμισο με γιακά βολάν και ρεντιγκότα, είναι η προσωποποίηση του εδουαρδιανού δανδή, κι εκείνη μια τρυφερή νύφη, με ιβουάρ, μίνι μεταξωτό φόρεμα με φουσκωτά μανίκια και λευκά ανθάκια στο κεφάλι. Στο Λος ΄Αντζελες, όπου θα μετακομίσουν την ίδια χρονιά, γίνονται δεκτοί με ενθουσιασμό από τους avant garde κύκλους του Χόλιγουντ. Kάνουν παρέα με την Tζέιν Φόντα και τον Ροζέ Βαντίμ, τον Γουόρεν Μπίτι, τον Στιβ Μακ Κουίν, την Μία Φάροου, τον Πίτερ Σέλερς, τον Τζιμ Μόρισον ακόμα και τον ίδιο τον Μπόμπι Κένεντι. To σπίτι των Πολάνσκι στο Μπέβερλι Χιλς είναι πάντα ανοιχτό, άνθρωποι -φίλοι ή ακόμα και ξένοι- μπαινοβγαίνουν, κοιμούνται, ξυπνάνε, αλλάζουν συντρόφους, το αλκοόλ, τα drugs κυκλοφορούν ελεύθερα. Το motto τους είναι το «ζήσε και άσε τους άλλους να ζήσουν». Καμιά ανησυχία -ο καλιφορνέζικος ήλιος τους κάνει όλους να νιώθουν ζωντανοί, δυνατοί. Ανίκητοι. Κατά βάθος όμως, η Σάρον δεν είναι ευτυχισμένη. Αν κάποτε, πίστευε πως ο γάμος θα άλλαζε τις συνήθειες του Πολάνσκι να κοιμάται με όποια γυναίκα του γυαλίσει, θα ανακαλύψει σύντομα πως έχει κάνει λάθος. Ελπίζει, φυσικά, πως τα πράγματα θα αλλάξουν στο μέλλον. Ο Πίτερ Έβανς, τη θυμάται να λέει: «Με τον Ρόμαν έχουμε μια καλή συμφωνία: εκείνος μου λέει ψέματα κι εγώ παριστάνω ότι τον πιστεύω». Οι φήμες, τους κυνηγούν. Φήμες για απιστίες, για όργια, για σατανιστικές τελετές, για σαδομαζοχιστικά ταινιάκια «δια χειρός» Πολάνσκι, με -υποτίθεται- πρωταγωνίστρια την ίδια. Στο βιβλίο του «Sharon Tate: Α Life», ο συγγραφέας Εντ Σάντερς υποστηρίζει πως η ηθοποιός ήταν απόλυτα εξαρτημένη από τον άντρα της. Πως εκείνος, ουσιαστικά την κατηύθυνε πώς να ντυθεί, πώς να μακιγιαριστεί, τι να πει. «Όταν βρίσκονταν σε δημόσιο χώρο με τον Ρόμαν, η Σάρον δεν αισθανόταν ποτέ αρκετή αυτοπεποίθηση για να ανοίξει το στόμα της. Μιλούσε, μόνο όταν ήταν οι δυό τους …» Σε μια, τουλάχιστον περίπτωση, ξαναβρήκε τη φωνή της: όταν έμεινε έγκυος. Σύμφωνα με φίλο και φωτογράφο της, όταν η Τέιτ είπε τα νέα στον άντρα της, ο Πολάνσκι επέμενε να κάνει έκτρωση -δεν ένιωθε έτοιμος, της είπε, να μεγαλώσει ένα μωρό. Αλλά εκείνη ήταν αμετάπειστη. «Δεν μπορείς να κάνεις τίποτα, είναι και δικό μου παιδί και θα το κρατήσω». Επέμεινε, επίσης, να μετακομίσουν, να αλλάξουν τον μποέμικο τρόπο ζωής τους. Η απόμερη βίλα, στο 10050 Cielo Drive, στο προάστιο Benedict Canyon, ήταν ιδανική -ένα άνετο. ειρηνικό καταφύγιο, μια «φωλιά» για το μωρό που θα ερχόταν. Παρά την εμφανή εγκυμοσύνη της, η Σάρον καταφέρνει να ολοκληρώσει γυρίσματα στο Λονδίνο για την ταινία «Thirteen chairs» («Δώδεκα συν ένα», θα το ονομάσουν, για να αποφύγουν το «γρουσούζικο» δεκατρία…) και επιστρέφει στο Λος Άντζελες. Ο Πολάνσκι καθυστερεί, έχει κάποια προβλήματα της τελευταίας στιγμής, με το σενάριο της δικής του ταινίας. Σίγουρα, δεν βιάζεται να γίνει πατέρας. Την αποχαιρετά, με ένα φιλί και πολλά δάκρυα. Αργότερα, θα γράψει στην αυτοβιογραφία του, «Roman by Polanski»: «Ένιωσα ότι κάτι διαφορετικό συνέβαινε με αυτόν τον χωρισμό. Κάτι νοσηρό…»

Δεν θα την ξαναδεί ποτέ ζωντανή -η Σάρον και το μωρό του, θα χαθούν μέσα σε ένα λουτρό αίματος. Ο Ρόμαν μαθαίνει τα νέα στο Λονδίνο. Καταρρέει. Επιστρέφει στην Αμερική στην Αμερική και -κρυμμένος πίσω από τα μαύρα γυαλιά του- δηλώνει στους δημοσιογράφους: «Μπορεί να γνωρίζατε πόσο όμορφη ήταν η Σάρον -αλλά δεν θα μάθετε ποτέ πόσο όμορφη ήταν η ψυχή της…»

Πηγη: bovary.gr 

Αληθινές ιστορίες. Η σύντομη και καθόλου αστραφτερή ζωή της Σάρον Τέιτ που έσβησε στα 26 της μόλις χρόνια.

Με έναν περίεργο τρόπο, η Σάρον Τέιτ με τη Μέριλιν Μονρόε έμοιαζαν. Ήταν ξανθιές, σέξι, είχαν ένα δικό τους φως, είχαν «κάτι» για τους ισχυρούς άντρες, είχαν ταλέντο που δεν πρόσεχε κανείς.

Αληθινές ιστορίες. Η σύντομη και καθόλου αστραφτερή ζωή της Σάρον Τέιτ που έσβησε στα 26 της μόλις χρόνια.

Με έναν περίεργο τρόπο, η Σάρον Τέιτ με τη Μέριλιν Μονρόε έμοιαζαν. Ήταν ξανθιές, σέξι, είχαν ένα δικό τους φως, είχαν «κάτι» για τους ισχυρούς άντρες, είχαν ταλέντο που δεν πρόσεχε κανείς.

Αληθινές ιστορίες. Η σύντομη και καθόλου αστραφτερή ζωή της Σάρον Τέιτ που έσβησε στα 26 της μόλις χρόνια. Με έναν περίεργο τρόπο, η Σάρον Τέιτ με τη Μέριλιν Μονρόε έμοιαζαν. Ήταν ξανθιές, σέξι, είχαν ένα δικό τους φως, είχαν «κάτι» για τους ισχυρούς άντρες, είχαν ταλέντο που δεν πρόσεχε κανείς.

[skandaladiaplokidiafthora]

#gallery-0-4 { margin: auto; } #gallery-0-4 .gallery-item { float: left; margin-top: 10px; text-align: center; width: 25%; } #gallery-0-4 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-0-4 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */

Με έναν περίεργο τρόπο, η Σάρον Τέιτ με τη Μέριλιν Μονρόε έμοιαζαν. Ήταν ξανθιές, σέξι, είχαν ένα δικό τους φως, είχαν «κάτι» για τους ισχυρούς άντρες, είχαν ταλέντο που δεν πρόσεχε κανείς. Και καμιά τους δεν είχε καλό τέλος.

«Δεν μου αρέσει καθόλου η λέξη «σταρλετ» -στην πραγματικότητα δεν υπάρχει καν τέτοιο πράγμα. Νομίζω πως, αν κάποιος -ειδικά μια γυναίκα- θέλει να γίνει ηθοποιός και να παραμείνει σε αυτόν τον κόσμο, της υποκριτικής, που είναι πάρα πολύ σκληρός, θα πρέπει, πρώτα να μάθει την τέχνη της. Και να δουλέψει γι’ αυτό όσο πιο πολύ μπορεί».

Η δήλωση αυτή ανήκει στη Σάρον Τέιτ -την έκανε το 1966, όταν ήταν η πιο εντυπωσιακή και «πιο γρήγορα ανερχόμενη ξανθιά» στη Lalaland. Oι κριτικοί τη συνέκριναν με την Mονρόε, ζαλίζονταν από τη γλύκα και τον φυσικό, ανεπιτήδευτο ερωτισμό της, προέβλεπαν πως σύντομα θα γινόταν mega-star. Τρία χρόνια αργότερα, το όνομά της βρισκόταν στα πρωτοσέλιδα όλου του πλανήτη, η Tέιτ πρωταγωνιστούσε σε ένα έπος φρίκης. Και μετά, έγινε τόσο διάσημη, όσο κανείς δεν θα μπορούσε να είχε προβλέψει. Έγινε θρύλος. Η σφαγή εφτά ανθρώπων (ανάμεσα σε αυτούς και της 26χρονη Σάρον Τέιτ και του αγέννητου μωρού της) από τη «Φαμίλια» του Τσάρλς Μάνσον, τον Αύγουστο του 1969 είναι, στα σίγουρα, ο πιο σκοτεινός εφιάλτης του Χόλιγουντ, Mια ιστορία που, μες στα χρόνια, εμφανίζεται, και ξαναεμφανίζεται στα media, πάντα με την υποσημείωση πως «αυτό το συμβάν σήμανε το τέλος της χίππικης κουλτούρας». Tο τέλος μιας εποχής αθωότητας, αγάπης, ειρηνικής επανάστασης, ερωτικής ελευθερίας. Ο Κουέντιν Ταραντίνο την συμπεριέλαβε στην πρόσφατη ταινία του, το «Once upon a time in Hollywood», στον περίγυρο της ιστορίας των ηρώων του και διάλεξε την Μάργκο Ρόμπι για να υποδυθεί -ιδανικά- τη Σάρον Τέιτ, στην καλύτερη στιγμή της: μια γυναίκα που άνθιζε, όμορφη, πετυχημένη, ερωτευμένη με τον άντρα των ονείρων της, χαρούμενη γιατί περίμενε το πρώτο τους παιδί. Αστραφτερή, σαν χρυσή υπόσχεση ευτυχίας, που πάγωσε στο χρόνο. Αλλά βέβαια τα πράγματα, ίσως και να μην ήταν ακριβώς έτσι…

Η ΟΜΟΡΦΗ ΣΑΡΟΝ Η Σάρον Τέιτ, η μεγαλύτερη από τις τρείς κόρες του στρατιωτικού καριέρας Πολ Τέιτ και της γυναίκας του, Ντόρις ήταν τυχερή: γεννήθηκε όμορφη. Mόλις 6 μηνών, πριν καν πει την πρώτη της λέξη στέφθηκε Μiss Tiny Tot of Dallas. Στα 16 της ήταν επίσης Miss Richland, Miss Washington, Queen of Autorama κ.λπ. (σ.σ. η οικογένεια ταξίδευε πολύ, λόγω των διαρκών μεταθέσεων του πατέρα της). Το 1960, μετακόμισαν στην Ιταλία, στη Βερόνα. Σύμφωνα με την βιογραφία του Εντ Σάντερς «Sharon Tate: Α Life», η Tέιτ εξομολογήθηκε στον Πολάνσκι, στο πρώτο τους ραντεβού, πως στα 17 της είχε πέσει θύμα βιασμού από έναν στρατιώτη, στην Ιταλία. Περιέργως -ή έτσι τουλάχιστον υποστήριζε ο Πολάνσκι- «η επίθεση δεν την είχε τραυματίσει ψυχολογικά».

Φυσικά, στην Ιταλία των ‘60’s, το αμερικάνικο σινεμά είναι big business. Και είναι παντού. Η Σάρον συχνάζει στα πλατό των ξένων παραγωγών, θέλει να δει τους σταρ. Έτσι θα εξασφαλίσει ένα ρολάκι κομπάρσας στο φιλμ «Βαρραβάς» -μάλιστα, η μητέρα της, επιτρέπει στον Τζακ Πάλανς να την βγάλει έξω για φαγητό. Βγαίνει και με τον Ρίτσαρντ Μπέιμερ, που εκείνη την εποχή γυρίζει στη Βερόνα το “Adventures of a young man”. Eκείνος της προτείνει να σκεφτεί σοβαρά την καριέρα της ηθοποιού και της δίνει το τηλέφωνο του ατζέντη του. Τον ευχαριστεί, προς το παρόν, δεν βιάζεται. «Είχα όμως πάντα το Χόλιγουντ στο μυαλό μου κι έτσι ένιωσα πολύ ευτυχής όταν μετακομίσαμε (σ.σ. τον Φεβρουάριο του 1962) στην Καλιφόρνια». Γι’αρχή, χτυπάει την πόρτα του ατζέντη του Μπέιμερ, Χάρολντ Γκέφσκι. «Ήταν τόσο όμορφη, ώστε πραγματικά δεν ήξερα τι να την κάνω», θυμόταν εκείνος, χρόνια αργότερα. «Όταν πρωτοήρθα στο Xόλιγουντ», θα δήλωνε η Τέιτ στον δημοσιογράφο Ρόμπερτ Μιούζιλ, «ήμουν δειλή, συνεσταλμένη. Οι γονείς μου ήταν πολύ αυστηροί μαζί μου. Δεν κάπνιζα. Την πρώτη μέρα, όμως, με έστειλαν στο γύρισμα ενός διαφημιστικού για τσιγάρα. Εκεί, μια κοπέλα μου έδειξε πώς να το κάνω, πώς να ρουφάω τον καπνό, παριστάνοντας πως το απολαμβάνω». Όμως, άμαθη όπως ήταν, μετά τις πρώτες 5-10 ρουφηξιές, λιποθύμησε. «Κι έτσι τελείωσε η καριέρα μου στα διαφημιστικά τσιγάρων…».

Ο Γκέφσκι, θα τη γνωρίσει στον παραγωγό Mάρτιν Ρανσόχοφ που, θαμπωμένος -επίσης- από την φυσική, αμερικάνικη καλλονή της, τη βάζει να υπογράψει ένα 7ετές συμβόλαιο -ο μηνιαίος μισθός της είναι 750 δολάρια τον μήνα. «Και τώρα μωρό μου, θα σε κάνουμε σταρ». Αλλά για να γίνει αυτό, πρέπει να δουλέψει σκληρά, ασταμάτητα. Για τα επόμενα 2-3 χρόνια, δεν έχει ζωή -τρέχει σε μαθήματα όλη μέρα. Σπουδάζει υποκριτική, χορό, τραγούδι, κινησιολογία, ορθοφωνία. Εν τω μεταξύ, μέχρι να πάρει τον «αέρα» της κάμερας, ο Ρανσόχοφ, της δίνει μικρορολάκια σε τηλεοπτικές σειρές, B-movies, ασήμαντες κωμωδίες, όπου εμφανίζεται ακόμα και με μαύρη περούκα -ο παραγωγός, προσπαθεί να κρύψει την «ανακάλυψή» του από τα μάτια των θεατών, αλλά δεν μπορεί. Ήδη, οι εφημερίδες την αποκαλούν «η επόμενη Μέριλιν Μονρόε». Όταν της το λένε, γελάει. «Oh dear. Λατρεύω την Mονρόε αλλά θα ήταν πολύ δύσκολο για μένα να γίνω άλλη μια Μέριλιν. Kι έπειτα, νομίζω πως αυτού του είδους τα sex symbols δεν υπάρχουν πια. Ο ερωτισμός για μένα βρίσκεται παντού, σε κάθε κίνηση που κάνεις. Δεν βλέπεις πια αυτά τα κολλητά φορέματα, με τα βαθιά ντεκολτέ -τώρα το sexy, είναι περισσότερο στην φαντασία».

Ακόμα και αν δεν το ξέρει ή δεν το επιθυμεί, η Σάρον έχει, ωστόσο, κάτι κοινό με την Mέριλιν: της αρέσουν οι μεγαλύτεροι άντρες. Τα ισχυρά αρσενικά που έχουν την τάση να την κακοποιούν -ψυχολογικά ή σωματικά, όπως ο Γάλλος ηθοποιός Φιλίπ Φορκέ. Ευτυχώς, μετά από έναν ξυλοδαρμό που την στέλνει στο νοσοκομείο, αποφασίζει να τον χωρίσει. Για λίγο καιρό βγαίνει με τον -επίσης φρεσκοχωρισμένο- κομμωτή της, Τζέι Σέμπρινγκ. Και ύστερα, μπαίνει στη ζωή της, ο Πολάνσκι.

Η ΩΡΑΙΑ ΚΑΙ Ο ΑΠΙΣΤΟΣ Την πρώτη φορά που συναντήθηκαν, η Σάρον και ο Ρόμαν δεν έκαναν και μεγάλη εντύπωση ο ένας στον άλλο. Η Tέιτ τον βρήκε «άξεστο και αλαζονικό». Και πώς αλλιώς; Το 1965, ο 22χρονος Πολάνσκι, Πολωνοεβραίος, γεννημένος στο Παρίσι και survivor του Ολοκαυτώματος, είναι η «νέα μεγάλη ελπίδα του ευρωπαϊκού σινεμά», -με την πρώτο του κιόλας φιλμ μεγάλου μήκους, το «Μαχαίρι στο νερό» (1962) ήταν υποψήφιος για Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας που το έχασε από τον Φελλίνι, και το «8 ½». Αυτή η ξανθούλα, με το αθώο βλέμμα που ο Ρανσόχοφ, ως συμπαραγωγός, πασχίζει να του «πασάρει» για το ρόλο της Σάρα στο «Η νύχτα των βρικολάκων». του φαίνεται υπερβολικά Αμερικανίδα, παθολογικά ντροπαλή και χαζή σαν κότα. Στην πρώτη τους συνάντηση, δεν της απευθύνει καν τον λόγο. Στη δεύτερη, «ορμάει» πάνω της και την τρομάζει, κρυμμένος πίσω από μια μάσκα του Φράνκεστάιν. Στο τέλος, πείθεται να την δοκιμάσει, υπό τον όρο να παίξει, φορώντας κόκκινη περούκα. Τα γυρίσματα, είναι άλλη μια δοκιμασία για τη Σάρον. Ο τελειομανής Πολάνσκι την πιέζει, την βάζει να λέει και να ξαναλέει τα λόγια της, κάνει 15-20, ακόμα και 70 (!) λήψεις για μία σκηνή. Αλλά όσο περνάει ο καιρός, μαλακώνει, επαινεί την ερμηνεία της. Όπως συμβαίνει συχνά, η μεταξύ τους αντιπάθεια, γίνεται έρωτας. Προς το τέλος, συγκατοικούν κιόλας, στο διαμέρισμα του σκηνοθέτη στο Λονδίνο. «Ήταν τόσο γλυκιά και αξιαγάπητη, που δεν το πίστευα», θα κατέθετε αργότερα, ο Πολάνσκι στην Αστυνομία. «Δεν πίστευα πως υπήρχαν άνθρωποι σαν κι αυτήν. Ήταν φανταστική. (…) Της είπα «Ξέρεις πώς είμαι εγώ. Μου αρέσει να ξενοκοιμάμαι». Μου απάντησε «Δεν θέλω να σε αλλάξω». Ήταν πρόθυμη να κάνει τα πάντα για να είναι μαζί μου….»

Η «ωραία» και ο άπιστος «διανοούμενος» θα γίνουν ένα από τα ωραιότερα, τα πιο διάσημα ζευγάρια του swinging London. Ο γάμος τους, στη βρετανική πρωτεύουσα τον Ιανουάριο του ’68, κάνει πάταγο: εκείνος, με πουκάμισο με γιακά βολάν και ρεντιγκότα, είναι η προσωποποίηση του εδουαρδιανού δανδή, κι εκείνη μια τρυφερή νύφη, με ιβουάρ, μίνι μεταξωτό φόρεμα με φουσκωτά μανίκια και λευκά ανθάκια στο κεφάλι. Στο Λος ΄Αντζελες, όπου θα μετακομίσουν την ίδια χρονιά, γίνονται δεκτοί με ενθουσιασμό από τους avant garde κύκλους του Χόλιγουντ. Kάνουν παρέα με την Tζέιν Φόντα και τον Ροζέ Βαντίμ, τον Γουόρεν Μπίτι, τον Στιβ Μακ Κουίν, την Μία Φάροου, τον Πίτερ Σέλερς, τον Τζιμ Μόρισον ακόμα και τον ίδιο τον Μπόμπι Κένεντι. To σπίτι των Πολάνσκι στο Μπέβερλι Χιλς είναι πάντα ανοιχτό, άνθρωποι -φίλοι ή ακόμα και ξένοι- μπαινοβγαίνουν, κοιμούνται, ξυπνάνε, αλλάζουν συντρόφους, το αλκοόλ, τα drugs κυκλοφορούν ελεύθερα. Το motto τους είναι το «ζήσε και άσε τους άλλους να ζήσουν». Καμιά ανησυχία -ο καλιφορνέζικος ήλιος τους κάνει όλους να νιώθουν ζωντανοί, δυνατοί. Ανίκητοι. Κατά βάθος όμως, η Σάρον δεν είναι ευτυχισμένη. Αν κάποτε, πίστευε πως ο γάμος θα άλλαζε τις συνήθειες του Πολάνσκι να κοιμάται με όποια γυναίκα του γυαλίσει, θα ανακαλύψει σύντομα πως έχει κάνει λάθος. Ελπίζει, φυσικά, πως τα πράγματα θα αλλάξουν στο μέλλον. Ο Πίτερ Έβανς, τη θυμάται να λέει: «Με τον Ρόμαν έχουμε μια καλή συμφωνία: εκείνος μου λέει ψέματα κι εγώ παριστάνω ότι τον πιστεύω». Οι φήμες, τους κυνηγούν. Φήμες για απιστίες, για όργια, για σατανιστικές τελετές, για σαδομαζοχιστικά ταινιάκια «δια χειρός» Πολάνσκι, με -υποτίθεται- πρωταγωνίστρια την ίδια. Στο βιβλίο του «Sharon Tate: Α Life», ο συγγραφέας Εντ Σάντερς υποστηρίζει πως η ηθοποιός ήταν απόλυτα εξαρτημένη από τον άντρα της. Πως εκείνος, ουσιαστικά την κατηύθυνε πώς να ντυθεί, πώς να μακιγιαριστεί, τι να πει. «Όταν βρίσκονταν σε δημόσιο χώρο με τον Ρόμαν, η Σάρον δεν αισθανόταν ποτέ αρκετή αυτοπεποίθηση για να ανοίξει το στόμα της. Μιλούσε, μόνο όταν ήταν οι δυό τους …» Σε μια, τουλάχιστον περίπτωση, ξαναβρήκε τη φωνή της: όταν έμεινε έγκυος. Σύμφωνα με φίλο και φωτογράφο της, όταν η Τέιτ είπε τα νέα στον άντρα της, ο Πολάνσκι επέμενε να κάνει έκτρωση -δεν ένιωθε έτοιμος, της είπε, να μεγαλώσει ένα μωρό. Αλλά εκείνη ήταν αμετάπειστη. «Δεν μπορείς να κάνεις τίποτα, είναι και δικό μου παιδί και θα το κρατήσω». Επέμεινε, επίσης, να μετακομίσουν, να αλλάξουν τον μποέμικο τρόπο ζωής τους. Η απόμερη βίλα, στο 10050 Cielo Drive, στο προάστιο Benedict Canyon, ήταν ιδανική -ένα άνετο. ειρηνικό καταφύγιο, μια «φωλιά» για το μωρό που θα ερχόταν. Παρά την εμφανή εγκυμοσύνη της, η Σάρον καταφέρνει να ολοκληρώσει γυρίσματα στο Λονδίνο για την ταινία «Thirteen chairs» («Δώδεκα συν ένα», θα το ονομάσουν, για να αποφύγουν το «γρουσούζικο» δεκατρία…) και επιστρέφει στο Λος Άντζελες. Ο Πολάνσκι καθυστερεί, έχει κάποια προβλήματα της τελευταίας στιγμής, με το σενάριο της δικής του ταινίας. Σίγουρα, δεν βιάζεται να γίνει πατέρας. Την αποχαιρετά, με ένα φιλί και πολλά δάκρυα. Αργότερα, θα γράψει στην αυτοβιογραφία του, «Roman by Polanski»: «Ένιωσα ότι κάτι διαφορετικό συνέβαινε με αυτόν τον χωρισμό. Κάτι νοσηρό…»

Δεν θα την ξαναδεί ποτέ ζωντανή -η Σάρον και το μωρό του, θα χαθούν μέσα σε ένα λουτρό αίματος. Ο Ρόμαν μαθαίνει τα νέα στο Λονδίνο. Καταρρέει. Επιστρέφει στην Αμερική στην Αμερική και -κρυμμένος πίσω από τα μαύρα γυαλιά του- δηλώνει στους δημοσιογράφους: «Μπορεί να γνωρίζατε πόσο όμορφη ήταν η Σάρον -αλλά δεν θα μάθετε ποτέ πόσο όμορφη ήταν η ψυχή της…»

Πηγη: bovary.gr 

Αληθινές ιστορίες. Η σύντομη και καθόλου αστραφτερή ζωή της Σάρον Τέιτ που έσβησε στα 26 της μόλις χρόνια.

Με έναν περίεργο τρόπο, η Σάρον Τέιτ με τη Μέριλιν Μονρόε έμοιαζαν. Ήταν ξανθιές, σέξι, είχαν ένα δικό τους φως, είχαν «κάτι» για τους ισχυρούς άντρες, είχαν ταλέντο που δεν πρόσεχε κανείς.

Αληθινές ιστορίες. Η σύντομη και καθόλου αστραφτερή ζωή της Σάρον Τέιτ που έσβησε στα 26 της μόλις χρόνια. Με έναν περίεργο τρόπο, η Σάρον Τέιτ με τη Μέριλιν Μονρόε έμοιαζαν. Ήταν ξανθιές, σέξι, είχαν ένα δικό τους φως, είχαν «κάτι» για τους ισχυρούς άντρες, είχαν ταλέντο που δεν πρόσεχε κανείς.

[kalindafromgreece]

Σύζυγος μεγαλοδημοσιογραφου τον έκανε ρόμπα “Τα βράδια του μάθαινα ορθοφωνία για να του δώσουν περισσοτερο χρόνο στο δελτίο” Σύζυγος μεγαλοδημοσιογραφου που ειναι πλέον σε διάσταση δεν δίστασε να κανει ρόμπα τον πρώην άντρα της σε κοινούς γνωστούς τους λεγοντας πως τα βραδιά 

[tabularasagr]

"Νέο σεμινάριο φωνητικής: ορθοφωνίας και χρήσης της φωνής από την Αμέρισσα Φτούλη στο εργαστήρι δημιουργικής γραφής Tabula Rasa".

[tabularasagr]

Πρώτο μάθημα για το νέο σεμινάριο φωνητικής: ορθοφωνία και χρήση της φωνής από την Αμέρισσα Φτούλη στο εργαστήρι δημιουργικής γραφής "Tabula Rasa"

~Δυνατότητα και εξ αποστάσεως εκπαίδευσης, μέσω internet.

Μήπως ήρθε η ώρα… μάθεις να χρησιμοποιείς σωστά τη φωνή σου;

Λίγα λόγια για το μάθημα:

Το τραγούδι ως αναπόσπαστο μέρος της εκπαίδευσης ενός σπουδαστή δραματικής σχολής – εργαστηρίου, μπορεί να αποτελέσει εργαλείο για την ολόπλευρη εξέλιξη του νέου ηθοποιού. Με άξονα αυτή την πεποίθηση καθώς και την αγάπη για το τραγούδι έχουμε δημιουργήσει ένα πρόγραμμα σπουδών που έχει δύο στόχους. Πρώτος εξ αυτών είναι η σωστή χρήση του οργάνου φωνή και παράλληλα η εξέλιξή του με διάφορες μεθόδους (ασκήσεις φωνητικές και ορθοφωνικές, ομαδικά παιχνίδια και αυτοσχεδιασμό, ατομικό και ομαδικό τραγούδι, θεωρία της μουσικής). Ο δεύτερος είναι η γνωριμία των σπουδαστών με το μουσικό θέατρο και την τέχνη του τραγουδιού μέσα σε αυτό. Ο σπουδαστής που θα παρακολουθήσει το σεμινάριο θα έχει την ευκαιρία  να μάθει να τραγουδά σωστά και να αναπτύξει τις δεξιότητές του στο τραγούδι μέσα από τα διαφορετικά είδη που θα διδαχθεί.

Για δηλώσεις συμμετοχής και εγγραφές, επικοινωνήστε με τη γραμματεία στο 2130024291 ή στο 6971970971.

https://tabula.gr/NEW/?product=phonetics_voice

[tabularasagr]

"Σεμινάριο ορθοφωνίας και χρήσης της φωνής από το εργαστήρι δημιουργικής γραφής Tabula Rasa".

[tabularasagr]

Πρώτο μάθημα για το νέο σεμινάριο φωνητικής: ορθοφωνία και χρήση της φωνής από την Αμέρισσα Φτούλη, κάθε Σάββατο ή Κυριακή 12:00-14:00, ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ στο εργαστήρι δημιουργικής γραφής "Tabula Rasa"

~Δυνατότητα και εξ αποστάσεως εκπαίδευσης, μέσω internet.

Μήπως ήρθε η ώρα… μάθεις να χρησιμοποιείς σωστά τη φωνή σου;

Λίγα λόγια για το μάθημα:

Το τραγούδι ως αναπόσπαστο μέρος της εκπαίδευσης ενός σπουδαστή δραματικής σχολής – εργαστηρίου, μπορεί να αποτελέσει εργαλείο για την ολόπλευρη εξέλιξη του νέου ηθοποιού. Με άξονα αυτή την πεποίθηση καθώς και την αγάπη για το τραγούδι έχουμε δημιουργήσει ένα πρόγραμμα σπουδών που έχει δύο στόχους. Πρώτος εξ αυτών είναι η σωστή χρήση του οργάνου φωνή και παράλληλα η εξέλιξή του με διάφορες μεθόδους (ασκήσεις φωνητικές και ορθοφωνικές, ομαδικά παιχνίδια και αυτοσχεδιασμό, ατομικό και ομαδικό τραγούδι, θεωρία της μουσικής). Ο δεύτερος είναι η γνωριμία των σπουδαστών με το μουσικό θέατρο και την τέχνη του τραγουδιού μέσα σε αυτό. Ο σπουδαστής που θα παρακολουθήσει το σεμινάριο θα έχει την ευκαιρία  να μάθει να τραγουδά σωστά και να αναπτύξει τις δεξιότητές του στο τραγούδι μέσα από τα διαφορετικά είδη που θα διδαχθεί.

Για δηλώσεις συμμετοχής και εγγραφές, επικοινωνήστε με τη γραμματεία στο 2130024291 ή στο 6971970971.

https://tabula.gr/NEW/?product=phonetics_voice

[tabularasagr]

"Νέο σεμινάριο φωνητικής: ορθοφωνίας και χρήσης της φωνής από την Αμέρισσα Φτούλη στο εργαστήρι δημιουργικής γραφής "Tabula Rasa"".

[tabularasagr]

Μένουμε σπίτι και... εκπαιδευόμαστε!

Ορθοφωνία & χρήση της φωνής, με την Αμέρισσα Φτούλη, ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ στο εργαστήρι δημιουργικής γραφής "Tabula Rasa".

https://tabula.gr/NEW/?product=phonetics_voice

Μήπως ήρθε η ώρα να γράψεις τη δική σου ιστορία;

Τηλ. 2130024291-6940655331

#tabularasa #tabularasagr #tabula_rasa #grtabularasa #tabulopaida #θέατρο #βιβλίο #τηλεόραση #κινηματογράφος #σενάριο #θεατρικό #θεατρικόέργο #σεναριογραφία #μυθιστόρημα #συγγραφή #γραφή #σκηνοθεσία #υποκριτική #εικονογράφηση #ζωγραφική #στιχουργική #γραφολογία #εγκληματολογία #νοηματική #δημοσιογραφία #σχολή #μαθήματα #μάθημα #δημιουργικήγραφή #δημιουργική_γραφή

[astratv]

Ξεκινά το Θεατρικό Εργαστήρι ενηλίκων του Θεσσαλικού Θεάτρου

Ξεκινά το Θεατρικό Εργαστήρι ενηλίκων του Θεσσαλικού Θεάτρου

Το Θεσσαλικό Θέατρο συνεχίζει για τρίτη χρονιά την επιτυχημένη πορεία του Θεατρικού Εργαστηρίου ενηλίκων.

Το Εργαστήριο λειτουργεί σε δύο έτη, αρχαρίων και προχωρημένων και έχει στόχο την εισαγωγή στην τέχνη του θεάτρου, πάντα με οδηγό ένα υψηλό  παιδαγωγικό και καλλιτεχνικό κριτήριο.

Θεατρικά παιχνίδια, αυτοσχεδιασμός, κίνηση, αναπνοή και ορθοφωνία καθώς και υποκριτική  στηρίζουν μέσα σε ένα…