when-life-came-to-town-blog

[when-life-came-to-town-blog]

Mijn probleem met hulp vragen

Sinds mijn achtste heb ik diabetes. Ik was tien en zat in groep zeven toen ik de CITO-toets deed en daarbij 550 (het hoogst mogelijke) scoorde.Toen ik net elf was ging ik naar de middelbare. Op mijn dertiende kreeg ik het label “Syndroom van Asperger (ASD)” opgeplakt. Nu ben ik zestien, ik doe bijna eindexamen VWO en ik besef me ineens dat ik een heel groot probleem heb. Of eigenlijk twee.

1) Ik kan niet stampen

2) Ik heb geen idee hoe ik om hulp kan vragen

Als je je afvraagt wat dat met het bovenstaande te maken heeft, zal ik het proberen uit te leggen. Ten eerste dat woordjes stampen, dat heb ik vooral te danken aan mijn autisme. Ik weet dat het makkelijk is om zoiets af te schuiven op een stempel dat je ooit hebt gehad, maar het is voor mij echt onmogelijk. Ik heb van alles geprobeerd maar woordjes (of jaartallen, begrippen etc.) stampen bezorgt mij heel veel hoofdpijn (ik denk dat dat komt omdat er te veel chaos is voor mij en geen duidelijk overzicht, gewoon “omdat het zo is” werkt niet voor mij) tenzij ik de dingen die ik moet leren in een context kan plaatsen. Die context zorgt er namelijk voor dat ik niet hoef te stampen, maar dat ik het geheel moet begrijpen. Tot nu toe is dat altijd redelijk gegaan, al kost het vaak meer energie dan gewoon stampen. 

Het tweede punt is op dit moment eigenlijk wel een groter voor mij. Dit heeft natuurlijk ook te maken met het eerste, omdat ik wel echt hulp nodig heb bij het stampen. Dit punt heeft wel weer veel meer te maken met het eerste deel. Het probleem is vooral dat ik tot een jaar of vier geleden nooit echt om hulp heb hoeven vragen, omdat ik, tot ik van school wisselde en in een echte VWO-klas (geen havo/VWO-klas) terechtkwam, een van de slimste leerlingen in de klas was. Normaal zou dat heel fijn zijn, maar dat heeft er uiteindelijk voor gezorgd dat in die laatste vier jaar bijvoorbeeld veel last van faalangst heb gekregen en dat ik dus niet weet hoe ik om hulp moet vragen. Hierbij komt dan ook nog eens dat ik, mede door mijn diabetes, heb geleerd verantwoordelijk te zijn en goed voor mezelf te zorgen, en als dat niet lukt, gewoon te doen alsof dat wel zo is. 

Het wordt nu wel belangrijk dat ik toch hulp ga vragen, want ik wil mijn examens wel goed maken. Daarom heb ik besloten morgen met mijn mentor en misschien ook een aantal andere docenten te gaan praten. En met dat ik dat hier heb geschreven, heb ik het aan mijzelf beloofd. En ik ga het doen. Ook al vind ik het doodeng. 

#JHMEKETJHVN (Je Hebt Maar Een Keer Examens Tenzij Je Het Verkloot Natuurlijk)

[when-life-came-to-town-blog]

Nee geen feestje

Maar ik ben jarig 5 keer per jaar, elke dag kaviaar

Met geld kan alles!

Een vlucht naar de maan

Een ziek chille baan

Pluk een banaan

Drink uit een kraan

En als ik blut ben!

Schuld is niet erg

De Grieken hebben een berg

Ik ga wel verder!

Ik leef van een uitkering

Mijn pensioenfonds naar de tering

Maar dat gebeurt niet!

Want mijn money is safe

Bij mijn drugsverslaafde neef

Ohhhhhhhhhhhhh wacht

- “Nee geen feestje” uit Aanmaakhout, geschreven door Various Autists (bij sommigen misschien beter bekend als Braad Pit)

[when-life-came-to-town-blog]

Schiet een plaatje

Dat moment voor de foto

Fuck, schiet eens op

Ja joh klojo

Trek eens een gekke kop!

Hou die lach goed vast

Ja mooi zo

Macho als een kast

Ja goedzo

Klik!

Geen lach

Geen kast

Geen gekke kop

Kutfoto

- “Schiet een plaatje” uit Aanmaakhout, geschreven door Various Autists (bij sommigen misschien beter bekend als Braad Pit)

[when-life-came-to-town-blog]

Getrouwd

De geruchten doen zich ronde

Ik ben getrouwd

In een status geschreven

Het duurde maar even

Een klein flapje tekst

Die mijn lot bepaalt

Mensen die het wagen

Mij te ondervragen

Zal ik vertellen:

“Maar het is heus!

Ik ben getrouwd!”

De geruchten doen zich rond

Scharen op de basisschool

Met lijm ertussen

Hans bespeelt de klootviool

En kan zijn veters lussen

Wanneer ik op jou zou lijken 

Zou ik de spiegel kussen

En als ik dat doe zal het blijken

Dat de spiegel niet eens lekker smaakt

- “Getrouwd” uit Aanmaakhout, geschreven door Various Autists (bij sommigen misschien beter bekend als Braad Pit)

[when-life-came-to-town-blog]

Work work work work work work

Ja daar ben ik nu steeds mee bezig. Werken. Laat ik even vertellen wat er tussen nu en mijn laatste bericht is gebeurd. Het begon allemaal….

Met het PWS. Wat een verrassing hè. Mijn laatste blogbericht is nu al een maand geleden online gekomen, en toen moest het PWS bijna ingeleverd worden. Het was heel spannend en heel veel stress, omdat we nog maar twee dagen hadden en nog wel een aantal hoofdstukken en conclusies enzo moesten schrijven. Uiteindelijk is het gelukt, en is het iets geworden waar we echt trots op kunnen en mogen zijn.

Bijna twee weken later moesten we ons PWS presenteren. Oooeeeehhh stress. Want je kent Lyanne en mij nu toch wel een beetje denk ik, en dan weet je dat we niet heel erg snel zijn met zulk soort dingen. De presentaties waren op donderdag en op woensdag kreeg je het cijfer voor je schriftelijk PWS. Wij hadden een 7,8. De presentatie was op dat moment alleen nog niet helemaal af, en om heel eerlijk te zijn was de presentatie ook pas donderdagavond om 6 uur klaar (7 uur was volgens mij inloop), omdat we al wel geoefend hadden met onze begeleider (diezelfde dag), maar onze presentatie veel te lang bleek. Uiteindelijk was onze presentatie van perfecte lengte, heel leuk om te doen, en hadden we een totaalcijfer van een 7,9. Reden voor een feessie dus.

En wat een feest: de volgende dag hadden we al vakantie, en daar was ik wel aan toe. De dag voor de PWS-presentaties hadden we namelijk ook nog het karaokefest: een geweldig feest georganiseerd door twee docenten, Mart, Steven, Lyanne, Julian en mij, met veel karoke en ook wat livemuziek (door Mart, Steven, Lyanne, Julian, Mick en mij (en een docent bij 1 nummer)). Het was superleuk, maar we waren na afloop helemaal kapot (we zaten van kwart over 8 tot +- 10 uur op school, en Lyanne en ik de dag daarna weer).

Dan nog even voor ik verder ga naar de vakantie: het kunstproject. Even heel kort, het mocht niet buiten (had ik eigenlijk al verwacht), dus ik heb het uiteindelijk op doek gemaakt, en een week te laat ingeleverd (kostte me een halve punt, maar heeft me waarschijnlijk ook zo’n 2 punten opgeleverd), en ik ben best trots, want het was nogal moeilijk om de figuren in het doolhof ook in het goede perspectief te krijgen. Ik heb uiteindelijk de wezens uit het doolhof van Harry Potter en de Vuurbeker in het doolhof gedaan, samen met de beker, maar dat was wel een heel gedoe.

En dan nu eindelijk: de vakantie. Net zoals heel veel andere leerlingen uit mijn klas was ik van plan superveel te gaan doen in de vakantie, en net zoals heel veel van diezelfde leerlingen heb ik helemaal niets aan school gedaan. Wel ben ik naar Roodkapje de musical geweest met twee neefjes (van 6 en 7 ofzo), ben ik naar de dermatoloog geweest (vanwege de wratten op mijn handen), ben ik een dag gaan shoppen met twee tantes en twee nichten en heb ik mijn moeder geholpen met lesgeven in groep 3 (de eerste dag, dus die vrijdag dat ik al wel vrij was maar de meeste scholen nog niet). Allemaal leuk, maar niet productief. Gewoon lekker uitrusten van ongeveer een maand constant stress op school.

Dat was het denk ik voor vandaag, de volgende keer ga ik het nog hebben over: het muziekcafé (dat was afgelopen donderdag), een excursie naar de rechtbank in Utrecht (ook diezelfde donderdag) (ik was een beetje kapot vrijdag), de examens die toch steeds dichterbij komen, aanmaakhout en alle deadlines waar ik nu mijn werk voor aan het uitstellen ben.

Joehoe!

Jarina

P.s. hier het nawoord van ons PWS (zijn we wel echt het meest trots op van allemaal)

Het pws-proces was

om in negen woorden samen te vatten

interessant

leerzaam

stressvol

leuk

gaaf

stressvol

tijdrovend

stressvol

zwaar

toch kregen we het voor elkaar

iets moois neer te zetten

wel moesten we hiervoor

veel bellen

en veel chatten

zo spraken wij met Pim van der Kolk

echt een toffe gast

Pim, wij zijn je nu aan het bedanken

dat vinden we gepast.

ook willen we je bedanken

voor de warme chocomel

dus bij dezen:

dankjewel

ondanks dat sommige factoren

wat te wensen over lieten

kunnen we nu van onze vrijheid

en wat biertjes gaan genieten

(Nou ja, Lyanne dan)

we’ve had the time of our lives

ookal heeft het vooral

heel

veel

tijd

gekost.

Jarina en Lyanne

Titel van Rihanna’s nummer Work of Work from home van weet ik veel hoe die groep heet het is laat oke en ik vind t sowieso echt een kutnummer

[when-life-came-to-town-blog]

En dan denken jullie: ja, maar dat bedoelde ik wel ongeveer, maar goede bedoelingen worden niet beloond op het eindexamen.

Lerares Nederlands (via hannnahh11)

[when-life-came-to-town-blog]

Hoihoi!!!

Dit is een nieuwe blog voor mij op Tumblr. Ik ben niet volledig nieuw in de wereld van het bloggen, ik heb hier al een blog @wands-n-lillies, en ik ben een tijdje geleden samen met wat vrienden op wordpress begonnen met een blog. Dat wilden we doen omdat wij in het examenjaar zitten en het ons leuk leek om onze ervaringen te delen en later terug te kunnen kijken op al die leuke herinneringen. 

Helaas ben ik de enige die op dit moment nog een beetje actief is op mijn blog. Ik heb gemerkt dat ik het schrijven leuk vind en dat het me helpt om meer overzicht te krijgen in mijn leven. Helaas kreeg ik ook zeer weinig views op mijn berichten op Wordpress, vandaar dat ik het vanaf nu hier ga proberen. Ik heb veel meer ervaring met Tumblr en eerlijk gezegd vind ik Tumblr ook gewoon veel leuker dan Wordpress.

Ik zal straks het bericht dat ik gisteren heb gepost op Wordpress hier plaatsen. 

Nog een paar dingen over mijn blog:

Ik probeer elke woensdag een bericht te plaatsen

Die berichten tag ik altijd met Woensdag Hakdag

Mijn Wordpresspagina heeft in totaal 16 berichten

Ik weet niet wat er allemaal gaat veranderen nu ik ben overgestapt naar Tumblr, maar ik weet zeker dat er in ieder geval iets gaat veranderen

De titel van (bijna) elk bericht dat ik plaats is een stukje uit een liedtekst

Ik hoop jullie vaker terug te zien op mijn blog!

Jarina