#ne yapmam gerektigini de bilmiyorum

[harepare]

cidden bazi farkindaliklar insani cok uzaklastiriyor

[yorgunumya]

Son bir, bir bucum ayda hic duzenim kalmadi eve de gidemedik hic artik nasil ilerleyecegimi ne yapmam gerektigini hic bilmiyorum cok yoruldum

[acid-gramma]

Nie günün zordu nej hadi storytime. Story yoksa bile neler yaptın

uzun suredir erken yatip erkenkalkmadigim icin 8.30 daki derse kalkamayacagimi dusundugum icin hic uyumamayi tercih ettim, izledigim cheesy kore dizisi bi noktada duygusala bagladi aglatti amk. neyse saat 7 gibi soyle bi karara vardim kendi kendime "olm simdiye kdar hic sekiz bucukta dersim olmadi hadi bn okulun icinde yasiyorum da yasamayanlar nasil yetisecek bnce studyo hocam herkesle anlasip 9'da baslatiyordur dersi saatinde gidip o sogukta beklememw gerek yok bi saat gozlerimi dinlendireyim" evt dusunerek vwrdigim dahiyane karar bu sekildeydi.

uyguladim tabii bu fikre kendimi kesinlikle inandirdigim icin. 8,40 gbi yataktan kalktim 9da siniftaydim... hocadan gec kaldin azari cektim ama sanki cocuklar 6 da gelip baslamis gibi bi vaziyet vardi etrafta. HERKES tamdi ve isi yarilamisti amk nasi olabilir bu amk botlari.

neyse.

sonra ogrendim ki haftaya bugun fotograf cekimi varmis bi decreated elbise dikmem gwrekiyormus. NE PHOTOSHOOTINGI DAHA KONUYU BILMIYORUM dedim. cok calis dedi. normalde grup odeviymis (uc/4 kisilik) ama diger gruplar neredeyse isi yariladigi icin bana tek basima yapmam gerektigini soyledi. acikcasi sevindim grup odevlwrinden nwfret ediyorum biliyorsunuzdur. yirmi is gucum olsun yeter ki baskaysiyla calismak zorunda kalmayayim.

mlsf oyle de oldu.gercektn cok calismam gerekio haftaya kadar ki bu sadece bi ders icin. eski kiyafetleri bozup yeni bisi yapcagimiz icin kiyafet bulmam gerekiyor cnm hocam bit pazarindan alabilirsin ama yeni kiyafet alamazsin dedi. tmm dedim. (bit pazari yarin ve 16ya kadar dersim var. zor olacak ama mecburum sanirim)

neyse hoca ayak ustu konuyu anlatip basla hmn dedi. tmm dedim yurttan kumas almaya gittim.

geldim

kumasi hazirladim fln cat laptobun sarji bitti

yine yurda gittim geldim

tm baslicam okul dolabinda dikis malzemelerinin oldugu kutu yok (makas lazimdi)

yine yurda gittim. bi saat kutuyu aradim sacma bi yerde cikti. okula geldim. artik hazirdim. EVT COk HAZIRDim. hic sikinti yoktu... bi elimde kumas bi elimde makas onumde dummy ve o sirada ders bitti... anasini skim bole isin diyerek pilimi pirtimi birakip yurda son kez dondum. bayilmisim

[magnoliasarelove]

Ne yapmam gerektigini bilmiyorum

Sadece zamana bıraksam düzelir mi?

Hayır, bunu daha önce de denemiştik öyle degil mi? Zaman bize ilaç degil zehir oluyor.

Kurumuş bir gölde, bulutsuz gökyüzüne bakıp birbirimize yagmurun yagacagını söyleyerek yaşamaya çalışan balıklar gibiyiz.

[researcherrk]

Herkese merhabalar bir kac gundur buraya yazamadim umarim bir daha bu kadar uzun ara vermem en en sevdigim takipcimin beni uyarmasiyla yeni yil ile ilgile dusuncelerimi planlarimi ve hislerimi bu postla paylasmak istiyorumm..

Sozlerime oncelikle 2019 undan baslamak istiyorum nasil bi yildi benim icin neler yasadim ne oldu genel hatlariyla bahseek istiyorum.. oncelikle kotu bi sene diyemeyecegim gibi iyi bir sene oldugunuda soyleyemicem aslinda bana ogrettigi cok sey oldu ozellikle son yarisi benim icin daha guzel gecti.. oncellikle psikolojik olarak kendimi yetistirdigim ve sorun yasadigim konularda kendimi dinledigim ve cozmek icin cabaladigim bi sene oldu onu da sonlarina dogru basardigimi soyleyebilirimm gonul rahatligiyla onun disinda temmuz 2019 dan beri duzenli sekilde kitap okumaya basladim okudugum kitaplari excellde olusturdugum listeme kaydediyorum.. bu sene hacettepe universitesi biyoloji bolumunden mezun oldum. Hemen pesine yine hacettepe universitesi fen fakultesi molekuler biyoloji anabilimdalinda master ogrenimime basladim mulakat heyecani yasadimm danismanim konusunda beni bekleyen belkide iyi gelismeler oldu. İnsanlara yasadigim sikintilardan daha bahseder oldum kendimi cok cok disari kapatmamam gerektigini ogrendim. Kendimi sevmeyi ogrendim. Kendime iyi davranmayi ogrendim ya da ogreniyorum da diyebiliriz 🙈. İliskimiz daha yere basar oldu. Soyle ki basit seylere gercekten birbirimizi uzmemeyi ogrenir olduk. Biraz daha anlayisliyiz. Kendi sagligima daha dikkat ediyorum. Kendi degerimi belirleyen seylerin basari guzellik olmadigini ogrenme surecimde biraz daha yol kattettim. Hala bu konuda yeterince iyi degilim ama hayatimda bunu yapmaya calistigim tek seneydi. Kendime ve irademe olan guvenimi artirdim. İstersem neler yapabilecegimi biliyorum. ve bazen istemesemde biseyleri yapmam gerektigini cunku yaptikca isteyecegimi ogrendim. Kendi icinde bulundugum akademik hayati artik kendim icin kucuk gormuyorum sanirim bu bu senenin yinr sonlarina dogru farkettigim ve kendime acimasiz davrandigim konuyu da biraz daha sakinlestirdi. Suan saydiklarima ve bugun kalorimi kaydetmeyi unuttugumda bakilirsa 2019 bana iyi gelmis. Cok agladigim bi seneydi ama aglama nedenim, ogrendiklerimdi. Ogrendikce agladim bu sene cunku her agladigim seyde ki uzuldugum sey ya karsi tarafin hakliligi ya da ben neden boyle yapiyorum boyle yapmamaliyim evetti. Bu sene bana cok sey ogretti. Hayata dair. O yuzden elimdeki cangayla tesekkurler 2019.

2020 merbaha! Belki bunu soylemek icin erken ama merhaba! 24 yasima girecegim seneme merhaba! Kendime olan inancim guvenim ne zaman tam anlamiyla oturur bilmiyorum sevgili 2020 ama bunun senin icinde olacagini umuyorum kucuklugumden beri 2 yasin hayalini cok kurardim onlardan biri 24 biride 27 dir. Neden bilmiyorum ama bu seneden hic bisey bekliyorum. Cunku beklentilerin hepsi kendimden bekledigim seyleri kendimden bekliyorum. Kendimden istiyorum. O yuzden sen cok guzel bi senesin 2020. O kadar rahatsin ki uzerine yuk bindiren senden tonlarca beklentisi olan olmadiginda seni suclayacak olan bir rüm yok. İsin guzel yani artik istedikleri olmadigi icin bir baskasini ya da kendini sorumlu tutacak bir rüm de yok. Artik RK var. Birseyi yapmak istedi mi ? Evet. O zaman istedigi seyin gerceklesmesi icin gecesini gunduzune katan calisan gercekten elinden geleni yapan. Basarisizliga ugradiginda birdaha deneyen nerede eksigi oldugu dusunen soran sorgulayan ders cikaran bir daha deneyen kacirdigi firsatlari sanssizlik olarak degilde simdi benim zamanim degil sabira ve calismaya devam diyen bir RümK var. Ahh benim guzel yirmiyirmimm o kadar sanslisin kii mizmiz bir kiz cocugunu 2019 ve ozellikle 2018 hafif takintilari olan istekleri icin ne yapmasi gerektigini bilen olumsuzluklari hayatinin geneline vurmamasi gerektigini ogretti anda kalan guclu bi kadin sundu sana. Ve sen onun bu ogrendiklerini hayata gecirecegi ilk senesisin. Ne senden agir beklentileri ne de onyargilari var. Birdee takintilarimdan soz edelimm baktigim zaman 2 seneye cok guzel kilo verdim vee cok nadir 50 oldum coook nadir hep 45 48 arasinda 2018 ve 2019 gecirdimm yahuu ne guzel birsey yaptim yapabildimm gecen sene bu zamanda ayni kilolardaydimm bana aferin (cangasindan bi tane daha issirdi) gercekten yeni senedeki bir hedefimdee 2021 e gecerken 45 48 araliginda olmak lutfeeen lutfen canim kendimmm hayatin keyfini al ama bunun senin huzurunu bozmasina izin verme duzenli olursan planli olursan yaptigin seyler seni cok olumsuz etkilemezzz. Kalorimi yazmaya devam ediceem. Saglikli beslenmeye hareket etmeye ozen gostercem kendimi en iyi hissettigim kilo ve olcude yasicam. İstersem yarim kilo vercem istersem yicem. Bu oynamalar 2 kilo ile sinirli oldugu icin gayet normaller zaten. Onun disinda benim guzel ikibin yirmimim babamla sevgilimin tanisacagi sonlarina dogru belkide nisanlanacagim senesin sen. Benim canim mehmetim canim sevgilim cocuklugum, hayalim, heyecanim, huznum, urkekligim, inadim, hevesim, guclu yanim sen olmasaydin ben napardim bazi konulari nasil asabilirdim sen olmasaydiin sana cok tesekkur ederimm bana verdigin sevgi icin deger icin sana cok tesekkur ederim. Bu sene bizim senemiz demek istemiyorum. Cunku her sene bizim senemiz. Her sene guzel seninle. Hayat pozitif bakabildiklerimizden ibaret o yuzden kiminin hayati iki satir bile etmezken kiminin ki kitaplara sigmaz. Ben gecmise baktigimda olumsuz bisi hatrlamiyorum. Konusmamin basinda 2019 kotu yanlarida olan bi seneydi dedim demi. Ama hatrlamiyorum ki ve bu lafimi geri aliyorum kendimden. Hersene guzeldir. Her sene umuttur. Hayat suprizlere doludur benim dilegim en guzel suprizleri yapmasi ikimizede ♥️

Bu sene bir karar aldik drmk ile ve artik sene sonunda ikimizde birbirimize bir ajanda satin alicaz ve bu ajandayi sene boyunca hem gunluk yapacagimiz isleri yazmada hem de her turlu gunluk notlarimizi yazmada kullanicaz. Daha sonra 2020 den itibaren bu ajandalarimizi saklicaz. Sene sonunda elimizde o seneyi nasil bir uretkenlikle yasadigimizin verisi olcak. Bir de iki gun kuralini baz alan bazi hedeflerimiz ve sureklilik gosteren hayatimiza katmak istedigimiz eylemler ile ilgili zincir olusturucaz. Bu da yine bizi surekli dinamik tutacak ve motive edecek 💫 .

isteklerimiz icin caba gostericez fazlasiyla, ve hayatta siramiz gelince bize hakkimiz olani verecek.

Şimdiden tesekkur ederim hayatima.

-rüm

30.12

İnstagram:rumeysagulirmak

[tortil]

Selam. Karantinadan beri sevgilimde degisiklikler var. gunde 6-7 saat irtibattayken bu sure 2 katina cikti. Anliyorum bunalmis olabilir. Gorusemiyoruz da. Ama davranis sekli, belirtmeleri falan beni istemiyormus gibi artik. Yani alt tarafi 1 ay bile olmadi son gorusmemiz uzerinden. Sesimi bile duymak istemiyor Suel. Cok kirici ve uzuluyorum. Sorup konusmak istedigimde ise bir sey yok diyor sadece. Ben boyle oldukca daha da kotu oluyormus. Ben ikinci defa ne yapmam gerektigini bilemiyorum.

Yav şimdi ilişkiniz nasıldır ben bilemem ama gerçekten korkunç bir dönemdeyiz anlayışlı olmaya çalış biraz. Sesini duymak istemediğini eğer sana direkt olarak söylemediyse pek konuşamadığınızdan anlıyorum. Evde başka bireylerden çekiniyor olabilir pek rahat olmayabilir. Ona üzüldüğünü söyle açık açık bu yüzden üzülüyorum de onun da ne yaşadığını bilmiyorum eğer benim gibi terazi ise çok şeyler yaşıyordur kafasında djndndnndndmfmkfmd neyse ikinci defadan kastını bilmiyorum ama ilk sefer yaptığın iyi sonuç vermediyse bence o yola hiç bulaşma zaten yeterince yıpranık bir dönem birbiriniz yıpratmayın teşekkürler

[ayanampa]

Ne dusunmem ve ne yapmam gerektigini bilmiyorum. Bu yuzden evet, ben de sizden gorduklerimi surduruyorum. Ben kimim ve ben neyim? Ben bir olmak zorunda miyim? Teke dayanmak durumunda miyim? Yitmek istesem yitemem mi mesela? Gittigimde hic gelemem mi? Gezemem mi sizlerin arasinda, biz icini adimlarken?

Edinebilirim ben. Edindirdiklerinizin disinda, kendi icimden. Toze kaziniyorum. Toze kaziyorum.

Sipeşıl tenks tu Sipinoza.

By haliflexks123

[ehilal]

Mevzu: Yalan

28 yaşıma gunler kala su hayatan ogrendigim en önemli derslerden birinin su olduguna kanaat ediyorum;

Insanin en hassas noktasi, sinavi oluyor. En deger verdigin kisi/konu/deger ile sinavini vermeden gocup gidemeyeceksin bu dunyadan.

Sinav dediysem zorlu bir mucadele. Yapmam dedigini yapacak, olmam dediginle olacak, karsilassam siler atarim dedigin ile karsilasip ne yapacagini bilemeyeceksin. Sinavindan kimi acili, kimi gururlu cikacaksin. Ve emin ol hassas noktan artik hassasliktan cikip senin icin cok daha degerli bir hal alacak.

Ben oldum olasi yalan konusunda hassasimdir. Kolay yalan soyleyemem, insanlara guvenmeyi cok severim. Yalan deyince kanim donar, icim sıkılır. Hayatimin hicbir yerine yalanlardan bir temel koymam.

Sonra neler mi oldu? Hikaye dogrulari soyledigim icin yargilanmam ile basladi. Bitip tukenmeyen huzunlu gunler. Keske yalan soyleseydim diyecek kadar nefret ettim bazi gunler gerceklerden. Bu fasli tamamladim derken, yalan bir tokat gibi carpti yine yuzume. Meger insanlar gizli kapakli isler cevirmeyi yalandan saymiyormus. Oysa ben hayat arkadasimi, dostlarimi, ailemi sifir suphe tam guven uzerine kurmus sekillendirmistim. En azindan oyle sanmistim. En az bir ay boyunca bana soylenen yalanlar, benim hakkimda soylenen yalanlar birbirine dolandi. Yuzlestim, adalet bu dedim sandim ki adaleti sagladiktan sonrasi kolay. Hic de oyle olmadi. Imtihan sirasinda isin icine duygular girince her sey birbirine dolasti. Sukunetten uzak olsa da sabirla bekledim. Insanlara inanmadigim bir dunyada yasamak istemem, bunlari yasadigim icin guzel bir kalbe, icimdeki ask ve sevginin beni yonlendirdigine inanmaktan vazgecmem dedim.

Sonra ne mi oldu?

Kapimda, sokaklarda, kose baslarinda sarilip agladigim, futursuzca sevgiden asktan pismanliktan umuttan bahseden adam gozumun icine bakmadan tum bunlarin yalan oldugunu tek cumle ile gosterdi bana. Oysa biliyor musunuz ben inanacaktim. Bir daha, yine, yaram gecmeye meyil vermisken nerdeyse inanacaktim.

Simdi oturup düşünüyorum. Tum bu sinav surecinden ne cikarmaliyim diye. Allah beni koruyor mu demeliyim, yoksa artik insanlara saf bir inanc duymamam gerektigini kabul mu etmeliyim? Bu yilki yasimin sinavini yalan konusu ile tamamladigimi dusunuyorum. Ben hala insanlarin kalbinden gelen sozlerine, gozunden akan yaşa, sımsıkı bir sarilmaya inanmayi cok istiyorum. (Hic mi akillanmiyorsun be insan deseniz yeri fakat icinde yalan veya ihtimali olan bir kucuk dunya sadece bana mi izdirap olur bu dunyada?) Zaman ne gosterir bilmiyorum. Belki seneye bu vakitler her sey cok daha guzel olur hayatimda.

[karamelmakiyato0]

hayatimim en boktan zamanlarindan birini yasiyorum. duygusal ve mental olarak cokmus durumdayim ve hicbir seyden verim alamiyorum, zevk alamiyorum. insanlara gulerken aslinda icimde hic de oyle hissetmiyorum, hep aglamak istiyorum. gerci gozyasi filan da kaldi mi bilmiyorum ama... herkesi, her seyi kaybediyorum ve buna engel olmak icin bir sey yapamiyorum. ne yapmam ne hissetmem gerektigini sasirdim artik. sadece iyi hissetmek istiyorum. 🖤

[ozgurlukcicegimsin]

Yardıma ihtiyacım var. Bizim okul bu ay başladı Üniversteye hazırlık için. Arkadaşım bildiklerim benle konuşmadığını anladım yani aslında bu yaz problemlerim vardı onları yoluna sokmam lazımdı o sıralar onlarla konuşmadım bir yandan da istemedim aslında ağır bir depresyondaydım çok çabuk karar verip değiştiriyordum ama şimdi onlarla konuşmak istiyorum ne yapmam gerektigini de bilmiyorum.Böyle birşeyi neden yazdığımida bilmiyorum bana yardım eder misin?

Yaz boyunca neler yaşadığını seni anlamalarını gerektiğini, onlara ihtiyacın olduğunu anlatan bir mesaj at

[redbullicenbatman]

ve ne yapmam gerektigini de bilmiyorum

Ara veya yaz

[vuruncaherseycalisir]

kilolu oldugumdan dolayı okulda benimle dalga geciyorlar hic tanımadıgım insanlar bile yanımdan gecerken alaycı bir sekilde gülüyorlar son sınıf oldugumdan dolayı okulumuda degismek istemiyorum ama cok rahatsız oluyorum ve bazen o kadar fazla oluyor ki tuvalette sessizce aglıyorum ne yapmam gerektigini bilmiyorum sadece son senem diye dayanmaya calısıyorum ama cok zor

Öncelikle kendini sevmen gerek... Eğer sen kendini sevmezsen sürekli böyle kötü yorumlar senin başarını engeller. Yapman gereken görmezden gelmek ve özgüvenli gibi yapmak. Ne demişler fake it till you make it. Yani gerçekten özgüvenli olana, kendini sevene kadar öyleymiş gibi yap. Sana kilonla alakalı laf edenlere nolmuş ben böyle mutluyum falan de modunu asla düşürme. Bu gün İstanbul bienalindeydim orda senin gibi bir kızın eseri vardı, önemli olan iç güzellik temalı. Aynı şeyleri yaşamış biri kilo sorunları falan, İstanbuldaysan onuda gör bence

[uyumsuzunanilari]

Yaba

Buyuk bir siyahlik icinde oldugumu dusunuyorum, sonra an geliyor bembeyaz bir fikir ya da his kapliyor aklimi. Bazi seyleri, hatta pek cok seyi soylerken tam olarak ne olduklarindan emin olamiyorum. Kaplayan sey fikir mi, his mi, tum bunlar ne demek? Kapladigi sey aklim mi, icim mi, ben mi, kendim mi, canim mi? 

Canimin ingilizce karsiligi olmadigini bilmek bir tuhaf. Ozellikle cok fazla ingilizce konustugum gunlerin sonunda, kendimi iki dili de tamamen unutmus iken iki dili de spontaneously dusunur ama ayni zamanda hic bir dilde dusunemez hissediyorum. 

Bugun uzun bir gundu. Emily ile 4.5 saat suren bir kahve ve tez bulusmasinin ardindan gidip kendime metrelerce kumas aldim. Sari, pembe, beyaz, siyah ve krem rengi. Alamadigim metrelerce renkte gozum kaldi. Mor, turuncu, yesil ve hardal rengi de almak isterdim. Tum bu kumaslarla ya da arzuladigim bu renklerle ne yapacagimla ilgili en ufak fikrim yok. Sadece icgudulerimi dinliyorum ve onlar bana kumas almam gerektigini soyluyorlar.

Fakat ayni icgudulerim bana birazcik yazilim ogrenmem gerektigini, kitap yazmam gerektigini, ceviri yapmam gerektigini, is bulmam gerektigini, cimento islerime geri donup bazilarini elden gecirmem gerektigini, sonra yenilerini yapmam gerektigini, dikis dikmem gerektigini, kitap okumam gerektigini, evde onunde fotograf cekilebilecek bos bir duvar acmam gerektigini de soyluyorlar ama hicbirini yapmiyorum. Gunler nasil geciyor anlamiyorum. 

O kadar kucuk parcalar halinde, o kadar gundelik ve duzensiz yasiyorum ki, ve o kadar inanmiyorum, belki de su anda o kadar sevmiyorum ki, o kadar amacsiz, o kadar bilmeden, o kadar da umursamaz ve ciddiye almadan ama tamamen stres altinda geciyor ki gunler, hic bir sey anlamiyorum. Sadece geciyorlar. Ama sanki gram gram eriterek geciyorlar, neyi bilmiyorum.

Yemek icin Valentina ve Hoerges’le bulustuk. Hersey cok guzeldi, ta ki cocuk ve aile konusu acilana kadar. Dagilmamizdan yarim saat kadar once, sanirim 5 dakika boyunca kimseye soz hakki vermeden sacmaladim ben. Bunlari neden yaptigimi bilmiyorum. Bazi kucuk seyler aklimda ya da icimde cok buyuk rahatsizliklar olusturuyor. (Nerede oluyorlar ve bu ne demek bilmiyorum) Bunlara takilmaya basladigim anda bir sey beni trigger ediyor ve giciklik ya da ariza yaratiyorum, istemsizce.

Bu gece cok buyuk bir sey yapmadim, yalnizca zararsizca sacmaladim ve kendimi kucuk duruma dusurdum. Cunku Boy Lilikoi’nin beni durmadan uyardigi ve belki de hakli olarak baski altina aldigi bu konuyla ilgili durmadan yeni reaksiyonlar gosteriyorum.

Insanlara iyi bir sey nasil soylenir bilmiyorum ve bunu yapmak icin cok cabaliyorum. Onlari genellikle sevmedigim icin soyledikleri seyi ovmem ve ona katkida bulunmam zor oluyor. Fakat eskisi kadar sert olmamaya calisiyorum. Mesela 4 kotu, 2 iyi, 4 kotu soylersen 2 iyi, bu taktigi kafamda tutmaya calisiyorum. 

Illa ki oveceksin. Konusma kotuye gitmeye baslarsa ya da sessizlesirse hemen yaptiklari bir seyi ov. Gidisati direk duzelten bir hamle bu.

Soyledigin seye inanmak zorunda degilsin. Bu konuda GERCEKTEN cabaliyorum. 

Sinir olsan bile konusmaya devam et. En zoru bu. Bir seye sinir olunca ben kendimi kaybediyorum. Kosmak, parcalamak, tokatlamak, bagirmak hep yapmak istedigim seyler. Ama onun yerine sakince yurumek. bakmak, dusunmek, durmak ve anlatmak gibi beni hep zorlayan seyleri yapmam gerek. Cabaliyorum.

Hayatinda hersey super yolunda gittigi icin yaptigimiz bir kutlama partisinde, parti sahibinin yuzunu eksiterek, kasini kaldirarak ve asla gulumsemeden durmasi beni bu partiyi anlamsizca sabote etmeye itiyor. Cumlelerle, hareketlerle, karmasayla, bir nevi tarif edilemeyen bir rahatsizlikla onu rahatsiz etmek istiyorum. 

Gorsel olarak bunu nasil yapabilecegimi bilsem de, sozsel olarak yapamiyorum ve bunun siniriyle iyice karmasiklasiyorum. Sinirliyim, kirmamaliyim, yanlis dusunuyorlar, butun bu bahsettigimiz sey cok sinir bozucu, herseyden nefret ediyorum, yanlis dusunuyorum, kendimden nefret ediyorum, etmemeliyim, bahsettikleri seyden nefret ediyorum, bir aciklamasi olmali, bulamiyorum, nefret ediyorum, kendimden, onlardan, aslinda iyi niyetli olabilir, yok, bulamiyourm.

Bir yaba aldim bugun fabric saticisindan, made out of a very though material that I don’t even want to work with.

A black yaba even uncomfortable with its own materiality. 

A black yaba that has a textural potential to cover, and choke everyting that I’ve ever wanted to bring to life.

[akeskinocak]

Havaya Yazi

Icimde bir seylerin eridigini hissediyorum hic bir sey göremiyorum hersey cok karanlik sanki ilerisi yokmuscasina karanlik,bunu düzeltmek benim elimde biliyorum ama yapamiyorum icimden bir ses yapmamami soyluyor ama yapmam gerektigini biliyorum.Aslinda korkuyorda olabilirim,eskiden baska bi yere gittigimde herseyin duzelecegini zannederdim ama simdi anliyorum ki düzelmesi gereken seyler aslinda kafamin icinde,Japonya’nin bir dagina gidip orada yasasam dahi kafamin icindekilerde benimle beraber gelecek biliyorum,saat degil ki cikarip komudinimin cekmecesine koyayim.Tum bunlari nereye baglayacagimi bilmiyorum kocaman bir bosluktayim ve sürekli düsüyorum havadayim carpabilecegim hic bir sey yok bir agac dalina carpsam mesela yaralansam sonra da kan kaybindan ölsem ama hayir sadece düsüyorum,düserken düsünebiliyorum,ama düsünürken düsemiyorum düsünmek istiyorum ama düsünemiyorum,o kadar karisigim ki beyaz sarapla karistirilmis votka kadar anlamsizim,sonra buzdolabinin motor sesini duyuyorum oda cok sessiz muzik dinlemek istemiyorum,buzdolabi ortalama 10 metre kadar uzagimda sesini dinliyorum,ev cok sessiz aslinda bugun en ufak bir ses kirintisi dahi istemiyorum evimde,biraz korkuyorum,neyden korktugumu bilmiyorum uyumak istemiyorum yatagimi sevmiyorum bu yeni eve bir turlu alisamadim,eskiden ev olsun yeter diyordum ama insanin yasi buyudukce oyle olmadigini anladim.Buzdolabi her 12 saniyede 1 klik diye ses cikariyor,13 adet kucuk mum odanin farkli yerlerine dizilmis durumda,posterlerin altina dizmeye özen gösteriyorum oda daha güzel duruyor masada icinde 143 euro 43 cent olan kumbaram, icinde 3 tek sigara olan paketim zippom ve sarap kadehim var,aslinda böyle ortamlari muziksiz gecmem ama bugün muzik dinlemek istemedim,disarida hava kapali aksam 1 saat 17 dakika ve 36 saniye yagmur yagdi.Yagmur yagarken neden kar yagmadigini düsündüm ve birden bire aklima nisan ayinda oldugumuz geldi,sanki diyorum sanki bir sigara yakarsam hersey duzelecek,sacma! Ama yinede yakiyorum,bardagimdan ufak bir ter damlasi süzülüyor asagiya kadar kadehin dibinden masama akiyor.odanin sicakligi 29.3 santigrat derece disarisi ise tahminen 14.6 civarinda,günde ortalama 21 adet sigara iciyorum her sabah uyandigimda birakacagim diyorum bir kac saat sürüyor.Sanki son 10 sene icerisinde birsey tüm enerjimi cekiyor yavas yavas kanima isleye isleye bana yapisarak bir sivrisinek gibi enerjimi cekerek evrendeki bosluga enjekte ediyor,bu sinirlerimi cok bozuyor,cigerlerim aciyor her ikiside beyaz olan sigara icmemem gerektigini siyah olan ise ickiyi birakmam gerektigini söylüyor,dislerim en kisa zamanda doktora gitmek istiyorlar,gözlerim nötr hic bir sey demiyor,birden sinirleniyorum,ben bu degilim ki bu olmamaliyim 1 kac saniye sonra sinirim geciyor öyle umursamazim ki bu icimdeki beni deli ediyor,kendimle o kadar celisiyorum ki.Vucudumu inceden bir sicaklik kapliyor atesim cikmis gibi hissediyorum sanki birazdan kulaklarimdan alevler cikacak,cikmayacagini bildigim icin pek umursamiyorum,uyaniyorum dogdugumdan ihtibaren hayattaki 9092. günüm bu da demek oluyor ki 9091 kere uyudum,bir seyleri cok merak ediyorum kafamin icindeki benle konusuyorum bu ayri,bende uc tane ben var kafamin icindeki ben,benim icimdeki ben,ve normal ben neyi merak ettigimi bilmiyorum her sey o kadar karisik ki su an yarin 9092.günüme uyandigimda ne yapacagimi dusunuyorum biraz önce uyanmamismiydim ben? Hayir o icimdeki bendi.Dolaptan bir magnum aliyorum bu biraz degisik bir magnum tutma yeri yok cikolata gibi bundan en son 12 ocak günü 20.23′te yemistim tadi fena degil.Bar sandalyesine oturuyorum bir tane de bira söylüyorum.Birami doldurup yatagima uzaniyorum odamda bar sandalyesi ya da magnum yok aslinda, odamda degilsem neredeyim? Peki, Buzdolabindan bir citirti geliyor.

Buzdolabinin motoru duruyor.