spinraggen

[spinraggen]

Terugval

Alle cliche's zijn waar. Vandaag werd ik wakker in een bed waar ik net zo goed in kon blijven liggen.

Niks of niemand wacht op mij buiten deze dekens, weet je dat?

Als stenen opgestapeld op mijn ribbenkast draag ik die gedachtes als Sisyphus omhoog-

Het bed uit, de douche in, naar kantoor en terug naar huis,

Naar de lege kamers en eindeloos ruis.

[spinraggen]

Liefde

Is een gebroken vaas

met de bloemen van eergisteren

op de keukentafel:

Meerdere keren eerder al

gevuld en leeggelopen,

Kapotgesmeten en weer

haastig in elkaar gezet. 

Maar een hart

is de liefde niet, 

weet je?

Die krijg je maar één keer,

heel voorzichtig, gewikkeld

in papier. 

En ik had beter moeten weten

met al die losse 

verpakkingen

hier. 

[spinraggen]

Ik dacht:

Dat voelen even

simpel was als

denken

en dat

woorden de

lading prima

dekten -

Totdat geen

letter meer aan

mijn lippen

ontsprong

en mijn lichaam

vertelde

wat mijn hoofd

niet kon.

[spinraggen]

Ik mis je

Ik mis je

Ik mis je in huis

Ik mis je wanneer ik thuiskom

Ik zit boven achter mijn bureau en luister met half oor naar de voordeur

Ook al weet ik dat je niet komt

Het huis mist je

Mist je voeten op het parket

Je lach in de woonkamer

Je gebrom in bed als je wakker wordt

Nu is het stil maar

De ruzie galmt nog na

Als blauwe plekken op anders

Zulke zachte huid

[spinraggen]

Foxes

You left me speechless and honestly

when does that ever happen? I realised

I’m like the fox in your coop: stealing

the eggs and leaving the chicken

terrified.

As if to say: “We’re both

the bad guy here, I mean,

you should have locked

the door.”

[spinraggen]

NPO start

Stiekem zie

ik je

al languit

liggend.

Je benen -

die heerlijke

benen - uitgestrekt

op de bank.

Je kijkt met

volle concentratie naar

Boer zoekt Vrouw

en ik kijk

eigenlijk

alleen maar

naar jou.

[spinraggen]

Get what you deserve

Love, you should leave me.

Pack up silently and

go, but don’t tell a soul.

Let me come home to an empty house

no sound save for the silence

the doubts still on the walls

Please, love, leave me.

Let me wait for your return

and let it be in vain.

[spinraggen]

The L Word.

Always a lover, but

never loved.

It’s lost irony,

the lonely daughter.

[spinraggen]

Lessons.

Oh if only I could save you from your thoughts, from your head from the endless conversations I wish we'd never had

You don't need to have a reason take all you need to grow If there was a simple explanation don't you think you would have known?

Oh, I know it isn't easy Life is tough and no one told We're just holding things together and that's all

All the rivers running freely like the love you've always shown And the daughters of your daughters will have their own

It's not a rule you need to follow and I would never hold you down But if I see you running for the mountains don't drown

Oh I know it isn't easy Life is tough and no one told We're just holding things together And that's all

[spinraggen]

First Price.

I wish I ever once was

someone’s First Price:

the discount cookies, the

ones you bought without thinking

twice.

A carton of poorly produced

sweets that stick to your

teeth when you eat them all

at once. 

And the regret you get

instantly after:

at the careless purchase,

the waste of 

laughter. 

[spinraggen]

Aurora.

The days are like a clock going in circles,  running past the same rites of time I passed before.

Showing off my loneliness like a sign above the door: vacancies for ages, minutes, hours, lifetimes to ignore.

I was there, waiting for someone to want me more-

When I woke up at the docks, the wind howling through the masts and my heart, I thought about drowning as a way to make it stop.

No one would know what happened, the waves would carry my body to the top of the world, out on the ocean, where the Northern Lights swirled.

[spinraggen]

Gin tonic.

My fingers went places. Touched faces with a racing heart, emptied shot glasses into the ashes of my throat. I got your eyes on mine as I put on my coat, now time is against me, and I can’t stay afloat.

[spinraggen]

Linearity.

I am but a lump of pieces, a bundle of light kept together, coincidentally there where I perceive I might be. A force pulling on matter like matter does, sticking parts together like oil on water, because something says it should: I exist now and later, stood between cause and effect, where the past and present and future connect.

[spinraggen]

Verhuizen.

Zomaar, bijna in een

ogenblik ben je niet meer

thuis.

De muren ineens beklemmend, de open deur

een ergernis, het gesprek aan de keukentafel

niks meer dan ruis. Rollende ogen

en een zucht als antwoord, handen

tot vuisten in het zeepsop, tot over

je oren in de afwas, alles

beter dan doen alsof

de stilte bij je past.

Je kruipt ‘s avonds in een verloren

uurtje naar het

raam, zet het open voor

de avondkoelte, zit stil

op een stoel te wachten

op het teken dat

je weg moet

gaan.

[spinraggen]

Getijde.

Kreunend sleur ik mijn lijf

onwillig door de dagen, boos

op mijn bloed en op alles wat

iets van me moet. Ik ben een

vergeten ballon die volloopt met

water: het kolkt en stroomt en

klotst ergens

achterin mijn keel. Het strekt

zich strak over mijn mond

als een vochtig laken, tot er

alleen nog maar

schilfers zout tussen

mijn tanden kraken.

[spinraggen]

Roundup.

I don't feel so well. 

Thoughts come up like weeds through the tiles

and I'm just the gardener, the one

who thought that pesticides would rid them 

for good. Guess I must have

misunderstood the label, or used it

badly, like I do myself from time to time.

But for now, I still don't feel -

the bottoms of my feet or

my hands in those weeds - 

And every time I breathe I

sense a little air leaking like poison

in my veins until the blood dries and 

I'm left solidified, a 

frame too light to bear the

growing vines.

[spinraggen]

Comfort food.

Breathing is like paying

off a debt,

counting down the gasps

on an advent 

to a certain death. You

just don’t know how many days,

and every choice made is a

potential waste because

breath cannot be taken back

like the coins you put out and

into your purse when

you decided not to

buy chocolate.