#troy andersen
Explore tagged Tumblr posts
Text
NFC PLAYERS OF THE WEEK (4)
#nfl#players of the week#jared goff#troy andersen#tory taylor#nfc#detroit lions#atlanta falcons#chicago bears
15 notes
·
View notes
Note
Hi! I hope you're having a good day ♡
I saw your drawing request and wondered if you might draw Michael Andersen, there isn't enough art of him that doesn't involve Patrick </3
I am having a good day, thank you so much! You as well!!
I decided he deserves a cute outfit! I forgot how much we related to Michael . . . I love how accurately MLA0 displays OSDD/DID ! Patrick isn't technically portrayed as "evil", he is portrayed as just wanting to protect Michael. I love it!
But yeah . . . Michael listens to Troy Sivan, Lana Del Rey, Matt Maltese, and most definitely Jack Stauber (he helped Michael feel comforted by his strange and peculiar dreams . . . likely his comfort artist)
If he looks . . . not like himself, in my defense: all references of him are deeply unflattering (sorry to Michael's actor)
#🌸 Amy's Posts#The Coffin System#mlandersen0#MLA0#Michael Andersen#michael mla0#slenderverse#I love him#he's so silly#accurate portrayal of DID#did#did system#dissociative identity disorder
15 notes
·
View notes
Text
Team Bio - Anaheim Ducks
First Season: 1993-1994
Rink Name: Honda Center (Anaheim, California)
Previous Team Name(s): Mighty Ducks
Conference/Division: Western Conference, Pacific Division
Stanley Cup Wins: 1 (2006-2007 Season)
Team Colors: Black, Gold, Orange, Silver
Player Info Below:
Current Important Players:
Lukas Dostal (Goalie)
Cam Fowler (Defense)
John Gibson (Goalie)
Radko Gudas (Defense)
Max Jones (Left Wing)
Mason McTavish (Center)
Ryan Strome (Center)
Troy Terry (Right Wing)
Frank Vatrano (Right Wing)
Trevor Zegras (Center)
Past Important Players (either retired players or traded to other teams):
Teemu Selanne (Right Wing)
Paul Kariya (Left Wing)
Frederik Andersen (Goalie)
Scott Neidermeyer (Defense)
Kevin Bieksa (Defense)
Andrew Cogliano (Left Wing)
Jamie Drysdale (Defense)
Adam Henrique (Center)
Ryan Kesler (Center)
Hampus Lindholm (Defense)
Josh Manson (Defense)
Patrick Maroon (Left Wing)
Brandon Montour (Defense)
Kyle Palmieri (Forward)
Rickard Rackell (Right Wing)
Jakob Silfverberg (Right Wing)
Nate Thompson (Center)
Sami Vatanen (Defense)
Tagging: @heliads
8 notes
·
View notes
Text
Titans Forever
This is a concept for a live-action Teen Titans film that could be adapted for theatrical release.This film would be in the same universe as other DC projects, I’ve been developing on here.
Synopsis:The Teen Titans get help from members of the original Titans to help them with their most sinister and dark threat ever.
Runtime: 3 Hour 5 Minutes
Release: April 5,2030
—
Main Cast:
Dick Grayson/Nightwing…..Josh Heuston
-
Koriand'r/Starfire…….Halle Bailey
-
Rachel Roth/Raven……. Avantika Vandanapu
-
Garfield Logan/Beast Boy……Malachi Barton
-
Victor Stone/ Cyborg…….. John Boyega
-
Donna Troy/Troia…………Samantha Logan
-
Wally West/Flash……….Colin Ford
-
Sebastian “Brother” Blood………Alex Høgh Andersen
-
Mother Mayhem…….. Helena Bonham Carter
-
Trigon………….Jason Isaacs
-
——
Plot:
Trigon taunts Raven as he destroys the world and friends. Raven wakes up from the dream and realizes Trigon is gonna enter the world soon.
Raven attempts to hide the truth about why she’s so against celebrating her birthday.
The Titans respond to a attack in San Francisco Stadium, only to be attacked by mindless controlled civilians.
Mother Mayhem ascends from darkness and tells a shadowy figure that Trigon’s ascent is near and they must bring the Heretic,”For she is the key to your Father return.”
Back at Titans Tower, the team regroup and think about their next plan of attack. Raven leaves abruptly, causing Kory to check on her while Dick and Victor investigate some of the footage from their fight.
Raven has a battle in her mind with Trigon and he tells her she must open the portal to Earth. Kory enters her room and snaps her out of it and it’s then Raven reveals what’s wrong.
Raven tells her she can handle on her own but she needs Kory to trust her and not tell the others.
Conflicted Kory agrees for now not to say anything.
The next day is Raven’s 18th birthday, and Trigon’s pill is growing stronger.
Gar and Kory spent most the morning decorating the living area and make Raven breakfast.
Dick senses somethings not right and asks Kory about it to which she doesn’t outright tell him but alludes to something with Raven.
Victor and Gar play video games ask Raven reluctantly joins them, to their surprise.
Dick goes to the Hospital as Nightwing to look at some of the attackers to find them without any memory of the incident.
Brother Blood attacks Titans Tower with blood demons and demands Raven come with him.
Starfire tells the Titans to attack Brother Blood and keep him away from Raven.
Nightwing returns to find the Tower broken into, Titans defeated and Raven missing.
Kory finally tells them that Raven had a dream or something like a convolution and kept muttering Trigon.
Raven awakes in the Church of Blood’s Lair and meets Brother Blood. He tells her how once the moon is full she will be the key to his rise to power. To which Raven scorns him for believing any Trigon or Mayhem told him.
Dick calls for help and Donna Troy and Wally West (Flash) arrive to help find Raven.
Cyborg tracks Raven’s communicator to somewhere south of Titans Tower.
Donna and Starfire investigate an apartment complex in that area, where police scanners report figures in red cloaks and gold demon masks, Cyborg and Beast Boy follow Raven’s tracker to an old factory, and Nightwing and Flash follow on intel about Sebastian Blood’s connection to Raven.
Mother Mayhem prepares the great room and has Brother Blood rejuvenate in blood to prepare for the recital.
Meanwhile Starfire and Donna Troy are lured into a trap and are fighting waves of Blood Demons.
Cyborg and Beast Boy are put up against demons that are made to look like the other Titans.
Nightwing and Flash deduce Blood’s identity and figure out that his “Mother” worked at an old church on the outskirts of town and call the other Titans to the location.
Raven is brought to the Grand Room where she asks Sebastian to stop and think about the Evil he’s about to unleash. He tells her she had her chance and he’s not going to be stopped.
Nightwing and Flash arrive and enter the tiny abandoned church until they find the hidden passage into the basements.
Mother Mayhem calls for the Followers of Trigon to welcome him into this world, and cleanse it of Man’s corruption.
Nightwing and Flash crash the ceremony and Nightwing head straight for Brother Blood.
Raven uses this time to try and break from her bends but they are hexed.
Flash takes out the normal masked followers but demons, and blood monsters are summoned by Mother and he ask to act fast.
The Full Moon is in full view of the skyline and Mother demands Sebastian to let her handle these issues. She strikes Nightwing who was dodging Brother Blood’s blood blast. She tells him that he’s a fool to think he can stop what’s coming next.
Starfire burst through the wall with the other Titans and she attack Mother knocking her away from Nightwing.
BB and Donna Troy assist Flash with the Demons, Cyborg gets to Raven and tries to help free her.
Starfire and Mother Mayhem engage in a fight with Mayhem’s powers being matched with Starfire’s.
Nightwing get to his fight in time to stop Brother Blood from killing Cyborg.
Mother Mayhem sends Starfire through a drywall and grabs Raven she picks up the Demon Blade and demands Brother blood stab Raven and allow her blood to flow onto the rock and open the portal.
Nightwing and Cyborg attempt to stop him but Mother Mayhem’s powers keep them in place.
Brother Blood tells Raven it’s nothing personal and is close to stabbing her, Starfire is able to get up and blast her power at the alter, causing Sebastian to stab Mother instead in the chest in place of Raven.
Horrified about he’s done he cries out for her has she bleeds onto the alter and her blood flows into the pool.
Nightwing grabs Raven and tells Starfire to get them and Cyborg away from there. She grabs them and flies outside where Flash, Donna Troy, and Beast Boy are waiting.
Blood now enraged recites the spell as Mayhem’s body vanished to ash and opens the portal and Trigon’s voice bombs through out the temple.
The Titans are able to regroup at the Tower, allowing them team to ask Raven who’s Trigon and what does she have to do with this.
Raven tells them her origins and the truth about her powers and father.
The sky turns red and earthquakes are felt throughout the city. Starfire tells them that something is happen downtown and emerges Trigon.
Raven tells them she’s the only one who can stop him and tells them she can’t allow them to be slaughtered because of her.
Nightwing tells her they’re not just a team, but a family and they’re going either way.
The Titans arrive and city hall where Trigon has risen, but Brother Blood returns with amplified powers and wants blood for Mayhem’s demise.
Donna Troy, Cyborg, and Flash go after Blood. Nightwing, Raven, Beast Boy, and Starfire battle through Trigon’s demon army.
Raven realizes she cannot defeat Trigon with battling him with rage, she uses her power and transforms into White Raven and defeats her father.
Without Trigon’s powers the Titans are able to finally stop Brother Blood.
Raven thanks the Titans, and the agree to always work together no matter how evil or strong the Titans will always stick together.
#dc comics#dc universe#teen titans#dc live action#dick grayson#starfire#Raven#beast boy#cyborg#teen titans judas contract#donna troy#wally west#trigon#dc titans
22 notes
·
View notes
Text
"Eliade consacre un chapitre spécifique au chamanisme indo-européen. Il affirme que le chamanisme de ces peuples est devenu subalterne, probablement en raison de la division de leur société en trois fonctions. […] Il compare la tête du sage Mimir à la pratique de certains peuples consistant à conserver les crânes des chamans et à les utiliser pour prédire l'avenir. Il existe également des similitudes entre la "furor teutonicus" et l'extase chamanique."
Joakim Andersen, Mircea Eliade et le chamanisme indo-européen, Geopolitika.ru (2024)
6 notes
·
View notes
Note
mooch has a dad for every occasion its jim and matthew for most things but sometimes its sid or troy and theres an offchance its auston or mitch, and sometimes its freddie andersen cuz she js loves his ginger hair
mooch has so many league dads
9 notes
·
View notes
Text
Bad and good couples - en + pl
Recently, someone asked me a question about whether I prefer (in literature, TV series, games, etc.) homosexual couples or heterosexual couples. Frankly, I don't really understand the question. Why should I be guided by such a criterion as whether couples are of the same gender or of different? I answered: I prefer couples that make sense. And I am already in a hurry to explain. You can write badly both a heterosexual couple and a monosexual couple, it's just a matter of good writing. I will now give you some examples each of good couples and of bad couples. We'll start with the bad ones.
(I warn you in advance: there will be spoilers.) (Please also keep in mind that this is my exclusive opinion. You have the right to have a different one.)
My example of a badly written heterosexual couple is Harry Potter and Ginny Weasley from the "Harry Potter" series. Why do I think so? Well, there is no chemistry between them. Ginny pays attention to Harry just when she learns that his name is Harry Potter - so it's safe to assume that her entire childhood crush stems from the fact that Harry is someone famous, and her subsequent desire to be together stems from the fact that she wants to get "that famous Potter." Harry, on the other hand, pays no attention to her, even avoids her (like he should - she's his friend's younger sibling - by the way, his friendship with Ron is also questionable to me). And then in probably the sixth volume he suddenly starts to be in love with her. I'm assuming that Ginny used some kind of spell or love potion, because the other option doesn't make sense. Or Harry comes off as a shallow asshole, because he fell in love with Ginny when she grew boobs and turned to be pretty girl. Both options clearly indicate that there is no real deep feeling here. That's why I think this is a poorly described, even artificially created couple - or a pair of very sophisticated assholes who are with each other for benefits other than love. Either way, to me this is a couple that evokes more disgust than warm feelings. Another example of a couple in which there is no question of love, in my opinion, is Ariel and Eric from Disney's animated "The Little Mermaid." Frankly, I was glad that the live-action film fixed this and gave them more moments to fall in love with each other - too bad it still did it poorly… To be fair - as a child I loved "The Little Mermaid." As an adult - I am severely disgusted with the plot and prefer Andersen's original…
An example of a badly written homosexual couple is Benson and Troy from "Kipo". Oh my, how much this couple tormented me throughout the series. Why do I think it's badly written? Let's start from the beginning… I can even give up the fact that the first guy who likes the homosexual Benson also turns out to be homosexual and interested in a relationship…. although it already mildly irritates me, because how lucky do you have to be to fall in love, among dozens of people, with the one who has the same orientation and we happen to be their type? I could forgive this if they met and just were together as an ideal pair… But the theme of their artificially generated "problems" (yes, artificially - a problem that is not really a problem and is solved by saying one sentence is artificial) is sometimes the axis of the episode, it is done by force, as if the creators wanted to draw our attention to them at all costs… It is tiresome, annoying… I don't even know whether I'm more irritated by the fact that everything in their couple is unrealistically perfect (they agree in everything, they have no flaws that would hinder the other, everything works out for them, etc.), or by the fact that, despite this ideality, the creators of the series try to make us believe that there are problems in the formation of their bond, and the characters are not sure if they will be together (no, they don't appear, they are by force!). This is frankly a couple I hate and boycott - although I like Benson's character very much and have nothing against Troy's character himself.
And now well-written couples… These, fortunately, there are more, but this made me have trouble choosing… Let's try though.
I can name a lot of good heterosexual couples: Sam Vimes and Lady Sybil from "Discworld", Crono and Marle from "Chrono Trigger", Gumball and Penny from "The Amazing World of Gumball", Steven and Connie from "Steven Universe", Mitch and Starla from "Regular Show", Evie and Doug from "Descendants" - I can go on like this for a long time. But what do all these couples have in common and makes me follow them, root for them and delight in the changing dynamics of their relationship until the happy ending? That they HAVE TIME to grow. Even if there is a deep infatuation on one side from the beginning (e.g., in Gumball), by the time there is the first declaration of love, the first kiss, or even the realization that any feeling exists - time passes as the characters get to know each other, like each other more and more, and their affection grows and blossoms. I love how Steven and Connie influence each other and make each other braver, better, more confident…. Mitch and Starla, despite being created as disgusting creatures, are so adorable that I got such an "awww" at each of their scenes, and already the wedding teleshow episode was absolutely wonderful. I love the unobtrusiveness of Vimes and Lady Sybil storyline and the later stories of how they are already married. I love that things don't always work out well between Gumball and Penny, and that Marle's affection evolves from "damsel in distress, grateful to her savior" to "determined to save her beloved the strong maiden with a crossbow." The stories of the couples given as examples vary - sometimes more, sometimes less dramatic and fraught with dangerous events, their being together sometimes obvious from the beginning, sometimes clarifying only halfway through. There are scenes that give depth to the relationship - for example, Evie's doubts when she is supposed to lift the curse from Doug with a kiss of true love and hesitates - because what if nothing happens after the kiss? Does that mean they don't love each other and can't be together? Or the scenes where Steven, wanting to protect Connie, avoids contact with her and runs away from her because he fears she will eventually die because of him? These are the relationship dramas that make you feel the chemistry here, feel that it's more real than those hapless Troy and Benson from "Kipo." Then there are couples who are already together in a given storyline and we get to know them as married couples. There are so many such well-written ones, however, that I won't even list them, enough that somehow it probably comes out easier to portray well-written marriages - than to show the road to that marriage.
There are quite a few good homosexual couples too, I'll start with my favourites: Luz and Amity from "Owl House," Barney and Logan from "Dead End: Paranormal Park," Zulius and Splendib from "Centaurworld." I ship all of these pairs. Let's start with Luz and Amity - their dynamic is one of my favourites: they start out as rivals, go through a friendship before they realize it's something more. I love when the love is growing out of friendship. It's not done in an embarrassing way, there are no annoying scenes done by force to make it more drama (but I'm only on the second season, please no spoilers for more). Barney and Logan - they're kind of like Benson and Troy, only done well. Any possibly embarrassing scenes between them are not because the creators want to draw attention to them (as in the second case), but because of the characters, they are consistent with them and make sense. I love the dinner scene with Barney's parents - in it you can see that Logan is not perpetually laid back, that he also cares and stresses himself out to do well. Zulius and Splendib - another pair of rivals. Maybe I could pick on the fact that their transition into being a couple was too quick, but… this is, after all, Centaurworld, a chaotic and putting on the head world at times, and the chemistry between these two (though not necessarily immediately amorous) can be felt from their first scene together. I'll boast that I was shipping them before they officially became a couple :3 Next up are completely different couples, but also my favourites: Netossa and Spinerella from "She-Ra and the Princesses of Power", Harold and Howard (Clyde's parents) from "Loud House", Ruby and Sapphire from "Steven Universe"… What these couples have in common is that we don't observe in the pages of the series how they come to be together - but we see them already as a couple with years of experience. However, we also see the deep feeling between them, that despite their clear differences, they complement each other and get along, there is both love and friendship. And also: there can be drama. I cried at the scene when Netossa had to fight Spinerella possessed by Prime. I was really sad when Garnet broke down into Ruby and Sapphire after discovering Pearl's lie and later after discovering Rose's lie, and I was genuinely happy when there was an episode with the wedding (and also that it was Sapphire who wore the suit! She looked beautiful! Fuck the Russian censorship!). And the scenes and episodes with Clyde's dads are among my favourites.
Finally, a few more words about a very rarely used thread in the case of homosexuals… That is, rejection because of a different orientation. I've noticed that the general tendency especially in TV series is that if the protagonist falls in love with a character of the same gender and eventually confesses their love - it turns out that the other one feels the same. It is… so unrealistic, so absurd. There are plenty of threads when someone is rejected by a person of the opposite gender - but for some reason there are virtually no threads when the same thing happens to homosexuals. Aside from the fact that a homosexual person always falls in love with another homosexual person, why else is it so consistent that he always also reciprocates the feeling? I don't understand it… Therefore, a special award will go to a certain thread well done on this subject: Norma from "Dead End: Paranormal Park," who, when she realizes that she is bisexual and that she has feelings for her friend Badyah, finally confesses her feeling to her. I, bored in front of the screen, am already waiting for "I secretly loved you too" and hear suddenly "sorry, I'm straight… but we can still be friends, yes?" I was so shocked! Finally, someone did just such a scenario and what's more, allowed the plot to develop further, changing the relationship between the characters and giving us a real scenario of what happens next! I wish I could see more things like this in series or books, I really do…. By the way, however, I can't help but mention my favourite, best done rejection in the case of a heterosexual person. This is Hedgehog from the series "Summer Camp Island" who, secretly having a crush on the bat Max, finally confesses her love for him - and he, in gentle words, explains to her that he doesn't feel the same. I like the impact this theme has on the subsequent plot and their relationship, as well as the eventual reconciliation with rejection. I hope the creators don't suddenly change their minds and make them a couple, because that would destroy all my good feeling about this motif.
To sum up: answering the question of what kind of couples I prefer more, I will answer: those that make logical sense, supported by real-looking emotions, well-written and portrayed, where you can see dynamics, emerging or evolving emotions, where everything doesn't have to be perfect, but there doesn't have to be unknown dramas either. Simply couples that make my heart melt in delight, bring tears to my eyes and a smile to my face when I see their relationship with each other. And whether the couples are two boys, girls, a mix both, a demon and a human, two animals of different species, aliens or genderless slugs from outer space - it doesn't matter to me. A well-written couple is something that pleases the eye - a badly written couple will arouse dislike and disgust, no matter who the characters are. And that's it.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Ostatnio ktoś zadał mi pytanie, czy wolę (w literaturze, serialach, grach, etc.) pary homoseksualne czy heteroseksualne. Szczerze mówiąc, nie bardzo rozumiem to pytanie. Dlaczego miałabym kierować się takim kryterium jak to, czy pary są tej samej płci czy różnych? Odpowiedziałam: wolę pary, które mają sens. I już spieszę z wyjaśnieniem. Źle napisać można zarówno parę złożoną z dwóch płci jak i monopłciową, to jest tylko kwestia dobrego rozpisania. Podam teraz po kilka przykładów dobrych par i złych par. Zaczniemy od złych.
(Z góry ostrzegam: będą spoilery.) (Proszę także o pamiętanie, że jest to moja wyłączna opinia. Macie prawo mieć inną.)
Moim przykładem źle napisanej pary heteroseksualnej jest Harry Potter i Ginny Weasley z serii "Harry Potter". Dlaczego tak uważam? Cóż, nie ma między nimi żadnej chemii. Ginny zwraca uwagę na Harry'ego, dopiero, gdy dowiaduje się, że nazywa się on Harry Potter - więc można śmiało założyć, że całe jej dziecięce zauroczenie wynika z tego, że Harry jest kimś sławnym, a późniejsza chęć bycia razem wynika z tego, że chce zdobyć "tego sławnego Pottera". Z drugiej strony Harry nie zwraca na nią uwagi, wręcz unika jej (jak to młodszego rodzeństwa swojego przyjaciela - swoją drogą, jego przyjaźń z Ronem też jest dla mnie dyskusyjna). A potem w bodaj szóstym tomie nagle zaczyna być w niej zakochany. Ja zakładam, że Ginny użyła jakiegoś zaklęcia lub eliksiru miłosnego, bo inna opcja nie ma sensu. Lub też Harry wychodzi na płytkiego dupka, bo zakochał się w Ginny, gdy tej wyrosły cycki i wyładniała. Obie opcje wskazują wyraźnie, że nie ma tu mowy o prawdziwym głębokim uczuciu. Dlatego uważam, że jest to źle opisana, wręcz sztucznie stworzona para - lub para bardzo wyrafinowanych dupków, którzy są ze sobą dla innych niż miłość korzyści. Tak czy siak, jest to dla mnie para budząca bardziej obrzydzenie niż ciepłe uczucia. Innym przykładem pary, w której nie ma moim zdaniem mowy o miłości, jest Ariel i Eryk z animowanej "Małej Syrenki" Disney'a. Szczerze mówiąc, ucieszyłam się, że aktorski film naprawił to i dał im więcej momentów, aby mogli się w sobie zakochać - szkoda, że nadal zrobił to słabo… Żeby nie było - jako dziecko uwielbiałam "Małą Syrenkę". Jako dorosła - jestem mocno zniesmaczona fabułą…
Przykładem źle napisanej pary homoseksualnej jest Benson i Troy z "Kipo". Jak mnie ta para męczyła przez cały serial. Dlaczego uważam, że jest źle napisana? Zacznijmy od początku… Mogę darować nawet to, że pierwszy facet, który podoba się homoseksualnemu Bensonowi też okazuje się być homoseksualny i zainteresowany związkiem… chociaż już to mnie delikatnie irytuje, bo jakie trzeba mieć szczęście, żeby pośród wieludziesięciu ludzi zakochać się akurat w tym, który ma taką samą orientację i akurat jesteśmy w jego typie? Mogłabym darować to, gdyby oni po prostu poznali się, byli razem… Ale temat ich generowanych sztucznie "problemów" (tak, sztucznie - problem, który tak naprawdę nie jest problemem i rozwiązuje się powiedzeniem jednego zdania, jest sztuczny) stanowi niekiedy oś odcinka, jest robiony na siłę, jakby twórcy chcieli za wszelką cenę zwrócić naszą uwagę na nich… Jest to męczące, irytujące… Nawet nie wiem, czy bardziej mnie irytuje, że wszystko w ich parze jest nierealnie idealnie (we wszystkim się zgadzają, nie mają żadnych wad, które przeszkadzałyby temu drugiemu, wszystko im się udaje, etc.), czy to, że mimo tej idealności, twórcy serialu próbują nam wmówić, że w tworzeniu się ich więzi pojawiają się problemy, a bohaterowie nie są pewni, czy będą razem (nie, nie pojawiają się, są na siłę!). Jest to szczerze para, której nie cierpię i ją bojkotuję - chociaż bardzo lubię postać Bensona i nie mam nic do samej postaci Troya.
A teraz dobrze napisane pary… Tych na szczęście jest więcej, ale przez to miałam problem z wyborem… Spróbujmy jednak.
Dobrych par heteroseksualnych mogę wymienić naprawdę wiele: Sam Vimes i Lady Sybil ze "Świata Dysku", Crono i Marle z "Chrono Trigger", Gumball i Penny z "Niesamowitego Świata Gumballa", Steven i Connie ze "Steven Universe", Mitch i Starla ze "Zwyczajnego Serialu", Evie i Doug z "Następców" - mogę tak jeszcze długo. Co jednak łączy wszystkie te pary i powoduje, że podążając za nimi, kibicuję im i zachwycam się zmieniającą się dynamiką ich związku aż do szcześliwego finału? Że MAJĄ CZAS się rozwijać. Nawet, jeśli od początku z jednej strony mamy głębokie zauroczenie (np. u Gumballa), to zanim dojdzie do pierwszego wyznania miłości, pierwszego pocałunku, czy nawet zdania sobie sprawy z istnienia jakiegokolwiek uczucia - mija czas, kiedy postacie poznają się, coraz bardziej się lubią i ich uczucie rozrasta się i rozkwita. Uwielbiam to, jak Steven i Connie wzajemnie wpływają na siebie i czynią się nawzajem odważniejszymi, lepszymi, bardziej pewnymi siebie… Mitch i Starla, mimo kreowania na obrzydliwe stworzenia, są tak uroczy, że w każdej ich scenie mam takie "awww", a już odcinek z teleturniejem ślubnym był absolutnie cudowny. Uwielbiam nienachalność wątku Vimesa i Lady Sybil i późniejsze historie, jak już są małżeństwem. Uwielbiam, że między Gumballem i Penny nie zawsze wszystko dobrze się układa, a uczucie Marle ewoluuje od "dama w opresji, wdzięczna swojemu wybawcy" do "zdeterminowana ocalić ukochanego silna dziewoja z kuszą". Historie podanych za przykład par są różne - czasem bardziej, czasem mniej dramatyczne i obfitujące w niebezpieczne wydarzenia, ich bycie razem niekiedy jest oczywiste od początku, niekiedy klaruje się dopiero w połowie. Są sceny, które nadają głębi relacjom - np. wątpliwości Evie, kiedy ma zdjąć z Douga klątwę pocałunkiem prawdziwej miłości i waha się - bo co jeśli po pocałunku nic się nie stanie? Czy to znaczy, że nie kochają się i nie mogą być razem? Albo scena, jak Steven, chcąc chronić Connie, unika z nią kontaktu i ucieka przed nią, bo boi się, że przez niego ona w końcu zginie? To są dramaty związków, które powodują, że czuć tutaj chemię, czuć, że jest to prawdziwsze niż ci nieszczęśni Troy i Benson z "Kipo". Są jeszcze pary, które w danej fabule są już ze sobą i poznajemy je jako małżeństwa. Takich napisanych dobrze jest jednak tak wiele, że nawet nie będę wymieniać, dość, że jakoś łatwiej chyba wychodzi przedstawianie dobrze napisanych małżeństw - niż ukazywanie drogi do tego małżeństwa.
Dobrych par homoseksualnych też jest sporo, zacznę od moich ulubionych: Luz i Anita z "Sowiego Domu", Barney i Logan z "Martwy Punkt: Paranormalny Park", Zulius i Splendib ze "Świata Centaurów". Shipuję wszystkie te pary. Zacznijmy od Luz i Anity - ich dynamika jest jedną z moich ulubionych: zaczynają jako rywalki, przechodzą przez przyjaźń, nim zdają sobie sprawę, że to coś więcej. Uwielbiam miłość wyrastającą z przyjaźni. Nie jest to zrobione w sposób żenujący, nie ma irytujących scen robionych na siłę, żeby było bardziej drama (ale jestem dopiero na drugim sezonie, proszę bez spoilerów do dalszych). Barney i Logan - to taki Benson i Troy tylko zrobieni dobrze. Wszelkie ewentualne żenujące sceny między nimi nie wynikają z tego, że twórcy chcą zwrócić na nich uwagę (jak w drugim przypadku), ale z charakterów postaci, są z nimi zgodne i mają sens. Kocham scenę obiadu z rodzicami Barney'a - w niej widać, że Logan nie jest wiecznie wyluzowany, że też mu zależy i się stresuje, żeby dobrze wypaść. Zulius i Splendib - kolejna para rywali. Może mogłabym się czepiać, że ich przejście w bycie parą było za szybkie, ale… to w końcu Centaurworld, świat chaotyczny i postawiony niekiedy na głowie, a chemię między nimi (choć niekoniecznie od razu miłosną) czuć od pierwszej wspólnej sceny. Pochwalę się, że shippowałam ich zanim oficjalnie zostali parą :3 Dalej zupełnie inaczej zbudowane pary, ale także moje ulubione: Netossa i Spinerella z "She-Ra i Księżniczki Mocy", Harold i Howard (rodzice Czarka) z "Harmidomu", Rubin i Szafir ze "Steven Universa"… Te pary łączy to, że nie obserwujemy na łamach serii, jak dochodzi do tego, że są razem - ale widzimy ich już jako parę z wieloletnim doświadczeniem. Widzimy też jednak, jakie jest między nimi głębokie uczucie, że mimo wyraźnych różnic, dopełniają się i dogadują, jest i miłość, i przyjaźń. A także… potrafią być dramaty. Płakałam na scenie, gdy Netossa musiała walczyć ze Spinerellą opętaną przez Prime'a. Było mi naprawdę przykro, gdy Granat się rozpadła na Rubin i Szafir po odkryciu kłamstwa Perły i później po odkryciu kłamstwa Rose, i szczerze cieszyłam się, gdy był odcinek ze ślubem (a także, że to właśnie Szafir założyła garnitur! Pięknie wyglądała! Chrzań się, rosyjska cenzuro!). A sceny i odcinki z tatami Czarka należą do jednych z moich ulubionych.
Na koniec jeszcze kilka słów o bardzo rzadko stosowanym w przypadku osób homoseksualnych wątku… Czyli odrzucenie z powodu innej orientacji. Zauważyłam, że ogólna tendencja zwłaszcza w serialach jest taka, że jeśli bohater zakocha się w bohaterze tej samej płci i w końcu wyzna mu miłość - okazuje się, że tamten czuje to samo. Jest to… tak nierealne, tak absurdalne. Wątków, kiedy ktoś zostaje odrzucony przez osobę przeciwnej płci jest mnóstwo - z jakiegoś jednak powodu wątków, gdy to samo ma miejsce w przypadku osób homoseksualnych praktycznie nie ma. Już pomijam fakt, że zawsze osoba homoseksualna zakochuje się w drugiej osobie homoseksualnej, to skąd jeszcze do tego taka zgodność, że zawsze akurat też odwzajemnia to uczucie? Nie pojmuję tego… Dlatego specjalna nagroda powędruje do pewnego dobrze zrobionego w tym temacie wątku: Norma z "Martwy Koniec: Paranormalny Park", która, gdy zdaje sobie sprawę, że jest biseksualna i że czuje coś do swojej przyjaciółki Badyah, w końcu wyznaje jej swoje uczucie. Ja, znudzona przed ekranem już czekam na "ja ciebie też skrycie kochałam" i słysze nagle "sorry, ja jestem hetero… ale możemy być nadal przyjaciółkami, tak?" Byłam w takim szoku! Wreszcie ktoś zrobił taki właśnie scenariusz i co więcej, pozwolił się wątkowi dalej rozwijać, zmieniając relację między postaciami i dając nam realny scenariusz tego, co się dzieje potem! Chciałabym móc zobaczyć więcej takich rzeczy w serialach czy książkach, naprawdę… Swoją drogą, nie mogę jednak się powstrzymać i wspomnę o moim ulubionym, najlepiej zrobionym odrzuceniu w przypadku osoby heteroseksualnej. Jest to Jeżynka z serialu "Obóz na Wyspie", która skrycie podkochując się w nietoperzu Maxie, wreszcie wyznaje mu miłość - a on w delikatnych słowach wyjaśnia jej, że nie czuje tego samego. Podoba mi się, jaki wpływ ma ten motyw na dalszą fabułę i ich relację, a także ostateczne pogodzenie się z odrzuceniem. Mam nadzieję, że twórcy nie zmienią nagle zdania i nie zrobią z nich pary, bo to by zniszczyło całe moje dobre mniemanie o tym motywie.
Podsumowując: odpowiadając na pytanie, jakie pary wolę bardziej, odpowiem: mające logiczny sens, poparte prawdziwie wyglądającymi emocjami, dobrze rozpisane i przedstawione, gdzie widać dynamikę, rodzące się lub ewoluujące emocje, gdzie nie musi wszystko być idealnie, ale nie muszą być też nie wiadomo jakie dramaty. Po prostu pary, które sprawiają, że moje serduszko topnieje w zachwytach, w oczach pojawiają się łzy, a na twarzy uśmiech, gdy widzę ich wzajemną relację. A czy pary te są dwójką chłopców, dziewcząt, mieszanką, demonem i człowiekiem, dwoma zwierzętami różnych gatunków, kosmitami czy pozbawionymi płci ślimakami z kosmosu - to nie ma dla mnie żadnego znaczenia. Dobrze napisana para to coś, co cieszy oko - źle napisana para będzie budzić niechęć i odrazę, nieważne, kim będą te postacie. I tyle.
9 notes
·
View notes
Text
S’il te fallait une autre raison pour accélérer ton retour à ta et à notre vie, je viens d’apprendre que :
“En janvier 2023, trois artistes, Sarah Andersen, Kelly McKernan et Karla Ortiz ont déposé une plainte pour violation du droit d'auteur contre Stable Diffusion, Midjourney et DeviantArt, affirmant que ces sociétés avaient enfreint les droits de millions d'artistes en formant des outils d'IA sur cinq milliards d'images extraits du Web sans le consentement des artistes originaux“ (Wikipédia).
Ceci signifie que vu ton style de peinture et de dessin, il y a peu de chances que tu ne soies pas dans le lot... P.S : for the ones who don’t understand who I’m speaking to and why I’m doing it on my blogs and not in private : I’m speaking to my wife and collaborator Anne Pangolin Guéno (The Soft Pangolin), 32 years-old (art CV here), disappeared the 28/08/2 021 after a fall in a sect ; and having stopped her brilliant careers : websites, books and comics with me, exhibitions with me and alone, presence in design and decoration shops, etc. Except a few sold ones and others which are in shops and galleries, all Anne’s artworks are with me. None of our partners has had any answer or news from Anne since her disappearance. In contact with me but unable to speak, so I think that this way of speaking to her is the best for the moment. BP.
#basile pesso#anne pangolin guéno#the soft pangolin#AI#IA#art#stolen art#robots#écrivains#écrivains sur tumblr#journalisme#journalistes#journalistes indépendants#fight robots#fight art stealing#yes we are magazine#writers#writers on tumblr
4 notes
·
View notes
Text
Peter Kochetkov ne répond pas aux attentes
Le poste de gardien de but des Hurricanes de la Caroline a récemment causé des problèmes au front office. Ils ont limité leurs cibles à trois candidats : Anton Forsberg, Karel Wijemelka et Dan Vladar. Gardien de but titulaire régulier – Frederik Andersen a eu du mal à rester en bonne santé cette saison. Frederik Andersen n'a disputé que quatre matchs en maillot Carolina Hurricanes cette saison, après avoir été absent depuis la victoire d'octobre contre le Seattle Kraken.
Le gardien de 25 ans, Peter Kochetkov, a pris le relais en l'absence de Frederik Andersen. Jusqu'à présent, Kochetkov a une fiche de 12-5 et une moyenne de 2,61 buts par match (GAA), mais les Hurricanes étant l'une des équipes les plus performantes en matière de suppression de tirs, l'arrêt de Peter Kochetkov sous le maillot NHL pas cher de Chetkov a été décevant, seulement 0,895. Par conséquent, si l’équipe souhaite obtenir de meilleurs résultats, elle doit envisager de procéder à des ajustements au poste de gardien de but. Un excellent gardien de but peut permettre à l’équipe d’attaquer en toute confiance et constitue souvent un facteur indispensable et important pour que l’équipe gagne.
0 notes
Text
2024 Week 6
BUF - Josh Allen is the only starting QB who has yet to throw an INT this season
NE - JaMychal Hasty has 214 kick return yards, second best in the AFC
MIA - The Dolphins have allowed 798 passing yards this season, second fewest in the league
NYJ - Garrett Wilson has 41 receptions, most in the AFC
BAL - Justin Tucker is a perfect 21/21 on extra points, best in the league
PIT - Donte Jackson leads the AFC with 3 INTs
CLE - Corey Bojorquez had an 84 yard punt, the longest in the league this year
CIN - Ja'Marr Chase has 565 receiving yards, second most in the league
TEN - Jha'Quan Johnson is tied for the league lead with 16 punt returns
JAX - Brian Thomas's 85 yard TD catch is the longest in the AFC this year
IND - Rigoberto Sanchez has 17 punts inside the 20, tied for most in the league
HOU - Ka'imi Fairborn has made 8 50+ yard FGs, tied for most in the league
KC - The Chiefs are the only undefeated team left in the AFC
LV - Brock Bowers leads all TEs with 37 receptions
LAC - The Chargers defense has allowed 13.2 points per game, fewest in the league
DEN - Patrick Surtain averages 50 yards per INT return, best in the league
DAL - Brandon Aubrey is tied for the league lead with 60 points
WAS - Austin Seibert is tied for the league lead with 60 points
PHL - Braden Mann averages 51.1 yards per punt, best in the NFC
NYG - Dexter Lawrence has 7 sacks, leading all DTs
GB - Brayden Narveson has hit 16 extra points without a miss, best in the NFC
CHI - Caleb Williams has 9 passing TDs, tops among rookie QBs
DET - Jared Goff leads the league with 8.9 yards per attempt
MIN - Justin Jefferson's 97 yard TD catch is the longest in the league this year
NO - Rashid Shaheed averages 15.89 yards per punt return, tops in the league
TB - Baker Mayfield leads all NFC QBs with a 109.4 QB rating
ATL - Troy Andersen averages 47 yards per INT return, tops in the NFC
CAR - Chuba Hubbard has 485 yards rushing second most in the NFC
SEA - Laviska Shenault averages 33.55 yards per KR, tops in the league
LAR - Braden Fiske is tied for the league lead with 2 fumble recoveries
ARI - Kyler Murray averages 8.7 yards per carry, tops in the league
SF - Fred Warner leads the league with 4 forced fumbles
0 notes
Text
A Los Angeles journalist befriends a homeless Juilliard-trained musician, while looking for a new article for the paper. Credits: TheMovieDb. Film Cast: Steve Lopez: Robert Downey Jr. Nathaniel Ayers: Jamie Foxx Mary Weston: Catherine Keener Graham Claydon: Tom Hollander David Carter: Nelsan Ellis Adam Crane: Michael Bunin Jennifer Ayers: LisaGay Hamilton Leslie Bloom: Rachael Harris Curt Reynolds: Stephen Root Flo Ayers: Lorraine Toussaint Cheery Lab Tech: Jena Malone Troubled Woman: Octavia Spencer Young Nathaniel: Justin Martin Bernie Carpenter: Kokayi Ampah Paul Jr.: Patrick Tatten Marisa: Susane Lee Mayor Villaigosa: Marcos De Silvas Harry Barnoff: Ilia Volok Julliard Conductor: Mike Nowak Angry Homeless Man: David Jean Thomas Uncle Tommy: Lemon Andersen Homeless Transvestite: Kevin Michael Key Barely Dressed Woman: Moya Brady LAMP Homeless Guy: Orlando Ashley Leon: Artel Great Shouting Woman: J.J. Boone LAMP Advocate: Annie McKnight Homeless Lady: Bernadette Speakes Leeann: Anna Levin Steve: Steve Foster Teresa: Vivian George KK: Kevin Cohen Courtney: Courtney Andre Detroit: Teri Hughes Linda: Linda Harris Bam Bam: Albert Olson Melissa: Melissa Black Mama Grouch: Valarie Hudspeth Darryl: Darryl Black St. Kiana: Kiana Parker Hazard: Hazard Banner Russell: Russell Brown Jackie: Jacqueline Sue West Ashley: Joyre Manuel Singing Woman: Lorinda Hawkins Annette: Annette Valley Patrick: Patrick Kelly Quiana: Quiana Farrow Globe Lobby Guard: Tony Genaro Atheist: Charlie Weirauch Cop with Tents: Wayne Lopez EMT #1: Joe Hernandez-Kolski Winston Street Cop: Noel Gugliemi EMT #2: Paul Cruz Homeless Man: Wil Garret EMT #3: Halbert Hernandez Construction Worker: Alejandro Patiño Homeless Woman #1: Karole Selmon Neil: Rob Nagle Cello Donor: Patricia Place Enraged Homeless Man: Ralph Cole Jr. Reception Nurse: Gladys Khan ER Nurse: Palma Lawrence Reed Laid-off Employee: Isabel Hubmann Homeless Woman #2: Bonita Jefferson Winston Street Prostitute: Eshana O’Neal Young Jennifer Ayers: Myia Hubbard Miss Little John: Iyanna Newborn Beauty Shop Girl: Bronwyn Hardy News Editor: Troy Blendell Jennifer’s Son: Nick Nervies Editor: Paul Norwood Sign Spinner (uncredited): Wally Lozano Film Crew: Screenplay: Susannah Grant Unit Production Manager: Patricia Whitcher Casting: Francine Maisler Art Direction: Greg Berry Producer: Gary Foster Author: Steve Lopez Director: Joe Wright Editor: Paul Tothill Costume Design: Jacqueline Durran Production Design: Sarah Greenwood Makeup Department Head: Ve Neill Producer: Russ Krasnoff Still Photographer: François Duhamel Production Coordinator: Robert Mazaraki Hair Department Head: Gloria Pasqua Casny Music Editor: Dominick Certo Director of Photography: Seamus McGarvey Set Decoration: Julie Smith Script Supervisor: Kerry Lyn McKissick Original Music Composer: Dario Marianelli Post Production Coordinator: Adam Cole Stunts: Shirley Smrz Stunts: C.C. Taylor Stunts: Hannah Kozak Hairstylist: Lisa Marie Rosenberg Stunts: Allan Graf Stunts: Jim Wilkey Stunts: Aaron Toney Stunts: Gregg Smrz Stunts: Todd Schneider Stunts: George Marshall Ruge Stunts: Chad Randall Stunts: Robert Nagle Stunt Coordinator: Scotty Richards Stunt Driver: Ed McDermott II Stunts: Marilyn Miller Stunts: Sean Graham Stunts: Jalil Jay Lynch Stunts: Kevin L. Jackson Stunts: Kofi Elam Stunts: John T. Cypert Stunts: Greg Wayne Elam Stunts: Chino Binamo Stunt Driver: Michael Caradonna Stunt Driver: Norman Epperson Stunts: Daniel W. Barringer Stunts: Greg Fitzpatrick Stunt Coordinator: Mickey Giacomazzi Stunts: Peter Weireter Stunts: Hollis Hill Stunts: Keith Woulard Stunts: Angela Meryl Stunts: Danny Wynands Stunts: Kortney Manns Stunts: Michael Maddigan Stunts: Kofi Yiadom Stunt Driver: Allan Padelford Stunts: Thomas DuPont Stunts: Jason Cekanski Stunt Driver: Scott Alan Berk Movie Reviews:
0 notes
Text
En ce joli mois de printemps, nous pouvons dire que nos talents on redoubler d'efforts pour nous offrir de beau projet dans de nombreux domaines pour notre plus grand des plaisirs et c'est sans doute le mois le plus chargé qu'ils ont eu depuis le début de l'année ! Sans plus tardé, nous allons commencer afin de ne pas perdre de temps.
L'acting a été le domaine le plus chargé de ce mois-ci en commençant par les nouveaux rôles pour les prochains mois à venir. Félicitations à Archibald Toretto, Xiomara Sanchez, Johanna Walter, Zoey Nancy Andreas et Victoria Estrella Suarez pour leurs nouveaux rôles ( ici, ici, ici, ici, ici et ici ) dans la séries Grey's Anatomy, le tournage aurait déjà commencer, car vous pouvez déjà retrouvez les screencaps d'Archibald aussi. Félicitations aussi Lilith Torres ( ici ), Zoey Nancy Andreas et Anjali Kapoor (ici) qui rejoint le casting d'une nouvelle série Sex Education, ce n'est pas fini, car Lilith Torres, Joshua Rosinski, Victoria Estrella Suarez ont obtenu les rôles dans le nouveaux live-action Cinderella ( ici, ici ) ! Si vous pensez que les bonne nouvelle s'arrêterait la vous êtes encore très loins de la réalité car Johanna Walter et Victoria Estrella Suarez seront toutes les deux à l'affiche du prochain film « The Devil Wears Prada » ( ici, ici ) de plus les acteurs comme Rory Carmichaël, Lilith Torres, Archibald Toretto et Victoria Estrella Suarez ont annoncé leurs rôles dans le prochain film « Troy » de la production Estrella ( ici, ici, ici, ici) Le mois de mars à été aussi le mois ou plusieurs projets se sont terminé comme Nuestos Amantes ( ici, ici, ici, ici ) ou bien encore comme Immacate ( ici, ici, ici )Il y a aussi eu le tournage de la première saison de Peaky Blinders ou vous avez pu retrouvé Johanna Walter, Joshua Rosinki, Liv Andersen, Rory Carmicael ou bien encore Victoria Estrella Suarez( ici, ici, ici, ici, ici, ici, ici, ici, ici, ici, ici, ici, ici, ici, ici) . La saison 5 de Game Of Thrones à elle aussi commencer le tournage ou vous pouvez retrouver Joshua Rosinki dans le rôle de Jaime Lannister ou bien encore Lilith Torres dans son rôle de Daenerys ( ici, ici, ici ) , mais aussi, vous pouvez la retrouver dans Young Sheldon ( ici et ici) . Le tournage aussi de Pretty Little Liars ou vous pouvez retrouver certains postes ici ( ici, ici, ici, ici, ici, ici, ici, ici, ici, ici, ici, ici, ici, ici, ici, ici, ici, ici, ici, ici, ici, ici, ici, ici, ici, ici, ici, ici, ici, ici, ici, ici, ici, ici, ici, ici, ici, ici, ici ) Zoey Andreas à aussi terminé les tournages des films et série comme Glass Onion ou A pesar de todo. Quelques images du nouveau film d'Anjali viennent aussi de sortir. ( ici ) Victoria Estrella Suarez est toujours sur le tournage de la série espagnole Isabel ( ici, ici, ici, ici, ici, ici, ici, ici, ici, ici, ici, ici, ici, ici, ici, ici
Passons maintenant côté modèles ou vous pouvez retrouver des magnifiques photos de nos artistes ( Rory Carmicael, Victoria Estrella Suarez, Xiomara Sanchez, Lilith Torres, Johanna Walter,Anjali Kapoor ) posant pour la marque Stella Di Lusso ou bien encore pour la nouvelle marque de Lingerie Lilivia ( Victoria E. Suarez, Johanna Walter, Lilith Torres ), Victoria E. Suarez à elle aussi posé pour la marque Vale Beauty dans un magnifique shooting. De plus Lilith Torres fait la couverture du magazine Harper's Bazaar que vous pouvez retrouver juste là . Victoria E. Suarez à aussi posé pour le magazine CQ ou Instyle au côté de Zoey Andreas et les co-stars du film A Pesar de Todo et aussi pour le magazine espagnole XIsemanal . Night a réalisé un shooting pour la promotion de son futur Album ( ici ) elle là aussi posée pour la marque ALO , tout comme Xiomara Sanchez, Lilith Torres ou bien enocre Victoria E. Suarez. La photographe Rory Carmicael a réalisé aussi deux magnifiques shootings avec comme modèle Zoey Andreas et Lilith Torres.Zoey Andreas à elle aussi posé pour de nombreux magazines et autres comme Entertainment Holiday, SNL, SCMP Style.
Côté musique aussi nos artistes on énormement travaillé et se sont donner à fond pour leurs fan , notamment Lilith Torres qui nous apprend être dans un studio d'enregistrement pour notre plus grand plaisir, il y à aussi Zoey Andreas qui à sortir son premier album What Was I Made For que vous pouvez écoutez ici, il y a aussi un nouveau son de Ayden intitulé " Nieve " mais aussi le chanteur et nouveau talent Azael qui nous annonce sont nouveau album , mais cela ne s'arrête pas car le rappeur PLK nous annonce lui aussi la sortir du venyl de son album Chambre 140 ! Night aussi nous a partager un tout premier son initulé " Too Late " la chanteuse Reina Lluna à elle aussi sortir un nouveau clip et son '' Los Angeles '' pour son prochain album Alpha.
Pour notre plus grand plaisir Victoria E. Suarez à performé avec son école de danse à la cérémonie des Oscars, de plus Xiomara Sanchez à posté sur les réseaux sociaux une petite vidéo de danse, côté réseaux sociaux, c'est dans le maquillage que nous retrouvons Rory pour un makeup inspiré du signe astro le Belier !
Lilith Torres à elle aussi posté une vidéo makeup pour la marque Vale Beauty et pour finir félicitation à Zoey qui remporte le triple crown !
0 notes
Text
IHSAHN - Ihsahn
Démarré au piano en ébauche, c’est pour finir une étendue d’orchestration digne d’un péplum que le Norvégien Ihsahn aka Vegard Tveitan a engendré dans son opus éponyme.
« L'art fait appel à la métaphysique et aux archétypes de notre existence - il nous permet de faire face aux expériences liées à une perte, à la mort, à l'amour - il nous prépare à toutes ces choses d'une certaine manière. C'est la valeur, la perspective, à partir de laquelle je souhaite créer. » Ihsahn
Vous souvenez-vous du moment où un tourbillon monstrueux et dément s'était emparé de vous ?
Ce disque est un château, hanté de meringue et de chantilly progressive, avec des herses, des meurtrières, et des machicoulis de buvard d’acide metAl comme un vent fort, impétueux et sans relâche. Peut-être parviendrez-vous à ressentir ces sentiments qui semblent si grands dans la poitrine comme si quelque chose était si beau que ça faisait mal.
C’est une corde lumineuse à la Tolkien et sacrée dans le tumulte noir et orageux, le reflet lumineux d'une étoile pâle dans l'écume bouillonnante des vagues sombres d'un volcan en ébullition …Quand le maelström s'immobilise sur une mer plus calme, les eaux bouillantes en dessous refont surface pour formuler le suspense à Hitchcock
Ihsahn est un artiste, visionnaire d’un territoire qu’il peint à travers son metal progressif impressionniste et cinématographique. D’ailleurs ce huitième album studio est disponible en deux versions l'une métal, l'autre symphonique.
C’est une genèse de lumière dans un cloître sombre qui s’élève, hantant tous les rites dans une largesse créative que l’obscurité des églises humides abondent d’une pâle figure à côté. Ihsahn fait éclore des frémissements progressifs où couvaient les sarcophages musicaux, les titres apportent un souffle chaud, le battement veineux d’une musique hors sol, à travers l’apparition spectrale de votre propre imagination. Vous allez palpiter et trembler devant la tempête qui se déverse comme un ouragan dans une éternité de rugissements soniques, de convulsions infernales, pour une messe sombre assit sur le Golgotha, aux pieds de l'humanité crucifiée. Vous pouvez être certain que l'abîme s'ouvrira, où l'âme pénétrée par de amples mystères tremblant d'agitation, viendra s’illuminer dans la splendeur de sa propre nudité.
Ce travail d'auteur expose des créations gargantuesques, qu’il considère comme l'un des projets les plus complexes qu'il ait jamais entrepris. Entièrement auto-produite et enregistrée sur une période de trois ans, la version métal a été mixée par Jens Bogren, la version orchestrale par Joel Dollié et les deux étant masterisées par Tony Lindgren. Ihsahn est accompagné de Tobias Ørnes Andersen et Tobias Solbakk à la batterie et aux percussions, ainsi qu’au percussions de son fils, Angell Solberg Tveitan, les violons sont signés Chris Baum. L'illustration de l'album est signée Ritxi Ostariz et toutes les photographies promotionnelles ont été réalisées par Andy Ford.
Ihsahn explique : « En moyenne, je sors un album complet tous les deux ans et ce depuis que j'ai 16 ans. Pour mon huitième album solo, je me suis demandé comment je pouvais faire ce que je faisais de mieux, tout en plaçant la barre encore plus haut. Au cœur de mon travail, il y a le black metal, les guitares distordues à l'extrême et les cris, mais depuis les premiers enregistrements d'Emperor, on entend des parties de claviers influencées par les bandes originales classiques de Jerry Goldsmith, John Williams, Bernard Herrmann, John Carpenter, etc. J'ai donc abordé l'écriture avec l'intention de présenter le matériel dans sa pleine expression métallique, mais aussi d'arranger les parties orchestrales de manière à ce qu'elles fonctionnent de façon indépendante. D'une certaine façon, j'ai tenté d'écrire une bande sonore dans le cadre des structures de la production complète, ce qui m'a permis d'explorer différentes variations, parfois contrastées, d'une même musique. En fin de compte, j'ai écrit toute la musique comme une partition courte pour piano et je l'ai arrangée pour un ensemble typique et un orchestre, en veillant à ce que tout s'imbrique. »
Cet opus est une odyssée wagnérienne dont le périple du héros est un musicien autodidacte nommé Ihsahn donnant corps et âme, nuit et jour à une vision pantagruélique dans une paire de récits distincts. L’entrelacement des textures sonores ciselées à satiété transportent leurs expressions cinématographiques épiques dans une ferveur liturgique.
« Pour créer quelque chose de valable, on ne peut pas uniquement aller vers ce que le public attend, il faut savoir viser plus haut. Lorsqu'on a l'opportunité de faire un disque, il serait prétentieux de penser que ce sera le prochain Dark Side Of The Moon, OK Computer, ou Black Album, mais, d'une certaine manière, il serait aussi arrogant de ne pas essayer ! ?! Il est vrai que c'est le projet musical le plus difficile et le plus complexe que j'aie jamais réalisé, et, en fin de compte, d'un point de vue personnel, c'est aussi le plus gratifiant. J'ai vraiment dû me surpasser et j'ai beaucoup appris au cours de ce processus » dixit Ihsahn
youtube
0 notes
Text
Un congé payé créé en cas de fausse couche en Nouvelle-Zélande
Le parlement néo-zélandais a voté mercredi 24 mars au soir, le droit à un congé payé de trois jours pour les femmes faisant une fausse couche ou donnant naissance à un enfant mort né. Ainsi que pour leur conjoint. Le pays s'érige encore une fois en exemple en matière de droits des femmes. « Le deuil qui accompagne une fausse couche n’est pas une maladie, c’est une perte, et il faut du temps pour se remettre physiquement et mentalement d’une telle perte » a décrété la députée travailliste Ginny Andersen. Pour se remettre de la perte d'un enfant, certaines femmes choisissent de se mettre en arrêt maladie. Une option qui n'est plus envisageable pour la députée. Et le parlement a suivi. https://twitter.com/ginnyandersen/status/1375000744382754818 Tweet de Ginny Andersen Désormais, en cas de fausse couche ou de naissance d'un enfant mort né, les femmes et leurs conjoints auront le droit à un congé payé spécial de trois jours en Nouvelle-Zélande. Ces trois jours pourront également être accordés aux parents souffrant de la perte d'un foetus conçu via une gestation pour autrui (GPA). La femme politique a affirmé que la mortinatalité, c'est à dire la mort d’un fœtus viable, survenue soit pendant la grossesse, soit pendant le travail, devait être reconnue comme donnant droit à un congé de deuil dédié, alors que fausses couches et naissances de bébés mort-nés sont encore globalement des sujets tabous. Des propos rapportés par l'AFP. Un pays exemple en matière de droits des femmes Cette nouvelle loi suit le chemin emprunté par la Nouvelle-Zélande en matière de droits des femmes. Il s'agit par exemple du premier pays à avoir accordé le droit de vote aux femmes, en 1893. L'île avait par ailleurs créé un congé spécial pour les victimes de violences conjugales en 2018. « J’espère que si nous sommes un des premiers, nous ne serons pas un des derniers, et que d’autres pays commenceront à légiférer pour un système de congés juste et emprunt de compassion qui reconnaisse la douleur et le deuil qu’engendrent une fausse couche ou la naissance d’un enfant mort-né » a conclu la députée. Read the full article
0 notes
Text
Why Falcons vs. Lions is the Game of the Day.
Today, the undefeated Atlanta Falcons made their first road trip of the young season to Detroit, MI to play the 1-1 Detroit Lions. This game could very well fly under the radar, and I’m here to tell you why this is the game you should pay attention to.
First, let's talk about the visitors. The Atlanta Falcons are trying to usher in a new era of football. Gone are the days of Matt Ryan and Julio Jones torching defenses for 200 yards a game. Now, head coach Arthur Smith is focused on a strong rushing attack. And, at least through the first 2 weeks, they’ve done a damn good job at that. Both running backs Tyler Allgeier and Bijan Robinson have combined to give the Falcons a top 5 rushing attack in the league at this point. 2nd year quarterback Desmond Ridder is still experiencing growing pains, as he threw 1 interception and almost threw another 2. Despite this, he is growing into a leader and giving Atlanta Fans a symbol of hope.
Last week, against Green Bay, the Falcons ended up being down 24-12 at the end of the 3rd quarter. 2 gutsy 4th down play calls from Arthur Smith and 13 points later, the Falcons came back and won the game 25-24 in front of an almost sold out Mercedes Benz Stadium. “When you see the Atlanta Falcons out there, we’ll never be down for the count. We’re gonna fight til that clock hits zero.” This is what Desmond Ridder said after their win on Sunday.
One thing about this Falcons team is that, even though the Falcons are 2-0 for the first time since 2017, there is still a ton of room to grow. Arthur Smith said Monday, “The encouraging thing is that we can get a lot better,” and the crazy thing is that he’s right. The Falcons went into Sunday without cornerback Jeff Okudah, running back Cordarelle Patterson, and outside linebacker Troy Andersen. Not to mention the team’s pass rush has been subpar, especially on Sunday.
Anyways, enough about the Falcons. Let’s talk about three blue ski masks wearing Detroit Lions. After seasons of ineptitude, the Lions actually have playoff aspirations this season. 3rd year head coach Dan Campbell is also trying to usher in a new style of Lions football. “...we're going to kick you in the teeth, all right, and when you punch us back, we're going to smile at you and when you knock us down, we're going to get up. And, on the way up, we're going to bite a kneecap off," said Dan Campbell in his introductory press conference back in 2021. They have done just that. Despite starting 2022 with a 1-6 record, they came storming back, winning 8 of their last 10 and finishing about a half game out of the last wild card spot.
Last Sunday, the Lions welcomed the Seattle Seahawks to Ford Field, the team who ended up with that last wild card spot last year. It was neck and neck all game, until there was 8:14 left in the fourth quarter, where a bad ball by veteran quarterback Jared Goff resulted in the arms of Seahawks cornerback Tre Brown and a pick six, making it a 10 point game. However, they started biting kneecaps. A Josh Reynolds touchdown and a Riley Patterson field foal later, the game was tied and going to overtime. The Seahawks won the overtime coin toss and scored without the Lions getting a chance to touch the ball
So why should you watch this game instead of watching literally anything else at 1:00 on a Sunday afternoon? Well, this will be a physical fight between 2 teams who feed off the physicality. But also, there really aren't too many good games on in the early window. Of course, you have the Patriots traveling to New Jersey to play the Jets, and everyone wants to know how the Browns will look without Nick Chubb. Apparently, it's not just me who feels this way, as the line from sportsbooks is set at Lions by 3.5 points. The point is, this will be a really close game, and I would not be surprised if we have to see Younghoe Koo or Riley Patterson kick a game-winning field goal late in the game.
Enough talking about the game. Who will win? If the Falcons can get out to a fast start, the defense will do their job holding Detroit and Atlanta will travel to London a perfect 3-0. However, it will all depend on if Bijan Robinson can get the Falcons started off hot. I think this happens and I have the Atlanta Falcons covering the spread and winning outright. Let me know your thoughts on the game in the comment section below. Thanks for reading and have a great rest of your day.
0 notes
Text
"L'arbre du monde, Yggdrasil, par exemple, a plusieurs équivalents chez les peuples chamaniques. La croyance en l'existence de trois mondes, le ciel, la terre et le monde souterrain, est au cœur de la vision chamanique du monde. Ils sont unis par un "axe", un axis mundi, qui les traverse tous. Autrefois, les gens pouvaient voyager librement le long de cet axe, mais après une catastrophe quelconque, seuls les chamans peuvent le faire. Dans certaines traditions, cet axe du monde est décrit comme un arbre, chez les Indo-Européens nous avons Yggdrasil et Irminsul. On trouve des arbres similaires chez les peuples chamaniques, où le chaman grimpe souvent à un arbre lorsqu'il s'élève vers la sphère céleste."
Joakim Andersen, Mircea Eliade et le chamanisme indo-européen, Geopolitika.ru (2024)
4 notes
·
View notes