#trybunał | Explore Tumblr posts and blogs

kovalski-flagsoftheworld1 · 3 months ago

Text

70) Angola (CD)

Sojusz Demokratyczny [Aliança Democrática; AD]. AD ma, jak się wydaje, białą flagę z różą pośrodku, narysowaną stylowo, jakby była typem logo. Obraz w Parlamencie Angoli pokazuje różę rzucającą duży cień na białe tło. Bardzo wątpliwe, aby ewentualne flagi z tą różą pokazywały cień (co daje efekt 3D, który nie wygląda tak dobrze na flagach) [1]

2. j. w. [2]

3. Rada Opozycji Politycznej [Conselho Politico da Oposito; Political Opposition Couhcil; CPO]. CPO jest partią polityczną w Angoli, która startowała w wyborach powszechnych w 2012 r. Flaga partii ma niebieskie tło z białą otwartą księgą pośrodku. Nad księgą widnieje akronim partii „CPO” w kolorze białym. Na księgę w środku flagi nałożonych jest osiemnaście żółtych gwiazd, które tworzą okrąg

4. Szeroka Konwergencja Zbawienia Angoli [Convergencia Ampla de Salvatio de Angola; Broad Convergence of the Salvation of Angola; CASA]. CASA to partia polityczna w Angoli, która startowała w wyborach powszechnych w 2012 r. Partia ma żółtą flagę z niebieską sylwetką mapy Angoli w centrum. Wokół mapy znajduje się osiemnaście gwiazd, które ułożone są w okrąg. W centrum mapy znajduje się czarny napis akronimu partii: CASA

5. Forum Demokratyczne Angoli [Fórum Democrático Angolano; Angolan Democratic Forum; FDA]. FDA ma jasnoniebiesko-biało-zieloną poziomą trójkolorową flagę. Być może ta prosta flaga jest używana od czasu do czasu przez zwolenników, ale inne flagi mają symbol na środku. Niestety, nie da się uzyskać szczegółów tego symbolu z dostępnych źródeł. FDA została zorganizowana przez dysydenta UNITA George'a Sicotiego w celu zaprotestowania przeciwko łamaniu praw człowieka przez grupę macierzystą. Zarejestrowana w lutym 1992 r., zdobyła jedno miejsce w Zgromadzeniu w wyborach we wrześniu i obecnie zajmuje jedno stanowisko na szczeblu gabinetu w rządzie zdominowanym przez MPLA-PT

6. Sojusz Forum Braterskiego Angoli [Frum Fraternal Angolano Coligatio; FOFAC; Angolan Fraternal Forum Alliance]. FOFAC uzyskało najmniej głosów w parlamencie angolskim w 2008 r., kiedy to uzyskało 0,17% głosów. Według Instytutu Chr. Michelsena w Norwegii: jest to sojusz czterech małych partii, założony w 1997 r. i zatwierdzony przez Trybunał Konstytucyjny w lipcu 2008 r. Przewodniczącym koalicji jest Artur Quixona Finda. W swoim manifeście FOFAC stawia na pierwszym miejscu różne problemy kulturowe, polityczne, społeczne i historyczne, z którymi borykają się obecnie Angolczycy. Twierdzi, że będzie walczyć o większą równość ekonomiczną i restrukturyzację instytucji publicznych/politycznych, dlatego może być postrzegana jako partia radykalnych reform. Na oficjalnej stronie internetowej Krajowej Komisji Wyborczej flaga partii jest pokazana jako ~2:3 z czterema poziomymi pasami: zielonym, białym, żółtym i czerwonym; na górnym tropie wewnątrz zielonego pasa umieszczona jest biała pięcioramienna, regularna gwiazda, a na całości, lekko nachodząca na zielone i czerwone pasy, widnieje wizerunek trzech mężczyzn, widzianych od pasa w górę, zwróconych lekko na lewo od obserwatora, wszyscy z wąsami, ubrani w koszule i proste krawaty, podnoszących prawą rękę i trzymających odpowiednio plik papierów (strona tropiku), małe narzędzie ręczne (środek) i małą białą rozwidloną flagę (strona tropiku) – wizerunek ten jest w sepii, narysowany na biało

7. Front Wyzwolenia Enklawy Kabindy [Frente de Libertatio do Enclave de Cabinda; FLEC; Liberation Front of the Enclave of Cabinda]. FLEC - flaga z 1984 r. Na północ od Angoli znajduje się enklawa Kabinda, która jest bogata w ropę naftową i dlatego ma duże znaczenie zarówno dla rządu Angoli, jak i zachodnich firm naftowych, które ją eksploatują. W 1963 r. utworzono ruch o nazwie Front Wyzwolenia Enklawy Kabindy (FLEC), aby naciskać na niepodległość tego terytorium. FLEC był w dużej mierze bezczynny podczas wojny z Portugalczykami i później podupadł, chociaż UNITA przeprowadziła kilka ataków na instalacje naftowe. FLEC został zreformowany w 1984 r. i rozpoczął operacje wojskowe przeciwko reżimowi MPLA w Luandzie. Obecnie prowadzi negocjacje z rządem. FLEC miał własne problemy frakcyjne i istnieje (lub istniała) również organizacja nazywająca siebie „UNALEC” (prawdopodobnie Narodowy Związek Wyzwolenia Enklawy w Kabindzie). Nie jest jasne, czy był to podział z FLEC, front UNITA, czy po prostu inna nazwa FLEC. Inną organizacją jest Demokratyczny Front Kabindy. Flaga dla FLEC została zgłoszona przez „Flags of Aspirant Peoples”. Jest pokazana jako jasnoniebieska na żółto na czerwono. W środku znajduje się brązowy okrąg zawierający zielony trójkąt, na którym znajduje się biała gwiazda. Jest niewiele informacji na temat dokładności lub symboliki tej flagi, chociaż widziano czarno-biały symbol trójkąta/koła w literaturze FLEC, więc uważa się, że przynajmniej ta część jest dokładna. Interpretacj flagi pochodzi z dwóch różnych źródeł; opis z Vexillinfo nr 66, strona 66; i diagram z książki zatytułowanej Flags of the World - 1981, strona 248 (nie z książki Barraclough/Crampton). Projekt został dodatkowo potwierdzony przez pana Jacka Skorupskiego z Warszawy, który uprzejmie przesłał kopię swojej pracy Flagi Mało Znane z maja 1991 r. Centralny zielony trójkąt był skierowany w dół, ale wszystko inne pozostało takie samo

8. FLEC - flaga z 1974 r. Aby nieco rozjaśnić kwestię flagi Kabindy, oto źródła z Flag Bulletin: Cabinda. Flag Bulletin XVI:5, wrzesień-październik 1977. Opis flagi: "...trzy poziome pasy jasnoniebieskiego na żółtym na czerwonym, znowu z centralnym emblematem. Nowy emblemat składał się z żółtego dysku, obramowanego ciemnobrązowym kolorem i lekko zachodzącego na górne i dolne paski. Wewnątrz znajdował się trójkąt jasnozielonego koloru, wierzchołkiem w dół, zwieńczony białą pięcioramienną gwiazdą. Średnica gwiazdy odpowiadała żółtemu dyskowi, podczas gdy zielony trójkąt lekko zachodził na brązową obwódkę w trzech punktach". Źródła podane przez Flag Bulletin to publikacja o nazwie "Le drapeau du Cabinda (n.p.: 1974)", a szczególnie w przypadku flagi "List z Ambasady USA w Kinszasie, datowany 16 stycznia 1976 r., dzięki uprzejmości Creighton Kern"

9. FLEC - flaga z 1963 r. Początkowo Frente de Libertação do Enclave de Cabinda - FLEC (Front Wyzwolenia Enklawy Kabindy) przyjął poziomy trójkolorowy kolor niebieski-żółty-czerwony. Wygląda na to, że w 1996 roku FLEC - Renovada i FLEC - FAC były najbardziej widoczne. Flaga FLEC-Renovada ma białe, zielone, żółte, czarne i białe paski z czerwonym okręgiem pośrodku. Flaga FLEC - FAC jest czerwono-żółto-niebiesko-trójkolorowa, ale trudniej jest przypisać pozostałe wywieszone flagi do grup Kabindańczyków. Na razie wydaje się, że nie ma jednej flagi, która reprezentowałaby całą Kabindę. Trudno odróżnić FLEC od FLEC, gdzie każdy Kabindańczyk wie, że E w pierwszym oznacza „Enclave”, a w drugim „Estado”. Dlaczego Portugalia miałaby zachęcać do ruchu wyzwoleńczego w jednej ze swoich kolonii? Faktem jest, że to prawda. Portugalia aktywnie pomagała, poprzez policję polityczną (PIDE) i służby wywiadu wojskowego, nie tylko niepodległoścowym Kabindańczykom, ale także UNITA i FNLA. Polityka Portugalii (najpierw pod rządami Antonio de Oliveiry Salazara, a później Marcelo Caetano) polegała na dziel i rządź. Dlatego też wspierała wszystkie ruchy, które sprzeciwiały się ruchowi wyzwoleńczemu MPLA wspieranemu przez Związek Radziecki. Również USA i Republika Południowej Afryki aktywnie uczestniczyły w tym anty-MPLA-owskim wsparciu, dostarczając broń, najemników i szkolenia wojskowe. Po rewolucji goździków w 1974 r. Portugalia zdecydowała się wycofać ze wszystkich swoich afrykańskich kolonii. Jednakże anty-MPLA wspierane było nadal zarówno przez USA, jak i RPA, a armia RPA dokonała nawet kilku najazdów na Angolę w latach 70. i 80. XX wieku). MPLA wspierane było głównie przez ZSRR i Kubę, przy czym ta ostatnia wysłała kilka tysięcy żołnierzy w 1976 roku. Wojska kubańskie zostały wycofane na mocy Porozumienia Trzech Mocarstw w 1988 roku, co utorowało drogę do zakończenia wojny domowej w Angoli i niepodległości Namibii. Obecnie FLEC-Renovada i FLEC-FAC wydają się być jedynymi grupami działającymi tam. Jednak zwykli ludzie w enklawie wielokrotnie mówili portugalskim mediom, że „FLEC to nie ludzie w krzakach – FLEC to my wszyscy”. Istnieje więc duże poparcie nie tylko dla idei niepodległości, ale także dla „FLEC” jako mniej lub bardziej wyidealizowanej korporacji tej idei. To znaczy, że nie dziwne by było, gdyby w przypadku nagłego rozwiązania obecnych FLEC-ów, nowe FLEC-i najwyraźniej powstały z próżni. Czy to w odniesieniu do enklawy, czy to w odniesieniu do państwa

10. FLEC - wariant. Istnieje zdjęcie z artykułu w portugalskim magazynie, członka grupy partyzanckiej FLEC pokazującego fotografowi flagę. Flaga jest wyraźnie widoczna i trzymana prawidłowo, ponieważ w tym samym artykule opublikowano herb tak zwanej „Republiki Kabindy” i jest w tej samej pozycji, co ta, którą widać na fladze. Flaga jest pozioma trójkolorowa: czerwony, żółty, ciemnoniebieski. W środku znajduje się czarny okrąg w żółtym pasku. Wewnątrz okręgu znajduje się zielony trójkąt i odwrócona biała pięcioramienna gwiazda nałożona na trójkąt. Zarówno trójkąt, jak i gwiazda dotykają okręgu. W telewizji widać było mężczyznę rozkładającego flagę Kabindy. Była czerwono-żółto-niebieska, pozioma ze starym symbolem pośrodku. Dokładnie taka jak flaga z 1997 roku, tylko z jaśniejszym odcieniem niebieskiego i bardziej „standardowymi” proporcjami, pozornie 2:3. A potem trzymał ją tak, jak zrobił to inny mężczyzna na zdjęciu, najwyraźniej po to, aby pokazać ją kamerze. W wywiadzie telefonicznym w portugalskiej telewizji, członek reprezentujący jeden z FLEC w Kabindzie wyraźnie stwierdził „Frente de Libertação do Enclave de Cabinda”. Fakt, że czarno-żółto-niebieska flaga nie jest szeroko widoczna, polega na tym, że w Kabindzie większość ludzi wywiesza jedną z dwóch flag ruchów wyzwoleńczych i mówi o „Enclave”, a nie „Estado”. Istnieją również sprzeczne doniesienia zarówno w Kabindzie, jak i poza nią na temat FLEC (lub jego frakcji), co prowadzi do założenia, że nawet w ruchu istnieją duże podziały i że niczego nie można potwierdzić na podstawie tylko jednego wywiadu przeprowadzonego przez „przedstawiciela”. Ten spór o „enklawę”, a nie o „estado” można również powiązać ze zmianą strategii przez niezależnych. Próbują wciągnąć Portugalię w spór z Angolą, argumentując, że Kabinda nie jest częścią Angoli, ale nadal jest portugalskim protektoratem, ponieważ Traktat z Simulambuco nie został odwołany. Dlatego też, jak twierdzą, armia angolska powinna wycofać się z Kabindy, a portugalska obecność powinna zostać przywrócona. Negocjacje mogą rozpocząć się z rządem portugalskim w celu uzyskania pełnej niepodległości, opóźnione o kilka lat, aż Angolczycy „poczują się komfortowo” z tą sytuacją. Aby to osiągnąć, porywają obywateli Portugalii. FAC się nie zmienia: „Forças Armadas de Cabinda” - Siły Zbrojne Kabindy

11. Front Wyzwolenia Państwa Kabinda [Frente de Libertatio do Estado de Cabinda; Front for the Liberation of the State of Cabinda; FLEC]. W Political Handbook of the World (1997) znajduje się wpis na temat Kabindy. Od początku lat 60. XX wieku w bogatej w ropę enklawie Kabinda działało wiele grup pod sztandarem Frontu Wyzwolenia Enklawy Cabinda (Frente de Libertação do Enclave de Cabinda - FLEC). Pierwotny FLEC został założony w sierpniu 1963 roku przez Luisa Ranque Franque, który, zachęcony przez portugalskie władze do kontynuowania działalności separatystycznej, odmówił przyłączenia się do innych angolskich ruchów niepodległościowych. W 1974 roku próby Frontu przejęcia kontroli wojskowej nad enklawą zostały odrzucone przez MPLA, a w 1975 roku ruch rozpadł się na trzy frakcje:

FLEC – Ranque Franque

FLEC – N’Zita, prowadzony przez Henrique Tiaho N’Zita

FLEC – Lubota, prowadzony przez Francisco Xavier Lubota

W listopadzie 1977 r. zorganizowano odłam grupy pod nazwą Military Command for the Liberation of Cabinda, podczas gdy w czerwcu 1979 r. Armed Forces for the Liberation of Cabinda utworzyły kolejny odłam, Ruch Ludowy na rzecz Wyzwolenia Kabindy (Movimento Popular de Libertação de Cabinda - MPLC). W latach 80. XX wieku FLEC - UNITA (lub UNIFLEC) miała działać w Kabindzie przy wsparciu Republiki Południowej Afryki, jednak działalność grupy ustała po wycofaniu pomocy z Pretorii. Na początku lat 90. dwie inne grupy, Narodowy Związek Wyzwolenia Kabindy (União Nacional de Libertação de Cabinda - UNLC), kierowany przez Lumingu Luisa Gimby'ego, oraz Komunistyczny Komitet Kabindy (Comité Communista de Cabinda - CCC), kierowany przez Kayę Mohameda Yay, były powiązane z działalnością separatystyczną. Chcąc nawiązać więzi z gospodarczo ważnym regionem, zarówno rząd, jak i UNITA mianowały mieszkańców Kabindy na stanowiska kierownicze w swoich partiach. Niemniej jednak w lipcu 1991 r. w Kabindzie rozpoczęła się wspólna ofensywa MPLA-PT/UNITA w celu wyeliminowania terrorystów. Tymczasem, chociaż wcześniejsze próby zjednoczenia licznych frakcji FLEC okazały się krótkotrwałe, donoszono, że cztery z możliwych do zidentyfikowania grup (FLEC-Lubota, UNLC, CCC i FLEC - Renovada) próbowały utworzyć zjednoczony front, a FLEC - N'Zita podobno odmówiła udziału. W połowie 1992 r. w prowincji odnotowano wzrost liczby przypadków przemocy inicjowanej przez FLEC, a sytuacja pogorszyła się jeszcze bardziej w okresie poprzedzającym wybory we wrześniu 1992 r. W sierpniu urzędnicy FLEC wezwali do bojkotu głosowania. Następnie zarejestrowało się tylko 19% uprawnionych do głosowania, a jeden z obserwatorów opisał niską frekwencję jako „referendum w sprawie niepodległości”. W grudniu aktywiści FLEC, powołując się na prawdopodobieństwo dalszych zamieszek, wezwali emigrantów z Wysp Świętego Tomasza i Książęcej do wyjazdu, a w styczniu 1993 r. urzędnicy angolscy oskarżyli „kongijskich polityków” o dostarczanie broni separatystom. W połowie maja 1993 r. FLEC odpowiedział na uznanie Luandy przez USA, deklarując, że nie obejmuje ono Kabindy i ostrzegając, że „wszyscy ludzie posiadający firmy w Kabindzie muszą wybrać między poparciem eksterminacji ludu Kabindy a opuszczeniem terytorium”. Po zdobyciu Soyo w północno-zachodniej Angoli przez UNITA pod koniec maja, rząd, obawiając się paktu między separatystami i rebeliantami, miał próbować utworzyć sojusz z przeciwnikiem FLEC-Renovada, Siłami Zbrojnymi FLEC w Kabindzie (Forças Armadas do Cabinda - FLEC-FAC). Jednak po rozpoczęciu nowej ofensywy partyzanckiej w Kabindzie od połowy 1995 r., rząd i przedstawiciele FLEC-Renovada spotkali się w Windhoek w Namibii w kwietniu 1996 r. i zawarli porozumienie o zawieszeniu broni, które prawdopodobnie będzie przestrzegane przez inne frakcje FLEC. W 1996 r. w Holandii utworzono nowy FLEC, zastępując słowo „Enclave” słowem „State” (Estado). „Frente de Libertação do Estado de Cabinda” (Front Wyzwolenia Państwa Cabinda) nie należy mylić z Frente de Libertação do Enclave de Cabinda (który również używa tego samego akronimu). Flaga FLEC przyjęta w 1996 r. jest niebiesko-żółto-czarna, pozioma, trójkolorowa z przedstawieniem pomnika Simulambuco w centrum. W lutym 1885 r. podpisano traktat ustanawiający Kabindę portugalskim protektoratem w Simulambuco. Aby upamiętnić to wydarzenie, zbudowano pomnik podobny do padroe, ale znacznie wyższy. Trzy strzały to nie strzały, ale włócznie, reprezentujące trzy królestwa: Kakongo, Loango i Ngoyo. Trzy włócznie znajdują się przed pomnikiem Simulambuco. Szczegóły flagi to przedstawienie padrao, kolumny z kamienia, wyrzeźbionej w górnym segmencie portugalskimi quinas i zwieńczonej krzyżem Chrystusa, którą portugalscy żeglarze nosili ze sobą, aby zostawić ją na ziemiach, które rościli sobie dla Portugalii. Istnieją dziesiątki takich pomników pozostawionych przez portugalskich odkrywców i może być jeden również w Kabindzie

12. FLEC - wariant flagi bez quinas. Inna frakcja FLEC, z siedzibą w Vilvoorde (Belgia), ma tę samą flagę, o której donosił J. F. Blanc - ale brakuje quinas. Jest dobre zdjęcie pomnika Simulambuco z quinas w kolorze niebieskim, z następującym wyjaśnieniem (ich słowami): "Wyjaśnienie naszego godła narodowego - flaga Niebieski: królewski rząd przedkolonialnego księstwa Kabinda. Jest to również kolor Oceanu Atlantyckiego 200 km pełnego ryb wybrzeża Kabinda, które nie jest enklawą (iluzoryczne słowo wymyślone w XIX wieku dla korzyści ówczesnych portugalskich analfabetów). Żółty: symbolizuje różne minerały, które nie zostały jeszcze wyeksploatowane i które obfitują w głębokiej Kabindzie, a mianowicie: białe złoto, różowy, żółty; diament jubilerski i przemysłowy; pieniądze, platyna, miedź, ołów, cynk, kobalt, rtęć, aluminium, boksyt, nikiel, cyna, antymon, lit, wolfram, molibden, cyrkon, niob, tor, azbest, gips-talk, kwarc, mika, grafit, beryl, lazuli, topaz, rubin, szafir, sól-klejnot, piasek-krzem (dla technologii mikroprzetwarzania), węgiel, uran (łatwy do wzbogacenia dla amatorów ludzkiej zagłady). Czarny: wreszcie czarne złoto (ropa) i KMT. A także członkostwo Kabindy na kontynencie afrykańskim. Logo w środku: przedstawia słynny i pamiętny zabytek historyczny Simulambuco (Traktat protektoratu Lusitano-Cabindais parafowany 1 lutego 1885 r. między książętami i sławnymi Kabindajczykami i Portugalią). Kamieniem kątowym kabindyjkiego irredentyzmu i niezastąpionym traktatem początkowym 'Pacta Sunt Servanda' (artykuł 15,26 konwencji wiedeńskiej z 1969 r. na prawo od traktatów)" Nie mylcie się, quinas zostały, a trzy włócznie zniknęły. Jest też zdjęcie prezydenta rządu trzymającego małą flagę biurkową z brakującym centralnym emblematem. Jest to trzecia frakcja FLEC i wydaje się, że została wszczepiona wyłącznie w Internecie i we francuskojęzycznej Europie. Ludzie z wewnątrz mówią o „Enklawie” Kabindy, podczas gdy ta grupa mówi o „Państwie” Kabindy. Tutaj są przedstawiciele obu FLEC-ów działających w Kabindzie (FLEC-FAC i FLEC-Renovada). Ta trzecia grupa FLEC, jest zasadniczo rządem na wygnaniu mającym na celu „zorganizowanie krajowej konferencji Kabindy, która zjednoczy wszystkie rozsądne podmioty walczące o niepodległość”, jak mówią na stronie głównej

13. Zjednoczony Front na Rzecz Zmian Angoli [Frente Unida para a Mudana de Angola; United Front for the Change of Angola; FUMA]. FUMA to partia polityczna w Angoli, która startowała w wyborach powszechnych w 2012 r. Flaga partii składa się z trzech równych pionowych pasów w kolorze niebieskim, białym i zielonym. Na białym pasku w dolnej trzeciej części znajduje się czarny napis z nazwą partii

14. Front Wyzwolenia Enklawy Kabindy - Odnowiony FLEC [Frente de Libertatio do Enclave de Cabinda - Renovada; Front for the Liberation of the Enclave of Cabinda - Renovated FLEC; FLEC - Renovada]. Frente de Libertação do Enclave de Cabinda - FLEC (Front Wyzwolenia Enklawy Kabindy) powstał w 1963 r. jako koalicja trzech ruchów - MLEC (Ruch Wyzwolenia Enklawy Kabindy), CAUNC (Komitet Akcji Narodowej Unii Kabindyjskiej) i ALLIAMA (Narodowy Sojusz Mayombe). Mayombe to góra między Kabindą a Republiką Konga. W ramach FLEC istnieje wiele grup i ruchów odłamowych, a wydaje się, że w 1996 r. najbardziej widoczne były FLEC - Renovada i FLEC - FAC. Pierwsza flaga była żółta z emblematem, a z jej kolorów wywodzi się flaga czarno-żółto-czerwona. Flaggenmitteilung 42 podaje flagę z trzema poziomymi pasami: górny i dolny są biał, a środkowy jest podzielony na trzy pasy: zielony, żółty i czarny. W centrum flagi znajduje się czerwony pierścień (zajmujący wszystkie trzy środkowe pasy i 1/3 każdego białego). Flaga jest zilustrowana w Franciae Vexilla #11/57, listopad 1997, i przypisywana jest „Renovated-FLEC”. Flaga ta pokazuje cienkie białe fimbracje między paskami, a pierścień (którego średnica delty powinna być równa wysokości każdego mniejszego paska) ma 90-stopniową przerwę skierowaną w górę (więc flaga jest symetryczna w pionie). Flaga FLEC-Renovada ma białe, zielone, żółte, czarne i białe paski z czerwonym okręgiem w środku. Flaga FLEC-FAC jest trójkolorowa, czerwona, żółto-niebieska, ale trudniej jest przypisać pozostałe flagi do grup Kabindańczyków. Na razie wydaje się, że nie ma jednej flagi, która reprezentowałaby całą Kabindę

15. FLEC-Renovada (wariant). Dziennikarze kanału RTP Portuguese TV udali się do kontrolowanych przez FLEC obszarów w Kabindzie, aby przeprowadzić wywiady z niezależnymi działaczami z grupy FLEC-Renovada, którzy brali udział w porwaniu obywateli Portugalii. Flaga, którą można było zobaczyć w tle, była prawdopodobnie flagą grupy FLEC-Renovada, która miała białe, zielone, żółte, czarne i białe paski w proporcjach zbliżonych do 2:1:1:1:2 (białe paski mogą być węższe...) i z czerwonym pierścieniem na górze, otwartym u góry. Tym razem nie ma wątpliwości, ponieważ materiał jest współczesny, grupa to FLEC-Renovada, flaga jest w użyciu i nigdy wcześniej o niej nie informowano

16. Narodowy Front Wyzwolenia Angoli [Frente Nacional de Libertação de Angola; National Front for the Liberation of Angola; FNLA]. Pod przewodnictwem Holdena Roberto, FNLA wyewoluowała z Uniao das Populacoes do Norte de Angola, która została utworzona w 1957 roku i, jak sugeruje tytuł, była głównie partią północną z bazą etniczną wśród ludu Bakongo. W 1961 roku FNLA rzuciła pierwsze poważne wyzwanie portugalskim rządom w Angoli. Otrzymała wsparcie od Zairu, USA i Chin. Podczas końcowych etapów wojny z Portugalczykami (i MPLA) w 1975 roku, FNLA utworzyła niepewny sojusz z UNITA, ogłaszając powstanie Demokratycznej Republiki Angoli. Atakując Luandę od północy, FNLA została pokonana i nigdy się nie podniosła. Elementy FNLA zostały ostatecznie wchłonięte przez UNITA. Uchodźcy z FNLA stanowili również podstawę 32 Batalionu Sił Specjalnych Południowej Afryki, który działał w Namibii i południowej Angoli. Holden Roberto powrócił do kraju z wygnania w sierpniu 1991 r. i powiedział, że FNLA powinno być traktowane na równi z MPLA i UNITA w trwających wówczas rozmowach wielostronnych. Ta sugestia została zignorowana. Flaga FNLA miała czerwony pas biegnący od lewego dolnego rogu do prawego górnego rogu. Na nim znajdowała się biała gwiazda. Górny trójkąt, który tak powstał, był biały, a dolny żółty. Poza niejasnym nawiązaniem do panafrykańskich barw, nie ma żadnych informacji na temat symboliki tej flagi. Istnieje również niejasne podobieństwo do flagi Konga (Zairu) i Kabindy, co biorąc pod uwagę powiązania etniczne i polityczne między FNLA a południowym Zairem, może być czymś więcej niż tylko zbiegiem okoliczności. Przeglądając flagi Angoli, nie można nie zauważyć podobieństwa FNLA i Musikongo (roszczeniowego państwa): te same kolory i gwiazda (choć inny wzór). Nie jest to zaskakujące, biorąc pod uwagę, że obie jednostki są powiązane z grupą etniczną Bakongo

17. FNLA - wariant. FNLA (Frente Nacional de Libertação de Angola, czyli Narodowy Front Wyzwolenia Angoli) zajmuje czwarte miejsce w obecnym Parlamencie Angoli z 5 posłami. Flaga jest dobrze znana, ale w siedzibie Parlamentu Angoli jest nieco inna niż zwykle. Oprócz trójkolorowej przekątnej bieli, czerwieni i żółci z białą gwiazdą pośrodku, w kantonie znajdują się również inicjały F.N.L.A. i coś, co wygląda jak motto „LIBERDADE E TERRA” (wolność i ziemia) w żółtym pasie, wygiętym pod tym samym kątem co czerwony pas. Oba napisy są czarne, a ten wzór flagi jest potwierdzony w innym miejscu na stronie za pomocą zdjęcia jednego z posłów partii

18. Wolna Angola [Angola Livre]. Ten obraz został pokazany na stronie MPLA na Facebooku jako flaga używana w latach 1961 i 1962. MPLA została utworzona w grudniu 1956 roku z flagą poziomych niebieskich, czerwonych i czarnych pasów z żółtym stylizowanym słońcem na czerwonym pasku. Na konferencji w Tunisie w styczniu 1960 roku MPLA i UPA (Uniao dos Povos d'Angola - Zjednoczone Ludy Angoli) połączyły się, tworząc FNLA i działały pod jedną „narodową” flagą jako Angola Livre, gdzie trójkąty symbolizują zjednoczenie dwóch ruchów, a żółte słońce oznacza niepodległość, a czerwień to krew przelana w walce o niepodległość. W 1963 roku stara MPLA oddzieliła się od FNLA, a na Kongresie w Konakry w styczniu 1964 roku MPLA przyjęła flagę, która jest nadal w użyciu (czerwony na czarnym, z żółtą gwiazdą w środku)

19. Front na rzecz Demokracji [Frente para a Democracia; Front for Democracy; FpD]. Mała angolska partia polityczna, jedna z wielu, które nie zdobyły żadnych miejsc w wyborach parlamentarnych w 2008 r. Instytut Chr. Michelsena w Norwegii informuje, że: "Frente para a Democracia (Front na rzecz Demokracji) jest 'intelektualną', stosunkowo radykalną partią opozycyjną, która jest najsilniejsza w miejskim, intelektualnym środowisku Luandy, Kabindy i Bengueli. Ma dobre relacje robocze z organizacjami społeczeństwa obywatelskiego, związkami zawodowymi i organizacjami pozarządowymi. Przewodniczącym partii jest Filomeno Vieira Lopes. Partia była wcześniej częścią różnych koalicji (i miała jednego zastępcę jako członka A. C. Coligacao), ale teraz działa na własną rękę. FpD jest silnie zaangażowana w demokrację, pluralizm i ochronę praw obywatelskich i praw człowieka. Wewnętrzna struktura partii i demokracja są dobre". Na oficjalnej stronie internetowej Państwowej Komisji Wyborczej flaga partii jest przedstawiona jako dwukolorowy poziomy wzór w proporcjach ~2:3, składający się z bieli na tle jasnożółtej zieleni z czarnym symbolem pośrodku – składa się on z konturu drzewa nad dużym napisem „FpD”, który z kolei znajduje się nad mniejszymi literami „Frente para a Democracia”, wszystko zapisane bardzo pogrubioną kursywą bezszeryfową (wydaje się, że to Futura Extra Bold Condensed Italic)

20. Ludowy Ruch Wyzwolenia Angoli [Movimento Popular da Libertação de Angola; Popular Movement for the Liberation of Angola; MPLA]. MPLA została założona w 1956 roku jako partia marksistowska z silnym poparciem w stolicy Angoli, Luandzie. Miało to kluczowe znaczenie dla przejęcia władzy przez MPLA w 1975 roku. Początkowo kierował nią Agostinio Neto aż do jego śmierci, a obecnie Eduardo dos Santos, który nadal jest prezydentem Angoli. MPLA rozpoczęła działania militarne przeciwko Portugalczykom w 1963 roku. Flaga jest podzielona poziomo, czerwona na czarnej, z żółtą gwiazdą pośrodku. Mówi się, że flaga ta została zaadaptowana z flagi Viet Congu w Wietnamie, której flaga była czerwona na niebieskiej z tą samą żółtą gwiazdą. Zmiana koloru z niebieskiego na czarny na fladze MPLA jest dość oczywistą adaptacją do afrykańskiej symboliki. W połowie lat 80. nowy reżim w Burkina Faso przyjął bardzo podobną flagę, z podobnych powodów, w której niebiesko-czarna flaga VC/MPLA stała się zielona. Flaga MPLA miała silny wpływ na flagę tego, co stało się Ludową Republiką Angoli po uzyskaniu niepodległości. MPLA pozostaje partią rządzącą w Angoli, oficjalnie wyrzekając się zarówno rządów jednej partii, jak i marksizmu na początku lat 90. MPLA-PT (Movimento Popular de Libertação de Angola - Partido do Trabalho, czyli Ruch Ludowy na rzecz Wyzwolenia Angoli - Partia Pracy) jest partią rządzącą z 129 posłami w Parlamencie Angoli (łącznie: 227). Jej flaga jest dobrze znana, czerwono-czarna, pozioma, dwukolorowa z żółtą gwiazdą w środku

21. Partia Odnowy Społecznej [Nova Democracia Uniao Eleitoral; Social Renewal Party; ND-UE]. Jest jedną z mniejszych partii, które uzyskały miejsca w parlamencie Angoli po wyborach parlamentarnych w 2008 r., kiedy to zdobyła 3. miejsce w głosowaniu powszechnym, ale jest 4. pod względem liczby wybranych posłów, zyskując dwa miejsca z 220 dzięki regionalnemu podziałowi głosów. Nova Democracia Uniao Eleitoral (Unia Wyborcza Nowej Demokracji) jest niedawno utworzoną koalicją sześciu partii. Ich rejestracja została zatwierdzona przez Trybunał Konstytucyjny w lipcu 2008 r. Większość tych partii należała do koalicji POC, z której wystąpiły z powodu wewnętrznych nieporozumień. Liderem jest Quintino de Moreira, przewodniczący partii członkowskiej MPDA. Na oficjalnej stronie Krajowej Komisji Wyborczej flaga partii jest ~2:3 pomarańczowa z grubym białym pierścieniem i tym, co wydaje się być nazwą partii na dole, ustawiona w dwóch liniach oddzielonych poziomą linią z pogrubionymi bezszeryfowymi wielkimi literami, wszystko białe z czarnym cieniem

22. Partia Sojuszu Młodzieży Pracującej i Chłopskiej Angoli [Partido da Aliança da Juventude Operária-Camponesa de Angola; Party of the Working and Peasant Youth Alliance of Angola; PAJOCA]. Partia Sojuszu Młodzieży Pracującej i Chłopskiej Angoli ma flagę, która jest poziomo dwukolorowa, biała na ciemnozielono-szarym tle. Jest ona ozdobiona gałązką jakiejś rośliny, żółtą gwiazdą narysowaną ręcznie i czymś brązowym, co wygląda trochę jak bicz lub coś w tym rodzaju. Partido da Aliança Juventude, Operírios e Camponeses de Angola (PAJOCA) została założona w 1991 roku i jest obecnie małą angolską partią. Po wyborach parlamentarnych w Angoli w 2008 roku nie udało jej się zdobyć żadnego z 220 miejsc w parlamencie, uzyskując tylko 12 681 głosów (0,24%). Partido de Aliança Juventude, Operçriaos e Camponeses de Angola (Partia Sojuszu Młodzieży, Robotników i Rolników Angoli) została utworzona przez grupę żołnierzy, którzy odłączyli się od MPLA, gdy kraj stał się „turbo-kapitalistyczny”. Partia nadal zrzesza wielu szeregowych żołnierzy. Przewodniczącym partii (i ustępującym zastępcą) jest Alexandre Sebastiço Andrç. Partia wyróżnia się na tle MPLA nie tylko pod względem treści programowej, ale także „procedury” prowadzenia polityki

23. j. w. Na oficjalnej stronie Krajowego Komitetu Wyborczego flaga jest taka sama jak ta pokazana powyżej, ale z kilkoma różnymi szczegółami, takimi jak odcień zieleni dolnego paska (znacznie jaśniejszy) i dokładne odwzorowanie elementów obrazkowych. Obraz ten pozwala nam zidentyfikować urządzenie pod gwiazdą jako pióro wieczne

24. Partia Wsparcia Demokratycznego i Postępu Angoli [Partido de Apoio Democratico e Progresso de Angola; Party for Democratic Support and Progress of Angola; PADEPA]. Mała angolska partia, jedna z wielu, które nie zdobyły żadnych miejsc w parlamencie po wyborach parlamentarnych w 2008 roku. PADEPA, została zarejestrowana jako partia polityczna w 1995 roku i zatwierdzona jako kandydat w wyborach w 2008 roku. PADEPA była kiedyś radykalną partią opozycyjną, ale od czasu wewnętrznego rozłamu, który doprowadził do wydalenia jej założyciela Carlosa Leitao w 2007 roku, linia partii jest niejasna. Obecnie partii przewodniczy Luis Silva Cardoso. Na oficjalnej stronie Krajowej Komisji Wyborczej jej flaga jest poziomą trójkolorową flagą w proporcjach ~2:3 w kolorze czarnym, białym i czerwonym z czarno-białym szybującym ptakiem pośrodku białego panelu

25. Demokratyczna Partia Postępu / Sojusz Narodowy Angoli [Partido Democrático para o Progresso / Aliança Nacional de Angola; Democratic Party for Progress / National Alliance of Angola; PDP-ANA]. Ta partia może mieć flagę lub nie. PDP-ANA to prawicowa grupa humanistyczna kierowana przez wybitnego profesora uniwersyteckiego, Nfulumpingę Lando Victora, który wcześniej był związany z FNLA. W połowie 1992 roku Victor został kandydatem na prezydenta. Jednak nie było żadnych doniesień o tym, że otrzymał on jakiekolwiek głosy w głosowaniu we wrześniu, po czym partia zapewniła sobie jedno miejsce w Zgromadzeniu Narodowym Angoli. W wyborach parlamentarnych w 2008 r. P.D.P.-ANA uzyskała najlepszy wynik spośród partii, w których nie było wcześniej wybranych członków parlamentu. PDP-ANA, jest umiarkowaną partią opozycyjną i członkiem obecnego rządu koalicyjnego (chociaż w 1992 r. poparła kandydaturę UNITA, Savimbi na prezydenta). Przewodniczącym partii jest Sediangani Mbimbi. Partia ma poparcie etniczne wśród grup etnicznych Bakongo i „francuskojęzycznych” mieszkańców północy wzdłuż granicy z Demokratyczną Republiką Konga, a także jest blisko związana z kościołami protestanckimi i baptystycznymi. W kampanii wyborczej PDP-ANA mówi o pojednaniu narodowym, edukacji i rodzinie jako ważnych instytucjach. Struktura partii jest skoncentrowana na kliencie i tradycyjna. Na oficjalnej stronie Krajowego Komitetu Wyborczego flaga partii jest trójkolorowa w pionie w proporcjach ~2:3: czerwony, biały i zielony, a środkowy panel wypełniony jest dużym, stycznym żółtym dyskiem, trzymanym powyżej i poniżej przez dwa czarne kontury dłoni, górny „wydający” z zielonej linii podziału, a górny „wydający” z czerwonej linii podziału; pośrodku nad nim napis „PDP”, a pod nim „ANA”, oba umieszczone w czarnych, bezszeryfowych, zaokrąglonych, pogrubionych wielkich literach

26. Partia Liberalno-Demokratyczna [Partido Liberal Democrático; Liberal Democratic Party; PLD]. Na piątym miejscu w obecnym Parlamencie Angoli znajduje się PLD, czyli Partido Liberal Democrático (Liberalno-Demokratyczna Partia). Partia ta ma 3 posłów i stronę internetową. Ma również flagę w kształcie przekątnej niebiesko-pomarańczowej z cienkim białym paskiem biegnącym od górnego masztu do dolnego. Niebieski obszar jest wypełniony 18 białymi gwiazdami rozmieszczonymi w nieco poszarpanych rzędach (od góry do dołu) 7, 5, 3, 2 i 1 gwiazd (ciekawe, że wszystkie te liczby są liczbami pierwszymi). Pomarańczowy obszar jest wypełniony symbolem partii. Pomimo istnienia stosunkowo dobrego obrazu tego symbolu na stronie internetowej partii, jest on tak złożony, że nie wszystkie szczegóły są wyraźnie identyfikowalne i/lub dokładnie rysowalne. W każdym razie zawiera biały dysk, dwie gałęzie, prawdopodobnie wawrzyn, ptaka, ostatecznie orła, z otwartymi skrzydłami i trzymającą pięcioramienną gwiazdę, która spoczywa na złożonym zwoju, na którym jest coś napisane, ostatecznie inicjały partii (PLD). Wszystko to leży nad sylwetkami mężczyzny, chłopca, dziewczyny i kobiety, które z kolei stoją nad czymś czarnym, co uznane jest za pełną nazwę partii. Wszystko jest żółte i obrysowane na czarno, z wyjątkiem dysku i napisów. PLD jest średniej wielkości angolską partią polityczną, która uzyskała drugi najlepszy wynik w angolskich wyborach parlamentarnych w 2008 roku wśród partii, które nie wybrały żadnego posła. Miała trzy miejsca w poprzedniej kadencji. Partido Liberal Democratico (Demokratyczna Partia Liberalna) jest piątą co do wielkości partią w ustępującym parlamencie. Została założona przez wygnańców angolskich w Lizbonie. Przewodniczącą partii jest Anelia Pereira Simeto, najbardziej widoczna polityk w Angoli. PLD jest członkiem Międzynarodówki Liberalnej, a liberalizm jest silną zasadą w PLD. PLD nie jest radykalną partią opozycyjną, ale liberalną partią reformatorską. W przeciwieństwie do wielu innych partii, PLD nie opiera się na etnicznej lub regionalnej bazie poparcia. Jest otwartą, nowoczesną i dobrze zorganizowana partia. Na oficjalnej stronie Krajowej Komisji Wyborczej jej flaga jest podobna do tej pokazanej powyżej, ale z dwiema różnicami: odcień pomarańczowego jest jaśniejszy i pokazuje gwiazdy w kolumnach, tj. te same 7+5+3+2+1 ale w równych odstępach i wyrównane do prawej

27. Narodowa Partia Demokratyczna Angoli [Partido Nacional Democrático Angolano; Angolan National Democratic Party; PNDA]. Ma poziomy dwukolorowy zielony i coś, co może być czarne. W środku znajduje się duży żółty owal. W owal wpisana jest biała pięcioramienna gwiazda (i dlatego zdeformowana), a także coś innego, czego nie można zobaczyć. Zamieszczony obraz jest zatem niekompletny. Pierwotnie nazwana Angolańską Narodową Konwencją Demokratyczną (Convenção Nacional Democrático de Angola - CNDA), PNDA we wrześniu 1992 r. poparła kandydaturę prezydencką Daniela Julio Chipendy, niezależnego, który podobno opuścił MPLA w proteście przeciwko decyzji partii o przedstawieniu Dos Passosa jako swojego sztandarowego kandydata. Chipenda zdobył tylko 0,52 głosów prezydenckich, a PNDA zdobyła jedno miejsce w Zgromadzeniu Narodowym Angoli

28. Ludowa Partia Rozwoju [Partido Popular para o Desenvolvimento; People's Party for Development; PAPOD]. Jest partią polityczną w Angoli, która startowała w wyborach powszechnych w 2012 r. Flaga partii jest podzielona po przekątnej od prawego górnego rogu do lewego dolnego rogu. Górny trójkąt jest zielony, a dolny trójkąt jest biały. W środku białego trójkąta znajduje się zielona pięcioramienna gwiazda. Półkolista gałązka kwiatowa jest nałożona na środek flagi

29. Partia Odnowy Demokratycznej [Partido Renovador Democrático; Party of Democratic Renewal; PRD]. Ma niebieską flagę z symbolem partii w środku. Źródło nie jest wystarczająco jasne, aby zrozumieć, co ten symbol przedstawia. Wygląda jak jakaś pieczęć, z wewnętrznym tłem w kolorze czerwonym i tym, co może być, parą chwytliwych rąk. Nie da się odtworzyć obrazu z jakimkolwiek stopniem dokładności. PRD została utworzona przez ocalałych i sympatyków dysydenckiej frakcji MPLA-PT Nito Alves, której nieudany zamach stanu w 1977 r. doprowadził do gwałtownej czystki w kierownictwie partii macierzystej. W 1991 r. społeczność dyplomatyczna Luandy donosiła, że PRD była uważana przez społeczność dyplomatyczną Luandy za najlepiej zorganizowaną z „wyłaniających się” partii. We wrześniu 1991 r. PRD była pierwszą partią, którą Sąd Najwyższy uznał za swoją, aby zaczęła zbierać podpisy niezbędne do uzyskania statusu prawnego. W lipcu 1992 r. lider PRD Luís da Silva dos Passos przewidział, że PRD zdobędzie 20 procent głosów w nadchodzących wyborach, a następnie sprzymierzy się z UNITA. Jednak udział Dos Passosa w głosowaniu prezydenckim wyniósł mniej niż 2 procent, a partia zdobyła tylko jedno miejsce w Zgromadzeniu Narodowym Angoli. PRD jest trzecią co do wielkości angolską partią polityczną, która zdobyła osiem miejsc w 220-osobowym parlamencie w wyborach parlamentarnych w 2008 roku. Partido Renovador Democratico (Partia Odnowy Demokratycznej) została założona przez grupę ludzi MPLA, którzy zostali wyrzuceni i wygnani po nieudanym zamachu stanu w 1977 roku. Partia była przedmiotem kilku podziałów i ma problem z przywództwem. PRD otrzymuje główne poparcie z obszarów miejskich i półmiejskich. Jest częścią obecnego rządu koalicyjnego i jest kierowana przez Luisa da Silvę dos Passosa. Na oficjalnej stronie Krajowego Komitetu Wyborczego jego flaga jest pokazana jako ~2:3 bardzo jasnoniebieska flaga z dużym czerwonym dyskiem zawierającym jego logo, które jest parą dłoni splecionych ku górze, w tym samym błękicie, z czarnymi cieniami, a dysk jest otoczony napisami, umieszczonymi w czarnych bezszeryfowych wielkich literach. Od godziny 7 do 5 czyta się „Partido Renovador Democratico” i pogrubioną czcionką „PRD” wygięte i wyśrodkowane na dole, flankowane dwoma długimi czarnymi trójkątami, oddzielającymi je od pozostałych napisów

30. Partia Odnowy Społecznej [Partido de Renovadio Social; Social Renewal Party; PRS]. Na trzecim miejscu w obecnym Parlamencie Angoli znalazła się partia nieznana przynajmniej portugalskim mediom. Jest to PRS (Partido de Renovadio Social, czyli Partia Odnowy Społecznej) i ma 6 posłów. Flaga jest dwukolorowa, czerwono-zielona z czarnym pasem na maszcie i białym dyskiem na skrzyżowaniu trzech pól. Partido de Renovadio Social (PRS) lub Partia Odnowy Społecznej stała się trzecią co do wielkości partią w Angoli po wyborach parlamentarnych w 2008 roku, zdobywając 8 miejsc na 220. PRS, jest największą i najstarszą z mniejszych partii. Miała 6 posłów w ustępującym parlamencie i pełniła funkcję wiceprezydenta. Została założona w 1990 roku, a jej liderem jest Eduardo Kuangana. PRS jest umiarkowaną partią opozycyjną i partią obecnego rządu koalicyjnego z dwoma tekami. Deputowani PRS głosowali i w inny sposób współpracowali z rządzącą MPLA w wielu kwestiach i poparli kandydaturę pana Eduardo dos Santosa na prezydenta w 1992 roku. PRS została utworzona jako platforma dla mieszkańców północno-wschodniej części kraju, w prowincjach Lunda. PRS jest nadal partią regionalną i regionalistyczną, chociaż ma teraz bardziej ogólnokrajowe perspektywy i obecność. Decentralizacja, w szczególności wybory lokalne i federalny system rządów, są ważne dla PRS. Jest to stosunkowo dobrze finansowana partia, ale struktura partii jest oparta na klientach i staromodna. Na stronie internetowej Krajowej Komisji Wyborczej flaga partii odpowiada obrazowi i opisowi pokazanym powyżej

1 note · View note