#Νεανική Βία

[christospiperis]

Σωτήρης Μανωλόπουλος: «Οι γονείς χρειάζονται ψυχολόγο, όχι τα παιδιά»

Ο διακεκριμένος ψυχαναλυτής μιλά για την έξαρση των κρουσμάτων νεανικής βίας, επισημαίνει πως έχει αποδυναμωθεί ο θεσμός της οικογένειας και ότι η περίοδος της κρίσης και της πανδημίας τάραξε τις ισορροπίες…https://www.protothema.gr/ http://www.andysnow.com Είδατε το φωτογραφικό στιγμιότυπο, σαν από action movie, με την πιτσιρίκα ενδεδυμένη προκλητικά με κουκούλα στο πρόσωπο να μας σημαδεύει με…

[romios-gr]

 Ο υπουργός Εσωτερικών της Γαλλίας, Gérald Darmanin ανακοίνωσε ότι σκοπεύει να διαλύσει την Academia Christiana, ένα σύλλογο «ακροδεξιών», παραδοσιακών, ταυτοτικών καθολικών με την κατηγορία ότι «δικαιολογεί και υποκινεί τη βία». Ο Darmanin, του οποίου το υπουργείο έχει ήδη απαγορεύσει πολλές άλλες ομάδες που θεωρούνται επικίνδυνες, δήλωσε σε συνέντευξή του στο διαδικτυακό περιοδικό Brut την Κυ... Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/gallia-i-kyvernisi-apagoreyei-neaniki-katholiki-omada-giati-nomimopoioyn-tin-via-einai-akrodexioi-kai-antisimites/

[eidiseislive]

Μητροπολιτικό Κολλέγιο: Προσεγγίζοντας τη νεανική παραβατικότητα με επιστημονική ματιά

Το Μητροπολιτικό Κολλέγιο, το μεγαλύτερο εκπαιδευτικό ίδρυμα πανεπιστημιακού επιπέδου στην Ελλάδα, ανέδειξε τη νεανική παραβατικότητα και τις αιτίες της σε ημερίδα με τίτλο «Σκιαγραφώντας τη νεανική παραβατικότητα». Σκοπός της εκδήλωσης ήταν η σφαιρική διερεύνηση του φαινομένου, ενώ ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στη σημασία της οικογενειακής, κοινωνικής και εκπαιδευτικής συμβολής στην πρόληψη.

Ο Πρόεδρος του Μητροπολιτικού Κολλεγίου, κ. Κωνσταντίνος Ροδόπουλος, τόνισε την ανάγκη ευαισθητοποίησης της κοινωνίας και αναγνώρισης του ρόλου της οικογένειας ως κρίσιμου παράγοντα στη διαμόρφωση συμπεριφορών. Η Ομότιμη Καθηγήτρια Ψυχιατρικής, κ. Μαρίνα Οικονόμου, υπογράμμι��ε ότι η βία είναι μια συμπεριφορά που διδάσκεται, αλλά διδάσκεται εξίσου και η ενσυναίσθηση. Τόνισε τη σημασία υποστηρικτικών αντί τιμωρητικών προσεγγίσεων και τη συνεργασία οικογένειας, σχολείου και κοινωνίας για την αντιμετώπιση της νεανικής παραβατικότητας.

Πηγή άρθρου: Μητροπολιτικό Κολλέγιο: Προσεγγίζοντας τη νεανική παραβατικότητα με επιστημονική ματιά

[rulinarulina]

Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης: «Όταν φτάνεις στο σημείο να χειριστείς βία, δεν έχεις αντιληφθεί τη ζωή»

Η αναφορά του Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης στους νέους, με αφορμή την επέτειο του ενός χρόνου από την ενθρόνισή του Απολογισμό του έργου του, με αφορμή τη συμπλήρωση ενός έτους από την ενθρόνισή του, έκανε στην «Πρώτη Καλημέρα» της ΤV100 ο Παναγιώτατος Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης, Φιλόθεος, ο οποίος κάλεσε τους νέους στην εκκλησία, όπως είναι. Τόνισε ότι ανησυχεί για τη νεανική παραβατικότητα και…

[awesomehappystudentmagazine-blog]

Σοκαριστικά στοιχεία για τη νεανική βία και την εγκληματικότητα

Δεκαεπτάχρονος μαθητής δέχεται επίθεση με κλωτσιές και μπουνιές από ομάδα δέκα ατόμων έξω από Λύκειο, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, όπου φοιτά. Μεταφέρεται σε νοσοκομείο με εκδορές στο πρόσωπο. Αιτία φαίνεται να ήταν μία «υποβόσκουσα αντιπαλότητα μαθητών», όπως θα πει ο διευθυντής του σχολείου, με αφορμή προηγούμενες εκλογές για το δεκαπενταμελές συμβούλιο. Μετά το περιστατικό, οι γονείς του…

[christostsantis]

Κατερίνα Στεφανουδάκη - Μάθημα Ζωής

Κατερίνα Στεφανουδάκη – Μάθημα Ζωής

Μια ιστορία για το μπούλινγκ βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα Μόλις κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Ραδάμανθυς Παιδική και νεανική λογοτεχνία Μια ιστορία που θίγει με ευαισθησία τα ζητήματα του σχολικού εκφοβισμού και της βίας, δείχνοντας πως τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν. Ένα βιβλίο-παιδαγωγικό εργαλείο που μπορεί να αξιοποιηθεί εντός και εκτός σχολικού περιβάλλοντος και για τα ζητήματα της…

[kgoldtemporarygallery]

Πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος για τη συμμετοχή νέων δημιουργών στο πρόγραμμα «Τέχνη, μια σιωπηλή επανάσταση: Η τέχνη ως δυναμικό εργαλείο κοινωνικού μετασχηματισμού και αλλαγής για την αντιμετώπιση των φαινομένων ανισότητας, στερεοτύπων, ρατσισμού και εκδηλώσεων βίας και κακοποίησης».

Η Γενική Γραμματεία Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, Κατάρτισης, Διά Βίου Μάθησης και Νεολαίας του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων προσκαλεί νέους και νέες δημιουργούς από 18 έως 30 ετών, να συμμετάσχουν στο πρόγραμμα «Τέχνη, μια σιωπηλή επανάσταση: Η τέχνη ως δυναμικό εργαλείο κοινωνικού μετασχηματισμού και αλλαγής για την αντιμετώπιση των φαινομένων ανισότητας, στερεοτύπων, ρατσισμού και εκδηλώσεων βίας και κακοποίησης». Το ευρύτερο πρόγραμμα αποτελείται από μια σειρά δράσεων, οι οποίες περιλαμβάνουν μια ομαδική έκθεση, ένα συνέδριο και δύο ημερίδες, ενώ θα παραχθεί έντυπο και ψηφιακό ενημερωτικό υλικό. Οι δράσεις αυτές εντάσσονται στο Ευρωπαϊκό Έτος Νεολαίας 2022.

ΣΚΕΠΤΙΚΟ - ΘΕΜΑΤΙΚΟΙ ΑΞΟΝΕΣ

Ο ρατσισμός, ο έμφυλος διαχωρισμός, η ομοφοβία, η τρανσφοβία, το body shaming, το bullying, η σεξουαλική παρενόχληση και ο χλευασμός απ��ναντι σε άτομα με αναπηρίες αποτελούν φαινόμενα που απασχολούν έντονα τη σύγχρονη πραγματικότητα. Η ψυχολογική, λεκτική και σωματική βία συνιστούν μέσα για την περιθωριοποίηση κάθε ατόμου, το οποίο δεν συμβαδίζει με αυτό που η κοινωνία θεωρεί «πρότυπο» ή «φυσιολογικό», εντάσσοντάς τα στην κατηγορία του «ξένου», του «άσχημου», του «μη φυσιολογικού». Τα τελευταία χρόνια, κινήματα όπως το #MeToo σπάνε τη σιωπή, δίνοντας φωνή στα θύματα βίαιων συμπεριφορών μέσω της προτροπής δημοσιοποίησης των περιστατικών στα κοινωνικά δίκτυα.

Η τέχνη λειτουργεί διαχρονικά ως κοινωνός καίριων ζητημάτων και ως εκ τούτου φέρνει στην επιφάνεια, μεταξύ άλλων, και προβληματισμούς γύρω από τις παραπάνω έννοιες. Η σύγχρονη καλλιτεχνική δημιουργία αποτελεί αδιαμφισβήτητα ένα σπουδαίο εργαλείο θέασης και ερμηνείας του κόσμου μας αφού στηρίζεται σε έναν οικείο κώδικα επικοινωνίας και διαλόγου — μια πανανθρώπινη γλώσσα που μπορεί να ξεπεράσει σύνορα, διαφορές και συγκρούσεις.

Στόχος του προγράμματος είναι η δημιουργία ενός πεδίου συζήτησης για την αντιμετώπιση της κακοποίησης, της παρενόχλησης και του εκφοβισμού. Αναγνωρίζοντας και εξετάζοντας ανάλογες τραυματικές εμπειρίες, οι νέοι δημιουργοί παρουσιάζουν τη δική τους οπτική, προτείνοντας τρόπους για την επούλωση και την αποτροπή τους, τόσο σε ατομικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο. Τα έργα τους μετατρέπονται σε πομπούς μηνυμάτων ενάντια στην καταπίεση, σε στερεότυπα, προκαταλήψεις και ανισότητες. Η τέχνη ως «σιωπηλή επανάσταση» αποτελεί εφαλτήριο για τον δρόμο προς τον κοινωνικό μετασχηματισμό, την αλλαγή των αντιλήψεων και την αντιμετώπιση παρόμοιων φαινομένων.

Με ποιους τρόπους μπορούν οι νέοι και νέες δημιουργοί να συγκροτήσουν ένα νέο πλαίσιο ενδυνάμωσης που θα ενισχύει αισθήματα ορατότητας και συμπεριληπτικότητας για όλα τα άτομα; Ποιος είναι τελικά ο ρόλος τους στην αφύπνιση και τη διαμόρφωση μιας ισότιμης κοινωνίας, όπου ο πολιτισμός θα αποτελεί τον κεντρικό μοχλό για την ανάπτυξη;

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ

Το Τμήμα Πολιτισμού και Νεανικής Καλλιτεχνικής Δημιουργίας της Διεύθυνσης Νεολαίας της Γενικής Γραμματείας Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, Κατάρτισης, Διά Βίου Μάθησης και Νεολαίας του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, με σκοπό την εφαρμογή της εθνικής πολιτικής για την ανάδειξη και προστασία των πολιτιστικών αγαθών και των σύγχρονων νεανικών πολιτιστικών και καλλιτεχνικών έργων που παράγονται σε εθνικό επίπεδο, υλοποιεί το ενταγμένο στο ΠΔΕ έργο με θέμα: «Τέχνη, μια σιωπηλή επανάσταση: η Τέχνη ως δυναμικό εργαλείο κοινωνικού μετασχηματισμού και αλλαγής για την αντιμετώπιση των φαινομένων ανισότητας, στερεοτύπων, ρατσισμού και εκδηλώσεων βίας και κακοποίησης».

Στόχος του προγράμματος, η εικαστική επιμέλεια του οποίου έχει ανατεθεί στον Νικόλα Βαμβουκλή (K-Gold Temporary Gallery), είναι η υλοποίηση δράσεων που υπογραμμίζουν τη σύνδεση του πολιτισμού με την κοινωνία και προάγουν τη νεανική καλλιτεχνική δημιουργία, δημιουργικότητας και καινοτομία. Μέσα από αυτή τη σύνδεση προβάλλεται η δύναμη της τέχνης να ενημερώνει, να ευαισθητοποιεί και να συμβάλλει στην καλλιέργεια και την κουλτούρα των νέων.

Οι γενικότεροι στόχοι - προτεραιότητες του προγράμματος είναι:

να δοθεί η δυνατότητα στους νέους και τις νέες δημιουργούς όλης της χώρας που δεν έχουν συχνά ανάλογες ευκαιρίες να προβάλλουν το έργο τους και μέσω αυτού να εκφράσουν τις σκέψεις, τις ιδέες και τις απόψεις τους για την αντιμετώπιση των φαινομένων ανισότητας, στερεοτύπων, ρατσισμού και εκδηλώσεων βίας και κακοποίησης.

να επιτευχθεί η ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των νέων και της κοινωνίας σε θέματα όπως ο ψυχολογικός εκφοβισμός, η συναισθηματική κακοποίηση, η λεκτική βία, το bulling, η σεξουαλική και ηθική παρενόχληση κ.ά., προκειμένου να εξελιχθούν σε ενεργούς πολίτες πάνω στα σοβαρά θέματα που απασχολούν και προβληματίζουν τις σύγχρονες κοινωνίες.

να δοθεί η ευκαιρία στους νέους και τις νέες δημιουργούς, μέσω της έκθεσης που θα πραγματοποιηθεί, να προβάλλουν το έργο τους στο κοινό αλλά και να δημιουργηθεί το κατάλληλο έδαφος ώστε να αναπτυχθούν σχέσεις συνεργασίας μεταξύ των νέων καλλιτεχνών με καλλιτεχνικούς φορείς, οργανισμούς και δίκτυα και να επιταχυνθεί η προσωπική, κοινωνική και επαγγελματική τους εξέλιξη.

να επιβραβευθούν οι δημιουργοί τα έργα των οποίων θα επιλεγούν με τη συμμετοχή τους σε εκπαιδευτική επίσκεψη σε καλλιτεχνικούς φορείς, οργανισμούς και δίκτυα. Με αυτόν τον τρόπο θα ενισχυθεί η εκπαίδευση και κατάρτισή τους, θα τους δοθεί η ευκαιρία για ενημέρωση και επικοινωνία με εθνικά και ευρωπαϊκά δίκτυα για την περαιτέρω ανάπτυξη των προσόντων και των δεξιοτήτων τους και για τη συμμετοχή τους στην αγορά εργασίας στους τομείς της τέχνης και του πολιτισμού.

Η πρόσκληση απευθύνεται σε όλους και όλες τους νέους και νέες δημιουργούς Έλληνες ή/και διαμένοντες νόμιμα στην Ελλάδα, οι οποίοι/ες καλούνται να συμμετάσχουν με πρωτότυπο καλλιτεχνικό έργο σχετικό με τους συγκεκριμένους θεματικούς άξονες της δράσης.

Συγκεκριμένα, αφορά δημιουργούς που δραστηριοποιούνται στα πεδία των εικαστικών τεχνών (ζωγραφική, γλυπτική, φωτογραφία, εγκαταστάσεις, πολλαπλά μέσα, ψηφιακές μορφές τέχνης κ.ά.), της κινούμενης εικόνας (βιντεοτέχνη, μυθοπλασία, ντοκιμαντέρ, animation κ.ά.), της περφόρμανς (δεν αφορά παραστάσεις θε��τρου και χορού) και της συγγραφής (ποίηση, λογοτεχνία κ.ά.).

Οι ενδιαφερόμενοι/ες καλούνται να υποβάλουν προτάσεις έργων που αναδεικνύουν ότι η τέχνη λειτουργεί ως ένα δυναμικό εργαλείο κοινωνικού μετασχηματισμού και αλλαγής για την αντιμετώπιση των φαινομένων ανισότητας, στερεοτύπων, ρατσισμού, εκδηλώσεων βίας και κακοποίησης. Μετά από διαδικασία αξιολόγησης, δέκα επιλεγμένοι δημιουργοί θα συμμετάσχουν σε έκθεση προβολής των έργων τους, η οποία θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα με την ολοκλήρωση όλων των δράσεων του προγράμματος.

Στο πλαίσιο της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν ξεναγήσεις και ομιλίες, δίνοντας την ευκαιρία στους καλλιτέχνες να παρουσιάσουν το έργο τους και να αλληλεπιδράσουν με το κοινό. Παράλληλα με την έκθεση, προγραμματίζεται συνέδριο, με τη συμμετοχή ειδικών από τον χώρο του πολιτισμού, της εκπαίδευσης, της πολιτικής και των επιστημών, με σκοπό την ευαισθητοποίηση σχετικά με τους κοινωνικούς προβληματισμούς που θέτει το πρόγραμμα.

Το καλλιτεχνικό έργο θα παρουσιαστεί σε ιστοσελίδες σχετικές με την Τέχνη και τον Πολιτισμό, στην ιστοσελίδα του ΥΠΑΙΘ, την ιστοσελίδα του Ευρωπαϊκού Έτους Νεολαίας 2022, σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης κ.λπ..

Τέλος, με στόχο να δοθούν στους νέους δημιουργούς ευκαιρίες που διευκολύνουν και προωθούν την κινητικότητά τους σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, την ανταλλαγή ιδεών, τον διαπολιτισμικό διάλογο, τη συνεργασία, την εκπαίδευση και την κατάρτιση, οι επιλεγμένοι καλλιτέχνες θα επιβραβευθούν με εκπαιδευτική επίσκεψη σε εγχώριους ή ευρωπαϊκούς καλλιτεχνικούς φορείς, οργανισμούς και δίκτυα.

ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ

Οι νέοι και νέες δημιουργοί θα πρέπει να πληρούν τις παρακάτω προϋποθέσεις κατά τον χρόνο υποβολής της αίτησης:

Να έχουν γεννηθεί στο διάστημα μεταξύ 1992 και 2004

Να είναι Έλληνες ή/και διαμένοντες νόμιμα στην Ελλάδα

Σε περίπτωση συλλογικότητας, η ομάδα δημιο��ργών να μην ξεπερνά τα 2 άτομα

Η πρόσκληση είναι ανοιχτή σε όλους τους νέους και τις νέες δημιουργούς και η υποβολή φακέλων δεν απαιτεί κόστος συμμετοχής.

Οι ενδιαφερόμενοι/ες πρέπει να αποστείλουν έως τη Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2022 και ώρα 15:00 στην ηλεκτρονική διεύθυνση art.asilentrevolution@minedu.gov.gr τα παρακάτω έγγραφα σε ένα ενιαίο αρχείο pdf (έως 10 ΜΒ):

Υπογεγραμμένη αίτηση συμμετοχής με πρόταση έργου/ων

Βιογραφικό σημείωμα έως δύο (2) σελίδες

Portfolio έως είκοσι (20) σελίδες

Κάθε καλλιτέχνης έχει δικαίωμα υποβολής έως δύο (2) διαφορετικών προτάσεων, οι οποίες θα πρέπει να συνοδεύονται από φωτογραφίες, βίντεο, προσχέδια ή ενεργά links των έργων.

Οι συμμετέχοντες/ουσες δημιουργοί με την κατάθεση της αίτησής τους συμφωνούν στην εκχώρηση προς τη Γενική Γραμματεία Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, Κατάρτισης, Διά Βίου Μάθησης και Νεολαίας του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων του δικαιώματος χρήσης και αναπαραγωγής κάθε κατατεθέντος υλικού για ��όγους προώθησης και δημοσιοποίησης του Έργου και για μη κερδοσκοπικούς σκοπούς.

Η δημοσιοποίηση θα γίνεται κάτω από τα λογότυπα της Γενικής Γραμματείας Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, Κατάρτισης, Διά Βίου Μάθησης και Νεολαίας και του Έργου.

Η μεταφορά και η ασφάλιση των έργων, καθώς και η μετακίνηση, η διαμονή και η σίτιση των δημιουργών για την εγκατάσταση της έκθεσης καλύπτονται από το Έργο.

Για τους/τις συμμετέχοντες/ουσες νέους και νέες δημιουργούς δεν προβλέπεται χρηματική αμοιβή.

ΕΠΙΛΟΓΗ ΕΡΓΩΝ

Από το σύνολο των έργων των δημιουργών που θα υποβάλουν αίτηση, θα επιλεγούν δέκα (10) έργα λαμβάνοντας υπόψη την τεχνική αρτιότητα και την αισθητική ποιότητα των προτάσεών τους, καθώς και τη συνολική εικόνα του φακέλου υποψηφιότητας. Για την αξιολόγηση των έργων θα συσταθεί πενταμελής επιτροπή ειδικών και καταξιωμένων επαγγελματιών από τον χώρο της Τέχνης και του Πολιτισμού σε συνεργασία με το Τμήμα Πολιτισμού και Νεανικής Καλλιτεχνικής Δημιουργίας της Διεύθυνσης Νεολαίας της ΓΓΕΕΚΔΒΜ&Ν και τον επιμελητή του Έργου Νικόλα Βαμβουκλή.

Η απόφαση για την επιλογή των καλλιτεχνών, τα κριτήρια της οποίας θα τεκμηριώνονται σε πρακτικό της επιτροπής αξιολόγησης και επιλογής, θα είναι οριστική και δεν θα επιδέχεται ένσταση.

Τα ονόματα των δημιουργών που θα επιλεγούν θα ανακοινωθούν στους ιστότοπους του ΥΠΑΙΘ, του Ευρωπαϊκού Έτους Νεολαίας 2022 κ.λπ.

Για πρόσθετες πληροφορίες ή διευκρινίσεις μπορείτε να επικοινωνείτε στα ακόλουθα στοιχεία επικοινωνίας:

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ

Γενική Γραμματεία Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, Κατάρτισης, Διά Βίου Μάθησης & Νεολαίας

Διεύθυνση Νεολαίας

Τμήμα Πολιτισμού και Νεανικής Καλλιτεχνικής Δημιουργίας

τηλέφωνα: 210 344 3763, 210 344 2558, 210 344 2766

ηλεκτρονική διεύθυνση: culture.youth@minedu.gov.gr

Οι αιτήσεις θα υποβληθούν ηλεκτρονικά στην ηλεκτρονική διεύθυνση:

art.asilentrevolution@minedu.gov.gr

Για την πλήρη πρόσκληση και το έντυπο της Αίτησης, πατήστε εδώ

Προθεσμία κατάθεσης φακέλων υποψηφιότητας για επιλογή:

Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2022 και ώρα 15:00

[orthodoxiaonline]

Κωνσταντίνος Χολέβας: "Ας δώσουμε πρότυπα στα παιδιά μας για να μην γίνονται χούλιγκαν"

Κωνσταντίνος Χολέβας: “Ας δώσουμε πρότυπα στα παιδιά μας για να μην γίνονται χούλιγκαν”

Γράφει ο Κωνσταντίνος Χολέβας Πολιτικός Επιστήμων Μας απασχολεί η νεανική βία είτε αφορά «οπαδούς» ομάδων είτε αφορά συμμορίες ανηλίκων. Το ερώτημα είναι ποια πρότυπα είχαν αυτά τα παιδιά. Τι πρότυπα τους προσφέρουν η κοινωνία, η εκπαίδευση, τα ΜΜΕ; (more…)

[spoilersgr]

Υπήρξε θύμα φτώχειας, ενδοοικογενειακής βίας και υπέρβαρος... Σήμερα είναι personal trainer και απαλλαγμένος από το κακό του παρελθόν & εκπροσωπεί το νησί μας στο #BigBrotherGR! Τι κι αν οι αρχικές πληροφορίες ήθελαν τους διαγωνιζόμενους του Big Brother μόνο να αποχωρούν, δίχως νέες εισόδους, το βράδυ της Παρασκευής μια έκπληξη περίμενε τους διαγωνιζόμενους. Υπεύθυνος για αυτήν δεν ήταν άλλος από τον Μεγάλο Αδελφό! ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Χρήστος και Παναγιώτης Βαρουξής αποκαλύφθηκαν! Το σοκ στο #BigBrotherGR! Η Αφροδίτη έκανε μπάνιο γυμνή μπροστά σε όλους! Τα πέταξε όλα στο #BigBrotherGR Η αναφορά του Μικρούτσικου στην Δήμητρα Ρουμπέση, Βόσσου και Φωτεινή Γιωργαντά Ειδικότερα, στο ριάλιτι του ΣΚΑΪ/Sigma θα συμμετέχει πια και ο Βλαδίμηρος Νικόλα από την Κύπρο. Όπως πρόδωσε ο ίδιος ο νεαρός διαγωνιζόμενος, στο εισαγωγικό του βίντεο, πήγε για να… επιστρέψει στην πατρίδα μας με το χρηματικό έπαθλο. «Ο Βλαδίμηρος είναι ένα άτομο το οποίο έχει περάσει φτώχεια, ενδοοικογενειακή βία» σημείωσε χαρακτηριστικά ο Κύπριος διαγωνιζόμενος για τον εαυτό του. «Φοβόμουν πολλές φορές τον πατέρα μου επειδή τον έβλεπα κάποτε να ασκεί βία στη μάνα μου, γενικά η συμπεριφορά του ήταν αρκετά τυραννική οπότε μου προκαλούσε αρκετό φόβο. Έχει κάνει τόσα πολλά πράγματα που δεν μου έρχεται κάποιο καλό συναίσθημα όταν τον σκέφτομαι» πρόσθεσε. Ο 22χρονος Βλαδίμηρος μίλησε ανοιχτά στην κάμερα για τα δύσκολα παιδικά του χρόνια. Η ενδοοικογενειακή βία, αλλά και τα περιττά κιλά, ήταν και αυτά που «σημάδεψαν» τη νεανική του ηλικία. Αμέσως μετά την προβολή του βίντεο, ο νέος παίκτης του Big Brother έκανε την είσοδό του στο σπίτι του ριάλιτι. Ποιες αναταράξεις θα φέρει στο Big Brother ο νέος παίκτης;

[maxmaggr]

Του δολοφόνου... το σινεμά: 6+1 αγαπημένες ταινίες

Υποθέτω πως με το παρόν θέμα ασχολήθηκαν και άλλοι αρθρογράφοι του MaxMag. Αυτή είναι μια δική μου ματιά σε ταινίες που ξεφεύγουν από την κατηγορία του τρόμου και του σπλάτερ. Ταινίες που μας οδηγούν περισσότερο στην σκιαγράφηση του προφίλ του εκάστοτε δολοφόνου. The Raven (2012)

Πηγή εικόνας: smithsonianmag.com Η ταινία «Το κοράκι» είναι μια παραγωγή θρίλερ/ μυστηρίου. Βρισκόμαστε στον 19ο αιώνα όπου ένας μανιακός δολοφόνος αρχίζει να διαπράττει φρικιαστικές δολοφονίες εμπνευσμένες από τα έργα του Edgar Allan Poe. Την ίδια ώρα ο Poe ενώνει τις δυνάμεις του με έναν  νεαρό ντετέκτιβ από τη Βαλτιμόρη για να τον εμποδίσει να κάνει πράξη  τις ιστορίες του. Ένα ενδιαφέρον φιλμ με ωραία ατμόσφαιρα από τον James Mc Teigue. Ένα κινηματογραφικό έργο μου μπλέκει έξυπνα μια φανταστική πλοκή με τα  πραγματικά γεγονότα που αφορούν τη ζωή του συγγραφέα. The Clovehitch Killer  (2018)

Πηγή εικόνας: heavenofhorror.com Μια δραματική ταινία μυστηρίου του Duncan Skiles. Το έργο εστιάζει στον έφηβο Tyler Burnside που αρχίζει να ανακαλύπτει συνταρακτικές αλήθειες για τον πατέρα του, ο οποίος κατέχει μια σεβαστή θέση στην τοπική κοινωνία. Το αγόρι υποπτεύεται τον γονιό του ως έναν κατά συρροή δολοφόνο με το ψευδώνυμο «Clovehitch» που βασανίζει γυναίκες μέχρι θανάτου. Η κεντρική ιδέα των θρίλερ «ο δολοφόνος απαγάγει και φυλακίζει το θύμα» διαφοροποιείται σημαντικά. Μια απλή ιστορία που στα πρώτα κιόλας λεπτά σε κάνει να ξεχνάς την λιτότητα της. Μια ταινία που ίσως της λείπει το σασπένς. The Frozen Ground (2013)

Πηγή εικόνας: telegraph.co.uk Στην ταινία «The Frozen Ground» πρωταγωνιστούν οι Nicolas Cage, Vanessa Hudgens και John Cusack. Μια νεαρή γυναίκα δραπετεύει από τα χέρια του μανιακού δολοφόνου Robert Hansen. Τώρα, θα συνεργαστεί με έναν άντρα από την πολιτεία της Αλάσκας με σκοπό να τον οδηγήσουν στη δικαιοσύνη. Ένα φιλμ βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα που δεν κατάφερε να ξεπεράσει σε εισπράξεις τον προϋπολογισμό της.  Ένα κινηματογραφικό έργο με ένα αξιόλογο καστ και ένα ενδιαφέρον σενάριο. Μια ρεαλιστική αστυνομική ιστορία γυρισμένη στον τόπο που διαδραματίζονται όλα τα γεγονότα που περιγράφει που όμως δεν φαίνεται να έπεισε το κοινό. Perfume: A story of a murderer (2006)

Πηγή εικόνας: bbc.co.uk Η ιστορία ενός δολοφόνου με το όνομα Jean- Baptiste Grenouille στη μεγάλη οθόνη. Ένα ψυχολογικό θρίλερ που γυρίστηκε στη Γερμανία, τη Γαλλία ��αι την Ισπανία. O Jean γεννήθηκε με μια ανώτερη οσφρητική αίσθηση και προσπαθεί να δημιουργήσει το καλύτερο άρωμα του κόσμου. Η προσπάθειά του αυτή παίρνει μια ανεξέλεγκτη τροπή όταν αναζητά τον τρόπο με το οποίο θα το πετύχει. Το φιλμ βασίστηκε στη νουβέλα «Das Parfum» του Patrick Suskind (1985). Μια σκοτεινή ιστορία που μεταφέρθηκε με δεξιοτεχνία στο κινηματογραφικό πανί διατηρώντας την ατμόσφαιρα της εποχής. Μια παραγωγή με προσεγμένη μουσική επένδυση και πολύ καλή σκηνογραφία που αξίζει κανείς να παρακολουθήσει. Έτερος εγώ (2016) Πηγή εικόνας: flix.gr Μια παραγωγή του σύγχρονου Ελληνικού Κινηματογράφου από τον Σωτήρη Τσαφούλια. Ένα αστυνομικό θρίλερ με πρωταγωνιστή τον Πυγμαλίων Δαδακαρίδη. Ένας εκκεντρικός και μοναχικός εγκληματολόγος αναλαμβάνει να βοηθήσει στην εξιχνίαση μιας σειράς τελετουργικών φόνων ενός δολοφόνου που συνδέει τα εγκλήματα του με τα πυθαγόρεια ρητά (www.athinorama.gr). Μια ταινία- έκπληξη για τον Ελληνικό Κινηματογράφο. Από τις καλύτερες παραγωγές που έχω δει τα τελευταία χρόνια. Μια άρτια δουλειά με φοβερή ατμόσφαιρα και καλές ερμηνείες των πρωταγωνιστών. Ένα κινηματογραφικό έργο με υψηλά στάνταρτ για τα ελληνικά δεδομένα. Μια ταινία που έγινε και σειρά. Κυκλοφορεί από τις 16 Ιουνίου σε παραγωγή COSMOTE TV. The House That Jack Built (2018)

Πηγή εικόνας: dreadcentral.com Η ταινία μας διηγείται την ιστορία του Jack, ενός δολοφόνου ιδιαίτερα έξυπνου που περιγράφει τα τελευταία 12 χρόνια της ζωής του και τους φόνους που τον σημάδεψαν. Μια ταινία με την περισσότερη βία συγκριτικά με τα υπόλοιπα φιλμ της λίστ��ς μας. Μια παραγωγή χωρίς καμία ιδιαίτερη μεγάλη επιτυχία εισπρακτικά. Μια ταινία του Lars Von Trier που σόκαρε και δίχασε κοινό και κριτικούς. Σίγουρα, μια κινηματογραφική δουλειά διαφορετική από τις άλλες, όπως συνηθίζει ο σκηνοθέτης όλα αυτά τα χρόνια. O Trier μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη έναν χαρακτήρα, κάποιον με πολλά κοινά στοιχεία με τον ίδιο. El Angel (2018)

Πηγή εικόνας: regerebert.com Το «El Angel» είναι μια ιστορία εγκληματικότητας που είναι βασισμένη στην αληθινή ιστορία του Αργεντίνου δολοφόνου, Carlos Robledo Puch. Το αγγελικό πρόσωπο του Carlos -ετών 17- κρύβει μια σκοτεινή πλευρά από ληστείες, ψέμματα και δολοφονίες (www.imdb.com). Ένα φιλμ σε παραγωγή των Agustin και Pedro Almodovar. Μια ταινία για έναν διαβόητο εγκληματία που μετατρέπεται σε fun movie γεμάτη rock n’ roll και 70’s ατμόσφαιρα από τον Luis Ortega. Ένα απολαυστικό και γρήγορο κινηματογραφικό έργο που σου εγγυάται ένα ψυχαγωγικό δίωρο. Έχει δράση, χιούμορ και μια νεανική φρεσκάδα. Read the full article

[maxmaggreece]

Του δολοφόνου... το σινεμά: 6+1 αγαπημένες ταινίες

Υποθέτω πως με το παρόν θέμα ασχολήθηκαν και άλλοι αρθρογράφοι του MaxMag. Αυτή είναι μια δική μου ματιά σε ταινίες που ξεφεύγουν από την κατηγορία του τρόμου και του σπλάτερ. Ταινίες που μας οδηγούν περισσότερο στην σκιαγράφηση του προφίλ του εκάστοτε δολοφόνου. The Raven (2012)

��ηγή εικόνας: smithsonianmag.com Η ταινία «Το κοράκι» είναι μια παραγωγή θρίλερ/ μυστηρίου. Βρισκόμαστε στον 19ο αιώνα όπου ένας μανιακός δολοφόνος αρχίζει να διαπράττει φρικιαστικές δολοφονίες εμπνευσμένες από τα έργα του Edgar Allan Poe. Την ίδια ώρα ο Poe ενώνει τις δυνάμεις του με έναν  νεαρό ντετέκτιβ από τη Βαλτιμόρη για να τον εμποδίσει να κάνει πράξη  τις ιστορίες του. Ένα ενδιαφέρον φιλμ με ωραία ατμόσφαιρα από τον James Mc Teigue. Ένα κινηματογραφικό έργο μου μπλέκει έξυπνα μια φανταστική πλοκή με τα  πραγματικά γεγονότα που αφορούν τη ζωή του συγγραφέα. The Clovehitch Killer  (2018)

Πηγή εικόνας: heavenofhorror.com Μια δραματική ταινία μυστηρίου του Duncan Skiles. Το έργο εστιάζει στον έφηβο Tyler Burnside που αρχίζει να ανακαλύπτει συνταρακτικές αλήθειες για τον πατέρα του, ο οποίος κατέχει μια σεβαστή θέση στην τοπική κοινωνία. Το αγόρι υποπτεύεται τον γονιό του ως έναν κατά συρροή δολοφόνο με το ψευδώνυμο «Clovehitch» που βασανίζει γυναίκες μέχρι θανάτου. Η κεντρική ιδέα των θρίλερ «ο δολοφόνος απαγάγει και φυλακίζει το θύμα» διαφοροποιείται σημαντικά. Μια απλή ιστορία που στα πρώτα κιόλας λεπτά σε κάνει να ξεχνάς την λιτότητα της. Μια ταινία που ίσως της λείπει το σασπένς. The Frozen Ground (2013)

Πηγή εικόνας: telegraph.co.uk Στην ταινία «The Frozen Ground» πρωταγωνιστούν οι Nicolas Cage, Vanessa Hudgens και John Cusack. Μια νεαρή γυναίκα δραπετεύει από τα χέρια του μανιακού δολοφόνου Robert Hansen. Τώρα, θα συνεργαστεί με έναν άντρα από την πολιτεία της Αλάσκας με σκοπό να τον οδηγήσουν στη δικαιοσύνη. Ένα φιλμ βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα που δεν κατάφερε να ξεπεράσει σε εισπράξεις τον προϋπολογισμό της.  Ένα κινηματογραφικό έργο με ένα αξιόλογο καστ και ένα ενδιαφέρον σενάριο. Μια ρεαλιστική αστυνομική ιστορία γυρισμένη στον τόπο που διαδραματίζονται όλα τα γεγονότα που περιγράφει που όμως δεν φαίνεται να έπεισε το κοινό. Perfume: A story of a murderer (2006)

Πηγή εικόνας: bbc.co.uk Η ιστορία ενός δολοφόνου με το όνομα Jean- Baptiste Grenouille στη μεγάλη οθόνη. Ένα ψυχολογικό θρίλερ που γυρίστηκε στη Γερμανία, τη Γαλλία και την Ισπανία. O Jean γεννήθηκε με μια ανώτερη οσφρητική αίσθηση και προσπαθεί να δημιουργήσει το καλύτερο άρωμα του κόσμου. Η προσπάθειά του αυτή παίρνει μια ανεξέλεγκτη τροπή όταν αναζητά τον τρόπο με το οποίο θα το πετύχει. Το φιλμ βασίστηκε στη νουβέλα «Das Parfum» του Patrick Suskind (1985). Μια σκοτεινή ιστορία που μεταφέρθηκε με δεξιοτεχνία στο κινηματογραφικό πανί διατηρώντας την ατμόσφαιρα της εποχής. Μια παραγωγή με προσεγμένη μουσική επένδυση και πολύ καλή σκηνογραφία που αξίζει κανείς να παρακολουθήσει. Έτερος εγώ (2016) Πηγή εικόνας: flix.gr Μια παραγωγή του σύγχρονου Ελληνικού Κινηματογράφου από τον Σωτήρη Τσαφούλια. Ένα αστυνομικό θρίλερ με πρωταγωνιστή τον Πυγμαλίων Δαδακαρίδη. Ένας εκκεντρικός και μοναχικός εγκληματολόγος αναλαμβάνει να βοηθήσει στην εξιχνίαση μιας σειράς τελετουργικών φόνων ενός δολοφόνου που συνδέει τα εγκλήματα του με τα πυθαγόρεια ρητά (www.athinorama.gr). Μια ταινία- έκπληξη για τον Ελληνικό Κινηματογράφο. Από τις καλύτερες παραγωγές που έχω δει τα τελευταία χρόνια. Μια άρτια δουλειά με φοβερή ατμόσφαιρα και καλές ερμηνείες των πρωταγωνιστών. Ένα κινηματογραφικό έργο με υψηλά στάνταρτ για τα ελληνικά δεδομένα. Μια ταινία που έγινε και σειρά. Κυκλοφορεί από τις 16 Ιουνίου σε παραγωγή COSMOTE TV. The House That Jack Built (2018)

Πηγή εικόνας: dreadcentral.com Η ταινία μας διηγείται την ιστορία του Jack, ενός δολοφόνου ιδιαίτερα έξυπνου που περιγράφει τα τελευταία 12 χρόνια της ζωής του και τους φόνους που τον σημάδεψαν. Μια ταινία με την περισσότερη βία συγκριτικά με τα υπόλοιπα φιλμ της λίστας μας. Μια παραγωγή χωρίς καμία ιδιαίτερη μεγάλη επιτυχία εισπρακτικά. Μια ταινία του Lars Von Trier που σόκαρε και δίχασε κοινό και κριτικούς. Σίγουρα, μια κινηματογραφική δουλειά διαφορετική από τις άλλες, όπως συνηθίζει ο σκηνοθέτης όλα αυτά τα χρόνια. O Trier μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη έναν χαρακτήρα, κάποιον με πολλά κοινά στοιχεία με τον ίδιο. El Angel (2018)

Πηγή εικόνας: regerebert.com Το «El Angel» είναι μια ιστορία εγκληματικότητας που είναι βασισμένη στην αληθινή ιστορία του Αργεντίνου δολοφόνου, Carlos Robledo Puch. Το αγγελικό πρόσωπο του Carlos -ετών 17- κρύβει μια σκοτεινή πλευρά από ληστείες, ψέμματα και δολοφονίες (www.imdb.com). Ένα φιλμ σε παραγωγή των Agustin και Pedro Almodovar. Μια ταινία για έναν διαβόητο εγκληματία που μετατρέπεται σε fun movie γεμάτη rock n’ roll και 70’s ατμόσφαιρα από τον Luis Ortega. Ένα απολαυστικό και γρήγορο κινηματογραφικό έργο που σου εγγυάται ένα ψυχαγωγικό δίωρο. Έχει δράση, χιούμορ και μια νεανική φρεσκάδα. Read the full article

[schoolofrockgr]

Back In The Day | Ποια ήταν η γνώμη των κριτικών για το Sleepers του Barry Levinson;

Παρασκευή σήμερα και είπα να κρατήσω για πρώτη φορά στη ζωή μου μια συνέπεια και όπου μας βγάλει. Ο λόγος για την στήλη Back In The Day, όπου θα μιλάμε για κλασικές ταινίες, που σπάνια θα βρεθεί κάποιος σήμερα να τις αμφισβητήσει, αλλά που στην εποχή τους δεν έτυχαν απόλυτης αποδοχής.

Μετά τον Δράκουλα του Copola, θα περάσω σε μία που είδα και πάλι πρόσφατα και πραγματικά ανακάλυψα νέα πράγματα ��ια αυτήν, καθώς πάντα είχα ένα πρόβλημα με την ιστορία της. Αναφέρομαι στο Sleepers του Barry Levinson από το μακρινό (πια) 1996, που στην Ελλάδα όμως προβλήθηκε το 1997.

Για να ξεμπερδέψω γρήγορα με τα όσα έχω να πω εγώ, αναφέρω μόνο πως η ιστορία μου φαινόταν υπερβολική από την πρώτη φορά που την είδα (πιθανότατα να ήμουν 16-17, κοντά στο 2000 σε κάποια τηλεοπτική προβολή) και ακόμα περισσότερο αναληθή με τον καιρό που την ξαναείδα πιο μεγάλος. Για να φτάσουμε στο τελικό καθαρτικό αποτέλεσμα που μας προσφέρει η ταινία, γίνονται τόσα πολλά, πίσω και μπρος από την σκοτεινή σκηνή του Χελς Κίτσεν της Νέας Υόρκης, που φαίνονται λες και όλα κρέμονται από μια κλωστή, αραχνοΰφαντη.

Μόλις πέρσι έμαθα πως η ταινία είναι βασισμένη σε βιβλίο του Lorenzo Carcaterra και πως ισχυρίζεται πως είναι τα παιδικά του χρόνια. Φυσικά οι επίσημοι φορείς αναφέρουν πως δεν υπάρχουν αρχεία της συγκεκριμένης δίκης που ισχυρίζεται ο συγγραφέας, ενώ το ίδιο αναφέρει και ένας δημοσιογράφος, ο David Stout των New York Times, ψάχνοντας τα αρχεία της εφημερίδας.

Όπως είναι λογικό, οι αρνητικές κριτικές που (θα) εστιάζουμε σε αυτή τη στήλη, συγκεκριμένα για το Sleepers, στοχεύουν σε αυτή την τρύπια λιγάκι ιστορία ή το πώς ο σκηνοθέτης απεικόνισε την βία και την παιδική σεξουαλική παρενόχληση, καθώς δεν μπορείς να προσάψεις τίποτα για την μουσική της (υποψήφιος για όσκαρ ο John Williams), την φωτογραφία, την κινηματογράφηση και (ίσως κάποιες από) τις ερμηνείες.

Η βαθμολογία του κοινού στο IMDb είναι 7.6/10 και στο Rotten Tomatoes είναι 85%. Για τους κριτικούς, επίσης στο Rotten Tomatoes είναι 73%, ενώ στο IMDb που αντλεί βαθμολογίες από το metacritic.com είναι μόλις… 49%.

Ας δούμε λοιπόν τι λένε οι πιο χαμηλές από αυτές:

Newsweek | 10/100

Διάβασα το σπαρακτικό The Boys of St. Vincent (το βιβλίο που στηρίχτηκε το σενάριο) για να δω πόσο αδύναμο και άδειο είναι το Sleepers και πόσο λίγα αποκαλύπτει για την φύση και τα αποτελέσματα της παιδική σεξουαλικής κακοποίησης.

The New York Times | 30/100

Ο τρόπος με τον οποίο σκηνοθέτησε ο Barry Levinson αλλά και έπαιξαν, μια σειρά από α��τέρες, η ταινίας δεν αφήνει έστω μια πνοή αλήθειας στο σύμπαν της.

Los Angeles Times | 30/100

Ο τόνος της ταινίας είναι επιφορτισμένος για να μυθοποιήσει περιστασιακά ατυχήματα και να τα μετατρέψει σε ένα έπος για την χαμένη νεανική αθωότητα. Περισσότερο μοιάζει με επιχρυσωμένο σκουπίδι.

Austin Chronicle | 40/100

Με μπερδεμένη λογική προσέγγιση, το δεύτερο μισό της ταινίας αποτυγχάνει να δώσει την κάθαρση στην οποία περιμένεις.

Entertainment Weekly | 50/100

Το μόνο πράγμα που κακοποιείται σε αυτή την ταινία, είναι η νοημοσύνη του κοινού.

The A.V. Club | 50/10

Αργό, μπερδεμένο και βαρετό. Προοικονομεί το τέλος μιας ακριβής ταινίας που της λείπει εν τέλει μια καλή βασική ιστορία να πει.

Ενδιαφέρουσα facts της ταινίας:

Σύμφωνα με το βιβλίο, μετά την ψευδή κατάθεση του Father Bobby, ολόκληρη η δικαστική αίθουσα ξέσπασε σε χειροκροτήματα.

Κάποιοι χαρακτήρισαν την οπτική ματιά της, ως ομοφοβική.

Οι πιτσιρικάδες -τότε- ηθοποιοί Brad Renfro και Joe Perrino, φορούσαν φακούς επαφής για να αλλάξουν το χρώμα των ματιών τους και να ταιριάζει στους Brad Pitt και Jason Patric, τους ηθοποιούς δηλαδή, που τους ενσάρκωσαν ως ενήλικοι.

Η ταινία είχε budget σχεδόν 45 εκατομμύρια και έβγαλε περίπου 200.

[paranoikosnews-blog]

Η νεανική βία ως παράγωγο της φτώχειας και της δυσλειτουργίας της οικογένειας

[ad_1]

του Άγ��ελου Τσιγκρή Δικηγόρου – Καθηγητή Εγκληματολογίας Η εγκληματολογική έρευνα, αναφορικά με τους ανήλικους παραβάτες έχει αποδείξει ότι πρόκειται κυρίως για αγόρ��α, εφηβικής ηλικίας…

Οι παραβατικές παρέες των νέων σχολικής ηλικίας είναι σχετικά πολυμελείς και στελεχώνονται κυρίως με άτομα του ιδίου φύλου. Τα μέλη της παρέας προέρχονται κυρίως από το σχολείο, αλλά επίσης από τη…

[greeknewsonline-blog]

Ανήλικοι παραβάτες: αίτια και τρόποι προνόησης των εγκλημάτων

Δεν είναι ασυνήθιστο το γεγονός πως πολλοί από τους ανήλικους εγκληματίες ξεκίνησαν να παραβαίνουν το νόμο ήδη από πολύ μικρή ηλικία, όπως και αυτήν των 7-10 ετών. Ο βασικότερος παράγοντας αυτής της παραβατικότητας είναι η προβληματική γονεϊκή συμπεριφορά κι αντιμετώπιση, όπως ανεπαρκής διαγωγή και καθοδήγηση, σκληρή και βίαιη ανατροφή. Εκείνοι οι γονείς που χρησιμοποιούν βίαιες μεθόδους αντιμετώπισης καταστάσεων τείνουν να περνούν τη ροπή αυτήν προς τη βία στα παιδιά τους. Μάλιστα, είναι συχνό το θεώρημα πως ο χωρισμός των γονέων μπορεί να οδηγήσει στην επιθετική συμπεριφορά ενός παιδιού. Στην πραγματικότητα, όμως, δε χρειάζεται οι δύο γονείς να είναι απαραίτητα μαζί, μα ακόμη και εάν η μεταξύ τους σχέση δεν είναι καλά και υγιής, θα πρέπει να τη διαχειριστούν με συνέπεια. Αυτό προϋποθέτει να ξέρουν τι θέλουν από τη σχέση τους, να μην ακολουθούν ένα φαύλο κύκλο επανένωσης και αποχωρισμού και κατά κύριο λόγο, να μην αναθέτουν στο παιδί την επιλογή (πλευρά) του ενός έναντι του άλλου. Μεταξύ άλλων βέβαια, σημαντικό ρόλο φαίνεται πως έχει η χαμηλή νοημοσύνη και η ζωή όπως τη βιώνουν παιδιά σε βίαιες και ανοργάνωτες περιοχές, όπως είναι τα γνωστά ghettos. Αντικοινωνικό φαινόμενο στην εφηβεία (13-18 ετών): η αντικοινωνική συμπεριφορά εκτείνεται από κανονικά πράγματα, όπως τα ψέματα, έως και ακραία, όπως τα εγκλήματα ληστείας, κακοποίησης/παρενόχλησης και αγριότητα εις βάρος ζώων. Σπάνια, όμως, οι ανήλικοι παραβάτες φυλακίζονται για μια και μόνο παράβαση. Οι τρόποι που παραβαίνουν κάθε φορά το νόμο ποικίλλουν έντονα και η συχνότητα της υποτροπής τους είναι υψηλή. Το 75% θα τελέσουν και δεύτερη παράβαση στα επόμενα δύο χρόνια μετά την αποφυλάκιση τους. Τα περισσότερα και πιο ακραία περιστατικά τελούνται στην ηλικία των 16-17 ετών. Οι κατηγορίες των νεαρών παραβατών είναι διάφορες με τις κυριότερες να είναι δύο: α)εκείνοι των οποίων η εγκληματικότητα ξεκινά από την εφηβεία και ως επί το πλείστον συνεχίζει και στην ενήλικη ζωή και β) εκείνοι των οποίων η εγκληματικότητα είναι προσωρινή και συνήθως περιορίζεται στην εφηβεία.

Ανήλικοι παραβάτες Οι περισσότεροι παράγοντες επικινδυνότητας κατατάσσονται περισσότερο ως κοινωνικοί παρά ως βιολογικοί. Πιο συγκεκριμένα, έρευνες, όπως αυτήν του Farrington (2011), αποδίδουν τη μεγαλύτερη ευθύνη για τη νεανική εγκληματικότητα στους γονείς/οικογένεια και τα πρότυπα αυτών: -Ίσως να υπάρχει κάποιος γενετικός μηχανισμός, ο οποίος μπορεί να περάσει στο παιδί ως μια εγκληματική προδιάθεση -Οι γονείς μπορεί να διδάσκουν άμεσα ή έμμεσα εγκληματικές συμπεριφορές στα παιδιά τους. -Οι γονείς μπορεί να μοιράζονται τους ίδιους περιβαλλοντικούς και άλλους παράγοντες επικινδυνότητας με τα παιδιά τους (όπως, το να ζουν σε μια εγκληματογενή περιοχή) -Το συγκριτικό ζευγάρωμα μπορεί να σημαίνει πως ρέποντα προς το έγκλημα άτομα παράγουν ένα ρέπον προς στο έγκλημα παιδί. -Η αστυνομία και το υπόλοιπο σύστημα Ποινικού Δικαίου μπορεί να προκατειλλημένοι για κάποιο λόγο ενάντια στους γονείς και ως αποτέλεσμα, να επεκτείνουν αυτήν τους την προκατάληψη και υποψία προς τα παιδιά εκείνων. Μια άλλη πιθανότητα είναι το γεγονός πως όταν ένας γονέας, συνήθως ο πατέρας, καταδικαστεί για κάποιο έγκλημα με φυλάκιση και αυτό οδηγεί στην μετέπειτα απουσία οικογενειακού εισοδήματος, το παιδί δε διαθέτει κάποιο νόμιμο τρόπο για να απεγκλωβιστεί από αυτήν την κατάσταση την οποία βιώνει. Ένα παράξενο εύρημα είναι πως το 1/3 των βιαστώ ενήλικων γυναικών είναι αγόρια κάτω των 18 ετών. Είναι γνωστό, βέβαια, πως οι νεαροί παραβάτες είναι απαραίτητα ανίκανοι ηθικής λογικής. Παρ`όλα αυτά, τα ακραία και βίαια εγκλήματα έχουν χαμηλή συχνότητα (δολοφονία,βιασμός,ξυλοδαρμός), τα συχνότερα αφορούν κυρίως ληστείες-εγκλήματα ιδιοκτησίας και μερική οπλοφορία ή ίσως και κάποιο καβγά του δρόμου.

Νεανική εγκληματικότητα Τέλος, η ερευνήτρια Yoshikawa αναλύοντας το πόρισμα 40 εκτιμήσεων ερευνών κατέληξε στο ότι συμφωνούν σε συγκεκριμένα κριτήρια παρέμβασης: -Η παρέμβαση πρέπει να περιλαμβάνει ομάδες παιδιών με το μεγαλύτερο κίνδυνο να εμφανίσουν παραβατικότητα ή αντικοινωνική συμπεριφορά. Παιδιά με μικρό βάρος στη γέννα και με χαμηλό οικογενειακό εισόδημα ��ατατάσσονται σε αυτήν την κατηγορία. -Η παρέμβαση πρέπει να λαμβάνει μέρος τόσο πριν τη γέννα όσο και στην παιδική ηλικία. -Οι ερευνητές οφείλουν να μελετήσουν τις επιδράσεις της παρέμβασης στην νεανικής παραβατικότητα ή στους παράγοντες επικινδυνότητας στην μακρόχρονη νεανική παραβατικότητα. Οι δύο βασικότεροι τρόποι παρέμβασης είναι οι εξής: -Εκπαιδευτικά προγράμματα που βασίζονται σε παιδιά με εγκαταστάσεις και τμήματα παρόμοια με αυτά των νηπιαγωγείων ή των παιδικών σταθμών. -Οικογενειακά προγράμματα υποστήριξης βασισμένα στους γονείς που περιλαμβάνουν παρεμβάσεις όπως συχνές κατ`οίκον επισκέψεις από κάποιον ειδικευμένο στην παιδική φροντίδα. Γενικότερα, όμως, πρέπει να λάβουμε υπόψιν μας πως το βασικότερο είναι να προλαβαίνουμε καταστάσεις, διότι πάντοτε οι επιπτώσεις κοστίζουν περισσότεροι από αυτές. Αυτό να σημειωθεί πως εννοείται τόσο κυριολεκτικά όσο και μεταφορικά, καθώς έχει αποδειχθεί πως το κόστος των εκ των προτέρων παρεμβάσεων είναι πολύ μικρότερο από αυτών των δισεκατομμυρίων που ξοδεύονται στην αντιμετώπιση και διαχείριση του εγκλήματος. Πηγή: Howitt,D. (2015). Introduction to forensic and criminal psychology, fifth edition. Pearson Education Limited. Slovakia: Neographia. Read the full article

[blogperiodiko-blog]

Ανήλικοι παραβάτες: αίτια και τρόποι προνόησης των εγκλημάτων

Δεν είναι ασυνήθιστο το γεγονός πως πολλοί από τους ανήλικους εγκληματίες ξεκίνησαν να παραβαίνουν το νόμο ήδη από πολύ μικρή ηλικία, όπως και αυτήν των 7-10 ετών. Ο βασικότερος παράγοντας αυτής της παραβατικότητας είναι η προβληματική γονεϊκή συμπεριφορά κι αντιμετώπιση, όπως ανεπαρκής διαγωγή και καθοδήγηση, σκληρή και βίαιη ανατροφή. Εκείνοι οι γονείς που χρησιμοποιούν βίαιες μεθόδους αντιμετώπισης καταστάσεων τείνουν να περνούν τη ροπή αυτήν προς τη βία στα παιδιά τους. Μάλιστα, είναι συχνό το θεώρημα πως ο χωρισμός των γονέων μπορεί να οδηγήσει στην επιθετική συμπεριφορά ενός παιδιού. Στην πραγματικότητα, όμως, δε χρειάζεται οι δύο γονείς να είναι απαραίτητα μαζί, μα ακόμη και εάν η μεταξύ τους σχέση δεν είναι καλά και υγιής, θα πρέπει να τη διαχειριστούν με συνέπεια. Αυτό προϋποθέτει να ξέρουν τι θέλουν από τη σχέση τους, να μην ακολουθούν ένα φαύλο κύκλο επανένωσης και αποχωρισμού και κατά κύριο λόγο, να μην αναθέτουν στο παιδί την επιλογή (πλευρά) του ενός έναντι του άλλου. Μεταξύ άλλων βέβαια, σημαντικό ρόλο φαίνεται πως έχει η χαμηλή νοημοσύνη και η ζωή όπως τη βιώνουν παιδιά σε βίαιες και ανοργάνωτες περιοχές, όπως είναι τα γνωστά ghettos. Αντικοινωνικό φαινόμενο στην εφηβεία (13-18 ετών): η αντικοινωνική συμπεριφορά εκτείνεται από κανονικά πράγματα, όπως τα ψέματα, έως και ακραία, όπως τα εγκλήματα ληστείας, κακοποίησης/παρενόχλησης και αγριότητα εις βάρος ζώων. Σπάνια, όμως, οι ανήλικοι παραβάτες φυλακίζονται για μια και μόνο παράβαση. Οι τρόποι που παραβαίνουν κάθε φορά το νόμο ποικίλλουν έντονα και η συχνότητα της υποτροπής τους είναι υψηλή. Το 75% θα τελέσουν και δεύτερη παράβαση στα επόμενα δύο χρόνια μετά την αποφυλάκιση τους. Τα περισσότερα και πιο ακραία περιστατικά τελούνται στην ηλικία των 16-17 ετών. Οι κατηγορίες των νεαρών παραβατών είναι διάφορες με τις κυριότερες να είναι δύο: α)εκείνοι των οποίων η εγκληματικότητα ξεκινά από την εφηβεία και ως επί το πλείστον συνεχίζει και στην ενήλικη ζωή και β) εκείνοι των οποίων η εγκληματικότητα είναι προσωρινή και συνήθως περιορίζεται στην εφηβεία.

Ανήλικοι παραβάτες Οι περισσότεροι παράγοντες επικινδυνότητας κατατάσσονται περισσότερο ως κοινωνικοί παρά ως βιολογικοί. Πιο συγκεκριμένα, έρευνες, όπως αυτήν του Farrington (2011), αποδίδουν τη μεγαλύτερη ευθύνη για τη νεανική εγκληματικότητα στους γονείς/οικογένεια και τα πρότυπα αυτών: -Ίσως να υπάρχει κάποιος γενετικός μηχανισμός, ο οποίος μπορεί να περάσει στο παιδί ως μια εγκληματική προδιάθεση -Οι γονείς μπορεί να διδάσκουν άμεσα ή έμμεσα εγκληματικές συμπεριφορές στα παιδιά τους. -Οι γονείς μπορεί να μοιράζονται τους ίδιους περιβαλλοντικούς και άλλους παράγοντες επικινδυνότητας με τα παιδιά τους (όπως, το να ζουν σε μια εγκληματογενή περιοχή) -Το συγκριτικό ζευγάρωμα μπορεί να σημαίνει πως ρέποντα προς το έγκλημα άτομα παράγουν ένα ρ��πον προς στο έγκλημα παιδί. -Η αστυνομία και το υπόλοιπο σύστημα Ποινικού Δικαίου μπορεί να προκατειλλημένοι για κάποιο λόγο ενάντια στους γονείς και ως αποτέλεσμα, να επεκτείνουν αυτήν τους την προκατάληψη και υποψία προς τα παιδιά εκείνων. Μια άλλη πιθανότητα είναι το γεγονός πως όταν ένας γονέας, συνήθως ο πατέρας, καταδικαστεί για κάποιο έγκλημα με φυλάκιση και αυτό οδηγεί στην μετέπειτα απουσία οικογενειακού εισοδήματος, το παιδί δε διαθέτει κάποιο νόμιμο τρόπο για να απεγκλωβιστεί από αυτήν την κατάσταση την οποία βιώνει. Ένα παράξενο εύρημα είναι πως το 1/3 των βιαστώ ενήλικων γυναικών είναι αγόρια κάτω των 18 ετών. Είναι γνωστό, βέβαια, πως οι νεαροί παραβάτες είναι απαραίτητα ανίκανοι ηθικής λογικής. Παρ`όλα αυτά, τα ακραία και βίαια εγκλήματα έχουν χαμηλή συχνότητα (δολοφονία,βιασμός,ξυλοδαρμός), τα συχνότερα αφορούν κυρίως ληστείες-εγκλήματα ιδιοκτησίας και μερική οπλοφορία ή ίσως και κάποιο καβγά του δρόμου.

Νεανική εγκληματικότητα Τέλος, η ερευνήτρια Yoshikawa αναλύοντας το πόρισμα 40 εκτιμήσεων ερευνών κατέληξε στο ότι συμφωνούν σε συγκεκριμένα κριτήρια παρέμβασης: -Η παρέμβαση πρέπει να περιλαμβάνει ομάδες παιδιών με το μεγαλύτερο κίνδυνο να εμφανίσουν παραβατικότητα ή αντικοινωνική συμπεριφορά. Παιδιά με μικρό βάρος στη γέννα και με χαμηλό οικογενειακό εισόδημα κατατάσσονται σε αυτήν την κατηγορία. -Η παρέμβαση πρέπει να λαμβάνει μέρος τόσο πριν τη γέννα όσο και στην παιδική ηλικία. -Οι ερευνητές οφείλουν να μελετήσουν τις επιδράσεις της παρέμβασης στην νεανικής παραβατικότητα ή στους παράγοντες επικινδυνότητας στην μακρόχρονη νεανική παραβατικότητα. Οι δύο βασικότεροι τρόποι παρέμβασης είναι οι εξής: -Εκπαιδευτικά προγράμματα που βασίζονται σε παιδιά με εγκαταστάσεις και τμήματα παρόμοια με αυτά των νηπιαγωγείων ή των παιδικών σταθμών. -Οικογενειακά προγράμματα υποστήριξης βασισμένα στους γονείς που περιλαμβάνουν παρεμβάσεις όπως συχνές κατ`οίκον επισκέψεις από κάποιον ειδικευμένο στην παιδική φροντίδα. Γενικότερα, όμως, πρέπει να λάβουμε υπόψιν μας πως το βασικότερο είναι να προλαβαίνουμε καταστάσεις, διότι πάντοτε οι επιπτώσεις κοστίζουν περισσότεροι από αυτές. Αυτό να σημειωθεί πως εννοείται τόσο κυριολεκτικά όσο και μεταφορικά, καθώς έχει αποδειχθεί πως το κόστος των εκ των προτέρων παρεμβάσεων είναι πολύ μικρότερο από αυτών των δισεκατομμυρίων που ξοδεύονται στην αντιμετώπιση και διαχείριση του εγκλήματος. Πηγή: Howitt,D. (2015). Introduction to forensic and criminal psychology, fifth edition. Pearson Education Limited. Slovakia: Neographia. Read the full article

[frapedoypoli]

Τι χάνουν λοιπόν τα παιδιά όταν ο πατέρας τους είναι απών, απόμακρος ή μονίμως απασχολημένος;... Κάποιες έρευνες σχετικές με την ανάπτυξη του παιδιού μας πληροφορούν ότι αυτό που τα παιδιά χάνουν είναι κάτι περισσότερο από μια «βοηθητική μητέρα».  Ο πατέρας δημιουργεί με το παιδί του μια σχέση τελείως διαφορετική από την αντίστοιχη με τη μητέρα, πράγμα που σημαίνει ότι η συμμετοχή και η εμπλοκή του συμβάλλουν στην ανάπτυξη διαφορετικών ικανοτήτων, ιδιαίτερα στον τομέα των κοινωνικών σχέσεων. Η επίδραση του πατέρα φαίνεται ακόμη και σε παιδιά πολύ μικρής ηλικίας. Μια έρευνα έδειξε ότι αγοράκια μόλις πέντε μηνών, τα οποία είχαν πολλές επαφές με τους πατέρες τους, ένιωθαν πιο άνετα όταν περιβάλλονταν από άγνωστα ενήλικα άτομα.  Τα μωρά έβγαζαν περισσότερους ήχους και δυσανασχετούσαν λιγότερο όταν οι άγνωστοι τα έπαιρναν αγκαλιά —πάντοτε σε σύγκριση με βρέφη των οποίων οι πατέρες δεν συμμετείχαν στην ανατροφή τους.  Μια άλλη μελέτη έδειξε ότι τα μωρά ενός έτους που είχαν περισσότερη επαφή με τον πατέρα τους έκλαιγαν λιγότερο όταν τα άφηναν με άγνωστα πρόσωπα.father-by-jetbluestone Πολλοί ερευνητές πιστεύουν ότι η επίδραση του πατέρα συντελείται κυρίως μέσα από το παιχνίδι. Όχι μόνο γιατί οι μπαμπάδες αφιερώνουν χαρακτηριστικά μεγαλύτερο μέρος του χρόνου που διαθέτουν για τα παιδιά τους σε δραστηριότητες παιχνιδιού, αλλά και γιατί το στιλ του παιχνιδιού που υιοθετούν είναι πιο πολύ σωματικό και περισσότερο συναρπαστικό από την αντίστοιχη αλληλεπίδραση των μητέρων.  Παρατηρώντας κάποιους γονείς με τα νεογέννητα παιδιά τους, οι Michael Yogman και Τ. Berry Brazelton διαπίστωσαν ότι οι πατέρες μιλούσαν λιγότερο αλλά άγγιζαν τα παιδιά τους περισσότερο.  Ακόμη, δημιουργούσαν περισσότερους ρυθμικούς ήχους και χτύπους για να προσελκύσουν την προσοχή των μωρών. Το παιχνίδι τους μπορούσε να προκαλέσει στα παιδιά ένα απίστευτο εύρος διαφορετικών συναισθημάτων, ξεκινώντας από δραστηριότητες που παρουσίαζαν ελάχιστο ενδιαφέρον μέχρι δραστηριότητες που συνάρπαζαν τα μωρά.  Οι μητέρες, αντίθετα, κρατούσαν το παιχνίδι και τα συναισθήματα των παιδιών τους σε ισορροπία, χωρίς «σκαμπανεβάσματα». father-and-son-walkingΟι διαφορές αυτές εμφανίζονται και στην παιδική ηλικία, με τον πατέρα να εισάγει τα παιδιά του σε «τραχιά», γεμάτα ανατροπές και χωρίς κανόνες παιχνίδια, στα οποία περιλαμβάνονται οι ανυψώσεις, τα πηδήματα και τα γαργαλητά.  Οι μπαμπάδες επιδίδονται συχνά σε ιδιόρρυθμα και ασυνήθιστα παιχνίδια, σε αντίθεση με τις μαμάδες που είναι πολύ πιθανό να παραμείνουν προσκολλημένες σε δοκιμασμένες συνταγές, όπως το «κρυφτούλι», το «πλάθω κουλουράκια», το «έλα να διαβάσουμε ένα βιβλίο» ή το «ας παίξουμε με τα παιχνίδια και τα παζλ σου». Πολλοί ψυχολόγοι πιστεύουν ότι το τραχύ πατρικό στιλ του θορυβώδους παιχνιδιού χαράσσει μια σημαντική δίοδο που διευκολύνει τη μάθηση των συναισθημάτων από τα παιδιά. Φανταστείτε τον μπαμπά σαν μια «κακιά αρκούδα» να κυνηγά ένα καταγοητευμένο μικρό παιδάκι στην αυλή του σπιτιού. Ή φανταστείτε έναν άλλο μπαμπά που σηκώνει ψηλά το παιδί και το φέρνει γύρω-γύρω σαν αεροπλανάκι.  Τα παιχνίδια αυτά επιτρέπουν στο παιδί να βιώσει τη συγκίνηση του μικρού, ελεγχόμενου φόβου, ενώ ταυτόχρονα το διασκεδάζουν και το ευχαριστούν. Του μαθαίνουν τον τρόπο να παρατηρεί και να αντιδρά στα επικοινωνιακά σήματα του πατέρα του για να βιώσει μια θετική εμπειρία.  Διαπιστώνει, για παράδειγμα, ότι το στρίγκλισμα και το γαργάλημα κάνουν τον μπαμπά να γελά και να παρατείνει το παιχνίδι. Παρατηρεί επίσης τον πατέρα του αναζητώντας ενδείξεις ότι το παιχνίδι πλησιάζει στο τέλος του («Εντάξει, φτάνει για την ώρα») και μαθαίνει πώς, μετά τη διέγερση του παιχνιδιού, να επανέρχεται στη φυσιολογική του κατάσταση και να ηρεμεί. Οι δεξιότητες αυτές είναι εξαιρετικά χρήσιμες καθώς το παιδί αποτολμά να βγει έξω στον κόσμο των συνομηλίκων του. Από την εμπειρία των παιχνιδιών του με τον μπαμπά έχει μάθει να διαβάζει τα μηνύματα των άλλων και ξέρει πότε η κατάσταση οξύνεται.  Γνωρίζει πώς να ανα��τύξει το δικό του συναρπαστικό παιχνίδι και ανταποκρίνεται στους άλλους με τρόπο που δεν είναι ούτε πολύ νωθρός ούτε υπερβολικά παρορμητικός. Γνωρίζει πώς να ρυθμίζει τα συναισθήματά του έτσι ώστε να συμβάλλει σε ένα διασκεδαστικό παιχνίδι. Οι μελέτες σε τρίχρονα και πεντάχρονα παιδιά, τις οποίες πραγματοποίησαν οι Ross Parke και Kevin MacDonald, κατέδειξαν τη σχέση ανάμεσα στο φυσικό παιχνίδι με τον πατέρα και στον τρόπο με τον οποίο τα παιδιά αντιμετωπίζουν τους συνομηλίκους τους.  Παρατηρώντας, τα παιδιά πατά τη διάρκεια ενός εικοσάλεπτου παιχνιδιού με τον πατέρα τους οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι εκείνα στα οποία οι πατέρες τους πρόσφεραν ένα υψηλού επιπέδου φυσικό παιχνίδι ήταν περισσότερο δημοφιλή μεταξύ των συνομηλίκων τους.  Παράλληλα εντοπίστηκε η ύπαρξη ενός σημαντικού ποιοτικού χαρακτηριστικού: τα παιδιά των οποίων ο πατέρας έπαιζε ιδιαίτερα φυσικά ήταν δημοφιλή, μόνο όμως εφόσον ο πατέρας τους δεν τα κατηύθυνε και δεν τα πίεζε κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Λιγότερο δημοφιλή ήταν τα παιδιά των οποίων ο πατέρας έπαιζε μεν φυσικά, αλλά ήταν και εξαιρετικά εξουσιαστικός. Παρόμοιες ενδείξεις έχουν αναφερθεί και από άλλες μελέτες. Αρκετοί ερευνητές από πολλούς τομείς καταλήγουν στη διαπίστωση ότι οι βέλτιστες κοινωνικές δεξιότητες των παιδιών αναπτύσσονται όταν οι πατέρες τους διατηρούν τις θετικές τους αλληλεπιδράσεις και επιτρέπουν στα παιδιά να λάβουν μέρος και να κατευθύνουν την πορεία του παιχνιδιού. father (1)Αυτά τα δεδομένα ταιριάζουν απόλυτα με τα δικά μου ευρήματα. Έχω επισημάνει πόσο σημαντικό είναι να αποφεύγει ο πατέρας τις επικρίσεις, την ταπείνωση, τον εξευτελισμό, την όχληση και την αδιακρισία με τα παιδιά του.  Στις έρευνές μας τα παιδιά που τα πήγαιναν καλύτερα στις σχέσεις με τους συνομηλίκους τους και στις σχολικές τους επιδόσεις ήταν εκείνα των οποίων οι πατέρες αναγνώριζαν τα συναισθήματά τους και επικροτούσαν τα επιτεύγματά τους.  Αναφέρομαι σε πατέρες που λειτουργούσαν ως «συναισθηματικοί μέντορες», οι οποίοι δεν απέρριπταν ούτε και κατέκριναν τα αρνητικά συναισθήματα των παιδιών τους. Αντίθετα, έδειχναν ενσυναίσθηση και πρόσφεραν καθοδήγηση για να βοηθήσουν τα παιδιά τους να αντιμετωπίσουν αυτά τα αρνητικά συναισθήματα. Κατά τη διάρκεια μιας άσκησης όπου οι γονείς δίδασκαν στο παιδί τους να παίζει ένα βιντεοπαιχνίδι, οι πατέρες – «συναισθηματικοί μέντορες» ενθάρρυναν τα παιδιά προσφέροντας ακριβώς τον απαραίτητο βαθμό καθοδήγησης, χωρίς να είναι ιδιαίτερα παρεμβατικοί.  Εφάρμοζαν συχνά τη διδακτική τεχνική της «κλιμάκωσης», για την οποία έχω ήδη μιλήσει. Έβλεπαν δηλαδή την κάθε επιτυχία του παιδιού ως μια επιπλέον απόδειξη των ικανοτήτων του.  Με απλά λόγια, όπως «Αυτός είσαι!» ή «Το ήξερα πως μπορούσες να το κάνεις», οι πατέρες αυτοί μετέτρεπαν κάθε μικρή νίκη σε θεμέλιο λίθο πάνω στον οποίο οικοδομούνταν η καλύτερη αυτοαντίληψη του παιδιού. Η ενθάρρυνση και οι έπαινοι έδιναν στα παιδιά την απαιτούμενη σιγουριά ώστε να προχωρήσουν και να συνεχίσουν να μαθαίνουν. Αντίθετα, διαπιστώσαμε ότι τα παιδιά που είχαν ψυχρούς, αυταρχικούς, χλευαστικούς και υπερβολικά αδιάκριτους και παρεμβατικούς πατέρες ήταν εκείνα που δοκιμάζονταν σκληρότερα στις σχολικές τους επιδόσεις και στις κοινωνικές τους σχέσεις.  Κατά τη διάρκεια της ίδιας άσκησης με το βιντεοπαιχνίδι, οι πατέρες αυτοί έκαναν υποτιμητικές παρατηρήσεις στα παιδιά τους, τα κορόιδευαν και τα επέκριναν για τα λάθη τους. Όταν μάλιστα το παιχνίδι δεν πήγαινε καλά, αναλάμβαναν να το συνεχίσουν οι ίδιοι, δίνοντας έτσι στο παιδί μια «απόδειξη» της ανικανότητάς του. Τρία χρόνια αργότερα, όταν ήρθαμε εκ νέου σε επαφή με αυτές τις οικογένειες και τους δασκάλους των παιδιών, διαπιστώσαμε ότι εκείνα που είχαν επικριτικούς, μη υποστηρικτικούς πατέρες ήταν πολύ πιθανό να αντιμετωπίσουν προβλήματα.  Εκδήλωναν επιθετική συμπεριφορά απέναντι στους φίλους τους, αντιμετώπιζαν τις περισσότερες δυσκολίες στο σχολείο και είχαν επίσης προβλήματα που συνδέονταν με παραβατική συμπεριφορά και νεανική βία. Παρόλο που στις έρευνες μας καταλήξαμε ότι οι αλληλεπιδράσεις μητέρας-παιδιού είναι εξίσου σημαντικές, διαπιστώσαμε ότι, συγκρινόμενες με τις αντιδράσεις του πατέρα, η ποιότητα της σχέσης με τη μητέρα δεν αποτελούσε ισχυρό δείκτη πρόβλεψης της μελλοντικής επιτυχίας ή αποτυχίας του παιδιού στο σχολείο και στις σχέσεις με τους φίλους του.  Η ανακάλυψη αυτή είναι αναμφίβολα εκπληκτική, αφού μάλιστα είναι γνωστό ότι οι μητέρες περνούν περισσότερο χρόνο με τα παιδιά τους απ’ ό,τι οι πατέρες. Πιστεύουμε ότι ο λόγος αυτής της ακραίας επιρροής του πατέρα στα παιδιά του είναι το γεγονός ότι η σχέση του μαζί τους τούς προκαλεί τόσο έντονα συναισθήματα. Aπό το βιβλίο Η συναισθηματική νοημοσύνη των παιδιών  του john gottman Πηγή Πηγή: http://ift.tt/2eWeG4T http://ift.tt/2gS3ByL