daanbultje

[daanbultje]

6 Lessen van de TCS Marathon  Amsterdam

Datum: 15 oktober 2017. Eindtijd: 4:47:42; Eerste reactie: “Ik loop nooit meer een marathon”. 2 uur later: “Revanche! De volgende ga ik helemaal anders doen”. 

Lessen van Amsterdam

1) Het is niet slim om je beoogde pacers dertig meter verderop in het startvak te zien staan en te denken 'oh, die haal ik wel in'. Ik deed er uiteindelijk tien kilometer over, waardoor ik sneller gestart ben dan gepland (anders haal je ze niet in). Het gevolg was dat mijn hartslag veel te hoog was en niet meer naar beneden te krijgen was. Ik kon de pacers 10 kilometer bijhouden, toen ging ik steeds langzamer. Na 25 kilometer ging het licht uit en moest ik stukken wandelen. Over de laatste 10 kilometer deed ik 80 minuten. 

Les: ga in het startvak naast je pacers staan (en start niet te snel)

2) Train op je marathon-tempo. In de aanloop naar deze marathon heb ik veel samen gelopen met mijn vrouw, en daardoor veel langere loopjes boven de 6 minuten/km gemiddeld gelopen, terwijl ik in Amsterdam probeerde 4:10:00 te lopen (5.55/km). Dus ik denk dat ik niet genoeg getraind heb op het juiste tempo. Les: het is ongezellig, maar toch meer mijn eigen tempo trainen.

3) Lopen doe je met je hele lichaam. Mijn linker knie is altijd een zwak punt, en naarmate de marathon dichterbij kwam, voelde ik steeds meer pijntjes. Uiteindelijk ging het goed en had ik overal pijn behalve in mijn knie. Onder andere mijn lage buikspieren gingen opspelen. Dat is op zich een goed teken, omdat ik juist geoefend heb op mijn houding om zo andere delen van het lichaam de last van mijn knieën te laten delen. Maar ik heb mijn lage buikspieren onvoldoende getraind. Dat moet gewoon onderdeel worden van de trainingsroutine. Les: loopdagen afwisselen met core-dagen.

4) Warmte is niet grappig. Hoewel de marathon van Amsterdam een najaarsmarathon is, ging de temperatuur voorbij de 20 graden. Opgeteld bij bovenstaande factoren leidt dat tot extra ellende. In mijn geval dorst in combinatie met een maag die eigenlijk niets meer wilde verteren. Les: een marathon nog verder in het noorden opzoeken.

5) Rennen gaat sneller dan wandelen. Het klinkt flauw, maar als je eenmaal begint met wandelen, kan de drempel om weer te gaan rennen steeds groter worden. Voor je het weet heb je de neiging de laatste 5 kilometer helemaal te wandelen. Dat duurt eindeloos. Ik had mijn Garmin Fenix 3 zo ingesteld dat mijn eindtijd berekend werd. Elke keer wanneer ik weer ging rennen, zag je de eindtijd naar beneden verspringen. Dus ook al wissel je 500 meter rennen af met een stukje wandelen, dat scheelt echt aanzienlijk. Les: Als je dan toch een keer wandelt, zo snel mogelijk afwisselen met stukje rennen

6) Het publiek in Amsterdam is heel aardig voor wandelaars. In de laatste 5 kilometer wil het publiek eigenlijk niets liever dan je er doorheen sleuren. En ze willen vooral zorgen dat je weer gaat rennen. Dankzij de naam op mijn nummer waren er tientallen mensen die zeiden "Kom op Daan, klein stukje nog." of "Rennen jongen, je kunt het". Als ik reageerde met "Ik heb geen zin meer" of "Ik ben zo moe, ik ga terug" volgde er nog een aanmoediging. Het gejuich bij het toch weer in sukkeldraf gaan was buitengewoon motiverend. Hoewel de route overall weinig inspirerend was, heb ik genoten van het publiek. Les: Elk nadeel heb z'n voordeel.

[daanbultje]

27 augustus 2017: Bommen Berendloop - halve marathon. Beetje warm, zonder duidelijk plan begonnen, beroerd na afloop. Back to the drawing board.

[daanbultje]

Turkse Honden

Bij mijn alledaagse hardloop rondjes kom ik geen hond tegen. Zo nu en dan een aangelijnd exemplaar met slenterend baasje. Eens in de zoveel tijd een blaffer achter een hek of schutting. Maar nooit in het wild. Dat was wel anders tijdens mijn vakantie afgelopen zomer in Bitez, Turkije.

Bitez ligt in het Zuid-Westen van Turkije, naast Bodrum en tegenover het Griekse eiland Kos. Mijn hardlooproutine in dergelijke warme streken komt eigenlijk altijd neer op: om de dag wekker zetten rond 6.15 uur; 6.30 uur de deur uit en dan tussen de 40 en 60 minuten lopen tijdens de opwarmende ochtend. De temperatuur was in Bitez op dat moment van de dag ongeveer 24 graden. Maar zodra de zon achter de bergen vandaan kwam ging dat rap omhoog.

Elke straat in Bitez heeft wel een paar rondhangende honden. Ze zijn van niemand (voor zover ik kon nagaan), maar ze worden niet weggejaagd, en doen ook geen vlieg kwaad. Bovendien zien ze er over het algemeen behoorlijk gezond uit. Je komt ook wel eens op plekken in de wereld waar vooral magere schurftige rondlopen die het best met een boogje gepasseerd kunnen worden.

Nou weet het niet of het kwam omdat we steeds in een groepje liepen (mijn vrouw Sippy, schoonzus Anneke en ik), maar bijna elke keer dacht er wel een hond: 'hé, wat leuk, een roedel. Ik loop mee'. Kilometers lang, niet zelden het hele rondje. En zodra er één hondje meeliep, duurde het niet lang voordat er nog 3 a 4 extra aanhaakten. Dat ging sneller in het centrum van het dorp, dan in het omliggende gebied. Buiten het dorp kwam je sowieso meer blaffende exemplaren tegen, die minder vriendelijk overkwamen.

Voordeel van meelopende hondjes: ze leiden eventuele andere hondjes onderweg af. Overschat hun heldhaftigheid overigens niet. Toen er 1 hond meeliep, verschool die zich achter me zodra er een groter exemplaar naar ons toe kwam. Maar ik heb ook meegemaakt dat 2 externe honden naar onze meeloper toe kwamen, maar het op een lopen zetten toen er nog drie honden bleken mee te lopen.

Nadeel van meelopende hondjes: ze hebben een buitengewoon talent om je voor de voeten te lopen in hun ijver om hun trouw te tonen of bij vermoeden dat je iets lekkers in dat tasje hebt zitten. (Note to self: niet meer stoppen bij dat bakkertje buiten het dorp in het bijzijn van die 4 honden).

Speciale vermelding voor Hector (zo hebben we 'm zelf genoemd - zie foto), een pracht exemplaar die vele rondjes met ons meegelopen heeft. Tot chagrijn van het hotelpersoneel kwam hij zelfs tot op het terrein van ons appartement. Hector liet zich vervolgens gemoedelijk wegdragen door een van de medewerkers. Want zoals al aangegeven: de honden en inwoners van Bitez leven vreedzaam samen. De hardlopende bezoekers vormen daarbij een welkome afleiding.  

[daanbultje]

“Making Peace is a Marathon”. Ted Talk van May El-Khalil, oprichter van de Beiroet Marathon, een event dat mensen letterlijk en figuurlijk samen brengt. Misschien loop ik m ooit eens . 

[daanbultje]

Ingeschreven voor de Bommen Berendloop op 27 augustus!

[daanbultje]

Sunday, runday!

[daanbultje]

3 dingen die mis gingen voor en tijdens de Mar-Athon

Op 24 juni liep ik met mijn marathonmaatjes (tevens respectievelijk vrouw en schoonzus) Sippy en Anneke, de halve Mar-athon rond Sneek en meer. 

Voordien was ik nog nooit zo kapot gegaan tijdens (en over m’n nek gegaan na) het hardlopen. Deze factoren droegen hieraan bij:

Te weinig slaap de halve marathon was op zaterdag, de dinsdag ervoor waren Sippy en ik terug gekomen van een reis naar Shanghai en Hong Kong. Met een tijdsverschil van +6 uur, kan het even duren voor je het juiste ritme gevonden hebt. Ik moest echter op donderdag op en neer naar München voor een projectaanvraag. Dus ik zat om 5:00 uur in de auto om op tijd op Schiphol te zijn. Door slecht weer was de vlucht terug vertraagd tot rond middernacht en stapte ik pas om 04:00 uur weer in bed. Not helping!

Niet goed gegeten Op logistiek rommelige dagen, ligt het ongelukkig plannen van eetmomenten op de loer. Ons schema was (teruggerekend) als volgt: 19.00 uur starten; 18.30 uur aanwezig; 18.00 uur vertrekken uit Raerd (woonplaats Anneke en zwager Jan Jurjen); 17.00 uur aankomen in Raerd; 16.15 vertrek uit Groningen; 13.00 uur pannenkoeken eten. Idealiter had ik tussen 16.00 en 17.00 uur nog wat substantieels gegeten, maar je hebt dan niet echt trek; denkt: ach, komt wel goed; bent bezig met verhalen en foto’s van de vakantie. Kortom: beginnersfout. Strakker aan het eetregime houden.

Eindtijd boven alles Het hele doel van de dag was een halve marathon onder de 2 uur voor beide dames. Ik zou ‘hazen’. Daarbij werd geen rekening gehouden met de omstandigheden. Er stond namelijk een stevige wind, die we ook nog eens tegen hadden van kilometer 5 tot en met ca kilometer 16. Ik ben niet de meest aërodynamische loper, dus vol in de wind, kan dat ten koste gaan van de snelheid. Maar ik moest onder de 5:40 per kilometer blijven, dus ging forceren. Alles voor de tijd. Anneke was slim, had al snel door dat het er niet in zat en liet zich na 7 kilometer afzakken. Ikzelf moest rond 15 kilometer vaststellen dat ik het tempo niet meer vast kon houden. Sippy passeerde me en ging een prachtige eindtijd van 1.58 tegemoet. Ik ging steeds langzamer, en kwam met pijn en moeite tot een tijd van 2:02:17. 10 minuten langzamer dan 2 jaar eerder in Sneek.

Ik ben wel vaker beroerd na het hardlopen (vooral ’s avonds na een warme maaltijd). Maar heb nog nooit overgegeven. Dat dieptepunt heb ik dus ook meegemaakt nu. En gezien bovenstaande leerpunten, laat ik het me niet nog een keer gebeuren.

[daanbultje]

Lopen in Shanghai

Hoewel Shanghai een miljoenenstad is, vormen auto's een minder groot deel van het verkeer dan je in eerste instantie zou verwachten. In het binnenstedelijke gebied rijdt vooral een wirwar van fietsers en scooters. Die laatsten zijn vaak elektrisch, waardoor je ze minder goed aan hoort komen. De fietsen en scooters worden bovendien in groten getale op de stoep geparkeerd - in de daarvoor aangegeven vakken, daar niet van - waardoor het regelmatig lastig passeren is.

Het verkeerslichtensysteem is binair: of jij hebt groen, of de kruisende weg. Er zijn geen aparte lichten voor afslaand verkeer, dus bij het oversteken moet je altijd goed uitkijken voor afslaande auto's.  Maar dat moest je toch al, want scooters trekken zich niks aan van verkeerslichten en gaan er vanuit dat jij stopt. De fietsers en scooters gebruiken de hele rijbaan om af te slaan, van uiterst links, tot en met de rechter stoep waar ze regelmatig opschieten om naar de aangewezen parkeerzone te gaan.

Geen zorgen, na een dagje ben je een volleerd voetganger met ogen in het achterhoofd.

Hardlopen in dit verkeer zou ik niet echt aanbevelen, en heb ik ook weinig mensen zien doen. Maar dat kan ook aan de warmte gelegen hebben. Als je wil hardlopen dan kan ik de Bund (de boulevard langs de South Suzhou Road) van harte aanbevelen rond een uur of zeven 's ochtends. In de eerste plaats heb je een prachtig uitzicht op de skyline van Pudong, het zakencentrum van Shanghai. In de tweede plaats kan je lopen over een brede boulevard van ruim twee en een halve kilometer lang. En in de derde plaats kom je een breed spectrum aan lichaamsbeweging tegen. Wandelaars, powerwalkers, hardlopers, groepjes die tai chi-en, vliegeraars en mensen die achterwaarts lopen en afwisselend voor en achter zich met de handen klappen. Erg leuk. En er is genoeg ruimte voor iedereen, dus je wordt zelden opgehouden. Maar je krijgt er bovenal het gevoel van dat je lekker met elkaar aan het sporten bent, een grote ongeorganiseerde beweging.

Je kunt ook de rivier oversteken (onderlangs met de metro is praktischers) om daar op de walkway tussen de wolkenkrabbers te lopen. Daar heb je langs de oever ook een hardloop route, inclusief gekleurde banen ter markering; in dat gebied moet je zeker vroeg zijn, want er komt al vrij snel behoorlijk wat volk op de been.

[daanbultje]

Lekker rondje

[daanbultje]

24 juni 2017 loop ik met mijn vrouw en schoonzus de halve marathon tijdens de Mar-Athon (rond Sneek en meer). 

[daanbultje]

Kan verbonden worden met Bluetooth headphones, maar doet verder niet aan activity tracking.  

[daanbultje]

I've got soul, but I'm not a soldier

The Killers, https://www.youtube.com/watch?v=sZTpLvsYYHw

[daanbultje]

“Het loslaten van een vast streeftempo kan bevrijdend werken” Goede adviezen over lange duurlopen 

[daanbultje]

Weaseling out of things is important to learn. It’s what separates us from the animals … except the weasel

Homer Simpson

[daanbultje]

Voor wie meer wil weten over de geschiedenis van moederdag; via bijgaande link kom je bij het onderzoek dat ik er ooit naar deed voor mijn studie. Van een idealistische feestdag, via bloemisten op zoek naar handel, naar totalitaire regimes op zoek naar manieren om het krijgen van kinderen te promoten. 

[daanbultje]

Mooi commentaar op ‘lafaard’ Mayweather

[daanbultje]

I look so old John Boehner's already invited Netanyahu to speak at my funeral.

President Obama, White House Correspondents Dinner