#God in Frankrijk

[jansiemons]

God in Frankrijk

Laat me u eens vertellen hoe het vandaag voelde om als 'God in Frankrijk' te leven. Deze ochtend werd ik gewekt door een koor van engelen, of zoals ze in Frankrijk bekend staan, haan-kraaiende boeren die de ochtend aankondigen met het enthousiasme van een slak op vakantie. Mijn bed, gemaakt van de zachtste wol en gevuld met dromen van grandeur, is zo comfortabel dat opstaan bijna als een zonde voelde. Maar ach, als God moet je soms offers brengen, zelfs al is het maar om koffie te drinken die sterker is dan Hercules op steroïden.

Mijn ontbijttafel was een waar banket, bedekt met croissants die zo vers zijn dat ze praktisch nog “Bonjour” zeggen. En dan hebben we het nog niet eens over de boter. Franse boter is niet zomaar een smeersel, het is een religieuze ervaring. Terwijl ik mijn eerste slok koffie nam, voelde ik me echt als een Godheid die nectar en ambrozijn nuttigt. Laten we eerlijk zijn, als je niet minstens drie soorten kazen bij je ontbijt hebt, ben je dan echt in Frankrijk?

De rest van de dag verliep zoals je van een God zou verwachten: met een serene mix van doen alsof ik werk en daadwerkelijk niets doe. Oh, je moest me zien in mijn majestueuze werkkamer die ik mocht gebruiken in de B&B, omringd door stapels ongelezen boeken en onafgemaakte manuscripten. Ik keek ernaar alsof ik ze ooit ga lezen of afmaken, maar ik ben tenslotte een God. Wie heeft er tijd voor werk als er zovéél wijn te proeven is?

De lunch was een ware culinaire komedie. Coquilles Saint-Jacques, alsof ik de zee zelf kon proeven—en geloof me, zout water is nergens goed voor. Dan de Canard à l'Orange, omdat mijn dag niet compleet is zonder een stuk eend dat zwemt in een vijver van citrus depressie. En natuurlijk een glas wijn en nog een glas wijn, mijn trouwe muze, die mijn 'creatieve' sappen aanwakkert. Ik heb de rest van de middag heb ik verder diep in het glas gekeken op zoek naar inspiratie, of was het gewoon de reflectie van mijn eigen betwijfelende levenskeuzes?

En dan was er vanavond. Ik dineerde zonet als een keizer in een bistro'tje dichtbij mijn bescheiden B&B-paleis, met gerechten die zo ingewikkeld waren dat je bijna zou vergeten dat ze simpelweg lekker moeten zijn. Elke hap was een kleine extase, elke slok wijn een symfonie van smaken. Ik zou bijna zeggen dat het leven als God in Frankrijk moeilijk is, maar dat zou een leugen zijn. Het is een volledig bestaan van decadentie en zelfverheerlijking, en ik geniet ervan met volle teugen.

Dus ja, als 'God in Frankrijk' leven is precies zoals het klinkt: een aaneenschakeling van kleine genoegens en grote egoboosts. Want als ik mezelf niet kan uitlachen, wie dan wel?

Dus hier zit ik dan, nog twee glorieuze dagen te genieten als een God in Frankrijk, met al mijn fouten en tekortkomingen. Mijn vakantie loopt ten einde, en weet je wat? Het leven is hilarisch en prachtig in zijn absurde schoonheid. Want als je kunt lachen om jezelf, ben je echt vrij. Vrij om te genieten, vrij om te falen, en vrij om weer op te staan en het opnieuw te proberen. Want dat maakt het leven zoveel kleurrijker!

17/07/2024.

[fruitshake]

MY IMPACT!!!!

trans guy who finally figured out his name, about to come out in the funniest way to his friends: hey guys can i be frank with you all

[twafordizzy]

Overdenkingen bij (Frans) kolonialisme

bron beeld: theconversation.com In Filosofische gesprekken van filosoof Dennis Diderot (1713-1784) komt een interessant thema aan de orde dat over kolonialisme gaat. Hoe is het als er eerdaags een schip aan de horizon opduikt, er mensen van boord stappen, een paal in de grond slaan met een bord waarop staat: dit is vanaf nu van ons. Het eiland Tahiti overkwam dat in de dagen van Diderot zelfs…

[liefdesleven]

Hallo Kutrecht anon hiero natuurlijk weer met de spicy takes.

Toch nog effekes terug naar Kutrecht, ik weet mijn god dus niet meer welke plek het precies was (behalve dan Utrecht) maar ik had misschien moeten vertellen dat het mij pijn deed als een autist die architectuur studeert. (Fysieke en mentale pijn btw) Like van alle plaatsen en vooral moderne woonwijken die ik heb moeten aanzien in Nederland, deed deze me fysiek pijn. Het is jaren geleden maar ik lig nog wakker van die architectuur terreur.

Nou ben ik helaas ook weleens in Frankrijk geweest (tegen mijn wil), en tja… Kutrecht is nog zo slecht niet in vergelijking met. Bijlmer bajes was nog humaner uitziender dan sommige van de woningen in Frankrijk die ik zag. En mind you, ik woon al mijn hele leven in sociale huur, dus ik heb ervaring met on humane woningen!

Misschien moet ik een blog maken waar ik mijn passie deel over het haten van pipo de clown huizen in Nederland. Ik ga in ieder geval eens effkes kijken of de naam Kutrecht nog vrij is…

ik respecteer architectuur autisme zo enorm eigenlijk dus ik steun je

[reneleijen]

Online advertenties geven inkijkje in werkwijze mensensmokkelaars

De Telegraaf schreef eind juli uitgebreid over pogingen van de Britse National Criminal Agency om mensensmokkelaars aan te pakken. Die blijken vooral instagram te gebruiken om, ‘als god het wil’, hun ‘gegarandeerde reizen’ naar Frankrijk, Duitsland of Engeland aan te prijzen. De NCA analyseerde duizenden advertenties in tientallen talen, waaronder Albanees, Farsi en Pashto. De advertenties, ook…

[jurjenkvanderhoek]

KRUI-TOCHT, POËTISCH BESCHREVEN KRUISTOCHT VOOR PLANEET AARDE

Is het een bedevaart, een pelgrimstocht? Is Henry Mentink een bedevaarder, een pelgrim? Niet in de letterlijke betekenis van het woord. Hij knielt niet voor een god of een religie, maar gaat wel op de knieën voor het leefbaar houden van de aarde. De aarde, uniek in het universum en voor zover bekend de enige planeet waar onze levensvorm is ontstaan, verdient een plek op de erfgoedlijst van het heelal. Maar omdat daarvoor vooralsnog niemand voor kan worden aangesproken is Mentink op stap gegaan naar het hoofdkantoor van UNESCO. Om de VN-organisatie voor te stellen de aarde in elk geval op de Werelderfgoedlijst te zetten.

Een dwaas plan? Misschien, maar wel een prachtig idee om de organisatie die waakt over culturele en natuurlijke elementen met de neus op de feiten te drukken. Daarvoor ving Mentink een wandeltocht aan van Varik in de Betuwe naar Parijs in Frankrijk. Varik, omdat daar het Veerhuis staat. een plek waar men voor de aarde werkt vanuit de gedachte dat volgende generaties de vruchten plukken van deze arbeid, in plaats van hen met een schuldenlast achter te laten. Het Veerhuis is in de filosofie van Henry Mentink het Geldwisselkantoor tussen Hemel en Aarde. Daar kan geld gewisseld voor een munteenheid van de Hemel, dat wordt teruggegeven aan de Aarde zodat er nooit meer in gehandeld wordt. “Bij leven ontvang je dan Hemels rendement in liefde en dankbaarheid van de Aarde”.

Het klinkt vaag en zweverig. Maar Henry Mentink staat echter met beide benen op de grond. Op de aarde, die hij met ontzag een hoofdletter toebedeeld als is het een persoon met een naam: Aarde. Het is een vriend, een naaste en die heb je lief als jezelf. Om die gevoelens te erkennen ondernam Mentink dus een voetreis naar Parijs. Een kruistocht, een krui-tocht. Want tijdens de tocht duwde hij een kruiwagen geladen met zakjes aarde, die op verzoek werden gedoneerd door tal van mensen uit allerlei landen. Een last, zoals de pelgrim zijn zwaarte draagt naar het bedevaartsoord om er verlichtend vandaan te komen. Deze vracht aan aarde van de Aarde is door veelzijdig ondernemer en realistisch idealist Mentink afgeleverd in Parijs voor de voeten van de bobo’s die de werelderfgoederen beheren. Want de Aarde als geheel is evengoed een monument, belangrijk voor de wereldgemeenschap en in het verlengde daarvan het hele universum, dat we veilig aan toekomstige generaties moeten doorgeven.

Het idee van de wandeltocht spreekt schrijver Jan Kleefstra tot de verbeelding. “Alleen al in mijn gedachten ontspon deze reis zich tot sprookjesachtige proporties”. Hij neemt een lepel kweldergrond van Vlieland en brengt deze aarde in een envelop langs in Varik. Daarop stelt Mentink voor dat Kleefstra de dichter van de krui-tocht zal zijn. Een droom kwam uit, eigenlijk. Want op papier in proza en poëzie maakt hij zich al langer sterk voor de Aarde. Jan Kleefstra liep daarom zes dagen mee met Henry Mentink, de andere dagen was hij virtueel aanwezig. Hij zocht de plekken op in Google Maps en vond via links bruikbare informatie. Want Kleefstra wilde geen dagelijkse verslagen van de wandeling maken, maar zijn gevoel beschrijven bij de plekken waar de tocht aan voorbij trok. Dat kleine stukje Aarde dat zijn respect en aandacht verdiende. “Heel even was al dat leven voor een paar tellen deel van de tocht, en ik wilde het voor een iets langere tijd deel laten zijn van mijn overpeinzingen”.

Die overpeinzingen heeft Jan Kleefstra laten afdrukken in een boek dat verscheen naar aanleiding van de tocht, een soort van reisgids langs de route. ‘Een krui-tocht, over Aarde’ is geen dagboek maar eerder een droomboek. Het neemt mij mee in de poëtische belevingen van Kleefstra. Hij denkt mij het landschap voor, ik hoor de geluiden van de natuur tussen de regels door. De beeldende beschrijvingen maken de uitgave uiterst leesbaar., beleefbaar. Voor een moment ben ik ook daar, zie het landschap zo voor me zelfs zonder mijn ogen te sluiten. Ik loop mee achter de kruiwagen en draag zo nu en dan ook die last. De krui-tocht wordt als vanzelf een kruistocht.

De dichter/schrijver merkt elk detail langs de weg op en geeft daar beeldende woorden aan. ‘Een wezel kruist je pad, smalle weegbree deint kopzwaar op verlegen wind, uit verwondering zingen vogels je tegemoet’. Ik ben op weg, 45 dagen en ruim 500 kilometer. Althans in woorden en zinnen op papier. Natuurlijk niet fysiek, maar zittend op de bank met het boek opengeslagen op schoot. In gedachten leg ik al lezend de tocht af, in vele dagen minder en alleen van de plaats komend voor een kop koffie.

Het begint allemaal op vrijdag 22 april 2022, de dag van de Aarde, Earth Day. Die eerste twee dagen is Kleefstra erbij, in Varik en Velddriel. En later nog eens twee weekenden bij Brussel en in en rond Compiègne. Het is dan dag 36, Parijs is in zicht. ‘Hier lopen we. Voor de Aarde. Ze weet er van. We spreken veel, we zingen, we raken bladeren aan, trekken de hand langs een halm, ruiken aan bloesem, luisteren naar de vogels, het water, de wind in de lindes. Proberen we niet de mensheid te redden door het een bladstil ven voor te houden?’

Door te lezen in het verslag maak ik niet letterlijk de krui-tocht mee, maar ben er figuurlijk bij aanwezig. Kleefstra trekt mij zich met zijn beschrijving van wat hij ziet, waar hij in gevoel bij betrokken is, mee zijn droomwereld binnen. ‘Een droom is nooit een houvast, nooit een plek, maar een toestand van waaruit je dichter bij het leven komt’. Hij beleeft in woorden de omgeving zoals het zou moeten zijn en vooral moet blijven. En door deze woorden te lezen zie ik de omgeving voor me zoals ik deze ken van vroeger, dat niet is gebleven. Het is een paradoxale belevenis. Een andere kijk op hoe het was en nog steeds kan zijn.

De poëtische proza, de korte verhalen lees ik met het ritme van een gedicht, worden afgewisseld met poëzie. Gedichten die in enkele rake klinkende zinnen de emotie van Kleefstra verwoorden en passen aan mijn gevoel. Want niet alleen gaat de wandeling door het vrije veld dat soms welhaast onberoerd en maagdelijk zich voor het oog uitspreidt, ook wordt de kruiwagen geduwd langs straten van de stad. Het muntstuk uit de Hemel heeft twee kanten. Kop voor hoe het is en munt voor hoe het zal moeten zijn. ‘Was het landschap maar leeg en onberoerd. Niet zoals het begonnen is, maar misschien zoals het eindigt. (…) Om me in mezelf terug te trekken, is een beetje schaduw al genoeg. Stilte zal toch ook een keer leeg raken, ook al sluipt ze rond de dagen, om elders nog eens opnieuw te beginnen’.

Op rustdagen houdt de Aarde voor een moment halt, stopt de omgeving en is het landschap stil. Jan Kleefstra grijpt dan terug op eerder geschreven gevoelens bij de natuur, die steekhoudend zijn en er toe doen in deze opzet. De rustdag nabij Chevriéres bijvoorbeeld laat mij mijmeren wanneer hij schrijft “om alvast het zwijgen / uit mijn hoofd te leren”. Ik smelt, bij wijze van spreken. Naarmate de tocht vordert en leidt door de velden boven Parijs richt de schrijver toch meer zijn pijlen op de beleving van het waarom van dit lopen. ‘Wij zijn niet de redders van de biodiversiteit, wij zijn de veroorzakers van de teloorgang daarvan’. In deze bevindingen laat hij mij beter het doel van de tocht beleven. Maar blijft ondertussen wel het sprookjesachtige landschap beschrijven, de wonderlijke details en de welhaast onwereldse schoonheid.

Maar nog steeds neemt Kleefstra mij mee in zijn droomwereld die tijdens deze tocht een realiteit is. Hij beschrijft de bossen en de rivieren als klinkt er een lofdicht over de velden. Hij bekijkt de wolken, beziet de paden. En neemt religieuze overwegingen mee wanneer de kerk in het midden van het dorp staat. ‘Alles draait, en draait rond het geheim dat aan de grond is toevertrouwd’. En dan rijst het hoofdkantoor van UNESCO op, het eind van de reis. En is het Jan Kleefstra gelukt mij met zijn teksten als Dichter voor de Aarde te inspireren. Ik kijk nu anders naar de Aarde die zich om mij heen op mijn kleine stukje wereld aan mij toont.

Een krui-tocht, over Aarde. Jan Kleefstra. Mogelijk gemaakt door de Iona Stichting, het Veerhuis voor de Aarde en Optimist Media, 2023.

[charleshaddonspurgeon]

Voor Iedere Dag | Ochtend Overdenking Maar hij, vol van de Heilige Geest, hield zijn ogen naar de hemel gericht en zag de heerlijkheid van God, en Jezus, staande aan de rechterhand van God. En hij zei: Zie, ik zie de hemelen geopend en de Zoon des mensen, staande aan de rechterhand van God. (Handelingen 7:55—56) Lees verder Markus 13:9—13. Als je “Het boek van de martelaren” van John Foxe leest, zal het je verbazen hoeveel van de meest nederige mannen en vrouwen handelden alsof ze van het edelste bloed waren. Toen de koning van Frankrijk Bernard Palissy vertelde dat hij gedwongen was hem over te leveren aan de Inquisitie als hij niet van gedachten zou veranderen, antwoordde de dappere pottenbakker, “U zegt dat ik gedwongen wordt, en hoewel u een koning bent en ik maar een arme pottenbakker, kan ik niet gedwongen worden anders te doen dan wat ik denk dat goed is.” Zeker, de pottenbakker was koninklijker dan de koning. Er zijn talloze andere voorbeelden die je eigenlijk zou moeten kennen, waar nederige mannen, zwakke vrouwen en kleine kinderen een heldenmoed hebben getoond die niet met ridderlijkheid te vergelijken is. De Geest van God heeft de wijzen in hun eigen sluwheid gepakt en de geleerden geantwoord uit de mond van kleine kinderen. De antwoorden van de ongeschoolde personen onder de martelaren waren vaak zo raak, ze sloegen de spijkers zo goed op hun kop dat je zou veronderstellen dat ze gevormd waren door een vergadering van geestelijken. De antwoorden kwamen van een betere bron, ze kregen die antwoorden van de Heilige Geest. De houding van de bloedende getuigen van onze Heere was waardig aan hun ambt. Terecht hebben ze de titel van “Het edele leger van martelaren” verdiend. Broeders, als jij en ik zonder trots onder de mensenkinderen willen leven en toch een houding willen hebben die waardig is aan onze roeping en aanneming als prinsen van het Koninklijke en hemelse bloed, dan moeten we getraind worden door de Heilige Geest Ter overdenking Alle gelovigen moeten bereid zijn om verantwoording af te leggen van de hoop die in hen is (1 Petrus 3:15). Bij Jezus te zijn geweest en vervuld te zijn met de Heilige Geest is de beste voorbereiding (Handelingen 4:13; 4:8; Efeze 5:18). Dat zal er voor zorgen dat je de juiste antwoorden geeft (Handelingen 4:12). Preek 740, 17 maart 1867

[aandruetan]

Hoofdstuk 12 van 'Het Diner' Deel: Voorgerecht

Serge en Babette hebben een huisje in Dordogne waar ze elk jaar toe gaan. Het volk is daar Franstalig, ze houden helemaal niet van Nederlanders. Maar voor Serge, het bekende politicus, is het anders. Het volk is tegen hem aardig. Ze houden niet van hem, maar dat laten ze dus niet zien. Paul en Claire zijn bij het huis al gegaan, maar de bevolking was dus niet zo aardig tegen hun. Serge keek met een blinde oog naar de feiten en bleef Paul te introduceren als zijn 'petit frère' aan de bevolking van Dordogne. Claire wou vlug weg van Dordogne gaan. Het laatste avond in Dordogne had Serge zeventien andere Nederlanders uitgenodigd op een barbecue. Paul hoorde de gesprekken van de rijke mannen die als 'God' leefden in Frankrijk. Na enkele discussies en een dans met Babette ziet Paul zijn zoon het tuin binnenkomen met twee Franse mannen naast hem en Beau juist ernaast. In enkele seconden vind Beau zich op de grond geslagen en geschopt door de Fransen. De handen van de twee mannen dan op Michels schouders. Serge roept dan "Messieurs! Qu'est-ce qu'il se passe?"

[kronieken]

Het veld van eer Anno 1471. Het veld van eer 13 februari 1471. Karel de Stoute verschijnt met dat groot leger op een uitgestrekte vlakte die hij omdoopt tot ‘het veld van eer’, nu al in volle overtuiging dat hij de Fransen hier zal verslaan.

[jessefien]

Dag 69: Siberië

'Bijntje, vind je het lekker?'

Ze knikt. Dan weet je dat het heel erg lekker is. Dat was deze avond.

Hallo Kosovo! Of is het Siberië!? Berekoud en ineens echt wel volop herfst. Ma echt, zo is da nie zo geestig hoor! Maar wel nog veel aangenamer dan gaan werken natuurlijk, want we zijn samen. Buiten kan je echt niks doen of bezoeken of zelfs zien. Wij zitten precies al een hele dag in de wolken. Een dichte mist laat ons niet met rust. Dus we zaten de hele dag in de auto, maar voor een of andere reden vinden wij dit allevier gezellig. De kindjes zijn blij dat ze in hun huisje onder een dekentje mogen kleuren, kleien, knutselen, lezen, spelletjes spelen of natuurlijk filmpjes op de tablet kijken! En wij hebben vooraan de tijd van ons leven, maar met koude voeten wel! Podcastje, muziekje, koffietje en tateren. Landschap in, landschap uit. De zon achterna?! Hopelijks!!!

We steken opnieuw een grens over. Kosovo nu! We moeten precies een extra verzekeringspapier hebben?! 15 dukaten. Als ze maar geld kunnen innen zekers? Het eerste land ook waar geen welkomsbord ons staat op te wachten. Misschien wel logisch als je bedenkt dat Kosovo eigenlijk geen land is. RKS zie je hier op de nummerplaten. Republiek Kosovo. Een afgescheurd deel van Servië met Prishtina als hoofdstad. Slechts 111 landen van de 193 in de wereld erkennen Kosovo als een land. Frankrijk niet, China niet en natuurlijk Servië nie. Na Zuid- Soedan is dit het nieuwste land in de wereld. Als wij van hieruit Servië willen binnengaan, gaat dat niet. De Serven zien dit als illegaal het land binnenkomen. De meeste mensen zijn hier Albanezen, vandaar waarschijnlijk de onenigheid? Vorige week waren hier nog zware rellen aan de grens Kosovo-Servië, iets met ruzie over die nummerplaten? Wij merkten er niks van als we aangeschoven om de stad in te raken. Ook in Prishtina is het op vrijdagavond druk op de boulevard Clinton. Jawel Clinton! We kwamen nog maar binnen en zagen de blinde adoratie voor the US, Clinton en Hillary hier. Overal foto's van de Clintons, graffiti met Clintonadoratie, Vrijheidsbeelden, the star spangled banner en dus ook een heel groot standbeeld van Clinton himself. Ze zijn hem hier nog altijd enorm dankbaar voor zijn hulp in de onafhankelijkheidsoorlog van Joegoslavië. Heel de boel is hier in de jaren 60 platgeschoten dus van oude centrums blijft hier gewoonweg niks over. Alleen wat fundamenten van een oude Turkse Bazaar en een onafgewerkte katholieke kerk in het midden van de stad. Het gaf een rare sfeer met de miezerwolken op de achtergrond, zeker als je weet dat je lelijkste bibliotheek ter wereld er vlak naast gebouwd is. Wij keken onze ogen uit. Hoe kan die brutalismestijl nu toegelaten worden in het midden van een stad?! De moskeeën schieten ondertussen in gang. Er zijn er zo een 500 in Kosovo dus ze geven van jetje. Bijntje vindt het nog steeds hilarisch en telkens moeten we opnieuw het verschil tussen Allah en God uitleggen. Ze snapt er de ballen van. Wij ook. De stad trekt verder echt op niks, maar we voelen ons toch goed hier. Misschien is het door het boek 'Neither here nor there' van Bill Bryson dat ik aan het lezen ben? Jesse leest vanop de tweede rij wat mee wanneer ik er over vertel. Bill reist in het boek ook als rugzaktoerist door Europa en geeft een ongezouten en hilarische beschrijving van wat wij ook telkens zien. Prishtina beschrijft hij (in de jaren 90) als ' a piece of fucking 60s crap' welja, wij gaan akkoord! Maar het eten! Het eten! Wat hemels! We gingen af op een tip van een nobele onbekende en doolden rond in de vuile donkere steegjes van de stad. Om ineens op een gezellig baker van licht en planten uit te komen: Liburnia. Een authentieke Kosovaarse keuken wachtte ons op en we konden niet anders dan de Bourgondiër uithangen. Het was meer dan goed. Als engeltjes die pissen op je tong zo goed! En als Bijntje na de vraagje 'Is het lekker?' alleen maar stoïcijns knikt en verder eet, dan weet je, het is écht goed. Het hele zootje met veel te veel plats, wijn en side dishes kostte ons 33euro. Ja hier is er euro! Kom alleen naar Prishtina voor Liburnia. My god het is geen verloren tijd!

[zoueriemandzijnopmars]

In NL hebben we wel degelijk een scheiding van religie en wetgevende macht. Het is alleen niet op één punt met één wet geregeld ergens in de geschiedenis, maar geleidelijk ontstaan. Machten welke de kerk had zijn langzaam overgegaan naar de staat. scholen staan daar weer buiten. scheiding van kerk en staat, wordt niet expliciet genoemd in de NL wetgeving, daarom zeggen bronnen dat. maar er staat wel dat de wet altijd voor religie gaat. en dat religie niet in strijd mag zijn met de wet.

Oké, ik heb het dus gegoogeld en volgens Wikipedia hebben wij een coöperatie tussen kerk en staat, wat in contrast staat met de volledige scheiding die ze in Frankrijk hebben. Want in Nederland kunnen wel relgieuse uitingen kunnen worden gedaan in de publieke ruimte. Echter staat er ook op Wikipedia dat alle politieke partijen (inclusief de SGP!) een scheiding van kerk en staat belangrijk vinden.

Wat ik nou ook aan Wikipedia weer gek vind is dat zij ook vermelden dat de VS een scheiding van politiek en religie heeft? En ik weet dat Nederland dat niet volledig heeft (zie de SGP, CU en het CDA), maar de VS heeft dat naar mijn mening ook zeker niet. Je kan niet iemand op de Bijbel laten zweren en dan zeggen dat de politiek niet religieus is? Daarom vind ik eigenlijk de eed die politici moesten zweren bij parlementaire ondervragingen en de inhuldiging van WIllem-Alexander een beetje gek, want bijna al die politici zweren met ‘Zo waarlijk helpe mij, God almachtig.’ Zelfs Rutte recent met de kinderopvangtoeslagen verhoren, terwijl die man nou niet echt bekend staat om zijn christelijkheid? (Eerlijk gezegd is de atheïstische versie die Geert Wilders bijvoorbeeld gebruikt ook wel een beetje triest in vergelijking: ‘Dat beloof ik.’)

In ieder geval, dit ging een beetje een zijspoor op. Je hebt inderdaad gelijk dat Nederland een scheiding van kerk een staat heeft die in principe voortvloeit uit meerdere wetten. Ik denk dat het punt van mijn maatschappijleer boek was dat we in Nederland wel religieuze overwegingen in de politiek kunnen aanvoeren? Mijn grootste verwarring ligt echter nog steeds bij de opvattingen over de VS, want die snap ik gewoon niet.

[newstfionline]

Headlines

U.S. election officials warn of November chaos due to budget crunch (Reuters) A Michigan town wants machines to speed up counting of absentee ballots. In Ohio, officials want to equip polling places so voters and poll workers feel safe from the coronavirus. Georgia officials, rattled by a chaotic election last month, want to send voters forms so they can request absentee ballots more easily. In all three cases, the money is not there to make it happen, say local officials responsible for running elections in the states. This year’s nominating contests have shown that voting in the pandemic age costs more: Officials have to buy masks, face shields and other equipment to virus-proof polling places. They also must spend more to mail and count ballots. Many officials say they don’t have the funding to do either job properly. Election experts say Americans are likely to vote in record numbers in November, when control of Congress will also be up for grabs along with state governorships and legislatures. A funding shortfall could lead to “widespread disenfranchisement,” said Myrna Perez, director of the elections program at New York University’s Brennan Center for Justice, a non-partisan public policy institute. “We run the risk of people really questioning the legitimacy of the election.”

Landmark Supreme Court Ruling Affirms Native American Rights in Oklahoma (NYT) The Supreme Court on Thursday ruled that much of eastern Oklahoma falls within an Indian reservation, a decision that could reshape the criminal justice system by preventing state authorities from prosecuting offenses there that involve Native Americans. The 5-to-4 decision, potentially one of the most consequential legal victories for Native Americans in decades, could have far-reaching implications for the people who live across what the court affirmed was Indian Country. The lands include much of Tulsa, Oklahoma’s second-biggest city. The case was steeped in the United States government’s long history of brutal removals and broken treaties with Indigenous tribes, and grappled with whether lands of the Muscogee (Creek) Nation had remained a reservation after Oklahoma became a state. Muscogee leaders hailed the decision as a hard-fought victory that clarified the status of their lands. The tribe said it would work with state and federal law enforcement authorities to coordinate public safety within the reservation.

‘Maybe I Shouldn’t Have Come’: U.S. Visa Changes Leave Students in Limbo (NYT) Oliver Philcox was nearing the end of his first year of graduate studies in astrophysics at Princeton University when the coronavirus outbreak began. Classes were halted in March, and then moved online. By May, he had decided to travel home to Britain. “In the long run, that was a terrible idea,” said Mr. Philcox, 24. “But I had assumed I would be able to go back in September.” Now, the return to an American institution has been thrown into question for Mr. Philcox and countless other international students after a directive by the Trump administration that students whose classes were moving entirely online for the fall would be stripped of their visas and required to leave the United States. Many universities see the move as a political one—an attempt to pressure them to reopen rather than hosting all classes online during the pandemic. For some international students, the directive poses frustrating questions of logistics and uncertainty. But for others—notably those whose home countries are embroiled in conflict or have communications technologies that are insufficient for online learning—the decision has the potential to disrupt their lives and drastically alter their futures. The Trump administration’s plan to require in-person classes for international students would affect around one million students. China sends the highest number of students—with about 370,000 enrolled in American universities in 2018-2019—followed by India with just over 200,000 students enrolled that year.

Bolivian president has COVID-19 as virus hits region’s elite (AP) Bolivia’s interim president and Venezuela’s No. 2 leader announced Thursday that they have been infected with the new coronavirus, just days after Brazil’s leader tested positive as the pandemic hits hard at some of Latin America’s political elite. Three Cabinet ministers in the administration of Bolivian leader Jeanine Áñez have also tested positive for the virus. The infections in Venezuela, Brazil and Bolivia, which is seeing a spike in cases, come after Honduran President Juan Orlando Hernández tested positive in June and was briefly hospitalized.

Stuck at Home Because of Covid, the French Discover France (WSJ) The French are venturing into unknown territory: France. Every summer French vacationers snub their homeland in favor of far-flung destinations, allowing France, the world’s top tourism destination, to become a playground for foreign tourists. That means millions of French have never climbed the Eiffel Tower; or soaked up views from the summit of Mont Blanc; or sauntered along Nice’s palm tree-studded Promenade des Anglais. The French have never seen themselves as “Leven als god in Frankrijk,” as the Dutch like to say, or “Living like a god in France.” It’s an embarrassment of riches that has long stood in contrast with the perennial malaise that many French feel toward France. “Being French is to live in a paradise inhabited by people who think they’re in hell,” Sylvain Tesson, the French adventurer, once wrote. With border reopenings in flux around the world due to the coronavirus pandemic, however, the French suddenly have France to themselves, and they’ve decided it’s time to see what all the fuss is about. A survey of 2,000 French vacationers released last month by Protourisme, a French consultancy, found that 86% of respondents are planning to vacation in France this summer.

Flood-weary Venice puts “Moses” inflatable barriers to test (Washington Post) Venice has conducted a trial run of an ambitious anti-flood system of 78 inflatable barriers in hopes of protecting the lagoon city from devastating high tides. Premier Giuseppe Conte on Friday at a ceremony in Venice pressed a button that activated compressors to pump air into the bright yellow barriers, which then started rising from the sea to act as a kind of a dike-on-demand. The project, riddled by corruption, was supposed to be working in 2011. Now the latest date is 2021, but Conte expressed hope it could be ready by this autumn. In November 2019, Venice suffered its worst flooding in more than 50 years. The project’s name, Moses, recalls the Biblical figure who, the Old Testament recounts, parted the waters of the Red Sea. But it also is the Italian acronym for Experimental Electromechanical Modules. The movable flood gates are attached by hinges to cement blocks on the seabed along three openings from the sea into the lagoon. After high-tide danger ceases, sea water is pumped into the gates to make them heavy so they can be lowered.

At 78, a Sardinian ex-kidnapper is on the run (Economist) Some said Graziano Mesina had absconded to the neighbouring French island of Corsica; others that he had fled to Tunisia. But what became increasingly clear on July 3rd was that the man known as the last balènte, or Sardinian bandit, was yet again on the run—at the age of 78. His younger sister, Antonia Mesina, said he had called by her house the previous day, just before the supreme court in Rome turned down her brother’s appeal against a 30-year sentence for a drug-trafficking offence. “I’ve not seen or heard from him since,” she said. Police carried out house-to-house searches in his home town of Orgosolo, but soon learnt that no one else could—or, perhaps, would—help them. The town’s mayor said it was a coincidence that a surveillance camera near Mr Mesina’s house had twice been shot up before he vanished. But if there was complicity in the reaction to his disappearance, it may have had less to do with the code of silence that once shielded Sardinia’s brigands than resentment towards Italy’s sluggish judicial system. Mr Mesina’s case had dragged on through the courts for seven years. Grazianeddu, as he is half-affectionately known, has been the subject of books, films and songs. He had, and evidently retains, an extraordinary talent for evading justice. Since his first arrest, aged 14, he has escaped or absconded on ten occasions, including from a top-security prison. Strikingly handsome when younger and widely acknowledged as intelligent and charming, Mr Mesina was reputed to have a string of lovers whom he visited in disguise while on the run. Police are said to have visited the homes of several elderly ladies in their search for the missing pensioner-bandit.

Poland’s Race Is Too Close To Call (Foreign Policy) Polish President Andrzej Duda faces off against his liberal opponent Warsaw Mayor Rafal Trzaskowski this Sunday in one of the first tests of right-wing populism in the age of coronavirus. Polls show the race is too close to call with the most recent one showing Trzaskowski winning 50.6 percent of votes to Duda’s 49.4 percent. A Trzaskowski victory on Sunday would represent a consolidation of support for those opposed to the rule of the right-wing Law and Justice party (PiS). The Warsaw mayor only managed to win 30.5 percent of votes in the first round of voting on June 28 but may gain support from those who backed other opposition candidates and from Polish expat voters, who have recently registered in large numbers. On a practical level, it would allow him to veto legislation from the PiS-controlled parliament.

Turkey’s president formally makes Hagia Sophia a mosque (AP) Turkish President Recep Tayyip Erdogan on Friday formally re-converted Istanbul’s sixth-century iconic Hagia Sophia into a mosque, hours after a high court annulled a 1934 decision that had turned it into a museum. Erdogan signed a decree handing over Hagia Sophia to Turkey’s Religious Affairs Presidency and declaring it open to Muslim worship. Turkish President Recep Tayyip Erdogan has demanded that the hugely symbolic world heritage site should be turned back into a mosque despite widespread international criticism, including from the United States and Orthodox Christian leaders. The move could also deepen tensions with neighboring Greece. Cypriot Foreign Minister Nikos Christodoulides said Turkey’s “escalating, flagrant violation of its international obligations is manifested in its decision to alter the designation of Hagia Sophia, a world heritage site that is a universal symbol of the Orthodox faith.” Nationalist and conservative groups have long been yearning to hold prayers at Hagia Sophia, which they regard as part of the Muslim Ottoman legacy. Others believe the UNESCO World Heritage site should remain a museum, as a symbol of Christian and Muslim solidarity.

China worries about stock market speculators (Daily Telegraph) China’s financial watchdog is increasingly worried about speculative leverage on the soaring Shanghai and Shenzhen equity markets, fearing a repeat of the boom-bust debacle in 2015 when the crash almost spun out of control. The China Securities Regulatory Commission has blacklisted 258 brokerage houses accused of offering illegal margin accounts at 10 times leverage. It told investors to “raise their risk awareness” before the buying frenzy reaches dangerous levels. The state media followed with sober reminders of the “tragic lesson” five years ago, when the market spiked and then plunged 40 percent. That episode shook confidence in the authorities and combined into a currency crisis that proved hard to contain. In the end the People’s Bank had to burn through $1 trillion to defend the exchange rate and counter capital flight.​

Australia restricts number of citizens returning as virus surges (Reuters) Australia will halve the number of citizens allowed to return home from overseas each week, Prime Minister Scott Morrison said on Friday, as authorities struggle to contain a COVID-19 outbreak in the country’s second most populous city. The state of Victoria reported 288 new cases on Friday, a record daily increase for any part of the country and sparking fears of a wave of community transmission in a country where most cases have involved returned travelers. “The news from Victoria remains very concerning,” Morrison told reporters in Canberra.

U.N. Security Council votes on Syrian aid (Foreign Policy) A U.N. mandate to deliver aid across the Turkish border into Syria expires today, and so the U.N. Security Council will vote on a resolution put forward by Germany and Belgium to extend it by six months. An earlier amendment to the resolution put forward by Russia would have reduced the number of border crossing points from two to one; it was rejected by the council on Thursday. Permanent members Russia and China argue that cross-border aid is unnecessary and can be managed by Syrian government authorities.

Israelis angry at Netanyahu over new outbreak, economic pain (AP) With an unprecedented new surge in coronavirus cases battering Israel’s economy, one of Prime Minister Benjamin Netanyahu’s closest confidants was dispatched to a TV studio recently to calm the nerves of a jittery nation. Instead, he dismissed expressions of some of the public’s economic pain as “BS.” The flippant comment by Cabinet minister Tzachi Hanegbi is symptomatic of what critics see as a bloated, out-of-touch government. It also has become a rallying cry for anti-Netanyahu protests spreading, like the virus, across the country. One out-of-work Israeli erupted in anger during a live television interview, berating Netanyahu and warning the country is “going to burn” if aid is not given soon. It is a dramatic turn of events for Netanyahu, who claimed credit and was widely praised for Israel’s successful management of the early stages of the crisis. Now his approval ratings are plummeting, and public health experts warn that Israel is close to being unable to cope. “The management of the corona crisis is a humiliating national failure, it is dangerous and without precedent,” opposition leader Yair Lapid said this week. “People are furious, and they are right to be furious.”

[offtoljubljana]

47. I love Animal Crossing a lot

21/03/2020

Het is 0:10 en ik ben moe. Ik eet wat en dan ga ik mijn bedje in. Waarschijnlijk schrijf ik dit ook af als ik weer wakker ben. Hoe kan het dat ik zo moe ben? Nou... Animal Crossing. Als je 46. A N I M A L C R O S S I N G hebt gelezen, dan heb je een hint.

Maar eerst gaan we het hebben over mijn geweldige kookkunsten! We gaan even terug naar donderdagavond 19/03/2020. Ja, ik loop achter, maar dat komt ook door Animal Crossing.

Ik had niets meer in huis op donderdagavond, maar ik zag dat Barbara 400 gram passata achter had gelaten, dus ik had mam geappt om te vragen hoe ik daar pastasaus van kon maken.

Nou herinner: ik ben een idioot in de keuken die alles of kant-en-klaar koopt of alles basic-bitch houdt. Lang verhaal kort: ik gebruik nooit kruiden en specerijen. In Nijmegen ben ik er een beetje mee begonnen, maar ik kom niet echt ver. Ik had mam dus een foto gestuurd met alles dat in huis was en met haar hulp koos ik wat kruiden en andere spullen. Zo ging ik ten werk:

(De afwasmiddel ging er overduidelijk niet in zo dom ben ik nou ook weer niet).

Het was niet slecht, maar ook weer niet goed. Ik had overduidelijk één kruid teveel gebruikt, dus dat was pittig (?) en overheersend. Maar aangezien ik niet echt weet welk kruid het was, weet ik ook niet wat ik de volgende keer anders moet doen.

Ik heb ook niet echt een recept gebruikt. Ik heb gewoon alles op gevoel erin geknikkerd en soms geproefd. Blijkbaar is het niet goed voor je om een handje met paprikapoeder los op te eten. Toch weet ik niet wat het nu was. Ik denk misschien de peper? Geen idee, joh. De tomaten würzsalz, wat dat ook mag zijn, was wel heel lekker.

Op een moment was het niet meer te redden, dus ik ging maar eten.

Volgende keer beter?

Op vrijdag 20 maart 2020 zat ik om precies 0:00 op mijn Switch om... Animal Crossing niet te kunnen spelen. Oh. Oké. Misschien kan het een paar minuutjes duren. Huh, maar iemand anders kon wel al om 0:01 spelen? HuH?

En ja hoor, om 0:05 was dan echt de tijd om... een melding te krijgen dat ik te weinig geheugen had op mijn Switch. Motherfucking fuck. Mijn Switch had het automatisch naar mijn systeem gedownload, niet naar mijn micro SD kaart.

Dus... ik heb het opnieuw moeten downloaden en zo om 0:39 was het tijd om... weer een notificatie van te weinig opslag te krijgen. De data van het spel komt natuurlijk op mijn systeem te staan. Ik heb snel wat software gearchiveerd en eindelijk rond 0:41 was het zo ver! 

Ik heb gespeeld tot 2:00. Het was misschien goed dat ik ‘s nachts begon, want toen was er niet veel te doen. De spellen van Animal Crossing werken namelijk op “real time”. Als het 2 uur ‘s nachts is in het echte leven, is het ook 2 uur ‘s nachts in Animal Crossing.

Toch kwam ik om 3 uur weer mijn bedje uit. Ik had gelezen dat je Blathers snel kon krijgen, dus als ik voor 6 uur Blathers kon toevoegen aan mijn eiland, dan zou hij er al weer zijn als ik wakker wordt, want dat is dan de volgende dag.

Dus ik had het geweldige idee om dat te doen. Uiteindelijk viel ik rond de 4 uur in slaap. I regret nothing!

Nou, de regret kwam om 6 uur ‘s ochtends toen ik voor geen enkele fucking reden wakker schrok. En daarom ben ik dus mega moe. Uiteindelijk ben ik rond 8 naar de keuken geslopen om wat te eten, want ik had zo’n honger. Ik dacht dat het 10 uur was.

Ik had koppijn en wow ik was zo moe. Eenmaal terug in bed zag ik dat het dus 8 uur was. Hallelujah. Ik zette de wekker, want om 11:00 had ik een Zoom afspraak en geluk boven geluk viel ik in slaap! Normaal heb ik moeite met slapen, zelfs als ik heel moe ben. En normaal slaap ik ook nooit nadat ik eenmaal wakker ben. 

“Thank dead God!”

EN HET ERGSTE? IK WAS VERGETEN OM DE TENT VAN BLATHERS TE PLAATSEN DUS ALLES WAS VOOR NIETS!!

Om 11:00 had ik dus dat theekransje met Danila en mijn tutoren. Alleen Ana kon er uiteindelijk bij zijn. We waren met z’n 8en misschien. 

***

Abrupt einde. Ja, het was 0:21 en ik gaf het op. Inmiddels is het 14:16. Ik werd rond 11:30 wakker, dus ik heb 11 uur geslapen. Ik had het nodig.

Gisteren had ik wel snel een overzicht gemaakt van wat ik allemaal wilde vertellen, zodat ik dat nog zou herinneren:

Dus laten we verder gaan met het theekransje. Ik luister nu naar de soundtrack van Animal Crossing: New Horizons. Ik zat tijdens het 2 uur lange theekransje de hele tijd te spelen. Multitasking!

Danila gaf aan dat ze heel verbaasd was over de reactie. Blijkbaar blijft meer dan de helft van de Erasmusstudenten aan onze faculteit gewoon in Ljubljana. Dat maakte haar blij. Ze was wel een beetje teleurgesteld voor ons. Ze zei ook: “This is supposed to be such an amazing time for you guys!” 

Ach, we hebben tenminste een once in a lifetime Erasmus experience (hopelijk).

Sommigen blijven omdat hun landen gevaarlijker zijn dan Slovenië, anderen omdat het onmogelijk is om uit te reizen, anderen omdat ze simpel weg niet willen. De Slowaak kon maar niet stoppen met praten. Hij praatte ook constant door anderen heen. Het was zo irritant en ik had hem bijna uitgescholden. Iemand vraagt Ana iets, laat haar dan ook antwoorden.

De Slowaak blijft hier omdat hij hoopt dat het in mei beter zal zijn, maar Danila betwijfelt dat. Dan alsnog, niemand weet wat er gaat gebeuren.

Maar ja, we konden Danila vragen stellen over onze lessen en wat dan ook en zij probeerde die zo goed mogelijk te antwoorden. Tadeja and “Wiet” waren er niet, maar “Wiet” is ook een dorm student, dus misschien daarom. Alle domitories in Slovenië zijn ook gesloten, dus Sloveense studenten moesten verplicht terug naar ouderlijk huis. Dit ging niet makkelijk, want niet iedereen was hierop voorbereid en sommigen hebben ook nog andere obligaties in Ljubljana of Maribor.

Alleen buitenlandse studenten mogen nog in de dorms blijven. Wat een toestand. Verder hebben we ook landen met elkaar vergeleken, niet alleen maar rondom Corona, maar ook rond prijzen. Danila en de Slowaak zijn het er niet mee eens dat Slovenië een derde ranks land is in de Erasmus beurs, want Ljubljana is een dure stad om in te wonen. De rest van Slovenië? Ja, oké, maar met de Erasmusbeurs in Ljubljana ben je niet rijk.

De meesten in de chat komen uit landen zoals Macedonië en Slowakije enz. en ze konden het niet geloven toen ik zei dat de huur in Amsterdam tot €700 per maand kon oplopen. Misschien wel meer. Ik had al eerder verteld dat de mega dure toeristische plekken in Slovenië ongeveer hetzelfde kosten als Nijmegen of Heerlen of zoiets. Dat wordt gezien als mega duur voor andere Slovenen. 

Maar ja, het klopt wel qua huur dat Ljubljana dus wel als een tweede ranks land had kunnen tellen.

~~En nu onderbreken we dit verhaal om te praten over Jasper, die eindelijk een goed punt heeft voor Engels! Ik ben heel blij en trots en ik vond het ook heel leuk dat hij het me liet weten!!!~~

Het volgende in mijn lijstje: Spar!

Ik ben voor de eerste keer in een hele week naar buiten geweest.

Ja ik heb er meteen een foto van gemaakt. Het was ook zo’n goed weer. Ik had een t-shirtje aan, maar ook nog de jas van Delaney. Dat was dus totaal onnodig.

En er was een mooie duif:

Simple joys, man.

Dani zei al eerder dat deze quarantaine wel mensen rust geeft om dingen te waarderen die je eerst niet zag. Kijk, een duif!

Het was niet mega rustig. Er reden nog geregeld auto’s en er waren zeer veel fietsers. Uiteindelijk kwam ik aan bij de lege supermarkt. De schappen waren vol, maar de winkel was leeg. Er stond bewaking voor de deur en iedereen moest in een rij wachten met ieder 1,5 meter afstand.

Dan mocht je één voor één naar binnen en je moest je handen desinfecteren en plastic handschoenen aan. De schappen waren dus best vol. Alleen pastasauzen, bakmeel en pasta was iets leger. Er was zelfs nog mega veel wc papier!

Ik denk dat de wc papier craze uit Australië komt. Daar was in februari een ban op wc papier, waardoor er gevechten in winkels ontstonden. Een krant had zelfs 6 pagina’s gebruikt om wc papier te printen, aangezien de Australische overheid nu een limiet had gezet op wc papier.

Het meest ironische? Die ban was niet wegens de Corona-crisis, maar wegens de bosbranden crisis.

Al deze shit voor wc papier rondom Corona klopt dus niet. Wel raar om te bedenken dat er al zoveel is gebeurd in 3 maanden. 

In januari: conflict VS en Iran, mogelijke nieuwe oorlog

In februari: Australië staat geheel in de fik

In maart: pandemie

Please, april, please laat ons niet in de steek. Mijn verwachtingen zijn zeer, zeer laag, maar ik heb toch nog wel hoop. 

Maar ja, boodschapjes gedaan. Tijd voor weer een week binnen zitten. 

Toen ik eenmaal thuis was, ging ik nog meer Animal Crossing spelen. Waarom niet? We hebben nu tijd. (Antwoord: studie, maar yada yada Animal Crossing). Plus ik heb donderdag dus de hele dag besteed aan Sociologie, omdat ik wist dat ik nu in een Animal Crossing mood ben.

Oh, het volgende punt op mijn lijstje: Corona update.

Hiermee bedoel ik het uitreizen. De Belgische ambassade gaf de Belgen een bericht dat er op zondag, dus morgen, een vliegtuig vanuit Parijs naar Amsterdam zou gaan. De stagiaire van de Nederlandse ambassade bevestigde dat. Nou, Anouk heeft het afgewezen. De Belgische ambassade zou vervoer naar Parijs regelen, maar zij wilt dus zeker hier blijven (yo, ik ben niet alleen!!!!). Anderen gingen meteen een vliegticket boeken.

€500 of meer.

Oh, ja. Sommigen haakten toen ook af. Plus, de rit naar Parijs zelf is ook al risky. Ook was de vlucht heel snel volgeboekt. Inmiddels zijn we een dag verder en twee Nederlanders, toevallig beiden van de RU, hebben een ticket. Ze vliegen vanuit Ljubljana naar Parijs naar Amsterdam. 

Sanne had dit ook gezien, maar de vlucht was ineens weg van de site. Waarschijnlijk dus ook vol. 

Dus dat is nu de stand van zaken. Helaas is er wel nog onduidelijkheid over Parijs, aangezien Frankrijk in total lockdown modus is. Maar ze nemen het risico.

Ik zit er nu naar te neigen om helemaal niet te gaan, zelfs als er een kans is. Het is gewoon mega veel gestress en zoals Anouk al zei: “Wat is de meerwaarde?”

Maar zoals anderen ook al zeiden in die groep: emoties gaan de hele tijd heen en weer. Iedereen zit met de onduidelijkheid. Corona neemt alles over.

Maar mijn blog niet meer! Ik heb eindelijk andere dingen in mijn reblog tag gegooid die niet gerelateerd zijn aan Corona. Het zit nu vol met dingen die me nu even bezig houden, zoals ook de bedoeling was (alhoewel, Corona houdt me natuurlijk ook bezig), dus er zit wat Animal Crossing in. Ook wat Red, White & Royal Blue, zoals “afgesproken” en ook The Most Popular Girls In School.

Ik was het vergeten te zeggen, maar op donderdag heb ik eindelijk na 8 jaar MPGIS gekeken. Please, iemand, zeg dat je MPGIS herkent! Lucas, Maura? Het is een webseries ging mega viral in 2012. 

MPGIS was overal anno 2012. Ook werd de audio overal voor gebruikt. Iemand moet het toch wel kennen? Je weet wel, de serie met de goedkope Action namaak Barbie poppen en de grove humor?

Ik kan niet geloven dat ik na 8 hele jaren eindelijk seizoen 1 heb gezien. Ik kende maar een deel van één aflevering en ik moet bekennen dat ik het nog helemaal uit mijn hoofd kende. Seizoen 2 t/m 5 moeten maar wachten, want nu heb ik Animal Crossing. Als ik niet bezig ben met “verantwoordelijkheden”, doe ik dat.

Volgend punt op mijn lijstje: Sofia/Sophia. Geen idee hoe je het schrijft.

Dit wordt nog een lange blogpost, maar ik moet alles inhalen van donderdagavond t/m nu, want ik was te druk met Animal Crossing om te schrijven. Ik ben nu ook Animal Crossing tijd aan het gebruiken voor dit.

Maar ja, we hebben een nieuwe kamergenoot. Ik had het verhaal nog niet helemaal uitgelegd, want ik werd onderbroken door die nieuwe regel.

Sofia is een Duitse Erasmus student en een vriendin van Kath. Kath heeft Matjaz gevraagd of Sofia dus bij ons in kon trekken, aangezien Caroline’s kamer leeg is.

Dat kon. Kath ging Sofia halen met al haar spullen. Ze konden de auto van Sofia’s voormalige huisbaas lenen. Anouk en Aga hielpen met verhuizen. Ik had geen idee dat ze er al was, want ik lag in bed, want ik was moe. Alsnog: weinig slaap.

Matjaz was er blijkbaar ook even en hij vertelde de rest dat hij niet in Corona gelooft. 

Huh?

Hij gelooft er gewoon niet in. Het is allemaal nep in zijn ogen. Hij denkt dat het allemaal propaganda is.

Toen de rest vroegen “propaganda waarvoor?”, had hij geen antwoord. Dude, als je een complottheorie gaat verspreiden, geef het dan tenminste inhoud. Propaganda waarvoor? Wie de fuck heeft hier baat bij? 

Dus ja, Sofia trok in en ik stuurde een mail naar mijn Sociologie lerares. Toen was het tijd om te eten. Met mijn nieuwe boodschappen heb ik weer de pasta met spinazie en crème gemaakt. Kath was ook aan het koken voor haar en Sofia en we waren aan het praten, dus ik besloot om maar bij hun te zitten. Ik had eigenlijk het idee om te eten in mijn kamer terwijl ik Animal Crossing ging spelen, want Evelien en Merel waren ook online.

Maar nope. Toen kwam Anouk binnen voor de magnetron en ze bleef ook hangen. Het was mega gezellig en we hebben het over veel dingen gehad, waaronder Corona, maar ook adoptie. Dit gebeurt vaker: ze willen weten hoe alles zit. Ik vind het niet erg.

Toen hadden we het meer over human rights en die dingen, want Anouk heeft stage gelopen bij Amnesty International. Het was dus een gezellige en interessante avond. 

Maar op een moment was het voorbij dus ik belde mama even terug en toen was het tijd voor Animal Crossing!!! Met Evelien en Merel!!!!! Give me peaches!!!!!

Elk eiland heeft exclusieve items, dus je wordt gemotiveerd om elkaar te bezoeken om dingen te ruilen. Dat ga ik zo weer doen. En ja, dat was de rest van mijn avond. Tot middernacht heb ik Animal Crossing met ze gespeeld, maar ik had al aangegeven dat ik mega moe was. Dus ik at wat en ik begon deze blogpost en nu...

Nu ga ik weer Animal Crossing spelen. 

[antongecensureerd]

Eigen mensen eerst

''Een vrolijk rechts geluid''

Dit is de lijfspreuk van omroep WNL. Een omroep die er prat opgaat dat ze zogenaamd rechts zijn. Ik heb nieuws voor dat clubje linkse kontenkruipers. Het enige rechtse aan die mensen is hun salaris. Meer niet! Een ieder van ons weet zo langzamerhand dat WNL vuistdiep zit bij de gevestigde orde en dat de gevestigde orde linkser is dan Piet Keizer en Coen Moulijn bij elkaar opgeteld. Niet stijf links, maar asociaal links. Ik vraag me af wat al die mensen bij WNL nu denken als ze de verkiezingsuitslagen uit de andere Europese landen zien. Dan moeten ze zich toch de ogen uit hun kop schamen dat ze mensen als Rutte, Klaver, Jetten, Buma, Asscher, Timmermans en in 't Veld leeg hebben laten lopen richting het Forum voor Democratie en de PVV. Hoe durf je jezelf dan nog als rechts te presenteren. WNL is allesbehalve rechts. Ook WNL heult met de vijand en de vijand is het politiek correctivisme. Mensen die dat nu nog niet in de gaten hebben zijn ziende blind en horende doof. Neem de campagne van de SP als voorbeeld. Zeiken en janken om de toon, terwijl het filmpje inhoudelijk briljant was. Een spijker en kop verhaal, maar het politiek correctivisme huilde tranen met tuiten. Mietjes! Als Nederlander schaam ik me kapot als ik onze zetelverdeling voor het Europese Parlement zie. Hoe is het mogelijk dat een failliete partij als de PvdA deze verkiezingen ineens als grootste partij komt bovendrijven. Een paar maanden geleden was die club op sterven na dood en afgelopen donderdag waren ze weer springlevend. Koekoek. Ik ben niet zo'n persoon dat snel twijfelt aan uitslagen, maar dit keer durf ik openlijk te zeggen dat het mij allemaal net even te toevallig is. Maar goed, in dit geval helpt het gebed om kalmte, dus wil ik het graag met jullie delen

''God, schenk me de kalmte om te accepteren wat ik niet kan veranderen, de moed om te veranderen wat ik wel kan veranderen en de wijsheid om het verschil hiertussen te zien.''

Als frequente bezoeker van de NA en AA maak ik hier al jaren gebruik van. Of het helpt laat ik in het midden, maar baat het niet dan schaadt het niet. Leg mij nou eens uit hoe het mogelijk is dat de partij van aartsleugenaar Mark Rutte een zetel winst boekt. Hoe dan? De man liegt, bedriegt en draait dat het een lieve lust is en krijgt het keer op keer voor elkaar dat men vertrouwen in hem blijft houden. Mark Rutte is met afstand de grootste leugenaar uit onze politiek geschiedenis. Ongekend! Het grote verlies van de PVV schuif ik met name op het bordje van de PVV zelf. Geert Wilders begint zo langzamerhand zijn glans te verliezen. Helaas. Persoonlijk vind ik een politicus als Geert Wilders brood- en broodnodig, maar ik denk dat Wilders uit een ander vaatje moet gaan tappen. Dat partijen als de PVV en het Forum voor Democratie bestaansrecht hebben lijkt mij zeker na deze verkiezingen meer dan duidelijk. Kijk naar de overwinningen van het Vlaams Belang in België, van Marie Le Pen in Frankrijk, van Nigel Farage in Groot-Brittannië, van Salvini in Italië, van Kurz in Oostenrijk, van Orban in Hongarije plus nog een aantal eclatante zeges in andere Oost Europese landen. Met de grote nederlagen van Mutti Merkel en de zusterpartij van de PvdA in Duitsland en de nederlaag van Macron in Frankrijk lijkt het mij glashelder wat de Europese kiezer wil. Die hebben geen zin in nog meer islam. Die zijn er wel klaar mee. Die willen terug naar eigen normen, waarden en tradities. Die hebben geen zin in poppenkast uit den vreemde. Ook willen ze geen afrikanisering van Europa. Waarom niet? Omdat die ontwikkeling alleen maar ellende met zich meebrengt. Dat brengt ons honderden jaren terug in de tijd. De overwinning van Groen zegt ook iets. Dat zegt dat Europa zich ook zorgen maakt om het milieu. Misschien terecht. Geen idee. We kunnen die linkse dramaqueens met deze uitslag natuurlijk makkelijk een stukje tegemoet komen. Ik zie het als een win-win situatie. Hoe dan hoor ik jullie denken? Nou zo: we gaan met z'n allen een onsje minder vlees per dag eten en zij stemmen toe in het sluiten van de buitengrenzen van Europa. Ik zeg : doen! 

[prijst-almachtige-god]

Interview met Rosita Šorytė: christenen van De Kerk van Almachtige God hebben recht op asiel

kerk nieuws ,Sinds de Chinese Communistische Partij (CCP) aan de macht kwam, heeft ze religieuze bewegingen vervolgd. De CCP heeft het christendom en het katholicisme openlijk aangemerkt als sekten, en de Bijbel als een sekteboek. Talloze exemplaren zijn geconfisqueerd en verbrand. Sinds 1995 heeft de CCP heel veel huiskerken, waaronder De Kerk van Almachtige God (CAG), op lijsten met sekten gezet en is die openlijk gaan vervolgen. Sinds Xi Jinping president is, pakt de CCP het christendom nog harder aan, met name De Kerk van Almachtige God. Ze zetten gewapende politie in voor maniakale onderdrukking en arrestaties, en gebruiken zelfs de media om de publieke opinie te manipuleren en De Kerk van Almachtige God in diskrediet te brengen. Leden van CAG hebben naar het buitenland moeten vluchten om aan de CCP te ontkomen en hebben asiel aangevraagd in democratische landen. Regeringen van onder andere Zuid-Korea, Frankrijk en Italië erkennen echter niet het feit dat deze christenen worden vervolgd en weigeren hun asiel te verlenen. Wat zijn de redenen daarachter? Wij hebben mw. Rosita Šorytė uitgenodigd, voormalig Litouws diplomaat en tegenwoordig voorzitter van het Internationaal observatorium godsdienstvrijheid van vluchtelingen (ORLIR). Zij zal een analyse geven en de redenen bespreken waarom deze democratische landen weigeren christenen van De CAG een vluchtelingenstatus te verlenen, waaronder nepnieuws van de CCP, de vluchtelingencrisis in Europa, en economische druk vanuit China. Blijf kijken.

Uit ‘De Kerk van Almachtige God’

Gerelateerde aanbevelingen： Gratis christelijke film kijken ‘De leugen van het communisme: https://nl.godfootsteps.org/videos/account-of-the-ccps-brainwashing-movie.html

[riwancoeffic]

ALS GOD IN FRANKRIJK Hand-blown glass by Gert Bullee

"Leven als God in Frankrijk" is a Dutch expression that could be translated into "living in clover". This stackable container, inspirered by the typical old genever bottle's shape, is a set to emphasis small everyday pleasures.