#μαγιά

[romios-gr]

Κάθε χρόνο στις 2 Οκτωβρίου η Εκκλησία τιμά δυο Αγίους, τον Άγιο Κυπριανό και την Αγία Ιουστίνη. Για πολλούς πιστούς οι συγκεκριμένοι Άγιοι αποτελούν κάτι παραπάνω από προστάτες, αφού σύμφωνα με την θρησκευτική παράδοση ο Άγιος Κυπριανός είναι ο Άγιος στον οποίο προσεύχονται οι πιστοί που θεωρούν ότι έχουν «χτυπηθεί» από τη μαγεία. Ποια όμως είναι η ιστορία πίσω από τον Άγιο Κυπριανό και γιατί α... Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/giati-o-agios-kyprianos-theoreitai-o-agios-poy-lynei-ta-magia-%e2%80%a02-oktovrioy/

[justforbooks]

Προζυμένια ψωμιά που ψήνονται σε ένα σπίτι στη Νέα Σμύρνη

Μέσα από την ενασχόλησή του με το προζύμι και την αργή ωρίμανση, ο Γιώργος Τασούλας επαναπροσδιόρισε τη σχέση του με τον χρόνο. Από τις καραντίνες μέχρι σήμερα, ζυμώνει, ξεφουρνίζει και μοιράζει τα γεμάτα γεύση ψωμιά του πόρτα πόρτα.

Το προζύμι υπάρχει στη ζωή του Γιώργου Τασούλα από παιδί, ήταν κο��μάτι της καθημερινότητας για την οικογένειά του. «Έτσι μεγάλωσα. Όλα γίνονταν εμπειρικά, με ό,τι αλεύρι υπήρχε στο σπίτι. Σκοπός ήταν να υπάρχει ψωμί στο τραπέζι. Στο πατρικό μου ξεκίνησε η ιστορία. Δεν πήρα ποτέ ουσιαστικά την απόφαση να στραφώ σε αυτό μεγαλώνοντας, γιατί απλώς το προζυμένιο ψωμί είναι στο ηπειρώτικο DNA μου, είμαι αυτοδίδακτος “προζυμάς”. Το παιδί μου, που είναι δυόμισι χρονών, όταν το ρωτούν τι δουλειά κάνει ο μπαμπάς, τους λέει “φτιάχνει ψωμιά”. Αυτό με βλέπει να κάνω και να γεμίζω χαρά».

Ο Γιώργος δεν έχει, ούτε είχε ποτέ καμία σχέση με τις επαγγελματικές κουζίνες. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία και μετράει είκοσι πέντε χρόνια στον χώρο της εκπαίδευσης, ενώ για κάμποσα χρόνια δούλεψε και σε εφημερίδες, περιοδικά, στο ραδιόφωνο. «Δεν βιοπορίζομαι από την ενασχόλησή μου με το προζύμι, από αυτήν όμως αντλώ ικανοποίηση. Πάντα ζύμωνα ψωμιά, με θυμάμαι δηλαδή ως φοιτητής να κάνω πειράματα, να τηλεφωνώ στη μάνα μου και να μου δίνει οδηγίες τότε που δεν υπήρχαν σόσιαλ μίντια και το ίντερνετ ήταν ακόμη φτωχό. Όση διαθέσιμη γνώση υπήρχε, λοιπόν, στο σόι την εξάντλησα».

Κάποια στιγμή άφησε την εμπορική μαγιά και πέρασε στο φυσικό προζύμι και στην αργή ωρίμανση, «έψαχνα τις γεύσεις με τις οποίες μεγάλωσα. Το έκανα αρχικά για μένα, μια και δεν έβρισκα να αγοράσω ψωμί με τη γεύση που ήθελα και θυμόμουν, έτσι αποφάσισα να το φτιάξω μόνος μου. Ο κόσμος της αργής ωρίμανσης και του προζυμιού, εκτός από τέχνη, έχει και πολλή επιστήμη. Ήθελα να καταλαβαίνω όλο τον μηχανισμό του, δεν μου αρκούσε να ακολουθώ απλά τα βήματα.

Στην πορεία βρήκα σεμινάρια και βιβλία, συνάντησα ανθρώπους που μοιράζονταν το ίδιο πάθος, έκανα ατελείωτες συζητήσεις και πολλά πειράματα. Το “trial and error” σε αυτή την τέχνη είναι η απόλυτη στρατηγική μάθησης. Ό,τι και να σου μεταφέρουν, ό,τι και να διαβάσεις, αν δεν πιάσεις με τα χέρια σου το ζυμάρι να το νιώσεις, να καταλάβεις τα στάδια που περνάει το αλεύρι μέχρι να γίνει ψωμί, κάνεις μισή δουλειά. Ακόμα ψάχνω και μαθαίνω νέες τεχνικές και ��νοίγω νέους κύκλους αναζήτησης».

Το προζύμι και η μακρά ωρίμανση έχουν τη δική τους ιεροτελεστία, «έχουν βήματα και χρόνους και απαιτείται υπομονή και αγάπη για να δώσεις την ευκαιρία στο αλεύρι να απελευθερώσει τα θρεπτικά συστατικά του και να μετατραπεί σε μια θρεπτική τροφή». Όλη αυτή η διαδικασία είναι ένα τελετουργικό για εκείνον, «μια άγκυρα στο εδώ και τώρα», έτσι την περιγράφει, αφού μέσω αυτής επαναπροσδιόρισε τη σχέση του με τον χρόνο.

«Το μυαλό αδειάζει, σταματάς τις πολλές σκέψεις, είσαι εσύ και οι ζύμες σου που σιγά σιγά τις μεταμορφώνεις σε ψωμί. H διαδικασία παρασκευής ενός ψωμιού είναι και τρομερά αγχολυτική. Εξάλλου, όποιος μπλέξει με το προζύμι δύσκολα ξεμπλέκει. Σου αλλάζει τη νοοτροπία για την αξία της ετοιμασίας της τροφής. Είναι μια συνεχής άσκηση υπομονής και σεβασμού στις διαδικασίες».

Σας θυμίζουν κάτι όλα αυτά που περιγράφει; Ίσως, γιατί όλοι λίγο πολύ δοκιμάσαμε να πιάσουμε ζυμάρια στα χέρια πριν από τέσσερα χρόνια, τα ξεφουρνίσματα έδιναν κι έπαιρναν στα stories της καραντίνας, και όταν ξαναβγήκαμε στην πόλη το κίνημα των τριτοκυματικών φούρνων μόλις έκανε την πρώτη του εμφάνιση.

Και ο Γιώργος ήταν ένας από αυτούς που μέσα στον κορωνοϊό ασχολήθηκε πιο εντατικά με το ψωμί, «ειδικά μετά την πρώτη καραντίνα, όταν άρχισαν όλα να μαυρίζουν, τα προζυμένια μου ψωμιά έγιναν αφορμή για να συναντιέμαι με φίλους και γνωστούς. Τους τα πήγαινα φίλεμα, στέλναμε τα SMS μας και βρισκόμασταν. Τα λέγαμε, τρώγαμε το ψωμί και ξαναγυρνάγαμε στην καραντίνα μας. Είχα φτιάξει και ένα hashtag (#sharing_is_caring) για τις φωτογραφίες που ανεβάζαμε στα σόσιαλ». Όλο αυτό εξελίχθηκε σε μια κοινότητα. «Οι φίλοι μου μίλησαν για τα ψωμιά μου στους φίλους τους και έτσι γεννήθηκε το Bobota - The sourdough project».

Πώς λειτουργεί σήμερα η Bobota: σε αρκετούς έδωσε από το προζύμι του και τους έδειξε πώς να φτιάχνουν το δικό τους ψωμί. Στους υπόλοιπους έχει αφιερώσει τις Παρασκευές του, τους ψήνει τα ψωμιά της εβδομάδας. Μέχρι την Τετάρτη μπορείτε να του στέλνετε μήνυμα στο Ιnstagram για την παραγγελία σας. Την Πέμπτη ζυμώνει τα ψωμιά, τα αφήνει να ωριμάσουν στο ψυγείο, την επόμενη μέρα μπαίνουν για ψήσιμο και ξεκινάει να κάνει delivery μαζί με τον αδελφό του, πόρτα πόρτα.

Προφανώς δεν φτιάχνει μπομπότα, το ψωμί που κατανάλωναν κατά τη διάρκεια της Κατοχής στην Ελλάδα, όταν τα τρόφιμα σπάνιζαν και οι άνθρωποι έπρεπε να επιβιώνουν με πολύ περιορισμένους πόρους. Παρασκευαζόταν κυρίως από αλεύρι καλαμποκιού, το οποίο ήταν πιο εύκολο να βρεθεί. Συνήθως το ανακάτευαν και με άλλα υλικά, όπως κάστανα ή ακόμη και αλεύρι από ρίζες δέντρων ή άλλους σπόρους που υπήρχαν διαθέσιμοι. «Αυτό το είδος ψωμιού ήταν φτωχικό, φτιαγμένο κυρίως για να χορτάσει και να δώσει ενέργεια. Η μπομπότα είναι ένα σύμβολο για το πώς οι άνθρωποι καταφέρνουν να προσαρμοστούν και να επιβιώσουν σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες, γι’ αυτό το επέλεξα ως όνομα του πρότζεκτ».

Κάθε τόσο προσπαθεί να προσθέτει κάτι νέο στο Bobota - The sourdough project. Πάντα έχει το «κλασικό» του ψωμί με τα τρία διαφορετικά άλευρα (ημιολικής, ολικής και κίτρινο) που ταιριάζει με όλα τα φαγητά και είναι ο απόλυτος συνδυασμός με αυγά μάτια με ρευστό κρόκο, τηγανισμένα σε φρέσκο βούτυρο. Κυνηγάει τα πετροαλεσμένα άλευρα γιατί περιέχουν μεγαλύτερη ποσότητα από τον αρχικό καρπό του σταριού. «Σπουδαίο ρόλο παίζει η σωστή ωρίμανση. Έτσι το ψωμί, με φυσικό τρόπο, αποκτά αρώματα και βάθος στη γεύση. Γενικά, δεν τσιγκουνεύομαι και το σπουδαιότερο συστατικό όλων που είναι ο χρόνος που πρέπει να δώσεις».

Ψήνει επίσης ένα ολικής με 60% αλεύρι ολικής και 40% ημιολικής που έχει γεύση μεστή, έντονα αρώματα, είναι εξαιρετική πηγή φυτικών ινών και απογειώνει τα όσπρια.

Κάνει και ψωμί με χαρούπι, είτε σκέτο είτε γεμιστό με καρπούς και φρούτα ‒ αυτό δοκιμάστε το με μια πικάντικη γραβιέρα και ένα ποτήρι κρασί.

Τώρα πια το καλοφτιαγμένο ψωμί με προζύμι είναι η απόλυτη τάση, δεν μπορούμε να το φάμε κακό, του δίνουμε βάση, το βρίσκουμε παντού και χειροποίητο, έχουμε αφήσει πίσω μας τις φραντζόλες πολυτελείας. «Το ψωμί υπήρξε στήριγμα στην εξέλιξη του ανθρώπου. Είχε εξέχουσα θέση στην καθημερινότητά του, συνδέθηκε ακόμα και με διάφορα τελετουργικά. Μετά ήρθε η βιομηχανοποιημένη παραγωγή που το έδωσε φτηνό και χόρτασε τους πολλούς. Κάπου εκεί, στον βωμό της ποσότητας χάθηκε η ποιότητα και δαιμονοποιήθηκε η κατανάλωσή του».

Ωστόσο, παρότι το ψάχνουμε πολύ με το ψωμί πια, ο Γιώργος βλέπει να επικρατούν ακόμα οι μύθοι οι σχετικοί με αυτό. «Μετά ήρθαν τα social media και ξαναθυμήθηκε ο κόσμος ότι κάποτε γ��ωρίζαμε να φτιάχνουμε οι ίδιοι, με φυσικό προζύμι, το ψωμί μας. Εκείνα όμως έχουν στρέψει και την κουβέντα σε λάθος κατεύθυνση, μας έχουν κάνει να θεωρούμε “σωστά” μόνο τα καρβέλια με την τεράστια κυψέλωση που, αν μη τι άλλο, είναι εντυπωσιακή, αλλά δοκίμασε να κάνεις βούτα σε χωριάτικη με μια τέτοια φέτα ψωμί. Είναι πιο σημαντικό το να φτιάξεις με τα χέρια σου το ψωμί σου από το να σε απασχολεί το αισθητικό κομμάτι και να σε απογοητεύει το ότι δεν πέτυχες το “oven spring”».

Τον τελευταίο καιρό πειραματίζεται με τα μπαχαρικά και τα μυρωδικά, αγαπημένο του ψωμί είναι ένα γεμιστό με κόλιανδρο, άνηθο, μαϊντανό, πράσινα κρεμμυδάκια και σχοινόπρασο. Παράλληλα, δουλεύει ώστε να τελειοποιήσει άμεσα τη συνταγή των cookies με προζύμι, ώστε να φτάνουν και αυτά στην πόρτα μας τις Παρασκευές.

Daily inspiration. Discover more photos at Just for Books…?

[solmeister13]

Πολύ ωραία το κομμάτι και από σκηνοθετική άποψη και από μοντάζ και από όλα γενικά η ποιότητα όπως πάντα υπέροχη. Απλά δεν ξέρω κάτι δεν μου κάθεται καλά ίσως απλά η αλλαγή να ήταν απότομη η ίσως απλά να μην μου ταιριάζει εμένα αυτή η θεματολογία. Πως να στο πω νιώθω ότι έχεις χαθεί λίγο δεν ξέρω καταλαβαίνω απόλυτα και σέβομαι την ανάγκη σου να βγάλεις έναν τέτοιο δίσκο και δεν έχω αντίρρηση απλά αυτό νιώθω ότι έχεις χαθεί λίγο σαν το σπαθί των 30 να σε έκοψε τελικά δεν ξέρω ξανά λέω ίσως απλά εμένα δεν μου ταιριάζει αυτό το era αλλά μου έχουν λείψει τα παλιά ποιήματα και ξέρω πως δεν είσαι ο ίδιος με τότε και πως και τότε σου έλεγαν το ίδιο για τα ακόμα πιο παλιά σου κομμάτια αλλά δεν ξέρω βλέπω το πώς ήταν τότε και ζηλεύω πραγματικά όποιον πρόλαβε να ζήσει την εποχή που πρώτο βγήκε το νύχτες πρεμιέρας το cknd το χβ το τλσκ γιατί δεν ήμουν εκεί τοτε και βλέποντας αποσπάσματα από τα τότε λάιβ νιώσω πως κάτι έχει αλλάξει βέβαια το ότι κάθε φορέα που ανεβαίνεις στην σκηνή δίνεις πάντα την ψυχή σου αλλά μου φαίνεται πως κάτι λείπει σαν η ζωντάνια να έφυγε η απλά μεγάλωσες και καλός η κακός όλοι μεγαλώνουμε και είναι κάτι που δεν μπορούμε να το αποφύγουμε αλλά νιώθω πως έχεις παραδωθεί λίγο σε αυτό και η επανάσταση έχει σβήσει. Ίσως να το έχεις καταλάβει και εσύ δεν ξέρω απλά μου φαίνεται πως όσο περνάει ο καιρός τα κομμάτια που βγαίνουν δεν έχουν το ίδιο βάθος με τα παλιά και δεν θέλω να σου γκρινιάξω γι'αυτό γιατί ξέρω πως το έχουν κάνει δεκάδες πριν από εμένα η μπορεί να το έχω κάνει και εγώ απλά ξέρεις δεν πρόλαβα να ζησω αυτές τις εποχές και βλέποντας και ακούγοντας όλα αυτά για το πώς ήταν νιώθω λίγο μαλακας που δεν ήμουν εκεί τοτε αλλά ναι. Αυτό που θέλω να σου πω είναι ότι καταλαβαίνω δεν μπορείς να είσαι για πάντα 16 25 και οποιαδήποτε άλλη ηλικία που έγραψες όλα αυτά τα κομμάτια απλα νιώθω πως χάνεται η μαγιά στ��ν όλη φάση σαν να βγαίνουν όλα λίγο ρομποτικά και το συναίσθημα ναι μεν να υπάρχει άλλα να είναι απειροελ��χιστο. Νιώθω πως μέσα σε ένα χρόνο κάτι άλλαξε ίσως απλά να λέω μαλακίες και τίποτα να μην ισχύει και με τους δίσκους για τα φοιτητικά χρόνια να πάρω και εγώ λίγο το βαιμπ σαν τότε που είχε πρώτο βγεί το νύχτες πρεμιέρας και όλοι οι επόμενοι δίσκοι. Απλα νιώθω πως όσο περνάνε οι μέρες κάτι σε τρώει και ξανά λέω εγώ μπορεί να λέω μαλακίες και απλά να μην μου αρέσει το νέο era αλλά νιώθω πως τελικά η ενηλικίωση κέρδισε δεν ξέρω αν είναι καλό η κακό η μάλλον για τον καθένα αυτό είναι διαφορετικό απλά ξέρεις το παρατήρησα και ήθελα να πω την γνώμη μου φυσικό χωρίς πρόθεση να γκρινιάξω η απλά να σου πω βγάλε δεύτερο cknd η κάτι τέτοιο γιατί ξέρω πως δεν γίνεται απλά κάπως μου φαίνεται πως χάθηκε η μαγεία αυτό νομίζω κατάλαβες τι θέλω να πω αλλά ναι α και δεν λέω πως τα κομμάτια δεν είναι καλά η α ο Σολ ξεπουλήθηκε η τίποτα τέτοιο μια χαρά τραγούδια είναι έχουν την φάση τους απλά αυτό νιώθω ότι χάσαμε λίγο το συναίσθημα

Λίγα σημεία στίξης θα τα εκτιμούσα γιατί δε μπορώ να σου απαντήσω εύκολα όταν θέτεις τόσα πράγματα σα λεκτικό καταρράκτη.

Δε βγαίνει τίποτα ρομποτικά, όλα κινούνται με βάση την καρδούλα και την πνευματική μου κατάσταση. Δε θα έπαιρνα δύο χρόνια σιωπής από το ΤΛΣΚ εάν τα έβγαζα ρομποτικά τα πράγματα. Κάνω την παύση μου, αφομοιώνω όσα ζω και τα καταγράφω.

Στο κείμενο βρίσκεις και χάνεις το νόημα μόνος 2-3 φορές. Ξέρεις ότι τα πράγματα που λες τα έχουν πει κι άλλοι σε κάθε νέο βήμα, αλλά μετά νιώθεις πως αυτή τη φορά είναι αλλιώς. Για να σου δώσω λίγο τη δική μου οπτική γωνία· δεν είναι.

Το να παίρνεις ρίσκα στη δημιουργία σου είναι ακριβώς αυτό που λέει η λέξη: ρίσκο. Αν ήθελα να βγάλω το CKND άλλες 150 φορές, θα μπορούσα να το κάνω. Έχω και στην άκρη μισοτελειωμένα κομμάτια και μπορώ να παίξω πέντε pop punk κιθάρες και να πω μέσα εφηβεία, προαύλιο και λύκειο, αλλά δε θα είναι ειλικρινές. Εκεί θα ήταν ρομποτικό. Έγραψα μεγάλα κομμάτια για την εφηβεία και όσον αφορά τα lives επειδή τα αναφέρεις μέσα, τα τιμώ και τα ροκάρω σα να μην υπάρχει αύριο. Αλλά το κάλυψα το θέμα, είπα όσα ήθελα να πω.

Πλέον δεν τη νοσταλγώ το ίδιο, πιο πολύ νοσταλγώ τις μέρες που έγραφα το CKND, παρά τα πράγματα που νοσταλγούσα γράφοντας το.

Πλέον με πονάνε άλλες πληγές και μιλάω γι' αυτές με τον τρόπο που θεωρώ πως τους αρμόζει και δεν ντρέπομαι. Τα λέω έξω απ' τα δόντια και ίσως δε σου κάθεται καλά πως o Sol σου λέει για Xanax, αλλά εμένα αυτές είναι οι ιστορίες μου στο τώρα και όπως πάντα τις διηγούμαι για όσους είναι εκεί να τις ακούσουν.

Δεν αλλάζω το παρελ��όν, δεν παύω να το θαυμάζω, μα δε ζω εκεί. Κάνω αυτό που έκανα πάντα.

Κοιτάζω πίσω, αλλά προχωρώ μπροστά.

[o-monaxikos]

Στείλε μου μοίρα μιά χαρά,κι ας είναι ένα ψιχάλι,να βρεί μαγιά η ελπίδα μου,να ξανανθισει πάλι.

Κάνω τη σκέψη μου κελί,και μέσα φυλακίζω,ότι μου απαγόρεψε,η μοίρα μου να αγγίζω.

Πόσες φορές επάλεψα,μοίρα με το στρατό σου,κι όμως ��ε βγήκα νικητής,και το χεις σ'επαινό σου.

🖋️📝⚡

[safeplacesposts]

Και με ρώτησες γιατί σε αγαπώ. Με ρώτησες γιατί σε αγαπώ; Σου είπα πως απλά το νιώθω και πως δεν μπορώ να βρω τον λόγο.

Αυτόν τον λόγο δεν θα ψάξω ποτέ να τον βρω , γιατί αν τον βρω θα χαθεί η μαγιά του έρωτα και της αγάπης , σου είπα αρκετές φορές πως κάποια συναισθήματα είναι άδικο να προσπαθούμε να τα στριμώξουμε σε λέξεις τόσο μικρές. Θα ήταν σαν να προσπαθούσες να χωρέσεις ένα 7 χρόνο παιδάκι π θέλει να βγει να παίξει άνετο έξω σε ρούχα μικρού μωρού. Αλλά αν θες πραγματικά μια απάντηση είναι αυτή

Ήσουν ένας άνθρωπος που με εκτίμησε για αυτό που ήμουν πραγματικά , ένας άνθρωπος που το χαμόγελο του μου δίνε ζωή καθημερινά , σε ένοιαζε πως ένιωθα και τι έκανα μέσα στη μέρα μου και αντίστοιχα εμένα με ένοιαζε πως ένιωθες και τι έκανες ακόμα και την πιο ασήμαντη λεπτομέρεια της μέρας σου ήθελα να τη γνωρίζω.

Μου είπες πως δεν είμαι ρομαντική…

Σου απάντησα πως ο κόσμος με έχει καταπιεί-

Στην πραγματικότητα ο ρομαντισμός δεν βρίσκεται μόνο σε πράξεις , βρίσκεται σε ένα χαμόγελο , σε ένα βλέμμα , σε ένα συναίσθημα , σε έναν συγκεκριμένο τρόπο σκέψης , ακόμα και στον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε καταστάσεις γύρω μας.

Λοιπόν σαγαπαω αλλά δεν ξέρω το γιατί ή μάλλον δεν θέλω να το προσδιορίσω γιατί δεν θέλω να χαθεί

Είμαι ρομαντική αλλά με έναν δικό μου τρόπο τον οποίο ίσως να μην αντιλαμβάνεσαι αλλά είναι μοναδικός για τον κάθε ένα μας.

Αυτή είμαι εγώ κρυφά ρομαντική και αμετανόητα ερωτευμένη με το να σε αγαπάω

[hadnews-greece]

👉 Αναλυτικά η Σ Υ Ν Τ Α Γ Η : https://paxxi.gr/syntages/psomakia-brioche-kolokythas-me-mhla-horis-zahari 👍Κάντε Like ❤️ και αφήστε το σχόλιο σας✏️ αν σας άρεσε η συνταγη! ΥΛΙΚΑ ✏️ 225 ml γάλα χλιαρό 10 γρ ξηρή μαγιά 80 γρ μέλι 1 αυγό 1 μικρό μήλο πολτοποιημένο 40 ml λάδι 550 γρ αλεύρι για τσουρέκια 1 κ. γ. αλάτι Γέμιση: 3 μήλα ξεφλουδισμένα καρέ 50 γρ. μέλι ½ κ. γ. κανέλα ¼ κ. γ. γαρύφαλλο σκόνη 1 μικρό αυγό για επάλειψη ENGLISH 🎃🍎When the fall mood calls for sweetness - but without sugar - make these pumpkin-shaped apple brioches that are the perfect choice! INGREDIENTS ✏️ 225 ml warm milk 10 g dry yeast 80 g of honey 1 egg 1 small apple, mashed 40 ml of oil 550 g flour for buns 1 tsp. salt Filling: 3 apples, peeled and diced 50 gr. honey ½ tsp cinnamon ¼ tsp clove powder 1 small egg for spreading #ψωμακια #μπριος #τσουρεκακια #μήλα #γλυκαχωριςζαχαρη #brioche #apples #bakery #nosugar Το Video "Όταν θες κάτι γλυκό – αλλά χωρίς ζάχαρη - φτιάξε αυτά τα μπριός σε σχήμα κολοκύθας με μήλα" αναρτήθηκε 27/10/2024 στο Youtube κανάλι Paxxi

[aplaw-blog]

Times: Οι 35 καλύτερες παραλίες στην Ελλάδα:

Κατάλογο με τις 35 καλύτερες παραλίες της Ελλάδας δημοσίευσαν οι Times, μετά από εκτεταμ��νη έρευνα της δημοσιογραφικής ομάδας τους, όπως σημειώνεται στο σχετικό δημοσίευμα. Το δημοφιλές βρετανικό μέσο αναφέρει χαρακτηριστικά «όπως θα περίμενε κανείς από τη χώρα με τη μεγαλύτερη ακτογραμμή στη Μεσόγειο, η Ελλάδα έχει έναν φαινομενικά αμέτρητο αριθμό παραλιών. Από τις ακτές της ηπειρωτικής χώρας μέχρι τις αμμουδιές και τους όρμους των μυριάδων νησιών και βραχονησίδων της, οι παραθεριστές έχουν να αντιμετωπίσουν το πιο όμορφο δίλημμα του καλοκαιριού και να επιλέξουν ανάμεσα σε πάρτυ στην άμμο, απομονωμένους ορμίσκους, δύση του ηλίου στις ακρογιαλιές και θαλάσσια σπορ σε γαλαζοπράσινα νερά».

Στο κατάλογο των Times «πρωταθλήτριες» αναδεικνύονται οι Κυκλάδες με εννιά παραλίες σε Νάξο, Μύκονο, Κουφονήσια, Αντίπαρο, Άνδρο, Ίο, Κέα και Τήνο που προσφέρονται για εμπειρίες εκτός της πεπατημένης, κολύμπι σε σμαραγδένια νερά, νεανικές εξορμήσεις και έντονες συγκινήσεις. Ακολουθούν τα Δωδεκάνησα με επτά πανέμορφες παραλίες σε Ρόδο, Λειψούς, Αστυπάλαια, Πάτμο και Κάρπαθο, ιδανικές για απομόνωση, οικογενειακές στιγμές ή έντονους μουσικούς ρυθμούς. Σημαντικές προσθήκες είναι τα Ιόνια νησιά με 5 παραλίες σε Ζάκυνθο, Παξούς, Ιθάκη, και Κεφαλονιά που διαθέτουν τέλεια βότσαλα, μαγευτική φύση και ονειρικά ηλιοβασιλέματα και η Κρήτη με 4 εξωτικές παραλίες για αποδράσεις από την καθημερινότητα. Θέση στη λίστα των Times έχουν και οι Βόρειες Σποράδες με 3 παραλίες σε Σκόπελο, Σκιάθο και Αλόννησο για αναζωογονητικές εμπειρίες, ενώ από τον κατάλογο δεν απουσιάζει η ηπειρωτική Ελλάδα με επιλογές από Χαλκιδική, Σύβοτα, Πελοπόννησο και Αττική για χαλάρωση και υπνωτικές στιγμές στον γενναιόδωρο ίσκιο της πλούσιας βλάστησης. Η λίστα ολοκληρώνεται με προτάσεις για ξεχωριστές στιγμές σε Χίο και Ελαφόνησο. Εκπρόσωποι προορισμών του καταλόγου των Times αναλύουν τις τάσεις της φετινής σεζόν:

Όπως δηλώνει χαρακτηριστικά ο Δήμαρχος Λειψών Φώτης Μάγγος: «Οι ονειρικές παραλίες του νησιού αντανακλούν τις συνεχείς πρωτοβουλίες της τοπικής κοινωνίας και του Δήμου να βάλουν "φρένο" σε υπέρμετρες εκμεταλλεύσεις. Το "όχι" που οργανωμένα έχουμε πει σε οργανωμένες ξαπλώστρες και πισίνες έχει συμβάλλει καθοριστικά στην προστασία της ακτογραμμής μας και την υδατική επάρκεια μας». «Η Αστυπάλαια διαθέτει μια μοναδική "μαγιά" από γνωστές και άγνωστες παραλίες που ικανοποιούν κάθε ανάγκη εξερεύνησης, αναζωογόνησης και χαλάρωσης του επισκέπτη. Η εμπειρία του ταξιδιώτη ενισχύεται από τη διαρκή αναβάθμιση των τουριστικών υπηρεσιών που επιτυγχάνεται τα τελευταία χρόνια συμβάλλοντας στην βελτίωση της ικανοποίησης και την καλύτερη ποιότητα διακοπών», σημειώνει ο Αντιδήμαρχος του Δήμου Αστυπάλαιας Κώστας Καμπύλης. «Η Σκόπελος είναι ένας προορισμός που προσφέρει απλόχερα ένα εντυπωσιακό εύρος επιλογών. Προβάλλουμε τις παραλίες όχι μόνο για το απαράμιλλο φυσικό κάλλος τους αλλά και για το αίσθημα περιπέτειας που εμπνέουν ως παλιά λημέρια πειρατών καθώς και για τον έντονο ρομαντισμό τους ως κομμάτι μίας αξέχαστης Mamma Mia εμπειρίας», αναφέρει η Πρόεδρος της Επιτροπής Τουρισμού του Δήμου Σκοπέλου Εύα Καραμεσίνη. «Η Κάρπαθος διατηρεί αναλλοίωτους τους φυσικούς και πολιτισμικούς "θησαυρούς" της. Τα γαλαζοπράσινα νερά παραμένουν άθικτα και παρθένα και οι επισκέπτες μας από Ελλάδα, Ευρώπη, Αμερική και άλλες μακρινές αγορές έρχονται για να βιώσουν μοναδικές εμπειρίες μέσα από την πεζοπορία, τις καταδύσεις, τις παραδόσεις, την αναρρίχηση και τη γαστρονομία», δήλωσε ο Αντιδήμαρχος Τουρισμού Δήμου Καρπάθου Τάσος Μηλιός. «Η Άνδρος αναδεικνύεται σε μία από τις τελευταίες οάσεις αυθεντικότητας χωρίς υπερτουρισμό στις Κυκλάδες. Είναι ενθαρρυντική η αύξηση επισκεψιμότητας σε περιόδους εκτός υψηλής σεζόν. Οι παραλίες αποτελούν "μαγνήτη" για οικογένειες, ζευγάρια και παρέες που τους ενώνει η αγάπη για τη φύση, τα activities και το περιβάλλον. Αυτό ακριβώς είναι και το μήνυμα μας μέσα από διαρκείς προσπάθειες προβολής» εξηγεί ο Εντεταλμένος Δημοτικός Σύμβουλος Τουρισμού του Δήμου Άνδρου, Νίκος Μουστάκας. «Μέσα από στοχευμένες δράσεις η Αλόννησος τοποθετείται στον διεθνή τουριστικό "χάρτη" ως ένας εξωτικός παράδεισος της Ελλάδας. Ακόμη και τα σμαραγδένια νερά που μπορεί να απολαύσουν οι επισκέπτες στις ακτές της είναι κομμάτι του μεγαλύτερου φυσικού θαλάσσιου πάρκου της Μεσογείου. Η μοναδικότητα όμως επεκτείνεται και κάτω από το νερό προσφέροντας για εξερεύνηση έναν πλούσιο βυθό μαζί με το πρώτο υποβρύχιο μουσείο της Ελλάδας» τονίζει ο Πρόεδρος της Επιτροπής Τουρισμού του Δήμου Αλοννήσου και τουριστικός πράκτορας, Διογένης Θεοδώρου. «Η γοητεία της Ίου βρίσκεται στα πολλά και διαφορετικά πρόσωπα του νησιού. Εστιάζουμε στις παραλίες και τη βιωσιμότητα τους γιατί είναι ο "καθρέφτης" του χαρακτήρα του νησιού και δίνουν ενέργεια σε όσους νιώθουν νέοι, προσφέρουν έμπνευση σε καλλιτέχνες και σαγηνεύουν ερωτευμένους και λάτρεις των υπαίθριων δραστηριοτήτων», προσθέτει ο Πρόεδρος Επιτροπής Τουρισμού Δήμου Ιητών Αντώνης Μέττος. «Δικαιωματικά η Νάξος και οι Μικρές Κυκλάδες αποκαλούνται οι "βασίλισσες" των παραλιών στις Κυκλάδες. Κάθε χρόνο οι προορισμοί αποσπούν σειρά διακρίσεων σε ΜΜΕ από Αμερική μέχρι Ν. Ζηλανδία για την ποικιλομορφία, την ομορφιά και τις εναλλαγές συναισθημάτων και τοπίων που χαρακτηρίζουν τις δαντελωτές ακρογιαλιές σε Νάξο και Μικρές Κυκλάδες» σχολιάζει ο Αντιδήμαρχος Τουρισμού Δήμου Νάξου και Μικρών Κυκλάδων, Βαγγέλης Κατσαράς.

Πηγή: protothema

[eclecticstarlightblogger]

Νηστίσιμα Κεράσματα: Ποντιακά πιροσκί

Τα ποντιακά πιροσκί είναι μια εκπληκτική συνταγή που έρχεται από τα βάθη του Πόντου και σίγουρα αποτελεί ένα απολαυστικό κέρασμα. Τα υλικά είναι απλά. Για τη ζύμη χρειαζόμαστε: 1 φακελάκι ξηρή μαγιά 1 1/2 κούπα χλιαρό νερό 1/2 κ. σ. ζάχαρη 1 κ. σ. αλάτι 1 κ. σ. λευκό ξύδι 5 κ. σ. ελαιόλαδο περίπου […] Νηστίσιμα Κεράσματα: Ποντιακά πιροσκί – olympia source…

[thoughtfullyblogger]

Νηστίσιμα Κεράσματα: Ποντιακά πιροσκί

Τα ποντιακά πιροσκί είναι μια εκπληκτική συνταγή που έρχεται από τα βάθη του Πόντου και σίγουρα αποτελεί ένα απολαυστικό κέρασμα. Τα υλικά είναι απλά. Για τη ζύμη χρειαζόμαστε: 1 φακελάκι ξηρή μαγιά 1 1/2 κούπα χλιαρό νερό 1/2 κ. σ. ζάχαρη 1 κ. σ. αλάτι 1 κ. σ. λευκό ξύδι 5 κ. σ. ελαιόλαδο περίπου […] Νηστίσιμα Κεράσματα: Ποντιακά πιροσκί – olympia source…

[greekblogs]

Νηστίσιμα Κεράσματα: Ποντιακά πιροσκί

Τα ποντιακά πιροσκί είναι μια εκπληκτική συνταγή που έρχεται από τα βάθη του Πόντου και σίγουρα αποτελεί ένα απολαυστικό κέρασμα. Τα υλικά είναι απλά. Για τη ζύμη χρειαζόμαστε: 1 φακελάκι ξηρή μαγιά 1 1/2 κούπα χλιαρό νερό 1/2 κ. σ. ζάχαρη 1 κ. σ. αλάτι 1 κ. σ. λευκό ξύδι 5 κ. σ. ελαιόλαδο περίπου […] Νηστίσιμα Κεράσματα: Ποντιακά πιροσκί – olympia source…

[romios-gr]

Αυτό θα κάνει τα λουλούδια σας να ανθίσουν σαν τρελά, ειδικά το GERNIUM Με αυτόν τον τρόπο είναι απαραίτητο να ταΐζετε τα φυτά μια φορά το μήνα και θα είναι δυνατά και θα ανθίζουν σαν τρελά. Πρώτα θα χρειαστείτε νερό, καλύτερα να το αφήσετε να σταθεί μια μέρα. Και εδώ έχω 6 λίτρα νερό. Ένα άλλο συστατικό για αυτό το φυσικό λίπασμα είναι η ΜΑΓΙΑ Η μαγιά διεγείρει την ανάπτυξη των φυτών, οδηγε... Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/ayto-tha-kanei-ta-loyloydia-sas-na-anthisoyn-san-trela/

[skandaladiaplokidiafthora]

Νηστίσιμα Κεράσματα: Ποντιακά πιροσκί

Τα ποντιακά πιροσκί είναι μια εκπληκτική συνταγή που έρχεται από τα βάθη του Πόντου και σίγουρα αποτελεί ένα απολαυστικό κέρασμα. Τα υλικά είναι απλά. Για τη ζύμη χρειαζόμαστε: 1 φακελάκι ξηρή μαγιά 1 1/2 κούπα χλιαρό νερό 1/2 κ. σ. ζάχαρη 1 κ. σ. αλάτι 1 κ. σ. λευκό ξύδι 5 κ. σ. ελαιόλαδο περίπου […] Νηστίσιμα Κεράσματα: Ποντιακά πιροσκί – olympia source…

[thelalosarchives]

«Το τάβλι» του Δημήτρη Κεχαΐδη: Αυθεντικό θέατρο 

ΤΑ ΝΕΑ - Γεωργουσόπουλος Κώστας 05/07/2015 

τις αρχές του 1972 ο Κάρολος Κουν γιορτάζοντας τα τριάντα χρόνια του Θεάτρου Τέχνης παρουσίασε έλληνες νέους συγγραφείς που είχε πρωτοανεβάσει αλλά επ’ ευκαιρία του εορτασμού στρατεύτηκαν να παρουσιάσουν νέα εσοδεία. Ετσι παίχτηκαν το «Αντόνιο ή το Μήνυμα» της Αναγνωστάκη, «Οι Μουσικοί» του Σκούρτη και τα δύο μονόπρακτα «Η βέρα» και «Το τάβλι» του Δ. Κεχαΐδη. Αν και οι τρεις αυτοί σημαντικοί συγγραφείς είχαν διαφορετική τεχνική, στη δύσκολη εκείνη και σκοτεινή εποχή των επίορκων στρατιωτικών έσκαβαν βαθιά και αναζητούσαν την παθογένεια της ελληνικής κοινωνίας. Και σ’ αυτή την καταβύθιση στις ρίζες ο Κάρολος Κουν ήταν ο εμπνευστής, αφού δίπλα στους ξένους νέους συγγραφείς που μεταφύτευσε, κυρίως τους αμερικανούς ηθογράφους, στην Ελλάδα, πρώτος αυτός αναζήτησε στον βυθό της ελληνικής συνείδησης τα όνειρα, τις ονειρώξεις, τους εφιάλτες, τους τρόμους και τις ψευδαισθήσεις ιδιαίτερα της μεταπολεμικής Ελλάδας.

Τι προϋπήρχε. Ηταν ο Ξενόπουλος, ο Χορν και ο Μελάς, ο Μπόγρης και το μεσοπολεμικό ελληνικό βουλεβάρτο, προσπάθειες, πολλές, γενναίες, να αρθρωθεί σκηνικός λόγος και να ηθογραφηθεί η νεοελληνική κοινωνία. Η «Στέλλα Βιολάντη», «Το φυντανάκι» και «Ο μπαμπάς εκπαιδεύεται» αλλά και τα έργα του Λιδωρίκη, του Καγιά διαμόρφωσαν ένα σκηνικό ήθος που διένυε ένα τόξο από τη λαϊκή γειτονιά έως τα αστικά και μεγαλοαστικά σαλόνια και την επαρχιωτική ζωή, όπως στο έργο και του Καγιά και του Κουνελάκη. Από τον «Τοπικό παράγοντα» του πρώτου έως την «Απαγωγή της Σμαράγδας» του δεύτερου πήγαζε η φιλοδοξία των συγγραφέων να σατιρίσουν με κατανόηση τις αγκυλώσεις και τα ιστορικά βαρίδια μιας κοινωνίας που συνθλιβόταν ανάμεσα σε χρεοκοπικές εθνικές καταστροφές, ήττες, προδοσίες, εκτροπές του πολιτεύματος και δανειοσυντήρητες βιομηχανίες. Και εκεί, στο κέντρο της σύνθλιψης, ο έλληνας μετανάστης είτε στην Αμερική είτε στην Αυστραλία είτε στα ορυχεία του Βελγίου και στην ανασυγκροτούμενη Γερμανία.

ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ. Ο Κεχαΐδης, μετά τα πρωτόλεια μονόπρακτά του, στην πρώτη ολοκληρωμένη δραματουργία του με το «Πανηγύρι» που τίμησε πάντα ο Κουν, είδε με καθαρό μάτι αλλά και πικρό δάκρυ την εσωτερική μετανάστευση, το ρήμαγμα της υπαίθρου, την εγκατάλειψη της γεωργίας και τη φυγή νέων ανθρώπων προς επαγγέλματα του ποδαριού στη χοάνη της πρωτεύουσας. Ο πατροπαράδοτος καρποσυλλέκτης του θεσσαλικού κάμπου και ο παπλωματάς, λαχειοπώλης στην Ομόνοια και θυρωρός στα Ιλίσια. Ο Κεχαΐδης συνέπλευσε με σπουδαία παρέα: Καμπανέλλης, Ζιώγας, Μουρσελάς, Καρράς, Σκούρτης, Αναγνωστάκη, Ποντίκας, Μποστ, Μάρκαρης, Γ. Σταύρου, Διαλεγμένος, Μάτεσις, Χριστοφιλάκης, Αρμένης, Μ. Ευθυμιάδης, Μανιώτης, Χρυσούλης, Λυμπεράκη, Χασάπογλου, Τσικληρόπουλος. Δεν καταλογογραφώ για εντυπωσιασμό. Στήνω απέναντι στη νέα γενιά ηθοποιών και σκηνοθετών και στα νέα κυρίως μεταμοντέρνα υβρίδια έναν τοίχο για να κρύψουν την ενοχή τους. Εχουμε αυτή τη γενναία ομάδα, μόνο οι άγγλοι μεταπολεμικοί συγγραφείς συγκρίνονται ως ομάδα, και τους ξεχάσαμε. Οσο υπήρχε επιχορηγούμενο θέατρο και ευαίσθητη πολιτική, όσο ευαίσθητοι σκηνοθέτες όπως ο Κουν ανίχνευαν τα χειρόγραφα που δέχονταν και ανακάλυπταν διαμάντια, όσο υπήρχε το θέατρο του Αρμένη, του Βουτέρη και η Πειραματική Σκηνή του Ν. Παπανδρέου, όσο ο Παπαγεωργίου και η Πρωτοψάλτη αναζητούσαν και έβρισκαν νέα ελληνική δραματουργική μαγιά το θέατρό μας ανάσαινε.

Οταν βγήκαν «Οι πυραμίδες» του Ρίτσου ο Παλαμάς έγραψε δημόσια: «Παραμερίστε να περάσει ο Ρίτσος». Πέθανε ο Μάτεσις –είδατε π.χ. να τον τιμά το Φεστιβάλ Αθηνών των νεοελληνικών σκυβάλων; Τώρα το μήνυμα είναι: «Παραμερίστε να περάσει ο Δημητριάδης».

Χίλιες φούσκες του Δημητριάδη δεν μπορούν να αντισταθμίσουν δύο ατάκες του Κεχαΐδη. Είδα σ’ έναν έξοχο χώρο, πολυχώρο, στην Ακαδημία Πλάτωνος και στο ομώνυμο εκεί θεατρικό στέκι το «Τάβλι» του Κεχαΐδη και γύρισα ��ίσω 43 χρόνια της θεατρικής δικής μου διακονίας και αφοσίωσης στη νεοελληνική διαχρονική δραματουργία. Το «Τάβλι» έχει κάνει γενναία καριέρα από τότε, είναι έργο δημοφιλές ιδιαίτερα σε σκηνοθέτες και ηθοποιούς που αναζητούν κείμενα με ψαχνό όσον αφορά το θέμα και με βάθος όσον αφορά τη χαρακτηρολογία.

Πάνω απ’ όλα όμως μετράει η γλώσσα, και εννοώ η θεατρική γλώσσα, η σύλληψη και απόδοση του νεοελληνικού ρυθμού. Γιατί ο ρυθμός στο θέατρο είναι όπως ο σφυγμός του οργανισμού.

ΤΑ ΣΥΜΒΟΛΑ. Υστερα είναι τα σύμβολα του Κεχαΐδη. Παραπέμπω στους τίτλους του: Πανηγύρι, Βέρα, Τάβλι, Δάφνες και Πικροδάφνες. Κανένας, έγραφα το 1972, όσο ο Κεχαΐδης δεν είδε πως, το τάβλι, αυτή η νεοελληνική ενασχόληση μπορεί να περιέχει όλη τη «φιλοσοφία» της νεοελληνικής ζωής. Αυτός ο επιτραπέζιος παιγνιδιώδης διάλογος, αυτός ο ανταγωνισμός που ξεκινάει από το έναυσμα μιας «τυχαίας» ζαριάς για να εξελιχθεί σε μια μάχη προσωπικής δεξιοτεχνίας, απεικονίζει εν πυκνώ όλον τον αυτοσχεδιασμό της νεοελληνικής πραγματικότητας.

Ο θαυμάσιος ηθοποιός Δημήτρης Λάλος που πέρασε στη σκηνοθεσία συνέλαβε πρωτίστως τον ρυθμό του Κεχαΐδη και απ’ εκεί προχώρησε στον βυθό των ενστίκτων, των απωθημένων, των στερεοτύπων της νεοελληνικής λούμπεν και μικροαστικής συμπεριφοράς. Και η έκπληξη!! Καθοδήγησε δύο αφρικανούς έλληνες εκ γενετής ηθοποιούς που διδάσκουν ελληνική χειρονομία και ελληνική λαλιά. Εκεί, σε μια γειτονιά της Αθήνας ο Σαμουήλ Ακινόλα και ο Στέφανος Μουάγκιε αποδεικνύουν αφοπλιστικά ότι η ηθογραφία, το θέατρο ηθών του Κεχαΐδη είναι τουλάχιστον θέατρο της μεσογειακής ψυχής και πιο βαθιά ακόμη. Μη χάσετε την εμπειρία, σ’ έναν χώρο σημειωμένο με τις αναμνήσεις ιθαγένειας του Μιχάλη Σαπλαούρα και τους θαυμάσιους φωτισμούς του Παν. Λάμπη.

INFO

Σκηνοθεσία: Δημήτρης Λάλος

Παίζουν:Σαμουήλ Ακινόλα, Στέφανος Μουάγκιε

Θέατρο Ακαδημία Πλάτωνος,τηλ. 210-4830.330

[syntages-food]

Γρήγορη πίτσα χωρίς μαγιά

[xamenotalento]

JUAN LARREA

ΓΛΥΚΥΤΑΤΟΣ ΠΛΗΣΙΟΝ

 Έρχεται ένα σημείο που η γη, σκληρά πατημένη από τις σόλες και τα τακούνια του ταξιδιώτη και κατά βάθος ενοχλημένη απ’ τη σιωπή της, κρύβεται ανάμεσα σε βράχους και αρνείται πια να την πατάνε. Αυτή τότε είναι η στιγμή που μπροστά σε κατάπληκτα μάτια σχεδιάζονται με πνεύμα ηρωικό οι παγετώδεις κορδιγιέρες σε συνεργασία με τις αναμαλλιασμένες μέρες του φθινόπωρου. Ο ταξιδιώτης όμως εξαπολύει έναν αναστεναγμό και αρχίζει την ανάβαση. Δεν είναι πια τα τακούνια του, αλλά οι αιχμηρές άκρες των κάτω του άκρων που σκάβουν, ώσπου  να καταλάβουν και ο ταξιδιώτης και η γη το αμοιβαίο τους λάθος· επιθυμούσαν αμφότερα τα μέρη να ικανοποιήσουν τον εαυτό τους. Και αν είναι κάτι που τους εμποδίζει, είναι απλώς μια ματαιοδοξία. —Εσείς πρώτος. — Α, επ’ ουδενί τρόπω, εσείς πρώτος. Έρχεται μετά κλεφτά το γρασίδι για να εξομαλύνει ό,τι τραχύ και ανώμαλο, έρχονται συνάμα και λέξεις ανακατεμένες με κάθε λογής λουλουδάκια, ώσπου τελικά, σε μιαν εύκολη κατηφορική κλίση, επανέρχονται τα πάντα στην κανονικότητά τους.

Εσείς πρώτος, εσείς πρώτος... Πρόκειται να πιάσεις τον άλλον από πίσω, και η θέση αυτή είναι απολύτως πλεονεκτική για πολλούς λόγους. Η πόρτα μπορεί αίφνης να κλείσει αφήνοντας τον αντίπαλο μέσα. Αυτή είναι και η περίπτωση του ζωγράφου που, στέκοντας μπροστά στον πίνακά του, κατέληξε να κάνει θαύμα σε αυτή την επίμονη τεχνική. —Εσείς πρώτος — και ακολούθως το μοντέλο του πάει και χώνεται στη μέση τελείως απρόσεκτα. Έπειτα το θέμα ήταν πλέον να μπλοκάρουμε απλώς την έξοδο με μια γρήγορη κίνηση του πινέλου. Η δυσκολία η μεγάλη προέκυψε, όταν επιχείρησε να κάνει την αυτοπροσωπογραφία του, αλλά δεν πέτυχε παρά μόνο τη φόρμουλα. Επικουρούμενος από τη σιωπή κάποιας νύχτας εγλίστρησε ο ίδιος μέσα στον καμβά και τον έκλεισε από την άλλη πλευρά. Το σύμπαν ολόκληρο επιάστηκε στη φάκα. Πέθανε, αλλά μαζί του πέθανε και η ρεαλιστική ζωγραφική. Χρόνια αργότερα ξεθάφτηκε, οπότε και κατέστη δυνατόν να επαληθευτεί η ύπαρξη μιας επιγραφής στο εσωτερικό του καπακιού του φερέτρου του: «Ενθάδε κείται σύμπας της ζωγραφικής ο κόσμος». Την αυτοπροσωπογραφία του την είχε πλέον αποκτήσει.

Όποιος αμφιβάλλει, πριν προβεί στα περαιτέρω, πρέπει να κάνει ένα απλό πείραμα. Πάρε ένα γεμάτο περίστροφο και, κάνοντας πως παίζεις, φέρ’ το κι ακούμπα το στον κρόταφο σου. Θα νιώσεις αμέσως την αναγγελία μιας ερχόμενης άνοιξης και τη ρευστοποίηση των ποδιών του κόσμου που αρνούνται να σε στηρίξουν. Εάν δεν έχεις λόγους για το αντίθετο, πυροβόλησε, δώσε θέση στην εγκεφαλική σου μάζα, μοίρασε τον εαυτό σου σε ίσα μέρη όπως ο ήλιος το μεσημέρι, εγκαταλείποντας την υπερηφάνεια της καθετότητας. Η γλύκα που απλώνεται ολόγυρα είναι συγκρίσιμη μόνο με τις βιολέτες που τις αφήνει κάποιο κρύο χέρι να μεγαλώνουνε. Μία-μία θα βγουν οι εσωτερικές σημαίες: Ειρήνη, Ειρήνη, Ειρήνη.

Γιατί όταν το χάος επέτυχε το πρώτο του σκίτσο με προκαθορισμένη πόζα, στημένο και βυθισμένο μέχρι τους ώμους του στη σταχτιά μαγιά και στον ήλιο, έπιασε χωρίς να βάλει ιδιαίτερη δύναμη ��’ αναζητά προστατευτικό φλοιό, όλες οι άλλες ανεκπλήρωτες δυνατότητες διαλογίστηκαν την εκδίκηση που εκπληρώνεται μέρα τη μέρα. Αρκεί ν’ αναλογιστούμε το θέαμα που μας δίνει ο ανθρώπινος εγκέφαλος, όπου μια χούφτα απ’ αυτή την πρώτη ύλη παρέμενε κρυμμένη, άμορφη ακόμη και σε λανθάνουσα κατάσταση, και όπου όλες αυτές οι ματαιωμένες δυνατότητες στεγάζονται και διατηρούν το δικαίωμά τους ενάντια στον τρέχοντα κώδικα της φύσης. Εκεί είναι, εκεί, ο αδύνατος φυσικός που περιφρόνησε το σύμπαν περιορίζοντας τον εαυτό του. Ο άντρας αρχίζει να κοιτάζει, παραδείγματος χάριν, τη ροή του νερού και νιώθει τον εαυτό του να φεύγει, αλλά ταυτόχρονα νιώθει και να φτάνει. Από πού; Και ιδού τι λέγεται:

Είναι απαραίτητο να κατέχετε όλο το μήκος, το πριν και το μετά. Τελικά, τίποτ’ άλλο δεν είναι ο αγώνας που έγινε. Το απαραίτητο είναι να επιστρέψουμε τον κόσμο στην πρωτόγονη αμορφία του, για να ζήσουμε σε αυτόν κατά το γούστο μας, να υπολογίσουμε σε δόσεις τον χρόνο και τον χώρο με μεταβλητό τρόπο, υποβάλλοντάς τους σε διαφορετικές ψυχικές πιέσεις χωρίς άλλο σύμβουλο από το αίσθημα του ίδιου του ρυθμού, απελευθερώνοντας τους εαυτούς μας από αυτή τη θλιβερή ταχύτητα που μας κάνει να φτάνουμε αργά παντού και πάντοτε. Είναι απαραίτητο να ακυρώσουμε τον θάνατο με τόσο απλό τρόπο, φτάνοντας στην ώρα μας, και να μην μένουμε στην εξέδρα ή στην προκυμαία με την αναπνοή μας κομμένη.

Για να περπατήσετε από μέσα προς τα έξω πρέπει πρώτα να έχετε πάρει το αντίθετο μονοπάτι: από έξω προς τα μέσα και αντίστροφα· ό,τι ίσχυε για την ανθρώπινη ύπαρξη μάς δείχνει ότι, αν βρισκόμαστε κάπου, ο χρόνος δεν έχει καμία πραγματικότητα παρά μόνο ως ανάσα του χώρου. Το πριν και το μετά αποτελούν απλώς δύο επί μέρους προοπτικές. Ως απόδειξη αυτού ξεμυτίζω κι εγώ σ’ έναν καθρέφτη, που προφανώς υπήρχε πριν απ’ την παρόρμησή μου, και βρίσκομαι σε αυτόν και συλλογίζομαι την ικανοποίησή μου να βλέπω τον εαυτό μου να λαμβάνεται υπόψη και ακόμη και να σχολιάζεται από την πρώτη ύλη που έχουμε ονομάσει αναίσθητη. Αλλά λόγω των προσωπικών μου αισθήσεων, τουτέστιν της μοναδικής αληθινής πηγής γνώσης, ουδέποτε θα τολμούσα εγώ να επιβεβαιώσω την ανυπαρξία μου στον καθρέφτη πριν από την κρίσιμη στιγμή. Η ταυτοχρονία που παρατηρώ είναι απλώς εγκεφαλική. Λόγω της όχι ακόμα καλά μελετημένης διάθλασης ορισμένων υλών που λάμπουν προς την αιωνιότητα, ο εγκέφαλός μου καταφέρνει εκείνη τη στιγμή ν’ α��ομονωθεί από τον χρόνο, τοποθετώντας με στην ακριβή στιγμή που με διανοείται ο κρύσταλλος. Διαφορετικά θα ήμουν αναγκασμένος να παραδεχτώ ότι παρέμενα πάντα μέσα στον καθρέφτη, ότι δεν τον άφησα ποτέ ούτε καν για να κάνω ένα τσιγάρο, ότι ο καθρέφτης ήταν το άπειρο όπου συναντώνται οι παράλληλες γραμμές της βροχής. Και όταν ένας καθρέφτης θρυμματίζεται...

... ο ποιητής μπαίνει στη σκηνή σαν αγυάλιστο ζαφείρι με το χάραμα καβάλα σε χρυσάφια, πάνω στο χρυσό γαϊδούρι του και με γυμνά τα δάχτυλά του.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.

[jasminemc]

Αξιες Παιδικές σειρές και άλλες σειρες γενιάς 1990-2020 ULTIMATE EDITION (ΟΤΙ ΔΕΝ ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΜΒΆΝΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΛΙΣΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΞΙΟ) (μερικές σειρές μπορεί να επαναληφθούν καταλαθος γιατί έχουν παιχτεί κι από αλλά καναλια) (Το ονομα που ανάφερεται θα περιέχει όλες τις εκδόσεις τις, πχ το ονομα scooby doo θα περιλαμβάνει τα πάντα,όπως scooby whats news,scooby doo and 13 ghosts) Alpha:Οικογένεια θορνμπερι, οι τριδυμουλες,μικροί κύριοι και κυρίες,Ραγκρατς,Μαριμαρ,Φλίπερ,υπαστυνομος Ρεξ, ALTER: Γιακαρι ο μικρός ινδιανος,ΟΙ ΠΕΤΑΛΟΥΔΕΣ ΕΛΕΎΘΕΡΕΣ ΠΕΤΟΥΝ (Υποτιμημένο πολυ),Winx,Κασπερ το φάντασματακι,τομας το τρενάκι,Τέντεν,Totally spies,τρελοκαστορες,Αρτσι, Η μικρή Λουλου,Σαμπρινα η μάγισσα,Φραουλιτσα, Χάϊντι, μαγιά η μέλισσα, χελωνονιντζακια,Πιπί φακιδομυτη,μικρό μου πονυ, με λένε νοντυ, Ο Ντρεηκ και το κυνήγι του θησαυρό,Παπυρους,Πιμπαρ, Barbar, Λούκι Λούκ,Μπαρνεϊ ο δεινόσαυρος, Η μαγκι και γουλί μπουλι, Μαρία της γειτονιάς,Μαρσουπιλαμι,Medabots,Ιζνογκουντ,Σπιρου και φανταζιου, Φράνκλιν (η χελωνα),hello kitty,Κώδικας λυοκο,Ντένις ο τρομερος,Digimon,ντοκι Κονγκ,Μπομπ ο μάστορας, Καγιου, καπετάν τρομάρας,Σεντρικ, Άρθουρ, Μπανάνες με πιτζάμες, Μπαγκουγκαν,γκαρφιλντ ANT: DRAGONBALL,Sailor moon,extreme dinosaurs, BOOMERANG:Animaniacs,το εργαστήρι του ντεξτερ,τζονι μπραβο, ΚΑΝΑΛΙ 9:(ΘΕΣΣΑΛΟΝΊΚΗΣ ΚΑΙ ΑΘΉΝΑΣ) το ημερολόγιο της τζιντζερ,��καδημία τεράτων,ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΊΑ ΤΗΣ ΜΠΛΟΎ,η μπο ταξίδευει,γατοσκυλο, ιστορίες ποδόσφαιρου,Η φραννυ και τα μαγικά παπούτσια,Τζιτζι, ΖΙΝΤΟΥ,Ο μυστικός κόσμος του Ράσελ, ΜΠΟΜΠΥ ΝΤΙΚ,ΣΚΑΝΤΑΛΙΑΡΗΣ ΌΛΙΒΕΡ (ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ),Οικογένεια σπαγγέτι,ΛΑΓΟΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ,Η Μιμι έχει την λύση, DISNEY CHANNEL: Παιδιά τσακάλια, Όστιν και αλί,Η ΜΠΡΑΝΝΥ ΚΑΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΓΟΥΙΣΚΕΡΣ,Γκραβιτυ φολλς,Τζεσι,κουνησου στον ρυθμό,Μια ευκαιρία για την σοννυ, MEGA:Παττυ η πιο όμορφη ιστορία, σπαιντερμαν, NICKELODEON:Αβάταρ,Τζένη το ρομποτ, ο θρύλος της κορρα,δύο φανταστικοί γονείς, the loud house,οι πιγκουίνοι της Μαδαγασκάρης,Οικογένεια X, PELLATV: ΕΛΛΙΟΤ ΜΟΥΖ, STAR:Μπεν 10,Μπατμαν, bayblade,Λαζλο στην κατασκήνωση,Καπετάν φλαμινγκο, τα σούπερ παιδιά, Ντόρα η εξερευνητρια, Ντακ Ρότζερς, Γκορμιτυ,looney tunes,Σιλβεστερ και τουιτι,Τομ και Τζέρι,Γούντι ο τρυποκαρυδος,Ιάσονας και οι θεοί του Ολύμπου, η λεγεώνα των υπερηωων,οι μπόμπιρες του 402,κρυπτό ο σούπερ σκύλος, magination,max steel,monster high,Mucha lucha, World of quests,Στρουμφακια,Yugioh,pokemon,πολυ ποκετ, power rangers,pucca,Samurai jack,scooby doo,Μπομπ σφουγγαράκης, σούπερμαν, Ο δαίμονας της Τασμανίας, Τελεταμπις, ΠΑΝΔΩΡΑ ΚΑΙ ΠΛΑΤΩΝΑΣ,ο βασιλιάς Τζούλιαν, Powerpuff girls,road runnershow, τουτεσταϊν η μουμια, Witch,wonder woman,Αμπρα καταμπρα,Γι Γιανκ Γιονκ, ΕΡΤ:Ουράνιο τόξο,ήταν μια φορά ο άνθρωπος, Μια φορά και ένα καιρό ήταν το διάστημα, αστυνόμος σαϊνης,φρουτοπια, Μια φορά και έναν καιρό ήταν η ζωή,Αστεριξ, ο μικρός Νικόλας, Αλαντίν,πεπεραν, Αμερικανικός Δράκος,Τσάρλι και Λόλα,ΤΣΙΚΙΤΙΤΑΣ,Ψαροιστοριες, Ανυποτακτες καρδιές, Φλορισιεντα, Χάνα Μοντάνα, η λέσχη του Μίκη,το τσιρκο της τζοτζο,μικροί Αϊνστάιν,αδέρφια Τζόνας,κικ μπατοφσκι,Κιμ απίθανη, Το μικρό σπίτι στο λιβάδι,μικρά ρομποτ,Μάρθα ο σκύλος που μιλάει, φινεας και φερμπ,το διάλειμμα, Ρωμαίος και Ιουλιέτ��, Στιτς, Σποτ το όνειρο ενός σκύλου, Κουζκο, Οικογένεια πραουντ, οι αντικαταστατες, Ζακ και κοντι, ΟΙ μάγοι του γουεβερλυ Χιλς, ζικ και Λούθερ, Μαγικός κόσμος,Η χαρά της ζωγραφικής, MAKEDONIATV: Τζουμαντζι, Samurai X,Τιμον και μπουμπα, ΠΡΙΣΜΑ+: γειά Αρνολντ!,τα ρομποτακια, ΤΙΤΕΦ, ΣΙΝΕ+: τελεταμπις, ΣΚΑΪ: ΤΟ ΚΆΣΤΡΟ ΤΟΥ ΤΑΚΕΣΙ, Ο ΦΙΛΟΣ ΜΑΣ Ο ΤΣΑΡΛΙ,ΑΣΤΡΑΦΤΕΡΆ ΣΠΙΤΙΑ,MYTHBUSTERS, SASUKE,Νταντα πρώτων βοηθειών, ΚΡΑ

Είχα ξεχάσει να απαντήσω αλλά ξύπνησαν πάρα πολλές μνήμες από αυτό το ask