#Γλυκυτάτη

[astratv]

«Larissa mea dulcissima. Γλυκυτάτη μου Λάρισα»: Λαμπερά τα εγκαίνια της ιστορικής έκθεσης του Νίκου Παπαθεοδώρου στη Δημοτική Πινακοθήκη (φωτό

Παρουσία πολλών Λαρισαίων αλλά κι επισήμων πραγματοποιήθηκαν απόψε, το βράδυ του Σαββάτου στη Δημοτική Πινακοθήκη της Λάρισας, τα εγκαίνια της ιστορικής έκθεσης του ντόπιου λογίου, ιστοριοδίφη, Νίκου Παπαθεοδώρου με τίτλο «Larissa mea dulcissima. Γλυκυτάτη μου Λάρισα». Μία έκθεση που αποτελείται από εκατοντάδες αντικείμενα διαφόρων κατηγοριών, τα περισσότερα εκ των οποίων αφορούν στη Λάρισα και…

[orthodoxtreasure]

Ὢ τοῦ παραδόξου θαύματος! ἡ πηγὴ τῆς

ζωῆς, ἐν μνημείῳ τίθεται, καὶ κλῖμαξ πρὸς

οὐρανόν, ὁ τάφος γίνεται. Εὐφραίνου

Γεθσημανῆ, τῆς Θεοτόκου τὸ ἅγιον τέμενος.

Βοήσωμεν οἱ πιστοί, τὸν Γαβριὴλ

κεκτημένοι ταξίαρχον, Κεχαριτωμένη χαῖρε,

μετὰ σοῦ ὁ Κύριος, ὁ παρέχων τω κόσμῳ διὰ

σοῦ τὸ μέγα ἔλεος.

-----------------------------------------------

Η Μητέρα του Θεού

Η πνευματική μητέρα όλων μας

Απόλυτα ασφαλές καταφύγιο

Ο ορισμός της απαθούς, τελείας εν Χριστώ πνευματικής μητρικής αγάπης

Κυρία. Η Μόνη Κυρία.

Η Μόνη Πάναγνη

Γίνεται Γλυκυτάτη πάναγνη αγκαλιά της ταλαίπωρης ψυχής μας

Μία και Μοναδική

Η Κεχαριτωμένη Βασίλισσα Πλατυτέρα

Το πιο αγνό και στοργικό βλέμμα

Το πανάξιο πρότυπο

Ομολογώ ότι ανυπομονώ να ακούσω αυτόν τον συγκινητικό ύμνο που όσες φορές και να ακούσω δεν είναι αρκετές και αγάλλεται το πνεύμα μου

Δόξα τω Θεώ για τον ανεξάντλητο θησαυρό της Ορθοδοξίας των Εθνών

Η Μεγαλόχαρη και Υπέρμαχος Στρατηγός να μας αξιώσει να Την γιορτάσουμε με ειλικρινή προετοιμασία και πολύ αγάπη προς Εκείνη

Την Παναγιά μας

Κάθε Της πρεσβεία ένας άρρητος θησαυρός

Την ευχή Της, τη Σκέπη Της και τις Πρεσβείες Της προς τον Κύριο και Θεό και Υιό Της και Θεό ημών να έχουμε

[aristeianews]

Κοσμώντας τον κόσμο: Βυζαντινή υμνογραφία και εορτές

Κοσμώντας τον κόσμο: Βυζαντινή υμνογραφία και εορτές

«Εάν το Πάσχα είναι η λαμπροτάτη του Χριστιανισμού εορτή, τα Χριστούγεννα βεβαίως είναι η γλυκυτάτη και συγκινητικωτάτη, και δια τούτου ανέκαθεν εθεωρήθη ως οικογενειακή κατ’εξοχήν εορτή». Έτσι περιγράφει τα Χριστούγεννα ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, ο Έλληνας λογοτέχνης που ίσως συνδέεται περισσότερο από κάθε άλλον με την εορτή αυτή, χάρη στα πολλά του διηγήματα που σχετίζονται με την «μητρόπολιν…

[gemsofgreece]

Φαινομηρίδες (Phaenomerídes)

The word means “bare-thighed” and it was used to describe mostly the ancient Spartan women.

Xenophon wrote that the Athenians and the rest of the Greeks used that term for Spartan women because they wore short chitons above their knee that were not sewn on the sides but rather put together with pins (περόνες - perónes), that would leave their thighs mostly uncovered when they were walking or running.

The Spartan woman enjoyed more privileges and freedoms compared to other women in  Ancient Greece. She could exercise alongside men, she was taught music and the laconic speech, which was considered a sign of intelligence in Sparta. She could judge those who sinned and praise with songs those she deemed worthy. She raised her offspring to be heroes, teaching them to love the higher values, morality, honour, valour, discipline and love for their country.

According to Plutarch, “ήρχε δε εις τα του οίκου της απολύτως” meaning she was entirely the head of her house and she could also involve with the politics when men were at war.

Aristophanes described their beauty and strength in his play “Lysistrata” by saying: «Ω φιλτάτη Λάκαινα χαίρε, οίον το κάλλος, γλυκυτάτη, σου φαίνεται, ως δε ευχροείς, ως σφριγά το σώμα σου καν ταύρον άγχοις» which means “Greetings oh dearest Lacedaemonian (Spartan), with such a beauty, sweetest, that it seems that with your nice colour and your tight / strong body, you can even stress a bull”.

Athenaeus wrote that: «κατά την Σπάρτην θαυμάζεται μάλλον ο κάλλιστος και γυνή η καλλίστη, καλλίστας γεννώσης της Σπάρτης τας γυναίκας» meaning that “in Sparta one can admire the most beautiful men and the most beautiful women, for the prettiest women were born there”.

Plutarch also adds that Spartan women were supposed to walk naked around young men, thus to be encouraged to take care of their body and make healthy and strong babies, saying: «Η δε γύμνωσις των παρθένων ουδέν αισχρόν είχεν, αιδούς μεν παρούσης, ακρασίας δ’ απούσης» which means “there was nothing vulgar about the nudity of the virgins, because even though there were feelings of shyness / shame, there was no inappropriateness”.

Source: http://conspiracyfeeds.blogspot.com/2016/08/blog-post_2.html

[panosnickevangelopoulos]

Στραβά

Στραβά. Έναντι των Αλκυονίδων Νήσων. Βορειοανατολικός Κορινθιακός Κόλπος. Μέρος Ασύλληπτον και Ασύλητον!!! Η Ερημία είναι η Γλυκυτάτη Συντροφία!!!

[spoilersgr]

Ο Γιάννης Παπαδόπουλος ( Ζαννίνο) του Θεόφιλου, με ρίζες από την Κερασούντα και την Σαμψούντα, όπως έχει αποκαλύψει  η ταλαντούχα γλυκυτάτη και απίστευτα προσηνής  Σόφη Ζαννίνου  είχε γεννηθεί στις 21 Αυγούστου στον Γαλατά της Κωνσταντινούπολης. Της: Έπη Τρίμη Στα χρόνια που ακολούθησαν, ήλθε με τους γονείς του στην Ελλάδα κι εγκαταστάθηκε στη Δραπετσώνα, στον Πειραιά.Ξεριζωμένος, ήρθε με τους γονείς του στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκε στη Δραπετσώνα, όπου έχασε τον πατέρα του παιδί ακόμα και χρειάστηκε να στηρίξει τη μητέρα του. Η πρώτη του δουλειά ήταν στα μπαλέτα Ραμασόφ, όπου εργάστηκε ως χορευτής πριν περάσει στο σανίδι ως ηθοποιός. Σπούδασε στη σχολή χορού του Άγγελου Γριμάνη κι εργάστηκε για αρκετά χρόνια ως χορευτής. Έγινε γνωστός στο κοινό και έκανε καριέρα με το ψευδώνυμο Ζαννίνο, το οποίο η κόρη του, επίσης ηθοποιός, Σόφη Ζαννίνου, χρησιμοποιεί μέχρι σήμερα. Πώς αποκτήθηκε το καλλιτεχνικό όνομα Ζαννίνο Καλλιτεχνικός νονός του, ήταν ο Αττίκ που τον συνάντησε στα πρώτα του βήματα, όταν εμφανιζόταν σαν χορευτής. Ένα βράδυ, ο θίασος στον οποίο συμμετείχε, θα εμφανιζόταν στη Μάνδρα του Αττίκ. Όταν ο τραγουδιστής και θιασάρχης, θέλησε να προλογίσει τον νεαρό, τον ρώτησε το όνομά του. Το «Γιάννης» που ήταν ανέκαθεν ένα πολύ συνηθισμένο όνομα, δεν ικανοποίησε τον Αττίκ. «Εκείνη τη στιγμή η Σοφία που φρεσκάριζε το μακιγιάζ της μου είπε: Νίνο φόρα τις άσπρες μπότες. «Νίνο, τι Νίνο;» ρωτάει ο Αττίκ. «Ε Νίνο είναι το παρατσούκλι μου τολμώ να πω, αντί Γιάννης». «Τότε τι Γιάννης και κουραφέξαλα; Γιάννης δηλαδή Ζαν. Ζαν και Νίνο ίσον Ζαννίνο. Έτσι θα σε αναγγείλω, Ζαννίνο» και το όνομα του έμεινε για πάντα. Ο Αττίκ έγινε ο καλλιτεχνικός νονός του Ζαννίνο Από τότε δεν χρησιμοποίησε ξανά το πραγματικό του, που σιγά σιγά ξεχάστηκε. Το ίδιο ψευδώνυμο χρησιμοποίησε και η μετέπειτα σύζυγός του Τζένη. Η περιπετειώδης σχέση του Ζαννίνο με τη γυναίκα του Η σχέση των δύο καλλιτεχνών στο ξεκίνημά της, ήταν περιπετειώδης. Ο Ζαννίνο κατηγορήθηκε ότι «έκλεψε» τη γυναίκα του Ο ηθοποιός γνώρισε την αγαπημένη του όταν ήταν φαντάρος κατά τη διάρκεια μιας άδειας. Συναντήθηκαν σε ένα υπόγειο στέκι καλλιτεχνών στην Ομόνοια και ο Ζαννίνο γοητεύτηκε από την παρουσία της. Από τη σύντομη συζήτηση που είχαν, ο ηθοποιός πρόλαβε να μάθει ότι η Τζένη ήταν δευτεροετής μιας θεατρικής σχολής και έμενε σαν φιλοξενούμενη σε φιλικό της σπίτι στο Φάληρο. Όταν την επόμενη μέρα ρώτησε έναν συνάδελφο του περισσότερες πληροφορίες, ήρθε αντιμέτωπος με μια μεγάλη έκπληξη. Η κοπέλα είχε εξαπατηθεί από έναν επιχειρηματία και ενώ η ίδια νόμιζε ότι θα ξεκινούσε να εργάζεται σαν ηθοποιός, εκείνος την προόριζε για κονσομασιόν. Ο Ζαννίνο έγινε έξαλλος και αποφάσισε να την πάρει υπό την προστασία του. Τη μετέφερε σε δικό του φιλικό σπίτι και την απομάκρυνε από τον απατεώνα επιχειρηματία. Έκτοτε οι δυο τους άρχισαν να δένονται και σύντομα έγιναν ζευγάρι. Οι περιπέτειες τους όμως δεν τελείωσαν. Ένα πρωί την ώρα που ο ηθοποιός καθόταν σε ένα καφενείο, τον πλησίασαν δύο αστυνομικοί με πολιτικά και του ζήτησαν να τους ακολουθήσει στο τμήμα, καθώς μια κυρία τον κατηγορούσε ότι είχε κλέψει την κόρη της. Ο Ζαννίνο αμέσως ειδοποίησε τον διοικητή του στο στρατό, που όχι μόνο γνώριζε προσωπικά τη Τζένη, αλλά της είχε δώσει και την άδεια να κατασκηνώσει δίπλα στη δική του γυναίκα, μέχρι να τελειώσει τη θητεία του ο αγαπημένος της. Φτάνοντας στο αστυνομικό τμήμα ο ηθοποιός αντίκρισε μια έξαλλη ηλικιωμένη κυρία αλλά και την ίδια τη Τζένη που έκλαιγε με λυγμούς. Όταν ο αστυνομικός ρώτησε την κοπέλα με ποιον ήθελε να πάει, εκείνη απάντησε «με τον άντρα μου». Η κυρία, που αποδείχτηκε πως ήταν τελικά θεία της, επέμενε να πάρει μαζί της τη νεαρή. Όταν όμως αντίκρισε τις «ενισχύσεις» που είχαν σταλεί από το στρατό για την υποστήριξη του Ζαννίνο, άλλαξε γνώμη. Το ζευγάρι συνέχισε να είναι μαζί και αργότερα οι δύο καλλιτέχνες παντρεύτηκαν και έφεραν στον κόσμο την κόρη τους Σόφη. Η καριέρα του Ζαννίνο περνώντας τα χρόνια απογειώθηκε Η ιδιαίτερη πληθωρική φυσιογνωμία του και ο τρόπος ερμηνείας του αγαπήθηκαν πολύ από τον κόσμο, παρά το γεγονός ότι ο Ζαννίνο έπαιζε πάντοτε δεύτερους ρόλους, συχνά πλάι στον Θανάση Βέγγο. Ο Ζαννίνο υποδύθηκε, μεταξύ άλλων, τον Τούρκο ανακριτή στην κινηματογραφική ταινία Το Εξπρές του Μεσονυχτίου και έναν από τους 300 του Λεωνίδα στην πρώτη εκδοχή της κινηματογραφικής μεταφοράς με τον Ρόμπερτ Μίτσαμ σε πρωταγωνιστικό ρόλο. Παρά τις αρχικές περιπέτειες στα προσωπικά του, κατάφερε να συνδυάσει μια επιτυχημένη πορεία στον καλλιτεχνικό χώρο αλλά και μια ευτυχισμένη οικογενειακή ζωή. Το τέλος Ο Ζαννίνο πέθανε στην Αθήνα στις 27 Μαΐου του 1995. Πηγή: Αντλήθηκαν πληροφορίες από το βιβλίο του Αντώνη Μιχ. Πρέκα, «Σαν παλιό σινεμά»…. Πηγή άρθρου: enimerotiko.gr

[mykonosislandworld]

Mykonos Ticker: Απ' ευθείας, Ακολουθία και Εγκώμια Επιταφίου Θρήνου από τον Ι.Ν. της Μεγάλης Παναγιάς

(φωτο Μ. Παρασκευή 2019) «Ὥσπερ πελεκὰν τετρωμένος τὴν πλευράν σου, Λόγε, σοὺς θανόντας παῖδας ἐζώωσας ἐπιστάξας ζωτικοὺς αὐτοῖς κρουνούς» (Ἐγκώμ. β΄ στάσις) Coronavirus Mykonos - Σε άμεση μετάδοση με τον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό της Μεγάλης Παναγιάς, στη Χώρα Μυκόνου παρακολουθήστε την Ακολουθία και τα Εγκώμια του Επιταφίου Θρήνου. Στὴν ὑπέροχη ἀκολουθία τοῦ Ἐπιταφίου θρήνου, ἀγαπητοί μου, ποὺ ψάλλεται στὸν ὄρθρο τοῦ Μεγάλου Σαββάτου, ἰδιαίτερη θέσι κατέχουν τὰ Ἐγκώμια. Τί εἶνε τὰ Ἐγκώμια; Εἶνε μία ὡραία συλλογὴ τροπαρίων, ποὺ ἔχει ὡς θέμα τὴν ταφὴ τοῦ Χριστοῦ. Ὅλος ο Ἐπιτάφιος θρήνος είναι γλυκυτάτη Ακολουθία. Ἀρχίζει μὲ τὸ απολυτίκιο «Ο ευσχήμων Ιωσὴφ ἀπὸ του ξύλου καθελών…» ,προχωρεί μὲ τὸν ανεπανάληπτο κανόνα «Κύματι θαλάσσης…» , κορυφώνεται με τα εγκώμια, τα ευλογητάρια και τους αίνους, και τέλος κλείνει με την περιφορὰ του επιταφίου και τα αναγνώσματα, μεταξὺ των οποίων διακρίνεται ἡ σπουδαία προφητεία τοῦ Ἰεζεκιήλ. Τα Εγκώμια στη βυζαντινή υμνολογία είναι ειδικά τροπάρια που ψάλλονται κατά τον όρθρο του Μεγάλου Σαββάτου. Κατά την τελετουργία ψάλλονται το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής, εντός των ναών, λίγο πριν την εκφορά του Επιταφίου. Η Αγία και Μεγάλη Παρασκευή είναι η ημέρα του Πάθους, η ημέρα της υπέρτατης θυσίας, η ημέρα της «άκρας ταπεινώσεως» του Κυρίου. Τὰ Ἐγκώμια, παρ᾽ ὅλο ὅτι ἡ Ἐκκλησία πενθεῖ, δὲν μεταδίδουν φρίκη καὶ σπαραγμό· ἀποπνέουν τὴ γαλήνη καὶ τὸ θρίαμβο τοῦ Νικητοῦ τοῦ ᾅδου. Εἶνε μᾶλλον ἕνας παιὰν δόξης, ἕνα ἐμβατήριο νίκης, μὲ τὸ ὁποῖο συνοδεύουμε στὸν τάφο τὸν μεγάλο μας Νεκρὸ μαζὶ μὲ τὸ Νικόδημο, τὸν Ἰωσὴφ καὶ τὶς μυροφόρες γυναῖκες. «Στῶμεν καλῶς» λοιπόν.Ὁ ἐμπνευσμένος αὐτὸς ὕμνος ἀποτελεῖται ἀπὸ διακόσα περίπου τροπάρια. Ζωή εν τάφω, ο Κύριος είναι μέσα στο τάφο για να μπορέσει η ανθρωπότητα να βγει ολοσχερώς από αυτόν. Να αναγεννηθεί δια μέσου του Κυρίου Ιησού Χριστού, ο οποίος κατάφερε με δύο μόνο κινήσεις να αλλάξει την ανθρωπότητα, γεμίζοντας τον Σταυρό και αδειάζοντας το Μνημείο. Κατά τη διάρκεια της ακολουθίας ψάλλονται σε τρεις στάσεις (μέρη) τα λεγόμενα Εγκώμια, μικρά τροπάρια, πολύ αγαπητά στο λαό, αγνώστου ποιητή. Τα πιο γνωστά είναι: «Η ζωή εν τάφω…», «Άξιον εστί μεγαλύνειν…», «Αι γενεαί πάσαι…» και «Ω γλυκύ μου Έαρ…» Επισημαίνεται ότι τη Μεγάλη Εβδομάδα οι πόρτες των εκκλησιών θα είναι κλειστές για τους πιστούς οι οποίοι, ωστόσο, έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν διαδίκτυο τις Ακολουθίες του Πάσχα. Σε άμεση μετάδοση με τον ιστορικό Μητροπολιτικό Ναό της Μεγάλης Παναγιάς στη Χώρα Μυκόνου, θα παρακολουθήσετε την την Ακολουθία και τα Εγκώμια του Επιταφίου Θρήνου που τελούνται στο πλαίσιο των καθημερινών ακολουθιών της Μ. Τεσσαρακοστής εν μέσω της πανδημίας. Ιερουργούντος του Αιδεσιμολογιωτάτου π. Πέτρου Μαραγκού. Παρακολουθήστε Live - Ζωντανά: Ακολουθία Όρθρου Μεγάλου Σαββάτου Δείτε όλο το Πρόγραμμα Αναμεταδόσεων των Ιερών Ακολουθιών της Μεγάλης Εβδομάδας

Read the full article

[giapraki]

«Το παρόδοξον της αγίας Αικατερίνης στην Κοζάνη» Β. Π. Καραγάννης

«Το παρόδοξον της αγίας Αικατερίνης στην Κοζάνη» Β. Π. Καραγάννης

Η Πάνσοφος, γλυκυτάτη κόρη, αγία δηλ. Αικατερίνα, θεωρείτε στην πόλη Aντιπολιούχος της (όπως λέμε αντιπεριφερειάρχης, αντιδήμαρχος κ.λπ.). Πολιούχος είναι ως γνωστόν ο άγιος Νικόλαος κι αυτό ορίστηκε με Ν.Δ. τη δεκαετία του ’50. Στην εορτή του 6 Δεκ. αργούν οι Δ.Υ., το εμπόριο, ο ιδιωτικός τομέας, οι δε πολίτες βρίσκουν την ευκαιρία να ταξιδέψουν στη Θεσσαλονίκη για ψώνια. Πριν μερικά χρόνια…

[our-har-world]

Πόσα Σου χρωστώ, Κύριε! Μα όλα Σου τα χρωστώ. Μητροπολίτης Χαλκίδος Νικόλαος Σελέντης Ιησού μου, Ιησού μου δώσε να σε γνωρίσω, να σε αγαπήσω, με την καρδιά μου όμως! ...Και σήμερα θα χρειαστούν τα τρία βασικά! Να έχω φρόνηση, υπομονή και αγάπη. Ο Κύριος ας μου τα δώσει.Η ζωή κοντά στο Χριστό είναι ωραία. Πότε θα το νιώσω βαθειά;Κύριέ μου, σήμερα ήθελα να Σου πω πως θέλω να ανήκω σε Σένα. Σου το ΄πα κι άλλες φορές. Το ξέχασα όμως αρκετές φορές από τότε. Σήμερα με βοηθείς να Σου το ξαναζητήσω. Σ΄ ευχαριστώ και Σε παρακαλώ, αυτό το δώρο χάρισέ το στο παιδί Σου. Βοήθησέ με, μέχρι το βράδυ αυτό να σκέπτομαι. Κύριε, Σύ ξέρεις τις πληγές μου. Ξέρεις όμως και την προσπάθειά μου. Το όνομά Σου στα χείλη μου το έχω συχνά. Και η επίκληση αυτή κάνει θαύματα. Γλυκύτατε Ιησού, βοήθησέ με να Σου κουβεντιάζω πιο συχνά. Όταν μου έρχεται το κύμα του κακού τότε να Σου κουβεντιάζω πιο πολύ για να περνά η μπόρα. Κι αν τα κύματα με βρέξουν, και με βρέχουν συχνά, Σύ μην αφήσεις τη βάρκα μου να τσακιστεί.Σοί μόνω αμαρτάνω καί Σοί μόνω προσπίπτω. Ιησού μου, ας μην πιστεύω στον εαυτό μου. Ας μη λυπάμαι όταν οι άλλοι προχωρούν. Ας βγάζω κάθε μέρα τη μάσκα που έχω βάλει για να φαίνομαι καλός, ενώ είμαι τόσο άθλιος, όπως Σύ το ξέρεις.Ιησού μου, σε ικετεύω: έλα και κάνε ένα περίπατο μέσα στην ταραγμένη θάλασσα της καρδιάς μου. Πες και πάλι ένα "πεφίμωσο". Αμήν.Κύριε, εν θλίψει εμνήσθημέν Σου...Η βροχή γονιμοποιεί τα σπέρματα των καρπών στη γη και το δάκρυ τα σπέρματα των αρετών στην ψυχή.Κύριε, δός μου το χάρισμα των δακρύων, γιατί Σύ μόνος ξέρεις πόση λάσπη κρύβω μέσα μου. Ναι, ακούω τη φωνή Σου να λέει: "Λούσου στα δάκρυά σου για να καθαρισθείς".Κύριε, πάρε την ελευθερία μου και οδήγησέ την όπου θέλεις.Πάρε την μνήμη μου και σβήσε και χάραξε ό,τι θέλεις.Πάρε τη βούλησή μου και εκπαίδευσέ την στις άγιες εντολές Σου.Πάρε το πνεύμα και χαρίτωσέ το με το λόγο Σου.Μίλησε Σύ, Κύριε, στη ζωή μου, την αδύνατη, την αμαρτωλή! ...Δείξον μοι, Κύριε.Η καρδιά μου σφίγγεται τόσο δυνατά.Τα μάτια μου γίνονται τόσο θαμπά.Ο αναστεναγμός μου πιο βαθύς.Κύριε, στις δύσκολες αυτές στιγμές μη μ΄ αφήνεις. Παρουσιάσου.Μίλησέ μου μυστικά, όπως Συ γνωρίζεις.Σε θέλω, Ιησού μου, πολύ κοντά μου.Κύριε, πρόφθασε Συ τα σφάλματά μου...Το έλεος Σου ας με καταδιώξει.Ιησού! λένε τα χείλη -μου- και τα μάτια γεμίζουν δάκρυα, η καρδιά ηδύνεται, η ψυχή κατανύσσεται. Μόνο το όνομα Ι η σ ο ύ ς απόψε μου γλύκανε την βραδιά. Τα χείλη χόρτασαν που το είπαν τόσες φορές. Τα αυτιά ξεκουράστηκαν. Το πνεύμα ηυφράνθη που Τον σκέφτηκε. Τα μάτια έλαμψαν μέσα από τα υγρά που έρρευσαν τόσο αβίαστα. Ιησού, Ιησού, Ιησού... Το γλυκύτατον τέκνον του ουρανίου Πατρός. Ιησού, Ιησού, Ιησού. Η γλυκυτάτη μου προστασία. Ιησού, Ιησού, Ιησού... Με το όνομά Σου ας σταματήσουν τα χείλη μου να μιλούν, τα αυτιά μου να ακούνε, ο νους μου να σκέπτεται, τα μάτια μου να βλέπουν. Αμήν.Σωτήρ, σώσον αυτόν που είναι για κλάματα."Ου μη σε ανώ" μου λες, Κύριε. Πόσο παρήγορα είναι τα λόγια Σου. Ψυχή μου, μήν τα ξεχάσεις. Μην πεις: που εστι ο Θεός ημών; Ιδού ο Κύριος πάρεστι και φωνεί σε: "Ου μη σε ανώ". Σ΄ ευχαριστώ, Κύριε, Αγία Τριάς ο Θεός. Δόξα Σοι!Γλυκύτατε Ιησού μου, σκέπτομαι πόσο με αγάπησες. Κάτι με τραβούσε κοντά Σου.Πόσες φορές, το γνωρίζεις, το είδες, Σε άφησα. Με τη ζωή μου την αμαρτωλή Σου έλεγα: δεν σε αγαπώ. Και όμως Συ, Κύριε, "επέτασας χείρας" σ΄ ένα παιδί άτακτο και δύστροπο. Έφτασα μέχρι το χείλος της αβύσσου. Την τελευταία στιγμή με έπιανες και με τραβούσες από την καταστροφή. Πολλές φορές έφυγα από κοντά Σου, κι άλλες τόσες φορές, Φίλε μου Καλέ, Γλυκέ, Σύντροφε της ζωής μου, Παρηγοριά της ψυχής, πεφιλημένε μου και αγαπητικέ της καρδιάς μου, με δάκρυα και λυγμούς Σου έλεγα: "Σοί μόνω αμαρτάνω και Σοί μόνω προσπίπτω". Ελέησόν με. Και με ελεούσες. Δεν μπορούσα όμως ποτέ, Κύριέ μου, να φαντασθώ πώς τόσο πολύ θα μ΄ αγαπούσες. Τι να πω; Εσύ ξέρεις πιο πολλά απ΄ όλους μας. Οι αναστεναγμοί μου Σου τα λένε.Κύριε, Κύριε, θα απαντήσω πως από αγάπη και πόθο κινούμενος ζητώ το μοναχικό και αγγελικό σχήμα. Ναι, Κύριε, Σ΄ αγαπώ, παρ΄ όλα τα ανθρώπινα στοιχεία μου. Πιστεύω ότι θα πορεύεσαι Συ την πορεία μου."Γίνου φιλόθεος ότι αληθώς φιλάνθρωπος ο σος Θεός εστί" (Μ. Βασίλειος εις μοναχόν).Πόσο πλούσια είναι η ζωή κοντά στο Χριστό, μέσα στη θεωρία του Θεού...Ο Χριστός να είναι η υπόθεσις της ζωής μου...Η ζωή μας είναι ανάγκη να συνδυάζει τη χαρά με την λύπη. Πρέπει να εξοικειωθούμε με τον πόνο - δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά. Αυτό θα πει στενή πύλη. Κι εγώ, Κύριέ μου, θέλω τις περισσότερες φορές έναν Χριστιανισμό ήσυχο, μια ιεραποστολή ανώδυνη. Συγχώρα με...Να είσαι ευκολοπλησίαστος, άνθρωπος κανονικός, γλυκύς και συγχρόνως μακριά από τον κόσμο. Διπλό και δύσκολο το άθλημα. Κύριος βοηθός μου όμως και έχει ο Θεός.Το εγώ μας τρώει. Το ΕΓΩ! με κεφαλαία γράμματα. Αυτό που κλείνει τον Παράδεισο, ενώ μπαίνουν μέσα οι αμαρτωλοί και αι πόρναι. Αυτό το ε γ ώ είναι ο κακός δαίμων. Κύριε, βγάλε αυτό το δαιμόνιο. Αμήν.Κύριε, με πολεμά ο διάβολος. Μάθε με, βοήθησέ με να γνωρίσω τον εαυτό μου. Την αυτογνωσία. Αμήν.Πρόσθες ημίν πίστιν, Κύριε.Τι θα γίνει με το μέλλον; Η ανθρώπινη απάντησις είναι: Αβεβαιότης.Η Χριστιανική: Ο Θεός κυβερνά τη ζωή μας.Παντού κλείνουν οι πόρτες, οι γέφυρες σπάζουν. Ποια θα μείνει για μένα, Πατέρα;Πρόσθες μοι πίστιν, Ιησού γλυκύτατε.Αισθάνομαι ότι είμαι στα χέρια του Θεού. Απελπισία είναι οι άνθρωποι. Αστάθεια όλα τα ανθρώπινα. Εκείνο που μένει είναι μια ψυχή κι ένας Χριστός.Πρέπει να ετοιμάζεται κανείς για πίκρες.Θέλω τον Κύριόν μου, έστω αν Τον πίκρανα πάλιν και πολλάκις. Τι ανακούφιση που μας δίνει η σκέψη ότι μας αγαπά ο Κύριος, ότι για μας έχει ετοιμάσει τόπον...Μου μίλησε πάλι ο Θεός διά των πραγμάτων. Πόσο μεγάλη είναι η αγάπη Σου, Πατέρα, για μένα το παιδί Σου! Πόσο αισθητή η παρουσία Σου! Μου μιλάς με τα γεγονότα. Ας μεγαλώνει η υπομονή μου. Περίμενε ανυπόμονη ψυχή μου. Κύριε, ας σου δώσω την ψυχή μου. Πάρε την ύπαρξή μου. Ας μην αντιστέκομαι πια στο θέλημά Σου. Δόξα σε Σέ, Θεέ! ...Ήσυχος Χριστιανός δεν μπορείς να είσαι. Ο διάβολος βάλλει. Θα ματώσω, μα δεν θα παραδοθώ. Να μαρτυρείς απ΄ όλες τις μεριές και προπάντων με τον εαυτό σου που θέλει όλο να ξεφύγει. Μη μ΄ αφήσεις ποτέ μόνο στο βοριά, μείνε, μείνε Χριστέ πάντα στην καρδιά.Τον βίο εύκολα τον βλέπει κανείς στον διπλανό του, μα στην πολιτεία του ποιος μπορεί να εισδύσει; Ό,τι γίνεται στα βάθη της καρδιάς, τους αναστεναγμούς, τα δάκρυα, τον εσωτερικό αγώνα, ποιος τον παρατηρεί; Μόνο ο Δίκαιος Κριτής!Χθες Τον ικέτευα θερμά, εκοιμήθηκα στο πάτωμα και Του είπα: Να, Κύριε, κοίταξε το παιδί Σου. Από Σένα περιμένει τη λύση των προβλημάτων του. Το κάνω αυτό όχι για να εκβιάσω μια λύση δική μου, αλλά για να Σου πω, Κύριέ μου, πώς μόνο σε Σένα ελπίζει το παιδί Σου, γι΄ αυτό μην αποστρέψεις το πρόσωπό Σου. Και ήλθε τόσο γρήγορα η παρηγοριά του Πνεύματός Του. Ας έχει δόξα!Πρέπει να περάσεις ένα βαθύ πόνο, μια τραγική αγωνία, να κραυγάσεις, να παλέψεις, για να σου μιλήσει ο Θεός. Διαφορετικά δεν γίνεται τίποτα. Το δοκίμασα, το δοκιμάζω, αυτή είναι η κατάθεσίς μου.Τίποτε ωραιότερο από την ηρεμία της ψυχής, τις στιγμές της γαλήνης, την κατά Θεόν μόνωση. Αγωνίζομαι σκληρά με τον εαυτό μου. Κάθε μέρα είναι δυνατόν να κάνω τα τρομερότερα πράγματα. Κι όμως ο Θεός κάνει κάθε μέρα, κάθε στιγμή ένα θαύμα στη ζωή μου.Πόσα Σου χρωστώ, Κύριε! Μα όλα Σου τα χρωστώ. Μητρ. Νικόλαος Σελέντης 

[mikrofwno]

"Γλυκυτάτη γαία πατρίς" στο θέατρο Μεταξουργείο

“Γλυκυτάτη γαία πατρίς” στο θέατρο Μεταξουργείο

Τρία μικρά διηγήματα από το τελευταίο βιβλίο της Βάσας Σολωμού Ξανθάκη, της συγγραφέα του “Γάμου”, μεταφέρονται στη σκηνή του θεάτρου Μεταξουργείο, με τον τίτλο “Γλυκυτάτη γαία πατρίς”, σε σκηνοθεσία και σκηνική μεταφορά της Άννας Βαγενά. Με καταπληκτικές περιγραφές της ζωής των καθημερινών ανθρώπων από τα Αμπελάκια Θεσσαλίας, του χωριού της συγγραφέως και στα τρία διηγήματα κυριαρχεί η αγάπη για…

[astratv]

Βατόπουλος στο onlarissa.gr για έκθεση Παπαθεοδώρου: Μεγάλο γεγονός για τη Λάρισα, αφηγείται μία ιστορική διαδρομή αιώνων (φωτό

Ως μεγάλο γεγονός για τη Λάρισα, χαρακτήρισε ο γνωστός δημοσιογράφος και συγγραφέας Νίκος Βατόπουλος, τα αποψινά εγκαίνια της ιστορικής έκθεσης «Larissa mea dulcissima. Γλυκυτάτη μου Λάρισα» που αφορά επί της ουσίας στην παρουσίαση της ιστορικής ταυτότητας της Λάρισας μέσα από τον πλούτο του σπάνιου αρχείου, του ιατρού Νίκου Παπαθεοδώρου. Ο κ. Βατόπουλος βρέθηκε από το πρωί του Σαββάτου στη…

[dimartblog]

Το ποίημα της εβδομάδας 22/3

Το ποίημα της εβδομάδας 22/3

Ο γιος του πρώην —Θωμάς Γκόρπας— Ο μπαμπάς του υπήρξε ιδεολόγος πήγε και ξαναπήγε εξορία και τώρα τύπος και υπογραμμός στην εκλεκτή του ενορία τώρα ένας πρώην θλιβερός άσσος στις συμβουλές που τρώει απ’ το παχύ φαΐ μιανής κυρίας κάποτε μισητής πολύ ονόματι υπεραξίας… Ο μπαμπάς καλλιεργεί με πάθος άνθη στα φανερά και στα κρυφά τη γλυκυτάτη νοσταλγία… Η μαμά του ήταν από σπίτι πιάνο γαλλικά φρου…

[panosnickevangelopoulos]

Στραβά. Έναντι των Αλκυονίδων Νήσων. Βορειοανατολικός Κορινθιακός Κόλπος. Μέρος Ασύλληπτον και Ασύλητον!!! Η Ερημία είναι η Γλυκυτάτη Συντροφία!!! https://www.instagram.com/p/Cgr6pu5DcrL/?igshid=NGJjMDIxMWI=