#skoky

[anonyfous]

submarine...

[copperbadge]

[ID: Several images; top two are public art from around Skokie, IL. On the left are statues of what appear to be two penguins striking dramatic poses outside of an otherwise very ordinary apartment building; on the right is part of a mural on the side of Sketchbook Brewery, featuring a cat riding a delivery bike. Bottom image is a bakery case showing a wide variety of small cakes and cookies.]

I took a field trip to Skokie yesterday to check out Kaufman's, a Jewish deli and bakery which I was told had great bagels. I got bagels, cookies (chocolate rugelach and caramel thumbprint) and some fancy mustard, then took a stroll around town. There's a cool brewery nearby, Sketchbook, which had a neat mural on the side facing the train tracks, but it wasn't open yet so I headed home to sample all my goodies.

[ID: An onion bagel with a smear of cream cheese, two chocolate rugelach cookies with a bite taken from one of them, and two shortbread cookies with caramel in the middle.]

Extremely delicious! The bagel was just the right level of chewy, and the cookies were super fresh so they were soft instead of crispy, which I prefer. Can recommend Kaufman's, and they're also very nice people. Next time I'm going to do more recon and get some stuff from the deli, too.

[trailcam]

08.17.14_16.15 Young Coyote

[mahamayax]

[kodachrome-net]

Lobby, Village Crossing 18, Skokie, Illinois, October 2009

[bruce-morrow]

Lake Forest Open Lands, IL, 2024

Photo: Bruce Morrow

[kotekkzielony]

Z ŻYCIA SAMOTNIKA - wpis 20 (31.12.2024)

-> Nostalgiczny powrót - "Skoki Narciarskie 2005" - zmarnowany potencjał?

Druga połowa grudnia należała zdecydowanie do gry "Skoki Narciarskie 2005", do której powróciłem po 3,5-letniej przerwie. To jeden z pierwszych tytułów, w jakie zagrałem w życiu, a sama produkcja obchodziła niedawno swoje dwudziestolecie wydania (premierę miała w listopadzie 2004 roku). Jak mi się w nią grało? Co mógłbym o niej powiedzieć? Czas na słów kilka odpowiedzi!

Właściwie nie jestem do końca pewien, z jakiego dokładnie powodu sięgnąłem znowuż po tę grę. Jeśli miałbym udzielić jednej konkretnej odpowiedzi, to tym powodem jest sentyment. To ta gierka poświęcona skokom narciarskim, w której spędziłem niezaprzeczalnie najwięcej czasu i to do niej najchętniej wracałem. Poza skokami 2005 miałem okazję zagrać m.in. w "Skoki narciarskie 2002: Polskie złoto" czy też w "MYSZtrzostwa Świata", aczkolwiek tamte produkcje zupełnie mnie nie przekonały, więc można powiedzieć, że wyraźna większość moich doświadczeń z grami narciarskimi przypadły właśnie "Skokom Narciarskim 2005". Omawiany polski tytuł studia L'Art na pierwszy rzut oka wydaje się bardzo złożonym produktem - na graczy czeka aż dwanaście trybów zabawy i możliwość oddania skoku na 44 skoczniach, z czego wszystkie z nich (oprócz futurystycznej i ciekawej skoczni w Vancouver) wzorowane są na prawdziwych obiektach. Brzmi to fajnie, ale czy rzeczywiście jest tak kolorowo? Tak naprawdę ze wspomnianych wcześniej dwunastu trybów wyłonić można cztery - trening na dowolnej skoczni, pojedynczy konkurs, seria konkursów (układająca się w m.in. Turniej Czterech Skoczni, Puchar Świata, albo Turniej Skandynawski) i perełka - tryb kariery. Ten bezsprzecznie najciekawszy i najdłuższy tryb gry składa się z dwudziestu sezonów, w ciągu których gracz musi utorować sobie drogę na szczyt chwały z kadry C, przez kadrę B, do kadry A, w międzyczasie oczywiście dbając o swojego skoczka, jego statystyki, ekwipunek i stan posiadania. Nie ukrywam, że bardzo pociągają mnie takie formy zabawy, w których rozwijam mojego bohatera itd., więc pod tym względem wyrób od L'Art otrzymał duży plus. Nieco gorzej zaś prezentują się same skoki. Każdy skok podzielony jest na kilka faz i o ile prawie wszystkie z nich nigdy nie sprawiały mi większych problemów, to największe kontrowersje od początku wzbudziła faza lotu, w której należy odpowiednio, a czasami z chirurgiczną wręcz dokładnością nachylić skoczka by ten poleciał jak najdalej. Faza ta jest o tyle niefortunna i momentami frustrująca, że mając nawet wysoko rozwiniętego protagonistę i korzystny wiatr pod narty, nie zawsze osiągałem dobre odległości. Z tego i innych powodów nie zdarzyło mi się ani razu wytrwać dłużej niż przez nawet 1/4 gry. Ostatnio jednak gdy wróciłem do skoków 2005, postawiłem na upór i sprawdziłem, po raz pierwszy w życiu, jak wygląda cała kariera, choć przyznam się od razu, że niestety nie była to wielce przyjemna rozgrywka. Zaryzykuję stwierdzeniem, że gra aż roi się od wszelakich błędów czy bugów - jeden z przykładów udokumentowałem na zdjęciu powyżej. Widzimy na nim skoczka, który jakby... bardziej wylegiwał się na zimowych feriach, aniżeli walczył ciężko o miejsce na podium? Na kilku obiektach odnotowałem ponadto krytyczne problemy graficzne, niektóre dźwięki dublują się, powtarzają, albo zanikają, poważne niedopracowania widać też w trybie kariery. Niektóre zawody w kadrze A, o zgrozo, nie są zaliczane do klasyfikacji Pucharu Świata (wbrew temu co mówią komentatorzy przy konkursach drużynowych), a co gorsza, w przypadku zajęcia wysokiego miejsca, nie otrzymuje się żadnych pieniędzy przez co ich rozgrywanie nie ma większego sensu. Żeby dolać oliwy do ognia powiem, że na Mistrzostwach Świata w Lotach nigdzie nie widać nazwy gracza, więc... cóż... startujemy tam jako anonim! Słów kilka napiszę jeszcze o występujących raz na jakiś czas w karierze zadaniach, tudzież wydarzeniach. O ile zadania te są dosyć różnorodne i ich pula jest niemała, to niestety pojawiają się one potwornie rzadko... a szkoda wielka, gdyż moim zdaniem to jeden z najciekawszych i najbardziej wciągających elementów. Zawsze się uśmiechałem na widok okna z nowym zadaniem, gdyż wiedziałem, że coś ciekawego się dzieje. Nawet po jednorazowym, około pięćdziesięciogodzinnym przejściu gry zdecydowałem się rozpocząć nową karierę, ponieważ zależało mi na odkryciu kompletu tychże "eventów", aczkolwiek wyłapanie ich wszystkich, jako iż występują za rzadko i w dodatku całkowicie losowo, jest prawdziwą udręką. Koniec końców zamknąłem grę.

Mimo niemałych wad, jakie posiada ta produkcja, udało mi się wykrzesać z niej cząstkę dobrej zabawy. Skoki okraszono bardzo przyjemnymi dla ucha komentarzami profesjonalnych komentatorów - panów Włodzimierza Szaranowicza i Dariusza Szpakowskiego, którzy poniekąd ratują tę grę, tak samo też niemałą satysfakcję sprawiły mi niektóre fenomenalne, rekordowe skoki, jakie oddałem (np. na skoczni K90 w Libercu skoczyłem raz aż 125,5 metra, a w Innsbrucku, na skoczni K120 pofrunąłem niebotyczne 175 metrów!). Ale czy wrócę do tego tytułu? Znając siebie pewnie wrócę, choć wątpię, że na długo. Gra ma z pewnością niemały potencjał i gdyby tylko twórcy bardziej dopracowali, dopieścili swój produkt, albo gdyby ktoś pokusił się o remaster tej części - z naprawionymi błędami, ładniejszą grafiką, bardziej intuicyjnym interfejsem, na pewno miałbym powody ku uciesze.

[johndunwin]

The image captures the storefront of Nordstrom Rack at Old Orchard in Skokie. Three people evoke the biblical Magi with their presence, symbolizing a journey or pilgrimage. The scene blends themes of modern consumption with historical ideas.

[dadlezal]

also, there was a conversation in the studio for Polish Eurosport between rounds about rivalry in ski jumping which I found thought–provoking. one of the experts was Krzysztof Biegun, former Polish ski jumper and now one of the base coaches for Polish Ski Federation, was asked – ofc in a humorous manner – by the host if the top jumpers ever do any acts of pettiness towards their opponents before their jumps, like kicking someone in their ankle (again, it wasn't serious) because in football or volleyball for example it isn't uncommon to act provocatively towards your rivals. Biegun responded that while he cannot speak for everyone, being in the WC for quite some time and living amongst other top jumpers, he personally never witnessed or heard of such a thing. Biegun said there's always a huge amount of respect for the competition and acts of violence wouldn't really help anyone's case. I added in my thoughts that it could potentially be a reason for injury or worse, a terrible accident on the hill so it would be reckless.

and then I remembered when Andi Wellinger destroyed his chance of winning the first RawAir edition in his very last jump, ending up in tears and Kamil Stoch came up to him and gave him a hug we all need in our lives because it would put the broken pieces of us together.

and of course when tearful Anže brought in a cardboard copy of Dawid Kubacki on the podium and made this entire end–of–season flower ceremony about him and kept shedding tears during all interviews.

I think ski jumping has a level of respect not many other sports have.

and these two actions are my Roman Empire

[fatbirdpics]

Green heron NECK

[charlesdrawsstuff]

Mr.MxYzPtLk & Bat-Mite

Drawn for the @awyeahcomicsbds Sketch Cover Art Auction to benefit those effected by the California fires, taking place on Monday, February 10th over on their YouTube channel Aw Yeah Comics - YouTube

All proceeds will go to CORE (Community Organized Relief Effort) @coreresponse corresponded.org

I sent a couple of covers their way that will hopefully make it in time and in one piece... Fingers crossed.

[troquets]

Stan Wayman - Des femmes dans un bar de bowling célèbrent leur score élevé avec une tournée de boissons à l'Orchard Twin Bowl à Skokie, Illinois en 1960.

[the-cta-official]

Welcome to the yellow line, aka the Skokie Swift. It has exactly 3 stops spread across only 5 miles and yet still has the title of shortest CTA line robbed from here by the purple line during non-express hours. It is the least used line in the system, and while it’s suited for for cars, it typically only runs two per train.

It is without a doubt my favorite line for those reasons—it’s just my pathetic fucked up little guy, y’know—as well as its view, which the shitty timelapse below does not do justice, and the fact that it got me away from a guy who is following me once.

I’ve thought about actually making a skokie-swift-official, in part because it’d be funny and in part out of genuine love and appreciation for this creature

[trailcam]

02.25.23_13.11

William Harper

[besedar]

frazeološka enota dne: napet kot struna

[kodachrome-net]

Firefighters at work, Skokie, Illinois, June 2017