#werkelijk

[peterpauldoodkorte]

het werkelijke zijn

jij bent voor de wereld niet wie jij denkt te zijnde wereld rondom joukijkt met andere ogenieder die met jou werktziet wat jij hen betekentvan fantast tot idealistde dagdromer of realistde mensen die jij bemintzien waarvan zij houdenvan hartendief tot roverde minnaar of charlatanin alles wat jij doet of laatwat jij zo de wereld geeftligt feitelijk de betekenisvan wie jij werkelijk bent

[majestic-salad]

NOS homo typo om mee wakker te worden

[zoueriemandzijnopmars]

Ik snap werkelijk niet waarom iedereen zo boos is dat de rente op studieleningen omhoog gaat. "Ze hebben ons niet goed voorgelicht" "Je kan niet zomaar de voorwaarden veranderen."

Ehmm, het was letterlijk altijd duidelijk (voor mij nochthans) dat de rente altijd omhoog kon en dat 0% rente een hele uitzonderlijke situatie was (niemand opgelet toen de rente van de ECB negatief werd? Dat was een flinke shock voor economen). Daarom hebben veel mensen ook NIET maximaal geleend, want als iedereen dacht dat de rente altijd 0% zou blijven zou het gewoon gratis geld zijn, dat je op een bankrekening kon zetten voor noodgevallen en als die zich niet voordeden zou je gewoon alles in 1 keer kunnen terugbetalen. Als iedereen er van uitging dat de rente 0% zou blijven zou het dom zijn om niet maximaal te lenen. De reden dat mensen dus niet maximaal hebben geleend is omdat het WEL DUIDELIJK WAS.

Dus ja, wees vooral boos op het leenstelsel als geheel, wees boos over de verschillende percentages voor verschillende studenten (vooral MBO'ers, maar ook het oude leenstelsel krijgen hogere percentages) maar om nu te gaan huilen dat de rente omhoog gaat, terwijl dat te verwachten viel is gewoon triest.

[madeliefkrans]

ja ik keek het derde seizoen van fruits basket in een dag what about it

[medewerkers]

Een boodschap van een aantal transgender medewerkers van Tumblr & Automattic:

Wij willen dat transgender personen, en LGBTQ+ personen in het algemeen, zich op Tumblr welkom voelen, onder andere omdat wij als transgender medewerkers van Tumblr en Automattic willen dat het een plek is waar wij ons zelf thuis willen voelen. We willen dat het een platform is dat ons ondersteunt en dat opkomt voor onze veiligheid. Jullie aanwezigheid maakt Tumblr beter en levendiger en voor de LGBTQ+ crew achter de schermen is dit een absolute topprioriteit. 

Een paar dagen geleden reageerde Matt Mullenweg (de CEO van Automattic, het moederbedrijf van Tumblr) op een vraag van een gebruiker over het opschorten van accounts (Engelstalig) op een manier die de LGBTQ+ community negatief beïnvloedt. Wij zijn van mening dat de reactie van Matt op deze vraag en zijn daaropvolgende opmerkingen onterecht en schadelijk zijn. Het is ons beleid dat medewerkers van Tumblr zich niet over moderatiebeslissingen uitlaten en dit beleid bestaat om meerdere redenen, waaronder de privacy van de betrokkenen en de praktische aspecten die het modereren van duizenden meldingen per dag met zich meebrengt. Het nadeel van dit beleid is dat geruchten en onjuiste informatie over stappen die ons Trust & Safety-team zet zich gemakkelijk kunnen verspreiden. Gegeven dit feit willen we een aantal aspecten van deze situatie ophelderen:

De werkelijke omstandigheden van de schorsing van predstrogens account zijn niet correct gecommuniceerd waardoor het leek alsof we naar kansen zochten om transvrouwelijke personen van het platform te verwijderen. Dit is niet het geval. De opmerking die in het bovenstaande bericht werd gelinkt voldoet niet aan onze definitie van een realistische geweldsbedreiging en was niet doorslaggevend voor onze beslissing om het account te schorsen.

Matt was zich niet bewust van de negatieve gevolgen die deze schorsing op de gemeenschap had. Matt spreekt niet namens de LGBTQ+ medewerkers van Tumblr of Automattic, en wij waren niet betrokken bij het opstellen van de reactie op deze kwesties.

Vorig jaar werden de communitylabels “volwassen” and “seksueel expliciet” onterecht op berichten van sommige gebruikers toegepast. Een extern team van onderaannemers dat de taak had om communitylabels toe te passen was verantwoordelijk voor het onterecht labelen van transgendercontent. Toen ons Trust & Safety-team hiervan op de hoogte werd gebracht (grotendeels dankzij meldingen uit de community), hebben we de mogelijkheid van dit team van aannemers om communitylabels toe te passen ingetrokken en hebben we meer overzicht geïntroduceerd om te waarborgen dat dit niet nogmaals kan gebeuren. In het Medewerkersbericht over deze kwestie riepen LGBTQ+ medewerkers op tot meer transparantie, maar deze eis werd door het managementteam opzij geschoven. Het ontslag van een aannemer dat in de oorspronkelijke reactie op de vraag werd aangehaald, was vanwege een ongerelateerd incident dat onterecht aan deze situatie werd toegeschreven. Het is spijtig dat deze onterechte toeschrijving plaatsvond en dat dit een negatieve invloed op de transgender community op Tumblr had. 

Transitietijdlijnen zijn niet tegen de richtlijnen voor de community en speelden geen rol in de gesprekken van het moderatieteam over de schorsingen en de daaropvolgende bezwaren. We nemen geen stappen tegen content met betrekking tot transities of transgender lichamen tenzij deze content de Richtlijnen voor de community schendt.

Wat betreft de ervaring van transgender personen die op Tumblr met transfobie of onverdraagzame gebruikers worden geconfronteerd, begrijpen en delen we jullie frustratie. Het beleid van Tumblr en van Automattic is opgesteld om de vrijheid van meningsuiting te waarborgen. Intimidatie/Pesterij zoals gedefinieerd in onze Richtlijnen voor de community is verboden, maar we weten dat het beleid gebruikers niet voldoende beschermt tegen algemenere haatzaaierij die vaak tegen LGBTQ+ personen en andere kwetsbare groepen en personen is gericht.

Vanaf nu legt Tumblr zich op de volgende zaken toe:

Het prioriteren van functies die pesten/intimidatie tegengaan en die gebruikers de mogelijkheid geven om zichzelf beter tegen pesten/intimidatie te beschermen.

Het ontwikkelen van meer interne tools die wij als medewerkers kunnen gebruiken om gevallen van pesten/intimidatie proactief te identificeren en tegen te gaan.

Het uitzoeken welke populaire transgender tags momenteel worden geblokkeerd en ervoor zorgen dat deze vanaf volgende week weer beschikbaar zijn.

Het spijt ons enorm hoe dit allemaal is gelopen, en we werken hard om onze stemmen te laten horen en te voorkomen dat zoiets dergelijks in de toekomst weer gebeurt. We weten maar al te goed dat deze situaties voor Tumblr-gebruikers zeer lastig zijn, met name als je deel uitmaakt van een gemeenschap die toch al vaak onder vuur ligt. We weten ook dat het tijd kost om het vertrouwen weer op te bouwen, maar we doen er alles aan om te laten zien dat we het vertrouwen waard zijn.

We stellen het zeer op prijs dat we de ruimte hebben gekregen om onze zorgen en onze afwijkende mening te uiten, en zijn blij met de onwankelbare toewijding van Matt’s (en Automattic) aan de vrijheid van meningsuiting die dit mogelijk heeft gemaakt.

We blijven vechten voor een Tumblr waar we allemaal welkom en veilig zijn.

— Deze verklaring is gezamenlijk opgesteld door meerdere transgender medewerkers van Tumblr en Automattic.

[vk6qvn]

she's so fine oml😛

Tw: Wlw, wlw nsfw, fingering, p$$sy eating, moaning, whimpering, basically anything horny asf. 🤭

• both you and nell headed in after talking in the balcony. Her eyes were wet with tears as she grabbed her coat from the hook. Ready to leave. "blijf een beetje langer.. (stay a little longer.)" y/n pleaded in a soft voice. Nell turned to look at her, hand over her jacket, "Ik heb je genoeg naar beneden getrokken (I've pulled you down enough)." Nell replied, y/n got closer to her. "Je hebt me niet naar beneden getrokken! (You didn't pull me down)" Y/n replied in a quick tone, walking towards her as her voice broke a little.

"Je trok me los en liet me zien wie ik werkelijk ben. (You freed me and showed me who I really am)." Y/n spoke, shaking her head a bit as she continued to speak.

"Eerlijk gezegd, met al mijn principes en al mijn angst om ook maar één stap buiten de lijn te stappen.. wil ik meer op jou lijken. (honestly, with all my principles and all my fears of stepping even one foot out of line.. i want to be more like you. )" Y/n finished her sentence with a faint smile, nell looked up for a moment and shook her head, a tear streaming down her cheek.

"Nee, dat doe je niet. (no, you don't.)" Nell replied, shaking her head in disapproval. "Geloof me, het is een groot gedoe. principes zijn een gedoe. (trust me, its a big hassle. principles are a Hassle too. )" nell continued, letting out a sniffle. "Not when it comes to you. (niet als het om jou gaat. )" She continued, Je bent gewoon zo goed. en puur.” "jij ook! (So are you!) " y/n blurted out.

"waarom praat je zo negatief over jezelf? (Why are you talking so negatively about yourself?)" . Y/n asked, her face now inches away from nell. Nell's head perked to the side, "Je hebt me zelf verteld dat je me niet meer vertrouwt? (you told me yourself you dont trust me anymore?)". Nell replied, a faint smile plastered against her lips. "Daarom heb je het uitgemaakt (thats why you broke up with me.)". Nell said, her voice hoarse. "Je hebt gelijk, ik gaf te gemakkelijk op toen het moeilijk werd. (You're right, I gave up too easily when things got hard)" y/n replied, now cupping her cheek. A smile formed around her lips,

"je verdient iemand die dat voor de verandering eens niet doet... (you deserve someone who wont do that for a change.)"

Y/n spoke, now in a hushed tone. Nell squeezed her eyes shut as she let a tear roll down her cheek, she took a big breath and sighed. "bedankt dat je me dat vertelde..(thank you for telling me that)" Nell replied back, "het betekent veel. (It means a lot.)" She said, her lip quivering. And with that she turned away, wiping her tears, but y/n stopped her. Grabbing her by the shoulder and pulling her back and delivering a kiss to her lips. Things between you both started to get heated as the kisses grew more intense, you couldn't take your lips off of her. You leaned against her as she gripped the staircase for a few seconds before sitting down, you started to zip her hoodie down, your faces just inches away from eachother. You started going down, now kneeling on the wooden floor, your face infront of her crotch. You kissed her stomach before starting to zip down her jeans, she suddenly whispered "onze ouders.." (our parents). She said in a low tone, you looked up at her with a smirk. "ze zullen voorlopig niet meer thuis zijn. (they wont be home for a while longer.)" You ended your sentence with "live a little." Before your faced closened to hers and kissed her. You went down to your knees again and removed her jeans, then slowly pulling down her black panties. You began to lick away at her wet pussy, taking in the scent of her, promising her to give her the best pleasure ever. You sucked at her folds and stuck your tongue in and out of her pussy, Nell moaned out, gripping at your (h/c) hair. Her legs trembled beneath you as you began to lick at a faster pace. You did just that before slipping your fingers in, touching her sweet wet insides as you began to pump your fingers in and out of her. Audible whimpers could be heard coming out of her mouth, you let out a few strained moans as you began to feel heat at your own crotch just by the sight of her. Nell started to thrust herself into your mouth, wanting more and more of your tongue and fingers inside her. "Je bent zeker opgewonden, nee?" Y/n giggled with a smirk, now lapping her tongue at nells swollen cunt. Nell let out a loud moan, now panting, sweat rolling down her neck as her head swung back whenever you quickened your pace without telling her. You started to move up to her breasts, cupping one of them in between her fingers and licking away at Nell's breast. Sucking on it till her nipples were rock hard. You were so focused on giving nell pleasure you didn't realize she was already on the edge, her moans audible and her thighs trembling. "Ik ga klaarkomen y/n! Ik ga zo erg klaarkomen.." She said with a whine, her breath hitching as her pants quickened. "kom dan voor mij klaar, kom voor mij klaar schat." Y/n replied, kissing at her cunt as nell let out a strained whine, releasing all her juices and fluids onto your mouth. She let out a long sigh and took deep breaths as you cleaned yourself up.

"Zijn we dan nu goed?" (Are we good then now?)" Y/n asked nell, helping her up. "Ja, ik hou zo veel van je. (Yeah, I love you so so much.)" Nell replied, smiling as both of you walked up the stairs to clean up.

ok bye 🫡💝

[joostjongepier]

Wat?   Rythm 0 (1974), The artist is present (2010), Light Dark (1978), Imponderabilia (1977), Nude with Skeleton (2002/2005) en Cleaning the mirror I (1995) door Marina Abramović [Light Dark en Imponderabilia samen met Ulay]

Waar?   Tentoonstelling Marina Abramović in het Stedelijk Museum, Amsterdam

Wanneer?   6 juni 1024

Performancekunst heeft meer gemeen met podiumkunsten dan met beeldende kunst. Het gaat om een live uitgevoerd gebeuren, waarbij alleen het publiek dat fysiek aanwezig is, het kunstwerk werkelijk beleeft. Natuurlijk kan een performance worden geregistreerd in de vorm van een filmopname, maar het zien van de film is niet hetzelfde als erbij zijn op het moment dat de gebeurtenis daadwerkelijk plaatsvindt. Neem het beroemde flesje gazeuse dat door Wim T. Schippers bij Petten in zee werd gegoten. Ik heb dat filmpje talloze malen op internet gezien. Daar heb ik ook beelden gezien van optredens van de Beatles, maar – zoals iedere fan je kan vertellen – dat is iets heel anders dan wanneer je er live bij was.

Het voorgaande maakt de tentoonstelling Marina Abramović een wat merkwaardige expositie. Er hangen geen schilderijen en er zijn nauwelijks sculpturen. We zien vooral beelden en recreaties van performances. Betekent dit dat de tentoonstelling niet de moeite waard is? Allerminst! Marina Abramović is zonder twijfel een van de meest spraakmakende kunstenaars van de twintigste eeuw en aandacht voor haar werk is volkomen terecht. Daar komt bij dat de vormgeving van de expositie zeer fraai en goed doordacht is.

In het begin van de jaren zeventig gebruikt Abramović haar eigen lichaam als medium, waarmee ze de grenzen van haar fysieke en mentale uithoudingsvermogen verkent. Daarbij gaat ze heel ver. In de eerste zaal zien we een tafel met 72 objecten, variërend van watten tot spijkers en van muizenval tot hakmes. Deze tafel verwijst naar Rythm 0, een performance waarbij de kunstenaar haar lichaam tot object maakt. De instructie aan het publiek luidt: “Er liggen 72 objecten op de tafel die naar believen op en tegen mij kunnen worden gebruikt.” Na afloop beschreef Abramović de gebeurtenissen: "Wat ik leerde was dat als je het aan het publiek overlaat, ze je kunnen vermoorden. Ik voelde me echt geschonden: ze sneden mijn kleren in stukken, staken rozendoornen in mijn maag, een persoon richtte het pistool op mijn hoofd en een ander nam het weg. Na precies zes uur stond ik, zoals gepland, op en liep naar het publiek toe. Iedereen rende weg om aan een daadwerkelijke confrontatie te ontsnappen.”

Misschien wel de bekendste performance van Marina Abramović is The artis is present, een aanzienlijk vreedzamere confrontatie tussen kunstenaar en publiek dan Rythm 0. Van 14 maart tot 31 mei 2010 vond in het MoMA in New York een aan Abramović gewijd retrospectief plaats. Tijdens de duur van de tentoonstelling zat de kunstenaar tijdens de openingstijden van het museum op een stoel in het atrium. Bezoekers konden zolang ze wilden op een stoel tegenover haar gaan zitten om haar in stilte recht in de ogen te kijken. Er is op de tentoonstelling in het Stedelijk een filmopname van het gebeuren te zien. Daarnaast zijn er twee videowanden met portretopnamen van aan de ene kant de kunstenaar, aan de andere kant bezoekers. Deze opstelling maakt het mogelijk om zelf als bezoeker de kunstenaar een tijdlang in de ogen te zien. Misschien nog wel interessanter is het om jezelf in de kunstenaar te verplaatsen en juist een bezoeker een tijdlang aan te kijken. De videowanden tonen een veelheid aan expressies en emoties..

Eén zaal bevat grote videoschermen waar je tussendoor kunt lopen en waarop verschillende performances worden getoond. Hiervan vond ik met name Light Dark fascinerend om naar te kijken. Abramović en haar toenmalige partner Ulay zitten tegenover elkaar. Om de beurt slaan ze elkaar, eerst zacht en teder, maar gedurende de 8 minuten en 15 seconden die de film duurt wordt de afwisseling van slagen sneller en harder en daarmee agressiever.

Lichamelijkheid is een hoofdthema in het werk van de kunstenaar. Dit speelt ook een rol in één van de twee performances die tijdens mijn bezoek live worden gereconstrueerd. In de doorgang tussen twee zalen, staan twee naakte mensen, een man en een vrouw. Er is een relatief enge ruimte tussen de twee, waar doorheen de bezoekers naar de volgende zaal kunnen komen. Ik kende deze performance en dacht vooraf dat het tamelijk ongemakkelijk zou voelen om tussen het paar door te gaan. Op het moment zelf voelt het echter heel natuurlijk. Dat dat niet voor iedereen geldt, wordt duidelijk als je een tijdje toekijkt hoe anderen de zaal inkomen.

Naast lichamelijkheid vormt ook het bewustzijn van sterfelijkheid een interessant thema. De video Nude with Skeleton toont de kunstenaar naakt, terwijl op haar lichaam een menselijk skelet ligt. Cleaning the mirror I bestaat uit vijf op elkaar gestapelde monitoren. De beelden tonen hoe de kunstenaar een met vuil bedekt menselijk skelet op haar schoot schrobt. De actie refereert onder meer aan Tibetaanse doodsrituelen die discipelen voorbereiden één te worden met hun eigen sterfelijkheid.

Wat blijft me, na het zien van deze expositie, het meest bij? Over die vraag hoef ik niet lang na te denken. De presentatie van The artist is present maakte op mij diepe indruk. De bijzondere ervaring om één persoon (zelfs al was het in de vorm van een video-opname) een tijdlang stil in de ogen te kijken, was bijzonder. Wellicht zouden we dat allemaal wat vaker moeten doen in plaats van elkaar verbaal te lijf te gaan. De wereld zou er misschien een stukje vreedzamer door worden.

[overprikkelqueer]

Je hoort altijd over Nederlanders die bij het kijken van Lingo "GROEEEEN" schreeuwen, maar nooit over mensen zoals mij, die altijd wild naar de grabbelbak kijkt en "rood rood rood" herhaald totdat ik werkelijk een rode bal manifesteer in de hand van de speler en keihard "YES!!! ROOD!!!!" schreeuw en niet discrimineert tussen teams.

Niemand mag winnen. Iedereen gaat met Lingo sokken naar huis in mijn ogen

[peridotglimmer]

Drogisterijverf

Een Nederlandse vertaling van Box Dye | A Dutch translation of Box Dye

Eens in de zoveel tijd voel ik de behoefte om iets naar het Nederlands te vertalen. Vandaag was het Hitman-fandom het gewillige slachtoffer. 😅

Every once in a while I feel the need to translate something to Dutch. Today the Hitman fandom was the (un)willing target.

Ik heb wel een uur nagedacht over of Diana en 47 ("zevenenveertig" klinkt werkelijk verschrikkelijk in het Nederlands) elkaar zouden tutoyeren of vousvoyeren.

I spent at least an hour debating whether 47 and Diana ("forty-seven" sounds absolutely horrendous in Dutch) would use formal or informal 'you' to address one another.

En nu, het saaie gedeelte! | And now, for the boring stuff!

Kijkcijfer 12 | Rated T

Agent 47/Diana Burnwood

Archiefwaarschuwingen zijn niet van toepassing | No archive warnings apply

[spoorlijn73]

Als er daarboven in de hemel werkelijk ene aan de knoppen zit, liet hij blijken M6 rijtuigen langs lijn73 een mooi zicht te vinden, want de schijnwerpers waren aangezet.

[daan72]

Pech

En daar lag ik dan. Languit op de stoep. Afgelopen dinsdag met hond uitlaten. Geen idee wat er misging maar ineens kwam ik hard ten val. Drie mannen hielpen me overeind en huilend ben ik strompelend naar huis gekomen. Huilend van pijn, woede, schaamte en alles wat onder een dikke laag verstopt zat van de afgelopen maanden. Lang verhaal kort: ik heb mijn rechtervoet op meerdere plaatsen gecompliceerd gebroken. Nu in de gips en 10 juli een operatie. Wat ze precies moeten doen zien ze pas tijdens operatie. Daarna 6 weken niet belasten en daarna revalidatie. Omdat ik nog aan het herstellen ben van mijn longoperatie is mijn conditie al laag en nu kan ik dus echt werkelijk niets. Krukken lopen is bijna niet te doen. Ik moet overal bij geholpen worden en er staat weer een bed in de kamer naast een rolstoel, looprek en Trippelstoel. Vakantie is geannuleerd. Hoeveel krijgen we nog op ons bordje? Ik had ons een fijne relaxte zomer gegund na alle spanning en hectiek de afgelopen maanden. Helaas komt er alleen maar meer gedoe bij. Henry verdient een lintje. Wat hij voor mij doet is geweldig. Dag en nacht is ie aan het zorgen. Een vaste uitspraak van mijn vader is: het kan zo donker niet zijn of het wordt weer licht…helaas zie ik de lichtpuntjes even niet.

[zoetgevooisde]

Geleend licht

Het is geen wit, geen blauw, geen grijs, die nieuwe slaapkamermuren van mij. De dame van de bouwmarkt verf legt mij uit dat de standaard muurverf drie pigmenten heeft en deze heeft er vier. Het verandert met hoe het licht valt. De mensen die druk lachen in hun tuin.

Het is ook niet dat ik het andere mensen niet gun. Een eigen paradijs. En ik begrijp ook heus, het heeft geen werkelijke betekenis voor mij. Wat een ander wel of niet heeft, heeft geen invloed op wat ik wel of niet krijg.

Toch vind ik het stralen van hun zon schrijnend soms.

Geen wit, geen blauw, geen grijs. De wolken in mijn hoofd.

De knoppen waren uitgekomen aan de lindeboom. Steeds weer die belofte van een nieuwe lente die eindigt in een boze droom van wekenlange regen in juni. Als ik het licht niet mag hebben, kan ik het dan lenen?

De grond in mijn tuin barst van het onkruid en ik schoffel het braaf weg. Ik blijf hopen, ik laat los, ik heb vertrouwen. Ik weet soms niet meer welke vragen ik moet stellen op de antwoorden die ik niet weet. Gevangen tussen het niet mogen klagen en het rouwen om wat nog niet mag zijn.

Geen wit, geen blauw, geen grijs.

[madeliefkrans]

liefde is ruimte, dat je het weet!!!!

ik weet dat ik binnen vijftien minuten verliefd word, maar dat is alleen verliefdheid. mensen zien mijn vriend en ik en denken dat we na de eerste date de rode draad tussen onze vingers al zagen.

ze vergeten dat ik nog verliefd was op een ander. ze vergeten dat hij tegen zichzelf zei dat dames alleen welkom waren tussen zijn lakens.

ik wilde niet dat hij voor mij koos. ik wilde dat hij leefde zoals hoe hij wilde leven. en als dat paste in wat ik verlangde, konden we samen door.

ik overdonderde hem, mezelf. nog nooit had iemand het genot gevoeld van hem radicaal accepteren voor wie hij was en wat hij deed. nog nooit had ik me zo krachtig gevoeld in mijn diepste onzekerheden.

in ons bad van goud streelde ik zijn rug.

[medewerkers]

Wijzigingen

🌟 Nieuw

We hebben een handleiding gemaakt voor het schrijven van een PHP-script voor toegang tot Tumblr, met een voorbeeld van een manier om een lijstje van je wederzijdse volgers te maken en om je gevolgde blogs op de laatste plaatsingstijd te sorteren. Bekijk de handleiding hier.

De flow voor het activeren van Blaze op Android is opnieuw ontworpen  en gestroomlijnd.

Op het web geeft het gebruik van een oude sneltoets (ALT+C, ALT+R of ALT+Q) niet langer een melding over wat de nieuwe sneltoets is. Als laatste herinnering: de snelkoppeling om een nieuw bericht te maken is nu gewoon C, terwijl de snelkoppelingen om het bericht onmiddellijk te rebloggen of in de wachtrij te plaatsen respectievelijk SHIFT+R en SHIFT+Q zijn.

We gebruiken niet langer de omleidingsservice href.li voor links in Tumblr-berichten.

🛠️ Fixes

Dashboardfeeds en blogs toonden deze dinsdag een tijdje geen berichten, maar we hebben het probleem verholpen. Neem contact op met ons ondersteuningsteam als je nog steeds problemen ondervindt.

Op het web hebben we een probleem opgelost waarbij de pagina Verkennen na het inloggen niet goed opnieuw werd geladen.

Op het web hebben we de tijdstempels van chatberichten aangepast zodat ‘Vandaag’ ook echt ‘Vandaag’ betekent en niet ‘minder dan 24 uur geleden’. Met andere woorden: de tijdstempels in chatberichten reizen niet langer door de tijd.

Op het web hebben we een bug verholpen waarbij de wachtrijpagina altijd de UTC-publicatiedatum van berichten weergaf, waardoor het leek alsof sommige berichten een dag eerder of een dag later waren gepland dan de werkelijke ingestelde plaatsingstijd.

We hebben een probleem opgelost met onze generator voor linkvoorvertoningen waardoor Etsy-links in berichten niet in linkblokken  veranderden.

We hebben een crash op het web verholpen die kon optreden bij het kopen van badges in je bloginstellingen.

Afgelopen woensdag duurde het een tijdje voordat de e-mails voor het opnieuw instellen van wachtwoorden werden verzonden. We hebben dat meteen opgelost, dus je zou ze weer net zo snel moeten ontvangen als voorheen.

🚧  Nog mee bezig

De iOS-app crasht bij sommige gebruikers (vooral bij gebruikers met oudere apparaten). We hebben het probleem opgelost in een app-update, die momenteel wordt beoordeeld. Deze update wordt uitgebracht zodra Apple groen licht geeft.

🌱 Binnenkort

Binnenkort zul je je wachtrij vanuit de iOS-app kunnen shufflen en pauzeren!

Heb je een probleem? Dien een supportverzoek in (bij voorkeur in het Engels), dan nemen we zo snel mogelijk contact met je op!

Wil je feedback over iets geven? Ga dan naar onze Work in Progress-blog en ga in gesprek met de community.  Wil je Tumblr rechtstreeks met wat geld steunen? Bekijk dan de nieuwe Abonneebadge in de TumblrMart!

[salernoah]

Vrijdag | 24-05-2024 | 24°C | Salerno | Dag 11

Waar moet ik beginnen..?

Sommige dingen moeten nu eenmaal zo zijn, maar klopt dat wel? Ik schijn een neus voor drama te hebben. Alsof ik het op mezelf afroep – soms wel. Vandaag was het echter niet mijn schuld. En omdat ik mijn verhalen toch nooit in de chronologische volgorde vertel, zal ik nu ook geen uitzondering maken.

In de tussentijd is er al zoveel gebeurd. In slechts drie dagen tijd. Dat terwijl ik (en met mij de rest van mijn leeftijdsgenoten) elke keer loop te mekkeren dat Salerno best wel saai is (wat tevens wel zo is). In deze drie dagen tijd heeft het een plaatsgemaakt voor het ander, net zo wisselvallig als het weer hier aan de kust; het heeft werkelijk waar geen nut om de weersvoorspelling te bekijken, want het weer verandert om de haverklap.

Vanavond voelde ik me namelijk vreselijk ongemakkelijk. Ik kon – en wilde bovendien – wel door de grond zakken. Hoe groot is de kans, dacht ik nog, en hoeveel restaurants zijn er wel niet in Salerno? Hoewel ik het antwoord schuldig moet blijven, weet ik zeker dat er behoorlijk veel restaurants zijn in Salerno. Hoe kan het dan dat ik vanavond met de meiden (Laura, Nadine en Louise) uiteten ben gegaan in het restaurant waar de Italiaanse man nummer 1 werkte, zonder te weten dat hij daar werkte, en nadat ik hem vanochtend doodleuk in een bericht heb laten weten dat ik hem niet meer wilde zien? Wist ik veel dat hij uiteraard in dat restaurant werkte? Neen, zeker niet. Nu denk je misschien: Maar wat bazelt ze toch nou allemaal? Nou, ik kan jullie verzekeren dat ik me enorm ongemakkelijk voelde, want ik had, ten eerste: helemaal niet verwacht de Italiaanse nummer 1 in kwestie te zien (ooit nog, bedoel ik dan), en ten tweede: had ik hem dan mogen tegenkomen, dan zeker niet op zijn thuisbasis, op deze dag nota bene. Maar snap je nu nog steeds niet wat het probleem is? Goh, neem van mij maar aan dat je niet gelijk de persoon in kwestie tegen het lijf wilt lopen nadat je hebt gezegd dat je hem/haar/hen niet meer bliefde te zien. En mocht je dat wel overkomen, hoe klein de kans dan ook, dan kan ik je met zekerheid zeggen: pijnlijker kan haast niet.

Het koste me enige moeite om mezelf bijeen te rapen, maar gelukkig was er geen plek meer in het restaurant (‘Al dente’) zelf, en werden we vriendelijk verzocht om naar de bar aan de overkant te gaan (hoorde bij het restaurant) om daar te eten. De meisjes bestelden pasta. Ik snakte naar een wijntje. Aangezien ik kort daarvoor al gesnackt had, bestelde ik geen pasta. Ik was enkel meegegaan voor de gezelligheid en ik had er al bijna spijt van. De pasta’s waren heerlijk (ik heb van iedereen een klein beetje geproefd) en werden geserveerd in een soort koekenpan (volgens mij wordt dit tonnarello genoemd). Na het eten ben ik gelijk naar huis gegaan. Ik had mezelf voorgenomen om op tijd te gaan slapen, maar morgen kan ik ook nog de hele dag slapen. Ik was erg moe.

Nu ik eenmaal aan het schrijven ben, merk ik dat ik me minder moe voel dan eerst. Ik heb vannacht hooguit vijf uur geslapen en heb daarom besloten vandaag niet naar de les te gaan. Ik was niet de enige die niet naar school is gegaan: Ilaria was zo dronken vannacht dat ze niet eens meer naar huis kon lopen en ze bij Carol is blijven slapen. Dat vertelde Ilaria zelf vandaag. Gisteravond ben ik met Valeria, Laura, Nadine en Louise naar een speakeasy geweest, The Black Monday Speakeasy, waar het décor een Franse bistro imiteerde. De cocktails waren goed en voor het eerst heb ik iemand een Blue Blazer zien maken, met de blauwe vlammen van de in de fik gezette alcohol. We hadden ons allemaal chic aangekleed en ons opgemaakt. Ik sprak met de meisjes af bij Louise thuis, waarna we Valeria in de bar ontmoetten. Onderweg naar de bar kwamen we Ilaria, Yves, Julien en Thijs tegen, die naar een feest gingen.

Rond elven zei ik de meiden gedag om met een nieuwe gedaagde af te spreken. Een andere Italiaanse man van bijna-negenentwintig (volgende weer dinsdag is zijn verjaardag) die net klaar was met zijn dienst. Ik had hem uitgenodigd in de bar, maar na een poosje touwtje trekken moest ik toch water bij de wijn doen en zodoende stapte ik in de auto bij een wildvreemde die ik diezelfde dag nog voor het eerst via Tinder had gesproken. Zo doet men dat als je jong en onverschrokken en tamelijk impulsief bent. Niks aan het handje, want ik leef nog. Gelukkig waren mijn vriendinnen wel bezorgd en dwongen ze me mijn livelocatie met hen te delen.

Wat doet men in de auto met een wildvreemde? Italiaans praten, natuurlijk. Ik oefende mijn Italiaans terwijl we richting Vietri sul Mare reden. De avond was sereen en er was weinig verkeer. ’s Avonds rondrijden is veel fijner dan overdag. ’s Avonds is de atmosfeer anders. Ook ’s avonds over straat fietsen vind ik heerlijk, maar dat terzijde. Ik werd thuis voor mijn deur afgezet (goddank, want ik had die dag al zo veel gelopen). Over de rest zullen we het maar niet hebben.

Ja, ik had die dag veel gelopen. Ik was die dag naar school gegaan (en weer terug naar huis), om vervolgens diezelfde middag weer naar school te lopen, omdat ik de meisjes (Laura, Louise en Nadine) zou ontmoeten om naar Vietri te gaan. De meisjes wilden naar het strand en ik was meegevraagd. Met de bus vertrokken we naar Vietri, in de hoop op het strand te kunnen genieten van de zon. Eenmaal aangekomen op het strand bleek het flink te waaien en deels bewolkt te zijn. De wolken dreven boven onze hoofden voorbij en erg genieten deden we niet. Die beloofde 28°C was een leugen. Er zat niets anders op dan aan de klim naar het centrumpje van Vietri te beginnen en dan maar terug naar Salerno te gaan. Hop, terug naar huis en omkleden en daarna weer naar het centrum om naar Louise’s huis te gaan voor de make-up. En zo kwam het dat ik op en neer bleef lopen. Onderweg naar Louise begon mijn been zelfs te zeuren en pijn te doen. Een fiets is zoveel makkelijker, maar al had ik hier een fiets, zou ik hier niet eens durven fietsen.

Eergisteren, woensdag, was daarentegen een vrij rustige en saaie dag. Na school had ik niks te doen. Nu kan ik me amper herinneren wat ik die dag heb gedaan behalve met Valeria en Ilaria op een terrasje te hebben gezeten en daarna met Ilaria souvenirs te hebben gekocht. Ik zag er tegenop om naar huis te gaan (wat moest ik daar immers doen?), dus besloot ik mezelf zo lang mogelijk bezig te houden in de stad. Beetje ronddwalen, beetje shoppen. Geld uitgeven is het enige wat ik doe, lijkt wel. Uiteindelijk ben ik na het kopen van een paar hebbedingetjes maar naar huis gelopen.

Ook vandaag heb ik weer geld uitgegeven; dit keer aan een ketting en een Italiaans non-fictief boek over Salerno. De kaft van het boek vind ik prachtig en de hoofdstukken zijn kort, wat het ideaal maakt om te lezen. Laura en Nadine waren met me meegegaan en hebben De kleine prins maar dan het Italiaans voor €3,90 gekocht. Ik wil die ook nog kopen, want het verhaal heb ik nooit gelezen.

Een kleine tip tussendoor: Geef nooit je blog door aan de mannen over wie je schrijft. Niet dat het uitmaakt wat ze van je vinden of over je denken, maar om verdere ongemakkelijke en/of pijnlijke situaties te voorkomen. (Misschien moet ik toch maar eens zorgvuldiger te werk gaan).

Het is nu 23:15 en laat zat. Zondag staat er een strandfeest op de planning, maar morgen zal het voor mij een rustdag zijn.

Oh ja, ik ben er deze week pas achtergekomen dat je hier gewoon uit de kraan kunt drinken. Ik had tot voorheen heel zuinig aan gedaan met water uit plastic flessen en bovendien water gekookt en laten afkoelen. Omdat Roni en ik in Napels niet zo goed reageerden op kraanwater, durfde ik het niet aan, maar zo blijkt het water toch te zuipen te zijn.

[puzzlebean]

oh nee je hebt een voorkeur voor de persoon die je favoriet is hoe zou dat nou komen werkelijk een shockerende onthulling