#werkelijk

[peterpauldoodkorte]

het werkelijke zijn

jij bent voor de wereld niet wie jij denkt te zijnde wereld rondom joukijkt met andere ogenieder die met jou werktziet wat jij hen betekentvan fantast tot idealistde dagdromer of realistde mensen die jij bemintzien waarvan zij houdenvan hartendief tot roverde minnaar of charlatanin alles wat jij doet of laatwat jij zo de wereld geeftligt feitelijk de betekenisvan wie jij werkelijk bent

[majestic-salad]

NOS homo typo om mee wakker te worden

[medewerkers]

Een boodschap van een aantal transgender medewerkers van Tumblr & Automattic:

Wij willen dat transgender personen, en LGBTQ+ personen in het algemeen, zich op Tumblr welkom voelen, onder andere omdat wij als transgender medewerkers van Tumblr en Automattic willen dat het een plek is waar wij ons zelf thuis willen voelen. We willen dat het een platform is dat ons ondersteunt en dat opkomt voor onze veiligheid. Jullie aanwezigheid maakt Tumblr beter en levendiger en voor de LGBTQ+ crew achter de schermen is dit een absolute topprioriteit. 

Een paar dagen geleden reageerde Matt Mullenweg (de CEO van Automattic, het moederbedrijf van Tumblr) op een vraag van een gebruiker over het opschorten van accounts (Engelstalig) op een manier die de LGBTQ+ community negatief beïnvloedt. Wij zijn van mening dat de reactie van Matt op deze vraag en zijn daaropvolgende opmerkingen onterecht en schadelijk zijn. Het is ons beleid dat medewerkers van Tumblr zich niet over moderatiebeslissingen uitlaten en dit beleid bestaat om meerdere redenen, waaronder de privacy van de betrokkenen en de praktische aspecten die het modereren van duizenden meldingen per dag met zich meebrengt. Het nadeel van dit beleid is dat geruchten en onjuiste informatie over stappen die ons Trust & Safety-team zet zich gemakkelijk kunnen verspreiden. Gegeven dit feit willen we een aantal aspecten van deze situatie ophelderen:

De werkelijke omstandigheden van de schorsing van predstrogens account zijn niet correct gecommuniceerd waardoor het leek alsof we naar kansen zochten om transvrouwelijke personen van het platform te verwijderen. Dit is niet het geval. De opmerking die in het bovenstaande bericht werd gelinkt voldoet niet aan onze definitie van een realistische geweldsbedreiging en was niet doorslaggevend voor onze beslissing om het account te schorsen.

Matt was zich niet bewust van de negatieve gevolgen die deze schorsing op de gemeenschap had. Matt spreekt niet namens de LGBTQ+ medewerkers van Tumblr of Automattic, en wij waren niet betrokken bij het opstellen van de reactie op deze kwesties.

Vorig jaar werden de communitylabels “volwassen” and “seksueel expliciet” onterecht op berichten van sommige gebruikers toegepast. Een extern team van onderaannemers dat de taak had om communitylabels toe te passen was verantwoordelijk voor het onterecht labelen van transgendercontent. Toen ons Trust & Safety-team hiervan op de hoogte werd gebracht (grotendeels dankzij meldingen uit de community), hebben we de mogelijkheid van dit team van aannemers om communitylabels toe te passen ingetrokken en hebben we meer overzicht geïntroduceerd om te waarborgen dat dit niet nogmaals kan gebeuren. In het Medewerkersbericht over deze kwestie riepen LGBTQ+ medewerkers op tot meer transparantie, maar deze eis werd door het managementteam opzij geschoven. Het ontslag van een aannemer dat in de oorspronkelijke reactie op de vraag werd aangehaald, was vanwege een ongerelateerd incident dat onterecht aan deze situatie werd toegeschreven. Het is spijtig dat deze onterechte toeschrijving plaatsvond en dat dit een negatieve invloed op de transgender community op Tumblr had. 

Transitietijdlijnen zijn niet tegen de richtlijnen voor de community en speelden geen rol in de gesprekken van het moderatieteam over de schorsingen en de daaropvolgende bezwaren. We nemen geen stappen tegen content met betrekking tot transities of transgender lichamen tenzij deze content de Richtlijnen voor de community schendt.

Wat betreft de ervaring van transgender personen die op Tumblr met transfobie of onverdraagzame gebruikers worden geconfronteerd, begrijpen en delen we jullie frustratie. Het beleid van Tumblr en van Automattic is opgesteld om de vrijheid van meningsuiting te waarborgen. Intimidatie/Pesterij zoals gedefinieerd in onze Richtlijnen voor de community is verboden, maar we weten dat het beleid gebruikers niet voldoende beschermt tegen algemenere haatzaaierij die vaak tegen LGBTQ+ personen en andere kwetsbare groepen en personen is gericht.

Vanaf nu legt Tumblr zich op de volgende zaken toe:

Het prioriteren van functies die pesten/intimidatie tegengaan en die gebruikers de mogelijkheid geven om zichzelf beter tegen pesten/intimidatie te beschermen.

Het ontwikkelen van meer interne tools die wij als medewerkers kunnen gebruiken om gevallen van pesten/intimidatie proactief te identificeren en tegen te gaan.

Het uitzoeken welke populaire transgender tags momenteel worden geblokkeerd en ervoor zorgen dat deze vanaf volgende week weer beschikbaar zijn.

Het spijt ons enorm hoe dit allemaal is gelopen, en we werken hard om onze stemmen te laten horen en te voorkomen dat zoiets dergelijks in de toekomst weer gebeurt. We weten maar al te goed dat deze situaties voor Tumblr-gebruikers zeer lastig zijn, met name als je deel uitmaakt van een gemeenschap die toch al vaak onder vuur ligt. We weten ook dat het tijd kost om het vertrouwen weer op te bouwen, maar we doen er alles aan om te laten zien dat we het vertrouwen waard zijn.

We stellen het zeer op prijs dat we de ruimte hebben gekregen om onze zorgen en onze afwijkende mening te uiten, en zijn blij met de onwankelbare toewijding van Matt’s (en Automattic) aan de vrijheid van meningsuiting die dit mogelijk heeft gemaakt.

We blijven vechten voor een Tumblr waar we allemaal welkom en veilig zijn.

— Deze verklaring is gezamenlijk opgesteld door meerdere transgender medewerkers van Tumblr en Automattic.

[watismijnhuiswaard]

Daarom kies je voor een makelaar

Waarom een makelaar altijd eerst je woning moet zien voordat hij een prijs bepaalt

Het verkopen van een huis is een van de belangrijkste financiële beslissingen in het leven. Een juiste prijs bepalen is daarbij essentieel. Hoewel het verleidelijk kan zijn om online tools of vergelijkingen in te zetten om een verkoopprijs te bepalen, is niets waardevoller dan de expertise van een makelaar die je woning daadwerkelijk bezoekt. Hieronder leggen we uit waarom dit een absolute must is.

1. Geen woning is hetzelfde

Elke woning heeft unieke eigenschappen die een grote invloed kunnen hebben op de waarde. Denk aan:

De staat van onderhoud: Is het huis recent gerenoveerd of zijn er gebreken?

De ligging: Wat is de oriëntatie van de tuin? Is het een rustige straat of juist een drukke locatie?

De afwerking: Zijn de materialen van hoge kwaliteit? Hoe is het interieur ingericht?

De sfeer: Hoe voelt de woning aan? Dit is lastig in cijfers uit te drukken, maar maakt vaak een groot verschil.

Een makelaar kan tijdens een bezoek deze factoren nauwkeurig inschatten en meenemen in zijn waardebepaling.

2. Marktkennis combineren met praktijkervaring

Een makelaar baseert zijn advies niet alleen op cijfers en vergelijkbare woningen (de zogenoemde referentiepanden), maar ook op actuele marktkennis en ervaring in jouw buurt. Tijdens een woningbezoek kan hij zien wat de woning aantrekkelijk maakt voor potentiële kopers en welke verbeterpunten er mogelijk zijn. Dit helpt om een realistische en strategische prijs vast te stellen.

3. Emotionele waarde vs. marktwaarde

Als verkoper heb je vaak emotionele waarde verbonden aan je huis. Dit kan ervoor zorgen dat je de woning te hoog inschat. Een makelaar biedt een objectieve blik. Door je huis eerst te bekijken, kan hij je eerlijk adviseren over de werkelijke waarde, gebaseerd op zowel feiten als markttrends.

4. Een sterke start op de markt

Een woning die te hoog geprijsd is, blijft vaak langer te koop staan. Dit kan potentiële kopers afschrikken en uiteindelijk leiden tot een lagere verkoopprijs dan wanneer je meteen met de juiste prijs begint. Een goed onderbouwde vraagprijs trekt de juiste doelgroep aan en vergroot de kans op een snelle verkoop. Een woningbezoek helpt om deze prijs nauwkeurig vast te stellen.

5. Praktische tips voor de verkoop

Tijdens het bezoek kan de makelaar ook advies geven over hoe je je woning optimaal kunt presenteren. Kleine aanpassingen, zoals een nieuwe lik verf of het opruimen van persoonlijke spullen, kunnen een groot verschil maken in hoe kopers jouw woning ervaren. Wil jij graag de waarde van jouw woning weten? ga naar https://watismijnhuiswaard.com

[koekjelanguage]

nieuwe woorden / het briefje van belasting dienst

*rendement // (het) yield, output, return, 収益、利回り *aanmerking // (de) consideration in aanmerking komen // be eligible, qualify *fictief // fictitious, 虚偽の *voorbereiden // bereidde voor, h. voorbereid // prepare *voorgaand // previous, preceding

__________

U krijgt deze brief omdat u in aanmerking komt voor het doorgeven van uw werkelijk rendement in box3.

In juni 2024 heeft de Hoge Raad besloten dat wij het wekelijks rendement op uw vermogen moeten belasten, als dit lager is dan het rendement.

Vanaf de zomer van 2025 kunt u uw werkelijk rendement aan ons doorgeven. Dat doet u dan met het formulier Opgaaf werkelijk rendement in Mijn belastingdienst. U krijgt voor elk jaar dat u uw werkelijk rendement mag doorgeven een aparte brief. Mocht u zich in de tussentijd willen voorbereiden, dan kan dat. Op belastingdienst.nl/box# vindt u een lijst met wat u nodig hebt.

___________

Brieven van belastingdienst zijn altijd moeilijk voor mij. De grammatica blijkt anders en normale woorden worden als finaciale woorden gebruikt. Altijd moet ik controleren met DeepL.

Over nieuwe opgaaf; https://www.belastingdienst.nl/wps/wcm/connect/nl/box-3/content/welke-gegevens-doorgeven-werkelijk-rendement

[jurjenkvanderhoek]

HOUTSKOOL. HOE SIMPEL WIL JE HET HEBBEN

Het gebonden boek “Houtskool Holzkohle Charcoal” krijg ik in een pakketje waarin een verkoold takje hulst bijgesloten is. Althans dat het hulst is staat op het papiertje waarin het is gewikkeld. Wanneer ik het stokje uit het papiertje rol en het tussen de vingers neem, er een lijn mee zet, heb ik meteen het gevoel dat de kunstenaars ervaren tijdens het project waar het boek de catalogus van is. Meteen denk ik verbonden te zijn met de natuur. Dat ik de spreekbuis ben van die natuur. Een brokkelige lijn is de aanzet tot een boom, het bos, een landschap – toch altijd iets van vegetatie, zij het werkelijk of abstract. Dit houtskoolstokje staat symbool voor mijn exemplaar van het boek dat mij wordt toegestuurd door Emmy Bergsma. Zij is, samen met collega-kunstenaar Lisanne Sloots, initiatiefnemer van een artists-in-residence project van een groep tekenaars in Kloster Bentlage. Zij zijn ook de curatoren van de daaraan verbonden tentoonstellingen in Rheine en in Rijksmuseum Twenthe. De periode draait om het werken met houtskool, zoals de titel van het boek niet mis te vatten aangeeft. De uitgave is de catalogus van de tentoonstelling en de documentatie van het gehele project.

Een negental kunstenaars gaan de uitdaging aan om zelf houtskool te stoken en daarmee tekeningen te maken geïnspireerd door de omgeving en door elkaar. Er ontstaan samenwerkingen en gezamenlijk vervaardigde kunstwerken. De kunstenaars dagen elkaar uit en trekken met elkaar op in een gezamenlijke opbouwende creativiteit. Eerst worden verschillende soorten hout gestookt tot houtskool, zodat de kunstenaars daarmee aan het werk kunnen. In het boek worden drie stookmethoden omschreven. En wordt de geschiedenis van het tekenmateriaal houtskool toegelicht.

‘Tekenhoutskool is niets anders dan verkoold hout dat wordt gestookt van takken en twijgen’, lees ik in het boek, ‘volgens een proces waarbij geen of weinig zuurstof wordt gebruikt’. Houtskool is vrijwel het eerste materiaal waarmee de prehistorische mens zijn leefwereld op harde rotswand vastlegt. Houtskool is een oermateriaal en raakt heel erg aan de kern of basis van het bestaan. Het is eenvoudig te winnen uit de natuurlijke omgeving. Misschien dat men er in die vroegste tijd bij toeval tegenaan gelopen is. Bij het vuurtje stoken om voedsel te verhitten of zichzelf te warmen zal het een restverschijnsel geweest zijn. Iemand pakt een verkoold stokje op en ontdekt dat er lijnen mee getekend kunnen worden, vlakken gezet. Door harder of zachter te drukken komt structuur, verschil in zwartsel en verschijnt een tekening. In die eerste tijd zijn de diverse uitdrukkingen met houtskool te maken uitgevonden en onderscheiden. Door de tijd heen naar nu is daarin eigenlijk weinig veranderd.

Van een verscheidenheid aan takken en twijgen kan houtskool worden gestookt, De een heeft een open structuur dat een grijzig zwart geeft, een andere houtsoort is dan weer dichter en compacter wat een betere kwaliteit van het zwart geeft. Belangrijk is dat het hout grondig wordt gebrand, lees ik in het boek dat naast catalogus als handleiding opgevat kan worden, anders krijgt het resultaat een niet gewenste bruinige kleur. Hoewel de oudste mens met het houtskool al vrije op zichzelf staande tekeningen maakt, is het materiaal in de eeuwen daarna gezien als te gebruiken voor schetsen en de opmaat tot autonome kunstwerken. Pas later en tot voor kort heeft het tekenen zich een gelijkwaardige status binnen de andere kunstvormen verworven.

‘Het delen van ateliergeheimen en het geloof dat het delen van kennis niet leidt tot het verlies van uniciteit, maar juist verrijking brengt, is een belangrijk onderdeel van dit houtskoolproject’, lees ik verderop in het boek. Juist het bekijken van elkaars specifieke techniek of werkwijze, het uitwisselen van kennis over de gebruikte papier- en houtskoolsoorten en het samenwerken aan eenzelfde tekening zijn een opwaardering voor de werkperiode. Met het onderling delen van ervaring en bekwaamheid heeft de individuele kunstenaar baat bij het eigen werk en voor de ontwikkeling. In de twee werkweken hebben de kunstenaars hun grenzen verlegd door zich open te stellen voor de mogelijkheden van het materiaal en voor elkaar. Een winwin-situatie dus.

De negen gerenommeerde kunstenaars, die zorgvuldig zijn geselecteerd uit drie landen, krijgen een eigen gezicht in het boek. Ze worden bevraagd door Josien Beltman van Rijksmuseum Twenthe. Delen hun ervaring met het materiaal houtskool, geven uitleg over de eigen werkwijze en omschrijven hun verwachting en ondervinding van de werkperiode. Naast de teksten toont de catalogus een keur aan voorbeelden van werken. Niet enkel de individuele tekeningen, maar ook de werkstukken die in het groepsproces zijn gemaakt. Uit de gesprekken blijkt dat de kunstenaars het fijne van houtskool vinden dat je direct contact hebt met je werk, er zit niets tussen, niet anders dan het stukje verkoold hout. Mijn ervaring dus ook met dat stukje hulst. Het is een techniek die het handgebaar laat zien. Vanwege de kracht én kwetsbaarheid zijn er veel nuances aan te brengen in de tekening. In één beweging staat het zwart op papier, maar is er tevens de mogelijkheid om in heel lichtgrijs te werken aan details. Men vraagt zich af hoe kleurverschillen te tonen met houtskool, wel zo dus. De kunstenaars leren van elkaar welke uitdrukking past bij het materiaal. Ze zijn in hun werk op zoek naar het zwartste zwart, naar zwart dat diepte suggereert zodat je er als het ware in kan verdwijnen.

Opmerkelijk is dat het houtskool aansluit bij de omgeving waarin de tak of twijg is gevonden. Die omgeving, dat landschap, probeert de kunstenaar vast te leggen. Meestal gebeurd dit in een realistische stijl of althans een aanpak waarin de werkelijkheid niet ver weg is. Anderen drukken hun gevoel bij en de ervaring aan de betreffende omgeving uit. Dit gebeurt in minder ware beelden en heeft een meer abstracte vormgeving. De tekening is een reflectie van wat men ervaart op een bepaalde plek en doet dit met het materiaal specifiek eigen aan die plek. Meer natuurlijk aan de basis kun je niet komen.

Tekenen kun je altijd en overal doen vindt Marcel van Eeden in zijn bijdrage aan het boek. “Ook als je arm en dakloos bent. Het materiaal kun je altijd wel vinden en het is makkelijk mee te nemen. Je bent niet afhankelijk van een atelier of dure spullen. Een stompje potlood, een paar enveloppen en een oude regenjas voldoen. Het bankje in het park als studio. Heel romantisch allemaal. (…) Het is nog steeds alleen maar zwart krijt op een lichte ondergrond. Geen gemeng met kleuren en andere toestanden. Hoe simpel wil je het hebben (…) Met minimale middelen een maximaal resultaat.”

En die resultaten zijn rondom gestrooid in de catalogus tussen de informatieve teksten. De lezer leert niet alleen over het materiaal houtskool, wat daarvan de geschiedenis is en hoe het gestookt wordt, maar doet ook kennis op van het werken met de zwarte materie. Hoe basaal het is en welke sublieme effecten ermee kunnen worden bereikt. Doordat de kunstenaars zo aan elkaar verschillende stijl en techniek gebruiken is het interessant te zien wat daarvan de uitkomsten zijn bij het werken met houtskool. En daarbij bijzonder wat ze in gezamenlijkheid tot uiting brengen. De catalogus is speciaal omdat het de weerslag is van een uniek experiment, een uitzonderijk project. Het brengt belevingswerelden samen om ervaringen op te doen met het meest oude materiaal dat gebruikt wordt bij het maken van kunstwerken.

Houtskool Holzkohle Charcoal. Werken met tekenhoutskool door Daniela Baumann, Emmy Bergsma, Benjamin Nachtwey, Gerben Dirven, Fabrice Cazenave, Lisanne Sloots, Agatha van Amée, Susanne van Bülow, Jitske Bakker. Catalogus van een project. Uitgave Kloster Bentlage & Rijksmuseum Twenthe, 2024.

[devosopmaandag]

Hoe de kunst mijn gemoed bespeelt

Het is de eerste keer dat ik in het Mudam (Musée d'Art Moderne Grand-Duc Jean) in Luxemburg kom. Het ligt wat verscholen in een hoek van een park, en dat voor museumarchitectuur van het zuiverste water: veel glas, veel wit, veel schuine lijnen, een oprijzende ijsberg. Eerst door een soort tunnel, dan de auto in een halfduistere parkeergarage, een modern chique hotel vlak naast het museum, en binnen een dame achter de balie die ons al telefonerend helpt. Mijn wat wankele liefde voor de hedendaagse kunst wordt meteen getest. En dan betreden G en ik een bijna leeg museum, met meer suppoosten dan bezoekers.

Cosima von Bonin, een grote ster in de kunst van nu, heeft er een overzichtstentoonstelling. Ik ben niet voorbereid op kunst die de hedendaagse populaire beeldcultuur tot onderwerp heeft. Stripfiguren, knuffels, gestileerde, vergrote dagelijkse objecten en beelden vullen brutaal zaal na zaal. Niets gebeurt in mij - of wacht, er gebeurt juist heel veel. Het is een zuiver gevoel van vervreemding in die Boninse wereld. Ik wijs het werk af, zaal na zaal, een gevoel dat steeds sterker wordt. Ik observeer mezelf daarin, dwalend en verloren in een dionysische wereld van ironie en opgevoerde 'pop culture'. Haar in de kunstwereld bewonderde humor, haar cultuurkritiek, haar status slaan dood in mij. Het is een krachtige ervaring.

Dan is er ook nog een kunsthistorisch overzicht van vrouwelijke pioniers in de computerkunst van de jaren 1960 tot 1991. De werken, een groot aantal op printpapier met gaatjes aan weerszijden, veel uitvergrote pixels op doek, onscherpe foto's, ogen al bijna archaïsch. Ik loop er rond met een welwillende zachtheid. Ik was kunststudent in de jaren '70. Maar de tentoonstelling waar ik mij werkelijk voor open is een retrospectief van Xanti Schawinsky (1904-1979), volkomen onbekend voor mij. Hij studeerde in de jaren '20 van de vorige eeuw aan het Bauhaus, ontvluchtte als Joods kunstenaar het nazi-regime in Duitsland en vertrok via het steeds fascistischer wordende Italië naar de Verenigde Staten. Op uitnodiging van Josef Albers, zijn docent aan het Bauhaus, ging hij lesgeven aan het Black Mountain College. Zijn oeuvre bestaat uit schilderijen, tekeningen, foto's, grafiek en werken voor theater Doorbreken van conventies in de verschillende disciplines, het zoeken naar een totaal-ervaring, het gebruik van het lichaam, het uitproberen van nieuwe technieken, dat alles kenmerkt zijn werk. Lopend van werk naar werk loop ik met de geschiedenis van de twintigste eeuw mee, loop ik langs een mensenleven.

Een beeld dat mij treft is de kunstenaar dansend op een groot schildersdoek, een van zijn manieren om het lichamelijke in de schilderkunst te onderzoeken. Het kost me weinig moeite hem in zijn atelier bezig te zien. Vlak voor me uit slentert een lange man, cool, met pet en splinternieuwe sneakers en zijn donker, lange jas nog aan. Zo terloops als een hand die de bladeren van een heg streelt, zo maakt hij eenhandig een foto met zijn telefoon – van de dansende Schawinsky. En voort slentert hij weer. Ik meen te weten wat hij voelt.

[prozeersels]

Over therapie

Deze week zei mijn therapeut dat we gaan afronden, omdat ik de tools van cognitieve gedragstherapie goed weet toe te passen en op de vragenlijsten aanzienlijk beter scoor. Dat is heel goed nieuws en ik ben er trots op (en blij, dat ik relatief snel een diagnose en behandeling heb gekregen). Het doet me ook denken aan de vorige keer therapie, in 2014/2015, en hoe ik toen het huiswerk niet had gedaan, nauwelijks bezig was met de werkelijke therapie (maar vooral de emoties eromheen) en hoe de verandering van mijn omstandigheden er toen voor zorgden dat ik niet meer doodongelukkig was. Mijn begeleider had de regie over mijn scriptie overgenomen, ik was grotendeels over een vorige relatie heen, ik had een nieuwe groep vrienden met een hyperactieve groepschat en ik denk dat ik zelf meer empathisch en solidair was geworden. Er was alleen niets veranderd aan mijn zelfbeeld.

Je komt een heel eind met jezelf onvoldoende vinden en daarom pushen, daarom jezelf ingraven in routines en andere regels. Altijd iets om terug te vallen, altijd een fundament om van te bouwen, ook in de weken dat je jezelf uit de levens van anderen wil wissen. Dat voelt duurzaam zolang je omstandigheden goed zijn, en die omstandigheden helpen je uitdagingen incasseren. Een masterscriptie met een onaardige begeleider, een vriendin die na 3 maanden iemand anders blijkt te zijn, de dood van je opa, schouderblessures, de pandemie. Je sleept je erdoorheen. Met hulp van je vrienden, van werk waar je voldoening en zelfvertrouwen uit haalt, met je routines en regels en de manier waarop je je verliest in hobby's. Tegelijkertijd, altijd op de achtergrond, de gedachten dat het niet voldoende is, dat je het alleen op moet lossen, dat het beter is als je er niet bent.

Op een moment haalt dat je in. Wanneer je vriendschappen wat verwateren, wanneer je werk voelt alsof je elke dag scripties schrijft, wanneer je pijn hebt op de fiets en je hobby's voelen als werk, dan zijn die gedachten niet meer op de achtergrond en wordt het meer geschreeuw. Vaker driftig, vaker afreageren, vaker verdrietig en eenzaam en nerveus en angstig en fucking hell er valt een fiets tegen je been en dat is gelijk het einde van de wereld en in de lift van je werk sta je met trillende handen te denken aan wat er allemaal niet gaat lukken die dag. You hit that wall and you break it. Jarenlang gedacht. Een mantra gemaakt. Op teruggevallen als het even donker werd. You hit that wall and you break it. Terug in het harnas. Jezelf terugwerpen, opjagen, opbranden.

You hit that wall and it breaks you.

Je leert jaren van patronen niet af in weken therapie, maar je leert wel patronen zien, herkennen, ingrijpen. Je leert wel de lichtheid en euforie van het toe kunnen passen, van jezelf ruimte gunnen in plaats van ingraven. Je leert soms nieuwe delen van jezelf kennen. Ik ben er nog niet, ik kan dit niet alleen en elke verandering in mijn omstandigheden wordt een proef, maar ik heb ook beter gereedschap dan ooit, een veel gezonder en positiever zelfbeeld en veel meer incasseringsvermogen. Dat is herstel.

Tot slot: het belang van Nilo op mijn herstel is echt heel groot. Er waren momenten in de afgelopen maanden waarop haar aanwezigheid voelde als het enige goede in mijn omgeving. Ik had dat ergens hierboven willen verwerken maar vond er niet de juiste plek voor.

[vk6qvn]

she's so fine oml😛

Tw: Wlw, wlw nsfw, fingering, p$$sy eating, moaning, whimpering, basically anything horny asf. 🤭

• both you and nell headed in after talking in the balcony. Her eyes were wet with tears as she grabbed her coat from the hook. Ready to leave. "blijf een beetje langer.. (stay a little longer.)" y/n pleaded in a soft voice. Nell turned to look at her, hand over her jacket, "Ik heb je genoeg naar beneden getrokken (I've pulled you down enough)." Nell replied, y/n got closer to her. "Je hebt me niet naar beneden getrokken! (You didn't pull me down)" Y/n replied in a quick tone, walking towards her as her voice broke a little.

"Je trok me los en liet me zien wie ik werkelijk ben. (You freed me and showed me who I really am)." Y/n spoke, shaking her head a bit as she continued to speak.

"Eerlijk gezegd, met al mijn principes en al mijn angst om ook maar één stap buiten de lijn te stappen.. wil ik meer op jou lijken. (honestly, with all my principles and all my fears of stepping even one foot out of line.. i want to be more like you. )" Y/n finished her sentence with a faint smile, nell looked up for a moment and shook her head, a tear streaming down her cheek.

"Nee, dat doe je niet. (no, you don't.)" Nell replied, shaking her head in disapproval. "Geloof me, het is een groot gedoe. principes zijn een gedoe. (trust me, its a big hassle. principles are a Hassle too. )" nell continued, letting out a sniffle. "Not when it comes to you. (niet als het om jou gaat. )" She continued, Je bent gewoon zo goed. en puur.” "jij ook! (So are you!) " y/n blurted out.

"waarom praat je zo negatief over jezelf? (Why are you talking so negatively about yourself?)" . Y/n asked, her face now inches away from nell. Nell's head perked to the side, "Je hebt me zelf verteld dat je me niet meer vertrouwt? (you told me yourself you dont trust me anymore?)". Nell replied, a faint smile plastered against her lips. "Daarom heb je het uitgemaakt (thats why you broke up with me.)". Nell said, her voice hoarse. "Je hebt gelijk, ik gaf te gemakkelijk op toen het moeilijk werd. (You're right, I gave up too easily when things got hard)" y/n replied, now cupping her cheek. A smile formed around her lips,

"je verdient iemand die dat voor de verandering eens niet doet... (you deserve someone who wont do that for a change.)"

Y/n spoke, now in a hushed tone. Nell squeezed her eyes shut as she let a tear roll down her cheek, she took a big breath and sighed. "bedankt dat je me dat vertelde..(thank you for telling me that)" Nell replied back, "het betekent veel. (It means a lot.)" She said, her lip quivering. And with that she turned away, wiping her tears, but y/n stopped her. Grabbing her by the shoulder and pulling her back and delivering a kiss to her lips. Things between you both started to get heated as the kisses grew more intense, you couldn't take your lips off of her. You leaned against her as she gripped the staircase for a few seconds before sitting down, you started to zip her hoodie down, your faces just inches away from eachother. You started going down, now kneeling on the wooden floor, your face infront of her crotch. You kissed her stomach before starting to zip down her jeans, she suddenly whispered "onze ouders.." (our parents). She said in a low tone, you looked up at her with a smirk. "ze zullen voorlopig niet meer thuis zijn. (they wont be home for a while longer.)" You ended your sentence with "live a little." Before your faced closened to hers and kissed her. You went down to your knees again and removed her jeans, then slowly pulling down her black panties. You began to lick away at her wet pussy, taking in the scent of her, promising her to give her the best pleasure ever. You sucked at her folds and stuck your tongue in and out of her pussy, Nell moaned out, gripping at your (h/c) hair. Her legs trembled beneath you as you began to lick at a faster pace. You did just that before slipping your fingers in, touching her sweet wet insides as you began to pump your fingers in and out of her. Audible whimpers could be heard coming out of her mouth, you let out a few strained moans as you began to feel heat at your own crotch just by the sight of her. Nell started to thrust herself into your mouth, wanting more and more of your tongue and fingers inside her. "Je bent zeker opgewonden, nee?" Y/n giggled with a smirk, now lapping her tongue at nells swollen cunt. Nell let out a loud moan, now panting, sweat rolling down her neck as her head swung back whenever you quickened your pace without telling her. You started to move up to her breasts, cupping one of them in between her fingers and licking away at Nell's breast. Sucking on it till her nipples were rock hard. You were so focused on giving nell pleasure you didn't realize she was already on the edge, her moans audible and her thighs trembling. "Ik ga klaarkomen y/n! Ik ga zo erg klaarkomen.." She said with a whine, her breath hitching as her pants quickened. "kom dan voor mij klaar, kom voor mij klaar schat." Y/n replied, kissing at her cunt as nell let out a strained whine, releasing all her juices and fluids onto your mouth. She let out a long sigh and took deep breaths as you cleaned yourself up.

"Zijn we dan nu goed?" (Are we good then now?)" Y/n asked nell, helping her up. "Ja, ik hou zo veel van je. (Yeah, I love you so so much.)" Nell replied, smiling as both of you walked up the stairs to clean up.

ok bye 🫡💝

[joostjongepier]

Wat?   Rythm 0 (1974), The artist is present (2010), Light Dark (1978), Imponderabilia (1977), Nude with Skeleton (2002/2005) en Cleaning the mirror I (1995) door Marina Abramović [Light Dark en Imponderabilia samen met Ulay]

Waar?   Tentoonstelling Marina Abramović in het Stedelijk Museum, Amsterdam

Wanneer?   6 juni 1024

Performancekunst heeft meer gemeen met podiumkunsten dan met beeldende kunst. Het gaat om een live uitgevoerd gebeuren, waarbij alleen het publiek dat fysiek aanwezig is, het kunstwerk werkelijk beleeft. Natuurlijk kan een performance worden geregistreerd in de vorm van een filmopname, maar het zien van de film is niet hetzelfde als erbij zijn op het moment dat de gebeurtenis daadwerkelijk plaatsvindt. Neem het beroemde flesje gazeuse dat door Wim T. Schippers bij Petten in zee werd gegoten. Ik heb dat filmpje talloze malen op internet gezien. Daar heb ik ook beelden gezien van optredens van de Beatles, maar – zoals iedere fan je kan vertellen – dat is iets heel anders dan wanneer je er live bij was.

Het voorgaande maakt de tentoonstelling Marina Abramović een wat merkwaardige expositie. Er hangen geen schilderijen en er zijn nauwelijks sculpturen. We zien vooral beelden en recreaties van performances. Betekent dit dat de tentoonstelling niet de moeite waard is? Allerminst! Marina Abramović is zonder twijfel een van de meest spraakmakende kunstenaars van de twintigste eeuw en aandacht voor haar werk is volkomen terecht. Daar komt bij dat de vormgeving van de expositie zeer fraai en goed doordacht is.

In het begin van de jaren zeventig gebruikt Abramović haar eigen lichaam als medium, waarmee ze de grenzen van haar fysieke en mentale uithoudingsvermogen verkent. Daarbij gaat ze heel ver. In de eerste zaal zien we een tafel met 72 objecten, variërend van watten tot spijkers en van muizenval tot hakmes. Deze tafel verwijst naar Rythm 0, een performance waarbij de kunstenaar haar lichaam tot object maakt. De instructie aan het publiek luidt: “Er liggen 72 objecten op de tafel die naar believen op en tegen mij kunnen worden gebruikt.” Na afloop beschreef Abramović de gebeurtenissen: "Wat ik leerde was dat als je het aan het publiek overlaat, ze je kunnen vermoorden. Ik voelde me echt geschonden: ze sneden mijn kleren in stukken, staken rozendoornen in mijn maag, een persoon richtte het pistool op mijn hoofd en een ander nam het weg. Na precies zes uur stond ik, zoals gepland, op en liep naar het publiek toe. Iedereen rende weg om aan een daadwerkelijke confrontatie te ontsnappen.”

Misschien wel de bekendste performance van Marina Abramović is The artis is present, een aanzienlijk vreedzamere confrontatie tussen kunstenaar en publiek dan Rythm 0. Van 14 maart tot 31 mei 2010 vond in het MoMA in New York een aan Abramović gewijd retrospectief plaats. Tijdens de duur van de tentoonstelling zat de kunstenaar tijdens de openingstijden van het museum op een stoel in het atrium. Bezoekers konden zolang ze wilden op een stoel tegenover haar gaan zitten om haar in stilte recht in de ogen te kijken. Er is op de tentoonstelling in het Stedelijk een filmopname van het gebeuren te zien. Daarnaast zijn er twee videowanden met portretopnamen van aan de ene kant de kunstenaar, aan de andere kant bezoekers. Deze opstelling maakt het mogelijk om zelf als bezoeker de kunstenaar een tijdlang in de ogen te zien. Misschien nog wel interessanter is het om jezelf in de kunstenaar te verplaatsen en juist een bezoeker een tijdlang aan te kijken. De videowanden tonen een veelheid aan expressies en emoties..

Eén zaal bevat grote videoschermen waar je tussendoor kunt lopen en waarop verschillende performances worden getoond. Hiervan vond ik met name Light Dark fascinerend om naar te kijken. Abramović en haar toenmalige partner Ulay zitten tegenover elkaar. Om de beurt slaan ze elkaar, eerst zacht en teder, maar gedurende de 8 minuten en 15 seconden die de film duurt wordt de afwisseling van slagen sneller en harder en daarmee agressiever.

Lichamelijkheid is een hoofdthema in het werk van de kunstenaar. Dit speelt ook een rol in één van de twee performances die tijdens mijn bezoek live worden gereconstrueerd. In de doorgang tussen twee zalen, staan twee naakte mensen, een man en een vrouw. Er is een relatief enge ruimte tussen de twee, waar doorheen de bezoekers naar de volgende zaal kunnen komen. Ik kende deze performance en dacht vooraf dat het tamelijk ongemakkelijk zou voelen om tussen het paar door te gaan. Op het moment zelf voelt het echter heel natuurlijk. Dat dat niet voor iedereen geldt, wordt duidelijk als je een tijdje toekijkt hoe anderen de zaal inkomen.

Naast lichamelijkheid vormt ook het bewustzijn van sterfelijkheid een interessant thema. De video Nude with Skeleton toont de kunstenaar naakt, terwijl op haar lichaam een menselijk skelet ligt. Cleaning the mirror I bestaat uit vijf op elkaar gestapelde monitoren. De beelden tonen hoe de kunstenaar een met vuil bedekt menselijk skelet op haar schoot schrobt. De actie refereert onder meer aan Tibetaanse doodsrituelen die discipelen voorbereiden één te worden met hun eigen sterfelijkheid.

Wat blijft me, na het zien van deze expositie, het meest bij? Over die vraag hoef ik niet lang na te denken. De presentatie van The artist is present maakte op mij diepe indruk. De bijzondere ervaring om één persoon (zelfs al was het in de vorm van een video-opname) een tijdlang stil in de ogen te kijken, was bijzonder. Wellicht zouden we dat allemaal wat vaker moeten doen in plaats van elkaar verbaal te lijf te gaan. De wereld zou er misschien een stukje vreedzamer door worden.

[mokerautist]

Je hoort altijd over Nederlanders die bij het kijken van Lingo "GROEEEEN" schreeuwen, maar nooit over mensen zoals mij, die altijd wild naar de grabbelbak kijkt en "rood rood rood" herhaald totdat ik werkelijk een rode bal manifesteer in de hand van de speler en keihard "YES!!! ROOD!!!!" schreeuw en niet discrimineert tussen teams.

Niemand mag winnen. Iedereen gaat met Lingo sokken naar huis in mijn ogen

[peridotglimmer]

Drogisterijverf

Een Nederlandse vertaling van Box Dye | A Dutch translation of Box Dye

Eens in de zoveel tijd voel ik de behoefte om iets naar het Nederlands te vertalen. Vandaag was het Hitman-fandom het gewillige slachtoffer. 😅

Every once in a while I feel the need to translate something to Dutch. Today the Hitman fandom was the (un)willing target.

Ik heb wel een uur nagedacht over of Diana en 47 ("zevenenveertig" klinkt werkelijk verschrikkelijk in het Nederlands) elkaar zouden tutoyeren of vousvoyeren.

I spent at least an hour debating whether 47 and Diana ("forty-seven" sounds absolutely horrendous in Dutch) would use formal or informal 'you' to address one another.

En nu, het saaie gedeelte! | And now, for the boring stuff!

Kijkcijfer 12 | Rated T

Agent 47/Diana Burnwood

Archiefwaarschuwingen zijn niet van toepassing | No archive warnings apply

[medewerkers]

Wijzigingen

🌟 Nieuw

We hebben een handleiding gemaakt voor het schrijven van een PHP-script voor toegang tot Tumblr, met een voorbeeld van een manier om een lijstje van je wederzijdse volgers te maken en om je gevolgde blogs op de laatste plaatsingstijd te sorteren. Bekijk de handleiding hier.

De flow voor het activeren van Blaze op Android is opnieuw ontworpen  en gestroomlijnd.

Op het web geeft het gebruik van een oude sneltoets (ALT+C, ALT+R of ALT+Q) niet langer een melding over wat de nieuwe sneltoets is. Als laatste herinnering: de snelkoppeling om een nieuw bericht te maken is nu gewoon C, terwijl de snelkoppelingen om het bericht onmiddellijk te rebloggen of in de wachtrij te plaatsen respectievelijk SHIFT+R en SHIFT+Q zijn.

We gebruiken niet langer de omleidingsservice href.li voor links in Tumblr-berichten.

🛠️ Fixes

Dashboardfeeds en blogs toonden deze dinsdag een tijdje geen berichten, maar we hebben het probleem verholpen. Neem contact op met ons ondersteuningsteam als je nog steeds problemen ondervindt.

Op het web hebben we een probleem opgelost waarbij de pagina Verkennen na het inloggen niet goed opnieuw werd geladen.

Op het web hebben we de tijdstempels van chatberichten aangepast zodat ‘Vandaag’ ook echt ‘Vandaag’ betekent en niet ‘minder dan 24 uur geleden’. Met andere woorden: de tijdstempels in chatberichten reizen niet langer door de tijd.

Op het web hebben we een bug verholpen waarbij de wachtrijpagina altijd de UTC-publicatiedatum van berichten weergaf, waardoor het leek alsof sommige berichten een dag eerder of een dag later waren gepland dan de werkelijke ingestelde plaatsingstijd.

We hebben een probleem opgelost met onze generator voor linkvoorvertoningen waardoor Etsy-links in berichten niet in linkblokken  veranderden.

We hebben een crash op het web verholpen die kon optreden bij het kopen van badges in je bloginstellingen.

Afgelopen woensdag duurde het een tijdje voordat de e-mails voor het opnieuw instellen van wachtwoorden werden verzonden. We hebben dat meteen opgelost, dus je zou ze weer net zo snel moeten ontvangen als voorheen.

🚧  Nog mee bezig

De iOS-app crasht bij sommige gebruikers (vooral bij gebruikers met oudere apparaten). We hebben het probleem opgelost in een app-update, die momenteel wordt beoordeeld. Deze update wordt uitgebracht zodra Apple groen licht geeft.

🌱 Binnenkort

Binnenkort zul je je wachtrij vanuit de iOS-app kunnen shufflen en pauzeren!

Heb je een probleem? Dien een supportverzoek in (bij voorkeur in het Engels), dan nemen we zo snel mogelijk contact met je op!

Wil je feedback over iets geven? Ga dan naar onze Work in Progress-blog en ga in gesprek met de community.  Wil je Tumblr rechtstreeks met wat geld steunen? Bekijk dan de nieuwe Abonneebadge in de TumblrMart!

[spoorlijn73]

Als er daarboven in de hemel werkelijk ene aan de knoppen zit, liet hij blijken M6 rijtuigen langs lijn73 een mooi zicht te vinden, want de schijnwerpers waren aangezet.

[daan72]

Pech

En daar lag ik dan. Languit op de stoep. Afgelopen dinsdag met hond uitlaten. Geen idee wat er misging maar ineens kwam ik hard ten val. Drie mannen hielpen me overeind en huilend ben ik strompelend naar huis gekomen. Huilend van pijn, woede, schaamte en alles wat onder een dikke laag verstopt zat van de afgelopen maanden. Lang verhaal kort: ik heb mijn rechtervoet op meerdere plaatsen gecompliceerd gebroken. Nu in de gips en 10 juli een operatie. Wat ze precies moeten doen zien ze pas tijdens operatie. Daarna 6 weken niet belasten en daarna revalidatie. Omdat ik nog aan het herstellen ben van mijn longoperatie is mijn conditie al laag en nu kan ik dus echt werkelijk niets. Krukken lopen is bijna niet te doen. Ik moet overal bij geholpen worden en er staat weer een bed in de kamer naast een rolstoel, looprek en Trippelstoel. Vakantie is geannuleerd. Hoeveel krijgen we nog op ons bordje? Ik had ons een fijne relaxte zomer gegund na alle spanning en hectiek de afgelopen maanden. Helaas komt er alleen maar meer gedoe bij. Henry verdient een lintje. Wat hij voor mij doet is geweldig. Dag en nacht is ie aan het zorgen. Een vaste uitspraak van mijn vader is: het kan zo donker niet zijn of het wordt weer licht…helaas zie ik de lichtpuntjes even niet.

[zoetgevooisde]

Geleend licht

Het is geen wit, geen blauw, geen grijs, die nieuwe slaapkamermuren van mij. De dame van de bouwmarkt verf legt mij uit dat de standaard muurverf drie pigmenten heeft en deze heeft er vier. Het verandert met hoe het licht valt. De mensen die druk lachen in hun tuin.

Het is ook niet dat ik het andere mensen niet gun. Een eigen paradijs. En ik begrijp ook heus, het heeft geen werkelijke betekenis voor mij. Wat een ander wel of niet heeft, heeft geen invloed op wat ik wel of niet krijg.

Toch vind ik het stralen van hun zon schrijnend soms.

Geen wit, geen blauw, geen grijs. De wolken in mijn hoofd.

De knoppen waren uitgekomen aan de lindeboom. Steeds weer die belofte van een nieuwe lente die eindigt in een boze droom van wekenlange regen in juni. Als ik het licht niet mag hebben, kan ik het dan lenen?

De grond in mijn tuin barst van het onkruid en ik schoffel het braaf weg. Ik blijf hopen, ik laat los, ik heb vertrouwen. Ik weet soms niet meer welke vragen ik moet stellen op de antwoorden die ik niet weet. Gevangen tussen het niet mogen klagen en het rouwen om wat nog niet mag zijn.

Geen wit, geen blauw, geen grijs.