mikrh-kallitexnhs6

[mikrh-kallitexnhs6]

Ένα τραγούδι

Το τελευταίο

Μα θέλω να 'ναι

Το πιο ωραίο.

[mikrh-kallitexnhs6]

Θα 'χουμε ζήσει ένα για πάντα αγκαλιά

Και θα σου λέω ότι θέλω λίγο ακόμα...

[mikrh-kallitexnhs6]

Σήμερα όλοι γράφουν από κάτι.

Εγώ δεν εχω τι να πω.

Τα αυτιά μου βουίζουν και νιώθω τα νεύρα στο δεξί μου πόδι να χτυπάνε μέχρι το πέλμα μου.

Αφού δεν ήμασταν στο τρένο, ήμασταν στους δρόμους.

[mikrh-kallitexnhs6]

Να μου παίρνεις τα αγαπημένα μου βιβλία και εγώ να τα διαβάζω αγέρωχα στην βεράντα στην Αιγινα ενω τα μάτια σου να τρέχουν στην πλατη μου και εγώ να σου ζήτω συγγνώμη γιατι εχω μια πληγή στα χείλια μου απο τα 17.

Να αντέχεις την αγαπη μου και τις δύσκολες στιγμές που εγώ θα σε σφίγγω όλο πιο πολύ να μην σε νοιαζει εάν θα πεθάνεις από ασφηξια.

Να μου την λες που τρώω χρόνια τωρα τα λυσσακά μου και εγώ να νευριαζω που παρατας τα παπούτσια σου όπως ναναι ενώ θα ξερουμε πολύ καλά και οι δυο πως τα απογεύματα θα μας βρίσκουν πλαγιαστά να φτύνω τα νυχια μου στα μισό γυρισμένα σου παππουτσια.

Να σου λεω για όλες εκείνες τις διαδρομές που δεν καναμε, τους τραγουδιστές που δεν ακούσαμε, τα μέρη που δεν καταφέραμε να πάμε και να μου λες ότι έχουμε χρονο μπροστά μας.

Να βλέπω το φεγγαρι από το αυτοκινητο, τόσο κοντά και συνάμα τόσο μακριά και να διόλου να μην με νοιαζει που δεν φτάνω να το αγγιξω γιατι ξέρω ότι θα μας ακολουθεί.

Να κανουμε ταξίδια και να ακούμε Σπανου, Μαλαμα και Βανου. Να σου μιλάω για ποιηματα που έγραψα και διάβασα και εσυ να με ακούς κάθε φορα με το ίδιο δέος ας μην καταλαβαινεις. Γιατι λες, δεν ήσουν ποτέ της τέχνης. Και ας ήσουν ο μόνος που με έκανε να νιώθω σαν την ασπροφορεμενη Φρίντα. Και την ανοιχτη της καρδιά.

Να περπατάμε Κουκακι-Σύνταγμα και πάλι πίσω και να φοράω την μπλούζα μου ανάποδα και να γελαμε όταν το συνειδητοποιούμε στο Θησείο γιατι πάντα φοράω τα ρούχα μου ανάποδα και μια ζωη εχω την ψυχή στο στόμα μου και τα δόντια μου τα μάτια.

Να γελαω πάντα δυνατά και γαμω, γαμω τους Αμπελοκήπους γιατι είδαν μια πτυχή μου στα δεκαεπτά που δεν υπάρχει πια και να με περιμενεις πάντα, πάντα δεκάλεπτα ��άτω από το σπιτι.

Να σου στέλνω τραγούδια και να μου φυλάς πάντα την τελευταία τζούρα από το τσιγάρο σου. Σαν άγραφο νόμο. Για μια άγραφη αγαπη.

🩵

frida kahlo, 1939

[mikrh-kallitexnhs6]

θέλω να φτιάξω εκκλησία με το όνομα σου

και να την γεμίσω τοιχογραφίες με στιγμιότυπα από τις πιο ερωτικες μας στιγμές

και στον τρούλο μοναχή σου γυμνη ωστε να μπορώ να σε λατρευω

οπως μας πρέπει τις στιγμές που δεν θα είσαι κοντά μου…

[mikrh-kallitexnhs6]

μικρα παιδιά με την καρδιά στα χέρια 🫀

[mikrh-kallitexnhs6]

πριν φύγεις μοιάζεις σα να κρατάς τον ουρανό

φιλησε με κι εγώ θα μάθω να σε ξεχνώ

[mikrh-kallitexnhs6]

Αθήνα, Παρασκευή, απόγευμα.

Χύνεσαι στους δρόμους.

Κυνηγάς τα φώτα, τη φασαρία, τον καπνό.

Καμμένη και από το τελευταίο νυχτερινό φως, ξέρεις πως έχασες.

Πλησιάζει απειλητικά η Δευτέρα.

[mikrh-kallitexnhs6]

φιλώ το χώμα που πατάς¡

(αφού δεν μπορώ να φιλήσω εσένα)

[mikrh-kallitexnhs6]

Να μου στέλνεις τραγούδια και να μου φυλάς πάντα την τελευταία τζούρα από το τσιγάρο σου. Σαν άγραφο νόμο. Για μια άγραφη αγαπη.

να είμαι για πάντα 19

και να με πείθεις να καπνίσουμε κρυφά στο μπάνιο

ενώ είμαστε μόνοι στο σπίτι.

[mikrh-kallitexnhs6]

Να σου πω γιατι το βράδυ δεν μπορω να κοιμηθώ.

[mikrh-kallitexnhs6]

Μην σκορπάς την ψυχή σου.

Τελείωσε και αυτός ο χρόνος.

[mikrh-kallitexnhs6]

ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΩ ΓΙΑ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ.

ευχαριστώ.

[mikrh-kallitexnhs6]

Σου έχει τύχει πότε να πλένεις τα πιατα και να κατουριέσαι και να κοντεύεις να κατουρηθεις πάνω ή και να το κανεις; (storytime)

αυτο με το κατούρημα θα συνεχιστεί πολυ;

[mikrh-kallitexnhs6]

Για τις γυναίκες που αγάπησαν

και ας μην αγαπήθηκαν.

[ Για μένα ]

[mikrh-kallitexnhs6]

[mikrh-kallitexnhs6]

(Πάλι καίγεται το κέντρο, παραπονιόταν η μαμά εκείνο το βράδυ στο τηλέφωνο.

Δεν της είχα απαντήσει.

Πάλι καιγόμουν και εγώ.

Πάλι μετρούσα ακόμη μια απώλεια).