#werelderfgoed

[dutchjan]

April 24, 2024

[jossarisfoto]

Marokko | Via de Ksar van Aït Ben Haddou naar Marrakech

Zaterdag, 16 maart 2024 | De zon begroet ons met haar warme stralen terwijl we vertrekken uit het rustieke Boumalne Dades, op weg naar de bruisende stad Marrakech – onze laatste halte in het prachtige Marokko.  Het hart van Marokko klopt langs de kronkelende wegen die zich een weg banen door de adembenemende landschappen van het Atlasgebergte. Een reis van Boumalne naar Marrakech per bus biedt…

[randomness-in-architecture]

Couvent Sainte-Marie de La Tourette (Le Corbusier) - Éveux 

by Esther Westerveld

[ulfgbohlin]

[mollidays]

NOORD PATAGONIË (18.02-22.02)

We breken het lange traject naar Esquel met een historisch-cultureel tussenstopje langs de Cuevas de Las Manos. Een dor vulkanisch landschap met her en der een groene oase langs de rivier; verrijkt met grottekeningen van nomaden die hier 9000 jaar geleden passeerden. Graffiti avant la lettre, met handdrukken en educatieve illustraties voor de jonkies onder het rondtrekkende volk.

Vervolgens doen we een korte split-up. Freya wil koste wat het kost de formidabele raftreputatie van Futaleufú beproeven. 22 km witwater met klasse III tot V+. Ze start eraan met zin in avontuur en adrenaline, maar met lichte angst na de eerder traumatische ervaring in Colombia. De twijfel wordt meteen weggespoeld door de Chileense rivier, en dankzij het zekeringsteam van catamarans en kayaks. Enkele hoge golven, vele kicks, leute en een kapzeismoment later komt ze voldaan toe op het Macalstrand. Dit was absoluut de omweg waard!

David besluit aan Argentijnse kant te blijven en bezoekt vanuit Esquel het Parque Nacional de Alerces. Alerces zijn de grootste bomen van Zuid-Amerika en worden tot wel 70 meter hoog. Deze eeuwenoude bomen zijn gelukkig beschermd en vandaag Unesco werelderfgoed. Te bezoeken met een boottocht over een groen, helder meer via opnieuw een gletsjer. Terug verenigd in Esquel maken we ons klaar voor de nachtbus richting de kust voor een weekje rust.

[elisadhondt]

Dag 10 van t bergachtige Munduk naar t culturele Ubud

Nog even over het overheerlijke diner gisteren: voor 700000idr (40€) 2 heerlijke cocktails, pumpkin spul voor l, fish and chips (a), seagrill (L) , chicken parmigiana met spaghetti (e) en chicken rap(h) met lava cake voor A en ice-cream voor luckas: overheerlijk verse smaken (organisch en je proeft het echt) met supervriendelijke bediening.

Deze morgen lekker ontbijt: pancakes met conçut en vers fruit, chocolat chia pudding voor Helena en een fruit smoothie voor Alixe :délicieux

OM 9u20 pickup door Johnny (de meiden geloven niet dat dat zijn naam is), en na 5 min start wandeling van 1u door de rijstvelden, veel bloemen gezien en de gids een paar namen geleerd (vlijtig liesje, vrouwentongen)

Dan een klein eindje verder, afdalen naar een niet toeristische waterval met een verkoelende pool. Behalve de gids zijn broer (die ook gids is en 4 mensen mee had) geen kat te bespeuren👍 zalig rustig en verkwikkend

Dan ritje van 20 min naar krater lake temblangan (100000roepie, 6€ ong pp ingang) en waarschijnlijk daarom zeer rustig . Lunch (lekkere koude chicken burger) op een traditionele soort dubbele roeiboot , bestuurd door een vrouw en wij mochten voor de show meeroeien. Alixe heeft nog t meest van al geroeid . Zeer rustig daar en eens geen brommergeluiden op de achtergrond 🙏

Dan richting Ubud, nog langs een hindoe tempel (UNESCO werelderfgoed, 5000 bezoekers per dag of meer en nu nog meer want er was een begrafenis). Gelukkig is t een watertempel en konden we een foto maken zonder mensen!

Dan het volgende UNESCO (Jatiluwih ) aan ons laten voorbijgaan (want 45min alom, donker regenachtig weer en opnieuw rijstvelden) , unaniem beslist!

Dan 1,5 uur rijden naar Ubud: opnieuw live vuname vanuit de auto: overal tempels, scooters, vlaggen, winkeltjes)

En dan…. Arrival in de two bedroom villa met private pool: echt een droom. Na the kardashians the Koole sisters version 1.0!

Dîner alleen in t resto: goed maar niet super eten

Yogamatjes zijn hier geleverd voor morgenochtend een sessie Adriene yoga te doen met de meiden aan de pool.

Morgen zalig niks doen

[de-meerpeen]

Wonderbaarlijke verhalen over vogels

Er op uit: 'Wonderbaarlijke verhalen over vogels'

STROE – Woensdagavond 19 juni om half 8 is er in de ontmoetingsruimte van het museum een lezing met film en foto’s van Renate de Backere, coördinator publieksactiviteiten bij de Waddenvereniging. De presentatie gaat over de wadvogels in Werelderfgoed Waddenzee. Als je denkt er alles al over te weten, zal Renate’s verhaal je verbazen. Ze kan als geen ander de essentie duidelijk maken waarom…

[rotterdamvanalles]

Van Nelle. Advertentie ca. 1930

Nelle was een Rotterdamse fabrikant van shag, sigaretten, koffie en thee.

In 1782 begonnen Johannes van Nelle en zijn vrouw Hendrica een winkel in koffie, thee en tabak aan de Leuvehaven in Rotterdam. Na het overlijden van Johannes van Nelle in 1811 zette zijn weduwe de winkel voort. In 1813 overleed ook de weduwe. Zoon Johannes van Nelle jr. en zijn zwager Abraham Goedkoop zetten de zaak voort onder de naam De Erven de Wed. J. van Nelle. Na de dood van Johannes van Nelle jr. nam de familie Van der Leeuw in 1837 een aandeel in de firma. Vanaf 1845 was Van Nelle in zijn geheel in handen van de familie Van der Leeuw.

Jacobus Johannes van der Leeuw bouwde het bedrijf tussen 1837 en 1881 uit. Hij legde wereldwijde handelscontacten, stichtte eigen plantages in Nederlands-Indië en bouwde de winkel uit tot een fabriek voor het branden van koffie en het verwerken van tabak en thee. Rond de eeuwwisseling werden koffie en thee steeds belangrijker. Het ging Van Nelle dan ook voor de wind. Het bedrijf onderscheidde zich door een geheel eigen aanpak, met aansprekende reclamefiguren als Piggelmee. De periode rond de Tweede Wereldoorlog was moeilijk voor Van Nelle. Maar vanaf de jaren vijftig ging het onder de leiding van directeur J.P. Coelingh weer beter. De introductie van de eerste versgemalen vacuümverpakte koffie onder de naam Supra in 1962 heeft hier in belangrijke mate aan bijgedragen.

In 1916 kocht de firma Van Nelle een terrein langs de Schie in de toenmalige gemeente Overschie. Hier werd onder leiding van Cees van der Leeuw de wereldberoemde Van Nellefabriek gebouwd door J.A. Brinkman en L.C. van der Vlugt. Deze fabriek werd het schoolvoorbeeld van het nieuwe bouwen en is gebouwd tussen 1927 en 1929.

Op 1 oktober 1954 trok de laatste Van der Leeuw zich terug uit de directie. Van Nelle werd toen een naamloze vennootschap. In 1977 verwierf het Amerikaanse Standard Brands na een jarenlange samenwerking alle aandelen van Van Nelle. In 1985 werd het bedrijf - door een zogenaamde managementbuy-out - weer geheel zelfstandig. In 1989 werd Van Nelle overgenomen door concurrent Sara Lee/Douwe Egberts. Douwe Egberts sloot alle productiefaciliteiten en reduceerde Van Nelle tot een merknaam.

In 1998 heeft de Engelse firma Imperial Tobacco de shag- en sigarettenafdeling overgenomen, waarna de vestigingen in Drachten en Meppel gesloten werden. De eigenaar veranderde in 2016 zijn bedrijfsnaam naar Imperial Brands.

Inmiddels is de Van Nellefabriek herbestemd en huisvest deze naast een groot vergader-, congres- en evenementencentrum meer dan honderd bedrijven op het terrein.

Het gebouw werd in juni 2014 tijdens de 38e sessie van de UNESCO Commissie voor het Werelderfgoed erkend als monument van cultureel werelderfgoed en toegevoegd aan de werelderfgoedlijst.

Advertentie en informatie komen van wikipedia.

[keynewssuriname]

Infrastructurele werkzaamheden rehabilitatieproject Waterkant; crafters tijdelijk verhuisd

De Waterkant is opgenomen in de lijst van gebieden in de binnenstad die worden erkend als Werelderfgoed. Als onderdeel van het Paramaribo Urban Rehabilitation Program (PURP) zullen op korte termijn infrastructurele werkzaamheden worden gestart om de Waterkant te verfraaien en te behouden als historisch erfgoed. Als eerste stap zijn de ambachtslieden oftewel crafters al verplaatst naar de parkeerplaats tegenover het Waaggebouw, in afwachting van de algehele herinrichting van de Waterkant. Districtscommissaris Ricardo Bhola, Craftmark Marian Sabajo en directeur Cultuur Dwight Warso hebben op 3 mei het naambord voor de Craftmarket onthuld. “De mensen zijn op een behoorlijke manier gecompenseerd en met een ‘stevige handdruk’ naar deze locatie verplaatst”, aldus districtscommissaris Bhola. Hij is verheugd dat de herinrichting van de Waterkant eindelijk van start gaat. “Door verwaarlozing en verloedering wordt de Waterkant vermeden, maar nu worden eindelijk de werkzaamheden aangevangen om het te verfraaien.” De bestaande ambachtsmarkt is verplaatst naar de nieuwe locatie tegenover het waaggebouw. Deze nieuwe ambachtsmarkt is voorzien van alle benodigde faciliteiten zoals elektriciteit en water. “Er is voor van alles gezorgd-zelfs bewaking-maar het onderhoud is voor de crafters zelf”, geeft PURP- projectmanager Natascha Deul aan. De stands zijn gebouwd van hout, steen, staal, beton en kunststof. De fysieke werkzaamheden voor dit PURP-project starten medio juni 2024, maar de voorbereidende werkzaamheden zijn al begonnen in mei 2024. De totale projectduur is 15 maanden, met de onthulling van het bord gepland voor mei 2025. Het projectgebied omvat de Waterkant, met name het gedeelte tussen het DNA-gebouw en het Waaggebouw. De werkzaamheden worden uitgevoerd door de aannemingsmaatschappij Baitali NV onder supervisie van ILACO Suriname NV. Het gebied tussen de straat en de rivier aan de Waterkant wordt volledig aangepakt. De huidige banken worden verwijderd, de bestaande EBS-masten worden in lijn gebracht en de verlichting wordt vervangen door nieuwe verlichting. Ook zullen de bestaande restaurants volledig worden gerenoveerd. Districtscommissaris Bhola sprak de crafters, voornamelijk bestaande uit vrouwen, bemoedigend toe. “Ons focuspunt is de Waterkant en na bijna 3 jaar is het eindelijk zover. Onder leiding van marktmeester Marian Emanuelson-Sabajo en ondervoorzitter Wilma Arupa, zal de craftmarket zeker groeien en bloeien. Dankzij PURP wordt er een prachtige plek voor jullie opgezet.” Read the full article

[jufprisca]

Creatieve verwerking werelderfgoed 🏛🗺🗽

[jossarisfoto]

Marokko | Ksar Aït Ben Haddou from Jos Saris on Vimeo.

Zaterdag, 16 maart 2024 | Film van onze wandeling door de Ksar van Aït Ben Haddou, een UNESCO-werelderfgoed dat de verbeelding tart met zijn ommuurde stad van lemen gebouwen. Onder de deskundige leiding van een lokale gids verkennen we de smalle steegjes en betreden we de eeuwenoude huizen die getuigen van een tijdperk lang vervlogen. De geschiedenis komt tot leven terwijl we de verhalen horen over koninklijke dynastieën en handelaren die ooit deze plek doorkruisten. Het filmmateriaal is afkomstig van mijn GoPro Hero11 Black.

[arnoldsebas1972]

Eise Eisinga Planetarium in Franeker uitgeroepen tot werelderfgoed

Eise Eisinga Planetarium in Franeker uitgeroepen tot werelderfgoed - https://nos.nl/l/2491017

[kinetize]

Als De Nederlandse Aardolie Maatschappij (NAM) gas en zout blijft winnen in de Waddenzee heeft dat mogelijk tot gevolg dat de Waddenzee zijn unieke UNESCO-status verliest. Daarom roept de Waddenvereniging het Rijk op NAM geen boorvergunning te geven. “Het is een uniek...

[mollidays]

CHILOË (30.01-02.02)

Met de ferry gaat het naar Ancud, een niet al te gezellige stad in het noorden van Chiloë. Verblijven doen we in een groot uitgevallen tuinhuis via Airbnb. Gezellig verblijfje inclusief een trouwe huiskat die smeekt om aaitjes.

Ons bezoek heeft één belangrijk doel: pinguïns spotten in het wild en liefst veel. Gelukkig voor ons is dit eiland de enige plek ter wereld waar zowel Magelhaen- als Humboldtpinguïns broeden, waardoor we deze vrolijke vrienden op een diervriendelijke afstand talrijk kunnen spotten aan de kust. Met de verrekijker in de hand lijkt het net of we vlakbij zijn. Freya is helemaal in haar nopjes.

Verder staat dit eiland bekend om zijn houten kerken, die Unesco werelderfgoed zijn. Hiervoor trekken we naar Castro, evenmin een gezellig oord en de houten kathedraal valt naar Europese norm wat klein uit. Het sobere interieur is volledig in hout, van pilaren tot gewelf, en weet te charmeren. Ook de palafitos, houten paalwoningen aan de kust, zijn leuk. Terug in Ancud proberen we de lokale cuisine en bestellen curanto. Een gerecht met vlees, kip, zeevruchten en verschillende aardappelbereidingen. Een wansmakelijke combo waarbij alles hetzelfde proeft. Geen spek voor onze bek!

Mixed feelings dus, tijd om verder te gaan. Maar het verlaten van dit eiland en het verderzetten van de trip via de carretera austral blijkt moeilijker dan gedacht. We beslissen om terug te keren naar Puerto Montt voor een vlucht naar het uiterste zuiden: Punta Arenas.

[astroblogs]