#ελληνικά κόμικ

[comic-o-tragical]

ΓΡΑ-ΓΡΟΥ

Τ. Ζαφειριάδης - Γ. Παλαβός - Θ. Πέτρου

Είδος: (Ιστορική) μυθοπλασία

Περιγραφή: Στο Βέρμιο, έξω από το χωριό Καστανιά, το εστιατόριο "Γρα-Γρου" ορίζει το πέρασμα από την Κεντρική στη Δυτική Μακεδονία. Πολλοί περνούν αποκεί, λίγοι όμως προσέχουν, χαμένο στην ομίχλη, ένα τοξωτό γεφύρι στην άκρη του δρόμου. Κανένας δεν ξέρει πού οδηγεί. Όσοι το βλέπουν, έχουν τον λόγο τους.

Ένα πρωί μια κοπέλα φτάνει στο "Γρα-Γρου" με σκοπό να περάσει το γεφύρι. Καθώς διστάζει να το διασχίσει, ενώ περιμένει στο εστιατόριο, γνωρίζεται με τους θαμώνες και ακούει τις αφηγήσεις τους. Οι μήνες περνούν.

Στο μεταξύ ο νέος δρόμος που παρακάμπτει την Καστανιά ετοιμάζεται να ανοίξει. Η ηρωίδα πρέπει να πάρει την απόφασή της.

Η κριτική μου: Το συγκεκριμένο κόμικ κέρδισε το "Βραβείο Καλύτερου Κόμικ & Καλύτερου Σεναρίου" από τα Ελληνικά Βραβεία Κόμικς 2018 σύμφωνα με τον εκδοτικό οίκο Ίκαρος, και άμα του δώσεις μια ευκαιρία θα καταλάβεις αμέσως το γιατί. Περιέχει στοιχεία αλληγορικού παραμυθιού και παράλογης, σκέψου "Του Γιοφυριού της Άρτας" ή "Η Λυγερή στον Άδη", με την προσθήκη δυνατής εικονογράφησης και πρωτότυπης μουσικής (ναι αλήθεια, πατήστε τον σύνδεσμο αυτόν για να την ακούσετε).

Τα στοιχεία της παλιάς και μοντέρνας Ελλάδας αναμιγνύονται με σταυροδρόμι το ομώνυμο Γρα-Γρου, βασισμένο στην αληθινή τοποθεσία που για χρόνια εξυπηρετούσε τους περαστικούς της παλιάς διαδρομής. Το εστιατόριο και η γέφυρα πάνε χέρι-χέρι, θυμίζουν πιο πολύ κανονικούς χαρακτήρες της ιστορίας παρά background σκηνικά, εξάλλου χωρίς αυτά δε θα υπήρχε ιστορία.

Μιλώντας για τους χαρακτήρες, αποτελούν επίγειες προσωπικότητες, ο καθένας με τη δική του λογική και ανησυχίες. Η πλοκή μαρτυ��άει τα γεγονότα που τους οδήγησαν στο Γρα-Γρου αλλά αφήνει πολλά να υπονοηθούν. Δεν έχει άλλωστε σημασία γιατί είδαν το γεφύρι αλλά εάν θα απαντήσουν στο κάλεσμά του.

[kaliarda]

— Λίγο μετά εκδίδετε με τον Αλέξη Μπίστικα και τον Δημήτρη Παπαϊωάννου το Κοντροσόλ στο Χάος που στα καλιαρντά μεταφράζεται ως «Φιλί στο Στόμα» - ένα περιοδικό το οποίο έκανε αίσθηση και που με σύγχρονους όρους το λες και πρώιμο queer.

— Υπήρξαμε πράγματι οι τρεις αυτοί ο βασικός εκδοτικός πυρήνας. Βγάλαμε πέντε συνολικά τεύχη ανάμεσα 1986-1992. Ναι, παρότι ο όρος queer δεν υπήρχε τότε θα μπορούσες όντως να το χαρακτηρίσεις επίσης έτσι αισθητικά και θεματολογικά. Όπως και τα φανζίν που είχα πρωτύτερα ανακατευτεί, έτσι κι αυτό διέθετε έναν αντιπατριαρχικό, αντισεξιστικό, αντι-φαλλοκρατικό λόγο, με πολυάριθμες αναφορές στον φεμινισμό και την ομοφυλόφιλη επιθυμία.

Φιλοξενήσαμε στο Κοντροσόλ πολλά σχετικά κείμενα, φωτογραφίες και κόμικ, καθώς και κάποιες πρώτες μεταφράσεις κειμένων από Τζάρμαν, Παζολίνι, Μπάροουζ, Μπάλαρντ κ.ά., που κάποια κυκλοφόρησαν έπειτα σε κανονικές εκδόσεις στα ελληνικά. Εστιάζαμε επίσης ιδιαίτερα στην απελευθέρωση των ζώων και τη χορτοφαγία όταν τέτοιες ευαισθησίες δεν ήταν καθόλου «συρμός»!

[Παύλος Αβούρης: «Να επιστρέψουμε στην απλότητα και την ανθρωπιά»]

Κοντροσόλ Στο Χάος (1986 - 1992)

[justforbooks]

Ο Γιάννης Μαρής δημιούργησε με τρόπο πειστικό και αφηγηματικά ελκυστικό μια νουάρ Αθήνα, μολονότι η πόλη δεν ήταν ποτέ νουάρ. Ιδιαίτερα μέσα από τα κλασικά πλέον μυθιστορήματά του της δεκαετίας του 1950, όπως το Έγκλημα στο Κολωνάκι (1953) και το Έγκλημα στα παρασκήνια (1954), έκανε χιλιάδες αναγνώστες να βλέπουν την Αθήνα αλλά και τον κόσμο μέσα από τη λογική και την πλοκή του αστυνομικού μυθιστορήματος. Δεν είναι τυχαίο ότι συγκρίνουν σήμερα τον Γιάννη Μαρή, ως προς την τυπολογία των μυθιστορημάτων του, με έναν άλλο μεγάλο της ελληνικής λογοτεχνίας, τον Μ. Καραγάτση.

Συνδεδεμένος με τις εφημερίδες «Ακρόπολις» και «Απογευματινή», όπου τα μυθιστορήματά του δημοσιεύονταν σε συνέχειες, και με τον εκδοτικό οίκο Ατλαντίς-Πεχλιβανίδης (ο εκδοτικός οίκος της σειράς κόμικ «Κλασσικά Εικονογραφημένα»), ο υπερταλαντούχος και πολυγραφότατος Γιάννης Μαρής έφτιαξε από μόνος του την παράδοση του αστυνομικού μυθιστορήματος στην Ελλάδα. Είναι πραγματικά ένας άθλος, αν σκεφτούμε ��τι στη Γαλλία η περίφημη σειρά αστυνομικής λογοτεχνίας Série Noire στηρίχτηκε από τον κορυφαίο εκδοτικό οίκο της χώρας, τον Gallimard.

Δεν θα μπορούσε να υπάρχει πιο νουάρ Αθήνα από αυτήν που βρίσκουμε στο μυθιστόρημα Ο δολοφόνος φορούσε σμόκιν. Είναι ένα μυθιστόρημα που δημοσιεύτηκε σε συνέχειες στην «Απογευματινή» πριν βρει το δρόμο του ως αυτοτελής έκδοση στη σειρά της Ατλαντίδας. Ανήκει κι αυτό στη χρυσή δεκαετία του 1950, ακριβέστερα το 1956.

Είναι μεσάνυχτα όταν ένας νεαρός άντρας παίρνει τον «υπόγειο» από τον Πειραιά για να επιστρέψει στο σπίτι του στην Αθήνα, κάπου στην περιοχή της πλατείας Λαυρίου (αρχή της Γ’ Σεπτεμβρίου, δίπλα στην Ομόνοια). Πρόκειται για τον 28χρονο ταλαντούχο οπερατέρ Αγγελίδη, που έχει πάει στον Πειραιά για να δει μια αστυνομική ταινία στον κινηματογράφο Καπιτόλ, μια ιστορική αίθουσα που λειτουργούσε από τον Μεσοπόλεμο στο Πασαλιμάνι. Έχει αρχίσει να βρέχει και το τρένο κυλάει αργά προς την Αθήνα. Στο βαγόνι υπάρχουν ελάχιστοι, μισοκοιμισμένοι επιβάτες.

Ο Αγγελίδης, μισοκοιμισμένος κι αυτός, κοιτάει μηχανικά από το παράθυρο τις εικόνες της πόλης. Λίγο πριν από τον σταθμό του Θησείου, τα φώτα του τρένου φωτίζουν έναν κάθετο προς τις γραμμές δρόμο. Και μέσα στα ελάχιστα δευτερόλεπτα που κράτησε το φως βλέπει μια συγκλονιστική σκηνή: ένα αυτοκίνητο σταματάει, η πόρτα του ανοίγει και ένα γυναικείο σώμα κυλάει στον χωμάτινο δρόμο. Ο οδηγός φοράει σμόκιν.

Έτσι αρχίζει το μυθιστόρημα, παρασύροντας τον αναγνώστη για περισσότερες από 400 σελίδες σε μια πλοκή με πολλές ανατροπές μέχρι την αποκάλυψη του ανθρώπου με το σμόκιν, που δεν ήταν τελικά ο δολοφόνος. Εκείνο που είναι όμως πιο συναρπαστικό στο μυθιστόρημα αυτό είναι πώς το τυχαίο μπορεί να αλλάξει τη ζωή ενός ανθρώπου, να τον κάνει εμμονικό και να τον μετατρέψει σε έναν ερασιτέχνη ντετέκτιβ, όπως γίνεται εδώ με τον Αγγελίδη.

Από το μυθιστόρημα δεν λείπει και ο αστυνόμος Μπέκας, που μάλιστα τολμάει υπέρβαση καθήκοντος, ρισκάροντας τη θέση του στο Σώμα επειδή τελικά εμπιστεύεται τον Αγγελίδη, τη μαρτυρία του, το πάθος του και τη διαίσθησή του. Ο Μπέκας είναι, όπως ξέρουμε, ο βασικός μυθιστορηματικός ήρωας του Μαρή, πολύ στέρεος, πολύ πειστικός. Ο άλλος σταθερός ήρωάς του είναι ο δημοσιογράφος Γιάννης Μακρής, αρχισυντάκτης της εφημερίδας «Πρωινή», το alter ego  του Γιάννη Μαρή.

Αξίζει να αναφέρουμε, για τη σημασία των συμπτώσεων ή καλύτερα των σατανικών συμπτώσεων, ότι λίγους μήνες μετά την έκδοση του μυθιστορήματος του Γιάννη Μαρή, η Άγκαθα Κρίστι κυκλοφόρησε το «4.50 from Paddington» (στα ελληνικά Το τρένο των 16.50, εκδόσεις Ψυχογιός), του οποίου η αστυνομική πλοκή στηρίζεται σε παρόμοιο γενονός.

Η ηρωίδα της Κρίστι στο μυθιστόρημα αυτό, η Έλσπεθ ΜακΓκίλικαντι, βλέπει από το τρένο, φευγαλέα, τον στραγγαλισμό μιας γυναίκας. Την υπόθεση αναλαμβάνει η Μις Μαρπλ, φίλη στο μυθιστόρημα της ηρωίδας.

Ο κόσμος στο μυθιστόρημα Ο δολοφόνος φορούσε σμόκιν είναι από τους πιο αγαπημένους του Μαρή. Είναι ο κόσμος του σινεμά και των μοντέλων. Και στους δύο ο Μαρής συναντά όμορφες κοπέλες, συνήθως λαϊκής καταγωγής, που είναι έτοιμες να δώσουν τα πάντα για λίγη διασημότητα, για καλή ζωή, για ρούχα, για κοσμήματα. Συναντά επίσης τους πλούσιους «διαφθορείς», τους «λεφτάδες», τους ανθρώπους με τα σμόκιν που μπορούν να φτάσουν ακόμα και στο έγκλημα προκειμένου να καλύψουν τις… δουλειές του. Είναι «λεφτάδες», αλλά τις περισσότερες φορές τα χρήματά τους έχουν ύποπτη προέλευση.

Είναι ένα κλισέ, ένα στερεότυπο στη λογοτεχνία του Μαρή, που δεν μας ενοχλεί όμως καθόλου. Παρουσιάζεται πάντα πειστικά, ακόμα κι αν στηρίζεται στην υπερβολή. Το θύμα είναι ένα μοντέλο, ένα μανεκέν. Δεν θα αποκαλύψουμε για ποιον λόγο το έβγαλαν από τη μέση. Το όνομά της ήταν Ζιζή Μενδρινού.

Είναι πολύ σημαντική η σημειολογία των ονομάτων στον Γιάννη Μαρή. Κάθε όνομα χαρακτηρίζει και μια ταυτότητα. Ας πούμε, το άλλο μοντέλο στο μυθιστόρημα αυτό ακούει στο όνομα Ηρώ Μαλίλο. Η σταρ του σινεμά, την οποία κινηματογραφεί ο Αγγελίδης στην εταιρεία όπου δουλεύει, ακούει στο όνομα Λόλα.

Όσο για την εταιρεία, πρόκειται για τριτοκλασάτη, όπου διάφοροι πλούσιοι χρηματοδοτούν ταινίες, αρκεί να παίζουν σ’ αυτές οι ερωμένες τους. Οι πλούσιοι στο Ο δολοφόνος φορούσε σμόκιν ακούνε στο όνομα Δετζώρτζης και Δέξιππος.

Ο οπερατέρ Αγγελίδης, ως ερασιτέχνης ντετέκτιβ, εμπλέκει στην εξιχνίαση του μυστηρίου την αγαπημένη του, φοιτήτρια της Ιατρικής Καίτη Καρέζη, που νοικιάζει κι αυτή ένα δωμάτιο στο ίδιο σπίτι με τον Αγγελίδη, στην πλατεία Λαυρίου.

Ο σκηνοθέτης και συγγραφέας Ανδρέας Αποστολίδης στην εισαγωγή που υπογράφει για την έκδοση αυτή της Άγρας μιλάει για τα ονόματα στον Μαρή. «Δανείζεται συχνά ονόματα ηθοποιών του κινηματογράφου», γράφει. «Όπως της πρωτόβγαλτης τότε Τζένης Καρέζη, του Φαίδωνα Γεωργίτση, που θα γίνει Φαίδων Καψής, της Μάρως Κοντ��ύ, που θα γίνει Κόντη. Είχαν προηγηθεί η Βαργή από τη Βεργή, και η Κορν από τον Χορν».

Πραγματική πρωταγωνίστρια του μυθιστορήματος, το είπαμε κιόλας, είναι η Αθήνα. Οι συνοικίες της, η πλατεία Λαυρίου, τα Πατήσια, η Αλεξάνδρας αλλά και η οδός Δημοκρίτου, στο Κολωνάκι, όπου βρίσκεται το διαμέρισμα της Ηρώς Μαλίλο. Είναι επίσης η οδός Μητσαίων, στην Ακρόπολη, όπου βρίσκεται το σπίτι του αστυνόμου Μπέκα. Είναι ακόμα τα μέσα μεταφοράς, λεωφορεία, τρόλεϊ αλλά και το τραμ (μια λεπτομέρεια, που, αν δεν είχαμε άλλα στοιχεία, θα μας επέτρεπε τη χρονολόγηση του βιβλίου).

Είναι τα εστιατόρια και τα ζαχαροπλαστεία, ο Φλόκας, ο Ζωναράς, το εστιατόριο Πάνθεον, η ταβέρνα «Τα Καλάμια». Είναι οι πρωινές και οι απογευματινές εφημερίδες, με τις δεύτερες να έχουν πιο πρόσφατες ειδήσεις σε σχέση με τις πρώτες, λεπτομέρεια καθοριστική για την πλοκή. Είναι και οι Σπέτσες, όχι όμως ως νησί της χάι σοσάιετι, όπου φτάνει κανείς με το πλοίο «Καραϊσκάκης». Τέλος, είναι οι ερωτικές σκηνές ή καλύτερα ο ερωτισμός, που ποτέ δεν γίνεται πορνογραφικός.

Και μια εξομολόγηση: διαβάζοντας Μαρή δεν έχω αισθανθεί ποτέ προδομένος ως αναγνώστης.

Daily inspiration. Discover more photos at http://justforbooks.tumblr.com

[nanabbi]

As a Greek person myself, I can say that the Greek songs in that playlist are indeed accurate when it comes to doomed/unrequited/soul crushing/etc etc love

Το ξέρω!!! Τα Ελληνικά είναι η μητρική μου γλώσσα. Απλά μου φαίνονται περίεργα σε σχέση με το κόμικ! Είναι σαν να προσπαθώ να διαβάσω fan-fiction στα Ελληνικά. Δεν μου κολλάει και ας είναι γραμμένο άριστα! 😆

--------

I know!!! Greek is my native language. They just feel weird to me in relation to the comic! It is like trying to read fan-fiction in Greek. It doesn’t sit right, even when it is written flawlessly! 😆

[smolby]

Πολικός Παλαιστής, τεύχος πρώτο :) Νέο κόμικ για #athenscon. Για όλες τις ηλικίες. Σελίδες 28, στα ελληνικά, Full color, digest size. 5 γιούργια. Σας περιμένει! . I'm here too: www.instagram.com/manos_lagouvardos/ www.facebook.com/manoslagouvardos/ www.twitter.com/manos_lag www.smolby.tumblr.com . . . #comic #polarpaulie #anthro #polarbear #wrestling #hulkhogan #fur #champion #muscles #greek #zmak #manoslagouvardos #smolb https://www.instagram.com/p/BqmxAYcHZSt/?utm_source=ig_tumblr_share&igshid=11dwyfgzhz0nl

[spoilersgr]

Σε μια βουτιά στον χρόνο, μπορείτε να ξαναθυμηθείτε σειρές και χαρακτήρες που μεγάλωσαν τους σημερινούς σαραντάρηδες. Κυρίως, όμως, ήρθε η ώρα να τις παρακολουθήσουν οι μικροί μαθητές για να ψυχαγωγηθούν, με την ουσιαστική έννοια του όρου, και να επιμορφωθούν ταυτόχρονα.   Οι 4 επιλογές:   «Το καπλάνι της βιτρίνας» (10 επεισόδια) Συγγραφέας: Άλκη ΖέηΣκηνοθεσία: Πέτρος Λύκας Συγκινητικό, χαριτωμένο, κλασικό, διδακτικό, ένα αριστούργημα της ιστορίας της τηλεόρασης. H διασκευή του αυτοβιογραφικού μυθιστορήματος της Άλκης Ζέη, με πρωταγωνίστριες δύο αδελφές, τη Μέλια και τη Μυρτώ, την εποχή της δικτατορίας του Μεταξά. Κι ένα βαλσαμωμένο καπλάνι, στη μεγάλη σάλα, να αποτελεί το κέντρο των εξελίξεων, πίσω στο 1936 τον Αύγουστο και στη δικτατορία του Μεταξά.   «Τα δελφινάκια του Αμβρακικού» (10 επεισόδια) Σκηνοθεσία-σενάριο: Ντίνος Δημόπουλος Δύο μικρά παιδιά, που μεγαλώνουν στις ακτές του Αμβρακικού, ανακαλύπτουν τυχαία ένα αγόρι που πάσχει από φυματίωση. Η υπόθεση εκτυλίσσεται στο Κοχύλι, ένα παραθαλάσσιο χωριό του Αμβρακικού Κόλπου, στη δεκαετία του '30. Ο οχτάχρονος Πέτρος και η εφτάχρονη Ανθούλα ανακαλύπτουν μια μέρα τον συνομήλικό τους Πάνο, που πάσχει από φυματίωση και οι δικοί του τον έχουν εγκαταλείψει στην τύχη του, σε μια απομονωμένη καλύβα. Του φέρονται με καλοσύνη και τρυφερότητα και δεν πτοούνται μπροστά σε φοβίες και προκαταλήψεις. Η συμπεριφορά τους είναι ευεργετική για τον καινούργιο τους φίλο, ο οποίος παίρνει κουράγιο για ζωή.   «Ο κήπος με τ' αγάλματα» (6 επεισόδια) Συγγραφέας: Ελένη Σαραντίτη-Παναγιώτου Σκηνοθεσία-σενάριο: Παντελής ΒούλγαρηςΜια παρέα παιδιών περνούν τις καλοκαιρινές τους διακοπές σε ένα παραθαλάσσιο χωριό. Καθώς μια μέρα καθαρίζουν την παραλία από τα σκουπίδια που είχαν κάνει οι μεγάλοι, ανακαλύπτουν εννέα αρχαία ελληνικά αγάλματα θαμμένα και ξεχασμένα εκεί. Τα αγάλματα μεταφέρονται στον κήπο του συμβολαιογράφου του χωριού μέχρι να αποφασίσουν τι θα γίνει. Έτσι τα παιδιά, που αναλαμβάνουν τη φύλαξή τους, έρχονται κάθε ημέρα στον χώρο, γίνονται φίλοι με τα αγάλματα, καθώς μιλάνε, παίζουν, τρώνε μαζί τους και τους εξομολογούνται τις χαρές και τις λύπες τους. Στο τέλος, όταν η αρχαιολογική υπηρεσία θα έρθει να παραλάβει τα αγάλματα, η ομορφιά τους θα μείνει για πάντα στην καρδιά των παιδιών, που με λύπη τους δέχονται να τα αποχωριστούν...   «Φρουτοπία» (28 επεισόδια) Συγγραφέας: Ευγένιος Τριβιζάς Σκηνοθεσία: Φαίδων Σοφιανός Παιδική σειρά με κούκλες, η οποία αποτελεί την τηλεοπτική μεταφορά του ομότιτλου κόμικ (1983) του συγγραφέα Ευγένιου Τριβιζά και του σκιτσογράφου Νίκου Μαρουλάκη. Η σειρά έχει θέμα τις περιπέτειες του δημοσιογράφου Πίκου Απίκου, ο οποίος ταξιδεύει στη μακρινή χώρα της Φρουτοπίας, για να διερευνήσει τη μυστηριώδη εξαφάνιση του Μανώλη του Μανάβη.  Διαθέσιμα όλα στο ertflix.gr και με το κόκκινο κουμπί στους δέκτες σας για πρόσβαση στη νέα ψηφιακή πλατφόρμα της ΕΡΤ, καθώς και στις δωρεάν εφαρμογές για iOS και Android.Πηγή: TVNEA.COM

[maxmaggr]

22ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: 15 συμμετοχές με ελληνικό ενδιαφέρον

Σχεδόν ένα χρόνο μετά το 21ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης η διοίκηση του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης αποφάσισε να αναβάλλει το 22ο Φεστιβάλ (λόγω κορονοϊού, φυσικά). Τελικά, το ΦΝΘ θα πραγματοποιηθεί διαδικτυακά από την Τρίτη 19 Μαΐου έως την Πέμπτη 28 Μαΐου, δίνοντας την ευκαιρία στους σινεφίλ να παρακολουθήσουν δωρεάν ενδιαφέροντα ντοκιμαντέρ από διάφορες χώρες. Κάθε ντοκιμαντέρ θα είναι διαθέσιμο για 400 θεάσεις σε χρήστες αποκλειστικά από την Ελλάδα. Αυτό συμβαίνει γιατί το ΦΚΘ ηγείται μιας διεθνούς πρωτοβουλίας για την καθιέρωση του γεωγραφικού περιορισμού των προβολών στις online φεστιβαλικές διοργανώσεις, έτσι ώστε να προστατεύονται τόσο οι ταινίες όσο και τα φεστιβάλ. Διαβάζοντας το πρόγραμμα του 22ου ΦΝΘ, βλέπουμε ότι προβάλλονται ντοκιμαντέρ που μας θυμίζουν τη λέξη ανθρωπιά, ενώ ασχολούνται με σημαντικά θέματα του σήμερα: το περιβάλλον, τη μετανάστευση, την επιστήμη και την τεχνολογία κ.α. Ανάμεσα στις ταινίες συναντάμε και 77 ελληνικά ντοκιμαντέρ, μικρού και μεγάλου μήκους, τα οποία προβάλλονται τόσο στα τρία Διεθνή Διαγωνιστικά Τμήματα (Ντοκιμαντέρ Μεγάλου Μήκους, Newcomers, Film Forward) όσο και στα τμήματα Ανοιχτοί Ορίζοντες, Πλατφόρμα και Από οθόνη σε Οθόνη. Και αφού τα ντοκιμαντέρ στο 22ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης είναι πολλά και ο χρόνος λίγος, προτείνουμε 15 από τα 77 που μας τράβηξαν την προσοχή. 1.  1000 τ.μ. χρόνου (2019) της Μάρως Αναστοπούλου

Πηγή εικόνας: filmfestival.gr Η Αναστοπούλου παρακολουθεί μια αρχαιολογικής ανασκαφή στο Γεράκι Λακωνίας και δείχνει πώς η τοπική κοινότητα συνδέεται με το παρελθόν της. Η ταινία έχει την υποστήριξη του Ολλανδικού Ινστιτούτου της Αθήνας. 2. Agora II-Δεσμώτες (2020) του Γιώργου Αυγερόπουλου

Πηγή εικόνας: m.myfim.gr 6 χρόνια μετά το ντοκιμαντέρ Αγορά-Από τη Δημοκρατία στις Αγορές, ο Αυγερόπουλος επανέρχεται στο προσκήνιο με το άτυπο σίκουελ του. Εδώ καταπιάνεται με τα πέντε τελευταία χρόνια της ελληνικής πραγματικότητας/κρίσης (2015-2019), έχοντας στο μυαλό του το μέλλον της Ελλάδας και της Ευρώπης. 3. In-Mates (2019) των Ιάκωβου Πανουργιά και Νίκου Βούλγαρη

Πηγή εικόνας: filmfestival.gr Το ντοκιμαντέρ είναι το αποτέλεσμα που προέκυψε ��πό τη συνεργασία ανάμεσα στο RISE TV και την οργάνωση Save a Greek Stray. Η τελευταία πραγματοποιεί το καινοτόμο πρόγραμμα Saved by a Greek Stray και εμείς, χάρη στο 22ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, θα δούμε τη σχέση που αναπτύσσονται ανάμεσα στους σκύλους και τις κρατούμενες στο Κατάστημα Κράτησης Γυναικών Ελεώνα στη Θήβα. 4. Βαβέλ-Από την σιωπή στην έκρηξη (2019) του Μελέτη Μοίρα

Πηγή εικόνας: vimeo.com Η Βαβέλ ήταν το κόμικ που κυκλοφορούσε απ΄το 1981 (τη χρονιά του ΠΑΣΟΚ δηλαδή) μέχρι το 2008, και φιλοξένησε σπουδαίους σκιτσογράφους ανά τα χρόνια. Αν δεν την ξέρεις, ρώτα τον μεγαλύτερο ξάδερφο, αυτός θα ξέρει σίγουρα ότι ήταν το περιοδικό που έμαθε στον Έλληνα ότι τα κόμικς δεν είναι μόνο για παιδιά. Και επειδή αγαπ��με την Ένατη Τέχνη ��αι είμαστε και λίγο ρετρολάγνοι, περιμένουμε πώς και πώς αυτό το ντοκιμαντέρ. 5. Η μουσική των πραγμάτων (2020) του Μένιου Καραγιάννη

Πηγή εικόνας: vimeo.com Τρεις άνθρωποι, ένας μουσικός, ένας ξυλουργός κι ένας φωτογράφος, μάς αφήνουν να μπούμε στον προσωπικό τους κόσμο ενώ μάς αποκαλύπτουν πτυχές τις δουλειάς τους. Τα λόγια μπορεί να λείπουν, όχι όμως και οι εικόνες, οι ήχοι και η μουσική. 6. Καλημέρα κύριε Φώτη (2019) της Δήμητρας Κουζή

Πηγή εικόνας: filmfestival.gr Το 22ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης μάς συστήνει τον κύριο Φώτη Ψυχάρη, δάσκαλο -εδώ και 30 χρόνια- στο 54ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών στην Πλατεία Βάθη. Η τάξη που διδάσκει είναι πολυφυλετική, όπως και η ίδια η γειτονιά, και ο κύριος Φώτης καταφεύγει στην τέχνη και το θέατρο για να δημιουργήσει κοινό γλωσσικό και πολιτιστικό κώδικα. Από τις πιο επίκαιρες ταινίες όσον αφορά τα ελληνικά δεδομένα. 7. Κινούμενη άμμος/Τόπος (2019) των Φλώρου Φλωρίδη και Jeanine Meerapfel

Πηγή εικόνας: filmfestival.gr Με την Τεχνητή Νοημοσύνη να έχει αγκαλιάσει διάφορες πτυχές της καθημερινότητάς μας, το ντοκιμαντέρ εξετάζει πώς η πρόοδος της τεχνολογίας αποικίζει την ανθρώπινη ύπαρξη και επηρεάζει σημαντικά την ισορροπία μεταξύ των διάφορων πτυχών της ζωής. 8. Ο νέος δρόμος του πλαστικού (2019) των Άγγελου Τσαούση και Μυρτώς Παπαδοπούλου

Πηγή εικόνας: elculture.gr Τα σύνορα μεταξύ Κίνας και Τατζικιστάν έχουν ανοίξει, ο Δρόμος του Μεταξιού έχει ανακατασκευαστεί, και ο Νταβλάτ, ένας Τατζίκος έμπορος και πατέρας τριών παιδιών, ζει από την αγορά και το εμπόριο κινεζικών προϊόντων. Η φωτογράφος Μυρτώ Παπαδοπούλου και ο Άγγελος Τσαούσης, μέσα απ' αυτή την ιστορία, καταγράφουν και διηγούνται τις κοινωνικο-οικονομικές εξελίξεις στην περιοχή. 9. Οι υφάντρες (2020) του Δημήτρη Κουτσιαμπασάκου

Πηγή εικόνας: filmfestival.gr Το 1963 η ΙΜ, μια σουηδική φιλανθρωπική οργάνωση με σύνθημα "βοήθει�� για αυτοβοήθεια", ιδρύει στη Βλάστη Κοζάνης ένα πρότυπο κέντρο υφαντικής. Η Χούντα προσπάθησε να το κλείσει, όμως αυτό το διαπολιτισμικό εγχείρημα θα αντέξει 25 χρόνια και θα στηρίξει τις γυναίκες της περιοχής αλλά και τον ίδιο τον τόπο. Το 22ο Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης στρέφει την προσοχή του και στην ανάπτυξη της ελληνικής υπαίθρου. 10. St. Viniri-Το ιερό δάσος της Αγίας Παρασκευής (2019) της Κωνσταντίνας Μεσσήνη

Πηγή εικόνας: filmfestival.gr Το δάσος της Αγίας Παρασκευής στη Βωβούσα στο Ανατολικό Ζαγόρι είναι ένα από τα εναπομείναντα ιερά δάση. Οι ιστορίες και οι μύθοι που αποτελούν την προφορική παράδοση του χωριού μεταφέρονται από γενιά σε γενιά, με αποτέλεσμα να έχει δημιουργηθεί ένας θρύλος γύρω από το δάσος. Σύμφωνα με τον θρύλο, αν πειραχτεί οτιδήποτε θα υπάρξουν καταστροφικές συνέπειες. 11. Ρωμανιώτες, οι Έλληνες Εβραίοι των Ιωαννίνων (2019) των Ανιές Σκλάβου και Στέλιου Τατάκη

Πηγή εικόνας: typos-i.gr Οι Ρωμανιώτες είναι η ελληνική εβραϊκή κοινότητα που αποτελεί μέρος του πολιτισμού της πόλης των Ιωαννίνων από τα βυζαντινά χρόνια και που κινδύνευσε να αφανιστεί κατά τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο. Το ντοκιμαντέρ εξε��ευνά τη γλώσσα, τα ήθη, τα έθιμα και την αλληλεπίδρασή τους με τους Χριστιανούς και τους Μουσουλμάνους. 12. Σιγή ιχθύος (2019) των Θοδωρή Χονδρογιάννου και Ανδρέα Λουκάκου

Πηγή εικόνας: vimeo.com Η υπεραλίευση είναι ένα απ' τα πιο σημαντικά ζητήματα της εποχής μας και το 22ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης φαίνεται να το (ανα)γνωρίζει αυτό. Η ΕΕ έθεσε ως στόχο το τέλος της υπεραλίευσης το αργότερο μέχρι το 2020, όμως η Μεσόγειος είναι η πλέον υπεραλιευμένη θάλασσα στον πλανήτη, αφού πάνω από 60% των αποθεμάτων της υπεραλιεύεται. Το ντοκιμαντέρ εξερευνά πώς το φαινόμενο αυτό επηρεάζει τη ζωή των ψαράδων της περιοχές. 13. Υπέρ εστιών-μια ταινία για το βιβλιοπωλείο των αστέγων (2019) του Ξενοφώντα Αγγελόπουλου

Πηγή εικόνας: filmfestival.gr Το ντοκιμαντέρ αφηγείται την προσπάθεια του Λεωνίδα Κουρσούμη, ο οποίος έμεινε άνεργος και άστεγος λίγο πριν συνταξιοδοτηθεί, να στήσει μαζί με άλλους δύο άστεγους ένα παλαιοβιβλιοπωλείο. Προς το παρόν, αυτή η πρωτοπόρα επιχείρηση στεγάζεται σ' ένα κτίριο της Πειραιώς 132, δίπλα από το Μουσείο Μπενάκη, και εδώ και ένα χρόνο έχει κερδίσει την υποστήριξη του κόσμου. 14. Κλεονίκη (2019) της Άννας Αντωνοπούλου 

Πηγή εικόνας: filmfestival.gr Η υπεραιωνόβια Κλεονίκη μένει μαζί με δύο από τα οχτώ παιδιά της στα βουνά της Ευρυτανίας, ενώ τραγουδάει και λέει ιστορίες από το παρελθόν. Όλοι μαζί περιμένουν το πανηγύρι του Σωτήρος για να δουν το χωριό τους να ζωντανεύει. 15. Πήγα, είδα , άκουσα (2020) της Μαίρης Μπουλή

Πηγή εικόνας: filmfestival.gr Μπορεί ένας τυφλός να δει την Ακρόπολη; Τα μουσεία της χώρας μας είναι προσβάσιμα σε όλους; Αυτά και άλλα ερωτήματα απασχολούν τη Μαίρη Μπουλή η οποία δημιουργεί ένα ντοκιμαντέρ για το ζήτημα της προσβασιμότητας και το πώς βιώνουν τα άτομα με αναπηρία την ελληνική πραγματικότητα. Ήταν δύσκολο να επιλέξουμε μόνο 15 ντοκιμαντέρ μιας και όλα είναι ένα κι ένα. Μιλάνε για θέματα που απασχολούν την κοινωνία του σήμερα θέτοντας τον σύγχρονο άνθρωπο στο επίκεντρό τους. Ένα είναι σίγουρο: ότι το 22ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ τολμάει. Ανεβαίνει online σε μια δύσκολη περίοδο, δίνοντας μια ανάσα στους σινεφίλ. Και δίνει και την ευκαιρία να το δουν άνθρωποι που δεν θα μπορούσαν υπό άλλες συνθήκες ν' ανέβουν στο Βορρά, όπως η γράφουσα, και μάλιστα δωρεάν. Αυτό που μένει να δούμε είναι πώς θα τα πάει. Ραντεβού στους υπολογιστές φέτος, λοιπόν, όχι με τραγιάσκες και ��ουλάρια αλλά μάλλον με κοντομάνικα και σαγιονάρες. Read the full article

[maxmaggreece]

22ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: 15 συμμετοχές με ελληνικό ενδιαφέρον

Σχεδόν ένα χρόνο μετά το 21ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης η διοίκηση του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης αποφάσισε να αναβάλλει το 22ο Φεστιβάλ (λόγω κορονοϊού, φυσικά). Τελικά, το ΦΝΘ θα πραγματοποιηθεί διαδικτυακά από την Τρίτη 19 Μαΐου έως την Πέμπτη 28 Μαΐου, δίνοντας την ευκαιρία στους σινεφίλ να παρακολουθήσουν δωρεάν ενδιαφέροντα ντοκιμαντέρ από διάφορες χώρες. Κάθε ντοκιμαντέρ θα είναι διαθέσιμο για 400 θεάσεις σε χρήστες αποκλειστικά από την Ελλάδα. Αυτό συμβαίνει γιατί το ΦΚΘ ηγείται μιας διεθνούς πρωτοβουλίας για την καθιέρωση του γεωγραφικού περιορισμού των προβολών στις online φεστιβαλικές διοργανώσεις, έτσι ώστε να προστατεύονται τόσο οι ταινίες όσο και τα φεστιβάλ. Διαβάζοντας το πρόγραμμα του 22ου ΦΝΘ, βλέπουμε ότι προβάλλονται ντοκιμαντέρ που μας θυμίζουν τη λέξη ανθρωπιά, ενώ ασχολούνται με σημαντικά θέματα του σήμερα: το περιβάλλον, τη μετανάστευση, την επιστήμη και την τεχνολογία κ.α. Ανάμεσα στις ταινίες συναντάμε και 77 ελληνικά ντοκιμαντέρ, μικρού και μεγάλου μήκους, τα οποία προβάλλονται τόσο στα τρία Διεθνή Διαγωνιστικά Τμήματα (Ντοκιμαντέρ Μεγάλου Μήκους, Newcomers, Film Forward) όσο και στα τμήματα Ανοιχτοί Ορίζοντες, Πλατφόρμα και Από οθόνη σε Οθόνη. Και αφού τα ντοκιμαντέρ στο 22ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης είναι πολλά και ο χρόνος λίγος, προτείνουμε 15 από τα 77 που μας τράβηξαν την προσοχή. 1.  1000 τ.μ. χρόνου (2019) της Μάρως Αναστοπούλου

Πηγή εικόνας: filmfestival.gr Η Αναστοπούλου παρακολουθεί μια αρχαιολογικής ανασκαφή στο Γεράκι Λακωνίας και δείχνει πώς η τοπική κοινότητα συνδέεται με το παρελθόν της. Η ταινία έχει την υποστήριξη του Ολλανδικού Ινστιτούτου της Αθήνας. 2. Agora II-Δεσμώτες (2020) του Γιώργου Αυγερόπουλου

Πηγή εικόνας: m.myfim.gr 6 χρόνια μετά το ντοκιμαντέρ Αγορά-Από τη Δημοκρατία στις Αγορές, ο Αυγερόπουλος επανέρχεται στο προσκήνιο με το άτυπο σίκουελ του. Εδώ καταπιάνεται με τα πέντε τελευταία χρόνια της ελληνικής πραγματικότητας/κρίσης (2015-2019), έχοντας στο μυαλό του το μέλλον της Ελλάδας και της Ευρώπης. 3. In-Mates (2019) των Ιάκωβου Πανουργιά και Νίκου Βούλγαρη

Πηγή εικόνας: filmfestival.gr Το ντοκιμαντέρ είναι το αποτέλεσμα που προέκυψε από τη συνεργασία ανάμεσα στο RISE TV και την οργάνωση Save a Greek Stray. Η τελευταία πραγματοποιεί το καινοτόμο πρόγραμμα Saved by a Greek Stray και εμείς, χάρη στο 22ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, θα δούμε τη σχέση που αναπτύσσονται ανάμεσα στους σκύλους και τις κρατούμενες στο Κατάστημα Κράτησης Γυναικών Ελεώνα στη Θήβα. 4. Βαβέλ-Από την σιωπή στην έκρηξη (2019) του Μελέτη Μοίρα

Πηγή εικόνας: vimeo.com Η Βαβέλ ήταν το κόμικ που κυκλοφορούσε απ΄το 1981 (τη χρονιά του ΠΑΣΟΚ δηλαδή) μέχρι το 2008, και φιλοξένησε σπουδαίους σκιτσογράφους ανά τα χρόνια. Αν δεν την ξέρεις, ρώτα τον μεγαλύτερο ξάδερφο, αυτός θα ξέρει σίγουρα ότι ήταν το περιοδικό που έμαθε στον Έλληνα ότι τα κόμικς δεν είναι μόνο για παιδιά. Και επειδή αγαπάμε την Ένατη Τέχνη και είμαστε και λίγο ρετρολάγνοι, περιμένουμε πώς και πώς αυτό το ντοκιμαντέρ. 5. Η μουσική των πραγμάτων (2020) του Μένιου Καραγιάννη

Πηγή εικόνας: vimeo.com Τρεις άνθρωποι, ένας μουσικός, ένας ξυλουργός κι ένας φωτογράφος, μάς αφήνουν να μπούμε στον προσωπικό τους κόσμο ενώ μάς αποκαλύπτουν πτυχές τις δουλειάς τους. Τα λόγια μπορεί να λείπουν, όχι όμως και οι εικόνες, οι ήχοι και η μουσική. 6. Καλημέρα κύριε Φώτη (2019) της Δήμητρας Κουζή

Πηγή εικόνας: filmfestival.gr Το 22ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης μάς συστήνει τον κύριο Φώτη Ψυχάρη, δάσκαλο -εδώ και 30 χρόνια- στο 54ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών στην Πλατεία Βάθη. Η τάξη που διδάσκει είναι πολυφυλετική, όπως και η ίδια η γειτονιά, και ο κύριος Φώτης καταφεύγει στην τέχνη και το θέατρο για να δημιουργήσει κοινό γλωσσικό και πολιτιστικό κώδικα. Από τις πιο επίκαιρες ταινίες όσον αφορά τα ελληνικά δεδομένα. 7. Κινούμενη άμμος/Τόπος (2019) των Φλώρου Φλωρίδη και Jeanine Meerapfel

Πηγή εικόνας: filmfestival.gr Με την Τεχνητή Νοημοσύνη να έχει αγκαλιάσει διάφορες πτυχές της καθημερινότητάς μας, το ντοκιμαντέρ εξετάζει πώς η πρόοδος της τεχνολογίας αποικίζει την ανθρώπινη ύπαρξη και επηρεάζει σημαντικά την ισορροπία μεταξύ των διάφορων πτυχών της ζωής. 8. Ο νέος δρόμος του πλαστικού (2019) των Άγγελου Τσαούση και Μυρτώς Παπαδοπούλου

Πηγή εικόνας: elculture.gr Τα σύνορα μεταξύ Κίνας και Τατζικιστάν έχουν ανοίξει, ο Δρόμος του Μεταξιού έχει ανακατασκευαστεί, και ο Νταβλάτ, ένας Τατζίκος έμπορος και πατέρας τριών παιδιών, ζει από την αγορά και το εμπόριο κινεζικών προϊόντων. Η φωτογράφος Μυρτώ Παπαδοπούλου και ο Άγγελος Τσαούσης, μέσα απ' αυτή την ιστορία, καταγράφουν και διηγούνται τις κοινωνικο-οικονομικές εξελίξεις στην περιοχή. 9. Οι υφάντρες (2020) του Δημήτρη Κουτσιαμπασάκου

Πηγή εικόνας: filmfestival.gr Το 1963 η ΙΜ, μια σουηδική φιλανθρωπική οργάνωση με σύνθημα "βοήθεια για αυτοβοήθεια", ιδρύει στη Βλάστη Κοζάνης ένα πρότυπο κέντρο υφαντικής. Η Χούντα προσπάθησε να το κλείσει, όμως αυτό το διαπολιτισμικό εγχείρημα θα αντέξει 25 χρόνια και θα στηρίξει τις γυναίκες της περιοχής αλλά και τον ίδιο τον τόπο. Το 22ο Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης στρέφει την προσοχή του και στην ανάπτυξη της ελληνικής υπαίθρου. 10. St. Viniri-Το ιερό δάσος της Αγίας Παρασκευής (2019) της Κωνσταντίνας Μεσσήνη

Πηγή εικόνας: filmfestival.gr Το δάσος της Αγίας Παρασκευής στη Βωβούσα στο Ανατολικό Ζαγόρι είναι ένα από τα εναπομείναντα ιερά δάση. Οι ιστορίες και οι μύθοι που αποτελούν την προφορική παράδοση του χωριού μεταφέρονται από γενιά σε γενιά, με αποτέλεσμα να έχει δημιουργηθεί ένας θρύλος γύρω από το δάσος. Σύμφωνα με τον θρύλο, αν πειραχτεί οτιδήποτε θα υπάρξουν καταστροφικές συνέπειες. 11. Ρωμανιώτες, οι Έλληνες Εβραίοι των Ιωαννίνων (2019) των Ανιές Σκλάβου και Στέλιου Τατάκη

Πηγή εικόνας: typos-i.gr Οι Ρωμανιώτες είναι η ελληνική εβραϊκή κοινότητα που αποτελεί μέρος του πολιτισμού της πόλης των Ιωαννίνων από τα βυζαντινά χρόνια και που κινδύνευσε να αφανιστεί κατά τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο. Το ντοκιμαντέρ εξερευνά τη γλώσσα, τα ήθη, τα έθιμα και την αλληλεπίδρασή τους με τους Χριστιανούς και τους Μουσουλμάνους. 12. Σιγή ιχθύος (2019) των Θοδωρή Χονδρογιάννου και Ανδρέα Λουκάκου

Πηγή εικόνας: vimeo.com Η υπεραλίευση είναι ένα απ' τα πιο σημαντικά ζητήματα της εποχής μας και το 22ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης φαίνεται να το (ανα)γνωρίζει αυτό. Η ΕΕ έθεσε ως στόχο το τέλος της υπεραλίευσης το αργότερο μέχρι το 2020, όμως η Μεσόγειος είναι η πλέον υπεραλιευμένη θάλασσα στον πλανήτη, αφού πάνω από 60% των αποθεμάτων της υπεραλιεύεται. Το ντοκιμαντέρ εξερευνά πώς το φαινόμενο αυτό επηρεάζει τη ζωή των ψαράδων της περιοχές. 13. Υπέρ εστιών-μια ταινία για το βιβλιοπωλείο των αστέγων (2019) του Ξενοφώντα Αγγελόπουλου

Πηγή εικόνας: filmfestival.gr Το ντοκιμαντέρ αφηγείται την προσπάθεια του Λεωνίδα Κουρσούμη, ο οποίος έμεινε άνεργος και άστεγος λίγο πριν συνταξιοδοτηθεί, να στήσει μαζί με άλλους δύο άστεγους ένα παλαιοβιβλιοπωλείο. Προς το παρόν, αυτή η πρωτοπόρα επιχείρηση στεγάζεται σ' ένα κτίριο της Πειραιώς 132, δίπλα από το Μουσείο Μπενάκη, και εδώ και ένα χρόνο έχει κερδίσει την υποστήριξη του κόσμου. 14. Κλεονίκη (2019) της Άννας Αντωνοπούλου 

Πηγή εικόνας: filmfestival.gr Η υπεραιωνόβια Κλεονίκη μένει μαζί με δύο από τα οχτώ παιδιά της στα βουνά της Ευρυτανίας, ενώ τραγουδάει και λέει ιστορίες από το παρελθόν. Όλοι μαζί περιμένουν το πανηγύρι του Σωτήρος για να δουν το χωριό τους να ζωντανεύει. 15. Πήγα, είδα , άκουσα (2020) της Μαίρης Μπουλή

Πηγή εικόνας: filmfestival.gr Μπορεί ένας τυφλός να δει την Ακρόπολη; Τα μουσεία της χώρας μας είναι προσβάσιμα σε όλους; Αυτά και άλλα ερωτήματα απασχολούν τη Μαίρη Μπουλή η οποία δημιουργεί ένα ντοκιμαντέρ για το ζήτημα της προσβασιμότητας και το πώς βιώνουν τα άτομα με αναπηρία την ελληνική πραγματικότητα. Ήταν δύσκολο να επιλέξουμε μόνο 15 ντοκιμαντέρ μιας και όλα είναι ένα κι ένα. Μιλάνε για θέματα που απασχολούν την κοινωνία του σήμερα θέτοντας τον σύγχρονο άνθρωπο στο επίκεντρό τους. Ένα είναι σίγουρο: ότι το 22ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ τολμάει. Ανεβαίνει online σε μια δύσκολη περίοδο, δίνοντας μια ανάσα στους σινεφίλ. Και δίνει και την ευκαιρία να το δουν άνθρωποι που δεν θα μπορούσαν υπό άλλες συνθήκες ν' ανέβουν στο Βορρά, όπως η γράφουσα, και μάλιστα δωρεάν. Αυτό που μένει να δούμε είναι πώς θα τα πάει. Ραντεβού στους υπολογιστές φέτος, λοιπόν, όχι με τραγιάσκες και φουλάρια αλλά μάλλον με κοντομάνικα και σαγιονάρες. Read the full article

[ideastudios]

Βρέθηκε αρχαίο «κόμικ» με... ελληνικά γράμματα σε τάφο του 1ου αιώνα μ.Χ. στην Ιορδανία! https://ift.tt/2Np165e

[eurosceptics]

Περί αξιοποίησης Η σειρά «The Working Dead» του Πάνου Ζάχαρη, βραβεύτηκε σαν το καλύτερο διαδικτυακό κόμικ στα Ελληνικά Βραβεία Κόμικς 2017.

[paranoikosnews-blog]

Τι είναι αυτά τα “βαρυτικά κύματα” που ακούμε από χτες; Η εξήγησή τους σ ένα θαυμάσιο κόμικ

Τι είναι αυτά τα “βαρυτικά κύματα” που ακούμε από χτες; Η εξήγησή τους σ ένα θαυμάσιο κόμικ

[ad_1]

Μετά από 19 χρόνια ερευνών, η επιστημονική κοινότητα ανακοίνωσε χτες την ανακάλυψη των βαρυτικών κυμάτων. Τι ακριβώς είναι όμως… αυτά; Η ιστοσελίδα phdcomics δημιούργησε ένα θαυμάσιο κόμικ με την εκλαϊκευμένη επεξήγηση που χρειαζόμασταν εμείς οι μη ειδικοί. Αυτή είναι η απόδοσή του στα Ελληνικά.

[ad_2] [ΠΗΓΗ]

[gkoultoura]

15′ με τις ομάδες του Scratch Night 2017 - 3ος Προκριματικός

Με το σημερινό άρθρο ολοκληρώνουμε το αφιέρωμα μας στις 26 ομάδες του φετινού διαγωνισμού Scratch Night και τον 3ο προκριματικό! 

Ο διαγωνισμός του Scratch Night διοργανώθηκε για πρώτη φορά το 2010 και φέτος κλείνει 8 χρόνια. Κάθε χρονιά αποτελεί την καρδιά του αγαπημένου μας Bob Festival, αλλά και ένα πρωτοφανές φυτώριο για νέες ταλαντούχες ομάδες. Δεν είναι τυχαίο πόσες από τις νικήτριες και φιναλίστ ομάδες των περασμένων χρόνων μας απασχολούν συνέχεια χρόνια μετά. Οι Cheek Bones, η ομάδα Χα, το Patari Project, τα «Χταποδάκια», τα ΡαΚουν, οι Lorem Ipsum…

Μια επιλογή από νεανικές ομάδες έχουν την ευκαιρία να παρουσιάσουν 15 λεπτά (ένα “scratch”) από μια υπο διαμόρφωση παράσταση που ετοιμάζουν, το κοινό παρακολουθεί και ψηφίζει τις αγαπημένες του, ώστε να τις προωθήσει στον Μεγάλο Τελικό της Κυριακής, όπου θα σκρατσοχτυπηθούν για το μεγαλο έπαθλο των 1.000€ με την ευγενική χορηγία του μηλίτη Strongbow και ένα σεμινάριο παραγωγής και δραματουργίας ώστε, μαζί με το χρηματικό έπαθλο, να εξελίξει το Scratch της σε ολοκληρωμένη παράσταση.

Είναι σαν το μουντιάλ (καλά το λέω;) της γκουλτούρας! μια από τις φιναλίστ παραστάσεις θα κερδίσει

Επικοινωνήσαμε με κάθε  ομάδα για να τους γνωρίσουμε καλύτερα πριν τους δούμε στην κεντρικη σκηνη να δινουν μάχη για μια ψήφο μας στη θρυλική απόχη του Scratch και σας τις παρουσιάζουμε ανα μέρα!

Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook για καθημερινό σχολιασμό από το φετινό Bob Theatre Festival

��ι ομάδες του 1ου Προκριματικού

Οι ομάδες του 2ου Προκριματικού

3ος Προκριματικός

Τετάρτη 24 Μαΐου @ 19:00

Αίθουσα Η

1) Mellonia – Hippo Theatre Group 2) Lippy – Lip Readers 3) Χριστός Πάσχων – SuperMarket 4) Η επανάσταση δεν θα έχει WiFi – ΦΡΑΞΙΑ 5) Μια Γυναίκα Μόνη – Ceteris Paribus 6) Mute – Mute 7) Η αληθινή ιστορία της Αΐντας και του Ρανταμές – CHESsT 8) Ζητείται Κλόουν – Rapel

Το πρόγραμμα της βδομάδας του Scratch Night

Το αναλυτικό πρόγραμμα του Bob Theatre Festival μέρα-μέρα

4 ερωτήσεις:

Α. Συστηθείτε μας. Β. Μιλήστε μας για το scratch σας. Γ. Ποια είναι 6 πράγματα που θα δούμε στα 15′ του scratch σας; Δ. Αν ήσασταν ένας διάσημος Bob, ποιος Bob θα θέλατε να είστε;

3ος Προκριματικός

Τετάρτη 24 Μαΐου @ 19:00

Αίθουσα Η

1)     Mellonia - Hippo Theatre Group

Α. Συστηθείτε μας

Hippo: προέρχεται από τη λέξη ιπποπόταμος. Δεκέμβρης του 2009. Κοινές καλλιτεχνικές πορείες. Τύχη.  Από τότε έχουμε ταξιδέψει με παραστάσεις μας  σε πολλά μέρη του κόσμου.

Β. Το Scratch

Σε ένα δυστοπικό μέλλον όπου οι ελευθερίες έχουν περισταλεί, μετά τον πόλεμο των ανθρώπων με τα ρομπότ (και τη νίκη των ανθρώπων…) ένα νέο κορίτσι επαναστατεί απέναντι στην νέα τάξη πραγμάτων.

Γ. 6 hints

οθόνη προβολής comic δύο performers δυο μικρόφωνα ρομπότ ελευθερία

Δ. Ο Δικός μας Bob

Ο Bob Dylan γιατί μας θυμίζει τον Dylan Thomas.

Στοιχεία Scratch

Αποδομώντας την κλασική κινηματογραφική γλώσσα, η Mellonia γίνεται ένα θεατρικό πείραμα, κατά το οποίο το ομώνυμο κόμικ ζωντανεύει πάνω σε μια οθόνη με την παρουσία ζωντανής μουσικής και την βοήθεια δύο περφόρμερ - ηθοποιών. Μια μελλοντ��λογική ιστορία, μέσα από την οποία με καυστικό χιούμορ και αγωνιώδη πλοκή αναδεικνύονται ζητήματα προσωπικής και πολιτικής ελευθερίας καθώς και τρόποι αυτοδιάθεσης και αυτοπροσδιορισμού.

Σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Ράπτης, Φώτης Δούσος,

Σκίτσα Κόμικ, μολύβια Παύλος Παυλίδης,

χρώμα Βάλια Καπάδαη,

Performers: Ελένη Ευθυμίου, Αποστόλης Κουτσιανικούλης

Μουσική: Πάρης Φράγκος, Hippo Theatre Group, Ελένη Ευθυμίου

Μοντάζ: Αλέξανδρος Ράπτης

Ηχολήπτης: Άρης Παυλίδης

2)     Lippy - Lip Readers

Α. Συστηθείτε μας

Ονομαζόμαστε Lιp Readers που είναι οι άνθρωποι που διαβάζουν τα χείλη. “Συσταθήκαμε” πριν λίγο καιρό με αφορμή την συμμετοχή μας στο φεστιβάλ. Επτά ηθοποιοί και μία σκηνοθέτης ενώνουν τις δυνάμεις τους για να παρουσιάσουν το έργο "Lippy" στο πλαίσιο του Scratch Night 2017 του Bob Festival και εγένετο... Lip Readers.

Β. Το Scratch

Το έργο βασίζεται σε αληθινή ιστορία. Μια αυτοκτονία τεσσάρων γυναικών το 2000. Κλείστηκαν στο σπίτι τους και αποφάσισαν να πεθάνουν από ασιτία.Το έργο κινείται σε δύο άξονες. Σε έναν όπου ο λόγος κυριαρχεί ως μέσο επικοινωνίας με μία επίφαση κωμικότητας και σε έναν άλλον όπου ο λόγος απουσιάζει και τα σώματα καλούνται να φέρουν την ιστορία των τεσσάρων γυναικών επί σκηνής. Και στις δύο περιπτώσεις η δυσκολία της επικοινωνίας είναι έκδηλη.

Γ. 6 hints

Χείλη. 

Θάνατος. 

Σώμα. 

Φωνή. 

Θέατρο. 

Σκοτάδι. 

Δ. Ο Δικός μας Bob

Θα ήμασταν ο Μπομπ ο Μάστορας γιατί... όλο μαστορεύει. 

Στοιχεία Scratch

Το έργο βασίζεται σε αληθινή ιστορία. Μια αυτοκτονία τεσσάρων γυναικών το 2000. Κλείστηκαν στο σπίτι τους και αποφάσισαν να πεθάνουν από ασιτία.Το έργο κινείται σε δύο άξονες. Σε έναν όπου ο λόγος κυριαρχεί ως μέσο επικοινωνίας με μία επίφαση κωμικότητας και σε έναν άλλον όπου ο λόγος απουσιάζει και τα σώματα καλούνται να φέρουν την ιστορία των τεσσάρων γυναικών επί σκηνής. Και στις δύο περιπτώσεις η δυσκολία της επικοινωνίας είναι έκδηλη.

Κειμενο: Dead Centre

Μετάφραση: Νικορέστης Χανιωτάκης

Σκηνοθεσία: Ιουλία Σιάμου

Σκηνικά-Κοστούμια: Μαριλού Θεοδωρίδου

Επιμέλεια Ήχου: Music Art Lab Studios

Παίζουν: Απόστολος Αποστολόπουλος, Μπέτυ Αποστόλου, Άλκηστις Βούλγαρη, Μαριλού Θεοδωρίδου, Σταύρος Ράγιας, Δημήτρης Σταματελόπουλος, Ανδρονίκη Τσέτικα.

3)     Χριστός Πάσχων – SuperMarket

Α. Συστηθείτε μας

Η ομάδα SuperMarket αποτελείται από φοιτητές του Τμήματος Θεάτρου, της Σχολής Καλών Τεχνών, του Α.Π.Θ. Όπως ένα Super Market, έτσι και εμείς έχουμε μεγάλη ποικιλία απόψεων, τεχνικών, υλικών, προϊόντων και παθών. Αναμειγνύοντας όλα τα παραπάνω κάπου καταλήγουμε.

Β. Το Scratch

Μια βυζαντινή τραγωδία με τον τρόπο του Ευριπίδη, για τα κοσμοσωτήρια πάθη του Θεανθρώπου και τον θρήνο της Θεοτόκου.

Γ. 6 hints

Παναγία

Παρθένος Μαρία

Θεοτόκος

Βρεφοκρατούσα

Γλυκοφιλούσα

Αιματούσα

Δ. Ο Δικός μας Bob

Να πούμε για το εφέ Bob The Drag Queen;

Μια βυζαντινή τραγωδία με τον τρόπο του Ευριπίδη, για τα κοσμοσωτήρια πάθη του Θεανθρώπου και τον θρήνο της Θεοτόκου.

Σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Αντωνίου      

Δραματουργία: Κωνσταντίνα Δούκα-Γκόση

Σκηνογραφία: Φανή Σκουλικίδη

Ηθοποιοί: Ιωάννης Καμπούρης, Ερατώ Καραθανάση, Μαρία Κεβρεκίδου, Σοφία Μπλέτσου, Στέλλα Παπαδοπούλου, Τέτου Μαρία

4)     Η επανάσταση δεν θα έχει WiFi – ΦΡΑΞΙΑ

Α. Συστηθείτε μας

Είμαστε η Ομάδα ΦΡΑΞΙΑ. Μας έφερε κοντά η χαρά του να παίζουμε. Μας κρατάει κοντά η θεατρική διαδικασία, που μας μαθαίνει να εξοικειωνόμαστε με την ετερότητα του Άλλου. Το όνομά μας κρατάει διακριτικά συγκαλυμμένους τους επαναστατικούς μας σκοπούς .

Β. Το Scratch

Το facebook στα χρόνια της Φτώχειας. Ο Έρωτας στα χρόνια των sex app. Η Επανάσταση στα χρόνια των σέλφι. Ο θάνατος στα χρόνια του Τίποτα.

…Και εμείς; Πότε θα γίνουμε πουλιά εμείς;

Γ. 6 hints

7 Άνθρωποι

6 Smartphone

5 Tablet

2 Μικρόφωνα

1 Τέρας

Κάτι να πετάει

Δ. Ο Δικός μας Bob

Μάλλον θα ήμαστε ο συγγραφέας Μπομπ Τρέιβεν, του οποίου ο πρωταγωνιστής χάνει το ναυτικό του φυλλάδιο όταν παρακοιμάται στο πλευρό μιας όμορφης γκαρσόνας. Καταλήγει άπατρις, λαθραίος, να ζει από φιλανθρωπία, χωρίς βέβαια να περνά πολύ άσχημα, μόνο που δεν μπορεί να ναυτολογηθεί σε κανένα καθωσπρέπει καράβι. Ώσπου μια μέρα περνά από μπροστά του ένα γέρικο, καταβρώμικο σκαρί με κουρελήδες ναυτικούς κι αυτός σαλτάρει στο κατάστρωμα. Έτσι καταλήγει στο «πλοίο των νεκρών», αυτών που για τον ένα ή τον άλλο λόγο δεν έχουν χαρτιά, υπηκοότητα, πατρίδα και δέχονται να δουλέψουν σε συνθήκες χειρότερες κι από ��ουλεμπορικό.

«Όποιος μπαίνει εδώ

Τ’ όνομα και η ζωή του σβήνουν

μ’ ένα φύσημα τ’ αγέρα.

Στον κόσμο τον μεγάλο, τον απέραντο

Κανένα δεν αφήνει χνάρι»

Στοιχεία του Scratch

Ζητάμε την πρόσβαση στη συσκευή σας, στην τοποθεσία σας, στις επαφές σας. Η αποδοχή των ανωτέρω είναι απαραίτητη για την προβολή του selfie εαυτού μας.

Παίζουν: Θράσσος Αρβανίτης, Βάσω Βουλγαράκη, Ισαβέλλα Μαργάρα, Νατάσα Μπάκα, Γιώργος Σαμαράς, Δάφνη Σκρουμπέλου, Μάρια Φλωράτου

Μουσική Επιμέλεια: Γρηγόρης Ελευθερίου

5)     Μια Γυναίκα Μόνη - Ceteris Paribus

Α. Συστηθείτε μας

Είμαστε οι Ceteris Paribus. Γνωριζόμαστε χρόνια αλλά το συγκεκριμένο κείμενο μας ένωσε καλλιτεχνικά.

Η φράση Ceteris paribus είναι μια λατινική φράση, που μεταφράζεται στα ελληνικά ως "με τις υπόλοιπες μεταβλητές σταθερές”.

Β. Το Scratch

Μια γυναίκα, το δεύτερο φύλο. Ένας άνδρας, asshole. Ένα κλουβί-σπίτι γεμάτο οικοσυσκευές... Ένας σταυρωμένος οργασμός που οδηγεί στη τομή.

Γ. 6 hints

Δεύτερο φύλο

Asshole

Πλυντήριο

Σταυρός

Οργασμός

Τομή

Δ. Ο Δικός μας Bob

 Ο Bobάκης ο Λυράρης, για τη μουσική...

Τι? Δεν τον ξέρετε?

Στοιχεία του Scratch

Βασισμένο στο κείμενο "Όλο Σπίτι, Κρεβάτι & Εκκλησία" των Ντάριο Φο & Φράνκα Ράμε

Στο «Μια Γυναίκα Μόνη», συναντάμε μια νοικοκυρά, την κατ' εξοχήν νοικοκυρά, η οποία έχει τα πάντα στους κόλπους της οικογένειάς της εκτός από το σημαντικότερο: τον σεβασμό, το να της συμπεριφέρονται οι άνδρες στο σπίτι ως έναν άνθρωπο με προσωπικότητα, ένα άτομο, και να γίνεται σεβαστή ως τέτοια, να μην χρησιμοποιείται μόνο ως σεξουαλικό αντικείμενο και ως υπηρέτρια χωρίς μισθό και σύνταξη.

Σκηνοθεσία: Ceteris Paribus

Ερμηνεία: Γιάννα Τζερμιά

Εικαστικός: Μαρία Μεθυμάκη

Δραματουργία: Αλεξάνδρα Δυράνη-Μαούνη

6)     Mute

Α. Συστηθείτε μας

Γειά σας! Είμαστε οι Δήμητρα Σκέμπη, Παναγιώτης Μπαρμπαγιάννης και Κατερίνα Τασσύ, αλλιώς ακούμε και στο Mute. Το όνομα μας είναι όνομα και πράγμα, καθώς το scratch μας και αυτό που θέλαμε να εξερευνήσουμε είναι εικόνες χωρίς ανθρώπινη φωνή. Αυτό που μας έφερε κοντά είναι η επιθυμία να συνεργαστούμε και να δημιουργήσουμε κάτι δικό μας. 

Β. Το Scratch

Το scratch μας αφορά μια βουβή ιστορία ενός άνδρα με αναπηρία και μιας γυναίκας που συναντιούνται σε ένα πάρκο.

Γ. 6 hints

Ένα παγκάκι. Τρεις άνθρωποι. Τέσσερα πόδια.

Δ. Ο Δικός μας Bob

Bob Dylan γιατί απλά η απάντηση σε όλα είναι blowin' in the wind..!

Το scratch μας αφορά μια βωβή ιστορία δύο αγνώστων, ενός άνδρα και μιας γυναίκας που γνωρίζονται σε ένα πάρκο.

Ηθοποιοί: Παναγιώτης Μπαρμπαγιάννης, Δήμητρα Σκέμπη, Κατερίνα Τασσύ

Σύλληψη - Σκηνοθεσία: Mute

Φώτα: Πάνος Γιατρός

7)     Η αληθινή ιστορία της Αΐντας και του Ρανταμές – CHESsT

Α. Συστηθείτε μας

Το όνομα CHESsT δεν έχει μία μόνο σημασία, δεν είναι μόνο αυτό που φαίνεται, μέσα του κρύβει καλά τα μικρά μυστικά του.

Μπαούλο (το τρίτο μέλος της ομάδας μας και το μοναδικό μας σκηνικό)

Σκάκι (το άσπρο και το μαύρο στα πρόσωπά μας και στα κουτάκια γύρω μας)

Στήθος (πνεύμονες και καρδιά, οξυγόνο και αίμα, αρχή ή τέλος)

Β. Το Scratch

Ένα παλιό μπαούλο. Δύο ηθοποιοί. Δύο γραφείς. Δεκαέξι κιτρινισμένα φύλλα. Η Αΐντα και ο Ρανταμές. Μία ρομαντική ιστορία. Ή μήπως κάτι παραπάνω;

Γ. 6 hints

Μπαούλο

Πιάνο

Αφήγηση

Αιθιοπία

Αίγυπτος

Έρωτας

Δ. Ο Δικός μας Bob

Μπομπ ο Μάστορας. Όλο μαστορεύει. Παντού τα καταφέρνει.

Πιστεύει στη δύναμη της ομάδας και της συνεργασίας.

Αγαπημένη του ερώτηση: «Μπορούμε να το φτιάξουμε;» Αγαπημένη του απάντηση: «Ναι, μπορούμε!»

Δεκαέξι κιτρινισμένα φύλλα βρέθηκαν κλεισμένα σ’ ένα παλιό μπαούλο, στο Κάιρο, το 1999. Για χρόνια ξεχασμένοι η Αΐντα και ο Ρανταμές, ζωντανεύουν για να ξεθάψουν την αληθινή ιστορία τους.

Σκηνοθεσία: Μάριος Κρητικόπουλος, Αντιγόνη Σταυροπούλου

Μουσική: Ηλέκτρα Σαρρή

Κίνηση: Μαρίζα Τσίγκα

Φώτα – Χειρισμός κονσόλας: Αναστασία Φλεμοτόμου

Παίζουν: Μάριος Κρητικόπουλος, Αντιγόνη Σταυροπούλου

Μουσικός επί σκηνής: Ηλέκτρα Σαρρή

8)     Ζητήται Κλόουν – Rapel

Α. Συστηθείτε μας

Το όνομα της ομάδας μας λέγεται rapel. To πήρε από την πρώτη παράσταση της ομάδας ¨Το τσίμπημα της σφήκα¨ όπου στο θέατρο Επί Κολωνώ. Rapel είναι το σχοινί που χρησιμοποιούν οι αναρριχητές ώστε να σκαρφαλώνουν στην κορυφή του βουνού. Το σχοινί ήταν βασικό στοιχείο της παράστασής μας ενώ ταυτόχρονα χαρακτηρίζει το δέσιμο και την ομαδικότητα των rapel!

Β. Το Scratch

Η παράστασή μας είναι βασισμένη στο έργο του Ματέι Βισνιέκ Ζητείται κλόουν Ηλικιωμένος. Μιλάει για τρεις ηλικιωμένους κλόουν οι οποίοι βρίσκονται για μια οντισιόν που ίσως να είναι η τελευταία τους. Γελούν κλαίνε λένε ψέματα θυμούνται προσπαθώντας να αντιδράσουν στο νόμο της βαρύτητας.

Γ. 6 hints

Μαύρο /Λευκό

προοπτική

μπογιά

αλήθεια /ψέμα

ζωή

φιλία

παρελθόν/ μέλλον

Δ. Ο Δικός μας Bob

Ο Μπόμπ Γουίλσον γιατί πιστεύουμε στο συνδυασμό των τεχνών για μια παράσταση. Ο ίδιος είναι πολύπλευρο ταλέντο, μιας και έχει διακριθεί ως σκηνογράφος, χορογράφος, εικαστικός, περφόρμερ αλλά και αρχιτέκτονας.

H παράσταση είναι βασισμένη στο έργο του Ματέι Βίσνιεκ «Ζητείται κλόουν ηλικιωμένος». Τρεις κλόουν που γνωρίζονται από παλιά, περιμένουν σε ένα γραφείο για μια οντισιόν. Πολύ γρήγορα αρχίζουν να υπονομεύουν ο ένας τον άλλον με σκοπό να εξοντώσουν ψυχολογικά τον πιθανό ανταγωνιστή για τη θέση. Ο χρόνος σταματά στο χωρίς παράθυρα δωμάτιο και ο ανταγωνισμός ξεπερνάει τα όρια.

Αναλυτικό Πρόγραμμα Scratch Night 2016

1ος Προκριματικός Δευτέρα 22 Μαΐου @ 19:00 Αίθουσα Η

1) Μια νύχτα τον Αύγουστο – Απόστολος Καραούλης 2) Dr. Jekyll & Mr. Hyde – Δευτέρα Δεύτεροι 3) Ψευδαισθήσεις – PAPEL 4) Stigmata – Linchpin 5) Κοιμάμαι – Αναστασία Γιαννάκη – Κατερίνα Πατσιάνη 6) Η Φωνή – Μαρία Ζερβού 7) Περιμένοντας τον Γκοντό – ΚΟΜΠΕΡ 8) Doggy Style – ΓΙΟΜΜΑΔΑ 9) Στόμα γεμάτο χώμα – Άγρια Σκέψη

2ος Προκριματικός Τρίτη 23 Μαΐου @ 19:00 Αίθουσα Η

1) Άρτιοι κατά παρέκκλιση – Λένια Αμοιρίδου, Κατερίνα Κρέπη 2) Happy Deathday! – Χαρά Τζόκα – Σταύρος Τσιτσόπουλος 3) Η Νύχτα των Δολοφόνων – Τέχνασμα 4) Εύα, κάτι μου θυμίζεις – 90-60-90 5) Store 999 – Βουστροφηδόν 6) Ζάππειο – Αχ, τι; 7) Η μυθιστορία του κυρίου Μολιέρου – Θεατρική Ομάδα Κωφών “Τρελά Χρώματα» 8) Η πιο δυνατή – Natural 9) Στην πυρά – Arigato & Plasters

3ος Προκριματικός Τετάρτη 24 Μαΐου @ 19:00 Αίθουσα Η

1) Mellonia – Hippo Theatre Group 2) Lippy – Lip Readers 3) Χριστός Πάσχων – SuperMarket 4) Η επανάσταση δεν θα έχει WiFi – ΦΡΑΞΙΑ 5) Μια Γυναίκα Μόνη – Ceteris Paribus 6) Mute – Mute 7) Η αληθινή ιστορία της Αΐντας και του Ρανταμές – CHESsT 8) Ζητείται Κλόουν – Rapel

Ανακοίνωση Αποτελεσμάτων Προκριματικών Τετάρτη 24 Μαΐου @ 23:00 Κήπος

Μετά το τέλος του 3ου προκριματικού, και κατά τη διάρκεια της μουσικής παράσταση της Μάρθας Φριντζήλα και του Παναγιώτη Τσεβά, θα ανακοινωθούν και οι ομάδες που προκρίνονται στον τελικό.

Τελικός Κυριακή 28 Μαΐου @ 19:00 Αίθουσα Η

Το πρόγραμμα του τελικού θα ανακοινωθεί την Τετάρτη 24 Μαΐου μετά το τέλος των προκριματικών.

Ανακοίνωση Νικητή Κυριακή 28 Μαΐου @ 23:00 Κήπος

Μετά το τέλος των παραστάσεων της Κυριακή θα γίνει πάρτυ λήξης στον κήπο της Πειραιώς 260. Κατά τη διάρκεια του πάρτυ θα ανακοινωθεί και ο νικητής του διαγωνισμού.

[tgotnblog]

BΒιβλίο:Αστερίξ: Νέες περιπέτειες με φόντο την Ιταλία

Από την πρώτη φορά που ο Αστερίξ έκανε την εμφάνισή του, το 1959, σε κείμενα του Ρενέ Γκοσινί και εικονογράφηση του Αλμπέρ Ουντερζό, ο πρωταγωνιστής της σειράς, εκτός από τη Ρώμη, δεν είχε επισκεφθεί άλλα μέρη της Ιταλίας. Ο Γαλάτης πολεμιστής, στην 37η περιπέτειά του, με τίτλο «Asterix et la Transitalique», η οποία αναμένεται να κυκλοφορήσει παγκοσμίως στις 19 Οκτωβρίου, μαζί με τον φίλο του Οβελίξ βρίσκονται στην ιταλική χερσόνησο και πηγαίνουν από τη Βενετία έως τη Σικελία. «Είμαστε στο 50 π.Χ.,  ο Καίσαρας ονειρεύεται μια Ιταλία ενωμένη και πολλές περιοχές είναι αποφασισμένες για την ανεξαρτησία τους...», αυτό είναι το έναυσμα του νέου έργου στο οποίο ο Οβελίξ θα έχει έναν σημαντικότερο ρόλο, αναφέρουν οι δημιουργοί του. Οι διάδοχοι του Ρενέ Γκοσινί και του 89χρονου σήμερα Αλμπέρ Ουντερζό, ο σεναριογράφος Ζαν - Ιβ Φερί και ο σκιτσογράφος Ντιντιέ Κονράντ, άξιοι συνεχιστές των μεγάλων δημιουργών που κατάφεραν να συλλάβουν όχι μόνο το ύφος αλλά και το πνεύμα της σειράς, υπογράφουν τη νέα κυκλοφορία. Η σειρά κόμικ, που ξεκίνησε το 1959, έχει μεταφραστεί σε περισσότερες από 100 γλώσσες και διαλέκτους - μεταξύ των οποίων στην κρητική, την κυπριακή και την ποντιακή, ακόμα στα αρχαία ελληνικά και τα λατινικά -γλώσσα η οποία είναι καλτ της σειράς προσδίδοντας έναν ρεαλιστικό τόνο. Έχει κάνει 280 εκατομμύρια πωλήσεις σε όλο τον κόσμο. Ίσως αποτελεί το πιο δημοφιλές γαλλικό κόμικ στον πλανήτη και οικείο ανάγνωσμα σε κατοίκους όλων των ηλικιών ανά την Ευρώπη. Tο κλειδί της επιτυχίας είναι η περιεκτικότητα της σειράς σε κωμικά στοιχεία που απευθύνονται σε όλες τις ηλικίες -πέρα από τα καθαρά γαλλικά αστεία-, εικόνες με έντονα χρώματα και ζωντανά σκίτσα που καθηλώνουν τα παιδιά, ενώ οι ενήλικες μπορούν να γελούν με μια ατάκα ή με τους αναχρονισμούς, που συχνά συναντώνται στο σενάριο. Naftemporiki 6/4/2017 http://dlvr.it/NqffWp

[sofilab-blog]

Η αξία των πραγμάτων, σ' ένα μικρό κόμικ

See on Scoop.it - Ελληνικά μόνο

Ιστολόγιο του 14ου Δημοτικού Σχολείου Ηρακλείου Αττικής.