#yiden

[paladinjayce]

felled by a simple farmer

sharks… im here to pitch raiden and yī nao. 🏮⚡️

[rotzaprachim]

oh the irony in “I don’t think Jews should extend grace” and then I tried to extend grace to someone and then it bothered people I hadn’t extended enough grace on the topic of Shoah commemoration

[laineystein]

Back home after a very long sofash BH. Thank you all for reaching out and checking in. Balebatisheh yiden, all of ya ❤️

[bareendnuenpige]

Jeg gør noget forkert i mit liv. Mange tror jeg har planer hele tiden og at når jeg ikke har er det fordi jeg har brug for alenetid. Meeen jeg er fucking ensom og mangler mere base i mit liv. Har en ven, som er besties med sin roomie og som laver så meget med sit studie. Jeg føler bare jeg spilder tiden og stener tv og tænker for meget på hvordan yiden går. Åha men ved sgu ikke lige hvad jeg skal gøre for at ændre på tingene, for jeg har bare heller ikke altid så meget energi

[lastofthefans]

[mytalemyworld]

He is really falling hard. I mean, boy can't take his eyes off of her. ( It's a miracle that they didn't have an accident! ) And his bossy attitude disappears whenever she speaks to him!

Btw, he turned on the car radio and they listened together an "Arabesk" song (a mix of Arabic style and Turkish style music, especially popular in poor neighborhoods). But the funny thing is that she is educated in Western Music. I mean, their cultural differences are so obvious and yet they don't look awkward when they are together. And this is wonderful.

I am slowly falling for them! They have high potential, i just hope the writers will use it well.

[titaniasnymph]

T.U.N.A  E.R.T.Ü.R.K. <3

 Galaksinin en güzel köşesinden, milyonlarca yıldızın içinden, en güzel parlayan ve en mavi olan yıldız 15.06.2016 tarihinde yalnız ve hayallerle dolu kalplerimize bir mucize gibi kaydı ve düştü. Görenler onu sade bir insan sandılar. Ama biz onun gözlerindeki ışıktan nasıl güzel bir yıldız olduğunu ve bize hediye gönderildiğini anladık. Çünkü o farklıydı, herkesten, her şeyden... Bunu görebilenler de farklıydı ve başta az fakat çok şanslıydı. Bu insan görünümündeki Kuyruklu Yıldız’ımız, neşesiyle, tüm tatlılığıyla bizi kendine bağladı.

Bizim güzel mucizemizi yakından tanıma fırsatı bulanlar onun insan olduğuna inanmaz. Dedim ya o farklıydı... Fikriyle, tavrıyla, tarzıyla, aklıyla, samimiyetiyle, gülüşüyle, insanlığıyla, yardımseverliğiyle, sevgisiyle, yüreğiyle... Her şeyiyle mükemmel biriydi. Başta şakacılığı, yerinde duramayışı, hayatı takmayışı, rahat ve cool tavırlarıyla yakaladı bizi...

Yazarlığından gelen zekası ve o güzel ve derin sözleri bizi bizden aldı, içimizde farklı bir derinlik yarattı... 

İçindeki o küçük çocuk,

Ve yaraları bağladı bizi ona...

Sonra yardımseverliği, iyi yüreğiyle dokundu kalbimize... 

Biz her ne kadar onun sıradan bir insan olamayacak kadar mucizevi bir şey olduğuna inansak da O, en nihayetinde insandı. (Ya da insan görünümündeki yıldızımız) Dış görünüş olarak insandı belki ama yüreği bir insan kalbinden çok daha fazlasıydı. Bunu da o güzel yüreğine sevda düşünce gördük. Dıştan sıradan insan olduğunu düşünenler yüreğinde taşıdığı o kocaman sevdasını gördükçe bambaşka olduğunu anlayacaklardı. 

Tuna yüreğinde öyle acı dolu bir aşk taşıdı ki bu saf temiz, beklentisiz, karşılıksız aşkıyla yüreklerimizi dağladı... 

Tuna’nın yüreğinde taşıdığı bu aşk başta çok yavaş ve saftı. Ama sonra bu aşk bu güzel yüreği doldurdu. Tuna Deniz’i öyle güzel, öyle iyi, öyle saf, öyle çok sevdi ki, hepimiz onun aşkına aşık olduk. 

Dokunmaya bile kıyamazdı mesela;

Sadece onun yanında mutluydu...

Bu güzel aşkı anlatmaya kelimeler yetmiyor. Ama benim anlatamadığım bu aşka, bu güzel adamın aşkına herkes öylesine bağlandı, bu kadar çok ve güzel sevişine öylesine şaşırdı ki uğruna yepyeni bir deyim türedi: “TUNA GİBİ SEVMEK!” 

İnsanlar bu aşka çok inandı ve sahip çıktı, hatta onu duvarlara bile kazıdı...

Böyle duvarlara kazınmış, uğruna deyimler yapılmış güzel aşkın güzel yüreğin değerini bilemediler ama... Oysa Tuna aşkına karşılık beklememişti ki! Hiçbir şey beklememişti. İçinde yaşıyordu fırtınasını...

 Ama “birileri” öyle anlamadı. Her şeyi ortaya çıkardılar. İyi bir şey yaptıklarını sandılar. Tuna’ya umut verdiler. O, başka birine aşık olduğu halde Tuna’yı sevebilir gibi gösterdiler. Öyle zannettiler, öyle zannettik, Tuna öyle sandı... İçten içe imkansız olduğunu bilse de umut etti. En büyük suçu da buydu işte... Umut etmek... Belki dedi, belki dedik. Bir sarıldı dünyalar Tuna’nın, dünyalar bizim oldu...

Bir dokunsa içi titrerdi Tuna’nın...

Tuna bu kadar güzel ve “hiçbir şey beklemeden” sevdi işte... Ama Nehir ve Deniz’i ayırdılar...  Nehir’in yüreğine koskoca Deniz’in aşkı fazla geldi. Ama onsuz da olmazdı, biliyordu... Bu yüzden dayanamadı... Aklını kaçırdı...

E haklıydı da... O galaksinin birinden milyonlarca güzel yıldızın, serin duru nehrin içinden gelmişti. Bu kadar acı ona fazlaydı, insan olmak ona fazlaydı!..

Belki de en başında “birileri” onun o saf yüreğine “umut” serpmeselerdi o kendi yağında kavrulur giderdi.

Ama o umut, o mavi karavanına Deniz’iyle birlikte binip sonsuz mutluluğa gidebileceğine inandırdı onu... Koca bir yalana...

Olmadı...

Ama insan olarak bildiği bir şey de vardı,

Evet hayat kısaydı... Bu kadar acıya, bu kadar hüzne takılmaya çok kısaydı... O yüzden her şeye yeniden başlayabilmesi için gitmesi gerekiyordu. O kendi upuzun yolunda ilerlemeye, o galaksinin güzel köşesine geri dönmeye ihtiyacı vardı... 

İşte bu yüzden şimdi bizim Tuna’mıza, Gölge’mize veda vaktimiz geldi... 

 Söylemesi, yazması çok zor geliyor, koyuyor insana... Ama onu sevenler olarak onunla bu kadar çok acıyı beraber çekmişken, acısını kendi yüreğimizde hissetmişken nefes almasına ihtiyacı olduğunu bilmemiz ve onu serbest bırakmamız gerekiyor... Bırakalım da onu bulduğumuz o güzel galaksisine geri dönsün. Çünkü biz biliyoruz, orada çok çok daha mutlu olacak. O güzel yıldızların arasından mavi beresi, kıvırcık saçları ve harika gülümsemesiyle bize el sallayacak... 

 Bu ona asla bir veda değil. Çünkü o hep hayalperest kalplerimize düştüğü ilk günki gibi aklımızda kalbimizde olacak... Hem kim bilir? Belki de onu üzüldüğümüz bir anda gökyüzüne baktığımızda parlayan yıldızların arasında görebiliriz, öyle değil mi? <3 Ne demiş Tuna Ertürk:

:) <3

! BÜYÜK TEŞEKKÜR !

Yiğit Kirazcı’ya...

Bu harika adamı bu kadar güzel oynadığın ve bize bu kadar çok sevdirdiğin için teşekkürler Kirazcı... Bu yazı Tuna Ertürk’e özeldi belki ama bu karakterle sen de gönüllerimizde taht kurdun. Bundan sonra istesen de istemesen de ne olursa olsun yanındayız! Eyvallah LÖ!.. :D <3 

Ayrıca;

Giflerini kullandığum için canım Lö Ayşe Başgan’a sonsuz teşekkürler :D @yowcnmnbr

Yufkacı Lö Damla :) (Rebel_NightOwl)

[paladinjayce]

YĪDEN WILL BE REAL

[krakerlibalik]

[nyks90]

Karşında duruyorum belki ama sen yidene beni ölü say.

[lalivaveyla]

Yapmacık gülücükler saçmadım etrafa… Önemserken ne kadar önemseniyorum diye düşünmedim… İnsan kıramadığım için kalbimdeki yaralara bant yetiştiremedim… Kendimi beğenmişliğimden değil de, yidene kal demeye çekindiğimden gönderdim çoğunu… Fakat herkesle bir gün kesişeceğimiz çizgiler kaldı bende… Silmeye çalıştım, silemedim… Bu yüzden.. kırıldıklarımı sakladım yüreğimin en derinlerine !!!

[titleleaf]

Patrons ate and drank, exchanged loud remarks, and unabashedly cheered and hissed. Sometimes they openly jeered actors who lit cigarettes or cigars on stage on Friday night, even while the protestors themselves were obviously not observing the Sabbath either. Occasionally, patrons yelled out advice, particularly at critical points in the many plays about family conflict. One man was so moved by Jacob Adler’s performance in the The Jewish King Lear, that he ran down the aisle shouting: “To hell with your stingy daughter, Yankl! She has a stone, not a heart. Spit on her, Yankl, and come home with me. My yidene [Jewish wife] will feed you. Come Yankl, may she choke, that rotten daughter of yours.” [”Yiddish Theater in New York”, Gerald Sorin]

Usually when I think of spontaneous audience responses to Shakespeare I think of people’s outbursts in response to Othello but this is the #1 best and most appropriate response to Lear-narratives ever.

[fashionringsbg]

Rudolph occupies enviable standing

Mrs. Schnuk may be very pleased with her husband. In any case, to be a Jew and to be so distinguished and revered in a neighborhood that’s largely gentile isn’t any small distinction. Her Rudolph occupies this enviable standing and it makes her completely satisfied.

Each night time Mr. Schnuk tells her about his dialog with the “goyim” on the elevated, coming dwelling from the workplace. This one has requested him his opinion about one other World Battle. That one desires to know if Hitler was actually as dangerous as he was painted. Is actual property coming again? Will Roosevelt run for a fourth time period? All of them need his opinion and worth it simply as if he had been one in every of them.

“And you realize,” he tells her, “after I sit there speaking with the goyim I’m at all times afraid that one in every of ‘unzere yiden’ goes to return over and push his nostril in with a query that may spoil all the great work I’m doing.”

And Mrs. Schnuk consoles him with the thought that after all of the Jews who dwell within the neighborhood are all proper… they aren’t “greenhorns.”

However the different day she was very a lot alarmed. Rudolph got here dwelling wanting so downhearted and so dis-tressed that she didn’t know what to anticipate; in all of the years of their married life she didn’t recall seeing him so sad.

“What occurred?”

“What happenedl” he returned, nearly bitterly. “A lot has occurred! A person doesn’t know what to do for our ‘Yehudim.’ Right here I work day and night time to make the gentiles our pals. I give my time and my cash for good will… and now the ‘kikes’ come and spoil all the great I do. Wherever we go they observe us!”

Schnuk requested in nice alarm

“However what’s it? What’s the difficulty?” Mrs. Schnuk requested in nice alarm.

“The difficulty is that a few of our Yidden have extra chuzpah than is nice for the remainder of us… that’s the difficulty 1 You do not forget that empty retailer within the Lodge Barig… on the following nook… ?”

“So what about it?” mentioned Mrs. Schnuk, unable to grasp the why and wherefore of her husband’s anger.

“Effectively,” mentioned Mr. Schnuk, seemingly crushed by what he was about to disclose, “it is best to solely see it now. That’s all I It’s best to solely see it! Proper there on the resort is an enormous signal saying kosher restaurant goes to maneuver in! You hear me? Strictly kosher it says, and kosher is in large Hebrew letters!”

With this Mrs. Schnuk sighed, and mildly mentioned, “And what’s so horrible about having a Jewish restaurant within the neighborhood?”

[vasilkaworld]

Rudolph occupies enviable status

Mrs. Schnuk may be very happy with her husband. In any case, to be a Jew and to be so distinguished and revered in a neighborhood that’s largely gentile isn’t any small distinction. Her Rudolph occupies this enviable standing and it makes her comfortable.

Each evening Mr. Schnuk tells her about his dialog with the “goyim” on the elevated, coming dwelling from the workplace. This one has requested him his opinion about one other World Struggle. That one needs to know if Hitler was actually as dangerous as he was painted. Is actual property coming again? Will Roosevelt run for a fourth time period? All of them need his opinion and worth it simply as if he have been certainly one of them.

“And you understand,” he tells her, “after I sit there speaking with the goyim I’m all the time afraid that certainly one of ‘unzere yiden’ goes to return over and push his nostril in with a query that can spoil all the nice work I’m doing.”

And Mrs. Schnuk consoles him with the thought that after all of the Jews who reside within the neighborhood are all proper… they aren’t “greenhorns.”

However the different day she was very a lot alarmed. Rudolph got here dwelling wanting so downhearted and so dis-tressed that she didn’t know what to anticipate; in all of the years of their married life she didn’t recall seeing him so sad.

“What occurred?”

“What happenedl” he returned, virtually bitterly. “A lot has occurred! A person doesn’t know what to do for our ‘Yehudim.’ Right here I work day and evening to make the gentiles our mates. I give my time and my cash for good will… and now the ‘kikes’ come and spoil all the nice I do. Wherever we go they comply with us!”

Schnuk requested in nice alarm

“However what’s it? What’s the difficulty?” Mrs. Schnuk requested in nice alarm.

“The difficulty is that a few of our Yidden have extra chuzpah than is sweet for the remainder of us… that’s the difficulty 1 You keep in mind that empty retailer within the Resort Barig… on the subsequent nook… ?”

“So what about it?” mentioned Mrs. Schnuk, unable to grasp the why and wherefore of her husband’s anger.

“Properly,” mentioned Mr. Schnuk, seemingly crushed by what he was about to disclose, “you must solely see it now. That’s all I You must solely see it! Proper there on the lodge is an enormous signal asserting that a kosher restaurant goes to maneuver in! You hear me? Strictly kosher it says, and kosher is in massive Hebrew letters!”

With this Mrs. Schnuk sighed, and mildly mentioned, “And what’s so horrible about having a Jewish restaurant within the neighborhood?”

[hasyes]

Rudolph occupies enviable standing

Mrs. Schnuk could be very pleased with her husband. In spite of everything, to be a Jew and to be so outstanding and revered in a neighborhood that’s largely gentile is not any small distinction. Her Rudolph occupies this enviable standing and it makes her completely happy.

Each night time Mr. Schnuk tells her about his dialog with the “goyim” on the elevated, coming dwelling from the workplace. This one has requested him his opinion about one other World Warfare. That one needs to know if Hitler was actually as unhealthy as he was painted. Is actual property coming again? Will Roosevelt run for a fourth time period? All of them need his opinion and worth it simply as if he had been considered one of them.

“And you realize,” he tells her, “once I sit there speaking with the goyim I’m at all times afraid that considered one of ‘unzere yiden’ goes to return over and push his nostril in with a query that may spoil all the great work I’m doing.”

And Mrs. Schnuk consoles him with the thought that after all of the Jews who dwell within the neighborhood are all proper… they aren’t “greenhorns.”

However the different day she was very a lot alarmed. Rudolph got here dwelling wanting so downhearted and so dis-tressed that she didn’t know what to anticipate; in all of the years of their married life she didn’t recall seeing him so sad.

“What occurred?”

“What happenedl” he returned, virtually bitterly. “Loads has occurred! A person doesn’t know what to do for our ‘Yehudim.’ Right here I work day and night time to make the gentiles our associates. I give my time and my cash for good will… and now the ‘kikes’ come and spoil all the great I do. Wherever we go they comply with us!”

Schnuk requested in nice alarm

“However what’s it? What’s the difficulty?” Mrs. Schnuk requested in nice alarm.

“The difficulty is that a few of our Yidden have extra chuzpah than is nice for the remainder of us… that’s the difficulty 1 You keep in mind that empty retailer within the Resort Barig… on the subsequent nook… ?”

“So what about it?” mentioned Mrs. Schnuk, unable to understand the why and wherefore of her husband’s anger.

“Nicely,” mentioned Mr. Schnuk, seemingly crushed by what he was about to disclose, “it’s best to solely see it now. That’s all I You must solely see it! Proper there on the lodge is a giant signal asserting kosher restaurant goes to maneuver in! You hear me? Strictly kosher it says, and kosher is in massive Hebrew letters!”

With this Mrs. Schnuk sighed, and mildly mentioned, “And what’s so horrible about having a Jewish restaurant within the neighborhood?”

[paladinjayce]

I love including Liu Kang in on the goings-on of Yī Nao, especially now that she’s with Raiden. ^^