#yarın olmuyor

[selcandy]

Geçen gün sahiplendirdiğimiz bu kediyi yarın geri alacağız. Yüzde doksan ihtimalle kliniğin onu tekrar kabul etmeyeceğini öngörüyoruz. Benim evimde yedi kedi var, bu çocukla benim kadar yakından ilgilenen komşunun evinde 65 kiloluk bir köpek ve üç kedi var, yani hayvanı yeni yuva bulunana kadar muhafaza etmemiz çok ama çok zor. Ben onu klinikteki yerinden ettim, dışarıda başına bir iş gelirse vicdan azabından ölürüm. Dışarıda başına bir iş de gelir çünkü çocuğum veterinerde kaldığı altı ay içinde daha da sakin, daha da sessiz bir kediye dönüşmüş, başka kedilere ve daha da önemlisi sokak köpeklerine karşı kendisini savunamaz.

Acil ama çok acil yuva arıyoruz. Ebesinin dedesinin kedi alerjisi olmayan, kediyle alakalı bir sorun söz konusu olduğunda bu sorunla mücadele edebileceğine inanan, “ben bu çocuğa ömürlük yuva olurum” diyen bir hayvansever bulmamız gerekiyor. Paylaşım desteği verirseniz bana çok büyük bir iyilik yapmış olursunuz çünkü benim iyiliğim tek başına yeterli olmuyor, sizinkine de ihtiyacım var.

Tahminen bir buçuk - iki yaşında, dişi, kısırlaştırılmış. Ankara’nın her yerine getirebiliriz. Şimdiden teşekkürler. (Fotoğraflar @kedilisuvari’ye ait).

[birazfazla]

“Sensiz olmuyor” diyen kalbe güvenilmez. Sensizliği denemiştir, bugün değilse yarın, mutlaka başaracaktır.”

[kafkaslordu]

Tumblr bok oldu gitti valla ağlıyacam olmuyor yapamıyorum Tumblr boş istediğim şeyler olmuyor yarın iş var canım sıkkın 27 yaşına vardık bomboş mal birine döndük nereye ağlıyayım..

[sillagen]

22 Ekim | Salı | 24

Sabah erken saatlerde ilk karakol sonra Adli Tıp ve en son ortopedi derken günü bitirdik. Parmakları mor gibi oluyordu bazı zamanlar çok korkuyordum. Gidelim hastaneye bir an önce oldum. Sabah ilk kaza raporu için karakola gittik. Ordan hastaneye Adli Tıp raporunu tuttular her bir yara ve morlugu santim santim olctu fotoğrafını çekti. En son ortopediye gittik. Doktora "parmakları bazen mor gibi oluyor neden?" diye bir soru yonelttim. O da ayağını çok sallandırmayacak sürekli yüksekte tutacak dedi. Allah'ım afiyetle ve suhuletle eski sağlığına kavuştursun. Teyzem bizim için yemek yapmış gittim onu alayım dedim. Anneannem kapıyı açtı. Sürekli araba ile geldiğim için anneannem bir an şaşkınlık beni karşıladı yürüyerek geldiğimi görünce uzun yol sandığı için şaşkınlık ile "gadanız aliimm, ocaktan ırak 😲" tepkisi verdi. :D Kavun aldık bu sizin götür dedi. Ceviz, salça verdi. Kemik kaynatabilmem için teyzemin duduklusunu aldım. Kavunu yarın alayım artık dedim. Tamam gadasini aldığım dedi. Çok yol yürüyecek gibi beni yolcu etti. İki tane tabak kirletmis onu o sıra ben poşeti ayarlarken yikadı gözüme çok tatlı göründü çektim. Eve isim gücüm bitip yemek hazırlama faslına gelince ağlamaya başladım. Genel olarak hayatımın gidişatına ağlamaya başladım. O sıra annem aradı. Onunla konuşurken de ağladım kendim hakkında düşüncelerimi dile getirdim. İki saat geçmeden beni görüntülü aradı yüzüne bakayım diye benim adıma korkmuş. Neden canını böyle sıkıyorsun sıkma dedi denerim inşallah dedim. Canımın şu sıra gram kıymeti yok kıyma makinesine koyup çekiyorum. Mutsuzum aşırı mutsuzum. Durmadan ağlıyorum insanlar beni anladığını iddia ediyor kimsenin anladığı falan yok. Televizyon izlerken yemegimi yedim. Turkish bowl budur kardeşim. Evi toplamam lazım ancak yarın toplanır gibi. Karanlıkta oturmuş canımın kıymeti yok şeklinde canımı yine sıkıp ağlayacakken kuzenim disarda kahve içelim dedi. Farklılık ve değişiklik olsun diye kabul ettim. Twette dediği gibi kendimi ve hayatımı düşündükçe gözüme ilişen,canimi sıkan ve ağlatan bunalıma sokan her bir konunun pacami mi tutusdurgunu yoksa aydınlık mi olduğunu çözemiyorum. Ciddi olarak keyifsizim yasamak için yaşıyorum. Bu durum annemin de canını sıkıyor benim adıma korkuyor. Canını sıkma diyene denerim diyorum hakikaten deniyorum ama olmuyor. Genel olarak tükendim.

[yurekferahligi]

Kendimi her kötü hissettiğimde bu şarkıyı dinlerken buluyorum. Ne istiyorum biliyor musunuz arınmış bir şeyler. Tevazuyla devam edişler. Yukarıdan bakmamalar savaşın içinde olmamalar. Acısıyla tatlısıyla eksiğiyle fazlasıyla yanlışıyla doğrusuyla her şeyiyle hiçbir şeyiyle. Çünkü ben böyle biliyordum. Çünkü ben böyle bilmiyordum.

Nasibim çok açık bu dönem her hafta yeni bir iş teklifi alıyorum Kocaeli’de görüşmediğim kimse kalmadı artık. En tamam oldu dediğim iş olmuyor bazısına ben burun kıvırıyorum. Geçen haftaki olmadı bir sonraki haftakine cv yolladım bu haftaki için de yarın görüşmeye gideceğim. İçimde çalışayım şunu yapayım bunu yapayım hiç yok. Çok alıştım biliyor musunuz evde rahat olmaya istediğim saatte uyanmaya yemek yapmaya temizliği bir düzene sokmaya eşimi beklemeye. Kendime eşime evime zaman ayırabilmek çok büyük bir lüks. Biraz bu yüzden sanırım çalışmak istemiyorum sonra Sakarya’ya gidiyoruz saçma sapan insanlar laf söylüyor aldırış etmesem de olmuyor. Herkes beni şimdiki halimle görüyor ama ben 6 yıl çalıştım. Yaşıtlarım şurada buradayken ben yaz stajlarındaydım 16 yaşımdan beri koşturuyorum. Geçen biri başka birinden bahsederken koca parası yiyor dedi ben de yanlarındayım o kadar ağır bir şey ki bu yani ondan öyle bahseden benden de öyle bahsedebilir. Eşimin kazandığı para onun parası değil bizim paramız oluyor sonuçta. Bu kişinin de 5 yaşında çocuğu var ve mesai yaptığı içim eve 10 da bile gidemedi ve çocuğu babasıyla uyumak zorunda kaldı sabah kalkıp tekrar işe gidecek. Bana da evde sıkılmıyor musun dedi ben de hayır dedim. Keşke daha fazla şeyler söyleyebilseydim. Ne önemi var ki. Ondan önce de yine saçma sapan biri ee evde el işi falan yapıyor musun demişti de ben de benim öyle bir yeteneğim yok anlamam demiştim sonra oradan eşim çıkıp bir şeyler demişti de almıştı tüm yükü omuzlarımdan. Bunları sadece başka insanlardan duyuyorum kendim asla böyle düşünmüyorum eşim de düşünmüyor ama üzülüyorum. Şimdi çalışsam kendim için mi çalışacağım yoksa birileri sussun diye mi, çalışsam kendime eşime eve zaman ayırabilecek miyim. Bunları düşünüyorum. Ben öyle çalışayım da şunu alırım diyecek biri değilim yani çok şükür eşimin kazandığıyla güzelce geçinip gidiyoruz, istediklerimi de alıyor sağolsun. Yani konu para da değil. Ne bileyim. Belki de çalışmamda hayır vardır. Allah beni nereye koyacağını bilir. Hakkımda hayırlısı en güzeli olsun.

[bitkinback]

Yarın uçuşu olan güzel kızlar ne mi yapıyor?

Meyve yıkiyor, sandviçe koymak icin tavuk sote yapıyor, buzdolabıni temizliyor.

biraz da gerçekler shdhdj

havaalanında her şey ateş pahası olmasa da yemekten keyif almayacağım yemeklere para vermek istemiyorum. zorunlu olarak vegetarian yemek istemiyorum. içine mayonez konan soğuk sandviçleri yemek istemiyorum. fresh meyve yemek istiyorum. bu yüzden homemade sandviç ve taze meyve.

normalde peynir domatesli yapardım ama bu kez çok uzun kalacağım için upgrade ettim skjdjf

ilk kez uçakta yapmak için maske aldım. üç tane ısınan maskeden, iki tane bildiğimiz moisturiser maske. uçakta yüzüm ellerim her yerim feci kuruyor.

ha bir de uçak ici etkinliklere hala karar vermedim. okumayacağımı bile bile kitap mı alsam yoksa film batağına mı düşsem. Gönül ister ki uyuyayım ama çok mümkün olmuyor maalesef. göreceğiz

[penaber]

Yarın öldüğümüz zaman birisi bize sorsa: 'Dünyada neler gördünüz?' dese herhalde verecek cevap bulamayız. Koşmaktan görmeye vaktimiz olmuyor

[mehmet147]

21.ci yüzyılda bir insanlık ayıbı yaşanıyor. Kendi toprakları üzerinden sürgün bile edilemeyen çünkü gidecekleri yerleri olmayan bir millet. Filistinliler.

Sessiz ve duyarsız islam dünyası. 2 milyar suskun Müslüman. 57 sorumsuz islam devleti. Öyle kınamayla birşey olmuyor. BM zaten siyonizmin hizmetinde.

Batılı hakkaniyet sahibi ülkeler ciddi anlamda Filistin’i destekliyor . Dün Japonya’da büyük bir protesto oldu. Onlar kadar sahip çıkamıyoruz din kardeşlerimizin davasına.

Yarın çok geç olacak çünkü Filistin diye bir devlet kalmayacak.

Bugün bişeyler yapmalıyız. Hepimiz Allah katında sorumluyuz.

Mehmet147.

[zerasu]

"Yarın öldüğümüz zaman birisi bize sorsa: ‘Dünyada neler gördünüz?’ dese, herhalde verecek cevap bulamayız. Koşmaktan görmeye vaktimiz olmuyor ki.."

📜Sabahattin Ali

[demelitist]

Kesin yarın eve gideceğim diyorum olmuyor evimi özledim ben ya

[yavruceyln]

postlarim beğenilip rb yapılınca çok mutlu oluyorum ben. arkadaşlar yarın aileler tanışacak konuşulacak ben çok heyecanlıyım ne yemek yiyebiliyorum ne içebiliyorum midem bulanıyor elim ayağım titriyor. dedem diyor kii eee napcazz ben senii vermem kii hdjwjxjcjc Allah'ım çıldırıcam. bu güzel heyecanın içinde bazı akrabalar sıkıntı çıkarmasa olmuyor alıştık artık ama dedem cevaplarını verdi.. Emin'le konuşuyorum diyor koca beş sene gözümün önünden geçiyor.. Dedim Eminnn konuştuğumuz zaman içerisinde hiç pişman olduğun bir şey oldu mu. keşke seni görmeseydim o gün aldım başıma belayı dedim kendi içimden diyor udjqjxhfj sonra bu seçim günü köye gelmişlerdi dedemle falan konuşmus dedem söyledi bana hiç anlatmadi Emin. Tatlı çocuk ben seviyorum sevdim demiş... Biraz da olsa içimdekileri yazdım daha çok yazmak istediğim şey var da hdjwjxjcj kalsın. Sizler de iyi varsınız hayırlısm geceler diliyorum🩷

[bilmece]

İnsan olmak üzerine bu yaşıma kadar öğrendiklerim(den bazıları)

(ya da öğrendiğimi sandıklarım)

İnsan çoğunlukla kendini bir şekilde sıfatlandırmaya, sınıflandırmaya ihtiyaç duyuyor. Bunu sevdiği/sevmediği şeyler, hobileri, tuttuğu takım, beslenme düzeni, siyasi görüşü, dinlediği müzik, din, burç gibi binbir yolla yapabiliyor. Kimi insan da bu tür etiketlere şiddetle karşı çıkarak kendini tanımlıyor ve aslında aynı şeyi yapıyor.

Birbirimizin dünyayı nasıl algıladığına dair fikrimiz çok az. Anlatabiliyoruz elbet ama karşımızdaki anlattığımızın ne kadarını anlıyor onu bile bilmiyoruz. Aynı resme bakınca bile farklı şeyleri fark edebiliyor, farklı duygular hissedebiliyoruz. Hal böyleyken anlaşmak, ortak bir paydada buluşabilmek aslında mucizevi.

Eylemler sözlerden daha önemli ve bu kendinle olan dahil her türlü ilişkide geçerli. Kim olduğunu yaptıkların gösterir söylediklerin değil - bunu sözler manasız anlamında söylemiyorum, altı doldurulmayan, eylemle desteklenmeyen sözler manasız.

Hayatta en önemli ilişki kendinle olan ilişkin. Bu ilişkiye gereken özeni göstermemek için, kendinden kaçmak için, hissettiğin boşluğu doldurmak için başvurabileceğin yol çok fakat hiçbiri kalıcı çözüm değil ve eninde sonunda orta yerindeki boşlukla kalıveriyorsun kendi kendine.

Sana nasıl davranılması gerektiğini insanlara sen gösteriyorsun, sınırlarını çizmek önemli. Hoşnut olmadığın bir davranışa karşı tepkisiz kaldığında karşındakine bunun sorun olmadığı mesajını vermiş oluyorsun. İnsan bazen “e o kadarını da anlasın canım” diye düşünebiliyor fakat gerçek şu ki kim neyi nasıl anlıyor, neyi doğru neyi yanlış görüyor bilmiyoruz.

Bir çok şeyi olduran ve sürdüren şey çabaya gönüllü olma hali. Kimseye istemediği bir şeyi yaptıramıyorsun -kendin dahil. Yaptırdım sanrısına kapılsan da ya sürekli olmuyor ya da içten içe bir gücenme duygusu birikiyor.

Herkes kendi hikayesinin kahramanıdır ve kendi gerçekliğini yazar. Dünyayı algılayış biçimimize dönüyor bu da. Bu sebeple insan güvenilmez bir anlatıcıdır.

İnsanın insana ihtiyacı vardır ve ne kadar kendini açarak hassas ve korunmasız hissetmeye gönüllü olursan o kadar kuvvetli bağlar kurar, yoğun duygular yaşarsın. Bunun sonucunda incinedebilirsin tabi fakat bu da insan olmanın bir parçasıdır.

Hayatımız ikilikleri dengelemekle geçiyor: her an ölebileceğimizi bilip hep yarın olacakmış gibi yaşamak, herkesin her şeyi yapabileceğini bilip yine de insanlara güvenmek, yalnız gelip yalnız gideceğimizi bilip yine de bağ kurmak.

Denge mühim. Her alanda.

[tambirsinamist]

beni sevdiğini söyleyip duruyor. pekala duymak istediğim bu değil. beni anlamalı. beni düşünmeli. bana değer vermeli. ben bunları hak etmeyecek biri miyim. beni sevdiğini biliyorum. değer verdiğini de. ama hissettiğim hissettirdiği bu değil. benim onu düşündüğüm kadar beni düşünerek hareket etmiyor. bunu söylememe rağmen yapmıyor. yapacağını söylemesine rağmen yapmıyor. beni kaybetmek üzere ve bunun farkında bile değil. ona bunu söylüyorum ve yine yapacağını söylüyor. inanmak için elimde elle tutulur bir şeyim yok. sahi ben düşünülmeyecek biri miyim. bilmiyorum. ama onu çok seviyorum.

üstelik terazimiz de uymuyor. onun için 'yanlış' kavramı çok ayrı bir yerde. benimse 'hatalar silsilem'. böyle hissetmek istemiyorum. sevgi yetmiyor dedikleri bu kadar doğru olmasın istiyorum. biliyor musunuz hiçbir şey istediğim gibi de olmuyor. gurursuz olmak bir sevgiyi iyileştirebiliyor ama beni yaralıyor da. sevgi iyileştikten sonra ben de nasıl olsa iyileşirim diyorum. kendi kendine nasıl olsa da iyileşilmiyor. gurursuzluk yaptığımı söylediğimde tek beklediğim beni iyileştirmesi oluyor. söylediği zamanında onun da gurusuzluk yapmış olduğu. istediğim bu değil. yine istediğim olmuyor. araya teraziler girdi galiba. tüm terazileri kırmak istiyorum. ama onu çok seviyorum.

yarın en leyla halimle ona yazarım ve kafamda sevgiden güzel işte. sikiyim güzel olan tek şey kafam. affetmeler neden bu kadar tekrarlanır oluyor. iki bin beş yüz seksen kez tekrar sikiyim, kalben neden 'ben olsam bakmam bana..' diyor. şarkılar da bu kadar acımasız olmamalı. kafam patlayacak fakat kimse -ben de dahil- pimin yerini bulamıyor. kısıtlı zamanımız var. bir sonraki şarkıya geçmemeliyim. ama onu çok seviyorum.

[masallardankalan]

Bir gece düşünün, dışarda hava buz gibi sıcacık yatağınızda uyuduğunuz bir gece. Uykuya dalalı çok olmamış. Normalde asla uyanamazsınız ama bir gece düşünün son defa uyandığınızı düşündüğünüz bir gece...Aniden kesilen elektrik, karanlığın ortasında sadece yerden gelen bir gürültü ve dışardaki çığlık sesleri sonrası yok, sonrası kayıp hemde her anlamda kayıp...Sizde eksildi mi bilmiyorum ama eksilmiyor. Üzüntüden çok öfkemiz eksilmiyor. Ne bir yıl geçmesi siz bir yıl geçtiğini mi zannediyorsunuz ? Onlarca yüzlerce insan hâla 04.17'de. Biz neyi anıyoruz ? 365 gündür her gün hissettiğimiz şeyleri mi ? Eksikliklerimizi mi ? Başarısızlıklarımızı mı ? Sebep olanları mı ? Ölümü mü yoksa yaşamı mı ? Unutulan şeyler değil mi hatırlanan, unutmadık ki biz, anlayamadığımdan soruyorum tam olarak neyi hatırlıyoruz ? Sizin kulaklarınızdan silindi mi o feryat figanlar, gözlerinizden kayboldu mu gördükleriniz, uyuyabiliyor musunuz karanlıkta, düşünmeden durabiliyor musunuz onca insanın yarım kalan hikayesini...Kaç yaşıma gelirsem geleyim uykudan uyanıp karanlığın içindeki o sesleri, öldük bitti sona geldik diye düşündüğüm o anı unutamayacağım. Ve ondan sonraki bir ayı. Gördüklerimi, duyduklarımı, yaşadıklarımı...Hissettiğim duygular hiç bu kadar güçlü olmamıştı.Yaşayabildiğime hiç bu kadar şükretmemiştim. Son bir senedir her anım, alabildiğim her nefes bir başka. Sevin, affedin, sahip olduğunuz ne varsa sıkı sıkıya tutunun. Hâla hayattayken ertelemeyin. Hayat hesapladığınız kadar uzun değil,yarın diye bir şey her zaman olmuyor...

[nev-i]

Arkadaş olmuyor.. gerçekten bu evimizde tahtakurusu postunu paylaştığımda yorum yapan arkadaşlar gerçekten kurtulmanın kolay olmadığını söylemişlerdi ve sonuna kadar inanılmaz haklılar. Resmen bütün odaları evi ele geçirdiler. Mümkün değil ki alınan onca böcek ilacı işe yarasın. Yok ne yaptıysak kâr etmedi. İnanılmaz gibi ama ölmüyorlar yada ölüp ölüp tekrar diriliyorlar. Geceleri resmen böcek avına çıkıyorum tüm evde ya. Psikolojimiz bozuldu biz nasıl kurtulacağız bi çare ya.. yok mu bunun bi çaresi. Baza başlıklarını çöpe attık. Büyük ihtimal yarın bazaları da atacağız. Resmen gerçek denildiği gibi değdiği mobilya çöp oluyor. Çünkü ne yaparsan yap kurtaramıyorsun mobilyayı illaki bi yerinden tekrar türüyor. Bi arkadaş ev değiştirmeye kadar yolu var demişti. Korkarım ki çok haklı. Bu gidişle ya evde mobilya eşya kalmayacak ya da komple ev kalmayacak... Bi yardım bi akıl ne yapacağız biz.. 🤦‍♀️🤦‍♀️🤦‍♀️🤦‍♀️

[matempapatyasi]

Yoruldum , çok yoruldum. Her gün, geçen günün aynısı. Her sabah belki bugün diyerekten kalkıyorum. Her gece belki yarın diyorum. Tek yaptığım kendimi kandırmak. Kabullenemiyorum. Olmuyor.