#stads strand Amsterdam

[micheltaanman-blog]

Nederland-Amsterdam- Stadsstrand IJburg

[citytripsexpert]

Unieke en Milieuvriendelijke Citytrips voor de Zomer: Ontdek de Beste Bestemmingen

De zomer is het ideale seizoen voor een citytrip. Met langere dagen, aangename temperaturen en tal van activiteiten, bieden veel steden in Europa de perfecte setting voor een kort maar avontuurlijk verblijf. Een citytrip in de zomer geeft je de kans om de levendigheid van de stad te ervaren, van terrasjes tot festivals en markten die alleen in de warme maanden tot leven komen. Voor wie op zoek is naar een ontspannen maar onvergetelijke vakantie, is dit het ideale moment om te verkennen.

Er zijn talloze bestemmingen die je kunt overwegen, of je nu van cultuur, natuur of lekker eten houdt. Denk bijvoorbeeld aan steden als Barcelona, waar je kunt genieten van het strand en de architectonische pracht van Gaudí, of aan een stad als Kopenhagen, waar je fietsend de stad verkent en geniet van de relaxte sfeer.

Milieuvriendelijke Citytrips: Reizen met Respect voor het Milieu

Reizen hoeft niet ten koste te gaan van het milieu. Steeds meer steden investeren in duurzame initiatieven, waardoor je nu gemakkelijk kunt kiezen voor een milieuvriendelijke citytrip. Van groene hotels tot fietsvriendelijke steden, het is mogelijk om je ecologische voetafdruk te verkleinen tijdens je vakantie.

Een stad als Amsterdam is bijvoorbeeld enorm fietsvriendelijk, wat het gemakkelijk maakt om je zonder vervuilende vervoersmiddelen te verplaatsen. Daarnaast zijn er in veel Europese steden nu hotels met eco-labels, restaurants die gebruik maken van lokale en biologische producten, en tal van activiteiten die duurzaam zijn opgezet. Door bewust te kiezen voor milieuvriendelijke opties tijdens je reis, draag je niet alleen bij aan een schonere wereld, maar maak je vaak ook kennis met de authentieke kant van een stad.

Tips voor een Geslaagde Zomerse Citytrip

Voor een geslaagde zomerse citytrip zijn er een aantal belangrijke zaken om in gedachten te houden. Allereerst is het verstandig om van tevoren goed te plannen, vooral als je populaire steden bezoekt. Veel toeristische hotspots kunnen tijdens de zomer druk zijn, dus het boeken van tickets voor musea of andere attracties kan veel tijd besparen.

Daarnaast is het belangrijk om rekening te houden met de warmte. Een citytrip in de zomer kan heerlijk zijn, maar als het te warm wordt, kan het ook vermoeiend zijn. Zorg ervoor dat je voldoende water bij je hebt en op zoek gaat naar schaduwrijke plekken in de stad. Veel steden hebben prachtige parken waar je even kunt ontsnappen aan de drukte en de hitte.

Een ander leuk idee voor een zomerse citytrip is om een stad aan het water te kiezen. Steden als Stockholm, Venetië en Lissabon bieden allemaal de mogelijkheid om verkoeling te zoeken aan het water, of het nu gaat om zwemmen, varen of simpelweg genieten van een drankje met uitzicht.

Duurzaam Vervoer voor Citytrips

Een van de gemakkelijkste manieren om je reis milieuvriendelijker te maken, is door te kiezen voor duurzaam vervoer. In plaats van het vliegtuig te nemen, kun je bijvoorbeeld de trein pakken naar je bestemming. Binnen Europa zijn veel steden goed bereikbaar met de trein, waardoor je comfortabel en zonder al te veel CO2-uitstoot kunt reizen. Daarnaast geven treinreizen je de mogelijkheid om onderweg te genieten van het landschap en hoef je je geen zorgen te maken over lange wachttijden op vliegvelden.

Een ander duurzaam vervoersmiddel dat steeds populairder wordt, is de elektrische auto. Hiermee kun je flexibel reizen, zonder bij te dragen aan de uitstoot van schadelijke stoffen. Bovendien zijn er in steeds meer steden oplaadpunten te vinden, wat het gemakkelijker maakt om je reis milieuvriendelijk te houden.

De Beste Europese Steden voor een Milieuvriendelijke Citytrip

Er zijn veel steden die zich de afgelopen jaren hebben ingezet voor duurzaamheid. Een stad als Wenen heeft bijvoorbeeld tal van groene initiatieven geïmplementeerd, zoals groene daken, milieuvriendelijke openbaar vervoer opties en parken die uitnodigen om te ontspannen in de natuur. Ook Berlijn is een goede optie voor een milieuvriendelijke citytrip. De stad staat bekend om haar uitgebreide fietspaden, groene ruimtes en een groeiend aantal vegetarische en veganistische restaurants.

Een andere aanrader is Ljubljana, de hoofdstad van Slovenië, die in 2016 werd uitgeroepen tot Groene Hoofdstad van Europa. Ljubljana heeft veel voetgangerszones en legt veel nadruk op afvalreductie en waterbeheer. De stad biedt een ontspannen sfeer, prachtig natuurschoon en een rijke cultuur.

[thomasopreis]

Het begin

Je moet ergens beginnen. Na afscheid te nemen van Hanna in Berlijn

en Nederland

en bijna alle andere mensen, vertrek ik met mijn ouders naar Kroatië. We vliegen op Split en daarna zijn we van plan de Dalmatische kust af te gaan.

De vlucht verloopt goed, onze corona certificaatjes worden gescand en we mogen Kroatië in. In Split komen we aan bij ons appartementje. Het is 4 hoog zonder lift, maar is wel prima gelegen en het heeft eigenlijk alles wat we nodig hebben. We rusten uit en de volgende dag ontdekken we een klein strandje waar de locals hangen. Heerlijk om te zwemmen. De Kroaten spelen allemaal een soort handbal in kniediep water. Niet handbal zoals wij het kennen maar met zo’n klein rubberen balletje dat ze naar elkaar overslaan. Het ziet er wel grappig uit. Het terrasje aan dit strand is mooi gelegen en een halve liter kost er 18 kuna (7,5 kuna is 1 euro). Prima.

Voor de rest is het in Split vooral een beetje strandhangen, zwemmen en we hebben nog het eilandje Brac bezocht met de veerboot.

Qua begroeiing heb je hier een hoop olijf en granaatappelbomen.

Ook hoor je de hele tijd het geluid van cicaden, net als op het nieuwe album van Lorde.

Na Split dalen we af naar Makarska met de bus. Eenmaal aangekomen in Makarska in ons mooie appartementje merk ik dat ik mijn secrid met daarin al mijn pasjes kwijt ben. Eerst kan ik het niet geloven, maar eventjes later vervloek ik mezelf dat ik zo dom kon zijn. Het kan niet anders dat die in de bus blijven liggen is. Misschien is die bus al wel doorgereden naar Dubrovnik ofzo. Pfff. Snel maar naar het busstation gegaan. De vrouw van het loket zegt dat de buschauffeur al naar huis is, maar de bus op het terrein van het busbedrijf Promet staat. Aan de rand van de stad ongeveer een half uur lopen. Wij spoeden ons daarheen, onderweg vervloek ik mezelf nog een stuk of 100 keer. Op het terrein staan er een hoop bussen. Ik spreek iemand aan en het blijkt de baas te zijn. Ik laat hem het kenteken zien en hij gaat met me mee de bus in. Ik zie mijn secrid direct liggen. Alles zit er nog in. Wat een opluchting! Pfff. Na een poging van mijn vader om me erop te wijzen dat ik altijd alles goed in de gaten moet houden (Jahaa dat weet ik wel) gaan we een drankje doen om bij te komen en ‘s avonds lekker uit eten (Cevapcici en vis aan de haven). Hèhè, dat ging maar net goed allemaal.

De volgende dag in Makarska besluiten we de berg te beklimmen omdat er bovenin een botanische tuin ligt. Het blijkt een zwaardere klim dan verwacht, maar uiteindelijk wel een mooie tocht.

Na Makarska vertrekken we noordwaarts naar Zadar. Dit plekje heeft ook een prachtige oude stad (net als Split) en twee interessante kunstwerken. Het eerste is een getijdenorgel, wat dus geluid maakt op basis van de inkomende golven (zal hem hieronder apart toevoegen want ik weet niet hoe je filmpjes moet invoegen in een blog post).

Het tweede is een zonnekunstwerk. Overdag schijnt de zon erop en laadt het op. ‘s Avonds geeft het een enorme lichtsjoo.

Onze laatste bestemming aan de kust is Rijeka, de grootste haven van Kroatië. Op een uurtje rijden van Rijeka met de bus is er een groot natuurpark waar we gaan wandelen. Blijkbaar is dit park enorm populair om te klimmen. We komen mensen uit heel Europa tegen die hier gaan klimmen. Wellicht ook leuk voor de klimmers onder ons? (Thijs, Maud)

Onze laatste bestemming samen is Zagreb. We verblijven hier wederom in een top appartement en verkennen de stad. Zagreb kent een hoop musea waaronder ook hele aparte musea zoals het Museum of Broken Relationships en het Museum of Hangovers. Het laatste kan ik zeker aanraden als je goeie verhalen wilt lezen.

Ook is Kroatië de geboorteplaats van Nikola Tesla en dat is natuurlijk wel reden voor een standbeeld.

Mocht je minder nieuwsgierig zijn naar de cultuur van het land en het liever dicht bij huis houdt, bij ons om de hoek was er een coffeeshop, maar in plaats van dat je naar binnen moest, hadden ze gewoon een automaat.

Veel plezier ermee.

In Zagreb nemen we afscheid en vertrekken mijn ouders naar Sibenik om nog wat dagen aan de kust te vertoeven. Ik vertrek naar Sofia en begin aan het solo gedeelte van mijn reis.

In Sofia kom ik ‘s avonds aan en net voor het hostel zie ik iemand die er ook nogal backpackerig uit ziet. Going to  the Hostel Mostel? vraag ik. Ben jij een Nederlander? reageert hij. Blijkbaar is m’n Engels dan toch niet zo accentloos. Kevin komt uit Amsterdam en samen hangen we de komende dagen wat rond in Sofia. Hij maakt een klein Oost Europees tripje, Budapest, Zagreb en Sofia. Hier zijn wij met onze gids bij de bekendste kathedraal van Sofia, met gouden dak.

Ook hebben we allebei nog een typisch Bulgaars ontbijt, mekici. Het smaakt naar olliebollen en is prima om de dag mee te beginnen.

Bulgarije is trouwens de armste lidstaat van de EU, het minimumsalaris is ongeveer 320 euro in de maand. Gemiddeld ligt het salaris op zo’n 6 a 700 euro per maand, maar je verdient meer in het bedrijfsleven als bijvoorbeeld medewerker van een callcenter dan als leraar voor een publieke basisschool. Dit is weinig geld voor ons Nederlanders. We verbazen ons er continu over dat alles zo goedkoop is. Een halve liter bier in een Bulgaars restaurant is bijvoorbeeld 2,1 lev (ongeveer 1 euro en 5 cent)

Voordat we allebei vertrekken hebben we nog de Vitosha berg beklommen, net buiten de stad. Sofia heeft een aantal mooie gebouwen in de oude stad, maar voor de rest voelt het een beetje beklemmend aan. Er zijn niet veel grote open ruimtes en ‘s nachts wordt het niet zo goed verlicht. Wel fijn om even buiten de stad te zijn en adem te halen dus. We zijn niet helemaal tot de top geklommen, maar wel tot de waterval. In het echt ziet het er indrukwekkender uit dan op de foto, maar hier toch nog een fotootje (gastje rechtsonder voor schaal).

Na onze klimtocht komen we terug in het hostel en is de eigenaar ruzie aan het maken met een vrouw. Het lijkt erop dat ze niet wil betalen. Ze klaagt over het geluid en dat het niet schoon genoeg is, maar dit valt reuze mee in dit hostel. Waarschijnlijk is het gewoon een trucje om niet te hoeven betalen. Ze roepen een tijdje naar elkaar totdat de vrouw vertrekt (zonder te betalen). De eigenaar van het hostel loopt boos naar achteren, ik hoor hem nog net “f*cking gypsies” mompelen.

De volgende dag vertrekt Kevin terug naar huis en neem ik de bus naar Thessaloniki. De bus vertrekt een uur later dan gepland van het busstation en van een andere plek waar hij had moeten vertrekken. De buschauffeur ziet er ook nogal vaag uit. Tijdens de rit slingert hij regelmatig over de weg en oja, hij was ook nog ff vergeten te tanken dus toen we aankwamen bij de grens met Griekenland draaide hij om en reden we een heel stuk terug Bulgarije in om te tanken.

Bij de grens gelooft de Bulgaarse vrouw bijna niet dat ik het ben op mijn paspoort. Oké, ik heb bijna geen haar meer op mijn kop maar toch, voor de rest zie ik er niet zo anders uit. Ze vraagt wel 3x om mijn naam en bekijkt me van top tot teen. Blijkbaar heb je in dit gebied veel vluchtelingen, maar een vluchteling met een Nederlands paspoort, Nederlands rijbewijs, Nederlandse bankpas en een museumjaarkaart met mijn kop erop lijkt me toch wel sterk. Uiteindelijk mag ik erdoor. Aan de Griekse kant kijkt er een vent een halve seconde naar me en zegt Joeeeee kom maar door. Tip voor vluchtelingen naar West Europa, ga na Griekenland niet via Bulgarije maar probeer een andere route. Wellicht Noord-Macedonië?

De buschauffeur stuntelt nog een beetje verder maar uiteindelijk komen we aan in Thessaloniki. Blijkbaar zaten de Bulgaarse medereizigers al de hele reis op hem te zeiken, dat hij niet kon rijden. Hij reageerde met, dan rij je volgende keer toch lekker zelf?

Enfin, we zijn in Thessaloniki en het voelt meteen een stuk gezelliger. Mensen zitten buiten op het terras, het weer is beter en er zijn een hoop open ruimtes. En het ligt aan zee natuurlijk. Top. Het hostel ziet er ook beter uit en ik heb een bottom bunk in plaats van een top bunk zoals in Sofia. Yes!

Ik ben hier de komende dagen en daarna wil ik graag de Olympus beklimmen. We zullen zien of dat een beetje te regelen is. Voor nu neem ik een gyrosje en een biertje (Mythos) en breng ik later weer verslag uit. Joejoeee

[uitjesenaaeten]

Bedrijfsuitjes

Bedrijfsuitjes in heel

Nederland en Vlaanderen!

Uitjes en Eten is de plek voor jullie bedrijfsuitje of groepsuitje. Perfect georganiseerd, professioneel begeleid en plezier verzekerd. Een grote keuze diverse uitjes in combinatie met eten en drinken voor betaalbare prijzen. Wij organiseren, jullie genieten! Bedrijfsuitjes? De uitgelezen kans om als bedrijf op een positieve manier te groeien! Maak plezier en leer elkaar beter kennen. De verrassende bedrijfsuitjes van ons evenementenbureau kunnen zowel binnen als buiten plaatsvinden.

Maken jullie de keuze voor een teambuilding activiteit in de stad, een uitdagende speurtocht met camera langs de mooiste plekjes van Amsterdam, een walking dinner of het beste Escape Room spel in de stad; het spectaculaire Escape in the City Ga voor een outdoor programma en doe Steps in the Woods of het uitbundige Teambuilding Outdoor of kies voor dinerspel zoals het uitbundige Ik Hou van Holland een meesterlijke PubQuiz of het onovertroffen Escape Diner met een weergaloze finale. Uitjes en Eten combineert jullie bedrijfsuitje met een heerlijke lunch of diner in een heerlijk restaurant.

Kies uit één van onze bedrijfsuitjes in een stad, strand of op een outdoor locatie. Onze begeleiders zijn opgeleid, gedreven en enthousiast. Uitjes en Eten maakt van jullie uitje een Top uitje!

Wij organiseren,

jullie genieten!

Jarenlange ervaring in organisatie en uitvoering zorgt ervoor dat u een onvergetelijk uitje kunt beleven. Onze vakkundige organisatie en deskundige begeleiders doen er alles aan om een hoge kwaliteit tegen een betaalbare prijs te waarborgen. Uw bedrijfs- of groepsuitje is bij ons in goede handen. Sinds onze start in 2009 hebben we inmiddels duizenden bedrijfs- en groepsuitjes uitgevoerd. Niet alleen voor grote bedrijven zoals ING, Rabobank, Philips en Shell, maar ook voor lokaal of regionaal opererende bedrijven en menig sportteam of vriendengroep.

Wij zijn beoordeeld met een 9.2!

Een bedrijfsuitje kent geen leeftijdsgrens. Jullie beslissen zelf wie er mee gaan! Het is een spetterende dag vol plezier in teamverband. Er is ontzettend veel keuze en daarom mogen jullie de beslissing nemen. Alle bedrijfsuitjes worden georganiseerd in heel Nederland en Vlaanderen.

Zijn jullie wel in voor een uitdaging? Dit alles is mogelijk met een top uitje van Uitjes en Eten. Als het niet in ons standaard pakket zit dan kunnen we kijken of het via een uitje op maat kan.

Ga naar Feedback Company

Ons grote aanbod aan uitjes

Ons grote aanbod aan bedrijfsuitjes is in heel Nederland en Vlaanderen te vinden. Er zijn verschillende opties waar het uitje plaats kan vinden: één van de vele steden, een prachtig strand voor een sportief bedrijfsuitje of een gave outdoor locatie voor een actief groepsuitje. Nederland heeft het immers allemaal te bieden, dus waarom wij niet! De goed geregelde bedrijfsuitjes kunnen altijd gecombineerd worden met heerlijk eten en drinken op een gezellige locatie. Onze ervaren begeleiders zullen jullie groep tijdens het gehele uitje professioneel, enthousiast begeleiden. Van een Ik Hou van Holland Quiz in Groningen tot een Escape in the City in Rotterdam en een Bikken en Klikken in Amsterdam. Uitjes en Eten regelt heel veel uitjes door heel Nederland.

Zeer geschikt voor grote groepen

Een uitje organiseren voor een grote groep van 50 of zelfs 1000 personen? Uitjes en Eten heeft ervaring sinds 2003 in de organisatie van grote bedrijfsuitjes en events op maat. Uitjes en Eten is hét organisatiebureau die snapt wat jullie bedoelen. Compleet, professioneel en persoonlijk van Amsterdam tot Groningen en van Utrecht tot Rotterdam. Jullie bedrijfsfeest, bedrijfsuitje, event of activiteit wordt een onvergetelijke beleving voor een passend budget. Stuur een mail of bel even met 088-8008400 en informeer naar de mogelijkheden voor grote groepen.

Ga de strijd met elkaar aan

Zijn jullie graag buiten met een stranduitje of liever met een sportief bedrijfsuitje of een dinerspel in Amsterdam? Zijn jullie nieuwsgierig en meer in voor een avontuurlijk groepssuitje? Of zitten jullie liever binnen aan een driegangendiner met een Wij Houden van Holland quiz of een ander dinerspel? Houden jullie van uitdagend Escape in The City in Amsterdam of Alkmaar langs de Hollandse grachten.? Maak plezier en ga de strijd met elkaar aan in combinatie met heerlijk eten en drinken in een sfeervol restaurant? Het is allemaal mogelijk met een top bedrijfsuitje of groepsuitje van Uitjes en Eten.

[andrebannenberg]

Na de 88-tempels-trip stelde Take-chan/Jerommeke mij voor aan zijn ouders; zij wonen een half uurtje rijden van de stad Okayama aan de Japanse Binnenzee in het dorpje Hoden bij het strand van Ushima-do. Een schattig oud echtpaar met eeltige handen en getaande koppen, dat de hele dag aan het rommelen is in en rond hun huis en schuurtjes vol prachtig mysterieus gereedschap.

Wat een grandioze uitnodiging van Jerommekes vader: om mijn eigen huis te bouwen op zijn grond 'om kinderen te horen spelen voordat hij zou doodgaan'! Zou ik hiernaartoe willen of kunnen verhuizen met mijn gezin? Tussen de meloenen, de perziken en het zeebanket?

Zeer aanlokkelijk allemaal, tot en met de keuze uit twee kerkhofjes aan zee.

Daar moet ik eens een nachtje over slapen...

Eerst nog wat flierefluiten in Okayama en omgeving voordat ik langzamerhand weer terugvlieg naar Amsterdam.

Een wervend verhaaltje op een sigarettenautomaat. Waar is 'over there'?

Wordt vervolgd.

[caminoportugal22]

1e wandeldag!

De 1e wandeldag naar Labruge.

We begonnen met een miezerregen. Eerst ontbijt bij het bakkertje verderop. De oude bakker had nog onthouden wat we de vorige keer hadden genuttigd. Rond 8:30 uur op pad, nog steeds een beetje miezerig. Het 1e stuk ging door de stad en vlakbij de kust door een park waar ze grote podia aan het opbouwen waren voor een festival. Eenmaal langs het strand koffie gedronken met een vrouw uit Amsterdam. Ze vertelde dat ze 10 jaar in Kaapstad had gewoont en nu in een tuinhuis op het volkstuinencomplex "de tuinen van West". Ze had daar een tuinhuis gekocht omdat ze niets anders kon krijgen. We hadden inmiddels bijna 10 km. gelopen. Langs de kust zijn van hout wandelpaden aangelegd, zodat je niet langs het andere verkeer hoeft te lopen. Langs het wandelpad proberen ze de biodiversiteit te herstellen en zie je prachtige planten en struiken, waar dieren zich in kunnen vestigen. Danielle, want zo heet ze, liep een eind met ons op en riep de hele tijd:"goh wat is dit mooi, ik vind het prachtig. De kust lijkt op Capetown." Een gezellige kwebbelkous. Toen wij gingen lunchen liep zij door. Wij hebben een lange rust gehouden. De routeplaner gaf aan nog 7,3 km. dus dachten we nog 1,5 uur. Maar het bleek dat we geen 1,5 maar zeker nog 2 uur moesten lopen. Het was sinds het middaguur droog en er stond een stevige wind. Mouwen omhoog, mouwen omlaag. Windjack aan, windjack uit. Vest uit, jack aan. Mouwen opgerold, nee toch maar jack uit en in de korte mouwen. Na 20 km. zijn we er bijna? Ja, nog 5 km. half uur verder, hoe ver nog? Nog 4,5 km. He, hier klopt iets niet. Toch maar doorlopen. Gelukkig is het lekker loopweer en een mooie omgeving. Een uur later zijn we in Labruge. Rechtsaf en dan nog 900 m. De herberg is gevestigd in een voormalige school. We zijn gearriveerd! In alle informatie stond dat de afstand 24,5 km. zou zijn, maar bij aankonst gaf mijn tekker 28,95 km. aan. Ik weet dat ik 25 km. makkelijk loop, maar als het meer wordt dan voel ik dat meteen in mijn rug. Ik was blij dat ik op de plaats van bestemming was. Even met de voetjes omhoog, daarna douchen en de bezwete kleding gewasen. Hangt nu te drogen in de tuin. In onze slaapzaal staan 3 grote 2-persoons en 2 1-persoons bedden. Tegenover ons slaapt een gezin met een baby van nog geen jaar en eenvoudig kind van een jaar of 6. Ben benieuwd hoe dat vannacht wordt. Zometeen even een hapje eten en dan lekker slapen.

[joostjongepier]

Wat?   Het Duinkerker kaperschip De Vergulde Sonne (1640-1645), Een eskader Nederlandse fregatten ten anker gaande voor de kust (1653), Van de Velde voegt zich bij de Nederlandse vloot, 27 augustus 1664 (1664), Episode uit de zeeslag in de Sont (ca. 1660) en twee tekeningen van mensen op het strand (ca. 1655) door Willem van de Velde de Oude

Waar?   Tentoonstelling Willem van de Velde & Zoon in het Scheepvaartmuseum, Amsterdam

Wanneer?  21 april 2022 

Rond 1600 bloeide de scheepvaart als nooit tevoren. Deze bedrijfstak werd dan ook een belangrijke inspiratiebron voor schilders. Vijftig jaar lang werkten vader en zoon Van de Velde nauw samen in hun familiebedrijf. Vader tekende, zoon schilderde. De twee waren eerst actief in Amsterdam en vanaf 1673 aan het Engelse hof.

Willem senior werd in 1611 geboren in een Vlaams schippersgezin dat zich in Leiden had gevestigd. Zijn zoon Willem junior zag in 1633 het levenslicht in diezelfde stad. Drie jaar na de geboorte van zijn zoon trok Willem de Oude met zijn gezin naar Amsterdam, waar hij werkte als scheepstekenaar voor uitgevers van prenten.

Willem van de Velde de Oude ging als een van de eerste kunstenaars zelf de zee op. Hij produceerde prenten op schilderijformaat met een verbluffende detaillering. Ten tijde van de Eerste Engelse Oorlog tekende Van de Velde Een eskader Nederlandse fregatten ten anker voor de kust. We zien hoe het statische scheepsportret onder zijn hand verandert in een natuurlijke enscenering met veel activiteit.

Van de Velde de Oude was vaak zelf aanwezig bij grote gevechten op zee. Minstens zes keer was hij officieel ‘teeckenaer van de Vloote’ bij zeeslagen. De Amsterdamse admiraliteit stelde hem een galjoot, een klein zeilschip, ter beschikking zodat de kunstenaar de gevechtshandelingen van dichtbij kon waarnemen en vastleggen. Terug aan wal bracht hij als eerste verslag uit van de gebeurtenissen om daarna in zijn atelier zijn schetsen uit te werken op een groter formaat. Hij was de eerste kunstenaar die op zo’n manier te werk ging en daarmee een ‘embedded journalist’ avant la lettre. Een heel interessante tekening in dit verband is Van de Velde voegt zich bij de Nederlandse vloot, 27 augustus 1664. De kunstenaar beeldt hier de galjoot centraal af, terwijl die naar de Nederlandse vloot vaart. Ook op Episode uit de zeeslag bij de Sont (ca. 1660) is links de galjoot van Van de Velde te zien.

Voor het accuraat en gedetailleerd tekenen van schepen, maakte Van de Velde gebruik van een archief aan scheepstekeningen. Deze tekeningen maakte hij in alle rust als de schepen in een haven of op een rede voor anker lagen. In zijn atelier combineerde de kunstenaar de schetsen die hij op zee had gemaakt met de details uit zijn eerder gemaakte tekeningen. Vanaf 1655 verschenen er voor het eerst ook personen op de penschilderijen van Van de Velde. Mogelijk dienden de tekeningen van mensen op het strand als voorbeelden voor de aankleding van de voorgrond van zijn penschilderijen.

[til-in-sf]

Het is onwerkelijk om te bedenken dat ik al ruim een week in San Francisco ben. Ondertussen hebben we al zoveel gedaan... De vorige keer dat ik schreef hadden we alleen nog maar schoon gemaakt en had ik nog niets van de stad gezien. Inmiddels is daar verandering in gekomen zoals jullie kunnen zien aan de foto’s! 

We zijn in het centrum geweest, bij de beroemde Pier 39 waar de zeeleeuwen lekker liggen te zonnen, de grote commerciële pier zelf, de beroemde Lombard Street waar de auto’s voorzichtig naar beneden zigzaggen en het prachtige Mission Dolores Park, met uitzicht op de skyline van de stad. De locatie van ons huis blijkt perfect te zijn: er zit een Muni (metro) bij ons om de hoek naar de Safeway die ons met 2 stops (6 minuten) naar het centrum van Powell Street brengt. Hier zit een grote Trader Joe’s, die tot nu toe de goedkoopste boodschappen blijkt te hebben. Want hemeltje lief: wat is het hier rete duur allemaal. Om eerlijk te zijn valt me dat enorm tegen. Ik wist dat het een dure stad was, maar daarbij dacht ik zelf meer aan dure eettentjes en cafétjes, niet aan de basis boodschappen. Zo betaal je bijvoorbeeld 5$ voor een klein potje met zongedroogde tomaatjes, betaal je $4,19 voor een zakje broccoli en je hoeft niet eens te kijken bij de prijzen van de kaas of iets van luxe artikelen want daarvoor moet je bijna een lening afsluiten bij een bank. Jemig. Ook vooral de verse groente en fruit blijken duur te zijn ($0,99 per appel???????? $5.59 voor 6 nectarines???? $1,39 voor een courgette????). Helaas zijn we allemaal nog steeds een beetje bezig met de basis inkopen, maar ik vind het allemaal zó duur dat ik het niet echt aandurf om alles in een keer te kopen. Ik heb bijvoorbeeld nog geen rijst of crackers oid. Dat moet allemaal nog komen. Maar gelukkig koken we vaak met elkaar en hebben we een goede vriezer waar we mooi maaltijden kunnen invriezen voor later (had ik niet in Amsterdam). 

Over het huis gesproken: we zijn tot nu toe iedere dag bijna bezig geweest met dingen maken, schoonmaken of kopen. We hebben een enorme mail gestuurd naar onze huisbaas Margarita met daarin een aantal dingen die we misten (messen bijvoorbeeld, extra dekens, schone pannen) en dingen die kapot waren (de deur in de kamer van Elena en Paula kon niet dicht, net zoals de deur naar de badkamer, de magnetron werkt niet, we kregen het gas niet aan bij 1 pit, dat soort dingen). Gelukkig is er vandaag een man gekomen die heel veel heeft gemaakt, dus dat is enorm fijn. Het is alleen wel erg koud in huis. We hadden allemaal de temperatuur hier zwaar onderschat en vooral zomerkleren meegenomen...Het is de afgelopen dagen maar 17 graden geweest overdag. We hebben maar 1 dekbed om onder te slapen en dat is wel echt te weinig, want ‘s nachts koelt het nog veel meer af. Dus: iedereen heeft een lange pyjama gekocht en slaapt met een trui aan. We wachten nog maar op Margarita om extra dekens te komen brengen..... We zijn dus nog een beetje aan het settelen in het huis. 

Vooral ook de andere meiden, want Elena en Elsa hebben nog nooit op zichzelf gewoond. Dat is soms wel een lichtelijke irritatiebron zoals wanneer ze niet weten dat ze moeten afwassen met heet water zodat het dan sneller droogt (?????) en niet weten hoe ze pasta moeten koken en allemaal dat soort dingen. Maar ja, hopelijk went dat ook een beetje allemaal. Ik kijk erg uit naar de structuur van de universiteit, want na een week SF heb ik de belangrijkste highlights wel gezien en heb ik wel zin om iets nieuws te gaan leren. 

Dat komt goed uit, want woensdag begint de orientatie aan de universiteit. Ik ben afgelopen week met de meiden even naar de campus geweest om onze studentenkaart (en gratis OV kaart!) te halen en de campus te bekijken. Holy moly, wat is die groot. SFSU heeft evenveel studenten als de UvA, maar zit niet zoals de UvA over 4 campussen door de stad verspreid. SFSU heeft één grote campus met alles wat je maar wensen kan: 1000000 gebouwen uiteraard, maar ook een sportschool, zwembad, supermarkt, kledingwinkel, talloze eetgelegenheden en heel. veel. groen! Het was een flinke wandeling naar de Student Services, waar we onze studentenkaart moesten ophalen. 

De afgelopen week heb ik veel tijd doorgebracht met mijn huisgenootjes natuurlijk. Op de eerste foto zie je ons samen bij Lombard Street met van links naar rechts: Elena, Paula en Elsa. Ook heb ik de Nederlandse meiden en jongens ontmoet op het strand en zijn we samen de stad in geweest. Fijn om te weten dat ik een Nederlands vangnet heb om op terug te vallen! Ze wonen aan Fulton Street, een kwartiertje met het OV van ons huis. 

Overmorgen begint dus de orientatie. Ik heb zin om lekker te gaan doen waar ik hier voor ben gekomen: studeren! 

Keep you posted...!

[evamels]

Beeldspraak H4tm9 15 afbeeldingen

Marco van Duyvendijk / Cosplay, 2009

Nan Goldin / Jimmy Paulette After the Parade, 1991

Nan Goldin maakt hier net als Maco van Duyvendijk een psychologisch geladen portret, het is documentair en beschouwend. Ook komt ze erg dichtbij deze mensen waardoor er een intiem beeld ontstaat. Net als bij Cosplay fotografeert Goldin een groep mensen dat over het algemeen kleding draagt dat niet bij hun identiteit hoort. Slechts op bepaalde momenten “als het mag” leven deze personen zich extra uit.

Lana Mesic/ uit: Erased Portraits, 2011

Heitor Magno

Dit beeld is gemaakt door de Braziliaanse beeldend kunstenaar Magno. Hij onderzoekt identiteit door middel van zelfportretten. Met behulp van dubbele belichtingstechnieken creëert hij glitchachtige beelden die door middel van laagjes de gezichtsuitdrukkingen en emoties verbergen. Zijn beelden portretteren de selfie als een performance art, een concept dat hij zelf 'selformance' noemt.  Hij is geobsedeerd door technologie en het effect ervan op ons gedrag, Magno trekt onze bereidheid om intieme momenten in ons leven bloot te leggen in twijfel, ook aan het effect dat de eindeloze herhaling en hergebruik van beelden op sociale media heeft op onze psyche. Magno gumt hier net als Mesic de identiteit uit, dit keer omdat we in het echte leven een hele identiteit hebben dan op het internet. Op het internet kun je zijn wie je wil zijn.

Rogier Fokke / Lotty Huffener-Veffer, uit: Ogen van de oorlog, 2012

M’hammed Kilito / Anas uit: Among You

Kilito maakt in zijn serie Among You ook gebruik van tweeluiken. Het gaat hier om conservatieve gedachten van de oudere generatie tegenover de jongere generatie, zij komen dagelijks in aanraking met de conservatieve en traditionele normen van de Marokkaanse samenleving. Bijvoorbeeld de familie van Anas, zij noemen hem niet bij zijn voornaam, maar verwijzen naar hem als 'de getatoeëerde'. Getatoeëerde mensen in de oude Marokkaanse verbeelding worden beschouwd als criminelen, gevangenen en gevaarlijke mensen. Maar deze serie gaat juist over hun progressieve ideeën, of het nu gaat om hun creatieve activiteiten, hun uiterlijk of hun seksualiteit, ze brengen het beeld van een jong Marokko over: alert, veranderend, het recht claimen om anders te zijn en diversiteit te vieren.

Kadir van Lohuizen / River of Hope, uit: Via PanAm, 2016

Jimmy Nelson, uit: Homage to Humanity, 2018

Jimmy Nelson maakt hier, in tegen stelling tot zijn Before They Pass Away boek, gebruik van een multimediale aanpak. Zo komt dit boek in een doos waarin een kartonnen bril zit, in deze bril kun je je telefoon doen met de speciaal daarvoor gemaakte app. Met je telefoon kun je dan de foto’s in het boek scannen en zo krijg je een persoonlijk verhaal van die persoon of een filmpje over hoe de foto tot stand gekomen  is. Je zit dan opeens midden in het maak proces en komt oog in oog te staan met deze mensen en hun leefomgeving. Hierdoor wordt het, net als het project van Lohuizen, in een ruime en interessante context geplaatst waardoor de verhalen meer diepte krijgen.

Rob Hornstra / Alexander Zelekson, uit; 101 Billionaires, 2007

Tomek Kaczor / Awakening, 2020

Ewa, een 15-jarig Armeens meisje dat pas is ontwaakt uit een catatonische toestand dat veroorzaakt werd door het Resignation Syndrome. Ze zit in een rolstoel, geflankeerd door haar ouders, in een opvangcentrum voor vluchtelingen in Podkowa Leśna, Polen. Resignation Syndrome (RS) maakt patiënten passief, immobiel, stom, niet in staat om te eten en te drinken, incontinent en niet reagerend op fysieke prikkels. Het treft psychisch getraumatiseerde kinderen midden in langdurige asielprocedures, en lijkt het meest voor te komen bij Roma- en Yazidi-kinderen, evenals bij kinderen uit de Balkan. De foto is een portret wat je onder het genre reportage zou kunnen zetten. Het verhaal achter de foto is niet te begrijpen zonder enige toelichting. Het portret staat dus niet op zichzelf. Ook staat de geportretteerde symbool voor een groep mensen die in dezelfde situatie zitten. Net als bij het portret van Rob Hornstra.

Jeroen Toirkens / Tool, Dukha meisje, Mongolië, uit: NomandsLife, 2007

Valery Melnikov / A man waters flowers in the village of the Spartak, Sputnik, uit: Black days of Ukraine

Reportage fotografie probeert de aandacht terug te winnen door te experimenteren met vorm. De kijker kan namelijk door de massaliteit van reportagefotografie immuun raken voor beelden van armoede en oorlog. Ze leggen bijvoorbeeld de nadruk op hoopvolle elementen van maatschappelijke ontwikkelingen of focussen op kleine persoonlijke verhalen. Deze afbeelding zit net als in de afbeelding van Jeroen Toirkens een journalistieke verhalende inhoud in. Zo heet de serie Black days of Ukraine. Dat is niet positief, op de achtergrond zie je een vervallen huis en het gras ligt vol met hopen aarde. Toch heeft deze man een stukje geluk gevonden. Hij geeft een bosje zonnebloemen water, ook heeft hij er een soort barricade voor gezet. De zonnebloemen staan voor nieuw leven, ze groeien uit het gak in de weg. Ze staan voor hoop in een zware tijd.

Corbino / Wilfried de Jong, 2008

Platon / Colin Powell

Platon maakt portretten van grote wereldleiders en zet hen neer als gewone mensen. De foto’s over Colin Powell geven de kern van zijn persoonlijkheid weer. Platon werkt net als Corbino met een bekend model en zoekt daarbij een persoonlijk statement ipv het beeld dat wij al hebben van deze bekende persoon. De fotograaf probeert de geportretteerde persoon te laten zien als een persoon met z’n eigen verhaal. Maar de fotografen geven hierbij hun visie op de geportretteerde, door middel van zijn houding tegenover de man die voor hem “normaal” is gaat deze man zich ook normaal gedragen ipv iemand die bekend is en een belangrijke functie heeft. Hun manier van foto’s schieten beïnvloed dus ook het uiteindelijke portret.

Goos van der Veen / Les Arcs, uit: The Skiable Landscape, 2011

Andy Yeung / #20, uit: Walled City, 2017, Hong Kong

De ommuurde stad van Kowloon was ooit de dichtste plek op aarde, honderden huizen op elkaar gestapeld in het midden de gebouwen. Velen hadden geen toegang tot lucht of een open ruimte. Deze beruchte stad werd uiteindelijk in de jaren negentig afgebroken. Yeung wil laten zien dat een deel ervan nog steeds bestaat. In veel van de huidige appartementen wonen heel veel mensen, waar het enige uitzicht uit het raam het raam van de buren is. Yeung stelt zich net als Van der Veen terughoudend op. Hij levert kritiek maar hij kan niet bepalen wat goed of fout is. Hij neemt slechts waar en registreert het met een afstandelijke blik. Wel hoopt hij met deze serie mensen vanuit een nieuw perspectief te laten nadenken over het claustrofobische leven in Hong Kong.

Elspeth Diederix / Hand, 2009

Abdulla Elmaz, uit: Dream within a Dream. Where nothing makes sense.

Elmaz maakt net als Diederix surrealistische foto’s waarbij hij op een gedetailleerde manier een esthetische droomwereld schept. Zijn beeld doet denken aan een dagdroom. Waarbij Diederix vaak elementen uit de natuur gebruikt, gebruikt Elmaz hiervoor vaak plastic stoelen zoals hierboven. Hij zorgt ervoor dat het object een andere functie krijgt en verandert daarmee de betekenis van het object.

Steven Snoep / Trabant-man, uit: Europese Nieuwe, 2004

Wim van der Linden, Paris, 1963

Van der Linden fotografeerde in de vroege jaren '60 jongeren op kermissen, rockers in Londen, straatbeelden van Amsterdam, Parijs en New York, de fluxusbeweging en de underground popscene. Hij fotografeerde dus evenals Snoep authentieke bewoners in hun omgeving. Er is geen context bij de foto of serie maar wel is er een bepaald contact tussen de man en wij als kijker. Hierdoor kunnen we er zelf een verhaal bij verzinnen.

John Lambrichts / Hochter Bampd, uit: Oeverlangen aan de Maas, 2009

Stephan Vanfleteren, uit: Corona walks, 2020

Stephan maakte na aanleiding van de lockdown in België de fotoserie Corona Walks. Hij wandelde bij valavond, vaak was hij uren onderweg. Hij zag het lente worden. ‘Alles zoals altijd. En toch kijk je nu beter. Je ziet dat de winterstormen het strand hebben veranderd. Dat vloed anders terugstroomt naar de zee. Je fantaseert uitvergrote virussen in de kruinen van de geknakte bomen.’ Onderweg fotografeert hij, maar hij houdt ook een dagboek bij. Hij noteert wat hij ziet, voelt en overdenkt. Er zit een bepaalde dromerige sfeer in die ook terug te zien is in het beeld van Lambrichts. Het zijn beide poetische landschaps foto’s die een groter verhaal en gevoel uitdrukken.

Ad van Denderen / Saïdia, Marokko, uit: So blue So blue, 2006

Els Zweerink / uit: Sammie, 2020

Deze foto komt uit de serie ‘Sammie’ waarin Els, de moeder van Sam haat onhandelbare zoon gaat volgen in de hoop hem beter te begrijpen. Net als bij Van Denderen is dit documentaire fotografie door middel van een open blik zonder dat vooraf wordt bedacht wat er gefotografeerd gaat worden.

Dana Lixenberg / Fred Goodhope, uit: The Last Days of Shishmaref, 2007

Mike Graeme, Boyd laces up her moccasins on a beach at iʔ aʔ kłkəkniʔ, 2020

Sinixt wordt gespeld als sn̓ʕaýckstx in hun taal, n̓səl̓xcin. Volgens Boyd betekent Sinixt letterlijk plaats, gevlekte vissen en mensen. De Arrow Lakes Tribe wordt vaak als synoniem gebruikt met de Sinixt, hoewel anderen zich ook als Sinixt identificeren. Sommige mensen uit de Syilx / Okanagan-natie identificeren zich zowel als Sinixt als Syilx. In 2017 liet het Hooggerechtshof van British Columbia een antropoloog getuigen, die zei dat de Sinixt "enthousiast" naar de Verenigde Staten was verhuisd. Maar de rechter kwam tot de conclusie dat uit het bewijsmateriaal in feite bleek dat ze hun grondgebied niet vrijwillig hadden verlaten. Mike Graeme heeft een rapportage gemaakt over deze mensen, hij focused meer op momenten zoals het moment hierboven dan op portretten. Net als Lixenberg gat het om een groep die dreigt niet meer te bestaan door omstandigheden die buiten hun eigen handen gebeuren.

Alice Wielinga / Fijne Hanen, 2012

Raquel van Haver / Amo a la Reina

Van Haver wil met haar kunst mensen aan de rafelranden van de maatschappij stem geven. Ze werkt multidisciplinair, ze verzamelt de bouwstenen voor haar schilderijen, fotocollages, tekeningen en andere vormen gedurende lange reizen in Zuid Amerika en West Afrika. Dit werk vertegenwoordigd een regio in Colombia, verhalen over de inwoners, de folklore en tradities van die regio. Het project is een ode aan de vrouwelijke sociale leiders in het land, daarom de titel Amo a la Reina (Ik hou van de koningin). Raquel werkt hier net als Alice met foto’s die later verwerkt worden in een grote collage.

Witho Worms  Freyming Merlebach, uit: Cette montagne c’est moi, 2009

Stephen Gill / uit: Coexistence, 2010

Gill heeft voor deze serie letterlijk de natuur uit de omgeving gebruikt om diezelfde natuur vast te leggen. Zo heeft hij foto’s ontwikkeld in water uit de sloot en ook heeft hij door het water uit de sloot gefotografeerd. Zoals bij de afbeelding hierboven. Net als Worms gebruikt hij fysiek elementen vanuit de plek waarvan de foto is gemaakt. Ook de titel verwijst naar de verwevenheid tussen plek, mens en afbeelding.

[taxibusbestellenuhvm952]

Taxibedrijf Tilburg

Taxi Bedrijven

Table of ContentsZakelijk Vervoer TilburgGroepsvervoerTaxi DirectTaxi DirectAirport TaxiGroepsvervoer

Taxi Groepsvervoer

Bij de diverse shoppingmalls, metro stations en bezienswaardigheden zijn speciale taxi standpunten ingericht waar alle taxi’s samenkomen. Met name bij de shoppingmalls kan het vrij druk zijn bij deze taxi standplaatsen, hier werkt men met een wachtrij en krijgt iedereen geordend een taxi toegewezen. Om lang wachten te voorkomen kun je ook een stukje van de shoppingmalls of de bezienswaardigheid weglopen en daar een taxi aanhouden.

Bij hotels zul je veelal (witte) taxi’s aantreffen die worden aangeprezen door een persoon bij de ingang. Dit zijn particuliere taxi’s en zijn qua tarief een stuk duurder dan de standaard creme kleurige taxi’s. Voordeel is wel dat deze taxi’s luxer zijn dan de normale taxi’s. Vaak zijn het de duurdere modellen van Lexus die hiervoor gebruikt worden.

Let er wel op dat je van te voren vraagt wat het tarief is, zodat je niet achteraf met hoge kosten wordt geconfronteerd. Wil je een taxi reserveren vanaf het Dubai International Airport of Al Maktoum International Airport? Via de website van Taxi2Airport kun je voordelig en snel een taxi reserveren vanaf het vliegveld in Dubai.

Alle taxi’s in Dubai met de crème kleur hebben een vast tarief welke is vastgelegd door de Dubai Taxi. Het minimum tarief voor een rit is 10 AED. Het starttarief van 06:00 uur tot 10:00 uur is 6 AED, het starttarief van 10:00 uur tot 06:00 is 7 AED. De kosten per 312 meter bedragen 0.

Luxe Vervoer Tilburg

60 AED. Het kan zijn dat deze prijzen inmiddels verouderd zijn ivm een prijsstijging. Aangezien Dubai over een prima metro netwerk beschikt kun je hiermee het beste de hele grote stukken overbruggen. Het laatste stuk kun je dan met de taxi of per voet afleggen. Dergelijke ritjes kosten over het algemeen zo tussen de 15 en 40 Dirham.

Als je reist naar de omliggende emiraten Sharjah of Abu Dhabi dan wordt er een toeslag berekend van 20 AED bovenop de ritprijs. Je kunt in de taxi’s in Dubai betalen met cash geld, pinpas, creditcard, smartphone met Apple Pay of Samsung Pay en zelfs met de NOL card wordt geaccepteerd in de taxi.

Ongeacht de kleur van het dak, hanteren alle taxi’s hetzelfde tarief. Mocht je als man een taxi tegenkomen met een roze dak dan mag je niet instappen, deze taxi’s zijn namelijk special voor vrouwen. taxi bestellen..

Een taxi op Valencia Airport is iets duurder dan de andere mogelijkheden van openbaar vervoer. Toch is het niet ontzettend duur om vanaf vliegveld Valencia een taxi te nemen naar jouw hotel of airbnb. Het is zelfs een populair alternatief van het openbaar vervoer. taxi bestellen. Aangezien jouw taxi vanaf het vliegveld rijdt, komt er al direct een airport-supplement op van €5,40.

Taxi Bedrijven Tilburg

Verder is het duurder in het weekend, en doordeweeks van 21:00 tot 07:00, dan geldt tarief 2. Verder is het minimumbedrag €1,45 (tarief 2: €2,00). Per kilometer kost het €1,08 (tarief 2: €1,18). Het minimumbedrag, nog buiten de €5,40, is €4,00 (tarief 2: €6,00). Voor een ritje richting een van de hotels aan het strand (20 kilometer) betaal je dus doordeweeks €5,40 + €4,00 + 20 x €1,08 + €1,45 = iets minder dan €33,00 (taxi bestellen).

Taxibedrijven Tilburg

Een voordeel van TaxiTender is dat jouw prijs al direct vast ligt. TaxiTender maakt gebruik van betrouwbare partners dus de prijs die je vooraf betaalt is alles wat je gaat betalen! .

Taxi Service

Goedkope Taxi Tilburg

Wmo staat voor Wet maatschappelijke ondersteuning. In deze wet is geregeld dat u bij uw gemeente een Wmo-vervoerspas kunt krijgen als u door een beperking geen gebruik kunt maken van het openbaar vervoer. Hebt u altijd medische begeleiding nodig tijdens het reizen? Dan krijgt u van uw gemeente een Wmo-vervoerspas voor gratis ‘medische begeleiding’ - taxi bestellen.

U mag dan niet langer alleen reizen. U bepaalt zelf wie uw medisch begeleider is. Wilt u met iemand samen reizen? Dan noemen we dat ‘sociale begeleiding’. U bepaalt zelf of u iemand meeneemt. Geef het wel door bij het reserveren van uw rit (taxi bestellen). Eén medereiziger betaalt hetzelfde lage Wmo-tarief als u.

Goedkoop Taxi

Iedereen kan er gebruik van maken (taxi bestellen). De Regiotaxi is echter niet gebonden aan haltes en stations. U wordt gehaald en gebracht waar u maar wilt binnen de regio, van deur tot deur.

Reserveer direct online een taxirit. U krijgt dan direct een super scherpe prijs aangeboden. Als u wil ingaan op het voorstel kunt u direct boeken en daarna direct online afrekenen. Gemak dient de mens (taxi bestellen). Boek snel en maak kennis met de klantvriendelijkheid van Werotax. Getoonde prijzen voor taxivervoer zijn inclusief 9% BTW Hoewel de kans dat u besmet raakt in de taxi met Covid-19 beperkt lijkt, is het toch verstandig extra voorzorgsmaatregelen te treffen.

Nb; Wij rijden per definitie geen ritten naar de Corona test-straat gegeven het feit dat van mensen die zich laten testen geacht wordt dat zij klachten hebben: .

Finish Tai is al ruim 20 jaar het vertrouwde in en omstreken. Heeft u een nodig in ? Bel dan: en spreek direct met een van onze centralisten. Een Schiphol taxi reserveren bij Finish Tai in Almere betekent volop kwaliteit, gemak, gegarandeerd een veilige rit en service op maat voor iedere klant - taxi bestellen.

Prive Chauffeurs Tilburg

Wij ontvangen graag feedback over hoe u als klant onze service ervaart! Bij Finish Tai bent u aan het juiste adres als het gaat om Schipholvervoer vanuit Almere. Kies voor comfort en luxe, neem een betrouwbare Schiphol taxi uit Almere. 24u per dag en 7 dagen per week hebben wij een Schiphol taxi beschikbaar voor het vervoer vanuit Almere naar Schiphol.

Wel zo makkelijk, u geeft uw vluchtnummer door, zodra u bent aangekomen staat er direct een taxi voor u klaar op Schiphol. Onze Schiphol taxi – Almere tarieven zijn helder en duidelijk. U weet vooraf hoeveel de taxirit naar Schiphol zal gaan kosten vanuit Almere of andersom. Geen extra kosten voor bagage of dergelijke. taxi bestellen.

Utrecht Stad, Vleuten/De Meern, Leidsche Rijn, Breukelen, Maarssen/Maarssenbroek en Lage Weide – € 59,- Nieuwegein, IJsselstein, Bilthoven, De Bilt, Groenekan, Bunnik, Maartensdijk, Houten, Vianen, Zeist en Bosch & Duin – € 69,- Deze aanbieding is het hele jaar door van toepassing, behalve bij extreme weersomstandigheden of calamiteiten. De prijzen zijn voor een enkele rit van of naar Schiphol voor één taxi voor vier personen.

Onze vakkundige en taxi amsterdam schiphol ervaren chauffeurs staan dag en nacht voor u klaar. U bepaalt de datum, het tijdstip en de bestemming. Wij zorgen voor de rest. Neem direct contact op via telefoonnummer: 0512 – 51 24 84. Heeft u een zakelijk diner of een borrel? Of heeft u een gezellige avond in de kroeg? Dan brengen wij u graag thuis.

Taxi Festival Tilburg

Zodat ook uw eigen auto veilig thuiskomt - taxi bestellen. Heeft u vragen over onze TapTaxi of wilt u de TapTaxi reserveren? Bel dan: 0512 – 51 24 84. Wij zijn dag en nacht bereikbaar. ‘Bob jij of Bob ik? Nee, Kijlstra is vanavond de Bob!’ Flexibel en voordelig Flexitax is het flexibele en voordelige taxi-vervoerssysteem voor iedereen die in Friesland woont (behalve op de waddeneilanden).

[hotairballoon221]

Dutch Travel Vocabulary

Going on a trip? When you arrive, you’ll know what to say!

Other useful Dutch posts: Dutch Mail Vocabulary Your house in Dutch! Dutch City Vocabulary Dutch Space Vocabulary

Nouns

The trip - De reis, de trip

The journey - De reis

The adventure - Het avontuur

The airport - Het vliegveld

The plane - Het vliegtuig

The pilot - De piloot

The co-pilot - De co-piloot

The crew - De crew, het personeel, de bemanning (on a ship)

The steward (m.), stewardess (f.) - De steward (m.) - The stewardess.

The delay - De vertraging

The boarding pass - Het vliegticket

The security - De beveiliging

The check-in - De check-in

The luggage - De bagage

The suitcase - De koffer

The handbag - De handtas

The harbor - De haven

The boat - De boot

The captain - De kapitein

The trainstation - Het treinstation

The train - De trein

The destination - De bestemming

The country - Het land

The city - De stad

The town - Het dorp

The hotel - Het hotel

The hotel room - De hotelkamer

The tourist - De toerist

The monument - Het monument

The swimming pool - Het zwembad

The ocean - De oceaan

The sea - De zee

The beach - Het strand

The sand - Het zand

Verbs

To book (a trip) - (Een reis) Boeken

To travel - Reizen

To fly - Vliegen

To sail - Zeilen, varen

To ride, drive - Rijden

To depart, to leave - Vertrekken

To land - Landen

To arrive - Aankomen, arriveren

Sentences

I booked a trip to Amsterdam! - Ik heb een reis naar Amsterdam geboekt!

I’m going to drive to Belgium - Ik ga naar België rijden

My flight is delayed - Mijn vlucht heeft vertraging

I’m leaving next week - Ik vertrek volgende week

I’m at the beach - Ik ben op het strand

The monuments are beautiful here! - De monumenten zijn prachtig hier!

The hotel is very nice - Het hotel is erg mooi.

I’m on my way to Brussels! - Ik ben op weg naar Brussel!

Have fun traveling! x Tamara

[deeersteverdieping]

De Buurt

Ik woon in Den Haag nadat ik er geboren werd, wegging en weer terugkwam. Soms heb ik het naar mijn zin, soms weet ik niet waarom ik wat precies hier doe of niet deed. Mijn vrienden liet ik achter in het propvolle Amsterdam en familiebanden werden aangehaald. Wonen in Den Haag. Daar zal ik de komende weken/maanden/jaren over schrijven alsof mijn woonherinneringen voor altijd blijven plakken op dit pixelfeestje omdat ze niet naar huis willen. 

Ik zit mezelf te situeren in de Rivierenbuurt in het centrum van de stad. Mijn huis is nieuw maar oud, de straten zijn oud maar nieuw. Er zijn zo’n 50 hoeren en drie mini supermarkten. De straten zijn mooi van lelijkheid. Soms een gracht met goed onderhouden bloembakken, dan weer een portiek met gebruikte naalden, stukken bankstel en verwaarloosde IKEA bijzettafels die blijkbaar de gehele wereldbevolking ooit in zijn bezit heeft gehad gezien het aantal dat steevast op straat zwerft. Om de hoek zit het café ‘Onze Jongens’. Ik heb dit café tot mijn stamkroeg benoemd maar nog nooit ‘open’ kunnen aantreffen. Het lijkt wel of ze dichtgaan zodra ik langsfiets als ware ik een SSer in de WOII op zoek naar onderduikers. De Portugees om de hoek heeft nooit wat ik wil en de tapasbar ging net dicht toen ik er kwam wonen. Met de snelweg om de hoek ben ik hier snel weg en snel terug. Waarschijnlijk ook snel in de hemel vanwege de hoge concentratie fijnstof. De vrouw van de snackbar, naam vergeten na minder dan twee seconde nadat ze zich voorstelde, woont hier al 13 jaar en wil nooit meer weg. De garage verderop heet ‘Techno Cars’ en de eigenaren van de kringloopwinkel daar weer tegenover dragen zorg voor een hysterische uil die achterin de winkel in een hok van 3 bij 3 wacht tot hij dood gaat. Deze winkel, ter grote van een huizenblok, omvat zesmiljoen kuub aan troep van overleden mensen en heeft alles wat je zoekt en niet zoekt. De eigenaresse heeft de grootste en hoogste kont die ik ooit zag en dwaalt telkens door de winkel alsof ze thuiskomt uit een paddotrip en zich afvraagt wat ze op aarde doet. Ze brengen je net aangekochte wasmachine naar boven en zeggen vriendelijk gedag als ik langsloop dus verder alleen maar liefde. Het is al zeker 2,5 maand geleden dat ik hier ben komen wonen en naast een bootbrand, een groep straatkinderen die mijn fiets in de gracht wilden flikkeren, een buurtvergadering en een flinke onweersbui is er nog niet veel voorgevallen. Natuurlijk schrijf ik de volgende keer verder over de buurtvergadering. Want daar leerde ik dat mijn buurman een medewerker van Sociale Zaken heeft gegijzeld met een neppistool en dat Blonde Dolly een bekende hoer was die volgens een kekke jonge meid uit de buurt een muurschildering verdient. Nu even naar het strand. Dat is leuk aan Den Haag.

[marijnenlianne]

Terug uit Abomey

Afgelopen week was ik écht in Afrika. Weg van het schip, de drukte van Cotonou en onze kliniek in Zogbo, een wijk in Cotonou. Het hele Dental Team was op outreach in Abomey, de voormalige hoofdstad van het Dahomey koninkrijk. We werkten en sliepen op de compound van een weeshuis met de mooie naam: ‘Maison d’espoir/ Huis van hoop’.  Vorige week vrijdag hebben we instrumenten, stoelen en voorraad ingepakt en maandagochtend vroeg vertrokken we van het schip om alles op en in de Toyota Landcruisers en de Landrover te proppen en 3 uur te rijden naar Abomey. De weg was gelukkig erg goed en we kwamen rond de middag aan en vervolgens werd voortvarend aan de slag gegaan om de kliniek op te zetten en vervolgend te lunchen. 

in de middag zagen we de kinderen van het weeshuis, die gelukkig weinig mankeerden, na een goed diner gingen we op tijd naar bed. Onder klamboe in ruim 30 graden werden het een paar klamme nachtjes.. 

Dinsdag, woensdag en donderdag zagen we vervolgens met 4 tandartsen ruim 300 patiënten waarbij de behandeling vooral bestond uit het trekken van tanden of kiezen en het geven van poetsinstructies. Vooral de warmte en het gebrek aan afzuiging en boren maakte dat we aardig stonden te zweten. Maar gelukkig konden we op deze manier veel mensen die anders geen toegang tot hulp hebben toch op een goede manier helpen!

Vrijdagochtend zijn we met het hele team naar het paleizen complex van Abomey geweest. Daar kregen we een rondleiding met allerlei gruwelverhalen over een koning met een troon die op vier schedels van vijanden rust, een beul die in één keer moest onthoofden of anders zelf zou worden onthoofd en wat de prijs was van een kanon. Vijftien sterke mannen of éénentwintig mooie vrouwen was de waarde van een kanon. Mijn oog viel op een kanon van met wapen van Dordrecht, waar een kamer van de West Indische Compagnie (WIC) was. Een gekke gewaarwording, om te midden van verhalen over waanzinnige koningen diep in de binnenlanden van Afrika iets uit Nederland te zien. Natuurlijk weet je dat Nederlanders een rol speelden in de slavernij, maar het werd ineens wel erg concreet en tastbaar. Dit kanon was een ruilmiddel geweest. Misschien waren deze mensen vervoerd naar Suriname of de slavenmarkt In Willemstad op Curacao.

Zaterdag zijn Willem en ik met een groep naar Ouidah gegaan, een stad een uur van Cotonou vandaan waar de werkelijke slavenhandel plaatsvond. Er was een marktplaats waar inheemse koningen hun gevangenen brachten, forten waar de Europeanen hun ‘handelswaar’ opsloegen en de ‘Route des Esclaves’, een zandweg naar het strand waar de schepen voor anker lagen. In het enige nog bestaande (Portugese) fort kwamen we weer Nederlandse dingen tegen, kleipijpen, porselein en kaarten gedrukt in Amsterdam. Dit waren geschenken voor lokale machthebbers als ruilmiddel voor de slaven. In de hitte (35 graden) van vanmiddag was het huiveringwekkend om de angst, radeloosheid en pijn van deze mensen voor te stellen. 

Genoeg over slavernij. Maandag weer another day in the office, weer tientallen mensen in de rij voor de screening en een heleboel tanden te trekken. Hopelijk weer tientallen mensen die we kunnen verlossen van kiespijn. 

Maandagochtend, klaar voor vertrek. 

Klaar om aan de slag te gaan. 

Relief op het paleis van de koning van Dahomey.

Kanon uit Dordrecht. 

Met Max, een Zwitserse tandarts bij het slavernijmonument in Ouidah, Point de Non-Retour. 

[hotspotjes]

SOFITEL LEGEND THE GRAND AMSTERDAM: LUXE POP-UP STRAND IN HARTJE STAD

#SOFITEL LEGEND THE GRAND #AMSTERDAM: LUXE POP-UP STRAND IN HARTJE STAD

[richard-nagel]

Het Suriname van schrijver Chris PolanenDoor:

Chris Polanen werd geboren in Suriname en verhuisde op twintigjarige leeftijd naar Nederland. Hij is dierenarts in Amsterdam-Zuidoost en eerder dit jaar kwam zijn debuutroman Waterjager uit. Waterjager speelt zich af in de nabije toekomst waar Paramaribo onder water staat door een dijkdoorbraak. Het grootste gedeelte van de bevolking is vertrokken, maar de goudzoekers, vissers en prostituees zijn gebleven. We kijken mee met Joshua, die Suriname op jonge leeftijd heeft verlaten. Hij keert terug om zijn broer Jean-Christophe op te zoeken, die de wetteloze stad met harde hand onder controle houdt.Chris gaat nog regelmatig terug naar zijn geboorteland en vertelt touristico over een veel vrolijker Suriname dan het Suriname uit zijn boek. Reis met ons mee naar het geboorteland van de schrijver.

De rivier

‘De Suriname-rivier mondt bij Paramaribo uit in de Atlantische oceaan en is eigenlijk het mooiste aan Suriname. Het is de levensader van het land en Paramaribo is het hart. Dolfijnen spotten is een trip die ik elke toerist aan kan raden. Je stapt in een bootje bij Leonsberg, net buiten Paramaribo, en binnen een half uurtje zit je tussen de dolfijnen in de monding van de rivier.

Iedereen kwam Suriname binnen via deze riviermonding: de kolonisten, de tot slaaf gemaakten en de immigranten uit Azië. Het is daarom een belangrijke en historische plek. De rivier zelf is woest en krachtig. Ik heb een paar keer aan de zwemmarathon meegedaan. Dan zwem je 18 kilometer vanaf Domburg richting de Atlantische Oceaan. Dat klinkt zwaarder dan het is. Begrijp me niet verkeerd: het is nog steeds heel zwaar, maar de sterke  stroming helpt je een handje. Deze race is altijd op 1 juli, de dag van de afschaffing van de slavernij. De finish is in het hartje van de stad. Het is een groot evenement en erg leuk om te bezoeken.

Een spannend moment tijdens deze zwemmarathon is de Jules Wijdenboschbrug. Je zwemt hier onderdoor maar moet opletten tussen welke pilaren je doorzwemt. Zwem je aan de linkerkant, dan beland je in de modder en kan je niet verder. Ga je rechts, dan kom je in een versnelling en ga je linea recta naar de Atlantische oceaan. Je moet dus precies in het midden blijven. Dat is niet gemakkelijk met die stroming.’

Paramaribo-Noord

‘Ik ben opgegroeid in Paramaribo-Noord en dat vind ik nog steeds een van de leukste plekken in de stad. Ik ga graag naar Blauwgrond, waar je veel Javaanse eettentjes hebt. Vooral in het weekend is het hier erg gezellig. Het is niet zo toeristisch. Hier kom je vooral de Surinamers tegen. Maar boven alles is het eten heerlijk.

Een bekende bezienswaardigheid in Paramaribo-Noord is de Sint-Petrus-en-Paulusbasiliek, een van de grootste houten kerken van Zuid-Amerika. Maar er is zoveel meer. Ik kan de Braziliaanse wijk van harte aanraden, een tip die je niet snel vindt in een reisgids. Het nachtleven bruist hier. La Perola, is een bijzondere plek. Een beetje ruig en soms behoorlijk spannend. Het is een hotel, restaurant en club. Je kunt hier heerlijk eten en goed dansen. Bijzonder is dat je hier tot heel laat kan eten. Dat zie je niet vaak in Paramaribo. Je kunt overal tot in de vroege uurtjes dansen, maar niet eten. Hier wel.’

Chris schreef een column over La Perola voor Waterkant, je leest hem hier

Buiten de stad

‘In Suriname heb je niet echt een zandstrand. Het is vooral modder en mangrove. Braamspunt is wel een zandstrand en hier kun je zelfs zwemmen in de oceaan. Je kunt er gemakkelijk heen met een bootje. Ik kan niet omschrijven hoe het eruit ziet, want het is een heel kwetsbaar stukje strand. De zee verandert de vorm constant.

Galibi, aan de westkust van Suriname, is ook heel bijzonder. Hier komen tussen februari en augustus zeeschildpadden aan land om eieren te leggen. Dat is absoluut niet alleen interessant voor dierenartsen zoals ik. Je kunt heel dicht bij de dieren in de buurt komen omdat ze tijdens het eieren leggen in een soort trance raken. De gigantische schildpadden zijn prachtig om te zien en tijdens het eieren leggen lijken ze te huilen.

De andere kant op, bij de grens met Guyana, tref je weer een heel andere wereld. Dit district heet Nickerie en hier wonen bijna alleen maar hindoestanen. Dit is de plek om Phagwa in maart mee te maken. Dan wordt er met gekleurde poeders, parfums en gekleurd water gegooid. Een vrolijke boel dus. Dit feest is in Paramaribo al groot, maar hier gaat het nog een stap verder.’

Tips van Chris:

Squeezy Hot Pot ‘Chinezen maken deel uit van de Surinaamse bevolking. De afgelopen twintig jaar zijn er nieuwe Chinezen gekomen en die hebben weer nieuwe dingen meegenomen. Het gerecht Hot Pot is daar een voorbeeld van. Dit restaurant is er veruit het beste in. Hier krijg je een grote ketel met kokende bouillon. Alle ingrediënten bestel je er rauw erbij. Het is heel lekker, gezellig en niet duur.’ Plutostraat 118, Paramaribo

Bistro Don Julio ‘Deze plek ken ik goed want mijn oma woonde hier in de straat. Er wordt hier goede muziek gedraaid en er wordt vaak spontaan gedanst. Het publiek is wat ouder, tieners komen er niet. Het een plek waar vooral Surinamers komen, toeristen gaan liever naar ’t Vat. De eigenaar is heel gastvrij. Hij komt altijd even aan je vragen of je het naar je zin hebt.’ Tokailaan 6, Paramaribo

De Cultuurtuin ‘Dit is niet wat je denkt, want er is niet veel cultuur. Het is een groen gebied in het centrum. Hier is ook het asiel waar zwerfhonden opgevangen en gesteriliseerd worden. Vanuit Nederland ondersteun ik dit project. De dierentuin is er tegenover. Het is fijn om hier even te ontspannen: Surinamers joggen hier en het is er heel stil.’

Touristico schreef dit verhaal in samenwerking met travelsuriname.nl, ‘jouw reis, jouw tempo’. Marijke Tuinstra en Edward Noordpool zijn dol op Suriname en willen het bijzondere land graag aan anderen laten zien. Om hun kennis en enthousiasme te delen, begonnen ze in 2016 hun reisbureau travelsuriname.nl. Je kunt bij hen je reis samenstellen met behulp van blokken. Je reis is hierdoor op maat gemaakt en tot in de puntjes verzorgd, maar er is ook ruimte voor eigen invulling. Ze helpen je uiteraard graag bij het maken van je keuze!

[9142km]

Genieten is begonnen!

Mijn eerste dag op Sri Lanka spendeerde ik in Colombo, de hoofdstad. De meeste mensen slaan deze stad over maar mij leek het wel makkelijk om even weer te wennen aan Azië. In vergelijking met andere hoofdsteden in Azie stelt Colombo niet zo veel voor. Iets minder dan 650.000 inwoners, Amsterdam heeft er ruim 800.000 na steden zoals Bangkok met ruim 8.000.000 was dit dus mega rustig. Ik kwam aan op een zondag, ook nog is een nationale feestdag, waardoor het heel rustig was. Lekker rondgebanjerd en vooral geprobeerd zo lang mogelijk wakker te blijven om aan het tijdsverschil te wennen. Heel veel bezienswaardigheden kent Colombo niet. Ik bezocht een tempel, een museum, een uitkijktoren en de haven. Prima voor een dagje, maar zeker niet de moeite om langer te blijven.

De volgende dag ontmoette ik Josien (Nederlandse) op het trein station en namen we samen de trein naar Unawatuna. De treinrit was fantastisch. Niet alleen was het landschap wat we passeerde mooi, de hele ervaring was geweldig. Hier gaan de treindeuren niet dicht terwijl de trein rijdt. Mensen hangen uit de trein, is het gangpad vol en willen ze erlangs dan klimmen ze gewoon via de buitenkant, allemaal doodnormaal. Het eerste uur/anderhalf uur stonden/zaten wij in de gang, wat je bij de NS vreselijk zou vinden, wat eigenlijk wel prima was. Lekker de wind die langs je heen raast en de warmte wat verlicht. Eenmaal in Unawatuna namen we hetzelfde hostel en zijn de het dorpje gaan verkennen. Momenteel is het in het zuiden laagseizoen, vanwege de moesson. Het weer is dikke prima, volop zon iets boven de 30 graden. De zee is momenteel alleen wat ruig. De moesson zorgt voor veel golven en daardoor is het op veel plekken niet mogelijk om te zwemmen, snorkelen of duiken. Gelukkig zijn we hier niet alleen voor de zee en zijn en genoeg mooie stranden te vinden waar je dit nu wel allemaal kan doen.

Onze eerste volledige dag in Unawatuna huurde we scooters. Hiermee vertrokken we richting Galle, 15 min terug richting Colombo. Het oude gedeelte van deze stad is heel mooi en stamt uit de tijd van de Nederlandse bezetting. Het fort, de grootste bezienswaardigheid in Galle is dan ook Nederlands. Deze is leuk om even te bekijken, maar we hadden het ook snel wel weer gezien. Het fort omringt een deel van de stad en is dus vrij imposant, hierdoor was het lastig op de foto vast te leggen. We lunchte rustig en bezochten daarna wat stranden in de buurt.

Dalawella beach was het hoogte punt , daar komen was wel een opgave.. We hadden van te voren opgezocht waar het lag en reden erheen. Maar alles was volgebouwd met hotels en resorts, er was geen weg naar het strand. Uiteindelijk bij resorts aangeklopt en die lieten ons allemaal gewoon naar binnen om het strand te betreden. Het derde resort was de toplocatie en daar hebben we een groot deel van onze tijd gespendeerd. Slingerend aan een palmboom, zwemmen en genietend van de zonsondergang.

De volgende dag begonnen we bij dezelfde locatie om schildpadden te spotten. deze zwemmen hier aan de kust, heel leuk om die koppies steeds boven water te zien komen. Wat rotsen beklommen, gezwommen en ontbeten. Daarna stapten we weer op de scooters richting Mirissa. Van te voren twijfelden we of we hier ook wouden overnachten of niet. Mirissa is namelijk een best populaire bestemming in Sri Lanka. We kozen om er eerst een middagje heen te gaan en dit was uiteindelijk ook genoeg. Mirissa heeft een mooi strand met een soort eiland rots vlak voor het strand, waar je heen kan. Uiteraard hebben we deze even beklommen en van het uitzicht genoten. Na goed afgekoeld te zijn reden we weer terug en genoten van een BBQ op het strand.

Vandaag stond een nieuw avontuur op de planning, de bus! Vanuit Unawatuna vertrokken we naar Matara, om daar over te stappen naar Tissamaharama (kort: Tissa). De bus is ook niet wat we in Nederland gewend zijn. Luide muziek klinkt door de boxen en de bussen zijn helemaal versierd van binnen (soms ook buiten). als iemand moet staan is het ook normaal om de bagage van die persoon op schoot te nemen als jij wel zit. Zie je het al voor je dat iemand dat in NL voor je doet? Gelukkig hadden wij direct een zitplek en heb ik niemand het moeten aandoen mijn gigantische backpack te dragen. Het overstappen van bus ging ook super makkelijk, iedereen hier is heel behulpzaam en wijst je de weg. na zo’n 6/7u reizen kwamen we aan bij onze nieuwe slaapplek. Morgen, wat zeg ik, vannacht gaan we op safari!