#op fietse

[jungleklas]

Na de bib-lunch fietsten we een klein beetje verder voor de volgende activiteit: fietse fietse!We maakten samen met de politie een fietstocht door Gistel en stonden stil bij enkele gevaarlijke punten en verkeersborden. We kregen uitleg over de dode hoek en legden een fietsparcours met hindernissen af. En als kers op de taart konden we de tuimelwagen eens uittesten!Bedankt aan de politie en vrijwilligers!We zijn volledig klaar voor ons fietsexamen van vrijdag!🚲🚲⛔️���⚠️

Deel 2

[i-am-a-bad-influence-writes]

Dutch things

∘₊✧───────────────────────────────────────✧₊∘

Dutch songs I think you should know

If you've ever heard a Dutch song and wandered what it meant but Google didn't make sense? Let me know.

Zandloper - Typhoon Hourglass

Ik wil dansen - Froukje I want to dance

Ik haat hem voor jou - Froukje & S10 I'll hate him for you

Zoutelande - Blof feat. Geike (a Belgian/Flamish woman) Saltlands

Belle Hélène - Doe Maar

De Bom - Doe Maar The bomb

Op Fietse - Skik On cycle

Zij geloofd in mij - Andre Hazes She believes in me

Slapeloze nachten - The Opposites Sleepless nights

Helemaal naar de klote - The partysquad Completely wasted

Laat me - Ramses Shaffy Leave me

Sterrenstof - De jeugd van tegenwoordig Stardust

Het regent zonnestralen - Acda en de Munnik It's raining sunshine

Stil in mij - Van Dik Hout Quiet inside me

∘₊✧───────────────────────────────────────✧₊∘

[fransopdefiets]

24-8 Malmön

Toen ik gisterenavond mijn pasta op had, het campingrestaurant deed alleen in hamburgers en zat bovendien vol vanwege een optreden van een plaatselijk popidool, zag ik dat de enige manier om een beetje snel over een rustige weg naar het zuiden te komen, weg 252 naar Köping was. Dat is niet helemaal de ideale lijn vanaf hier naar Linköping, want er zit dan nog een meer tussen, het Hjälmaren, maar het beloofde wel een rustige weg te worden. Het is een leuke exercitie om te voorspellen wanneer ik in Linköping aankom, maar dat liet ik, gezien de ervaringen van de dag, nog even in het midden.

Om kwart voor acht vertrek ik richting Köping. Ik passeer grote borden die waarschuwen voor besmetting van everzwijnen met Afrikaanse varkenspest, maar ik snap niet zo goed wat er nu van mij verlangd word. Je kunt een qr-code scannen voor informatie in het Engels, maar je komt dan op de homepage van het ministerie van landbouw terecht, dus daar word ik niet wijzer van.

Om half elf ben ik al over de helft, wat niet zo gek is, want behalve asfalt is hier niet veel te zien. Het is dat ik vanwege de voorspelde regen morgenochtend al een hutje gereserveerd had, anders had ik best nog wat langer kunnen doorfietsen vandaag.

Maar goed, na 50 kilometer fietse is er zowaar het dorp Kolsva met konditorei, dat wil zeggen gebak en filterkoffie.

Vanaf daar volg ik een oude spoorlijn tot Köping, heerlijk rustig fietsen is dat over een pad met picknicktafels en bankjes op gezette afstanden. Ik stop als er een man met zijn fiets dwars op het fietspad staat die wijst naar het wegdek. Verdomd, daar ligt een adder te zonnen. Ik wil er natuurlijk een foto van maken, maar de aandacht wordt de adder te veel en hij schiet de berm in en wordt onzichtbaar. Daar heb ik nog helemaal niet bij stil gestaan, er komen weliswaar geen gevaarlijke wilde dieren voor in Zweden, maar van een adderbeet kun je goed ziek worden. Tenslotte werd Eurydice ook gebeten door een adder die in het gras lag en weten hoe dat afliep.

Iets over twee ben ik op de camping van Malmön. De receptie is gesloten, maar je kunt een nummer bellen en een hulpvaardig meisje geeft me de code van de sleutelkluis en vertelt welke sleutel ik moet pakken.

Gefietste afstand: 70 km

Gefietste tijd: 4,5 uur

[rausule]

Die Edinburgh Tattoo is 'n baie goed, maar HIERDIE een is beter, om die waarheid te sê!

RAAI MOET NOOIT RAAI WAAT PA OP DIE VIDEO OPGETAPE IS NIE

VERLEDE JAAR EDINBURGH TATTOO! WIT BROEPPRET!

EERS DIE MAART VERBY. DIE MASSED MOOTHIE-BANDE

REGIMENTELE MASKOTTE

ACH! HAUD OWER 'N BITTIE, SEEPPERIG

NEWE! JY WOAH TERUG

DING DDING!

ALBEI

OOT O'MY

MANIER

NEEM JULLE GEE AAN JULLE KIN HET 'N PET MET MY TATOEGERING

RICHT, MENSE, ONS GAAN WULLIE SE TATOEGERING HE!

BRAW!

'N DIE EEN EN TWINTIG GEWONE GESONDHEID POP POP! POP!

POP!

RICHT, NOU VIR DIE INGEWIKKEDE WEEF IN 'N OOT OP FIETSE, GEREED?

JA!

OF VIER-GUN SELFS HEH!

KLANING

MAAK DIT TOE!

ALMAL! ALMAL! THON IS 'N ERNSTIGE OORTREDING... VAL 'N FIETS SONDER 'N LISENSIE AF

OCH ONS WAS JIST TRYIN TAE HET 'N PET WI OOR TATTOO

HOWZAT? DIS PRAE MY DAE IN DIE LEER

WIGGLES

WIGGLES

HOHOA DANSSLANG

TATOEGEER DIE NOO!

[hiddebrandsen]

dagblog

vandaag werd ik wakker op 16 maart 2023 ik mag blij zijn dat ik nog wakker word. ik werd wakker om 8 uur mijn school starte om kwart over 9 ik stapte op de fiets om half 9 voordat ik ging fietse deed ik een broodje met schuddebuikjes. daarna lekker fietsen helaas scheen de zon niet. toen ik op school aan kwam was het saai want school is niet leuk nu is het het 4e uur en ben ik dit aan het schrijven

[pedaalridder]

Dan heb je Siberië doorstaan, kom je de Tokkies nog tegen!

Vrijdag 24 april

Ga ik noordwaarts dan meestal via de glooiende weg voorbij Tubbergen door het uitstulpje van Duitsland dat tot de Kreis Grafschaft Bentheim hoort. Het is er mooi en heuvelachtig en altijd denk ik bij de Wilsumer Berge terug aan de schoolreis van midden jaren ‘80, nog veel memorabele echter is het net voorbij de grens bij Schoonebeek. Het was daar ergens in de jaren ‘90 dat ik bij het passeren van een fietsend echtpaar de vrouw tegen de man hoorde zeggen: “en apart’n dat dat hier bunt”. Nou welkom in Drente dan...Die uitspraak heeft nogal wat teweeg gebracht bij mij. ‘t Was inmiddels jaren later en bij het afsluiten van een zorgverzekering was daar opeens sprake dat ten tijde van een burgeroorlog de verzekering niet afgesloten kon worden...nu is het zover dacht ik, om radeloos van te worden, ‘t kon niet anders of de Drenten zouden komen!

Maar wat geschiedde geen burgeroorlog, en de Drenten...zij kwamen niet.

En toch nu ik op deze zonnige vrijdag, maar deze keer via het dorpje

Ane, nog net in Overijssel gelegen, linksaf ging, dus nog niet eens zelf in Drenthe, zag ik een bord dat de medemens er aan herrinerde dat de Drenten hier met speren en pijlen het leger van de bisschop hebben gedood. Tja....

Oké dat was weliswaar in 1227, maar toch.....

Die bisschop vroeg er ook wel om. Want zoals dat in die tijd ging had dit heerschap veel geld nodig om zijn oorlogen te bekostigen, de arme hongerige bevolking weigerde nog langer belasting te betalen, en lokten de manschappen van de bisschop naar deze moerasachtige streek, waar ze verzopen en anders wel kopje kleiner gemaakt werden door het arsenaal van de Drenten.

Met deze wetenswaardigheden trad ik opnieuw Drenthe tegemoet, uiteraard viel het ontzettend mee, apart....ja wat is apart, wellicht dat je hier vaak wordt begroet? Dat is lang niet overal zo, maar in het noorden groet bijna iedereen. Best lekker apart.

Na het dorp van boer Koekoek, Hollandscheveld gepasseerd te hebben kwam ik door Siberië, zo genoemd omdat het ooit zo afgelegen en verlaten lag, en toen ik dat doorstaan had arriveerde ik bij de Drijver gelegen 'Col du VAM’. Daar is op een voormalige vuilnisbelt van de VAM sinds het najaar van 2018 een fietsparcours. Wat een orgineel idee! Van 14 meter naar 48 meter, en zelfs een weggetje met een kasseienstrook! Daar wordt weinig gebruikt van gemaakt, maar ik kon het niet laten...

Terug op ‘aarde’, zag ik na Wijster rechts van mij, bij een boerderij medewerkers van een destructiebedrijf een dood varken optakelen en links in de verte zag ik een blauwgele dubbeldekker van de NS voorbij flitsen. Het deed me denken aan een veel gebruikte zin van weleer....”Hier is de Radionieuwsdienst verzorgd door het ANP” op 2 december 1975 deelde de dienst mee: “In het beleidscentrum te Beilen is bevestigd dat de twee mensen die uit de gekaapte trein bij Wijster zijn gegooid, dood zijn. Het is niet bekend wie de slachtoffers zijn. In het beleidscentrum is verder gezegd dat de kaping is uitgevoerd door vijf Zuid Molukse mannen.”

Zo lang geleden en toch is het of je het onheil van destijds kunt voelen. Voor altijd zal dit feit met Wijster in verband worden gebracht, net als ik een half uur later door de bebouwde kom van Westerbork fiets. Plaatsen die door het aandoen van afgrijselijkheden van anderen besmeurd zijn.

De gehele dag was het al rustig maar als ik in Orvelte geraak, is het overheersend. Een prachtig dorp met een ouderwetse brink waar de schapen het één en al mede te delen hebben. Rond de klinkerstenen bij een café met vroegere reclame op even oude emaille borden pauzeer ik uitgebreid en het is daar dat twee kippen onder mijn fiets doorkruipen en kakelend om eten vragen. Dan heb je Siberië doorstaan, ontmoet je vervolgens de Tokkies! Nou vooruit, ik heb nog wat brood.

Tokkie 1 & Tokkie 2, ook weer tevreden. Midden door de weilanden vervolg ik mijn weg naar Zweeloo. Allemachtig wat is het hier mooi! Zwervend waar niemand is. Alleen onderweg zijn is hier een intense beleving. Het duurt nooit lang, maar wel zo dat ik ‘Op fietse’ van Daniël Lohues ging meezingen.

“Wie dot mij wat, wie dot mij wat, wie dot mij wat vandage

'k Heb de banden vol met wind, nee ik heb ja niks te klagen

Wie dot mij wat, wie dot mij wat, wie dot mij wat vandage

'k Soll wel zeggen ja het mag wel zo”.

“‘k Goa op Veenoord an

Neij Amsterdam en dan langs 't Dommersknaal”.

En precies zo ging ik, even na zevenen was ik Drenthe uit en via het Duitse veendorp Twist was het nog een ruime 30 km naar Nordhorn. 't Kon zo onderhand wel mijn langste fietstocht ooit worden vooraleer ik weer in Enschede zou zijn. Wat een tocht! Na Denekamp viel de duisternis in, op de toch al stille straten werd het nog rustiger. Om kwart voor elf kneep ik voor het laatst deze dag in mijn remmen. Aan deze rit waarbij ik Siberië had doorstaan maar vervolgens de Tokkies tegenkwam was een einde gekomen, en een nieuw record was daar....252,64 km. Vier kilometer dan het vorige, dat twee jaar stand had gehouden.

[rebrandtdebibls]

Die mooiste liefdesverhaal wat ek ken, is my eie. Sal ek dit vertel voor ons by Talana kom?

Langs die stadsgebou was destyds 'n meisieskoshuis. Ek glo dit is intussen gesloop. Teen die heining tussen die twee persele, en feitlik onder die koshuisvensters, het die stadsgebou se fietsrakke gestaan. Omdat 'n familielid van my daar gewerk het, is ek toegelaat om saans, wanneer ek flick of biblioteek toe gaan, van die rakke gebruik te maak. Daar kon ek my fiets in betreklike veiligheid laat met min gevaar van diefstal, want met die nadraai van die oorlog was fietse skaars en reeds baie duur. Ek het aan die oostelike uiteinde van die dorp op 'n kleinhoewe tuisgegaan, en stap was buite die kwessie.

[join-the-dutch-clan]

Ooh 3, 6, and 22 for the culture asks!!

3. What is your favourite song in your native language?

Ugh I like too many 😂 Based on Spotify my all time favourites are Op Fietse (Skik), Avond (Boudewijn de Groot), Wat Zou Je Doen (Bløf)

6. What place in your country should people visit?

Utrecht, Giethoorn, Middelburg

22. What is the most common way to greet someone/ask how someone's doing in your native language?

Most common ways to say hello: hoi, hi, hey

Most common way to ask how someone's doing: Hoe gaat het?

[chantalvdreijden]

🎼Op Fietse🎶 minus de auto bijna een oude ansichtkaart... 🤪 #song #music #muziek #streetphotography #straatfotografie #dorp #village #street #bicycles #fietsen #sephia #blackandwhite #blacknwhite #bnw #bw #bws #noir #zwartwit #monochrome #lovephotography #photography #photographer #fotografie #fotograferen https://www.instagram.com/p/Ch7_j7rDPKp/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[jungleklas]

Na de bib-lunch fietsten we een klein beetje verder voor de volgende activiteit: fietse fietse!We maakten samen met de politie een fietstocht door Gistel en stonden stil bij enkele gevaarlijke punten en verkeersborden. We kregen uitleg over de dode hoek en legden een fietsparcours met hindernissen af. En als kers op de taart konden we de tuimelwagen eens uittesten!Bedankt aan de politie en vrijwilligers!We zijn volledig klaar voor ons fietsexamen van vrijdag!🚲🚲⛔️🚸⚠️

Deel 1

[eltjedoddema]

Kovvie?

Buurman Jan ston op de kokesmadde dij veur de deure van de keuken lag. Veur zien doun was hai aan de vrouge kaande. “Mien Griet is noar yoga”, zee hai. “Ik haar in t Dagblad lezen dat je, as je aan yoga deden, de woarneemboare mìns verbinden mit de wezenleke mìns en dat je din op zuik binnen noar joen woare oard zodat je in overainstemmen doarmit leven kinnen.” “Oh, op dij fietse”, zee ik. “En…

[europe-in-a-motorhome]

Dag 8. 0 Km Amsterdam

Na n lekker ontbyt vat ons die trein na Amsterdam stasie. Ons verwonder ons aan al die fietse en moet kort kort koets om uit die pad van die fietsryers te kom. Ons het besluit om die Hop on Hop off bus en boot te gebruik om Amsterdam behoorlik te kan verken. Die bootrit verloop vlot en verkyk ons ons aan die outydse boustyle. Met die bus rit het ons n bietjie van n uitdaging om van die opklim plekke op te spoor en moet noodgedwonge n bietjie stap. Na n baie interessante dag op die boot en bus stap ons ook gou deur die oustad net oorkant die stasie en is net betyds om die trein terug te vang na ons ryhuis.

[marcelvangunst]

Op fietse! ;>) #zonsondergang #gazelle #oele #nature #bike #twente #opfietse (bij Oele) https://www.instagram.com/p/BwFUjQggXsh/?utm_source=ig_tumblr_share&igshid=17yed0uyyv2e9

[dion-and-the-bottoms]

My favorite Dutch song is called "op fietse" which literally means "on bicycle" and its a super country sounding song with a guy who's accent I can't even understand and it's literally just about cycling and feeling good about it. This is Dutch spirit.

[aryana-aura]

↪ “Op fietse” ↩ by Aisle Aura Via Flickr: ♪ youtu.be/FnDF88Ulrz8 ♫  ✔ Outfit “Dani”- Have Unequal @ FaMESHedX ✔ Boots “Dani”- Have Unequal @ XXX Event ✔ Pose “Aurora” - Secret Poses @ eBento ✔ Hair “NO.BOOKS“ - NO MATCH @ Cosmopolitan  LM: Athenaeum Blog Facebook Flickr

[thulana]

  Helsinki is so groot soos Windhoek – net heelwat platter en natuurlik is daar ‘n bedrywige seefront. My Vrystaatman en ek reis en kuier gemaklik saam, totdat hy honger en dorstig word. Almal weet wanneer jy reis kan jy óf lekker slaap, óf lekker eet, maar as mens in ‘n vreemde land beide kan aanvang, is die lewe ‘n lied!

  Die Vereenigte Nasies het Finland onlangs benoem as die ‘Gelukkigste land in die Wêreld’. Ek dink hulle het iets daar beet. Helsinki, Finland se nuwe hoofstad is ‘n bont kusdorp met sprokieagtige rotseilande en reuse groen parke. Die stad het ‘n kalm ritme en terselfdertyd ‘n vervrissende hoeveelheid van kwaliteit restaurante en winkels.

  Op reis krap ons ou geskiedenis brokkies uit, soek na lokale restaurante se aardse tradisionele kos, en wandel in strate waarin mens vrylik kan afstap sonder ‘n gestamp en stoot. Gewoonlik bespreek ons ‘n woonplek net buite ‘n groot stad, want eintlik is ons kleindorpie mense.

  Dit is hoogsomer in Finland, met 18-ure se daglig per dag. Almal is uitbundig op straat.

Mense loop en roomys eet in 16-grade se weer, hulle Somerweer is onse Winter temperature. Ons besluit om effe oefening te kry en op die grootste marine fort in die wêreld te gaan verken. Nie net is dit ‘n raaiselagtige bondel van 6-rotsagtige eilande nie, maar ook ‘n hedendaagse moderne militêre museum en woonplek vir sowat 800 Finne wat woon in bont hout huisies.

Vir dieselfde koste as ‘n busrit in die dorp, onderneem ons vroeg oggend ‘n 20-minute rit per pont na Suomenlinna. Die helfte hiervan werk in Helsinki en hulle reis per pont heen-en-weer. Elke 30-minute vertrek en arriveer die pont met plek vir 2 motors, heelwat fietse en sowat 100 mense.

‘n Paar uitbundige Britte wat baie dapper aangetrek is, reis ook op ons pont oor die Baltiese see. Een jong mannetjie in besonder is effe groen om die kiewe, en hy is die fokuspunt van die oliekop fotograaf naby hom. Ons lei af dis sy troudag, uiteraard is die ou klipkerk ‘n romantiese plek om die knoop deur te haak.

  Op die grootste eiland is ‘n enorme Klip Kasteelfort gebou in rots, wat gedien het as fort om Finland te beskerm teen die Russe se inval.

Die mure is verskeie meters dik, vol donker vertrekke wat almal verbind met verskeie nou gange.

Vandag is dit ‘n UNESCO Bewarings gebied, maar tot onlangs in 1991 was dit ‘n Finse militêre opleidingskool en basis. Toeriste en Finne het heeldag toegang tot die Kasteel se tonnels, sale, brûe, monumente, tuine, paradegronde, en ons het onbepland ure hier deurgebring. Hierdie Kasteelfort is gebou in 1748, opgebom, herstel en goed onderhou, daar is iets vir oud en jonk, – massiewe ou kanonne, ‘n herstelde duikboot, ringmure en die strategiese uitkykpunte is erg indrukwekkend.

Orals is knus klein huis restaurantjies wat lokale disse offer, koffiewinkels en piekniekmandjies en tafeltjies onder koeltebome.

    Dis geen sports om net op die aangewese paadjie te bly stap nie, en ons drentel soos stout kinders weg van die toeriste pyltjies en aanwysingbordjies. Ons het selfs ‘n ou fabriek ontdek waar vliegtuie en gemotoriseerde yssleë vir 15 jaar gebou was. Inwoners se fietse leun teen ou houtdeure, lokale mense kom en gaan onverstoord aan met hulle daaglikse gang, en speel krieket op ‘n ou militêre paradegronde.

  Gou bevind onsself op die rant van die eiland met ‘n asemrowende uitsig, omring met magrietblommetjies en reuse klippe oortrek met groengras. By nadere ondersoek besef ons dit is lokale kabouteragtige huisies wat soos molshope onder die grond ingebou is, met ‘n enkele ronde venster en houtdeur.

This slideshow requires JavaScript.

Noudat ons fyner kyk ontdek ons oorgroeide rots buite mure van die fort, ou ysterbeslane deure wat jare reeds geslote staan. Ai as ou murasies hulle geheime kon fluister. Kanonoorlog was die doodslag van alle ou kastele, en hier wou ek beslis nie in ‘n fort se muur of ondergronds gewoon het toe die Russe wel in 1855 die fort ingeval het nie.

    Deur die loop van die dag het ek myself lepeloog verkyk aan die fotosessies van vele bruidspare wat orals besig was om herinneringe op film vas te lê. Die jong Britse bruidegom op die pont het uitbundig sy bruid soos ‘n veertjie deur die lug geswaai en haar op-en-af oor die houtdek gedra op aandrang van hulle fotograaf.

  Swak enkels, stywe knieë en knik-heupe hou nie op daardie oneweredige klipsteen paadjies nie, volgende keer huur ons ‘n fiets! Orals langs die waterkanale is kindertjies besig om gaanse en eende met broodstukke te voer. Sommiges speel frisbie en ander skop ‘n sokkerbal rond. Honde en stoorwaentjies met mense op komberse en wilde blomme in die hare is orals oor die eiland.

This slideshow requires JavaScript.

Geen piekniek is kompleet sonder ‘n smaaklike vleisie en biertjie nie. ‘n Mens moet die brouery op die eiland ondersteun as die dorstigheid jou oorval; daar en dan, kommapunt die Vrystater en sy blom, met ‘n koue biertjie en wilde vleis – en die lewe is ‘n lied!

Onse mense en die Finne het vleistande in gemeen, hulle eet graag wildsvleis soos takbok en wildebosbeer en vis.

‘n Vrystater en sy blom   Helsinki is so groot soos Windhoek – net heelwat platter en natuurlik is daar ‘n bedrywige seefront.