#vocabula latina

[neoteroi-suggestions]

Latin vocabulary: earth and nature

Vocābulārium Latīnum: terra nātūraque

[imāgō: photographēma silvæ]

[image: photo of a forest]

Landscape

Collis (III.M) - hill; mound; high ground

Mōns (III.M) - mountain

Silva (I.F) - forest, wood

Campus (II.M) - plain, field; flatlands

Pāscuum (II.N) - pasture, grazing field

Prātum (II.N) - meadow

Prātāria (I.F) - prairie or a similar ecosystem of vast dry grasslands (steppe, savanna, pampas)

Tesqua (II.N.PL) - desert, wasteland

Mare (III.N) - sea

Lītus (III.N) - (sea) shore, coast; river bank; beach

Harēna (I.F) - sand; sandy land/desert; sandy shore

Flūmen (III.N) - river; stream, current

Plants

Arbor (III.F) - tree

Flōs (III.M) - flower

Folium (II.N) - leaf; petal; best part or state of something (figuratively)

Caulis (III.M) - stalk, stem

Līlium (II.N) - lily

Rosa (I.F) - rose (also a term of endearment)

Wildlife

Bēstia (I.F) - wild animal, beast; creature

Bēlua (I.F) - beast, monster

Ferus (ADJ.I-II) - wild, savage; untamed; (Fera (I.F) = Bēstia)

Animal (III.N) - animal, living being

Aper (II.C) - wild boar

Lupus (II.M) - wolf

Ursus (II.M) - bear

Apis (III.F) - bee

Vespa (I.F) - wasp

Piscis (III.M) - fish

Weather

Tempestās (III.F) - storm; weather; season

Nimbus (II.M) - rain storm; rain cloud

Imber (III.M) - rain

Nīx (III.F; NB gen. irr. ninguis) - snow

Gelū (IV.N) - cold, frost (always singular)

Calidus (ADJ.I-II) - warm, hot

Frīgidus (ADJ.I-II) - cold, cool, chilly

Hiems (III.F) - winter

Æstās (III.F) - summer

Vēr (III.N) - spring

Autumnus (II.M) - autumn

Āēr (III.C) - air; lower atmosphere; weather

Sources:

Whitaker's Words

Wiktionary

[nurknabo]

LINGVA LATINA PER SE ILLVSTRATA - CAPITVLVM SEPTIMVM DECIMVM

Post kelkaj semajnoj ekde la lasta afiŝo, ĉi-foje feliĉe pli mallonga intertempo ol tiu inter la antaŭlasta kaj lasta, jen nova ĝisdatigo pri la lernado.

Nu, ni jam vidas ke ĉiu ĉapitro grandete kreskigas la kapablon esprimi��i. Laŭ mi, post la 25a ĉapitro mi kredas ke mi povus skribi la enkondukon de ĉi ĝisdatigoj tute latine. Espereble! Ĉi tiu sola ĉapitro, kvankam ĉi afiŝo ne fariĝos tiel longa kiel kutime, sentigis min iomete pli certa por skribi latine. Nun ni komencu.

Breviarium: In ludo adhuc sumus in hoc capitulo. Nunc discipuli numeros discunt. Magister iubet eos dicere numeros. Quisque discipulus dicit numeros, a decem usque ad centum, at partem numeri modo dicit, decimum quemque numerum dicens, post viginti. Primum Sextus dicit, tum Titus postremo Marcus. Marcus saepe prave respondet: prave dicit numeros atque sua responsa ad alias res a magistro dicintur prava quoque sunt.

La verbo «discere»

Ĝi memorigis min «disko», kaj la interesa afero ĉi tie estas ke disko estas aĵo per kiu oni registras sonojn, kaj la vorto probablege venis el la latina «disco», unua persona singulara de «discere», signifanta «mi lernas», do jen la senco malantaŭ la vorto! Tre interese!

Plue, skribante ĉi tion al vi, mi rimarkis ke estas io en la vorto DISCipulus. Sama radiko! Mi nun scivolas ĉu la resto estas «ipulus», aŭ «i» hazarde estas kunigilo, kaj ankaŭ kion signifas ĝi.

Prefiksa formo de «non»

Mi scivolas la logikon en ĝi. Jen ni havas «non scire» kaj «non doctus». Dum anstataŭ diri «non sciunt» eblas «nesciunt», ne eblas «nedoctus» anstataŭ «non doctus», sed «indoctus». Kial? Tio estas malbona ĉar ne eblus al mi facile malligi vortojn, kiel mi faras Esperante, mi bezonos ĉiam iri vortaron.

Quisque: ĉu uzebla antaŭ vorto?

Mi rimarkis ke, ĉiufoje kiam ĝi uzitas, ĝi aperas post vorto. Ĉu tio estus regulo, ne eblante alie, aŭ nur skribtedenco? La latina estas tre libera lingvo, mi ne kredas ke ekzistus tia limigo.

Quare x Cur

Kaj, denove, sennovaĵe, alia ŝajna samsignifvorto aperas. Kio estas la diferenco? Nu, mi kompreneble guglis. La respondo? Ne ekzistas!! Nekredeble nenia respondo de mi trovita estis. Mirindas ke vortoj uzataj en demandoj, tiel oftaj, ne havas demandon pri la interdiferenco.

Grammatica Latina - Verbum Passivum

Cetere, io kio konfuzigis min, ekde kiam aperis la pasivvoĉo en tiu ĉapitro kie sakoj portatas de servistoj, estas ke nenecesas la verbo «esti» apud la pasivvoĉverbo, kiu necesas en lingvoj kiujn mi konas.

Nu, mi tamen trovis ilin facilaj, sed nur ĝis certa punkto. Rezultas ke estas ŝablono en tia verbo:

Videblas la grande simileco inter la unua kaj dua verboj, la tria kaj kvara tamen kiel ni jam vidis aliaverbforme, estas kie okazas la ŝanĝoj kune kun la problemoj. Krom la ŝanĝoj rilate al la verbfinaĵo, estas literoaldonoj antaŭ la pasivvoĉfinaĵo. Mi nur scivolas kial la singulara dupersona de la tria verbo havas «e» anstataŭ «i», kiel ĝiaj aliaj formoj.

Sed tamen la problemo estas efektive tio pri scii kiu konjugacio ĝi estas, sed ne el la pasivvoĉo, sed el la aktivvoĉo, tial ke, kaj mi iam tion diris tie ĉi, al mi ne eblas scii ĉu la verbo estas tria aŭ kvara konjugacio sen vidi ĝian pluralan tripersonan formon. Tiel mi ĉiam bezonas iri vortaron por certiĝi.

Ĝis nun, logikon, klarigon aŭ almenaŭ tendencon pri scii ĉu la verbo estas la tria aŭ kvara mi ankoraŭ ne vidis. Restas nur, malĝoje, simple memori ĉiujn verbojn lernitajn...

Frazo en la latina!

Nomen capituli est «numeri difficiles», at non numeri modo linguae Latinae difficiles sunt, etiam vocabula difficilia sunt, quod certe difficilior sunt quam numeri. Alia res quoque difficilior quam numeri sunt verba. Fortasse etiam verba difficilior sunt quam vocabula, quia variationes verborum maior sunt quam vocabulorum.

Jen ĉio. La afiŝo estis tre mallonga kompare al aliaj. Tio ne estis intencita. Eble mi konsideras multajn aferojn nenecesaj kaj ne ilin skribas ĉi tie.

[neoteroi-suggestions]

Latin Vocabulary: Work

*not comprehensive

[Imāgō: agrīcolae frūmenta metentēs; fōns]

[Image: farmers harvesting grain; source]

Words for work

Officium (II.N) - work, occupation

Negōtium (II.N) - business, occupation, work; trouble, labour; matter

Labor (III.M) - labour, toil

Opus (III.N) - work, accomplishment, artwork

Classical jobs

Agrīcola (I.M) - farmer

Colōnus (II.M) - tenant farmer, sharecropper

Incolō (Vb.III) - cultivate; inhabit

Metō (Vb.III) - reap, harvest; crop, snip off; kill/slaughter in battle

Frūmentum (II.N) - grain

Pastor (III.M) - shepherd

Grex (III.C) - flock, herd

Medicus (II.M) - doctor, medic

Sacerdōs (III.C) - priest/-ess

Servus (II.M) - slave, servant

Ancilla (I.F) - maid, female slave

Mīles (III.M) - soldier

Exercitus (IV.M) - military, army

Mercātor (III.M) - merchant, trader

Merx (III.F) - merchandise, goods, wares

Nauta (I.M) - sailor

Nāvigō (Vb.I) - sail; navigate

Modern jobs

Tabellārius (II.M) - post worker; (class.) messenger, letter deliverer

Epīstula (I.F) - letter

Argentārius (II.M) - banker

Ratiōnārius (II.M) - accountant

Ratiō (III.F) - reasoning; (bank) account

Gubernātor (III.M) - pilot; (class.) ship captain, navigator

Tabernārius (II.M) - shopkeeper

Ædificātor (III.M) - construction worker

Māchinātor (III.M) - engineer

Māchina (I.F) - machine; scheme, plan

Magister (II.M) - teacher, tutor

Doceō (Vb.II) - teach

Minister (II.M) - waiter

Workplaces

Ager (II.M) - field; farm; land, soil

Officīna (I.F) - workshop; modern office

Fabrica (I.F) - smith's workshop; modern factory

Taberna (I.F) - stall, shop

Apothēca (I.F) - warehouse

Argentāria (I.F) - bank

Collēgium (II.N) - guild, company, corporation; college; school

Ūniversitās (III.F), acadēmīa (I.F) - university, college, academy (all as in higher-education institutions)

Sources:

Whitaker's Words

Latinitium Dictionaries

Wiktionary

[neoteroi-suggestions]

Latin Vocabulary: Money

Vocābulārium Latīnum: Pecūnia

[Imāgō: nummī Rōmānī Pergameīque; fōns]

[Image: ancient coins from Rome and Pergamum; source]

Forms of money

Nummus (II.M) - coin; cash; a dominant local currency (sestertius, euro, etc.)

Pecūnia (I.F) - money or property

Monēta (I.F) - mint, coinage, currency

Argentum (II.N) - silver; cash; silver-place

Lāmina (I.F) - thin piece or sheet of a material; plate, leaf; money, coin

Currencies

Sestertius (II.M) - sesterce, a silver Roman coin used mainly as a unit in accounting

As (III.M) - the lowest-value Roman coin, originally bronze, later copper; penny, copper (any low-value coin)

Dēnārius (II.M) - a small silver type of Roman coin; dinar (currency of several modern countries)

Aureus (II.M) - a golden type of Roman coin with high value; Polish zloty

Solidus (II.M) - a golden coin from late Rome or its debased Byzantine successor; shilling

Drachma (I.F) - ancient Greek coin equivalent to the dēnārius; dirham, dram

Eurus (II.M) - euro, also called nummus

Thalerus (II.M) - thaler; dollar

Computus (II.M) - bank account

Prices and finances

Pretium (II.N) - price

Cōnstō (VB.I) - cost (used with ablative)

Mercēs (III.F) - salary, wage; rent

Salārium (II.N) - salary; stipend, allowance

Ratiō (III.F) - bill (to pay); accounts, books (finance)

Debitum (II.N) - debt

Collocātiō pecūniæ (III.F) - investment

Vectīgal (III.N) - tax

Sources:

Whitaker's Words

Wiktionary

Neo Latin Lexicon

Latinitium Dictionaries

[neoteroi-suggestions]

Latin Word of the Day

Day XIII (īdūs aprīlēs)

Journey

Translations:

Iter (III.N): journey, trip; march; course, path, road

Cursus (IV.N): running; course, direction; journey, voyage; orbit, tendency; development, succession, career

Phrases:

On a trip, on a journey: in itinere

To come back from a journey: ex itinere redīre

To run until you're out of breath: cursū exanimārī

Stay on course: cursum tenēre

Related vocabulary:

Via (I.F): road, street, path; highway; route

Cursus (ADJ.I/II): ran, traversed (of a journey)

Viō (VB.I): to travel

Iter faciō, itineror (VB.I.DEP): to travel

Rōmānus raedā viāns - A Roman travelling in a carriage

Sources:

Wiktionary

Whitaker's Words

[neoteroi-suggestions]

Latin vocabulary: towns, cities, settlements

[Imāgō: Photographēma panorāmica Forī Rōmānī, autumnō annī MMXIX]

[Photo caption: Panoramic photo taken from above the Forum Romanum, autumn 2019]

Towns and cities

Urbs(III.F): a large city, such as Rome or Athens

Oppidum(II.N): town, typically in Roman territory; also a large Celtic settlement, as described by Caesar

Mūnicipium(II.N): a self-governing city; municipality

Cīvitās(III.F): a city with its citizens and territory; the entirety of a polis/city state; polity; metro area

Colōnia: colony; a frontier city

Villages and other settlements

Vīcus(II.M): village, hamlet; neighbourhood

Rūs(III.F): countryside; farm; village

Castellum(II.N): fortress, citadel; mediaeval castle

Castrum(II.N): in plural, a roman outpost; fort; town with fortified defences (moenia = city walls)

Sources:

Wiktionary

Wikipedia

Whitaker's Words

Latinitium Dictionary

LatDict

[nurknabo]

LINGVA LATINA - CAPITVLVM PRIMVM

Mi ĵus legis la unuan ĉapitron de la libro, kaj, kiel mi diris antaŭe, kiam mi komentis pri la libro, mi komentos kion mi lernis kaj miajn unuajn impresojn.

La nomo de tiu ĉapitro estas «Imperium Romanum»

Bone, kiel mi ankaŭ diris en antaŭe afiŝo pri la latina, tio libro instruas la latinan, sed latine. La ĉefa rimedo uzata por instruado estas historio mem, kun elementoj tre bone strukturataj inter si, ĉar nenio kio okazas komence, eĉ la partoj de vortprovizo plej baza, estas hazarda en la rakonto kaj en lecionoj sekvaj entute. La legado estas tre facila kaj simpla, parolante, en tiu ĉapitro, pri de kie ĉiu loko estas. Ekzemple: «Roma estas en Italio. Italia estas en Eŭropo» (kompreneble, latine). Ĝi enmetas novajn parolojn iom post iom. Ekzemple, komence ni havas nur la verbon «est», sed tiam ĝi enmetas «sunt», ĝia pluralo. Kaj oni povas perfekte kompreni ĝin, eĉ se la homo ne sciis antaŭe, ke ĝi estas la pluralo, pro la kunteksto de la frazo. Vidu:

«Graecia in Europa est. Italia et Graecia in Europa sunt»

Kompreno estas tre facila, ĉefe pro la didaktika organizado de la materialo, senĉesaj ekzercoj pri kompreno teksta, verkado, traduko kaj gramatiko, komparoj inter situacioj kaj nombro granda de ekzemploj al kiuj la leganto estas elmetita.

Ĉiuokaze, tio estis enkonduko pri kiel estas strukturita la libro. Nun ni vidu kio estas instruita en tiu ĉapitro.

Kaj sekve (poste la lasta frazo kiun mi uzis) nova vorto aperas: «quoque (ankaŭ)»: «Hispania quoque in Europa est»

La tekstoj daŭras tiel, aldonante novajn vortojn. La bazaj, ne, sed, kie... Ankaŭ aperas la unuan demandon, kiu estas farita de malsama maniero en la latina.

La unua adjektivo

Kaj tiam estas montrita la unuan adjektivon en la libro: magnus (granda). Kaj ĝia malo: parvus (malgranda).

Estas ankaŭ montrita la pluralajn formojn de ĉiu termo en la latina. Oni scias ke la latina havas tri genrojn, kaj ĉiu genro havas sian finaĵon: -us (vira), -a (ina) kaj -um (neŭtrala). Ĉiu paĝo, flanke, de la libro havas konsiliojn, kiuj helpas vin kompreni kion vorto signifas aŭ la koncepto de io:

Ĝi monstris al mi kiel mi skribas tiujn vortojn plurale.

Kune kun tiu, ĝi montras ke la adjektivo deklinaciiĝi kiel deklinaciiĝas la substantivoj. Kiel montras la foto supre: «insula magna; insulae magnae»

Denove, mi scias ke estas ekceptoj. Ne ĉiuj adjektivoj deklinaciiĝas kiel la substantivo. Tamen, ankoraŭ ekzistas ŝablono.

Litterae et Numeri (Leteroj kaj nombroj)

Jes, nombroj. Ĝi introdukas la unuajn tri nombrojn: unus, duo kaj tres. Kaj ankaŭ mille. Kune kun leteroj: A, B kaj C, kie, flanke, ĝi montras kiel ilin prononci:

La maniero kiun la libro havas por instrui estas tre interesa. Ni povas resumi ĝin per unu vorto: ripeto. Ĝi ripetas la novajn vortojn kiujn ĝi montris antaŭe, igante nin lerni kaj memorigi kiel uzi vorton. Mi kredas ke la plej bona maniero por montri ĝin estas montrante frazon de la libro:

«I et II numeri sunt. III quoque numerus est. I, II, III numeri Romani sunt. I et II sunt parvi numeri. CIƆ magnus numerus est.»

Ĉu vi vidas kiel simpla kaj intuicia estas ĝia instrumaniero?

Ordonombroj

Tiam ĝi montras la ordonombrojn. Kaj kiel ĝi uzas por instrui kiu legas? Krom ripeto, ĝi konstruas frazojn laŭ intuicia maniero. Vidu:

«A et B litterae sunt. C quoque littera est. A, B, C sunt tres litterae. A est littera prima (I), B littera secunda (II), C littera tertia (III).»

Poste ĝi uzas la samajn vortojn, sed en malsama situacio.

Nombroj ankaŭ deklinaciiĝas

Do, ni havas la frazon:

«In vocabulo (lokativa formo de «vocabulum») non sunt tres litterae et una syllaba»

Por klarigi, ĝi montras flanke: «unus -a -um = I (1)» Tio estas, la vorto unus deklinaciiĝas laŭ la genro al kiu ĝi rilatas.

Grammatica Latina

Kiel la supre nomo diras, la libro parolas pri latina gramatiko. Unue, prezentante vortojn singularis et pluralis. Se hazarde la leganto ne komprenas tiujn vortojn, li povas kompreni la signifon de tiuj vortoj per la sekva teksto:

«[A] Nilus fluvius magnus est.

Nilus et Rhenus fluvii magni sunt.

'Fluvius' singularis est. 'Fluvii' pluralis est.»

Nun oni povas facile kompreni kion singularis kaj pluralis signifas.

Ekzercoj

Fine de la ĉapitro, estas donita ekzerco por vi solvi. 3 ekzercoj. 2 kie vi devas kompletigi nekompletajn vortojn, kaj 1 kie vi respondas demandojn.

Multaj vortoj

Do estas montritaj, flanke, kiom da vortoj novaj aperis. Nur en ĉi tiu ĉapitro, vi havas 42 vortojn. Vortoj kiujn la libro donas al vi en tre natura maniero, ke vi probable ne rimarkus la kvanton da vortoj kiujn vi lernis.

Nun, mi skribos frazon uzante la vortojn kiujn mi lernis en tiu ĉapitro: Multa vocabula sunt. (Mi esperas ke ĉi tiu frazo estas ĝusta haha)

[nurknabo]

LINGVA LATINA PER SE ILLVSTRATA - CAPITVLVM OCTAVVM

Aferoj fariĝantas tro malfacilaj.

Ĉi tiu ĉapitro venis kun multaj novaj vortoj kaj novaj gramatikaj vortoj (kiu ne estas bona, ĉar ni priparolas la latinan). Mi bezonis legi ĝin pli ol unufoje kaj post iuj tagoj, por ke la aferoj estu en mia kapo. Nu, ni parolu pri ĝi. «Taberna Romana».

Resumrakonto: Medo kaj Lidja estas sur la stratoj de Romo, kie estas butikoj. Lidja vidas butikon vendanta juvelojn. Lidja konvinkas Medon aĉeti unu al ŝi.

La rakonto estas malgranda kaj simpla, sed mi ne povas diri la samon al tio kio estis instruita.

Dum la unuaj sekundoj, kiam mi vidas flanke, vi vidas:

“Nu”, mi pensis, “ĉio faciliĝas kiam mi legas la tekston”. Tamen... Mi estis tute... Ĝusta. Aferoj faciliĝis.

Kvankam mi vidas ke ĝi jam montras la inan montran pronomon kun sia akuzativa kaj ablativa formo. Mi unue pensis ke ĝi ne montrus multajn deklinaciojn samtempe kaj en sola ĉapitro, sed interne mi sciis ke mi malĝustis. Kaj mi fakte estis.

Sed ni parolu pri «Line cum margaritis = linea margaritarum». Mi trovis ĝin tute konfuza komence. Sed mi vidis ion. Margaritarum, -arum. Kio estas -arum? Plurala ina genitiva formo! Esperante, «kolĉeno de perloj», aŭ simple «perla kolĉeno» (aŭ «perlkolĉeno»? Mi ne scias).

Relativa pronomo

Mi nomis ĝin «relativa» sed mi ne certas pri ĝi. Kiel Esperanto. Facila kompreni ĝin, tamen ĝi estas la latina. Dum Esperanto havas nur unu vorto, «kiu», kun sole plurala kaj akuzativa formo, la latina havas unu vorto por ĉiu genro.

Ni jam konis ĝin en la ĉapitro VI, sed ĉi tie ĝi estas pli esplorata.

«Qui tabernam habet tabernarii est»

«Qui magnam pecuniam habent ornamenta emunt et feminis dant»

«Quae nullam aut parvam pecuniam habent ornamenta aspiciunt tantum, non emunt»

Du frazoj havas «qui». Mi faris ĝin ĉar «qui» estas kaj singulara kaj plurala.

Montraj pronomoj

Ĉi tiu ĉapitro estis la ĉapitro de la montraj pronomoj. Ni povas resumi ĝin tiel. Montris la tri ĝenrojn kaj la deklinaciojn. Estis tiam multaj vortoj, ke mi bezonis skribi ilin. Sed mi havis pli bonan ideon, unu kiun mi jam uzis: fari tabelon. Sed mi pensis ke estus pli facile ke, anstataŭ fari tabelon, uzi tabelan de interreto kaj forigi tiujn kiujn mi ne sciis. Mi trovis belan tabelon kaj mi lasis nur la vortojn kiujn la ĉapitro montris kaj tiujn kiujn mi jam scias:

20 vortoj!! Sed, se ni konsideras tiujn tri samajn kiel unu, ĝi estus 14. Sed ankaŭ estas multaj por nur unu ĉapitro. Mi pensas ke ne estas signo de malbona memoro ne memori ĉiujn ĉi tiujn vortojn, ĉu? Mi nur sciis «hic», pro antaŭa ĉapitro, sed ĝi ne multe diferencigas proksime la aliaj 19...

Mi ne scias kial oni metis tiom da vortoj tiel. Mi pensas ke la procezo devas esti iom post iom. Nu, eble estus kialo por tio.

Saltante al la fino, en Grammatica Latina, ĝi montras tabelon kun la montraj pronomoj, tamen ĝi montras ne nur tiujn jam montritajn, sed ĉiujn pronomojn.

Apud estas unu pli simpla:

Sed tamen, ni ne forgesu aferon: ni parolas pri «ĉi tiu», sed kaj «tiu». Latine: «ille». Kaj, kiel «hic», ĝi estis montrita multfoje.

Mi ankaŭ prenis bildon kaj lasis nur tiuj vortoj montritaj.

Multe malpli vortoj ĉi-foje.

Vi eble rimarkis ke estas ŝablono en la latinaj deklinacioj. Sed ĉi tiu ŝablono ne estas tiel ŝablono. Ne estas kiel Esperanto, kie vi simple ŝanĝas la finaĵon. Vi povas vidi ĉi tion vidante la du pronomojn supre. Unu estas «huius», kiu havas «-uius». Tamen «illius» havas «-ius». Simila, sed ne la sama. Ni ankaŭ havas «eius» (ankaŭ «-ius») kaj «cuius», kiu havas «-uius».

Nu, se estas nur du ebloj (kion mi opinias ke ne), estas okej. Facile memorebla. Sed ĝi estas la latina. Mi certe vidos alian eblon.

Partoj de la korpo

Kolo, fingro, mezfingro kaj ringofingro. Respektive latine: collum, digitus, digitus medius, digitus quartus.

Necese estas scii ĝin ĉar la ĉapitro parolas pri ringoj.

«Alia»

Ĉio plikompleksiĝas, pro la novaj vortoj aperantaj, sed samtempe mi multe ŝatas ĝin. Eble post du aŭ tri ĉapitroj mi povos skribi kion mi vidis Latine ĉi tie.

«Alius, -a, - ud». Ĝi estas «alia» latine. Kaj, evidente, ĝi devas havi tiujn deklinaciojn kiujn ni jam konas... Ha, la latina, tiel kompleksa vi estas...

Grammatica Latina

Mi povas diri ke ĉi tiu estis la Grammatica Latina plej kompleta kiu iam aperis. Mi montros laŭ partoj.

«Pronomina “quis”, “qui”, “is”, “ille”»

“Ah, okej, ĝi nur klarigos ilin”, diris mi. Sed ĝi ne nur klarigis, sed diris ĉiujn deklinaciojn de ĉiu pronomo, singulara kaj plurala! Tute freneza!

Mi faros kun ĉi tiu ĉapitro ion kion mi ne faris kun la antaŭaj: mi ne lernos ĉiujn kiujn ĝi instruis. Sed kial ne? Ĉar estas multaj aferoj, aferoj kiujn mi kredas ke pli bone estas lerni ne en tiu ĉi ĉapitro, sed legante la sekvajn. Unue ĉar tiel mi ne laciĝus pro legi la samajn aferojn plurfoje, kaj, due, mi antaŭeniros la sekvajn ĉapitrojn. Mi pensas ke ĉi tio estos bona.

Nu, daŭrigante la Grammatica, post montri ĉiujn tiujn pronomojn, ĝi montras tabelon kun montraj pronomoj. Ĉi tiun tabelon mi jam montris supre. Kaj, finfine, la ĉapitro finiĝas. Kia longa!!

Mi eĉ ne volas kalkuli kiom da vortoj novaj aperis, ĉar estas pluraj. Mi dirus ke estas pli ol 40.

Kaj, kiel kutime, mi skribos frazon latine uzante vortojn kiujn mi lernis.

«Hoc capitulum magnum est, quia multa nova vocabula habet. Et Lydia, quae ornamentum habet, quam improba quam Medus est.»

Kial mi diris ke Lidja estas malbona? Pro ŝia vizaĝo en ĉi tiu bildo, kiam Medo aĉetis al ŝi ringon:

Ĉu ŝi ne aspektas kiel tiuj fiulinoj kiuj feliĉas ĉar akiris tion kion volis?

Kaj Medo ankaŭ ne estas bona persono. Do ne estus surprizo, se ŝi vere estas malbona ankaŭ.

Ni finis ĉi tiun ĉapitron! Mi baldaŭ parolos pri la sekva. Ĝis!