#off campus elle kennedy

[bookishpedia]

Garrett: *Trying to fill out legal paperwork stuff* Which hospital were you born in?

Logan: Bold of you to assume I was born at all.

Dean: I personally was created in a lab.

Tucker: I just straight up spawned, lol.

[sincerelydearjohn]

Sabrina James: why are Garrett and Logan sitting with their backs to each other?

John Tucker: they had a fight

Sabrina: then why are they holding hands?

Tucker: they get sad when they fight

[ephemeralsx]

dean: logan isn’t answering his phone

garrett: i’ll call

dean: tucker and i have tried for the past hour what makes u thi-

logan: hello?

[mujhekyamaitosojaaungi]

I have read the first four books of off campus series and I LOVED them all so much.. It's hard to pick a favourite..still

It's in this order

Dean Heyward-Di Laurentis

Garrett Graham

John Logan

John Tucker

I am excited to read the legacy... I absolutely loved the friendship between the boys...it made me feel all giddy and good..it was so fulfilling in every way.

[chaselynnreads]

Hello

My name is Chaselynn im 17 years old and I will be writing for tumblr and wattpad. My wattpad username is the same as this one.

A little about me:

I love the fall, I love baseball (GO CUBS), sports romances are my favorite things to read, and im a lover of Taylor Swift (Red TV, Folklore, and Speak Now TV are my favorites)

I will be writing about a few things. Marvel (Bucky Barnes x Reader) ACOTAR (Azriel x Reader, Cassian x Nesta) and my own spin off of the Off Campus series by Elle Kennedy.

I DONT NOT OWN ANY OF THESE CHARACTERS

I hope you guys can enjoy these stories

Love,

Chaselynn

[noveljoys]

hit the 50k word mark on my work in progress!

a little over half-way there 💪🏼

[hopelaina]

Okay, let’s talk about the Off-Campus hockey, college based series.

Each book follows a specific couple (a player from the hockey team, and a gal attending the university). Each of them comes with their own trauma and baggage as they navigate their attraction for each other and deal with the problems that life throws at them, ultimately falling in love with each other, dealing with more issues, and living happily ever after - sort of.

As a whole, I really enjoyed this series and its final novella at the end. I liked the couples for the most part but I also liked the conflicts they struggled with and dealt with. Some of which I could relate to. The romance and spice was great - wasn’t the biggest fan of all the dirty talk. Got a bit cringy at times. There were some cheesy aspects to it, and certain characters I was rolling my eyes at, but overall it gets a thumbs from me.

I think the only book/couple I didn’t like was Logan/Grace. Idk…it was just random, and slightly uncomfortable to me. They meet by random chance when Logan knocks on her door at her dorm which is the wrong location, and then he ends up hanging out with her and they fool around. Maybe it’s because I prefer a slow burn, so it just throws me off when the couple first meets and gets right down to it. Plus, the whole situation where Logan was using Grace as a distraction essentially wasn’t great either. Their relationship wasn’t exactly built on the greatest foundation and boy had to fight hard to get her back.

The fourth book was my least favorite in terms of story, because we got the surprise pregnancy trope. Not my favorite type of romance to read. I liked the leads and how they built their life towards the end, but kind of hated how there wasn’t a whole lot of communication between the two till the very end when they cleared the air between them. Also, another trope I hate - miscommunication. JUST TALK TO EACH OTHER😤

And then for the 5th book, we had the novella that featured all four couple a few years later after college. Some got married, went on their honeymoon, got engaged, had a baby. Overall, I really liked the novella. I liked how they all still had problems to deal with or new issues came up that strained their relationship with each other, and how they worked to fix it. A fluffy, low conflict romance is okay, but I really like when trouble brews and see how our leads work to solve it, especially when the problems can be relatable to the reader.

I understand that some people might not like this type of series, given there can be quite a few triggers with it, or they prefer to read something that’s not relatable and can take their mind off their own problems and struggles. But I personally appreciate these types of romances, because at the end of the day, it makes me feel less alone with my struggles. And as I read about these characters working through their traumas and conflicts, it sometimes gives me the courage or motivation to work on mine as well.

[mydeeplife]

Logan

Ellerimle oynamamak için ceplerime soktum. Endişeliydim ve neden olduğuna dair hiçbir fikrim yoktu. Daha önce hatunlarla konuşma konu­ sunda hiç sorunum olmamıştı.

"Naber?" İlgisiz bir şekilde bornozunun önünü kavra­ dı, sanki açılmaya tehlikeli bir şekilde yakın olduğunu fark etmişti.

"Sonuna kadar gelmedin, değil mi?" Soru daha ben en­ gel olamadan ağzımdan kaçıverdi.

"Neyin sonuna..." Durdu, anlamaya başladığında ya­ nakları kızarmaya başladı. "Ah. Demek istediğin...?"

Dişlerimi sıkıp onayladım.

"Şey...hayır," diye itiraf etti. "Gelmedim."

Dudaklarımı doğal, somurtmayan pozisyonda tutmak

için mücadele ettim. "Neden bana tersini söyledin?" "Bilmiyorum." İç geçirdi. "Sen çoktan bitirmiştin. Ve sa­ nırım egona falan zarar vermek istemedim. Önceki gün bir makalede erkeklerin bu tür şeylerde ne kadar duyarlı ol­duğunu okumuştum. Eğer kadın orgazma ulaşamazsa er­ keğin yetersizlik hissini tetiklediğini falan. Ama kadınların yüzde onunun cinsel ilişki sırasında orgazm olmadıklarını biliyor muydun? Yani istatistiklere bakarsak, erkekler ger­çekten şey hissetmemeli..."

"Yine şu gevezelik şeyini yapıyorsun."

İfadesi utangaç bir hal aldı. "Üzgünüm."

"Gevezelik etmene aldırmıyorum. Egom için endişe­lenmene memnun oldum." Ona sırıttım. "Endişelenmelisin de."

Sersemlemiş göründü. "Niçin?"

"Çünkü durmadan nasıl olup da seni boşaltamadığımı düşünüp duruyorum." Omzumu silktim. "Ve bunu değiş­tirmeyi ne kadar çok istediğimi."

Grace'in bembeyaz yanakları sadece saniyeler içinde so­ luk pembeye dönüştü. Gördüğüm en dışavurumcu yüze sahipti, hissettiği her şeyi öyle çabuk gösteriyordu ki. Onu okumanm bu kadar kolay olmasına minnettar oldum, aksi halde son söylediğim şey üzerine uzayan sessizliği beni endişelendirebilirdi. Ama gözlerindeki merakın parıltısı onu korkutup kaçırmadığımı onaylıyordu.

"Gerçekten mi?" Alnını kırıştırdı.

"Evet." Ona doğru bir adım atarken dudaklarım ufak bir gülümsemeyle kıvrıldı. "Yani bana izin verecek misin, vermeyecek misin?"

Yüzünden telaşlı bir ifade geçip gitti. "Neyi yapmana izin vereceğim?"

"Seni boşaltmama."

ifadesindeki huzursuzluğun eriyerek sıcak heyecana dönüştüğünü görünce memnun oldum. Ah evet, onu hiç korkutmuyordum. Tahrik oluyordu.

"Aa..." Boğuk bir kahkaha koyuverdi. "İlk defa bir er­kek kapımda belirip benden bunu istiyor. Bunun kulağa ne kadar delice geldiğinin farkındasın, değil mi?"

"Delilikten mi bahsetmek istiyorsun? Sikik hafta so­numun hepsini bunu yapmayı hayal ederek geçirdim."

Göğsüm hüsranla yükseldi. "Normalde böyle pisliğin biri değilim, tamam mı? Durmadan birileriyle yatıp kalkıyor olabilirim ama birlikte olduğum kadının iyi vakit geçirdi­ ğinden hep emin olurum."

İç geçirdi. "İyi vakit geçirdim zaten."

"Eğer menimi boşaltıp gitmeseydim çok daha iyi vakit geçirecektin."

Şimdi yine gülüyordu, bu da bana iç geçirtti. "Beni bura­ da öldürüyorsun güzelim. Sana çığlık attıracak bir orgazm vermek istediğimi söylüyorum ve sen bana gülüyor mu­ sun?" Sırıttım. "Az önce egomun kırılgan olduğu konusun­ da anlaşmadık mı?"

Dudakları titremeye devam etti. "Gitmen gerektiğini sa­ nıyordum," diye hatırlattı.

"Buradan kütüphaneye gitmek on dakikamı alır. Bu da yirmi dakikam var demektir." Gülümsemem şeytani bir hal aldı. "Eğer seni yirmi dakikada zirveye ulaştıramıyor- sam, o zaman bir şeyleri kesinlikle yanlış yapıyorum de­ mektir."

Grace ıslak, koyu renkli bir tutam saçla oynadı, göz­ le görülür şekilde gergindi. Bakışlarım dudaklarına indi, nemlendirmek için dilini çıkarınca parlamışlardı. Onu öpme dürtüsü damarlarımda vızıldadı ve havada salman beklenti boğazımı gerecek kadar yoğundu.

Bir adım daha attım. "Eee?"

"Şey..." Soluğu aceleci bir şekilde çıktı. "Elbette. Eğer istiyorsan."

Bir kahkaha patlattım. "Hem de fena halde istiyorum. Ama sen istiyor musun?"

"E-evet." Boğazını temizledi. "Evet."

Gittikçe yaklaştım ve yine gözleri alev aldı. Beni istiyor­ du. Ben de onu istiyordum ama hızla sertleşen aletime uslu olmasını emrettim. Bu bizimle ilgili değil dostum. Sadece o.

[marie99pedroso]

A guy from Briar University // Off Campus FANART , Elle Kennedy

[evacrstairs]

not even the gods above, can separate the two of us...

off campus (hannahgarrett) headers. like or reblog if you save or use!! 🏒

[bookishpedia]

Garrett: Come on Moony, time to wake up.

Logan: *wrapped up like a burrito*

Logan: NOOOOO

Garrett: *sigh* fine *clears throat*

Garrett: *clears throat* DEAN, LOGAN WON'T WAKE UP

Dean: *crashes through the door*

Dean: *jumps on the bed*

Dean: GEEEEETTTT UUUUUP TIME TO GET UP COME OOOOON!!

Logan: whAT THE FU-*falls off the bed*

[sincerelydearjohn]

Dean Heyward-Di Laurentis, being hit against the boards: please, have mercy! i have a family! a wife and kids! a dog!

John Tucker: literally none of that is true, Dean.

Dean: okay, but i'm sexy! that's gotta count for something, right?

[ephemeralsx]

grace: i’m officially an idiot

hannah: why?

grace: because i was looking for my phone with my phone’s flashlight

logan: and where was it?

garrett: … it’s a good thing you two are pretty

[mujhekyamaitosojaaungi]

Dean dean dean dean dean MY LOVE