#nürəddin

[aliibrahimovofficial]

1 iyun Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin əsgəri, Vətən müharibəsi şəhidi #Aqşin Ağayevin, Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin kapitanı, Vətən müharibəsi şəhidi #Anar Heydərovun, Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin əsgəri, Vətən müharibəsi şəhidi #Asif Mədədovun, Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin baş leytenantı, Vətən müharibəsi şəhidi #Aslan İsmayılovun, Dövlət Sərhəd Xidmətinin Sərhəd Qoşunlarının kiçik giziri, Vətən müharibəsi şəhidi #Elcan Namazovun, Azərbaycan Silahlı Qüvvələri.Birinci Qarabağ müharibəsi şəhidi #Faxrəddin Rüstəmovun, Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin əsgəri, Vətən müharibəsi şəhidi #Kənan Dadaşzadənin, polis leytenantı, Qarabağ müharibəsi şəhidi #Nürəddin Sadıqovun, Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin əsgəri, Vətən müharibəsi şəhidi #Rafiq Bəyverdiyevin, Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin kiçik çavuşu, Vətən müharibəsi şəhidi #Seymur Allahverdiyevin, Azərbaycan hüquqşünası, Qarabağ müharibəsi şəhidi #Şahin Abbasovun, Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin əsgəri, Vətən müharibəsi şəhidi #Yaqub Yaqubovun doğum günüdür. Allah bütün şəhidlərimizə rəhmət etsin inşallah. https://www.instagram.com/p/CeQsJQvNN7y/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[qnproduction]

Aşıq Əşrəf Qəriboğlu - ( Yetim Mahmud Sadaxlı / Aşıq Nürəddin )

[todaysazerbaijan]

Bakıda marşrut avtobusu dəhşətli qəza törətdi: ÖLƏN VAR

Bakıda marşrut avtobusu dəhşətli qəza törətdi: ÖLƏN VAR

Bakıda marşrut avtobusu ağır qəza törədib.

Day.Az Publika.az-a istinadən xəbər verir ki, hadisə Binəqədi-Novxanı yolunda baş verib.

165 saylı marşrut avtobusu yolu keçən 1958-ci il təvəllüdlü Hidayət Mahmud oğlu Əliyevi vurub. Piyada hadisə yerində dünyasını dəyişib. Hadisəni törədən 90 LZ 839 dövlət qeydiyyat nişanlı avtobusun sürücüsü Namiq Nürəddin oğlu Ağayev barəsində cinayət işi…

[listeliyi]

via Adlrın mənası - TAM SİYAHI (3-cü hissə) http://ift.tt/eA8V8J Nizami - (Ər.) 1.Üsuluna uyğun, tərkibli, nizamlı. 2.Qanun və nizama aid,- onunla əlaqədar. Nizami; Azərbaycanın ən böyük şairlərindəndir, Gəncəlidir. Nizami - Nizam, intizam. Nizamuddin - Dinin nizamı. - Dilimizdə "Nizaməddin" olaraq istifadə edilir. Nofəl - Alicənab, comərd. Novcəvan - (Fars.) Gənc, dəliqanlı. Novrəstə - (Fars.) Yeni yetişən, yeni bitən. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Novsalə - (Fars.) Gənç, təzə, kiçik. Novruz - Təzə gün. Nuran - (Fars.) Işıqlı. Nurlu, nura aid. Nurani - (Fars.) Işıqlı, işıq saçan, hörmət oyandıran, nurlu. Nuratay - (Ər.) Nurlu, ışıq saçan tanınmış kimsə. 52 Nuray - ( Ər.Tür.İbr.) İşıq saçan ay, ay Işığı, ışıqlı ay, ayın ən çox işıq saçdığı dövrü. Nural - ( Ər.Fars.Tür.) Nur, işıq al, işıqlı ol. Nuraləm - (Ər.) Kainatın nuru, aləmi işıqlandıran. Nurbaki - (Ər.) Davamlı işıqlı olan, nurlu səhər. Nurbanu - ( Ər.Tür.İbr.) Nur üzlü xanım, gəlin, şahzadə. - Nur və ba-nu'dan birləşmiş ad. Nurbay - ( Ər.Tür.İbr.) Nurlu, işıqlı kimsə. Nurcan - ( Ər.Tür.İbr.) Canlı, nəşəli, həyat dolu. Nurcahan - ( Ər.Tür.İbr.) 1.Cahan nuru, işığı, dünyaya işıq saçan. 2.Türk-Hind imperatoru Cihangirin arvadı. Hurcəvan - ( Ər.Tür.İbr.) 1.Parlaq, şən, gənc. 2.Mərd, qorxmaz, gənc. Nurçin - ( Ər.Tür.İbr.) Nur yığan, işıq yığan. Nurdağ - ( Ər.Tür.İbr.) Nur dağı, Nurdan dağ. Nurdan - ( Ər.Tür.İbr.) Nura aid, nurdan edilmiş. Nurdanay - ( Ər.Tür.İbr.) Çox ışıqlı, çok parlaq. Nurdanə - ( Ər.Tür.İbr.) Nurlu, parlaq və ışıqlı olan. Nurdil - ( Ər.Tür.İbr.) Nurlu, işıqlı könül. Nurdoğan - ( Ər.Tür.İbr.) Nurlu, parlaq biri şəkildə doğulan. Murəddin - (Ər.) Dinin nuru (ışığı), inam işığı, dinin işığı. Nurəfşan - ( Ər.Tür.İbr.) İşıqlıq verən, ortalığı işıq içində buraxan. - Nur və əfşan sözlərindən birləşmiş ad. Nurəl - ( Ər.Tür.İbr.) Nurlu əl. Nurər - ( Ər.Tür.İbr.) Nurlu insan. Nurfidan - ( Ər.Tür.İbr.) Təzə və parlaq gənc, zərif xanım. Nurgül - (Fars.) Gülün ən parlaq olanı. Nurgün - ( Ər.Tür.İbr.) 1.Nurlu gün, işıqlı gün. 2.Günün və bütün həyatın nurlu, parlaq olması. Nurhilal - (Ər.) (Bax.Nuray) İşıqlı ay. Nurxan - ( Ər.Tür.İbr.) Nurun idarəçisi, hakimi. Nurnisə - (Ər.) Nurlu qadın. Nuri - (Ər.) İşıq, İşığa aid olan. Nuridə - Gözümün işıgı. Nuriyyə - (Ər.) Işıqlı, işıqdan gəlmə. Nurqan - ( Ər.Tür.İbr.) Təmiz, aydın soydan gələn. Nurqut - ( Ər.Tür.İbr.) (Bax. Nurqan) Işıqlı, aydınlıq. Nurlan - Nur, işıq, nur saçan, parıldayan, işıqlandıran. Nurmələk - (Ər.) (Bax. Mələk). Mələk kimi saf və təmiz gözəl. Nurnigar - ( Ər.Tür.İbr.) İşıqlı, aydınlıq, sevgili. 53 Nurpəri - ( Ər.Tür.İbr.) Işıklı, pəri qədər gözəl. Nursabah - (Ər.) Aydınlıq sabah. Nursaç - ( Ər.Tür.İbr.) "Işık saç, aydınla" "işığ saçan" anlamında. Nursal - ( Ər.Tür.İbr.) IşıQ saç, çevrəni aydınla. Nursel - ( Ər.Tür.İbr.) Nur, işıq seli (axışı). Nursevən - (Ər.) Aydınlığı, ışığı seven. Nursev - ( Ər.Tür.İbr.) Işığı sev. Nursevil - ( Ər.Tür.İbr.) "Parlaq, aydın gözəllər tərəfindən sevil" mənasında istifadə edilən bir ad. Nursim - (Fars.) Aydınlıq və gümüş kimi parlaq. Nursima - (Fars.) Işıqlı, aydın üz. Nursinə - (Fars.) Işıqlı, aydın ürəklı. Nursu - ( Ər.Tür.İbr.) Nurlu su. Nursultan - Sultanın işığı. Nursun - ( Ər.Tür.İbr.) Sən işıq, nur kimi aydınsan. - mənasında istifadə edilən bir ad. Nurşah - (Fars.) Parlaq hökmündə. Nurşən - (Fars.) Çox, çox ışıqlı, nəşəli insan. Nurtac - ( Ər.Tür.İbr.) Nurdan tac. Nurtək - ( Ər.Tür.İbr.) İşıq kimi, parlaq. Nurtəkin - ( Ər.Tür.İbr.) (Bax Nurtək) Aydın və güvənilən, əmin. İşıq kimi. Nurtən - Bədəni işıq kimi ağ olan. Nurulla - (Ər.) Allahın nuru, Alllahın işığı. Nurvəli - (Ər.) Müqəddəs. Nurzad - (Tür.) Nurlu, aydın kimsə. Nurzən - ( Ər.Tür.İbr.) Nurlu, ışıklı qadın. Nurzər - (Ər.) Qızıl kimi parlaq ışıq, qızılı ışıq. Nuşirəvan - ( Ər.Tür.İbr.) İranda 531-579 illər arasında hökmranlıq etmiş və doğruluğu ilə şöhrət tapmış olan Sasani şahı, "ədalətli" ləqəbiylə tanınır. Nübar - Məhsul, bar. Nürəddin - İnamın (İlahi) işığı, dinin gətirdiyi nur. Nüşabə - (Fars) 1.Agıllı və gözəl qadın. 2.İçənə ölümsüzlük verəcəyinə inanılan su, Bengi su, həyat suyu. Nüsrət - (Ər.). 1.Kömək. 2.Allahın köməyi. 3.Zəfər, üstünlük qələbə, muvəffəqiyyət. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Nüsrəddin - (Ər.) 1.Dinin kömək etdiyi. 2.Dinin müvəffəqiyyətli nümayəndəsi. O Odxan - (Tür.) 1.Atəşli hökümdar. 2.Canlı, coşqulu kimsə. 3.Atəşqanlı. 4.Dəlisov, dəliqanlı. Odman - (Tür.) Atəş kimi canlı, coşqulu, hərəkətli kimsə. 54 Oğuz - Böyük, davamlı, artan nəsil. Oğuzbala - (Tür.) 1.Oğuz uşağı. 2Güçlü, qüvvətli uşaq. Oğuzcan - (Tür.Fars) Oğuz can. Gerçək dost. Oğuzər - (Tür.) Oğuz boyundan olan igid. 2.Güçlü, qüvvətli kimsə. Oğuzxan - (Tür.) 1.İgid xan, xaqan. 2.Oğuz boylarının əfsanəvi qəhrəmanı. Oğuzqan - (Tür.) Damarlarında Oğuz qanı daşıyan. Oğuzman - (Tür.) Güclü, möhkəm, yaxşı ürəkli, dost kimsə. Oğuztan - (Tür.) Görkəmli, işıqlı. Oxdəmir - (Tür.) 1.Dəmir kimi möhkəm. 2.Gerçək, köklü dəmir. 2 Dəmirdən düzəldilmiş ox. Oksana - Allah tərəfindən bəyənilmiş. Oqtay - (Tür.) 1.Qəzəbli, əsəbi, hirsli. 2.Nəsildaş, eloğlu, hakim. Olgunay - (Tür.) Ay oldun, Aya bənzədin. Olgunər - (Tür.) Yetkin ər. Yetişmiş, yaxşı inkişaf etmiş kimsə. Yetişmiş, yaxşı gəlişmiş kimsə. Omar - Uzun ömülrlü. Orxan - (Tür.) 1.Şəhərin rəhbəri, hakimi, sərkərdə, basçı, xan qoşunları. 2.Orxan Qazi: Osmanlı imperatorluğunun ikinci padşahı. Orman - Meşə. Osman - (Ər.) 1.Bir növ quş ya da əjdaha. 2.Hz. Məhəmməd (s.ə.s) -in kürəkəni və Hz. Ömərdən sonra dövlət başçısı olan III. xəlifə. 3.Osmanlı dövlətinin qurucusu, Osman Qazi. Ozan - Aşıq. Ö Ömər - Həyat, uzunömürlü. Özbək - İgid, qəhrəman, mərd. Ömər - (Ər.) İslam Dövlətinin II. Xəlifəsi Ömər b.Xə. Dünya durduqca ədalətliliyindən bəhs ediləcək. Cənnətlə müjdələnmişdir. Haqq ilə Batili çox yaxşı ayırd edə bilən bir alim olduğu üçün Ömərül-Fərrux adını almışdır. Ömüral - (Ər.Fars.İbr) Uzun ömürlü ol. Ömürcan - (Ər.Fars.İbr) Uzun ömürlü. Kişi və qadın adı olaraqistifadə edilir.. Önay - (Tür.) 1.İrəli get, lider ol mənasında. 2.Ayın ilk günlərindəki halı, hilal. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Önel - (Tür.) Bir işin tamamlanması üçün verilən müddət, vədə, möhlət. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Önər - Qabaqcıl, öndəgedən. Öngay - (Tür.) Yupiter planeti. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Öngül - (Tür.) 1.Müqavimət göstərən, inadçı kimsə. 2.Təşviq edən. 3.Bələdçi. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Örən - (Tür.) 1.Köhnə quruluş ya da şəhər qalığı. 2.Şəhər, kənd. 3.Bir ovalıq. 4.Meşəlik yer. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. 55 Örəngül - (Tür.) Yabanı gül. Özaslan - (Tür.) Aslan kimi güclü, soylu kimsə. Özbək - (Tür.) 1.İgid, cəsur, özü güclü. 2.Orta Asiyada yaşayan bir Türk boyu və bu boydan olan kimsə. 3. Dərə, çay. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Özbən - (Tür.) "Gerçəkdən mən" anlamında istifadə edilən bir ad. Özbir - (Tür.) Özü, sözü bir olan kimsə. Özcan - (Tür.) Candan, səmimi, içdən, həqiqətən dost olan kimsə. Özdəmir - (Tür.) Özü dəmir kimi güçlü. Özəndər - (Tür.) Nadir tapılan, yaradılışda olan, qiymətli. Özəngin - (Tür.) Özü sağlam, dürüst olan kimsə. Özəngül - (Tür,) Özünə diqqət göstərən gözəl qadın. Özənir - (Tür.) Çalışan, Cəhd göstərən, ən yaxşısını etməyə çalışan. Özərxan - (Tür.) İgid, cəsur xan. Özgənay - (Tür.) Özü geniş, rahat, sakit kimsə - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Özgür - (Tür.) 1.Öz-özünə hərəkət etmə, davranma qərar vermə, gücü olan. 2.Tutulmayan, azad. Başqasının köləsi olmayan, müstəqil. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Özgüvən - (Tür.) Özünə güvənən. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Öznur (Tür.) Özü ışıqlı, aydınlı kimsə. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Özpolad - (Tür.) Er. - Özü polad kimi sağlam olan. P Pakizə - (Fars.) Təmiz, pak, saf, xalis, ləkəsiz. Parlanur - (Tür.) Nur kimii parla, parla nur. Paşa - (Tür.) 1.Padşah. 2.General. 2.Osmanlı dövlətində yüksək rütbəli əsgərlərə verilən ad. Peyman - (Fars.) Söz vermək, and, əhd, vəd, sözvermə. Peymanə - (Fars.) Böyük qədəh, şərap badəsi. Pəhləvan - (Fars.) 1.Güləşi. 2.Boy- buxunlu, cüssəli adam, güçlü kimsə, igid. Pənah - Arxa, dayaq, havadar. Pəri - (Fars.) Gözəl qadın şəklində mifik məxluq. 2.Gözəl, füsünkar, gözəl qadın və ya qız. Pərizad - (Fars.) Anadan pəri kimi doğulan, gözəl. Pərizə - (Fars.) 1.Qırmızı qızıl. 2.Odda bişirilən çörək. Pərva - (Fars.) 1.Qorxu, çəkinməklik. Pərvanə - Vəfali, sədaqətli. Pərvər - (Fars.) Bəsləyən, bəsləyici, yetiştirən, yetiştirici, qoruyan, tərbiyə edən. Pərvin - (Fars.) 1.Ülkər ulduzu. Yeddi (və ya altı) ulduzlardır ki; iki-iki qarşılıqlı dayanarlar və Ayın keçdiyi yerlərə yaxın görünərlər. 2.Yeddi qardaş ulduzdan ən balacası. Pərviz - (Fars.) 1.Üstün. 2.Ələk. Süzgəç. 3.Balıq. 4.Gğzəllik, cilvə. 5.İran hökümdarı Xosrovun ləqəbi. 6. Müzəffər, qələbə gətirən. 56 Pinar - Çeşmə, bulaq. Piranə - (Fars.) Yaşlılara yaraşan şəkildə, olduqca tədbirli. Pirayə - (Fars.) üzük, zinət. Piruz - (Fars.) Kutlu, xeyirlı, uğurlu. Piruzə - (Fars.) Ka. - Mavi rəngli və dəyərli bir üzük daşı. Polad - (Ər.) Dəmir, polad. Güc, qüvvət. Poladxan - (Tür.) Poladkimi qüvvətli xan. Poladqan - (Tür.) Polad kimi güçlü soydan gələn. Pünhan - (Fars.) Gizli. Püstə - 1.Təpəcik,torpaq və ya qum yığını. 2.Subtropik ağac növü, ləpəsi yeyilən şəffaf qabıqlı meyvəsi Püstəbadam - Püstə və badam sözlərindən ibarətdir R Rabi - (Ər.) Dördüncü uşaq. Rabih - (Ər.) Yararlı, qazanclı, karlı. Rabiqə - (Ər.) Peyğəmbərin dördüncü qızı. Rabit - (Ər.) Rabitə ilə bağlı, bağlayan, birləşdirən. Nəfsini dünyadan mən edib axirətə bağlamış olan. Rabitə - (Ər.) 1.İki şeyi birbirine bağlayan şey, bağ. 2.Münasibət, ilgi. 3 Bağlılık, mənsub olma. 4.Sıra, tərtib, üsul, düzən. Rabiyə - (Ər.) Uca, yüksək yer. Raci - (Ər.) 1.Rica eden, yalvaran, diləyən. 2.Dönən, geri gələn. 3.Nisbət ve ilgisi olan, toxunan. Racifə - (Ər.) Surun qıyaməttə bütün canlıları öldürəcək olan ilk üflənişi. Racih - (Ər.) Dəyərli, üstün. Raciyə - (Ər.) 1.Rica edən, yalvaran. 2.Ümüdlü. Radi - (Ər.) Boyun əyən, qəbul edən, rıza göstərən. Radif - (Ər.) Valideynlərdə son uşaq. Radifə - (Ər.) Qiyamətdə üfürüləcək surun ikincisi. Radiyə - (Ər.) Rıza göstərən, qəbul edən, boyun əyən. Rafat - Ağilli, dərrakəli. Rafet - (Ər.) Acıma, mərhəmətetmə, əsirgəmə anlamında.- Qur'an-ı Kərimdə Nur surəsi 2- ayət. Hədid surəsi 27- ayətdə keçir. Rafi - (Ər.) Qaldıran, ucaldan, yüksədən. Allahın isimlərindəndir. Rafiə - (Ər.) Yüksəldən, qaldırmaq üçün dəstək verən. Rafih - (Ər.) Rahat və azad yaşayan. Rafiq - Yoldaş, dost, xoşxasiyyət. Rafis - (Ər.) Gözə çarpan, məşhur, gündəmdə olan. Rafiz - (Ər.) 1.Tərk edən. 2.Yollayan. 3.Buraxan. 57 Rağib (Rağibə) - (Ər.) Arzulu, istəyən, rəğbət edən. Rahdan - (Fars.) Yol bilən. Rahə - (Ər.) Ovuc içi, əl ayası. Rahi - (Ər.) Rahat, azad, dinc. Rahib - Monastırda tərki-dünya yaşayan xristian (kişi). Rahibə - Monastırda tərki-dünya yaşayan xristian (qadın). Rahilə - (Ər.) Yolçu, səfərə çıxan. Rahim (Rəhim) - (Ər.) Əsirgəyən, ağrıyan, qoruyan, mərhəmətli. - Quranda 220 yerdə zikr edilmişdir. Allahın adlarından. Rahim - 1.Rəhm olunmuş insan. 2.Rəhm edən,rəhimli,rəhvdil,mərhəmətli. Rahimə - (Ər.) Yüngül səsli, lətif danışan qadın deməkdir. Rahiyə - (Ər.) Bal arısı. Raxil - (Qədim yəhudi) Qoyun (quzu). Raid - Lider, birinci Raif (Raifə) - (Ər.) Acıması olan, mərhəmətli. Raik - (Ər.) Sadə, saf, xalis. Raikə - (Ər.) Sadə, saf, qatışığı olmayan. Rail (Railə) - (Ər.) Banis (Banisi). Raisa - Ailəli qadin. Raki - (Ər.) Namazda əyilən, rüku edən. - Quran-ı Kərimdə 4 yerdə bu mənada zikr edilmişdir. Rakib (Rakibə) - (Ər.) Hər hansı bir sahədə üstün olmağa çalışan bir kəs. Rakid - (Ər.) Hərəkətsiz, durğun, yavaş. Rakidə - (Ər.) Durgun, səssiz, hərəkətsiz. Rakim (Rakimə) - (Ər.) Yazan, çəkən. Rakin - Ehtiramlı. Rakiyə - (Ər.) İrəlidə gedən Raqib - Arzulayan, rəğbət bəsləyən. Ramazan - (Ər.) 1.Hicri (qəməri) ayların doqquzuncusu, oruc ayı. - Quranda Bəqərə surəsi 185. ayədə adı keçən ay adı. 2.Orucluq ayı. Rami (Ramiyə) Ox, güllə v.s. şeylər atan atıcı, atan, atıcı. Ramil, Ramilə - (Ər.) 1.Rəml edən, uzaqgörən, her şeyi qabaqcadan düsünən. 2.Sehrli, ovsunlu, möcüzəli, sehrli. Ramin - Uşaq, övlad, oğul. Ramis - (Ər.) Salçı, bərəçi. Ramiz (Ramizə) - (Ər.) 1.Rəmz edən, dəlalət edən, işarətləyən. 2.Simvol. , Rana (Raniyə) - (Ər.) Gözəl.. 58 Rasi - (Ər.) 1.Tərpənməyən, oynamayan, sabit, lövbər atmış gəmi dəmirləşmiş gəmi. 2.Ehtiras və tamah edən. Rasif - (Ər.) 1.Sağlam dayanıqlı. 2.Dənizin üzünə çıxmış qayalar. 3.Daş, əsas, sahil. Rasifə - (Ər.) 1.Sahil. 2.Su içində edilən sədd. Rasih (Rasihə) - (Ər.) 1.Sağlam, təməli güclü, dayanıqlı. 2.Bir elmdə, xüsusilə din sahəsində çox dərinləşmiş olan (kimsə). Rasix - (Ər.) Möhkəm, dayanıqlı. Rasil - (Ər.) Göndərilmiş. Rasim - (Ər.) Rəsm çəkən, rəssam. Rasimə - (Ər.) 1.Adət. Mərasim, törən. 2. Rəsmiyyət. Rasin - (Ər.) Sağlam, dayanıqlı, güclü. Rasiyə - (Ər.) Böyük dağ. Raşan - (Ər.) Titrəmə, titrəyiş. Rəşid (Rəşidə) - (Ər.) 1.Yetkin, ağıllı. 2.Doğru yolda olan. 3.Haqq din olan İslamı qəbul edən. Ratib - (Ər.) 1.Sıralayan, təşkil edən (kimsə). 2.Sabit, möhkəm, yerləşmiş. 2.Eyni ahəngli, müntəzəm. Ratiq - Bitişik etmək, bitişdirmək, birlikdə etmək, qarışdırmaq. * Cırıq bir şeyin parçalarını bitişdirmək. Rauf - (Ər.) Çox acıyan, çox mərhəmətli, ürəyiyumşaq, mehriban. - Allahın adlarından. Raul - Ralf adından, canavarın məsləhətçisi(Fransiz) Ravil - (Ər.) Cavan oğlan, yeniyetmə. 2. Səyahətçi. Rayət - (Ər.) - Bayraq. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Rayxan - (Ər.) Reyhan, həzz, səadət, mutluluq. Rayihə - (Ər.) Gözəl iy (ətir,qoxu). Rayixan - (Ər. Fars. İbr.) Xan bayrağı. Razi - (Ər.) 1.Boyun əyən, qəbul edən, razılaşan. 2.Sirrə aid olan, sirli İslam dünyasında məşhur bir addır. Razil - (Ər.) Seçiımiş. Raziyə - (Ər.) Ağıllı, ismətli, gözəl. Reyhan - (Ər.) 1.Gözəl qoxulu bir bəzək bitkisi. 2.Ruzi, keçimlik, rəhmət mənasına da gəlir. Rəbab - (Fars.) 1.Kamançanın bir növü. 2.Ərəb dilində dostlar mənasını verir. - Hz. Hüseynin xanımının adıdır. Rəbi - (Ər.) Bahar, ilk yaz. Rəbiyə - (Ər.) 1.Qış sonlarında edilən əkin. 2.Əvvəllər ozanların bahara girərkən böyüklərə təqdim etdikləri qəsidə. Rəbiyyə - Rəbbə yaxin olan. Rəcəb - (Ər.) 1.Hicri qəməri aylarınin yeddincisi, üç ayların ilki. 2.Dəbdəbəli, heybətli. Rəfahət - (Ər.) Bolluq. Rəfail - Allah, ilahi. Rəfaqər - (Ər.) Rəfiq, dostluq, yoldaşlıq. 59 Rəfəddin - (Ər.) İslam dininin vermiş olduğu acıma, əsirgəmə duyğusu Rəfət - (Ər.) Acıma, mərhəmət etmə, əsirgəmə. - Quran-ı Kərimdə Nur surəsi ayə 2 və Hədid surəsi ayə 27 -də keçməkdədir. Rəfxan - (Ər.) Varlıq içində yaşayan. Rəfi - (Ər.) Yüksək, uca, hörmətli. Rəfih (Rəfihə) - (Ər.) Bolluq ve rahatlıq içində yaşayan. Rəfiq - (Ər.) 1.Yoldaş, yol yoldaşı, müavin, köməkçi. 2.Qoca. 3.Ortaq, şərik. 4.Peşəyə yeni girən kimsənin rəhbər olaraq tanıdığı adam. - Quranda keçən bir addır. Rəfiqə - Yoldaş,dost (qadının). Rəfqət - (Ər.) Bələdçilik edən, yola salan, öötürən. Rəftar - (Fars.) Yellənərək, ədalı gediş. Rəğbət - (Ər.) 1.İstək, arzu. Istəklə qarşılama. 2.Bolluq rifah. Rəğibə - 1.Arzu olunan şey. 2.Böyük hədiyyə,dəyərli sovqat. Rəhbər - (Fars.) Yol göstərən, bələdçi. Rəhamət - (Ər.) Səsin incə, yavaş və şirin olması. Rəhasət - (Ər.) 1.Təzəlik, yumşaqlıq. 2.Ucuzluq. Rəhilə - Allahin sevimlisi Rəhim - 1.Rəhm edən,acıyan. 2.Anatomiyada; balalıq, uşaqlıq. 3.Qohumluq,qan qohumluğu. Rəhman - (Ər.) Rəhmdil, şəfqətl, bütün canlılara mərhəmət edən, qoruyan.- Quran-ı Kərimdə 55-dən çox yerdə zikr edilmişdir. Yenə Qurani-Kərimin 55. surəsinin adıdır. - Allahın adlarındandır. Rəhmət - (Ər.) Acıma, əsirgəmə, qoruma. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Rəhmərulla - (Ər.) Mərhəmətli Allah. Rəhmli (Rəhmiyə) - (Ər.) Acıma ilə ilgili. Rəxşən - (Fars.) Parıltılı. Işıltı. Rəxşəndə - (Fars.) Parıldayan, parıldayıcı. Rəid (Rəidə) - (Ər.) 1.Gurlayan, gululdayan. 2.Lider. Rəqanət - (Ər.) Ciddilik, gururluluk. Rəmidə - (Fars.) Hürkmüş, qorxmuş. Rəmiz - (Ər.) l.İşarə, məramını, istəyini işarə ilə ifadə etmə. 2.Əlamət, emblem. Rəmzi (Rəmziyə) - (Ər.) Rəmzlə əlaqədar, rəmzə aid, simvolik. Rəna - (Ər.) 1.Gözəl, xoş lətif, parlaq, yaraşıqlı, incı, gözəl, xoş ətirli,gözəl bir gül. 2.Çox yaxşı, çox əla. Kişi adı olaraq da istifadə edilir. Rənan - (Ər.) İnləyən, zingildəyən. Rəngidil - (Fars.) Türk musiqisində bir məqam. Rəngin - (Fars.) 1.Rəngli, parlaq rəngli. 2.Gözəl, xoş, bəzəkli. Rənginar - (Tür.) Nar rəngində olan. Rəsanət - (Ər.) Sağlamlıq, mətanət. 60 Rəsan - (Fars.) Çatanlar, yetişənlər. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Rəsanə - (Fars.) İntizar, həsrət. Rəsanət - (Ər.) Möhkəmlik, dayanıqlılıq, məlanətlik. Rəsfət - (Ər.) Möhkəmlik, dayanıqlılıq. Rəsmi (Rəsmiyə) - (Ər.) 1.Dövlətlə bağlı olan. 2.Mərasimlə edilən. 3.Çox ciddi. Rəsmigül - (Fars.) Gül kimi gözəl, gül formasında. Rəsulxan - (Ər.Fars İbr.) Hökümdarların elçisi. Rəsul - 1.Elçi, nümayəndə, səfir. 2.Peyğəmbər, nəbi Rəşad - (Ər.) 1.Ağıllı, dərrakəli, doğru yolda, haqq yolda gedən. 2.Düşüncəlilik,fərasətlilik. 3.Sultan Rəşad; Osmanlı son dövr padişahlarındandır. Rəşadət - Hünər. Rəşid - 1.Igid, qəhrəman. 2.Ağıl-kamal həddinə çatmış. 3.Düzgün,sağlam,doğru. Rəşidə - Müdrik, yetişmiş Rəvah - (Ər.) 1.Bir şeyi əldə etmədən doğan sevinc. 2.Günəş batdıqdan sonra gecə olana qədər keçən zaman. Rəvahi - (Ər.) Bal arıları. Rəvahid - (Ər.) Gurluldayan buludlar. Rəvan - (Fars.) 1.Gedən, axıcı. 2.Düz yer,hamar yer. 3.Diri,canlı. 4.Həyat, ruh, can. 5.Su kimi axıb gedən gözəl söz. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Rəvanə - (Fars) Gedən, yeriyən,göndərilən. Rəvvani - (Ər.) 1.Allahla əlaqədar. 2.Özünü bütün varlığıyla Allaha təslim edən, bütlərə inancdan uzaq, Rəyasət - (Ər.) Rəislik, başlıq, baş olma, prezident. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə ediir. Rida - (Ər.) Seçılmış. Ridvan - (Ər.) 1.Rza, razılıq, razı olma. 2.Cənnət qapısında gözləyən mələk. - Quranda 10-dan çox yerdə keçməkdədir. Rifah - (Ər.) Bolluq, rahatlıq, çətinlik içində olmamaq. Rihat - Yenilənən, yenidən doğulan. Rifqət - (Ər.) Dostluq. Riqqət - (Ər.) İncəlik, naziklik. Mehribanlıq, ağrıma duyğusu. Rima - Ağ antilop. Rimayət - (Ər.) Atıcılıq, ox, güllə, güllə kimi şeyləri almaqa usta. Risalə - (Ər.) 1.Məktub. 2.Qısa yazılmış, kiçik kitab. 3.Jurnal, məcmuə. Risaləddin - (Ər.) Dinin elçisi, peyğəmbəri. Risalət - (Ər.) Elçilik, peyğəmbərlik. Riyaz - Çəmənlər, bağlar. Riza - (Ər.) Razılıq, razı olma, məmnuniyyət, məmnuniyyət, razılıq, qəbul. Bir şeyin olmasına razılıq etmə. Qədərə müqəddərata boyun əymə. 61 Rizvan - 1.Cənnət, cənnətin gözətçisi və qapıçısı olan mələyin adı. 2.Razı qalma, xoşhallıq, məmnunluq Roman - 1.Möhkəm, bərk (Yunancadan). 2.Rimli, Romalı (Latınca "romanius" sözündən). Romeo - Zəvvar (Latın). Roza - Zanbağ ve ya qızılgül (Macar), qirmızı gül. Rövnəq - 1.Parlaqlıq,gözəllik, bəzək. 2.Müştərisi çox olan; rəvac. 2.Gülaçma çıçəklənmə. Rövşən - İşıqlı, nurlu, aydın, açıq. Röya - (Ər.) 1.Yuxu əsnasında görülən şey, arzu. 2.Xəyal, ümid. Ruhan - (Fars.) Gözəl iy verən, gözəl qoxulu. Ruhcan - (Tür.) Ruh və can adlarından mürəkkəb ad. Ruhi - (Ər.) Ruhsal, ruhla ilgili. Ruhiddin - (Ər.) Dinin ruhu, özü. Ruhnəvaz - (Fars.) 1.Ruh oxşayan. 2.Türk musiqisində bir məqam. Ruhnur - (Fars.Ər.Tür.) Nurlu, aydınlıq üzlü. Ruhişən - (Fars.Ər.Tür.) Şən, nəşəli, canlı kimsə. Ruhsal - (Tür.) Ruhla ilgili olan, ruhi. Ruhugül - (Ər.) Gözəl, təmiz, lətif kimsə, gül ruhlu. Ruhullah - Allahın ruhu. Ruxsar (Ruhsarə) - (Fars.) Yanaq. üz, çöhrə. Rumani - (Ər.) Nar dənəsi. Rumiyə - Bizans imperiyası hökmdarının qızı. Rumiyyə - Gözəl, incə qiz. Ruslan - Şir, aslan. Rusif - Bu adın mənasını tapa bilmədiyimdən öz şəxsi variantımla kifayətləndim. Farsca "ru"-nun mənası "üz" deməkdir. "Sif" isə, birinci insan olan hz. Adəmin 3-cü övladının adıdır. Onda mənası belə olur: "Sifin üzü" və ya "Sif üzlü". Kimin bu adla məlumatı varsa, xahiş edirəm bu ünvana : ariz1954@bk.ru göndərsin. Ruzgar - (Fars.) 1.Zaman, dövr. 2.Dünya, aləm. 3.Taleh. Ruzi - (Fars.) 1.Gündüzə aid, gündüzlə əlaqədar. 2.Ruzi, azuqə, qismət, nəsib, tale, bəxt, bərəkət. Ruziyə - (Fars.) Gündüzə aid, gündüzlə əlaqədar. Rübeydə - Yumşaq addımlarla gedən. Rüfət - Yüksək, uca, tanınmış. Rüxsarə - Üz, sifət, yanaq. Rüstəm - Enlikürək, boylu-buxunlu, çox böyük. Rüveydə - (Ər.) Xoş, incə, nəzakətli, Rüveydə. Rüveyhə - (Ər.) Zəriflik, incəlik. Rza - Məmnuniyyət, razılıq. S Sabah - (Ər.) Gündüzün ilk saatları, günün başlanğıcı. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. 62 Sabahəddin - (Ər.) Dinin gözəlliyi. Sabahnur - (Ər.) Səhər işığı, nuru. Sabbar - (Ər.) 1.Çox səbirli. 2.Atlas çiçəyi. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Sabi - (Ər.) Yeddinci. Sabih - (Ər.) Gözəl, şirin, qəşəng. Sabihat - (Ər.) 1.Gəmilər. 2.Ulduzlar. 3. imanliların ruhları. Sabihə - (Ər.) Gözəl, lətif, şirin. Sabina - Qədim Italiya mədəniyyətinin nəticəsidir, Sabin tayfası(Latın). Sabir (Sabirə) - (Ər.) 1.Səbr edən, dözən, təhəmmül edən, səbirli, çətinliyə qatlaçan. 2.Tələsməyən. Sabit - (Ər.) 1.Dəyişməyən, tərpənməyən, möhkəm, igid, etibarlı. 2.Sübut edilmiş, aydın. Sabitə - (Ər.) 1.Hərəkət etməyən ulduz, planet olmayan ulduz. 2.Riyaziyyat düsturunda dəyəri dəyişməyən miqdar. Sabiyə - (Ər.) Kiçik qız uşağı, kiçik qız. Sadədil - (Ər.Fars,İbr.) 1. Təmiz ürəkli. 2. Saf, sadəlövh. Sadəgül - (Ər.Fars,İbr.) Bir gül qədər sadə, təmiz və gözəl. Sadəru - (Ər.Fars.İbr.) Gənc, dəliqanlı, sadəüzlü. Sadiq(Sadıx) - 1.Doğruluq, səmimiyyət,doğru,düz. 2.Doğruçu düzdanışan. 4.İmam Cəfərin epiteti Safi - (Ər) 1.Qatışıqsız, qatqısız, xalis, təmiz. ən yaxşı dost. 2.Yalnız, sadəcə, sırf. 3.Kəsintilərdən sonra qalan qisim, dəqiq. Safigül - (Ər.Fars,İbr.) Gül kimi, qatqısız, saf, duru, təmiz. Safinaz - (Fars.) Çox nazlı, çox naz edən. Safinur - (Ər.) Çox nurlu, çox işıqlı, təmiz kimsə. Safir - (İbr.) Mavi rəngli, qiymətli bir bəzək daşı, meteorit. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Safirə - (Ər.) 1.İncə, güzel səs. 2.fit. Safiyə - (Ər.) Qatışıqsız, qatqısız, xalis, təmiz. Saf, xalislik. Safiyət - (Ər.) Saf, təmizlik, məsumluq. Safiyəddin - (Ər.) Dini təmiz, dini pak. Sağcan - (Tür.) Sağlam kimsə. Sahib - 1.Yoldaş. Sahibə - (Ər.) 1.Yiyə, sahib. 2.Həmdəm. qoruyan, nəzarət edən. 3.Bir iş görmüş olan. 4.Hər hansı bir xüsusiyyəti olan. Sahin (Sahinə) - (Ər.) 1.Qadın. 2.Tez. 3.Qatı. 3.Çox. Sahir - (Ər.) Gecə yatmayan, yuxusuz. Sahirə - (Ər.) 1.Gecələri yatmayan, yuxusuz. 2.Cadugər, ovsunlayıcı gözəl. Sahur - (Ər.) 1.Gecə oyanıqlığı, yuxusuzluq. 2.Ramazanda şəfəqdən əvvəl yeyilən yemək. 3.Ay tutulmasının meydana gətirdiyi kölgə. 63 Sahurə - (Ər.) Sahur vaxtı doğulan qız uşaqlarına verilən bir ad. (Sahur - Ramazanda şəfəqdən əvvəl yeyilən yeməkdir.) Saxir - Ayıq, sayıq olan. Sakib - Meteor, kameta, uçan ulduz. Sakit (Sakitə) - (Ər.) 1.Hərəkətsiz olan, durğun, Sükut edən, səssiz, səssiz-səmirsiz, dinc, oynamayan. 2.Rəvan, öz halında yavaş olan. 3.Bir yerdə yerləşən, oturan. 4.Həyacanı ve ya qızğınlığı olmayan. Saqir (Saqirə )- (Ər.) Uşaq, balaca. Saqiyə - (Ər.) Diqqətli.. Salah - (Ər.) 1.Düzəlmə, yaxşılaşma, yaxşılıq. 2.Sülh, ədalət. 3.Dinə olan bağlılıq. Salahəddin - (Ər.) Dininə bağlı kimsə, ədalət İnançı. Salam - Sülh, salamatlıq. Salamat - (Ər.) Sağlamlıq. Hər cür qorxu, dərd və təhlükədən uzaq, təhlükəsizlik içindəolma. Xilasolma, qurtuluş. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Salaməddin - (Ər.) Dinin qurtuluşu. Salamullah - (Ər.) Allahın salamı. Salatın - (Ər.) Sultan, səcdə olunan. Salavat - Dualar. Saleh - (Ər.) 1.Yararlı, yaraşan, əlverişli, uyğun. Səlahiyyəti olan, səlahiyyətli. 2.Dinin əmr və qadağanlarına uyğun gələn, yaxşı əxlaq sahibi Salih - Mömin. Salihə - (Ər.) 1.Yaxşı, xoş. 2.Dinin əmr və qadağanlarına uyğun gələn, yaxşı əxlaq sahibi (qadın). - (Bax Saleh). Salman - (Tür.) 1.Özbaşına adam, sərbəst, azad. 2.Barış içində olmaq, dinclik, sülhsevər, sakit, dinc. Sami - (Ər.) 1.Eşidən, duyan dinləyən, dinləyici. 2.Yüksək, uca. Samid - 1.Yüksələn, başını qaldırıb sinəsini qabardan. 2.Heyrətdə qalan. 3.Qafil. Samin - (Ər.) Səkkizinci. Samir - 1.Səmərəli, bar verən. 2.Həmsöhbət, söhbəti dəstəkləyən. 3.Yol yoldaşı arxadaş. Samirə - Dost, rəfiqə, yoldaş, həmsöhbət. Samiyə - (Ər.) Yüksək, uca. Samiyyə - Uca, hündür. Samur - Birlik, güc. Sani - (Ər.) 1. İkinci. 2.Edən, işləyən, meydana gətirən. 3.Təmtəraqlı. 3.Yaradan. Allahın adlarından. Sanih (Sanihə) - (Ər.) Zehin və düşüncədə meydana gəlib çıxan, fikrdən doğulan. Saniyə - (Ər.) 1.Bir dəqiqənin və ya dərəcənin altmışta biri. 2.İkinci dərəcədə mülki rütbə. Sani - 1.Öyünən. 2.Parıldayan. Sara - 1.Şahzadə xanım. 2.Var-dövlət. 3.Xalis, qatqısız, təmiz. 4.Rəngi dəyişmiş olan su. 5.Hz. İbrahimin xanımı. 64 Sarac - (Ər.) 1.Qoşqu, yəhər düzəldən və ya satan kimsə. Meşin üzərində bəzək işləri görən kimsə. 2.Sirac sözünün dəyişikliyə uğramış şəkli. Sarıçiçək - (Tür.) 1.Sarı rəngli çiçək. 2.Artvində və ətrafında oynanan bir növ xalq oyunu. Sarıgül - Sarı rəngli gül. Sarvan - (Tür.) 1.Karvanbaşı,dəvənin başını çəkən,dəvə sürən. 2.Dəvə saxlayan, dəvəci. 3.Basçı, lider Savalan - Əzəmətli, böyük. Savər - (Tür.) Sağlam, gümrah, güclü kişi. Sayğın - (Tür.) Hörmət görən, sayılan, xətirli. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Saygül - (Tür.) Nadir, bənzərsiz gül, saylı gül. Sayxan - (Tür.) Ədalətli rəhbər, hökmdarların ədalətlisi, ölçülüsü. Seid - Ağa, basçı. Selda - (Tür.) Sel, daşqın su. Seldağ - (Tür.) Dağları aşan sel, coşğu. Seldanur - (Tür.) Nur seli. Selmi - (Ər.) Barışla ilgili, barışcıl. Selmin - (Ər.) Sülh tərəfdarı, sülh və sevgi hissi ilə dolu. Selnur - (Tür.) Nur seli, ışıq seli. Selva - (Ər.) 1.Bal. 2.Böyük bildirçin. Tih çölündə olduqları müddətcə, İsrail Allah tərəfindən qüdrət halvasıyla birlikdə, qarınlarını doyurmaq üçün göndərilən quş. 3.(İsp.) Ekvator da tez balta görməmiş meşə. Sera - (Fars.) 1.Saray. 2.Böyük sahib. 3.Köşk. Seval - (Tür) Sevərək al, həmişə sev. Sevan - (Tür.) Sevərək al, saxla, xatırla. -Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Sevay - (Tür.) Sevimli ay. Sevcan - (Tür.) Sevimli insan, sevimli. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Sevda - (Ər.) 1.Bir şeyə qarşı hiss edilən şiddətli arzu. 2.Şiddətli sevgi, məhəbbət, eşq. 3.Həddindən artıq istək, həvəs. 4.Qara sevda, xülya. 5. Hüzn, kədər. Sevəngül - (Tür.) Sevimli gül, sevgini xatırladan gül. Sevər - Sevən. Sevginaz - (Tür.) Çox nazlı, sevimli. Sevil - (Tür.) Hər zaman sevilən, bəyənilən biri olmaq tmənnası. qoy məni sevsinlər. Sevilay - (Tür.) Ay kimi hər zaman sevil. Sevinc - (Tür.) Bir haldan məmnun olmanın doğurduğu həyəcan. Sevnaz - (Tür.) Ka. - Çox nazlı sevgili. Sevnur - (Tür.) Sevgi nuru, işığı, aygınlığı. Seydulla - Məınim cənabım. Seyfəddin - (Ər.) Dini qoruyan, dinin qılıncı. inamın qılıncı. 65 Seyfəl - Qılınc Seyfi (Sefiyə) - (Ər.) 1.Qılıncla əlaqədar qılınc şəklində. 2.Əsgərliklə əlaqədar. Hərbi. Seyful - Qılınc. Seyfulla - (Ər.) Allahın qılıncı. - Əli (r.a.) -nin və Hz. Xalid b. Vəlidin ləqəbi. Seyxan - (Ər.) 1.İordaniyanın kənarında Hz.Musanın məzarının olduğu şəhər. 2.Adana düzənliyini yararaq İskəndərun körfəzinə tökülən çay. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Seyidxan - (Ər.) Xanlar başı, rəhbər. Seylab - (Fars.) Sel, sel suyu. Seylan - (Ər.) Axma, axış. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Seymur - 1.Xeyirxahlıq, nicat. 2.Sirləri üzə çıxaran, məxfi işləri açan. Seyran - (Ər.) Gəzmə, baxıb seyr etmə. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Seyyid (Seyyidə) - (Ər.) 1.Bir cəmiyyətin irəli gələn şəxsi, lider. 2.Hz. Peyğəmbərin nəslindən olan kimsə. Sezən - O şəxs ki, hiss edir. Sezgin - (Tür.) Sezmə qabiliyyəti olan, duyğulu anlayışlı. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Sezginay - (Tür.) (Bax Sezgin). - Kişi ve qadın adı olaraq istifadə edilir. Səadət - Xoşbəxtıik, bəxtiyarlıq. Səba - (Ər.) Gündoğandan əsən yüngül külək. Türk musiqisinin ən köhnə məqamlarından. Səbinə - Sabinyanok tayfasından. Səbnur - Gecə nuru. Səbri - (Ər.) Səbirlə əlaqədar, səbrə bağlı. Səbrinnisə - (Ər.) Qadınların sabırlısı. Səcid - Allaha pərəstiş edən. Səda - 1.Səs,avaz. 2.Əks-səda. Səda - (Ər.) Səs. Əks-səda. Sədad - (Ər.) Doğruluq, haqq. Insaf, doğru və haqlı. Sədaqət - Vəfa, etibar. Səddam - Qarşi duran adam. Sədəf - (Ər.) 1.Bəzi dəniz heyvanlarının sərt, ağ və parlaq qabığı. 2.Bu qabıqdan edilmiş və ya bəzənmiş əşya. Sədri - (Ər.) Birinci, baş. Səfa - (Ər.) 1.Könül rahatlığı, xatircəmlik, rahatlıq, qayğısız və sakitolma. 2.Əyləncə, zövq, sevinc. 3.Saf,duru. 4.Tamaşa,seyr. 5.könülaçan. Səfbəstə - (Ər.Fars.İbr.) Səf bağlanmış, sıra-sıra düzülmüş. Səfər - (Ər.) 1.Bir yerdən bir yerə getmə, səfər, səyahət. 2.Döyüş hazırlığı,döyüşəgetmə. Hərb, döyüş. 3. Gəmilərin üzüb limana təkrar dönənə qədər etdikləri hərəkət. 4.Şəri baxımdan üç gün üç gecəlik (və ya on səkkiz saatlıq) yol getmək üçün adamın olduğu yerdən ayrılması. 5.Dəfə, kərə. 6.Təmiz ürəkli, dürüst kimsə. 7. Hicri təqviminin ikinci ayı. Səfinə - (Ər.) 1.Gəmi, qayıq. 2.Kosmosun cənub yarımı. 66 Səfir - (Ər.) Elçi. xarici diplomat. Səfiulla - İlahi təmizlik. Səftər - (Ər.) Düşmən səflərini yaran, igid. Səfiyyə - Səmimi, seçilmiş dost. Səfurə - Zərif, yaraşıql��, incə. Səhhət - Dürüstlük, doğruluq. Səhra - (Ər.) Ucsuz-bucaqsız qum çöllüyü, çöl. Səhran - (Ər.) Gecələri oyaq qalan. Səhrə - (Ər.) Qaya. Kütlə. Səxavət - (Ər.) Əl açıqlığı, comərdlik. Səid (Səidə) - (Ər.) Xoşbəxt, mübarək, müqəddəs, uğurlu, məsud, savab qazanmış, Allah qatında məqbul tutulmuş. - Səhabə adlarındandır. Səkinə - (Ər.) Sakit olmaq, sükunət. Hüzur, könül rahatlığı. Səid - Xoşbəxt. Səkinə - Sakitlik, dinclik. Səlahəddin - (Ər.) Dininə bağlı kimsə. Səlihə - (Ər.) Ədalətli, mehriban. Səlil - (Ər.) Yeni doğulmuş oğlan uşağı. Səlilə - (Ər.) Yeni doğulmuş ilk qız uşağı. Səlim (Səlimə) - 1.Qüsuru, nöqsanı olmayan, sağlam, gümrah doğru. 2.Təhlükəsiz, zərərsiz, xilas olmuş. 3.Təmiz,səmimi, sülhsevər, sakit, dinc. Səlin - (Tür.) 1.Gur axan su. 2.Orta Asiyada yetişən, bəstəboy, davamlı yaşıl qalan bitki. Səma - (Ər.) 1.Eşitmə, duyma, musiqi dinləmə. 2.Göy. 3.Fələk. Səmayə - Uca, yüksək. Səməd - (Ər.) Əzəli, əbədi və uca olan və heç kimə və ya nəyə ehtiyacı olmayan, mütləq, malik olan uca Allah. - Allahın adlarındandır. (Əslində ad olaraq Saməd deyilməli - Səməd şəkilində səsləndirmək düzgün deyil). Səməndər - (Yunan) Əfsanəvi quş. Səmih (Səmihə) - (Ər.) Əliaçıq, comərd. Səmim (Səmimə) - (Ər.) Bir şeyin mərkəzi, içi, əsl qisimi. Səmin (Səminə) - (Ər.) Bahalı, qiymətli. Çox qiymətli. Səmir - (Ər.) 1.Rəfiq. 2.Xüsusiyyətli. 3.Yamac, dağ silsiləsi.4.Meyvəlı, yemişli meyvə verən. Səmirə - (Ər.) Qaymağı çalxalayıb bir yerə toplamaqdan əvvəl üstündə görünən yağ parçaları. Səmid - 1.Təmiz bişirilmiş olan kabab. 2.Təmizlənmiş, təmizlənmiş və pak olmuş. 3.Doldurulmuş bağırsaq. 4. Bir-biri üstünə yığılmış kirəmit. Sənan - (Ər.) 1.Aşiq, məcnun, vurğun. 2.Işıqlı, parlaq. Sənay - (Tür.) Ay kimisən sən - mənasında. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. 67 Səncər - Şahzadə. Sənəm - (Ər.) 1.Bütpərəstlərin sitayiş etdikləri heykəl, büt, put. 2.Çox gözəl qadın. 2.Sevgili - Ad olaraq istifadə edilməz. Sənər - (Tür.) Məşhur, tanınmış kimsə. Səniyə - (Ər.) Yüksək, uca, ali. Sənubər - 1.Ucaboylu, düzqamətli. 2.Gözəlin boyu,qaməti. 3.Şam ağacı. 4.Küknar ağacı. Səran - (Ər.) Işıqlı, parlaq. Sərcan - : (Tür.) Sevimli, sevilən. Sərdar - (Fars.) 1.Baş komandan, rəhbər. 2.Canişin. 3.Səfər dövründə padşah yerinə ordunun başında səfərə gedən vəziri azamlara verilən ad. - Sərdar-ı əkrəm. Sərəngül - (Tür.) Baş gül. Güllərin birincisi. Sərhad - (Fars.Ər.İbr.) Hudut, sərhəd, sınır başı; - iki dövlət arasındakı sərhəd boyu. Sərxan - (Ər.) 1.Qurd, canavar. 2.Baş oxucu, müğənni başı. xanəndə, oxuyan. 2.Böyük xan. Sərim (Sərimə) - (Ər.) Kəskin, kəsici. Sərimər - (Tür.) Səbirli kimsə. Səriyyə - (Ər.) 1.Gecə buludları. 2.Hz. Peyğəmbər (səs) -in olmadığı kiçik hərbi birliklərə verilən ad. Sərqan - (Fars.Tür.İbr.) 1.Soylu qan, başçı. 2.Qovan. Sərqız - (Fars.Tür.İbr.) Baş qız. Qızların, gözəllərin başı. Sərməd - (Ər.) Əbədilik, əbədiyyət, sonsuzluq. Sərmələk - (Fars.) Mələklərin başı, mələk qədər gözəl və yaxşı. Sərmin - (Tür.) Nərmin, Şərmin kimi adlara bənzədilmişdir. Sərnaz - (Fars.) Çox nazlı. Sərnəvaz - (Fars.) Baş oxşayan (tumarlayan), mehriban. Sərnur - (Fars.) Baş işıq. İlk işıq. Sərpqan - (Tür.) Sərt, güclü soydan gələn. Sərtac - (Fars.) Baş dacı, çox sevilən, sayılan. Sərva - (Fars.) Söz, nağıl. Sərvər - (Fars.) Baş, prezident, rəis, ulu. Sərvət - (Ər.) Zənginlik, varlıq. Zənginliyi meydana gətirən mal, mülk, pul. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Sərvi - (Fars.) Tünd yaşıl yarpaqlı, incə uzun bir ağac növü. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Sərvinaz - (Fars.) Uzun boylu, sərv kimi nazlı-qəmzəli, sevimli, İncə, sehrli, yaraşıqlı. Səttar - (Ər.) 1.Örtən (eybləri), günahları örtən. 2.Bağışlayan Allah. - Allah'ın adlarındandır. Səud - (Ər.) Xoşbəxt. Səyyarə - Hərəkət, gəzinti. Sibay - (Ər. Tür.) Sevgi və cavanlıq. 68 Sibel - (Tür.) 1. Buğda başağı. 2. Hələ yerə düşməmiş yağış damlası. Sidqi (Sidqiyə) - (Ər.) Daxili, ürək təmizliyi ilə, düzgünlüklə əlaqədar.. Sima - (Fars.) 1.Üz, çöhrə, bəniz. 2.Kimsə, insan, tip. 3.Şərəf,ləyaqət. Simay - (Tür.) Gümüşdən ay, gümüş kimi parlaq ay. Simtən - (Fars.) Bədəni gümüş kimi gözəl, parlaq olan. Simuzər - 1.Qızıl-gümüş. 2.Xəzinə, qızıl. Sinan - (Ər.) Mizraq, nizə, süngü və s. silahların iti ucu. Sincan - (Tür.) Şərqi Anadolu bölgəsində yetişən, qırmızı ya da qan kimi qırmızısı rəngdə çiçəkləri olan çox illik ətırlı bir bitki. Sirac - (Fars.) 1.İşıq, məşəl, şam, çıraq. 2.Nur saçan mənasında Rəsulullah üçün istifadə edilmişdir. Siracəddin - (Ər.) Dinin şamı, dinin verdiyi aydınlıq, işıq, işıqlandıran, aydınladan. . Siran - (Ər.) Qalalar, hasarlar. Sirat - (Ər.) 1.Sırat köprüsü. 2.Yol. 3.Cəhənnəmin üzərində qurulmuş olduguna inanılan dar ve keçilməsi çətin olan köprü. 4."Parlaqlıq ver, işıqlıq gətir" mənasında istifadə edilən bir ad. Siratulla - (Ər.) Doğru yol. Allahın yolu. Sirazi - (Ər.) Məşəl, fakel. Sirri (Sirriyə) - (Ər) 1.Sirrlə əlaqədar, sirrə aid. 2.Mistik. Sitarə - (Fars.) Ulduz. Sitəm - (Ər.) 1.Zülm və əzab. 2.Ad olaraq istifadə edilməsi uyğun deyil. Siyami - (Ər.) Oruc tutan, oruclu, pislikdən uzaq. Siyasət - (Ər.) 1.At idarəetmə, at işləriylə məşğulolma. 2.Məmləkət idarəsi. 3.Cəza, edam cəzası. 4. Siyasət, diplomatlık. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Siyavuş - Qara atlı. Sokrat - Hakimiyyət saxlayan. Solmaz - (Tür.) Hər zaman təzə, körpə və gənc. Sona - Gözəl. Sonay - (Tür.) Ayın son günləri. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Songül - Tür.) Son açan gül. Songün - (Tür.) Sonuncu, son olan, meyl, qabiliyyət. Sonnur - (Tür.) (Bax Sonay). Sontac - (Tür.) Bənzərsiz tac. Soyxan - (Tür.) Xan soyundan gələn. Soyqan - (Tür.) Zadəgan soylu. Soytəkin - (Tür.) Cəsur, igid. Sönməz - (Tür.) Parlaqlığını, işığını heç itirməyən, hər zaman canlı. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Sönməzay - (Tür.) İşığı heç sönməyən ay. 69 Spartak - (Yunancadan) Sparta sakini. Suad - (Ər.) Xoşbəxtliklə, səadətlə əlaqədar, xoşbəxt. Suat - Yaxşılıq, xeyirxahlıq Suay - (Tür.) Suya düşən ay. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Sufiyə - (Ər.) Pislik etməyən.. Suğra - (Ər.) 1.Ən kiçik, ən balaca. 2.Ən kiçik qız, Ən kiçik bacı. Sultan (Sultanə) - (Ər.) Padşah, hökmdar. Sunar - (Tür.) Hörmətli bir şəkildə verir, təqdim edir. Sunay - (Tür.) Ayı sun (təqdim et), gətir. Sun (təqdim et), və ay kəlimələrindən birləşmiş ad. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Surxay - Bu ad iki hissədən ibarətdir. Farsca "surx"- "qırmızı" və "ay" isə türkcədir - qədim türkcə "gözəl ay", "qiymətli ay", "müqəddəs ay", "saf ay" və ya "parlaq ay" mənasını verir. Susanna - (Ər.) Zanbaq. Suzdil - (Fars.) 1.Türk musiqisinin Səd məqamlarından biri. 2.Könül atəşi, könül istiliyi. Suzən - (Fars.) Yaxan, yandırıcı, yanan, yanıcı. Suzi - (Fars. 1.Yanma, alovlanma ilə əlaqədar. 2.(Məcazi): Pulsuz kimsə. Sübhan - Allahın adıdır. Sübhi (Sübhiyə) - (Ər.) Səhər vaxtı, şəfəq ilə əlaqədar. Sücəddin - Patriot, dostluq, yaxşılıq. Süheyb - Dostluq, dostcasına. Süleyman - (Ər.) 1.(İvrit) "Dinclik, sakitlik". 2.Əmin-amanlıqda yaşayan, mühafizə olunmuş. 2.Quran-ı Kərimdə adı keçən peyğəmbərdən biri. Ulu-l -Əzm peyğəmbərlərdəndir. Sülünay - (Tür.) Ay kimi gözəl, uzun boylu, əndamlı. Sülünbikə - (Tür.) Sülün (Qırqovul) kimi boylu əndamlı qadın. Süməyya - Xüsusi ad. Sünbül - Bir çiçək adı (Gözəllərin saçı ona bənzədilir). Sürəyya - 1.Parlaq,incə. 2.Ulduz. Süsən - Dağ laləsi. Sveta - Işıq saçan (Rus). Ş Şaban - (Ər.) 2.Hicri, Qəməri aylarının səkkizincisi, üç ayın ikinci ayı, ramazandan öncə gələn ay. Şabəddin - (Ər.) Din birliyi, camaatı. Şadi - (Fars.) 1.Sevinc, xoşbəxtlik. 2.Müğənni. Şadiyə - (Ər.) 1.Məmnunluq, sevinc, könül fərahlığı. 2.Gözəl səslə mahnı oxuyan, şeir söyləyən. Şaduman - (Ər.) Sevincli, şən, məmnun. Şafiq - Şəfqərli, mərhəmətli, rəhimli. Şahab - (Ər.) 1.Alov, atəş parçası. 2.Düşən ulduz, axan ulduz. 3.Cəsur ürəkli kimsə. 70 Şahadəddin - (Ər.) Dinin şahidliyi, dinin əlaməti, işarəsi, dinin ulduzu. Şahaləm - (Fars.Ər.İbr.) Kainatın hökmdarı. Şahamət - (Ər.) 1.Zəka və ağılla birlikdə olan igidlik, cəsarət. 2.Köklük, birlik. Şahandə - (Fars.) Mutlu, məmnun. Şahat - ( Fars,Tür.İbr.) Güclü, gözəl cins at, atların şahı. Şahbanu - (Fars.) Hökmdar yoldaşı, şah xanımı. Şahbaz - (Fars.) 1.Böyük, dəbdəbəli, ağ və iri doğulan, igid qəhrəman, üstün, birinci. 2.Yaraşıqlı, igid. 3.Comərd. 4.Gözəl, mükəmməl. 5.Şah qartalı, qartal, tərlan. Şahbəy - ( Fars,Tür.İbr.) Üstün xüsusiyyətli, hörmətli, uca. Şahbulad - Ən birinci, şox yaxşı. Şahdanə - (Fars.) İri inci dənəsi. Şahdar - (Fars.) Budaqlı, budaqlı ağac. Şahəsər - (Fars.) Qiymətli, üstün xüsusiyyətli qalıcı,qiymətli üstün əsər. Şahxanım - (Fars.) Xanım sultan. - Şah və xanım sözlərindən birləşmiş ad. Şahi - (Fars.) 1.Şaha hökmdara mənsub, şah ilə əlaqədar. 2.Şahlıq, hökmdarlıq. Şahid - (Ər.) 1.Bir yerdə olan, bir şeyi görən və gördüyü və bildiyi şeylər mövzusunda məlumat verən kimsə, şahid. 2.Bir aktın edilməsi zamanı tərəflərdən birinin yanında hazır olan. 3.Təsdiqləyən, isbat edən. 4. Hz. Məhəmmədin sifətlərindən. Şahigül - (Fars.) Gül sahəsi. Şahika - (Ər.) Zirvə, dağ təpəsi. Şahin - ( Fars,Tür.İbr.) 1.Böyük boylu, dimdikli yırtıcı bir quş. 2.Qartal, tərlan. Şahinər - ( Fars,Tür.İbr.) Şahin kimi güclü, igid ər. Şahinxan - ( Fars,Tür.İbr.) Güclü, igid kimsə. Şahinqan - ( Fars,Tür.İbr.) İgid soydan gələn, güclü, qəhrəman. Şahinmələk - ( Fars,Ər.İbr.) Mələklər qədər gözəl, gözəllikdə lider. Şahintər - ( Fars.) Çox igid, qəhrəman, şahin kimi. Şahlar - Bir çox hökmdarların gücü. Şahmar - İlan,iri zəhərlı ılan. Şahmuz - (Fars.) Şah, hökmdar nəslindən gələn. Şahnaz - (Fars.) 1.Musiqidə muğam adı. 2.Zərli ipək parça adı. 3.Çox nazlı. Şahnisə - ( Fars,Ər.İbr.) 1.Hökmdar qadın, hökmdar arvadı. 2.Qadınların şahı, üstün xüsusiyyətli, qiymətli qadın. Şahnur - ( Fars,Ər.İbr.) 1.Qaynaq, işıq qaynağı. 2.Münəvvər. Şahpər - (Fars.) Quş qanadının ən uzun tükü. Şahran - (Fars.) 1.Böyük işlək yol, ana yol, prospekt. 2.Çaşılmağı mümkün olmayan doğru və açıq yol. Şahruh - ( Fars,Ər.İbr.) Uca ruhlu, görkəmli, üstün şəxsiyyətli kimsə. Şahsüvar - (Fars.) 1.Mahir minici. 2.Şahın atlı qvardiyası, yaxşı ata minən igid kimsə. 3.Atlılar dəstəsi. 71 Şahvar - (Fars.) 1.Şaha, hökmdara yaraşan surətdə. 2.İri və yaxşı cins inci. Şahvələd - ( Fars,Ər.İbr.) Hökmdar uşağı. şah övladı. Şahyar - (Fars.) Şahın dostu. Şahzad - ( Fars,Ər.İbr.) Hörmətli kimsə. Şahzadə - (Fars.) Şahzadə, şah oğlu, hökmdar uşağı. Şaiq (Şaiqə) - (Ər.) İstəkli, həvəsli. ilhamlı, sövqlü. Şakir (Şakirə) - (Ər.) Şükr edən, vəziyyətindən məmnun olan. Allaha şükür. Quranda çox tez keçən sözlərdən biridir. Şamama - Ətirli, şırın dadan, adətən yeyilməyən kiçik dekorativ qovun cinsi. Şamih - (Ər.) Yüksək, görkəmli. Şamihə - (Ər.) 1.Yüksək, dəbdəbəli. 2.Qürurlu. Şamil (Şamilə) - (Ər.) 1.Universal. 2.Geniş əhatəli, çevrəsinə alan, içinə alan, örtən, qapayan. - Məşhur Qafqaz Türk liderlərindən Dağıstan aslanı Şeyx Şamil. Şanal - (Tür.) Şöhrətin yayılsın, tanınmış şanlı bir insan ol. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Şanan - (Fars.) 1.Şahlar. 2.Olduqca böyük boylu, yırtıcı bir quş. Şananə - (Fars.) Hökmdarlara yaraşacaq qədər gözəl, əskiksiz olan. Şayan - (Fars.) Uyğun, yaraşan, münasib, layiq. Şayəstə - (Fars.) Layiq uyğun, münasib. Şayğan - (Fars.) 1.Layiq, yaraşan, münasib, əks olunar. 2.Ucuz, bol, çox. Şaylan - (Tür.). 1.Çox öyünən, qürurlu kimsə. 2.Sevincli, şən. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Şeyda - (Fars.) 1.Eşq dəlisi, aşiq. vurğun, məftun. 2.Xanım. Şeydagül - (Fars.) Sevgisi səbəbindən dəliyə dönmüş gözəl. Şeydanur - ( Fars,Ər.İbr.) (Bax Şeyda). Şeyxulla - (Ər.) Allahın ağsaqqalı. Şəbəfruz - (Fars.) O, gecəni işıqlandıran. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Şəbib - (Ər.) Gənclik, təzəlik. Şəbxan - (Fars.) Gecə ötən bir cins bülbül. Şəbnəm - (Fars.) Havada buxar vəziyyətindəikən gecənin sərinliyiylə yerdə ya da bitkilərin üzərində toplanan su damcıları. Şəbnur - ( Fars,Ər.İbr.) Gecənin nuru, gecənin işığı, nuru. Şəci (Şəciə) - (Ər.) Cəsur, ürəkli, igid. Şədidə - (Ər.) Güclü. Şəfa - Sağlamlıq Şəfaəddin - (Ər.) Dinin, Allah ilə qul arasınadaki vasitəsi, dinin şəfaəti. Şəfaət - (Ər.) Birinin günahının bağışlanması və ya arzusunu yerinə yetirilməsi üçün o kimsəylə Tanrı arasında peyğəmbərin etdiyi vasitəçilik. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. 72 Şəfəq - (Ər.) 1)Günəşin çıxması və ya batması ərəfəsində göyün qızarması 2)Günəs, nur, işıq. 1. Ucalıq, ululuq, izzət, seçkinlik. Yaxşı əxlaq və fəzilətlər nəticəsində meydana gələn mənəvi ucalıq. Şəfəqgün - (ə.t.i) Şəfəq rəngli, qırmızı. Şəfi - (Ər.) 1)Günahkarın bağışlanmasını xahiş edən,iltimasçı 2)Şəfa verən, sağaldan, şəfaət edən. 3) Müalicə, müalicəvi Şəfiq - (Ər.) Şəfqətli, mərhəmət olan, mərhəmətli. Şəfqa - (Ər.) (Bax Şəfiq) Şəfqət - (Ər.). Mehribanlıq, ağrıma və sevgi duyğusu. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Şəhadət - (Ər.) 1. Şahidlik, şahidlik etmək. 2. Bir şeyin doğruluğuna inanma. 3. Uca bir ideal uğrunda ölmə, şəhidlik, şəhid olmaq. 4. İşarə. 5. Kəlmeyi-şəhadət. 6. Açıq, əlamət. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Şəhadətdin - (Ər.) 1. Dinin şahidliyi. 2. Dinin əlaməti, işarəsi. Şəhbal - (Fars.) Quş qanadının ən uzun tükü. Şəhla - (Ər.) 1. Ala,tünd mavi əla göz. 2. Yüngül, şirin çəp, çəp baxan, çaş. Şəhriban - (Fars.) Şəhərin böyüyü, irəli gələni. Şəhrinaz - (Fars.) Türk musiqisinin ən köhnə məqamlarından. Şəhriyar - (Fars.) Şah, Padşah, çar; hökmdar.- Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Şəhrud - (Fars.) Böyük çay, çay. Şəhzad - (Fars.) Hörmətli kimsə. Şəxsinur - (Ər.) Nurlu adam, işıqlı kimsə. Şəkər - Şirin, mülayim Şəkib (Şəkibə) - (Fars.) Səbirli, dözümlü, dayanıqlı Şəkimə - (Ər.) Dayanıqlılıq, dözmə, qarşı qoyma. Şəkur (Şəkurə) - (Ər.) Şükr edən, şükür edici, dəyər bilən. Şəlalə - (Ər.) Böyük bir axar suyun yüksəkdən düşməsiylə meydana gələn böyük çağlayan su. Şəmail - (Ər.) 1.Xasiyyətlər, davranışlar, alışqılar. 2.Bir kimsənin xarici görünüşünün xüsusiyyətləri. Şəmdin - (Ər.) Dinin şamı, dinin nuru. Şəmi - (Ər) 1.Mumla, işıqla bağlı, işıqlı. 2.Şam edən ya da satan kimsə. Şəmim (Şəmimə) - (Ər.) Gözəl iy verən, gözəl qoxulu, gözəl qoxu. Şəminur - (Ər.) Mum işığı, şam işığı. Şəms - (Ər.) Günəş. Şəmsəddin - (Ər.) Dinin günəşi, dinin insanlara verdiyi işıq. Şəmsi - (Ər.) 1.Günəşə aid, günəşlə əlaqədar. 2.Təqvim növü. Şəmsifər - ( Fars,Ər.İbr.) Günəşin işığı, parlaqlığı. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Şəmsinisə - ( Fars,Ər.İbr.) Qadınların günəşi. Günəş kimi qadın. Şəmsinur - (Ər.) Günəşin işığı, nuru. Şəmsiyyə - Günıük, çətir. Şəmsparə - ( Fars,Ər.İbr.) Günəş parçası. Çox parlaq. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. 73 Şəmşir - (Fars.) Qılınc. Şənay - (Fars.Tür.İbr.) Ayın parlaqlığı, gözəlliyi, parlaq ay, xoş əhval-ruhiyyə yaradan ay. Şəncan - (Fars.Tür.İbr.) Canlı, nəşəli, hərəkətli quruluşu olan kimsə. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Şəndoğan - (Fars.Tür.İbr.) Sevincli, şən ol. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Şəndur - (Fars.Tür.İbr.) Şən, sevincli olması davam edən. Şənəl - (Fars.Tür.İbr.) 1.Şən və xoşbəxt ev. 2.Region, el. Şənər - (Fars.Tür.İbr.) Xoşbəxt, şən kimsə. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Şəngil - (Fars.Tür.İbr.) Yaxşıürəkli, xoşsöhbət kimsə. Şəngül - (Fars.Tür.İbr.) Gülün ən gözəl halı. Şəngün - (Fars.Tür.İbr.) Sevincli, fərəhli gün. Şənqal - (Fars.Tür.İbr.) Hər zaman şən qal. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Şəniz - (Fars.) Sevincli, xoşbəxt iz, xatirə. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Şənnur - ( Fars,Ər.İbr.) Şən və nurlu insan. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Şənsoy - (Fars.Tür.İbr.) Şən soydan gələn kimsə. Şəntürk - (Fars.Tür.İbr.) Şən, canlı, xoşbəxt türk. Şənyaşar - (Fars.Tür.İbr.) Həyatı şən, xoşbəxt keçən kimsə. Şənyurd - (Fars.Tür.İbr.) Şən, xoşbəxt insanların yurdu; ölkəsində yaşayan. Şərafəddin - (Ər.) Dinin şərəflisi, böyüyü. Şərafət - (Ər.) Şərəfli olma halı. Soydanlıq, zadəganlıq. Hz. Məhəmməd (s.ə.s) - in nəslindən olma. Şərarə - (Ər.) Qığılcım. Şərəfxan - (Ər.Tür.İbr.) Böyük, uca hökmdar. Şərəfnaz - ( Fars,Ər.İbr.) Çox nazlı. Şərif (Şərifə) - (Ər.) Şərəfli, müqəddəs soylu, təmiz. 1.Tanınmış, məşhur. 2.Nəcib. Şərməndə - (Fars.) Utancaq, çox utanan, xəcalətli. Şərmin - (Fars.) Utancaq, xəcalətli. Şətarət - (Ər.) Nəşə, sevinc, şənlik. Şimşəkər - (Tür.) Çox hərəkətli, canlı, sürətli kimsə. Şinavər - (Fars.) Suda üzən, üzgüçü. Şirin - (Fars.) Sevimli, cana yaxın. Şirvan - (Fars.) 1.İranda bir şəhər adı. 2.Aslan məskəni. Şirzad - ( Fars,Ər.İbr.) Aslan kimi güclü, şəxsiyyətli kimsə. Şöhrət - (Ər.) Şöhrətli, məşhur, şöhrəti ağızlarda gəzən. ad-san, tanınmaq. Şölə - (Ər.) Alov. Alovlu atəş. Alov parıltısı, işıq. Şövkət - (Ər.) Əzəmət, böyüklük, ululuq, dəbdəbə. cəlal. Şövqi (Şövqiyə) - (Ər.) Şövqlə əlaqədar, şövqə aid, şən. ,istəkli. 74 Şövqidil - (Ər.Fars.İbr.) Gönül sevinci, könül sevinci. Şuca - (Ər.) 1.Cəsarətli, cəsur, igid. 2.Aslan və xərçəng arasında ulduz koması. Şücaət - (Ər.) İgidlik, cəsurluq, qorxusuzluq, ürək mətinliyi, qəhrəmanlıq. Şücaəddin - (Ər.b.İbr.) Dinin qəhrəmanı, dinin igidi. Şükran - (Ər.) Yaxşılıq bilmə, könül borcu, minnətdarlıq. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Şükriyə - (Ər.) Yaxşılıq bilmə, minnətdarlıqla əlaqədar, yaxşılıq bilən. Şükrü - (Ər.) Şükr, minnətdarlıqla əlaqədar. Şükufə - (Fars.) Çiçək. Bəzəmədə çiçək motivlərinə söykənən bir tərz. Şümşad - Ucaboylu, şaxqamətli (Rus). T Tacavər - (Fars.) Padşah, hökmdar. Tacəddin - (Ər.) Dinin tacı. Taci - (Ər.) Tacla əlaqədar. Tacik - (Fars.) İran və Türküstanda yaşayan İran əsilli, Farsca danışan xalqdan olan kimsə. Tacim - (Ər.) Durğu, nöktələmə, nöktələtmə. Tacir - Ticarətlə məşğul olan adam. Tacisər - (Ər.) Baş tacı, ən çox sevilən, sayılan. Tacnur - (Ər.) Işıqda nurdan tac. Tağı - Dindar, mömin. Tahir - (Ər.) 1.Təmiz, pak, günahsız. 2.Ciddi. 2.Türk musiqisinin sadə bir məqamı. 3.Hər cür günah və ayıbdan arı olduğundan Rəsulullah (səs) -ə bu ad verilmişdir. Tahirə - 1.Nurlu, inadlı. 2.Təmiz, saf. Tahiyyə - (Ər.) 1."Allah ömür versin" deməkdir. Salam vermə, xeyir-dua etmək. 2.Mülk, malikiyyət. Taif - (Ər.) Təvaf edən, dönən, gəzən. Taifə - (Ər.) Bölük, qrup, dəstə, təriqət, qövm, qəbilə, tayfa. Tale - 1.Bəxt,qismət. 2.Allah,tanrı. 3.Tülü edən,doğan, çıxan. Taleh - 1.Yolagəlməz, islaholunmaz. 2.Təqsirkar, günahkar.3.Insan talei. Talib (Talibə) - (Ər.) Axtaran, arzu edən. İstəyən,tələb rdən. 2.Müştəri, alıcı. 3.Bir qızla evlənmək istəyən(oğlan). 4.Şagird, tələbə, mədrəsə tələbəsi, tələbə.5.Tövbə edən, günahlarına görə peşmanlıq duyub Allahdan əfv diləyən, müsəlman. Talik - (Ər.) 1.Gülərüzlü.2.Düz söz söyləyən. Taliyə - (Ər.) 1.Sonradan gələn, bir şeyin arxası ilə gedən. İkinci dərəcədə olan. 2.Quran oxuyan. Talu - (Tür.) 1.Seçmə, seçilmiş, gözəl. 2.İki kürək sümüyü arası. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Tamam - 1.Tam, bütöv, hamı, hamısı. 2.Son, axır. 3.Gözəllik. Tamara - Şahanə. 2.Gözəl qiz(Rus). Tamaşa - (Ər.) 1.Baxıb seyr etmə. 2.Gəzmə, gəzinti. 2.Hazır mətn əsasında quraşdırılmış dram, faciə və ya komediya. 75 Tamerlan - 1.Igid,cəsur. 2.Dəmirdən, möhkəm. Tamilla - İsmətli, gözəl (Fransiz). Tamilə - Üzüntülü, ehtiraslı əzabverən. Tapdıq - Tapıntı, tapılmış. Tarkan - (Tür.) 1.İslamdan əvvəl türklərin istifadə etdiyi ad, vəkil, vəzir, bəy kimi adlar. 2.Imtiyazlı, hörmətli adam. 3.Dağınıq. Tarxun - (Ər.) Həkimlikdə istifadə edilən ətırlı bir bitki. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Tarik - (Ər.) Səhər ulduzu, zöhrə, venera, yol. Tariyel - Igid, cəngavər. Tayfun - (Tür.) Böyük okean və Çin dənizində görülən şiddətli fırtına. Tayfur - (Ər.) 1.Kiçik bir quş növü. 2.Tayfuriye təriqətini quran Bəyazid Bəstami Əbu Zeyd Tayfurun adı. Taymas - (Türk - Tatar) Düzgün yoldan sapmayan. Telli - 1.Uzun saçlı. 2. Bəzənmiş, bəzəkli. Telmiyə - (Ər.) 1.Parıldatma, rəng, rəngləmə. 2.Sətirləri başqa - başqa dillərdə olan şeir. Telvin - (Ər.) Rəngvermə, boyama. Temircan - (Tür.) Dəmir kimi möhkəm kimsə. Temirxan - (Tür.) Dəmir kimi möhkəm güclü hökmdar. - Teymur xan. Tengiz - (Tür.) Dəniz. Terkan - (Tür.) Qoruyucu, gözətçi. Terkeş - (Tür.) Oğuz yazılarında adı keçən bir qəhrəmanın adı. Teymur - Qüdrətli, müzəffər, qüvvətli, möhkəm, dəmirdən. Teymilla - Tanrının xidmətçisi. Teyyub - Xoş, ürəyəyatan. Tezay - Tez çıxan ay. Tezcan - (Tür.) Təlaşlı, həyəcanlı, gözləməyə dözə bilməyən, səbrsiz. -Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Tezqan - (Tür.) Qanı qaynayan, həyəcanlı kimsə. Təbəri - (Ər.) Böyük İslam tarixçilərindən biri. Təbəssüm - (Ər.) Gülümsəmə. Təbrik - Təbrik, bərəkət. Təbriz - Inam. Təhiyyə - (Ər.) 1.Salam. Salamvermə. 2.Xeyr duaetmə. 3.Davamlılıq. 4.Mülk, mülikiyyət. Təhmasib - Sağlam, güclü. Təhminə - Güclü, qüvvətli, nəhəng. Tələt - (Ər.) Görkəm, zahir, sifət, üz, çöhrə, üz gözəlliyi. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Təmizcan - (Tür.) İçi təmiz olan kimsə. Təmizxan - (Tür.) Yaxşı ixtisaslı lider. 76 Tənzil (Tənzilə) - (Ər.) Bir şeyin bir miqdarını çıxarmaq. * Endirmek, endirilmək, endirilən, aşağı endirmək. * Quran-ı Kərimin vəhy vasitəsi ilə Peyğəmbərimizə (s.ə.s.) endirilməsi. Tədricən endirmə. (Birdən endirməyə 'Nazil', parça -parça endirməyə də 'Tənzil' deyilir.) Təranə - Musiqi, melodiya. Tərcan - (Tür.) 1.Gənc, təzə, cavan. 2.Qırmızı buğda. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Tərxan - Hakim, basçı, hökmdar. Tərif - Nadir, qeyri-adi. Tərlan - (Tür.) Sarı rəngli, böyük pencəli, qartala bənzəyən bir quş. Təsliyə - (Ər.) Təsəllivermə,qvutma. Təşkilat - İctimai birlk, dövlət idarəsi. Təşnə - (Fars.) Susamış, çox istəkli. Təşnədil - (Fars.) Can və könüldən istəkli. Təşrifə - (Ər.) Şərəfləndirmə, şərəflənmə. Təvəkkül - 1.Öz işini Allahın öhdəsinə qoyma, Allaha tapşırma, hər şeyi Allaha buraxaraq, mühakiməyə boyunəymə..2.Vəkalət, ixtiyar.3.Umma. 4.Güman, təvəkkül. Tofiq - Uğur, xoşbəxtlik. Toğrul - Qüdrətli, şahin. Tokay - Zərbə endirəm, döyüşçü. Tomris - (Yun.) 1.Tarixdə, Fars kralı II. Keyxosrov ilə döyüşmüş olan Massagetlərin məşhur kraliçası. 2. Dəmir. 3.Həyat verən. Tovuz - İstənilən gözəl, arzuolunan gözəl. Tuday - (Monqol.) Göy qovşağı. Tuğan - Şahin. Tunay - (Tür.) Gecə görünən ay. Tuncay - 1.Ucaboy, hündür. 2. Bürünc ay. Turab - Torpaq. Tural - Yaşamaq, mövcud olmaq, əbədi, ölməz, qalib gələn. Turan - 1.Gözəl, incə. 2.Vətən. 3.Türk torpağı. Turay - Görünən ay. Tutu - (Fars.) l.Tutuquşu növündən bir quş. 2.Danışmağı sevən, çox danışan. 3.Gözəl, zərif, incə, şirindil. Tükəzban - Xanım, qadın. Türfə - 1.Tapılmayan,nadir, misli-bərabəri olmayan. 2.Qəribə əcaib. Türkan - Türk sözünün farsca cəmi, türklər deməkdir. Türkay - Türk ayı. Türkcan - (Tür.) Seviən Türk. Türkel - Türk torpağı, türk xalqı. Türkər - Türk igidi, türk əsgəri. Türksən - (Tür.) Şən və xoşbəxt Türk mənasında. 77 U Ucal - Ucalmaq, yüksəlmək. Uğur - Müvəffəqiyyət, uğur. Uğurcan - (Tür.) Uğurlu, xeyirli kimsə. Uğurxan - (Tür) Xeyirli lider. Ulduz - (Tür.) 1.Gecələri göydə çılpaq gözlə işıqlı bir nöqtə olaraq görülən göy cisimi. 2.Bir nöqtədən ətrafa beş və ya daha çox çıxıntısı olan bucaqlı. 3.Bəxt, taleh. 4.Peşəsində çox parlamış kimsə və daha çox parlamış kimsə, kino sənətçisi. 5.Şimal (dənizçilik). Ulduzə - Ulduz. Ulduzxan - (Tür.) Ulduzların xaqanı. Ulucan - (Tür.) Ərdəmli, hörmətli, uca insan. Uluxan - (Tür.) Böyük, hörmətli hökmdar. Ulus - Millət, xalq. Uluslu - (Tür.) Uca, müqəddəs su. Ulusoy - (Tür.) Ulu, uca, soylu. Umar - (Tür.) 1.Çarə, çıxış yolu. 2.Həyatı. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Umay - (Tür.) 1.Orxun kitabələrində keçən, uşaqları və heyvanları qoruduğuna inanılan Tanrı tərəfindən. 2.Dövlət quşu. - Ad olaraq istifadə edilməz. Umay - Xoşbəxtlik quşu. Umnisə - Xanim. Umud - İstək, arzu. Umur (Tür.) 1.Ədəb. 2. Məlumat. 3.Təcrübə. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir. Unay - Ayın səsi. Urman - Yaxşı yarpaqlı və iynəya

[aliibrahimovofficial]

1 iyun Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin əsgəri, Vətən müharibəsinin şəhidi #Asif Mədədovun, Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin baş leytenantı, Vətən müharibəsinin şəhidi #Aslan İsmayılovun, Dövlət Sərhəd Xidmətinin Sərhəd Qoşunlarının kiçik giziri, Vətən müharibəsinin şəhidi #Elcan Namazovun, Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin zabiti (baş leytenantı). 2016-cı ildə Aprel döyüşləri zamanı şəhid olub, ölümündən sonra "Vətən uğrunda" medalı ilə təltif edilmiş #Elnur İsgəndərovun, Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin baş leytenantı, Vətən müharibəsinin şəhidi #Emin Mahmudovun, Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin əsgəri, Vətən müharibəsinin şəhidi #Əvəz Məmmədovun, polis leytenantı, Qarabağ müharibəsi şəhidi #Nürəddin Sadıqovun, Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin əsgəri, Vətən müharibəsinin şəhidi #Rafiq Bəyverdiyevin, Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin leytenantı, Vətən müharibəsinin şəhidi #Rəsman Həmidovun, Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin əsgəri, Vətən müharibəsinin şəhidi #Yaqub Yaqubovun doğum günüdür. Allah bütün şəhidlərimizə rəhmət etsin inşallah. https://www.instagram.com/p/CPkVF_RBDfE/?utm_medium=tumblr

[aliibrahimovofficial]

Gəncə şəhər Ağsaqqallar Şurasına yeni sədr seçilib. Gəncə Şəhər Ağsaqqallar Şurasının birinci müavini Nurəddin Məmmədov açıq səsvermə yolu ilə Gəncə şəhər Ağsaqqallar Şurasına sədr seçib. Xalqımızın mənəvi dünyasında, milli mentalitetində ağsaqqal, ağbirçək sözü, xeyir-duası həmişə ali həyat məramı olub. Ağsaqqallar Şurasının yeni seçilmiş sədri Nürəddin müəllimi təbrik edirəm, Uca Allahdan ona fəaliyyətində uğurlar arzulayıram. Gəncə və gəncəlilər üçün xeyirli uğurlu olsun inşallah! https://www.instagram.com/p/CcklDectiIF/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[aliibrahimovofficial]

Gəncəmizin fəxri, sadə və səmimi insan, daim ehtiyacı olan insanların yanında olan Vətənpərvər ziyalımız, Sizi təbrik edirəm, Allahdan can sağlığı, firavan həyat, ailə xoşbəxtliyi arzulayıram. Fəxrimizsən gözəl insan ✊🇦🇿🇹🇷 Azərbaycan Respublikası Prezidenti İlham Əliyevin 25.12.2019-cu il tarixli, 899 nömrəli Fərmanı ilə “Diaspor fəaliyyətində xidmətə görə” medalı ilə təltif etmək səlahiyyəti Diasporla İş üzrə Dövlət Komitəsinə verilib. Diasporla İş üzrə Dövlət Komitəsi tərəfindən Şahin Nürəddin oğlu Məmmədov"Diaspora Fəaliyyətindəki Xidmətlərinə görə" medalla təltif olunub. https://www.instagram.com/p/CJWa4azBQND/?igshid=zqoifnjimhe1

[qnproduction]

Aşıq Həvəskar və Nürəddin Yaqubov - Kəpənəkçi 2008 ci il