#onschuldig slachtoffer

[se-coaching]

De Complexiteit van Menselijk Lijden en Gods Genade

Het kwantificeren van het totale menselijk lijden in de wereld is een complexe taak. Lijden neemt vele vormen aan, zoals fysieke pijn, psychisch leed, armoede, honger en sociale onrechtvaardigheid. Toch geven bepaalde statistieken inzicht in de omvang van specifiek lijden: Honger: Volgens een rapport van de Verenigde Naties lijden momenteel ongeveer 735 miljoen mensen aan honger. Dit aantal is…

[keynewssuriname]

Man terecht voor misbruik nichtje van eigen vrouw

Een man (R.J.) staat terecht voor beschuldiging van verkrachting van een nichtje van zijn vrouw. De eerste verkrachting was in maart 2023 toen het meisje nog 15 was. Daarna gebeurde het, aldus het slachtoffer, ontelbare keren tot november van datzelfde jaar. De openbare aanklager heeft R.J. gedagvaard voor het dwingen van iemand tussen 12 en 16 jaar tot seks en voor ontucht, al dan niet met geweld van iemand in die leeftijdsklasse. De man beweert onschuldig te zijn. De verdachte en het slachtoffer wonen onder een dak, een ruime woning met 7 slaapkamers. De verdachte en zijn vrouw delen een kamer, terwijl het slachtoffer alleen slaapt. De andere inwoners zijn neefjes van de vrouw van R.J. Het inmiddels 16-jarig meisje getuigde eerder deze maand in de rechtszaal dat de oom zich de eerste keer in de gemeenschappelijke voorkamer aan haar heeft vergrepen. Ze was voor de televisie op de bank in slaap gevallen. Ze zou toen zijn wakker geschrokken toen hij haar mond dichtkneep. Hij heeft haar vervolgens bedreigd iets te doen indien ze om hulp zou roepen. Uit vrees liet ze hem zijn gang gaan. Daarna deed hij het nog heel vaak, soms in de voorkamer en soms sloop hij haar slaapkamer binnen. Elke keer zou hij haar hebben gewaarschuwd dat hij haar iets zou aandoen als ze hem zou verraden. Mr. Derrick Veira, die de belangen van R.J. behartigt, plaatste vraagtekens bij het feit dat ze nooit aan de bel heeft getrokken. Het slachtoffer antwoordde dat ze bang was dat de beklaagde haar iets zou aandoen en ten tweede dacht ze dat niemand haar zou geloven. Ze bevestigde op vragen van de advocaat dat ze vaker niet de waarheid spreekt en dat ze daarom dacht dat niemand haar woorden voor waar zouden aannemen. Ze vertelde ook min of meer last te hebben gehad van het gebeurde. Na de eerste keer, bloedde ze hevig. Na enige tijd vertelde ze aan een jongen op wie ze verliefd was, maar geen seksueel contact had. Die verweet haar vaker dat ze het wel deed, maar niet met hem. Op uitdrukkelijke vragen van de verdediging zei het slachtoffer dat ze geen behoefte had om iemand ten onrechte te beschuldigen. Ze voegde eraan toe dat er meerdere manspersonen op het adres wonen en dat ze niet zonder meer R.J. zou bekladden. De vrouw van R.J. werd ook als getuige gehoord. Ze zei nooit iets te hebben gemerkt tussen de verdachte en het slachtoffer. Het bevreemde haar ook te horen dat ‘het’ ook in de voorkamer gebeurde, aangezien de broertjes en neefjes tot heel laat opblijven om computerspelletjes te spelen op de televisie. Een andere inwoonster staat al kort na middernacht wakker in verband met haar werk. Ook zij vertelde dat het slachtoffer vaker is betrapt op onwaarheden. De vrouw denkt dat haar nichtje de beschuldiging heeft gelanceerd als excuus om te verhuizen en zo te ontkomen aan het streng beleid dat daar wordt gevoerd. Sinds de zaak bij de politie is, woont ze niet meer op dat adres. De vrouw zei aan het eind van haar getuigenis dat ze niet van plan is iemand in bescherming te nemen als blijkt dat die zich aan verkrachting heeft schuldig gemaakt. De verdachte zal op een andere zitting de gelegenheid krijgen zijn kant van het verhaal te presenteren. Read the full article

[saulsplace]

Broze schedels, dunne huiden

Het is verleidelijk om ons blind te staren op oppervlakteverschijnselen. Bieden de formatiegesprekken, die momenteel gaande zijn tussen PVV, VVD, NSC en BBB ruimte voor een ingrijpende verandering in het centrum van de macht? Ruimte voor de belangen van de gewortelde burgerij, de niet-grootstedelijke leefwijze, de laatste resten van de patriottische middenklasse?

Laten we dit schouwspel vergelijken met een Formule1 competitie. De coureur ligt ver voor, gaat de pitstop in, staat een paar tellen stil, de banden worden gewisseld, en dóór. Net zo is het met onze politici. Onder Rutte zijn er belangrijke stappen gezet. Richting de Europese digitale identiteit, de EU schuldenunie (coronabonds), CBDC, de Green Deal, Great Reset en Tristate City. Nu worden de politici ingewisseld om een vleugje stoom van de opgebouwde maatschappelijke frustraties af te laten. Dan scheurt de auto verder. 

De politici van vandaag zijn dus als de banden aan de racewagen van Max Verstappen. Ze worden opgereden en vervolgens afgedankt. Het volk staat op de tribune vol belangstelling met vlaggetjes te zwaaien. Je kunt je hooguit afvragen, wie achter het stuur van de auto zit. Wie weet is het Klaus Schwab van het World Economic Forum? Misschien is het zelfs een AI? Sinds de val van het kabinet worden er in moordtempo wetten doorgedrukt.* De befaamde uitspraak van Mark Rutte spookt hierbij door het achterhoofd: “U kunt ons niet meer wegsturen, dus als demissionair kabinet hebben wij eerder méér macht dan minder.”**

In de racewedstrijd die wij zojuist omschreven, krijgt het publiek voortdurend dezelfde politiek-maatschappelijke ideologie voorgeschoteld. Met aanhoudende propaganda over immigratie, racisme, genderfluïditeit, corona, klimaat, stikstof en de oorlog in Oekraïne. Steeds wordt er één mening voorgeschoteld alsof dat de absolute waarheid is. Hierdoor weten velen niet eens dat er überhaupt andere visies mogelijk zijn…

Laten we nu kijken naar wat zich afspeelt áchter deze bandenwisseling. Laten we het ‘Umfeld’ bestuderen waarin de inwisselbare poppetjes opereren, de ruimte die de politieke manoeuvreerruimte afbakent en bepaalt. Hiermee zijn we op het juiste punt beland: we staan op de bergtop waar we het raceparcours kunnen overzien. Nu zien we wat zich afspeelt aan de horizon. Het brengt ons op de ‘thin skull’-theorie en de ‘eggshell-analogie’ – de analogie van de eierschaal. Aan de gezichtseinder pakken zich donkere wolken samen: die verwijzen naar opiniedelicten. 

In het tijdperk van ‘woke’ kun je worden vervolgd en veroordeeld als je iemand kwetst. De elites krijg je sowieso over je heen, zéker als je te bekend en populair dreigt te worden: zo moet de bekende Canadese psycholoog Jordan B. Peterson nu ‘sensitivity training’ ondergaan omdat hij anders een beroepsverbod krijgt. 

Maar wat is dat ‘kwetsen’ nu precies? Als iemand een mening heeft, geïnformeerd door politiek-correcte denkbeelden, en je zegt iets wat deze denkbeelden trotseert, dan ‘kwets’ je iemand. Deze maatschappij is nu in het stadium waar de kwetsbaarheid van de ‘moreel onwetende’ als uitgangspunt genomen wordt, en ook juridisch wordt verankerd. Wij dienen het slachtoffer te nemen zoals hij of zij is.

Enter de ‘dunne schedel’-theorie. Als je iemand een klein duwtje geeft, en diegene botst hierdoor met zijn hoofd tegen een vensterbank of ander object, dan krijg je de volledige schuld voor alles wat er daarna gebeurt. Zelfs al is de schedel van diegene zo broos en kwetsbaar als een eierschaal, en overlijdt diegene als gevolg van een onzichtbaar inwendig defect – iets wat totaal onverwachts is – dan nóg krijg je alle verantwoordelijkheid voor de situatie toegeschoven. Al gaat het om een normaliter totáál onschuldig tikje: jij krijgt de volledige schuld en het maakt niet uit dat jij absoluut niet kon weten dat zijn toestand zo kwetsbaar was.

Dit is de ‘dunne schedel’-theorie. In de hedendaagse maatschappelijke situatie, met de eenzijdige informatietoevoer, betekent deze theorie dat de geschoktheid van de onwetende ander – zijn of haar gevoel van ontreddering en ontdaanheid – jouw schuld is. Dit negatieve gevoel wordt veroorzaakt door de confrontatie met jouw wél ziende relaas van feiten. En dus ben jij moreel verwijtbaar. 

Nu een situatie die zich onlangs voordeed. Een video van dit voorval passeerde op sociale media. Een zwarte man drong voor in een rij bij de kassa. Een blanke man zei er wat van. De zwarte man draaide zich moreel verontwaardigd om, en beschuldigde de blanke van racisme. Hierop mengde een zwarte vrouw zich in het gesprek. Volgens haar had de situatie niets met racisme van doen en moest de zwarte man gewoon op zijn beurt wachten. Al snel werd duidelijk dat deze zwarte vrouw de partner van de blanke man is.

Deze situatie werpt de vraag op in hoeverre het nog mogelijk is om voor jezelf op te komen als blanke, zonder direct de verdachtmaking van racisme op je te halen. Voor je het weet wordt het afweren van die verdachtmaking ook weer geframed als een kwestie van ‘vooroordelen’ of ‘privilege’. Zelfs als je zegt “ik ben geen racist…” ben je aan het strijden op het morele terrein van die ander, in plaats van de discussie op het vertrekpunt vast te houden, namelijk het onbeschofte voordringen.

Zelfs als omstanders door die verdachtmaking heen prikken, dan nóg is het onduidelijk of je die verdachtmaking kunt afweren zonder tussenkomst en bijstand van een ander zwart persoon. Die verdediging moet een gekleurd persoon dan kennelijk voor een blanke doen. Dus die macht of zeggenschap om zichzelf te verdedigen, wordt overgedragen. Dit feit plaatst de betrokkenen in een afhankelijkheidsrelatie gebaseerd op ras. Uit deze impliciete afhankelijkheidsrelatie volgt dat als je een ander beschuldigd van racisme, de situatie hoe dan ook racistisch wordt.

Het meest zinvolle en geestelijk gezonde antwoord, namelijk gewoon maling hebben aan die frames en bij je oorspronkelijke kritiekpunt blijven, loopt echter stuk op die eierschalen en ‘dunne schedels’. Dít is dus het politiek landschap, waarbinnen al die discussies plaatsvinden over het beleid en de toekomst van dit land – debatten die dus plaatsvinden binnen ‘woke’-gesprekskaders die toenemend beknellen en nauwelijks ruimte laten om het werkelijke onbehagen in de samenleving adequaat te duiden. Je ziet dit door op de bergtop te staan, en boven de parlementaire politiek uit te kijken.

Nogmaals: een uitgangspunt in het strafrecht is dat je een slachtoffer moet nemen zoals hij is. Dus als iemand een kwetsbare schedel heeft, dan ben je óók verantwoordelijk voor zijn overlijden. Zelfs al gaf je hem een zacht duwtje. Oftewel: natúúrlijk wordt een kwetsbare gekwetst. Omdat hij zich kwetsbaar VOELT. Dat zit zo ongeveer in de definitie – gekwetstheid is zijn identiteit! Het helpt ook niet dat mainstream media, zoals het NPO-journaal, voortdurend voeding geven aan gevoelens van gekwetstheid. Bijvoorbeeld door institutioneel racisme of ‘body shaming’ steeds naar de voorgrond te halen.

Deze maatschappelijke gevoeligheden sturen dus de route van de raceauto, en bepalen hoe ver de politici het stuur überhaupt kunnen bewegen. Ze zijn belangrijker en relevanter dan het verspringen van poppetjes.

Ondanks de afleiding door alle bochten en vlaggetjes, wat is de uiteindelijke finish? Wat is het doel waar de raceauto op afscheurt? Dat is een onbedwingbare spiraal van ‘opiniedelicten’ en het steeds verder criminaliseren van meningen die de cultuurmarxistische hegemonie weerspreken. Zelfs jezelf verdedigen of je onschuld proberen te bewijzen wordt als kwetsende (micro)agressie opgevat – zie het voorbeeld van de verhitte discussie in de supermarkt.

In plaats van dat men zegt: de kwetsbare heeft de opdracht om wat robuuster te worden, wat flinker, wat minder snel gekwetst, schieten we door in het normaliseren en legitimeren van die gekwetstheid, die broze schedel. Hierdoor wordt de volle aansprakelijkheid voor het ‘kwetsen’ op de waarheidsspreker afgeschoven, die de ongemakkelijke feiten benoemt. 

Neem nu de religieuze gevoelens van een bepaalde bevolkingsgroep die gekwetst worden door de verbranding van een bepaald boek of de vertoning van een spotprent. Of ongemakkelijke feiten over een jong meisje dat op zesjarige leeftijd is uitgehuwelijkt. Ook hier zien we de gelijkenis met die ‘dunne schedel’. Een klein scheutje waarheid kan een schedel al helemaal verbrijzelen. 

Terugkomend op het kernpunt: de ‘dunne schedel’-theorie zegt dat de dader het slachtoffer moet nemen zoals hij is. Vandaag zien we met moraliteit en opinies ditzelfde gebeuren. Omdat jouw realistische mening een minderheidsmening is, en het ‘slachtoffer’ niet is gewend om aan die harde en pijnlijke feiten te worden blootgesteld, ben jij een dader omdat iemand zich gekwetst voelt. 

Er zullen dus meer en meer opiniedelicten komen. Niet omdat de opinies erger worden, maar omdat steeds meer mensen een ‘dunne schedel’ hebben op moreel vlak. Waarbij die morele ‘dunne schedel’ dus weer precies het gevolg is van de linksliberale monocultuur in de mainstream media: mensen komen onvoldoende in aanraking met niet-linkse informatie. 

Kunnen we hier wat tegen doen? Geert Wilders, die momenteel namens de PVV de formatie leidt, heeft natuurlijk wel een notie van hoe woke-denkbeelden en links jargon alle instituties doordringen en hoe dat alle broodnodige debatten doodslaat. Voorlopig is er nog geen begin van een begin gelegd qua hoe deze doorgerotte maatschappelijke instellingen kunnen worden verslagen en vervangen. Het is raadzaam om zo min mogelijk actualiteiten te volgen via mainstream media en om je kinderen van school te halen en ze thuisonderwijs te geven. Dit veronderstelt echter wel een zekere ruimte en belastbaarheid binnen de thuissituatie.

* Hier te zien: https://www.internetconsultatie.nl/ (16/7/2023).

** Tijdens het Kamerdebat over de avondklok in discussie met Geert Wilders (PVV), januari 2021.

Als u het graafwerk en de visievorming van Sid Lukkassen waardeert, steun hem dan structureel via zijn persoonlijke BackMe-pagina, en om up to date te blijven, abonneer u op zijn Telegram-kanaal. Sid is u hartelijk dankbaar! 

[isrnws]

Forum van Joodse organisaties kan antisemitische uitspraken van Bisschop van Antwerpen 'allesbehalve appreciëren' ....

Dit is de persverklaring van het Forum van Joodse Organisaties. Zonder commentaar / ./ “Het is ergerlijk hoe sommige politieke en militaire leiders in Israël Bijbelse thema’s misbruiken om hun moordaardige optreden te legitimeren “. Aan het woord is de bisschop van Antwerpen Johan Bonny in een open brief van zijn hand die op 9 november werd gepubliceerd in De Standaard. Die brief lichtte de bisschop op11 november toe in een radio-interview met de VRT. Het valt op dat de bisschop verzwijgt hoe meer dan twee duizend jaar kerkelijke leiders (en dan met name van zijn kerk) moord en godsdienstoorlogen hebben gepropageerd. Kennelijk is het de bisschop niet bekend dat in vroeger eeuwen met name in het orthodox-katholieke en intens antisemitische Polen de pogroms op Joden doorgaans na de Katholieke kerkdienst plaatsvonden.Zijn geloofsgemeenschap is wel de laatste die de Joden en Israëli’s verwijten zou kunnen maken. Tenzij de bisschop van oordeel zou zijn dat Joden niet het recht op zelfverdediging toekomt. Bisschop Bonny richtte zich in zijn open brief primair tot zijn “joodse vrienden“. Hij wilde hen laten weten niet langer te kunnen zwijgen na alle onrecht dat dagelijks de Palestijnen in Gaza wordt aangedaan door die vermaledijde Israëli’s die daarvoor ter legitimatie Bijbelse thema’s zouden misbruiken.Helaas hebben we van de hand van de bisschop geen open brief gezien over de aanleiding tot de oorlog. Met geen woord rept hij in zijn brief over de sadistische pogrom op onschuldige Joodse burgers (onder hen baby’s, vrouwen, en zeer bejaarde mensen) die aan Israëls reactie voorafging. Om die afgrijselijke misdaad te wreken heeft Israël geen Bijbelse thema’s nodig. De bisschop verwijst naar zijn Joodse vrienden die hij wil laten weten diep geschokt te zijn over het naar zijn oordeel disproportionele geweld dat Israël de laatste weken heeft aangewend primair om de gijzeling van onschuldige burgers te doen beëindigen.De bisschop lijkt weinig op te hebben met de wet van de causaliteit. Hamas is de aanstichter van de oorlog en draagt verantwoordelijkheid voor de slachtoffers ook aan Gazaanse kant. Israël heeft een aantal keren laten weten bereid te zijn tot een staakt het vuren op voorwaarde dat de gegijzelden in vrijheid zouden worden gesteld. Bisschop Bonny tracht van Bibi (Benjamin) Netanyahu bijkans een eigentijdse Godfried van Bouillon te maken. Maar hij zit ernaast! Israël voert geen heilige oorlog en het heeft van een hoge vertegenwoordiger van een andere godsdienst geen vermaningen of onderricht over het internationaal humanitair oorlogsrecht nodig.Het zou ons verbazen als de joodse vrienden van de bisschop hem anders zouden hebben geantwoord, als zij tenminste nog tot zijn vrienden gerekend willen worden.Dat alles betekent niet dat wij niet open zouden staan voor kritiek en oprechte bezorgdheid over hetgeen zich al meer dan een maand afspeelt in Gaza. Sterker, we zijn er zeker van dat een geestelijke van de statuur van bisschop Bonny een positieve bijdrage zou kunnen leveren in het zetten van een stap naar vrede en beëindiging van het conflict. Maar dat bewerkstelligt hij niet met het schrijven van een volstrekt eenzijdige open brief naar de media. Gevreesd moet zelfs worden voor de reële mogelijkheid dat zijn interventie het (al dan niet sluimerend) antisemitisme in België onder zijn geloofsgenoten zal doen aanwakkeren, en hiermee het conflict uit het Midden-Oosten naar België wordt geïmporteerd. Het lijkt nauwelijks voorstelbaar dat zijn “ joodse vrienden “ hem dit in dank zullen afnemen. Wij doen dit zeer zeker niet!" Read the full article

[a-amma-muziek]

Drie trends en ontwikkelingen in het werkveld (TikTok, seksisme, COVID-19)

1. TikTok

De afgelopen jaren is TikTok niet meer weg te denken van de sociale media wereld. Met een doorbraak tijdens de lockdown in 2020, heeft TikTok enorm veel invloed gehad op de creatieve industrie; dans, mode én natuurlijk is de muziek niet weg te denken.

De opkomst van TikTok betekende voor vele artiesten een gigantisch succes. Challenges of dansjes die viraal gingen, zorgde ervoor dat de bijbehorende nummers niet meer weg te denken waren. Sterker nog, de muziek speelt een essentiële rol. Voor artiesten is dit dus een toegankelijke manier om hun muziek viraal te laten gaan. De vraag is enkel: zou je dat wel willen via deze weg? Enerzijds wordt TikTok beschouwd als de ‘dood van de muziek’ (nu.nl). Het lijkt nét iets te makkelijk; je hoeft enkel een pakkend fragmentje af te leveren om een hit te kunnen scoren. De valkuil ligt hem dan in het werken vanuit die intentie. Enkel iets creëren wat virale potentie heeft, om zo snel mogelijk geld ermee te verdienen. Niet alleen geldt dit voor de artiesten, maar elke functie in het werkveld kan hiertoe verleid worden. Platenmaatschappijen bijvoorbeeld, die hun artiesten of songwriters aansporen om op deze manier te werk te gaan.

Dit populaire sociale media platform biedt echter een opening voor opkomende artiesten; als je iets via TikTok hoort, zal je sneller geneigd zijn de artiest verder te onderzoeken. Via TikTok bouw je dus ook fan-relaties op, wat voor de artiesten natuurlijk een essentiële factor is; zij zijn de consumenten. Daarnaast, is het in mijn ogen een kans om samen te werken met andere creatieve vakgebieden. Muzikanten en dansers kunnen via dit platform samen tot een creatie komen, wat voor beide mogelijk kansen biedt. Wellicht is dat hetgeen wat mij het meest trekt; de mogelijkheid voor jonge, opkomende artiesten om samen te werken en elkaar hiermee omhoog te helpen in de creatieve sector.

 2. Seksisme

Het afgelopen jaar werd het nieuws gedomineerd door seksueel wangedrag in de entertainmentsector; waar de muziekindustrie onder valt. Door alle nieuwsartikelen en de BOOS-aflevering over The Voice, is er een vergrote bewustzijn gecreëerd omtrent dit onderwerp; en wordt er dieper gedoken in alle vertakkingen hiervan. Het gaat namelijk veel verder dan enkel de aantal concrete situaties waar we door de media nu vanaf weten. Het is een diepgeworteld probleem wat zich uit in de meest ‘onschuldige’ of genormaliseerde vormen.

De BOOS-aflevering was het extra zetje wat veel vrouwen in de muziekindustrie nodig hadden; na deze aflevering ontstond er een kettingreactie aan verhalen. Gezien vrouwen zich in een mannen-gedomineerd werkveld bevinden, worden ze vaak overschaduwd en niet serieus genomen. Natuurlijk vloeit dat voort uit een eeuwenlange, geïntegreerde genderongelijkheid. Ik ben op zoek gegaan naar persoonlijke ervaringen, om een inzicht te krijgen van het probleem en hoe dit zich verhoudt tot de slachtoffers. Op 3voor12.vpro.nl ben ik een artikel tegengekomen: Tientallen Nederlandse zangeressen sturen open brief over grensoverschrijdend gedrag (2 februari 2022). Het betreft een zeer persoonlijk initiatief van bijna dertig Nederlandse zangeressen. In de brief lees je het ongefilterde perspectief van tientallen vrouwen over de droom om zangeres te worden, wat het vereist, dat vrijwel elke vrouwelijke artiest zo’n verhaal heeft, hoe belangrijk imago is, machtsverhoudingen én wat in hun ogen de oplossingen zijn voor dit diepgewortelde probleem. Behalve dat het enorm choquerend is om vanuit het perspectief van deze vrouwen te lezen, vond ik nog het meest opmerkelijk aan deze brief: de ideeën om dit probleem aan te pakken. Er wordt namelijk veel gesproken over dat ‘dit onacceptabel is’ en ‘hoe bizar het is dat dit gebeurd’, maar worden er naast afkeurende blikken en nieuwsartikelen ook concrete ideeën gedeeld om dit probleem aan te pakken? Ik vond het mooi om te zien hoe deze zangeressen kwamen met realistische oplossingen: onafhankelijke vertrouwenspersonen, voorlichtingen voor beginnende zangeressen, trainingen over seksueel overschrijdend gedrag voor mannen (ook op muzikaal onderwijs).

Door de vergrote bewustzijn rondom dit onderwerp, is het steeds meer onacceptabel geworden om hier tegen verzetten; nu heeft iedereen de realiteit ervan onder ogen gezien. Hopelijk leidt dit tot meer kansen voor vrouwen in het werkveld. Net zoals diversiteit en inclusie een actueel onderwerp is waar aan gewerkt wordt, valt seksueel overschrijdend gedrag en seksisme hier ook onder.

 3. COVID-19

Ongetwijfeld heeft de pandemie die in 2020 uitbrak, gigantische impact gehad op de muziekindustrie. Niet alleen de muziekindustrie natuurlijk, maar de gehele wereld leek ineens compleet overhoop gegooid. Vanzelfsprekend, heeft het grote gevolgen gehad voor de muziekindustrie en degenen die werkzaam zijn hierin. Poppodia moesten verplicht hun deuren sluiten; concertzalen; festivals mochten niet meer door gaan; de horeca moest dicht. Hoe zijn muzikanten en anderen die werkzaam zijn in de industrie ermee omgegaan? In mijn ogen brengen onverwachtse en beperkende situaties juist een boost in creativiteit. Je leert te werken met beperkte middelen en hetgeen wat normaal zo vanzelfsprekend is, leer je meer waarderen gezien je ook blootgesteld bent aan iets compleet anders.

Op 3voor12.vpro.nl ben ik een artikel tegengekomen: Deze mensen verloren hun baan in de muziekindustrie (30 juli 2020). Hierin lees je vijf portretten van mensen werkzaam in de sector, die gedwongen werden hun baan op te geven door de pandemie en wat voor hen de gevolgen waren. Niet alleen muzikanten werden getroffen, maar ook afdelingshoofden, tourmanagers, programmeurs, geluid- en licht technici; zij maken natuurlijk ook deel uit van de industrie. Het artikel wordt Jan-Willem van Ampco uitgelicht: hij werkte bijna 28 jaar als front of house technicus en heeft meegewerkt aan grote concerten en evenementen. Zelfs hij verloor zijn baan als gevolg van de coronacrisis. Een quote in het artikel: “Ik besef nu pas wat er eigenlijk aan de hand is in de muziekindustrie. Als Jan-Willem van Ampco wordt ontslagen, dan is het pas echt erg.” De gevolgen waren zo sterk, dat er zelfs carrières opgeheven werden. Van werkzaam in de muzieksector, naar ineens werken als zorgverlener. Ook hierover lees je in het artikel van 3voor12.

Voor de muzikanten was het natuurlijk ook een enorme shock. Stel je voor: je studeert af midden in een pandemie. Het voelt ongetwijfeld alsof je compleet in het diepe wordt gegooid; er is geen vooruitzicht. Opkomende muzikanten hadden zeer beperkte keuzes om hun carrière op te bouwen. Het zou me dan ook niets verbazen als vele carrières werden opgegeven, simpelweg om rond te komen en enige financiële houvast te hebben.

Hoe ziet de nasleep van de pandemie eruit? 12voor12.vpro.nl bracht ook de nasleep aan het licht met het artikel: Vier desastreuze gevolgen van het nijpende personeelstekort in de livesector (26 mei 2022). Gezien de vele onverwachte lockdowns en de onzekerheid die hieromheen hangt, waren veel mensen gedwongen om hun baan op te zeggen en te kiezen voor iets met meer stabiliteit. Nu, werkt dat averechts.

‘We kampen met twee problemen tegelijkertijd: aan de ene kant een personeelstekort, aan de andere kant een programma-overschot.’ ‘Het is na twee jaar onzekerheid minder aantrekkelijk om je in dit werk te laten opleiden.’ (Doornroosje programmeur Jonatan Brand, via 3voor12).

Voor vele banen in de sector, is praktijkervaring een essentiële factor. Denk bijvoorbeeld aan: licht- en geluidstechnici. De afgelopen jaren was er simpelweg te weinig programma om te oefenen, terwijl je voor (grotere) concerten wél ervaren technici nodig hebt.

‘De livesector is een groeisector, dus je kunt wel prognoses maken van de drukte in het najaar en daar je personeelsbestand op aanpassen, maar in het ergste geval zitten we dadelijk weer in een lockdown. Dat maakt het moeilijk om te anticiperen: het is niet goed als je te ruim in je jas zit, maar als je er te krap in zit is het ook ingewikkeld.’ (Doornroosje programmeur Jonatan Brand, via 3voor12).

De nasleep van de pandemie is dus vooral samen te vatten als ‘onzeker’. Bij muzikanten merk je enorm veel motivatie om weer fulltime aan de slag te gaan, gezien hetgeen waar ze het meeste voldoening uit haalden van hen af werd genomen. Er is dus veel ruimte voor programma. Gezien de noodzakelijke situatie, zagen veel mensen in hoe kostbaar het werk wat ze doen is. Het heeft wél andere mogelijkheden geboden; zo is (live)streamen en sociale media veel gaan betekenen voor creatievelingen.  

[h3xr1y]

Het verlangen naar niet gelukkig zijn

In Nietzsches, een beroemde Duitse filosoof rond 1860 en 1900, On the Genealogy of Morality, betoogt hij dat mensen plezier ervaren in het hebben van het recht om slecht te zijn jegens anderen, puur om goddeloos te zijn. 

"De vleselijke verdrukking, de faire le mal pour le plaisir de le faire."

In de ogen van Nietzsche zijn we niet geboren met een bepaald moraal. Wij zijn niet begonnen met het straffen en martelen van mensen omdat ons morele kompas ons vertelde dat dit moest. Iemand labelen als iemand die straf verdient omdat hij iets verkeerd heeft gedaan is eigenlijk een heel geavanceerd concept waarvan de meeste mensen denken dat het natuurlijk is.

Nietzsche dacht niet dat onze voorouders van de holbewoners slim genoeg waren om zo te kunnen denken. In plaats daarvan zegt hij dat de oorsprong van straf eigenlijk geworteld is in de “oudste, meest primitieve” relatie tussen mensen: de contractuele relatie. 

Straf was gebaseerd op het idee dat "elke verwonding zijn equivalent heeft" en dus, als jij mij pijn doet, dan zou jouw "schuld" kunnen worden afbetaald door dat ik jouw een gelijksoortige straf kan opleggen. In plaats van matière, goederen of geld werden mensen gelukkig door het opleggen van lijden op een ander. 

Vroeger, in de middeleeuwen, werd straf zelfs als entertainment gebruikt voor op bruiloften of koninklijke bijeenkomsten.

Toen de mensheid echter de beschaafde samenleving begon te betreden werd het nodig dat mensen hun vrede gevoelens in de doofpot stopten om een vreedzaam bestaan op te kunnen bouwen.

Zou je je nu kunnen voorstellen dat vandaag iemand naar je toe zou komen en zou vragen of je samen een liveshow van mensen die worden gekookt in olie wilt kijken?

Nietzsche beweert dat hier het morele concept van schuld vandaan komt. De mensheid die zich van zijn eigen wrede instincten moet ontdoen omdat dit nu als niet beschaafd gezien werd, hierdoor konden mensen die instincten niet langer openlijk erkennen. In plaats hiervan werd ons plezier in wreedheid gestopt in de populaire cultuur, zoals horror films of gewelddadige sporten. Hierbij konden mensen van een afstand genieten van de wreedheid. 

Toch konden onze instincten op deze manier niet volledig worden ontladen, en dus werden ze naar binnen gericht, hierdoor ontstond een slecht geweten.

De mensheid beleefde wat Nietzsche het internaliseren van de mens noemt, het plezier dat mensen beleven aan wreedheid wordt nu bedreigd door onszelf te laten lijden. Het genieten van straffen van anderen werd omgeleid naar het plezier om onszelf te straffen.

Het kwaad werd geassocieerd met alle eerdere ‘goede’ eigenschappen die het eerdere moraal prees zodat rijkdom, macht, ambitie en plezier slecht werden. We zien dat dit vrijwel overal een rol speelt, mensen die liever het slachtoffer zijn omdat de massa daar de kant van kiest en niet die van de machtige personen.

In de ogen van Nietzsche onderwerpen wij onszelf express aan pijn en noemen we dit dan een

‘goed mens’ zijn. Is dit dom? Je zou denken van wel, maar er is een erg logische verklaring voor, eentje anders dan geschiedenis.

Lijden en verdriet zijn een onvermijdelijk deel van het leven, iets waar we niet omheen kunnen draaien. Het is er en het zal 99% van de mensheid treffen in het leven. Onszelf laten lijden en pijn doen geeft ons het idee dat we controle hebben over de pijn. Op deze manier hebben we zelfbeheersing over ons bestaan. We hechten waarden aan ons beschaamd voelen, ons schuldig voelen en onszelf van plezier beroven. Aangezien we onszelf pijn doen, zijn we nu een goed mens.

"Hij die een waarom heeft, kan elk hoe verdragen." Viktor Frankl zegt dat de ultieme drijfveer van de mensheid een wil tot betekenis is. Als overlevende van een concentratiekamp zei hij dat alleen het overleven van het kamp niet zijn grootste zorg was. Wat hij echt wilde weten, was of al het sterven om hem heen betekenis had, want als er geen betekenis was, geen doel voor de dood en wrede marteling van onschuldige levens om hem heen, wat was dan het punt van overleven?

Dit idee van 'goede schade' is precies waar Frankl en Nietzsche over schrijven. Schade met betekenis is acceptabel. Het kan ons zelfs een speciaal gevoel geven, alsof we sterker zijn dan degenen die geen nare situaties hebben doorstaan. 

Maar schade zonder enige betekenis eraan vast? Dat doet nu echt pijn.

Toen ik jong was, had ik het gevoel dat ik verdrietig moest zijn om diep en interessant te zijn. Ik moest eenzaam en pessimistisch zijn. Deze overtuigingen die ik had, werden sterk beïnvloed door de media om mij heen. Als het om tv-programma's en films gaat, is het een speciale en krachtige vorm van communicatie. Het vermogen van film om ervaringen uit het echte leven na te bootsen maakt het gemakkelijk voor ons om een ​​uur of zo te vergeten dat dit verhaal door talloze lagen van montage, knippen, kleuren, effecten, muziekkeuze, enz. is gegaan. Voor degenen die niemand kennen die worstelt met een psychische aandoening, zal het kijken naar een film over psychische aandoeningen een grote rol spelen in hoe ze echte mensen met een psychische aandoening waarnemen. Dit is hoe groot de impact van media kan zijn, vooral voor jongere kijkers.

We voelen ons stabiel als we weten wie we zijn en dus zijn mensen echt gemotiveerd om zelf concepten te behouden. Voor degenen die worstelen met geestelijke gezondheid, kunnen ze actief op zoek gaan naar negatieve emoties om hun negatieve zelfbeeld te behouden. Het kan verslavend zijn. Al helemaal in deze generatie, hier worden mentale ziektes constant geromantiseerd in iets wat cool is.

 Muziek speelt ook een grote rol, mensen met een depressie bleken bijvoorbeeld droevige muziek te gebruiken om negatieve emoties te intensiveren en zich te concentreren op negatieve gedachten en herinneringen. Zelfs voor geestelijk gezonde mensen, als ze zich down voelen, is het luisteren naar droevige muziek "een belangrijke manier om iemands ware zelf te onthullen”. Weer hier, wordt dit ontzettend geromantiseerd.

Droevige muziek is ook iets heel moois natuurlijk, het kan unieke positieve emoties bieden waar gelukkige of neutrale muziek moeite mee heeft, zoals nostalgie of rust. Maar geldt dit voor iedereen, of alleen voor de geestelijk gezonde?

In Sapiens zei Yuval Harari dat mensen biologisch worden geboren met verschillende soorten geluk en dus zijn sommige mensen van nature meer in staat tot geluk dan anderen. Dit heeft enorme implicaties voor hoe we omgaan met het verlangen om verdrietig te zijn. Verdrietig zijn is prima, negatieve emoties hebben waarde. Alleen is het niet goed om obsessief verdriet op te wekken alleen omdat dit ‘cool’ is.

Er is nog steeds veel dat we niet begrijpen over de geest en dus laat het ruimte voor mensen om hun eigen fantasieën erover te creëren. Misschien, naarmate de medische kennis over geestesziekten evolueert, zal ook deze (net zoals lichamelijke ziektes die in 19e eeuw erg geromantiseerd werden) zijn charme verliezen.

[actuma]

Hoofdverdachte 19 jaar celstraf voor afpersingspoging en betrokkenheid bij reeks aanslagen fruitbedrijf Hedel

De rechtbank veroordeelt 5 mannen voor een reeks aanslagen op woningen van (voormalige) medewerkers van een fruitbedrijf uit Hedel. Het gaat om de opdrachtgever (de hoofdverdachte), 1 tussenpersoon en 3 uitvoerders. De opdrachtgever krijgt met een gevangenisstraf van 19 jaar en 10 maanden de hoogste straf. De tussenpersoon krijgt een gevangenisstraf van 9 jaar. De uitvoerders krijgen een gevangenisstraf van 2 jaar en 6 jaar. De 3e uitvoerder krijgt 16 maanden jeugddetentie en de PIJ-maatregel (jeugd tbs) opgelegd. De rechtbank spreekt verder 3 verdachten vrij wegens gebrek aan bewijs.  De gepleegde aanslagen zijn onderdeel van een landelijk bekende, grote afpersingszaak van een fruitbedrijf uit Hedel. Deze afpersingen begonnen in mei 2019 na de ontdekking van een grote hoeveelheid cocaïne in een lading fruit van het bedrijf. De rechtbank stelt in alle zaken voorop dat het gaat om een afpersingszaak van enorme omvang. De afgelopen jaren zijn tientallen volkomen onschuldige personen slachtoffer geworden van aanslagen op hun woningen. Alleen omdat zij op een personeelslijst staan van het fruitbedrijf. Deze lijst was ten onrechte in een strafdossier gevoegd. De aanslagen zijn niet alleen ontzettend gevaarlijk, maar zorgen bovendien voor gevoelens van onveiligheid en angst in de samenleving, in het bijzonder in de Bommelerwaard. In de uitspraken van vandaag staat de rol van de hoofdverdachte bij de afpersingspoging en aanslagen in 2020 en zijn rol en die van zijn handlangers bij de daarop volgende aanslagen in 2021 centraal.  Juridische kwalificatie De rechtbank kwalificeert de strafbare feiten in deze zaken in veel gevallen anders dan het Openbaar Ministerie (OM) heeft gedaan. En de rechtbank acht voor een aantal verdachten minder feiten bewezen dan het OM. Dat leidt tot lagere straffen dan geëist door de officier van justitie, maar voor de door de rechtbank bewezenverklaarde en gekwalificeerde feiten krijgt de hoofdverdachte wel de maximale straf opgelegd. Het meest in het oog springend is dat het OM in alle gevallen voor het medeplegen van poging moord (of de uitlokking daarvan) is gegaan, terwijl de rechtbank tot andere kwalificaties komt, zoals poging doodslag en brandstichting, dan wel het teweegbrengen van een ontploffing, al dan niet met levensgevaar bij de aanslagen met mortierbommen en een brandstichting en zeer ernstige bedreigingen (met een misdrijf tegen het leven gericht) bij schietincidenten op donkere woningen.  Er was volgens de rechtbank weliswaar sprake van een plan bij de verdachten, maar dit plan was gericht op het - op een gruwelijke wijze - afschrikken en niet op het doden van mensen. Een veroordeling voor poging tot moord zou dus te ver afliggen van wat er daadwerkelijk is gebeurd. Aanslagen in 2020 en 2021 Eerder dit jaar veroordeelde de rechtbank 7 mannen voor hun betrokkenheid bij de eerste reeks aanslagen (najaar 2020) op woningen gerelateerd aan het fruitbedrijf. Bij deze nachtelijke aanslagen vonden hevige ontploffingen met zware vuurwerkbommen plaats dichtbij de woningen waar de bewoners lagen te slapen. Ook wist de politie 2 aanslagen te verijdelen.  Na de reeks aanslagen in 2020 vonden een jaar later opnieuw aanslagen plaats. Tussen 2 mei en 5 juni 2021 zijn 4 woningen beschoten en is bij 1 woning brand gesticht. Het ging daarbij om woningen in Hedel, Kerkdriel, Velddriel, Waardenburg en Tiel die gerelateerd zijn aan het fruitbedrijf. Bij één schietincident is de kogel dwars door de voordeur via een tussendeur in een van de bovenkastjes van de keuken beland. Ook deze aanslagen vonden plaats in de nachtelijke uren, waarbij de bewoners in de woningen aanwezig waren. Daarnaast bestond het plan om bij een andere woning een zware vuurwerkbom naar binnen te gooien. De opdrachtgever De rechtbank vindt bewezen dat de 37-jarige hoofdverdachte uit Naarden in mei/juni 2019 het fruitbedrijf heeft geprobeerd af te persen en dat hij de uitlokker is van in totaal 15 aanslagen op woonhuizen gerelateerd aan dat bedrijf. Daarnaast is hij de opdrachtgever van 1 potentieel dodelijke aanslag op een familielid van een bekende vlogger. Zonder deze hoofdverdachte zouden deze aanslagen niet hebben plaatsgevonden. Voor de tweede afperspoging (dreigende sms-berichten in het najaar van 2020) volgt vrijspraak wegens gebrek aan bewijs.De wet bepaalt dat bij een veroordeling voor meerdere misdrijven de hoogste straf met een derde kan worden verhoogd. Dat levert in dit geval een maximale gevangenisstraf van 20 jaar op. De rechtbank neemt die maximaal op te leggen gevangenisstraf als uitgangspunt. De man is recent echter veroordeeld tot 2 maanden gevangenisstraf. De wet bepaalt dat deze straf in mindering moet worden gebracht op het maximum. De rechtbank legt aan de man dus een gevangenisstraf op van 19 jaar en 10 maanden. De belangrijkste redenen voor deze – in dit geval – maximale straf zijn de hoeveelheid aanslagen en de ernst daarvan, de bepalende rol als opdrachtgever, de vergelding voor het leed dat de slachtoffers is aangedaan en het afgeven van een signaal dat terreur en intimidatie als verdienmodel niet worden geaccepteerd en uiterst hard worden bestraft. De tussenpersoon De rechtbank vindt bewezen dat een 22-jarige Amsterdammer samen met de hoofdverdachte 4 aanslagen (gepleegd in mei/juni 2021) vanuit de gevangenis heeft georganiseerd. Hij zocht in zijn rol als tussenpersoon naar uitvoerders en gaf aan hen gegevens en instructies door. Zonder deze 22-jarige man waren de uitvoerders niet overgegaan tot het plegen van de aanslagen. De man krijgt hiervoor een gevangenisstraf van 9 jaar.  Voor de aanslag in Waardenburg wordt hij vrijgesproken wegens gebrek aan bewijs. 3 uitvoerders Een 18-jarige man uit Amsterdam was betrokken bij 5 aanslagen. In mei 2021 in Hedel, Kerkdriel, Velddriel en Waardenburg was hij de schutter en bij de aanslag in juni 2021 in Tiel gooide hij 2 flessen wasbenzine tegen de voordeur van een woning. De man was op het moment van het plegen van de aanslagen minderjarig. In zijn zaak staat de rechtbank voor het dilemma of het jeugdstrafrecht of het volwassenenstrafrecht moet worden toegepast. Deze keuze is bepalend voor de maximaal op te leggen gevangenisstraf. Volgens het rapport van de deskundigen pleiten meer omstandigheden voor toepassing van het volwassenenstrafrecht. Bij de afweging welk recht moet worden toegepast is voor de rechtbank uiteindelijk doorslaggevend dat de man zich binnen een maand schuldig heeft gemaakt aan het plegen van een reeks zeer ernstige feiten. Hij vervulde hierbij een leidende/sturende rol. Volgens de deskundigen heeft de man een relatief uitgerijpte persoonlijkheid. De rechtbank komt tot toepassing van het volwassenenstrafrecht, waarbij een gevangenisstraf van 11 jaar voor haar het uitgangspunt is. Gelet op zijn jonge leeftijd beperkt de rechtbank de celstraf tot 6 jaar.  Een 19-jarige Amsterdammer was betrokken bij 2 aanslagen. In mei 2021 in Waardenburg controleerde hij het huisnummer en in juni 2021 in Tiel stak hij de voordeur van de woning in brand. Voor de aanslag in Velddriel wordt hij vrijgesproken wegens gebrek aan bewijs. Hij krijgt 16 maanden jeugddetentie en de PIJ-maatregel (jeugd tbs) opgelegd. Dit is in verhouding een lagere straf omdat hij op het moment van het plegen van een deel van de feiten minderjarig was, hij verminderd toerekeningsvatbaar is en zijn rol bij 1 van de aanslagen beperkt was. Een 24-jarige man uit Almere was als chauffeur betrokken bij de aanslag in juni 2021 in Tiel, waarbij de voordeur van een woning in brand werd gestoken. Hij krijgt daarvoor een gevangenisstraf van 2 jaar.  Undercovertraject en eerlijk proces De bewezenverklaring van de rechtbank voor enkele aanslagen in 2020 is voor een groot deel gebaseerd op de verklaringen van de chauffeur bij die aanslagen. Hij legde tijdens een undercovertraject een verklaring af tegenover meerdere undercoveragenten over zijn rol en die van anderen. De rechtbank oordeelt, net als in de uitspraken van 7 april van dit jaar, dat de inzet van dit traject rechtmatig is geweest. Daarnaast is - ondanks de inbreuk op het ondervragingsrecht van de hoofdverdachte - sprake van een eerlijk proces als geheel en vindt de rechtbank de verklaringen van deze chauffeur betrouwbaar.  Schadevergoeding Alle mannen moeten ook een schadevergoeding betalen aan de slachtoffers. De schadevergoedingen variëren van 5 duizend euro tot bijna 70 duizend euro. Deze bedragen bestaan uit zowel smartengeld als materiële schade. 3 Vrijspraken Ten aanzien van 2 vermeende tussenpersonen geldt dat zij in mei en juni 2021 weliswaar informatie hebben doorgegeven, maar dat uit het dossier niet volgt dat zij wisten dat die informatie diende voor het plegen van de aanslagen in die maanden. Voor 1 vermeende uitvoerder die in juni 2021 meereed naar Tiel geldt dat de rechtbank niet kan vaststellen dat hij strafbare handelingen heeft verricht, omdat deze man niet uit de auto is geweest. Verder had hij geen bijdrage aan de brandstichting. De rechtbank spreekt hen daarom alle 3 vrij wegens gebrek aan bewijs. Bron; rechtspraak Read the full article

[antifainternational]

December 2, Antwerpen - Protest tegen meeting van extreemrechtse leiders in Europa

Protest tegen meeting in Antwerpen van extreemrechtse leiders in Europa! De verkiezingsoverwinning van het Vlaams Belang op 26 mei heeft de deur opengezet voor extreemrechts om agressiever uit de hoek te komen. De aangebrande maar zogezegd onschuldige moppen tegen migranten zijn een uitslaande brand geworden. De brandstichting in Bilzen is een duidelijke waarschuwing: indien we extreemrechts niet van antwoord bieden, is het wachten op de eerste slachtoffers. Ook elders in Europa heeft de opgang van dergelijke politieke brandstichters dezelfde resultaten. In Italië nam het aantal racistische incidenten en gewelddaden explosief toe sinds Matteo Salvini, leider van Lega, tot de regering toetrad. Op uitnodiging van het Vlaams Belang zal diezelfde Salvini, samen met o.a. Tom Van Grieken, zijn haatboodschap voor de eigen extreemrechtse kerk komen prediken. Het Vlaams Belang probeerde zich in de verkiezingscampagne een sociaal gezicht aan te meten. Dat masker valt nu snel af. Het nieuwe Vlaamse regeerakkoord blijkt een zware besparingsaanval te zijn op cultuur, openbaar vervoer,… enz. Het Vlaams Belang heeft daar geen problemen mee, maar stoort zich enkel aan het gebrek aan meer pestmaatregelen tegen migranten. De traditionele partijen zullen bij hun project van sociale afbraak een trouwe bondgenoot vinden in het Vlaams Belang, het zal Tom van Grieken of Filip De Winter echter niet verhinderen om te beweren dat de centen in “de pocket van Mohamed” zitten. Om deze verdelende retoriek van extreemrechts te doorbreken, moeten wij, de 99%, ons organiseren rond sociale eisen waar we allemaal achter staan: voor een degelijk minimum uurloon van €14/u bruto, massale investeringen in gratis en degelijk openbaar vervoer, een minimumpensioen van €1500 en investeringen die cultuur voor iedereen toegankelijk maken. Alles wat ons verdeelt, verzwakt ons. Enkele verklaringen in het parlement de media zullen extreemrechts niet tegenhouden. Op straat en in onze scholen en werkplekken moeten we duidelijk maken dat extreemrechts niet welkom is. Op 16 oktober organiseerden we al een geslaagde actie aan de Universiteit Antwerpen tegen een meeting van de NSV met Dries Van Langenhove. Zulke momenten zijn een belangrijke opstap in de opbouw van een brede antifascistische beweging. Doe mee met ons op 2 december en voer actie tegen Salvini, Van Grieken en co en help ons een van de anti-nsv betoging in 2020 een grote antifascistische mobilisatie te maken in Antwerpen. Afspraak om 19u00 aan de Handelsbeurs, twaalfmaandenstraat Antwerpen ---------------------------------------------------------------------------------------- Action contre un meeting de dirigeants de partis d’extrême droite européens à Anvers! La victoire électorale du Vlaams Belang du 26 mai a ouvert la porte à une montée de l’agressivité et des violences de l'extrême droite. Les blagues racistes - mais prétendument innocentes - contre les migrants sont devenues monnaie courante. L'incendie criminel de Bilzen est un avertissement clair : si nous ne réagissons pas à l'extrême droite, nous pouvons nous attendre à avoir des premières victimes. La croissance électorale de ces politiciens pyromanes a les mêmes résultats dans d’autres pays en Europe. En Italie, le nombre d'incidents et d'actes violents racistes a explosé depuis l'accession au pouvoir du dirigeant de la Lega, Matteo Salvini. A l'invitation du Vlaams Belang, le même Salvini – accompagné de Tom Van Grieken (président Vlaams Belang) et d'autres – vient à Anvers prêcher son message de haine. Pendant la campagne électorale, le Vlaams Belang a essayé de se donner un visage social. Mais ce masque tombe rapidement. Le nouvel accord du gouvernement flamand s'avère être une lourde attaque avec des mesures d’austérité importantes dans la culture, les transports publics, ... etc. Le Vlaams Belang ne dénonce aucune de ces mesures mais est seulement perturbé par l'absence de nouvelles mesures d'intimidation contre les migrants. Les partis traditionnels n’ont pas un adversaire mais un allié avec le Vlaams Belang quand il s’agit de détruire nos acquis sociaux au profit des plus riches. Et pourtant cela n'empêchera pas Tom van Grieken et Filip De Winter de prétendre que l'argent va dans "la poche de Mohamed". Pour briser cette rhétorique de division de l'extrême droite, nous, les 99% de la population, devons nous organiser pour protéger nos acquis sociaux et en gagner de nouveaux : un salaire minimum décent de 14 €/h brut, des investissements massifs dans des transports publics pour qu’ils soient gratuits et de qualité, une pension minimum de 1 500 € net et des investissements qui rendent la culture accessible à tous. Stop à l’extrême droite ! Tout ce qui nous divise nous affaiblit ! Des déclarations faites dans les Parlements et/ou dans les médias ne permettront pas seules d’arrêter l'extrême droite. Dans la rue, dans nos écoles et sur nos lieux de travail, nous devons dire clairement que nous ne voulons pas de l'extrême droite. Le 16 octobre, nous avons organisé une action réussie à l'Université d'Anvers contre une rencontre organisée par le NSV (organisation étudiante liée au Vlaams Belang) avec Dries Van Langenhove (président de Schild en Vrienden). De telles mobilisations sont des étapes importantes pour nous dans la construction d'un mouvement antifasciste plus large. Rejoignez-nous le 2 décembre lors de l’action contre Salvini, Van Grieken et Cie ! Rendez-vous à 19h00 au Handelsbeurs (twaalfmaandenstraat Antwerpen – 20 minutes de la gare Antwerpen Centraal).

[se-coaching]

De impact van een narcistische echtscheiding op kinderen

Als orthopedagoge kan ik een diepgaand inzicht bieden in de impact van een narcistische echtscheiding op kinderen. Het is essentieel om de emotionele en psychologische gevolgen van deze complexe situatie te begrijpen en aan te pakken. Hier zijn enkele waardevolle toevoegingen aan het onderwerp: Kinderen als onschuldige slachtoffers Kinderen worden vaak ongewild betrokken in de dynamiek van de…

[joanah143-blog]

Beklemmende details van brute misdaad in de bodybuildingwereld

Drugs, ontrouw en moord: de Amerikaanse bodybuilder Craig Titus en vrouw Kelly Ryan zijn gered van de doodstraf. Het begon allemaal met een liefdesverhaal tussen de bodybuilder van het moment en het modieuze fitnessmeisje, dat in een beproeving veranderde toen ze speelden in een huiveringwekkende moord die het leven kostte van Melissa James, die de derde in onenigheid was, werd ze verkoold gevonden in een rode Jaguar.krijg hier meer informatie

Craig Titus was niet de beste in zijn sport. In ongeveer 30 bodybuildingtoernooien behaalde hij slechts twee eerste plaatsen (NPC Houston in 1988 en NPC van de VS in 1996) en nam hij tweemaal deel aan Mister Olympia (in 2001: 12e en in 2002: 11e). Toch maakte zijn zeer extraverte persoonlijkheid hem het embleem van bodybuilding uit de 20e eeuw. Hij is momenteel 53 jaar oud

Kelly Ryan was een geweldige cheerleader aan de Universiteit van North Carolina en raakte later geinteresseerd in fitness, en de bodybuilding-omgeving veranderde haar leven. Ze is vandaag 46 jaar oud.

Amerikaanse schrijver Glenn Puit aan "Snauwde" zei: "Craig Titus zag Kelly Ryan op het podium strijden in een fitnesswedstrijd en wist vanaf het moment dat hij haar zag dat hij verliefd op haar was."

Waar ze aan probeerde te ontsnappen toen ze zijn record ontdekte: in 1995 pleitte hij schuldig aan het verspreiden van extase en in 1997 werd hij veroordeeld tot 21 maanden gevangenisstraf wegens het schenden van zijn proeftijd met behulp van steroiden. Maar de grote nadruk van de fisicoculturis ta was zodanig dat beide verliefd werden, trouwen en in 2000 naar Las Vegas verhuisden als het koppel van het moment.

Tot dusver was alles perfect. Hun succes was zo groot dat het hen ertoe bracht een herenhuis, een luxe auto (op haar naam) te kopen en zelfs een persoonlijke assistent in te huren: Melissa James.

Melissa was een danser uit Florida die het stel ontmoette tijdens een wedstrijd in Panama City Beach. De relatie tussen hen was zo goed dat ze aanboden om bij hun huis in Las Vegas te werken. Maar wat ze niet wist, was dat drugs, alcohol en feesten heel gewoon waren in het huis van de Titus.

Ze werkte daar tot 14 december 2005, toen de politie haar verkoold vond en in verkoolde doek gewikkeld in de kofferbak van een verbrande rode Jaguar midden in de woestijn. Er was geen vingerafdruk. Een gezichtsherkenning maken was praktisch onmogelijk, maar detectives konden de eigenaar van die luxe auto snel identificeren aan de hand van het kenteken: Kelly Ryan.

Ze vonden zijn adres en gingen er meteen heen, maar het paar was niet meer in de stad. De volgende dag, Megan en Jeremy Foley, gaven twee kroongetuigen hun getuigenis. Het echtpaar, een vriend van Kelly en Craig, bekende dat ze op dezelfde avond van 14 december bij hen thuis waren uitgenodigd. Het was met hen dat Kelly instortte.

Ze vertelde hen dat er een gevecht met Melissa was uitgebroken nadat ze had vernomen dat ze een relatie had met haar man. De discussie werd fysiek en de bodybuilder moest naast zijn vrouw stappen. Hij sloeg haar en ze bleef vechten totdat hij besloot haar te wurgen. Na een geweldige verklaring raakten de Foleys in paniek, maar daarvoor was de bodybuilder gaf hem een ??tas en verzekerde hen dat ze er binnen een paar dagen naar zouden komen zoeken. Binnen waren ducttape en een Taser. Toen ze het nieuws van de verbrande auto zagen, namen ze automatisch contact op met de politie.

Binnen negen dagen werden de Titus gearresteerd in een buitenwijk van Boston en op meerdere aanklachten overgebracht naar Las Vegas "media show." Volgens hen stierf Melissa aan een overdosis en raakten ze in paniek omdat ze niet wisten wat ze met het lijk moesten doen. Ze verbrandden zijn lichaam en verlieten de stad omdat ze bezorgd waren over de gevolgen die dit had "ongelukkige" de dood zou kunnen hebben op hun professionele carriere.

Maar na verschillende onderzoeken bij haar thuis en op het lichaam van het slachtoffer, ontdekten de openbare aanklagers dat er vijf keer een elektrisch wapen op haar werd afgevuurd en dat er resten van morfine op haar lichaam zaten. Er verschenen ook markeringen op de nek die stikken of wurgen met een doek of draad. Ondanks dit alles kon het forensisch onderzoek niet bepalen waaraan hij stierf.

Op 29 maart 2006 pleitten Kelly en Craig onschuldig. Het bewijs tegen hem was concreet en als hij terecht zou staan ??en zou liegen, zou hij de doodstraf krijgen. Twee maanden voor het proces, op 30 mei 2008, en om een ??dergelijk einde te voorkomen, accepteerden de Titus de beschuldigingen van moord in Las Vegas.

Het was op 22 augustus 2008, toen de 43-jarige bodybuilder werd schuldig bevonden aan moord, ontvoering en brandstichting. Zijn straf varieerde van 21 tot 55 jaar.

Van de kant van Kelly Ryan, zijn partner, was het tussen de 6 en 26 jaar gevangenisstraf die hij ontving als doofpot. Op 24 oktober 2017 werd ze voorwaardelijk vrijgelaten na bijna negen jaar achter de tralies te hebben gezeten. In de gevangenis van Las Vegas scheidde ze van Craig.

Craig kan nu voorwaardelijk worden vrijgelaten op 23 december 2026. Tegen die tijd is hij 61 jaar oud.

[keynewssuriname]

Verdachten pleiten onschuldig en vragen vrijspraak in drie zaken

J. en S., twee vrienden die van drie berovingen worden verdacht, hebben tot het einde volgehouden onschuldig te zijn. Ze verklaarden allebei dat de benadeelden hen ten onrechte hebben belast en vroegen de rechter donderdag hen vrij te spreken. Ze zitten sinds de tweede helft van vorig jaar vast. Mr. Maureen Nibte, de raadsvrouw van S., heeft de rechter gevraagd waarde te hechten aan zijn consistente ontkenning sinds de aanhouding vorig jaar. Ze pleitte voor vrijspraak. De verdachte J. voerde zijn pleidooi zelf, aangezien hij geen advocaat heeft. Hij heeft alle aantijgingen ontkend en vroeg aandacht voor zijn sociale omstandigheden. Hij wees erop dat hij een hardwerkende jongeman is die een gezin moet onderhouden. J. betreurt dat mensen hem ten onrechte als een crimineel hebben aangewezen. Ook hij volhardde in zijn onschuld en vroeg de rechter hem naar huis te sturen. De rechter plaatste vraagtekens bij het verwijt van de verdachten dat de benadeelden hen onterecht hebben belast. Het gaat namelijk om drie zaken op drie afzonderlijke dagen en locaties. De slachtoffers kennen noch elkaar noch de verdachten. In alle drie gevallen hebben de slachtoffers de mannen zowel op het politiebureau als in de rechtszaal herkend. J. en S. hadden tijdens de behandeling van de zaak elk een alibi opgeworpen, die op de rechtzitting zijn onderzocht. S. zei op een eerdere zitting dat hij de beroving niet kon hebben gepleegd, aangezien hij in de periode van de berovingen op Para bij zijn opa verbleef. De grootvader heeft later op de zitting verklaard dat S. in die periode helemaal niet is langs geweest. J. zou volgens eigen verklaring bij zijn zus op Kwatta hebben gelogeerd en geen enkele dag het huis zijn uitgegaan. De zus antwoordde als getuige dat ze de verdachte op 18 juni had opgehaald en op 30 juni weer naar huis had gebracht. Volgens dossier hadden de berovingen plaats op 16 juni, 18 juni en 8 juli 2023. Volgens het politieonderzoek was het duo samen met een niet nader geïdentificeerde man betrokken bij de berovingen. Eén van deze gevallen betrof het wegrukken van een gouden halsketting van een vrouw uit een lijnbus nabij de Wijdenboschbrug. Ze vluchtten daarna via een 'boro pasi' naast een Suribet-shop vanuit de Van ’t Hogerhuysstraat richting Bolletriestraat. Het slachtoffer heeft beide verdachten herkend. Een ander slachtoffer, een salesman, verklaarde dat hij op 20 juni werd overrompeld nadat hij was gestopt bij een Suribet-shop aan de Van ’t Hogerhuysstraat. Toen hij aanstalten maakte om te vertrekken, werd hij van achter het stuur weggetrokken door J. Daarna zag hij S. naast het voertuig staan met een vuistvuurwapen in de hand. De verdachten dreigden hem dood te schieten als hij kabaal zou maken. Ze pakten zijn mobiele telefoon en gouden halsketting. De man vertelde op de zitting dat hij van korte afstand enkele minuten oog in oog heeft gestaan met J. en dat hij hem daarbij goed heeft geobserveerd. Zo wist hij zijn signalementen, waaronder details van zijn tatoeages, aan de politie door te geven. Na zijn aanhouding was de herkenning niet moeilijk. De rechter zal in juli uitspraak doen in deze zaak. Read the full article

[tianadk-blog1]

Carol Guzy

Het geweld, de onschuldige slachtoffers... allemaal verzameld in 1 beeld dat je even laat stilstaan. 

[saulsplace]

Nederland is klaar met Rutte: ‘Aftreden, aanklagen, juridisch vervolgen’

Veel Nederlanders zijn premier Rutte zat en willen dat hij aftreedt. De hashtag #rutteaftreden is al enige tijd trending op Twitter. Erwin Versteeg, ondernemer en raadslid van Verbindend Enschede, schrijft bijvoorbeeld: “Aftreden, aanklagen, juridische vervolging voor deze daden. En niet alleen #rutteaftreden, deze hele criminele organisatie en nooit meer een bestuurlijke (overheids)functie.”

Aanstaande vrijdag spreekt het kabinet over politieke stappen na het vernietigende rapport over de toeslagenaffaire. De coalitiepartijen houden er rekening mee dat het kabinet opstapt vanwege het grote leed dat de slachtoffers is aangedaan.

Tegelijkertijd schrijft de NOS op basis van een onderzoek van I&O Research dat ‘slechts 8 procent van de kiezers vindt dat de betrokken bewindspersonen hun ontslag moeten aanbieden’. “Een vertrek van het kabinet als geheel helpt niet, vindt een overgrote meerderheid.”

Advocaat Sebas Diekstra, kandidaat-Kamerlid voor Code Oranje, stelt: “Asscher, Rutte, Wiebes en Hoekstra zijn politiek verantwoordelijk voor de verwoesting van de levens van vele onschuldige burgers. Burgers die zij gezworen hebben te dienen en beschermen. Dat zij nog steeds politiek actief zijn toont hun intense minachting voor het volk.” Code Oranje pleit dan ook voor het aftreden van de premier. “Ook D66 (Snel) niet vergeten,” aldus de politieke beweging.

Deze politiek is failliet

SP-Kamerlid Sandra Beckerman vat op Twitter 10 jaar Rutte samen. “35 procent meer huur betalen, 331.000 woningen tekort, 9 jaar (of meer!) wachten op een sociale huurwoning, verdubbeling van het aantal daklozen, 10 miljard verhuurdersheffing afgenomen van huurders, 10 jaar Rutte is een steeds diepere wooncrisis,” schrijft ze. “Deze politiek is failliet.”

Kamerlid Peter Kwint (SP) citeert een gedupeerde van de toeslagenaffaire: “Deze mensen moeten weg. Hoe kort het ook nog maar is tot de verkiezingen. Zodat ook onze kinderen zien dat de overheid verantwoordelijkheid neemt. En we willen ze niet meer terugzien.”

Maandag zei Rutte nog dat het kabinet niet hoeft af te treden vanwege de toeslagenaffaire omdat ‘het een gepasseerd station is en het nu niet meer logisch is’.

[isrnws]

Er zijn officieel geen dode Hamas strijders in Gaza het zijn allemaal tot de laatste burgerslachtoffers

Het is toch raar dat Hamas dat tussen de 10.000 en 40.000 strijders en medewerkers zou hebben geen enkel slachtoffer zou gemeld hebben en dat geen enkele internationale organisatie ook maar gewag maakt van overleden 'soldaten'. Volgens het Israëlische leger zijn wel al tientallen zo niet honderden Hamas leden en strijders gestorven. Nochtans is het duidelijk dat de Hamas alleen in uniform paradeert tijdens parades in het eigen veilige Gaza voor het eigen publiek en de camera's. Maar èènmaal ze in gevecht moeten gaan, dan doen ze burgerkleren aan en gooien hun wapen weg als het Israëlische leger durft terug te schieten. Dan lijkt het alsof het leger op onschuldige burgers schiet en dat is dan weer leuk voor de propaganda. Indien ze sterven of gewond zijn, worden de wapens ook weggenomen zodat ze als burgerslachtoffers kunnen worden gepresenteerd (maar dat geldt natuurlijk niet voor de kleine kinderen). De dodencijfers (zelfs al zijn het er altijd teveel) zijn propaganda cijfers (wat niet betekent dat we de beelden met kinderen onder het puin tegenspreken). De cijfers op zich - die misbruikt worden voor het argument van de proportionaliteit - zijn propaganda. https://twitter.com/i/status/1722724880662053327 Read the full article

[hamsamor]

Hier zit ik dan. Ongewild beland in een tragische film. Is dit het dan? Een duister fragment in mijn leven, het zoveelste. Zo paranoïde over wat ik moet geloven, wat is er niet gelogen? Ben ik in gevaar of maak ik mezelf helemaal gek met de gedachten die me overvallen? Ik ben alleen op een vreemde plek die ik mijn thuis moet noemen, met een persoon die ik niet vertrouw. Wat moet ik nou?

Ik kan de deur niet uit zonder me af te vragen of ik mijn telefoon bij me heb. Is het slot omgeslagen? Ben ik veilig? Ik heb honger en wil naar beneden, of toch maar niet. Ik kan de confrontatie nu niet aan. Ik kan niet doen “alsof”. Iets waar jij blijkbaar niet veel moeite mee hebt.

Ik ga tegen mijn principes in, kei hard. Vrouwen die het slachtoffer zijn van vreselijke, onbezonnen mannen. Daar vecht ik voor, zij verdienen een stem. Maar bij jou is het net iets anders. Ik voel dat ik de waarheid niet van je te horen krijg. Ik heb mezelf gedwongen je te geloven. Ik schaamde me wanneer ik dat niet deed. Maar het voelt niet goed, het voelt echt niet juist.

Allerhande scenario’s spoken door m’n hoofd. Ik betrapte je eerder op kleine leugens, simpele leugens, onschuldige leugens. In hoeverre ben je in staat om te liegen op een gans ander niveau? Een niveau dat niet te accepteren valt. Wat van jou een gevaar maakt. Iemand waarbij ik liever niet in de buurt kom.

Ik heb moeite om je aan te kijken. Ik wil je blik vermijden. Ik weet niet wat ik zal zien en voelen als ik in je ogen kijk. Woede, angst, verdriet of medelijden? Alles is mogelijk. Als er iets is wat ik heb geleerd in mijn korte leven is dat ik niet snel meer verbaasd kan worden. Het leven zit vol onverwachte en absurde wendingen. En wij kunnen niet anders dan deze te ondergaan, ongewild, ongetemd.

Ik was hier totaal niet op voorbereid.