#ελληνικα τραγουδια

[feggaroneira]

Πονάω.

[nero-sth-varka]

Βράδυ Σαββάτου κι εσύ ‘σαι κάπου

Άραγε που να βρίσκεσαι; για τι να λες;

Περνάει ο χρόνος, βαρύς και μόνος

Κι όλες τις σκέψεις μου για σένα δεν τις θες

[ekeino-to-ximerwma]

"όλα είναι η χημεία της στιγμής, δες πως μπλέξαμε κι εμείς στα τραγούδια που αγαπάμε"

[orgismenh]

Ο μπαμπάς μου άκουσε στο ραδιόφωνο το love of my life του Harry και με ρώτησε αν ξέρω πως λέγεται το τραγούδι για να το στείλει στη μαμά μου. Ως μπαμπάς μπορεί να μην είσαι σωστός αλλά ως σύζυγος είσαι ο καλύτερος που υπάρχει και σε ευχαριστώ που αγαπάς τη μαμά τόσο πολύ.

[nofuckinlabels]

ΤΑ ΠΑΛΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΙΚ ΤΟΥ ΡΟΜΑΝΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ

[xamenes-psixes09]

Κι αν έψαχνα τον εαυτό μου κλεισμένος στο δωμάτιό μου

Δε θέλω να δω τη ζωή να κυλάει μονάχα απ' το παράθυρό μου

Λεξ - Metro

[diaryofwonder]

Παύλος Παυλίδης

[aiwnia-erwteumenoi]

Όσες κι αν χτίζουν φυλακές

κι αν ο κλοιός στενεύει

ο νους μας είναι αληταριό

που όλο θα δραπετεύει.

Αερικό, Θανάσης Παπακωνσταντίνου

[diagnwsh-kardias]

" από τα γλυκά σου μάτια τρέχει αθάνατο νερό,

Και σου γηρεψα λιγάκι και δεν μου δωσες να πιω..."

- Το νερό της ζωής (Μελί, Μ.Ασιας)

[experiences-of-extremity]

Πονάει η αγάπη κι αυτό είναι κάτι,

παρηγοριά κι ελπίδα,

να περιμένω, 

σα λουλούδι ανθισμένο. 

- Rous

[feggaroneira]

Λίγο κρασί.

Λίγη θάλασσα.

Και η παρέα μου.

🖤🖤

[nero-sth-varka]

Πως συνεχίζεται η ζωή με τόσα λόγια ανείπωτα;

[tse-me-fwtospa8o]

Σου γράφω πάλι από ανάγκη

η ώρα πέντε το πρωί

το μόνο πράγμα που 'χει μείνει

όρθιο στον κόσμο είσαι εσύ

[libertinating]

Κάποιοι πονάνε για να νιώθουν οι άλλοι εντάξει, μα τις περισσότερες φορές η ευαισθησία βρίσκει τρόπο να σε βλάψει, μου'πες και από τότε το κρατώ είναι κόσμημα η αγάπη φτιαγμένη από σεβασμό.

Ταυτισμένος Λάθος - Παντομίμα

[laxtarw]

Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον

στο μέλλον που φτιάχνετε όπως θέλετε

αφού η ιστορία σας ανήκει

σαρώστε το λοιπόν αν επιμένετε

Στ' αυτιά μου δε χωράνε υποσχέσεις

το έργο το 'χω δει μη με τρελαίνετε

το πλοίο των ονείρων μου με πάει

σε κόσμους που εσείς δεν τους αντέχετε

Μένω μονάχος στο παρόν μου

να σώσω οτιδήποτε αν σώζεται

κι ας έχω τις συνέπειες του νόμου

συνένοχο στον φόνο δε θα μ' έχετε

[...]

Στιχουργός&Συνθέτης: Τσακνής Διονύσης

[zelinaki]

Πόσο υπέροχο είναι να έρχεται η στιγμή που μπαίνει ένας άνθρωπος στην ζωή σου και ξέρεις ότι με αυτόν θα πρέπει να είσαι για παντα;

Να ξυπνάτε και να κοιμάστε στο ίδιο κρεβάτι και ακόμα και αν δεν είστε μαζί όλη μέρα να ξέρετε ότι θα γυρίσετε σπίτι και θα μπείτε ο ένας στην αγκαλιά του αλλού να νιώσετε την αγάπη για όσα βράδια ήσασταν χώρια.

Να μαλώνετε,να κλαίτε,να φωνάζετε εξ επαφής και όχι μέσα από ψυχρά μηνύματα.Να νιώθει και να αγγίζει,να αγκαλιάζει και να φιλάει ο ένας τον άλλον οποία στιγμή θέλει.

Να κάθεστε στον καναπέ και να βλέπετε ταινίες με τις ώρες.Να τρώτε μπεργκερ,κρέπες,πατατακια μέχρι να σκασετε και μετά να κοιμάστε αγκαλιά.

Να περιμένετε ταξίδια,βόλτες,πτυχία,επιτυχίες ο ένας από τον άλλον και να χαίρεστε το διπλό από τον ίδιο τον άνθρωπο σας.

Να ��γαπιεστε όπως την πρώτη στιγμή που ήσασταν μαζί και να μην ξεθωριαζουν πότε αυτά τα συναισθήματα.Ο χρόνος να περνάει και η αγάπη όλο ένα και να μεγαλώνει περισσότερο.

Γιατί αυτός ο άνθρωπος είναι πολλά παραπάνω από σύντροφος.Ειναι κομμάτι της ζωής που δεν θέλετε να φύγει ποτέ.Ειναι στήριγμα,ελπίδα,λόγος για χαμόγελο,κίνητρο για επιτυχία.

Γιατί βλέπετε το μέλλον σας μαζί του και η ζωή σας φαντάζει ανούσια χωρίς αυτόν.

Σαγαπαω.