#word leren

[klugpuuo]

altijd vergeet ik hoeveel nederlands ik geleerd heb. en dan probeer ik nederlands te spreken. en dan ik herinner het wel.

[alotofpockets]

A piece of home | Kerstin Casparij x Dutch!Reader

Where you're studying in Manchester and find a piece of home in Kerstin.

(Dutch / -English translation-) & @totaly-obsessed thank you for proofreading!

Woso masterlist | Words: 1.2k

-----

As you settle in one of your favourite coffee shops, you put on your headphones and get your books and notes out of your bag. You had a big exam coming up, and you were planning on spending the morning here studying for it. 

A soft tap on your shoulder is what interrupts your deep focus. You turn, and are met with the hopeful gaze of a girl. Adjusting one side of your noise-cancelling headphones you acknowledge her presence. “Hey, sorry to interrupt. I was wondering if I could sit here.” She points to the seat opposed to you. “The rest of the place is packed.” Glancing around, you realise for the first time how busy it had gotten since you had sat down about an hour ago.

“Sure, take a seat.” You smile softly at her, and move some of your books to the side. She places her coffee order on the table, “Thank you, and I promise I won’t distract you again.” You chuckle and shake your head, “You’re fine, don’t worry.” 

With your headphones back on, you block out the noise in the shop again, and focus back on your notes. The girl in front of you had opened up her laptop, and was intensely watching the screen, and taking notes from time to time. A part of you wondered what you were doing, but she was just a stranger that wanted to sit down in the last empty seat in the coffee shop, and you were just the kind stranger that allowed her to. So, you push the thought to the back of your mind, and flip the page of your notebook to continue reading your notes. 

The soft buzzing of your phone on the table is the next cause of your focus leaving your school work. Flipping the phone, you smiled at the name that popped up on your screen. Your little sister pulling a silly face covers your screen as you pick up the facetime call. “Hey kleintje.” -Hey little one.- You say with a big smile on your face, “Ik ben aan het leren in een café dus ik kan niet lang bellen, maar hoe was school?” -I’m studying in a coffee shop, so I can’t call long, but how was school?-  Since you moved to Manchester to study abroad, you have called with her every single day. Your mom had been nervous to have another kid so long after she had you at eighteen. The age difference between you and your sister was twelve years, but she was your little best friend from day one. You listen to your sister tell you about her day, before you hang up the phone again, with the promise to call her for longer later that day. 

You look up to find the girl in front of you looking at you. She blushes when she realises you caught her looking. “Sorry, ik probeerde niet te luisteren, maar het is goed om Nederlands te horen tussen al deze Engelse mensen.” -Sorry, i didn’t mean to listen, but it’s so good to hear Dutch amongst all these English people.- You hadn’t expected her to start talking in Dutch and were taken back slightly, before your smile grew. “Zeg dat wel, wat toevallig dat je nou net bij mij komt zitten” -You can say so, what a coincidence that you came to sit with me.-  You laugh at the coincidence, before introducing yourselves to each other. 

Your books and her laptop were long forgotten, as you got to know each other. Kerstin ordered the both of you another coffee, and a few croissants for lunch. 

Over the next couple of months you found a piece of home in each other. You often found yourselves back at the coffee shop where you met, the shop where your love story began. It had become a part of your routine, you would study, and she would analyse matches. Having found out what she was doing on her laptop after all.

Kerstin was going to national team camp back in your home country, which was perfectly timed with your week off and week of online classes, so you headed back home with her with the plan to meet each other’s families for the first time.

While she had to meet her teammates for camp right away, you went home to your family. You opened the front door with your key, and not two seconds later your little sister jumped into your arms. “Je bent thuis!” -You’re home!- You hold her tight, “Ik heb jou ook gemist, kleintje." -I’ve missed you too little one.- It was nice being able to catch up with your sister, mom and stepdad a little before you would introduce them to your girlfriend.

After two days of training, Kerstin had a day off. You took the train and met her in Utrecht, where you spent some time together, before you headed off to meet her family first since she hadn’t seen them since she got here. 

Her home felt warm, and comfortable from the moment you stepped inside and were welcomed by her parents and two brother’s with open arms. The nerves you had felt on the way here vanished instantly at how great they were. You got to know them over a home-cooked dinner, and a few boardgames after. When it was time to head to bed, you felt like you had known her family for years.

-----

kerstin_casparij just posted

kerstin_casparij: Always 🧀ing with this one

-----

After a lovely breakfast with her family, you made the trip back to your place. This time bringing Kerstin along. With your girlfriend’s hand in yours, you let her into your home. She was welcomed just as warmly into your family as you were into hers. It made you really happy, especially since she was the first girl you had ever brought home to meet them. 

Kerstin’s bubbly personality was a perfect match for the ball of energy that was your sister. You were watching them interact with each other. Your mom noticed the loving look in your eyes and nudged you slightly, “Dat zet je aan het denken, hè?” -Makes you think, right?- Her comment brought a blush to your cheeks, and made the butterflies in your stomach spring into action. 

With a match to play in Breda, Kerstin had invited your family to watch the match in the family and friend’s section. She has also asked your sister if she wanted to walk onto the field with her.

You were grateful for the fans that had filmed the interactions between Kerstin and your sister, and had posted them on TikTok. They were in your favourites folder, and you were watching them on repeat back in your apartment. You were so focussed on them, that you didn’t hear Kerstin walk up behind you and watch over your shoulder. 

“Hoe vaak was dat?” -How many times was that?- You turn around instantly with widened eyes. Kerstin’s smirk grows when your face looks like you felt caught. “You’re cute. Ik hou van je.” -I love you- She places a soft kiss on your lips. “Ik hou ook van jou.” -I love you too.- 

She sits down beside you, and you cuddle into her side. “Klaar om je zusje te bellen?” -Ready to call your sister?-

-----

y/n_y/l/n saved TikToks

-----

💗 If you enjoyed this fic, please consider liking, commenting, and reblogging! You can also supporting me by leaving a tip 💗

[spyld]

Hallo, fijne Spyld! Ik heb een taalfeitje die veel Nederlanders ook niet weten:

In het Nederlands hebben we 2 manieren om de ‘ij’ klank te schrijven, dit is de lange-ij, en we hebben ook de korte-ei. Dit lijkt helemaal willekeurig te zijn en kinderen die leren spellen maken hier nogal eens fouten, maar ik kom uit Drenthe en wij (en ik denk het hele Nedersaksische taalgebied) hebben een trucje hiervoor. In het Drents worden veel lange-ij woorden uitgesproken met een ie-klank, dus als je je afvraagt of het een lange-ij of een korte-ei moet zijn hoef je alleen maar aan het Drentse woord te denken:

Kieken -> Kijken

Tiedschrift -> Tijdschrift

Schrieven -> Schrijven

Belangriek -> Belangrijk

Bedrief -> Bedrijf

Etc.

Maar ei blijft ei, wat ook te zien is aan de Drentse plaatsnaam Beilen, die niet verandert in het Drents.

Dit werkt zo goed dat mijn basisschool leraren dit daadwerkelijk als tip gaven!

Hey, Dankje!

Ok, net hetzelfde in het West Vlaams!

ij -> ie

ei -> blijft ei

(grappig is dat het woord 'blijft' een zeldzame uitzondering is, dat word 'bluft' in het west vlaams)

Ook de ou/au kwestie is opgelost!

ou -> oe-klank

au -> blijft au

oud -> oed

koud -> koed

zout -> zoet (verwarrend voor de niet west vlamingen)

etc...

Dankjewel!!

[lamemaster]

The Tale of Leren and Buthien

Pairing: Rog x GN Reader

Genre: Romance

Summary: The general makes dreams come to life with the play of ink and paper. The catch- the dreams are wet.

AN: No actual smut in a story about a smut writer this is what you call a true lazy ass. I am a proud woman. I mean look at this amazing title.

"What is it this time?" The hall full of elves buzzed with unfathomable tension. It wasn't a blinding gem, a delicate harp, or even a well-forged sword.

Instead, it was nothing more than a couple sheets of paper crudely sewn together.

"Oh my it comes with illustrations," an elleth fanned her flushing face as others around her peaked into the papers. "By Varda," another exclaimed breathing deeply but none looked away.

What was it that left the residents of Gondolin, millennia-old elves, gasping like teens undergoing puberty?

"It's the neighbor this time," someone added in an uncanny awe. "A peeking neighbor and a married couple who can't keep their hands off each other." Century-old elders in the room giggled childishly.

"The general never disappoints."

"The true pioneer of Edain must I say," everyone broke out into laughter.

All but one. Rog, the lord of the house of the warth of the hammer. As if glued to his seat, he sat with a tense back as the rest of the room cackled over the saucy novella.

Lord Rog had just been assigned his next assignment.

The general, the source of new weekly entertainment in Gondolin. You came with the host of Hurin and Huor. A warrior known for your might, you were respected, welcomed even by many. However, slighted by your appearance not once did the Gondolians expect you to carry another side with you.

Not until the first of your writings ended up in the hands of a flustered bookkeeper. A writing you proudly presented. Handwritten and bound by you.

Perhaps the bookkeeper had expected a mundane poem or war strategies, even something about the lives of Edain but never had the 658-year-old Ailya expected the raunchiest filth of a story of a night of pleasure shared between a king and their knight.

Let's just say that after a few years of peace and calm your story brought chaos to the streets of Gondolin. In the blink of an eye, every knight in the service possessed a copy of your creation. Even the whispers of your lewd tale were loud enough for the rest of the lords to find out. Some even gossiped about a copy in the king's office...

Surrounded by a babbling Glorfindel and an intrigued Penlod, Rog held it for the first time. Even as he wrapped his hands around the cool paper, written in the clean handwriting of an elven scribe, your original piece was an artifact at this point, Rog felt his fingers tremble with the weight of the mere sheets of paper that carried your words.

The general was an existence whose presence was announced by Ulmo, the Vala of water. Accompanied by Huor and Hurin came their close companion and the leader of their forces, you.

A mere human who challenged the wrath of his hammer with every breath of their existence.

"Did you hear Lord Rog moved his room?" someone whispered in the group huddled by the hearth.

"What? That's so random..."

Looking around they exchanged exasperated looks before continuing "You're as dense as him."

"What do you mean? We're not here decoding our Lord's every move."

The Vanya sighed trying not to beat up his clueless companion."Okay listen, the general wrote a piece about knights and the next day Lord Rog drilled all his knights until the general saw them, then the general wrote about a misfit rebel and the next day Lord was seen wearing an all-black armor with a very mannish braid. And now with the new neighbor piece, he moves into the room that faces the room general lives in."

The room fell silent. Everyone stared at the paper in their hands. Was their lord truly...with the general...

"Do you think our Lord would be able to keep up with the general...he might fade of pleasure," the dark-haired ellon groaned as a metal vase hit him square in the face.

Late at night when the stars in the sky dictate the sleep of men, Rog watches you write away hunched over your desk. A clear view from his window. Unhindered by curtains or your own trinkets lying around.

And when late at night your eyes accidentally seem to meet his, Rog finds himself flinching away from the smirk on your face before you go back to wreaking havoc on the paper.

A week later the streets of Gondolin fill with hustle and excitement. A new volume clutched in every hand.

However, this time around the whispers seem to be shuddering with a different energy. Thrumming with a pulsing tension carried in quivering lips.

To sate his curiosity, Lord of the House of the Wrath of Hammer grabs the volume.

Rushing back to his room, he allows his eyes to gloss over the title.

Hidden behind the curtain, you watch Rog glare holes into the volume clutched in his hands. A warm red settles on his cheeks as his ears twitch with his shaking pupil.

Perhaps the mannish retelling of the Lay of Lethian was not such a bad idea as Ailya had made it to be. Especially given the faces your elf was making reading it.

[kleefkruid]

Ik ben nieuwsgierig : hoe word je een tattoo-artiest in Vlaanderen?

Over het algemeen, vriendjes worden met een andere tattoo artiest en lief vragen of je eens met hun machines mag prutsen, of naar een shop gaan met je tekeningen en 'solliciteren' als apprentice.

In de shop van mijn partner zijn er een aantal 'echte' apprentices, die al tattoo's zetten en nog begeleid worden door de meer ervaren artiesten, maar je hebt bijvoorbeeld ook een heel ervaren kunstenaar die er rondhangt en vooral aan zijn tekeneningen sleutelt en zich nog niet klaar voelt om te tattoeeren, en er is ook een meisje dat geen apprentice is en eigenlijk gewoon een klant was maar die interesse had dus ze mag gewoon rondhangen in de shop terwijl ze leert tekenen en als mijn partner een tattoo aan het zetten is toont hij haar wat de hygieneregels zijn bijvoorbeeld, een beetje een kijkstage zeg maar.

Maar het verschilt wat van shop tot shop, mijn partner en hun collega's zijn heel "kunst is voor iedereen" en daarom heel bereid om al hun technieken te tonen, maar er zijn ook shops waar ze niet eens zouden vertellen waar ze hun inkt kopen. Gradaties van toegankelijkheid, beetje zoals de creatieve wereld in het algemeen.

Maar de grootste start dat iedereen gewoon thuis kan doen is echt veel tekenen, en ook uw eigen tekeningen leren tracen op een lichtbak (want als je tattoeert ga je ook over een stencil van je ontwerp)

Oh en wettelijk gezien moet je enkel een hygienecursus doen van één dag en dan krijg je een certificaat waar je mee mag tattoeeren én piercen.

[thundersbugs]

mika's stsg playlist no. 5!!!!

this time i have a dutch song for u so i’ll translate the lyrics but just know that they hit harder in dutch. i ❤️ music that i can associate with gojo’s perspective during & after geto’s downfall

“ook iets volmaakts moet soms breken

en oh, ik moet leren van de leegte, dus ik moet je eigenlijk vergeten

voor ik één word met ons tweeën, laat het met weten, geef me een teken”

eng translation:

“sometimes something complete, too, needs to break

and oh, i need to learn from the emptiness, so maybe i should forget you

before i become one with the two of us, let me know, give me a sign”

[fransopdefiets]

15-9 Barssel

Gisterenavond heb ik zelf gekookt, de camping beval weliswaar een restaurant in de buurt aan, maar het menu heet daar Schnitzelparade, en hun website is gevuld met foto’s van lange rijen motoren voor de deur en lange rijen kerels in leren jacks die die schnitzels met pullen bier wegwerken. Dat is toch een ander soort bikers dan de bikepackers waar ik toe behoor. Ik kocht wel een Duitse specialiteit in de supermarkt, nl. Maultaschen. Dat zijn deegenveloppen met daarin een mengsel van varkensvlees, kruiden en meel. Je kunt ze komen in bouillon of bakken en ik deed het laatste. Samen met gebakken champignons en paprika, voldeed het uitstekend.

Als ik opsta, is het iets minder koud dan gisterenochtend en de zon komt stralend op, maar verdwijnt al snel achter een egale grijze wolkenlaag en er steekt een westenwind op, waardoor het op de fiets een stuk kouder wordt. Nu mis ik mijn gevoerde legging, die ik van Zaandijk via de Noordkaap tot Linköping heb meegesleept en toen naar huis stuurde vanuit de gedachte dat als ik die nu nog niet aangehad heb, dat die nu wel op de post kan. Maar nu, ja nu zou ik hem graag aangetrokken hebben.

Net als ik denk, nu stop ik en graaf mijn donsjack op, fiets ik langs de zeedijk aan de Duitse bocht en daar in Norderschweiburg is een hotelletje met alle dagen frühstuck. Ik stap naar binnen en vraag of ze al open zijn voor alleen koffie. Dat zijn ze en al is het binnen ook niet zo warm, de koffie doet goed.

Op de fiets met dit weer? vraagt de waardin hoofdschuddend. Dan voel je je toch gesterkt en kun je zeggen, ach ja het is wat fris, maar de zon komt straks vast nog door. Ik zou er niet op rekenen, is de reactie.

In Jaderberg is een Hofcafé, de reactie binnen is wat teleurgesteld, alleen maar koffie? Vooruit dan maar. Als troost bestel ik een kannetje koffie en een stuk appeltaart en bij het afrekenen zeg ik hoeveel goed die koffie me gedaan heeft bij deze kou en dat levert toch weer een glimlach op.

Als ik vlak bij mijn doel, de camping van Elisabethfehn ben, kom ik langs een degelijk plattelandshotel. Toch even kijken wat ze fe bieden hebben en ik stap naar binnen net als een paar mensen naar buiten komen. Bij de receptie is niemand, maar er is wel een daoor tintercom. Ik druk en na een paar keer overgaan hoor ik een soort snauw. Ik stel me netjes voor, maar de verbinding is al verbroken. Dan nog maar een keer drukken denk ik, en dan hoor ik uit de verte een boze kreet Ja ich kommeeeeee! Er verschijnt een dame op gevorderde leeftijd en ik begin met Entschuldigung ich hatte nicht verstanden dass Sie bereits .. Na, hoe komt u hier binnen? word ik afgekapt. Nou dankzij een beleefde hotelgast die de deur voor me openhield. Dat is dus niet de bedoeling, u moet buiten op de bel drukken. Net als ik denk, ze stuurt me naar buiten om op de knop te drukken, vraagt ze, wat moet u? Nou, ik zou graag een kamer willen als dat mogelijk is. Heeft u dan niet gereserveerd? Dan moet ik eerst even kijken en ja hoor, natuurlijk heeft ze een kamer vrij en een afsluitbaar fietsenhok is er ook. Als ik dan informeer wat ze liever heeft, contante betaling of met kaart, dan is de vrede gesloten want ze is blij met een contante betaling.

Gefietste afstand: 78 km

Gefietste tijd: 6 uur

[ochtendstorm]

therapy update

Ik heb vandaag terug een sessie zoveel geweend. De laatste maanden ben ik terug zo gericht op 'ik heb geen trauma' en is er vanalles nieuw aan de bovengrond waardoor therapie terug heel veel vertrouwen zoeken is (en dat is zo kut, om te gaan van veilige cocon naar elkaar terug moeten leren begrijpen). Dat vertrouwen terugvinden dat lukt elke keer wel een beetje, maar dat neemt niet weg dat alles in mij helemaal veranderd lijkt te zijn, mijn hele systeempje heeft nieuwe reacties, andere reacties, ...

Ik weet het allemaal niet meer. Ik weet dat mijn lichaam vies en gevaarlijk voelt. Ik weet dat veiligheid terug een vreemder concept is. Ik weet dat er een stukje in mij is dat vooral terug wilt naar troost kunnen verdragen/ontvangen, naar dat samen voelen en samen dragen. En ik denk dat nog eens kunnen wenen daarbij helpt, maar eigenlijk is het vooral stoom uit de ketel laten (en ik weet gewoon niet hoe dat verdomde deksel terug van de ketel moet).

Meestal heeft mijn therapeut recht na mij een halfuurtje pauze, maar vandaag ging de bel al op het einde van mijn sessie en ik word daar altijd zo door uit mijn element gehaald, dus misschien blijft ik daarom vooral wat pijnlijk alleen achter na de sessie. Een sessie afsluiten kan gewoon (voor mij) niet op dezelfde manier als de volgende al aan het wachten is. En dat voelt altijd zo slecht.

[epimpacademy]

OnlyFans Business beheersen: een uitgebreide gids voor succes

E-pimp Academy: OnlyFans Business beheersen

Welkom bij E-pimp Academy, jouw toegangspoort tot het beheersen van de kunst van OnlyFans zakendoen. Of je nu nieuw bent in de scene of een doorgewinterde ondernemer, onze academie biedt uitgebreide training en middelen die op maat zijn gemaakt om jouw OnlyFans-succes te vergroten. Leer de ins en outs van het verdienen van geld met OnlyFans door middel van effectieve managementstrategieën en bedrijfstechnieken.

Verdien geld met OnlyFans: ontgrendel financieel succes

Ontdek hoe je als een professional Geld verdienen met OnlyFans. Onze gespecialiseerde cursussen leren je de geheimen van het maximaliseren van inkomsten en het opbouwen van een loyale fanbase. Van contentcreatie tot marketing, duik in de wereld van OnlyFans verdienen en zet uw passie om in winst.

OnlyFans Earn: het inkomstenpotentieel maximaliseren

Ontketen uw potentieel om geld te verdienen op OnlyFans. Ontdek innovatieve strategieën en tactieken die zijn ontworpen om uw inkomsten te vergroten en uw profiel te verbeteren. Onze cursussen stellen u in staat om met vertrouwen door het OnlyFans-landschap te navigeren.

OnlyFans-Manager: verbeter uw managementvaardigheden

Word een elite OnlyFans-manager met ons geavanceerde trainingsprogramma. Leer de nuances van modelbeheer, promoties en klantrelaties om uit te blinken als OFM-beheerder.

OnlyFans Business: bouw je imperium op

Duik in de wereld van OnlyFans business en cultiveer een bloeiende onderneming. Krijg inzicht in bedrijfsstrategieën, bedrijfstraining en bureaumanagement om een lucratieve OnlyFans-onderneming op te zetten.

OFM-beheerder: Beheersing van de kunst van het management

Word een ofm beheerder met expertise in modelbeheer en bedrijfsontwikkeling. Benut de kracht van de managementvaardigheden van OnlyFans om uw carrière vooruit te helpen.

OF Manager worden: jouw pad naar leiderschap van OnlyFans

Ga op reis OF Manager worden te worden in de OnlyFans-industrie. Verwerf essentiële zakelijke vaardigheden en strategische inzichten om met vertrouwen leiding te geven.

OFM Business: lancering van uw OnlyFans-beheerbureau

Start uw ofm zaken en transformeer in een gerenommeerd OnlyFans-managementbureau. Leer de kneepjes van het bureauwerk en talentmanagement om te gedijen in dit competitieve veld.

OnlyFans Model Management: Talent koesteren, resultaten maximaliseren

Ontgrendel de geheimen van OnlyFans-model management voor ongeëvenaard succes. Beheers de kunst van talentvertegenwoordiging en groeistrategieën om uit te blinken in de branche.

OnlyFans Management Agency: de blauwdruk voor succes

Zet een bloeiend onlyfans managementbureau op met onze uitgebreide gids. Van bedrijfsstrategieën tot promotiecursussen: bouw een robuust bureau dat resultaten levert.

OnlyFans-managementvaardigheden: breng uw carrière naar een hoger niveau

Verbeter uw OnlyFans-managementvaardigheden en onderscheid uzelf in de branche. Leer effectieve marketing- en promotietechnieken om uit te blinken als modelmanager.

OnlyFans bedrijfstraining: investeren in uitmuntendheid

Investeer in OnlyFans bedrijfstraining en voor ongeëvenaarde bedrijfsgroei. Rust uw team uit met geavanceerde managementtechnieken en strategische inzichten om te floreren op de markt.

Beste onlyfans-management: industriestandaarden instellen

Ontdek de geheimen van de beste onlyfans-management. Ontketen uw potentieel als modelmanager en pionier met innovatieve strategieën voor succes.

Start OnlyFans Management: uw startpunt voor ondernemerschap

Begin met vertrouwen uw reis naar het start onlyfans management. Leer hoe u uw bureau vanaf de basis kunt opzetten en laten groeien.

OnlyFans wordt manager: uw routekaart naar succes

Ontdek hoe OnlyFans manager wordt door effectief leiderschap en zakelijk inzicht. Geef uw carrière een boost en maak indruk in de branche.

OFM Business starten: uw gids voor ondernemerssucces

Navigeer door de complexiteit van het OFM Business starten met onze deskundige begeleiding. Krijg praktische inzichten in bureaumanagement en klantenwerving om te gedijen in dit dynamische veld.

OnlyFans Agency: creëer uw pad naar succes

Richt uw OnlyFans-bureau op en domineer de markt. Ontdek bedrijfsstrategieën en managementtechnieken om uw bureau naar nieuwe hoogten te tillen.

OnlyFans bedrijfsstrategieën: uw groei stimuleren

Ontgrendel innovatieve bedrijfsstrategieën die zijn afgestemd op het OnlyFans bedrijfsstrategieën. Leer hoe u uw inkomstenstromen kunt optimaliseren en uw klantenbestand kunt uitbreiden.

OnlyFans promotiecursus: marketingtechnieken beheersen

Schrijf u in voor onze OnlyFans-promotiecursus en leer marketing- en promotiestrategieën kennen. Verkrijg de tools die nodig zijn om de zichtbaarheid van uw merk te vergroten en loyale fans aan te trekken.

[miiyayaya]

✩°｡⋆ Hello everyone ⋆｡°✩ 21/08/24

I'm back with another update to this blog! 💙 I didn't post anything yesterday, but today I am going to be talking a lot in this post and I believe that I'm once again back on track with posting!

✩°｡⋆ What I Did ⋆｡°✩

Today I first watched the "imparatief zinnen" (imperative sentences) video from the Dutch With Kim channel. By the way I still am continuing to learn Dutch grammar and I am not planning on learning the basics anytime soon, so I might one day speak Dutch to near-fluency but I still won't be able to tell the time lol.

I also researched a bit about certain words that can slightly alter the meaning of imperative sentences. So for example, some making you sound harsher, some signifying impatience etc. (There's a link to the website in the sources section.)

I also tried to read a few Dutch news articles, but that kind of immediately proved itself to be fruitless as I could barely understand what the text was saying. I wasn't expecting myself to understand most of the text, but I still got a bit disappointed in myself when I realized I actually couldn't. As a result of this, I started to doubt myself, as I am kind of guilty of always looking up videos of people who learn languages in an extremely small amount of time, but I guess I have started to kind of accept what I truly can and cannot do and have started to come in terms with the way and pace in which I learn things.

(I just wanted to share this experience, if I bored you with my personal issues then I'm sorry.)

I also will also add a text of me writing a bit in Dutch.

✩°｡⋆ Dutch Text ⋆｡°✩

Hallo iedereen! Het is mijn eerste week, dat ik nederlands leer en ik heb gisteren beseft dat er zo veel woorden in deze taal zijn, die ik niet weet dat ik veel meer nederlands zal moeten leren, als ik de taal vloeiend will spreken.

(I literally didn't know what to write so have this, also I have no idea about the punctuation rules.)

Feel free to correct any mistakes that you see!

✩°｡⋆ Sources ⋆｡°✩

A link to the site I used:

https://zichtbaarnederlands.nl/nl/adverbium/modale_partikels

Thank You For Reading! 💙

[nightfang22]

The Norski and the Themby-Chapter Three

A/N:I hope you're all enjoying and remember gently that I did write this when i was a teenager so it may not be the best.A special thanks to @p34ch-tr33 for all the support and adoration you have for my work.Enjoy!

Warnings:None

Word Count:2.6k

"Female lead vocalist?" I tilted my head in confusion. These were not words that I was familiar with. Tord cleared his throat and translated for me. "Je zou in onze band zingen. Ons belangrijkste evenement, als u wilt." ("You would be singing in our band. Our main event, if you will.") I gulped. "Ik weet het niet. Ik kan nog niet eens goed Engels spreken." ("I don't know. I can't even speak proper English yet.") Tord smiled and laughed. "Het is maar goed dat de meeste van onze liedjes Norsk zijn. En wat er ook in het Engels is, ik zal het je leren. Het zal gemakkelijker worden door de voortgang van onze bijlessessies, dat beloof ik." ("Well, it's a good thing that most of our songs are in Norwegian. And whatever is in English, I will teach you. It will become easier through the progression of our tutoring sessions, I promise.")  I chewed on my lip in thought. I wasn't completely fluent in Norsk but it was so close to Dutch that it couldn't be that hard to pick up on, right? And this seemed like it would be lots of fun. As I continued to contemplate, I heard Patryk gasp. Looking up at him, I saw him faint. That's when I tasted it. Blood. I had bit my lip so hard in thought that I must've accidentally bit through it. I ran my thumb across my bottom lip, smearing the ruby liquid on my finger. Shrugging, I licked it off like it was nothing. I looked at Tord and Paul. Paul was tending to the passed out Pat while Tord was still looking at me expectantly. He was waiting for an answer. Finally, I smiled and nodded once. The grin that broke out on Tord's face was adorable. It wasn't the usual cocky smirk I've seen all day. It was a real, goofy teenage boy smile.

Tord and I sat at his desk in his room as he tried to get me to comprehend the concept of cheese. "Okay, okay. It's like…chewy milk?" I asked, tilting my head slightly to the left. Pinching the bridge of his nose, Tord sighed. "Not quite but, you're getting closer." I rubbed my eyes and yawned sleepily. Tord turned his attention back to me, swiveling in his chair. "You're tired? Perhaps we should take a break." I could only manage a nod as I looked at the clock. It was half passed eight. My eyes bulged. "Faen! I'm late for dinner! Frost is going to kill me!" I yelped. I started hyperventilating. Tord put his hand on my shoulder and grabbed my chin, forcing me to look up at him. "Nei, he won't. I'll take you home and explain everything to your family. I'm sure that you're parents will be pleased with you making such a nice new friend." There it was again. That smirk. For his sake and mine, I hoped to Thor he was right. We hopped in his car and he drove me home. I gave him directions and it looked as though we didn't live terribly far from each other. At least cycling distance. We pulled up in front of my house. It wasn't much of a spectacle. It was painted a pretty shade of peach on the outside and it was two stories. Mine and Frost's rooms were on the second floor while our parents stayed on the ground floor. He got out and opened the door for me. He squeezed my wrist in reassurance but I was still very afraid. I opened the door slowly and walked to the kitchen, hoping that I hadn't missed dinner after all. Turns out, I was right on time. Papi was just setting the table and Moeder was pulling desert out of the oven. I internally sighed with relief. That's when a cough was heard behind me. I turned around to see Frost standing there with his arms crossed and glaring at Tord. "Nearly late." His Dutch accent pooled venom in his words. "But I'm home now. So you can chill." I muttered under my breath. "Papi, Moeder, Dette er min venn Tord. Kan han bli til middag?" ("Dad, Mother, This is my friend Tord. Can he stay for dinner?") My mother had this small smile on her face as she looked over at my father. He looked Tord up and down from head to toe before motioning for us to sit at the table. Tord took a seat next to me and Frost sat on my other side, glaring at his plate. I cleared my throat. "Um…could we maybe speak in English at dinner tonight? It would really help me practice." I looked around at everyone praying to Loki that I had used the right words. My parents beamed at me as they nodded their heads with excitement.

The usual dinner conversations began. My parents spent most of dinner asking Tord questions about himself, his family, his hobbies, etc. When Tord mentioned that he was in a band, my father's eyes sparkled. Oh no. Here it comes. I looked over at Frost and he looked over at me as we sank into our seats lowly as our father began recounting the days of his mariachi band 'The Cobras'. "Papi, you're embarrassing me." I mumbled. Tord just chuckled as he saw my bright pink complexion. "So, Tord. What kind of band are you in?" My father asked. It was Tord's turn to get excited. A grin broke out across his face as he started talking about his Norski rock band. I tuned in when I heard Tord say my name. "And Lyric has so kindly agreed to be our lead vocalist. They have an excellent voice. You have one talented star on your hands Mr. and Mrs. Aries." Tord said, smiling. It was a genuine smile. I could even see a gap in his two front teeth that I'd never noticed before. It was kind of cute, if I'm honest. I blushed at the thought. My parents beamed at the compliment. "Please, you can call us mom and dad if you like. Any friend of Lyric's is family." My mother threw in. I hid my face by pushing my frijoles around with a fork and looking down. "Mom." I whined through my teeth. This only managed to make Tord chuckle more. "So, you're part of a band now, Paardebloem. That's pretty exciting!" Moeder tried changing the subject once she realized I was flushed and embarrassed. Tord smirked at me a quirked a brow up. "Paardebloem?" I bit my lip which was still sore from earlier. I could only nod. "We call them that because they loved dressing up as a paardebloem when they were a little kid." My mother supplied. My face's shade visibly darkened. "So, do you guys have a practice schedule or anything?" Tord nodded. "Every day after school from 3 to 7. And I'm tutoring Lyric in English so that could always take place after until about 9 if that's alright." Frost looked as if he was about to interject when my father butted in. "Absolutely! You keep them as late as you want! I'm just glad they are finally leaving the house!" My father laughed. My brother's jaw dropped. "But Dad! They're teenagers! They could be lying! What if he's just trying to use her? He's no good, Pops!" My jaw dropped at his words. "Jij klootzak!" ("You son of a bitch!") I stood abruptly. Tears were beginning to well in my eyes. My brother had never acted to rudely before. The Frost I know couldn't even hurt a fly let alone call someone he just met 'no good' or a 'liar'. "Papi, Moeder. May we be excused?" I held back a sniffle as a tear ran down my left cheek, tracking black eyeliner with it. My father looked taken aback by Frost and looked to my mother. She was tight lipped but nodded. Frost went to stand and Papi's hand shot out to grab his wrist across the table. "Not you, young man. We need to have a serious talk about your behavior and how it's affecting your sibling." He said sternly. Frost glared but nodded, returning to his chair.

As I turned to head towards the front door, Tord's wrist in my hand, my mother spoke up. "Why don't you show Tord around, Paardebloem? You can show him your studio if you'd like?" My face flushed pink. I softly smiled while nodding. I detached from Tord to give my mother a hug. She rubbed my back comfortingly and gave me one last squeeze before whispering in my ear. "Just don't be too hard on your legs, okay?" I nodded softly as I pressed a kiss into her hair. She let me go and I asked Tord if he'd like a tour. He nodded and I looped my arm in his, starting for the living room. "So this is the living room. That's my Papi's recliner," I pointed to the periwinkle velvet chair in front of the tv, "and that's my Moeder's loveseat." I gestured to the purple mini couch next to the bookshelf filled with Dutch romance novels. "What's that?" Tord asked. I turned my head to see what he was talking about. He was staring at the wall of family photos. I tugged him over to it. 'This is what my Papi refers to as "The Aries Family Wall of Fame'. Anybody important enough to be on this wall is drilled into our family forever." I looked up at Tord. He was looking at all of the photos of my family. We all looked quite a lot alike. I noticed his eyes straying back to one specific photo. "Who's this?" He asked. I peered closer at the photo. It was my little sister, TJ. "Oh, that's my little sister. She died when she was one." I said. He looked apologetic. I shook my head. "It’s okay. I was only four when it happened and I barely remember it. Come on. There's more to see." I pulled him all around the house. I showed him my mom's office where she spends all day writing her novels, my dad's piano room, my brother's indoor batting cage, etc. That's when we came to my room. Honestly, I was kind of nervous to show Tord my room. I mean this is my sanctuary. It represents everything that I am in one room. I took a deep breath as we entered. "And this is my room." I walked in before him and outstretched my arms. He looked around the room almost fondly. Tord observed the posters and framed sketches on my wall. "These are incredible. Your room is really nice." He complimented. "Thank you but we're not done yet." I grabbed his hand and led him to a ladder under a hatch on the ceiling. He looked at me quizzically as I grinned. I pulled down the hatch and climbed up the ladder, motioning for him to follow. We were now in what looked to be an observatory. All rounded glass doming is what constructed the room and everywhere you looked there was some type of artistic medium. There were easels and canvases and paint. There was a computer for digital art. There was a mic stand and amps with a DJ set up. Anything artistic that you could think of, I had it. "This is my studio." I said. I flopped down on one of the chairs in front of my mic set up and Tord joined me, looking around the room in awe. "This is amazing. You must spend a lot of time here, yeah?" I nodded my head looking up at the stars through the glass ceiling. "It's the one thing that no one can ever take away from me." I looked at Tord and he was looking at me with a soft smile. "I'm surprised that your english is so good." I nodded my head. "These are all words that Frost has used with me before." Then I remembered his actions downstairs and at school. "Also I'm really sorry that he was so rude to you. He's not usually like that." I looked at my hands in my lap. Tord came over and sat on the arm of the chair I was in. "Hey, it's okay. Really. People usually have a bad first impression of me. I'm used to it." I looked up at him and he was really close. Subconsciously, I leaned in closer for a better look. I hadn't noticed before but Tord had a light dusting of freckles across his cheeks. He had a pretty sharp jawline as well. His eyes were a gorgeous silver color in the direct light. He was beautiful. I felt his hand find it's way into my hair and he started to lean in. His eyes were heavily lidded and he mumbled something in Norwegian. "Hm?"

There was a knock on the hatch and we broke apart. I opened it to see Frost. "Ja?" I asked. He looked from me to Tord with distrustful eyes. Frost had never looked at me like that before. It was almost scary. "Mom and dad say it's time for Tord to go but you have permission to go to his house or he can come here as much as you both would like." He grumbled as he climbed back down my ladder. I looked at Tord apologetically. He waved a dismissive hand. "It is pretty late and a school night. I'll see you in class tomorrow?" He asked as he walked back downstairs with me. I nodded. "Yeah, want me to walk you to your car?" I asked. He nodded and said his goodbyes to my brother and my parents. Frost just crossed his arms and huffed while my father shook his hand happily and my mother hugged him, telling him he could come by as much as he'd like and that he was such a nice young man and that we'd make adorable babies. "Moeder!" I grabbed Tord's hand dragging him out of the house as fast as I could. We walked up to his car and he looked at me. It was silent for a second. He cleared his throat. "I uh, I guess I'll see you tomorrow. Bye, Lyric." He waved before climbing in his car. That's when something hit me. "Wait!" He turned to look at me. "When we were upstairs, in my studio. You said something but I didn't hear you. What did you say?" He chuckled. Walking closer to me, he put one hand on my cheek while the other held my waist, pulling me flush against him. "I said, 'Pokker, du er vakker, løvetann'." ("Damn you're beautiful, dandelion.") That's when he did it. He leaned in, closing his eyes, and kissed me. It was my first kiss. My eyes fell shut as I kissed back. He tasted like cinnamon and spice. The kiss ended all too soon for my liking. "I'll see you tomorrow, løvetann~." And with that, he got in his car and drove away. I walked back inside to see that my mom was grinning at me. Before she could bombard me with questions, I ran up to my room. I flopped down on my bed, staring at the ceiling. I felt my phone vibrate in my pocket. It was a text from Tord.

Tord: Yes, I still have your bike and yes, I'm picking you up for school tomorrow. You won't be biking to school ever again if I have anything to say about it. ;)

I giggled and just sent back a smiley face. Maybe this wouldn't be so bad.

[the-new-royalty-world-me]

Review : Paleisgeheimen

Op een toegankelijke manier beantwoordt Peter van der Vorst al je vragen over het koningshuis. Van vragen als Wat doet de koningin precies?, Hoe hebben Willem-Alexander en Maxima elkaar leren kennen? en Waarom heeft de koningin zo’n gek kapsel? tot Woonden er echt ridders in de Ridderzaal? en Hoe word je prins of prinses? Paleisgeheimen is een leuk en informatief boek voor jong en oud. Een boek…

[dreamtigress]

Broeder Liefde

The 9th story in my series, Kanej Wensen, will be coming soon to A03. I am doing a final edit read through, and will start publishing chapters in the new year.

I also have the prequel, Jezelf Leren Kennen, completely written, and will start doing edit runs on it soon. It's a whole 12 chapters, 74,000 words long at them moment.

I have SO many more stories planned out for Kanej Wensen, as well. Whee!

[devosopmaandag]

De prille kunststudent, de oud-student, de tijd en ik

Het toeval wil dat ik binnen drie dagen een ontmoeting had met een piepjonge kunststudent en een man die terugkijkt op zijn tijd aan de kunstacademie. M is de kleinzoon van een van mijn broers, S een oud-student die ik lesgaf in het tweede jaar van de academie. M zag ik zo'n vijf jaar, S twintig jaar niet.

Toen S binnenkwam op de afgesproken plek was de begroeting vrolijk en warm. 'Laat me je bekijken', zei ik. Hij draaide om zijn as en lachte. S droeg een verwassen blouse en een pet, die hij de hele ontmoeting ophield. Nu is hij vader van drie kinderen en een kind dat nog voor de geboorte stierf, samen met het meisje van toen. Hij heeft een glanzende carrière, maar niet als kunstenaar. Zijn arrogantie als student was er nog steeds, nu door het leven verzacht. Zijn voorliefde voor conceptueel denken leidde na zijn academietijd niet tot kunstwerken maar tot concepten voor producten of diensten. Het werd me duidelijk hoe vormend zijn jaren op de kunstacademie waren geweest. Daar oefende hij zijn liefde voor ideeën en zijn autonomie, maakte hij vrienden en werd hij gesterkt in zijn zelfbeeld. Waar de meeste studenten in die vier jaren kunstacademie terecht komen in een vloedgolf, surfte hij op die golf. De zon scheen altijd.

M was tien toen zijn moeder door een dramatisch ongeval om het leven kwam. Hij is een van de zachtmoedigste kinderen die ik ooit heb meegemaakt. Zijn gezicht straalde altijd een soort openheid en nieuwsgierigheid uit en hij praatte met zachte stem. Op de begrafenis van zijn moeder, vroeg hij mij, zijn oudtante, hoe het ging. Ik was toeziend voogd van hem en zijn zus. Ik wilde mij in de jaren erna niet opdringen, misschien was ik te terughoudend geweest. Nu zocht hij contact. Onlangs had hij de propedeuse van de kunstacademie met succes voltooid. Hij stapte voorzichtig de kamer binnen, tenger en in donkere kleren. Zijn dikke, donkere haarbos dat alle kanten opging en het sikje versterkte de smalheid van zijn gezicht. Zijn stem was nog steeds even zacht, zijn oogopslag verlegen en nieuwsgierig. Even raakten we de dood van zijn moeder aan, praatten over familie, maar vooral over zijn studie en wat hij had gemaakt. Hij liet me zijn dummy zien, die opgelegde en desondanks gekoesterde, zelf geschreven en getekende bijbel van elke kunststudent. Elke bladzijde liet de adolescent zien, zoekend, onhandig, vol onvermijdelijke clichés. Mijn hart ging naar hem uit. Wat moet hij nog oneindig veel leren, wat is er veel dat hij nog niet weet!

Niet alleen hoop maar ook tijd is 'a thing with feathers'. “That perches in the soul – / And sings the tune without the words – / And never stops - at all -”, schrijft Emily Dickinson. Door deze twee ontmoetingen voelde ik hoe de tijd was neergestreken in mijn ziel.

[ikwerkanders]

Het hele 'transgender' gedoe geeft onrust. Ik heb er nooit zo bij stil gestaan. Ik ben gewoon mijzelf en naar mijn gevoel meer mijzelf, sinds mijn transitie. Dat neemt niet weg dat ik ook graag geaccepteerd word. 'Ergens bij hoor'. Niemand vindt het leuk om gepest te worden, toch?

De hele discussie laat onveilig, onzeker voelen. Ik heb er nooit bij stil gestaan dat er zoveel mensen een probleem hebben met hoe een ander, voor henzelf, wilt zijn. Hoe sociaal geaccepteerd het is om samen, hele groepen (weg) te pesten, omdat je er anders in staat. Het laat mij anders naar mensen kijken.

Ook.. waarom? We houden ons anders zó vast aan alles wat nu is. Terwijl het leven altijd in beweging is. Waarom is er zoveel afkeer naar verandering welke onbekend is i.p.v. naar nieuwsgierigheid naar wat erdoor kan komen? We zijn allemaal mensen. We kunnen van elkaar leren.