#peergroup

[vimbry]

of all the stuff going on with me, I don't think ocd is one of them. however, I definitely have enough obsessive tendencies (that honestly I think more accurately line up with anxiety) - like mentally going in circles over similar moral conundrums nobody else actually cares about, factchecking anything and everything before I say it in case I make some obscure or poorly-timed faux pas, never posting anything mean or personal or even critical in a public forum because what if the subject saw it, getting stressed out by being misinterpreted or misunderstood in a negative way, feeling that being suspiciously happy for too long means something inconvenient/bad is gonna happen next to offset that, taking twice as long as I should to leave the house because I need to make sure I switched every light and appliance off and locked every door and stopped every tap, opening and closing said doors multiple times e.g. the washing machine - that experiences like this do occasionally make me go. hm.

[techniktagebuch]

06. Februar 2024

RCS kennt zwar niemand, aber es kann Gruppen und so kann man Alles-außer-WhatsApp-Verweigernden doch etwas anderes unterjubeln

Schon seit vielen Jahren nutze ich kein WhatsApp mehr und fahre damit in aller Regel sehr gut. Heißt hier: Leider leider nicht an Elterngruppen teilnehmen zu können ist ein Feature und kein Bug. Probiert das mal aus, es ist eine herrliche Ruhe. Ich erreiche, seit es sie gibt, die meisten regelmäßigen Kontakte über Threema und fast alle anderen über Signal oder halt gar nicht bzw. notfalls per SMS. Das funktioniert erstaunlich gut und hat den angenehmen Nebeneffekt, dass meine Handynummer nicht unkontrolliert bei Leuten kursiert, denen ich sie eigentlich nicht geben möchte.

Leute, die Telegram nutzen, sind mir zu nah an diesen Leuten, die Telegram nutzen und ich habe weder Lust mich auch nur in die Nähe von Querdenker-Kreisen zu begeben, noch habe ich mehr Osteuropabezug als die tägliche Kriegsberichterstattung bei YouTube, die laufend darauf hinweist, dass sie dieses oder jenes Video auf dieser Plattform nicht zeigen können, man sich aber bei Telegram den ganzen Schrecken geben kann. Ich verzichte dankend auf authentischen Videocontent von in Einzelteilen durch die Gegend fliegenden Soldaten, denn unscharfe Drohnenaufnahmen von explodierenden Panzerfahrzeugen sind schon mehr, als ich eigentlich jemals in meinem Leben sehen wollte. Was ist das bloß für eine Welt?

Nun gibt es aber noch immer Leute, die der Auffassung sind, dass WhatsApp halt der eine Standard sei und wenn das alle nutzen würden, gäbe es keine Probleme mehr. Je nach Peergroup stimmt das oder auch nicht, ignoriert aber geflissentlich, dass die allermeisten Leute mindestens zwei Messenger benutzen, weil die Messenger-Fragmentierung schon lange Realität ist. Und diese Leute weigern sich folglich hartnäckig, irgendeinen anderen Kanal für schriftliche Echtzeitkommunikation zu nutzen. Diesen Leuten schreibe ich für gewöhnlich SMS und das fühlt sich schlimm rückwärtsgewandt an. Andererseits sitze ich im Glashaus, denn ich weigere mich hier im Techniktagebuch ja selber, den Redaktionschat im Facebook-Messenger zu nutzen und zwinge Kathrin damit auf, über Direktnachrichten bei Mastodon (früher bei Twitter) mit mir zu kommunizieren und mir dort Dinge auszurichten. Das ist zwar nicht rückwärtsgewandt, aber doch eine unnötige Extrawurst.

Und so eine Extrawurst bin ich aktuell bei genau einer Person aus meinen regelmäßigen Sozialkontakten bereit zu braten. Und das auch nur, weil es sich seltsam anfühlt, in einer Zwei-Paare-Konstellation zu dritt eine Signal-Gruppe zu betreiben und die vierte Person auszuschließen. Wenn der Berg also nicht zum Propheten kommt, aber es gibt ja keine SMS Gruppen… Aber was ist eigentlich mit diesem seltsamen SMS-Nachfolger RCS, der vor allem dadurch auffällt, dass die SMS-App manchmal ungefragt darauf umschaltet und man die Nachricht dann nicht zugestellt bekommt und irgendwo in den Einstellungen wieder auf SMS zurückschalten muss? Ich versuche also einfach mal, eine Gruppe in Google Messages zu eröffnen und tatsächlich klappt das einfach so. Allerdings weist eine Meldung darauf hin, dass die Ende-zu-Ende-Verschlüsselung nicht aktiviert werden kann, weil die Messenger-App von meiner Frau (die von Samsung und nicht von Google stammt) das nicht unterstützt. Nachdem ich Google Messages auch dort installiert und als Standardapp für Messaging eingestellt habe, aktiviert sich die Verschlüsselung sofort und ich recherchiere kurz nach: Das ist eine über den RCS-Standard hinausgehende Implementierung von Google, die das Verschlüsselungsverfahren von Signal nutzt. Das ist überwiegend eine gute Nachricht, denn diese Implementierung gilt als besonders gut und Messaging ohne Ende-zu-Ende-Verschlüsselung ist schlicht nicht mehr zeitgemäß. Nicht so gut ist die einseitige Erweiterung über den Standard hinaus, aber das ist mir in dem einen Fall egal, solange es funktioniert.

Alles in allem habe ich jetzt also doch eine Gruppe mit einer Person, die eigentlich nichts außer WhatsApp nutzen möchte, um ihr Leben einfacher zu gestalten und ich muss zugeben, dass mir das eine kleine diebische Freude bereitet. Denn wenn alles Erklären nichts bringt, entfaltet das Schaffen von Fakten manchmal eine wunderbar normative Kraft.

(Gregor Meyer)

[ulrichgebert]

Wo wir gerade schon im 3-Stunden-Film-Modus waren, befassten wir uns gleich noch mit dem Leben von Adèle. Als Teenager mit etwas doofer Peergroup probiert sie es mal mit einem netten Jungen, interessiert sich aber mehr für die blauhaarige Kunststudentin Emma, mit der sie vielbeachteten lauten und ausgiebigen Sex hat, was für den Fokus der Filmbesprechungen nicht ganz ideal war, aber das ist natürlich auch nicht das Happy-Ende, sondern das Leben kommt ihnen dazwischen. Es ist ein großes Schauspiel-Fest und sehr bewegend, geht einem nach und entzieht sich jeder Beschreibung, weshalb ich jetzt aufhöre.

[lyraeon]

So my American ass keeps being surprised every time she finds another friend with no microwave, so I have a set of questions I have attempted to make into a poll:

Do you have a microwave, if not do you have another small multi-purpose heating apparatus like a toaster oven or air fryer that you use similarly to how someone might use a microwave (speed/convenience/not heating the whole house/compact space), and is it (by your perception) normal for someone in your area/peergroup to have a microwave?

I probably missed or duped a combo but this is just a random thought anyway XD

[expfcultragreen]

I mean say what you will (accurately) about stuff like star wars' genetic wizardry system being facistic insomuch as theres a connection to eugenicist dogma, but they--They-- do say there's a genetic component to schizophrenia and autism in addition to environmental factors, and when im talking about wizardry thats more or less what im talking about. Schizophrenia and autism. And so in my storys worldbuilding i just ported over what psychology says about those diagnoses and mystified it. Its cultural commentary. An atheist could read it as a very soft programme of approach to "spiritual leaders"; you quasi-isolate & occupy with ceremonial tasks and occasional peergroup orgies. Codify not having kids (a lot of practices already do this) etc. [I am Looking at tila tequila. You watch her ranting in the front seat while her toddler ipads in the back seat and TELL ME that's a good idea, TELL ME that that kid is gonna turn out loving life and feeling great and living long happily]

You know when i started learning dragon lore i heard that all the killer cops are channeling red dragon (aka rust)? And the "good cops" channel blue dragon (aka cobalt). A voice also told me that the crips and the bloods like acculturated to masonry enough to also start channeling dragons and the main foundational divide is a schism between channeling red dragon to fight red dragon (who will just manifest to feel zesty and not consider the mortal bodycount of playing both sides and making them all entropically fixated on creative destruction) and channeling blue dragon to engage a collective mellow pacivity.

I mean, that'd be pretty weird if that was true. I'm currently certain its total inanity [sic; insanity] but damn does it ever read like new qanon lore

[devosopmaandag]

Kitsch, kunst en kerst

Ik keek naar een documentaire over de Chinese kunstenaar Chu Teh-chun (1920 – 2014), van wie ik misschien ten onrechte nog nooit had gehoord. Opgegroeid en gevormd in de Chinese cultuur vertrekt hij als bekend schilder in de jaren 50 naar Europa, verlangend naar de Westerse kunst, die hem fascineert en aantrekt. Hij zal voor de rest van zijn leven in Parijs blijven en zich door de oude meesters en kunstenaars als De Staël en de Amerikaanse expressionisten laten beïnvloeden. De film volgt de vaste regels van een kunstdocumentaire: leven en carrière worden trouw gevolgd, er is de weduwe, de zoon, er zijn experts en het werk zelf. Scènes uit zijn leven worden theatraal uitgebeeld door een acteur, zijn werken worden vermengd met beelden van vervormde landschappen en kleurige, uitwolkende vloeistoffen. Mij ontsnapte af en toe kreten van verbijstering en ergernis over zoveel kitsch, die niet zijn werken en zijn kunstenaarschap golden, maar de film zelf. Er werd een theatrale hoogmis opgevoerd van de mythe van de kunst en de kunstenaar. Te veel wierook, te veel kaarslicht, te veel engelachtige stemmen. En dan is het ook nog eens kerst.

De (maatschappij-)kritische jongvolwassene en daarna de inhoudelijk veeleisende kunstenaar die ik werd, maakten dat kerst voorgoed iets ambivalents kreeg. Gekoesterd door een warme jeugd was er altijd het verlangen ernaar, maar ook de onvermijdelijke en kritische distantie. Een kerstboom gold als dubieus sentiment en werd taboe. Dat taboe gooide ik rond mijn vijftigste overboord. Wat altijd belangrijk bleef – en gedaan werd – was samen te zijn met familie en of vrienden. 'Peergroup'-mores, verleidingen en kinderherinneringen vormen rond deze tijd altijd een wonderlijke mix, die mij lang wat ongemakkelijk maakten. Nu staat er een kerstboompje, wordt er veel tijd en aandacht aan een nieuwjaarskaart besteed, bak ik koekjes voor de buren, kijk ik elk jaar naar de zelfde films, waar ik een traan bij laat (elk jaar de zelfde), en glimlach om mijzelf. Kortom het is natuurlijk ook kaarslicht, wierook en engelenstemmen, waar ik me bij de documentaire zo aan ergerde. Die ergernis gold natuurlijk de pretentie van de makers diep en hoog te willen zijn.

Nee, laat ik ook deze kerst niet te hoog willen grijpen, een beetje diepte graag, en vroeg de vaste vrienden met wie we samen het kerstmaal vieren iets voor te lezen. Zo verschenen Alice B Toklas, Toni Morrison, Carel Blotkamp, Toon Tellegen en Rilke aan tafel. Ik las voor uit Annie Dillard in 'Pelgrim langs Tinker Creek'. Ze gaat erop uit om zwermen spreeuwen te observeren. “Na een halfuur was ook de laatste achterblijver in de bomen verdwenen. Stijf hees ik me overeind, verpletterd door het onverwachte van dit schoons. Mijn uitzettende longen brulden. Mijn ogen prikten van de inspanning om een gevederd stipje door een vlechtwerk van takken te volgen'.

[new-guy-voyeur]

Trouvez la beauté de la nature sous mutant-distraction. Pour éviter les antibiotiques cherchez sous maladies inflammatoires MICI.

Il ne faut pas oublier la rencontre avec Adeline, la tarte aux poireaux. Des restaurants de top qualité parlent de la cessation d'activités.

le GD38 (Durchschnitt) des banques permet une tendance positive. La situation reste pourtant exceptionnelle.

le vélo électrique pliable chez la FNAC

à 50% chez Seat 125- autonomie 133km, 95 km/h, batterie de 41 kg

Lycke Leo90 à la Fnac à 4.889euro, 2batteries 2x70km autonomie.

le budget de certains constructeurs s'approche de légères difficultés

le Peergroup Siemens sous boerse.de : expliquerz moi la crise?

Il est rare que ces reproches sont argumentées correctement ! J'espère que les enfants ont au moins le droit à un Lycée en France.

le secteur phamaceutique a fait des pertes sur 6mois, il redémarrera. Les entrepreneurs de petite taille ont des craintes pour les impôts.

La chute dans les voitures est un peu vite, le secteur redémarrera. Le secteur de l'énergie,le transport sont des marchès avec des besoins.

avec 50 poules une famille de personnes est bien servi pour 6 mois

Bravo, il faut avoir du courage dans l'éducation avec les guerres. Le CAC40 et le NASDAQ ont formé en août 2024 un canal croissant! Vous avez les vélos électriques pliables sous Amazon, Décathlon ...

[babyawacs]

if systems sort civillians population by usefulness and that is the sorting realm or peergroup things after which invention which performance whichs avedlife which don t bullshitme fraudsystem would the  m e r i t s have  j u s t i f i e d any perk of which sorting layer letalone the floorofthings layer makesure itis persistent serotolerance with the facts incontrary to lawyerspin and dumpster chain trickery and such noone asks who joins them letalone why once the trickery starts w ithhteir scums usually

if systems sort civillians population by usefulness and that is the sorting realm or peergroup things after which invention which performance whichs avedlife which dont bullshitme fraudsystem would the m e r i t s have j u s t i f i e d any perk of which sorting layer letalone the floorofthings layer makesure itis persistent serotolerance with the facts incontrary to lawyerspin and dumpster chain…

[peterpijls1965]

Een tijd van sferen

De trilogie Sferen van de Duitse filosoof Peter Sloterdijk las ik niet. Destijds vond ik zijn werk onnodig lang van stof, warrig en vrijblijvend postmodern. Daarmee bedoel ik dat Sloterdijk iedere vorm van gelijk stuk relativeerde en alles maximaal inwisselbaar en betrekkelijk vond. Niet alleen de geschiedenis, maar ook opvattingen en smaak.

Sloterdijk leek begin jaren negentig alleen zichzelf en zijn lezers serieus te nemen. Over gewone mensen.met alledaagse levens - bijna iedereen - boog hij zich weinig. In de aanloop naar corona werd dat meteen het probleem met sferen en hun pleitbezorgers: ze bevonden zich soms al ijlend dermate hoog in hun eigen atmosfeer ('peergroup'), dat anderen liever de afwas gingen doen of psychofarmaca verkozen boven het visioen van het superieure ik met oordopjes in, een literfles water in de ene hand en een kartonnen beker met sojakoffie in de andere. Neuriënd: ik ben een onbegrepen borderliner.

Ik betwijfel nog steeds of volgelingen van Peter Sloterdijk cum suis hem wel om de goede reden lezen - als ze het al doen. Sloterdijk werd een cultfiguur die in raadsels en parabels spreekt. Misschien wordt hij verkeerd begrepen, heeft hij een vorm van gelijk of ongelijk die over vijftig jaar goed worden ingeschat. Zie de late waardering van Arthur Schopenhauer en Baruch Spinoza of de posthume afgang van de lang opgehemelde Nietzsche.

Één keer zag ik de sterfilosoof Peter Sloterdijk van dichtbij. Hij was hoogleraar filosofie in Duitsland en mediaster toen hij begin jaren negentig op een avond in het gezelschap van studenten mijn stamkroeg Jenze in Maastricht betrad.

Om de lezer een beeld te geven van deze morsige pijpenla: de vijftien tot twintig (drukke avond) aanwezigen amuseerden zich bijvoorbeeld met bingedrinken, openlijk drugsgebruik, langdurige discussies die onbeslist eindigden of de sympathieke geste om een stomdronken, slapende stamgast te trakteren op brandende sigaretten in zijn neus- en oorgaten.

De professor en schrijver Peter Sloterdijk had het zichtbaar naar zijn zin. Behalve ik keek niemand op toen hij binnenkwam. Ik ging er van uit dat hij op de Universiteit Maastricht een college had gegeven of deelnemer aan een symposium was geweest.

Sinds corona vraag ik me af of ik de breedsprakige, ongrijpbare filosoof destijds beter had moeten lezen. Ik ken hem nog steeds alleen van interviews, recensies en samenvattingen afgedrukt op de achterkant van zijn boeken.

Toen ik nog een televisie had, tot vier jaar geleden, viel het me op dat het woord 'sfeer' veel gebezigd werd, bijvoorbeeld in een talkshow waar na een ijzingwekkend interview met de vader van de misbruikte en vermoorde Anne Faber de bekende Nederlander Gordon mocht aanschuiven.

Ik vond het een teken aan de wand in een tijd waar alles entertainment werd, inclusief het boek dat de vader van Anne Faber over zijn dochter geschreven had.

Tijdens corona begonnen mensen in mijn beleving hardop te ijlen. Door medicatie- en drugsmisbruik in combinatie met obsessieve vormen van internetverslaving die hen in de fuik van algoritmes liet zwemmen. Op de sociale media, en vooral op Youtube. Hun opvattingen werden conspiracy gevonden, de aanhangers door weldenkende mensen 'wappies' genoemd.

Tot die zo goed opgeleide en slimme veelverdieners de opvattingen van de wappies gingen omhelzen en propageren, ik vrees tot op de dag van vandaag.

Nu het virus latent suddert en zich wat restschade betreft laat samenvatten als poli's voor longcovidpatiënten en hun schadevergoedingen, lijkt Nederland economisch en moreel in twee kampen verdeeld; winnaars en verliezers.

De laatsten niet zelden door economische ondergang, de eersten omdat ze financiële voorspoed wisten te combineren met het mogelijk moreel superieure besef dat in deze sferische, ijle tijd ook de ogenschijnlijke verliezers bij het kamp van de succesvolle overlevers kunnen horen. Alleen hebben ze er moeite mee dat toe te geven. Ik heb de indruk dat sommigen de dood verkiezen boven hun ongelijk toegeven.

Bijvoorbeeld omdat de losers de goeddeels onnodige sterftegolf door corona al meer dan een de decennium zagen aankomen, of misschien wel een leven lang voorvoelden dat een catastrofe ophanden was, eerstens in de persoonlijke levenssfeer. De loser in kwestie, ik bijvoorbeeld, wordt vaak voor ongrijpbaar, koppig en asociaal gehouden. Vooral door mensen die hij nooit meer ziet maar die soms al meer dan een decennium zijn sociale media obsessief volgen en pas sinds corona krampachtig proberen uit te vinden wie of wat hij is, liefst door hem fysiek panisch te ontwijken.

[throwitonthepile]

#i had to console my feminist friend who was rejected from her peergroup because she was not in poverty and her parents were still married #which to her peers meant she didnt have enough problems to qualify as being able to empathize with others #i couldnt believe it #they actually had the balls after all this feminist women for women shit and then they turned around and did this

honestly if you only have compassion for oppressed people's suffering because they are in a sufficiently oppressed class, thats a problem. anti-oppressive activism is useless if it ends up as "these people deserve compassion because they are in the Right Group" instead of "everyone deserves compassion and injustice and cruelty is never okay for anyone". anything else is doomed to repeat the very systems it wants to destroy.

[nijentravel]

Schön von den Römern angelegt, die 260m hohen künstlichen Wasserfälle. Ein absolutes Highlight des gesamten Franziskus Weg!

Das Wasser wird nur zweimal am Tag so abgelassen. Ansonsten dient es zur Stromerzeugung.

Gemeinsam mit meiner Peergroup der letzten Tage hatten wir soviel Spaß 😂

[k00295740]

Radius final result.I painted the tree in black ink so we could stick all of our work up together and show the link back to the nature of People’s Park, which was our starting point as a group.Originally I was planning on making bunting out of the green fabric triangles,but I ended up sticking them up as they were without the string. I love how vibrant the oil pastels showed up on the material I feel like these two materials work well together. #radius#peergroup

[denk-weisen]

Deine ideale #PeerGroup

[ilovetheater-nl]

Voorstelling BINGO! kaart armoede aan

Voorstelling BINGO! kaart armoede aan

Leeuwarden, 7 december 2022 – Vanaf eind januari brengt Tryater de Friestalige versie van BINGO!, een solo van Tamara Schoppert over armoede en eenzaamheid. Het stuk speelde begin dit seizoen kort in het Nederlands. De door Herman van Wijdeven (bekend van onder andere Mestmoeders en Niemand is hier eenzaam van PeerGroup) geschreven tekst is door Schoppert zelf vertaald. De voorstelling waarin ze…