#museum van loon

[history-of-fashion]

1632 Michiel Jansz. van Mierevelt - Willem Ruychaever

(Museum Van Loon)

[strawberryteabunny]

Amsterdam day 5: Museum Van Loon 🥀

I think this is my favorite coord I wore during the trip! I just really love this skirt ૮ ෆ ´ ˕ ` ෆ ა

The museum had a lot of gorgeous period rooms and a wonderful garden! I love the style of old Amsterdam canal houses ♡

Skirt: BTSSB Cross Rose

Socks: Innocent World

Shoes: Cotton Candy Feet

Blouse: Gunne Sax

Bustier: altered secondhand

Headdress: Frilly Affair

[dutch-and-flemish-painters]

Theodoor van Loon  - Adoration of the Shepherds - 

Royal Museums of Fine Arts of Belgium, Brussels

Theodoor van Loon (1581 or 1582, in Erkelenz – 1649, in Maastricht) was a Flemish Baroque painter.

[noordje]

NOORDJE naar het MUSEUM VAN LOON

We gaan weer met Noordje op stap! Deze keer gaan we naar het huis van familie van Loon. Dit huis is bijna 400 jaar oud en is één van de fraaiste huizen van de stad.

De kinderen Daisy en Henk woonde in dit grachtenhuis, met een prachtige tuin en zelfs een koetshuis; daar stonden de paarden, midden in de stad! Alles is origineel en de geschiedenis van de familie biedt stof voor verhalen. Wist je dat de eerste bewoner de schilder Ferdinand Bol was. Hij was een leerling van Rembrandt!  Ook bijzonder is het verhaal over het familiewapen van de familie van Loon.

In de middag is er lunch en een workshop bij Noordje waar jij jouw familiewapen gaat bedenken en ontwerpen. 

Kom mee met Noordje en beleef het!

Bovenstaande was de aankondiging en na de metro, stonden we daar voor het huis van Loon.

We konden wel zien dat het een oud huis was, de stenen waren al wat donker geworden. Verder zagen we veel rijkheid, dat konden de kinderen zien aan o.a. grote lampen aan het huis.

[celestialmazer]

Bought these framed cards/prints in a charity shop today - recycled paper, typeset by hand, antique letterpress printing from 2003. Have since proceeded to go on a deep dive of the creators. Some of my favs I've found below.

Saturn Press

Saturn Press founded in 1986 by married couple Jane Goodrich who creates the designs and James van Pernis who runs the company's 4 antique printing presses. Based on Swan's Island off the Maine coast, this eco-conscious company helped create the bridge that saved craft printing. Using an old-fashioned letterpress technique, paper sourced from a sustainable family-run mill, and a love for what they do, Saturn Press expanded the colour palette with custom blending of each ink colour and engaging in elaborate methods rarely used by printers of the past or present.

Compiled/abridged sources:

1.https://m.facebook.com/people/Saturn-Press/100068498301968/ 2.https://www.thegoodsupply.org/collections/letterpress-cards 3.https://www.luxepaperie.com/saturnpress.html 4.https://threeredhens.blogspot.com/2008/02/surprise-visit-from-saturn-press.html?m=1

July Night

Full moon, quiet lake, a good friend, and a solid canoe sounds like a perfect evening. This letterpress card brings us along for paddle under a plum night sky. One can almost hear the dips of the oars, peeping peepers, and the occasional loon call, a Maine summer soundtrack. Let your words flow, guided by the easy current.

https://www.thegoodsupply.org/collections/letterpress-cards/products/july-night

Due South

The end of Summer in Maine is often filled with mixed feelings. Truth is, seasons are what some people appreciate most in this northern clime.

This unique and vibrant letterpress card reveals some of the underlying beauty in transition as colors fade from warm to cool. A hundred geese or more are in flight -their dark silhouettes tangled with leafless branches on trees.

The image is credited to Francis Lee Jaques, a nationally-known wildlife artist who worked for over 20 years with the American Museum of Natural History in New York. Though his name is not of the household variety, his legacy has shaped America’s vision of nature for generations.

https://www.thegoodsupply.org/collections/letterpress-cards/products/due-south

Cloud Formations

We love didactic art! Sky blue and gray imprints enlighten you with old-time nicknames and identifying characteristics of those white things overhead.

According to this illustrative chart:

Cirrus = Feather Clouds

Cirro Stratus = Tangled Web Clouds

Cirro Cumulus = Mackerel Clouds

Alto Cumulus = Sheep Clouds

Alto Stratus = Curtain Clouds

https://www.thegoodsupply.org/collections/letterpress-cards/products/letterpress-card-saturn-press-cloud-formations

Birthday Hoot! https://www.luxepaperie.com/heluhabimomg.html

Birthday Treachery https://www.luxepaperie.com/saturnpress3.html

Forest Sunrise https://www.luxepaperie.com/saprfrlebigr.html

Autumn Dunes - arboriculture collection. From a 1928 illustration by Ivan Beard.

https://www.cronincards.com/autumn-dunes-box-of-8-letterpress-cards-envelopes/q

Horizon features art by J. J. Lankes circa 1932.

https://www.cronincards.com/Saturn-Press-letterpress-sympathy-cards-horizon/

[bright-vachirawit]

Museum Van Loon - One of the Best Hidden Gems in Amsterdam, Netherlands Discover the enchanting Museum Van Loon, a hidden gem tucked away in the heart of Amsterdam. Get ready to be amazed by its rich history and exquisite art collection.

[gin-akuma]

Museum Van Loon - One of the Best Hidden Gems in Amsterdam, Netherlands Calling all history buffs and art enthusiasts. Delight in the charm of Museum Van Loon, a hidden gem that holds centuries of history and breathtaking artwork. Take a stroll through its magnificent garden and let its beauty captivate you.

[studioahead]

Gallery Spotlight: Aida Jones

We at Studio AHEAD are excited to announce our latest exhibition, The Lily Too Shall Function, on display at The Jones Institute and the Minnesota Street Project starting November 3. As a sneak peak, we spoke this month with Aïda Jones, founder of The Jones Institute, who shared with us the history of the home gallery, a few thoughts on our show, and what San Francisco was like in the 1990s.

Studio AHEAD: The first striking thing about the Jones Institute is that it is run out of your living room. Can you share with us the history of how this came to be?

Aïda Jones: Impulse was the catalyst. An artist friend was forlorn after being rejected by a gallery and, instinctively, I responded, “I’ll have a show for you.”

It was a leap of faith where Matt Dick, Ruth Kneass, Tjarn Sato, Fletcher, Anton Stuebner, Michael Lee, Wendy Norris, Regina Tsasis, and many many others, generously helped transform my living room into The Jones Institute.

Studio AHEAD: Were there other contexts?

Aïda Jones: The home is the original gallery. We still visit homes—the Uffizi, the Louvre, the Frick—that are now museums. The Walker Art Center in Minneapolis began in TB Walker’s home in the late 19th century and in New York in the 50s, Leo Castelli converted his living room into his first gallery. The New York Times had a wonderful article about apartment galleries a few years back.

Studio AHEAD: Perhaps 500 Capp is San Francisco’s most famous example. Who were your guiding lights in setting this up?

Aïda Jones: I love the idea of shaping culture from the fringes. Of bringing a traditional and formal construct into the domestic space.

Guiding lights are everywhere. Walk out your door and you’ll find thousands of inspirations: the drunk at the wharf, everything in Chinatown, the dahlias in the park, the art in the TL, vendors in the Mission, the cook at Red’s, the amateur opera singer next door rehearsing.

Studio AHEAD: What sort of advantages does this… let’s say DIY approach… bring?

Aïda Jones: Let's not say DIY.

Studio AHEAD: Then what would you call it? Certainly the space itself affects how people view the art.

Aïda Jones: If we have to label it, maybe call it an alternative space. And you’re right, space absolutely affects how people view art. It permeates every bit of their experience. When art is in a home, the sense of place opens them up—the art itself changes the space, it’s a symbiotic relationship you won’t have within the white box. And The Jones Institute is not a commercial place so most people find communing with art is different.

Studio AHEAD: Tell us about a recent exhibition from curator Shirley Watts. Would this be a show a more mainstream gallery could put on?

Aïda Jones: Yes and no. While individually the artists from that show (Gail Wright and Megan Gafford, for example) are exhibited in mainstream galleries, the whole of Altered States would have been impossible. Where else could you sit in a backyard, listening to an audio performance of a brain dissection (Erica van Loon) after taking in Megan Gafford’s irradiated daisies and an Erin Espelie RGB video in the main gallery?

Studio AHEAD: Nowhere else! How does our show, The Lily Too Shall Function, fit into this?

Aïda Jones: The Lily Too Shall Function, being guest curated by Homan and Elena, feels very connected to our programming. First, they chose three Northern California artists among the cohort we choose to exhibit here; and second, they are working their distinct point of view within the domestic space, marrying art with how we live. Very much in our founding ethos. We also have a deep belief in sharing the artistic process, so screening a film of the artists at our satellite location in Minnesota Street Project just makes sense.

Studio AHEAD: You and Homan were speaking off-the-record about the 1990s, on which there is currently a lot of nostalgia in mainstream American culture. What elements of the 90s would you like to see transplanted into the 2020s?

Aïda Jones: This is specific to San Francisco where we are on the edge of the world. The experimentation, the casual spontaneity, the lack of preciousness and belief you could do anything.

In the 90s, I founded AvidFan, a theatre company, and when I cast two actors (who were also female) in The Zoo Story and then True West—this to the New York Times was radical, but in San Francisco, no one blinked.

It happened because of this place as it existed then. The space and freedom. The whole Bay was wide open with possibility (and low rents!). Such amazing support for artists, from studios and rehearsal spaces for musicians, filmmakers, comedians, photographers, spoken word poets, writers, hip-hop/modern/ballet dancers to performance venues and theaters (& a cowboy store on Valencia), many underground & well-known support structures like Film Arts Foundation, New Langton Arts, New College, and so many others.

For a peek into that era see the New Yorker article of the photographer Chloe Sherman’s Renegades (and then buy the book).

Studio AHEAD: What aspect of the 2020s would you have liked to see back in the 90s?

Aïda Jones: The lovely, well-kept city parks. The absence of lingerie shows in downtown bars.

Studio AHEAD: We like to end with some cultural spaces/people in Northern California you’d like to shed light on.

Aïda Jones: Aside from each and every artist I've shown?

Studio AHEAD: Yes.

Aïda Jones: Here is an incomplete list: Aimee Sioux, Reed Awakening, TamaOne, The Farm Stand Art & Music program, Stud Country Queer Line Dancing, Slash Art, For You, the Bolinas Museum, African American Cultural Center, Dancers' Group, Auntie Charlie’s, Werkshack, CCSF Film Department, Arborica, the promise of a NorCal Pacific Standard Time, Catholic Charities’ homeless family shelters, Canyon Cinema, the Bay View Newspaper, Everything the band, Albert Lee, Natural Discourse, NAID, Cushion Works, Lynette Betancur, Donald Guravich, Rachel Marino, the new extension of trails in Marin’s redwood preserve, Originals Vinyl, Li Po, Artists Television Access, CounterPulse, RCA Beach, Day Moon Bread, whatever Natasha Boas is up to, 120710 in Berkeley, Winslow House…

Studio AHEAD: Thank you!

Photos by Ekaterina Izmestieva

[egertoon]

Museum Van Loon - One of the Best Hidden Gems in Amsterdam, Netherlands Calling all history buffs and art enthusiasts. Delight in the charm of Museum Van Loon, a hidden gem that holds centuries of history and breathtaking artwork. Take a stroll through its magnificent garden and let its beauty captivate you.

[joostjongepier]

Wat?   Laat de kinderen tot mij komen door Jacob de Backer (16e eeuw), Laat de kinderen tot mij komen (17e eeuw) door Maarten Pepijn, De wassing en zalving van het lichaam van Christus - De Nood Gods (1620, vergroot in 1650) door Jacob Jordaens, De Emmaüsgangers (1596-1667) door Theodoor van Loon en Ecce Homo (16e eeuw) door onbekende meester

Waar?   Het Maagdenhuis, Antwerpen

Wanneer?   25 maart 2023

Het Maagdenhuis was  een weeshuis voor meisjes, de ‘maegdeckens’. Het museum toont de geschiedenis van de Antwerpse weesmeisjes en de armenzorg. Daarnaast bezit het Maagdenhuis een kunstcollectie. Die bestaat grotendeels uit giften van rijke weldoeners en gaat terug tot de vroege middeleeuwen.

Tot de kunstcollectie behoren werken van onder meer Abraham Bloemaert, Peter Paul Rubens, Anthony van Dijck en Jacob Jordaens. Sommige werken zijn thematisch verbonden met het meisjesweeshuis, zoals Laat de kinderen tot mij komen van Jacob de Backer. Ik vind het een nogal merkwaardig werk. Jezus ziet er niet uit alsof hij het fijn vindt dat ze bij hem komen. Met wat moeite kan er nog net een zegenend gebaar af voor de twee kinderen die aan zijn kleed hangen. De meeste moeders zijn meer met hun kroost bezig dan dat ze het belangrijk lijken te vinden dat hun nakomelingen door Jezus worden gezegend. En om het allemaal nog vreemder te maken: alle kinderen op het schilderij zijn naakt.

Hetzelfde thema werd geschilderd door Maarten Pepijn. Het werk doet, met zijn vreemd gedraaide lichamen nogal maniëristisch aan. Het kind op Jezus schoot lijkt pogingen te doen om zich aan de armen van de Verrlosser te onttrekken. Maarten Pepijn was een tijdgenoot en vriend van Rubens. Rubens’ echtgenote was peetmoeder van één van Pepijns kinderen.

Van Jordaens vinden we in het Maagdenhuis De wassing en zalving van het lichaam van Christus - De Nood Gods, een van de fraaiere stukken in de collectie. Maria, Nicodemus en Jozef van Arimathea omringen het lichaam van Christus. Het schilderij maakte deel uit van de eigen collectie van de schilder. Na zijn dood werd het in 1678 via de Kamer der Huisarmen aan het Maagdenhuis geschonken.

Een typisch caravggistisch werk in de collectie is van de hand van Theodoor van Loon: De Emmaüsgangers. Twee leerklingen van Jezus bespreken op weg naar het dorp Emmaüs de gebeurtenissen rond Jezus’ dood. Jezus voegt zich bij de twee mannen, maar zij herkennen hem niet. Hij vraagt waar zij het over hebben. Verbaasd zegt een van hen: “Bent U dan de enige vreemdeling in Jeruzalem dat u niet weet wat daar dezegebeurd is?” Dan brengen de twee mannen verslag uit van de gebeurtenissen van de afgelopen dagen. Als ze Emmaüs naderen wil Jezus verder reizen, maar de mannen nodigen hem uit met hen mee te gaan. Als ze aan tafel aanliggen breekt Jezus het brood en spreekt de dankzegging uit. Op dat moment herkennen de mannen hem (Lucas 24:13-31). Op het schilderij staat Jezus op het punt het brood te breken. Dit brood verwijst naar het lichaam van Christus, zoals de druiven verwijzen naar zijn bloed.

Een interessant werkje van een onbekende meester is Ecce Homo, een buste van een geboeide Jezus met stok en doornenkroon. Vooral de gezichtsuitdrukking van de lijdende Christus is goed getroffen.

[pizza-ra-bizza]

Sponsduikgeskiedenislopies:

Sponsduik op Kalymnos ( Kal jy Mos; jy gaan eerste kaal in )

Sponsduikgeskiedenislopies Deepomer het die spons en sy gebruike in beide die Ilias en die Odyssey genoem. Die geskrifte van Aristoteles en Plato het ook daarna verwys. Sponsduik op Kalymnos ( Kal jy Mos jy gaan eerste kaal in ) het as 'n vryduikpoging begin. Naakte duikers is met 'n skandalopetra, (verskoon my as ek 'n lug maak) - 'n rots wat tot 15 kilo weeg - afgeweeg om hulle vinnig tot in die diepte te kry. Duikers het hul asem opgehou terwyl hulle die sponse geoes het, volgens sommige rekeninge, vir tot twee tot drie minute voordat hulle na die oppervlak gekom het. Teen 1869 is die skafandro, 'n duikpak, gebruik. Suurstof is verskaf deur 'n slang wat aan 'n pomp op die skip geheg is. Die pak word daarvan beskuldig dat hy honderde duikers doodgemaak of verlam het weens 'dekompressiesiekte', 'n toestand wat veroorsaak word deur te vinnig na die oppervlak te styg nadat hy diep onder die water was en saamgeperste lug ingeasem het. Die pak was vir dekades verbied en is geleidelik vervang deur meer gesofistikeerde en veiliger toerusting. Dit was 'n harde en ontstellende manier om 'n bestaan te verdien. Duikers is hul loon voor die seisoen betaal aangesien hulle nie geweet het of hulle aan die einde van die seisoen sou lewe om hul verdienste in te vorder nie. Die vloot het in Mei gevaar, met ses maande se voorrade om te hou tot hul terugkeer in September. Vloot het selde gedurende daardie tyd aan land geraak en sponse uit Griekse waters geoes en so ver as Sirië, Libanon, Egipte, Libië en Tunisië gereis. Dit het vier tot vyf dae geneem om van Kalymnos af by die kus van Afrika te kom. Namate die 20ste eeu tot 'n einde gekom het, was die bedryf besig om agteruit te gaan. In sommige streke is beperkings op oeste geplaas. Toe in die 1980's is die Mediterreense spons byna vernietig deur een of ander onbekende siekte. Sponsduik – nou met die oog na Volhoubaarheid -- het hervat, maar nie met die omvang van vroeër nie. Volhoubare Spons Oeste ponge wat in die dieptes van die see groei, word as diere geklassifiseer omdat hulle groei deur organiese materiaal te verbruik en nie deur fotosintese nie. Hulle is in staat tot wedergeboorte. Hulle word beskou as die eenvoudigste vorm van 'n veelsellige dier, die tweede laagste vorm van lewe op aarde na die amoeba. Volhoubare oes sluit die monitering van oeshoeveelhede en die verandering van oestegnieke in. Duikers word nie meer toegelaat om die spons te haak nie maar moet spesiale snytoerusting gebruik wat die Ostem agter sodat die spons vinnig regenereer. Kalymnos Vandag buitelug-entoesiaste sal baie sportklim-, voetslaan-, water- en bootaktiwiteite vind. Pothia-dorp is 'n werkende hawe en is ook die tuiste van 'n uitstekende Argeologiese Museum en to die Nautiese en Folklore Museum. Uitstappiebote na naburige eilande vertrek hiervandaan. 'n Reis om die eiland met 'n huurmotor sal jou op oleander-belyn paaie na kusdorpies neem - Myrties, Kantouni, Melitsahas, Panormos, Armeos, Massouri en Vathy; almal bied toeristegeriewe. Tradisionele tavernes, koffiewinkels, kroeë

[huariqueje]

Museum Van Loon Garden    -   Mara van Laaren , 2018

Dutch , 1977  -

Oil on canvas , 105 x 100 cm.

[dutch-and-flemish-painters]

Melchior de la Mars (Attrib.) - Mary Magdalen - 

oil on canvas, height: 97.5 cm (38.3 in); width: 125 cm (49.2 in)

Melchior de la Mars (c. 1585 – 1650) was a Flemish Baroque painter active in Ghent. Only recently rediscovered, the artist is considered an early representative of the so-called Ghent Caravaggisti.

Little is known about the life and training of the artist. His activity in Ghent is recorded in 1621, when he signed and dated the Circumcision of the infant Christ made for the altar of the church of Augustine Church (now Saint Stephanus Church) in Ghent. A year later he signed the Maria Magdalen in ecstasy (Royal Museums of Fine Arts of Belgium).

The artist was registered in the Guild of Saint Luke until 1622 after which there is no further record of the artist in the guild records. It is believed that the artist was also an art dealer and was thus able to export his own works, which explains their presence in French collections.

Only two known signed works by the artist are known. It is on the basis of these works that a number of works formerly attributed to Northern and Italian Caravaggisti have been assigned to de la Mars.

The style of de la Mars' works, which combines chiaroscuro together with the Mannerist profiles of the figures, qualify the artist as an early representative of the Ghent Caravaggisti, who preceded the return of Jan Janssens from Rome in 1621. He was thus part of the earliest generation of Flemish Caravaggisti, which included, amongst others, Gerard Seghers and Theodoor van Loon.

[noordje]

De bovenstaande foto verwijst naar de tentoonstelling die het van Loon Museum in 2020‘ heeft georganiseerd: ‘Aan de Surinaamse grachten’

Op de gang hebben wij gekeken naar een Surinaamse plantage waar de familie van Loon in investeerde. Wil je hier meer over lezen dan verwijs ik je naar deze link: https://www.museumvanloon.nl/text

In onze groep zaten 2 Noordjes kinderen met een achtergrond in Suriname, waarvan 1 kind kon vertellen dat haar verre familie uit een land uit Afrika kwam, ze wist  niet precies welk land. Later zien wij haar dat verwerken in haar familiewapen. 

[ukdamo]

Today’s Flickr photo with the most hits - the Museum Van Loon, Amsterdam.

[historyofartdaily]

Museum Van Loon, Amsterdam