#pirozi
Explore tagged Tumblr posts
Text
My current pets......... I'm like in love with Ravenosly and Pirozi's aesthetic right now... Still figuring out Calufrey's ideal outfit and what to paint Mochnei (he's just got an outfit on rn... I haven't made him gorgeous yet)
4 notes
·
View notes
Photo
#mahdi #mahdavikia #drogba #shevchenko #iran #ukraine #pirozi #pirouzi #perspolis #ali #karimi #alikarimi #aliparvin #مهدي #مهدوي_كيا #موشك #كيا #پيروزى #پرسپولیس #ايران #علي #پروين #علي_پروين #hamburg #germany
#mahdi#hamburg#ali#موشك#پيروزى#پرسپولیس#mahdavikia#shevchenko#ukraine#drogba#karimi#ايران#پروين#perspolis#pirouzi#علي_پروين#مهدي#alikarimi#علي#pirozi#aliparvin#كيا#iran#مهدوي_كيا#germany
0 notes
Photo
Inauguração do espaço de leitura professora Elizia Pirozi (em Valao) https://www.instagram.com/p/CfrGfF6ONFf/?igshid=NGJjMDIxMWI=
0 notes
Text
pH-metria de tip Holter
pH-metria esofagiană este o tehnica de investigare a aciditatii din esofag.
Procedura este utilizata pentru a preciza severitatea refluxului gastric sau pentru a diferentia patologia de reflux de alte boli. Investigația stabilește dacă exista o legatura între refluxul gastro-esofagian și diverse simptome: durere retrosternala, tuse seaca nocturna, senzatie de sufocare nocturna, astm, disfonie (raguseala), senzația de nod/durere în gât.
Pregatirea pacientului inaintea investigatiei:
- Este recomandat sa nu consumati nimic cu 6-8 orei inaintea procedurii;
- Medicamentele cu administrare orala nu trebuie luate in dimineața zilei cu procedura, dar pot fi luate imediat după terminarea acesteia. In funcție de scopul investigației pot fi interzise sau nu administrarea medicamentelor antiacide (ranitidina, lansoprazol, omeprazol, etc) cu 7 zile anterior procedurii.
- Exista și alte medicamente ce pot interfera cu examinarea, de aceea este indicat sa intrebati medicul dacă medicamentele pe care le luați în mod regulat trebuie intrerupte sau nu.
- În timpul testului puteti manca si bea normal (nu uitati sa apasati butonul de înregistrare a meselor). Este indicat sa purtați haine lejere pentru a facilita fixarea holterului.
Efectuarea procedurii:
Pacientul este invitat sa stea in pozitie sezanda (în prima faza) sau asezat, relaxat pe masa de examinare.
In general nu este necesara sedarea deoarece procedura este nedureroasa (este destul de neplăcută si apare des senzația\reflexul de voma) si disconfort nazal sau faringian de scurta durata.
Medicul introduce sonda de unică folosinta, flexibilă și foarte subtine prin nas în esofag, după o anestezie locală prealabilă sau nu. Pentru a ajuta la inghitirea sondei trebuie sa faceți mișcări adanci de inghitire. Asistenta va oferi pacientului apa dintr-un pahar de unica folosinta cu pai.
In varful sondei exista un senzor care monitorizeaza pH-ul prin masurarea aciditatii. Sonda este calibrată și atașată la holter. Sonda este petrecuta, fixata dupa ureche dupa care se atașează de cureaua pantalonilor sau purtată precum o poseta. Dispozitivul se poarta timp de 24 de ore iar pe parcursul acestor ore pacientul se poate mișca liber și este indicat sa si continuie activitățile zilnice (merge la serviciu, mananca, bea, doarme, face curățenie, etc)
În funcție de scopul investigației, pacientul poate lua sau nu tratamentul cu antiacide obișnuit.
Holterul are niște butoane cu ajutorul cărora pacientul va marca episoadele de:
‘’Arsuri\pirozis’’, regurgitatie, durere retrosternala (in piept)
Cand sta culcat (chiar dacă nu doarme, dar se uita la tv de exemplu)
Cand mananca si bea.
Dacă în timpul acestor 24h apar simptome precum dureri/arsuri epigastrice, tuse, puteți apăsa pe butonul pentru înregistrarea simptomelor, marcat cu o inima pe aparat. Este indicat sa faceți lucrul acesta pentru a corela simptomele cu cantitatea de acid măsurat în acel moment.
După 24 de ore va intoarceti la spital/centru medical unde se va scoate sonda (aprox.30 sec) și holterul. Holterul este deconectat de la pacient și cuplat la un calculator cu ajutorul căruia medicul va citi și interpreta datele înregistrate. În unele spitale asistenta medicala va descarca si printa datele iar medicul va interpreta rezultatul atunci cand va avea timp.
În timpul investigației, este de preferat ca pacientul sa nu stea în apropierea aparatelor ce produc câmpuri magnetice puternice (antene satelit, dispozitive de control și depistare a metalelor din aeroporturi, magazine, CT, RMN).
Totodată, se va evita lovirea aparatului pentru a nu perturba înregistrarea. Puteți face dus, dar sa NU udati aparatul.
Cateva date despre pH-metru:
pH-metrul este un inregistrator portabil (holter) de pH care funcționează cu 2 baterii alcaline AA și care se monteaza la talia pacientului cu ajutorul unei ‘’curele’’ textile.
Holterul este prevăzut cu o interfața de comunicare cu calculatorul pe care este instalat un soft special ce permite calcularea unei multitudini de indicii și scoruri ultra precise pe baza cărora se stabilește diagnosticul.
Sonda care se conecteaza la aparat este un tub foarte flexibil cu un diametru de 2-3 mm care se introduce printr-o nara în faringe și apoi în esofag. La varful sondei exista un senzor care inregistreaza pH-ul și transmite informațiile despre aciditatea mediului la holter.
După conectarea sondei la pH-metru se calibreaza aparatul prin scufundarea succesivă a cateterului în soluţiile de calibrare standardizate (bazică, neutră şi acidă);
Măsurătorile sunt efectuate la intervale foarte mici de timp, iar prin stocarea lor rezultă curbe de pH foarte sugestive pentru diverse situaţii normale (consumul unor băuturi acidulate, poziţia culcată, prânzul copios) sau patologice (hernia hiatala, esofagita de reflux, cardiopatia ischemică rebelă la tratament, astmul bronşic sau cardiac cu crize nocturne, tratamentul cu medicamente antiacide sau care modifică motilitatea tubului digestiv ori tonusul/presiunea sfincterului esofagian inferior);
Când este indicată aceasta investigatie?
Boala de reflux gastroesofagian (BRGE) şi esofagita peptică rebelă la tratamentul medicamentos, mai ales înaintea sau după tratamentul chirurgical;
Pacienţi cu simptome de reflux care nu răspund la tratamentul medicamentos;
Inaintea unei operatii chirurgicale anti-reflux;
Atunci cand investigarea sistemului digestiv superior este normal din punct de vedere endoscopic;
Evaluarea pacienţilor cu simptome persistente după o intervenţie chirurgicală anti-reflux;
Hernia gastrică transhiatală (diafragmatică) înaintea tratamentului chirurgical.
Astea sunt o parte dintre cele mai cunoscute indicatii ale acestei investigatii.
Când este contraindicată?
Prea multe riscuri nu sunt asociate cu aceasta procedura, dar printre cele mai des intalnite sunt urmatoarele:
o uşoară durere în gât şi o iritaţie temporară a fosei nazale.
uşoară senzaţie de sufocare, dar odată ce sonda a ajuns la locul ei investigaţia este bine tolerată.
Adolescentii/persoanele anxioase pot face atacuri de panica;
Pacientii cu alergii la anestezicul local vor fi nevoiti sa faca investigatia fara anestezie;
Investigatia este contraindicata la:
pacienţii cu deviaţie de sept
traumatisme ale foselor nazale;
obstructii nazale de diverse cauze;
persoane recalcitrante sau care refuza investigatia din diverse cauze;
Pacientii care nu sunt capabili sa execute comenzile date de medic;
Pacientii cu probleme de inghitire (deglutitie), de exemplu accidentul vascular cerebral
Pacientii cu obstructii esofagiene, fistule, stenoza;
Varice esofagiene gigante.
Nu sunt sigura daca investigația este interzisa la gravide si la pacientii cu dispozitive cardiace gen pacemaker si defibrilatoare interne. Voi intreba medicul si-o sa revin cu informatia corecta.
0 notes
Text
Paduden: Indicatii, Mod de aplicare si Contraindicatii
Paduden contine ibuprofen, care este un medicament bine cunoscut și studiat dintr-o gamă largă de acțiuni. Se referă la medicamente antiinflamatoare nesteroidiene și este chiar inclusă în lista internațională a medicamentelor esențiale, la recomandarea Organizației Mondiale a Sănătății. Paduden, este un derivat al acidului propionic și are proprietăți antipiretice și antiinflamatorii. În plus, are un efect analgezic asupra organismului, cu durere de localizare variată. Substanța activă este bine absorbită și rareori este cauza efectelor secundare.
Farmacocinetica medicamentului:
Medicamentul este absorbit în tractul gastro-intestinal. Efectul maxim este de 20 până la 30 de minute după ce ați luat pe stomacul gol. După consum, acțiunea ibuprofenului încetinește, dar absorbția este completă. La recepția după masă, efectul este posibil să așteptați după 60 - 120 de minute. Legarea la proteinele din sânge are loc aproape în întregime (aproximativ 90%). În lichidul sinovial, absorbția completă se realizează după 2 - 2,5 ore după administrare și concentrația este mult mai mare decât în cazul plasmei sanguine. Timpul de înjumătățire plasmatică prin eliminare este de 2,5 până la 3 ore după administrare. Este metabolizat în ficat. Se excretă prin rinichi într-o formă nemodificată și sub formă de conjugate.
Pentru un efect mai bun, ibuprofenul este administrat într-o doză minimă, dacă este necesar, repetat după o oră. Nu depășiți doza recomandată și, de asemenea, nu creșteți durata de utilizare independent. Astfel de acțiuni pot duce la apariția unor efecte secundare si consecințe grave pentru sănătatea pacientului. Indicații pentru utilizare Pentru a minimiza riscul reacțiilor adverse, se recomandă administrarea medicamentului după masă. Substanța activă a medicamentului poate deteriora mucoasa gastrică. Odată cu abuzul constant al acestui medicament, poate sa apara formarea eroziunii și a ulcerului, precum și patologia severă a rinichilor și a ficatului. Pentru ce boli este recomandat Paduden? Artrita reumatoida; Gută; Osteoartrita; Spondilita anchilozantă; Nevralgii și mialgii de diferite origini; Radiculite; Boli ale ORL; Anexita; Dureri de cap și dureri dentare; La copii, ibuprofenul poate ameliora durerea la dentiție, precum și afecțiunile febrile în timpul bolii. Trebuie remarcat faptul că dacă starea pacientului nu se îmbunătățește după două până la trei zile de la inceperea acestui tratament sau dacă se adaugă semne de anxietate noi la simptomatologia principală, trebuie să vizitați medicul. Mod de utilizare: cum se ia Paduden? Forma de tabletă cea mai frecventa forma de utilizare a medicamentului. Pentru copii, este preferabil să se utilizeze supozitoare rectale sau sirop, a căror doză aproximativă este de asemenea luată în considerare individual. Dozele și durata administrării de Paduden: Cu sindrom de durere cu intensitate moderată, medicamentul trebuie luat la 400 mg / 3 ori pe zi. Doza maximă este de 2,4 g / zi. In cazul leziunilor și entorselor sunt luate la 600 mg / 3 ori pe zi. Reducerea dozei este posibilă prin îmbunătățirea stării pacientului. În terapia complexă a artritei reumatoide juvenile, este utilizată următoarea schemă. Calculul se bazează pe 30 mg / kg de greutate corporală a pacientului pe zi. La momentul tratamentului osteoartritei și a spondilitei anchilozante, doza este corectată la o rată de 40 - 600 mg / 3 ori pe zi. Pentru retragerea durerii din artrita reumatoidă se recomanda administrarea unei doze de 800 mg / 3 ori pe zi. Contraindicații Paduden Un bun efect terapeutic al medicamentului nu este întotdeauna justificat. În unele cazuri, consumul de Paduden va fi interzis. Hipersensibilitate la componentele medicamentului. Ulcer al stomacului sau al duodenului în stadiul de exacerbare. Tulburări hepatice și rinichi. Disfuncția sistemului hematopoietic. Colită de origine diferită. Intoleranță la preparatele de aspirină. Insuficienta cardiaca. Hipertensiune arteriala. Patologia aparatului vestibular. Supradozajul medicamentului În cazul unui supradozaj de Paduden, se observă leziuni grave ale corpului, agravate în special de problemele deja existente. Ce se poate întâmpla: Durere în abdomen, vărsături, diaree și alte afecțiuni ale funcției digestive. Tulburări de natură psihosomatică: oboseală crescută, probleme cu somnul. Manifestări clinice ale insuficienței renale sau hepatice. Dificultăți și chiar oprirea respirației. scădere bruscă a tensiunii arteriale. Tulburări ale funcției hematopoietice, probleme cu coagulabilitatea. Scade vizibilitatea și funcția de auz. Utilizare în timpul sarcinii și alăptării Datorită lipsei datelor clinice privind posibilitatea de administrare în timpul perioadei de gestație, consumul de Paduden este interzis în această perioadă. Este mai util să îl înlocuiți cu un medicament cu acțiune similară: paracetamol, care este permis pentru utilizare la femeile gravide conform specialistilor. La alăptare, Paduden este aprobat pentru utilizare, deoarece nu se găsesc urme ale medicamentului în laptele matern. Utilizare în timpul copilăriei Administrarea oricărui medicament în copilărie este permisă numai la sfatul medicului pediatru.
Paduden este de obicei prescris sub formă de supozitoare pentru îndepărtarea durerii sau a febrei la copiii cu vârsta mai mare de trei luni. Anterior, ibuprofenul nu este recomandat, este mai bine să utilizați un sirop specializat. Forma de tabletă a medicamentului este utilizată nu mai devreme de șase ani. Este interzisă administrarea tabletelor de Paduden la pacienții a căror greutate este mai mică de 20 kilograme Efecte secundare Paduden se distinge printr-o bună interacțiune cu medicamentele din alte grupuri, dar necesită recomandări speciale. Pentru a evita efectele negative asupra sistemului digestiv, luarea comprimatelor trebuie făcută după masă. Dacă se găsesc unul sau mai multe simptome negative după administrarea de Paduden, este necesar să se anuleze administrarea ulterioară. Efecte secundare ale tratamentului cu Paduden: Greață și vărsături. Flatulența. Constipație sau diaree. Pirozis Condiții anorexice. Durere de cap. Tulburari de somn. Reacții alergice cutanate. Afecțiuni vizuale. Disfuncția ficatului și a rinichilor. Din manifestările severe, există leziuni erozive în tractul gastrointestinal, care pot duce la focare sângerânde. Rar, evenimentele adverse au fost raportate sub formă de bronhospasm sau meningită aseptică. Toate aceste afectiuni necesită îngrijiri medicale urgente, deoarece pot sa apara cazuri de pierdere a conștiinței, tulburări de gândire, convulsii și semne de sufocare. Din fericire, astfel de reacții sunt extrem de rare și, în cele mai multe cazuri, apar atunci când doza recomandată și cursul tratamentului sunt depășite. Read the full article
0 notes
Photo
(via Salcamul si beneficiile sale pentru sanatatea ta) Florile de salcam sunt folosite in terapeutica pentru proprietatile antispastice(actionand asupra musculaturii gastrice si pulmonare netede ), antitusive si de reducere a hiperaciditatii gastrice. Se administreaza intern, sub forma de infuzie in bolile aparatului digestive (gastrite hiperacide aparute mai ales pe fond nervos, ulcere gastrice, pirozis- arsuri la stomac-, reflux gastro-intestinal, indigestii), in tuse convulsiva sau astmatica, rau in sarcina. Datorita actiunii slab sedative ceaiul de flori de salcam este util in tulburari minore ale sistemului nervos. http://www.infuziedesanatate.ro/salcamul-si-beneficiile-sale-pentru-sanatatea-ta/
0 notes
Text
Mide Fıtığı (Hiatus Hernisi)
HİATUS HERNİSİ: MİDE FITIĞI: Bilindiği gibi özofagus diyafr ağmadaki bir delikten geçerek, göğüs boşluğundan karın boşluğuna ulaşıp midenin kardia bölümüne açılmaktadır. Özofagusun, diyafragmada içinden geçtiği deliğe “Hiatus özofajikus” denilmektedir. Bazı durumlarda özofagusun karm boşluğu içindeki bölümü ve midenin kardia bölümünün bir kısmı, diyafrag-madaki “Hiatus özofajikus “t an geçerek göğüs boşluğundafıtıklaşmaktadır.Bu fıtıklaşma olayına genel anlamda “Hiatus hernisi” denilmektedir. “Herni”, fıtık anlamındadır. Hiatus hernileri başlıca üç çeşittir, bunlar
1) Doğumsal kısa özofagus
2) Slayding hernisi (kayma fıtığı)
3) Paraöz ofageal nemidir.
Özofagus ve midenin kaçdia bölümü çevre dokulara gönderdikleri bazı bağlar aracılığıyla, anatomotopografik konumlarını korurlar. Bilindiği gibi özofagusun kardiaya birleştiği bölgede özofagus ile midenin büyük kurvatürü arasında “Kardia çentiği” denilen dar açılı bir bağlantı oluşmaktadır. Bu bağlantıya “His açısı”da denilmektedir. Kardia çentiğinin tepesinden mide boşluğuna doğru bir mide mukozası kıvrımı da uzanmaktadır. “Gübarof valvülü’ denilen bu uzantı, mide ile özofagus arasında bir kapakçık (Valvül) rolü oynamaktadır. Bu kapakçığın da katkısıyla midedeki besinlerin özofagusa geri kaçması (Reflü) önlenmektedir. Kardia çentiği de reflünün önlenmesine katkıda bulunmaktadır. Özofagusun alt ucunda dokusal incelemeyle gözükmeyen, fakat fizyolojik olarak varlığı saptanmış bir büzgen (si’inkter) bulunmaktadır. Bu sfinkter özofagusun alt ucunda % 20 mm/cıva-lık bir basınç oluşmasına yol açmaktadır. Bu basınç midenin iç basıncından fazla olduğundan, midedeki besinlerin özofagusa geri kaçması (reflü) önlenmiş olur.
Buraya kadar anlattıklarımızdan şu sonuca varabiliriz. “Kardia çentiği”nin ve “Gübarof valvühT’nün varlığı ve özofagusun alt ucundaki fizyolojik büzgenin oluşturduğu yüksek basınç, midedeki besinlerin Özofagusa geri kaçmasına engel olmaktadırlar. Midedeki besinlerin özofagusa kaçmasmın yaratacağı sorun, bu besinlerin midenin asidi ile temas etmiş olmaları nedeniyle, bu asidi özofagusa taşıyarak burada iltihaba ve ülserleşmeye yol açmalarıdır. Hiatus hernilerinde göğüs boşluğuna fıtıklaşmış olan midenin kardia bölümü ile özofagusun son bölümü kardia çentiğinin, gübarof valvülünün ve özofagusun alt ucundaki yüksek basınçlı büzgen bölümünün bozulup yeterince işlev göremez hale gelmelerine yol açmaktadır. Bu durumda midedeki besinler özofagusa kaçarlar, yani reflü gelişir.
1) “Doğumsal kısa özofagus” durumunda özofagus kısa olduğundan, midenin kardia bölümü ve fundusun bir bölümü göğüs boşluğu içinde bulunmaktadır. Midenin bu bölümleri, göğüsteki damarlardan kan alır. Normalde mide yalnızca karın boşhığundaki damarlardan kan alır. Bu gibi doğumsal vakalarda midenin göğüs boşluğundaki bölümünde seroza tabakası bulunmaz.
2) “Slayding hernisi” (kayma fıtığı) vakalarında ise midenin kardia bölümü ve özofagusun son bölümü, karm boşluğundan göğüs boşluğuna fıtıklaşmıştır. Röntgen incelemesinde özofagusun, yukarı kaymış olması nedeniyle adeta bollaşıp kendi üzerinde kıvrımlar yaptığı görülebüir.
3) “Paraözofageal herni” vakalarında ise midenin kardia bölümü yerinde kalır, özofagusun alt bölümü de yerindedir, fakat midenin fundus bölümünün bir kısmı diyafragmadaki hitaus denilen delikten geçerek, göğüs boşluğunda fıtıklaşır.
Hiatus hernilerinde gelişecek olan tek belirti, mide içindeki asitli besinlerin özofagusa kaçmasıyla buradaki dokuyu uyarıp genellikle göğüs kemiği altında hissedilen bir yanma hissidir. Bu yanma hissine “Pirozis” adı verilir. Bu durum genellikle yemekten sonra yatınca, öksürünce ya da eğilindiğinde ortaya çıkmaktadır, Paraözofa-geal herniler daha az belirti verirler. İnsanların yaklaşık %40′mda hiatus hernisinin varlığı röntgen incelemesiyle saptanmıştır. Ancak bunların ancak az bir bölümü, klinik belirti vermektedir. Hastalığın tedavisi cerrahidir. Ancak yalnız klinik olarak yakınmalara yol açan vakaların tedavi edilmesi gerekir. Röntgende hiatus hernisi teşhis edilen her vakanın ameliyata alınması yanlıştır, gereksizdir. Reflü sonucu özofagusa gelen asitli maddeler, önce “Reflü azofajif’denilen bir özofagus iltihabına yol açarlar. Bu zamanla özofagusta “Peptik ülserlere” dönüşebilir. Peptik ülserler ise nedbe dokusuyla iyileştiklerinde bu bölgede Özofagus darlığına yol açarlar. Özofagus darlıkları da yutma güçlüğüne neden olabilirler. Sözünü ettiğimiz bu gelişmeler, yalnız reflüsü olanlarda ortaya çıkar.
Sağlık Videoları Tedavi Videoları, sifa market, sifali bitkiler
0 notes
Photo
Un articol nou a fost publicat pe http://www.glumazilei.tk/apa-vie-si-apa-moarta-din-povestile-romanesti-nu-sunt-doar/
Apa vie si apa moarta din povestile romanesti nu sunt doar
Uite cum ne ajută în sănătate
În mitologia românească, apa vie și apa moartă le conferă eroilor care o beau putere. Apa vie dă tinerețe veșnică și vigoare, iar cea moartă vindecă rănile. Ceea ce erau cândva basme, acum a devenit o realitate.
Conform descoperirilor care datează încă din 1939, de pe vremea când inginerul Marcel Violet a observat beneficiile apei de ploaie asupra plantelor și animalelor, s-au început cercetările pentru a se afla mai mult. Asta pentru că apa de ploaie avea o încărcătură energetică ce îi conferea anumite proprietăți.
Pe lângă Marcel Violet mai sunt și alți cercetători care au ajuns la concluzia că sub acțiunea unui câmp electromagnetic și sonor se poate obține un tip de apă cu efecte ca cele din povești. Gheorghe Lucaci, împreună cu prof. dr. Ion Mânzatu, au descoperit prin procesul de electroliză a apei că se disting două tipuri de apă: o apă vie – cea alcalină, cu efect pozitiv și stimulator, care se obține la polul negativ (catod) și o apă moartă – acidă, cu efect negativ și distrugător, care se obține la polul pozitiv (anod).
Apa alcalină are o mulțime de proprietăți vindecătoare
Consumul apei vii determină dezvoltarea țesuturilor sănătoase și vindecarea celor vătămate, iar apa moartă distruge bacteriile. În cazul animalelor, apa alcalină ingerată le face să crească mai repede, iar apa acidă ajută la distrugerea paraziților sau a diferiților dăunători.
Doctor Corneliu Moldovan, director general la Institutul Naţional pentru Medicină Complementară şi Alternativă „Prof. Dr. Florin Brătilă”, este de părere că apa alcalină este benefică deoarece „Consumul regulat de apă alcalină poate preveni alături de o dietă alcalină, de practicarea exercițiilor fizice și de evitarea fumatului și a consumului de alcool, unele boli cronice severe cum ar fi diabetul, cardiopatia ischemică, hipertensiunea arterială, boli cerebro-vasculare şi boli canceroase”.
Unii medici recomandă apa acidă pentru bolile de piele precum psoriazis, arsuri sau răni externe. Această apă nu se consumă, ci se folosește numai extern. Doar apa alcalină se bea, fiind eficientă chiar și în tratarea cancerelor.
Medicii japonezi (precursorii utilizării apei alcaline ca tratament intern) indică următoarele afecţiunii ce pot fi curarisite cu ajutorul apei alcaline: artrită, dureri acute de cap, afecţiuni ale aparatului circulator, afecţiuni ORL, dereglări ale ciclului menstrual, aritmii, astm bronşic, boli ale organelor excretoare, gastrită, constipaţie, hemoroizi, boli de ochi.
Cura efectivă constă în: dimineața se bea jumătate de litru de apă alcalină la temperatura camerei, iar după aceea timp de 40-45 de minute nu se consumă nimic. Cu 45 de minute înainte de prânz sau cină se bea jumătate de litru de apă alcalină și nu se mai consumă nimic două ore după prânz sau cină.
Mituri despre apă
Mitul 1: Alcalinizarea cu bicarbonat de sodiu sau minerale este acelaşi lucru. Adăugarea de bicarbonat de sodiu în apă va schimba pH-ul . Cu toate acestea, nu veți primi nici beneficii antioxidante și nici oricare alte beneficii dintre cele menționate mai sus, pe care le puteți obține utilizând apă alcalină produsă cu un ionizator electric de calitate.
Mitul 2: Sucurile pot ține locul apei „Atenție la băuturile artificiale (foarte des conțin, în cel mai bun caz, un procent ridicat de zahăr), colorate și adiționate cu tot felul de substanțe (caramel, acid carbonic, acid fosforic)… Pot cauza probleme fiziologiei aparatului digestiv (aerofagie, pirozis, meteorism, disbioză, flatulență)”, afirmă dr. Claudia Dămoc. Mitul 3: 8 pahare cu apă pe zi te ajută să slăbești – mitul conform căruia 8 pahare cu apă pe zi te ajută la arderea grăsimilor a fost demontat de cercetătorii de la Universitatea din Alabama. Concluziile unui studiu întreprins de ei au arătat faptul că un consum mai mare de apă duce la arderea grăsimilor, însă acest lucru nu are un impact semnificativ asupra greutății corporale.
În prezent oamenii de știință afirmă că apa alcalină are proprietăţi nebănuite ce așteaptă să fie explorate.
Cum puteți prepara apă alcalină în casă?
Apa alcalină are un nivel mai ridicat al pH-ului și poate neutraliza aciditatea excesivă a sângelui, poate stimula metabolismul și ajuta organismul să absoarbă mai eficient nutrienții, de aceea ar fi indicat să o consumăm cât mai des preparând-o chiar în casă. În plus, această apă ar preveni cancerul, artrita, precum și alte boli degenerative.
Vă puteți face apă alcalină acasă folosind o lămâie. Tot ce trebuie să faceți este să umpleţi un recipient cu apă și să tăiați o lămâie în opt părți egale. Puneți bucățile de lămâie în apă, fără însă a le stoarce. Acoperiți recipientul și lăsați-l pentru 8-12 ore la temperatura camerei. În acest mod veţi obține apă alcalină.
Beneficiile apei alcaline
Apa alcalină are în compoziția sa mai mult oxigen și minerale alcaline față de apa acidă sau neutră. Iată câteva dintre cele mai importante beneficii ale apei alcaline.
1. Detoxifică. Consumul de apă alcalină neutralizează aciditatea şi îndepărtează reziduurile acide din celule şi ţesuturi. Elimină toxinele acumulate în organism ca urmare a consumului anumitor alimente, a unor medicamente şi previne procesul natural de îmbătrânire. Reziduurile acide colectate în organism pot conduce la grave perturbări ce favorizează pierderea sănătăţii.
2. Hidratează. Apa alcalină te ajută să redobândeşti sănătatea optimă pentru că este mult mai uşor absorbită la nivel celular, hidratând astfel organismul.
3. Oxigenează. Apa alcalină acţionează precum un antioxidant, neutralizând în mod eficient acţiunea negativă a radicalilor liberi. În plus, poate chiar să-i transforme pe aceștia în oxigen pe care trupul îl poate utiliza pentru a produce energie. Celulele canceroase nu pot supravieţui într-un mediu oxigenat, alcalin.
4. Alcalinizează pH-ul. Apa alcalină ajută la echilibrarea pH-ului organismului care tinde să fie acid ca urmare a alimentaţiei, stresului şi expunerii la toxinele din mediul înconjurător. Mediul alcalin este cel normal pentru sănătatea unei persoane.
5. Îmbunătăţeşte sistemul imunitar maximizând capacitatea organismului de a lupta împotriva bolilor.
6. Combate inflamația. Nivelul crescut de vitamina C din lămâie neutralizează efectele radicalilor liberi cu care vine în contact. Radicalii liberi pot distruge celulele sănătoase și provoacă inflamație în organism. Acesta este unul dintre motivele pentru care vitamina C s-a dovedit a fi utilă pentru reducerea unor simptome ale osteoartritei și artritei reumatoide.
7. Antibiotic natural. Flavonoizii din lămâi au efecte antibiotice – ajută la prevenirea creșterii şi multiplicării bacteriilor patogene care cauzează infecții și boli.
8. Proprietăți anticancerigene. Lămâile conțin flavonoizi unici care au proprietăți antioxidante și anticancerigene. De fapt, cercetările au arătat că substanțele din citrice, inclusiv din lămâi s-au dovedit a fi de ajutor în combaterea cancerului oral, pulmonar, de sân, stomac și colon.
9. Beneficii pentru ficat. Apa cu lămâie ajută la întărirea ficatului prin furnizarea de energie necesară enzimelor hepatice.
10. Sănătate pentru ochi. Vitaminele și carotenoizii din lămâi ajută la prevenirea degenerescenței maculare. Sursa: http://www.yogaesoteric.net/content.aspx?lang=RO&item=9448
Publicat de: Sanziana Busuioc
21 Oct 2016
Source link
0 notes
Photo
فدایی و برادرش رو تراس #پیروزی #دوران #کودکی #Fadaei | #Berar | #Pirozi | #Baby | #TopRap | #تاپرپ (at پیروزی)
0 notes
Photo
#داستانهای_آخر_شب_عمو_میلاد روزی شیخ با مریدان استقلال و پرسپولیس در صحرا نشسته بودند ناگهان بادی وزید و همه ی پرسپولیسیها را با خود برد.... استقلالیها با غرور از شیخ پرسیدند:یعنی ما قوی تریم؟؟؟؟؟ شیخ خندیدو گفت: نه شما سوراخید باد از شما رد میشود!!!!!! استقلالیا گریبان دریدند و نعره کنان سر به بیابان نهادند.... #داستان#قصه#آخرشب#شب#استقلال#دربی#پرسپولیس#پیروزی#قهرمان#شیخ#آخوند#نعره#ایران#استادیوم#لنگی#کیسهکش#فارسی#پارسی#iran#irouni#iranian#persian#persiangulf##esteghlal#perespolis#pirozi#azadi (at بابل)
#داستانهای_آخر_شب_عمو_میلاد#کیسهکش#پارسی#پرسپولیس#pirozi#irouni#persian#esteghlal#لنگی#پیروزی#قصه#شب#ایران#perespolis#داستان#iran#آخوند#استادیوم#نعره#استقلال#قهرمان#دربی#شیخ#azadi#فارسی#iranian#persiangulf#آخرشب
0 notes
Text
Mide Fıtığı (Hiatus Hernisi)
HİATUS HERNİSİ: MİDE FITIĞI: Bilindiği gibi özofagus diyafr ağmadaki bir delikten geçerek, göğüs boşluğundan karın boşluğuna ulaşıp midenin kardia bölümüne açılmaktadır. Özofagusun, diyafragmada içinden geçtiği deliğe “Hiatus özofajikus” denilmektedir. Bazı durumlarda özofagusun karm boşluğu içindeki bölümü ve midenin kardia bölümünün bir kısmı, diyafrag-madaki “Hiatus özofajikus “t an geçerek göğüs boşluğundafıtıklaşmaktadır.Bu fıtıklaşma olayına genel anlamda “Hiatus hernisi” denilmektedir. “Herni”, fıtık anlamındadır. Hiatus hernileri başlıca üç çeşittir, bunlar
1) Doğumsal kısa özofagus
2) Slayding hernisi (kayma fıtığı)
3) Paraöz ofageal nemidir.
Özofagus ve midenin kaçdia bölümü çevre dokulara gönderdikleri bazı bağlar aracılığıyla, anatomotopografik konumlarını korurlar. Bilindiği gibi özofagusun kardiaya birleştiği bölgede özofagus ile midenin büyük kurvatürü arasında “Kardia çentiği” denilen dar açılı bir bağlantı oluşmaktadır. Bu bağlantıya “His açısı”da denilmektedir. Kardia çentiğinin tepesinden mide boşluğuna doğru bir mide mukozası kıvrımı da uzanmaktadır. “Gübarof valvülü’ denilen bu uzantı, mide ile özofagus arasında bir kapakçık (Valvül) rolü oynamaktadır. Bu kapakçığın da katkısıyla midedeki besinlerin özofagusa geri kaçması (Reflü) önlenmektedir. Kardia çentiği de reflünün önlenmesine katkıda bulunmaktadır. Özofagusun alt ucunda dokusal incelemeyle gözükmeyen, fakat fizyolojik olarak varlığı saptanmış bir büzgen (si’inkter) bulunmaktadır. Bu sfinkter özofagusun alt ucunda % 20 mm/cıva-lık bir basınç oluşmasına yol açmaktadır. Bu basınç midenin iç basıncından fazla olduğundan, midedeki besinlerin özofagusa geri kaçması (reflü) önlenmiş olur.
Buraya kadar anlattıklarımızdan şu sonuca varabiliriz. “Kardia çentiği”nin ve “Gübarof valvühT’nün varlığı ve özofagusun alt ucundaki fizyolojik büzgenin oluşturduğu yüksek basınç, midedeki besinlerin Özofagusa geri kaçmasına engel olmaktadırlar. Midedeki besinlerin özofagusa kaçmasmın yaratacağı sorun, bu besinlerin midenin asidi ile temas etmiş olmaları nedeniyle, bu asidi özofagusa taşıyarak burada iltihaba ve ülserleşmeye yol açmalarıdır. Hiatus hernilerinde göğüs boşluğuna fıtıklaşmış olan midenin kardia bölümü ile özofagusun son bölümü kardia çentiğinin, gübarof valvülünün ve özofagusun alt ucundaki yüksek basınçlı büzgen bölümünün bozulup yeterince işlev göremez hale gelmelerine yol açmaktadır. Bu durumda midedeki besinler özofagusa kaçarlar, yani reflü gelişir.
1) “Doğumsal kısa özofagus” durumunda özofagus kısa olduğundan, midenin kardia bölümü ve fundusun bir bölümü göğüs boşluğu içinde bulunmaktadır. Midenin bu bölümleri, göğüsteki damarlardan kan alır. Normalde mide yalnızca karın boşhığundaki damarlardan kan alır. Bu gibi doğumsal vakalarda midenin göğüs boşluğundaki bölümünde seroza tabakası bulunmaz.
2) “Slayding hernisi” (kayma fıtığı) vakalarında ise midenin kardia bölümü ve özofagusun son bölümü, karm boşluğundan göğüs boşluğuna fıtıklaşmıştır. Röntgen incelemesinde özofagusun, yukarı kaymış olması nedeniyle adeta bollaşıp kendi üzerinde kıvrımlar yaptığı görülebüir.
3) “Paraözofageal herni” vakalarında ise midenin kardia bölümü yerinde kalır, özofagusun alt bölümü de yerindedir, fakat midenin fundus bölümünün bir kısmı diyafragmadaki hitaus denilen delikten geçerek, göğüs boşluğunda fıtıklaşır.
Hiatus hernilerinde gelişecek olan tek belirti, mide içindeki asitli besinlerin özofagusa kaçmasıyla buradaki dokuyu uyarıp genellikle göğüs kemiği altında hissedilen bir yanma hissidir. Bu yanma hissine “Pirozis” adı verilir. Bu durum genellikle yemekten sonra yatınca, öksürünce ya da eğilindiğinde ortaya çıkmaktadır, Paraözofa-geal herniler daha az belirti verirler. İnsanların yaklaşık %40′mda hiatus hernisinin varlığı röntgen incelemesiyle saptanmıştır. Ancak bunların ancak az bir bölümü, klinik belirti vermektedir. Hastalığın tedavisi cerrahidir. Ancak yalnız klinik olarak yakınmalara yol açan vakaların tedavi edilmesi gerekir. Röntgende hiatus hernisi teşhis edilen her vakanın ameliyata alınması yanlıştır, gereksizdir. Reflü sonucu özofagusa gelen asitli maddeler, önce “Reflü azofajif’denilen bir özofagus iltihabına yol açarlar. Bu zamanla özofagusta “Peptik ülserlere” dönüşebilir. Peptik ülserler ise nedbe dokusuyla iyileştiklerinde bu bölgede Özofagus darlığına yol açarlar. Özofagus darlıkları da yutma güçlüğüne neden olabilirler. Sözünü ettiğimiz bu gelişmeler, yalnız reflüsü olanlarda ortaya çıkar.
Sağlık Videoları Tedavi Videoları, sifa market, sifali bitkiler
0 notes
Text
Mide Fıtığı (Hiatus Hernisi)
HİATUS HERNİSİ: MİDE FITIĞI: Bilindiği gibi özofagus diyafr ağmadaki bir delikten geçerek, göğüs boşluğundan karın boşluğuna ulaşıp midenin kardia bölümüne açılmaktadır. Özofagusun, diyafragmada içinden geçtiği deliğe “Hiatus özofajikus” denilmektedir. Bazı durumlarda özofagusun karm boşluğu içindeki bölümü ve midenin kardia bölümünün bir kısmı, diyafrag-madaki “Hiatus özofajikus “t an geçerek göğüs boşluğundafıtıklaşmaktadır.Bu fıtıklaşma olayına genel anlamda “Hiatus hernisi” denilmektedir. “Herni”, fıtık anlamındadır. Hiatus hernileri başlıca üç çeşittir, bunlar
1) Doğumsal kısa özofagus
2) Slayding hernisi (kayma fıtığı)
3) Paraöz ofageal nemidir.
Özofagus ve midenin kaçdia bölümü çevre dokulara gönderdikleri bazı bağlar aracılığıyla, anatomotopografik konumlarını korurlar. Bilindiği gibi özofagusun kardiaya birleştiği bölgede özofagus ile midenin büyük kurvatürü arasında “Kardia çentiği” denilen dar açılı bir bağlantı oluşmaktadır. Bu bağlantıya “His açısı”da denilmektedir. Kardia çentiğinin tepesinden mide boşluğuna doğru bir mide mukozası kıvrımı da uzanmaktadır. “Gübarof valvülü’ denilen bu uzantı, mide ile özofagus arasında bir kapakçık (Valvül) rolü oynamaktadır. Bu kapakçığın da katkısıyla midedeki besinlerin özofagusa geri kaçması (Reflü) önlenmektedir. Kardia çentiği de reflünün önlenmesine katkıda bulunmaktadır. Özofagusun alt ucunda dokusal incelemeyle gözükmeyen, fakat fizyolojik olarak varlığı saptanmış bir büzgen (si’inkter) bulunmaktadır. Bu sfinkter özofagusun alt ucunda % 20 mm/cıva-lık bir basınç oluşmasına yol açmaktadır. Bu basınç midenin iç basıncından fazla olduğundan, midedeki besinlerin özofagusa geri kaçması (reflü) önlenmiş olur.
Buraya kadar anlattıklarımızdan şu sonuca varabiliriz. “Kardia çentiği”nin ve “Gübarof valvühT’nün varlığı ve özofagusun alt ucundaki fizyolojik büzgenin oluşturduğu yüksek basınç, midedeki besinlerin Özofagusa geri kaçmasına engel olmaktadırlar. Midedeki besinlerin özofagusa kaçmasmın yaratacağı sorun, bu besinlerin midenin asidi ile temas etmiş olmaları nedeniyle, bu asidi özofagusa taşıyarak burada iltihaba ve ülserleşmeye yol açmalarıdır. Hiatus hernilerinde göğüs boşluğuna fıtıklaşmış olan midenin kardia bölümü ile özofagusun son bölümü kardia çentiğinin, gübarof valvülünün ve özofagusun alt ucundaki yüksek basınçlı büzgen bölümünün bozulup yeterince işlev göremez hale gelmelerine yol açmaktadır. Bu durumda midedeki besinler özofagusa kaçarlar, yani reflü gelişir.
1) “Doğumsal kısa özofagus” durumunda özofagus kısa olduğundan, midenin kardia bölümü ve fundusun bir bölümü göğüs boşluğu içinde bulunmaktadır. Midenin bu bölümleri, göğüsteki damarlardan kan alır. Normalde mide yalnızca karın boşhığundaki damarlardan kan alır. Bu gibi doğumsal vakalarda midenin göğüs boşluğundaki bölümünde seroza tabakası bulunmaz.
2) “Slayding hernisi” (kayma fıtığı) vakalarında ise midenin kardia bölümü ve özofagusun son bölümü, karm boşluğundan göğüs boşluğuna fıtıklaşmıştır. Röntgen incelemesinde özofagusun, yukarı kaymış olması nedeniyle adeta bollaşıp kendi üzerinde kıvrımlar yaptığı görülebüir.
3) “Paraözofageal herni” vakalarında ise midenin kardia bölümü yerinde kalır, özofagusun alt bölümü de yerindedir, fakat midenin fundus bölümünün bir kısmı diyafragmadaki hitaus denilen delikten geçerek, göğüs boşluğunda fıtıklaşır.
Hiatus hernilerinde gelişecek olan tek belirti, mide içindeki asitli besinlerin özofagusa kaçmasıyla buradaki dokuyu uyarıp genellikle göğüs kemiği altında hissedilen bir yanma hissidir. Bu yanma hissine “Pirozis” adı verilir. Bu durum genellikle yemekten sonra yatınca, öksürünce ya da eğilindiğinde ortaya çıkmaktadır, Paraözofa-geal herniler daha az belirti verirler. İnsanların yaklaşık %40′mda hiatus hernisinin varlığı röntgen incelemesiyle saptanmıştır. Ancak bunların ancak az bir bölümü, klinik belirti vermektedir. Hastalığın tedavisi cerrahidir. Ancak yalnız klinik olarak yakınmalara yol açan vakaların tedavi edilmesi gerekir. Röntgende hiatus hernisi teşhis edilen her vakanın ameliyata alınması yanlıştır, gereksizdir. Reflü sonucu özofagusa gelen asitli maddeler, önce “Reflü azofajif’denilen bir özofagus iltihabına yol açarlar. Bu zamanla özofagusta “Peptik ülserlere” dönüşebilir. Peptik ülserler ise nedbe dokusuyla iyileştiklerinde bu bölgede Özofagus darlığına yol açarlar. Özofagus darlıkları da yutma güçlüğüne neden olabilirler. Sözünü ettiğimiz bu gelişmeler, yalnız reflüsü olanlarda ortaya çıkar.
Sağlık Videoları Tedavi Videoları, sifa market, sifali bitkiler
0 notes
Text
Mide Fıtığı (Hiatus Hernisi)
HİATUS HERNİSİ: MİDE FITIĞI: Bilindiği gibi özofagus diyafr ağmadaki bir delikten geçerek, göğüs boşluğundan karın boşluğuna ulaşıp midenin kardia bölümüne açılmaktadır. Özofagusun, diyafragmada içinden geçtiği deliğe “Hiatus özofajikus” denilmektedir. Bazı durumlarda özofagusun karm boşluğu içindeki bölümü ve midenin kardia bölümünün bir kısmı, diyafrag-madaki “Hiatus özofajikus “t an geçerek göğüs boşluğundafıtıklaşmaktadır.Bu fıtıklaşma olayına genel anlamda “Hiatus hernisi” denilmektedir. “Herni”, fıtık anlamındadır. Hiatus hernileri başlıca üç çeşittir, bunlar
1) Doğumsal kısa özofagus
2) Slayding hernisi (kayma fıtığı)
3) Paraöz ofageal nemidir.
Özofagus ve midenin kaçdia bölümü çevre dokulara gönderdikleri bazı bağlar aracılığıyla, anatomotopografik konumlarını korurlar. Bilindiği gibi özofagusun kardiaya birleştiği bölgede özofagus ile midenin büyük kurvatürü arasında “Kardia çentiği” denilen dar açılı bir bağlantı oluşmaktadır. Bu bağlantıya “His açısı”da denilmektedir. Kardia çentiğinin tepesinden mide boşluğuna doğru bir mide mukozası kıvrımı da uzanmaktadır. “Gübarof valvülü’ denilen bu uzantı, mide ile özofagus arasında bir kapakçık (Valvül) rolü oynamaktadır. Bu kapakçığın da katkısıyla midedeki besinlerin özofagusa geri kaçması (Reflü) önlenmektedir. Kardia çentiği de reflünün önlenmesine katkıda bulunmaktadır. Özofagusun alt ucunda dokusal incelemeyle gözükmeyen, fakat fizyolojik olarak varlığı saptanmış bir büzgen (si’inkter) bulunmaktadır. Bu sfinkter özofagusun alt ucunda % 20 mm/cıva-lık bir basınç oluşmasına yol açmaktadır. Bu basınç midenin iç basıncından fazla olduğundan, midedeki besinlerin özofagusa geri kaçması (reflü) önlenmiş olur.
Buraya kadar anlattıklarımızdan şu sonuca varabiliriz. “Kardia çentiği”nin ve “Gübarof valvühT’nün varlığı ve özofagusun alt ucundaki fizyolojik büzgenin oluşturduğu yüksek basınç, midedeki besinlerin Özofagusa geri kaçmasına engel olmaktadırlar. Midedeki besinlerin özofagusa kaçmasmın yaratacağı sorun, bu besinlerin midenin asidi ile temas etmiş olmaları nedeniyle, bu asidi özofagusa taşıyarak burada iltihaba ve ülserleşmeye yol açmalarıdır. Hiatus hernilerinde göğüs boşluğuna fıtıklaşmış olan midenin kardia bölümü ile özofagusun son bölümü kardia çentiğinin, gübarof valvülünün ve özofagusun alt ucundaki yüksek basınçlı büzgen bölümünün bozulup yeterince işlev göremez hale gelmelerine yol açmaktadır. Bu durumda midedeki besinler özofagusa kaçarlar, yani reflü gelişir.
1) “Doğumsal kısa özofagus” durumunda özofagus kısa olduğundan, midenin kardia bölümü ve fundusun bir bölümü göğüs boşluğu içinde bulunmaktadır. Midenin bu bölümleri, göğüsteki damarlardan kan alır. Normalde mide yalnızca karın boşhığundaki damarlardan kan alır. Bu gibi doğumsal vakalarda midenin göğüs boşluğundaki bölümünde seroza tabakası bulunmaz.
2) “Slayding hernisi” (kayma fıtığı) vakalarında ise midenin kardia bölümü ve özofagusun son bölümü, karm boşluğundan göğüs boşluğuna fıtıklaşmıştır. Röntgen incelemesinde özofagusun, yukarı kaymış olması nedeniyle adeta bollaşıp kendi üzerinde kıvrımlar yaptığı görülebüir.
3) “Paraözofageal herni” vakalarında ise midenin kardia bölümü yerinde kalır, özofagusun alt bölümü de yerindedir, fakat midenin fundus bölümünün bir kısmı diyafragmadaki hitaus denilen delikten geçerek, göğüs boşluğunda fıtıklaşır.
Hiatus hernilerinde gelişecek olan tek belirti, mide içindeki asitli besinlerin özofagusa kaçmasıyla buradaki dokuyu uyarıp genellikle göğüs kemiği altında hissedilen bir yanma hissidir. Bu yanma hissine “Pirozis” adı verilir. Bu durum genellikle yemekten sonra yatınca, öksürünce ya da eğilindiğinde ortaya çıkmaktadır, Paraözofa-geal herniler daha az belirti verirler. İnsanların yaklaşık %40′mda hiatus hernisinin varlığı röntgen incelemesiyle saptanmıştır. Ancak bunların ancak az bir bölümü, klinik belirti vermektedir. Hastalığın tedavisi cerrahidir. Ancak yalnız klinik olarak yakınmalara yol açan vakaların tedavi edilmesi gerekir. Röntgende hiatus hernisi teşhis edilen her vakanın ameliyata alınması yanlıştır, gereksizdir. Reflü sonucu özofagusa gelen asitli maddeler, önce “Reflü azofajif’denilen bir özofagus iltihabına yol açarlar. Bu zamanla özofagusta “Peptik ülserlere” dönüşebilir. Peptik ülserler ise nedbe dokusuyla iyileştiklerinde bu bölgede Özofagus darlığına yol açarlar. Özofagus darlıkları da yutma güçlüğüne neden olabilirler. Sözünü ettiğimiz bu gelişmeler, yalnız reflüsü olanlarda ortaya çıkar.
Sağlık Videoları Tedavi Videoları, sifa market, sifali bitkiler
0 notes
Text
Mide Fıtığı (Hiatus Hernisi)
HİATUS HERNİSİ: MİDE FITIĞI: Bilindiği gibi özofagus diyafr ağmadaki bir delikten geçerek, göğüs boşluğundan karın boşluğuna ulaşıp midenin kardia bölümüne açılmaktadır. Özofagusun, diyafragmada içinden geçtiği deliğe “Hiatus özofajikus” denilmektedir. Bazı durumlarda özofagusun karm boşluğu içindeki bölümü ve midenin kardia bölümünün bir kısmı, diyafrag-madaki “Hiatus özofajikus “t an geçerek göğüs boşluğundafıtıklaşmaktadır.Bu fıtıklaşma olayına genel anlamda “Hiatus hernisi” denilmektedir. “Herni”, fıtık anlamındadır. Hiatus hernileri başlıca üç çeşittir, bunlar
1) Doğumsal kısa özofagus
2) Slayding hernisi (kayma fıtığı)
3) Paraöz ofageal nemidir.
Özofagus ve midenin kaçdia bölümü çevre dokulara gönderdikleri bazı bağlar aracılığıyla, anatomotopografik konumlarını korurlar. Bilindiği gibi özofagusun kardiaya birleştiği bölgede özofagus ile midenin büyük kurvatürü arasında “Kardia çentiği” denilen dar açılı bir bağlantı oluşmaktadır. Bu bağlantıya “His açısı”da denilmektedir. Kardia çentiğinin tepesinden mide boşluğuna doğru bir mide mukozası kıvrımı da uzanmaktadır. “Gübarof valvülü’ denilen bu uzantı, mide ile özofagus arasında bir kapakçık (Valvül) rolü oynamaktadır. Bu kapakçığın da katkısıyla midedeki besinlerin özofagusa geri kaçması (Reflü) önlenmektedir. Kardia çentiği de reflünün önlenmesine katkıda bulunmaktadır. Özofagusun alt ucunda dokusal incelemeyle gözükmeyen, fakat fizyolojik olarak varlığı saptanmış bir büzgen (si’inkter) bulunmaktadır. Bu sfinkter özofagusun alt ucunda % 20 mm/cıva-lık bir basınç oluşmasına yol açmaktadır. Bu basınç midenin iç basıncından fazla olduğundan, midedeki besinlerin özofagusa geri kaçması (reflü) önlenmiş olur.
Buraya kadar anlattıklarımızdan şu sonuca varabiliriz. “Kardia çentiği”nin ve “Gübarof valvühT’nün varlığı ve özofagusun alt ucundaki fizyolojik büzgenin oluşturduğu yüksek basınç, midedeki besinlerin Özofagusa geri kaçmasına engel olmaktadırlar. Midedeki besinlerin özofagusa kaçmasmın yaratacağı sorun, bu besinlerin midenin asidi ile temas etmiş olmaları nedeniyle, bu asidi özofagusa taşıyarak burada iltihaba ve ülserleşmeye yol açmalarıdır. Hiatus hernilerinde göğüs boşluğuna fıtıklaşmış olan midenin kardia bölümü ile özofagusun son bölümü kardia çentiğinin, gübarof valvülünün ve özofagusun alt ucundaki yüksek basınçlı büzgen bölümünün bozulup yeterince işlev göremez hale gelmelerine yol açmaktadır. Bu durumda midedeki besinler özofagusa kaçarlar, yani reflü gelişir.
1) “Doğumsal kısa özofagus” durumunda özofagus kısa olduğundan, midenin kardia bölümü ve fundusun bir bölümü göğüs boşluğu içinde bulunmaktadır. Midenin bu bölümleri, göğüsteki damarlardan kan alır. Normalde mide yalnızca karın boşhığundaki damarlardan kan alır. Bu gibi doğumsal vakalarda midenin göğüs boşluğundaki bölümünde seroza tabakası bulunmaz.
2) “Slayding hernisi” (kayma fıtığı) vakalarında ise midenin kardia bölümü ve özofagusun son bölümü, karm boşluğundan göğüs boşluğuna fıtıklaşmıştır. Röntgen incelemesinde özofagusun, yukarı kaymış olması nedeniyle adeta bollaşıp kendi üzerinde kıvrımlar yaptığı görülebüir.
3) “Paraözofageal herni” vakalarında ise midenin kardia bölümü yerinde kalır, özofagusun alt bölümü de yerindedir, fakat midenin fundus bölümünün bir kısmı diyafragmadaki hitaus denilen delikten geçerek, göğüs boşluğunda fıtıklaşır.
Hiatus hernilerinde gelişecek olan tek belirti, mide içindeki asitli besinlerin özofagusa kaçmasıyla buradaki dokuyu uyarıp genellikle göğüs kemiği altında hissedilen bir yanma hissidir. Bu yanma hissine “Pirozis” adı verilir. Bu durum genellikle yemekten sonra yatınca, öksürünce ya da eğilindiğinde ortaya çıkmaktadır, Paraözofa-geal herniler daha az belirti verirler. İnsanların yaklaşık %40′mda hiatus hernisinin varlığı röntgen incelemesiyle saptanmıştır. Ancak bunların ancak az bir bölümü, klinik belirti vermektedir. Hastalığın tedavisi cerrahidir. Ancak yalnız klinik olarak yakınmalara yol açan vakaların tedavi edilmesi gerekir. Röntgende hiatus hernisi teşhis edilen her vakanın ameliyata alınması yanlıştır, gereksizdir. Reflü sonucu özofagusa gelen asitli maddeler, önce “Reflü azofajif’denilen bir özofagus iltihabına yol açarlar. Bu zamanla özofagusta “Peptik ülserlere” dönüşebilir. Peptik ülserler ise nedbe dokusuyla iyileştiklerinde bu bölgede Özofagus darlığına yol açarlar. Özofagus darlıkları da yutma güçlüğüne neden olabilirler. Sözünü ettiğimiz bu gelişmeler, yalnız reflüsü olanlarda ortaya çıkar.
Sağlık Videoları Tedavi Videoları, sifa market, sifali bitkiler
0 notes
Text
Mide Fıtığı (Hiatus Hernisi)
HİATUS HERNİSİ: MİDE FITIĞI: Bilindiği gibi özofagus diyafr ağmadaki bir delikten geçerek, göğüs boşluğundan karın boşluğuna ulaşıp midenin kardia bölümüne açılmaktadır. Özofagusun, diyafragmada içinden geçtiği deliğe “Hiatus özofajikus” denilmektedir. Bazı durumlarda özofagusun karm boşluğu içindeki bölümü ve midenin kardia bölümünün bir kısmı, diyafrag-madaki “Hiatus özofajikus “t an geçerek göğüs boşluğundafıtıklaşmaktadır.Bu fıtıklaşma olayına genel anlamda “Hiatus hernisi” denilmektedir. “Herni”, fıtık anlamındadır. Hiatus hernileri başlıca üç çeşittir, bunlar
1) Doğumsal kısa özofagus
2) Slayding hernisi (kayma fıtığı)
3) Paraöz ofageal nemidir.
Özofagus ve midenin kaçdia bölümü çevre dokulara gönderdikleri bazı bağlar aracılığıyla, anatomotopografik konumlarını korurlar. Bilindiği gibi özofagusun kardiaya birleştiği bölgede özofagus ile midenin büyük kurvatürü arasında “Kardia çentiği” denilen dar açılı bir bağlantı oluşmaktadır. Bu bağlantıya “His açısı”da denilmektedir. Kardia çentiğinin tepesinden mide boşluğuna doğru bir mide mukozası kıvrımı da uzanmaktadır. “Gübarof valvülü’ denilen bu uzantı, mide ile özofagus arasında bir kapakçık (Valvül) rolü oynamaktadır. Bu kapakçığın da katkısıyla midedeki besinlerin özofagusa geri kaçması (Reflü) önlenmektedir. Kardia çentiği de reflünün önlenmesine katkıda bulunmaktadır. Özofagusun alt ucunda dokusal incelemeyle gözükmeyen, fakat fizyolojik olarak varlığı saptanmış bir büzgen (si’inkter) bulunmaktadır. Bu sfinkter özofagusun alt ucunda % 20 mm/cıva-lık bir basınç oluşmasına yol açmaktadır. Bu basınç midenin iç basıncından fazla olduğundan, midedeki besinlerin özofagusa geri kaçması (reflü) önlenmiş olur.
Buraya kadar anlattıklarımızdan şu sonuca varabiliriz. “Kardia çentiği”nin ve “Gübarof valvühT’nün varlığı ve özofagusun alt ucundaki fizyolojik büzgenin oluşturduğu yüksek basınç, midedeki besinlerin Özofagusa geri kaçmasına engel olmaktadırlar. Midedeki besinlerin özofagusa kaçmasmın yaratacağı sorun, bu besinlerin midenin asidi ile temas etmiş olmaları nedeniyle, bu asidi özofagusa taşıyarak burada iltihaba ve ülserleşmeye yol açmalarıdır. Hiatus hernilerinde göğüs boşluğuna fıtıklaşmış olan midenin kardia bölümü ile özofagusun son bölümü kardia çentiğinin, gübarof valvülünün ve özofagusun alt ucundaki yüksek basınçlı büzgen bölümünün bozulup yeterince işlev göremez hale gelmelerine yol açmaktadır. Bu durumda midedeki besinler özofagusa kaçarlar, yani reflü gelişir.
1) “Doğumsal kısa özofagus” durumunda özofagus kısa olduğundan, midenin kardia bölümü ve fundusun bir bölümü göğüs boşluğu içinde bulunmaktadır. Midenin bu bölümleri, göğüsteki damarlardan kan alır. Normalde mide yalnızca karın boşhığundaki damarlardan kan alır. Bu gibi doğumsal vakalarda midenin göğüs boşluğundaki bölümünde seroza tabakası bulunmaz.
2) “Slayding hernisi” (kayma fıtığı) vakalarında ise midenin kardia bölümü ve özofagusun son bölümü, karm boşluğundan göğüs boşluğuna fıtıklaşmıştır. Röntgen incelemesinde özofagusun, yukarı kaymış olması nedeniyle adeta bollaşıp kendi üzerinde kıvrımlar yaptığı görülebüir.
3) “Paraözofageal herni” vakalarında ise midenin kardia bölümü yerinde kalır, özofagusun alt bölümü de yerindedir, fakat midenin fundus bölümünün bir kısmı diyafragmadaki hitaus denilen delikten geçerek, göğüs boşluğunda fıtıklaşır.
Hiatus hernilerinde gelişecek olan tek belirti, mide içindeki asitli besinlerin özofagusa kaçmasıyla buradaki dokuyu uyarıp genellikle göğüs kemiği altında hissedilen bir yanma hissidir. Bu yanma hissine “Pirozis” adı verilir. Bu durum genellikle yemekten sonra yatınca, öksürünce ya da eğilindiğinde ortaya çıkmaktadır, Paraözofa-geal herniler daha az belirti verirler. İnsanların yaklaşık %40′mda hiatus hernisinin varlığı röntgen incelemesiyle saptanmıştır. Ancak bunların ancak az bir bölümü, klinik belirti vermektedir. Hastalığın tedavisi cerrahidir. Ancak yalnız klinik olarak yakınmalara yol açan vakaların tedavi edilmesi gerekir. Röntgende hiatus hernisi teşhis edilen her vakanın ameliyata alınması yanlıştır, gereksizdir. Reflü sonucu özofagusa gelen asitli maddeler, önce “Reflü azofajif’denilen bir özofagus iltihabına yol açarlar. Bu zamanla özofagusta “Peptik ülserlere” dönüşebilir. Peptik ülserler ise nedbe dokusuyla iyileştiklerinde bu bölgede Özofagus darlığına yol açarlar. Özofagus darlıkları da yutma güçlüğüne neden olabilirler. Sözünü ettiğimiz bu gelişmeler, yalnız reflüsü olanlarda ortaya çıkar.
Sağlık Videoları Tedavi Videoları, sifa market, sifali bitkiler
0 notes
Text
Mide Fıtığı (Hiatus Hernisi)
HİATUS HERNİSİ: MİDE FITIĞI: Bilindiği gibi özofagus diyafr ağmadaki bir delikten geçerek, göğüs boşluğundan karın boşluğuna ulaşıp midenin kardia bölümüne açılmaktadır. Özofagusun, diyafragmada içinden geçtiği deliğe “Hiatus özofajikus” denilmektedir. Bazı durumlarda özofagusun karm boşluğu içindeki bölümü ve midenin kardia bölümünün bir kısmı, diyafrag-madaki “Hiatus özofajikus “t an geçerek göğüs boşluğundafıtıklaşmaktadır.Bu fıtıklaşma olayına genel anlamda “Hiatus hernisi” denilmektedir. “Herni”, fıtık anlamındadır. Hiatus hernileri başlıca üç çeşittir, bunlar
1) Doğumsal kısa özofagus
2) Slayding hernisi (kayma fıtığı)
3) Paraöz ofageal nemidir.
Özofagus ve midenin kaçdia bölümü çevre dokulara gönderdikleri bazı bağlar aracılığıyla, anatomotopografik konumlarını korurlar. Bilindiği gibi özofagusun kardiaya birleştiği bölgede özofagus ile midenin büyük kurvatürü arasında “Kardia çentiği” denilen dar açılı bir bağlantı oluşmaktadır. Bu bağlantıya “His açısı”da denilmektedir. Kardia çentiğinin tepesinden mide boşluğuna doğru bir mide mukozası kıvrımı da uzanmaktadır. “Gübarof valvülü’ denilen bu uzantı, mide ile özofagus arasında bir kapakçık (Valvül) rolü oynamaktadır. Bu kapakçığın da katkısıyla midedeki besinlerin özofagusa geri kaçması (Reflü) önlenmektedir. Kardia çentiği de reflünün önlenmesine katkıda bulunmaktadır. Özofagusun alt ucunda dokusal incelemeyle gözükmeyen, fakat fizyolojik olarak varlığı saptanmış bir büzgen (si’inkter) bulunmaktadır. Bu sfinkter özofagusun alt ucunda % 20 mm/cıva-lık bir basınç oluşmasına yol açmaktadır. Bu basınç midenin iç basıncından fazla olduğundan, midedeki besinlerin özofagusa geri kaçması (reflü) önlenmiş olur.
Buraya kadar anlattıklarımızdan şu sonuca varabiliriz. “Kardia çentiği”nin ve “Gübarof valvühT’nün varlığı ve özofagusun alt ucundaki fizyolojik büzgenin oluşturduğu yüksek basınç, midedeki besinlerin Özofagusa geri kaçmasına engel olmaktadırlar. Midedeki besinlerin özofagusa kaçmasmın yaratacağı sorun, bu besinlerin midenin asidi ile temas etmiş olmaları nedeniyle, bu asidi özofagusa taşıyarak burada iltihaba ve ülserleşmeye yol açmalarıdır. Hiatus hernilerinde göğüs boşluğuna fıtıklaşmış olan midenin kardia bölümü ile özofagusun son bölümü kardia çentiğinin, gübarof valvülünün ve özofagusun alt ucundaki yüksek basınçlı büzgen bölümünün bozulup yeterince işlev göremez hale gelmelerine yol açmaktadır. Bu durumda midedeki besinler özofagusa kaçarlar, yani reflü gelişir.
1) “Doğumsal kısa özofagus” durumunda özofagus kısa olduğundan, midenin kardia bölümü ve fundusun bir bölümü göğüs boşluğu içinde bulunmaktadır. Midenin bu bölümleri, göğüsteki damarlardan kan alır. Normalde mide yalnızca karın boşhığundaki damarlardan kan alır. Bu gibi doğumsal vakalarda midenin göğüs boşluğundaki bölümünde seroza tabakası bulunmaz.
2) “Slayding hernisi” (kayma fıtığı) vakalarında ise midenin kardia bölümü ve özofagusun son bölümü, karm boşluğundan göğüs boşluğuna fıtıklaşmıştır. Röntgen incelemesinde özofagusun, yukarı kaymış olması nedeniyle adeta bollaşıp kendi üzerinde kıvrımlar yaptığı görülebüir.
3) “Paraözofageal herni” vakalarında ise midenin kardia bölümü yerinde kalır, özofagusun alt bölümü de yerindedir, fakat midenin fundus bölümünün bir kısmı diyafragmadaki hitaus denilen delikten geçerek, göğüs boşluğunda fıtıklaşır.
Hiatus hernilerinde gelişecek olan tek belirti, mide içindeki asitli besinlerin özofagusa kaçmasıyla buradaki dokuyu uyarıp genellikle göğüs kemiği altında hissedilen bir yanma hissidir. Bu yanma hissine “Pirozis” adı verilir. Bu durum genellikle yemekten sonra yatınca, öksürünce ya da eğilindiğinde ortaya çıkmaktadır, Paraözofa-geal herniler daha az belirti verirler. İnsanların yaklaşık %40′mda hiatus hernisinin varlığı röntgen incelemesiyle saptanmıştır. Ancak bunların ancak az bir bölümü, klinik belirti vermektedir. Hastalığın tedavisi cerrahidir. Ancak yalnız klinik olarak yakınmalara yol açan vakaların tedavi edilmesi gerekir. Röntgende hiatus hernisi teşhis edilen her vakanın ameliyata alınması yanlıştır, gereksizdir. Reflü sonucu özofagusa gelen asitli maddeler, önce “Reflü azofajif’denilen bir özofagus iltihabına yol açarlar. Bu zamanla özofagusta “Peptik ülserlere” dönüşebilir. Peptik ülserler ise nedbe dokusuyla iyileştiklerinde bu bölgede Özofagus darlığına yol açarlar. Özofagus darlıkları da yutma güçlüğüne neden olabilirler. Sözünü ettiğimiz bu gelişmeler, yalnız reflüsü olanlarda ortaya çıkar.
Sağlık Videoları Tedavi Videoları, sifa market, sifali bitkiler
0 notes