#ανασα

[xamenosstokeno]

Χωρίς ανάσα

Μια ανάσα

Σιωπή

Δύο ανάσες

Σιωπή

Τρεις ανάσες

Σιωπή

Το στήθος  βαρύ

Το στόμα δεν μπορεί να βγάλει λέξεις

Πνιγμός

Σιωπή

Τετάρτη ανάσα

Σιωπή

Πέμπτη ανάσα

Σιωπή

Συναισθήματα χτυπάνε γροθιές το σώμα

Στήθος

Πλάτη

Στομάχι

Έκτη ανάσα

Σιωπή

Στο βάθος φως

Τα χέρια στο κεφάλι

Φωνή

Φυγή

~ΣΚ

[poignardeparlebeau]

Είσαι mermaid 🌊🌊 για μένα <3

omg the highest honour <3

ο 8χρονος εαυτος μου ηταν σχεδον σιγουρο για αυτο

[xehasmenesithakes]

Ξερω ποτε τα λογια παυουν να μπορουν να εξηγησουν,και ξερω ποτε οι αριθμοι παυουν να μπορουν να μετρησουν.

Ξερω ποτε η φωνη μου παυει να υπηρετεί το σκοπο της.

Καθε φορα ξερω.

Παρολα αυτα συνεχιζω να μιλαω, συνεχιζω να εξηγω ,συνεχιζω,να προσπαθω να δωσω διαστασεις και οψεις σε οτι υπαρχει μεσα μου ,να εξηγησω το μεγεθος και το χρωμα.Ομως παντα αδυνατω να το πω οπως το δα.Καποια σημαντικη λεξη παντα ξεφευγει,αρκετη για να το αισθανομαι ελλειπες.

Ονειρευομαι να σηκωνω το χερι μου προς τον ουρανο και να ξεπερνα τα συννεφα και να πιανω τη σκεψη ελευθερο πουλι στον αερα και να στη δινω γυμνη.

Μα οταν σηκωνω το χερι μου,δεν φτανω μακρια.

Και αυτα τα πουλια πετανε πολυ ψηλα για να τ�� πιασω.

Σημερα ολα εχουν μια πιο μελαγχολικη αποχρωση,τα ξερω αυτα τα χρωματα,μονο με αυτα ξερω να ζωγραφιζω.

Ειναι μερες που ξυπναω και αμφιβάλλω αν μπορω να συνεχισω αλλη μια μερα.Ειναι μια ανησυχία που με καταλαμβανει οταν αναλογιζομαι τον εαυτο μου.Ειναι αυτο το ελλατωμα που παντα χαρακτηριζε την υπαρξη μου.

Οταν το μισο κορμι μου προσπαθει να παει απο τη μια,το αλλο μισο παντα προσπαθει να παει απο την αλλη.

Ειναι δύο αντιρροπες δυναμεις που ξεκινανε απο καπου βαθια μεσα μου και που τρυπανε τις δυο μου παλαμες και εκτείνονται η μια ως το βορρα και η αλλη ως το νοτο.

Και γω αντιστεκομαι σ’αυτα τα σχοινια με ολη μου τη δυναμη για να κρατησω τον εαυτο μου ολοκληρο.

Και ενω μιλαω για υλη και τη ζω και τη ποναω και την αισθανομαι,οταν σπευδουν τα χερια σου να με πιασουν γινομαι αερας.

Ανυποστατος,απιαστος.

Θα μεινω μονος μου σε αυτη τη ζωη.Το ξερω.

Τι και αν η καρδια μου αγαπα πιο δυνατα απο οτι ειδα και γνωρισα.

Τι και αν με μοιρασα και με εδωσα σε οσα αγαπησα.

Ο χρονος μετρα αντιστροφα και στο τελος χανω.

Και δεν ειναι το τελος τοσο που με πληγωνει,οσο αυτη η φθινουσα πορεια που το προυπαντιζει.

Ας μου κοβοταν η ανασα εκει που ολα ειναι στο μεγιστο,θα δεχομουν ενα τετοιο τελος.

Αλλα ο μαρασμος με διαλύει.

Θα καταληξω να ζω με σκιες ανθρωπων να αποφευγω τον πονο και να ψαχνω τεχνασματα για να κρατησω τους ανθρωπους που αγαπω στις σωστες αποστασεις μη και πλησιασουν και ταραχτω.Μη και τους ταραξω και φυγουν.

Φοβαμαι για μενα,φοβαμαι μηπως κατω απο αυτο το δερμα που παλευω να κρατησω ενωμενο,υπαρχει μονο αερας.

Μηπως εγω ειμαι αερας.

Γιατι παντα πιο πολυ απο το να μεινω ,θα θελω καπου να παω.

Και γιατι η μονη σταθερα στην υπαρξη μου ειναι η αλλαγη.

[heartinhue]

Μερικα γιορτινα συναισθηματα μου

Τα χριστουγεννα παντα ερχονται σαν μια γιορτη που περιμενεις, αλλα οταν φτασουν ειναι παντα λιγο διαφορετικα απο οτι τα περιμενες. Παντα καποιος λειπει απο το τραπεζι. Και οσο περνουν τα χρονια τα σερβιτσια μειωνονται. Τα στολιδια ειναι στο ιδιο σημειο. Τα φωτα αναβοσβηνουν με τον ιδιο ρυθμο. Η μουσικη εχει την ιδια μελωδια. Μα ολα ειναι διαφορετικα. Εγινα απο αυτους που θεωρουν τα χριστουγεννα την γιορτη της δυστυχίας τους; Θυμαμαι παλια το τραπεζι μας να ειναι πιο γεματο , τα χαμογελα πιο μεγαλα , το τζακι αναμενο , τα φωτα πολυχρωμα , τα αστεια πιο ευχαριστα , το κλιμα πιο ελαφρυ.

Τωρα ολα μοιαζουν γκρι.

Οι γονεις μου εχουν αρχισει και γερνανε. Τα αδελφια μου πιο ξενα απο ποτε. Σημερα συνειδητοποιησα οτι δεν εχουμε πει ποτε σαγαπαω με τα αδελφια μου .

Και εγω ενας απλος παρατηρης. Νιωθω σαν παντογνωστης ωρες ωρες . Ξερω πως νιωθουν ολοι για ολους . Κανεις δεν ξερει πως νιωθω εγω. Και ισως κανεις και να μην μπορει να με καταλαβει και ποτε .

Ξερω οτι ενα απλο αστειο που εκανε ο μπαμπας μου κρυβει μελαγχολία και ��πωθημένο χρόνων για τον χωρισμο με την μαμα μου . Ξερω πως οταν ο μπαμπας μου μιλαει περηφανος για το ποσο καλα τα παω στην σχολη ,πληγωνεται ο αδελφος μου που δεν καταφερε να τελειωσει την σχολη του και τωρα λογω του χαμηλου μισθου του δεν μπορει να κανει οικογενεια. Ξερω πως η μαμα μου νιωθει πως εχει μεινει πισω οταν μιλαμε για τα νεα μας και νιωθει λιγοτερο «μαμα».

Ξερω πολλα. Και νιωθω ακομα περισσοτερα. Ισως αυτη η η ενσυναίσθηση που εχω ειναι ευχη και καταρα ταυτοχρονα.

Ειμαι ευγνωμον για την οικογένεια μου . Και ειμαι σιγουρη ότι υπαρχουν οικογενειες με περισσότερα προβληματα . Και πιο σοβαρα. Αλλα δεν μπορω να σταματησω να σκεφτομαι, υπαρχουν και οικογενειες χαρουμενες . Με τραπεζια μεγαλα, τοσο μεγαλα που δεν βλεπεις το τελος τους . Με χαμογελα πλατια. Με χαρτοπετσέτες με σχεδιακια χριστουγεννιατικα και τραπεζομαντιλα εορτινα. Και ξερω οτι Υπαρχουν τέτοιες οικογενειες γιατι υπηρξα και εγω σε μια τετοια για λιγο καιρο. Και ας μην ηταν η δικια μου . Και ας ελείπε ο μπαμπας μου . Υπηρχε αυτη η βαβουρα απο φωνες γνωριμες, πολυκοσμια . Γεματο το σπιτι.

Τα Χριστουγεννα γινομαι ο πιο ζηλοφθονος ανρθωπος σε αλλον τον πλανητη. Βλεπω τα στορι με μανεια , μου φαινονται ολα βγαλμενα απο αλλο κοσμο.

Δεν εχω κακες αναμνησεις απο τα τελευταια χρονια μου στην αθηνα. Εχω κακα συναισθηματα . Αυτο το δισβαστακτο αγχος . Που δεν το σηκωνε η ψυχη μου . Φοβαμαι . Τα γραφω αυτα απο τον ιδιο καναπε που με πιανανε κρισεις πανικου και δεν μπορουσα να αναπνευσω απο το κλαμα . Βγαινω στα ιδια μερη που ενιωθα την ανασα μου να κοβεται τα ποδια να λυγιζουν και να αναζητω λιγο αερα να απανεπνευσω .

Οταν ημουν στα χειροτερα μου δεν ειχα κανεναν να με βοηθησει . Βραδια που δεν κοιμομουν . Εκλαιγα . Σκεφτομουν. Οι σκεψεις μου πλακωνανε η μια την αλλη . Η μια χειροτερη απο την αλλη. Οι γονεις μου με αγαπανε και οι φιλοι μου αλλα κανεις δεν καταλαβε ποτε. «Μαρια μην αγχωνεσαι απλα» «εχω δουλεια μαρια δεν μπορω να ερθω» «Μαρια ειναι βραδυ εδω πεφτω για υπνο» «Φαινεσαι κουρασμενη» . Δεν κραταω κακια ομως, ουτε νιωθω οτι με κρεμασανε . Εγω κρεμασα τον εαυτο μου.

Ετσι το εφεραν οι συνθηκες δεν το επελεξα.

Δεν ειμαι αυτο το ατομο πλεον. Η φουσκα εσκασε . Ειμαι πιο δυνατη . Παρολαυτα φοβαμαι . Δεν θελω να ξαναπερασω κατι τετοιο μονη μου. Ενα συναισθημα παντα θα υποβοσκει.

Φετος ηρθαν ατομα στην ζωη μου , εφυγαν και πολλα απο αυτη . Ειμαι ευγνωμων και ��ια τα δυο . Αλλα κυριότερα ειμαι ευγνωμων που γνωρισα τον φιλιππο . Τον αγαπημενο μου ανθρωπο σε ολο τον πλανητη. Τον μονο ανρθωπο που μαζι του επικρατει ηρεμια. Τον μονο ανθρωπο που αγαπαω πιο πολυ απο τον εαυτο μου. Τον μονο ανρθωπο που μοιραζεται την χαρα μου , τον πονο μου, το αγχος μου , την λυπη μου . Το μονο ανθρωπο μου ανέστρεψε τα δεδομενα μου . Που μου εμαθε πως να αγαπαω . Που μου εδειξε τι θα πει ερωτας , τι θα πει σεξ , οίκοιοτητα , συζητηση , διαφωνιες . Που για πρωτη φορα ειπα «μου λειπεις» νιωθοντας ενα απεραντο κενο μεσα μου . Αυτο το «μου λειπεις» το νιωθω τοσο εντονα , τοσο αισθητη η απουσια του .

Φετος για να ειμαι ειλικρινης με πηγε γαμιοντας η χρονια . Τοσο κατω δεν εχω ξαναπεσει . Αλλα μου εμαθε πολλα . Παρα πολλα . Ομορφα και ασχημα . Οποτε αν το τιμημα του να βρω τον εαυτο μου ηταν να τον χασω εντελως . Ας ειναι . Μπαινω στο 2025 πιο δυνατη , με φιλιες ουσιαστικες , με τον ερωτα της ζωης μου , με την οικογενια μου που ( και ας ειναι λιγο οτι να ναι ) με αγαπαει πολυ.

Αυτα , ισως ειναι πολυ μιζερα καποια πραγματα που γραφω αλλα ειναι η αληθεια. Δεν με καθιστα ομως μιζερο ανρθωπο .Ειμαι αισιοδοξη .

Καλη χρονια λοιπον .

[indianthi]

ακούω τριπ μουσικη βλεπω τον νυχτερινο ουρανο πιο φωτεινο , εχει σταματησει η πραξη και κανω μονο ονειρα και εμβρίθειες σκεψεις , ο καπνος του τσιγαρου για λιγο σταματησε να ανεβαινει και εχω εγω σειρα να ανεβω , θελω να ανεβω σε εκεινο το παρτυ στο βουνο, ακυρώθηκε τελικά και ΔΕΝ πήγα ... τον αγαπαω σημερα πιο πολυ, θα τν πεισω να μην κανει μουτρα λογω δουλειας και κουρασης οταν γυρισει σπιτι, θα τον βαλω στον δικο μου εσωτερικο κοσμο να δει ποσο χρωματιστα ειναι ολα και ποσο συναισθηματικα ειναι..... εκεινος εχει ζησει τριπαρισματα εντονα με φιλους, εμεις θελω να τα ζησουμε ερωτικά χωρις σ υ μ φ ε ρ ο ν , μονο με συναισθημα , απορω πως καποιοι ανθρωποι προσφερουν χωρις συναισθημα απλα και μονο για να προσφερουν και για να εχουν κατι να κατακρινουν , η γραφη μου πλεον ειναι κατι αφηρημένο αλλά δεν θελω να κατατασσεται πουθενα δεν θελω να βαζω ραντομ ταμπελες........... σημερα περναω ομορφα, το ανασοποιητικό μου ακομα αγκομαχάει και παλευει για μια καλυτερη ανασα αλλα δεν ξερει που να την βρει, μαλλον δεν πιανει καλο σημα αλλα προσπαθω να κανω το καλυτερο γι αυτο , ποτέ δεν ειναι αργα..... δεν θα αποκαλυψω το τριπ κομματι που ακουω αλλά ειναι μία τρελη απογείωση προς τα αστερια , μενει διπλα ενας φοιτητης και μου τα χει μαθει, κανουμε φουλ καλη παρεα, εκεινος το γυρναει καμια φορα αλ��α εγω εχω πει οχι προς το παρον κι ας εχω κανει δύο φορές, την επομενη φορα που θα κανω ,θα βαλω τριπ τρελαμένη δεν εχω ακουσει ποτέ ούσα μπαφιασμένη , ποτό και άλλα τετοια μου φερνουν εμπνευση και δεν ξερω αν ειναι καλό αυτό ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ αλλά το κάνω , με κανουν να δημιουργω ακομα και φανταστικές νουβέλες

[adyto]

41,94

94. Αγαπημένο στίχο

Εχω μαθει να φευγω την ωρα που πρέπει κι απ το παρελθόν να ξεκοβω.

Και

Αν είχα μια συμβουλή να τη δώσω σε μενα οταν ήμουν παιδί θα μου ελεγα Γιάννη μορφώσου, ταξίδεψε, αγαπα κι εκτίμησε εσενα λίγο πιο πολύ.

41. Top 10 songs

1) Ανασα βαριά - Anser

2) Senpou - Kako

3) Ταξιδεύω - Tiny Jackal

4) Ελεύθεροι - Λόγος Τιμής

5) Ολο φεύγω - Novel 729

6) Για σενα - Sadam

7) Να αγαπάς τελικά είναι πιο εύκολο - Anser

8} Πως θα ταν αλλιως - Λόγος Απειλή

9) Φιλοσοφία ζωης - Anser

10) Η αλήθεια πονάει - 12ος Πίθηκος

[rud49]

ηρθες μια μερα σα τον αερα

και γινες κηπος ανασα και χτυπος

[missdevildoll]

H SPHLIA

H ΣΠΗλια

δεν εφυγε ποτε απο μεσα σας

οτι μπει και οτι βγει

θα φαγωθει η θα γαμηθει

δεν θελετε να βγειτε καν απο την ασφαλεια της σπηλιας

σας

κυνυγι και πισω

και οτι βρεξει οτι κατεβασει

οτι ξημερωσει

αλλωστε ετσι σας εμαθε και η φυση

σημερα ηλιος

αυριο βροχη

μεθαυριο πλυμμηρα και καταστροφη

και κατασκευασαμε πιο γερες σπηλιες και δεν βλεπουμε τις καταστροφες

τριγυρω μας

παρα μονο αυτες που γινονται μεσα μας

και ετσι βαρβαροι και αμαρτωλοι μεσα στο αιμα μας

και στο dna μας

ξημερωνουμε και αλλη μερα κυνηγιου..

και κυνηγαμε ολοι το ψωμι. την ευτυχια. την ε��ευθερια.

το φως στην ψυχη που μας λειπει που δεν θα βρουμε ποτε στην σπηλια

που τυφλωθηκαμε πληρως

και οταν θα βγουμε απο αυτη

θα καταλαβουμε μοναχα οτι

οτι και αν καναμε οτι και αν βλεπαμε δεν ητανε αληθινο

ητανε οτι φερναμε εμεις στο μυαλο μας

οτι φερναμε εμεις απεξω μεσα στην ψυχες μας

και το παιζαμε γοερα συνεχεια μεχρι να ειμαστε ετοιμη να το αφησουμε

και με τα τυφλα μας ματια πια

να δουμε μια αληθεια που δεν ειχαμε ξαναδει με τα ματια

να δουμε μια αληθεια που δεν ειχαμε νιωσει με την οραση

αλλα να δουμε μια ματια στην ζωη ετσι οπως ακριβως ειναι πλασμενη

αγρια απροβλεπτη πανεμορφη γεματη συγκινησεις και αδικιες

ενα χαος που ολα παντα γινονται για καποιο λογο

για να δεις εσυ οτι δεν μπορεις μια ζωη να εισαι σε μια σπηλια

και να παιζεις την φυση

πρεπει να γινεις ενα με την φυση να την καταλαβεις να την συγχωρεσεις για αυτο που ειναι και να την αποδεχτεις. και να δαμασεις οσο μπορεις τα δοντια της. ειτε στον ηλιο ειτε στην βροχη ειτε στην πλυμμηρα .παντα υπαρχει τροπος να βρεις σκια, και νερο και κατυφυγιο και υψωμα. αρκει να ανοιξεις τον οριζοντα σου και να δεις τριγυρω οτι δεν εισαι μονο εσυ . αλλα ενας ολοκληρος κοσμος που σε χρειαζεται και τον χρειαζεσαι για να γινεται καλυτεροι μεσα απο την αλληλεπιδραση. απλα πλεον θα επιλεγεις εσυ ..τον τροπο και την ενταση της. δεν θα ματωνεις πια τον ευατο σου στην προσπαθεια να σωσεις καποιον. ουτε θα σκοτωνεις καποιον στην προσπαθεια σου να τον σωσεις. ουτε θα χασεις το χερι σου μεσα σε αλιγατορα για να το σωσεις απο βεβαιο πνιγμο. θα αφησεις τους ωμους χαλαρα και τον θεο ψηλα και θα εμπιστευτεις την φυση και τα δυο σου χερια και τα δυο σου ποδια και θα το παρεις αποφαση οτι μονο καλο θελεις να παραγεις να δινεις να μιλας και να επιστρεφεις στους αλλους. και οσο θα εχεις αυτο το συλλογισμο κοντα σου θα γινεται συνηθεια σου μερα με την μερα. θα ερχεσαι πιο κοντα στο να εξερευνησεις ολο σου το κοσμο. μακρια απο την σπηλια σου . και θα δεις οτι δεν την χρειαζοσουν καθολου. δεν υπαρχει κανενα λιονταρι που να θελει να σε φαει. αν δεν του κανεις κακο. και δεν υπαρχει κανενας κροκοδειλος που θα σου ζητησει βοηθεια οτι πνιγεται. μαθε μονο να χαιδευεις απαλα την ζωη και τους ανθρωπους και το χαδι που θα μενει να ειναι μονο χαδι αγαπης. μονο χαδι απαλης αγαπης σε αυτη την τρομερα επιπονη ζωη που ζουμε κλεισμενη σε δυο σπηλιες. του μυαλου μας. του σωματος μας. της ψυχης μας. απλα η τριτη μπορει να ελευθερωθει και πιο πριν.... εσυ που το διαβασες αυτο. κανε κο��ραγιο . παρε μια ανασα. και να ξερεις οτι το εχεις. οτι και αν ειναι αυτο που σκεφτεσαι να σκορπισεις στο διαβα σου . το εχεις ηδη μεσα σου . εισαι ακατεργαστο υλικο που μπορεις μοναχα με τις επιλογες σου να μην ξαναπληγωσεις εσενα η τον ευατο σου. Καντο! πιστευω και σε σενα και σε εμενα. και ακομα και αν καποιος απο τους δυο μας ειναι ο λαθος. εγω θα χαρω να πεθανω με ενα μαχαιρι στην πλατη απο σενα και με ενα χαμογελο στα χειλη οτι σου εδωσα την ευκαιρια για αγαπη και εγω το τηρησα. δικια σου σειρα απο ποια μερια θα κρατησεις το μαχαιρι.

[eclecticstarlightblogger]

Σοβαρότατη καταγγελία του Παύλου Πολακη για Αυγενάκη

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ -παιρνοντας βαθεια ανασα-απο μειλ που μας ηρθε στον Τομεα Διαφανειας ,ΤΟ ΟΡΓΙΟ ΑΝΑΘΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΔΙΑΠΛΟΚΗΣ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ -ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ-ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΑΧΑΙΑΣ —ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ ΕΠΙ ΑΥΓΕΝΑΚΗ …. ολα ερχονται στην επιφανεια !!! (να πω πως περιμενω να ενδιαφερθει καποιος Εισαγγελεας;;; Αν χαλασουν ολοι οι φουρνοι στη Δυτικη Ελλαδα και γινει κατι τετοιο να…

[thoughtfullyblogger]

Σοβαρότατη καταγγελία του Παύλου Πολακη για Αυγενάκη

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ -παιρνοντας βαθεια ανασα-απο μειλ που μας ηρθε στον Τομεα Διαφανειας ,ΤΟ ΟΡΓΙΟ ΑΝΑΘΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΔΙΑΠΛΟΚΗΣ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ -ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ-ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΑΧΑΙΑΣ —ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ ΕΠΙ ΑΥΓΕΝΑΚΗ …. ολα ερχονται στην επιφανεια !!! (να πω πως περιμενω να ενδιαφερθει καποιος Εισαγγελεας;;; Αν χαλασουν ολοι οι φουρνοι στη Δυτικη Ελλαδα και γινει κατι τετοιο να…

[rud49]

μια ανασα ακομα 🤙

please don’t be hard on yourself you’re doing your best

[xehasmenesithakes]

Νιωθω το αιμα μου να ρεει στις φλεβες,τους κροταφους μου να παλλονται σε μια μουσικη που τα αυτια μου δεν μπορουν να ακουσουν.Θελω να σπαραξω,θελω να μοιραστω αυτη την ενοχικη παραδοχη πως φοβαμαι.

Μια ξαφνικη αρνητικη τροπη..μηπως αυτη ειναι η τελευταια μου ανασα ή πως εκει στο τελος του δρομου καραδοκει το τελος του κοσμου.Αλλα δυσκολα βρισκω τις λεξεις να το θεσω.Δεν ξερω πως να νιωσω.Οι παιδικες μου φαντασιωσεις φταναν ως εδω.Και να μαι με ενα χαρτι στα χερια για να σκισω και ενα καδρο να κανω γραβατα στο λαιμο μου.Και μια γραβατα που θα γινει λουρι και μαστιγιο και σχοινι και θηλια.Φοβαμαι!άλλοτε τον εαυτο μου αλλοτε για τον εαυτο μου.Ντυμενος στα μαυρα,πενθω το λευκο,την αθωότητα που εχει στραγγιξει απο μεσα μου.Θυσια στο μονο θεο.Θυσια στο χρονο.Που μου φερεται οπως ο θυτης στο θυραμα.Αλλα ετσι ειναι , ειμαι πεπεισμενος πια..ζεις και πεθαινεις συγχρονως,οτι και αν λενε..Και οσο ζεις πεθαινεις… και οσο πεθαινεις,ζεις.Και εχω τοσες ερμηνειες καλες και κακες να σου δωσω,μα τι και αν μια μερα βρεξει και την αλλη φωτισει,ο ουρανος παντα ο ιδιος θα ειναι και νομιζω πως καπως ετσι παει και εδω.

Τυλιγομαι στα σεντονια μου,λευκες σελιδες που δε μπορω να γεμισω πια.Μια νεα δειψα νιωθω στο λαιμο μου,μια δειψα για ελεγχο.Ειναι αρκετη για να με σηκωσει απο το κρεβατι..Αδαμαστη ειναι αρκετη για να βαλει φωτια σε ολο το κοσμο…και το νιωθω.Νιωθω τον κοσμο να καιγεται το μυριζω,το γευομαι.

Αφαιρουμαι ξεχνιεμαι αλλα η αισθηση αυτη υπαρχει παντα.Ισως αυτο φοβαμαι.

[greekblogs]

Σοβαρότατη καταγγελία του Παύλου Πολακη για Αυγενάκη

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ -παιρνοντας βαθεια ανασα-απο μειλ που μας ηρθε στον Τομεα Διαφανειας ,ΤΟ ΟΡΓΙΟ ΑΝΑΘΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΔΙΑΠΛΟΚΗΣ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ -ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ-ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΑΧΑΙΑΣ —ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ ΕΠΙ ΑΥΓΕΝΑΚΗ …. ολα ερχονται στην επιφανεια !!! (να πω πως περιμενω να ενδιαφερθει καποιος Εισαγγελεας;;; Αν χαλασουν ολοι οι φουρνοι στη Δυτικη Ελλαδα και γινει κατι τετοιο να…

[skandaladiaplokidiafthora]

Σοβαρότατη καταγγελία του Παύλου Πολακη για Αυγενάκη

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ -παιρνοντας βαθεια ανασα-απο μειλ που μας ηρθε στον Τομεα Διαφανειας ,ΤΟ ΟΡΓΙΟ ΑΝΑΘΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΔΙΑΠΛΟΚΗΣ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ -ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ-ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΑΧΑΙΑΣ —ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ ΕΠΙ ΑΥΓΕΝΑΚΗ …. ολα ερχονται στην επιφανεια !!! (να πω πως περιμενω να ενδιαφερθει καποιος Εισαγγελεας;;; Αν χαλασουν ολοι οι φουρνοι στη Δυτικη Ελλαδα και γινει κατι τετοιο να…

[rud49]

δε θα παιρνω ανασα με τοσα φυτα

[allo-frouto]

Το βλεμμα σου σαν μαχαιρι μου κοβει την ανασα

Πέτυχε τον σκοπό του λοιπόν.