#schrijfwedstrijd

[stanggubbels]

Illustratie voor prijswinnaar schrijfwedstrijd voor het Valkhof Museum.

[rikwintein]

Poëzie

Laatst – eerder geruime tijd geleden – vond de piot het een goed idee om mee te dingen in een poëzie-wedstrijd. Helaas zonder succes. Tijdens de zomer van 2024 organiseert North Sea Port het zogenaamde Port Poëtica, een schrijfwedstrijd waarbij de haven van Zeebrugge centraal staat. De piot denkt even na, zoekt en vindt inspiratie in zijn jeugd, en zet zich aan het schrijven. Zijn hoop op een…

[keynewssuriname]

Clark Accord foundation viert 25 jaar koniging van Paramaribo

Welke impact het slavernijverleden heeft gehad op de vrouw en een complete analyse daarvan met de hedendaagse kijk op zaken vanuit de bril van de Surinaamse vrouw. Dit alles bracht de Keynote speaker, Marlyn Aaron- Denz, afgelopen zaterdag ten gehore tijdens de twaalfde Clark Accord lezing die werd gehouden in de studio van Apintie Televisie. De lezing stond in het licht van de afschaffing van de slavernij, maar ook om de 25ste jaardag van het boek ‘de Koningin van Paramaribo’ te vieren. Aaron-Denz bracht de strategieën van de tot slaaf gemaakte vrouwen op weg naar hun vrijheid naar voren. Het publiek kreeg ook de gelegenheid om vragen te stellen. De Clark Accord Foundation heeft de lezing in samenwerking met de culturele organisatie Naks georganiseerd. Voorzitter van de Clark Accord foundation, Mavis Accord, zegt dat deze editie van de lezing een feesteditie was. De bedoeling is om de nalatenschap van de veelzijdige schrijver in leven te houden en te delen met de gemeenschap. De voorzitter geeft aan dat deze editie van de lezing ook speciaal cultureel is ingericht vanwege de grote interesse van de schrijver voor cultuur en mode. De boeken van Clark werden ook ter verkoop aangeboden. Daarnaast waren er ook zang en spoken word optredens van Naks ala Firi en een indrukwekkende jaardagboodschap van cultuurkenner Elviera Sandie. Karin Refosm een vriendin van Accord las voor uit het boek 'Koningin van Paramaribo', dat gaat over de invloedrijke prostituee ‘Maxi Linder'. Zij bracht een stuk uit het boek ten gehore waarbij de dood van Maxi Linder werd besproken. Ze gaf ook aan dat ze de hoofdrol zelf heeft mogen zien tijdens haar jeugdjaren. Ook Reza Maddar, winnaar van de Sori Yu Talenti schrijfwedstrijd van 2022, presenteerde een column, geïnspireerd door het schrijfwerk de Koningin van Paramaribo.   Read the full article

[inge-universe]

#newin #nieuwbinnen #recensieboek #blogtourbook #currentlyreading #nuaanhetlezen Marieke Douwes - De duinen van Westzand 3 - Uit het juiste hout @marieke.douwes.fransz #mariekedouwes #mariekedouwesfransz Ik mag meedoen met de #blogtour op de 6e. Wie heeft dit boek al gelezen? Wat vond je er van? ............ Bedankt voor het #recensieexemplaar #leesexemplaar @harperfirst @harpercollins_holland @harpercollins_vlaanderen ............ Marieke Douwes was een van de finalisten van de Luitingh-Sijthoff Schrijfwedstrijd. Eerder schreef ze de roman Klavers, Edelweiss & Sachertorte. Haar serie De duinen van Westzand is ideaal voor fans van Jill Mansell en Jenny Colgan. Inhoud: Wanneer de liefde de spijker op zijn kop slaat. De duinen van Westzand is een driedelige feelgoodserie om bij weg te dromen. Laat je meevoeren door zee, strand en zinderende liefdes in dit fictieve Noord-Hollandse kustdorpje. Uit het juiste hout is het derde en laatste deel. Na vriendin Daphne heeft ook zus Maggie haar wederhelft gevonden in het idyllische Westzand. Uiteraard is Nikita blij voor hen, maar misschien (heel misschien!) is ze ook een tikje jaloers. Ze heeft een goedlopend timmerbedrijf, kan uit de voeten met zowel naaldhakken als stalen neuzen en heeft een fijne familie- en vriendenkring. Maar toch, iedere avond thuiskomen in een stil huis begint haar tegen te staan. Als Nikita wordt gevraagd om mee te werken aan de renovatie van het oude Duinrestaurant, neemt haar leven een nieuwe wending. De andere timmerman op de klus blijkt niemand minder dan Michael, de charmante onenightstand die ze al weken niet uit haar hoofd krijgt. Hun aantrekkingskracht is onmiskenbaar, maar is Michael wel de man die hij beweert te zijn? Als de restauratie ook nog eens op losse schroeven komt te staan, zet Nikita alles op alles om niet alleen haar hart, maar ook het monumentale pand te beschermen. Is ze dapper genoeg om voor de liefde te kiezen? ............ #instabook #bookstagrammer #bookstagram #bookstagramnl #bookstagrammers #instaboek #boekstagram #boekenwurm #booktrovert #feelgood #dutchbookstagram #bookmail #boekenpost #lezenisleuk  #dutchbookstagrammers #dutchbookstagrammer https://www.instagram.com/p/CpQKjt2IAIL/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[tistje]

Het Covid-gedicht ... autisme en poëzie

Het Covid-gedicht … autisme en poëzie

Foto van Aaron Burden op Unsplash

  Voor een schrijfwedstrijd een paar weken geleden probeerde ik een gedichtje te schrijven rond Covid-19.

Ieder heeft thans ‘corona’ Covid-19, het Virus of hoe het ook heet. Ieder had het, ieder wacht het, Of heeft het nu (nog niet) beet.

Dafalgan en wc-papier worden verorberd, Niet bij grammen maar bij het pond En men geeft de mondmaskers Vlijtig door, van mond…

[rosegardenwiththorns]

Heel spannend: voor het eerst doe ik mee aan een schrijfwedstrijd! Ik heb iets geschreven voor de Limnisa Kortverhalen Wedstrijd. Voor meer info kunnen jullie terecht op hun website!!! 

[ochtendstorm]

Ik heb morgen een hele dag workshop van Naft voor Woord en ik ben nu al aan het sterven van de stress, en niets te en ik sterf

[thewritersguidetothegalaxy]

Je kunt weer meedoen met Write Now!, dé wedstrijd voor jonge schrijvers in Nederland en Vlaanderen. Stuur uiterlijk 31 maart je korte verhaal, gedicht, songtekst of scenario in en maak kans op boekenbonnen, optredens, een schrijfopleiding (niet bij ons helaas... 😢), een MacBook en de lancering van je schrijfcarrière!

Meer info: www.writenow.nu

[alexanderroessen]

Leuren om liken

De jaarlijkse schrijfwedstrijd van Editio is weer in alle hevigheid losgebroken. Dit jaar doe ik mee met twee, relatief, korte verhaaltjes. Dus leuk als je het verhaaltje lees, nog leuker als je het verhaaltje liked. Naast de jury beoordeling wordt er ook een publiekswinnaar gekozen namelijk.

(klik op het plaatje om naar het verhaal te gaan)

Gevangen in tijd

Onherkenbaar

Gewoon lezen is natuurlijk ook goed. Reageren mag ook. Delen ook. Alles is lief.

108 totaal aantal vertoningen, geen vertoningen vandaag

[ewanederland]

Schrijfmarathon 2017: Ronde 4

Schrijfmarathon 2017: Ronde 4

In de vorige edities van de Schrijfmarathon kwam het vaker voor dat deelnemers de teksten uit een eerdere ronde moesten kiezen om een eigen verhaal te schrijven. Dit klinkt redelijk makkelijk, tot de eis is dat je niet je eigen tekst uit een vorige ronde mag gebruiken. De deelnemers kregen de volgende opdracht Kies een metafoor van een andere schrijver uit opdracht 1 en verwerk deze in een…

[fake-funk]

Je haat me, je raakt me, je laat me, je maakt me                                  tot dat wat ik niet wil zijn.

hersenspinsels, schrijfsels en een hoop gekras

[inge-universe]

#nieuwbinnen #newin #recensieboek Susan Wallenburg - De schittering van sneeuw @susanwallenburg #susanwallenburg #deschitteringvansneeuw @godijnpublishing Wie heeft dit boek al gelezen? Wat vond je er van? ............ Bedankt voor het godijntje #recensieexemplaar #leesexemplaar Susan ............ Inhoud: Nadat de 17 jarige Eva samen met haar ouders naar Noorwegen emigreert, lijkt het tij eindelijk te keren en ligt een gelukkig leven in het verschiet. Tot haar vader plotseling verdwijnt en de vraag zich opdringt of ontsnappen aan haar donkere verleden überhaupt wel mogelijk is … * “De schittering van sneeuw is een schitterend verhaal. Het bevat een flinke dosis psychologie. Sommige delen waren best heftig, vooral die over het pesten. Het verhaal zit goed in elkaar en is knap geschreven.” Ronald van Assen – Auteur en jurylid schrijfwedstrijd ‘Zwarte sneeuw’ van Godijn Publishing “Top verhaal, spannende opbouw, echt YA-thriller door de vertellende manier van schrijven. Toffe zin: ‘Het gaat spoedig sneeuwen. De sneeuw verbergt alles.’” Alexander Roessen – Thrillers and More @thrillersandmore ............ #instabook #bookstagrammer #bookstagram #bookstagramnl #bookstagrammers #instaboek #boekstagram #boekenwurm #booktrovert #books #bookmail #dutchbookstagram #reading #boekenpost #lezenisleuk #ya #triggerwarning #dutchbookstagrammers #dutchbookstagrammer #yainsta #youngadult #pesten #trigger https://www.instagram.com/p/CoQQ09hrbWt/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[tistje]

Fingerspitzengefühl … de schrijfwedstrijd Vlak voor ik naar de hogeschool vertrok, rond mijn negentiende, mocht ik deelnemen aan een interscolaire schrijfwedstrijd.

[richiebrook]

Er is een schrijfwedstrijd. Er zijn zoveel schrijfwedstrijden. Het thema is ‘Wat ertoe doet’. Ik weet niet waarom ik wil meedoen. Ik ben niet intelligent genoeg en mijn schrijven niet literair genoeg om überhaupt de aandacht van een vakjury vast te houden.

Natuurlijk weet ik waarom ik wil meedoen. De wedstrijd is uitgeschreven door het grootste literaire festival in Nederland. Stel je voor.

Ik zou mezelf een hoop zelfhaat, spanning en gevoelloosheid besparen als ik niet meedeed en verderga met Sebastians verhaal. Dat is al pijnlijk en gênant genoeg.

Want wat doet er toe? Niets doet ertoe in mijn verhalen. Niets op zichzelf. Iets doet er pas toe als je het zelf waarde toeschrijft. Anders lig je in bed en word je je bed.

Maar dat is onzin. Wan er is zoveel dat ertoe doet. Het milieu. Homohaat, racisme. Dingen waarvan ik niets snap. Dingen die ik niet kan oplossen. Ja, God, ik probeer milieubewust te leven maar kan Shell niet zomaar uitzetten. Ja, woe-fucking-hoe, ik heb Bij1 gestemd. Wil je nu een sticker, wit meisje? Ik heb geen hard genoege stem omdat ik niet goed genoeg ingelezen ben, niets weet over politieke plannen en dus niets kan beargumenteren. Dat is op mijn leeftijd een doodzonde. Ik heb het geprobeerd, maar ik kan het niet. Kan niet discussiëren, kan niet in me opnemen. Ben geen spons, ben te dom. Ik doe er niet toe

en kan niet schrijven over datgene wat er toe doet - wat er écht toe doet. Want ik begrijp nergens genoeg van om mijn stem als geldend in te zetten.

Ik ben niet zo slim en niet zo bewust. Ik voel wat betreft alles wat er toe doet enkel onmacht en onweten. Ook als ik me daadwerkelijk inlees. Het is elke keer of ik midden in een gecompliceerde arthousefilm val die iedereen om me heen begrijpt en onder ernstig knikken waardeert, terwijl ik op mijn lip moet bijten om niet te janken om mijn onkunde.

Ik ben niet gehecht aan mijn leven. Mijn leven doet er niet zo toe. Ik heb nog niet uitgevogeld hoe het me gaat lukken om oud te worden. Ik heb ook nog niet uitgevogeld hoe het me gaat lukken om niet oud te worden als ik niet meer wil. (Hier stond eerst ‘wanneer ik niet meer kan’, maar hoe durf ik? Hoe durf ik te doen alsof ik het zwaar heb. Gadverdamme.)

Mijn fictie gaat vooral over depressie. Over er juist niet toe doen. Over momenten waarop je kop op het punt van ontploffen staat. Over kleine gebaren die even fijn voelen, dan weer doven. Over zaken die er allesbehalve toe doen. Maar het schrijven over die zaken - over wat in je borst borrelt en alleen jij kan voelen en dan hopelijk gauw weer vertrekt alsof het je nooit in bed gehouden heeft - is wat ertoe doet voor mij. Voor mezelf misschien. Of voor die mensen die ook in hun vacuüm der vier muren leven.

Misschien wil ik daarom aan deze wedstrijd meedoen. Omdat ik wil dat literatuur ook voor mij is. En dat voelt egoïstisch. Ik snap slimme teksten niet, dus wil ik dat er speciaal voor mij ook teksten zijn? Hoe durf ik de literaire canon aan te vallen, zonder erover geleerd te hebben, zonder er weet van te hebben en bovenal, zonder haar helemaal gelezen te hebben? Ik maak er tenslotte geen deel van uit heb niets te willen. Dus ga ik aan de pillen. En wacht tot het morgen is.

Literatuur is niet voor mij. Literatuur is voor mijn ex-studiegenoten. Voor de knappe koppen die weten waarvoor de kleur rood staat, wat een metafoor is of wanneer ze een satire lezen. Voor mijn geëngageerde medemens, voor hen die de samenleving in zich hebben opgeslurpt en hem terugvinden in de prachtige literatuur die ze lezen. Niet ik, verhaaltjesschrijver.

Ik weet niet waar ik heen wil. Ik wilde aantekeningen maken en op die manier onderzoeken waarover ik schrijven wil. Maar ik geloof niet dat ik mijn bestemming bereikt heb. Want ik, ik ben niet wat ertoe doet.

Wat ertoe doet. Wat de fuck doet ertoe? Alles doet ertoe. Maar waarom is het dan zo moeilijk door te gaan? Uit bed te komen, netjes acht uur per dag naar mijn computer te staren? Het milieu wordt er enkel slechter van des te langer ik doorga. Ik ben geen luid genoege voorvechter voor homorechten. Ik spreek me niet luid genoeg uit tegen racisme. Ik schrijf als een kind, met wankele stapjes. Spetter in de regenplassen. Ik kijk naar mijn reflectie in het water en soms, soms voel ik wat via mijn woorden, en lach dan zacht als het water over mijn gele regenlaarsjes klotst.

Je moet jezelf voortdrijven. Maar voor wat en waarheen? Wat doet er nog toe als alles er toe doet? Als er zoveel alles is dat je regenplassen worden opgeslokt door vloedgolven, want die zijn belangrijker en hebben prioriteit. Die moet je de ruimte geven. Rot op met je regenplassen, kindje. Daarover moet je niet schrijven. Je hebt een taak.

Ik had me niet direct beseft hoe geladen het onderwerp ‘wat ertoe doet’ is. Want ik weet natuurlijk best wat ertoe doet. Maar is wat ertoe doet mijn persoonlijke drijfveer? Zou het dat moeten zijn? Op zekere hoogte wel. Ook ik moet mijn stem laten horen, inlezen, blijven leren, zelfs als ik er geen zak van snap. Zelfs als ik er ongelukkig van word? Ja, rotkind, zelfs dan.

Maar wat ik wil zeggen is dat wat ertoe doet, wat er écht toe doet, mij hier niet zal houden. Niet de kennis van een steeds meer verstoorde natuur, niet het racismedebat - en hoezodebat? Hoezo is dat een fucking debat?

Dat zijn geen dingen ie mij hier houden.

Is het egoïstisch van mij om wat ertoe doet uit de weg te gaan voor wat er toe doet in mijn leven?

Want wat er toe doet, wat er echt toe doet, houdt mij hier niet. Het is wat er niet toe doet.

Wat er echt toe doet helpt mij niet uit de mist (mag ik daar dan wel uit geholpen worden?), uit de hoop op ’n eind, een nog lang en gelukkig. Wat er echt, ECHT toe doet, gaat me zo aan het hart en is belangrijker dan ik. Maar zonder datgene wat er niet toe doet, is er geen ik.

Fanfictie waarin getroost wordt of juist niet. Verhalen die barsten van de ingehouden emotie.

Lekkere wijn op doffe dagen. Vaak teveel. Dat moet niet meer.

Gesprekken met Alex

Peaky Blinders

De konijnen

Wat ertoe doet is wat er niet toe doet.

[ogeltjegeboortekaartjes-blog]

View this post on Instagram

A post shared by Karen Wullings (@karenwullings)

Weer eengeweldige inzending voor de schrijfwedstrijd....van een koala....maar die had ik nog niet eerder gemaakt! Bij deze! #ogeltjegeboortekaartjes #schrijfwedstrijd

[ochtendstorm]

Wanneer je ooit een gedicht instuurde voor een gedichtwedstrijd en ze laten weten dat het sowieso gepubliceerd gaat worden in de bundel van die wedstrijd, maar je terugkijkt naar het gedicht en ziet dat het echt een slecht gedicht is????