#omvangrijk

[twafordizzy]

NL-4K-Z

De laatste rit Nederlandse kunstenaars uit de tijd vanaf de 19-de eeuw. We zijn aanbeland bij de letter Z. U kunt verwachten: Willem de Zwart, Piet Zwart, Lambertus Zijl en Robert Zandvliet. Willem de Zwart (1862-1931, Den Haag) haakt aan bij de Haagse School maar krijgt gedurende zijn kunstenaarsschap steeds meer van doen met depressies die zijn schilderen beïnvloeden. In zijn topjaren…

[jurjenkvanderhoek]

FRITS KLEIN - DE KUNST VAN HET BEELD

Museum Heerenveen heeft een kleine tentoonstelling ingericht over het omvangrijke oeuvre van Frits Klein. De in 1924 geboren creatieve geest wilde kunstenaar zijn, maar werd de eerste Heerenveense reclameman. Vanwege het feit dat Klein in 2024 de eeuw zou aantikken, ware het niet dat hij in 2016 overleed, heeft het museum de tijd rijp geacht een kleine greep in zijn vele werken te doen. Men heeft een oproep gedaan particulier bezit in bruikleen te geven, zodat een kamer op de eerste verdieping van het oude gedeelte van het museum kon worden gevuld. Naar mijn idee een enigszins weggestopte uitstalling, want de tentoonstelling over het werk van Louis le Roy krijgt beneden ruimschoots aandacht: 100 jaar is niets. Le Roy is van hetzelfde bouwjaar als Klein, stierf vier jaar eerder, dus dat schept een band. Ze kenden elkaar, hadden weinig contact: de één prominent aanwezig, de ander meer bescheiden op de achtergrond. Hun werk wordt nu parallel in het museum gepresenteerd, maar het was een uitdaging geweest om deze markante Heerenveense kunstenaars te combineren in een enkele tentoonstelling.

Met Frits Klein onderhield ik een vriendschappelijke band. Vooral in de jaren nadat zijn geliefde vrouw Immie was overleden. Ik bezocht met hem diverse musea in de regio, en dan kwam altijd zijn blauwe bolide met de uitstekende muziekinstallatie daarin voorrijden. Hij was trots op zijn sportwagen en reed daarmee met mij op de passagiersstoel graag een extra rondje voordat we op de plaats van bestemming waren. Eerder al kende ik Klein en kwam wel bij hem thuis aan de Pastorielaan en de Woudsingel. Hij was mijn mentor toen ik, warm van de kunstacademie, een muurschildering in het toen nieuwe bijgebouw van de Gereformeerde Kruiskerk moest maken. In januari 2007 had ik een kort interview met hem voor mijn rubriek Kunststukjes in de offline Heerenveense Courant.

“Och-och-och, wat is het een hoop werk geweest!” Frits Klein komt van Oranjewoud en heeft een lang en productief leven achter zich. Niet echt in de kunst, zoals hij dacht het te kunnen maken. Een kind van voor de oorlog heeft erna geen rode cent. Dus een vakopleiding zat er niet in, maar wel een glanzende carrière in de reclame. Hij werd vormgever en tekenaar, maar nauwelijks schilder.

“Ik heb mooie tekeningen kunnen maken zo door de tijd. Veel boeken geïllustreerd en verschillende strips gemaakt. Kort werkte ik met striptekenaar Hans Kresse, ik maakte zijn achtergronden – natuur en architectuur. Wij pasten qua stijl goed bij elkaar. Hij bood mij een vaste baan aan, maar ik wilde mijn zelfstandigheid niet kwijt.”

Reclame is zijn vak en het vrije werk doet Frits ertussen door. En dat kan van alles zijn, van glas-in-lood tot muurschildering en van standbouw tot het ontwerpen van schepen.

“Ik heb eigenlijk teveel verschillende dingen gedaan. Misschien had ik me moeten specialiseren, maar in een kleine provincie als Friesland verdien je dan niets. Ik vind het fijn om te tekenen. In het voorbijgaan pak ik het wezen van de mens op. Aan de stijl zien de mensen direct dat het een tekening van mij is. (…) Ik weet hoe je een penseel moet vast houden. De technieken, ik ken ze allemaal. Maar voor de rest moet je het toch zelf doen.”

Voor de reclame nam hij een schriftelijke cursus, maar veel moest hij zelf nog in de praktijk uitvinden. Technisch heeft Klein het hele vak doorlopen.

“Het is een vak dat je uitoefent. Het is versierend vakwerk. De impressionisten vind ik geweldig. Die nieuwe realisten kunnen mooi schilderen. Het is de verbeelding van de werkelijkheid en dat vind ik een loffelijk streven. Het is wat het is. Ik vind abstract wel mooi, maar ik zie het niet als geweldig groots en geweldig mooi en schitterend en prachtig, het is gewoon sierkunst. Een versiering aan de wand, zo zie ik het. Kunst gaat dieper, het moet je grijpen. Je moet, of je wilt of niet, er steeds naar kijken. Je hoofd omdraaien en ernaar kijken. Het moet indruk maken, dan is het kunst. Dat gebeurt bij mij bijna nooit. Ik heb bewondering voor veel grote schilders, maar er zijn zoveel grote schilders. Het ambachtelijke zit er altijd achter. Ik heb ook wel veel versieringen gemaakt. Ik kom uit die stijl van de Jugendstil en Art Nouveau. In die stijl heb ik geleerd om versieringen te maken. Als je daar van uitgaat kom je niet gauw tot de abstractie. Pas na de oorlog begonnen ze te smijten met verf, dat kon ik niet. Dat lag me niet. Maar wat is er nu? Het is doodgelopen op dat abstracte en op dat vreselijke versieren. Sommigen vallen terug op het superrealisme. Wat is dat een monnikenwerk om zoiets te maken. Zo precies, zo zuiver! Surrealistisch zuiver, maar waar is het leven van die impressionisten? De Haagse school, dat is het! Dat is mooi. Het leeft, dat doet je iets.”

Frits Klein is van alle markten thuis maar maakt nergens een kunstje van. “Vroeger ben ik eens psychologisch onderzocht: wat is het karakter van deze mens. Dat werd aan de hand van mijn handschrift gedaan en dat had onder meer als uitslag: sterk gevoelig voor originaliteit. Hij wil toch graag altijd iets uit niets maken, wat anders maken. Dat heb je in de reclame ook, dat moet. Je moet steeds nieuwe dingen uitdenken. Vernieuwend bezig zijn. Veel geld verdienen ten koste van de kunst, dus met een eens uit gevonden en aangeslagen maniertje – dat is geen kunst.”

Kunst is een verbeelding voor de mensheid, zo dat ze het leven beter begrijpen. “Ik ben over de tachtig, maar ik heb nog nooit één keer mijn werk geëxposeerd. Ze vroegen me te gidsen in het oude Heerenveen. Want ik ben hier opgegroeid, ik ben een kind van voor de oorlog. Ik heb het hier helemaal zien groeien. Maar ze kennen me niet als kunstenaar, als iemand die iets leuks maakt. Ze weten wel dat ik van alles gedaan heb, ze kennen me wel. Maar ik denk toch dat het allemaal ligt aan het feit dat ik reclame deed en die strips gemaakt heb.”

In 2014 heeft Tresoar belangstelling voor het werk van Frits Klein. Welhaast zijn hele oeuvre, althans wat hij nog thuis heeft liggen, wordt door de schatbewaarders van het Friese verleden overgenomen. Hij krijgt een tentoonstelling in het Fries Landbouw Museum waarvan hijzelf nog de opening heeft mogen meemaken. En nu is er dan een uitstalling in Museum Heerenveen. Hoewel klein van omvang doet het enigszins recht aan waarmee Klein tijdens zijn leven zoal heeft gewerkt. Het geeft aan hoe veelzijdig hij was, maar toch worden zijn muurschilderingen daarbij node gemist. Er zijn al vele verdwenen doordat gebouwen zijn afgebroken of in handen van een andere eigenaar zijn gekomen. Ook mis ik het figuurtje waarmee Frits bekend is bij het grote publiek en dat nog iedere dag commentaar geeft in de Leeuwarder Courant. Hoewel verbannen van de voorpagina, is het nog voortdurend een vaste rubriek in de krant. Het mannetje liet zich wel zien bij Tresoar maar is afwezig in Heerenveen. Wel zijn er de onlangs aan het museum geschonken oorlogstekeningen te zien. Daaruit blijken het scherpe oog en het treffende handschrift van Frits Klein. Een opmerkelijke Heerenvener.

Frits Klein - Eeuwig creatief. Tentoonstelling bij Museum Heerenveen, Minckelersstraat 11 in Heerenveen. 28 september 2024 tot en met 19 januari 2025.

[jogjadays]

De laatste week was voor Sam druk met allerlei meetings en voorbereidingen, en voor mij druk met werk. Ik was dus blij dat we gisteravond een uitstapje hadden. Sam had namelijk gezien dat er bij de Prambanan-tempel, de grootste Hindoeïstische tempel van Indonesië en gebouwd rond de 9e eeuw, een avondvoorstelling zou worden gegeven van het Ramayana-ballet. De Ramayana is een 'epos' uit India. Het is een omvangrijk verhaal dat een belangrijke hoeksteen vorm van het Hindoeïsme. Het gaat over Rama, zijn broer en zijn vrouw Dewi Sita, die ontvoerd wordt door een soort demoon. Uiteindelijk weet Rama, met de hulp van Hanuman (een Godheid in de vorm van een sprekende aap), de demoon Ravana te verslaan. Het verhaal wordt onder andere beschreven in reliëfs op de Prambanan-tempel zelf, maar komt voor in allerlei Zuid-(Oost) Aziatische culturen, waaronder in Cambodja en dus Indonesië. Om bij de Pramaban-tempel te komen hadden we overigens een GoCar besteld. We waren met z'n vieren en dan betaal je ongeveer 6 euro om in zo'n 40 minuten naar de tempel te komen (als het verkeer meezit). GoCar is onderdeel van de Gojek app. Het is net als Uber, alleen dan uitgebreider. Het complex waar het ballet gehouden werd ligt dichtbij de tempel zelf zodat je er een ideaal uitzicht op hebt. Er is daar een restaurant waar een feestje gehouden werd, en het openluchttheater zelf (ik weet niet precies wat ze doen als het regent, maar gelukkig bleef het droog). Het theater is mooi en netjes en alles was goed geregeld. Kaartjes zijn vanaf zo'n 12 euro tot meer dan 20 voor VIP. Wij betaalden ongeveer 18 euro per kaartje, wat voor Indonesische begrippen wel veel geld is, maar het bijna alleen voor het uitzicht al waard was. Anyway, tot zover de toeristische voorlichting. Aanstaande dinsdag moeten we vroeg uit de veren (half 4 's nachts) om op pad te gaan naar de Borobodur. Sam heeft een gids gevonden via Instagram die één van de grootste experts is met betrekking tot de links tussen Cambodja en Java. We hebben hem al ontmoet van de week en hij is supergrappig en houdt van praten. Hij heeft een hele tour voor ons voorbereid waarbij we dus onder andere de Borobodur zelf bezoeken, maar ook wat andere 'sights' er omheen. Hij zei dat hij nog een verrassing heeft gepland, dus we zijn heel benieuwd.

[joostjongepier]

Wat?   Huis, tuin en vijver met waterlelies van Monet

Waar?   Giverny

Wanneer?   3 augustus 2023

Mijn laatste dag in Parijs, besteed ik grotendeels buiten Parijs. En vandaag staat er ook geen museumbezoek op het programma. Niet dat ik me vandaag niet met kunst ga bezighouden. Zeker wel, maar ik ga geen schilderijen of beelden bekijken, maar op ‘bedevaart’ naar twee plaatsen die een bijzondere plek innemen in het leven van twee belangrijke kunstenaars. Om acht uur precies vertrekt er een busje vanaf een café op een steenworp afstand van de Arc de Triomph. De bedoeling is dat ik daar straks inzit. Aangezien mijn hotel zich aan de andere kant van de stad bevindt en het halve metronetwerk er vanwege werkzaamheden uitligt, zit ik dus om even over zes aan het ontbijt.

De eerste halte van deze dagexcursie leidt naar Giverny. Daar kocht impressionist Monet een huis waarin hij van 1883 tot zijn dood in 1926 woonde. Het huis kan nu bezocht worden, evenals de omvangrijke tuin die erbij hoort. Wat echter vooral veel bezoekers trekt is de vijver met waterlelies die Monet een paar jaar later aan zijn bezit toevoegde. Afgelopen zondagochtend bezocht ik Musée de l’Orangerie. Daar zijn twee ovale zalen waarvan de wanden vrijwel volledig zijn gevuld met schilderijen die Monet van de waterlelies maakte. De vijver in het echt zien, compleet met de wilgenbomen waarvan de takken tot op het water reiken, is een bijzondere ervaring. Ik probeer me in te denken hoeveel dagen de schilder hier aan de waterkant moet hebben gezeten. Iedere keer met een ander resultaat, afhankelijk van seizoen, weersomstandigheden en tijdstip. Zelf krijg ik een aardige illustratie van hoe het uiterlijk van de vijver kan veranderen. We komen aan met druilerig weer. Na een half uurtje verschijnt er voorzichtig een waterig zonnetje. Het wateroppervlak ziet er gelijk heel anders uit.

De tuin bij het huis doet me denken aan die bij de woning van schilder Max Lieberman aan de Wannsee, die ik een aantal jaren geleden bezocht. Het huis is echter totaal anders. Was Liebermans huis echt een herenhuis, dat van Monet is meer een boerenhuis, compleet met krakende vloeren. Het vroegere atelier doet tegenwoordig dienst als souvenirshop en uiteraard leidt de route naar de uitgang via deze winkel vol Monet-snuisterijen.

Voor we Giverny verlaten, brengen we nog een bezoek aan de kerk en het familiegraf van Monet. De gids doet, samen met een collega, de ingewikkelde familieverhoudingen uit de doeken, iets waar ik me hier niet aan ga wagen.

[rotterdamvanalles]

Een ruimte met kaartenbakken van de burgerlijke stand en bevolkingsadministratie in het stadhuis aan de Coolsingel, 1920-1922.

In 1850 beginnen gemeenten in Nederland de gegevens van hun inwoners permanent vast te leggen. Dat doen ze nu nog steeds. Het bestand waarin ze die gegevens noteren noemen we het bevolkingsregister. Iedere gemeente had vroeger zijn eigen werkwijze.

Van de inwoners van een stad of dorp werden de officiële namen, geboorteplaats en –datum, geslacht, burgerlijke staat, religie, beroep en adres vastgelegd. Van gezinsleden werd de relatie tot het gezinshoofd genoteerd. Soms werden daar gegevens als datum van vestiging, vertrek uit de gemeente, vorige en/of volgende woonplaats en nationaliteit aan toegevoegd.

De eerste bevolkingsregisters zijn soms onvolledig en wat minder betrouwbaar dan de twintigste-eeuwse. Geregeld ontbreekt de geboorteplaats of deze staat aangeduid met “in de Provincie”. Dat betekent: niet in deze gemeente, maar elders in deze provincie. In plaats van de geboortedatum gaf men soms de leeftijd aan of alleen het geboortejaar. Namen komen niet altijd overeen met de officiële namen uit de burgerlijke stand. De ambtenaren noteerden de gegevens die werden opgegeven door de bewoners en controleerden ze niet bij de burgerlijke stand.

Voor het aanleggen van het eerste bevolkingsregister in Rotterdam maakte men gebruik van de gegevens van de volkstelling van 1849. Deze werden aangevuld met recente veranderingen en bijgehouden tot 1862. Er waren destijds 15 wijken. Los daarvan bestond een apart register voor schippers en één voor mensen die tijdelijk in de stad verbleven.

In 1861 kregen gemeenten de opdracht de bevolkingsregisters te vernieuwen. Omdat de administratie zo omvangrijk was, duurde het tot eind 1862 voordat iedereen juist vermeld stond in de nieuwe registers. Deze bleven tot 1880 in gebruik.

In 1880 ging Rotterdam over naar een alfabetische bevolkingsregistratie per gezin.

De fotograaf is Frans van Dijk en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam.

[indegazettevanindegazettepuntbe]

Drugsnetwerk ontmaskerd in Sclessin: omvangrijke vangst en arrestatie https://www.indegazette.be/drugsnetwerk-ontmaskerd-in-sclessin-omvangrijke-vangst-en-arrestatie/?utm_source=dlvr.it&utm_medium=tumblr

[kikotapasando]

Omvangrijk mensenhandel-onderzoek: 7 aanhoudingen

Omvangrijk mensenhandel-onderzoek: 7 aanhoudingen Nieuwsbericht | 13-12-2024 | 13:44 Eind november zijn zeven personen aangehouden in een onderzoek naar grootschalige mensenhandel/smokkel van Zuid-Amerikaanse prostituées. De verdachten zijn vijf mannen en twee vrouwen in de leeftijd van 26 tot 45 jaar uit Den Haag, Harderwijk, Wassenaar en Putten. Zij zitten sinds hun aanhouding vast op…

[edfultioptin1970zz]

Live Wedden bij Scori PRO

Scori PRO tilt live wedden naar een hoger niveau door een naadloze ervaring te bieden. Deze platform biedt fans de mogelijkheid om real-time in te zetten op wedstrijden en evenementen, waarbij elke seconde telt. Of het nu gaat om voetbal, tennis of basketbal, Scori PRO combineert snelheid, precisie en veelzijdigheid voor een unieke wedervaring.

Snelle Reactie in Tijd

Met ScoriPRO kunnen fans razendsnel reageren op aanpassingen tijdens een wedstrijd. Scores, kaartjes, of sets worden direct verwerkt, zodat spelers hun strategie kunnen aanpassen. Deze snelheid geeft een extra laag spanning en maakt het mogelijk om volledig in het moment te wedden. Het live wedden biedt meer dan 30 markten per evenement, waardoor er voor elke fan iets te vinden is.

Kweek Aanbieding van Atletiek

Omvangrijke voetbalwedstrijden zoals de Eredivisie tot globale evenementen zoals de NBA en Wimbledon, Scori PRO levert een breed scala aan opties voor sportliefhebbers. Dankzij de samenwerking met toonaangevende dataleveranciers zijn alle directe statistieken en updates uiterst accuraat. Dit helpt het eenvoudig om goed geïnformeerde beslissingen te nemen, zelfs in moeilijke omstandigheden.

Gebruiksvriendelijke Interface

Interface van ScoriPRO is gecreëerd om intuïtief en overzichtelijk te zijn. Gebruikers kunnen snel door competities bladeren, weddenschappen plaatsen, en actuele resultaten volgen, allemaal vanuit één venster. De mobiele compatibiliteit zorgt ervoor dat klanten altijd en overal toegang hebben tot hun geliefde inzetten, of het nu in huis is of onderweg.

Online Uitzending alsook Data

Scori PRO voegt een extra dimensie toe met live streaming en gedetailleerde wedstrijdstatistieken. Fans kunnen evenementen in real-time volgen en tegelijkertijd hun weddenschappen beheren. Deze integratie van data en beeldmateriaal geeft een unieke kijk op de actie, wat zorgt voor een meer betrokken ervaring.

Baandoorbrekende Functies zoals Cash Out

Met de Optie Cash Out kunnen wedders bij Scori PRO hun winst veiligstellen of verliezen beperken voordat een evenement eindigt. Deze feature biedt meer controle en flexibiliteit, wat vooral belangrijk is bij live wedden. Samen met de mogelijkheid om meerdere weddenschappen te combineren in een enkele betslip, biedt dit een veelzijdigheid die aansluit bij elke strategie.

[pietervierstraete]

Soundtrack to a Coup d'Etat (2024)

In aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen van 2024, dook Leopold II terug op in Oostende. De man heeft een groot standbeeld aan de Drie Gapers, maar is in mijn ervaring verder eigenlijk nergens nog vertegenwoordigd als idee, ideologie of moreel kader.

Standbeeld Leopold II aan de Drie Gapers in Oostende

Het voormalige stadsbestuur wilde hier wel mee dealen, en stelde voor om een nieuw kunstwerk bij het ruiterstandbeeld van de Belgische koning te plaatsen, bedoeld om een ruimere context te schetsen. Daarvoor werden elf mogelijke kunstwerken aangeboden, waaruit ook de Oostendenaar een keuze kon maken. Er kwamen dialoogmomenten, en een interactieve website stond online.

Mij persoonlijk beviel geen enkele van de elf voorstellen, en nu de winnaar ene Hew Locke is gebleken, is dat eigenlijk niet veranderd. Ik begrijp het niet.

Rome

Geen zorgen, ik begrijp wel waarom dit gesprek zinvol om voeren is, want het leidt direct tot de vragen wat wij zijn, wat een Belg is, een Oostendenaar, een West-Vlaming, een mens, en België als land.

Reizen is leerrijk, en die laatste keer in Rome is het me opgevallen hoe helder alles daar op historisch vlak gedefinieerd is, alsof iedereen eenzelfde parcours heeft afgelegd, met een gemeenschappelijke en zeer genuanceerde historische identiteit als gevolg, die toch voor een enorme stabiliteit leek te zorgen onder deze generatie Romeinen. Dat uitte zich onder meer in de zorg waarmee ze omgingen met hun stad, hun geschiedenis, elkaar, en toeristen die zich wisten te gedragen.

In het kort: wat een lieve mensen.

Egypte

Dingen kort samenvatten is noodzakelijk als je een idee wil delen, dus laten we vooral niet vergeten dat Romeinen veel naar Grieken hebben gekeken, en Grieken veel naar Egyptenaren, en wat die voor ons hebben nagelaten is waanzinnig, maar gelukkig ook eenvoudig samen te vatten als volgt: "As above, so below".

De reeks van John Anthony West blijft een gigantische aanrader

Wij maken deel uit van een waanzinnig groot geheel, en jezelf daar van loskoppelen kan alleen leiden tot verlamming.

Ter illustratie:

"She had been waiting for this moment her entire life, only to realize she had never found any way to reason herself to a conclusion, to embrace the spiritual. But neither had she been able to reason to nihilism. She had been paralyzed, as all moderns are, by skepticism - an inability to truly convince themselves either way."

Onze voorouders wisten (op dat vlak) beter, en ontwierpen hun wereld op basis van onze plek in de kosmos.

Dat dit waarde- en zinvol was, blijkt uit de duurzaamheid van die Egyptische samenleving - minstens vijfduizend jaar (en misschien wel veel langer). Als de VS of wie dan ook vandaag, dat zou willen halen, zullen er letterlijk mirakels moeten gebeuren - al mag je die zeker nooit uitsluiten.

België

Terug naar België, het land waarin ik naar verluidt leef, al heb ik daar eigenlijk nog nooit tastbare bewijzen voor gezien, toch niks zo tastbaar als de Noordzee in je gezicht als het drie graden is.

Wat wél in de buurt komt, is Soundtrack for a coup d’état waarschijnlijk de belangrijkste en beste Belgische film ooit, die het soort zaken hierboven beschreven op een schaal toont, die zo omvangrijk is, dat je ervan begint te duizelen. Ik zal echt niet de synopsis beschrijven, maar dat Khrushev ooit met zijn schoenen op tafel sloeg, dat wist ik. Dat het over België ging, absoluut niet, en dat de man alleen zinnige dingen zei, al helemaal niet.

Niet dat ik daarmee voorstel de geschiedenis compleet te herschrijven, laat vooral de eerste die zonder zonde is de eerste steen gooien. Deze film toont gewoon op onnavolgbare wijze nog maar eens aan dat je je nooit, never ever, niet mag laten beïnvloeden door welke politiek dan ook, maar vooral voor jezelf moet leren denken.

Terug naar Oostende

En dat doen de meeste mensen ook echt, meer dan men soms van elkaar lijkt te denken. Volgens mij wordt het voorgestelde kunstwerk aan de Drie Gapers daarom zo weinig gedragen door de Oostendse burgers, omdat het veel te omzichtig, obtuus, impliciet en slap is. Mij bevalt het ook niet. Het staat ver van de praktijk, en is niet eenduidig en eenvoudig. 'Juist' is bijna altijd eenvoudig en eenduidig.

Zet gewoon aan de overkant van dat paard een minstens even groot standbeeld van Patrice Lumumba, een stoïcijnse Held die wél geëerd zou mogen worden, hoe die zich temidden corrupte en volgevreten vetzakken manifesteerde alsof ie weggelopen was uit Gladiator (de eerste welteverstaan).

Maar helaas, opnieuw lijkt men voor omwegen te kiezen. In de plaats is de mans mausoleum recent zowaar gevandaliseerd.

Schandalig.

Gezien op 18-09-2024 in Studio Skoop

[ronnydeschepper]

Prudens Van Duyse (1804-1859)

Prudentius Joannes Maria (Prudens) van Duyse (Dendermonde, 17 september 1804 – Gent, 13 november 1859) was een voorvechter van de Nederlandse taal, auteur van een omvangrijk oeuvre (dichtwerk, geschiedenis, essays) en vanaf 1838 stadsarchivaris van Gent. Continue reading Prudens Van Duyse (1804-1859)

[reneleijen]

Nederlandse politie leidde onderzoek naar darkwebmarkt

Onder leiding van de Nederlandse politie is afgelopen zomer de ‘omvangrijke’ darkwebsite Bohemia/Cannabia opgerold. Op die site werden zowel drugs als cybercrimediensten aangeboden. Volgens de politie was Bohemia/Cannabia ‘s werelds ‘grootste en langstlopende internationale darkweb-markt aller tijden’. Bij de actie, samen met opsporingsdiensten uit Ierland, Groot-Brittannië en de VS, werden eind…

[twafordizzy]

Volg K. Schippers en dan... tasten

bron beeld: trouw.nl K. Schippers (1936-2021) is een onnavolgbare schrijver. Een PC Hooftprijs-winnaar die vast niet stukgelezen wordt. Daarvoor is zijn oeuvre (romans, gedichten, verhalen en beschouwingen) te omvangrijk en nogal complex. En dat is vreemd want zijn taalgebruik is niet moeilijk, eerder een beetje vreemd. Als lezer moet je openstaan voor zijn schrijven; hem volgen in zijn spel met…

[jurjenkvanderhoek]

REPRISE GIORGIO MORANDI IN MUSEUM BELVÉDÈRE

Zaterdag 24 februari 2018 zwaaiden de deuren van Museum Belvédère voor het publiek open bij de tentoonstelling Giorgio Morandi | Bologna. Na deze eerste dag zouden de bezoekers in grote aantallen het museum weten te vinden. Want iedereen wilde het intieme werk van deze befaamde Italiaanse kunstenaar met eigen ogen zien. Belvédère beleefde in het jaar van Culturele Hoofdstad Leeuwarden een hoogtepunt in de reeks van haar activiteiten. Een lang gekoesterde wens ging ermee in vervulling. Namelijk om het werk van Morandi in Nederland te tonen. In de namiddag van de vrijdag voorafgaand aan die 24e februari was de tentoonstelling na een lange voorbereidingstijd en een complete herinrichting van de oostvleugel al officieel geopend. En had conservator Han Steenbruggen niet onder stoelen of banken gestoken hoe blij hij was, dat zijn museum het voor elkaar had gekregen dat na jaren de werken van deze kunstenaar weer in ruime mate in Nederland getoond werden. En dat voor een relatief klein museum als Belvédère is.

Hoewel Museum Belvédère zich in eerste instantie vooral concentreert op het werk van Friese beeldende kunstenaars en geestverwanten op het Nederlandstalig kunstterrein, wil Steenbruggen bij zijn aanstelling als directeur in 2008 de blik verruimen. Deze nauwe visie knelt op den duur, hij wil deze verbreden zonder van de koers af te wijken. Eerstens gaat Steenbruggen de collectie herschikken. Hij wisselt daarna tentoonstellingen met regionale oriëntatie af met exposities waarin de verbanden en ook contrasten met kunst van verder kunnen worden uitgediept. En dan sluit het werk van onder meer Giorgio Morandi uitstekend aan op die ambitie. Want de meeste van de kunstenaars die zich verbonden voelen met Museum Belvédère blijken een bijzondere binding met de Italiaanse meester van het stilleven te hebben.

De kleine hoofdpresentatie Giorgio Morandi | Nederland wordt daarom aangevuld met werk van kunstenaars die verwantschap voelden en voelen met Morandi. Uit deze tentoongestelde werken valt op te maken dat de schilderijen van de Italiaan op de juiste plek zijn in Museum Belvédère. Want het zijn overwegend kunstenaars uit de collectie van dit museum die in hun werk eenzelfde stille balans zoeken. De kunstenaars van hier voelen met Morandi een collectieve zwakte verstilling, eenvoud en intimiteit in het werk aan te brengen. Eenzelfde behoefte de zuivere waarneming te spiegelen aan binnenwerelden, schrijft Han Steenbruggen in zijn voorwoord tot een bescheiden catalogus. Dit boekwerk verscheen bij de kleine tentoonstelling van een negental werken uit Nederlandse collecties. Want na een groter overzicht in 2018 doet Belvédère het na 5 jaar nog eens letterlijk dunnetjes over.

In de catalogus wordt de complete Nederlandse collectie getoond. Op zaal hangen negen van de totale elf, daar er twee op dit moment voor Belvédère niet beschikbaar zijn. Met Giorgio Morandi | Bologna had het museum een topper in handen. De tentoonstelling in 2018 werd druk bezocht ondanks de soms tropische temperaturen van dat oververhitte jaar. Het publiek zocht de koelte van de museumzaal, hoewel deze in de warme tinten van Italië waren geverfd. Na afloop van deze tentoonstelling bleef door schenking een uitgeleend schilderij in de collectie van Museum Belvédère achter. Dit schilderij vormt de aanleiding en is nu het middelpunt van deze kleine serie uit het omvangrijke oeuvre van Morandi. In het boek belicht Steenbruggen nog de aanwezigheid van zijn werk bij eerdere tentoonstellingen in Nederland. Hij plaatst de schilder in de kunstgeschiedenis. Morandi bleef zijn gehele leven vrijwel op dezelfde plek wonen. Sporadisch verbreedde hij zijn gezichtsveld. Door deze teruggetrokken manier van leven kon hij in afzondering zijn kunst tot bloei laten komen. In de betrekkelijke afzondering en ver van de rumoerige kunstcentra ontwikkelde hij de eigen wijze van uitdrukken.

Hoe kan het dat de kleine schilderijen waarop vazen, potten en blikken zijn afgebeeld in een behoudend en ingehouden kleurschakering zoveel internationale aandacht krijgen. Waar de vonk overslaat in de kunst zal nooit omschreven zijn. Op welk moment het werk communiceert met de kijker is een mysterieus gegeven, bovenaards bijna. Bij Morandi is het de eenvoud en de zuiverheid die de doorslag geven. Het componeren van het stilleven. De attributen staan stijf tegen elkaar aan alsof deze steun zoeken en vinden. Er zijn nauwelijks restvormen te ontdekken omdat de schilder daarvoor geen ruimte geeft. Hoewel er voldoende leven in de penseelvoering is, iedere verfaanzet en elk uitsmeren is zichtbaar, heerst er een onwereldse stilte in het onderwerp. Dezelfde onderdelen worden wel verschillend gerangschikt of vanuit een ander standpunt bekeken. Zo lijken composities op elkaar maar hebben telkens een andere uitstraling.

“Je moet voorbij de potjes en bekertjes kijken” lees ik ergens in de catalogus. Dan raak je geboeid door de kleuren, de gepenseelde verfstructuren, ritmen en verhoudingen. Dan is het stilleven geen samenraapsel van potjes en vaasjes, maar is het een spel van vormen en kleuren. Dan zie je door de werkelijkheid een abstract gevoel. Die emotie die andere kunstenaars welke zich weten te vinden in het werk van Morandi ook willen overbrengen op de beschouwer. Nietszeggende voorwerpen krijgen in tere schakeringen van rose, violet en blauw op doek een nieuw leven. Eenvoudig en onopvallend, vertrouwelijk en intiem. “Het naast-elkaar wordt bij-elkaar”, schrijft Vitale Bloch in 1950 – welke beschouwing in de catalogus is herdrukt, “de hogere mathematiek is, zoals in alle echte kunst poëzie geworden.” De potjes zijn de woorden in het gedicht. Stijlfiguren die op hun tenen de jambe dansen. Het zijn geen dode dingen meer, de objecten zijn gaan leven. Stil staan ze nog in gelid, maar ze kunnen zich zo uit het keurslijf wringen om een eigen weg te gaan. Aldus gaat dat stel ik me voor wanneer de lichten doven, de deuren sluiten en het stil en leeg is op zaal. Dan komen de potjes en bekertjes los en rekken zich uit, om overdag weer lenig op de plaats rust te kunnen staan.

Met Han Steenbruggen te spreken zijn het die kleine, pretentieloze vaasjes, flesjes en potjes die de eerste blik vangen en de schilderijen hun intimiteit en zo herkenbare menselijke onschuld verlenen. “De artistieke uitwerking (…) tilt het beeld vervolgens naar een emotioneel niveau, maakt dat het beeld appelleert aan alles wat in ons leven breekbaar is en gekoesterd wil worden. Voorstelling en uitwerking liggen in Morandi’s werk in elkaars verlengde, verhouden zich tot elkaar als maat en melodie.”

Giorgio Morandi | Nederland. Schilderijen van Giorgio Morandi in Nederlandse collecties. Catalogus bij tentoonstelling in Museum Belvédère, 2023.

[regiowestfriesland]

Minderjarige verdachte ernstige misdrijven Amsterdam en Hoogkarspel aangehouden

De politie heeft in de nacht van vrijdag op zaterdag 5 oktober 2024 een minderjarige jongeman aangehouden die wordt verdacht van ernstige misdrijven in Amsterdam en Hoogkarspel. De jongen is aangehouden nadat de politie vrijdagavond beeldmateriaal had gedeeld en vroeg om herkenning. Een groot team van rechercheurs is vrijdagmiddag een omvangrijk onderzoek gestart toen duidelijk werd dat de…

[stuyfssportverhalen]

Een droom of nachtmerrie?

Een droom die veertig  jaar duurt en die in de toekomst waarschijnlijk over gaat in een nachtmerrie: over dat laatste straks meer. Eerst die genoemde droom van wielerlegende Rini Wagtmans waarin  hij droomt over een wielermuseum.  Wagtmans maakt zich namelijk zorgen. Want wat gebeurt er met zijn omvangrijke wielercollectie verpakt in honderdzeventig dozen als hij ter hemel trekt? Om maar meteen…

[sterkontruimingen]

Een uitgebreid overzicht van de kosten voor het leegmaken van winkelpanden

Het ontruimen van winkelpanden kan erg ingewikkeld en complex zijn, van voorraadbeheer tot omvangrijke inrichting, waarbij zorgvuldige planning voor uitvoering vereist is. U wilt waarschijnlijk weten hoe u de logistiek van het leegmaken van een winkel efficiënt en met minimale verstoring aanpakt. Bij het ontruimen van winkelpanden zijn de ins en outs afhankelijk van kosten, tijd en expertise om ervoor te zorgen dat de overgang soepel verloopt.

For more information, visit: https://medium.com/@ontruimingensterk/een-uitgebreid-overzicht-van-de-kosten-voor-het-leegmaken-van-winkelpanden-c197fbfb51f6