munferitdilhun

[munferitdilhun]

işte bir sabah, ölmediğime sövdüğüm

[munferitdilhun]

bu dert ortağım sigara şu an yalnızlık mühim değil.

[munferitdilhun]

ben hâlâ bana son kez gülümsediğin yerde bekliyorum

[munferitdilhun]

hatırlıyor musun? rutin bile diyemediğim rezil hayatımı yaşarken zorla dahil olup güzelleştirdiğini. ben sürekli aynı şarkıları başa sarar tekrar dinlerdim, sen her seferinde yeni bir tane bulur hediye ederdin bana. ben hep aynı boktan filmleri izlerdim, her seferinde o koltuğa yerleşir, başka bir aptal romantik komedi filmi açardın. hep aynı kestirmeden yürürdüm mesela, seninleyken çocukların seksek oynadığı sokaktan yürürdük. sen istiyorsun diye. bir sigara yakardım, onun yerine elime bir çiçek tutuştururdun. çiçek dalında güzeldir sevdiğim, benim leş gibi istanbul kokan ellerimde değil. öyle işte, insan şifasından olunca renkleri bir daha aynı şekilde görmüyor gözleri. bir daha şarkı dinleyesi de, film izleyesi de gelmiyor. bırak sokağından geçmeyi, bir çocuk yüzü dahi göresi gelmiyor. her gün gözlerindeki her kirpik adına bir sigara yakıyor.

[munferitdilhun]

La Dolce Vita - 1960

[munferitdilhun]

Boğazımda bir düğüm, sorgulatıyor, halata da atmalı mı bir tane?

[munferitdilhun]

Hayatını birkaç kelime ile tamamlayabilsen ne olurdu bunlar?

Değişir. Lakin şu anlık solgun derdim. Sıkıcı, renksiz, yaşamaya değmez ama şükretmeye değer.

[munferitdilhun]

yalnızca gecem değil aydınlığıma da sıçradı

[munferitdilhun]

Bu geminin güvertesine bu denli ağır yükler yüklerken aklında bulundur, bu gemi günün birinde battığında sen de gemide olacaksın.

[munferitdilhun]

bak, mektuplarımın sonuna mahlaslar kazırken tuttuğum kalem parmaklarımı sızlatıyor, bu yürek yarasından daha acı. gecenin bir yarısı yazdığım tüm mektupların muhatabı sen olsan da çaresiz bir hayalden ibaretsin, bu bir ömürlük sızım. ben unutsam pişmanlığım unutmuyor, bu da nasıl ilaçsız bir kanser olduğunun göstergesi. bak, şu sokağın sonunda yanan cılız sokak lambası bile şahit sana. hem sana, hem sana olan nefretime, hem sana olan pişmanlığıma, hem sana olan umutsuzluğuma. ama vakit geliyor çatıyor, sonunda pişmanlık da, nefret de, umutsuzluk da bana dönüyor. ben senden nefret edemiyorum. ben seni sevmiş olduğumdan değil, seni daha çok sevememiş olduğumdan pişmanım. annem sönmüş sigaralarımdan ve parmak uçlarımdaki kül kalıntılarından nefret ediyor. babam umudu kesmiş, o bile nefretini kenara bırakmış. kendime yaptığım bana yetermiş. ben günlerce yalınayak yürüdüğüm asfalttan yeterince tokat yemiştim. gün doğarken bile siyah beyazdı bana gök. benim paletimdeki boyalar kurumuş, gelişine fırça sallıyorum ben. çürümek yetmemiş, parçalara ayrılmışım meğerse. lime lime olurken kimsenin gözü görmemiş. bir heves değildin sen oysaki, hayatta kalmak için içtiğim can suyumdun. bense sana ancak rakı olabilmişim. bir süre başını döndürecek, sonra gece boyu ağlamaktan harap edecek. şu siktiğimin dünyasında tutunabilecek bir seni bulmuşum da, sen tutunduğum parmaklarımı tek tek kesmişsin. tüm dertlerime bir çare bulmuşsun da, hepsinden vahim olanı bırakıvermişsin kollarıma. unutturmuşsun her şeyi, tek damla içmeden sarhoş etmişsin de, sonra bir tokat vurup kendime getirmişsin. yetmemiş, teşekkür beklemişsin. sonra bir de arsızlığın yok mu, sevdiğini bağıran bas bas. elinde sımsıkı tuttuğun hançeri sadece bana saplamanı kaldırabildim derken, sonra sen gidip o hançeri bir de kendine saplamışsın. pişmanlığı da, umutsuzluğu da, nefreti de geri getirmişsin, bir de üstüne suçluluğu eklemişsin. bir anlık peri masalıymışsın, bilememişim, hem ne idiğini, hem değerini. üzülme sevdiğim, bu dünya bir savaş alanı, biz orta yerinde dans ediyoruz. üzülme sevdiğim, sen kollarımda can versen dahi ben senin yerine dans edeceğim. bu hem bir savaş, hem bir yarış, hem de en şehvetlisinden, yaşamaya değecek, ama sonrasında sızım sızım sızlatacak bir aşk.

[munferitdilhun]

sevdiğim, bana yaşama sevincinden bahsetme. ben ancak senin varlığın kadar seviyorum yaşamayı.

[munferitdilhun]

sen gittikten sonra diye başlayan bütün cümlelerimin sonu gözyaşı.

[munferitdilhun]

Sana son sarıldığım yerde, keşke son olduğunu bilerek, kaburgalarımla ve göğüs kafesimle beraber sarılabilseydim. Şimdi sırtımda yokluğun yanımda kimsesizliğimle boşluğu kucaklıyorum. Gidecek yerim de yok. Ortada lirik bir sessizlik. Ama eminim hâlâ, ılık bir nehir gibi saçların.

[munferitdilhun]

Tenha bir yerlerde boğdum hislerimi seninle

[munferitdilhun]

Konuştuğum dil de, yazdığım her bir kelime de senin düşüncelerinin vârisi.

[munferitdilhun]

[munferitdilhun]

ben o yerde çok şey gördüm. ben o yerde gördüklerimi dâhi gömdüm.

anısı olan o yere gittin. bomboştu ama sen çok şey gördün.