#testbeleid

[softrevolutionoflove]

Wij bepleiten dat het massaal testen van de bevolking zonder medische beoordeling vooraf en het testen van mensen zonder klachten onnodig en onjuist is. PCR test zonder anamnese ongeschikt voor diagnose  De gebruikte PCR test amplificeert een klein gedeelte van het SARS-CoV-2 RNA. Deze test is echter niet in staat om te discrimineren tussen intact replicerend virus en “inactief” virus. Bij een PCR analyse wordt specifiek virus RNA per cyclus verdubbeld. De waarde waarbij die hoeveelheid geamplificeerd RNA zodanig groot is dat deze kan worden gedetecteerd (en de uitslag als positief wordt beschouwd) wordt de cycle threshold (Ct waarde) genoemd. Hoe lager de Ct-waarde, hoe meer RNA er aanwezig was in het monstermateriaal. Een Ct waarde van < 20 tot 40 wordt in de meeste laboratoria als positief testresultaat geïnterpreteerd (van zeer sterk positief tot zeer zwak positief). Doorgaans wordt echter alleen ‘positief’ of ‘negatief’ vermeld. Een positieve testuitslag is echter alleen bij analyse binnen 9 (in de meeste gevallen 5) dagen na het ontstaan van klachten én een Ct waarde < 25 zeer waarschijnlijk ook geassocieerd met besmettelijkheid voor anderen. Boven een Ct waarde van 35 is de kans op het aantonen van actief virus zelfs zeer klein.

[fool-on-the-moon]

04/06/2021 19:57, slaapkamer bij mam

Ik vroeg me al maanden af wat er voor zou zorgen om weer een keer te typen op mijn side-blog. Eerst kon ik het mentaal niet aan om onder ogen te komen dat de blog die ik al bijhield sinds ik 14 voorgoed van het internet was gevaagd, inclusief het gedetailleerde verslag wat ik bij had gehouden aan het begin van de coronacrisis, wat ondertussen meer dan een jaar geleden is uitgebroken. Nog steeds breekt mijn hart een beetje bij het persoonlijke verlies wat me een kijkje kon geven in de gedachtegang van mijn puberbrein die eerst vooral gebukt ging onder de scheiding van mijn ouders, mijn persoonlijke struggles, constante onzekerheid. Helaas mis ik ook de hoogtepunten die ik heb meegemaakt hier, de foto’s met mijn zusjes of hoe euforisch ik me voelde toen ik naar het Spijkenisse festival ging om Chef’special te zien, het gevoel van verder komen in het leven. De overgang naar het hbo was sowieso al minder gedocumenteerd, omdat ik een stuk gelukkiger was hier en de noodzaak minder zag.

Toch wil ik terugblikken op de corona-crisis, omdat ik mezelf nooit zou vergeten om niet op zijn minst een klein kijkje achter te laten voor mezelf en ik nu merk dat ik al zoveel ben vergeten of andere dingen gewend ben. Momenteel stap ik de deur niet meer uit zonder eerst te kijken of ik een mondkapje heb. De wereld is al stukken minder voorzichtig dan dat het eerst was en papa heeft zojuist zijn eerste vaccin gekregen. Mam weigert het waarschijnlijk. Je probeert hier niet teveel bij stil te staan.

Het begin van de coronacrisis is mogelijk een van de ergste tijden geweest van mijn leven, gok ik. Ook omdat het, ondanks de vele schrijnende nieuwsberichten van China, allemaal zover weg voelde en totaal niet als iets wat ons hele leven op zijn kop zou zetten. Eind februari stond ik nog met Lex en Nien op de Dam om mee te lopen in de Women’s March, 9 maart met opa en oma Hagoort, papa, Myriam, Saskia, Tiago en Jasmijn Sas haar verjaardag gevierd. Achteraf keken we dankbaar terug op dit moment gezien het lang zou duren dat we ons allemaal weer op één plek zouden vieren. Zelfs op school voelden we geen vuiltje aan de lucht. Ik was net gesetteld in Leiden en had een klein leventje opgebouwd met vaste plekken waar ik zo vaak als het kon met Merel zat, interessante colleges en een totaal nieuwe wereld om me naar te verhouden. Op de women’s march waren we lichtelijk antsy, er waren welgeteld 50 coronagevallen in Nederland in totaal en er waren geruchten dat grote evenementen als dit werden afgelast. Op school waren we vooral met de tentamenweek bezig en keken we uit naar beter weer: we waren het wel beu om elke keer omver geblazen te worden door wind en regen als we met het vaste groepje van het station naar de universiteit liepen.

Papa kwam versneld terug van zijn skitrip op woensdag uit Oostenrijk. Een dag later werd de universiteit gesloten en hoorden we dat de tentamenweek was geschrapt, we zouden zeker een semester online les krijgen. Enkele uren later hing ik met Merel aan de telefoon om te bespreken hoe bizar het wel niet was. Papa riep vanonder de trap dat hij zich niet goed voelde. Koorts. Met enige aarzeling riep hij dat het misschien maar beter was dat we tijdelijk naar mijn moeder gingen, “gewoon voor het geval dat”. Ondertussen getraind in het bij elkaar pakken van onze spullen, pakten we snel in en gingen nog gedesoriënteerd naar het lege huis van mijn moeder. Daar in paniek aan de telefoon, om vervolgens te horen van mam dat ze het verstandiger vond om niet te komen, voor het geval het iets was wat besmettelijk was. Rik was uiteraard een risico-groep. Ik herhaal: de ergste weken volgden. Het was pure onzekerheid voor letterlijk elk aspect van mijn leven? Het is nu soms makkelijk te vergeten, maar het testbeleid aan het begin was nihil. Papa kwam uit een (achteraf) besmet gebied terug, had koorts en meerdere klachten, maar kon in praktijk pas getest worden als hij op het randje stond om naar de IC te gaan, wat gelukkig nooit heeft gehoeven. Studiebol was gesloten. Alles was gesloten, behalve de winkels. School was online. Saskia, Jasmijn en ik waren op onszelf aangewezen. De koning en Rutte gaven een ernstige toespraak. Elke keer dat je naar buiten ging, werd benadrukt, was een risico om besmet te worden. Kuch en nies in je elleboog. Was je handen. Hou afstand. Blijf binnen. Aan het begin heb ik vooral gebakken. Ook nachten in slaap gehuild, herinner ik me nu. We hebben een losse taakverdeling gemaakt. Ik pakte koken op. En vooral... heel veel gebeld. Ik heb ergens nog een screenshot liggen met het aantal uur wat ik heb gebeld, maar dat moet er minsters 30 zijn geweest in de eerste maand. Uiteindelijk werd duidelijk dat mama niet meer naar ons zou komen, wat ze bracht als een praktische maatregel (ze moest thuis werken en dat zou immers niet werken met dat bellen als wij les volgden), maar het voelde als een steek. Papa en Myriam’s toestand verbeterden niet. Elke keer als het goed leek te gaan, zakte het daarna weer af. Als dieptepunt moest ik horen dat papa bijna flauw was gevallen toen hij zich probeerde te scheren en de koorts alleen maar hoger was geworden. Testen was nog altijd geen optie. Ondertussen belde ik papa dagelijks, opa’s en oma’s om de dag en bood ze elke keer wanhopig aan om boodschappen te doen, zodat ze minder werden blootgesteld en ik iets van dienst kon zijn. Thuis had ik vooral ruzie met Saskia. Beide konden niet omgaan met de situatie en dat leidde tot vrij wat ontploffingen. Uiteindelijk besloot ze om naar Tiago te gaan en ook dat voelde als een klap. Het huis voelde steeds stiller en het was soms pijnlijk. Het weer was een contrast: ik denk dat we nooit zo’n mooie lente hebben gehad. Nu ik nadenk, is mijn mentale staat nog vaag terug te herleiden: het was de onzekerheid die je nekte, plus een alomvattende angst dat er elk moment van de dag iets ergs met jou kon gebeuren, maar ook met opa’s en oma’s die een stuk kwetsbaarder waren. Ergens had je een vaag soort optimisme (de meesten trouwens) dat dit maar enkele maanden zou duren, omdat je geen gehoor wilde geven aan het knagende stemmetje wat er zou gebeuren als dit langer zou duren. Hierbuiten kwam een soort numbness en werd je bijna ongevoelig voor het nieuws. Ik zat dag in en dag uit talkshows te kijken met ‘experts’ die net iets beter zouden moeten weten wat er gaande was. Het bizarre wat ik ook merkte was dat je er belachelijk snel aan gewend raakte. Na de eerste shockgolf waarin massaal werd gehamsterd, kwamen er nieuwe initiatieven op tegen eenzame ouderen, maar uiteindelijk verviel iedereen in een vooral vrij ‘normaal’ ritme. Niet te zeggen dat mijn gevoel voor ritme helemaal weg was. Waar ik eerst het rooster met latere uren als een zegen zag, keerde dit zwaar tegen me omdat ik letterlijk geen reden had om op een normale tijd uit bed te komen. 

Vijf weken later begonnen ze eindelijk op te knappen. Nog altijd was hun conditie bar slecht, ook al sportte papa voorheen zo goed. Toen hij echter voor ons stond omdat hij dat hele stuk had gefietst, voelde dit als een Godswonder. Misschien zou dit allemaal wel goed uitpakken. We wachten nog even voor de zekerheid en later kregen we eindelijk groen licht om te komen. Met de zware winterkleding die we hadden ingepakt, gingen we vrij letterlijk het zonnetje tegemoet. Ondertussen dachten we vrij optimistisch dat het nog een paar maanden zou duren. Ik zat te mopperen dat vrienden die in het najaar jarig waren maar geluk hadden dat ze geen verjaardag zouden hebben in lockdown. We dachten ook elke keer dat het “over een paar maanden wel klaar zou zijn”. Eerst gokten we op de zomer. Ah nee, misschien in september. Hm... misschien zit kerst mee? Uiteindelijk verloren de meesten mensen de hoop een beetje en lieten ze het maar over zch heen komen. 

Op het gebied van school was de motivatie dan ook ver te zoeken. De tentamens werden gecombineerd online gegeven en de software van lessen volgen werkten niet zo goed op mijn laptop. Mijn motivatie zat ook niet mee. Uiteindelijk belden Romy en ik elkaar dagelijks om elkaar achter de broek aan te zitten- een gewoonte die we er nu nog steeds in houden. Het was dan ook niets voor niets: met een 7,1 gemiddeld behaalde ik in corona mijn propedeuse. Ook mijn scriptie, na vele huilsessies na een brute teamssessie met mijn begeleidster, werd ingeleverd. Daarnaast zelfs mijn autotheorie gehaald (... na vier keer). Academisch niet zo slecht dus. Het was wel jammer dat de examenuitreiking beperkt bleef. Papa en mama mochten mee en ik kreeg een lieve speech van Guido. Achteraf hebben we nog wat onwennig nagevierd in het NRC, wat toen open was. Het weer zat niet mee, maar we lieten ons niet tegenhouden. Verder weet ik niet heel veel meer van deze periode om eerlijk te zijn. 

Ik weet nog dat Studiebol uiteindelijk openging voor een beperkt aantal studenten in een muffige ruimte waar hiervoor de Humptiedump zat, wat fijn was gezien mijn spaarrekening het had begeven na die maanden zonder werk. Ik weet nog dat ik motivatie had gevonden om dagelijks te sporten. Ik weet nog dat ik samen met Merel een paar keer samen heb gekookt via facetime. Ik weet nog dat Lex en Isabella een keer mcdonalds kwamen langsbrengen. Ik weet het wandelen met Ivar nog. Ik weet de keren bij opa en oma langs nog en de hele week afvragen of ik ze niet per ongeluk had besmet. Ik weet de liever verrassing van mijn moeder en Lex op mijn verjaardag nog. Ik heb zomerscholen gegeven. Ik weet nog dat de horeca openging op 1 juni (1 juno!) dus Isabella en ik op het terras hebben gezeten. Toen Lex en ik volgden een dag later, moesten we voor het eerst met een mondkapje het OV in. Dat voelde toen nog gek. Rotterdam en Amsterdam waren koplopers: een ‘wappie’ op de camping keek ons toen met medeleven aan, niet wetende dat hij hierna ook aan de bak zou moeten. Ik weet de date nog die ik had met een maatje van Thierry. Ook Romée en ik hebben een keer bij het NRC gezeten om te lunchen, wat uiteindelijk nog een flinke rekening is geworden en we ver na het avondeten dronken zijn weggestommeld. Nog wel op vakantie geweest!! Met Lex naar de camping en met pap een weekje naar Frankrijk. Hoewel de frustratie wel hoog zat bij de apathische houding van je zusjes, was het weekje weg super fijn en is er flink wat afgelezen naast het zwembad. Isabella en Merel hebben corona gehad, maar gelukkig wel mild.

Leiden was best up-front met dat het eerste semester sowieso online zou zijn. Lariekoek, dachten we eerst. Ik vind het nog steeds wel jammer. De meeste stof is allang weggezakt. Mentaal ging het niet zo heel lekker volgens mij op dit punt. Ik voelde me down, school voelde als een bijzaak, tiktok gaf een makkelijke vorm van escapism, ik las niet meer echt. Ook hier weet ik weinig van. Ik herinner me nu dat de bieb toen open was en ik hier dagelijks zat in een hopeloze poging om mezelf een klein beetje ritme aan te houden.  Alleen het avondje met Merel, Romée en Melissa met xtc. Ik denk dat dit één van de beste momenten van mijn leven was.

Ik weet de holle acceptatie nog dat kerst klein zou worden gehouden met alleen het gezin. Oud en nieuw was ook klein en burgerlijk bij Lex. Er was een maand waar de ene week sneeuw lag en de volgende week het bijna 20 graden was. In het nieuwe jaar zouden we gaan vaccineren, maar daar is weinig van terecht gekomen tot nu toe. Ik gok dat ik ergens eind juli-augustus-september? aan de beurt ben. Waar het testbeleid eerst non-existent was, wordt er nu juist opgeroepen om je te laten testen en wordt er geprotesteerd tegen een testsamenleving.. Zomervakantie heb ik op mijn buik geschreven. Studiebol werkte hybride met deels mensen in het echt, deels online. Ook afgelopen semester voelt als een fever dream. Ik heb van een paar vakken nooit een college gekeken, ik zou me er toch wel uitlullen bij de tentamenweek. Ik ben minder voorzichtig geworden in contacten. Isabella is rond kerst op zichzelf gegaan, dus daar zit ik vaak vanwege de korte afstand. De pandemie is zeker goed geweest voor onze band. Ik ben ook nog regelmatig bij Lex geweest en Merel en Romée zag ik eens in de zoveel tijd. Vorig jaar ben ik met Lex/Clea/Jiska/Pas begonnen met DnD, aar Clea uiteindelijk is weggegaan en Claudia voor in de plaats is gekomen. Dit twee-wekelijkse verzetje zorgt ook voor enige afleiding. Siobian heb ik één keer gezien in de zomer toen ze last-minute een weekendje hierheen kwam en we bij Yaël een avondje gingen zitten. Yaël heb ik een film mee gekeken online. Sio was er deze keer ook voor een maand en we hebben elkaar drie keer gezien: een keer met Ruben, met Ivar en Olav en een avondje samen waarin we eindelijk konden bijpraten. Vandaag heb ik te horen gekregen dat Studiebol weer volledig opengaat. Hell, de lockdown is sinds mei zo goed als opgeheven. Terrassen en winkels mochten weer open (en kregen prompt te maken met takkeweer) en vanaf morgen mogen zelfs de bioscopen weer open! Iedereen snakte naar een verzetje en men is een stuk gelukkiger de laatste tijd.

Ik weet niet wat ik moet verwachten. Momenteel ben ik alles allang dankbaar dat we, buiten het feit dat pap en Myriam het flink te pakken hebben gehad. Opa’s en oma’s zijn al gevaccineerd. Hell, opa en oma van Dijk zijn meteen naar de camping gegaan toen het kon, en papa en Myriam ook ongeveer. Momenteel is alles open en dat is fijn. Ik heb eerst flink kunnen sparen en wil die gewoonte wel doorzetten, maar merk ook hoe snel het geld uitgeven weer gaat nu. Ik zie mensen weer vaker en heb nu net vakantie na mijn laatste tentamenweek afgerond te hebben. Ik ga nu mijn laatste jaar in, terwijl ik slechts 7 maanden in totaal in Leiden heb gezeten. Cayt woont nu bij ons. Maandag ga ik op vakantie met Lex naar Lattrop.

Ik wil nog toevoegen hoe makkelijk het is om jezelf te verliezen in het eindeloze thuiszitten en het zien van niemand. Ik miste ook niet veel mensen, om eerlijk te zijn. Het was meer dat ik wist dat ik blij zou zijn als ik ze weer zou zien, maar ergens was de rust iets waarvan ik wist dat ik het nooit meer zou krijgen. Dit haalt niet weg dat ik nu niet blij ben dat alles weer open is. Ik weet nog dat ik elk gevoel van tijd ben kwijt ben geweest op meerdere momenten. Tijd ging voorbij op manieren waarvan ik nog steeds niet weet hoe het precies werkte. Maanden gingen in elkaar over en het had gewoon oprecht geen betekenis. Tijd. Betekende. Niks. Het enige constante was de braak van corona-berichten op tv en in de krant. Niks anders leek meer te gebeuren in de wereld, terwijl er van álles is gebeurd ondertussen. Er gebeurden zo kapot veel dingen van betekenis buiten en alsnog voelde het alsof alles stilstond, simpelweg omdat je niet naar buiten kon en er in je eigen bubbel niks gebeurde. Je kan letterlijk niet ontsnappen aan corona. Er hangen overal affiches met dat je je mondkapje moet dragen en afstand moet houden. Je moet bij elke winkel een karretje of mandje mee. Hell, op het dorp wordt er tussen de oudere top-40 hits door met een vrolijke stem omgeroepen dat ze ‘blij zijn dat je momenteel in het dorp bent, vergeet je je mondkapje niet!’ Waar er aan het begin van de coronacrisis nog artikelen waren die sprake van een ‘nieuw begin’ ‘is dit het einde van het geven van een hand, de drie zoenen, de oude rolpatronen?’, merken we nu dat het gewoon heel makkelijk is om in oude gewoontes terug te vallen.

Ik weet niet hoe ik dit af moet sluiten. Ik weet het niet. Het enige wat ik weet is dat ik Bo Burnham keek met zijn special en er mee werd geconfronteerd dat ik grotendeels was vergeten hoe het is om in échte quaraintaine te zitten waar tijd je ontglipt en je er vrede mee hebt dat je nooit meer naar buiten gaat, dat je de dag zelfs bijna vreest om weer naar buiten te moeten. Ik heb al eeuwen geen grote mensenmassa meegemaakt. Het was een moment van bezinning wat ik vaker in mijn hoofd had, maar een keer op moest schrijven. Voor de zekerheid sla ik het nog ergens anders op omdat ik deze kaulo site niet meer vertrouw. Maar man... Ik denk dat ik deze pandemie prima heb overleefd tot nu toe en zelfs prima stappen heb kunnen maken (school, werk). Ik baal van veel dingen, zoals het feit dat ik de afgelopen maanden amper media heb geconsumeerd die me echt iets deed, maar meer voor de makkelijke route koos. Ik probeer dat de laatste tijd weer aan te pakken. Tiktok is verwijderd, ik lees weer en ik probeer weer wat diepere films te kijken. Ik snakte naar verdieping, hoe pretentieus het ook klinkt, maar kon me simpelweg er maanden niet toe aanzetten soms om echt een film op te zetten. 

Historische gebeurtenissen: - ... well, de hele fucking pandemie, hm - George Floyd - Biden - avondklokrellen - toeslagenaffaire, wat leidde tot de val van het kabinet

[actuma]

Onderzoeksraad: Bredere blik op crisis cruciaal bij aanpak coronacrisis

Nederland was niet goed voorbereid op een langdurige, landelijke gezondheidscrisis. De crisisstructuur en crisiscommunicatie bleken niet toereikend. Betrokkenen in alle sectoren werkten hard en onder moeilijke omstandigheden. De inzet van velen laat onverlet dat verbeteringen in de crisisaanpak mogelijk en noodzakelijk zijn. Dat concludeert de Onderzoeksraad voor Veiligheid in het vandaag gepubliceerde rapport ‘Aanpak Coronacrisis, Deel 1’. Het onderzoeksrapport gaat in op de Nederlandse voorbereiding op een pandemie en de crisisaanpak gedurende de eerste zes maanden. “De coronacrisis werd een ongekende maatschappelijke crisis en raakte iedereen.” zegt Jeroen Dijsselbloem, voorzitter van de Onderzoeksraad voor Veiligheid. “Nederland bleek kwetsbaar. Dat komt door de manier waarop de overheid de zorg en crisisstructuur heeft ingericht: deze bleek niet toereikend voor de aard en omvang van de crisis.” Improviseren in een ongekende crisis Het kabinet en zijn adviseurs hebben op verschillende manieren geprobeerd de onzekerheden in deze crisis zoveel mogelijk te beperken. Door gebrek aan kennis over het virus en het beperkte testbeleid was er in deze eerste periode onvoldoende zicht op de verspreiding van het virus en hoe effectief de gekozen aanpak was. Signalen over maatschappelijke effecten als eenzaamheid bleven lang onderbelicht in de advisering en besluitvorming. “Omgaan met onzekerheid hoort bij een crisis” stelt Jeroen Dijsselbloem: “Adviseurs moeten de onzekerheden niet wegfilteren maar met bijbehorende mee- en tegenvallende scenario’s bij de beslissers op tafel leggen. Alleen zo kunnen afwegingen worden gemaakt en de scenario’s tijdig worden voorbereid.” Het kabinet baseerde zijn besluiten op de adviezen van het Outbreak Management Team (OMT). Dat was een bewuste keuze. Maar daardoor was de aandacht gedurende de eerste besmettingsgolf zeer sterk gericht op de ziekenhuizen. Er was weinig aandacht voor andere gevolgen van de coronacrisis. De crisis had ongekend grote gevolgen voor de verpleeghuizen, maar ook voor het onderwijs, de cultuursector en het midden- en kleinbedrijf. Die effecten maakten van de gezondheidscrisis juist ook een maatschappelijke crisis. De Onderzoeksraad concludeert dat het kabinet de effectiviteit van de crisisaanpak had kunnen verbeteren door meer en verder vooruit te kijken en zich breder te laten adviseren dan alleen over de effecten van het virus op de acute zorg. Beperkte overheidscommunicatie De eerste maanden van de coronapandemie was er bij het publiek breed draagvlak voor de aanpak van het kabinet. Dat verminderde naarmate de crisis voortduurde. Sommige groepen in de samenleving werden niet bereikt, voelden zich niet gehoord of waren het niet eens met de crisisaanpak. De Raad wijst op de eenzijdige benadering van de crisiscommunicatie en stelt dat de overheid rekening dient te houden met de informatiebehoefte van alle groepen in de samenleving. Ook dient de overheid het gesprek met burgers aan te gaan over hun zorgen en behoeften. Door met minder stelligheid, maar wel duidelijk te vertellen over wat wel of niet bekend is over het verloop van de crisis kan de overheid onrealistische verwachtingen voorkomen bij het publiek. Verpleeghuizen Het onderzoek kijkt in het bijzonder naar de gevolgen van de crisisaanpak voor de verpleeghuizen. In de beginfase van de crisis was er vooral oog voor acute zorg en ziekenhuizen en had de overheid beperkt zicht op de gevolgen voor de niet-acute zorg. De Raad concludeert dat hierdoor de gevolgen voor personeel en bewoners van de verpleeghuizen onvoldoende is meegewogen in de besluitvorming. Het kabinet stelde zich ten doel de kwetsbaren in de samenleving te beschermen maar keek daarbij vooral naar de  coronapatiënten in de ziekenhuizen. De bescherming van kwetsbare ouderen binnen verpleeghuizen heeft gedurende de eerste golf weinig aandacht gekregen. De geluiden vanuit de verpleeghuizen kwamen onvoldoende door. De gevolgen waren ernstig. Zo waren in het begin de beschermingsmiddelen vooral voor ziekenhuizen en de acute zorg beschikbaar en niet voor de verpleeghuizen. Toen de ernst van de situatie in verpleeghuizen duidelijk werd stelde het kabinet, op verzoek van de verpleeghuissector, een bezoekverbod in. Dit had een grote sociale en psychische impact, door eenzaamheid en doordat familieleden bijvoorbeeld niet altijd afscheid konden nemen van hun naasten. De Raad spreekt van een ‘stille ramp’: ongeveer de helft van de coronasterfgevallen in Nederland tot september 2020 betrof inwoners van verpleeghuizen. Lessen leren voor de toekomst Uit de talloze gesprekken die de Onderzoeksraad heeft gevoerd, blijkt dat de betrokkenen in alle sectoren hard werkten. Terwijl deze mensen in hun privéleven óók te maken hadden met de gevolgen van de crisis en de genomen maatregelen. Ondanks de enorme veerkracht die de Onderzoeksraad gezien heeft, is het noodzakelijk lessen te leren voor de toekomst uit de eerste periode van de coronacrisis. Omdat de verantwoordelijkheid voor de aanpak van de coronacrisis bij het kabinet ligt, richt de Onderzoeksraad alle aanbevelingen tot het kabinet: Versterk de crisisvoorbereiding binnen de overheid door scenario’s verder te ontwikkelen en werk de daaruit voortkomende consequenties verder uit. Ontwikkel de vaardigheid om te kunnen improviseren. Pas de crisisstructuren aan door vanaf het begin een uitvoeringstoets in te bouwen en door naast de acute crisisaanpak ook de lange-termijnproblematiek mee te nemen in besluiten. Zorg ook voor een goed actueel crisisbeeld en zicht op het effect van maatregelen. Houd kwetsbare groepen in het oog en bewaak dat de aanpak voor hen effectief is. Tot slot: in de crisisaanpak moeten de rollen van adviseurs (de deskundigen) en beslissers (de bestuurders) helder gescheiden blijven. De ingrijpende afwegingen die onder zeer moeilijke omstandigheden soms onvermijdelijk zijn in een crisis moeten expliciet door de politiek worden gemaakt en verantwoord. Bron: Onderzoeksraad Read the full article

[jouregio]

Basisschool kinderen steeds vaker besmet met corona

Basisschool kinderen steeds vaker besmet met corona

19-03-2021 JOURE – Er is een duidelijke stijging te merken met het aantal besmet geraakte basisschool kinderen met corona. In 1 week rijd nam het aantal besmettingen van corona toe met ruim 425 gevallen. Ondanks dat steeds meer mensen zich laten testen neem het aantal positieve testen af tot onder de 8 procent. Op dit moment is er een streng testbeleid op de basisscholen. Het aantal…

[softrevolutionoflove]

De rechten van leerlingen en leerkrachten ivm het vaccinatiegebeuren op school mogen niet worden geschonden! De Belgische jeugd trekt deze week terug naar school. De stichting ‘Factor V’, wil geen 'vaccinatiedruk' op kinderen of discriminatie in functie van hun 'vaccinatiestatus'. Daarom stuurde ze een open brief aan minister van onderwijs, Ben Weyts. Daarin vroeg ze om garanties dat noch vaccinatiedruk, noch discriminatie in scholen een kans zouden krijgen.Tegelijkertijd startten ze een petitie, die inmiddels door meer dan 11.000 x werd ondertekend, o.a door talloze BV’s, wetenschappers, zaakvoerders, leraren, ouders en grootouders. De bezorgdheid leeft dus bij een wezenlijk deel van de maatschappij.Inmiddels kregen ze ook een duidelijk antwoord van de minister op hun vragen: “Scholen mogen leerlingen en personeel niet onder druk zetten om zich te laten vaccineren. Het al dan niet gevaccineerd zijn kan dan ook nooit een criterium zijn om een onderscheid te maken tussen leerlingen/personeel binnen de onderwijscontext, bijvoorbeeld om de toegang tot de school te ontzeggen of de deelname aan een schooluitstap...”“Leerlingen kunnen niet verplicht worden om mee te delen aan de school of aan de klas of ze gevaccineerd zijn”. Geruststellende woorden van de minister, die met deze antwoorden de garantie biedt dat er geen vaccinatiedruk zal worden uitgeoefend op school, en dat scholen kinderen nooit zullen kunnen discrimineren aan de hand van hun vaccinatiestatus, aangezien deze status niet door de ouders dient te worden meegedeeld aan de school. Toch blijkt uit de praktijk dat, ondanks de integere bedoelingen van de minister, verdere oplettendheid geboden zal blijven bij het bewaken van de vrijheden van onze kinderen, want intussen hebben diverse scholen en/of steden al brieven gestuurd aan ouders van hun leerlingen waaruit blijkt dat ze het advies van de minister (nog?) niet goed kennen of deels naast zich neerleggen. Zo schrijft een scholengemeenschap uit Mechelen/St. Katelijne-Waver dit aan de ouders van haar leerlingen (compleet met dt-fout): “Vaccineren via de school. Omdat vaccinaties de beste/enige manier lijken om de coronacrisis definitief achter ons te laten, vragen we al onze leerlingen zich te laten vaccineren (tenzij de huisarts om medische redenen anders adviseert). Voor sommige activiteiten zal het kunnen voorleggen van een volledige vaccinatie of een recente negatieve test noodzakelijk zijn. Denk daarbij aan de watersport-stage, de driedaagse, de buitenlandse reizen en verschillende uitstappen.  Factor V wil toezien op de noodzakelijkheid en wetenschappelijke verantwoording van genomen maatregelen, en een alerte bewaker zijn van het gelijkheidsprincipe, waarbij segregatie op basis van gezondheid te allen prijze moet worden geweerd.

[saulsplace]

Wybren van Haga verwijderd van LinkedIN. WHO Guidelines beïnvloeden democratie!

Gisteren ontdekte kamerlid Wybren van Haga, dat LinkedIN zijn profiel op non-actief had gesteld. Uit alle hoeken en gaten kreeg hij appjes en mails en tot zijn verbazing kwam hij er achter dat het inderdaad had plaatsgevonden. Vol verbazing zag hij dat er 3 berichten op LinkedIN de Guidelines hadden overtreden en wel:

1) Mondkapjes werken niet. (Bron RIVM)

2) De IFR van Covid-19 is vastgesteld op 0,23% (Bron WHO)

3) De coronamaatregelen zijn niet proportioneel (mening)

Programmamaker Flavio Pasquino praat met Wybren over dit “historische” voorval dat onze democratie ondermijnd en zijn eenzame rol in de kamer als kritische stem van het volk. Al maanden is Van Haga een roepende in de woestijn en wordt er amper gehoord gegeven aan zijn - goed onderbouwde - vragen en stellingen en dat moet frustreren, aldus een oprecht geïnteresseerde Flavio Pasquino, die het niet onder stoelen of banken schuift dat hij de mening van Van Haga deelt.

Hoe lang is de arm van de WHO, nadat ze de “Wet Publieke Gezondheid”  in onze grondwet hebben geïmplementeerd en nu ook de Guidelines van de grote tech platforms? Moet dit niet aan banden gelegd worden ter bescherming van onze democratie en vrijheid van meningsuiting? Vragen die aan Van Haga worden voorgelegd.

Ook wordt het tenenkrommende fragment van het RTL4 programma ‘BEAU’ getoond en besproken waar Marieke van de Zilver het testbeleid van 2021 uiteen zet waar de “ stip op de horizon” blijkt te zijn, dat idealiter iedere Nederlander vanaf maart 1 keer per maand getest wordt.

Bekijk hier de integrale video van Wybren van Haga in de kamer waar hij alle pijnpunten van deze crisis feilloos benoemd:

https://www.youtube.com/watch?v=bN-zF-ZnAxM

Jij kan helpen met een donatie maar ook door deze video te delen op social media en/of via whatt's app, telegram, signal, messenger, what ever...als de video maar zoveel mogelijk mensen bereikt.

Doneren kan via www.blckbx.tv/doneren Voor meer info kijk op www.blckbx.tv

[stoftotnadenken]

| 27 Sep. 2020

Wetenschappers Dr. ir. Carla Peeters (Immunoloog, werkte jaren op het RIVM en was bestuurder van zorgorganisaties), Prof. dr. Wim Vanden Berghe (Faculteit Biomedische Wetenschap, PPES Labo Eiwitchemie, Proteoomanalyse & Epigenetische signalering aan de Universiteit Antwerpen) en Prof. dr. Mattias Desmet (Faculteit Psychologie en Onderwijs Wetenschappen aan de Universiteit Gent) leggen uit waarom het huidige testbeleid herzien moet worden.

[actuma]

Bedrijfsartsen vrezen besmettingsrisico's bij nieuw testbeleid http://startm.nl/RXQg5c

[omroepcastricum]

CASTRICUM – Burgemeester Toon Mans overweegt een alcoholverbod in te stellen op het strand als de overlast door jongeren aanhoudt. Dat vertelde de burgemeester zaterdag op de radio bij Omroep Castricum.

Afgelopen week waren er diverse problemen op het strand. Zo was er een grote vechtpartij uitgebroken tussen twee grote groepen jongeren. Verder moest de brandweer meerdere brandjes blussen.

Burgemeester Mans: “het is natuurlijk prima als jongeren naar het strand gaan en daar lekker genieten van de zon en gaan zwemmen. Maar wat ik zie is dat er vernielingen zijn en dat er brandjes worden gesticht. Dat wil ik echt voorkomen. Dus we gaan ook toezien op het strand schoon rond 10 á 11 uur ’s avonds. De politie komt ook elke avond naar het strand om te checken of alles en iedereen weg is. Ik overweeg zelfs een alcoholverbod op te leggen.”

Vernielingen en brandjes Aanleiding voor de avondklok zijn jongeren vernielingen aanrichten en brandjes stichten. “Als jongeren zich gedragen vind ik dat prima maar ik moet constateren dat dat niet altijd lukt”, licht de burgemeester toe. “Wat je ziet is vernielingen bij paviljoens omdat ze spullen zoeken die op het vuur kunnen. Sowieso vuurtjes vind ik al erg kwalijk omdat het erg gevaarlijk is in deze droge periode. Dat moet je absoluut niet doen. Vernielingen vind ik ook niet acceptabel. Dan moeten we andere maatregelen nemen. We kijken de komende weken hoe het zich gaat ontwikkelen.”

Melden De burgemeester vraagt strandbezoekers en paviljoenhouders ogen en oren open te houden en de politie te bellen bij ongeregeldheden. “Voordeel is dat de paviljoens weer open zijn en dat de strandhuisjes bezet zijn. Er zijn dus veel meer ogen en oren op het strand. Als mensen iets zien of meemaken, schroom niet en bel de politie.”

Alcoholverbod Niet alleen de ongeregeldheden zijn aanleiding voor de burgemeester om een alcoholverbod te overwegen. “Wat ik ook zie is dat vooral jongeren onder de achttien met alcohol op het strand zitten. Dat moeten we niet hebben en mag ook gewoon niet.”

Een alcoholverbod zou voor iedereen op het strand gelden. “Dat is wel weer ingewikkeld”, lichtte de burgemeester toe. “Het geldt dan niet op de terrassen en de paviljoens. En niet als mensen voor hun strand huisje of op eigen terras zitten. Maar wel op het strand zelf.” “In dit soort situaties zie je dat de goeden onder de kwaden moeten lijden. Dus ik hoop dat jongeren zich gedragen want dat zou voor iedereen beter zijn.”

Meisje De burgemeester vertelde verder dat een meisje de aanleiding voor de vechtpartij van zaterdag is geweest. “Volgens mij ging het om één van de meisjes. Er was een ouderwetse strijd over één van de meisjes. Dat is de terugkoppeling die ik gehad heb. Een redelijk klassiek thema. Het was denk ik een combinatie van alcohol en de hele dag op het strand gelegen hebben. Dat helpt niet altijd om mensen zichzelf in bedwang te laten houden.”

In het interview ging de burgemeester daarnaast in op de heropening middelbare scholen, de sanitaire voorzieningen op campings, het nieuwe testbeleid en het herstelfonds. Het hele interview is te beluisteren via de website van Omroep Castricum.

[groningsnieuws]

GGD's in Drenthe en <b>Groningen</b> kunnen meer dan genoeg onderwijspersoneel testen

Bij de GGD Groningen kan dat vanaf woensdag. Drenthe ruimhartiger. Drenthe is sowieso een beetje ruimhartiger in het testbeleid. In Drenthe kunnen ... meer https://www.google.com/url?rct=j&sa=t&url=https://www.dvhn.nl/groningen/GGDs-in-het-Noorden-kunnen-meer-dan-genoeg-onderwijspersoneel-testen-25632180.html&ct=ga&cd=CAIyGzdiZTM2OTAwNTFkODk0MDk6bmw6bmw6Tkw6Ug&usg=AFQjCNFkzm5s1-uOwHsN8hnoSsXVPRt-3A

[ictbaneninnederland]

Testcoördinator

Als Testcoördinatorwerken voor de mooiste gemeente van het land!?Voor de Gemeente Rotterdam zoek ik een Testcoördinator. Als testmanager ben je verantwoordelijk voor de testactiviteiten binnen projecten van BCO, het initiëren en implementeren van kwaliteit verhogende maatregelen en het coachen van de testers en key-users. Je coördineert en prioriteert testactiviteiten, stemt het testbeleid af met de organisatie en denkt op strategisch niveau mee over risico's, preventieve en .. http://dlvr.it/QlLSvj

[saulsplace]

RIVM houdt belangrijke wijzigingen coronatest stil

Sinds kort stijgt het aantal ‘coronabesmettingen’ opeens snel. Niet alleen in absolute aantallen door het opschalen van het testbeleid, maar ook procentueel lijkt het alsof het virus weer de kop opsteekt. Biochemicus Mario Ortiz Martinez besloot te onderzoeken hoe dat kan. Tot zijn verbazing ontdekte hij dat er essentiële zaken gewijzigd zijn in de richtlijn van het RIVM over de coronatests.

Tot voor kort stond op de website van het RIVM dat er op drie – het E-, N- en RdRP-gen – brokstukjes werd getest, maar nu testen de meeste laboratoria nog maar op één brokstukje, het E-gen. Het RIVM heeft daartoe besloten om zo tijd en grondstoffen te besparen bij het uitvoeren van de tests.

Daarnaast is het zo dat de coronatest werkt op basis van herhalingen (cycli) om genetisch materiaal te vermeerderen. Deze beoordelingsgrens is onlangs op de website van het RIVM verhoogd van 30 naar 35 cycli. “Dit heeft een toename van fout-positieven tot gevolg,” aldus de biochemicus.

Dit betekent dat het aantal ‘besmettingen’ wordt overschat!

Hij legde de wijzigingen voor aan twee deskundigen die allebei zeiden dat er als gevolg hiervan extra fout-positieven ontstaan. “Dit betekent dat het aantal ‘besmettingen’ wordt overschat!” zegt Ortiz Martinez. “Waarom houdt het RIVM deze belangrijke wijzigingen stil? Waarom zijn ze niet met het kabinet gedeeld?”

Tweede Kamerlid Wybren van Haga heeft kritische vragen over de wijzigingen gesteld aan minister De Jonge. Die antwoordde: “U stelt een waanzinnig technisch ingewikkelde vraag. Je moet eigenlijk lange tijd bij een lab hebben gewerkt om die te kunnen beantwoorden.” Om een lang verhaal kort te maken: daar komen we nog op terug.

Van Haga zei te hopen dat hij dan niet weer 6 of 12 weken hoeft te wachten en op korte termijn antwoord krijgt. “Ja, zeker,” reageerde De Jonge schamper.

[saulsplace]

De Overheid, het RIVM en de Media liegen over de cijfers.

Jaap van Dissel vertelde 11-08-2020 tijdens de technische briefing dat de cijfers van de ziekenhuizen dermate laag zijn dat ze geen betrouwbare indicator meer zijn.

Als de cijfers van de ziekenhuizen nu geen juiste indicator meer zijn, dan waren ze dat nooit. Het reproductiegetal ‘R’ wordt nu boven de 1 gehouden door massaal te testen en positieve uitslagen te publiceren als 'patiënten, besmettingen.'

De GGD heeft toegegeven dat positief geteste mensen eigenlijk geen "patiënten" zijn, maar "positief geteste mensen".

Voor de duidelijkheid; Een positieve test is niet hetzelfde als een besmetting. Het RIVM en de Media liegen dus over de cijfers.

Bronnen:

Jaap van Dissel (Tijdstip minuut 38)

Technische briefing Ontwikkelingen Coronavirus 11-08-2020: https://debatdirect.tweedekamer.nl/…/ontwikkelin…/onderwerp…

GGD

GGD verklaart ‘patiënten’ zijn geen patiënten: https://www.facebook.com/watch/?v=243474439973814

RIVM

Uitleg SARS-CoV-2-PCR test: https://lci.rivm.nl/covid-19-testbeleid%20personen%20zonder…

[omroepcastricum]

CASTRICUM – er is de afgelopen week een inwoner van Castricum besmet verklaard.

Sinds het vorige bericht van 29 mei is er één inwoners gemeld met een bewezen besmetting met het coronavirus. Dit brengt het totaal op 80.

In Heemskerk zijn er twee bijgekomen, daar zijn er nu in totaal 85. In gemeente Bergen is na de uitbraak de curve afgevlakt: sinds 27 mei zijn er geen bewezen patiënten meer gemeld en staat de teller op 86.

In Heiloo en Uitgeest zijn er de afgelopen week geen besmettingen geweest, daar zijn het er 48 respectievelijk 23 in totaal.

Landelijk zijn er momenteel dagelijks ongeveer twee maal méér nieuwe bewezen infecties (ongeveer 200) dan in de week ervoor. Dit wordt toegeschreven aan de verruiming van het testbeleid. Iedereen met klachten kan zich testen, aanmelding op telefoonnummer  0800-1202

Foto: Omroep Castricum.

[omroepcastricum]

CASTRICUM – De kampeerterreinen en strandhuisjes zijn sinds vrijdag weer toegankelijk voor bezoekers. Dat vertelde burgemeester Toon Mans zaterdag op de radio bij Omroep Castricum. In het interview blikte de burgemeester daarnaast terug op 4/5 mei, werd vooruit geblikt op de aangekondigde versoepeling van de corona maatregelen en werd er gesproken over het nood hulppakket voor lokale ondernemers.

De aanpassing aan de noodverordening voor het open stellen van de kampeerterreinen en strandhuisjes liet even op zich wachten, maar sinds vrijdag mogen de strandhuisjes en campings weer bezocht worden. De burgemeester lichtte in het interview toe dat er nog wel beperkingen gelden: “in een strandhuisje ben je alleen met je gezin. Dezelfde situatie als je thuis zou hebben. Geen vreemden erbij. Ten tweede is er gekeken naar de routing. Je loopt over het pad naar het strandhuisje en via de zee loop je het strand weer af. Het wordt éénrichtingverkeer”.

Vorige week werd nagedacht over een maximale bezettingsgraad van 50% voor de strandhuisjes, maar die beperking geldt niet. “We hebben in overleg met strandhuiseigenaren bepaald dat de kans klein is dat alle strandhuisjes bezet zijn”, lichtte de burgemeester toe. “Daarnaast zijn er ook eigenaren die het te riskant vinden voor hun gezondheid en die gaan nog niet. Je zult zien dat een beperkt percentage bezet is. En met deze aanvullende maatregelen denk ik dat we een heel eind komen.”

Vermijd vooral drukte “Vermijd vooral drukte is wat mij betreft het nieuwe blijf zoveel mogelijk thuis”, benadrukte de burgemeester. “En zorg er voor dat je je routing en logistieke ruimtes zo goed mogelijk indeelt, en de kans dat je elkaar tegenkomt beperkt. Als je elkaar tegenkomt dat er dan voldoende ruimte is om die anderhalve meter in acht te nemen.”

4 en 5 mei goed verlopen 4 en 5 mei zijn volgens de burgemeester rustig en mooi verlopen. “We hebben op 4 mei bloemen gelegd op de plekken waar we altijd bloemen leggen en hebben een toespraak gehouden. Alles is mooi geregistreerd door C-TV. En op 5 mei hebben we een toespraak opgenomen, die is uitgezonden om stil te staan bij de bevrijding. We hebben gehoor gegeven aan datgene wat het comité wilde rondom 4 en 5 mei.”

In de toespraak op 5 mei gaf de burgemeester speciale aandacht aan organisaties die hun voorbereidingen voor 5 mei moesten staken. “Er waren heel veel mensen al bezig geweest met de voorbereidingen rondom de viering van de bevrijding. Het is heel jammer dat het werk voor een groot deel voor niets is geweest. Daarom heb ik deze groep mensen bedankt in mijn toespraak op 5 mei om ze te bedanken voor al het werk dat ze gedaan hebben. Er komt vast een later moment dat een aantal evenementen alsnog doorgaan.” De toespraak en de herdenkingen zijn terug te zien het YouTube-kanaal van Omroep Castricum.

Basisscholen, kappers en zwembad weer open Vanaf maandag starten de basisscholen weer. Ook contactberoepen mogen weer uitgevoerd worden. En daarnaast gaat het zwembad van Castricum maandag weer open. De burgemeester: “Er mogen gelukkig weer wat dingen, maar daarbij geldt wel dat mocht er een verslechtering optreden dan zullen we moeten optreden. Maar vooralsnog krijgen we meer ruimte.”

De burgemeester benadrukte men vooral zelf het gezond verstand moet blijven gebruiken. “We moeten de rol van de gemeente niet overschatten. Het gaat over eigen verantwoordelijkheid en zelf je gezond verstand gebruiken. We kunnen moeilijk op elke hoek en op elke sector gaan letten.”

Scholen in Castricum hebben er voor gekozen om hele dagen les te geven met elke dag een andere groep, vertelde burgemeester Mans. “De meeste scholen hebben er voor gekozen om hele dagen les te geven met de ene dag de ene groep en de andere dag de andere groep, dus half-half. Dat geldt tot 1 juni en de verwachting is dat vanaf 1 juni de basisscholen weer volledig open gaan. Als alles goed gaat de komende weken kunnen de middelbare scholen weer open vanaf 1 juni.”

Jeugdtrainers en onderwijs- en opvangmedewerkers kunnen zich laten testen De overheid heeft afgelopen woensdag het testbeleid aangepast waardoor er meer doelgroepen zijn die getest kunnen worden. Onderwijs en opvang medewerkers, maar ook jeugdtrainers bijvoorbeeld. De burgemeester: “De GGD voert de testen uit, en daar kunnen ze getest worden. Als je in deze beroepsgroepen zit en je hebt klachten, dan mag je je laten testen.”

Steunplan volgende week in gemeenteraad Er is de afgelopen week door de gemeente gewerkt aan een noodplan voor lokale ondernemers. Het plan wordt komende week besproken in de gemeenteraad, zo vertelde de burgemeester in het interview. “Het steunplan dat ligt er. Het behelst verschillende dingen. Ten eerste kijken we bij verenigingen om een aantal betalingen die ze moeten doen, zoals de huur van sportvelden, worden kwijtgescholden. Tweede is dat er gekeken wordt naar precario en toeristenbelasting.”

Van volledige kwijtschelding is geen sprake volgens de burgemeester. “We werken met verschillende systemen als het gaat over de inning van toeristenbelasting. Die berekeningen kloppen niet meer omdat die zijn gebaseerd op gemiddelden. Dit moet opnieuw bekeken worden waardoor het voor bedrijven verlichting kan betekenen.”

Herstelfonds De gemeente werkt aan een herstelfonds. “We willen een herstelfonds in het leven willen roepen zodat we de financiele middelen hebben om bedrijven te kunnen helpen.”, lichtte de burgemeester toe. “We bespreken dit donderdag in de gemeenteraad en ik ga ervanuit dat de gemeenteraad dat ook omarmt omdat het volgens mij een prima initiatief is om ervoor te zorgen dat we wat financiële middelen hebben om bedrijven, ondernemers en verengingen te kunnen helpen.” Organisaties kunnen een aanvraag indienen waarna de gemeente kijkf of ze in aanmerking komen voor de regeling.

Anderhalvemetersamenleving: grotere terrassen en verruiming openingstijden De gemeente kijkt met ondernemers naar het vormgeven van de anderhalvemetersamenleving. Volgens de burgemeester is dit complex. “We zijn in gesprek met de horeca om te kijken of ze mogelijkheden kan krijgen om hun terras te vergroten zodat ze iets meer capaciteit hebben dan wanneer het terras de huidige oppervlakte heeft. Er komt wel weer een nieuw probleem onder vandaan. Het betekent dat je de schaarse ruimte gaat inperken. Dat gaat bijvoorbeeld ten koste van looproutes.”

Ook wordt gekeken naar het verruimen van de openingstijden. “De openings- en sluitingstijden van de terrassen zijn knoppen waar je aan kunt draaien om te zorgen dat er meer ruimte is om wat te verkopen. Tegelijkertijd zie je dat ruimere terrastijden impact heeft op de omgeving. Bijvoorbeeld als een terras om tien uur ’s avonds dicht gaat of één uur ’s nachts, dat is natuurlijk een verschil.”

Dit weekend extra toezichthouders De burgemeester gaat dit weekend extra toezichthouders inzetten. “Wat ik merk is dat, zeker nu met het mooie weer, de jeugd weer meer in groepen bij elkaar komt, zowel op het strand als daarbuiten. Dat hebben we vrijdagavond ook geconstateerd. Dat betekent dat we extra inzetten om ervoor te zorgen dat het veilig blijft. Zowel op het strand als in de kernen wordt voldoende gesurveilleerd.”

Het hele interview is te beluisteren via de website van Omroep Castricum.