#wie zonder zonde is

[pietervierstraete]

Soundtrack to a Coup d'Etat (2024)

In aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen van 2024, dook Leopold II terug op in Oostende. De man heeft een groot standbeeld aan de Drie Gapers, maar is in mijn ervaring verder eigenlijk nergens nog vertegenwoordigd als idee, ideologie of moreel kader.

Standbeeld Leopold II aan de Drie Gapers in Oostende

Het voormalige stadsbestuur wilde hier wel mee dealen, en stelde voor om een nieuw kunstwerk bij het ruiterstandbeeld van de Belgische koning te plaatsen, bedoeld om een ruimere context te schetsen. Daarvoor werden elf mogelijke kunstwerken aangeboden, waaruit ook de Oostendenaar een keuze kon maken. Er kwamen dialoogmomenten, en een interactieve website stond online.

Mij persoonlijk beviel geen enkele van de elf voorstellen, en nu de winnaar ene Hew Locke is gebleken, is dat eigenlijk niet veranderd. Ik begrijp het niet.

Rome

Geen zorgen, ik begrijp wel waarom dit gesprek zinvol om voeren is, want het leidt direct tot de vragen wat wij zijn, wat een Belg is, een Oostendenaar, een West-Vlaming, een mens, en België als land.

Reizen is leerrijk, en die laatste keer in Rome is het me opgevallen hoe helder alles daar op historisch vlak gedefinieerd is, alsof iedereen eenzelfde parcours heeft afgelegd, met een gemeenschappelijke en zeer genuanceerde historische identiteit als gevolg, die toch voor een enorme stabiliteit leek te zorgen onder deze generatie Romeinen. Dat uitte zich onder meer in de zorg waarmee ze omgingen met hun stad, hun geschiedenis, elkaar, en toeristen die zich wisten te gedragen.

In het kort: wat een lieve mensen.

Egypte

Dingen kort samenvatten is noodzakelijk als je een idee wil delen, dus laten we vooral niet vergeten dat Romeinen veel naar Grieken hebben gekeken, en Grieken veel naar Egyptenaren, en wat die voor ons hebben nagelaten is waanzinnig, maar gelukkig ook eenvoudig samen te vatten als volgt: "As above, so below".

De reeks van John Anthony West blijft een gigantische aanrader

Wij maken deel uit van een waanzinnig groot geheel, en jezelf daar van loskoppelen kan alleen leiden tot verlamming.

Ter illustratie:

"She had been waiting for this moment her entire life, only to realize she had never found any way to reason herself to a conclusion, to embrace the spiritual. But neither had she been able to reason to nihilism. She had been paralyzed, as all moderns are, by skepticism - an inability to truly convince themselves either way."

Onze voorouders wisten (op dat vlak) beter, en ontwierpen hun wereld op basis van onze plek in de kosmos.

Dat dit waarde- en zinvol was, blijkt uit de duurzaamheid van die Egyptische samenleving - minstens vijfduizend jaar (en misschien wel veel langer). Als de VS of wie dan ook vandaag, dat zou willen halen, zullen er letterlijk mirakels moeten gebeuren - al mag je die zeker nooit uitsluiten.

België

Terug naar België, het land waarin ik naar verluidt leef, al heb ik daar eigenlijk nog nooit tastbare bewijzen voor gezien, toch niks zo tastbaar als de Noordzee in je gezicht als het drie graden is.

Wat wél in de buurt komt, is Soundtrack for a coup d’état waarschijnlijk de belangrijkste en beste Belgische film ooit, die het soort zaken hierboven beschreven op een schaal toont, die zo omvangrijk is, dat je ervan begint te duizelen. Ik zal echt niet de synopsis beschrijven, maar dat Khrushev ooit met zijn schoenen op tafel sloeg, dat wist ik. Dat het over België ging, absoluut niet, en dat de man alleen zinnige dingen zei, al helemaal niet.

Niet dat ik daarmee voorstel de geschiedenis compleet te herschrijven, laat vooral de eerste die zonder zonde is de eerste steen gooien. Deze film toont gewoon op onnavolgbare wijze nog maar eens aan dat je je nooit, never ever, niet mag laten beïnvloeden door welke politiek dan ook, maar vooral voor jezelf moet leren denken.

Terug naar Oostende

En dat doen de meeste mensen ook echt, meer dan men soms van elkaar lijkt te denken. Volgens mij wordt het voorgestelde kunstwerk aan de Drie Gapers daarom zo weinig gedragen door de Oostendse burgers, omdat het veel te omzichtig, obtuus, impliciet en slap is. Mij bevalt het ook niet. Het staat ver van de praktijk, en is niet eenduidig en eenvoudig. 'Juist' is bijna altijd eenvoudig en eenduidig.

Zet gewoon aan de overkant van dat paard een minstens even groot standbeeld van Patrice Lumumba, een stoïcijnse Held die wél geëerd zou mogen worden, hoe die zich temidden corrupte en volgevreten vetzakken manifesteerde alsof ie weggelopen was uit Gladiator (de eerste welteverstaan).

Maar helaas, opnieuw lijkt men voor omwegen te kiezen. In de plaats is de mans mausoleum recent zowaar gevandaliseerd.

Schandalig.

Gezien op 18-09-2024 in Studio Skoop

[jansiemons]

God in Frankrijk

Laat me u eens vertellen hoe het vandaag voelde om als 'God in Frankrijk' te leven. Deze ochtend werd ik gewekt door een koor van engelen, of zoals ze in Frankrijk bekend staan, haan-kraaiende boeren die de ochtend aankondigen met het enthousiasme van een slak op vakantie. Mijn bed, gemaakt van de zachtste wol en gevuld met dromen van grandeur, is zo comfortabel dat opstaan bijna als een zonde voelde. Maar ach, als God moet je soms offers brengen, zelfs al is het maar om koffie te drinken die sterker is dan Hercules op steroïden.

Mijn ontbijttafel was een waar banket, bedekt met croissants die zo vers zijn dat ze praktisch nog “Bonjour” zeggen. En dan hebben we het nog niet eens over de boter. Franse boter is niet zomaar een smeersel, het is een religieuze ervaring. Terwijl ik mijn eerste slok koffie nam, voelde ik me echt als een Godheid die nectar en ambrozijn nuttigt. Laten we eerlijk zijn, als je niet minstens drie soorten kazen bij je ontbijt hebt, ben je dan echt in Frankrijk?

De rest van de dag verliep zoals je van een God zou verwachten: met een serene mix van doen alsof ik werk en daadwerkelijk niets doe. Oh, je moest me zien in mijn majestueuze werkkamer die ik mocht gebruiken in de B&B, omringd door stapels ongelezen boeken en onafgemaakte manuscripten. Ik keek ernaar alsof ik ze ooit ga lezen of afmaken, maar ik ben tenslotte een God. Wie heeft er tijd voor werk als er zovéél wijn te proeven is?

De lunch was een ware culinaire komedie. Coquilles Saint-Jacques, alsof ik de zee zelf kon proeven—en geloof me, zout water is nergens goed voor. Dan de Canard à l'Orange, omdat mijn dag niet compleet is zonder een stuk eend dat zwemt in een vijver van citrus depressie. En natuurlijk een glas wijn en nog een glas wijn, mijn trouwe muze, die mijn 'creatieve' sappen aanwakkert. Ik heb de rest van de middag heb ik verder diep in het glas gekeken op zoek naar inspiratie, of was het gewoon de reflectie van mijn eigen betwijfelende levenskeuzes?

En dan was er vanavond. Ik dineerde zonet als een keizer in een bistro'tje dichtbij mijn bescheiden B&B-paleis, met gerechten die zo ingewikkeld waren dat je bijna zou vergeten dat ze simpelweg lekker moeten zijn. Elke hap was een kleine extase, elke slok wijn een symfonie van smaken. Ik zou bijna zeggen dat het leven als God in Frankrijk moeilijk is, maar dat zou een leugen zijn. Het is een volledig bestaan van decadentie en zelfverheerlijking, en ik geniet ervan met volle teugen.

Dus ja, als 'God in Frankrijk' leven is precies zoals het klinkt: een aaneenschakeling van kleine genoegens en grote egoboosts. Want als ik mezelf niet kan uitlachen, wie dan wel?

Dus hier zit ik dan, nog twee glorieuze dagen te genieten als een God in Frankrijk, met al mijn fouten en tekortkomingen. Mijn vakantie loopt ten einde, en weet je wat? Het leven is hilarisch en prachtig in zijn absurde schoonheid. Want als je kunt lachen om jezelf, ben je echt vrij. Vrij om te genieten, vrij om te falen, en vrij om weer op te staan en het opnieuw te proberen. Want dat maakt het leven zoveel kleurrijker!

17/07/2024.

[golden-bubblebee]

Another one I won't be translating right now. Most of them will be, as I would primarily write in Ducht back now. (Most of these are from my wattpad days, which I always only visited in Dutch.)

A man is burning on the pyre, is crime is homosexuality. He is questioning his existence and mourning the events that have lead to his death. He met a man, and fell in love. His wife caught them together and brought him to court, ending with the two of them on the pyre. We see these things happen in his pondering.

Homoseksualiteit. Een schande. Een zonde zelfs. En toch, ben ik hier, in de hemel. God bij mijn zijde. Begrijp me niet verkeerd, ik ben niet dood. Nóg niet. Maar de hemel heb ik al eens bereikt. Misschien brand ik nu in de vlammen van de hel, maar veel erger kan het niet worden. het is nu in dit moment dat ik twijfel of dit het allemaal wel waard was. Voor de laatste keer in mijn leven vinden mijn ogen die van mijn geliefde. Hij wilt huilen, ik kan het voelen. Maar hij is te trots. Als altijd. 

“God, als u bestaat, als u hier ergens bent, ik smeek u. laat mij branden in hel. Nee doe maar niet. Maar ik smeek u, bescherm hem. Als u bent wie u zegt, als u van al uw kinderen houd. Houd u dan ook van mij? Bescherm hem dan. Niet voor mij. Voor hem.” 

Ik weet nog goed hoe ik Berend heb leren kennen, als was het de dag van gisteren. Het is relevant, omdat ik zonder dat moment nooit getrouwd zou zijn. God, zonder dat moment zou ik nu niet op de brandstapel staan, dus ja, het is noemenswaardig. Het was op een dag dat ik gaan wandelen was met Aldwi. Toen was ik al aan het denken om haar tot mijn vrouw te nemen. Tot ik hem zag. Hij lag in de beek, erin gevallen toen hij zijn wonden probeerde te verschonen. Ik was meteen betoverd door zijn lippen. Aldwi zij me nog hem te laten liggen, maar ik negeerde haar en tilde hem op. Hoewel ik zijn oorlogskleuren herkende als Friese wist ik dat deze man mij nooit kwaad zou doen. Aldwi bleef heel de tocht lang zeggen dat ik hem in het gras moest leggen. Ze zweeg maar niet. uiteindelijk had ik haar een klap gegeven. Dat werkte. Niemand zou deze man een haar krenken. Het was pas later dat hij bekende dat hij gewond was omdat zijn medesoldaten ontdekt hadden dat hij op mannen valt. Hij smeekte me om hem te vermoorden. Zelfmoord is een van de grootste zonden volgens God. In de plaats daarvan gaf ik hem een andere zonde. Een kus. 

Ondanks de hitte van de vlammen rolt één enkele traan over mijn wangen. Het leek een goede beslissing indertijd. Misschien heb ik nu wel spijt van mijn acties.. misschien ook niet… Langzaam verdwijnen Berends’ ogen. Zijn gezicht, het publiek dat in een groteske fascinatie toekijkt. Mijn leven flits voor mijn ogen voorbij. Ik zie dezelfde gezichten in het publiek weer voor me. Wazig en toch helder. Onleesbaar en toch duidelijker dan ooit. 

*

De kaarsen branden zacht, een duisternis overheerst de kamer. Kon ik dat toen maar zien. Het was een voorbode van wat komen ging, maar als altijd, wou ik maar niet luisteren. Ik zie Berend weer, zijn gezichtsuitdrukking zacht en liefdevol. Mijn handen houden zijn gezicht vast, verbieden hem om weg te kijken. Zijn ogen rood en gezwollen. “Beloof jij mij dat jij mij niet vergeten zal?” een broze glimlach verschijnt op mijn gezicht. Om één of andere reden heb ik er altijd van gehouden dat Berend nooit goed Nederlands kon. Een herinnering aan de onschuld als het ware. 

“Dat beloof ik je. Het is alleen maar om de geruchten tegen te gaan dat ik met haar ga trouwen. De dorpelingen zijn niet zo dom. Ze zien ook wel dat ik geen interesse heb in vrouwen en jou zo goed als iedere dag bezoek. Het is voor het beste, geloof me maar.” 

Dat deed ik, ik geloofde je. En kijk waar ik nu ben. 

Woest schud ik mijn hoofd, Berends’ stem neemt langzaam aan mijn gedachten over.

Opnieuw flitsen de beelden voorbij. We zijn een jaar later, voor mij staat Aldwi. Bij haar begint het. De pijn. Het verdriet. De spijt. Ik herken de beelden. Het is haar gezicht van vlak voor ik haar tot mijn vrouw nam. Het was een erg gênante nacht. Er werd van mij als man verwacht dat ik wist wat ik moest doen. Maar dat deed ik niet. Ik had nog nooit het bed gedeeld met een vrouw. Haar nachtkleed viel van haar schouders, Aldwi stond voor me. Ieder stukje van haar lichaam onthuld. Ze was klaar om zich aan mij te geven. Maar was ik dat ook? 

Nee, dat was je niet. zul je nooit zijn. Hier is waar je het hebt verpest. Dat besef je toch? Welke man weet nu niet hoe hij moet vrijen? Nee wacht, welke man weet nu niet hoe hij moet vrijen met een vrouw? Zou ze toen al haar vermoedens gehad hebben? 

*

Mijn hoofd klopt pijnlijk. De vlammen likken aan mijn knieën. Voor de tweede keer deze middag duw ik Berends’ stem uit mijn hoofd. Een schuldgevoel groter dan mijn ego overspoeld mij. Misschien heeft hij wel gelijk. Misschien had ik eerst ‘onderzoek’ moeten doen naar de vrouwelijke anatomie. Maar nee, deze idioot stort zich er gewoon in. Misschien had ze het toen al geweten. Misschien ook niet. Met moeite draai ik mijn hoofd. Zijn ogen schitteren met tranen. Het is nu pas dat ik opmerk hoe licht ze eigenlijk wel niet zijn. Blauw als de hemel op een zonnige dag. Een dag zoals vandaag. Wat ik wel niet zou geven om hem nog één keer aan te kunnen raken. Het kloppen van mijn hoofd word alleen maar erger. Even word alles donker voor mijn ogen. Snel worden de beelden van het heden vervangen door mijn waanbeelden.

*

Ik zie haar. Aldwi. Ik zie mijn verbaasde gezicht. Hoe ik Aldwi aanstaar alsof ze de eerste vrouw is die ik ooit gezien heb. Tot op zekere hoogte is ze dat natuurlijk ook wel. Mijn één-week-geleden-ik staat op. Ik wens dat ik iets kan doen. Hem tegen kan houden. Ik roep het uit. schreeuw naar hem dat hij moet stoppen. Dat hij weer in bed moet kruipen en niet meer moet bewegen. Dat hij terug in bed moet kruipen en even geduld moet hebben. Eén dag geduld. 

Maar ik ben nooit goed geweest met geduld. 

Ik kijk hulpeloos toe hoe ik opsta en de deur uit sluip. Mijn mantel sleept achter me aan. Ik wil blijven, zien hoe Aldwi wakker word. Zien hoe haar eerste gedachte is om me te gaan zoeken. Maar mijn tijd is op. In een wervelwind van gedachten en gevoelens word ik tien minuten verder in de tijd gezwierd. In dit korte moment van stilte in mijn brein hoor ik een schreeuw.

Mijn schreeuw. 

Ik hoor mezelf roepen om te stoppen. Om geen stap meer te verzetten. Om nù stil te staan en terug te keren. Maar het gaat niet werken. Geschiedenis kan je nu eenmaal niet meer aanpassen. Ik zie hoe Berend naar mijn hand rijkt. Zijn touwen zijn doorgebrand. 

Ik sta weer in de donkere kamer. Berends’ lippen tegen de mijne. Een zwakke glimlach rond mijn gezicht. Ik voel hoe ik begin te huilen. 

“Ga van hem af, jij idioot! Laat hem met rust!”

Onmiddellijk voel ik hoe een leegte ontstaat in mijn hand. 

De tranen stromen als beekjes over mijn gezicht als ik het gelukkige paar zie. Ik ben niet langer die persoon. Zal hem nooit meer zijn. 

Ongeduldig frutselt ik-van-één-week-geleden aan Berends’ hemd. Trek het over zijn hoofd, terwijl  mijn handen over zijn borstkast naar beneden dwalen. Onze lippen nog steeds verbonden. De spanning in de kamer rijst. Ik frutsel aan de koortjes van zijn broek, klaar om hem naar beneden te trekken. 

En dan, als een frisse kille wind die stank van een kamer verwijderd klapt de deur open. Daar staat ze dan. Aldwi. Mijn vrouw. Ook haar gezicht is bedekt met tranen. Veel medelijden wekt het echter niet bij me op, het zielige tafereel word verpest door haar met walging bedekte gezicht. 

“Ik dacht dat je een andere vrouw had. Een minnares. Niet een minnaar. Bij God, je bent verdomme een homofiel! We zijn gisteren getrouwd en hier ben je dan, in bed met een man.” 

Toen was het me niet opgevallen, maar nu zag ik hoe bleek haar gezicht werd. “Ik…Ik heb het bed��� Ik heb het bed gedeeld met een homofiel… Ik heb je mijn lichaam gegeven!” dat laatste stukje roept ze er plots uit. zelfs nu, nadat ik alles al gezien heb schrik ik er nog steeds van. 

*

Ik schrik wakker, de beelden komen weer terug. De echte beelden. De gezichten van het publiek. Ook op dat van hun staat walging te lezen. Sommigen van hen zijn net zo bleek als Aldwi was. Naast mij staat Berend. De vlammen vreten aan onze verbonden handen. Ik hoor hem schreeuwen van de pijn. Hartpijn of fysieke pijn? Ik vraag het me af. Ik ben al te ver heen om nog iets te voelen om eerlijk met je te zijn. Mijn broek is al volledig weggebrand. Men zou het zich afvragen. Liefde is een zonde, maar naaktheid dan niet? het is fout om van iemand te houden, maar mensen levend verbranden is allemaal maar oké? God, als u echt bestaat. Ik heb een boodschap voor u. 

“Werk aan uw rechtvaardigheidssysteem!” Ik brul mijn longen eruit, alleen maar om te eindigen in een hoestbui. De rook kruipt in mijn longen. Ik blijf hoesten, en zelfs nu, zelfs in al zijn pijn, merkt Berend de mijne op. Hij knijpt in mijn handen. Zijn botten glinsterend wit tegenover het oranje vuur. Ik verdrink in zijn geruststellende ogen. Probeer boven te blijven, maar voor ik het weet, zak ik weer weg.

*

Ik bevind me in de rechtbank deze keer en weet al direct wat er gaat gebeuren. Ik ga euforie voelen, overwinning en blijdschap. Berend en ik bevinden zich naast elkaar. Als aangeklaagde zit ik een beetje apart van de rest. “Met wat geluk geloven ze haar niet, ze is tenslotte maar een vrouw.” 

Ik hoor me de woorden zacht in zijn oren fluisteren, God wat was ik naïef.

Als je slimmer geweest was dan zouden we nu nog thuis zitten. Verlangend naar elkaar misschien, maar veilig. Dan moesten we niet hopen op de onderdrukking van de vrouw om ons te redden!

Ik glimlach triest bij het horen van Berends’ stem in mijn hoofd. Ik heb opgegeven om hem telkens weg te duwen. Dat had ik eerder moeten doen, nu is het daar te laat voor. 

De rechter kijkt Aldwi strak aan, duidelijk niet blij een vrouw in zijn rechtbank te hebben. Ik kan me niet voorstellen hoeveel van haar influentie ze heeft moeten gebruiken om hier nog maar binnen te raken. Ik zie hoe één-week-geleden-ik hoopvol naar de rechter kijkt, zich zeer bewust van de lage status die de vrouwen dragen. 

“Wat luid de aanklacht?” 

Hoewel de rechter luid en duidelijk spreekt lijkt hij niet in staat zijn verveelde gezicht te verbergen. Dit veranderd echter in een geamuseerde glimlach wanneer Aldwi antwoord geeft op zijn vraag. 

“Homofilie.” 

Langzaam trekt de man één wenkbrauw op. Je kan zijn gedachten bijna horen. 

Wat zou hij denken, liefste? ‘zijn de geruchten dan toch waar? Of is het gewoon nog een verbitterde vrouw die spijt heeft van haar huwelijk?’ Zeg het mij, Baldwin. Wat zou hij toch denken! Zou hij ons uitlachen omdat we zo dom zijn? Of zou hij in shock zijn omdat we kinderen van de duivel zijn? Ben ik niet een Fries? Ben ik niet sowieso een kind van de duivel! 

Berends stem raast door me heen. Verwoest me tot op het bot. God, zijn verwijtende stem doet haast nog meer pijn dan de vlammen die voedden aan mijn vlees. 

Ik zie de rechters mond bewegen, weet wat hij gaat zeggen. Weet hoe mijn gezicht er zo meteen uit gaat zien. 

“Mevrouw, het spijt me zeer als u ongelukkig getrouwd bent, maar daarvoor moet u uw man niet gaan beschuldigen van één van de grootste zonden.”

Daar komt hij. De glimlach op mijn gezicht. De blijdschap die door me heen raast. Even word ik weer enthousiast. Vergeet zelfs bijna dat ik op de brandstapel sta. Vergeet eventjes dat het al te laat is. Ik voel bijna weer hoe ik me moest inhouden om Berend niet te kussen, daar en dan. 

Ik zie nu pas de frustratie in Aldwi’s ogen. De pijn en het verdriet. 

“Is het omdat ik maar een vrouw ben dat u mij niet gelooft? Is dat het?” ik herinner me nog hoe ze dit verkondigde. Haar stem sneed door de lucht, verontwaardigd en gekrenkt. “Zijn mijn woorden niet genoeg dan? God ik heb ze betrapt tijdens de daad zelf!”

De rechter schud echter zijn hoofd en stuurt ons allen naar buiten. Ik zie weer hoe Berend me blij aankijkt, nu alle spanning weg is. Maar het is ook nu dat ik zie hoe de rechter Aldwi bij zich roept. Toen had ik er niet veel waarde aan gehecht. Misschien had ik dat wel moeten doen, had ik zo alles kunnen voorkomen. 

Dat had je inderdaad kunnen doen. Als jij je handen nu eens thuis kon houden dan zat ik nu nog thuis, jij misschien aan mijn zijde. 

*

Het kloppen van mijn hoofd is er niet beter op geworden nu de vlammen aan mijn haar zijn begonnen. Gek toch, hoe je stopt met geven om dingen omdat ze nu zo onbenullig lijken? Ooit was ik zo trots op mijn haar, en kijk mij nu. Ik word levend verbrand en ik zou er niet minder om kunnen geven. Misschien heb ik spijt van sommige dingen in mijn leven, misschien had ik Aldwi niet zo moeten onderschatten. Misschien had ik vrouwen in het algemeen niet zo moeten onderschatten. Dan had ik hier vandaag niet gestaan. Dan had ik misschien lang en gelukkig kunnen leven. Ik draai mijn hoofd nog eens, en kijk voor de laatste keer in Berends ogen. Dan verlies ik het bewustzijn nogmaals. En ik denk niet, dat ik deze keer wakker zal worden. 

*

Voor de derde keer bevind ik me in de donkere kamer. De kaarsen branden nog maar net. Berends glimlach maakt de overwinning zoveel keer beter. Alleen weet ik de waarheid nu. Dit is de laatste keer dat ik hem zie glimlachen. Ik-van-een-halve-week-geleden druk hem tegen me aan. Dit was de eerste keer dat ik hem durfde te bezoeken na de rechtbank. Wat ik toen niet wist was dat het direct ook de laatste keer zou zijn. 

Lang kijk ik hem in de ogen. “Ik zei je toch dat het ons ging lukken.” Voorzichtig neemt hij mijn gezicht in zijn handen. 

“Ik hou van je.” Mompelt hij tegen mijn lippen aan. Ik zie hoe hij ik-van-een-halve-week-geleden kust. Ik zie hoe ik hem vastpak. Ik zie hoe ik zijn buik tegen de mijne aan druk. Ik zie hoe de deur open zwaait en de rechter er staat met achter hem de vrouwen van het dorp en enkele mannen om ons mee te nemen. Ik zie hoe Berend me verschrikt aankijkt en ik zie hoe ze ons uit elkaar trekken. Ik hoor Aldwi roepen: “één vrouw geloven ze misschien niet, maar alle vrouwen misschien wel!” Naast haar staat Bisschop Kunibert die met gezegend water probeert de duivel uit ons te drijven. 

En dan zie ik het. In mijn ooghoeken. Iets dat ik nooit had kunnen zien op het moment zelf. Aldwi geeft de rechter een goedgevulde geldbuidel en fluistert hem iets in. 

Heeft ze hem betaald om ons te laten volgen? 

Voor het eerst klinkt de stem van Berend in mijn hoofd niet verwijtend. Verbaasd eerder. Droef zelfs. En dat is genoeg vergiffenis voor mij. Dan word het ook in mijn waanbeelden zwart. 

Tot aan de andere kant, liefste.

[charleshaddonspurgeon]

Voor Iedere Dag | Ochtend Overdenking En Abraham stond ’s morgens vroeg op… Hij keek uit over Sodom en Gomorra…  En zie, hij zag dat er rook van dat land opsteeg, zoals de rook van een oven. (Genesis 19:27—28 Lees verder Judas 1:5—18 De zekerheid dat God rechtvaardig is, zelfs in Zijn grimmigheid, moet altijd gekoesterd worden. De Rechter van hemel en aarde kan niets anders doen dan recht. Hoewel Hij verschrikkelijk en vreselijk is in Zijn woede, als een verterend vuur, is Hij toch onze God, voor eeuwig en altijd, vol goedheid en waarheid. Er is tegenwoordig een diepgeworteld ongeloof onder de Christenen over de eeuwigheid van de komende straf. Het wordt vaak niet uitgesproken maar gefluisterd. Het neemt vaak de vorm aan van een geest met een welwillend verlangen dat deze leer weerlegd wordt. Ik ben bang dat de grond hiervan uiteindelijk opstand is tegen de gevreesde soevereiniteit van God. Er is een vermoeden dat zonde uiteindelijk niet zo slecht is dan we dachten. Er is een verontschuldiging, of een stille wens om zich voor de zondaren te verontschuldigen. De zondaren worden eerder gezien als voorwerpen van medelijden dan als voorwerpen van verontwaardiging die de welverdiende straf verdienen die ze moedwillig over zich halen. Ik ben bang dat het de oude natuur is die zich met de misleidende kleding van mildheid bekleed. Het gevolg is dat we een feit wat even waar is als het geluk van de gelovigen oneerlijk behandelen. Als je de grond schud waarop de eeuwigheid van de hel rust dan schud je ook de eeuwigheid van de hemel. “En dezen zullen gaan in de eeuwige (everlasting) straf, maar de rechtvaardigen in het eeuwige (eternal) leven” (Mattheus 25:46). Er staat daar twee keer precies hetzelfde woord. Wij (in het Engels) hebben het wat sterker vertaald maar de woorden staan voor hetzelfde. En als de ene niet eeuwig is dan is de andere het ook niet. Broeders, dit is vreselijk. Wie kan de bestemde plaats van de goddelozen overdenken zonder te huiveren? Ter overdenking ‘Eeuwig’ klinkt heerlijk wanneer het toegepast wordt op de hemel, maar verschrikkelijk wanneer het toegepast wordt op de hel. Als de duivelen geloven en huiveren wanneer ze aan God denken (Jacobus 2:19) dan moeten ook wij huiveren en er voor zorgen dat we vertrouwen op Christus als we nadenken over het lijden van de ongelovigen wat nooit zal eindigen (Markus 9:48; 2 Thessalonicenzen 1:9; Openbaring 14:11). Preek 602, 20 november 1864

[ruwolf]

Wie zonder zonde is, werpe de eerste steen - cvandaag.nl

[kinetize]

Wie zonder zonde is, werpe de eerste steen. Vrij vertaald betekent deze oude uitdrukking: veroordeel niet een ander terwijl je zelf niet brandschoon bent. Bij OHL kunnen ze dat maar beter doen, want elke week gaat er wel iemand in de fout. Gevolg: amper twee punten uit vijf...

[antroposofiedoen]

Ontmoetingskunst

Als uit een nevel scheen hij aangedreven en was zelf als een nevel grijs, toen ik hem vond zittend in avondschemer bij mijn haardvuur. Mild leek hij en wijs, niet blij en ook niet droef maar gelaten. Een zweem van een glimlach plooide zijn mond toen hij zei: ‘nu zal ik u niet meer verlaten tot de Meester zelf verschijnt, die mij zond.’ ‘Wie is uw meester’, vroeg ’k. De naam verstierf onhoorbaar maar ik zag zijn grijze lippen ’t woord vormen dat zij niet lieten ontglippen en ’k voelde hoe mijn blik van hem wegzwierf naar een groot’re dan hij. Zacht vroeg ’k: ‘Wanneer komt de Meester?’ – Ik zag zijn handen maken het gebaar dat betekent: ‘deze zaken zijn mij niet bekend’. Toen was alles weer ’lijk het geweest was, enkel dacht ik dat zo hij in één ding mij wilde inwijden, ik in vrede den hogen Meester beiden [d.i. afwachten of verwachten] zou die hem zond. En daarom bad ik tot hem: ‘vriend, zo ge mijn vriend wilt wezen, zeg mij dan dit ene, o zeg mij: wat kan ik doen om hem te wachten, vrij van angst en te zien nad’ren zonder vrezen? Vele’, als zij denken dat hij komen gaat, sluiten hun ogen en stoppen hun oren stijf dicht om zijn vleugelslag niet te horen maar ik zou willen wachten, het gelaat hem toegewend, kalm gelijk dat betaamt, vol eerbied en vol schroom en vol vertrouwen.’ Toen sloeg ’k mijn blik neer en hoorde beschaamd zijn effen stem deze waarheid m’ ontvouwen: ‘Zuiver uw huis van alle ijdelheden; wat ijdel is kan voor hem niet bestaan; laat een hoge wind door uw kaam’ren gaan en ge zult hem zien naderen in vrede.’ – Henriëtte Roland Holst-van der Schalk, ‘De afgezandt’ (uit Verworvenheden, 1927)

Antroposoof, filosoof, bestuurder en voormalig docent filosofie Pim Blomaard schrijft verwijzend naar het boek De weg tot inzicht in hogere werelden (Steiner Vertalingen, 2021) in de inleiding van het boek de Esoterische Cyclus (Antroposofische Vereniging in Nederland, 2023) over de wachter aan de drempel: ‘Daarbij heeft hij (Steiner) de kleine en de grote wachter onderscheiden.’ De kleine wachter is ‘een soort dubbelganger, een ongure gestalte die je zelf hebt gecreëerd door je eigen handelingen … en vraagt erom door jou verlost te worden. Deze vraagt van jou om je minder goede eigenschappen om te vormen en je karakter te verbeteren. De grote wachter op zijn beurt toont wie je als mens bestemd bent te worden. Hij laat zien waartoe de ontwikkeling leidt als je je potenties ten volle benut en je eigen wezen ten diepste kunt verwerkelijken. En hij wijst je op je opdracht om alle medemensen en medeschepselen op aarde te blijven helpen in hun ontwikkeling.’ Met name het laatste doet mij denken aan de bodhisattva-gelofte uit het Boeddhisme. Deze luidt:

Hoe talloos de levende wezens ook zijn, ik beloof ze alle te bevrijden. Hoe onpeilbaar de oorzaak van lijden ook is, ik beloof ze geheel te verwijderen. Hoe talloos de poortloze poorten ook zijn, ik beloof ze alle binnen te gaan. Hoe oneindig het pad van ontwaken ook is, de belichaming hiervan ga ik aan.

In de antroposofie volgt op het zogenaamde ontwaken (het eindstation in het Boeddhisme, ook wel de verlichting genoemd) de inwijding. Ik vermoed dat Zen-meesters hedentendage en ook vroeger niet in staat waren om hun leerlingen te coachen naar het waarnemen van de geestelijke wereld. Het bovenzinnelijke leven diende te worden gemeden, elke imaginatie (makyo) de kop ingedrukt. Terwijl men aan de andere kant wél nog altijd het opdoen van nieuwe inzichten en spirituele ervaringen toejuicht. Rudolf Steiner daarentegen omarmt het bovenzinnelijke wél. Hij beschouwt elke imaginatie als een teken dat de leerling op de goede weg is. Zijn weg is als een trap met een meerdere leuningen. De oefeningen vormen de leuningen, de treden omhoog zetten we zelf.

Wederom Pim citerend: ‘De Esoterische Cyclus kun je aanduiden als een weg tot inwijding. De inwijdingsweg is van oudsher gericht op bewustzijn van de hogere werelden en ons aards bestaan’.

Aan het einde van de inwijding vindt de ontmoeting plaats met de Christus. Echter, hoe kunnen we tot een dergelijke ontmoeting komen als we de Esoterische Cyclus niet zouden volgen – want die is niet bij het grote publiek bekend. Eigenlijk is alles wel terug te vinden in boeken De weg tot inzicht in hogere werelden (Steinervertalingen, 2021) en De wetenschap van de geheimen der ziel (Steinervertalingen, 2019). Kort samengevat gaat het hier om het zesvoudige- en het achtvoudige pad, waaronder ook het mediteren valt (zie hiervoor stap 8 in de opsomming verderop in dit bericht). Over meditatie heb ik al eens gesproken in het bericht ‘Dagindeling’.  Overigens vind je alle informatie ook terug in de boeken Waarom zou je willen mediteren? (Occident, 2008) en Meditatie (Occident, 2007) van de gepensioneerde antroposofische huisarts Mieke Mosmuller.

Het zesvoudige pad bestaat uit:

Een denkoefening

Een wilsoefening

Een gemoedsoefening

Een positiviteitsoefening

Een onbevangenheidoefening

In de 6e stap komen alle voorgaande samen. De uitvoering van het zesvoudige pad vraagt om een zekere alertheid welke wordt voortgezet in het achtvoudige pad. In het achtvoudige pad houden we ons bezig met het vormen van:

de juiste mening

het juiste oordeel (besluit)

het juiste woord

de juiste daad

het juiste standpunt

de juiste gewoonte

de juiste herinnering

de juiste aanschouwing

Het achtvoudige pad zou met een mooi woord ook ‘ontmoetingskunst’ kunnen heten. Hierover zegt Martin Buber het volgende: Het ‘jij ontmoet mij. Maar ik ben het die in directe relatie tot hem treedt’ (Ik en jij, Bijleveld 2020).  Net zoals elke vorm van kunst heeft de ontmoetingskunst ook een doel met een open einde. Je kunt het blijven doen, je doet het met je beste kunnen en je wordt er vanzelf steeds beter in. Hetzelfde gaat misschien ook wel op voor de zin van het leven – waarbij ik terloops even de opmerking moet maken dat doelen zin geven aan het leven – hetgeen Wim Wolbrink als volgt verwoord: ‘Waarom zouden wij tot inwijding over willen gaan? … Om tot een handelen te komen tot heil (genezing) van mens en aarde in het licht (het denken) van de samenhang tussen kosmos en mens’ (uit: les 7 van de online cursus De filosofie van de vrijheid). Deze gedachtengang die Rudolf Steiner aan het einde van zijn leven heeft uitgesproken in de Engelse badplaats Torquay, vinden we terug in het boek Het bewustzijn van de ingewijde (Steinervertalingen, 2018).  En wanneer zijn we daar klaar voor?

Is de leerling klaar, dan is de meester daar. – Anoniem

[diakenrob]

De verlokking van het kwaad

In het Bijbelse paradijsverhaal kan je afleiden dat zonder de verlokking van het kwaad de mens onschuldig was. 𝘖𝘷𝘦𝘳 𝘸𝘦𝘭𝘬𝘦 𝘰𝘯𝘴𝘤𝘩𝘶𝘭𝘥 𝘨𝘢𝘢𝘵 𝘩𝘦𝘵? Merk op dat de schrijver die zich van mythologische taal moet bedienen, correct aanvoelt dat onze soort 'homo' een bestaan heeft bekend vóór het bezit van kennis met enkel instinct waardoor deze onbeschaamd naakt kon rondlopen. Er was geen verleiding of verlokking. Wie enkel het instinct navolgt, is per definitie onschuldig. Maar ook onvrij. Door 'het eten van de vrucht', of na het verkrijgen van kennis, of intellect, of de ontwikkeling van de neo-cortex, verandert alles. Er komt nieuwsgierigheid, experiment, vrijheid, autonomie, maar ook de kans om in te gaan op verlokkingen die nadelig kunnen uitdraaien. 𝘞𝘢𝘢𝘳 𝘬𝘰𝘮𝘵 𝘥𝘪𝘦 𝘢𝘢𝘯𝘭𝘰𝘬𝘬𝘪𝘯𝘨 𝘷𝘢𝘯𝘥𝘢𝘢𝘯? Het doorgroeien van onze soort is een goddelijk wonder en is als dusdanig helemaal niet te veroordelen. Merk op dat de schrijver de origine van het kwaad niet rechtstreeks toeschrijft aan de mens, maar aan een lelijk reptiel. Zo probeert die God en de mens uit de wind te zetten. De zondeval, of de start van de mensengeschiedenis, is dus de moeilijke opdracht voor de mens om met kennis en dus met vrijheid verantwoordelijk te leren omgaan. In het zogenaamde instinctieve paradijs was geen zonde, maar ook geen vrijheid. Het echte paradijs waar de mens naar verlangt, is een bewust paradijs waar de vrijheid in liefde wordt beleefd.

[erikvelema]

Wie zonder zonde is....

Wie zonder zonde is….

Johannes 8 Jezus echter ging naar de Olijfberg.2En ‘s morgens vroeg kwam Hij opnieuw in de tempel en al het volk kwam naar Hem toe; en Hij ging zitten en onderwees hen.3En de schriftgeleerden en de Farizeeën brachten een vrouw bij Hem die op overspel betrapt was.4En toen ze haar in het midden hadden doen staan, zeiden zij tegen Hem: Meester, deze vrouw is op heterdaad betrapt bij het plegen van…

[euroadventure]

Obernberg am inn - Salzburg (Tauernradweg - 117 km)

Zaterdag 16 juli

De Tauernradweg vond ik gisteren al leuk en ik ben dan ook benieuwd wat de route mij vandaag gaat brengen. Ik wil naar Burghausen net over de grens in Duitsland rijden om daar in de buurt, liefst nog een kilometer of 20 verder, een camping te vinden. Salzburg lijkt me nog wat ver voor vandaag...

Wanneer ik aan het inpakken ben word ik aangesproken door een Engelsman, genaamd Toby, die aan mij vraagt waar ik heen fiets en of het stuk richting Salzburg leuk is. Ik weet dat ook niet, want ook voor mij is dit stuk van de Tauernradweg nieuw. Hij blijkt niet echt een plan te hebben behalve zijn eindbestemming: Salzburg. Hij is net als ik gisteren gestart in Passau, maar volgt niet direct de bordjes langs de weg. Daarnaast rijdt hij op een 'gewone' fiets met slechts drie versnellingen en heeft hij het best zwaar denk ik. Doordat hij geen bordjea volgt heeft hij over drukke wegen gereden waar hij tot nu toe weinig aan vond...begrijpelijk, maar ook zonde want hij heeft best veel moois gemist hierdoor. We fietsen daarom de eerste kilometers vanaf de camping samen op en ik wijs hem op het bordje 'R3' die hij kan volgen. Salzburg is nog meer dan 110 kilometer fietsen vertel ik hem en raad hem nog een camping aan waar ik eerder ben geweest en waar je zonder reserveren terecht kunt. Wie weet zien we elkaar daar nog wel...maar op zo een fiets vandaag al halen zou wel erg knap zijn. Hij slaat vervolgens af om eerst een bak koffie te scoren, waarna ik alleen mijn weg vervolg.

De zon schijnt aardig en de wind is ook behoorlijk sterk dus het is best aanpoten onderweg, maar het is wel mooi en een afwisselende route.

Onderweg stop ik voor een terrasje en laad ik voor de zekerheid even mijn accu bij. Alle beetjes helpen 😉. In de plaats Brannau haal ik een broodje voor de lunch die ik later op een mooi plekje aan het water op eet.

Ik ben laat vertrokken pas tegen half elf en kom pas rond drie uur aan bij het plaatsje Burghausen net over de grens. Burghausen heeft de langste burcht van Europa begreep ik.

Hier kan ik ook mijn accu bijladen en ga ik online op zoek naar een camping in de buurt. Er blijkt er een te zijn die redelijk aan de route ligt richting Salzburg en slechts op 20 kilometer rijden van waar ik nu zit. Dat zou mooi zijn!

Misschien is het mijn gevoel, maar voor de zekerheid besluit ik te bellen of er plek is...en helaas voor het eerst krijg ik te horen dat zelfs voor mijn kleine tentje geen plek meer is. Wat nu? De andere campings liggen echt op onhandige plekken het binnenland in waardoor ik enorm om moet rijden. Daarnaast gaat het fietsen vandaag wel erg lekker, ik heb weinig last van mijn billen 🤭, dus waarom zou ik toch niet doorrijden? 🤔 Ik ga ervoor 💪🏻! Ik rijd door naar Salzburg.

Ik rij door bossen en over open vlaktes en ga gelukkig een beetje naar beneden waardoor ik minder hard hoef te trappen 😀.

Reed ik gisteren en een groot deel van de dag langs rivier de Inn, het laatste stuk rijd ik vooral langs rivier de Salzach.

De route is tof! Ik maak nog een korte stop om een fles drinken te kopen in het plaatsje  Tittmoning in Duitsland. Ik heb vanaf de brug een prachtig uitzicht.

Het valt mij op dat het water weer schoner en helderder is dan in de Donau en de Inn.

Ik stop ook heel even in het prachtige plaatsje 'Oberndorf bei Salzburg', wat een uitzicht hier 🤩!

Uiteindelijk rijd ik de laatste tien kilometers over een stuk fietspad wat ik twee jaar geleden ook heb gefietst toen ik vanuit Salzburg de Salzkammergutradweg fietste.

Ook die route was echt geweldig, zelfs een van de mooiste routes die ik tot nu toe ooit heb gefietst. Ik zie in de verte al de bergtoppen opdoemen van 'National Park Hohe Tauern' 😀.

Ik arriveer rond half acht op de camping en gelukkig is de receptie nog open. De tentplaatsen zijn vol, maar ze hebben nog een camperplaats omgebouwd tot tent plaats. Samen met één ander tentje deel ik deze plek vanavond, of toch niet? Wie komt daar om 21.00uur aan fietsen? Toby! Haha wat stoer hij heeft het gewoon gehaald 💪🏻😀. Nou ja, niet helemaal vertelt hij. Na dertig kilometer hield hij het voor gezien en heeft hij de trein gepakt naar Salzburg, haha 🤣🤣. Hij zet zijn tentje erbij en gaat nog een hapje eten hier in de buurt.

Ik blijf hier twee nachten staan en ga morgen eerst chillen bij en in het zwembad. 'S middags lekker de stad in die ik nog vrij goed ken van mijn bezoek twee jaar geleden.

[goth-metal-and-burtonfreak]

Wouter 'de kwade' I van Egmont

Wouter werd geboren rond het jaar 1145 in Egmond aan den Hoef. Hij was de heer van Egmont en vocht onder de graaf van Holland. Er is helaas niet zo heel veel bekend over zijn leven maar het leek me interessant om wat over het leven van een Hollandse adellijke te schrijven. Ook komt Wouter voor in mijn stamboom wat het voor mij persoonlijk helemaal interessant maakt om over hem te schrijven.

Wouter, ook wel Beerwout III genoemd, was de zoon van Allard van Egmont. De naam van zijn moeder is onbekend maar het is wel bekend dat zij uit de invloedrijke van Henegouwen familie komt. Wouter bezat een kasteel, slot op den hoef of ook wel kasteel Egmond genoemd. Dit kasteel was eigenlijk niets meer dan een versterkte hoeve maar dit zou veranderen tijdens het leven van Wouter.

Op 4 november 1203 stierf Graaf Dirk VII van Holland zonder een levende mannelijke opvolger. Hierdoor ontstond er onenigheid over wie nou zijn opvolger was, zijn broer Willem van Friesland of zijn vrouw Aleid van Kleef. Helaas voor Aleid kon zij het eigenlijk niet erven omdat zij een vrouw was. Dit probleem probeerde ze te omzeilen door snel met iemand te trouwen, Lodewijk II van Loon.

Door dit huwelijk met Lodewijk II verbond Ada zich met Franse en Duitse geslachten die van pas konden komen voor het conflict rondom het Hollandse graafschap. Dit conflict liep zo uit de hand dat er een heuse oorlog ontstond, de Loonse oorlog tussen het graafschap Holland en het graafschap Loon. Loon werd gesteund door Frankrijk, Vlaanderen, Staufen, Limburg, Brabant, Utrecht en Luik terwijl Holland alleen steun had van Engeland en Welfen.

Nu komen we weer terug bij Wouter. Wouter was namelijk loyaal aan het graafschap Holland en streed dus onder Willem van Friesland. Tijdens deze oorlog werd helaas zijn kasteel of 'versterkte hoeve' verwoest. Het was ook tijdens dit conflict dat Wouter de bijnaam 'de kwade' kreeg. Ik moet wel zeker vermelden dat het woord 'kwade' afstamt van het woord 'quade' wat moedig betekent. Wouter verkreeg dus niet zijn bijnaam omdat hij kwaadwillig was maar omdat hij moed vertoonde tijdens de Loonse oorlog.

Wat was de reden achter de verwoesting van zijn kasteel? Wouter had namelijk Ada, de dochter van Aleid, ontvoerd en naar Terschelling gebracht. Vanaf daar was het de plan om Ada naar Engeland te brengen. Uit wraak vernietigde Ada's vader Lodewijk II van Loon het kasteel en Wouter werd enkele jaren opgesloten.

Echter drie jaar na de brand begon de wederopbouw van een nieuw kasteel. Dit keer werd het kasteel uitgebreid met een ringmuur en een grote toren die met een brug verbonden was met het voorste gedeelte van het kasteel. Er zijn schetsen en schilderijen overgebleven van het kasteel maar het gebouw zelf werd helaas in de 16e eeuw opnieuw verwoest. Het werd in opdracht van Willem van Oranje in brand gestoken om te voorkomen dat de Spanjaarden het in handen kregen. Tegenwoordig kan je nog de fundering bezichtigen en het slotkapel.

Wouter stierf uiteindelijk op 13 september 1208 in Egmond aan den Hoef. Tijdens zijn leven was hij voortdurend in conflict geweest met de Abdij van Egmond vanwege financiële kwesties. Het is zeer zonde dat de kasteel niet meer intact is want het schijnt echt een mooi kasteel te zijn geweest.

Hier zijn afbeeldingen van: Kasteel Egmond door G.W Berckhout, 1653. Kasteel Egmond door Claes Jacobsz van der Heck, 1638. Overgebleven fundering en muur. Luchtfoto van de fundering.

[jeanschoonbroodt]

Profeten/zieners/openbaarders  ...en... apostelen/gezanten/zendeling-en/afgevaardigden van de Ecclessia... van GOD.

AANGAANDE PROFETEN/ZIENERS/OPENBAARDERS... EN APOSTELEN IN DEZE EINDTIJD.

De profetie of openbaring is een licht in tijden van duisternis... en geeft richting, visie en waarschuwingen van Godswege. 

Profeten zijn er altijd geweest. 

Ook NU in deze duistere tijden voor Zijn wederkomst ten heile van uitverkorenen IN Christus Jezus... en ten oordeel over de wereld der ongerechtigheid. 

Jezus Christus is tot 5  keer persoonlijk aan mij verschenen... 

en heeft mij geroepen en gezondene en bekwaamd tot deze heilige dienst in deze eindtijd. Ik lieg niet ! God is Mijn getuige. 

Spoedig zullen de twee profeten/olijfbomen/kandelaren/getuigen, die voor de Here der aarde staan, optreden in Jeruzalem te Israël i.o.m. Opb. 11. 

De tijd is zeer nabij. 

Velen weten niet eens in welke tijd ze leven, noch waar zij zich bevinden in de Openbaring. 

Want velen hebben fout onderwijs gegeven in kerken en gemeenten tijdens bijbel-studies enz. Reden : De inmenging van Nikolaïeten in hun midden, die hun leringen stiekem binnen-sluisden, waardoor men een fout onderwijs kreeg aangaande de anti-christus en wie hij is... en in welk deel van de Openbaring men leeft. Vele kerken hebben hun dwalingen overgenomen, omdat men niet meer luisterde naar profeten... en hun openbaringen en profetiën... en zelfs beweerde, dat er geen profeten meer bestonden noch nodig waren.... immers "men had al alles in de bijbel en behoefde dus geen profetiën meer noch openbaringen." 

Men legde 1 Kor 13. fout uit. 

Gevolg : Een geloof, dat op vele punten God's krachten, en 7-voudige genadegaven en 7-voudige bedieningen, verachtte of de Geest, die het bewerkte in vraag stelde of dempte... of zelfs totaal bluste... en men verbood in de naam van YHVH of van Jezus de Christus of namens de heilige Geest directe toespraken te houden van uit God's directe tegenwoordigheid/troon. 

Vele kerken zijn daarom aan het doodbloeden. 

Waar de volheid van de Godheid geen ruimte meer krijgt, en men dus de Geest tegenwerkte, omdat hun verstand en buik/begeerten en geld/mammon/luxe/rijkdom/weelde en werelds manager-schap en wereld-liefde en volksrecht/politieke invloed of vermenging met hun wereldse of religieuze agenda tot hun god... verheven werd, werd men afgodisch... en zelfs verwerpelijk in God's heilige ogen. 

Lees de brieven aan de 7 Gemeenten te Asia. 

Velen hebben de brief en waarschuwingen  van God aan de Laodicea-gemeente niet echt ter harte genomen. Jezus dreigt in deze brief ze uit te spugen, indien zij zich niet radicaal bekeren tot Zijn Geest, woord en ware leer. 

Daarom spreekt Hij tot hen, dat zij GOUD van Hem moeten kopen om rijk te worden in de hemel, 7-voudig gelouterd goud = zuivere apostelleer en profetenleer... en dus gehoorzaam i.o.m. het ware geloof ! En Hij zegt, dat zij OGENZALF van Hem moeten nemen om ziende te worden, want zij zijn blind geworden in God's ogen... en denken in hun waan dat ze goed bezig zijn !!! En Hij zegt hen van Hem witte klederen/reinheid/heiligheid te ontvangen, opdat hun bloot zijn / naaktheid / schaamte / schande bedekt wordt. 

Velen zijn christen of christelijk, maar zijn ziende blind, horende doof... en bloot/naakt en ellendig en erbarmelijk... in God's heilige vurige alles-door-dringende-ogen. 

God zegt door Paulus, dat er in de laatste dagen mensen zullen zijn, die een schijn van godszaligheid zullen hebben, maar GOD'S KRACHT verloochenen. 

En zegt tevens, dat God's ware Koninkrijk niet uit woorden bestaat, maar uit GOD's KRACHT/Dynamis. 

Jakobus vermaant de gelovigen in zijn brief met deze woorden : "Mijn broeders, wordt niet allen leraren, want wij allen falen dikwijls." 

Het verbazingwekkende is, dat ik al jaren lang vast stel, dat het bijna elke keer leraren zijn, die de profetie of openbaring of profeten en openbaarders / zieners negeren of zelfs verachten... of zelfs uitsluiten uit hun kringen of persoonlijk leven. Terwijl net de Geest van openbaring en profetie het ware getuigenis is van/aangaande Christus Jezus de Here, onze Here en Hoofd en Leidsman ten eeuwig leven... en waarom Hij kwam... en wat Hij deed... en wat Hij doet tot onze eeuwige redding.

NET in deze tijd van verwarring behoort men te luisteren en acht te geven op profeten en openbaarders en zieners, die door de Geest van GOD gedreven spreken of doorgeven of openbaren hetgeen GOD zelf zegt in de huidige tijd. 

Een echte profeet/ziener/openbaarder getuigt altijd van God YHVH en van Jezus de Christus... en van het ware Evangelie en van de Ware Apostelleer... en predikt en profeteert openlijk in de steden, regio's enz. op de straten en pleinen en profeteert/openbaart in de Gemeente van Christus Jezus, hetgeen GOD hem geeft, hetzij heil... of onheil. 

Zie Agabus, de profeet, 

die rondreisde onder/te midden van en in de Gemeenten. Hij verkondigde een hongersnood, die naar mijn berekeningen precies 7 jaren later in-trof onder keizer Claudius. Ook kondigde hij Paulus aan, in beeldspraak, beeldde het lichamelijk zichtbaar uit... en sprak met woorden door God’s Geest gelied/gedreven/gegeven, dat hij gebonden zou worden... en in gevangenschap zou geleid worden te Jeruzalem. 

Profeten zijn vaak zeer nuchtere mensen, die God's realiteit erkennen en belijden en in echte vreze des Heren leven, zoals God het hen geeft. 

Ofschoon zij vaak als “onnuchter” en als “fantasten” en als “dwazen” en “onruststokers” en als “leidenden aan waanbeelden/waanvoorstellingen” en als “geesteszieken” en als “psychisch gestoorden” en “psychopaten” en als  “schizofrenen” en als “door de duivel bezetenen” en als “gekken” of  “idioten” enz. werden genoemd... of geacht door hen, die zelf in de macht van de duisternis leefden of onvolleerd waren in de kennis van God’s werk in hun tijden onder hen via Zijn afgezonderde boden. .

Zij, de ware profeten/zieners/openbaarders en ware apostelen... en alle ware volgelingen van Adonai YHVH, de HERE GOD, en van Yeshua ha Mashiach/Jezus de Christus, hadden deel aan het lijden om Christus Jezus’ wil... en Zijn gerechtigheid. 

Ongeacht of hun boodschappen aangenaam waren/ zijn... of niet aangenaam waren/zijn in mensen-oren, zij verkondigden de Enige en Ware GOD YHVH van de schepping... en van Israël... en van het Ware Huis van GOD/Ecclesia.. en de heilige woorden, die HIJ hen gaf... tot hen, tot wie HIJ beschikte, naar Zijn wil en raadsbesluit, dat Zijn woord zou komen, gesproken of geschreven of uitgebeeld, om uit te richten... waartoe HIJ het zond. 

Niet voor niets zegt God tot iedere Gemeente van de 7 Gemeenten te Asia : 

"Wie oren heeft om te horen, hore hetgeen de Geest spreekt tot de Gemeente." 

Gelijk Jezus ook zei in de evangeliën : "Wie oren heeft om te horen, die hore !"  

Niet iedereen is echt bereidt om te horen wat GOD Zelf direct spreekt van uit Zijn troon via Zijn Geest en profeten/openbaarders/zieners... of apostelen, die deze gaven in zich hebben. 

Zonder deze gaven en bedieningen kan een Gemeente van Jezus Christus niet standhouden ! 

Wie deze gaven of bedieningen veracht... dooft God's licht in zichzelf, in zijn huwelijk, gezin, familie... of in de Gemeente of kerk ! 

Het is dan ook niet verwonderlijk als er zovele zonden zijn in mensenlevens en gezinnen en families en in de Gemeente / Ecclessia / gemeenschappen van gelovigen.

Wie dus de Geest bestrijdt in Zijn werkingen... is bewust of onbewust een vijand van God. 

En voor hen en allen, die God's woord verdraaien, geldt : 

1 Thess. 5 ; 18-22. + 1 Kor. 3. en Gal. 1 ; 1-9. 

Leest a.u.b. de ernstige waarschuwingen in deze drie teksten.

God's Geest openbaart door profeten/zieners/openbaarders en apostelen... en allen, die deze gaven hebben en eren en toelaten en niet wegdrukken of bestrijden in zich zelf of in anderen,  hetgeen werkelijk gaande is... 

en het verborgene, dat er is... en speelt in de schepping... en personen en in mensenlevens...  en gezinnen... en in de ware Ecclesia van de Levende GOD of in/te midden van gemeenschappen der heiligen IN Christus, en dus in het Huis/Tempel/Tabernakel van onze GOD en Vader... en van onze Here Jezus de Christus/Yeshua ha Mashiach... en van de aanwezige Heilige Geest en dienende heilige engelen. 

God openbaart dus ook wie de echte schapen zijn... en wie niet. 

Hij openbaart de Nikolaiten en de Izebels... en allen, die de kerken/Gemeenten/gemeenschappen willen infiltreren met leugens, bedrog, diefstal, magie- en tovenarij-zonde en uitbuiting en dwaalleer enz.. 

De Geest van openbaring en profetie openbaart wie in welke verborgen zonden leeft, zodat deze in het licht gebracht worden... en geoordeeld worden, zodat het zuurdesem van de zonde de Gemeenten niet kan doorzuren... en niet ten gronde kan of zal richten. 

Allen, die dus iets te verbergen hebben aan onrecht/zonde of verstrikt zijn in ongerechtigheid van welke aard dan ook, zullen dus trachten deze gaven en gavendragers te onteren, in opspraak te brengen en te bestrijden... of de leer in de Gemeenten/kerken zo te beïnvloeden, dat deze heilige werkingen van God en Zijn Geest en van Jezus Christus' Geest gedoofd of geminacht of veracht worden... of zelfs helemaal uit de Gemeenten weggedrongen of uitgeworpen worden. Dit gebeurde door de eeuwen heen, gelijk ook vroeger, ten tijde van de vroegere profeten, die net vaak altijd weer door de schrift-geleerden/schriftkenners/theologen/Farizeeën/Saduceeën en zelfs priesters of Hoge Priesters veracht, bespot, gelasterd en ontkend werden als echte "Spreekbuizen van God" / profeten / openbaarders / zieners, boodschappers van de Almachtige. En dat altijd weer ten tijde van grote weelde, rijkdom, luxe... en dus verval tot wereldse genoegzaamheid, ijdel denken, en allerlei zondige lustbevrediging, hetgeen vijandschap is tegen God en de Zijnen. 

Door alle eeuwen heen werden de echte  GOD-vrezende mannen/boden vervolgd en gemarteld en gedood, door hen die dachten het te weten, 

immers "zij waren toch de leiders met inzicht en kennis en verstand en hoge opleidingen". Zij waren toch "de verstandigen  en leiders, die men hoog moest achten", want zij wilden aanzien, roem en eer. Zij waren toch "de kenners van Gods woord". Zij waren toch "de geleerden",   "toch niet die dwazen, die luid over God en Jezus... en over oordeel en gerechtigheid en genade van God riepen... en die niet zo hooggeleerd waren als zij" . "Neen, neen, die maakten de mensen alleen maar bang... en onrustig... met hun verschrikkelijke onheils- verkondigingen". 

Tja, de hoogmoed komt voor de val.

Ook in deze dagen maken velen dezelfde fout !!! Omdat ze de schrift "kennen" , denken ze profeten/openbaarders/zieners en ware eind-tijd-apostelen de mond te moeten snoeren...

of zelfs verbieden te spreken in de naam van YHVH/YHWH, de HERE-GOD, of in de naam van Yeshua ha Mashiach/Jezus de Christus of in naam van de Heilige Geest... en hen gebieden of voor de keuze zetten te kiezen uit  “het je onderwerpen aan hun gezag en leer en gemeentelijke orde of te vertrekken”, en hen dus de Gemeenten te weren... of er uit te zetten.... direct persoonlijk onder 4 of 6 ogen... of... 

met allerlei middelen... of listen.. hen ongeloofwaardig te maken bij anderen...  of onderuit te halen met sluwheid en valse getuigenissen of valse getuigen. 

Zij weren in werkelijkheid YHVH-Elohim, de volheid van de Godheid, De Vader, de Zoon en de Heilige Geest, direct van uit Hun troon de Gemeente toe te spreken.

Helaas zijn er velen onder hen... of die onder hun dwaling, invloed of macht of manipulatie, staan, verleidt en verduisterd/verblind door partij-geest en eigen sektarisme en/of gebrek aan ware kennis van het ware oorspronkelijke apostolische en profetische werk der begintijd... en het werk van de volheid van de Godheid in deze laatste dagen, zonder dat ze het echt in de gaten hebben... en doen eigenlijk mee, ook al zullen zij dit ontkennen, aan deze gruwelen van de Hoer Babylon, die dronken is van het bloed der ware heiligen van verleden, heden en de toekomst. 

Wendt U af van dezen, nadat U ze twee-malig hebt terechtgewezen, indien zij deze dwalingen volhardend blijven vasthouden... en dus niet willen loslaten van het kwaad in deze... 

en dus lasteraren zijn... en sektarisch zijn, of zij het zich nu bewust zijn of niet... en/of... indien U er ooit zelf deel aan had, dan vraag de HERE van harte om vergeving... en tracht hen tot bezinning te brengen, zo de HERE het U toont en de mogelijkheid er is... en indien zij niet naar U horen, ga dan uit van die groeperingen, die eigenlijk, ook al zullen ze dit heftig ontkennen, behoren tot de Hoer Babylon en haar hoerendochters. Want zij, die deze foute leringen blijven verspreiden, veroorzaakten/veroorzaken zelf scheuringen in het Lichaam van Christus Jezus, ondanks dat zij denken de waarheid te verkondigen.. en niet van omkeer willen horen, zullen mede deel krijgen en hebben aan de gruwelen van de Hoer Babylon, de bruid/vrouw van satan. Zij zullen in hun verblinding eigen kerkleden schade berokkenen en uitstoten... en/of ten verderve richten... of verraden, omdat zij de wereldse verduisterde religieuze leiders en alle andere verduisterde of onwetende wereldleiders volgen... en meer gehoorzamen dan de ECHTE STEM VAN GOD. 

Want wat zegt de schrift ? Wie zijn broeder niet lief heeft die hij ziet, hoe kan hij God lief hebben die hij niet ziet ?

En God zegt door Paulus welke gaven er zijn... en hoe deze behoren te functioneren of geprakticeerd dienen te worden... in orde en vrede naar God’s wil... en de instructies, die hij van Godswege gaf... aan alle Gemeenten IN Christus Jezus/Yeshua ha Mashiach. Zie o.a. 1 Kor. 12-14.

Hij zegt nergens in de schrift, dat de gaven van de Geest en Zijn bedieningen zullen ophouden te bestaan. 

Paulus zegt alleen maar, dat wanneer het volkomene er is... het stukwerk heeft afgedaan. Want nu zien we nog als in een spiegel, maar dan zien we van Aangezicht tot aangezicht. We zien dan de Here Jezus werkelijk in Zijn heerlijkheid... en zien dan ook volmaakt hoe Hij ons ziet.

Elke prediking of onderwijzing, die U ooit hoorde... of zult horen, zal altijd maar weer een stukwerk zijn geweest of zijn van het geheel/totaal van God’s Zijn en Werken van vóór.. en tijdens... en na/sinds de grondlegging der schepping... en van hetgeen hierna komt in de nieuwe schepping. Wie dus beweert alles te hebben in de huidige bijbel... overdrijft. Want er is veel meer, dan wat U in die 66 boeken vindt. Er zijn veel meer heilige geschriften, dan die in deze huidige bijbel aanwezig zijn. Sommigen weten dit. Anderen niet... en zijn bang/huiverig gemaakt door kerkleiders om te ontdekken, dat er veel meer heilige geschriften zijn. Sommige worden zelfs in de bijbel genoemd. Zoals o.a. het boek van Henoch en van Baruch, die niet in de bijbelse canon werden opgenomen, terwijl de Äthiopische christenen altijd het boek van Henoch erbij hadden als gewoon behorende tot de heilige biblia/boeken/boekrollen.

De schrift zegt alleen maar, dat in het duizendjarig vrederijk er geen profetie noch profeten meer nodig zijn, omdat de Here dan hoogstpersoonlijk zichtbaar in Sion... en te Jeruzalem op de troon zal zitten.. en dus allen Hem zien en kennen... en weten waar Hij te vinden is. 

Tot die tijd blijven alle heilige 7-voudige diensten en 7-voudige heilige gaven van de Geest nodig en actief, zoals de GEEST hen uitdeelt.. en HIJ verkiest, wie HIJ tot welke dienst roept en ordent en bekwaamt... en wie welk charisma/genadegave ontvangt van uit Zijn schenkende liefdevolle goedheid tot wederzijdse opbouw in het ware evangelie en het ware geloof... gebaseerd op het Ware Fundament : Yeshua ha Mashiach/ Jezus de Christus/ Het Woord van GOD / de Logos, die vlees en bloed aan nam... ter vervulling van de beloften God’s, die IN Christus Jezus/Yeshua ha Mashiach... JA... en AMEN /JA... HET ZIJ ZO .. zijn.

God zegt in het boek van Openbaring... en in deze huidige eindtijd voor Zijn komst voor Zijn Lichaam en tot de Bruid... en dus tot allen die nog oren hebben om te horen : 

"Mijn volk... gaat uit van haar, de Hoer Babylon, opdat gij geen deel krijgt/hebt...of blijft houden... aan haar boze werken/zonden en de plagen, die over/op en in haar zijn.” “Amen” ; zegt de Heilige Geest van GOD YHVH.

DE LIEFDE VAN GOD EN VAN JEZUS CHRISTUS... dringt mij U deze waarschuwingen te geven tot uw aller heil en zaligheid/geluk IN HEN. 

Joh. 14.+ 15. + 16 + 17.

Hartelijke groet,

Jean Schoonbroodt, een bode... en een ooggetuige van Jezus de Christus, de Levende Heer. Amen. Hallelu-YHVH. Amen. 

God de Vader... en het Lam/de Leeuw van Juda... komt alle eer en roem en heerlijkheid en macht en majesteit en aanbidding en dankzegging en lof-prijzing en lofliederen en huldiging en erkenning toe, NU... en tot in alle tijdperken/eeuwen.  "Amen" ; zegt de Heilige Geest, die belijdt dat "Jezus Christus de Heer is".  Amen. 

God's zegen. 2 Kor. 13 ; 13.

[gewoonkarin]

Ik word niet vaak boos. Vroeger wel maar ik vind het tegenwoordig zonde van de tijd en energie. Gisteravond werd ik boos. Heel boos.

Rond een uur of tien 's avonds keek ik naar buiten en zag een paar jongeren hangen in de speeltuin voor. Jaar of vijftien, zestien. Kan. Bijna een uur later, rond de tijd dat we wilden gaan slapen, keek ik weer. Inmiddels was de groep groter geworden. Eerst dacht ik het te laten voor wat het was en toen werd ik boos. Ik ben naar buiten gegaan en heb ze duidelijk uitgelegd dat ze in overtreding waren en dat dit gedrag nu niet kan. Niet met groepen van meer dan vier in de openbare ruimte. Duidelijk. Dat je op school samen bent is dubbel maar regels zijn regels. Er worden mensen ziek, er gaan mensen dood, er werken mensen hun benen uit hun gat in de zorg om voor die mensen te zorgen. Ik vind het respectloos gedrag. Ik kreeg van een knul te horen dat ze niet kuchten. Wat is dat nu voor antwoord. Dat zegt niets. Loze kreet met regelgeving die aangeeft dat die kreet er niet toe doet. Ze gingen weg. Natuurlijk afval achter latend want zo doe je dat.

En ja, de jeugd heeft het zwaar. Maar ook zij moeten luisteren en door hun gedrag goed te praten sta je dan maar toe? Nee, we doen dit samen. Daarbij komt dat ik me afvraag wat dat grut nog buiten doet om elf uur 's avonds. Is er dan geen enkele ouder die aanbiedt dat ze daar kunnen zitten, op zolder ofzo, met z'n vieren? Ze waren stiekem aan het roken begreep ik. Dat verklaart een hoop.

Het wordt tijd om te praten met onze kinderen, ze uitleggen hoe en waarom. Dat regelgeving soms niet lijkt te kloppen maar dat je eraan houden echt even moet. Kinderen van een jaar of vijftien, zestien, zijn net zo goed in staat om na te denken maar je moet ze daar wel aanleiding toe geven.

Ik vind het ook lastig, de regels. Ze lijken soms ook krom. Maar met of zonder regels, je leert je kinderen om geen overlast te bezorgen, dus niet recht voor woningen te gaan klieken. Zoek dan een plek op waar je ongezien kan hangen.

Of ik niet jong ben geweest? Zeker wel. Ik deed ook dingen die ze bij ons thuis niet wisten. Buiten hangen 's avonds laat was er niet één van trouwens. Overdag en op zondag wel maar dan hing ik bij mijn opa en oma op het veld tegenover hun huis. Sociale controle alom en ze wisten van wie je er eentje was. In deze maatschappij weet bijna niemand meer van wie het er eentje is. Heeft voor- en nadelen.

Ik werd boos. Ik werd boos op kinderen maar nog meer op hun ouders. Een boos zonder enig nut want als die ouders er het nut niet van inzien, wie ben ik dan om er iets over te zeggen.

Ik mag een mening hebben, van zielig vinden is nog geen enkel kind krachtig volwassen geworden. Medelijden is een zachte heelmeester. Medeleven is beter. Begrip tonen voor de tijd waarin onze jeugd nu moet leven en samen hopen op betere tijden. Maak het samen gezellig. Geef ze thuis wat ruimte.

Als er weer jeugd in te grote groepen komt hangen bel ik de politie denk ik. Een boete betalen maakt meer indruk dan een klein boos vrouwtje. En boos is zonde van tijd en energie.

Zorg goed voor jezelf en elkaar. ♥

[overwijs]

Dag 155 – “No rights no wrongs”

Dit verhaal hoort bij mijn werkdag van maandag 4 januari.

Zo plotseling als deze kerstvakantie begon, zo snel is hij ook alweer voorbij. Ik ben twee weken vakantiequarantaine, een vakantiehuisje in Noord-Brabant moet ons het gevoel geven echt even niet aan het werk te zijn, zonder dat we de risico’s op verspreiding van Corona vergroten. We zijn klachtenvrij, het is daarom geen echte quarantaine, maar wel heel fijn om twee weken even ergens anders thuis te zijn. Zeker voor mijn vriend voor wie thuis tegenwoordig ook zijn kantoor is.

Na anderhalve week, vlak voor de jaarwisseling beginnen de eerste inhoudelijke vragen van collega’s te komen via Teams. Dan merk ik dat ik eigenlijk helemaal nog niet uit mijn vakantiecocon wil komen en beantwoord ik de vragen niet direct zoals ik normaal wel gedaan zou hebben. Ik ben er nog niet aan toe. Ik steek liever nog even mijn kop in het zand, en dat mag, daar is het namelijk vakantie voor!

Op de twee laatste vakantiedagen wordt de stroom berichtjes groter en de aard soms wat urgenter. Ik geef adviezen maar blijf wel voor mezelf ontkennen. Hoe dichterbij de maandagochtend komt, hoe meer ik aan mezelf merk dat ik er niet aan wil denken. Nu vind ik de kerstvakantie altijd te kort, maar dit jaar is dat gevoel sterker dan ooit.

Als ik bij mijn gevoel ten rade ga, weet ik ook waardoor dit komt. Het is niet dat ik niet opgeladen ben, het is niet dat ik niet wil lesgeven, het is het feit dat ik voor eindexamenklassen kom te staat. In de klas. Terwijl de rest van Nederland online werkt of lessen volgt, sta ik daar met een groep pubers die zich zeker niet aan alle maatregelen heeft gehouden in de vakantie, die onderling niet eens de anderhalve meter hoeven te houden, die feestjes hebben gevierd. Terwijl je ondertussen zelf dingen moet afzeggen omdat je anders met meer dan twee gasten bent, terwijl je pittige discussies hier over moet voeren. Terwijl je zelf er alles aan doet, te doen wat je kan doen. Privé dingen laten om vervolgens risico op je werk te lopen. Het. Voelt. Niet goed.

Wat ik er lastig aan vind, gaat niet om mijzelf. Ik ben niet bang, natuurlijk word ik liever niet ziek, en ik zie ook dat overgaan op online lessen én een examen dat ‘gewoon’ doorgaat ook geen fantastisch alternatief is. Ik vind het vervelend voor mijn vriend, voor mijn omgeving, familie, vrienden. Met zoveel mensen met wie ik veel minder (anderhalve meter) contact heb omdat ik niemand wil besmetten, terwijl ik ondertussen dagelijks zoveel mensen zie.

Dit gevoel zorgt voor wat lood in mijn schoenen als ik deze ochtend de drempel over stap, mijn fiets geparkeerd op een leeg plein. Ik maak een casual praatje met een van de schoolleiders zonder dat mijn gevoel ter sprake komt. Totdat ik hun kantoor in stap en de ander vraagt: “hoe gaat het met je?”. Ik voel het, en hij ziet het. Het water staat hoog. “Zullen we het er vanmiddag over hebben?” en ik knik. De ander kijkt en weet niet wat er zojuist gebeurd is.

Het is rustig op school, de meesten komen voorlopig niet meer naar school, en ik zou bijna de nieuwjaarswensen, zoenen en toespraak gaan missen. Maar nu is het fijn om niet met teveel mensen te zijn. Ik ontvang vandaag mijn leerlingen weer en ontwijk al de vakantiepraat, ik wíl de verhalen niet horen. Stoere verhalen die er zeker zijn, zo begreep ik van collega-lotgenoten. Dus we doen waar we voor komen, zonde om die kans dan niet te grijpen, we leren.

Met dat lood in de schoenen én een groep bijna volwassenen maar toch zeker nog pubers die er duidelijk geen zin in hebben is het een lastige dag. Ik ben al emotioneel en laat mij dus toch triggeren, hoe graag ik het ook niet wilde zeggen hoor ik het over mijn lippen rollen. Het verhaal dat ik hier ook liever niet ben en dat ik het lastig vind omdat ik privé zoveel moet laten, maar dat we toch moeten. Een zwaktebod. Deze hele dag bleek een zwaktebod voor mij.

Wat is het dan fijn om de dag af te sluiten met iemand die luistert en begrip toont. Die het niet oplost maar mij wel aan het denken zet. Ik weet nu dat ik beide situaties niet wil, volledig gewoon les of volledig online les, en dat er eigenlijk geen perfecte tussenweg bestaat. Het voelt nog steeds niet goed, maar het voelt beter. Hopelijk kan ik daardoor morgen weer meer mezelf zijn.

Going through hell, while looking at heaven

Found an answer looking for a question

Not enough words to make a sentence

It's not easy to find a way

How much water to kill a fire?

How many lows can take you higher?

The only road to your desire

It won't be easy to find a way

I don't know what I believe

I won't let my eyes be deceived

The winds whispering through the trees

That is not gonna be, not gonna be easy

And oh, no rights, no wrongs, take it from me

'Cause the answers are living indefinitely

It's time to face it, 'cause you can't change it

No rights, no wrongs, take it from me

No (Na, na, na)

Take it from me (Oh, oh, oh)

Won't you just take it from me (Na, na, na)

Oh, na, na, na, na

No rights, no wrongs take it from me

How many laughs to make me happy?

I'm counting stars, they make me lucky

How many turns 'til I find me?

It's not easy to find a way

How many lies, 'til a confession

How many prayers, lead to a blessing

How many burns, to learn a lesson

Now, it's not easy to find a way

I don't know what I believe

I won't let my eyes be deceived

The winds whispering through the trees

That is not gonna be, not gonna be easy

And oh, no rights, no wrongs, take it from me

'Cause the answers are living indefinitely

It's time to face it, 'cause you can't change it

No rights, no wrongs, take it from me

Het liedje luisteren doe je hier: https://open.spotify.com/track/1DS4Sta3uUcWwJvWOC5vTG?si=UR5r7nzHSyKkJXRhOF3aHA

De hele afspeellijst van mijn blogs hier: https://open.spotify.com/playlist/5EtxaLDydwfpnPsFrSS3Oh?si=Q38OEQ4aSDWoR42OH9Ef6A

[charleshaddonspurgeon]

Voor Iedere Dag | Ochtend Overdenking God is getrouw, door Wie u geroepen bent tot de gemeenschap van Zijn Zoon Jezus Christus, onze Heere. (1 Korinthe 1:9) Lees verder 1 Korinthe 15:3—10. Waar zou je zijn zonder genade? Om het oude gezegde van John Bradford te herhalen, toen hij een lading mannen zag vertrekken naar Tyburn om opgehangen te worden: “Daar gaat John Bradford, alleen door Gods genade.” Wanneer je een vloeker ziet op straat, of de dronkaard waggelt ’s nachts naar huis, dan zijn wij hier alleen door Gods genade. Wie ben ik? Wat zou er van mij geworden zijn als de Heere mij, in Zijn barmhartigheid, niet gestopt had op mijn dwaze loopbaan? Ik weet dat sommigen van ons het oude verhaal van Rowland Hill kennen. Toen een goede Schot hem riep om hem te zien. Zonder een woord te zeggen bekeek hij, vijf minuten lang, stil het gezicht van de goede oude man. Uiteindelijk vroeg Rowland Hill wat zijn aandacht bezig hield. Hij zei, “ik kijk naar de lijnen van uw gezicht.” “Nu, wat vertellen ze u?” “Dat wanneer de genade van God niet met u zou zijn geweest u de grootste levende schurk zou zijn geweest.” Sommigen van ons voelen zich net zo, dat we zonder de genade van God de grootste leiders van schande en zonde zouden zijn geweest. Ik weet voor mijzelf dat ik nooit dingen half doe. Als ik Baäl gediend zou hebben dan zou ik ook voor hem een altaar gebouwd hebben en er dag en nacht slachtoffers op hebben gerookt. En wanneer we God ijverig en ernstig dienen, hebben we des te meer redenen om nederig te zijn en in het stof te blijven. Want diezelfde ijverige en ernstige geest zou er het ergste van gemaakt hebben als genade ons niet wilde veranderen. Ter overdenking Gods reddende genade is Zijn vrije en onverdiende gunst voor mensen die geestelijk dood in de zonde liggen (Efeze 2:5,7—8). Waar zou je nu zijn zonder de genade van God? Lees Efeze 2:1—3. Dat is precies waar je nu bent als je nog steeds Zijn genade afwijst — en het ergste moet nog komen (Hebreeën 10:29). Preek 616, onbekend datum

[wie-de-fuck-is-de-mol]

Aangezien ik toch niet kon livebloggen, hier al mijn gedachten bij elkaar:

Opdracht 1

Het gebruik van de term "vliegende keep" is een mooie voetbalreferentie

Vliegende keep is geen mooie positie voor een mol, mol.

Iedereen is druk bezig en Rob mag gamen?

Fijn, Johan ligt in ieder geval uit de opdracht. Heeft hij het AaNgeRAaKt?

Buddy ik ben 17 en ik weet nog hoe een dia werkt

Nathan raakt m ook al aan. Hmmm

Iedereen wil gewoon Mario spelen

Ik zou ook wel Mario willen spelen voor 250 euro

Opdracht 2

Dit zijn natuurlijk een soort I AMSTERDAM letters. Hebben we een Amsterdammer?

"Ik ga niet te hard fietsen, hè?" Ok schat

Geen tactiek is de beste tactiek, meneer de voetballer?

Maar de L moet toch niet op het laatst?

Nee precies

Wie is de mool?

Ik ben daar niet eens en ik ben nu al verdwaald

Dat vraagteken staat daar ook wel erg kut

Er waren drie letters geld waard. Wie heeft er een naam met drie letters? *Chris Zegers voice* JAAAHAAAA

Slaapt Nathan met zijn voetbal in bed of zo?

ROB ZONDER HOED? ROB ZONDER HOED? ROB ZOND

Opdracht 3

Waaiers? Zijn dit de waaiers

"Lingo op z'n Chinees" verwijzing naar Jan Versteeg? Vast niet

Waaiers waaiers waa i e r s

Wij krijgen het toch niet te zien

Niemand gaat hier voor geld

Ach, buddy danst gewoon mee

Nathan?!?! Wh a t

Je hoort Rob niks zeggen. Durf te wedden dat hij een snarky opmerking heeft gemaakt die we later terugzien. Of ik zit in een tunnel.

Johan. Blijf nou met je tengels van die waaiers af.

Het zou me niks verbazen als alle namen ergens op staan, met "is niet de mol" of "is een kandidaat" of zo

"Ik wilde gewoon iets goed maken" Nathan, I love you

Executie

Surprised, but not disappointed