#Κοινό

[romios-gr]

Οργή για τις ανεμογεννήτριες και την καταστροφή των βουνών – Κοινό μέτωπο πολιτών και Δημάρχων για να σωθούν τα Άγραφα Την Κυριακή 20 Οκτωβρίου ��τις 11 πμ στο Πολιτιστικό κέντρο Πύλης θα πραγματοποιηθεί κοινή εκδήλωση των Δήμων Πύλης Τρικάλων και Αργιθέας Καρδίτσας ενάντια στα Αιολικά Σε θλιβερό τόπο θέλουν κάποιοι να μετατρέψουν την ορεινή Ελλάδα στο βωμό του κέρδους και για την δήθεν ... Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/orgi-gia-tis-anemogennitries-kai-tin-katastrofi-ton-voynon-koino-metopo-politon-kai-dimarchon-gia-na-sothoyn-ta-agrafa/

[darkside-cookies]

προτείνω μάθημα για το πτδε γεωγραφία/στατιστική/μαθηματικά ως προετοιμασία για τη διαδικασία επιλογής σχολείου τοποθέτησης

[allo-frouto]

Εγινα creator

Συγχαρητήρια!

[alloligo]

Σε διαβάζω και χύνω ασταμάτητα γαμω

��άνω απλά το καθήκον μου ως ευσυνείδητη πολίτης που ενδιαφέρεται για το κοινό καλό (όλων εκτός από των βιαστών, μπάτσων και ψηφοφόρων της ΝΔ) (αυτοί ας μη χύσουν ποτέ)

[fotovoltes]

H εντυπωσιακή παράδοση των νέων της Κύπρου μέσα από υπέροχα χορευτικά

Ο Χορευτικός Όμιλος του Πανεπιστημίου Κύπρου λειτουργεί από το 1992 και στα 32 χρόνια λειτουργίας του έχει επιδείξει ένα τεράστιο πολιτιστικό έργο που διατηρεί ζωντανά τα ήθη και τα έθιμα της χώρας. Μέσα από τις χορευτικές φιγούρες και  τις παραδοσιακές φορεσιές τα μέλη του αναδεικνύουν την ομορφιά του ελληνισμού και αποδεικνύουν πως η νέα γενιά όχι μόνο δε γυρνά την πλάτη στο παρελθόν αλλά την αγκαλιάζει με θέρμη και φροντίζει για την εξέλιξη και τη διάδοσή της.

Τους χορευτές του ομίλου τους συναντήσαμε στην εκδήλωση μνήμης που διοργάνωσε ο Δήμος Περιστερίου, με αφορμή τα 50 χρόνια από την τουρκική εισβολή στη Μεγαλόνησο. Τα παιδιά μας προσέφεραν ένα θέαμα μοναδικό. Με το χαμόγελό τους, την ενέργεια και το ταλέντο τους μίλησαν μέσα από το χορό τους για τις πιο σκοτεινές σελίδες της ιστορίας μας, για τη μεγάλη πληγή του ελληνισμού που ακόμα δεν έχει κλείσει.  Το όπλο τους είναι η δύναμη της ελπίδας, της ζωής και της δημιουργίας, η αγάπη τους για την Ελλάδα.

Η παράστασή τους ξεχωριστή: Η προσέγγιση των χορευτικών με θεατρικές αναπαραστάσεις επί σκηνής ήταν εντυπωσιακή και απέδειξε μια δημιουργική αξιοποίηση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Ήταν ένα εγχείρημα που συντελέστηκε με ιδιαίτερη μαεστρία, μια διαφορετική οπτική που κέρδισε τις εντυπώσεις και ενθουσίασε το κοινό.

[aretis]

Αυτή τή νύχτα τής παραμονής τών Φώτων

ο ουρανός είναι ανοιχτός...λέει.

μπορείς νά ζητησεις ότι θέλεις..

νά μάθεις να συγχωρείς ίσως?

νά αγαπάς μήπως?

νά κάνεις σωστές επιλογές...?

" Απελπιστικά δύσκολο πράγμα ή συν-χώρε-ση σέ κοινό τόπο.

κανείς μας όμως δέν σώζεται μονάχος! Εδώ στήν τραγωδία τής συνάφειας θά σώζουμε τό πρόσωπο μας, τίς πραξεις μας καί τίς επιλογές τού καθενός , καλές ή κακές, ασυγχύτως ενωμένοι καί αδιαιρέτως διακριτοί.

Αγκάθι ή αγάπη, μές στή γή βελόνι πού πατάς καί �� αγκυλωνει.."

Χρήστος Μποκόρος

δική του καί ή υπέροχη φωτογραφία.

[o-monaxikos]

Οι πιο κουρασμένοι άνθρωποι είναι αυτοί που κρατούν ισορροπίες.

Αυτοί που παλεύουν να μην ξεφύγει μια κατάσταση.

Αυτοί που προσπαθούν να μην πληγωθεί κανένας.

Αυτοί που σκέφτονται δυο και τρεις φορές για όλους και καταπίνουν χίλια δυο για το κοινό καλό.

Αυτοί που πονάν αλλά δεν το δείχνουνε, αυτοί που κουράζονται αλλά συνεχίζουν και παλεύουν.

Αυτοί που τους προσβάλλεις, αλλά δεν ανταποδίδουν…

Τους ανθρώπου�� που κρατούν ισορροπίες, κανείς δεν τους εκτιμά. Όλοι, τους θεωρούνε δεδομένους.

Άνοιξε τα μάτια σου…

Ξύπνα.

Τους ανθρώπους που κρατούν ισορροπίες, φρόντισε από σήμερα, να τους προσέχεις πιο πολύ.

Τους ανθρώπους που κρατούν ισορροπίες, φρόντισε από σήμερα, να τους αγαπάς λίγο παραπάνω.

(Για σέναν ρε αλάνι που παλεύεις από παιδί. Σ'αγαπώ)

[epestrefe]

Νίκη της Σαμοθράκης

Nike of Samothrace

Η Νίκη της Σαμοθράκης είναι μαρμάρινο γλυπτό άγνωστου καλλιτέχνη της ελληνιστικής εποχής που βρέθηκε στο ναό των «Μεγάλων Θεών»  Καβείρων στη Σαμοθράκη, παριστάνει φτερωτή τη θεά Νίκη και εκτίθεται στο Μουσείο του Λούβρου από το 1884.

Είναι μία από τις τρεις φτερωτές Νίκες που βρέθηκαν στο ναό της Σαμοθράκης.

Οι άλλες δύο εκτίθενται η μεν πρώτη, που αποτελεί ρωμαϊκό αντίγραφο και το βρήκαν Αυστριακοί αρχαιολόγοι, στο μουσείο “Kunsthistorisches Museum” της Βιέννης και η δεύτερη, που βρέθηκε από την αμερικανική αποστολή του Karl Lehmann και της Phyllis Williams-Lehmann το 1949, στο αρχαιολογικό μουσείο της Σαμοθράκης.

Ο Lehmann και η σύζυγός του βρήκαν αργότερα (το 1950) σε ανασκαφές και τμήματα του δεξιού χεριού της «Νίκης της Σαμοθράκης». Λίγους μήνες μετά το ίδιο ζευγάρι αρχαιολόγων εντόπισε και δάχτυλα του δεξιού χεριού της ίδιας Νίκης στο προαναφερόμενο αυστριακό μουσείο, που τα είχε ακαταχώρητα και δεν γνώριζε ότι ανήκαν σε εκείνην.

Η δεξιά παλάμη της ανασυστάθηκε αποκαλύπτοντας ότι δεν κρατούσε σάλπιγγα όπως πολλοί πίστευαν μέχρι τότε και εκτίθεται επίσης στο Λούβρο, σε χωριστή βιτρίνα κοντά στα άγαλμα.

Το άγαλμα έχει ύψος 3,28 μ (με τα φτερά) και 5,58 με την πλώρη του πλοίου πάνω στην οποία είναι τοποθετημένο σήμερα. Φιλοτεχνήθηκε σε λευκό Παριανό μάρμαρο για να τιμήσει τη θεά Νίκη αλλά και μια ναυμαχία – δεν είναι β��βαιο ποια. Ήταν αφιερωμένο σε ναό της Σαμοθράκης και χρονολογείται μεταξύ και 220 και 190 π.Χ. – οι περισσότεροι συγκλίνουν στο 190 π.Χ.

Σήμερα στο Μουσείο του Λούβρου το έχουν τοποθετήσει σε μια βάση και αυτή με τη σειρά της είναι στερεωμένη σε μαρμάρινη πλώρη πλοίου. Στην αρχαιότητα εικάζεται ότι εκείνος που αφιέρωσε το έργο στο ναό της Σαμοθράκης (τόπο φημισμένο στην αρχαιότητα για την ιερότητά του) είχε δώσει παραγγελία να σχεδιαστεί ένα μικρό σύμπλεγμα θεάς και πλοίου.

Η μεν θεά φιλοτεχνήθηκε χωριστά από λευκό παριανό μάρμαρο και ίσως κρατούσε στεφάνι για το νικητή ή είχε υψωμένο το χέρι της στο στόμα για να διαλαλήσει τη νίκη χωρίς να κρατά τίποτα ή, τέλος, ίσως χαιρετούσε. Το άγαλμα στο ελληνιστικό σύμπλεγμα ήταν στερεωμένο στην επίσης μαρμάρινη πλώρη ενός πλοίου και έδινε την αίσθηση ότι μόλις είχε «προσγειωθεί» σε αυτό και πατούσε φευγαλέα. Το πλοίο ήταν από μάρμαρου Ρόδου. Οι ειδικοί εικάζουν ότι το έργο ήταν σχεδιασμένο για να το βλέπει ο κόσμος από τα αριστερά, κατά τα ¾ του προφίλ, επειδή όπως συνηθιζόταν στα ελληνιστικά χρόνια ήταν πιο καλοδουλεμένη η μία πλευρά του –εκείνη από την οποία προοριζόταν να το βλέπει το κοινό.

Μία εκδοχή των αρχαιολόγων για το αφιέρωμα επί πολλά χρόνια ήταν πως το είχε κάνει ο Δημήτριος ο Πολιορκητής (337-283 π.Χ.) όταν νίκησε τον στόλο του Πτολεμαίου στα ανοιχτά της Κύπρου γύρω στο 290 π.Χ.

Σήμερα όμως πολλοί πιστεύουν ότι το αφιέρωσαν οι Ρόδιοι όταν το 191 π.Χ., συμμαχώντας με την Πέργαμο, νίκησαν τον Αντίοχο Γ΄ της Συρίας σε ναυμαχία στα ανοιχτά της Σίδης

Το δεξιό φτερό βρέθηκε σχεδόν διαλυμένο εκτός από μικρά κομμάτια του και αποτελεί πρόσθετο έργο ανασύστασης «καθρέφτη» του αριστερού, από εμπειρογνώμονες του Λούβρου. Το άγαλμα εικάζεται ότι κατακρημνίστηκε και έσπασε εξαιτίας μεγάλου σεισμού κατά τον 6ο μ.Χ. αιώνα.

Τα κομμάτια του γλυπτού βρέθηκαν τμηματικά και στην αρχή η Νίκη εκτίθετο στο Λούβρο δίχως τον κορμό και τα φτερά της αλλά και δίχως την πλώρη, τα κομμάτια της οποίας οι Γάλλοι ειδικοί στην αρχή είχαν εκλάβει ότι ανήκαν σε τύμβο και τα είχαν αφήσει στη Σαμοθράκη.

Συγκεκριμένα, η ανεύρεση άρχισε το 1863 από μια αρχαιολογική αποστολή στην οποία επικεφαλής ήταν ο Κάρολος Σαμπουαζό (1830-1909) (Charles Champoiseau) υποπρόξενος της Γαλλίας στην Αδριανούπολη (σημερινό Εντιρνέ Τουρκίας). Ενώ έσκαβαν σε μια χαράδρα στις 15 Απριλίου του 1863, στα βόρεια του νησιού, ένας Έλληνας εργάτης φώναξε στον Σαμπουαζό «Κύριε, εύραμεν μια γυναίκα!» – ήταν η μισή Νίκη της Σαμοθράκης.

Ο Σαμπουαζό ήρθε αμέσως σε επικοινώνια με τον πρέσβη της πατρίδας του στην Κωνσταντινούπολη και εκείνος φρόντισε η Τουρκία να δώσει τότε έγκριση για να αποπλεύσει γαλλικό πολεμικό πλοίο και να φορτώσει τη Νίκη της Σαμοθράκης για τη Γαλλία -η Σαμοθράκη είχε σημαντική αυτονομία, αλλά ανήκε ακόμα στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και απελευθερώθηκε στις 19 Οκτωβρίου του 1912 Το άγαλμα έφτασε στο Λούβρο στις 11 Μαϊου του 1864 και δύο χρόνια μετά εκτέθηκε για πρώτη φορά μετά τις απαραίτητες εργασίες – χωρίς όμως ακόμα να μπορούν να εκθέσουν το επάνω μέρος τους κορμού και τα φτερά.

Το άγαλμα βρέθηκε σε πολλά κομμάτια γιατί στα ελληνιστικά χρόνια οι καλλιτέχνες δούλευαν το γλυπτό τους σε πολλά κομμάτια εξαρχής  – στην αρχαία Ελλάδα δούλευαν χωριστά μόνον το κεφάλι και τα άκρα που εξείχαν. Ο άγνωστος λοιπόν γλύπτης είχε επεξεργαστεί το έργο του κατά τμήματα και μετά το είχε ενώσει, οπότε στο σεισμό με την κατακρήμνιση του γλυπτού, αυτό έσπασε πολύ πιο εύκολα και σε πολλά σημεία.

Αποτελείται από το μεγάλο κομμάτι κάτω από το στήθος μέχρι τα πόδια, από ένα δεύτερο κομμάτι που είναι ο άνω κορμός, το αριστερό φτερό (το δεξί προστέθηκε αντιγράφοντας το αριστερό) και από το κεφάλι – αυτό δεν βρέθηκε ποτέ από όσο γνωρίζουν οι ειδικοί. Τα χέρια, τα φτερά και τα πόδια, όπως και πολλά κομμάτια του ενδύματος σμιλεύονταν τότε χωριστά και μετά το άγαλμα συναρμολογείτο. Τα φτερά ήταν από δύο μεγάλα μάρμαρα που ήταν συνδεδεμένα στην πλάτη χωρίς εξωτερική στήριξη και αυτό δημιουργούσε πρόβλημα ισορροπίας στο άγαλμα, αλλά ο γλύπτης το έλυσε με μεγάλη τέχνη

Το 1875 Αυστριακοί αρχαιολόγοι είδαν στον τόπο της ανασκαφής τα μάρμαρα που ο Σαμπουαζό νόμισε ότι ανήκαν σε τύμβο και αναλογιζόμενοι ελληνικά νομίσματα που απεικόνιζαν τη Νίκη σε πλώρες πλοίων κατάλαβαν ότι επρόκειτο για τμήματα μαρμάρινης πλώρης. Ο Σαμπουαζό έμαθε για τα μάρμαρα της πλώρης το 1879 και κατάφερε να τα πάρει κι αυτά στο Λούβρο. Η συναρμολόγηση και η αποκατάσταση (π.χ. του αριστερού φτερού που βρέθηκε σε πολλά κομμάτια και του δεξιού που ουσιαστικά είναι σχεδόν όλο προσθήκη μια που βρέθηκε ένα πολύ μικρό κομμάτι του) ολοκληρώθηκε το 1884

πηγη:  Wikipedia

[attichoney4u]

Στο σημερινό ποστ θα ήθελα να ασχοληθώ με την Ντάλια Χατζηαλεξάνδρου και να εξετάσουμε αν ήταν αυτιστική.

Αφορμή υπήρξε ένα ποστ που βρήκα στα ελληνικά που μιλούσε για το συγκεκριμένο ζήτημα. Είχα καταχαρεί γιατί η εκπροσώπηση μειονοτήτων στις ελληνικές σειρές είναι σπάνιο φαινόμενο (παρότι τώρα πρόσφατα έχουν αρχίσει να βγαίνουν σειρές που καταπιάνουν το ζήτημα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας χωρίς να το χλευάζουν) και αναγκαζόμουν να κοιτάζω για εκπροσώπηση σε ξένες σειρές που το αποτέλεσμα ήταν διφορούμενο (σε ορισμένες περιπτώσεις οι χαρακτήρες με αυτισμό ήταν πράγματι καλογραμμένοι, ενώ σε άλλες υπήρχαν μονάχα για να εκλάβουν συμπάθεια από το νευροτυπικό κοινό, το οποίο τους λυπόταν και ταυτόχρονα, χαιρόταν μέσα τους που δεν είχαν γεννηθεί με αυτό το "ελάττωμα").

Παρότι η σειρά δεν το έχει αναφέρει πουθενά (ούτε και ο Καπουτζίδης έχει κάνει κάποιο σχόλιο) πιστεύω πως η Ντάλια είναι αυτιστική, αλλά από τις καλές εκπροσωπήσεις. Ας ασχοληθούμε με συγκεκριμένα "στερεότυπα" που της ταιριάζουν.

Η Ντάλια έχει κακές κοινωνικές δεξιότητες, δεν κατάφερε να διαμορφώσει μακροχρόνιες φιλίες καθ' όλην την διάρκεια της ζωής της και οι μοναδικές της έξοδοι ήταν οι λίγες φορές που ο Αλέξης την ανάγκαζε να παρουσιάζεται σε επαγγελματικές συναντήσεις, όπως βλέπουμε από το πρώτο επεισόδιο.

Έχει επίσης την τάση να λαμβάνει τα πράγματα και μερικά ειρωνικά σχόλια των φίλων της κυριολεκτικά, όπως όταν έβαλε λεφτά πάνω στο τραπέζι και οι φίλοι της την ρώτησαν αν έκλεψε τράπεζα, όπου απάντησε "Όχι, ήταν κλειστές".

Ορισμένες φορές την έχουν κατηγορήσει για έλλειψη εμπάθειας, όπως όταν είχαν πάει στο κάμπινγκ για να βρουν τον δολοφόνο και η Ντάλια σουλατσάριζε με τον αγαπημένο της, επειδή ένιωθε πως πρώτη φορά μετά τον θάνατο του αγαπημένου τους, είχε βρει κάποιον που την καταλάβαινε ("Καλά εσύ χαμπάρι δεν έπαιρνες" της είχε πει την επόμενη η Ζουμπουλία).

Την έχουν πει επίσης χαζή, παιδιάστικη και αφελής, αλλά η συμπεριφορά της οφειλόταν στο ότι αντιλαμβανόταν τον κόσμο διαφορετικά, όπως συμβαίνει στα άτομα με αυτισμό.

Υπήρχε και ενα στενάχωρο επεισόδιο, όπου οι φίλοι της την απέφευγαν όταν έμαθαν την αλήθεια για τον πατέρα της και η Ντάλια δεν μπορούσε να βρει εξήγηση. Παρότι δεν έφταιξε όντως πουθενά, πολλά άτομα με αυτισμό μπορούν να ταυτιστούν με αυτήν στο συγκεκριμένο επεισόδιο, μιας και διαισθάνονται ότι ο κοινωνικός τους περίγυρος τους μισεί και τους αποφεύγει, αλλά δεν μπορούν να καταλάβουν γιατί.

Διαθέτει παράλληλα και hyperfixations: τρελαίνεται για μεξικάνικες σαπουνόπερες και είχε μάλιστα αγοράσει μια τέτοια εταιρεία (παρά τις αντιρρήσεις του Αλέξη) για να την γράψει όπως της άρεσε.

Ευχαριστώ τ@ αγαπητ@ @poignardeparlebeau για το meme.

Στο σημείο αυτό θα ήθελα να εκφράσω την χαρά μου που ο Αλέξης δεν αναγκάζει την Ντάλια να αλλάξει, αλλά αντιθέτως αυτός είναι που προσαρμόζεται στις ανάγκες της: στο τελευταίο επεισόδιο ζητάει από τον κ. Πόστλγουεϊθ (νομίζω έτσι προφερόταν το όνομά του) να αλλάξουν την ώρα στο ραντεβού τους ώστε η Ντάλια να μπορέσει να απολαύσει τις αγαπημένες της σαπουνόπερες, δεν της λέει την αλήθεια για τον πατερα της, επειδη ξέρει πως δεν θα την διαχειριστεί και σε προηγούμενα επεισόδια, όταν η Ντάλια σχολιάζει πόσο χαζή ήταν η πρόταση του αντικαταστάτη του να συνεργαστούν με εταιρεία που παρασκευάζει γρανίτες και μάρμαρα, ο Αλέξης καταλαβαίνει αμέσως ότι η απέχθειά της οφειλόταν στο ότι θεωρούσε τον συγκεκριμένο συνδυασμό αταίριαστο ("Να φανταστώ του είπατε για την προτίμηση σας στα μιλκσέικ").

Αυτά. Θα ήθελα να ακούσω και τις δικές σας απόψεις για τον αν συμφωνείτε. Επίσης, άμα έχετε στον νου σας και άλλο χαρακτήρα από την ελληνική τηλεόραση που έχει αυτισμό και θέλετε να τον σχολιάσω. Φιλάκια!

[fasaios156]

Εγώ βάζοντας μια φωτο του κατακουζηνου προσπαθώντας να βρω τον δυαδικό αλγόριθμο που θα αρέσει στο κοινό του tumblr το οποίο θα μου παρέχει την ελάχιστη πηγή σεροτονίνης μου

[romios-gr]

Ρίχνουν την ημερολατρία ως δόλωμα για να παρασύρουν τους Ορθοδόξους να δεχθούν τον κοινό εορτασμό του Πάσχα με τον γραμματέα του διαβόλου, τον πάπα Ένας σχολιαστής θεώρησε σημαντικό να επισημάνει την κάτωθι πρόταση από το ανακοινωθέν του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως για τον σχεδιαζόμενο, βλάσφημο κοινό εορτασμό του Πάσχα με τους αιρετικούς. Η πρόταση αυτή λέει: «Ἐν τῷ πνεύματι τούτῳ, ἐ... Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/richnoyn-tin-imerolatria-os-doloma-gia-na-parasyroyn-toys-orthodoxoys-na-dechthoyn-ton-koino-eortasmo-toy-pascha-me-ton-grammatea-toy-diavoloy-ton-papa/

[groovalos]

Κτητικό κωλόπαιδο ίσως είμαι

Α��ού κάνεις δεν θα 'θελα στο παρελθόν να σ' είχε

Συνεννοηθείτε

Για το κοινό που έχετε θα απέχω να τα πείτε

Μακάρι να τα βρείτε λεκτικά για τα παιδιά μετά για μας

Να πάμε βόλτα όπου μας ήρθε.

[darkside-cookies]

ΠΩΣ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ να είναι η σουηδία πάνω από τη φινλανδία στα προγνωστικά;;; μετά το χθεσινό;;;; 

[fandomchaosposts]

Ένα από τα mutual σου παίζει ένα παιχνίδι και θα χρειαστεί αυτή την ερώτηση: ερώτηση 2: Η απάντηση της ερώτησης 1 δημιουργήθηκε στο υπόγειο του δημιουργού ενός κόμικ που λέγεται _________

@sugaroto σε ζητάει το κοινό σ 😌

[loulouditouheimona]

Δεν πιστεύω στον έρωτα με την πρώτη ματια

Πιστεύω στον έρωτα στην πρώτη συζήτηση, στον πρώτο καυγά, στο πρώτο εσωτερικό αστείο, στο πρώτο γνήσιο γέλιο μετά από μια ζωή θλίψης.

Πιστεύω στον έρωτα στην πρώτη εγκάρδια συζήτηση, πρώτη εντελώς άνετη άβολη σιωπή.

Πιστεύω στην αγάπη με την πρώτη υποστήριξη μέσα από τις δυσκολίες, στον πρώτο κοινό πόνο και στην πρώτη διαιρεμένη χαρά..

Δεν πιστεύω στο να ερωτεύεσαι ένα πρόσωπο.

Πιστεύω στο να ερωτεύεσαι μυαλό και ψυχή…

[solmeister13]

Ρε σολ γιατι καποια απο τα πιο γαματα τραγουδια σου εχουν λιγοτερες προβολες;Πχ baseball,παλια μου ζαλη,ενθαδε κειται

Γιατί σε όλους τους μουσικούς, τα κομμάτια που αγαπάει το fanbase δεν είναι αυτά που αγαπάει το ευρύ κοινό.

Πχ το "Παλιά μου Ζάλη" παραείναι βαρύ για τον κόσμο που με έμαθε απ' το "Μαθήματα Πτώσης" και στιχουργικά και μουσικά. Αυτό δεν το κάνει χειρότερο κομμάτι, απλά το κάνει λιγότερο mainstream και ως εκ τούτου, έχει λιγότερα νούμερα από ένα κομμάτι που μπορεί να το ακούσει κάποιος που δεν είναι απαραίτητα φαν.