#savma

[drxamra-ejournal]

[confusedbigirl]

kankiler dans bok gibiymis bizim mezuniyet çöp olacak maalesef

Mezuniyette sevgilimle dans edicem kankiler

[deriinlerde]

Biraz üzgün ve kederliyim, beni başından savma ne olur.

[beyazmantoluu]

yaşamın ucunda hissettiğim hayatımı çemberin içine dahil etmeye çalışmaktan vazgeçtim. kendime yeni bir çember çizdim. sürekli neden böyleyim, neden dahil olamıyorum, neden geç kalıyorum cümlelerimin yerini "kabullenme" aldıktan sonra dönüşüm başladı. bu neden sorularını sormasaydım başlamazdı tabii. yirmiyedi yaşındayım artık. hep eksik ve olmayan kısma odaklanmak yerine "ben kendime neler yaptım? bu süreçte olabilecek en iyisini kendime verdim mi?" sorularını sormaya başladım. geçenlerde burada bahsettiğim videoda adam bir soru soruyordu. "çok daha farklı koşullarda büyüseydin yirmilerine ne tavsiyede bulunurdun?" kendisi cevap olarak "tavsiyede bulunursam o çocuğa haksızlık olur, çocuk hayata öyle bi dört elle sarılmış ki" dedi. şu an yazarken bile gözlerim doluyor. kendi kabuğundan çıkmak için o kadar çabalamış ki, ona geç kaldın diye kızarak haksızlık ediyorum. o zamanki ben, şu anki beni hayal edebilir miydi bilmiyorum. ingilizcem var, almanca öğrenmeye başladım, ehliyet aldım, psikoloji lisansı okuyorum üstelik yüzde yüz ingilizce olarak, ortalamam hiçte fena değil, hayal ettiğim gibi ankara'da yaşıyorum, tüm endişelerime, çekingenliğime rağmen her şeye atlıyorum, başvuruyorum. iki farklı yerde sosyal medya için afiş tasarlıyorum, insanları hayatıma dahil edebiliyorum, istediğim gibi bir arkadaş çevrem, sağlıklı bir romantik ilişkim var. kendimi tanıdım ve artık ben böyleyim ve bu yüzden böyle davranıyorum, diyebiliyorum. mesela sert bir şekilde istemediğin şeye karşı çıkabilmek. bu benim doğamda yok ama ben de sınırımı net bir şekilde çizebiliyorum ve benim de çizme yöntemim bu, diyebiliyorum artık. (belki çoğu insan için normal şeyler bunlar) çok değil üç yıl önce beyza'nın elinde ne vardı? hiçbir şey. şimdi geriye dönüp neden böyle yapmadın diyemiyorum. kaç defa düşmüş olsa da, hiç umutsuzluğa kapılmamış. yine devam etmiş yine devam etmiş. teşekkür ederim Allah'ım ve teşekkür ederim kendim.

kendime hediye ettiğim sinema ise tam olarak gitmem gereken bir animasyonmuş. "bir salyangozun anıları". salyangozunun adının sylvia olduğunu ve bunun da sylvia plath'den geldiğini görmek bile o anda beni dört beş yıl öncesine götürüp gözlerimin dolmasına sebep oldu. -filmde geçen ve bana söyledindiğini hissettiğim cümleleri en sona ekleyeceğim.

sonra bir kafeye gidip kahvemle birlikte yazımı yazdım. açıkçası biraz baştan savma oldu çünkü yazmayı düşündüğüm andan beri sürekli yazıyı aklımdan geçirdiğim ve sırtımı sıvazladığım için hangi birini yazacağımı bilemeyip oradan buradan aklımda kalanları yazdım. olsun hepsi burada 💖

eve döndüğümde müstakbel görümcemin gönderdiği çiçek ve çikolata kutusuyla karşılaştım. çok da tatlı bir not yazmış 🥺 sevgilimin beni belki de en çok korkuttuğu görümcem resmen beni benimsemiş s. bile şaşırdı yazısına :d çok mutlu oldum, umarım aramız hep böyle güzel olur 💖

ertesi gün kızlar vision board yapmak istedi. bingöllüler derneğinde halay çekilerek vision board yapılır mı, yaptık :d ve hiç beklemediğim bir anda doğum günümü kutladılar 🥺 ben de diyorum bu kısırı neden bu kadar süslüyorlar :d çok tatlı, çok keyif aldığım bir gündü. vision boardım da oldukça karmaşık oldu ama çok sevdim. benim hiç evliliktir, ailedir hayallerim yoktu, bu çocuk bana ne yaptıysa bir sürü bununla ilgili fotoğraf koymuşum :d umarım bir gün hepsini gerçekleştirebilirim.

"hayat, geriye doğru anlaşılır ama ileriye doğru yaşanır. bir salyangoz her zaman ileriye doğru gider."

çok daha güzel kısımları vardı ama o an sadece izlemeye odaklandığım için not alamadım :ı

[ayrinti]

Son 10 yılımın en güzel yılını geçirdim o yüzden 10 yıl değerlendirmesi yapma fikri aşırı iyi geldi.

2015, lise üçüm hayatım kaydı potansiyelimi olduğundan fazla gördüğüm düşüncesine kapıldım aslında aptal olduğumu düşündüm (hocam sağ olsun <3) nur topu gibi travmaya yılıdır kendisi.

2016, Mezuna kaldım: travmadan kurtulmak için okuldan kurtulmam gerekiyor diye düşündüm ve Mezuna kalmak için kendimi hazırlamıştım

2017, ünide hazırlık yılı, İstanbula yerleştim, kendimi eve kapatmaya alışkın olduğum için insanlarla akşamları dışarıda oturmak vs baya garip geliyordu, eve gelince suçluluk hissediyordum

2018, dernekte ve okul kulübünde görev almaya başladım, biraz özgüven depoladım çünkü iddialı konuştuğu halde baştan savma iş yapanları görmek kendi potansiyelimi görmemi de sağladı

2019, pandemide evde kafayı yeme süreci, yaptığın her şeyin ailenin gözüne batması falan

2020, babamın vefatı her şeyin gözümün önünde olup bitmesi

2021, İzmire merkezi yatay geçiş yapma sürecim, sanki liseye yeniden dönmüş gibi aşırı iyi arkadaşlıkların tadını çıkarmam ama derslerin uyusmamasi sebebiyle okulumun uzaması :/

2022, depremde uzaktan eğitim görüp abimin yanına tasinmam ve kafayı yemem ( o günden beri ayrı eve çıkma çabam <3) mezuniyet

2023, staja başlamam ve iş arkadaşıma görür görmez vurulmam <3

2024, stajımın bitmesi ve avukat olmam ( iki gün önce) en iyi yılım deme sebebim yaşadığım her hayal kırıklığını ve özgüvensiz hissettiğim anı 2015 te yaşadığım o olaya bağlamamdı fakat bu sene o seneki olayın neden sorun teşkil ettiğini ve artık neden sorun teşkil etmemesi gerektiğini çözdüm

Aşırı rahatlattı bu beni ve her şeyi çözebileceğimi düşündürdü, o yüzden 2024 mutlu etti baya zaten aşkla da ilk defa tanıştığım için yeri ayrı

2025 daha güzel olur umarım ki

[besiktas77]

Kadına ilk önce sözlerinle dokunacaksın

Ellerinle değil

Kadının ilk önce yüreğine dokunacaksın

Bedenine değil

Kadının sadece saçlarını dağıtacaksın

Hayallerini değil

Kadını hergün sil baştan seveceksin

Baştan savma değil !.🌼🍀🌻🌹

Yusuf Tandoğan

[yazan-kalem-siyah06]

Hesabı zor bir asırda yaşıyoruz,

İmkanlar bollaştı, iman kıtlık çekiyor..!

Ya Rabbi!

Bizi bağışla,

Kalplerimizi iman nuru ile temizle...

Hayy isminin hürmetine,

Bize yeniden diriliş ihsan eyle...

Fettâh isminle yalvarıyorum Sana Allah'ım;

Her müşkülümüzü Sen aç!

Her darlıktan bizi kurtar!

Kalbimizin kilitlerini aç!

İlmin kapılarını bize aç!

Bereket kapılarını bize aç!

Hayrın kapılarını bize aç!

Helal rızık kapılarını bize aç!

Ya Fettâh! Ya Fettâh! Ya Fettâh!

Yarabbi

Gelecek ömrümüzü geçen ömrümüzden bereketli kıl

Geçmiş günahlarımıza tövbe ediyoruz bizleri affeyle

Peygamberimizin şefaatine nail eyle

Bizi Rasûlunun ve Onu sevenlerin yolundan ayırma

İyilerle karşılaştır, onlarla haşreyle

Yâ Râbb'i

Günümüzün Başlangıcını Râhmet,

Ortasını Fâni Şeylerden Uzaklık,

Sonucunda Maddi, ve Manevi, Ziyafet, Eyle.."

Ve bir gün daha verdi Rahman ;

Namaz, dua, tövbe ve rızık için..

"Huzura susadım, ÇARE" diyorsan

Şu yalan dünyayı SEVME bu kadar

"Ah! Bir yakın olsam YÂRE" diyorsan

NAMAZ'ı başından savma bu kadar.

Gününüz hayırℓara vesiℓe oℓsun..🤲🕋

CUMANIZ MÜBAREK OLSUN

[yasamsallik]

TAVUK ÇALINDI!..😢😢😢

Yaşlı Yahudi yetişkin oğlunun yanına varır.

“Evlat bir tavuğumuz çalınmış. Git o hırsızı bul ve cezasını ver!..” Der.

Oğlan baştan savma başını sallayarak. “Tamam baba. Hallederim.” Diye cevap verir.

İçinden: “Ulan yüzlerce tavuğumuz var. Bir tanesi çalınmış. İşim gücüm yok, tavuk hırsızı peşinde mi koşacağım.” Diye hayıflanır.

Birkaç gün sonra endişe ile babasının yanına varır. ”Baba, baba!.. Keçimiz ortalarda yok!. Çalmışlar.” Der.

Yaşlı Yahudi “Tavuğu çalanı buldun mu oğlum? Cezasını verdin mi?” Diye sorar.

Oğlan ellerini iki yana açıp "Ya sabır" çekip odadan çıkar.

Ulan koca keçi gitti!.. İhtiyarın derdine bak!.. Bir kart tavuğun hesabını soruyor. Der. Kendi kendine.

Kısa bir süre sonra çiftliğin en verimli ineği de ortadan kaybolur.

“İnek gitti baba!..” Diye feryat eder çocuk.

Baba sakince sorar “Tavuğu çalanı buldun mu? Cezasını verdin mi?”

Nihayet, çiftlikte ne var, ne yok hepsi çalınır. Buğday ambarı bomboş, ağıllar tenha kalır.

Her seferinde dehşet ve telaş ile durumu babasına haber veren delikanlı hep aynı soru ile karşılaşır.

“Kart tavuğu çalanı buldun mu? Cezasını verdin mi?”

Günün birinde, delikanlı kan ter içinde babasının yattığı döşeğin başına gelir.

Yaşlı ihtiyar çok ağır hastadır arık. Dünya üzerindeki vakti sayılıdır.

“Baba” der. Delikanlı. “Kız kardeşim ortada yok!..” “Kaçırmışlar!..”

Ölüm döşeğindeki ihtiyar anlaşılır, anlaşılmaz bir hırıltı ile sorar.

“Tavuk hırsızını yakaladın mı? Cezasını verdin mi?”

Tavuk çalınalı aradan yıllar geçmiştir.

Geçen zaman içerisinde bu çiftçi aile ellerinde ne var ne yok kaybetmiştir.

En sonunda canları ve namusları da ellerinden alınmıştır.

Yaşlı ihtiyar son nefesini vermeden önce son kez fısıldar.

“Oğlum. Eğer sen kart tavuğu çalanı zamanında bulup, cezalandırsaydın. Başımıza bunlar gelmezdi.

Vurdumduymazlığını zaaf zannettiler.

Kibrini güçsüzlük zannettiler,

Yufka yüreğini çaresizlik zannettiler.

Çiftliğini talan ettiler.

En sonunda arını, namusunu da elinden aldılar.

Git önce o tavuğu çalanı bul ve cezalandır.” Der.

Son nefesini verir.

...

Bizim tavuğumuzu 10 Kasım 1938’den bir gün sonra çaldılar.

Devamını biliyoruz.

Önce o ilk tavuğu çalanı bulup cezalandırmamız lazım.

Yoksa arımız ve namusumuz genç kızımız Türkiye de çalınmak üzere.

Kibiri, vurdumduymazlığı, adam sendeciliği, çok bilmişliği, ukalalığı, man kafalılığı, fikri sabitliği bir kenara bırakmalıyız.

Bakış açımızı biraz değiştirmemiz lazım.

Ölüm uykusundan uyanabilmiş hiçbir özgür ülke yok. Hepsi yitip gitti.

Önce o tavuğu çalanı bulmalıyız.

Alıntıdır

🤔⁉️🤔⁉️🤔

[haziranzede]

Niyetşmde yarın kendimle baş başa gezmek var .bunu yalım kucukken cok savma bukur ayıplardum suan ıse dünyanın en guzel şeylerinden biri.

[mel-inoe]

ben artık neydim, neyim bilmiyorum. ne isterim, nasıl biriyim aklıma dahi gelmiyor. bir şeyler oluyor, baştan savma ayak uyduruyorum ama içerde enkazın ortasında bomboş oturuyorum. fazla hissettiğim için hissedecek bir şeyler mi kalmadı yoksa harbiden kendimi mi kaybettim bilmiyorum. eğer kaybettiysem yeniden nasıl bulurum, içi boş bir kabuk olmaktan nasıl kurtulurum?

[drxamra-ejournal]

[mnsrykt]

"Yararlı-zararlı, aşırı-düşük ayrımı yapılmadan çocuğu her isteğinin olumlu karşılık bulması sonradan görme hastalığının önemli bir sebebidir. Buna 'çocuk merkezli aile' deniyor şimdilerde. Aslında baştan savma ailedir, çocuk merkezli ziyade. Bunlar çocuğa verilmiş rüşvetlerdir. Ebeveyn, isteklerinin karşılanmaması ihtimalinde çocuğun yapacağını bildiğinden böyle hareket etmekte, o da eve geç gelmesine ya da annenin telefonla iki saat boyunca konuştuğuna karışmayıp herkes hâlinden memnun gitmektedir. Bu bir Batı klasiğiydi ama maalesef bizim hayatlarımıza da uyarlandı."

[delitay]

İslam coğrafyasında cılız ve sönük, anlamsız ve kof yasak savma kabilinden bir iki protesto...

Batıda büyük, anlamlı, dopdolu, zihinlerde yer eden, insanlığı uyandıran, bizi utandıran gerçek anlamda protestolar...

Güneş galiba batıdan doğuyor.🌥️⛅🌤️☀️🌞

[yavruceyln]

Annane bu sıcakta senin için geldim yanına. değdi valla nasıl karşılandım annaneniz size kurban olsun önünüze ölürüm.. kulucum kalkmış bir güzel şişe vurdu. Baştan savma konuşmalarıma alışın artık

[profesorkurd21]

Samimi olmayan öfkeyi bile sevemiyorum. Boş bakışları, bahaneleri, ben aslındaları, aklınızla dalga geçer gibi kurulan cümleleri, unuttumları, düşünmeden atılan adımları ve hesaba katmadan baştan savma davranışları da. Samimi olmayan hiçkimseyi ve hiçbir şeyi sevemiyorum...🥲

[izmaritsokagi]

ceplerinde prangalar

dilinde bastan savma kufurler

demir atmışsin elinde son dal sigarayla maziye

gecmis ama gecmemis

izlemişsin kuytu kose hatiralari

pencelerini gecirmis omuzlarina

izlerkalmis ama gecmemis bugulu gozler