#odiseja

[nikoisme]

this translation really said "her [Penelope's] dear Odysseus" and expected me to move on with my day.

[tiha-odiseja]

📺 The Wire (2002–2008) – A Portrait of a Broken World

The Wire is not just a series; it is a grim exploration of a city consumed by its own despair. David Simon unravels Baltimore like a tragic novel, layer by layer, exposing the rot within its institutions—law, education, politics, and the streets themselves.

There are no heroes here, only flawed souls navigating systems that crush them. McNulty, brilliant yet self-destructive, and Stringer Bell, a criminal with the mind of a capitalist, embody the eternal struggle between ambition and ruin. Each season digs deeper into the city’s decay, revealing how the machinery of power grinds down the powerless.

This is not a story of redemption but of stark, unrelenting truth. Its realism does not flatter the viewer but confronts them with the weight of human failure. Like life, it is slow, complex, and often cruel—but it leaves an imprint on the soul, a haunting reflection of a world that cannot save itself.

Essential viewing for the serious television fans! 10/10

[thoughtswordsaction]

Huka Mase: Exploring New Musical Territories With Debut Single 'Odiseja'

Huka Mase has released its debut single, “Odiseja.”The single is available on all streaming services thanks to Geenger Records. Huka Mase is a solo project entirely conceived, performed, and vocalized by Pijere Buridanov. Known for his previous work with the band Ha Det Bra, Buridanov steps away from conventional guitar riffs to explore new musical territories. Huka Mase’s sound is a refreshing…

[radiogornjigrad]

Žarko Paić: Šesto osjetilo ili o tehnosferi

  Odiseja u svemiru U ‘Uvodu’ moje knjige Izgledi nadolazeće filozofije – Metafizika, kibernetika, transhumanizam, Mizantrop, Zagreb, 2023. godine, koja po intenciji petoknjižje Tehnosfera preobražava u nužno šestoknjižje, a broj šest u numeričkome značenju pripada Saturnu, šestom planetu Sunčeva sustava i zaštitniku melankoličnih umjetnika i prokletih mislilaca poput Nietzschea, primjerice,…

[tiha-odiseja]

I’m in her diary, etched in ink and despair, a confession she can’t escape. One of us touches her soul, the other only its shadow.

You’re in her dms. I’m in her diary. We’re not the same

[nikoisme]

today on crying over the odyssey in serbian: odysseus and telemachus reunion. More specifically - this part:

Nije, Telemaše, pravo da svome se milome ocu

suviše čudiš i diviš kad ovde pred tobom stoji,

jer ti drugi više Odisej ne dođe amo!

Ja sam kakva me vidiš; nalutah se mnogo i mučih,

posle dvadeset leta u očinsku zemlju se vratih.

Which would roughly translate to:

It is not right, Telemachus, to be too surprised and astounded by your dear father when he is standing here before you, because the other Odysseus will not come here again! I am as you see me; I wandered a lot and struggled, after twenty years I returned to my fatherland.

kinda hits hard though. this is odysseus, your father. no other odysseus will show himself there. the man you maybe grew up with, woven from the stories you were told - chances are that is not odysseus. that odysseus isn't the one standing before you. this is the odysseus that came back, changed from war and travel and troubles that no bard can sing of nor king may tell you about.

[e-kultura]

OBELEŽAVANJE DANA OSLOBOĐENJA BEOGRADA U DOMU OMLADINE

Povodom obeležavanja Dana oslobođenja Beograda u Drugom svetskom ratu, Dom omladine Beograda u petak, 20. oktobra poziva posetioce na tri besplatna programa.

U Tribinskoj sali DOB od 17h biće održana tribina pod nazivom “Sami smo gradili tebe, u borbi, patnji, krvi” posvećena pesmama koje su obeležile oslobođenje našeg glavnog grada. Vodiči kroz ovo muzičko putovanje biće dvojac RADIO PRAKSA, aktivisti i ljubitelji borbene muzike, Lidija Vasiljević (psihološkinja, politikološkinja i psihoterapeutkinja) i Nenad Glišić (književnik i urednik književne tribine u SKC Kragujevac). Ovaj neformalni kolektiv nastao je iz entuzijazma i želje za otkrivanjem, upoznavanjem i širenjem borbene muzike među onima koji su otvoreni da je upoznaju. Pesme slušaju i analiziraju kroz istorijsko –politički kontekst, poeziju kao i živote stvaralaca i interpretatora/ki, otkrivajući značaj poruka i emacipatorske potencijale koje su imala tada, ali koje možemo ponovo razumeti i prihvatiti. Na tribini u Domu omladine, koja će publiku zagrejati za koncert partizanskih pesama od 19h, Lidija i Nenad će predstaviti listu odabranih pesama koje su oslobodioci Beograda i drugih gradova Jugoslavije nosili na svojim usnama i u svojim srcima. To su partizanske pesme o borbi za slobodu koje su obeležile bitke partizana, rat protiv fašizma i bratoubilačke mržnje. Neke od tih pesama su originalno nastale na drugim jezicima, spevane za vreme rata ili posle njega, neke su snažne i poletne, ali i dirljive i potresne.

U Velikoj sali Doma omladine za 19 časova zakazan je koncert KIC POP hora sa gostima, koji će izvesti program partizanskih i antifašističkih pesama, pod nazivom „Bez dileme – antifašizam“. KIC POP je prvi crnogorski pop hor, koji je počeo sa radom 2017. godine. Uspešno ga vodi menadžerski tim Snežana Burzan Vuksanović i Sanja Radusinović, pod okriljem NVU Kutak i uz logističku podršku KIC-a „Budo Tomović“ u Podgorici. Ovaj popularni hor čini oko 60 istinskih zaljubljenika u muziku, pevanje i druženje, raznih profesija i uzrasta od 20 do 70 godina. Umetnička voditeljka hora je Ivana Vlajnić. Do sada su održali skoro 90 koncerata širom Crne Gore, kao i u: Sarajevu, Beogradu, Zagrebu, Skoplju, Puli, Prijepolju, Konjicu, na Tjentištu. Hor je učestvovao na brojnim državnim i gradskim svečanostima, umetničkim festivalima, bio gost brojnih konferencija, kongresa, tribina.  U crnogorskom društvu KIC POP hor prepoznat je kao društveno angažovan ansambl koji organizuje i podržava događaje sa humanim, humanitarnim i filantropskim prefiksom. Osim bogatog i raznovrsnog pop repertoara,  hor je regionalno poznat i po svom projektu „Bez dileme – antifašizam“, odnosno repertoaru partizanskih i antifašističkih pesama, kojim će se premijerno predstaviti u Domu omladine Beograda 20. oktobra, povodom obeležavanja Dana oslobođenja glavnog grada Srbije. Na ovom koncertu, koji će ujedno biti i njihov 90. nastup, repertoar će činiti kompozicije: „Po šumama i gorama“, himna SFRJ „Hej Sloveni“, „Internacionala“, „Padaj silo i nepravdo“, „Budi se istok i zapad“, „Konjuh planinom“, „Oj, đevojko drugarice“, „Komandant Sava“, „Uz maršala Tita“, „Sa Ovčara i Kablara“, „Oj, Kozaro“, „Mlada partizanka“, „Bella Ciao“, „Kaćuša“, „Zemljo moja“, „Odiseja“, „Računajte na nas“, „Bilećanka“, „Kraj Sutjeske hladne vode“, „Aj Karmela“ i druge.

Posetioci Doma omladine Beograda imaće još jednu priliku da obiđu izložbu „Pruga snova“, koja je otvorena 11. oktobra a poslednji dan postavke je 20. oktobar. Kroz fotografsku dokumentaciju i drugu arhivsku građu, ova postavka govori o izgradnji pruge Beograd – Bar od 1971. do 1975. godine.  Železnička pruga Beograd – Bar intenzivno je počela da se gradi 1971. godine, posle raspisivanja Narodnog zajma za izgradnju. Iste godine organizovana je i počela sa aktivnošću omladinska radna akcija putem koje su se mladi uključili u izgradnju pruge. Omladinska radna akcija trajala je pet godina, a na ovom monumentalnom poduhvatu učestvovalo je 12345 brigadira, mladih Jugoslovena iz svih društvenih slojeva i 250 iz 13 drugih zemalja sveta, raspoređenih u 234 radne brigade. Dužina pruge Beograd – Bar iznosi 480 kilometara, prolazi kroz 254 tunela ukupne dužine 114 kilometara i preko 234 mosta dužine 14.593 metra. U Beogradu ona polazi sa oko 60 metara nadmorske visine, penje se do 1032 metra kod Kolašina, a zatim spušta prema Baru, gde završava na tri metra nadmorske visine. Puštena je u rad 28. maja 1976. godine sa “Plavim vozom” u kojem se nalazio Josip Broz Tito, dok je redovan saobraćaj počeo dva dana kasnije. Tih godina u Evropi izgradnja ovakve železničke pruge bila je jedan od najsloženijih građevinskih poduhvata zbog izrazito zahtevnog i teško pristupačnog terena. Izložba je realizovana u saradnji Udruženja učesnika ORA Beograd – Bar, Medija centra “Železnica Srbije” i Istorijskog arhiva Beograda. Autorka je Dušanka Duška Milošević, grafička dizajnerka, inicijator i konsultant je Velizar Popović,  predsednik Udruženja učesnika ORA Beograd – Bar, a stručni saradnik Marko Perić, istoričar i arhivist iz Istorijskog arhiva Beograda.

[tiha-odiseja]

A man lost in thought, with a cigarette in his hand. The smoke rises, forming the shape of a woman—a vision of beauty and desire. She is both close and unreachable, haunting him like a memory he can’t forget.

The fiery orange background feels like his burning passion, casting him in a light of sadness and longing. He is trapped, not freed by love but held captive by it, bound to a feeling he can’t escape.

Bryan Ferry, “Slave To Love” (𝟣𝟫𝟪𝟧)

[exyu-rock-lovers]

Niko ne zna šta ga čeka, dan šta nosi

svako juče ostavlja nam trag u kosi

doba prošlo i buduće, priča ista

sve što sija i ne mora da zablista

Leo Martin - Odiseja

[vaskic]

najjaca pesma..

[tiha-odiseja]

The man walks past the crumbling facade of Au Bon Coin, a place that once promised warmth but now whispers of decay. His shadow stretches long, carrying the weight of quiet despair, while the world around him seems indifferent to his solitude.

Sudor (Joël Sueur dit)

Café hôtel Au Bon Coin, Rue Arthur Rozier

Paris 19ème, 1975

[prerazmisljavanje]

Pročitala sam u februaru

Pročitala sam u februaru

Kako ponovo čitam više knjiga/ časopisa mesečno, red je da počnem da ih pobrojavam i ovde, a ne samo na Goodreads profilu. (Ako vas još nisam zaprijateljila tamo, javljajte da ispravimo stvar.)

Tek minulog prekratkog meseca pročitala sam 3 knjige i jedan časopis (ali dvaput, jer tol’ko je dobar, a malo sam i prizivala naredni broj). Nekako se poklopilo da sam o dvema knjigama pisala i duže…

[asweetjane]

Ničega slađega nema od svoje domaće grude, od svoga oca i majke, ma koliko bio ko bogat, ali u stranoj zemlji daleko od majke i oca!

Homer, “Odiseja”

[beezzzboy]

Odiseja pa penelopen do ishte me te vertet askushi

[tiha-odiseja]

The coffee sits before you, dark and rich, its surface alive with tiny bubbles, like quiet whispers of the thoughts we try to ignore. The foam clings to the spoon, thick and full, as if holding back the moment it will dissolve. This is more than a drink—it’s a companion to solitude, a mix of bitterness and warmth that mirrors life itself. Each sip feels like a pause, a moment to reflect in the silence.