#ruhumda

[ruhukirikbirkiz]

Tabiki de soğuk yapacaktı gelip başka birine aşık oldum diyemezdi ya :)

[ayyasruhlublog]

"Şehirlere sığamıyorum." Diyordu bir kitapta. Nasıl sığmaz bir insan bir şehre demiştim. Sığılmıyormuş..!

[lmeryeml]

ruhun mu ateş , yoksa o gözler mi alevden ?

[sutusevenbimahlukat-deactivated2]

Nereye kaçarsanız kaçın,

Günün sonunda düşüncelerinizle yalnız başınıza kalıcaksınız.

[heyiamtinkerbell]

Sen de mi benim gibi yalnız hissediyorsun?

[numbmindsworld]

Eskiden üzüldüğüm zaman ağlıyordum, şimdi ne zaman ağlayacağım hiç belli olmuyor. Bazen en olmaması gereken yerlerde geliyor ve uygun bir yer bulama kadar kendimi sıkıyorum ve sonunda ya hissizleşiyorum ya patlıyorum.

[miitrayimm]

O kadar inancım kırılmış ki herkesten biri beni gerçekten sevse inanmam, güvenmem. Ne kadar üzücü...

[jupiterliyazar]

Büyük bir yorgunluğun içindeyim ve hiç geçmiyor.

M.

[listen-e-to-d-your-a-heart]

Her anımda senin sesin çınlarken, Gözlerimde beliren hayalinle yanımda oluyorsun...

Kayıplarımın gölgesinde seni ararken,

Bir rüzgar gibi geçip giden anılarımda kayboluyorum.Sana ulaşamamanın ağırlığı içimde bir taş gibi,Ve yine de seni sevmekten vazgeçemiyorum.

[ruhukirikbirkiz]

Benim intihar etmemi engelleyip beni kendi ellerinle öldürdün

[beyazkuguu]

Her şey bana seni hatırlatır unutmak isterken

Utanırım hep o acıklı şarkılarla ağlarken

.

[heartofsaturnn]

Yardım bekledim, o kuyuda yapayalnızdım. Yardım bekledim, o yalnızlıktan kurtulmak için bir ışık, bir ses, bir el bekledim. Bir ışık aradım, bulamadım. Bir ses bekledim, bulamadım. Bir el istedim, onu da bulamadım. Bağırdım, çağırdım. Varlığımın hala sürdüğünü, son bulmadığını göstermeye çalıştım.

Uyudum, uyandım hala kimse yoktu. Bir kere daha uyudum, uyandım. Bir kere daha ve bir kere daha... Kaç gece çığlıklarla uyudum, çığlıklarla uyandım. Zaman geçiyordu ve tek yaptığım sadece uyumak ve uyanmaktı. Tek duyduğum ise çığlıklarımdı. Günler bu şekilde geldi geçti.. ama hala kimse yoktu. Varlığıma olan inançları ya yok olmuştu ya da umursamıyorlardı bile. Her gün bir umut o ışığı aradım, o sesi bekledim, o eli istedim. Her gün belki dedim. Bir gün belki beni duyacaklar, belki bir ışık yakıp ellerini uzatacaklar. Yardım edecekler, beni bu çıkmazdan kurtaracaklar...

Suları nefesimi kesen, karanlığından ürperdiğim kuyuda boğulmamalıydım. Seslendim, bağırdım, çağırdım.

...

Artık hissediyorum, boğuluyorum. Ne sudan boğuluyorum ne de karanlıktan. Kendi çığlıklarımda boğuluyorum.. ama kimse yardım etmiyor.. ve ben son bir çığlık atıyorum, son bir çığlık.. ve gözlerimde bir uyku hali hissediyorum.. gözlerim yavaş yavaş kapanıyor, bir daha açılmamak dileğiyle.

Kendimi çığlık seslerimi duymadığım bir rüyanın içinde buluyorum. Uçsuz bucaksız, sonsuza dek sürecek olan sessiz sakin, huzurlu bir rüya..

[sutusevenbimahlukat-deactivated2]

Bende insanım anne

[johensim]

Yaralar derin, seneler kadar

[umutbittibirsigaraver]

Kanatlarım var ruhumda 🪽

.

.

.

[dualarheryerdeler]

Fiziksel ağrının arkasında yatan ruhsal bir ağrı var ve inanır mısınız hiç geçmiyor.