#κτίριο

[astratv]

Αναβαθμίζεται ενεργειακά το κτίριο του ΤΕΕ στη Λάρισα από την Περιφέρεια Θεσσαλίας

Ξεκινά το έργο της ενεργειακής αναβάθμισης του κτιρίου του Τεχνικού Επιμελητηρίου (ΤΕΕ) στη Λάρισα. Ο Περιφερειάρχης Θεσσαλίας Κώστας Αγοραστός υπέγραψε τη σύμβαση του έργου προϋπολογισμού ένταξης 2.458.227 ευρώ που χρηματοδοτείται από το ΕΣΠΑ Θεσσαλίας 2014-2020. Κύριος του έργου είναι το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος και δικαιούχος – φορέας υλοποίησης η Περιφέρεια Θεσσαλίας, στο πλαίσιο…

[epestrefe]

Athens,Greece

By Evan Wise,2018

[spyskrapbook]

«Κτίριο Διοίκησης Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος», Αιόλου & Σοφοκλέους, Αθήνα [1997-2002] _ Aρχιτέκτονες: Ειρήνη Σακελλαρίδου & Μόρφω Παπανικολάου _ Συνεργάτης αρχιτέκτων: Μαρία Πολλάνη _ Σύμβουλος αρχιτέκτων: Mario Botta _ Φωτογραφίες: Σπύρος Καπρίνης [01.07.2023].

[iveneverbeenmorestressedinmylife]

Shameless favoritism (σγχωρατε με) ελπίζω η Θεοδωρα να φτάσει τελικό!!! Πες μας όμως όταν έγραψες την ιστορία με αυτές τη σκέφτηκες ή απλά έβλεπες και πηγαινες; Πως είναι μια μέση μέρα των κοριτσιών; Έχει γνωρίσει η Θεοδωρα το γιο της Ελενας;

ΚΑΛΗΣΠΈΡΑ!!!! Σόρι οι διακοπές και οι εργασίες για την σχολή είναι πάντα πολύ κακός συνδυασμός, απέτυχα τελείως στο να απαντήσω αυτό το ασκ στην ώρα του. Είναι πολύ γλυκό πάντως που μας έχεις πάρει όλους σβάρνα και μας ρωτάς για τους χαρακτήρες μας 💕

Μονόλογος κάτω από το read more επειδή λυπάμαι τους φόλοουερς μου.

Όπως έχω ήδη αναφέρει αρκετές φορές, το ένα και μοναδικό στορι που έχω γράψει για την Θεοδώρα και την Έλενα προοριζόταν αρχικά για έναν διαγωνισμό λογοτεχνίας. Ήταν κάποια στιγμή στη καραντίνα, εκείνη τη περίοδο που πηγαίναμε σχολείο μέρα παρά μέρα. Είχα λάπτοπ στο δωμάτιο μου για πρώτη φορά στη ζωή μου (λόγω webex), βαριόμουνα και η καθηγήτρια που μου έκανε έκθεση με παρότρυνε να συμμετάσχω. Δεν είμαι σίγουρη από που προέκυψε η ιδέα αλλά μπορεί και να φταίει το γεγονός ότι είχα κόλλημα με τον Σέρλοκ Χολμς εκείνη την περίοδο οπότε όπως καταλαβαίνεις, ο οργανισμός μου ζητούσε εγκλήματα μυστηρίου και ομοερωτισμό. Η πλοκή στην οποία κατέληξα δεν είναι και πολύ περίπλοκη (κυριολεκτικά είναι μόνο δύο σκηνές) οπότε είχα στο μυαλό μου την αρχή και το τέλος και έγραψα κυρίως διάλογο + περιγραφές για να γεμίσω το ενδιάμεσο.

Μέση μέρα των κοριτσιών....η Θεοδώρα δουλεύει στο δημόσιο (το έχουμε εμπεδώσει αυτό) οπότε από τις εννιά μέχρι τις πέντε είναι συνήθως σε ένα γραφείο σε ένα μισό εγκαταλελειμμένο δημόσιο κτίριο. Κάποιες μέρες έχει υπηρεσία σε σπίτια, ιδρύματα κλπ ή ότι τέλος πάντων κάνουν οι κοινωνικοί λειτουργοί όταν φεύγουν από τα γραφεία τους. Φαν φακτ!! Η αλήθεια είναι ότι η μητέρα μου δουλεύει σε δημόσια υπηρεσία οπότε όλα τα βάσανα της Θεοδώρας τα στηρίζω κυρίως σε ότι έχω μάθει από αυτήν χαχα. Φαντάζομαι λοιπόν ότι πνίγεται στην χαρτούρα και ότι το δράμα στο γραφείο είναι πιο τοξικό και από το Τσερνόμπιλ. Αλλά παρόλα αυτά η Θεοδώρα λαμβάνει ικανοποίηση από την δουλειά της όταν της δίνεται η ευκαιρία να βοηθάει κόσμο παρόλο που ώρες ώρες νιώθει σαν να βουρκώνει στο γραφείο.

Η Έλενα από την άλλη ακόμη δεν έχω αποφασίσει εκατό της εκατό αν έχει άλλη δουλειά πέρα από το να είναι πάρτ ταιμ ντεντέκτιβ...ή αν είναι φουλ ταιμ ντεντέκτιβ....ή έστω μέχρι πιο σημείο δουλεύει με τις αρχές.... Σίγουρα πρέπει να συνεργάζεται ως έναν βαθμό για να μπορεί να μιλάει σε υπόπτους και να χειρίζεται στοιχεία αλλά ταυτόχρονα θέλω να είναι και κάπως πιο ανεξάρτητη. Νομίζω είμαι πολύ picky σε αυτό το θέμα, στο μυαλό μου είναι μια ��ολύ συγκεκριμένη ισορροπία που πρέπει να διατηρηθεί: από την μια οι φικτιοναλ ντεντέκτιβ θεωρώ ότι δεν πρέπει να λειτουργούν ως αυτόκλητοι μπάτσοι οι οποίοι είναι και καλά πιο ~αποτελεσματικοί~ επειδή απλά δεν απαντούν σε καμία νομοθεσία αλλά ταυτόχρονα δεν θέλω να Είναι ακτουαλ αστυνομικός.... δεύτερο φαν φακτ για απόψε, στο αρχικό ντραφτ της ιστορίας η Έλενα ήταν ντεντέκτιβ επαγγελματίας αστυνομικίνα... από τότε προφανώς το άλλαξα αυτό το στοιχείο της ιστορίας αλλά δεν έχω ακόμη καταλήξει ακριβώς στο πως δουλεύει η δουλειά της λολ. Θα σας ενημερώσω όταν καταλήξω σε κάτι τελικό. Αν και λίγο πολύ καταλήγω στο ότι έχει κάποια βαρετή μπεισικ δουλειά και απλά λύνει μυστήρια στον ελεύθερο της χρόνο. Ποιός την πληρώνει για αυτό;; Η αστυνομία φαντάζομαι. Ως σύμβουλο ή κάτι τέτοιο. Κατά τα άλλα, η Έλενα τα βράδια της βλέπει πολύ τηλεόραση και όχι οπωσδήποτε καλή τηλεόραση. Μιλάμε για μια γυναίκα η οποία θα έβλεπε το tv queen του όπεν μόνο και μόνο επειδή της φαίνεται τραγελαφικό.

Και για την τελευταία ερώτηση!!! Η Έλενα με τον γιό της είναι λίγο (ως πολύ) απομακρυσμένοι μεταξύ τους για κάποιο χρόνια. Νομίζω απλά συμπαθεί περισσότερο τον πατέρα του 😔 και είναι ενήλικος τώρα πια και απλά Δεν Έχει Χρόνο Να Επισκέπτεται (ή απλά το χρησιμοποιεί ως δικαιολογία). Οπότε όχι, μέχρι να επανενωθούν μεταξύ τους μάνα και παιδί η Θεοδώρα δεν έχει γνωρίσει τον γιο της Έλενας. Εντωμεταξυ δεν του έχω δώσει καν όνομα ακόμη. Όπως καταλαβαίνεις σαν χαρακτήρας δεν είναι πολύ fleshed out. Έχω περισσότερη επαφή με τα συναισθήματα και τον ρόλο που παίζει στην ιστορία παρά με το πχ τι σπουδάζει ή τι χρώμα μαλλιά έχει. Κυριολεκτικά έριξα κορώνα γράμματα για να διαλέξω αν θα είναι γιός ή κόρη. Πάντως στο μυαλό μου γνωρίζει και επισήμως την Θεοδώρα λίγο πριν η Θ τα "φτιάξει" με την μάνα του (βάζω το φτιάξει σε αστεράκια επειδή η σχέση τους είναι περισσότερο προς κουιαρ πλατωνική παρά παραδοσιακή ρομαντική σχέση). Αργότερα θα βρουν μια ισορροπία μεταξύ τους αλλά στην αρχή η Θεοδώρα δεν ξέρει πως να αντιδράσει. Πώς κάνει καν κανείς parent έναν δεκαεννιάχρονο έτσι στα ξαφνικά. Ακολουθήστε για περισσότερες φιλοσοφικές ερωτήσεις.

[gentle-author]

140224

Για πολλούς, σπίτι είναι μια καλοφτιαγμένη δομή

Τέσσερις τοίχοι που συγκρούονται όταν τους αγγίζει κανείς

Μερικά κομμάτια θεμελίων που καταλήγουν σε κάποια στέγη

Κάποιο κτίριο στο τέλος του δρόμου.

Ακόμη και αν πρόκειται να φανώ εγωΐστρια μπρος σε όποιον αντικρίσει αυτές τις λέξεις, ξέρω βαθιά μέσα μου πως σε εσένα θα παραμείνω χαραγμένη ανεξίτηλα στο χαμόγελό σου, στο κάθε σου μειδίαμα.

Για μένα λοιπόν, σπίτι είναι η μυρωδιά της κανέλλας

Η αίσθηση της ηρεμίας που κυριεύει το μυαλό μου

Μια μικρή εικόνα που με βοηθά να ελέγχω τις σκέψεις μου

Δυο χέρια ενωμένα σαν ένα ιδιαίτερα κρυφό παζλ

Τα χείλη σου που φιλούν τα δικά μου με πάθος σε μερικά ανιδιοτελώς ξεδιπλωμένα όνειρα

Ένα τυφλό κανελί γατάκι που κάνει βόλτα στο σπίτι μας τρώγοντας μπισκότα δίχως ζάχαρη κάθε απόγευμα του Αυγούστου

Ένα ευγενικό αγοράκι με πράσινα αμυγδαλωτά μάτια που αποκοιμήθηκε στην γενναία αγκαλιά σου, μυρίζοντας την φαιοπράσσινη στολή σου, αφού θήλασε τρυφερά τη μαμά του, τη γυναίκα σου, εκείνη με την λευκή ρόμπα και το στηθοσκόπιο που έχει χαραγμένο το όνομά της κρυμμένο σε μια αγκύλη, την κοπέλα που έχει το κεφάλι της ξαπλωμένο στον ώμο σου, όντας στην πραγματικότητα, το περήφανο κορίτσι σου που κληροδότησε τα ξανθά μαλλιά της στον μικρό σου στρατιωτικό γιατρό

Ένα σπίτι γεμάτο με την τέχνη της, που κάνει τον Βαν Γκογκ έναν πραγματικό κάτοικο εκεί μέσα, για μια ακόμη φορά, για μία ακόμη ημέρα και για πολλές ακόμη, που πρόκειται να' ρθουν νωχελικά

Το συναίσθημα της καρδιάς μας καθώς μοιραζόμαστε τις ψυχές μας κάθε φορά που βάζεις μια ξανθιά τούφα από τα μαλλιά μου πίσω από το αυτί μου για να μου φιλήσεις τον λαιμό και να μου κοκκινίσεις τα ήδη ροδαλά μου μάγουλα

Η ευγένεια στη φωνή σου που κάνει την καρδιά μου να χτυπάει όλο και πιο δυνατά κάθε φορά που φωνάζεις το όνομά μου σε μια προσπάθεια να ενώσεις το θρόισμα των φύλλων του δικού σου δάσους με τα ατίθασα κύματα της θάλασσάς μου και να δημιουργήσεις έναν ακόμη πιο μικρό καλλιτέχνη να τρέχει σε ένα σπίτι που μυρίζει γιασεμί, να προσθέσεις λίγο ακόμη χρώμα στο δικό μας "σπίτι", να γίνεις εσύ ο ίδιος καλλιτέχνης και να αγγίξεις την παλέτα της καρδιάς μου με τα πινέλα της ψυχής σου

Το γέλιο σου που με κάνει να χαμογελάω και είναι ο λόγος που η ζωή μου δεν είναι ποτέ ασπρόμαυρη, κύριε καλλιτέχνη

Η μόνη αίσθηση ελευθερίας που ένιωσα ποτέ μου, μού δόθηκε απλόχερα και τρυφερά όταν το σώμα μου έγινε δικό σου

Κάθε φορά που μπορεί να αμφιβάλλεις για την αγάπη μου και διαβάζεις αυτό το γράμμα, τότε είναι που δεν αμφιβάλλεις ποτέ ξανά, που δεν αμφιβάλλεις για την ισχυρή αυτή πραγματικότητα, την μια και μοναδική, αγάπη μου, η οποία είμαστε εμείς

Κάθε κομμάτι της ψυχής μου που θα σου ανήκει και δεν θα χρειάζεται πλέον να μιλάω, παρά μόνο να σε κοιτάω, με ένα βλέμμα που μπορείς να διακρίνεις μόνο εσύ, ένα βλέμμα που θα σου μιλά ανοιχτά και θα σου λέει...

Θέλω να με κάνεις έρωτα μέχρι το πρωί

Μέχρι να νιώσω το σώμα σου να χαϊδεύει το δικό μου,

Μέχρι να γίνουμε ένα και να ανταλλάξουμε σώμα και ψυχή πάνω στα ολόλευκα σεντόνια

Μέχρι να μυρίσει γιασεμί η νύχτα και άνθη τριανταφυλλιάς να στολίσουν το κρεβάτι μας

Μέχρι να νιώσεις το σώμα μου να φλέγεται πάνω στο δικό σου κάθε φορά που το βυθίζεις μέσα μου

Μέχρι να αφουγκραστώ τις σκέψεις σου ετούτη τη νύχτα που με φιλάς και σε φιλώ σαν το ξημέρωμα να βρίσκεται αιώνες μακριά

Μέχρι να γίνω δικιά σου και να γίνεις δικός μου ολοκληρωτικά

Μέχρι να μου ψιθυρίσεις πως με αγαπάς και να σιωπήσεις όλους τους ποιητές με την ψευδαίσθηση πως ξέρουν τι εστί αγάπη

Μέχρι να καταρρίψεις όλα τα γνωμικά και να γράψεις νέους τόμους, νέα βιβλία με την δική σου αλήθεια η οποία θα είναι το "εμείς"

Μέχρι το φεγγάρι να δακρύσει στην θέα της αγάπης μας και να κρυφτεί πίσω από τα σύννεφα ή να δωρίσει το φως του σε όλα τα άστρα του ουρανού

Μέχρι εσύ να γίνεις εγώ και εγώ να γίνω εσύ

Μέχρι το τέλος αυτού του κόσμου, ενώ ξέρεις καλά πως ούτε τότε δεν θα πάψω να σε αγαπώ

Μέχρι το "σε αγαπώ" να βρει το άλλο του μισό, το π να παντρεύει το α και να γίνει "σε αγαπάω"

Μέχρι όλα τα κομμάτια του παζλ να ενωθούν και να ζωγραφίσουν πάνω στο τραπέζι εμάς τους δύο, μαζί, μια αγκαλιά, ένα τραγούδι δίχως στίχους, μια μελωδία σκέτες νότες να μας περιτριγυρίζουν

Μέχρι ο κόσμος να ησυχάσει και να μας αφήσει επιτέλους να δημιουργήσουμε τον δικό μας, να μπούμε μέσα του, να χαθούμε και να μην ξαναεμφανιστούμε

Μέχρι ο ήλιος να ανατείλει ξανά, να δύσει και να αναγεννιέται ο έρωτάς μας σε κάθε αχτίδα ελπίδας που θα μας χαϊδεύει τα μαλλιά

Μέχρι η απόσταση να πάρει τον ορισμό της ανάσας μας και να μηδενιστεί με ένα μας φιλί

Μέχρι η τέχνη να ορίζεται πλέον από εμάς και κάθε λεξικό, να έχει σε κάθε του σελίδα το δικό μας χρώμα, ένα χρώμα που δημιουργήσαμε εμείς όταν οι εαυτοί μας πήραν την ίδια μορφή και είπαν μαζί πως...

Θέλω να με κάνεις έρωτα μέχρι το πρωί

Μέχρι η διάλεκτός σου να γίνει η δική μου γλώσσα

Μέχρις ότου να μην υπάρχει άλλος κανείς επάνω σε αυτή την άχαρη Γη, εκτός από εμάς

Μέχρι να γίνουν όλα στάχτη χωρίς να το συνειδητοποιήσουμε μα ο ήλιος να ξεπροβάλλει μετά από κάθε μας βροχή, για μια ζωή

Μέχρι να μην μας νοιάζει η άποψη του κόσμου, ο τρόπος του και η τεχνική

Μέχρι το γαλανό να αναμειχθεί με το πράσινο και να αναπλαστεί η φύση από την αρχή

Μέχρι το σκοτάδι μου να γίνει το δικό σου φώς

Μέχρι ο στρατιώτης να γίνει γιατρός

Μέχρι η αγκαλιά σου να γίνει καταφύγιο που θα φουντώνει την δική μου φλόγα ώστε να προφυλάσσω και να κρατώ αναμμένη την δική σου

Μέχρι η μυρωδιά μου να γίνει πεδίο μάχης που θα εγκλωβίσει την καρδιά σου

Μέχρι να μην μπορούμε να μιλήσουμε άλλο πια

Μέχρι η καρδιά μας να χτυπήσει δύο φορές πιο γρήγορα ξανά

Και τελικά να φωνάξουμε ο ένας στον άλλο πως το «για πάντα» σίγουρα πλέον, ξέρουμε πως γράφτηκε για εμάς.

Και κάθε φορά που θα γυρνάς σπίτι, θα σκέφτεσαι εμένα, τον δικό σου ορισμό για το "σπίτι"

Και ίσως να μπορώ τότε να σε διακόψω και να πω ότι..

Είσαι ο μοναδικός

Που θα μπορούσα ποτέ να αποκαλώ "σπίτι".

Copyright © 2024 Christine Aggeli. All rights reserved.

[justforbooks]

Αν σταθεί κανείς μπροστά σε ένα γλυπτό του Ron Mueck θα αισθανθεί να μαγνητίζεται από το υπερμέγεθες υπερρεαλιστικό έργο που παίζει με την κλίμακα σαν να βρισκόμαστε σε πείραμα και αναπαριστά με ενοχλητική τελειότητα κάθε λεπτομέρεια  για να συνομιλήσει με ψυχολογικές περιοχές και ανθρώπινες εμπειρίες όπως η αποξένωση, η οικειότητα και η ευαλωτότητα. Σε έναν κόσμο στον οποίο καταναλώνουμε την υπερβολή με κάθε τρόπο, ο Mueck επαναφέρει την αρχική της σημασία. Τα θέματά του είναι βαθιά προσωπικά, καθώς κυρίως ασχολείται με τις ανείπωτες σκέψεις και τα συναισθήματα των ανθρώπων.

Στην τελευταία του έκθεση στο παρισινό Fondation Cartier, ο Αυστραλός γλύπτης αποκάλυψε μια μνημειακή εγκατάσταση με εκατό λευκά κρανία από ρητίνη, ύψους έως 1,5 μ. το καθένα, στοιβαγμένα στο κτίριο που σχεδίασε ο Jean Nouvel. Περιτριγυρισμένοι από αυτό το ανάχωμα κεφαλιών, οι επισκέπτες δεν έχουν άλλη επιλογή από το να βυθιστούν σε αυτές τις υπερσύγχρονες, γιγαντιαίες εικόνες που μοιάζουν να αναπαριστούν το τέλος της ανθρώπινης ματαιοδοξίας. Το λέει και ο τίτλος του έργου, «Vanities». Το έργο είναι ένα θεαματικό κατόρθωμα του γλύπτη, που αποκάλυψε στο κοινό μια νέα εξέλιξη στη γλυπτική του πρακτική, δουλεύοντας τα έργα του χωρίς χρώμα. Είναι η μεγαλύτερή του εγκατάσταση και θεωρείται το μεγάλο μνημειακό του έργο μέχρι σήμερα.

Αυτή η εικόνα είναι εντελώς αντίθετη από την παρουσίαση ενός από τα πιο γνωστά έργα του, ενός γιγάντιου νεογέννητου μωρού –«A Girl (2006)»– που είναι ξαπλωμένο σε μια λευκή πλίνθο, τραβώντας την προσοχή μας με το τεράστιο μέγεθος και τις ρεαλιστικές του λεπτομέρειες. Ζαρωμένο δέρμα, ίχνη αίματος, βρεγμένα μαλλιά, ο ομφάλιος λώρος. Η κάθε λεπτομέρεια σε μεγέθυνση αποκτά άλλη σημασία.

Η δύναμη αυτής της λεπτομέρειας είναι σχεδόν ανησυχητική. Ο Mueck εργάζεται για την αναδημιουργία της σάρκας των ζωντανών όντων με χειρουργική ακρίβεια, συνήθως πηγαίνοντας από ένα καλούπι πηλού σε μια φιγούρα από ρητίνη ή σιλικόνη που στη συνέχεια ζωγραφίζει, προσθέτοντας μαλλιά και ρούχα. Η αξιοσημείωτη τεχνική του τον έχει καθιερώσει ως ηγετική φυσιογνωμία της υπερρεαλιστικής γλυπτικής – έναν προσδιορισμό που ο ίδιος απορρίπτει, καθώς για εκείνον τα πάντα έχουν να κάνουν με την αναλογία.

Οι σχολαστικά φτιαγμένες γλυπτές φιγούρες του Ron Mueck αντικατοπτρίζουν έναν εσωτερικό κόσμο ιδιωτικών συναισθημάτων. Ο εκπληκτικός ρεαλισμός αυτών των έργων προσκαλεί σε μια ενασχόληση με τις προκλήσεις και τους κινδύνους της ανθρωπότητας γεμάτη ενσυναίσθηση. Οι οικείοι, συγκρατημένοι συλλογισμοί του καλλιτέχνη πάνω σε πανανθρώπινες εμπειρίες και συναισθήματα όπως η γέννηση, ο θάνατος, η αδυναμία, ο φόβος και η συμπόνια, καλούν τους θεατές να αναλογιστούν τόσο τις δικές τους εμπειρίες όσο και των άλλων. Το έργο του προκαλεί μια άμεση συναισθηματική ανταπόκριση χρησιμοποιώντας όλα τα παραδοσιακά στοιχεία του μέσου του –πόζα, χειρονομία, έκφραση προσώπου, κλίμακα και ρεαλισμό– για να δημιουργήσει ισχυρά ψυχολογικά πορτρέτα της ανθρώπινης κατάστασης.

Γεννημένος το 1958 από Γερμανούς γονείς στη Μελβούρνη της Αυστραλίας, ο Ron Mueck μεγάλωσ�� στην οικογε��ειακή επιχείρηση κουκλοθεάτρου. Εργάστηκε αρχικά ως σκηνοθέτης σε παιδικές τηλεοπτικές εκπομπές όπως το «Shirl's Neighborhood» και το «Lift Off», πριν μετακομίσει στην Αμερική για να εργαστεί εκεί στον κινηματογράφο και τη διαφήμιση. Το 1986 σχεδίασε και ερμήνευσε τον χαρακτήρα του Λούντο στην ταινία φαντασίας του Τζιμ Χένσον «Λαβύρινθος». Αργότερα συνεργάστηκε ξανά με τον Χένσον στην τηλεοπτική σειρά «The StoryTeller». Το 1996, η ζωγράφος Paula Rego, η πεθερά του, του ζήτησε να φτιάξει μια μικρή φιγούρα του Πινόκιο για την ομαδική της έκθεση «Spellbound: Art and Film», στην γκαλερί Hayward στο Λονδίνο.

Αυτή ήταν η αφορμή για να εγκαταλείψει όλα τα άλλα και να ασχοληθεί με τις καλές τέχνες. Έναν χρόνο αργότερα, το γλυπτό του «Dead Dad», μια αναπαράσταση του πατέρα του, έγινε το αποκορύφωμα της έκθεσης «Sensation» που καθόρισε μια ολόκληρη εποχή στη Βασιλική Ακαδημία Τεχνών του Λονδίνου. Αυτή η ομαδική έκθεση-ορόσημο καθιέρωσε τον Mueck ως έναν από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες της γενιάς του. Το 2000 προσκλήθηκε να περάσει δύο χρόνια ως artist-in-residence στην Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου, με αποστολή να δημιουργήσει ένα έργο ως απάντηση στη μόνιμη συλλογή. Τα γλυπτά που δημιούργησε εκείνη την περίοδο παρουσιάστηκαν σε ατομική έκθεση στην Εθνική Πινακοθήκη το 2003.

Τα μεγάλα αυτά γλυπτά προκαλούν απέχθεια ως πρώτη αντίδραση. Το πολλαπλάσιο από το φυσικό, το ανθρώπινο μέγεθός τους δημιουργεί έκπληξη αρχικά. Φαίνονται αποκρουστικά και τερατώδη, ωστόσο είναι πολύ πιστά στο μοντέλο τους. Είμαστε εμείς σε μεγεθυντικό καθρέφτη. Ο Mueck δεν επιδιώκει να μεταγράψει την πραγματικότητα, περισσότερο θέλει να χρησιμοποιήσει τα συστατικά της για να αναστατώσει το κοινό.

Έχει σημασία και ο τρόπος που εργάζεται: βλέποντας αυτά τα γλυπτά θα μπορούσε κάποιος να τον φανταστεί σε ένα πολύβουο ή σιωπηλό εργαστήριο να περιστοιχίζεται από δεκάδες βοηθούς. Όμως, στην πραγματικότητα, ισχύει το αντίθετο. Πριν από μερικά χρόνια, δημιούργησε το στούντιό του στο Isle of Wight, στα ανοιχτά της νότιας ακτής της Αγγλίας, όπου κάνει τα πάντα μόνος του.

«Όλα πρέπει να προέρχονται από αυτόν, ακόμα και η πιο ασήμαντη χειρονομία», εξηγεί ο Τσάρλι Κλαρκ, επιμελητής των εκθέσεών του, στενός φίλος και συνεργάτης του καλλιτέχνη. Ο Mueck αρνείται να μιλήσει δημόσια για τη δουλειά του και ο Κλαρκ λέει ότι προτιμά τη χειροτεχνία έναντι του λόγου και πιστεύει ότι ένα έργο πρέπει να στέκεται και να μιλά από μόνο του. Παρά τη διεθνή του φήμη, η δημιουργική διαδικασία του Mueck παραμένει πολύ αργή. Για τα εκατό γιγάντια κρανία της εγκατάστασης «Mass» (2017), χρειάστηκε έναν ολόκληρο χρόνο για να σχεδιάσει το αρχικό καλούπι και άλλον ένα χρόνο για να φτιάξει 99 αντίγραφα από αυτό.

Ενώ το έργο του Mueck είναι –όπως το αντιλαμβάνεται και ο ίδιος–, αρραγές, η συνέχεια ενός μοτίβου, με τα εκθαμβωτικά λευκά μονόχρωμα κρανία και τα τρία γιγάντια μαύρα σκυλιά που έβαλε στο υπόγειο του Ιδρύματος Καρτιέ έχει σταδιακά πάρει απόσταση από τον ρεαλισμό και έχει επικεντρωθεί στο αποτέλεσμα που δημιουργεί ένα όλο και πιο απόλυτο, απειλητικό έργο.

Και ο τρόπος εργασίας του εξελίσσεται. Αν και πιστός στη χειροποίητη τεχνική του, ο Mueck βασίζεται επίσης σε νέες τεχνολογίες, όπως η τρισδιάστατη εκτύπωση, που τον βοήθησε να σχεδιάσει το τελευταίο του έργο. Όμως, το πιο εκπληκτικό κομμάτι της έκθεσης στο Καρτιέ είναι ένα μικρό γλυπτό από κόκκινο πηλό – μια σκηνή στην οποία πέντε άνδρες δένουν ένα γουρούνι στο έδαφος. Για πρώτη φορά στην καριέρα του, ο Αυστραλός καλλιτέχνης επέλεξε να αφήσει τον πηλό ακατέργαστο, απλώς σημειωμένο από μερικά δακτυλικά αποτυπώματα, ως σκόπιμη μορφή ατέλειας. Πιθανότατα εξελίσσει μια άλλη μορφή τεχνικής και θα ήθελε να την παρουσιάσει σαν εργασία σε εξέλιξη.

Τα έργα του δεν απομακρύνονται από την ίδια θεματική, την έκθεση ενός μνημειώδους και «διαχρονικού» έργου, το οποίο προωθεί έναν ατελείωτο προβληματισμό για την ανθρώπινη κατάσταση που εκτείνεται πολύ πέρα από τη ζωή μας. Τα «Mother and Child», «Pregnant Woman», «Man in a Boat» και «Swaddled Baby» είναι έργα του φτιαγμένα από μνήμη και φαντασία και έχουν δημιουργήσει ένα φανατικό κοινό, οι εκθέσεις του είναι καλλιτεχνικά γεγονότα, όπως στο MAM, στο Ρίο ντε Τζανέιρο, όπου έκανε τη μεγαλύτερη σε επισκεψιμότητα έκθεση του μουσείου από την έναρξη της λειτουργίας του, ενώ πολλά έργα του έχουν εκτεθεί δίπλα σε αυτά του Λούσιαν Φρόιντ ή του Μανέ.

«Τα έργα δημιουργούν μια έντονη συναισθηματική κατάσταση, μια συνομιλία και αλληλεπίδραση όχι μόνο με το κοινό αλλά και με τον ίδιο τον Mueck, ο οποίος αντλεί από τις δικές του έντονες προσωπικές σκέψεις, συναισθήματα και εμπειρίες ζωής για να δημιουργήσει έναν κατάλογο πανανθρώπινων συναισθημάτων και εμπειριών με τις οποίες όλοι μπορούμε να σχετιστούμε. Και την αίσθηση της ζωής και του θανάτου, και όλων αυτών που συμβαίνουν ενδιάμεσα», λέει ο ιστορικός τέχνης και επιμελητής Jasper Sharp.

Το απαράμιλλο βλέμμα του καλλιτέχνη στις σωματικές και ψυχολογικές λεπτομέρειες τις οποίες ερευνά επίπονα αφορά τόσο τα ατομικά όσο και τα καθολικά συναισθήματα που περιλαμβάνουν την εμφανή παρουσία μιας ψυχής ή μιας ζωντανής δύναμης.  

Είναι μέρος αυτού που κάνει τις φιγούρες του τόσο συναρπαστικές, ακόμα και όταν το γλυπτό είναι ένα σφαγμένο κοτόπουλο. Η έμπνευση για αυτό το έργο ήρθε από την επίσκεψη του καλλιτέχνη σε μια αγορά του Puerto Vallarta, όπου είδε σφάγια πουλερικών κρεμασμένα προς πώληση. Μια σπάνια μη ανθρώπινη μορφή στο έργο του, το νεκρό ζώο είναι εμποτισμένο με ένα εντυπωσιακό πάθος που προκαλεί ταύτιση.

Οι ακίνητες φιγούρες του προκαλούν περισυλλογή, ενδοσκόπηση και μια ηδονοβλεπτική επιθυμία, συγχρόνως με μια επιθυμία ταύτισης με την ανθρώπινη κατάσταση που εκφράζουν αυτές οι συγκλονιστικές στιγμές που παρουσιάζει. Δημιουργεί κάποια από τα πιο υποβλητικά γλυπτά της εποχής μας και ο φαινομενικός ρεαλισμός τους έχει την ικανότητα να δημιουργεί συναρπαστικές αλληλεπιδράσεις.

Daily inspiration. Discover more photos at Just for Books…?

[pollonegro666]

2022/08/10 Después fuimos al palacio real donde viven los reyes de Noruega. Es un edificio neoclásico rodeado de jardines y con la estatua de la reina más querida en el país.

Then we went to the royal palace where the kings of Norway live. It is a neoclassical building surrounded by gardens and with the statue of the most beloved queen in the country.

Google Translation into Portuguese: Depois fomos ao palácio real onde vivem os reis da Noruega. É um edifício neoclássico rodeado de jardins e com a estátua da rainha mais querida do país.

Google translation into Italian: Poi siamo andati al palazzo reale dove vivono i re di Norvegia. Si tratta di un edificio neoclassico circondato da giardini e con la statua della regina più amata del paese.

Google Translation into French: Puis nous sommes allés au palais royal où vivent les rois de Norvège. C'est un bâtiment néoclassique entouré de jardins et avec la statue de la reine la plus aimée du pays.

Google Translation into Arabic: ثم ذهبنا إلى القصر الملكي حيث يعيش ملوك النرويج. إنه مبنى على الطراز النيوكلاسيكي محاط بالحدائق وبه تمثال لأفضل ملكة في البلاد.

Google Translation into German: Dann gingen wir zum königlichen Palast, wo die Könige von Norwegen leben. Es ist ein neoklassizistisches Gebäude, umgeben von Gärten und mit der Statue der beliebtesten Königin des Landes.

Google Translation into Albanisch: Pastaj shkuam në pallatin mbretëror ku jetojnë mbretërit e Norvegjisë. Është një ndërtesë neoklasike e rrethuar me kopshte dhe me statujën e mbretëreshës më të njohur të vendit.

Google Translation into Bulgarian: След това отидохме до кралския дворец, където живеят кралете на Норвегия. Това е неокласическа сграда, заобиколена от градини и включваща статуята на най-популярната кралица в страната.

Google Translation into Czech: Poté jsme šli do královského paláce, kde žijí norští králové. Je to neoklasicistní budova obklopená zahradami se sochou nejoblíbenější královny země.

Google Translation into Slovak: Potom sme išli do kráľovského paláca, kde žijú nórski králi. Je to neoklasicistická budova obklopená záhradami a sochou najpopulárnejšej kráľovnej krajiny.

Google Translation into Slovenian: Nato smo šli v kraljevo palačo, kjer živijo norveški kralji. To je neoklasicistična zgradba, obdana z vrtovi, s kipom najbolj priljubljene kraljice v državi.

Google Translation into Suomi: Sitten menimme kuninkaalliseen palatsiin, jossa Norjan kuninkaat asuvat. Se on uusklassinen rakennus, jota ympäröivät puutarhat ja jossa on maan suosituimman kuningattaren patsas.

Google Translation into Greek: Μετά πήγαμε στο βασιλικό παλάτι όπου μένουν οι βασιλιάδες της Νορβηγίας. Είναι ένα νεοκλασικό κτίριο που περιβάλλεται από κήπους και διαθέτει το άγαλμα της πιο δημοφιλής βασίλισσας της χώρας.

Google Translation into Dutch: Daarna gingen we naar het koninklijk paleis waar de koningen van Noorwegen wonen. Het is een neoklassiek gebouw omgeven door tuinen en met het standbeeld van de populairste koningin van het land.

Google Translation into Norwegian: Så dro vi til det kongelige palasset hvor kongene av Norge bor. Det er en nyklassisistisk bygning omgitt av hager og med statuen av landets mest populære dronning.

Google Translation into Polish: Następnie udaliśmy się do pałacu królewskiego, w którym mieszkają królowie Norwegii. Jest to neoklasyczny budynek otoczony ogrodami i wyposażony w posąg najpopularniejszej królowej kraju.

Google Translation into Romanian: Apoi am mers la palatul regal unde locuiesc regii Norvegiei. Este o clădire neoclasică înconjurată de grădini și cu statuia celei mai populare regine a țării.

Google Translation into Russian: Затем мы отправились в королевский дворец, где живут короли Норвегии. Это неоклассическое здание, окруженное садами, со статуей самой популярной королевы страны.

Google Translation into Swedish: Sedan gick vi till det kungliga palatset där Norges kungar bor. Det är en neoklassisk byggnad omgiven av trädgårdar och med statyn av landets populäraste drottning.

Google Translation into Turkish: Ardından Norveç krallarının yaşadığı kraliyet sarayına gittik. Bahçelerle çevrili ve ülkenin en popüler kraliçesinin heykeline sahip neoklasik bir yapıdır.

Google Translation into Bengali: তারপর আমরা গেলাম সেই রাজকীয় প্রাসাদে যেখানে নরওয়ের রাজারা থাকেন। এটি একটি নিওক্লাসিক্যাল বিল্ডিং যা বাগানে ঘেরা এবং এতে দেশের সবচেয়ে জনপ্রিয় রানীর মূর্তি রয়েছে।

Google Translation into Chinese: 然后我们去了挪威国王居住的王宫。 这是一座被花园环绕的新古典主义建筑，以该国最受欢迎的女王雕像为特色。

Google Translation into Korean: 그 다음 우리는 노르웨이의 왕들이 살고 있는 왕궁으로 갔다. 정원으로 둘러싸인 신고전주의 양식의 건물로 이 나라에서 가장 인기 있는 여왕의 동상이 있습니다.

Google Translation into Hebrew: אחר כך הלכנו לארמון המלכותי בו מתגוררים מלכי נורבגיה. זהו בניין ניאו-קלאסי מוקף בגנים ובו פסלה של המלכה הפופולרית ביותר במדינה.

Google Translation into Hindi: फिर हम शाही महल में गए जहाँ नॉर्वे के राजा रहते हैं। यह बगीचों से घिरी एक नवशास्त्रीय इमारत है और इसमें देश की सबसे लोकप्रिय रानी की मूर्ति है।

Google Translation into Indonesian: Kemudian kami pergi ke istana kerajaan tempat raja-raja Norwegia tinggal. Ini adalah bangunan neoklasik yang dikelilingi oleh taman dan menampilkan patung ratu paling populer di negara itu.

Google Translation into Japanese: その後、ノルウェーの王が住んでいる王宮に行きました。 庭園に囲まれた新古典主義の建物で、国で最も人気のある女王の像が特徴です。

Google Translation into Malay: Kemudian kami pergi ke istana raja tempat tinggal raja-raja Norway. Ia adalah bangunan neoklasik yang dikelilingi oleh taman dan menampilkan patung ratu paling popular di negara ini.

Google Translation into Persian: سپس به کاخ سلطنتی محل زندگی پادشاهان نروژ رفتیم. این یک ساختمان نئوکلاسیک است که توسط باغ احاطه شده است و مجسمه محبوب ترین ملکه کشور را در خود جای داده است.

Google Translation into Tagalog: Pagkatapos ay pumunta kami sa palasyo ng hari kung saan nakatira ang mga hari ng Norway. Ito ay isang neoclassical na gusali na napapalibutan ng mga hardin at nagtatampok ng estatwa ng pinakasikat na reyna ng bansa.

Google Translation into Thai: จากนั้นเราไปที่พระราชวังที่กษัตริย์แห่งนอร์เวย์อาศัยอยู่ เป็นอาคารสไตล์นีโอคลาสสิกที่ล้อมรอบด้วยสวนและมีรูปปั้นของราชินีที่โด่งดังที่สุดของประเทศ

Google Translation into Urdu: پھر ہم اس شاہی محل میں گئے جہاں ناروے کے بادشاہ رہتے ہیں۔ یہ ایک نو کلاسیکل عمارت ہے جو باغات سے گھری ہوئی ہے اور اس میں ملک کی سب سے مشہور ملکہ کا مجسمہ ہے۔

Google Translation into Ukrainian: Потім ми пішли до королівського палацу, де живуть королі Норвегії. Це неокласична будівля, оточена садами, зі статуєю найпопулярнішої королеви країни.

[metamesoniktiesfilosofies]

Άλλη μια μέρα κάθομαι στο αμάξι έξω από το κτίριο της δουλειάς, τάσεις φυγής γεμάτος.

Δε νιώθω, μαμά.

Τόσα γίνονται γύρω μου και δε κλαίω και δε γελάω και δε νιώθω, μαμά.

Τόσα παιδιά σκοτώθηκαν, τόσες μάνες και πατέρες νιώθουν πόνο και οργή, μα δε συγκινουμαι μαμά.

Τόση χαρά τριγύρω μου μα δεν νιώθω, μαμά.

Τόσες πληγές που ευχήθηκα να έρθει η μέρα να μην νιώθω, μαμά.

Τόσο καιρό που έχω να νιώσω και μετανιώνω, μαμά.

Δε θέλω άλλο να μη νιώθω, κι ας κλαίω συνέχεια σα τη γιαγιά, μαμά.

Χειρουργήθηκες και δε σε ρώτησα πώς είσαι, μαμά.

Κράτησα μούτρα που μου το κράτησες για να μη λυπηθώ, μαμά.

Τι έχω γίνει, μαμά?

Τι μου συμβαίνει, μαμά?

Θα τελειώσει ποτέ το μαρτύριο, μαμά?

Η φυλακή που έβαλα τον εαυτό μου μέσα, όλο και σφίγγει, μαμα.

Μα δε με νοιάζει, μαμά.

Πώς να σώσω τον εαυτό μου αν δε νιώθω την ανάγκη, μαμά.

Δε νιώθω τίποτα, μαμά.

Με ακούς, μαμά?

Άλλη μια φορά δίχως δάκρυ να κυλάει κλαίω, μαμά.

-ΜΜΦ

[xamenotalento]

«Ξέρετε επίσης ότι ο Προυστ χρησιμοποιούσε ως προστασία μια εξεζητημένη και στρεβλή ευγένεια (πάντα στο πλαίσιο της πρωτοτυπίας του), και, όταν ήταν στην οδό Αμλέν, προς το τέλος της ζωής του, υπερευαίσθητος καθώς ήταν στον θόρυβο -ο θόρυβος τον εμπόδιζε να δουλέψει-, το διαμέρισμα ήταν σ΄ένα κτίριο με πολλή κίνηση, και υπήρχαν ιδίως παιδιά που έκαναν θόρυβο με τα πόδια τους από πάνω, πράγμα που τον βύθιζε σε απελπισία -οπότε τι έκανε; Τους δώρισε τσόχινες παντόφλες. Νομίζω δύσκολα θα συνεχίσεις να ενοχλείς ένα συγγραφέα που σκέφτεται κάτι τέτοιο».

[crisismonitor]

Τα ΕΛΤΑ τριμάρουν τις ζημιές και ετοιμάζονται για... extreme makeover

Τα πρώτα βήματα στη νέα κατεύθυνση αντικατοπτρίζουν τα αποτελέσματα τα ΕΛΤΑ για το 2023, καθώς η εταιρία ανακοίνωσε συρρίκνωση ζημιών και πτώση τζίρου, με τη διοίκηση να αισιοδοξεί για το 2024... Αν και τα ΕΛΤΑ παρέμειναν ζημιογόνα και το 2023, οι προσδοκίες για το 2024 είναι σαφώς αναβαθμισμένες, καθώς η διοίκηση έχει ξεκινήσει με ταχείς ρυθμούς την υλοποίηση του νέου business plan. Σύμφωνα με τα οικονομικά αποτελέσματα ο κύκλος εργασιών διαμορφώθηκε στα 243,285 εκατ. ευρω έναντι 249,765 εκατ. ευρω το 2022, εμφανίζοντας μείωση 3%. Το μικτό αποτέλεσμα από συνεχιζόμενες δραστηριότητες των Ομίλου ανήλθε σε κέρδη 30,2 εκατ. ευρώ έναντι κερδών 33 εκατ. ευρώ το 2022. Το μικτό αποτέλεσμα της μητρικής από συνεχιζόμενες δραστηριότητες διαμορφώθηκε σε 17,39 εκα. ευρώ έναντι 25,12 εκατ. ευρώ το προηγούμενο έτος, αντικατοπτρίζοντας την επίπτωση της αντίστοιχης μείωσης κύκλου εργασιών. Τα αποτελέσματα προ φόρων από συνεχιζόμενες δραστηριότητες του ομίλου διαμορφώθηκαν σε ζημιές ύψους 6,9 εκατ. του 2023 έναντι ζημιών 17,86 εκατ. το 2022. Τα αποτελέσματα μετά από φόρους από συνεχιζόμενες δραστηριότητες διαμορφώθηκαν σε ζημιές 10,1 εκατ. ευρώ έναντι ζημιών 26,79 εκατ. το 2022. Το σύνολο των ιδίων κεφαλαίων του ομίλου ήταν αρνητικό στα 132 εκατ. ευρώ και οφείλεται κατά κύριο λόγο στο υψηλό εφάπαξ κόστος υλοποίησης του προγράμματος της εθελουσίας εξόδου του προσωπικού το 2021 ύψους 112,2 εκατομμυρίων ευρώ. Η επόμενη μέρα Τα ΕΛΤΑ βρίσκονται ήδη σε διαδικασία αναδιάρθρωσης και εκσυγχρονισμού, με στόχο τον περιορισμό του κόστους, την καλύτερη καθετοποίηση και την εκμετάλλευσης της πλεονάζουσας δομικής παραγωγικότητας. Στο πλαίσιο υλοποίησης του νέου business plan, προβλέπεται η ενοποίηση ΕΛΤΑ και ΕΛΤΑ Courier, η εφαρμογή ενιαίου πληροφοριακού συστήματος και η συγκέντρωση των κεντρικών υπηρεσιών σε ένα μόνο κτίριο. Παράλληλα, για την αύξηση των εσόδων προβλέπεται η διάνοιξη του δικτύου των ΕΛΤΑ σε τρίτους, με την εταιρία να προσφέρει 3rd party logistics και logistical support, προκειμένου να βελτιστοποιήσει τη χρήση των υποδομών που διαθέτει και θα αποκτήσει. Περαιτέρω, η διοίκηση κινείται για την προώθηση νέου μοντέλου ανάπτυξης δικτύου, ενισχύοντας εξωτερικές συνεργασίες και περιορίζοντας τα ιδιόκτητα και ιδιολειτουργούμενα σημεία από 1050 σε 100. Το προσωπικό της εταιρία θα μετατεθεί στις νέες δραστηριότητες που αφορούν τη διαχείριση των υποδομών logistics. Read the full article

[eclecticstarlightblogger]

Ισλαμική ομάδα του Ιράκ χτύπησε το λιμάνι Εϊλάτ του Ισραήλ

Η υποστηριζόμενη από το Ιράν, Ισλαμική Αντίσταση, έπληξε το ισραηλινό λιμάνι στην Ερυθρά Θάλασσα, Εϊλάτ. Όπως αναφέρουν οι Times of Israel, ένα drone που προφανώς διέφυγε την αναχαίτιση χτύπησε κτίριο προκαλώντας ζημιές και τραυματισμούς σε τουλάχιστον δύο άτομα. Το περιστατικό σημειώθηκε το απόγευμα της Τετάρτης σε αυτή την πόλη, που βρίσκεται στο νοτιότερο σημείο του […] Ισλαμική ομάδα του Ιράκ…

[astratv]

Δείτε πώς είναι σήμερα το ιστορικό κτίριο της συνθηκολόγησης στη Λάρισα – Η άγνωστη ιστορία –

Το κτίριο Μουσών (επώνυμο Εβραίου ιδιοκτήτη), στη συμβολή των οδών Φαρμακίδου και Παλαιστίνης στη Λάρισα, το οποίο διατηρείται ακόμη και σήμερα, είναι συνδεδεμένο με την ιστορία της πόλης… Κατασκευαστής του, ο Αβραάμ Μπενσουσάν καπνέμπορος από την Καβάλα και η οικοδόμησή του άρχισε το 1929, σε οικόπεδο του Μουσών Αβραάμ. Αρχιτέκτονας του κτιρίου είναι ο Μακ Ρουμπέν από την Κωνσταντινούπολη, ο…

[epestrefe]

Νεοκλασσικό κτίριο της Οδού Αθηνάς,Αθήνα 2008

[thoughtfullyblogger]

Ισλαμική ομάδα του Ιράκ χτύπησε το λιμάνι Εϊλάτ του Ισραήλ

Η υποστηριζόμενη από το Ιράν, Ισλαμική Αντίσταση, έπληξε το ισραηλινό λιμάνι στην Ερυθρά Θάλασσα, Εϊλάτ. Όπως αναφέρουν οι Times of Israel, ένα drone που προφανώς διέφυγε την αναχαίτιση χτύπησε κτίριο προκαλώντας ζημιές και τραυματισμούς σε τουλάχιστον δύο άτομα. Το περιστατικό σημειώθηκε το απόγευμα της Τετάρτης σε αυτή την πόλη, που βρίσκεται στο νοτιότερο σημείο του […] Ισλαμική ομάδα του Ιράκ…

[iveneverbeenmorestressedinmylife]

Εντωμεταξυ εκείνο το επεισόδιο του παρά πέντε που ο Παυρινός straight up ρίχνει μπουνιά στο στομάχι στον Ανδρέα και αυτός ο μαλάκας φεύγει από το γραφείο του κουτσαίνοντας. Και μετά στην επόμενη σκηνή βγαίνει από το κτίριο και πάει κύριος στο αμάξι του Νίκου λες και δεν έτρωγε ξύλο πριν από λίγα λεπτά.

[gentle-author]

1402

Για πολλούς, σπίτι είναι μια καλοφτιαγμένη δομή

Τέσσερις τοίχοι που συγκρούονται όταν τους αγγίζει κανείς

Μερικά κομμάτια θεμελίων που καταλήγουν σε κάποια στέγη

Κάποιο κτίριο στο τέλος του δρόμου.

Ακόμη και αν πρόκειται να φανώ εγωΐστρια μπρος σε όποιον αντικρίσει αυτές τις λέξεις, ξέρω βαθιά μέσα μου πως σε εσένα θα παραμείνω χαραγμένη ανεξίτηλα στο χαμόγελό σου, στο κάθε σου μειδίαμα.

Για μένα λοιπόν, σπίτι είναι η μυρωδιά της κανέλλας

Η αίσθηση της ηρεμίας που κυριεύει το μυαλό μου

Μια μικρή εικόνα που με βοηθά να ελέγχω τις σκέψεις μου

Δυο χέρια ενωμένα σαν ένα ιδιαίτερα κρυφό παζλ

Τα χείλη σου που φιλούν τα δικά μου με πάθος σε μερικά ανιδιοτελώς ξεδιπλωμένα όνειρα

Ένα τυφλό κανελί γατάκι που κάνει βόλτα στο σπίτι μας τρώγοντας μπισκότα δίχως ζάχαρη κάθε απόγευμα του Αυγούστου

Ένα ευγενικό αγοράκι με πράσινα αμυγδαλωτά μάτια που αποκοιμήθηκε στην γενναία αγκαλιά σου, μυρίζοντας την φαιοπράσσινη στολή σου, αφού θήλασε τρυφερά τη μαμά του, τη γυναίκα σου, εκείνη με την λευκή ρόμπα και το στηθοσκόπιο που έχει χαραγμένο το όνομά της κρυμμένο σε μια αγκύλη, την κοπέλα που έχει το κεφάλι της ξαπλωμένο στον ώμο σου, όντας στην πραγματικότητα, το περήφανο κορίτσι σου που κληροδότησε τα ξανθά μαλλιά της στον μικρό σου στρατιωτικό γιατρό

Ένα σπίτι γεμάτο με την τέχνη της, που κάνει τον Βαν Γκογκ έναν πραγματικό κάτοικο εκεί μέσα, για μια ακόμη φορά, για μία ακόμη ημέρα και για πολλές ακόμη, που πρόκειται να' ρθουν νωχελικά

Το συναίσθημα της καρδιάς μας καθώς μοιραζόμαστε τις ψυχές μας κάθε φορά που βάζεις μια ξανθιά τούφα από τα μαλλιά μου πίσω από το αυτί μου για να μου φιλήσεις τον λαιμό και να μου κοκκινίσεις τα ήδη ροδαλά μου μάγουλα

Η ευγένεια στη φωνή σου που κάνει την καρδιά μου να χτυπάει όλο και πιο δυνατά κάθε φορά που φωνάζεις το όνομά μου σε μια προσπάθεια να ενώσεις το θρόισμα των φύλλων του δικού σου δάσους με τα ατίθασα κύματα της θάλασσάς μου και να δημιουργήσεις έναν ακόμη πιο μικρό καλλιτέχνη να τρέχει σε ένα σπίτι που μυρίζει γιασεμί, να προσθέσεις λίγο ακόμη χρώμα στο δικό μας "σπίτι", να γίνεις εσύ ο ίδιος καλλιτέχνης και να αγγίξεις την παλέτα της καρδιάς μου με τα πινέλα της ψυχής σου

Το γέλιο σου που με κάνει να χαμογελάω και είναι ο λόγος που η ζωή μου δεν είναι ποτέ ασπρόμαυρη, κύριε καλλιτέχνη

Η μόνη αίσθηση ελευθερίας που ένιωσα ποτέ μου, μού δόθηκε απλόχερα και τρυφερά όταν το σώμα μου έγινε δικό σου

Κάθε φορά που μπορεί να αμφιβάλλεις για την αγάπη μου και διαβάζεις αυτό το γράμμα, τότε είναι που δεν θα αμφιβάλλεις ποτέ ξανά, που δεν θα αμφιβάλλεις για την ισχυρή αυτή πραγματικότητα, την μια και μοναδική, αγάπη μου, η οποία είμαστε εμείς

Κάθε κομμάτι της ψυχής μου που θα σου ανήκει και δεν θα χρειάζεται πλέον να μιλάω, παρά μόνο να σε κοιτάω, με ένα βλέμμα που μπορείς να διακρίνεις μόνο εσύ, ένα βλέμμα που θα σου μιλά ανοιχτά και θα σου λέει...

Θέλω να με κάνεις έρωτα μέχρι το πρωί

Μέχρι να νιώσω το σώμα σου να χαϊδεύει το δικό μου,

Μέχρι να γίνουμε ένα και να ανταλλάξουμε σώμα και ψυχή πάνω στα ολόλευκα σεντόνια

Μέχρι να μυρίσει γιασεμί η νύχτα και άνθη τριανταφυλλιάς να στολίσουν το κρεβάτι μας

Μέχρι να νιώσεις το σώμα μου να φλέγεται πάνω στο δικό σου κάθε φορά που το βυθίζεις μέσα μου

Μέχρι να αφουγκραστώ τις σκέψεις σου ετούτη τη νύχτα που με φιλάς και σε φιλώ σαν το ξημέρωμα να βρίσκεται αιώνες μακριά

Μέχρι να γίνω δικιά σου και να γίνεις δικός μου ολοκληρωτικά

Μέχρι να μου ψιθυρίσεις πως με αγαπάς και να σιωπήσεις όλους τους ποιητές με την ψευδαίσθηση πως ξέρουν τι εστί αγάπη

Μέχρι να καταρρίψεις όλα τα γνωμικά και να γράψεις νέους τόμους, νέα βιβλία με την δική σου αλήθεια η οποία θα είναι το "εμείς"

Μέχρι το φεγγάρι να δακρύσει στην θέα της αγάπης μας και να κρυφτεί πίσω από τα σύννεφα ή να δωρίσει το φως του σε όλα τα άστρα του ουρανού

Μέχρι εσύ να γίνεις εγώ και εγώ να γίνω εσύ

Μέχρι το τέλος αυτού του κόσμου, ενώ ξέρεις καλά πως ούτε τότε δεν θα πάψω να σε αγαπώ

Μέχρι το "σε αγαπώ" να βρει το άλλο του μισό, το π να παντρευτεί το α και να γίνει "σε αγαπάω"

Μέχρι όλα τα κομμάτια του παζλ να ενωθούν και να ζωγραφίσουν πάνω στο τραπέζι εμάς τους δύο, μαζί, μια αγκαλιά, ένα τραγούδι δίχως στίχους, μια μελωδία σκέτες νότες να μας περιτριγυρίζουν

Μέχρι ο κόσμος να ησυχάσει και να μας αφήσει επιτέλους να δημιουργήσουμε τον δικό μας, να μπούμε μέσα του, να χαθούμε και να μην ξαναεμφανιστούμε

Μέχρι ο ήλιος να ανατείλει ξανά, να δύσει και να αναγεννιέται ο έρωτάς μας σε κάθε αχτίδα ελπίδας που θα μας χαϊδεύει τα μαλλιά

Μέχρι η απόσταση να πάρει τον ορισμό της ανάσας μας και να μηδενιστεί με ένα μας φιλί

Μέχρι η τέχνη να ορίζεται πλέον από εμάς και κάθε λεξικό, να έχει σε κάθε του σελίδα το δικό μας χρώμα, ένα χρώμα που δημιουργήσαμε εμείς όταν οι εαυτοί μας πήραν την ίδια μορφή και είπαν μαζί πως...

Θέλω να με κάνεις έρωτα μέχρι το πρωί

Μέχρι η διάλεκτός σου να γίνει η δική μου γλώσσα

Μέχρις ότου να μην υπάρχει άλλος κανείς επάνω σε αυτή την άχαρη Γη, εκτός από εμάς

Μέχρι να γίνουν όλα στάχτη χωρίς να το συνειδητοποιήσουμε μα ο ήλιος να ξεπροβάλλει μετά από κάθε μας βροχή, για μια ζωή

Μέχρι να μην μας νοιάζει η άποψη του κόσμου, ο τρόπος του και η τεχνική

Μέχρι το γαλανό να αναμειχθεί με το πράσινο και να αναπλαστεί η φύση από την αρχή

Μέχρι το σκοτάδι μου να γίνει το δικό σου φώς

Μέχρι ο στρατιώτης να γίνει γιατρός

Μέχρι η αγκαλιά σου να γίνει καταφύγιο που θα φουντώνει την δική μου φλόγα ώστε να προφυλάσσω και να κρατώ αναμμένη την δική σου

Μέχρι η μυρωδιά μου να γίνει πεδίο μάχης που θα εγκλωβίσει την καρδιά σου

Μέχρι να μην μπορούμε να μιλήσουμε άλλο πια

Μέχρι η καρδιά μας να χτυπήσει δύο φορές πιο γρήγορα ξανά

Και τελικά να φωνάξουμε ο ένας στον άλλο πως το «για πάντα» σίγουρα πλέον, ξέρουμε πως γράφτηκε για εμάς.

Και κάθε φορά που θα γυρνάς σπίτι, να σκέφτεσαι εμένα, τον δικό σου ορισμό για το "σπίτι"

Και ίσως να μπορώ τότε να σε διακόψω και να πω ότι..

Είσαι ο μοναδικός

Που θα μπορούσα ποτέ να αποκαλέσω "σπίτι".

Copyright © 2024 Christine Aggeli. All rights reserved.