#noc vestica

[ruzamalogprinca]

Razmisljao sam koju pesmu da Ti namenim veceras (nocas ili jutros, sve jedno je). Bitno je da je posvecujem tebi i da je iz srca, to sto je u sitnom satu moze samo da me lomi.

Lomi me nezno i saksofon i reci i jos puno stvari, a podseca na tvoj lik koji je je u mome srcu, na noc u kojoj je moja dusa udlutala tebi, na tisinu sa preglasnim mislima, na prvo pijanstvo, o kom ne mogu da pisem ovde (ne, nije vezano za zensku osobu, vec za Dunav i tecno vino, pomalo slatko, crveno i pije se kao sok, a udara uglavu i izazov u dva ujutru) i podseca da ce moje zadnje pijanstvo biti zbog tebe, jednom, za mnogo godina.

Sad sam hteo da ti pisem o prvom pokusaju pijanstva (ali samo pokusaj) zbog devojke, ali ne mogu ovde. Uglavnom zavrsilo se neuspesno, jer nisam uspeo da se usvinjim... Nikad se nisam napio zbog zene... Nikad do sad... Ma, nisam se nesto ni opijao... Mozda najvise 3 do 5 puta... Znam kad moram da prekinem da pijem, da predjem na sok, da igram ili da uzmem nesto u kljun, a najcesce sve izadje iz mene kroz igranje...

Ala mi je temaaaa :)

Sve nesto podjem, pa prekinem, ipak je ovo javno mesto, a ja pisem samo tebi...

Sacuvah ovu noc.

Sacuvah...

Volim te medeni, lepo spavaj do svog jutarnjeg sutra (danas)

Razumes ti sve to...

Razumes, pa nisi vestica

I jos jednom...

Volim te

03:30 09.12.22.

[lookerweekly]

Noć veštica, poznata i kao Noć svih svetih, proslava je koja se u mnogim zemljama obeležava 31. oktobra. Poreklo ovog praznika datira još od antičke keltske svetkovine Samajn posvećene istoimenom paganskom božanstvu. Kelti su svoju Novu godinu slavili 1. novembra, a noć pred obeležavali su Samajn. Običaji za ovaj praznik su sve popularniji i kod nas, pa ukoliko vam nisu dovoljne izrezbarene bundeve i zastrašujući kostimi za proslavu, predstavljamo vam recept za jezivo dobar rižoto koji će vaša porodica obožavati, a deli ga Gorenje.

| LookerWeekly

https://lookerweekly.com/zivotni_stil/kreativnost/noc-vestica-kreativni-recept-za-ukusanjezivi-rizoto/

[zanimljivaekonomija]

Belgrade, 31.10.2020. oko 15.00

Foto: Momčilo Karan

[knifes-and-arson]

zajebi noc vestica. oces da ti donesem flasu rakije na slavu?

[balonshop]

I ove godine smo tu ukoliko želite balone za Halloween. #nocvestica #baloni #balonibeograd #balonizahalloween #dekoracija #proslava https://www.balon-shop.com/noc-vestica-buket-balona-cena/ (у месту Beograd) https://www.instagram.com/p/CGiSYDKpOgY/?igshid=1flqpixw6l34z

[feduaura]

30.04.16 Baśń jednej wiosennej nocy - “Czarownica” R. Eggersa

W październiku roku 2015 hiszpański reżyser Guillermo del Toro przestrzegał przed odwiedzaniem Szkarłatnego Wzgórza, strzepując tym samym kurz osiadły na pięknym gatunku literackim zwanym powieścią gotycką. Nie każdy był przygotowany na ponurą opowieść zanurzoną w wiktoriańskim klimacie (z Lokim, obleczonym w czarny aksamit i w cylindrze, kręcącym się na pierwszym planie) - część społeczności CDA marudziła w komentarzach: że nudny, że przydługi, że potwory wyszły grafikom wcale niestrasznie. Osobiście na filmie ubawiłam się wybornie - powieść łotrzykowską lubię, lecz mam wrażenie, że nie tyle stało się tak za sprawą preferencji czytelniczych, co właśnie dzięki p r z y g o t o w a n i u. Odpowiedniemu nastawieniu, innych słów używając. I tak też należy (moim zdaniem) zabierać się do oglądania "Wiedźmy" Roberta Eggersa. Wielbiciele horrorów gore będą się w kinie nudzić; zresztą, gdyby to ode mnie zależało, nie zakwalifikowałabym filmu do tej kategorii - raczej "kino atmosferyczne", o ile taka etykietka istnieje (bez aluzji do meteorologii proszę ;)), albowiem tutaj rzecz rozgrywa się nie tyle o samą historię, co właśnie o klimat. A ten udało się twórcom niewątpliwie uzyskać. Mamy zatem przyrodę; przyrodę A. D. 1630 należy dodać. Potężną, nieokiełznaną, jeszcze sprzed czasów hegemonii człowieka. To las (a właściwie ściany lasu, otaczające zewsząd zesłaną na banicję rodzinę głównej bohaterki), niepokojąco szemrzący, sine niebo z ciężkimi, nisko zawieszonymi chmurami, łąki, którym daleko do idyllicznych łanów, sprawują władzę zarówno nad fizyczną jak i psychiczną naturą ludzi. Sugestywność przyrody podsycona żarliwą wiarą (zawierającą w sobie paraliżujący strach przed Piekłem) wraz z odizolowaniem od innych, to wszystko kreuje w rezultacie atmosferę, w której już tylko krok od postradania zmysłów i tragedii, mającej miejsce w finale filmu.

Mamy muzykę, na którą składają się jazgoczące, świdrujące uszy dźwięki. Nic dziwnego - rzecz jest w końcu o dziwach nie z tego świata. Piekielna muzyka nie może, nie ma prawa być przyjemna. Jeśli można zaryzykować takie stwierdzenie, byłaby ona słodka tylko na początku: po to, aby - niczym syreni śpiew - zwabić biedną istotę ludzką w szpony Nieczystego. Wreszcie - jest i wiedźma, taka "rasowa", wyjęta z najbardziej rozpowszechnionych legend i wierzeń, czyli stara, brzydka i zła. Swe demoniczne lico zmienia tylko na pokuszenie nastoletniego chłopca. A skoro mamy czarownicę to i musi pojawić się jej Czarny Pan. Diabeł nie zawodzi: pozostając wierny ludowym pierwowzorom, przemawia głębokim, gardłowo-zmysłowym głosem, stuka obcasami w butach a la Twardowski, a dłonie skrywa pod skórzanymi rękawiczkami. Cała garderoba rzecz jasna jest czarna jak smoła. Do jego sprzymierzeńców należą kozioł (do tego potrafiący mówić, ale to nie powinno nas dziwić; na szczęście twórcy oszczędzili nam czegoś na podobiznę gadającego liska z "Antychrysta" von Tiera), zając i kruk; w filmie pojawia się nawet motyw z podpisywaniem cyrografu! Ktoś, kto doszedł do tego momentu postu może się skrzywić i zapytać: "Co to za bajeczka dla dzieci, udająca taką dla dorosłych!?" Tak, to jest w pewnym sensie bajka. Baśń. Podanie, legenda ludowa, to, w co kiedyś, dawno, dawno temu naprawdę wierzyli i czego lękali się nasi przodkowie. I tym jest dla mnie "Wiedźma" w pierwszej kolejności: przepięknie sfilmowaną ludową opowieścią (zresztą nawet jest to przekazane w podtytule filmu). Starannie dopracowaną (scenariusz powstał na podstawie autentycznych świadectw z tamtego okresu, zeznań z procesów kobiet oskarżanych o konszachty z diabłem; w filmie pojawiają się te wszystkie 'thy', 'thou', postaci mówią dawną angielszczyzną, co jest niesamowitym urokiem filmu i przekleństwem dla obcojęzycznych widzów - przyznam szczerze, że nie wszystkie dialogi udało mi się zrozumieć), oddziałującą nade wszystko na zmysły a więc i na wyobraźnię, na strach. Uwagę jednego z recenzentów na Filmwebie przykuła ostatnia,"rzeźnicka" scena. Moją natomiast sekwencja, w której opętany przez wiedźmę młodszy brat Thomasin (Harvey Scrimshaw - muszę zapamiętać te imię i nazwisko) wije się w konwulsjach, wypluwa zatrute jabłko, po czym doznaje objawienia równoznacznego z wyegzorcyzmowaniem mocy nieczystych. Jednym słowem: majstersztyk.

Ci, co film widzieli doszukują się w produkcji odniesień do religijnego fanatyzmu, rozkminiają nad symboliką tego i owego - ok, jednak osobiście pozostanę przy dość jednowymiarowym, przyznaję, może zbyt prostym odbiorze: jako ekranizację dawnych wierzeń. Pisząc inaczej: jako próbę pokazania mentalności ludzi wybranej grupy społecznej tamtego okresu (czy w miastach wierzono w czarownice? Na pewno, lecz nikt się do tego nie przyznawał). "Wiedźmę" Eggersa warto oglądać zaraz po seansie "Haxan. Czarnoksięstwo na przestrzeni wieków" B. Christensena. Dla kogoś, kto trochę siedzi w tym temacie, oba filmy są pozycjami obowiązkowymi: co prawda nie znajdzie w nich nic nowego, nic, czego dotychczas nie przeczytał w ksi��żkach, aczkolwiek można traktować je jako swoiste summa summarum na temat tego, jak ludzie odbierali rzekome czarownice. Często tym mianem określano wiejskie znachorki: kobiety, które "cieszyły się" podwójnym statusem wśród agrarnej społeczności. Z jednej strony mogły nieść ludziom pomoc: odbierały porody, leczyły różne dolegliwości za pomocą wszelakich ziół, doświadczone przez życie (to nigdy nie były młode kobiety) mogły służyć radą, co było niekiedy odbierane jako zdolność przepowiadania przyszłości. Wiedźma to ta, co wie - w wielu językach miano to wywodzi się od wyrazu "wiedza" (szacunek do zdolności intelektualnych "czarownic" oddaje im język serbski, w którym to używa się zwrotu "Ja sam vesta u necemu' znaczy 'Jestem dobra w czymś/Znam się na czymś dobrze', a 'vestica' znaczy właśnie "wiedźma"). Z drugiej strony ich wiedza niepokoiła - mogły wszak rzucić urok!, fakt, że często w ogóle nie miały mężów lub były wdowami niedecydującymi się ponownie wyjść za mąż burzył odwieczny ład, w którym to kobieta wychodziła za mąż i rodziła potomstwo, a mężczyzna pracował i utrzymywał rodzinę. Ich starczą fizjonomię wykorzystywano do straszenia dzieci. I gdybym miała się bawić w nadinterpretację, to wskazałabym na ten aspekt, trochę pewnie feministyczny - czarownice to prekursorki kobiet niezależnych, samo o sobie decydujących, czasem idących pod prąd, wbrew oczekiwaniom rodziny/społeczeństwa, dobrowolnie skazujących się na ostracyzm. Napisałam, że to byłaby interpretacja na siłę w świetle filmu: wszak Thomasin była kuszona przez Diabła, jej poczynania z wolną wolą niewiele miały wspólnego. Można powiedzieć: rogaty trafił na "podatny grunt", to jest umysł (i duszę?) młodej, dojrzewającej dziewczyny, trochę pewnie przerażonej perspektywą spędzenia całego życia na odludziu i pracy na roli od świtu do zmierzchu (ale czy bohaterka znała inne życie? Miała jakiś wybór? Wydaje się, że nie: była pogodzona ze swoim losem). Ale czy na pewno? Przecież nie można twierdzić, że Thomasin łatwo poddała się diabelskim mocom, do samego końca starała się przekonać matkę o swojej niewinności. I tu nasuwa się pytanie: kto tak naprawdę został opętany? I przez co, przez kogo? Czy naprawdę przez diabła, czy może właśnie wręcz przeciwnie: przez siebie samą, swój umysł? Patrząc na zachowania matki i córki odpowiedź wcale nie jest oczywista, choć to ta druga podpisuje potem cyrograf krwią. Wracając do wątku: Thomasin po dołączeniu do sabatu po raz pierwszy wydaje się być szczęśliwa, uwolniona od jarzma surowego, prowadzonego pod dyktando religii, życia. Zacznie teraz zupełnie inne bytowanie; można sądzić, że na plan pierwszy wysuną się w nim doczesne przyjemności. Troska o nagrodę w Niebie za pobożne prowadzenie się na ludzkim padole nie będzie już zaprzątała jej myśli. Odtąd liczy się tylko tu i teraz. Nieskrępowana ani przez rodzinę ani przez wiarę, pozwoli dojść do głosu naturalnym instynktom - przemówi dojrzewające ciało. 

W ten sposób koło zostaje zatoczone, mianowicie powracamy do postaci czarownicy. Złej kobiety. Tej, którą należy usunąć ze społeczności, bo jej zachowanie świadczy niezbicie, że utrzymuje kontakty z diabłem. Z dzisiejszej perspektywy wiemy, że część kobiet przyznawała się do zarzucanych win, tylko po to, aby jak najszybciej ukrócić tortury, jakim były poddawane. Część oskarżonych mogła być zmuszona do potwierdzenia zarzutów; część mogła być upośledzona i powtarzać bezwiednie słowa. Często z czarownice brano dziewczynki - czy można oczekiwać, że dziecko obroni się przed gronem dorosłych? Generalnie niemal każda religia ma problem z kobiecą seksualnością*, z tym, jak funkcjonuje kobiece ciało (np. pośród wielu plemiennych wierzeń kobieta podczas okresu jest istotą nieczystą i z racji swego stanu musi żyć poza obrębem wioski do czasu, aż krwawienie ustąpi). Zmysłowość kobiety przeszkadzała, odwracała uwagę kapłanów od modlitw, od spraw dotyczących zbawienia, a kierowała na rzeczy materialne, cielesne. W tym miejscu skończę, gdyż, po: 1) uważam, że celibat księży jest rzeczą niebezpieczną, zbędną i okrutną. Tak, w tej kolejności, 2) to temat-rzeka, a nie zamierzam z postu czynić magisterki. Jak już wspomniałam, "Wiedźma" to przede wszystkim uczta dla oka. Film był realizowany w oparciu o ludowe podania, legendy oraz dokumenty z czasów polowań na czarownice. Będąc zatem wierni temu wzorowi możemy domyśleć się dalszych losów głównej bohaterki, tym bardziej w taką noc jak dziś, z 30. kwietnia na 1. maja - Noc VValpurgii.

* Kto chce poznać opinię z drugiej strony, polecam wywiad J. Podgórskiej z E. Adamiak::http://www.polityka.pl/tygodnikpolityka/spoleczenstwo/1516100,1,rozmowa-z-katolicka-feministka.read

[vaseljenska]

Писмо мајке Основној школи која је наредила деци да славе Ноћ вештица

Писмо мајке Основној школи која је наредила деци да славе Ноћ вештица http://www.vaseljenska.com/vesti-dana/pismo-majke-osnovnoj-skoli-koja-je-naredila-deci-da-slave-noc-vestica/

[lookerweekly]

Horor film “NOĆ VEŠTICA – KRAJ” (HALLOWEEN ENDS) od četvrtka 13. oktobra stiže na redovni repertoar svih bioskopa. Budite svedoci kraja priče uz koju su rasle generacije fanova i koja s razlogom predstavlja jednu od najuspešnijih franšiza svih vremena.

| LookerWeekly

https://lookerweekly.com/najavljujemo/kraj-sage-koji-smo-cekali-45-godina-noc-vestica-kraj/

[sama-svoj-lavirint]

Jesam ja jedina koja smatra da Halloween-u nikako nije mesto u drzavi Srbiji?

[lookerweekly]

Cineplexx Srbija organizovao je zanimljivu akciju u svojim bioskopima povodom Noći veštica. Kako je to izgledalo, najbolje će ilustrovati galerija fotografija koje su nastale tom prilikom.

| LookerWeekly

https://www.lookerweekly.com/film/foto-noc-vestica-u-cineplexx-ovim-bioskopima/

[drzavni-posao]