#poisse

[drclaudiosaracinodcsworld]

Le remède miracle contre la jalousie | Solution efficace contre le mauvais oeil et la jalousie téléchargez l'audio DCS: ADIEU JALOUSIE https://claudiosaracino.com/prodotto/no-gelosia-metodo-dcs/ jalouse #jaloux #jalousie 🟢🇫🇷 1 MONDE MYSTERIEUX TON SUBCONSCIENT…hypnose DCS unique au monde pour ton bien téléchargez l'audio DCS: NON PASSE NEGATIF https://claudiosaracino.com/prodotto/... #hypnose #secret #mystere SLTP SI TU AS DES SUJETS OU DES ARGUMENTS QUE TU AIME DEVELOPPER, ECRITS LES LA ET LE DR CLAUDIO SARACINO GRATUITEMENT VA DEVELOPPER CE QUI TU DESIRES, D'ACCORD? TU PEUX, SI TU LE DESIRES, INDIQUER MEME DES THEMES OU ARGUMENTS NEFS... MERCI ET SLTS Sltp ecoutes ma pensée et, si tu le desires, poses des commentaires... #hypnose#methodedcs#hyonosedcs #methodedcs#hypnose #hypnosedcs #mp3dcs #drclaudiosaracino #losangeles#beverlihills#californie#usa#etasunit#drssarinabrunini#autohypnosedcs#methodedcs#mp3dcs#audiodcs #hypnosedcs#drclaudiosaracino#hypnose . Une de plus grandes différences par rapport à d’autres disciplines comme le yoga, la méditation, le yoga, le mendfulness, le mantra, le zen etc c’est que toi tu peux aider un de tes chers qui ne veut pas ton aide ou il ne peut pas avoir ton aide Ecoutes ce que j’ai à dire et partagés cette vidéo avec tes amis...IL NE FAUT PAS CROIRE😳IL FAUT SEULEMENT FAIRE ACTION😳il y a ce qui fait et ce qui ne fait pas...😳SEULEMENT A TOI LE CHOIX ⚔ 💪🏿YouTube👇🏿 https://www.youtube.com/channel/UCcNG... 👉🏿Facebook👇🏿 https://www.facebook.com/ipnologiasso... 👉🏿Instagram👇🏿 https://www.instagram.com/benessereip... 👉🏿twitter👇🏿 https://twitter.com/drsaracino 👉🏿Tiktok👇🏿https://vm.tiktok.com/GKxqYj/ 👉🏿sito:👇🏿 https://www.ipnologiassociati.com

[mindinabox]

Black and White Releasing August 30th 2023

[idereahellyeah]

Quand décidément 2023 est une année pour l'instant aléatoire, que j'ai enfin sorti la tête de l'eau et que je vais reprendre un rythme.

[nirvanyaschaos]

Someone once told me, you won't get rid of me that easily, well of course not, because she got rid of me 😎👍

[smileymoth]

Ouuhhh how cute would it be if they called veiko by his last name.... its vaher... literally soooo cute like vahtrapoiss imagine that i want all the teachers to call him that .veiko vello vaher with all those first names but they call him by his last

[images-drole]

[perdrelacellule]

Ça fait deux semaines que j'ai la poisse de ouf, je suis en plein reconversion pro et laissez moi vous dire que y'a RIEN QUI VA, soit les gens répondent pas à mes mails, les formations que je veux coûtent un milliard d'euros, ma conseillère pôle emploi m'envoie CHIER DE OUF, je rate les tests de pré requis.... Jen peux plus en fait, je suis motivée, je suis super auto didacte, j'ai un dossier béton et j'ai l'impression que tout le monde s'en tape l'œil droit avec une patte d'aligator femelle.

[pourprecry]

vous savez le comble?

samedi dernier je sors en boîte, et là je me rend compte que je n’ai plus ma veste en similicuir, quelqu’un l’a prise. Trop deg, mais je me dis « bon ça arrive c’est la vie ». Je recommande LA MÊME veste cette semaine. Elle arrive vendredi dernier. Samedi je ressors en boîte de nuit (dans une autre boîte), et la fin de soirée, rebelotte, y a plus ma veste, on me l’a prise. Alors une fois je veux bien, mais deux, sérieux c’est quel niveau de poisse?

80 balles dans le vent: on adore

j’ai presque envie d’en recommander une autre, juste pour savoir si le phénomène va encore se reproduire. On dirait une boucle temporelle, ou c’est peut être juste que ma veste a trop de flow.

[perduedansmatete]

tout à l'heure chez ma médecin son ordi a bugué et je lui ai dit que je devais porter la poisse parce qu'à chaque fois que je venais il avait un problème et là il était vraiment hors d'usage elle était très suspicieuse et on s'est toutes les deux dit que je devais avoir un fluide bizarre avec les ordinateurs... un don... (un don nul mais un don quand même) et cette idée me plait beaucoup j'ai envie de casser tous les ordinateurs des gens que j'aime pas maintenant (le problème c'est que j'aime bien beaucoup de monde surtout) sinon elle m'a fait peur à son tour en me disant que certaines personnes avaient des allergies toute l'année et que là ça allait encore certainement me faire chier jusqu'à octobre novembre!!!! et qu'elle ne pouvait plus manger certains fruits dont son préféré la nectarine parce qu'elle est aussi allergique à plein de pollens de merde et que maintenant elle est même devenue allergique à certains fruits venant de certaines fleurs!!!! mais moi je veux encore pouvoir manger des nectarines pitié

[clhook]

Je cherche une paire spécifique de chaussures pour le mariage et j'aimerais les acheter d'occasion, j'ai trouvé pile poil ce que je veux mais dans l'annonce la meuf a mis "chaussures neuves, vente car mariage annulé" dsl pour vous madame mais j'ai trop peur que vos chaussures me portent la poisse hors de question que je les achète

[dazeofcoral]

Après mon cdg salty parce que je suis énervé.e.. Vous faites comment, pour trouver de bons partenaires rp ? Parce que honnêtement j'en ai, des bons partenaires, mais j'ai la poisse quand je m'en cherche des nouveaux. Il y a des années de ça j'étais dans l'incompréhension quand je voyais des gens rp qu'entre eux, faire des liens qu'entre eux, créer des nouveaux persos qu'ils lient qu'entre eux. Maintenant j'en suis, de ces gens-là, parce que c'est les seuls partenaires rp en qui on peut avoir confiance. Mais rp avec toujours les même personnes, ça me déprime un peu. Le rp pour moi c'est la communauté, s'amuser, rencontrer d'autres joueurs, d'autres plumes, d'autres idées.. Et là c'est le néant total.

[mariesrbouipochodian]

Ils ont toujours dit que Jul donnait l'impression d'être le fils de Cauet...

Cauet était la doublure de Cécile dans psychopathie..,

Les années Sarkozy, les équipes de Thierry Ardisson sont venus proches de la citadelle....

Ils ont compris et amenés avec eux les psychopathes.... Cécile Coulon née vers 1955 environ. Cauet né en 1969. Luka Rocco magnotta, Marie tartois normalement née vers 1955 elle aussi, ...

Le pire des d��gueulasses c'est Djamel Debbouze... Lui il est vraiment rtl puisque sa femme est une M6 rtl....

Donc Jul est mort quand, si celui-ci de Jul ressemble si peu à Sébastien Cauet...

Jul est il mort en 2013 ou 2014 quand ils avaient décidé d'éradiquer tout Skyrock....

Ce ne sont plus que des sosies tous les Skyrock et leurs amis....

Skyrock porte la poisse, c'est horrible à ce point...

[rewritetheorders]

DEVON BOSTICK

Hello!!!!!

Merci pour cette initiative!!! Elle est géniale!

J'ai posté une requête sur mon tumblr et un graphiste génial y a déjà répondu mais je reposte ici! J'aurais aimé me faire une banque d'avatars pour mon personnage!

◊ NOM DU FACECLAIM: Devon Bostick ◊ LIEN DE LA GALERIE: https://imgbox.com/g/w1QyEl7zlC  ◊ TEXTE: Soit le tisseur de contes ou the ghost of you ou peu importe ce que le personnage vous inspire. ◊ AMBIANCE/STYLE: Je préfère les montage graphique et les collage avec du texte. J'aime le texte sur un avatar! J'ai aussi une forte préférence pour le noir et blanc ou le noir et blanc + une couleur!  ◊ AUTRES: Le personnage : Dafydd est un guide touristique de 33 ans qui voit et entend les morts comme s'ils étaient vivants mais vit en plein déni de son don. Il a eu ses déboires avec la prostitution et la drogue. Petit dernier un peu trop surprotégé d'une fratrie de trois. Fouteur de crasses et de poisse depuis la naissance. Bébé à maman, enfant prodige mille fois parti et toujours pas de retour. Coeur d'artichaut célibataire qui ne sait plus trop faire la différence entre le désir et l'amour, le vrai. ◊ PSEUDO TUMBLR: @barbe-noire-2

Un gros, gros, gros merci à vous tous!!

[atthedas]

Mise à jour n°32

Crédits : Ariala by IB.Gomes ; Gino zhang yuan, ArtStation ; The Order 1866, Ready at Dawn and Santa Monica Studios.

Les lanternes s'envolent comme autant d'étoiles dans le ciel de la cité : Satinalia a été belle et Starkhaven souffle de soulagement. Car aujourd'hui, belles sont les nouvelles.

On les observe depuis le bascloître où elles ont été libérées pour amuser de leurs milles couleurs. Elles sont aimées, ces petites boules de papier fabriquées avec humilité et amour. Humains et Elfes ont dansé et chanté les uns avec les autres, ont ri et ont aimé de concert : une vie simple dont ils oublient d'ordinaire la douceur des fruits, et qui se rappelle à eux avec tendresse ce soir.

On les observe depuis le palais où elles clignotent comme les plus amusants lucioles, fragiles et pourtant insaisissables : elles sont appréciées, ces lueurs lointaines, qui font oublier à tous ces esprits d'intrigants ces mystérieux papiers cachés dans les manches et les aumônières. Il ne s'est rien passé de spectaculaire, ce soir, et pourtant personne n'a oublié que les ombres planifient… et jouent avec toutes.

On les observe depuis ce thaig nain où elles scintillent comme une surprise inattendue, alors que l'on s'extraie des profondeurs du monde : l'âme lourde de ces étouffantes ténèbres et de ce qui a été laissé dans les Tréfonds. Un cri résonne contre les tympans, un cri qui a provoqué la fuite et permis de sauver de nombreuses vies : cette exploration s'était pourtant déroulé tranquillement… jusqu'à ce qu'ils soient deux à ne plus rapparaître.

Les lanternes s'éteignent comme autant de promesses dans le ciel de la cité : Satinalia s'est terminée, et Starkhaven retient son souffle. Car demain, terribles seront les nouvelles.

Statistiques

Ainsi tomba Thédas compte actuellement 50 comptes pour 47 personnages validés ! Les Factions sont globalement toutes équilibrées, sauf la Garde des Ombres et les Aristocrates qui ont un désavantage.

Animation en cours : L'évènement s'est terminé ! Vous trouverez les résumés de ce qu'il s'est passé ici.

Prédéfinie mise à l'honneur

Nom : Mathalin Tanassavir. Âge : 27 ans. Genre : Féminin. Peuple : Elfe. Nation d'origine : Dalatiens (Clan Tanassavir). Occupation : Garde des Ombres. Religion ou croyances : Panthéon elfique. État civil : Mariée.

Cette année-là, l'hiver était particulièrement rude, et vous ne connaissez peut-être pas ma poisse ? Je chassais, pour mon clan et pour moi-même, dans les forêts enneigées, mais ce cerf m'a éloignée et me suis retrouvée coincée dans une tempête de neige. J'étais affamée, et j'ai eu un peu de chance pour une fois en trouvant une grotte pour m'abriter. Ou peut-être pas. Je suis tombée sur un lièvre agonisant, et je l'ai mangé. J'ai très vite ressenti les effets de la souillure dans mes entrailles, la douleur et la faiblesse. J'ai eu alors la chance de croiser un groupe de gardes qui m'ont fait passer l'union avant qu'il ne soit trop tard pour moi. Chance ? Non, car il n'y avait là aucun hasard, et j'ai dû payer pour mon service, insister pour revoir les miens qui, sûrement, m'ont crue morte. Si j'ai rejoint la garde des ombres, c'était uniquement pour survivre et non par conviction, bien que mon altruisme me pousse à faire de mon mieux. Je ne le fais pas toujours avec envie - et maintenant que je peux retrouver ma famille, je ne sais quelle Mathalin ils vont voir. Voir plus...

Scénario mis à l'honneur

Nom : Gregory Harimann. Âge : 58 ans. Genre : Masculin. Peuple : Humain. Nation d'origine : Marches Libres (Starkhaven). Occupation : Lieutenant de la Garde de Starkhaven. Religion ou croyances : Chantrie andrastienne. État civil : Célibataire, veuf ou divorcé..

Il est des hommes que jamais rien n'ébranle, des statues de marbre blanc vierges d’aspérité. Je suis de la race opposée : boue et sang sous ma carapace d’or. Trébucher, dit-on, fait partie de la vie, et la mienne cumule déjà plusieurs décades. Combien d’erreurs alors ? Beaucoup : certaines que je regrette, d’autres dont je me félicite ; et d’autres encore qui me tiennent éveillé la nuit. L’âge, toutefois, a apporté la sagesse qui me faisait autrefois défaut, et la garde les responsabilités que j’ai longtemps cherché à fuir. Alors que vienne l’Enclin, que sortent de leurs tanières les ennemis de ma cité : je suis prêt. Voir plus...

Organisation mise à l'honneur

Ancienne organisation criminelle, le Carta est essentiellement localisé à Orzammar où il emploie les parias dans leurs diverses activités illégales : assassinat, vol, esclavage, extorsion d’agent ou d’informations… Mais Orzammar est très loin du Nord du continent, les anciens Tréfonds étant condamnés par les horreurs du temps, et les différents conflits qui secouèrent les nations septentrionales développèrent leurs besoins conséquents en ressources. Le Carta en profita depuis deux cents ans pour s’implanter à la Surface, en Tévinter, Antiva et les Marches Libres : et Starkhaven n’y échappa pas. Au contraire même puisque sa position stratégique sur la Minantre et sa neutralité affichée en firent une plateforme privilégiée d’échanges depuis cent ans. C’était sans compter sur les autorités de la Cité-État qui, poussées à bout de cette contrebande, déclenchèrent la Guerre des Rats et purgèrent les rues de la ville de toute organisation illicite : elles les poussèrent hors des murailles, les forçant à s’installer dans les villes et villages alentours, voire à quitter le territoire de Starkhaven. Le Carta eut une longueur d’avance, leur chef ayant été prévenu par un contact que la conseillère Dunaid allait s’en prendre violemment à eux, et réussit à prendre possession d’un ancien thaig nain perdu. Tandis que les autres organisations se faisaient pour la plupart purger, il récupéra les morceaux perdus et leur offrit un refuge - contre compensation pécuniaire ou en nature, bien évidemment.

Le Carta est actuellement l’organisation illégale la plus influente du territoire de Starkhaven, bien qu’elle ait perdu, comme les autres, ses possessions et influences dans la cité-même. Son dernier coup d'éclat est la prise du quartier de Clattercraft : si l'action a bien été commune à plusieurs organisations hors-la-loi et quelques indépendants, c'est bien le Carta au travers de Brasir lui-même qui a su coordonner l'action. Maintenant, il ne reste plus qu'à s'installer durablement dans le quartier pour réussir à y récupérer richesses et influences, faire en espérant qu'ils réussiront à le faire avant les autres organisations hors-la-loi - pour ainsi maintenir leur positions ascendante. Ils n'ont cependant pas perdu la main sur le thaig Kavish qui reste encore aujourd'hui leur principal refuge, et qu'ils ne souhaitent pas abandonner, surtout qu'elle représente une manne pour la Garde des Ombres... Voir plus...

[gayrencontre]

Rare gay qui n'aime pas les selfies

Je déteste prendre des selfies en solo de moi ! C'est la poisse. OK avec des amis, et encore mieux avec mon amoureux. Le hic, je n'ai pas de copain pour l'instant. J'a 28 ans et je demeure dans le Gers sur Auch 32000. Viens discuter si tu n'es pas non plus du genre à toujours être scotché à ton phone.

Discuter avec Mathis

[justforbooks]

Στις αρχές Φεβρουαρίου 1929 κυκλοφόρησε στο Παρίσι το μυθιστόρημα Χρυσόψαρο, δωμάτια μετ’ επίπλων (Au poiss’ d’or, hôtel meublé), που, στον Τύπο της εποχής, διαφημίστηκε ως το βιβλίο που «τραβά τη μάσκα» από εκατομμύρια άντρες. Πρόκειται για ένα από τα πιο σημαντικά ομοερωτικά μυθιστορήματα της γαλλικής λογοτεχνίας του Μεσοπολέμου, όπου, μέσα από μια ιστορία γραμμένη με όρους μελοδράματος, παρουσιάζονται ο κόσμος των ομοφυλοφίλων της Μονμάρτρης, της πλατείας Πιγκάλ, της Βαστίλλης, οι ρευστές ταυτότητες και το παιγνίδι των φύλων στα μυθικά, σήμερα, μπαρ, καμπαρέ και ξενοδοχεία αυτής της περιοχής του Παρισιού.

Είναι ο κόσμος που έχουμε δει στις διάσημες φωτογραφίες του Ουγγρογάλλου φωτογράφου Μπρασάι από το νυχτερινό Παρίσι των αρχών της δεκαετίας του 1930. Μολονότι οι ομοφυλόφιλοι βρίσκονταν στη Γαλλία υπό τη διαρκή απειλή της επιτήρησης και της καταστολής, το Παρίσι θεωρούνταν ως «μία από τις μητροπόλεις όπου η σωματική αυτοδιάθεση και η ομοερωτική επιθυμία μπορούσαν να βιωθούν πολύ πιο ελεύθερα».

Σταθμό στην ομοερωτική έκφραση, που «κυοφορεί μια νέα αντίληψη και προαναγγέλλει σε ορισμένα σημεία μυθιστορήματα όπως η “Παναγία των Λουλουδιών” του Ζενέ» θεωρούν το Χρυσόψαρο ο Νίκος Σκοπλάκης και η Νίκη Τζανάκη, που υπογράφουν το πολύ σημαντικό επίμετρο της ελληνικής έκδοσης του μυθιστορήματος. Ο Νίκος Σκοπλάκης είναι και ο μεταφραστής του Χρυσόψαρου, ο οποίος, εκτός από το επίμετρο, εμπλουτίζει την έκδοση και με σημαντικές σημειώσεις.

Πολλές από τις σημειώσεις αφορούν την κοινωνική τοπογραφία των μπαρ, των καμπαρέ και των δρόμων που αναφέρονται στο μυθιστόρημα, μια queer γεωγραφία, θα λέγαμε σήμερα. Άλλες είναι σημειώσεις γλωσσολογικού και λεξικογραφικού χαρακτήρα, κυρίως για λέξεις με διπλή σημασία όταν χρησιμοποιούνται στην αργκό των ομοφυλοφίλων, στα «φραγκολουμπινίστικα» ή στα «καλιαρντά», όπως θα έλεγε ο Ηλίας Πετρόπουλος. Μία απ’ αυτές είναι και η λέξη του τίτλου: «poisson», που εκτός από ψάρι σημαίνει και τον μαστροπό ή τον αγαπητικό.

Για τους Έλληνες αναγνώστες είναι σημαντικό ότι ο συγγραφέας του Χρυσόψαρου είναι Έλληνας, ο Alec Scouffi ή Αλέξανδρος Σκούφης. Ο Alec Scouffi γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια το 1886, σε αστική οικογένεια, με επιρροή και με μεγάλο καλλιτεχνικό κύκλο. Φοίτησε σε γαλλικά σχολεία. Από τα δεκατέσσερά του άρχισε να σπουδάζει μουσική και εξελίχτηκε σε πολύ καλό λυρικό τραγουδιστή. Παρά τη χωλότητά του, διακρινόταν ως ερμηνευτής στη σκηνή, σύμφωνα με τις μαρτυρίες της εποχής. Ο μαέστρος και συνθέτης Δημήτρης Μητρόπουλος θαύμαζε το ταλέντο του. Μάλιστα ο Μητρόπουλος είχε γράψει ένα από τα πρώτα βιογραφικά σημειώματα για τον Σκούφη, που είχε δημοσιευτεί στην εφημερίδα «Ελεύθερον Βήμα» στις 24 Σεπτεμβρίου 1926.

Την ίδια χρονιά ο Σκούφης εγκαθίσταται στην Αθήνα. Διδάσκει στο Ελληνικό Ωδείο και δίνει ρεσιτάλ. Αλλά ξαφνικά, στα τέλη του 1927, χάνεται από την ελληνική πρωτεύουσα. Τον ξαναβρίσκουμε στο Παρίσι. Έχει ήδη γράψει και εκδώσει ποιητικές συλλογές στα γαλλικά και γίνεται δεκτός από την εταιρεία συγγραφέων, τη Société des gens de lettres. To 1929 κυκλοφορεί το Χρυσόψαρο, ένα κατά βάση νατουραλιστικό μελόδραμα, αλλά πολύ πρωτοποριακό στις αναπαραστάσεις της σεξουαλικότητας και στον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζεται η ρευστότητα της σεξουαλικής ταυτότητας.

«Για να μείνουμε ελεύθεροι πρέπει να λυτρωθούμε από το ένα φύλο μέσω του άλλου» γράφει κάπου. Και κάπου αλλού, προς τις τελευταίες σελίδες, γράφει: «Μάλλον η ψυχή σου, μικρέ μου, δεν βρήκε το πραγματικό της φύλο (διότι και οι ψυχές έχουν φύλο). Μα ναι, έχουν φύλο κι οι ψυχές κι αυτό το φύλο δεν ταυτίζεται απαραιτήτως και πάντα με το φύλο του σώματος (ατύχημα της ύλης, εντελώς τυχαίο συμβάν, το οποίο οφείλεται σε μια φύση τυφλή, που σφάλλει). Ναι, ναι, όπως το λέω: που σφάλλει… Καταλαβαίνεις, παιδί μου;».

Μοιράζοντας τις μέρες του και τις νύχτες του μεταξύ του γραψίματος και της αναζήτησης του έρωτα, ο Scouffi ζει το Παρίσι με ελευθεριότητα. Το νήμα της ζωής του διακόπτεται όμως βίαια. Στις 24 Μαρτίου 1932 δολοφονείται με πολύ άγριο τρόπο μέσα στο διαμέρισμά του, στον αριθμό 97 της οδού Ρώμης, στη δεξιά όχθη του Σηκουάνα. Το πτώμα βρέθηκε το επόμενο πρωί από την καθαρίστρια. Ο Scouffi φορούσε ρομπ ντε σαμπρ και κρατούσε την πίπα στο κοκαλωμένο χέρι του. Τον είχαν μαχαιρώσει και στραγγαλίσει. Το πορτοφόλι του, άδειο, ήταν πεταμένο μέσα στο δωμάτιο.

«Ο Αλέξανδρος Σκούφης, 46 ετών, Έλληνας υπήκοος, γεννηθείς εν Αλεξανδρεία», όπως έγραφαν τότε οι εφημερίδες, είχε νοικιάσει το τεσσάρι διαμέρισμα της οδού Ρώμης στις 10 Αυγούστου 1931. Το είχε επιπλώσει πολυτελώς και ζούσε εκεί με τον νεαρό εραστή του, Πιερ Παρί. Λίγο μετά την εγκατάσταση στο διαμέρισμα ο 22χρονος Πιερ Παρί κατατάχθηκε στον στρατό. Θεωρήθηκε ο πρώτος ύποπτος. Όμως, λόγω του στρατού, είχε ακλόνητο άλλοθι. Ο δολοφόνος πρέπει να ήταν «κάποιος από τους πολλούς νεαρούς που ο Scouffi δεχόταν στο σπίτι του».

Η δολοφονία, που είχε χαρακτηριστεί από τον αστυνομικό επιθεωρητή της περιοχής «πραγματική σφαγή», είχε γνωρίσει μεγάλη δημοσιότητα στον Τύπο της εποχής, με πολλές λεπτομέρειες, σκανδαλιστικές και μη, για το θύμα. Όμως ο δολοφόνος δεν βρέθηκε ποτέ. Ο Scouffi είχε κατά κάποιον τρόπο προαναγγείλει τη μοίρα του στις πρώτες σελίδες του Χρυσόψαρου, εκεί που παρουσιάζει τον ήρωά του: «Τα μαλλιά του, φρεσκοκουρεμένα, γυαλοκοπούσαν από την μπριγιαντίνη. Κόνταιναν πολύ και σταματούσαν ψηλά στο σβέρκο. Εκείνος ο σβέρκος, ροδαλός και ξυρισμένος, ήταν σαν να προοριζόταν για το φιλί ή για το λεπίδι».

Πιερ ήταν ο τελευταίος εραστής του Scouffi, αλλά και Πιερ είναι το όνομα του ήρωα στο Χρυσόψαρο. Το όνειρο του Πιερ είναι να κάνει τον γύρο του κόσμου, αλλά αυτό που κατορθώνει είναι να κάνει τον γύρο της πλατείας Πιγκάλ. «Εκεί θα τελείωνε η τρελλή περιπέτεια, το ωραίο ταξίδι που είχε ονειρευτεί». Ζει με τη μητέρα του και τον πατριό του σ’ ένα προάστιο του Παρισιού. Ο πατριός, που διατηρεί ζαχαροπλαστείο, είναι πολύ βάναυσος και κακοποιεί τον Πιερ. Τον μαστιγώνει και τον κάνει ασήκωτο από το ξύλο. Το παιδί αποφασίζει να δραπετεύσει από την οικογενειακή εστία, αφού βουτήξει δύο χιλιάδες φράγκα από το ταμείο του ζαχαροπλαστείου. Βρίσκει καταφύγιο στη Μονμάρτρη, ψάχνοντας τη σεξουαλικότητά του.

«Η επιθυμία για το αρσενικό ζυμωνόταν με την επιθυμία για τη γυναίκα. Δεν κατάφερνε να διαχωρίσει τις δύο επιθυμίες για τη γυναίκα. Δεν κατάφερνε να διαχωρίσει τις δύο επιθυμίες, που τώρα πια, γίνονταν μία, στις αισθήσεις του». Όμορφος, διάφανος, αγαλματώδης σαν αρχαίος έφηβος, αρχίζει να εκδίδεται, έχοντας ως βάση του το ξενοδοχείο «Χρυσόψαρο».

Είναι πια ο Πιερ/Σουσού. Μέσα από την περιπλάνηση του Πιερ, ο συγγραφέας μάς οδηγεί στην ανθρωπολογία των ομοφυλόφιλων του Παρισιού και δείχνει ότι το κοινό πάθος, παρά τα φαινόμενα, δεν καταργεί τα ταξικά όρια. Λογοτεχνικά, εντάσσει επίσης στην αφήγηση όλες τις θεωρίες της εποχής περί ομοφυλοφιλίας, ενώ περιγραφές πάρτι όπως αυτό τ��υ ζωγράφου Μάξγουελ, του οποίου ο Πιερ είναι εραστής και μοντέλο, μοιάζουν να βγαίνουν μέσα από σελίδες του Μαρσέλ Προυστ.

Ο Scouffi μιλάει ακόμη για τη ρευστή ταυτότητα – το είπαμε κιόλας, γράφοντας για τους «ανδρόγυνους» αλλά και για τους «γύναινδρους». Στο Χρυσόψαρο ζουν κι άλλοι σαν τον Πιερ/Σουσού. Ανάμεσά τους και η Λουίζ, που ερωτεύεται τον Πιερ. «Μπροστά σε αυτόν τον αδύναμο αισθάνθηκε ισχυρή. Μπροστά σε αυτόν τον παθητικό ένιωσε ακαθόριστα την αμφισημία του φύλου της… Σ’ αυτό το σώμα γυναίκας ανασταινόταν ένας άντρας».

Για τον Πιερ/Σουσού κάποια στιγμή αρχίζει η πτώση. Αρρωσταίνει από φυματίωση, το σώμα του αλλοιώνεται. Τον συλλαμβάνουν για διακίνηση ναρκωτικών. Κλείνεται στη φυλακή. Όταν βγαίνει, ο δρόμος δεν μπορεί πλέον να του δώσει ψωμί, ούτε ηδονή. Ερωτεύεται έναν νεαρό, που θέλει όμως να τον αποτρέψει από το να ακολουθήσει τον δικό του δρόμο. Γι’ αυτό, παρόλο που συζούν στο ίδιο δωμάτιο, δεν κάνουν ποτέ έρωτα. Ο Πιερ βρίσκει δουλειά σε χαμάμ, όπου ανακαλύπτει την ηδονή του σαδομαζοχισμού. Το τέλος του δεν θα αργήσει όμως να έρθει, καθώς χάνει ό,τι πραγματικά έχει αγαπήσει.

Μετά τη δολοφονία του Alec Scouffi το Χρυσόψαρο γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Πούλησε σαράντα χιλιάδες αντίτυπα. Η εποχή όμως άλλαζε και το Χρυσόψαρο θεωρήθηκε πορνογραφικό. Πέρασε στη λήθη. Αλλά τίποτα το σημαντικό δεν χάνεται. Αρκετά χρόνια αργότερα, ένας άλλος συγγραφέας που κινείται στη λογοτεχνική γεωγραφία του Παρισιού ανακαλύπτει τον Scouffi. Είναι ο Πατρίκ Μοντιανό, που «ανασταίνει» τον Αλέξανδρο Σκούφη σε τρία βιβλία του: στο Livret de famille το 1977 (αμετάφραστο στα ελληνικά), στον Δρόμο των σκοτεινών μαγαζιών το 1978 (μτφρ. Λήδα Παλλαντίου, Κέδρος) και στο Paris Tendresse το 1990 (αμετάφραστο στα ελληνικά).

Το 2019, εβδομήντα χρόνια μετά την πρώτη έκδοσή του, το Χρυσόψαρο επανεκδόθηκε από τον εκδοτικό οίκο Séguier. Άρχισε έτσι μια νέα εποχή για ένα μυθιστόρημα πρωτοποριακό ως προς την ιδεολογία του, που σίγουρα θα επανεκτιμηθεί και θα βρει τη θέση του σήμερα. Το αποδεικνύει και η θαυμάσια ελληνική έκδοση από την Κίχλη.

Έτσι κι αλλιώς ο Σκούφης εξακολουθεί να «βρίσκεται» στην Αθήνα χάρη στην αρχειακή συλλογή «Alec Scouffi Collection, 1912-1921», στη Γεννάδειο Βιβλιοθήκη. Η συλλογή, δωρεά της πριγκίπισσας Catherine Aleya Aga Khan το 2015, αποδεικνύει και τη στενή σχέση του Άλεκ ή Αλέξανδρου Σκούφη με τον Κ.Π. Καβάφη. Ανάμεσα στα τεκμήρια υπάρχει και το χειρόγραφο του ποιήματος «Τα κεριά» με ιδιόγραφη αφιέρωση στον Σκούφη.

Daily inspiration. Discover more photos at Just for Books…?