#sadeceler

[makussz]

Sırf birisini kaybetmek istemediğin için daha fazla anlayışlı ve affedici olmaya çalıştıkça, karşındakine de hak vermeye, düzeltir sanarak konuyu kapatmaya çalıştıkça, kimse seni kaybetmekten de incitmekten de korkmuyormuş..

[senbiyolunubul]

o zaman silahı kaldırıp göğsüme dayayacak gücüm vardı. şimdi ise avcumun içindeki cam parçasını bileğime bastıracak kuvvetim yok.

[patess]

İlk ne boş bune dedim sonunda gözüm doldu olm bunu niye daha önce görmemisim..

[birkizinblogu]

Değer verdiğini hissettirmek insanlara neden bu kadar ağır geliyor?

[gecedozu]

İyi geceler ama annesi Koza'ya hiç masal okumadı...

[yasamaknefesalmakdegildir]

Sadece ölüler görür.

[giderkenkalmaktibenimkisi]

Senden ne kadar kaçmaya çalışsam da, yüreğim tekrar tekrar sana tutuluyor. Bu his nedir, nasıl tanımlanır, bilmiyorum. Belki de kaderin ince bir oyunu, belki de ruhumun derinliklerinden gelen, adını koyamadığım bir sevda. Her adımda senden uzaklaşmak istedikçe, kalbim inadına sana daha çok yaklaşıyor. Seni düşündükçe içimde bir boşluk, bir eksiklik hissi oluşuyor; sanki sensizliğin verdiği hüzün her anımı esir alıyor. Varoluşunla teselli bulduğum anlarda ise, kalbim huzurla doluyor.

Gözlerim, seni görebilmek umuduyla her köşeyi tararken, varlığınla nefes alıyor, yokluğunda ise boğuluyorum. Seni unutmaktan, seni düşünmeden bir an bile geçiremiyorum. Bu tutku, bu aşk, her anımı, her düşüncemi kaplıyor. Kalbimin sana olan bağı, zaman ve mekân tanımaksızın, her nefesimde seni hissettiriyor. Senden kaçmak mümkün değil; çünkü sen, her hücremde, her düşüncemde varsın. Seni sevmenin ağırlığı altında ezilsem de, bu yükü taşımaktan vazgeçemiyorum. Aşkın, bana acı verse de, vazgeçilmez bir tat bırakıyor.

İşte bu yüzden, senden uzaklaşma çabalarımın beyhudeliği karşısında, yüreğimin sana olan bağlılığıyla başa çıkamıyorum. Bu karmaşık ve tarifsiz duygu, her anımı seninle dolu kılıyor ve bu durumdan kaçış yok gibi görünüyor..

.

.

.

.

.

.

.

[sadecedenibaret]

Bana umutsuz bakışlarla bakma ,

Daha fazla gözyaşımı harcatma.

[womanhidinginbooks]

"Geçmişi unut, o çocuk artık kurtarılamaz; külleri savur, yeni bir yangın geleceğini de mahveder."

-SADECELER-

[geceninayi0-0]

Bazı kişiler çok fakir,

Düşünsenize sadece paraları var.

[staresy]

iyileşmek için birine ihtiyaç duyduğum sürece yarım kalacağım

[sutusevenbimahlukat-deactivated2]

Herkes pes etmek için bir sebep arıyorken

Ben çabalıyorum hala

Çünkü herşeye rağmen yaşanabilir bu dünya

Herkes elindeki o su tanesinin buharlaşmasını beklerken

Ben bağlanıyorum o damlaya

Deli olduğum söylenebilir

Çünkü yaşıyorum derin bir karanlıkta

Böylesine karanlık bir evrende mutluluk yok diyor insanlar

Ama ben tebesümümle elimi açıyorum iki yanıma

Çünkü bugün hava yağmurlu

Ve her bir yanım damlalarla dolu

Yani mutlu olmam için gerek yok aydınlık bir havaya

Yani huzuru bulmak için gerek yok büyük yalanlara

Çiseleyen bu yağmur bile bazen kurtarabilir bizi en acı anılarımızdan

Cirmle

[gecelersenianar]

Zeki biriyim

Sadece

Aptalca şeyler yapmak zevk veriyor.

[siyahvebeyazarasidaki-griyim]

Anlatacak çok şey var ama değişecek hiçbir şey yok

[lighteningsblog]

Bir yuva beni terk etti

Ben değil evsiz kimsesiz kaldım

YANKI SARCA

[thisworldhurtsme]

“Yaşın küçük ama acıların büyük. Söyle bana küçük kim seni bu acılara terk etti? Kim senin çocukluğuna acımadan bu acıları yaşattı?”

Verda güncesinden..

07.06.23

Günler geçti. Acıların zamanla biter dediler yıllar geçti. Geçmedi hiç bir acım. Anılarım zihnimin bir köşesinde yaşıyor. İyi anılarım yok. Saysan beş parmağı geçmeyecek olan iyi anılarım siliniyor hafızamdan.

Acılarımı geçirmek istiyorum. Köprü altı bir yerde elime aldığım paketle kendimden geçmeye çalışıyorum. Unutmak istiyorum, unutulmak istiyorum. Yaşanmışlıkları, yaşatanları unutmak istiyorum. Yok olmak, yok etmek istiyorum ama tek elimden gelen şey elimdeki paketle kendimden geçmek.

10 yaşımdı yine sokakta kaldığım bir gece. Bir çete vardı yanıma gelen bana kalacak yer veren. O günden sonra bende o çeteden oldum. Çete değil ailemdi onlar. Eskilerden kurtulmama yardım ettiler. Yeni bir isim aldım kendime, yeni bir hayat aldım. Abim oldu, ablam oldu hatta babam bile oldu.

Onlarla iyiydim. Mutsuz değildim ama mutluda sayılmazdım. En azından gülüyordum.

Biri vardı önemliydi benim için çok önemliydi. Bazılarımız ona koza diyorduk bazılarımız da çağan. Gerçek adı yoktu çoğu kişinin.

Yıl 2020 kasım ayının 15’idi. Biz kozayla gece yarısı hala konuşuyorduk. Abimdi o benim, bazen babam oluyordu. Bazende ben onun annesi oluyordum. Yaralarımızı sarıyorduk birbirimizin. “Yaralarımı saran küçük kızım” derdi bana her zaman. O gece son kez demişti bana benim haberim olmadan.

Bana son kez “gecelerin her zaman güzel olsun iyileştirici kızım” demişti. Çok geçmeden geldi intihar haberi. Sadece 1 saat dayanabilmişti. Cenazesi bile olmadı. Kimsesizler mezarlığına gömüldü güzel bedeni.

En büyük acımı öbür acılarımı saran kişi hediye etmişti bana.

Az bir süre kaldı 3 yılın ardından buluşacağız kozayla.

İyi ki varsın, iyi ki vardın yaralarımı saran koca adam. -Her zaman yaralarını saracak küçük kızın.

Sadece verda..