lafeeluna - Tumblr blog

[lafeeluna]

Crisis, niet voor de designers

Veel mensen denken bij het horen van het woord crisis alleen maar erg, erg, erg. Maar terugkijkend op een tijd van economische crisis heeft het ons ook veel nieuwe inzichten en gezichtspunten geleverd. Vooral op het gebiedt van bewustwording en design. Uit vele dingen is gebleken dat de crisis nieuwe initiatieven en producten mede heeft vormgegeven. De crisis heeft ons zeker mindere en vervelende dingen gebracht, maar daarnaast heeft het ons ook een bewustwording doen ontwikkelen over de wereld om ons heen. Mensen zijn gaan zoeken naar nieuwe initiatieven en mogelijkheden. Air bnb, Smart Highway en the Fairphone zijn hier goede voorbeelden van. Hieruit blijkt maar weer dat designers een erg belangrijke plek vervullen in onze huidige maatschappij. Zij beschikken over een manier van denken die niet iedereen zich eigen heeft gemaakt. Kansen zien, daarop inspelen, vormgeven en uitvoeren, dat is hun kracht. Waarom zou je nog in een duur hotel gaan slapen als je ook bij een plaatselijk iemand in huis kan verblijven? Hier krijg je de beschikking over een eigen kamer en maak je meteen kennis met de cultuur en gewoonten van het land. Een geweldig idee dus. Bewustwording van waar wij mee bezig zijn op aarde wordt steeds belangrijker. Door de economische crisis zijn mensen hun geld gaan herwaarderen. Je merkt in alles dat mensen zich steeds bewuster worden van de waarde van geld. Dit is een erg goed punt vind ik. Hierdoor zullen wij als samenleving gaan kijken hoe het anders kan. Recycling wordt allang gedaan, maar door het ontstaan van initiatieven en ideeën als Airbnb, Smart Highway en Fairphone wordt duidelijk dat wij wel degelijk bezig zijn met duurzaamheid. Het woord duurzaamheid wordt vaak gebruikt in het dagelijks leven, maar wij merken er ook steeds meer concrete dingen van. Bovenstaande initiatieven hebben allemaal wel een aspect van duurzaamheid in zich en kunnen ook worden gezien als een soort ‘recycling’. 

[lafeeluna]

Interview met Pauline van Dongen

Dit is een interview met de Pauline van Dongen. Van Dongen is een innovatieve opkomende modeontwerpster. Zij is afgestudeerd aan ARTEZ in Arnhem. Zij houd zich binnen haar ontwerpen veel bezig met de combinatie van mode en techniek. Zoals zij het noemt ‘draagbare technologie’. In 2010 heeft ze haar eigen modelabel opgestart. Pauline van Dongen combineert nieuwe technieken met traditionele technieken en vakmanschap. Dit maak haar ontwerpen speciaal. Pauline van Dongen werkt nauw samen met verschillende bedrijven in de wetenschap en innovatie. Ik heb in mijn eerste jaar stage gelopen bij Arnhem Mode Incubator. Pauline van Dongen had hier een atelier. Ik heb haar hier een aantal keren ontmoet en vond het heel speciaal en prachtig wat zij allemaal maakte. Voor mij is zij een voorloper in de mode-industrie en is daarom voor mij een rolmodel. 

Toen je vroeger klein was, wist je toen al precies wat je later wilde worden, en zou je dit kunnen beschrijven? ‘ Ik ben geboren op 23 september 1986 in Amsterdam. Toen ik een klein meisje was wilde ik heel graag dokter worden. Net als veel meisjes van die leeftijd. Toen ik echter op de middelbare school zat veranderde dit. Vanaf toen werd ik steeds geïnteresseerder in het ontwerpen van kleding. Ik sprak, na schooltijd, vaak met een aantal vriendinnetjes af om ontwerpen te gaan schetsen. Deze stuurde wij dan vervolgens op naar modehuizen. Een aantal dagen later lagen deze alleen vaak weer bij mijzelf op de deurmat. Dit kwam doordat wij de adressen, die op parfumdoosjes vermeld stonden, gebruikten. Onze ontwerpen van toen zijn dus nooit aangekomen bij het betreffende modehuis. Uit dit verhaal is echter wel op te maken dat mijn passie voor mode en het ontwerpen op de middelbare school is begonnen.’

  Welke opleiding of opleidingen heb je gevolgd en hoe heb je deze opleidingen ervaren? ‘Op de middelbare school deed ik VWO, met het profiel Natuur en Gezondheid en Latijn. Toen ik er op de middelbare school achter ben gekomen dat ik ontwerpen erg leuk vond, ben ik na de middelbare school gaan studeren aan ARTEZ Hogeschool voor de Kunsten in Arnhem. Dit is een bekende en hoog aangeschreven modeopleiding. Omdat dit beroep zo dicht bij mij staat heb ik er een haat liefde verhouding mee. Als een kluizenaar dagenlang achter je naaimachine zitten is niet altijd even leuk. Na mijn opleiding aan ATEZ ben ik verder gegaan met een master. Na mijn master aan ARTEZ ben ik een ruimte gaan huren bij de Arnhem Mode Incubator. Naast het huren van alleen de ruimte krijg ik ook coaching op het gebied van creatief, communicatief en financieel vlak. Dit alles heeft mij geholpen bij het starten van een eigen modelabel. Bij de Arnhem Mode Incubator krijg ik de kans om gebruik te maken van de kennis en het netwerk van anderen. Hiermee kan ik mijn zakelijke kennis verder uitbreiden. Uiteindelijk leer ik ook veel door boeken te lezen en zelf ondernemend te zijn. De Arnhem Mode Incubator is daarnaast een plek waar veel ontwerpers samenkomen en waar regelmatig inspirerende lezingen worden gegeven. Uiteindelijk ben ik als label steeds verder gegroeid.’

  Waar haal je je inspiratie vandaan? ‘Ik haal mijn inspiratie vooral uit mezelf en hetgeen wat ik om mij heen zie. Ik ben gefascineerd door nieuwe materialen en nieuwe technieken. Ik zoek steeds weer naar iets nieuws en onderzoek vervolgens hoe ik dit zou kunnen gebruiken in mijn ontwerpen. Bij mijn collectie Kinetic Landscape haalde ik mijn inspiratie uit landschappen die zichzelf vormgeven onder invloed van weer en wind. Bijvoorbeeld uit foto’s van door erosie aangetaste abstracte landschappen zoals The wave, een glooiende rotsformatie van zandsteen op de grens van het Amerikaanse Arizona en Utah. Als ik mijn inspiratie voor een collectie heb gevonden kan ik dagen bezig zijn met het onderzoeken van de vormen.’

  Heb je een bepaalde missie met de ontwerpen die je maakt en wat is de visie hierachter?

  Hoe ziet je werkdag eruit? Zou je deze kunnen beschrijven? ‘Mijn werkdagen zijn erg verschillend. Het ligt eraan in welk stadium van mijn collectie ik zit. Aan het begin van een nieuwe collectie ben ik weken of maanden bezig met het ontwerpen. Waarna er, na de fase van het ontwerpen, proefstukken moeten worden gemaakt. Deze moeten vervolgens weer aangepast worden. Zo komt er uiteindelijk een goed kledingstuk uit. Dit proces duurt vaak erg lang. Wanneer ik hiermee klaar ben hou ik me bezig met het tonen en lanceren van mijn nieuwe collectie. Ook zijn er momenten in mijn werk dat ik mee doe aan een wetstrijd. Hierbij zien mijn dagen er heel anders uit. Ik vlieg dan vaak naar verschillende steden om mee te doen aan modeshows. Kortom mijn leven en werk is erg dynamisch en verschilt van dag tot dag.’

  Hoe verhouden je werkzaamheden zich tot elkaar. Bijvoorbeeld het ontwerpen in relatie tot de meer marktgerichte werkzaamheden? ‘Ik ben vaak bezig met het ontwerpen van kleding. Echter hou ik mij ook bezig met het vinden van plekken waar ik mijn collecties kan tonen. Bij mij lopen de marktgerichte werkzaamheden en het ontwerpen erg door elkaar. Ik probeer zoveel mogelijk zelf te doen en waar nodig heb ik mensen om mij heen die mij kunnen helpen.’

  A. Welke vaardigheden heb je nodig om jouw werk te kunnen doen? ‘Doorzettingsvermogen is erg belangrijk in mijn werk. Zo ook het geloven in jezelf. Zolang ik weet wat mijn doel is en waarvoor ik het allemaal doe gaat het goed. Je moet dicht bij jezelf blijven en achter je ontwerpen staan. Zolang jij kan vertellen waarom je iets maakt en je er zelf in gelooft komt de rest vanzelf.’ B. Welke vaardigheden zou je nog meer kunnen ontwikkelen? ‘Ik zou mijn vaardigheid van het voeren van succesvolle marketing en communicatie nog iets beter kunnen ontwikkelen. Vooral om mensen ervan bewust te maken dat mijn kleding label bestaat.’ C. Wie (welke discipline) zou je daarbij kunnen helpen? ‘Ik denk dat de discipline van iemand met een marketing, communicatie en creatieve achtergrond mij zou kunnen helpen. Iemand die kansen ziet en deze succesvol kan benutten. Om zo uiteindelijk meer naamsbekendheid te genereren.’

  Hoe zie je de toekomst, zijn er nog bepaalde doelen of streefpunten die je zeker wil bereiken? ‘Ik zou erg graag in de toekomst internationale bekendheid willen krijgen, en zo ook mijn label internationaal willen verkopen. Hierbij zou ik zelf het liefst experimenteel blijven werken en mensen in dienst nemen die mij op andere gebieden ondersteunen. Mijn streefpunt is dat mijn kleding altijd zijn innovatieve uitstraling weet te behouden. Ik droom ervan om mee te doen aan een modeshow in Parijs. Ik vind Parijs een prachtige stad. Zelf kom ik erg graag in de wijken Le Marais en Montmartre en in de stoffenwinkels die er te vinden zijn.'

  Welke dingen in je carrière gaan vanzelf en waarin kom je problemen tegen? ‘Veel dingen gaan vanzelf. Voor ik het weet rol ik vanzelf weer ergens in. Ik doe ook actief mee aan modewetstrijden om zo mijn label te promoten. Mijn grootste probleem wat ik vaker tegenkom is de werkdruk. Deze ligt soms redelijk hoog. Je moet hart hebben voor het werk wat je doet en er 100% voor gaan. Dit betekend vaak dat ik andere dingen moet laten gaan. Dit vind ik jammer. Verder kom ik nog verscheidene andere problemen tegen. Deze zijn echter vaak klein en zo opgelost.’

  Waar zie je jezelf over ongeveer 10 jaar, en wat heb je nodig om daar te komen? ‘Over 10 jaar hoop ik dat mijn modelabel erg is gegroeid. Ik hoop dat ik veel shows in het buitenland heb gedaan en dat mijn label internationaal is doorgebroken. Ik hoop dat ik veel verkoop en dat ik een succesvolle draagbare lijn op de markt heb gezet. Ook hoop ik dat ik zelf nog net zo gelukkig ben als nu, en dat ik nog steeds met 100% achter mijn ontwerpen sta.’

  Op welke manier zou je van mij, student Visual Art en Design Management, gebruik kunnen maken? ‘Je zou mijn kunnen ondersteunen op het vlak van marketing, communicatie en alle andere ondernemende gebieden. Ik denk dat ik zo iemand als jou zeker goed zou kunnen gebruiken in mijn werk. Door jou opleiding, die zowel economisch als creatief is, weet jij hoe ontwerpers werken. Je heb gaandeweg je opleiding geleerd om met ze te werken, en hebt daarom een voorsprong op studenten van de opleidingen commerciële economie of communicatie. Deze opleidingen staan namelijk redelijk ver van de creatieve/ontwerpkant af. Jij bent gewend om binnen creatieve bedrijven te werken en zal daardoor eerder je plek vinden dan iemand die vooral zakelijk is ingesteld.’

[lafeeluna]

[lafeeluna]

[lafeeluna]

[lafeeluna]

Trend, onderneming, Trend!

We zijn alweer een aantal weken bezig met het opstarten van onze eigen onderneming. Binnen onze groep loopt alles erg soepel en zijn we druk bezig met het afwerken van ons ondernemingsplan en het lanceren van onze eigen onderneming. Aan het begin van dit blok hadden wij allen een beetje moeite om grip te krijgen op het project. Al snel kregen wij door dat het project bestond uit allemaal verschillende vakken die allemaal iets anders van ons verwachtten. Wij zijn binnen onze groep begonnen met breed naar de buitenwereld te kijken en later focus aan te brengen in onze ideeën. Zo zijn wij tot een nieuwe innovatie onderneming gekomen die inspeelt op de huidige tijdgeest. Jullie zullen je nu wel afvragen wat de onderneming die wij hebben opgestart nou precies inhoud. Dit zal ik jullie vertellen. Wij hebben een conceptontwikkeling bureau opgestart dat speciale tentoonstellingen ontwerpt rondom een bepaalde film. Deze tentoonstelling zal achtergrond informatie geven over de betreffende film en dieper ingaan op het maatschappelijke thema wat in de film mogelijk wordt aangekaart. Wij zullen ons met onze onderneming vooral richten op filmhuizen en films die een verhaal vertellen. Hiermee willen wij waarde toevoegen aan de film en de bezoekers van de film niet alleen de mogelijkheid geven om de film te bezoekem, maar daarnaast  ook met elkaar in gesprek te gaan over de film. Dit alles zal op een ontspannen manier gebeuren. Ons idee is ontstaan doordat films uit filmhuizen vaak een dieper betekenis hebben dan het uiteindelijke verhaal doet vermoeden en inspelen op maatschappelijke vraagstukken. Mensen zijn zich hier niet altijd bewust van en volgens ons is juist het discussiëren en napraten over de onderwerpen belangrijk. Zo komt de film uiteindelijk nog directer bij de mensen binnen. Binnen dit project heb ik persoonlijk erg veel geleerd over alles wat er bij het opstarten van een eigen onderneming komt kijken en over de reflectie op de samenwerking binnen een team. Voordat ik begon aan dit project wist ik, net als bij Imagining Tomorrow, niet wat ik kon verwachten. Bij mij is alles heel goed bevallen en ik heb gedurende dit project op alle vlakken erg veel geleerd. Ik ben erg blij dat ik dit project heb kunnen doen en weet zeker dat ik later meer zicht zal hebben op alles wat er bij het starten van een eigen onderneming komt kijken. 

[lafeeluna]

[lafeeluna]

De A wordt groter en de H wordt kleiner

Steeds vaker kom je een Action tegen als je door een vreemde stad loopt. Vroeger lag de winkel vaak afgelegen en een stukje buiten de stad, tegenwoordig is deze vaak centraal in de stad is gevestigd. Wat maakt nou dat de action en andere budget winkels zo zijn opgekomen in de afgelopen jaren? Natuurlijk, dat is de prijs, alles is er lekker goedkoop en alsnog mooi. Ik moet toegeven ik ga ook wel vaker naar de action. Waar ik vroeger mijn schaar bij de Hema kocht, koop ik deze nu bij de action. Hiermee bespaar je toch redelijk wat geld en als student zijnde is dit niet verkeerd. Door de economische crisis zijn mensen zich bewuster geworden van de waarde van geld. Ze gaan hier voorzichtig mee om en realiseren zich beter hoeveel geld ze uitgeven. Ik denk niet dat dit een verkeerd inzicht is. Ook al heeft dit tot gevolg dat winkels als de Action en Op=Op steeds verder groeien. Ik vraag me hierbij af hoe de budget winkels het blijven doen als de economie weer aantrek, zouden ze dan net zo succesvol blijven? Ik denk dat de verkoop misschien wel iets afneemt, maar dat de winkels alsnog een groot aandeel in de markt houden. De Nederlander zit nou eenmaal redelijk op zijn geld. Hoe goedkoper, hoe beter, die kreet merk ik steeds vaker op. Dit is ook de rede dat de kledingketen Primark de afgelopen jaren zo sterk heeft uitgebreid en dat mensen in de rij staan om binnen te komen. Als ik die rij zie denk ik soms wel ‘waar gaat het heen met de wereld’. Gaan we nou echt een uur in de rij staan om een kledingwinkel binnen te komen? Budget winkels moeten het dan ook vaak hebben van de extra spullen die mensen meenemen als ze de winkel binnenkomen. Als ik van plan ben om alleen een schaar te kopen betrap ik mijzelf er ook vaak op dat ik meer meeneem dan de bedoeling was. Kortom de opkomst van de budget winkels veranderd ons straatbeeld. Of dit goed of slecht is, daar ben ik nog niet helemaal over uit. Wel zullen ketens als de Hema en de Blokker zich meer op beleving, service en het brede aanbod moeten gaan focussen om zich staande te houden naast de goedkope winkels als de Action. 

[lafeeluna]

Surrealisme

Mijn favoriete kunststroming is het Surrealisme. Tja, maar waarom? Ik denk omdat het surrealisme vaak iets weergeeft wat er niet ‘echt’ is. Het gaat vaak om een onwerkelijk verschijnsel waarvan wij allemaal weten dat het eigenlijk niet waar kan zijn. Maar toch is het speciaal en bijzonder. Bij mij creëren werken uit het surrealisme vaak een droomwereld. Een wereld die er speciaal, anders, maar toch ook vertrouwd uitziet. Iets ongrijpbaars waarvan we niet weten of het bestaat. Ik wordt er rustig van en kan er uren naar kijken. Ik verzin er vaak een eigen verhaal bij en sta daar na een uur nog steeds. Ik weet nog goed dat ik, toen ik klein was, in het museum van Salvador Dali in Barcelona kwam. Goh, wat werd ik toen overdonderd. Het museum zag er van buiten al bijzonder en groots uit en van binnen waren alle werken zo mooi en speciaal. Naast de gewone expositie was er toen ook nog een expositie van sieraden. Deze vond plaats in een klein gebouwtje bij het museum. Ik weet nog dat alles van binnen donker en zwart was. Alleen de sieraden in de vitrines waren verlicht. Uiteindelijk kwam ik uit bij het mooiste sieraad wat ik ooit heb gezien. Het was een kloppend hart, ingelegd met allemaal diamanten. Het hart klopte echt en ging op en neer. Zo iets moois had ik nog nooit gezien. Ik heb er zeker bijna een half uur naar staan kijken. Dit werk had zoveel indruk op mij gemaakt dat ik het mij nog als de dag van gister kan herinneren. Een ander mooi werk wat destijds veel indruk op mij had gemaakt was de bank in de vorm van een lip. Ik vond die zo vet! Wat ik zo mooi vond was dat als je op een bepaalde plek naar de bank en de andere meubelen keek je een gezicht zag. Dit vond ik als kind, en nu nog steeds, erg speciaal. Het surrealisme geeft dingen op een rare en onnatuurlijke manier weer. De kunstenaars geven een andere draai aan het dagelijks leven door een herkenbaar voorwerp zo te veranderen dat het niet meer echt lijkt. Salvador Dali is mijn favoriete kunstenaar. Zijn werken zijn toegankelijk, herkenbaar en toch ook ver weg. 

[lafeeluna]

[lafeeluna]

[lafeeluna]

Braggie??

Het maken van selfie’s is helemaal hot! Iedereen doet het wel eens. Ik was laatst bij mijn oma en toen liet ik het woord ‘selfie’ vallen. Zij vroeg wat dat was en wist helemaal niet dat het bestond. Ze heeft zelf ook geen telefoon, pc of internet dus in dat opzicht is het ook niet heel gek. Het maken van een ‘selfies’ wordt tegenwoordig steeds hipper. Sommige mensen kunnen echt niet meer zonder. Dat vind ik wel ver gaan, maar toch. Ik moet toegeven dat ik het zelf ook wel eens doe. Maar toch grappig dat mijn oma hier niks van mee krijgt, terwijl ik het overal om mij heen zie. Selfie was dan wel hét woord van 2013 maar in de zomer van 2014 draait alles om een ‘braggie’. Al van het woord gehoord, nee? Een ‘braggie’ (to bray: opscheppen) is een foto die je op sociale media post, enkel en alleen om je vrienden totaal jaloers te maken. Er valt hierbij bijvoorbeeld te denken aan een strand met wit zand en een helderblauwe zee, een foto van het 5 sterren hotel waar je net bent aangekomen of een foto van een lekkere cocktail. Dit zijn allemaal dingen waar mensen snel jaloers van worden. Ik heb een dergelijke ‘braggie’ zelf ook wel eens gepost of voorbij zien komen. Ik kreeg dan meteen het gevoel dat ik het zelf heel zwaar had. Kenmerkend voor onze huidige tijd is dat wij, aan dingen waar we ons eerder niet bewust van waren, ineens namen zijn gaan geven. Dit maakt dat wij ons door die namen ineens bewust worden van iets wat wij eerder ook al, onbewust, deden. Het maken van een foto deed, voor de opkomst van het woord selfie, iedereen wel eens. Alleen door het woord wordt er een veel grotere lading aan gegeven en wordt het ineens populair en veel gebruikt in het dagelijkse taalgebruik. Ik vind dit heel opvallend. Ook vind ik het grappig dat je je hierdoor realiseert hoeveel en hoe snel er nieuwe woorden ontstaan. Mijn oma is in dat opzicht niet echt meer bij de tijd qua taal. Terwijl ze er echt nog heel hip uitziet. Ik ben erg benieuwd of het woord ‘braggie’ in de zomer van 2014 net zo populair gaat worden als het woord selfie nu. 

[lafeeluna]

Jeremy Mann maakt hele mooie olieverfschilderijen. In zijn nieuwe serie genaamd ‘City Scapes’ staat het nachtleven van de grote stad centraal. De schilderijen ogen soms mysterieus, maar toch ook helder en zichtbaar. Dit maakt ze erg speciaal. De schilderijen zijn grof geschilderd waarbij je de details zelf kan invullen. De schilderijen zijn wazig en geven de prachtige skyline van de stad op een indrukwekkende wijze weer. Ik vind dat een schilderij van een skyline heel anders oogt dan een foto. Het is voor mij net of het een andere wereld is. Een wereld die niet echt is. Jeremy schildert op een wijze dat het net lijkt of het schilderij helemaal nat is. Je zou het als het ware aan kunnen raken en het water kunnen voelen. Hij schildert heel mooi de weerspiegeling van het licht op het natte grondoppervlak van de stad. In een grote stad zijn veel lichten en Jeremy maakt hier mooi gebruik van in zijn werk. Hij geeft de invloed van licht op de gehele omgeving weer. Je kent het wel, het licht, dat je van buiten de stad boven de stad ziet hangen. In de stad is het nooit donker. Ik vind dat je dit gegeven heel mooi terug ziet in de schilderijen van Jeremy waar een rode gloed overheen hangt. Ook de luchten in zijn schilderijen zijn nooit helemaal donker. Ze zijn redelijk licht weergegeven en daardoor herkenbaar. Op sommige van zijn werken uit de serie ‘city scapes’ lijkt het net of er rook uit de straten van de stad komt. Dit geeft een onheilspellende indruk. Kortom Jeremy’s werken zijn speciaal, mysterieus en erg mooi. Ik zou zijn werken erg graag nog een keer in het echt bekijken. Dit is iets om naar uit te zien. 

[lafeeluna]

[lafeeluna]

[lafeeluna]

Reclame, zoals Wikipedia het omschrijft: “Reclame is een vorm van communicatie met het doel potentiële klanten over te halen tot aanschaf van producten en diensten. Veel reclame is dan ook bedoeld om consumptie te bevorderen door het creëren en versterken van een merkimago en getrouwheid aan een merk. Het is ook het promoten van een product, dienst, bedrijf of idee door middel van een veelal gesponsorde boodschap.” Ik vind reclame fascinerend. Steeds maar weer nieuwe producten, en de mensen moeten maar blijven kopen. De vraag is hoe krijg je een product nou zo optimaal mogelijk aan de man? Daar komt reclame om de hoek kijken. Fascinerend eraan vind ik dat het mij steeds weer blijft verbazen. Als ik op straat loop, tv kijk, een tijdschrift lees of op internet surf. Trekken bepaalde advertenties mijn aandacht, terwijl ik  andere niet eens op merk. Dit vind ik special en dit heeft met je manier van kijken te maken. Maar wat maakt nou iets een succesvolle reclame? Op onze opleiding hebben wij hier ook verscheidende lessen in gekregen. Allemaal erg interessant. Het valt mij op dat er tegenwoordig steeds meer gebruik wordt gemaakt van reclame op trappen of roltrappen in publieke ruimtes. Een speciaal en effectieve manier van reclame voering denk ik. Mensen lopen er sowieso langs of overheen en het is niet te missen. Het valt op en springt eruit. Mensen lopen vaak snel over een trap zonder zich ervan bewust te zijn. Het is vaak een saaie plek die er niet aantrekkelijk uitziet. Door de reclame wordt het vrolijk en zet het mensen aan het denken. Het blijft goed hangen, en bereikt tegelijkertijd een groot en divers publiek. Ik vind de reclame van plastic zakjes op een roltrap die vervolgens verdwijnen in de bek van een haai erg mooi. Het doet op de een of andere manier toch wel iets met je, en maakt je bewust van waar wij, als mensheid, mee bezig zijn. Bij de reclame van Haribo lijken de zijkanten van de roltrap op grote rollen drop. Misschien een manier om drop ook in het buitenland bekend te maken? Mensen worden daardoor wel nieuwsgierig. De reclame van het rode kruis  is ook goed bedacht. Mensen worden zich bewust dat ze voorzichtig moeten zijn, en worden in aanraking gebracht met het rode kruis. Ik denk dat het een zeer effectieve vorm van reclame is die zeker verder uitgebreid moet worden. 

[lafeeluna]

Het einde van een leuke periode is aangebroken

Mijn stage bij Miinto Nederland zit er alweer op. Miinto is een Scandinavisch online fashion-platform opgericht door twee Deense jongens in maart 2009.  Door de commercialisering van de winkelstraten en de groei van de grote merken met hun eigen flagshipstores word het steeds moeilijker als consument om jezelf te onderscheiden betreft je kledingkeuze. De zelfstandige kledingwinkels met hun eigen samengestelde assortiment verdwijnen hierdoor steeds meer uit het winkelzicht. Miinto slaat een brug tussen de kleine winkels en de grootsheid van het online shoppen. Dit doen zij door kleine boetieks de mogelijkheid te bieden om hun collecties ook online te verkopen. Consumenten willen alles steeds sneller, met meer gemak en met meer zekerheid hebben. Dit maakt Miinto een succesvol en groeiend bedrijf. Ik liep stage op de marketing afdeling. In het begin hield ik mij vooral bezig met de sociale media en de optimalisatie hiervan. Dit alles was erg leerzaam en ik heb leren werken met photoshop. Ook heb ik artikelen voor het blog geschreven en streets reports gemaakt. Ik heb veel geleerd en veel mensen leren kennen. Ik heb door deze stage inzicht gekregen in het reilen en zeilen van een groot internationaal modebedrijf. Dit was ook mijn doel na het lopen van mijn eerstejaars stage. Ik ben dan ook erg blij dat ik deze stage heb mogen lopen. Het bedrijf was dynamisch en hip. De foto studio was erg mooi opgezet en er kwamen vaak mensen binnenlopen. Ik vond een stage op de marketing van een internationaal bedrijf erg leuk, alleen ik ben er ook achter gekomen dat het mij interessant lijkt om nog een stage te lopen in de conceptontwikkeling of evenementen branche. Binnen mijn volgende stage wil ik graag een eigen project hebben waar ik intensief ergens naartoe werk. Dit kan binnen een team zijn maar ook alleen. Het lijkt mij erg interessant om echt iets te organiseren voor een groot bedrijf en hier continu mee bezig te zijn en naar toe te werken. Uit de feedback van mijn stage onderneming kwam naar voren dat ze erg tevreden over mij waren. Ze vonden dat ik erg goed samen kon werken en mijn taken goed en helder deed. Ik heb nog een klein bedankje gekregen en daarmee kwam er een einde aan mijn stageperiode van jaar 2. Nu op naar de derdejaars stage. Misschien wil ik deze ook wel in het buitenland lopen. Hier ben ik echter nog niet helemaal over uit! In ieder geval kijk ik met een goed gevoel terug op mijn stage bij Miinto.