#εξαιτίας

[romios-gr]

Στην Ουκρανία ενορίτες έκαναν μπλόκο σε δρόμο εξαιτίας στράτευσης ιερέων της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας Οι πιστοί του χωριού Ίζα στην περιφέρεια Υπερκαρπαθίας μπλόκαραν την ��υκλοφορία σε δρόμο, επειδή δύο ιερείς της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας με βία οδηγήθηκαν στο Κέντρο Στρατολόγησης ακριβώς την ώρα της Θείας λειτουργίας. Οι υπάλληλοι του... Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/stin-oykrania-enorites-ekanan-mploko-se-dromo-exaitias-strateysis-iereon-tis-oykranikis-orthodoxis-ekklisias/

[sugaroto]

καλησπερες 🫶

συλλέγω τους mutuals σου σαν pokemon, σήμερα η @godabandonedthisuniverse , αύριο; ποιος ξέρει

συγγνώμη δεν είμαι stalker απλά είστε κουλ

Καλησπέρα ✨🫶

Τα mutuals είναι ωραία Πόκεμον εγκρίνω👌I do the same🤣

@godabandonedthisuniverse we've been assigned cool by sir Ethan! Yay✨

[thewomengr]

Η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου βγήκε εξαιτίας σου

[Γράφει η Mary R] Μη μου ζητάς να δώσω άλλου εκείνο που εσύ δημιούργησες! Δεν υπάρχει αυτός ο εαυτός μου χωρίς εσένα. Είναι μια προσωπικότητα που γεννήθηκε και μεγάλωσε εξαιτίας σου. Ένα πλάσμα που βγήκε και πήρε τη μορφή μου, όταν καθρεφτιζόταν μέσα από σένα. Δεν υπάρχει αυτή η ύπαρξη λοιπόν χωρίς εσένα, είσαι ο δημιουργός της.

Όλα όσα είδα μέσα από σένα, τα μάτια τα δικά σου καθρέφτης. Εσύ έβγαλες το χαμόγελό μου στην επιφάνεια. Είχα ξεχάσει ή ίσως καλύτερα δεν είχα δει ποτέ τον εαυτό μου τόσο ευτυχισμένο! Θετική ενέργεια να αναβλύζει από μέσα μου, όλα να φαίνονται τόσο φωτεινά, να δίνω λάμψη όπου μπαίνω, να λένε πως δεν με έχουν ξαναδεί έτσι! Η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου βγήκε εξαιτίας σου, βγήκε γιατί υπήρξες εσύ…

[allo-frouto]

Ποσο καυλα εισαι ρε φιλεεεε🔥🔥😍

Προσπαθώ να το κρατήσω σε επίπεδα που αντέχετε! 🫣

[prasinoxaos]

πιο πολύ από όλα με θλίβει

με εξοργίζει

που άλλαξα εγώ

εξαιτίας τους

[0cean--soul]

Κάποιος ακόμα ακούει τη μουσική που του έδειξες Κάποιος ακόμα λέει τα αστεία που του έμαθες Κάποιος πιστεύει στη φιλία εξαιτίας σου Κάποιος ακόμα θυμάται ένα κοπλιμέντο που του έδωσες Κάποιος ακόμα χαμογελάει όταν θυμάται μια ανάμνηση μαζί σου Κάποιος πήρε έμπνευση από εσένα Κάποιος έμαθε να αγαπάει εξαιτίας σου Κάποιος ακόμα θυμάται όταν του στάθηκες σε μια δυσκολη στιγμή Κάποιος ακόμα σκέφτεται την συμβουλή που το έδωσες

Είσαι σημαντικός σε αυτόν τον κόσμο

[ayto8ysia]

Αγκαλιά

Η ένωση της αγκαλιάς, είναι για μένα πολύ ανώτερη από την ένωση του σεξ.

Η ένωση της αγκαλιάς λοιπόν.

Όχι οποιασδήποτε τυπικής αγκαλιάς, αλλά εκείνης της συναισθηματικά αμοιβαίας αγκαλιάς.

Εκείνης που δίνεται ταυτόχρονα από δύο ανθρώπους.

Που δεν ακούγεται τίποτα πέρα από δύο ανάσες που από την επαφή έχουν κάπως συγχρονιστεί.

Και ίσως στην πλήρη σιγή ακούσεις και τον γρήγορο χτύπο δύο καρδιών.

Συγχρονισμένες κι αυτές.

Αναφέρομαι στις αγκαλιές που κρατούν πάνω από κλάσματα δευτερολέπτων,

που κρατούν λεπτά.

Σε εκείνες που γίνονται όχι από συνήθεια ή ρουτίνα,

αλλά από αμοιβαία ανάγκη.

Σε εκείνες που γίνονται ξαφνικά, εκεί που δεν το περιμένεις.

Σε εκείνες που μαζί με δύο κορμιά ενώνονται και δύο μυαλά,

δύο καρδιές,

δύο συναισθηματικοί κόσμοι.

Σε εκείνες που σου αγγίζουν το είναι, σου αγγίζουν τα τραύματα

και στα γιατρεύουν.

Σε εκείνες που εξαιτίας τους γεμίζεις για μέρες.

Που ηρεμούν τις φρίκες σου.

Που ηρεμούν εσένα.

Σε αυτές τις αγκαλιές αναφέρομαι.

[nantoukos]

Η τέχνη δεν είναι ποτέ τέλεια,

τέλεια γίνεται εξαιτίας των αμέτρητων ατελειών της .

Στα μάτια κάποιον ανθρώπων θα μοιάζεις με τέχνη .

[me8usmenhh]

πραγματικά θέλω να ξεράσω με κάποιους εδώ μέσα. Έχω κλείσει τα μηνύματα ξεκάθαρα γιατί δεν θέλω να μου στέλνει ο καθένας το πουλί του και έρχονται και μου το στέλνουν σε ασκ. Είστε σοβαροί;; Νομίζετε ότι μας αρέσει να βλέπουμε κάτι που δεν έχουμε ζητήσει καν;;; Έχε χάρη που δεν μπορώ να το ανεβάσω να τον κάνω ξεφτίλα αυτό το άτομο δεν θα φάω εγώ καμία αναφορά εξαιτίας του

[mikrosprigkipas]

Δεν έχω πλέον ύπνο εξαιτίας σου, η μάλλον εξαιτίας μου που πίστεψα σε κάτι το οποίο δεν υπήρχε

[elliepantazilove]

🍂

Σήμερα

στη λαϊκη

όταν έπεσε χάμω

ένα από τα μανταρινια μου,

ο πωλητης μου είπε:

-Συγγνώμη,

πάρτε ένα άλλο.

Αλλά εγώ,

αρνήθηκα.

Δεν μου φάνηκε

σωστό

να αλλάξω

ένα μανταρίνι

εξαιτίας

μιας πτώσης,

μιας και μόνο

πτώσης,

εγώ που έχω υποστεί

τόσες ...

Λαική αγορά σήμερα..

Αρωμα μανταρινι

απο το διαδικτυο

Χρυσα Φωτιάδου

🍂

[justforbooks]

Tι σκοτώνει τον τρόπο που γράφουμε;

Στην ψηφιακή εποχή χρησιμοποιούμε όλο και λιγότερο στυλό και χαρτί, σε σημείο που πολλές φορές δυσκολευόμαστε να γράψουμε ευανάγνωστα μία λίστα για το σούπερ μάρκετ. Τα χειρόγραφα σπανίζουν τόσο που θα έλεγε κανείς ότι έχουν σχεδόν εξαφανιστεί. Προ μερικών μηνών, άρθρο των New York Times με τίτλο “What Killed Penmanship?” δείχνει με το δάχτυλο τον ένοχο που όλοι έχουμε σκεφτεί: την τεχνολογία. Όμως, τα νέα δεν είναι τόσο φρέσκα αφού με το θέμα έχουν καταπιαστεί το BBC, η Wall Street Journal και το Atlantic, από την προηγούμενη δεκαετία, γράφοντας άρθρα για όσα έχουμε χάσει εξαιτίας της πληκτρολόγησης σε υπολογιστές και κινητά. Όπως ρωτά ο τίτλος άρθρου του CNN: «Η τεχνολογία έχει καταστρέψει τη γραφή;»

Αντίστοιχα άρθρα που όλο και πληθαίνουν, υποδηλώνουν ότι η δυσκολία μας με τη γραφή είναι ένα σύμπτωμα ή μία συνέπεια της εξάρτησής μας από τα smartphones και τους υπολογιστές, αλλά αν κάποιος πάει μερικούς αιώνες πίσω στον κόσμο του Σαίξπηρ και των σύγχρονών του, θα ανακαλύψει ότι η δυσανάγνωστη γραφή δεν είναι καθόλου νέο φαινόμενο.

Η ιστορία της κακογραφίας

Σε μια εποχή που οι άνθρωποι έγραφαν μόνο με το χέρι, το ακατάστατο και συχνά δυσανάγνωστο χειρόγραφο ήταν ήδη πρόβλημα. Η φωτογραφία ενός οδηγού του 1602 που εξηγεί πώς να κρατά κανείς σωστά ένα στυλό είναι μία από τις αποδείξεις ότι οι άνθρωπο είχαν βρεθεί απέναντι στο πρόβλημα, αιώνες πριν. Στην Αγγλία του 16ου και του 17ου αιώνα, η συντριπτική πλειοψηφία των εγγράφων παρήχθησαν με το χέρι. Ακόμη και μετά την εξάπλωση της τυπογραφίας στην Ευρώπη, οι άνθρωποι εξακολούθησαν να χρησιμοποιούν μελάνι για να γράφουν νομικά συμβόλαια, σχόλια και διορθώσεις σε εκδόσεις και τις συνηθισμένες της καθημερινής ζωής. Είχαν μια λέξη για αυτό: κακογραφία, το κακό αδερφάκι της καλλιγραφίας που σήμερα χρησιμοποιείται ως όρος δίπλα στη δυσγραφία ώστε να περιγράψει ένα δυσανάγνωστο χειρόγραφο κείμενο. Συχνά όμως οι ειδικοί ξεκαθαρίζουν ότι η κακογραφία μπορεί να παρατηρείται σε συγκεκριμένες καταστάσεις πχ: όταν ένα παιδί έχει άγχος, βαριέται να γράψει ή είναι κουρασμένο ενώ η δυσγραφία είναι μια μόνιμη κατάσταση σε όλα τα πλαίσια που γράφει το παιδί. Στη δυσγραφία, πολλές φορές ούτε ο ίδιος που γράφει καταλαβαίνει τα γράμματά του και η οποία σε αντίθεση με την κακογραφία είναι μια ειδική μαθησιακή δυσκολία.

Τα σημειωματάρια Rubio

Στη Βαλένθια, στα μέσα του 20ου αιώνα, ένας νεαρός τραπεζικός υπάλληλος και καθηγητής διοίκησης επιχειρήσεων ονόματι Ramón Rubio ίδρυσε μια μικρή σχολή που στόχευε κυρίως στην εκπαίδευση υποψηφίων που φιλοδοξούσαν να γίνουν λογιστές. Για να παρέχει επιπλέον υποστήριξη στις τάξεις του, ο Rubio δημιούργησε ένα σύστημα καρτών με τις οποίες οι μαθητές του μπορούσαν να ενισχύσουν τις γνώσεις που είχαν αποκτήσει στη λογιστική και την καλλιγραφία στο σπίτι. Με την πάροδο του χρόνου, αυτές οι κάρτες δέθηκαν μεταξύ τους και έγιναν αυτό που σήμερα είναι γνωστό ως “Σημειωματάρια Rubio”, διάσημα -από τη δεκαετία του 1970- και «υπεύθυνα» για την καλλιγραφία πολλών γενεών. Ο τύπος της καλλιγραφίας που διέδωσαν αυτά τα σημειωματάρια ήταν η κλασική πια καλλιγραφία με τα γράμματα που ενώνονται και συνεχίζονται σαν κάποιος να μη χρειάστηκε να σηκώσει το μολύβι από το χαρτί.

Η κακή γραφή, φαίνεται να είναι διαχρονική

Οι κοινωνικές και πολιτιστικές της προεκτάσεις μοιάζουν σαφείς. Στην Αγγλία εκείνης της εποχής, για παράδειγμα, η ικανότητα να γράφει κανείς ευανάγνωστα απαιτούσε εκπαίδευση και κατάρτιση. Αντίστοιχα, η κομψή γραφή θεωρούταν δείκτης κοινωνικής θέσης. Σήμερα, η χρήση των smartphones και των υπολογιστών έχει αναμφίβολα παίξει σημαντικό ρόλο στον τρόπο που γράφουμε. «Αυτό που βιώνουμε είναι μια διαδικασία απομάκρυνσης του χειρόγραφου από εκείνες τις γενιές που έχουν ήδη μεγαλώσει μαθαίνοντας να γράφουν σε υπολογιστές, tablet ή κινητά τηλέφωνα», λέει η Elena Giner Muñoz, γραφολόγος και ειδικός στην καλλιγραφία. «Και ενώ αυτό καθιστά τη γραφολογική μελέτη ολοένα και πιο δύσκολη, δεν σημαίνει ότι η γραφή κινδυνεύει να εξαφανιστεί» προσθέτει τη δική της άποψη. «Η γραφή» εξηγεί η Giner «είναι σαν μια βιογραφία του εαυτού μας. Στην πραγματικότητα, κάποιος αρχίζει να γράφει στο σχολείο και η αναγνωσιμότητα της γραφής θα εξαρτηθεί, από το πόσο ασκείται η καλλιγραφία στην παιδική ηλικία. Στη συνέχεια, κατά την εφηβεία, αρχίζει κανείς να αποκλίνει από τα παιδικά γράμματα και εξατομικεύει τη γραφή του. Με την πάροδο του χρόνου, καθώς αναπτύσσεται η προσωπικότητα ενός ατόμου, δημιουργούνται μια σειρά από γραφολογικά χαρακτηριστικά που θα παραμείνουν ανέπαφα στην ενήλικη ζωή και που, στα μάτια ενός ειδικού γραφολογίας, θα πουν πολλά ��ια το άτομο που γράφει», προσθέτει.

Το χειρόγραφο υπερτερεί σε πλεονεκτήματα έναντι της πληκτρολόγησης

Αρκετές μελέτες επιβεβαιώνουν ότι η γραφή απαιτεί μεγαλύτερη εγκεφαλική δραστηριότητα. Ο γλωσσολόγος José Antonio Millán, στο δοκίμιό του The strokes that speak. The triumph and abandonment of handwriting (2023), διευκρινίζει: «Το χειρόγραφο απαιτεί λεπτές ψυχοκινητικές δεξιότητες του κυρίαρχου χεριού: αυτό που αποθηκεύει ο εγκέφαλος του μαθητή δεν είναι το σχήμα ενός γράμματος, αλλά ολόκληρες οι κινήσεις του χεριού, του καρπού, των δακτύλων. Όποιος γράφει με το χέρι πρέπει να καθορίσει εκ των προτέρων τις χωρικές απαιτήσεις όπως η γραμμικότητα, η απόσταση και η ταχύτητα». Ωστό��ο, ο Millán συνεχίζει: «Το πληκτρολόγιο κινητοποιεί και τα δύο χέρια με πιο τραχιές κινητικές δεξιότητες και απαιτεί εγκεφαλική συμμετοχή που έχει περισσότερα κοινά με δραστηριότητες όπως το παίξιμο των ντραμς».

Η έλλειψη της συνήθειας έχει επηρεάσει τελικά τη γραφή;

Η γραφολόγος ιατροδικαστής Ana Ortiz de Obregón, δήλωσε σε σχετικό άρθρο ότι «Η γραφή δεν έχει επιδεινωθεί λόγω της τεχνολογίας, αλλά μάλλον έχει εξελιχθεί σύμφωνα με τις εμπειρίες της ζωής μας και το πέρασμα του χρόνου. Αν και τώρα γράφουμε λιγότερο με το χέρι, ένας άνθρωπος που ξέρει να γράφει θα ξέρει πάντα να γράφει. Είναι σαν να οδηγείς ποδήλατο.» Υπό αυτή την έννοια, οι εξωτερικοί παράγοντες είναι αυτοί που προκαλούν ορισμένες τροποποιήσεις στη γραφή, για παράδειγμα, -όταν κάποιος βιάζεται, η πιθανότητα κάποιας νευρολογικής νόσου, η συναισθηματική κατάσταση του ατόμου τη στιγμή της γραφής κ.λπ- παρά η μείωση της χρήσης του μολυβιού. Είναι δυνατόν να προσπαθήσουμε να αλλάξουμε τη γραφή ενός ενήλικα δίνοντας προτεραιότητα στην εμφάνισή του; Η Ortíz de Obregón φέρνει στο τραπέζι έναν ενδιαφέροντα προβληματισμό: «Με την πάροδο του χρόνου η γραφή του καθενός μας αναπόφευκτα γίνεται πιο άσχημη. Το να προσπαθήσει κανείς να την αλλάξει δεν είναι απαραίτητα κάτι κακό. Όμως ποιο είναι τελικά το όφελος στο να επέμβει κάποιος στο προσωπικό του στυλ;»

Daily inspiration. Discover more photos at Just for Books…?

[epestrefe]

Θαλασσινό κρινάκι (Παγκράτιο το παράλιο)

Pancratium maritimum

Είναι αυτοφυές φυτό που συναντά κανείς σε αμμώδεις θαλάσσιες ακτές της Μεσογείου ιδιαίτερα στην Κύπρο, στην Κορσική, στο Ισραήλ, την Τουρκία, στις Καναρίους νήσους, στην Πελοπόννησο, στην Χαλκιδική, στις Κυκλάδες και στην Κρήτη. Ανήκει στην οικογένεια των Amaryllidaceae (Αμαρυλλιδοειδών) της συνομοταξίας των αγ��ειοσπέρμων. Ο κρίνος της θάλασσας με τα μεγάλα εντυπωσιακά, λευκά, εύοσμα άνθη του, ανθίζει από τα μέσα Ιουλίου μέχρι τα τέλη Σεπτεμβρίου. Η καρποφορία γίνεται το φθινόπωρο όπου μέσα από τις κάψες εμφανίζονται οι μαύροι ανάλαφροι σπόροι που μοιάζουν με κομματάκια από κάρβουνο. Αποτελεί ένα από τα ωραιότερα είδη στις αμμώδεις παραλίες της χώρας μας, αν και τα τελευταία χρόνια εξαιτίας της αύξησης του τουρισμού οι πληθυσμοί του μειώνονται συνεχώς.

Από Wikipedia

[theklaapologist]

Θεοδώρα belongs to @iveneverbeenmorestressedinmylife

Ξιτ belongs to @sugaroto

PROPAGANDA UNDER THE CUT

Θεοδώρα

Τριαντατριάχρονη κοινωνική λειτουργός που έφτιαξα στο λύκειο για έναν διαγωνισμό λογοτεχνίας. Έχει τέσσερις μεγαλύτερες αδερφές (+ όλα τα ψυχολογικά που αυτό συνεπάγεται). Παίζει φλάουτο. Της αρέσουν τα χαζά tshirts. Ένα μέρος του εαυτού της δεν ξεπέρασε ποτέ την emo teenage φάση της. Πολύ προστατευτική απέναντι στα παιδιά που συναντάει στην δουλειά της. Περιστασιακά συνεργάζεται και βοηθάει μια φίλη της ντεντέκτιβ (την ΈΛενα) με διάφορες υποθέσεις (επίσημα και ανεπίσημα). Α επίσης έχουν λεσβιακό τένσιον. ΛΥΠΗΘΕΙΤΕ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Ξιτ

Ξιτ το ανθρωπόμορφο χέρι στην φαντασία του 4χρονου εαυτού μου, my first ever oc

Ο Ξιτ (το δεξί χέρι) είναι ο μεγαλύτερος αδελφός από τα δίδυμα Ξιτ και Ντογκ (αριστερο χέρι) ζούνε σε έναν τόπο όπου τα δίδυμα απαγορεύονται γιατί ο κόσμος πιστεύει ότι είναι σατανικά και ξεγέλανε τους ανθρώπους

Ο νόμος λέει λοιπόν ότι τα δίδυμα εξορίζονται σε ένα νησάκι απέναντι από γενησιμιου τους . Αλλά αυτοί οι 2 κατέληξαν εκεί σε μια μεγαλύτερη ηλικία. (Τύπου έφηβοι)

Σιγά σιγά είδαν γονείς να εγκαταλείπουν εκεί τα μωρά τους και αποφάσισαν να τα μεγαλώσουν μόνοι τους.

Κατέληξαν λοιπόν 2 ορφανά να μεγαλώνουν αλλά ορφανά εξαιτίας ενός χαζού και ρατσιστικού προς τα δίδυμα νόμου. 😔

Και by μεγαλώνουν αλλά ορφανά I mean καμιά 20-50 τουλάχιστον γιατί φερνάν κι αλλα

Επίσης εξημερώσαν τα λιοντάρια και άλλα άγρια ζώα του ακατοίκητου αυτού νησιού και εννοείται πως επικοινωνούσαν μαζί τους

Χαρακτηριστικά του Ξιτ: έξυπνος και δυνατός, το golden child, το αγαπημένο μου παιδί από τα 2 όταν ήμουν μικρή

Γιατί να τον ψηφίσετε: 1)Ορφανό που μεγαλώνει αλλά ορφανά σε στυλ Ταρζάν μαζί με τον αδερφό του

2) έγραψε αυτό το ποστ

3) σήμερα η Σαρδέλα τον χρησιμοποιήσε ως ασανσέρ για να κατέβει από τον καναπέ και μετά τον γρατσουνισε

4)έχει το ίδιο μανικιούρ από τα Χριστούγεννα

5) ξέρει να γράφει

6) κάποτε μπορούσε να ελέγχει τον κόσμο και ήταν διάσημος

Σε αυτό το ποστ μπορείτε να βρείτε περισσότερο lore ✨

[loulouditouheimona]

Είναι πολύ περίεργο το συναίσθημα πώς μπορεί κάποιος να βρίσκεται στη ζωή σου για μήνες ή και χρόνια και μετά μια μέρα ... ξαφνικά να μην είναι πια εκεί. Ισως η σχέση τελείωσε με καλούς όρους.... ή ίσως ήταν εντελώς καταστροφική. Είτε έτσι είτε αλλιώς .... είναι τόσο παράξενο πώς οι σχέσεις μπορούν ��α αλλάξουν τόσο πολύ και γρήγορα. Και ξέρετε τι… μπορεί να μην είστε ήρεμοι με αυτό που συνέβη μεταξύ σας… και αυτό είναι απολύτως εντάξει. Μερικές φορές το τέλος μιας σχέσης μπορεί κυριολεκτικά να είναι ένα από τα πιο δύσκολα πράγματα που περνάμε στη ζωή. Δεν πειράζει που η καρδιά σας εξακολουθεί να πονάει εξαιτίας αυτού που συνέβη. Έχετε δημιουργήσει πολλές αναμνήσεις με αυτό το άτομο.Και αυτές οι αναμνήσεις που έχετε δημιουργήσει είναι κάτι που δεν μπορείτε να σβήσετε όσο πολύ κι αν προσπαθήσετε. Είτε σας αρέσει είτε όχι, είναι μέρος της ιστορίας σας. Ξέρω ότι το να κοιτάς αυτές τις αναμνήσεις μπορεί να είναι δύσκολο και ίσως εύχεσαι να τις ξεχάσεις. Αλλά αντί να ξεχνάμε, ίσως θα πρέπει να προσπαθήσουμε να επικεντρωθούμε σε αυτό που προέκυψε από τη σχέση.Εσείς οι δύο ενώσατε μονοπάτια για έναν συγκεκριμένο λόγο. Ίσως περάσατε μερικές από τις πιο δύσκολες στιγμές μαζί. Ίσως καταλάβατε ο ένας τον άλλον με έναν τρόπο που κανείς άλλος δεν το έκανε ποτέ. Ίσως ενθαρρύνατε ο ένας τον άλλον να είναι δυνατός ή να αγκαλιάσετε αυτό που πραγματικά ήσασταν ως άτομο. Ή ίσως η σχέση σας μαζί άνοιξε τα μάτια σας γι' αυτό που πραγματικά χρειάζεστε στη ζωή σας. Στην τελική αυτό το άτομο σήμαινε πολλά για εσάς. Και είναι εντάξει αν σημαίνει ακόμα. Είναι επίσης εντάξει που δεν είναι πια στη ζωή σας. Αυτό που πολλοί άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν είναι ότι κάθε σχέση που συναντάμε δεν θα διαρκέσει μια ζωή. Δεν πρέπει να καθυστερείτε στο παρελθόν να αναρωτιέστε γιατί έγιναν όλα όπως συνέβησαν. Αυτό που πρέπει να κάνετε .... είναι να πάρετε αυτά που έχετε μάθει από αυτή τη σχέση και να προχωρήσετε στη ζωή σας. Γνωρίζοντας ότι υπάρχουν και άλλες σχέσεις που θα σας δώσουν ακριβώς αυτό που πάντα ονειρευόσασταν και πολλά άλλα. Εξάλλου, δεν θα νιώθετε έτσι για πάντα. Θα συνεχίσετε α προχωράτε και θα συνεχίσετε να μεγαλώνετε με την καθημερινότητα να περνάει. Ακούστε τη συμβουλή μου και θυμηθείτε…. Μερικές φορές οι άνθρωποι που θέλατε ως μέρος της ιστορίας σας, προορίζονται μόνο να είναι ένα κεφάλαιο. Κι αυτό είναι ένταξει!

[prasinoxaos]

άνθρωποι

τι μιζέρια

δεν κυνηγούν τα όνειρα τους

τι δυστυχία

βολεύονται στη θλίψη τους

τι κρίμα

δεν φροντίζουν όσους αγαπάνε

τι μίσος

για τον ίδιο τους τον εαυτό

τι πόνος

για όλα όσα βιώνουν εξαιτίας των πράξεών τους

τι φόβος

μην και πετύχουν αυτό που θέλουν και αναγκαστούν να ευτυχίσουνε λιγάκι