#taoizm

[yorgunherakles]

huzur içindeyken düşüncelere dalmaz, harekete geçtiğinde endişelenmez. doğru ve yanlışı, iyiliği ve kötülüğü umursamaz.

zhuangzi - the perfect man

[n-inna-n]

Taoizm zakłada, że mikrokosmos (nasze ciało) jest nierozerwalnie związany z makrokosmosem (naszą planetą i wszystkim, co nas otacza). [...] Nie wiem, jak zanieczyszczony musiał być świat, w którym żyłem ja, skoro moje życie składało się jedynie z pasma nieszczęść i niepowodzeń.

-Edyta Prusinowska - "Opowiem o tobie gwiazdom"

[addstory]

Ateizm i agnostycyzm: Różne ścieżki do bezbożnej duchowości

Ateista, agnostyk, deista, teista... Nie zawsze łatwo jest wyznaczyć granicę między tymi różnymi nurtami lub doktrynami opisującymi relację z Bogiem. Dla niektórych duchowość nie może obejść się bez Boga. Dla innych Bóg nie istnieje, a wiara w Niego może być przeszkodą w angażowaniu się w filozofię i duchowość. Wreszcie dla innych niemożliwe jest ostateczne stwierdzenie kwestii istnienia Boga.

Te różne podejścia prowadzą do kolejnej kwestii: definicji Boga. W zależności od konkretnego przypadku, Bóg może być postrzegany jako Istota Najwyższa, transcendentny Stwórca, manifestujący się lub nie, poznawalny lub niepoznawalny, uosobiony lub nie. Można go również zdefiniować szerzej jako jednoczącą i porządkującą zasadę świata: uniwersalne lub kosmiczne prawo. Czasami Bóg jest również opisywany jako sama natura.

Ateiści i agnostycy, deiści i teiści

Spróbujmy użyć następujących definicji filozoficznych: ateizm (lub niewiara) jest zaprzeczeniem istnienia Boga. Ateizm, który często opiera się na materialistycznym poglądzie, może przejawiać się na różne sposoby: od całkowitego zaprzeczenia duchowości (często połączonego z antyklerykalizmem) po praktyki duchowe oparte na niereligijnym humanizmie. Agnostycyzm to stanowisko tych, którzy twierdzą, że nie mogą wydać ostatecznych oświadczeń na temat Boga i jego istnienia. Agnostycy uważają ideę Boga za niedostępną. Nie odrzucają istnienia Boga, ale nie widzą dowodów na jego istnienie. Dla nich religie są przede wszystkim zjawiskami ludzkimi i społecznymi. 

Deizm to stanowisko tych, którzy uznają istnienie bóstwa, zdefiniowanego jako wyjątkowy bóg, transcendentny, ale niepoznawalny i nieokreślony. Bóg ten nie jest bogiem religii. Deiści mówią o istnieniu „najwyższej istoty” bez odniesienia do jakichkolwiek dogmatów czy prawd objawionych. Jest to Bóg uniwersalnego prawa i rozumu, Bóg bez formy, ale obecny wszędzie. Teizm jest wiarą w Boga, zwykle jednego Boga (monoteizm), który jest manifestowany i personifikowany. Ten jeden Bóg jest stwórcą wszystkich rzeczy. Bezpośrednio interweniuje w sprawy ludzi. Objawia się przy pewnych okazjach i ujawnia swoje zamiary.

Na czym więc stoimy? Różnica między ateistami a agnostykami jest oczywista: ateiści zajmują jasne stanowisko w sprawie istnienia Boga (Bóg nie istnieje), podczas gdy agnostycy po prostu wierzą, że nie można obronić zdecydowanego stanowiska w tej kwestii. Teizm jest deizmem, ale z istotnym wymiarem religijnym. Mamy więc do czynienia z różnymi doktrynami lub stanowiskami filozoficznymi. Zrozummy to bardziej szczegółowo.

Różnica między wiarą a duchowością bez Boga

Jak już widzieliśmy, ateizm jest zaprzeczeniem Boga, podczas gdy agnostycyzm jest sceptycyzmem. W filozofii sceptycyzm polega na badaniu rzeczy i idei oraz porównywaniu ich w celu wykazania, że każdy tok rozumowania można obalić lub przezwyciężyć. Sceptycyzm odrzuca niezmienne idee z tego prostego powodu, że nie wiemy, czy są one prawdziwe czy fałszywe.

Jeśli ateizm jest pozycją zamkniętą, agnostycyzm wydaje się bardziej otwarty: jest zaproszeniem do ciągłego wątpienia, do poszukiwania niepoznawalnego. Z pewnością jest to droga do mądrości. Wątpliwość i ostrożność są cechami charakterystycznymi agnostycyzmu, czego nie można powiedzieć o ateizmie. Jednak różnicę między ateizmem a agnostycyzmem można spojrzeć z perspektywy, jeśli chodzi o praktykę duchową. Obu może towarzyszyć bezbożna duchowość, która może przybrać formę uniwersalistycznego humanizmu.

Czy bezbożna duchowość istnieje?

Ateiści i agnostycy mogą uznać za możliwe praktykowanie duchowości bez żadnego odniesienia do Boga lub religii. Podstawowe („święte”) wartości moralne - humanizm, altruizm, współczucie, życzliwość, braterstwo, pokora, sprawiedliwość i piękno - nie potrzebują boga, aby istnieć, być uznawane i kultywowane.

Co więcej, niektóre filozofie Wschodu, takie jak buddyzm i taoizm, obywają się bez Boga, choć funkcjonują jako religie, z dogmatami, rytuałami i duchowieństwem. To pokazuje, że duchowość może istnieć niezależnie od wiary w Boga. Dlatego musimy rozróżnić między duchowością, wiarą w Boga i praktykami religijnymi. Te trzy elementy mogą się pokrywać lub nie.

Posłuszeństwo Bogu: zbawienie czy zguba?

Dla ateistów koncepcja Boga stanowi poważną przeszkodę dla wolnej i autentycznej duchowości. Trzymając się fałszywej idei Boga, który jest stwórcą i regulatorem wszystkich rzeczy, wierzący gubią drogę. Zaślepieni dogmatami, odcinają się od możliwości dostępu do zrozumienia i wiedzy o tym, co istotne.

Z kolei dla deistów duchowość jest niemożliwa bez uznania istnienia Boga: jest to kwestia zbliżenia się do Niego, poddania się Mu. Rzeczywiście, poddanie się Bogu jest drogą do wyzwolenia, ponieważ musimy zaprzeć się samych siebie, aby zmienić orientację w zbawczym kierunku. Wiara w Boga pozwala nam na nowo odkryć nasze prawdziwe miejsce w świecie: oznacza wyrzeczenie się złudzeń i dążenie do podporządkowania się uniwersalnemu prawu, prawu kosmicznemu.

Oznacza także stanie blisko osi świata, blisko studni prawdy. W rzeczywistości wszystko to jest kwestią słownictwa. Jeśli zdefiniujemy Boga jako prawo kosmiczne, wówczas ateizm i deizm można pogodzić. W obu przypadkach duchowość jest ścieżką do humanizmu, altruizmu i miłości, to znaczy ścieżką, która prowadzi do uznania wartości wykraczających poza egocentryczną jednostkę. Pod tym względem wartości religijne, takie jak nadzieja, miłosierdzie, roztropność, wstrzemięźliwość, sprawiedliwość i inne, są bardzo bliskie wartościom duchowości ateistycznej.

Wnioski

Różnica między ateizmem a agnostycyzmem polega nie tylko na poglądach na temat istnienia Boga, ale także na podejściu do duchowości i poszukiwaniu sensu. W świecie, w którym religia, filozofia i nauka przecinają się, ateiści i agnostycy pokazują, że rozwój duchowy jest możliwy poza ramami religijnymi, poprzez poszukiwanie prawdy, miłości i człowieczeństwa. Każdy z nas może wybrać własną ścieżkę, opartą na wątpliwościach lub zaprzeczeniu, wierze w kosmiczny porządek lub w ludzkie wartości. Ostatecznie to właśnie te poszukiwania przybliżają nas do prawdziwej duchowości - tej, która wykracza poza dogmaty i jednoczy nas w dążeniu do zrozumienia świata i naszego w nim miejsca.

[adl1bbed]

Bölüm 116: Yarısı senin hatırın, diğer yarısı aradığım Taoizm için

Ç/N: Başlık bir alıntı: Ayrılık Acısı 离思 yazan: Yuan Zhen 元稹  

Güneydeki çalışma odasına girdikten sonra on yedi adımın ardından Qi Yan'ı gördü. Nangong Jingnu kalbini ve duygularını yatıştırmak için adımlarını sayıyordu.

Fakat Qi Yan'ı gördüğü anda öfkesi yine de patladı.

Beşinci Prens Nangong Da imparatorluk masasının ardında kurulmuş bir şekilde oturuyordu. Lu Zhongxing de onun sağ tarafında oturuyordu, fakat Qi Yan yanlış bir şey yaptığı için başı belada olan bir çocuk gibi sırtı dik bir şekilde ayakta duruyordu. Neden böyleydi?

Nangong Jingnu'yu ilk gören baş koltuktaki Nangong Da oldu, fakat hareketleri kısıtlı olduğundan dolayı yerinden kalkmadı, "Xiao-mei geldi."

Lu Zhongxing ayağa kalktıktan sonra ellerini birleştirip eğildi, "Ekselansları Zhenzhen'e selamlar."

Qi Yan ancak o zaman arkasına dönmüştü. Nangong Jingnu nihayet onun yüzünü doğrudan görebildi: yetkili kepinin kenarlarından biri kırılmıştı, ama bir noktada hala kepe bağlı duruyordu. Aşağı sarkmış hali göze biraz tuhaf görünüyordu.

Gözlerinin kenarlarıyla ağzının köşesi morarmıştı. Vurulmuş olan gözü bir miktar kanlanmıştı, fakat yüz ifadesinden inatçı bir güçlülük görülüyordu.

Qi Yan'ın eğilmesini beklemeyen Nangong Jingnu doğrudan onun elini tuttu ve imparatorluk masasına doğru yürüdü. Gülümseyerek, "Wu-ge, Fumam ne kusur işledi?" diye sordu.

Nangong Da bu soru karşısında afallayıp kalmıştı... Meclisin önünde saygıyı elden bırakmak gerçekten de küçümsenecek bir hata değildi, fakat neyse ki olay meclis dağıldıktan sonra yaşanmıştı. İmparator babası bunu görmemişti ve bu iki insan da imparatorluk ailesinin üyeleriydi. Sembolik bir cezanın ardından unutulup gidebilirdi.

Nangong Da'nın konuşmadığını gören Nangong Jingnu'nun yüzündeki gülümseme silindi. Lu Zhongxing'e bir bakış attı, "Yanlış hatırlamıyorsam ilk başlatan Efendi Lu'ydu, değil mi? Neden ikiniz de otururken bir tek benim Fumam ayakta duruyor? Sadece wu-ge olsa tamam ama..."

Nangong Da ve Lu Zhongxing dilleri tutulmuş halde bakışıyordu. Qi Yan apaçık kendisi oturmak istememişti... fakat bu sebep böylesi bir durumda açıklanamazdı, bu yüzden Lu Zhongxing özür dilercesine gülümseyerek sandalyesinden kalktı. Nangong Jingnu ise, "Efendi Lu yerinde kalabilir, Fumamın yanında ben dururum," diyerek karşılık verdi.

Nangong Jingnu böyle demişken kim "yerinde oturmaya" devam edebilirdi ki? Nangong Rang yatağa bağlı olsa da tek meşru Prensesin yıllardır süregelen prestiji hala seçkin bir konumdaydı.

Şimdi yalnızca Lu Zhongxing değil, hareketleri aksak olan Nangong Da bile sandalyesinin arkasına yaslanmış duran koltuk değneğini kavrayıp ayağa kalkmıştı.

Qi Yan durumu açıklamak istedi, fakat Nangong Jingnu'nun elini sert bir şekilde sıktırdığını hissetti ve ağzını kapalı tuttu.

Nangong Jingnu'nun gerçeği bilmeme imkanı var mıydı? Sadece, duyduğu öfkeye hakim olamıyordu! Qi Yan oturmak istemediyse bile Lu Zhongxing'in de onunla beraber ayakta durması gerekirdi. Qi Yan'ın gerçeği açıklamasına izin vermek istemiyordu, bu konuyu sonuna kadar götürmeye kararlıydı.

Qi Yan: "Ekselansları..."

Nangong Jingnu arkasını dönerek diğer ikisine sırtını çevirdi, "Sorun ne? Bir yerin mi ağrıyor?" Gözlerinden endişe ve acı okunuyordu.

Bir önceki sefer araları bozuk biçimde ayrılmaları Nangong Jingnu'nun kalbinde iz bırakmıştı, fakat yine de Qi Yan'ı tanıdığına inanıyordu. Nihayetinde bu insanın bu şekilde davranması nadiren olmuyordu ve kendisi de çok meşguldü. İmparator babası da yaptığı vazifeyi başkalarına anlatmaması için onu ciddiyetle uyarmıştı.

Bu işlere gömülme sürecinin son bulmasını çok istiyordu. İmparator babasının sağlığı düzeldiğinde bu vazifeden çekilerek yeniden düzgün bir biçimde Qi Yan ile birlikte olacaktı. Henüz gençlerdi, önlerinde hala yaşanacak uzun bir ömür vardı.

Qi Yan'ın geçen sefer öyle demesi aslında iyi olmuştu. En azından neden bu kadar meşgul olduğunu açıklayamayacağı bir duruma düşmemişti.

Bunun ne zaman başladığı bilinmez ama Nangong Jingnu artık Qi Yan'a daha fazla mutluluk ve konfor sağlamak için bu ilişkide daha çok şeye göğüs germeye hazırdı.

Nangong Shunu içeri girdiğinde son derece afallamıştı. Ne türden bir duruma baktığını anlamlandıramıyordu: Nangong Da koltuk değneğine yaslanarak ona acı acı gülümsüyordu, kız kardeşi eniştesinin elinden tutarak kenarda dikiliyor, onu tiksindiren adamsa orada dağılmış bir yüzle öylece dikiliyordu.

Nangong Shunu bunlar karşısında şaşırmadan edemedi. Haberleri aldığında şoke olmuştu, Lu Zhongxing bir askeri yetkiliydi sonuçta. En büyük endişesi Qi Yan'ın yaralanmış olmasıydı.

Fakat gerçekte Lu Zhongxing, çelimsiz bilgin Qi Yan'dan daha çok dağılmış görünüyordu. Nangong Shunu bunu hayret verici bularak gözlerini Lu Zhongxing'in yüzünden ayırıp Qi Yan'ı süzmeye başladı.

Bu kişi onu hayal kırıklığına uğratmamıştı. Onun yüzü de berbat haldeydi, fakat sırtı bir fırça misali dimdikti. Kaşlarının arası ve gözlerinde inatçı bir dayanıklılık görülüyordu.

İki insan arasındaki fark, bir bakışta ayırt edilebilirdi.

Nangong Da: "Herkes burada olduğuna göre..."

Nangong Jingnu onun lafını böldü, "Er-jie geldiğine göre, bu sorunla ben ilgileneceğim."

Ağzından bu sözcükler çıktığı gibi Nangong Jingnu, Qi Yan'ı elinden tutup çekerek herkesin önünde Lu Zhongxing'e doğru yürüdü. Ve o daha tepki veremeden Nangong Jingnu çoktan dizine tekmeyi indirmişti...

Durmadan önce peş peşe birkaç defa tekmeledi, ardından çenesini kaldırdı, "Neden bunlara da karşılık vermiyorsun?"

Lu Zhongxing'in yüzü kırmızı ile beyaz renk arasında gidip geldikten sonra dişlerinin arasından zorla, "Bu kulun haddine değil," diyebildi.

Nangong Jingnu soğuk bir şekilde homurdandı, "Efendi Lu'nun cüret edemeyeceği şey kaldı mı ki? Er-jie de burada olduğuna göre çoğunluğu kullanarak azınlığı ezmiyorum. Şöyle de diyebilirim, tüm bu yıllar boyunca çoktan kötü bir itibarım oldu. Başka bir tanesiyle daha bilinsem ne olacak! Bugün olanların arkasındaki sebebi duymak istemiyorum, işte o kadar mantıksız biriyim. Eğer Efendi Lu bir daha benim Fumamla tartışmaya girerse bizzat Komutanlık mülküne gidip babanla açık açık konuşacağım! Seninle değil... hıh."

Nangong Da ve Nangong Shunu boş gözlerle Nangong Jingnu'ya bakıyordu. O ise hala sakin bir tutumla Qi Yan'ın elinden tutmaktaydı.

İmparatorluk masasına doğru geldi, "Wu-ge, bu mesele için ceza ya da kısıtlama, ne verilirse kabul edeceğiz."

Nangong Da başını salladı. Yeniden ağzını açtı, fakat tek bir kelime bile edememişti.

Nangong Jingnu Qi Yan'ı Nangong Shunu'ya doğru götürdü, ardından nihayet Qi Yan'ın elini bırakıp onu selamladı, "Er-jie, müsait zamanında kız kardeşler olarak ayrıyeten buluşmalıyız. Meimei er-jie neyde karar kılarsa yapacak, ama bugünlük bunu konuşmayalım."

Nangong Shunu hafifçe Nangong Jingnu'nun koluna vurduktan sonra yumuşak bir sesle, "Hadi git öyleyse, eniştemi muayene etmesi için imparatorluk doktorunu çağır," dedi.

Çimenli Ovalar yok edileli çoktan on üç yıl olmuştu, fakat Qi Yan daha önce hiç bu denli kontrolünü yitirmemişti...

Nangong Jingnu'nun onda bıraktığı etki, sakinliğini ve soğukkanlılığını yerle bir etmişti.

Qi Yan, ayakları kendiliğinden onun adımlarını izlerken Nangong Jingnu'nun gönlünce kendisini yönlendirmesine izin verdi. İstemsizce ilk karşılaşmalarını hatırlamıştı.

O zamanlar Nangong Jingnu erkek giysileri içerisindeydi ve çevresindeki her yeri süzerken gözleri merak ve cesaretle doluydu. Sonra Qi Yan kazara Nangong Shunu'ya çarptığında, Nangong Jingnu onun kol yenini tutup bir türlü bırakmamış ve hatta bacağını kaldırıp onu sert bir şekilde tekmelemişti.

Dizindeki acı geçeli çok uzun zaman olsa da çektiği şiddetli acı hala anılarında yer ediyordu...

Qi Yan dudaklarının köşelerinin yukarıya kıvrılmasına engel olamadı. Efendi Lu'nun birkaç gün boyunca canı yanabilirdi.

Güneydeki çalışma odasının dışına çıktıklarında Nangong Jingnu Qi Yan'ın elini bıraktı.

Alçak sesli bir iç çekiş duyuldu. Qi Yan başını ona çevirdi, lakin Nangong Jingnu'nun kısık sesle şöyle dediğini duydu, "Geri malikaneye döndüğümüzde konuşalım, bugün boş vaktim var."

"Anlaşıldı."

Prenses malikanesine gittiklerinde, Qi Yan'ın yüzündeki yaralarla Nangong Jingnu bizzat ilgilendi. Haşlanmış bir tavuk yumurtasını Qi Yan'ın yüzüne sürerken gözlerindeki acıyı saklayabildiği söylenemezdi.

Nangong Jingnu: "Yüzünden başka bir yerin acıyor mu? Bir bakayım mı?"

Qi Yan'ın nefesi kesildi. Tavuk yumurtasını aldı ve aralarına bir miktar mesafe koydu, "Bu kul böyle iyi."

Nangong Jingnu'nun bakışları karardı ve konuyu değiştirdi, "Sağlığın nasıl?"

"Belki de sadece hava değişimi çarptığındandır. Bu kul biraz dinlendikten sonra çoktan iyileşti."

"İmparatorluk doktoruyla görüştün mü? Ne söyledi?"

"Evet. Bir sıkıntı kalmamış."

Nangong Jingnu: "Güzel."

Bir anlık sessizlikten sonra Nangong Jingnu, "Sen ve Lu Zhongxing arasında ne yaşandı?" diye sordu.

Qi Yan dudaklarını birbirine bastırdıktan sonra açıklamaya başladı, "Bu kul her şeyi net bir şekilde duymasa da, er-jie ile bana iftira attığını duydu. Renkli mühürlere gözü kaymış... O sırada etrafta çok sayıda efendi bulunuyordu. Diğer insanların duyduklarını yanlış anlamasından korktuğu için bu kulun bir şeyler yapmaktan başka şansı kalmadı."

Nangong Jingnu bir anlığına şaşıp kaldıktan sonra hızlı bir şekilde mevzunun kilit noktalarını birleştirdi. Şok içinde karşılık verdi, "Olamaz! Lu Zhongxing senin münzevi çoban olduğunu öğrenmiş olmalı, ben er-jie'yi bulmaya gidiyorum!"

... ...

Nangong Jingnu geri döndüğünde, Qiuju ona Qi Yan'ın gittiğini bildirdi.

Çalışma odasına geldi. Neler yaşandığını düşündüğünde hala iç çekmekten kendini alamıyordu.

Kitaplığa bir kağıt bıraktı. Bu raf son derece genişti, üzerindeki her şey Qi Yan'ın ona verdiklerinden oluşuyordu. Çoğunluğu kitaplardı ve artık münzevi çobana ait bir tane daha mürekkep işi hazinesi olmuştu.

Nangong Shunu'nun geçmişte münzevi çobana karşı tek taraflı hisleri vardı. Daha ayrıntıya inilirse, Nangong Shunu eskiden Gongyang Huai'yi münzevi çoban sanıyordu. Fakat bu mevzuyu neredeyse unutmuş olan tek kişi Nangong Jingnu değildi, konunun öznesi olan kişi de ancak hayal meyal hatırlayabilmişti. Bu, küçüklüğünde kısa bir dönem boyunca duyduğu bir hevesti sadece. Nangong Shunu münzevi çobanın aslında Qi Yan olduğunu duyunca yüz ifadesi bir anlık donakalmış, ardından sessiz bir şekilde gülmüş ve Nangong Jingnu'yu teskin etmişti. Onu elinden tutarak çalışma odasına götürdükten sonra duvardaki el yazmasını bizzat indirip Nangong Jingnu'ya teslim etmişti.

Bundan sonra da pek bir şey dememişti, sadece iyi hissetmediğini söylemiş ve böylelikle Nangong Jingnu geri dönmüştü.

"Ai..."

Nangong Jingnu sessizce iç geçirdi. Mürekkebin tam kıvamında olduğunu gördüğünde fırçasını eline aldı ve kağıda altı karakter çizdi: Wuling, Yaohua, Yuanjun.

Ç/N: 无陵 wu – yok, ling – tepe/dağ/mozole | 瑶华 yao – kıymetli yeşim taşı, hua – muhteşem | 缘君 yuan – kader/sebep, jun – hükümdar/centilmen

Qi Yan çoktan yirmi bir yaşına gelmiş olmasına rağmen hala bir saygı ismi yoktu. Nangong Jingnu da Gongyang Huai'nin kavgayı durdurmaya çalışırken Tiezhu diyerek bağırdığını öğrenmişti. Eğer bu devam ederse, yüz yetkilinin arasında dönen bir şakaya dönebilirdi.

Aslında Nangong Jingnu çok uzun zamandır bir isim seçme niyetindeydi, fakat epey süredir bu üçü arasında kalıyordu.

Wuling'in kaynağı şuydu: Dağlar yıkılana, dereler kuruyana, kışın gök gürleyene, yazın kar yağana ve dünya gökyüzüne karışana dek, işte o zamana dek seni sevmekten vazgeçmeyeceğim.

Ç/N: 上邪 Shàng Xié adlı yeminden

Bu isim güzeldi, fakat tam olarak doğru gelmiyordu. Nangong Jingnu bundaki örtülü anlamın çok zayıf olduğunu hissediyordu. Qi Yan bunu beğenmeyebilirdi ve "Wuling 无陵" karakterleri katı bir soğukluk barındırıyordu. Qi Yan'ın saygı adı bu olursa gerçekten de adı gibi olabilirdi.

Bu noktaya kadar düşünen Nangong Jingnu, bu iki karakterin üzerini çizdi.

Yaohua şuradan geliyordu: hikaye dinleyicileri sıkıyor, ölümsüzlerin dostluğu zaten derindir. Bulutlar ağır ağır çöküp kasvet basarken eski bir bölümün tekrar edilmesi gerekir. Sazlık olması gerektiği gibi griye döner, bahar gelebilmek için savaşır. Yıllar ağaçların rengini sarsarken baharın soluğu saf bir yüreği sarar. Rüzgar yüksek pencereleri tıngırdatıyor, nehir akıntısının bıraktığı iz kıyıyı çarpıtıyor. İnsanlar kıyafetlerine iğne takmak için ayna kullandığı sırada, geçerlidir daima kurallar. Güneş batarken güney sarayına sükunet çöküyor. Değerli yeşim taşının ihtişamı, düzgün müziği titretiyor...

Ç/N: 和骞右丞省中暮望

Bu Nangong Jingnu'nun favorisiydi çünkü o kelimenin hemen öncesindeki dizede kendi adı gizliydi. Fakat Yaohua sözcüğü kulağa son derece feminen geliyordu ve iki Prensesin unvanlarıyla çakışıyordu... 

Ç/N: ...日暮| 南宫静，瑶华| 振雅音 Güneş batarken güney sarayına sükunet çöküyor, değerli yeşim taşının ihtişamı, düzgün müziği titretiyor 南宫静女 nangong – güney sarayı, jingnu -sessiz kız

Nangong Jingnu sessiz bir iç çekti, gözlerinden isteksizlik okunurken Yaohua kelimesinin de üzerini çizdi.

Kağıdın üzerinde yalnızca Yuanjun'a ait iki karakter kalmıştı. Nangong Jingnu kısık sesle ezberden okumaya başladı, "Bir kez denizi aştığında hiçbir su yeterince geniş değildir, zirveyi taçlandıran buluttan başka hiçbir bulut güzel değildir. Beni cezbetmeyen çiçeklerin yanından geçiyorum; yarısı senin hatırın, diğer yarısı aradığım Taoizm için."

Nangong Jingnu kitaplık rafına doğru gelerek bir parça kırmızı kağıt aldı, ardından dikkatli ve özenli bir şekilde üç kez "Yuanjun" karakterlerini yazdı.

"Qiuju."

"Buyurun, Ekselansları."

"Bunları iç meclis bölümüne, Ayin Bakanlığı'na ve Kraliyet ailesi Bakanlığı'na ilet."

 Ç/N: 半缘修道|半缘君| = yarısı senin hatırın için / sözlük anlamı: yarım – kader/sebep – sen/centilmen, 缘君 Yuanjun'un telaffuzu da "centilmenlik kaderinde yazılı" demek gibi oluyormuş.

— —

[1234567ttttttttttt]

7 Zachowań, Które Dają Ci Przewagę Emocjonalną - Taoizm

[akilfikirgezegeni]

Bir soru (?)

Bugüne kadar ve bundan sonraki inanışları da dahil etmek suretiyle tüm dinlerden ve kültürel inançlardan (Budizm, Şintoizm, Taoizm... gibi) dogmatik olanı çıkartırsak geriye ne kalır?

[rytualymilosne]

Pewność siebie a sukces. Jak przez myślenie przyciągnąć to, czego pragniemy?

Wyobraź sobie świat, w którym Twoje myśli mają moc przyciągania rzeczy, o których marzysz. W takim świecie negatywność odciąga Cię od Twoich celów, podczas gdy pozytywne nastawienie i wiara w swoje marzenia sprawiają, że one się materializują. Tak właśnie działa Prawo przyciągania. To fascynująca koncepcja, mówiąca o tym, jak możemy kształtować naszą rzeczywistość i wpływać na otaczający nas świat. Ale jak zacząć? Jak sprawić, by nasze myśli działały na naszą korzyść, tworząc przyszłość, o której marzymy? Oto kilka kluczowych kroków, które pomogą Ci w efektywnej manifestacji. Kroki do skutecznego manifestowania. Od czego zacząć? Manifestowanie, dzięki popularności, którą zyskało za sprawą książki "Sekret" autorstwa Rhondy Byrne, stało się częścią kultury masowej i zachęciło miliony ludzi do zmiany sposobu myślenia na temat osiągania celów i spełniania marzeń. Byrne i inni zwolennicy manifestowania przekonują, że dzięki sile naszych intencji i odpowiedniemu skierowaniu myśli, możemy przyciągać do naszego życia pożądane wyniki. Kluczowym czynnikiem w tej koncepcji jest Prawo Przyciągania, które mówi, że podobne energie przyciągają się wzajemnie. Prawo przyciągania W praktyce oznacza to, że nasze myślenie i emocje wysyłają określone „wibracje” w przestrzeń, które następnie przyciągają podobne sytuacje, ludzi czy zdarzenia. Ta koncepcja jest często określana jako "prawo przyciągania" i ma głębokie korzenie w wielu kulturach i tradycjach duchowych. Wyznawcy tej teorii wierzą, że poprzez skupienie się na pozytywnych myślach i uczuciach, można przyciągnąć pozytywne doświadczenia do swojego życia. Z drugiej strony, negatywne myśli i emocje mogą przyciągać niepożądane sytuacje. Podobne koncepcje można znaleźć w takich prądach jak buddyzm, hinduizm czy taoizm, gdzie istnieje przekonanie o sile umysłu w kształtowaniu rzeczywistości. Jednakże, wiedza naukowa na temat tego zjawiska jest nadal dyskutowana i nie ma jednoznacznych dowodów potwierdzających tę teorię. Pomimo tego, wiele osób nadal stosuje praktyki koncentracji i wizualizacji, aby stworzyć pozytywne zmiany w swoim życiu i otoczeniu. Takie podejście zakłada, że przez świadome kierowanie naszymi myślami i uczuciami w stronę tego, czego pragniemy - czy to sukcesu, miłości, zdrowia czy bogactwa - możemy wpłynąć na naszą rzeczywistość i przyciągnąć te rzeczy do naszego życia. To zdecydowanie wykracza poza tradycyjne podejście, które polega na ciężkiej pracy i determinacji, wprowadzając element duchowości i wymagając od nas pracy nad naszą wewnętrzną postawą. Jednakże, aby manifestowanie było skuteczne, nie wystarczy tylko myśleć pozytywnie o naszych pragnieniach. Kluczowe jest zrozumienie głębszej filozofii stojącej za Prawem Przyciągania i podjęcie konkretnych działań, które będą wspierały nasze intencje. Obejmuje to jasne określenie naszych celów, wizualizację pożądanego rezultatu, eliminowanie mentalnych i emocjonalnych blokad, które mogą przeszkadzać w osiągnięciu tego, czego pragniemy, a także praktykę wdzięczności i aktywne otwieranie się na odbiór i dostrzeganie sygnałów i możliwości, które pojawią się na naszej drodze. Mimo że pewna doza sceptycyzmu wobec manifestowania jest zrozumiała i zdrowa, nie można zaprzeczyć, że ten sposób myślenia popycha ludzi do pozytywnego nastawienia, motywując ich do działania i pomagając skupić się na celach. Dla wielu, manifestowanie to również forma duchowej praktyki, która pozwala połączyć się z własną wewnętrzną mądrością i intuicją. Sposoby na efektywne wykorzystanie prawa przyciągania Czy chciałbyś dowiedzieć się więcej o manifestowaniu i prawie przyciągania? Jak możesz zastosować te zasady w życiu codziennym? Znalezienie równowagi między wyobrażeniem sobie celów a działaniami może być kluczem do skutecznego manifestowania. Ważne jest także zrozumienie, jakie przeszkody mogą blokować nasze pragnienia i jak je pokonać. Poniżej przedstawiamy parę przydatnych sposobów. - Określenie marzeń i ustawienie celów Na początku przygody z manifestacją ważne jest, by wiedzieć, czego się chce. Gabby Bernstein, ekspert od manifestacji, zaleca precyzyjne określenie swoich intencji i celów. Wyobraź sobie w detalach swoje marzenia – jeśli chodzi o pracę, wyobraź sobie funkcję, jaką pełnisz, atmosferę w biurze, wysokość zarobków. Ważne jest, by spisać te myśli i wyobrazić sobie uczucia, które Cię wtedy ogarną. To pierwszy krok do zrealizowania swoich marzeń. Ważnym elementem manifestacji jest również praca z emocjami i wiarą w spełnienie swoich pragnień. Dążenie do zrozumienia własnych uczuć i wyobrażenie sobie radości oraz satysfakcji z osiągnięcia zamierzonych celów może mieć istotny wpływ na manifestację marzeń. Zatem, oprócz wyznaczenia konkretnych celów, warto również poświęcić czas na zrozumienie własnych reakcji emocjonalnych i przekonanie się, że zasługujemy na spełnienie naszych pragnień. - Wierzyć w swoje marzenia i stosować wizualizację Wizualizacja jest niezwykle skuteczną techniką, która pozwala nam skupić się na naszych celach i marzeniach. Codzienne poświęcenie czasu na wyobrażanie sobie ich realizacji może znacząco wpłynąć na nasze postępy i osiągnięcia. Kiedy regularnie poświęcamy czas na wizualizację, nasza podświadomość zaczyna pracować na rzecz tych celów, co sprawia, że stają się one bardziej realne i wykonalne. Dodatkowo, wizualizacja może również pomóc nam pokonać wątpliwości i lęki, które mogą nas powstrzymywać przed działaniem. Dzięki wyobrażaniu sobie sukcesu, stajemy się bardziej zdeterminowani, co sprawia, że jesteśmy w stanie podejmować wyzwania z większą pewnością siebie i optymizmem. Dlatego warto zadbać o codzienny rytuał wizualizacji, aby zbliżyć się do spełnienia naszych marzeń i celów życiowych. - Usuwanie mentalnych blokad Często to nasze przekonania i lęki stanowią barierę na drodze do sukcesu. Analiza i usuwanie tych blokad to kluczowy krok w manifestacji. Zrozumienie, że ograniczające nas myśli są jedynie złudzeniami, pozwala otworzyć się na nowe możliwości i spełnienie marzeń. Ważne jest, aby zdawać sobie sprawę z siły naszych przekonań i ich wpływu na nasze życie. Wiedza, że nasze przekonania kształtują nasze doświadczenia, daje nam kontrolę nad tym, w jaki sposób reagujemy na świat zewnętrzny. Podejmowanie świadomych wysiłków w kierunku zidentyfikowania i zmiany negatywnych przekonań może przynosić niesamowite efekty, otwierając nas na nowe możliwości i wzmacniając nasze poczucie własnej wartości. Bycie świadomym wpływu własnych przekonań na nasze życie to klucz do osiągnięcia pełni szczęścia i spełnienia osobistego. Poprzez świadome obserwowanie swoich myśli i reakcji możemy stopniowo uwolnić się od ograniczeń, które sami sobie narzuciliśmy. Jest to proces wymagający czasu i wysiłku, ale efekty mogą być niezwykle satysfakcjonujące, otwierając przed nami drogę do osiągnięcia tego, o czym zawsze marzyliśmy. Dążenie do samowiedzy i zrozumienia własnych motywacji oraz reakcji pozwala nam pogłębiać naszą świadomość i prowadzi nas ku pełniejszemu życiu. Rozwijanie umiejętności obserwacji własnego umysłu stwarza możliwość lepszego radzenia sobie z codziennymi wyzwaniami oraz tworzenia pozytywnych zmian w naszym życiu osobistym i zawodowym. Zaangażowanie w ten proces niesie ze sobą nie tylko korzyści dla nas samych, lecz również pozwala nam lepiej zrozumieć innych i budować głębsze, bardziej autentyczne relacje z nimi. - Zakończenie rozdziałów przeszłości Manifestowanie nowych doświadczeń i osiąganie sukcesów wymaga pewnego stopnia oczyszczenia i przygotowania naszego umysłu i serca. Zanim zaczniemy otwierać się na nowe możliwości, ważne jest, abyśmy zakończyli stare rozdziały i oczyszczenie się z przeszłości. To pozwoli nam na pełne skupienie się na przyjmowaniu pozytywnych zmian i nowych inspiracji, które mogą wpłynąć na nasze życie. Proces gojenia i regeneracji jest istotny, ponieważ umożliwia nam pozbycie się obciążeń emocjonalnych i mentalnych, które mogą nas blokować. Oczyszczenie przestrzeni wokół nas oraz umysłu pozwala nam uwolnić się od negatywnych wpływów i zrobić miejsce dla pozytywnych energii i możliwości. Dlatego jeśli pragniesz manifestować miłość i sukces, nie zapominaj o konieczności otwarcia się na ten proces. Pozwól swojemu umysłowi i sercu na regenerację, a zauważysz, jak łatwiej będzie Ci przyjmować nowe doświadczenia i osiągać to, na czym Ci zależy. Pamiętaj, że każde zakończenie jest także nowym początkiem, dlatego pozwól sobie na oderwanie się od tego, co już minęło, i skoncentruj się na nowych, obiecujących możliwościach, które czekają na Ciebie. Bądź otwarty na transformację i pozwól nowym energiom wpłynąć na Twoje życie w pozytywny sposób. To, co przeminęło, niech będzie fundamentem, na którym zbudujesz nowe doświadczenia i osiągniesz jeszcze większe sukcesy. Opuść strefę komfortu i odkryj nieznane, ponieważ to właśnie tam czekają największe możliwości dla rozwoju osobistego i zawodowego. Niech Twoja determinacja będzie silniejsza od wszelkich wątpliwości, a wiara we własne możliwości niech prowadzi Cię przez kolejne etapy życia. Każdy dzień niesie ze sobą nowe szanse i wyzwania - gotów jesteś je przyjąć i zrealizować? - Cierpliwość i zaufanie do procesu Manifestowanie jest niezwykłym procesem, który wymaga cierpliwości, zaangażowania oraz wiary w siebie. To działanie, które pozwala nam przekształcić nasze cele i marzenia w rzeczywistość. Istotne jest, aby pamiętać, że nie zawsze odnosi się natychmiastowe rezultaty, dlatego kluczowy jest wytrwały wysiłek i determinacja w dążeniu do osiągnięcia wyznaczonych celów. Dodatkowo, ważne jest kultywowanie pozytywnego nastawienia i wdzięczności za każdy kolejny dzień, ponieważ energia, którą wysyłamy do świata, ma wpływ nie tylko na nasze otoczenie, ale również na nas samych. Nasze myśli, emocje i działania kształtują nasze doświadczenia i wpływają na nasz los. Dlatego tak istotne jest pielęgnowanie pozytywnego podejścia i wiary w siebie, gdyż te elementy są fundamentem udanego manifestowania. Poprzez systematyczne praktykowanie sztuki manifestowania oraz konsekwentne dążenie do realizacji marzeń, stopniowo zauważamy pozytywne zmiany zarówno w naszym podejściu do życia, jak i w rezultatach naszych wysiłków. Niewątpliwie upór i pozytywna postawa odgrywają kluczową rolę w kształtowaniu naszej rzeczywistości zgodnie z naszymi pragnieniami i aspiracjami. To zaangażowanie we własny rozwój oraz wiara w siebie pozwalają nam zauważać coraz to nowe pozytywne transformacje w naszym życiu. Jednakże należy pamiętać o równowadze i akceptacji, ponieważ manifestowanie swoich aspiracji to także sztuka akceptacji tego, co jest poza naszą kontrolą. Pamiętaj, że manifestacja to proces, który wymaga zaangażowania, cierpliwości i wiary. Przekształcając swoje myśli i działania, możesz osiągnąć to, o czym marzysz. To niezwykłe narzędzie, które pomaga kształtować przyszłość i realizować swoje marzenia. Gdy poświęcasz czas na koncentrację na pozytywnych rezultatach, oddziałujesz na swoje otoczenie i przyciągasz nowe możliwości. Dążenie do celów, wizualizacja sukcesu i utrzymywanie pozytywnego nastawienia mogą mieć znaczący wpływ na Twoje życie. Istnieje wiele sposobów manifestacji, więc warto szukać technik, które najlepiej pasują do Twojej osobowości i potrzeb. Niezależnie od tego, które metody wybierzesz, ważne jest regularne praktykowanie manifestacji i wiarę w jej skuteczność. Pozwól sobie uwierzyć, że zasługujesz na spełnienie swoich pragnień i zobacz, jak pozytywne zmiany zaczną zachodzić w Twoim życiu. Poprzez manifestację możesz odkryć nowe siły w sobie i zacząć świadomie kierować swoim życiem w stronę sukcesu i spełnienia. Każdy dzień jest nową szansą na wzmocnienie swojej manifestacji i zobaczenie przemian w swoim życiu. Niech ta siła manifestacji towarzyszy Ci w codziennych wysiłkach i dążeniu do spełnienia wszystkich Twoich pragnień i celów. Gotowanie posiłków w domu może stanowić medytacyjną praktykę, pozwalającą na odprężenie się i skupienie na chwili obecnej. Regularne spacery w przyrodzie mogą być sposobem na nawiązanie więzi z ziemią i odczuwanie wdzięczności za jej hojność. Znalezienie harmonii między ciałem, umysłem i duszą może stanowić fundament Twojej manifestacji, umożliwiając osiągnięcie głębokiego wewnętrznego spokoju oraz stabilności emocjonalnej. Read the full article

[entelektia]

Tao Felsefesi Nedir? Nerde Ortaya Çıkmıştır?

Taoizm, doğal denge ve uyumun vurgulandığı bir Çin felsefesi ve dinidir. Tao Te Ching adlı eseriyle ünlü olan Laozi tarafından kuruldu. Temel prensipleri arasında "Tao" olarak adlandırılan evrensel bir kuvvetin varlığı, doğal akışa uyum sağlama, içsel huzur ve mütevazılık bulunur. Taoizm, yaşamın karmaşıklığını basitlik ve iç huzur arayışıyla ele alır. Ayrıca, yin ve yang gibi kavramları içerir ve insanların doğayla uyum içinde yaşamalarını teşvik eder. Tao Felsefesi Çıkış Noktası Taoizmin çıkış noktası, antik Çin'de M.Ö. 6. yüzyılda ve M.Ö. 4. yüzyılda yaşamış olan düşünürler Laozi ve Chuangzi'ye dayanır. Bu düşünürler, dönemin toplumsal, siyasi ve felsefi sorunlarına yanıtlar ararken Taoizmi oluşturdular. Tao Te Ching adlı metin, Laozi'nin öğretilerini içerir ve Taoizmin temel metni olarak kabul edilir. Bu metinde, Tao (Yol veya İlk İlke) kavramı ve doğal uyumun önemi vurgulanır. Taoizmin temel çıkış noktası, evrenin ve insanın doğal akışına uyum sağlama ve içsel huzuru bulma ihtiyacıdır. Bu düşünce sistemi, Çin'in o dönemdeki karmaşık toplumsal yapısı, siyasi sorunları ve savaşlarını aşma amacı taşıyordu. Bu nedenle Taoizm, sakinlik, mütevazılık, uyum ve dengenin önemini vurgular ve kişisel gelişim ve huzur arayışını teşvik eder. Lao Tzu Kimdir? Laozi (bazen Lao-Tzu olarak da yazılır), Taoizmin önemli bir figürüdür ve geleneksel olarak Tao Te Ching adlı metni yazan kişi olarak kabul edilir. Ancak Laozi'nin yaşamı ve kimliği hakkında kesin bilgilere sahip olunmamakla birlikte, tarihçiler ve araştırmacılar arasında farklı görüşler bulunmaktadır. Laozi'nin geleneksel olarak M.Ö. 6. yüzyılın sonlarına veya M.Ö. 4. yüzyılın başlarına tarihlendirildiği düşünülmektedir. Çin'de Laozi'nin bir filozof ve bilge olarak kabul edilir ve Tao Te Ching adlı eseri, Taoizmin temel metni olarak kabul edilir. Bu metin, Taoizmin ana fikirlerini ve öğretilerini içerir. Ancak Laozi'nin yaşamı ve kimliği hakkında birçok mit ve hikaye bulunur. Bazıları onun Konfüçyüs ile görüştüğünü ve tartıştığını iddia ederken, diğerleri onun bir saray memuru olduğunu ve hayatını geride bırakarak dağlara çekildiğini söyler. Laozi'nin yaşamı hakkında bilgi eksikliği, onun tarihsel gerçekliği konusundaki tartışmalara neden olur. Laozi, Taoizmin temel figürlerinden biri olarak kabul edilir, ancak yaşamı ve kimliği hakkında net bilgiler yoktur, ve onun tarihsel gerçekliği hala bir gizem oluşturur. Tao Din Midir? Taoculuk (Taoizm), hem bir felsefi sistem hem de bir din olarak kabul edilebilir, ancak bu kavramların Taoizm içindeki çeşitliliği yansıttığını unutmamak önemlidir. 1. Felsefi Yönü: Taoizm, birçok insan için bir yaşam felsefesi olarak işlev görür. Bu yaklaşıma göre, Taoizm, insanların doğal akışa uyum sağlama, içsel huzur ve dengeli bir yaşam sürme konularında rehberlik eden bir felsefe olarak kabul edilir. Tao Te Ching ve Chuangzi gibi eserler, bu felsefi yaklaşımı temsil eder. 2. Dini Yönü: Bazı insanlar için Taoizm, bir dindir. Çin'de ve diğer bölgelerde Taoist tapınakları ve ritüeller bulunur. Taoistler tanrılar, ruhlar ve ölülerin yaşam sonrası dünyası gibi dini inançlara sahip olabilirler. Ancak, Taoizmin dini yönü, geleneksel Çin dinlerinin karmaşıklığına ve yerel uygulamalara bağlı olarak büyük ölçüde farklılık gösterir. Taoizm, bazıları için bir yaşam felsefesi, bazıları içinse bir din olabilir. Taoizmin karmaşıklığı, hem felsefi hem de dini yönleri içerebileceği anlamına gelir, ve bu nedenle kişinin yorumuna ve uygulamasına bağlı olarak değişebilir. Taoizm Neyi Temsil Eder? Taoizm, birçok farklı yönüyle sembolize edilen bir Çin felsefesi ve dinidir. İşte Taoizmin temsil ettiği ana kavramlar: 1. Tao (Yol veya İlk İlke): Taoizm, evrenin temel ilkesi olan "Tao"ya odaklanır. Tao, evrenin bilinçsiz ve kendi kendine düzenleyen bir gücüdür. Tao, her şeyin kaynağı ve evrensel bir dengeyi temsil eder. 2. Doğal Uyum ve Dengesi: Taoizm, insanların doğal akışa uyum sağlamalarını ve dengede yaşamalarını teşvik eder. Bu, insanın iç huzurunu ve yaşamın karmaşıklığını basitlikle ele alma fikrini içerir. 3. Yin ve Yang: Taoizmde yin ve yang sembolleri önemlidir. Yin, karanlık, pasif, dişi ve soğuk özellikleri temsil ederken, yang ise aydınlık, aktif, eril ve sıcak özellikleri temsil eder. Bu iki zıt kavram, evrenin dengesini ifade eder. 4. Mütevazılık ve İçsel Huzur: Taoizm, mütevazılık ve içsel huzur arayışını vurgular. Kişisel gelişim ve dinginlik, Taoizmin önemli unsurlarıdır. 5. Doğanın Saygısı: Taoizm, doğanın önemini vurgular ve insanların doğayla uyum içinde yaşamalarını teşvik eder. Doğayla uyum, insanların kendi yaşamlarını daha iyi bir şekilde dengelemelerine yardımcı olur. Taoizm, bu ve diğer kavramlarla evrenin doğasını, insanın rolünü ve yaşamın anlamını ele alır. Her ne kadar farklı yorumları olsa da, Taoizm genellikle içsel huzur, doğal uyum ve denge arayışı ile özdeşleşir. Tao Taktiği Nedir? Tao tekniği, Taoizm ile ilişkilendirilen bir dizi uygulama ve disiplini ifade edebilir. Bu teknikler, kişisel gelişim, içsel huzur ve dengeyi teşvik etmeyi amaçlar. İşte Tao tekniği olarak kabul edilebilecek bazı önemli uygulamalar: 1. Tai Chi: Tai Chi, Taoist bir dövüş sanatı olarak başlamış olsa da, günümüzde fiziksel egzersiz, meditasyon ve enerji dengelemesi olarak daha yaygın olarak bilinir. Tai Chi uygulamaları, vücut ve zihin arasındaki dengeyi sağlamayı amaçlar. 2. Qi Gong: Qi Gong, bedenin içindeki yaşam enerjisi olarak kabul edilen "qi"yi (veya "chi"yi) hareketlendirmeyi hedefler. Bu uygulama, meditasyon, nefes çalışmaları ve fiziksel hareketler içerir. 3. Meditasyon: Taoist meditasyon, içsel huzurun ve zihinsel dinginliğin bulunmasını amaçlar. Meditasyon uygulamaları, Tao Te Ching'den alınan öğretilere dayanabilir. 4. I Ching: I Ching, Taoist bir divinasyon (geleceği kehanet etme) aracıdır. Rüya yorumlamadan geleceği tahmin etmeye yardımcı olan semboller içerir. 5. Doğayla Uyum: Taoist öğretilere göre, doğayla uyum içinde yaşamak önemlidir. Doğanın öğretilerini takip etmek, kişisel dengeyi ve huzuru sağlar. Tao tekniği, kişinin özgün hedeflerine ve ilgi alanlarına bağlı olarak farklılık gösterebilir. Ancak genel olarak, bu teknikler insanların içsel huzur, denge ve sağlık arayışına hizmet eder. En Bilineni Yin Yang Yin ve Yang, Taoizme dayalı bir kavramdır ve çok bilinen ve sembolize edilen bir fikirdir. Yin ve Yang, karşıtlık ve dengeyi ifade eden iki sembolik terimdir: 1. Yin: Yin, karanlık, pasif, dişi, soğuk, zayıf ve içe dönük özellikleri temsil eder. Aynı zamanda toprak, ay ve gece gibi unsurlarla ilişkilendirilir. 2. Yang: Yang ise aydınlık, aktif, eril, sıcak, güçlü ve dışa dönük özellikleri temsil eder. Gün, güneş ve ateş gibi unsurlarla ilişkilendirilir. Yin ve Yang sembolleri genellikle bir daire içinde bulunur ve birbirine sarılırlar. Bu sembol, karşıtlıklar arasındaki dengeyi ve birbirine bağımlılığı ifade eder. Taoizmde, evrenin ve yaşamın bu ikiliği içerdiği ve bu karşıtlıkların birbirini tamamladığı düşünülür. Yin ve Yang, denge ve uyumun sembolü olarak kabul edilir ve birçok farklı kültürde tanınır. Read the full article

[felsefesitesi]

DMY Felsefe yeni yazı gönderildi.

Yeni yazı paylaşıldı: https://www.dmy.info/ana-hatlariyla-cin-felsefesi/

Ana Hatlarıyla Çin Felsefesi

Çin felsefesi Asya karasının en doğu ucundaki bölgede büyük çoğunlukla Çince dilinde yapılan felsefi çalışmaların adıdır. Coğrafi bir adlandırma olduğu kadar kaynakları ve etkileri itibariyle coğrafyaya bağımlı olduğundan entelektüel bir akımın ve geleneğin de adıdır. Modernleşme sonrası Çin için Modern Çin felsefesi tabiri kullanılırken, Çin felsefesi en büyük eserleri klasik dönemde MÖ. 5.- MS.5. yüzyıllar arasında ortaya çıkmakla birlikte 20. yüzyıl öncesinde Çin’deki düşünce faaliyetlerine verilen isimdir. Araştırmacılar özel anlamda Yunan felsefe geleneğinden beslenmediği için “Çin düşüncesi” demek gerektiğini de savunmuşlardır. Çin düşüncesinin bir zamanlar batıda Descartes ve Newton’a kadar gördüğümüz doğa ile iç içe olmak ve onu bir organizma

[yorgunherakles]

merhamet, şifacı ile yaralı arasındaki bir ilişki değildir. eşit olanlar arasındaki bir ilişkidir.

pema chödron

[cioren]

olanağın ''dayanıksız'' olduğu (nokta da) gece (de) zifiri_karanlık(da) her şey(i) kayb(_olur) eder /gece ki sessizliğin dinlenme yeri / sessizlik dinlenirken (duyulur) orada karanlık herşeyi silmiş // her ses KENDİ ANLAMINI YORUMLAYAN derinlikde sona ermişdir (gecenin içindeki gece) herşeyin kayb-olup ortaya çıktığı yer gecede görünen herşey ''görünen gecedir'' (v) gece işte bu garip(lik)dir her garip OL-an gibi karanlıkça korunur / kendini_göstermeyerek görünen bi şey gibi .. ç.görünmeyendir < tek görmekten cayılamayacak şey / gece onu yatışdırmak için oradadır gece_dir - bi adla kapatılamaz o açık karanlık gece yaklaşır -yaklaşılan geceye yaklaşamaz - geceye varmak dışarı çıkmakdır ç. onun dışında kalmak sonsuza kadar ondan çıkma olanağını da yitirmekdir gece de hiç bi anlam_yolunu_şaşırmaz / ç. sahte değildir gece -unutmaya ulaşılan yerdir- unutmanın içi / anımsananın aniden unutulduğu unutma gece - günün keyfi / tamamlanma an-ı olarak varlıktan kaçmama - özgürlük (v) eylem olarak başkasının dünyasına yönelmeme-dir -kararlı ayrılığı karşılamaya gitmekdir- hiçlikTen yaratılan gücü varOLmayabillirliğin varlığıdır gece -hiçliğin uzlaşması (asla şu anda varOLmayan herşey tamamlanmış ol-an gelecek(den)dir / herşey tamamlanmış OLduğunda şimdiki zaman kalmaz (v) gelecek ''yeni''_den geçmiş OLur) sözlerin sessizliği OL-an seslere yön veren OLumsuzlukda gece varOLmaya dönüşmek için varOLmayı keserek varlığın sınırında OLanaklar ötesi yalnızlıkla buluşur şu an ki yaşamdan değil şu an ki ölümden de kurtulmak için -yalnız kalır- bi metin -kendi kendini yadsıması olarak bi göz boyama (v)ya aldatma anlamına gelmez gayrimeşruluğunun temelinde zaten bi sahtekarlık bulunur ---> kendince bi kuşkusuzluğun içi daima bi fazlAlığı ortaya çıkarır ----> hiçliği .. annem pop-art ı seviyor çünkü pop-art rengarenk annem flaxus u seviyor çünkü flaxus anti_sanat / h.a. 

[addstory]

Wszystko o taoizmie: Koncepcja, zasady i wpływ chińskiej religii

Taoizm, coraz bardziej popularny na Zachodzie, jest jedną z kluczowych tradycji filozoficznych chińskiej cywilizacji. Jest szeroko reprezentowany w sztukach i technikach Dalekiego Wschodu, zwłaszcza w sztukach walki. Taoizm jest jednak często źle rozumiany, ponieważ istnieje w dwóch formach - filozoficznej i religijnej.

Jedna z trzech chińskich nauk

Taoizm jest religią wywodzącą się z Chin i uważa się, że ma swoje korzenie w duchu mędrca Lao Tzu, tradycji Huang Lao i połączeniu wielu starożytnych chińskich duchów. Jest to jedna z trzech wielkich chińskich religii (lub trzech nauk), obok konfucjanizmu i buddyzmu, i uważa się, że ma około 20 milionów wyznawców.

W przeciwieństwie do pozostałych dwóch głównych ruchów, taoizm jest prawie niemożliwy do wskazania zarówno głównej postaci założycielskiej, jak i dokładnej daty powstania. Uważa się, że jest to owoc powolnego procesu dojrzewania, zrodzony z mieszanki starożytnych chińskich prądów, co czyni go najpopularniejszą z trzech nauk w Chinach. To Lao Tzu jest uważany za ojca tej filozofii (która później stanie się religią), przedstawiając ideę ścieżki (Tao).

Między filozofią a religią

Według oficjalnej definicji taoizm jest mieszanką ducha natury i kultu przodków, idei Lao Tzu i wielu innych starożytnych chińskich wierzeń. Z biegiem czasu przeszedł on znaczące zmiany i obecnie zwyczajowo dzieli się go na filozofię (Daojia) i religię (Daojiao). W swojej pierwotnej formie, zwłaszcza tej rzekomo pozostawionej przez Lao Tzu, był to sposób myślenia, forma wiedzy i absolutny ideał: poszukiwanie Drogi. Dopiero później, pod wpływem Zhang Tao Linga, pojawiła się forma religijna, prawdopodobnie w celu przeciwstawienia się religii pochodzącej z Indii, buddyzmowi.

Era Huang-di, czyli Żółtego Cesarza, jest czasami opisywana jako złoty wiek filozofii taoistycznej. Uważa się, że władca przekazał wiedzę swojemu ludowi, który żył w harmonii z naturą, szanując jej rytmy i potrzeby. Według Żółtego Cesarza strażnikami taoizmu byli nikt inny jak Lao Tzu, Ti Chi i Zhuangzi, których pisma zawierały najbardziej autentyczne przesłania wiedzy o Drodze.

Taoizm religijny dzisiaj

Pojawiająca się w formie sekt, religijna wersja taoizmu różni się od pierwotnej formy filozoficznej. Zgodnie z tą wiarą bogowie rządzą i kontrolują wszystko we wszechświecie, a wielką wagę przywiązuje się do dążenia do nieśmiertelności. Aby osiągnąć ten stan, wielu taoistycznych mnichów praktykuje ascezę. Większość świątyń budowana jest w górach (takich jak góra Wudang), ponieważ to właśnie tam przebywają niebiańskie istoty.

Obecnie religia taoistyczna jest mniej rozpowszechniona w Chinach niż jej filozoficzna forma, która jest głęboko zakorzeniona w zwyczajach ludności. Niemniej jednak w Chinach istnieje ponad 1600 świątyń i ponad 25 000 kapłanów i mniszek, chociaż rewolucja kulturalna Mao Zedonga szczególnie osłabiła ten ruch.

Nieokreślona, uniwersalna i nieskończona Droga

Tao oznacza Drogę, ale co to właściwie znaczy? Próba zdefiniowania Tao byłaby błędem, ponieważ ograniczyłaby to, czym naprawdę jest. W swej istocie Droga jest niedefiniowalna, ponieważ jest nieskończona, uniwersalna i znajduje się w każdym z nas. Tao jest ideałem, do którego ludzie powinni dążyć w celu samorealizacji. Jest esencją i źródłem wszystkich rzeczy, źródłem, które poprzedza akt twórczy. Wyraża się w najprostszych słowach: bycie. Obejmuje kluczowe zasady wszechświata i implikuje brak osądu, pustkę umysłu, a nawet brak działania.

Ostatecznym celem, gdybyśmy mieli go zdefiniować, byłoby osiągnięcie harmonii: zarówno osobistej, jak i ze światem wokół nas, a bardziej uniwersalnie, z naturą. Aby to osiągnąć, trzeba nauczyć się dostrzegać prawdziwą naturę rzeczy, przezwyciężając iluzje osądu, cywilizacji i kultury, które wpływają na nasz pogląd na świat. Tao nie jest definiowalne. Każda osoba musi go szukać poprzez własne wysiłki, poprzez pracę pozostawioną przez starożytnych mistrzów, ale także poprzez przeszłe doświadczenia i błędy.

Wpływ taoizmu na chińską kulturę

Będąc przede wszystkim filozofią i zbiorem wiedzy, taoizm wywarł ogromny wpływ na cywilizację chińską, a w konsekwencji na całą Azję Wschodnią. Obecnie idee taoistyczne są szeroko reprezentowane w tradycyjnej medycynie chińskiej (zhongyi), a także w akupunkturze, która wykorzystuje koncepcje yin i yang, meridianów i cyrkulacji energii życiowej qi.

Taoizm był również inspiracją dla wielu sztuk walki, nie tylko chińskich, które koncentrują się na rozwijaniu i wzmacnianiu qi, a nie masy mięśniowej. Tai Chi Quan jest najbardziej przekonującym przykładem i zgodnie z najbardziej rozpowszechnioną wersją historyczną, został stworzony w taoistycznej górze Wudang przez mnicha o imieniu Zhang Sanfeng.

Do tej niekompletnej listy można również dodać fengshui lub techniki medytacyjne, z których pierwsza jest sposobem na umożliwienie swobodnego krążenia qi w mieszkaniu, a druga jest sposobem na rozwój Tao poprzez fizyczny i psychiczny relaks oraz wizualizację. Ostatecznie taoizm jest częścią wspólnego dziedzictwa Chin i wyraża się zarówno w sztuce (muzyka, poezja itp.), jak i w szerokiej gamie technik (alchemia, medycyna, strategia itp.).

Wnioski

Taoizm nadal wpływa na kulturę i myślenie nie tylko w Chinach, ale na całym świecie. Jego idee przenikają różne dziedziny życia, od medycyny i sztuk walki po architekturę i filozofię. Jest to nauka, która pomimo swojej pozornej złożoności, oferuje każdej osobie unikalną ścieżkę do samopoznania i harmonii z otaczającym ją światem. W naszych czasach, gdy poszukiwanie wewnętrznego spokoju i równowagi staje się coraz bardziej naglące, taoizm nadal inspiruje i prowadzi tych, którzy szukają głębszego zrozumienia życia i ich miejsca w nim.

[bittiarkanabakma]

neden davranışlarım keskin bir bıçakken hislerim bıçağın kör yanıydı? bunun benim seçimim olduğuna inanabilir miydim? sahiden bilmiyorum. kadere inanırken bazen kaderci de oluyorum ben. sadece iki harf fazla ama birbirleriyle zıt kavramlar. öyle ya taoizm, yin ve yang. hem tanrıya hem de tüm bunların bi’ safsatadan oluştuğuna inanmak. öyle değil midir? inanç inançsızlıkla beraber var oluyorsa öyledir diyemez miyiz? bilmem. inançtan oluşan biri için karmaşık sorular bunlar.

[felsefebilim]

Bilimkurgu Dünyasında Bir Feminist

Yakın zamanda kaybettiğimiz bilimkurgu edebiyatının önemli yazarlarından Ursula Le Guin, bilimkurgu dünyasının erkeklere özdeşleştirilmesine hep tepki göstermiştir. Cinsiyetçi fantastik yazına, beyaz adamın fetihlerine dayanan bilimkurgu dünyasının dışına çıkmayı hedef edinmiştir. Bu bağlamda 1970′li yıllarda yazdığı Karanlığın Sol Eli adlı -Hugo ve Nebula ödüllü- eserinde, o dönemde de gündemde olan toplumsal cinsiyet konusunu yadırgatıcı tarzda bir kurgu oluşturarak işlemiştir. 

Eserinde cinsiyeti olmayan bir gezegen olan Gethen’e gelen erkeğin başından geçenleri anlatır. Gezegende yaşayanlar, her ay birkaç gün boyunca, kadın ya da erkek olarak (kendi tercihlerine göre değil tamamen rastlantısal olarak) cinsel aktivite yaşadıktan sonra, ayın geri kalanını cinsiyetsiz olarak geçirirler. Gethen’de cinsiyetsizlik olduğu için cinsel saldırganlık yaşanmaz, aynı zamanda savaşma içgüdüsü de düşüktür. Erkekliğini kaybetmek istemeyen yeni gelen Ai, bu nedenle bu gezegende sapkın olarak bilinir, toplumsal hayata alışmakta çok zorluk çeker...

Yazar, eserinden yıllar sonra kitabındaki bu durum hakkında; ‘’Cinsiyeti ortadan kaldırdığımda ne olacağını görmek istedim.’’ demiştir.

Anarşist ve feminist duruşuyla tanınan, eserlerinde yarattığı ütopyalarda Taoizm, Yunan mitolojisi ve feminizmin etkilerine bolca rastlanan Le Guin, bilimkurgu dünyası için oluşturulacak antolojiye tanıtım metni yazılması istendiğinde reddetmiş ve bunu şu sözlerle duyurmuştur.

‘’Hiçbir kadın yazını içermeyip aksine çok benmerkezci, sanki bir kulüpte ya da soyunma odasındaymışsınız gibi bilhassa erkek tonuyla yazılmış bir kitabın tanıtım metnini yazarken hayal edemiyorum. Bu yüce gönüllülük değil, aptallık olur. Beyler, kısacası ben buraya ait değilim.’’

[mantikutayr]

ritüel üzerine düşünmemin aracısı olan bir kitap: meditasyon.

bundan önce okuduğum ‘eski mezopotamya dinlerine giriş’ kitabının ikinci bölümünde ritüellerden bahsediyordu, aklıma -beş altı yıl önce ritüel üzerine çalıştığım bir dönemde okuduğum- bu kitap geldi, o dönem bu konu üzerine düşünmemim çok güzel bir aracı olmuştu ve tekrar okumak istedim. 

kitapta bütüncül ve teknik bir bakış açısı hakim. hinduizm, jainizm, sıkhizm, taoizm, budizim, musevilik, hristiyanlık ve islamiyetten bu dinlerin ‘ortak’ çalışmalarından bahsediyor. bu tümel yaklaşım ritüeli anlamamız açısından oldukça önemli.

sonraki bölümlerde ‘’nasıl meditasyon yapılmalı?’’, ‘’soluğun izlenmesi’’ gibi uygulama alanından sonra doğu bilgeliğini anlatmaya devam ediyor. 

‘‘fenomenolojik açıdan din tanımının yapılabilmesi için, bilmemiz gereken em önemli konulardan biri ritüeldir. batı dillerinde ritüel kelimesi , latince rota, sanskriçe rita, proto-hind-avrupa dilince rot ( yol, düzen) fiil köküne kadar çıkar ve söz konusu arkaik dillerdeki kök anlamının da çağrıştırdığı gibi ‘‘ izlenecek yol’‘ ya da ‘‘düzen’‘ anlamına gelir. dinler tarihindeki özelleşmiş anlamı, insan ve ilahi güçler arasında doğru ilişkiyi kurmak için geliştirilmiş metottur. ancak ritüel aracılığıyla insan ve kozmik güçler arasında ilişki kurulabilir ya da düzenlenebilir.’‘ k. demirci  ‘’ eski mezopotamya dinlerine giriş 

eliade’nin yoga ölümsüzlük ve özgürlük kitabını bir yandan okumaya başladım, oldukça kapsamlı bir kitap. 

bahsettiğim bu üç kitap ‘’ibadet, ritüel’’ üzerine okumaya başlamak için güzel çalışmalar.